Postanowione ludziom raz umrzeć , a potem sąd(Hbr 9,27)

Śmierć jest najważniejszym , kulminacyjnym momentem w życiu każdego człowieka.

Sam Pan Bóg uświadamia nam , że na ziemi żyjemy tylko jeden raz :Nie zapominaj ,że nie ma powrotu(Hbr9,27).

Nasze życie na ziemi jest jedyne i niepowtarzalne, po śmierci

nie ma już powrotu.

Umierając człowiek spotyka się z Chrystusem i dokonuje się sąd , w czasie którego zostaje podjęta nieodwołalna decyzja zbawienia albo wiecznego potępienia.

Teoria reinkarnacji jest zaprzeczeniem objawionej przez Boga prawdy o niepowtarzalności ludzkiego życia na ziemi.

Ci wszyscy, którzy wyznają wiarę w reinkarnację, odrzucają Chrystusa.

Chrystus doświadczył prawdziwej, ludzkiej śmierci, która definitywnie zakończyła Jego życie na ziemi. Umierając , obarczył się naszym cierpieniem….był przebity za nasze grzechy…..zdruzgotany za nasze winy(Iż 53,4-5) , wziął na siebie grzechy wszystkich ludzi. W ten sposób Jego śmierć ukazała całą prawdę o konsekwencjach grzechu , którymi są cierpienie i śmierć oraz przedśmiertelne doświadczenie braku obecności Boga.

Jezus wyraził to w słowach:Boże mój , Boże mój , czemuś Mnie opuścił?(Mt 27,46)

równocześnie całkowicie powierzył siebie miłości Ojca :

Ojcze , w Twoje ręce powierzam ducha mojego(Łk 23,46).

Dzięki temu śmierć stała się bramą prowadzącą do pełni życia.

Każdy człowiek ma szansę udziału w zwycięstwie Chrystusa nad grzechem i śmiercią , jeżeli tylko żyje i umiera w zjednoczeniu z Nim.

W momencie śmierci dokonuje się sąd. Sąd polega na tym , że Stwórca zostawia człowieka własnej mocy rozstrzygania. Przed ludźmi życie i śmierć , co ci się

Podoba , to będzie ci dane(Syr 15,14.17)

To najważniejsza życiowa decyzja , wybór zbawienia lub potępienia , uzależniona jest jednak od historii całego ludzkiego życia.

Dzięki wierze człowiek może z Bogiem nawiązać relacje miłości. Każdy wybór dobra , w czasie ziemskiego życia , pogłębia w człowieku wolność i zdolność do miłości , natomiast każdy grzech zniewala i tę zdolność deformuje i niszczy. Życie na ziemi jest dla każdego człowieka czasem niepowtarzalnego nie powtarzalnego definitywnego dojrzewania do wieczności nieba lub czasem degeneracji i staczania się w kierunku absolutnego egoizmu i zguby wiecznej.

Każdy człowiek stanie przed Bogiem twarzą w twarz . Kiedy wiara i nadzieja przestaną istnieć , wtedy sam będzie musiał podjąć ostateczna decyzję. Będzie ona zawsze wyrazem prawdy o człowieku , czyli o tym , jakie jest jego człowieczeństwo , które się ukształtowało poprzez całkowicie dobrowolne czyny , decyzje , wybory dobra lub zła dokonane w czasie ziemskiego życia. Pan Bóg objawia nam , że to sam człowiek skazuje siebie na potępienie , jeżeli żyje tak , jakby Boga nie było i sam chce decydować o tym , co jest dobre a co złe. Ostrzega nas. Nie dążcie do śmierci przez swe błędne życie , nie gotujcie sobie zguby własnymi rękami (Mdr 1,12).

W chwili śmierci każdy otrzyma to , czego będzie pragnął.

Absolutny egoista będzie pragnął tylko zaspokoić swój egoizm , a więc znienawidzi i odrzuci Boga , natomiast człowiek spragniony miłości , z wielką radością miłość Bożą przyjmie i z nią się zjednoczy.

Napisano na podstawie dwumiesięcznika „ Miłujcie się”.