Czy
wartości ważne dla człowieka zmieniają się pod wpływem
życiowych doświadczeń,
czy
są od nich niezależne? Rozważ problem i uzasadnij swoje zdanie,
odwołując się do
fragmentu
Tańca
śmierci Augusta
Strinberga i do innych tekstów kultury. Twoja praca
powinna
liczyć co najmniej 250 słów.
August
Strinberg
Taniec
śmierci
Kapitan
siedzi w fotelu, obracając w palcach wypalone cygaro. Wygląda na
zmęczonego
i
znudzonego. Alicja siedzi w fotelu na lewo, bezczynnie. Wygląda na
zmęczoną – jakby na coś
czekała.
[…]
Kapitan
ziewa.
ALICJA
Ziewasz
w obecności żony?
KAPITAN:
A co mam robić?... Czy nie widzisz, że dzień w dzień powtarzamy
to samo! [...]
***
KURT:
Czy to nie okropne żyć tak jak wy? [...]
KAPITAN:
To wcale nie jest okropne. Przez całe życie miałem samych wrogów
i więcej mi
to
pomogło, niż zaszkodziło. I kiedyś, umierając, będę mógł
powiedzieć, że nic nikomu nie
jestem
dłużny i nigdy mi nic nie podarowano. Wszystko, co mam, musiałem
sam zdobyć. [...]
Gdy
kółka mechanizmu przestaną się kręcić, pozostanie tylko taczka
nawozu na grządkę, ale
dopóki
mechanizm funkcjonuje, trzeba kopać i bić, rękami i nogami, ile
wlezie. Taka jest
moja
filozofia. [...]
KURT:
Nie wydajesz się zbyt zadowolony z życia?
KAPITAN
wzdycha:
Zadowolony będę w chwili śmierci!
KURT:
Tego nie wiesz!... Ale powiedz! Co z wami jest? Co tu się dzieje? Tu
z tapet zionie
jadem
i człowiekowi robi się słabo, gdy tu wejdzie, [...] w powietrzu
unosi się taka nienawiść,
że
aż trudno oddychać.
Co
ci jest, Edgarze!
Kapitan
nie porusza się. Kurt uderza kapitana po ramieniu.
Edgar!
Idzie
do prawych drzwi i otwiera je
Alicjo!
[...]
ALICJA
w
najwyższym napięciu:
Nie żyje?
KAPITAN:
Co to było? milczenie
Co
się stało?
KURT:
Upadłeś. [...] Jesteś chory. [...] Alicjo, idź po poduszkę i
koc, położę go tutaj na
kanapie.
Będę siedział przy nim na fotelu przez całą noc! […]
KURT
bierze
fotel i siada przy posłaniu Kapitana:
Boisz się śmierci? Tych taczek i tej
grządki?
KAPITAN:
Pomyśl, a gdyby to nie był koniec?
KURT:
Wielu tak myśli.
KAPITAN:
A potem?
KURT:
Przypuszczam, że same niespodzianki!
KAPITAN:
Ale na pewno nic nie wiadomo?
KURT:
Tak, właśnie. Dlatego też trzeba być przygotowanym na
wszystko.
KAPITAN:
Chyba nie jesteś tak dziecinny, żeby wierzyć w piekło?
KURT:
Nie wierzysz w nie, ty, który w nim tkwisz?
KAPITAN:
To się tylko tak mówi w przenośni!
KURT:
Tak wyraziście odmalowałeś swoje piekło, że to wyklucza każdą
myśl
o
przenośniach, poetyckich czy nie! [...]
KAPITAN:
unosi
się na posłaniu:
Nie chcę umrzeć!
KURT:
Dopiero co chciałeś unicestwienia.
KAPITAN:
Tak, jeśli jest bezbolesne.
KURT:
Ale nie jest.
Źródło:
August Strinberg, Taniec
śmierci,
[w:] tenże, Wybór
dramatów, przekł.
Zygmunt Łanowski, Wrocław
1977, s. 608–730.
Konspekt
wypracowania
Wprowadzenie
Hierarchia
wartości może być postrzegana jako wynik światopoglądowych
poszukiwań człowieka.
Tradycja, religia, wychowanie to
czynniki kształtujące system wartości. Życiowe doświadczenia
mają
wpływ na światopogląd człowieka (od potwierdzenia
słuszności przyjętej postawy po negację).
Postawienie
tezy
Życiowe
doświadczenia mają wpływ na postrzeganie świata przez człowieka
i przyjętą hierarchię
wartości.
Rozwinięcie
1.
Argumenty związane z tekstem danym w zadaniu (August Strinberg,
Taniec
śmierci)
Człowiek
nie docenia tego, co najistotniejsze w życiu, do momentu poniesienia
straty:
– Kapitan swoje życie porównywał do piekła, był
zgorzkniały i pełen nienawiści do żony,
złożony chorobą
zmienił ocenę swego życia To
się tylko tak mówi w przenośni.
Lęk
przed nieznanym kieruje myśli człowieka ku Bogu:
– Kapitan
był osobą niewierzącą Gdy
kółka mechanizmu przestaną się kręcić, pozostanie tylko
taczka
nawozu na grządkę, lęk
przed śmiercią spowodował, że zaczął zastanawiać się nad
tym,
co jest po śmierci, zaczęła przerażać go tajemnica.
Człowiek
pod wpływem trudnych doświadczeń zaczyna doceniać obecność
innych ludzi:
– Kapitan czuł się kowalem własnego losu, nie
chciał być zależny od innych, wdzięczność
wobec ludzi
byłaby dla niego upokorzeniem, później szukał kontaktu z Kurtem,
potrzebna
była mu rozmowa.
2. Argumenty związane z
wybranym tekstem (Adam Mickiewicz III część
Dziadów)
Doświadczenia
życiowe wpływają na rewizję dotychczasowego życia i prowadzą do
zmiany
postaw:
– osadzenie w więzieniu doświadczeniem
uzmysławiającym niszczycielskie działanie cara (car
jako
upostaciowanie zła),
– przemiana bohatera – zmianą imienia
(motyw porzucenia tożsamości, psychomachia),
– zmiana
hierarchii wartości (prometeizm, motyw romantycznego
straceńca).
Każde
doświadczenie zbliża człowieka do odpowiedzi na pytanie o cel
swego życia, buduje przez
to hierarchię wartości:
˗
doświadczenia młodych patriotów skontrastowanych z towarzystwem
stolikowym
(martyrologia młodzieży polskiej, opowieści o
wywózkach i represjach).
3. Argumenty związane z drugim
wybranym tekstem (Dorota Terakowska Poczwarka)
Dzięki
trudnym doświadczeniom człowiek uczy się tolerancji, zaczyna
rozumieć istotę
człowieczeństwa.
Ewa
przed urodzeniem Myszki (karierowiczka, materialistka) i Ewa po
śmierci córki (osoba
ceniąca uczucia, obecność drugiego
człowieka, naturalność).
Dzięki
doświadczeniom człowiek dojrzewa i wraca do tych wartości, o
których zapomniał:
– motyw przeszłości Adama i powrotu do
wartości, które wskazali mu rodzice,
– aluzje do Biblii
(pierwsi ludzi nieobciążeni ambicją, wstydem).
Podsumowanie
Wartości
w naszym życiu wyznaczają cele, które pragniemy osiągnąć,
wpływają na nasz stosunek do
drugiego człowieka, a także
motywują nasz sposób wartościowania świata. Hierarchia wartości
ulega
jednak zmianie pod wpływem życiowych doświadczeń; owa
zmiana jest wyrazem dojrzewania
człowieka bądź jego
zagubienia w świecie.
Wskazówki
do rozwiązania zadania
Na
polecenie składają się dwa kluczowe sformułowania: hierarchia
wartości oraz
doświadczenia
życiowe.
Wyznaczają
one problem o uniwersalnym charakterze, który dotyczy niezwykle
ważnych, bo
fundamentalnych zagadnień. Zastanów się więc,
czy hierarchia wartości jest czymś stałym w życiu
człowieka,
czy też ulega zmianom. Pamiętaj, że uznanie adekwatności
stanowiska nie zależy od
przejętej tezy czy samej odpowiedzi
na pytanie sformułowane w temacie, lecz od
logicznego
uargumentowania sądu. Zatem już na tym etapie zwróć
uwagę na to, czy słuszność przyjętej tezy
można będzie
zilustrować przykładami.
Możliwe są trzy rozwiązania:
–
doświadczenia życiowe wpływają na hierarchię wartości,
–
nie wpływają,
– wpływ życiowych doświadczeń zależy od
człowieka i jego charakteru.
Przed przystąpieniem do
ostatecznej redakcji tekstu warto wykonać kilka logicznych
operacji:
zastanów się nad uniwersaliami, czyli nad samym
problemem, który nie jest zależny od czasów
i miejsca
(rozważania te będą przydatne przy formułowaniu wstępu),
przeanalizuj problem w
szerszym kontekście kulturowym. W tym
celu dobrze jest zebrać kluczowe słowa, które kojarzą się
z
tematem (vanitas,
memento mori, tożsamość, światopogląd).
Następnie dokonaj logicznego
streszczenia podanego fragmentu
(zastanów się, jaki jest temat, jakiego problemu dotyczy tekst,
jak
problem został zilustrowany); wybierz cytaty, które warto
skomentować w pracy.
Dalsze postępowanie zależeć będzie od
przyjętego w rozprawce stanowiska. W każdym jednak
przypadku
trzeba odnieść się do dramatu Taniec
śmierci.
Pamiętaj jednak, że ów tekst ma być jedynie
ilustracją
pewnej ogólniejszej myśli, która wiąże się z tezą / hipotezą
pracy. W zależności od
przyjętego stanowiska, można w
oparciu o historię Kapitana sformułować następujące
argumenty:
Człowiek
w obliczu śmierci dokonuje swoistego rachunku sumienia, często
zaczyna cenić to, czego
wcześniej nie dostrzegał, a lęk
przed nieznanym kieruje jego myśli w stronę sfery sacrum.
Zmienia
więc swoją hierarchię wartości.
Światopogląd
kształtuje się przez całe życie. Czasem pod wpływem lęku czy
silnych emocji
człowiek zaprzecza temu, czym się dotąd
kierował. Uważam jednak, że taka zmiana nie jest
prawdziwa,
bo ustalona wcześniej hierarchia wartości jest silnie w nas
zakorzeniona.
Po sformułowaniu argumentu należy przejść do
interpretacji dramatu. Ma być ona jednak
podporządkowana
sformułowanej wcześniej myśli ogólnej. Warto zwrócić uwagę na
następujące
fragmenty tekstu i problemy z nimi
związane:
ocenę
swego życia dokonaną przez Kapitana przed chorobą i
później,
wypowiedź
Kapitana na temat filozofii życiowej, a szczególnie porównanie
człowieka do
mechanizmu, analogię między śmiercią a taczką
wypełnioną nawozem,
słowa
Kapitana o lęku przed śmiercią.
Następnie, zastanów się
nad innymi tekstami kultury jako ilustracjami sformułowanych
argumentów.
W tym miejscu wskazać należy dwie drogi
postępowania. Można na podstawie przytoczonego
fragmentu
sformułować kilka argumentów, które powinny zostać uporządkowane
zgodnie
z zamysłem pracy, i do każdego argumentu odnaleźć
dodatkowy przykład. Ten sposób komponowania
pracy przedstawia
poniższy schemat:
Argument:
Doświadczenia życiowe mogą spowodować diametralną zmianę
hierarchii wartości.
Przykład
z Tańca
śmierci:
Kapitan przed chorobą był bardzo pewny siebie, uważał, że
wszystko
zawdzięcza tylko sobie, w czasie choroby zaś zaczął
się dopytywać Kurta o to, co czeka nas po
śmierci.
Przykład
ze Zbrodni
i kary Fiodora
Dostojewskiego: lęk przed utratą Soni wzbudził w
Rodionie
Raskolnikowie potrzebę odbycia pokuty.
Można
również jeden argument zilustrować przytoczonym fragmentem dramatu
i sformułować drugi
argument na podstawie innego tekstu
kultury. Ten sposób komponowania pracy przedstawia
poniższy
schemat:
Argument
1: Lęk przed śmiercią powoduje, że człowiek traci pewność
siebie, dlatego zaczyna
wątpić w obraną wcześniej filozofię
życiową, nie oznacza to jednak faktycznej
zmiany
światopoglądu.
Przykład
z Tańca
śmierci:
Kapitan przed chorobą uważał, że wszystko zawdzięcza tylko
sobie,
w czasie choroby zaś zaczął się dopytywać Kurta o
to, co czeka nas po śmierci. Nie oznacza to
jednak nawrócenia,
a ciekawość tego, jak inni podchodzą do problemu
śmierci.
Argument
2: Człowiek uczy się pokory przez całe życie, a traumatyczne
wydarzenia umacniają
tylko przekonanie o słuszności przyjętej
hierarchii wartości.
Przykład
z Chłopów
Władysława
Reymonta: opis śmierci Kuby czy Boryny pokazuje, że dla ludzi
z
Lipiec godna śmierć była niezwykle ważna, oswojeni ze śmiercią
odchodzili w zgodzie z samym
sobą.
Przykładów z
literatury, filmu czy sztuki dotyczących różnych doświadczeń
życiowych jest wiele i w
tym miejscu nie będą one
przytaczane. Należy jednak pamiętać, że odwołania do tekstów
kultury
muszą być pogłębione tak, by wskazywały na
znajomość problematyki danej lektury.
Na zakończenie warto
dodać, że podsumowanie powinno mieć charakter logicznego
wnioskowania, a
nie schematycznego odwołania się do tezy
postawionej we wstępie.