Biernat z Lublina - biografia

Lata życia Biernata z Lublina mieszczą się prawdopodobnie między rokiem 1460 a 1529. Urodził się w rodzinie mieszczańskiej. Bardzo możliwe, że studiował na Akademii Krakowskiej, jak wielu renesansowych pisarzy. Pracował jako pisarz na dworach, pełnił tam również obowiązki lekarza. Służył między innymi u Kallimacha – pierwszego poety nowołacińskiego w Polsce. Przyjął święcenia kapłańskie, ale - jak wynika z jego twórczości -nie przyjmował niewolniczo wszystkich nauk Kościoła.

Biernat z Lublina należy do prekursorów świeckiego pisarstwa w języku polskim, był: poetą, tłumaczem, bajkopisarzem. Najsławniejszym jego dziełem jest Raj duszny (przeróbka popularnego modlitewnika Antidotarius animae), zbiór wyszedł w grudniu 1513 u Unglera i do niedawna była uznawanego za pierwszą drukowaną polską książkę. Drugim ważnym dziełem Biernata jest Żywot Ezopa Fryga, do którego dołączył zbiór bajek wierszem Ezopa. Warty wspomnienia jest również Dialog Palinura z Charonem, który jest przypisywany Biernatowi. Utwór ten stanowi prawdopodobnie przekład czeskiego tekstu Mikuláša Konáča, imitującego z kolei Lukiana z Samosat. Jako poeta Biernat przyczynił się również do stabilizacji polskiego sylabizmu.