Henryk IV

Henryk IV (1050-1106), król niemiecki od 1056, faktycznie od 1065, cesarz w latach 1084-1105, syn Henryka III z dynastii frankońskiej. Stłumił powstanie Sasów (1073-1075), w 1075 uwikłany w konflikt z papieżem Grzegorzem VII rozpoczął walkę o inwestyturę.

Po papieskim zakazie świeckiej inwestytury, czyli mianowania dostojników duchownych przez osoby świeckie, Henryk IV mianował nowego biskupa Mediolanu. Kiedy papież zagroził klątwą, sobór biskupów niemieckich w Wormacji pod przewodnictwem cesarza wypowiedział posłuszeństwo papieżowi.

W 1076 obłożony klątwą papieską Henryk IV stracił poparcie biskupów i książąt niemieckich, którzy domagali się ukorzenia cesarza, uzyskania przebaczenia i zdjęcia klątwy papieskiej. W 1077 pod murami zamku w Canossie, gdzie zatrzymał się papież, stojąc trzy dni z rzędu w pokutnej szacie Henryk IV uzyskał zdjęcie klątwy.

W 1102 doszło do kolejnego starcia cesarza ze Stolicą Apostolską, papież Paschalis II obłożył Henryka IV klątwą. Nowa klątwa okazała się nieskuteczna, niemieccy książęta poparli cesarza występując przeciwko polityce papieskiej. Henryk IV chcąc rozwiązać spór, przyrzekł papieżowi udział w wyprawie krzyżowej, jeśli cofnie klątwę.

Wzięty do niewoli przez syna Henryka V, uwięziony w Ingelheim uciekł, zgromadził wojsko chcąc toczyć walkę o odzyskanie władzy. Po pierwszych sukcesach zmarł w Leodium.

Inne na ten temat: Grzegorz VII, Frankońska dy