Dzienniki Mgr Josepha Fentona z II SW: "Koniec znanej nam religii katolickiej"

The Vatican II Diaries of Mgr. Joseph Fenton: “The End of the Catholic Religion as we have known it”

Mgr Fenton był księdzem w Diecezji Springfield, Massachusetts, święcenia otrzymał w 1930. Uczył na Catholic University of America i w latach 1943-1963 był redaktorem American Ecclesiastical Review. W 1931 został doktorem Świętej Teologii na Angelicum w Rzymie. Pracę pisał pod kierunkiem świętobliwego ks. Reginalda Garrigou-Lagrange, O.P. (zm. 1964) i opublikowano ją w poszerzonej wersji 10 lat później jako Koncepcja Świętej Teologii [The Concept of Sacred Theology] (Bruce Publishing).

Za papieża Piusa XII Fenton awansował na monsiniora i otrzymał różne papieskie honory
(source). Opublikował wiele książek i wyróżnił się jako utalentowany, kompetentny i ortodok-syjny katolicki teolog absolutnie lojalny wobec Magisterium Kościoła. Przez wiele lat Fenton zwalczał wiele modernistycznych błędów i uczestniczył w gorących polemikach z ich zwo-lennikami. W szczególności stanowczo obalił błąd o wolności religijnej promowany przez jezuitę ks. Johna Courtneya Murraya, która później stała się doktryną Novus Ordo [ which later became Novus Ordo doctrine]. Na II Soborze Watykańskim (1962-65), Fenton był ekspertem teologicznym (peritus) kard. Alfredo Ottavianiego, ówczesnego sekretarza Świętego Oficjum, który był osobistym przyjacielem Fentona.

W archiwum archive of the Catholic University of America zachowało się wiele osobistych dzienników Mgr Fentona. Uniwersytet zeskanował je i opublikował dla świata na swoim portalu. Poniżej z radością zamieszczamy linki do kopiowania ich po to, dla lepszego zrozu-mienia prawdziwej historii II SW i walk teologicznych jakie toczyły się między katolikami i modernistami przed, podczas i po soborze.

Te dzienniki, które dają też unikalny wgląd w umysł kompetentnego i żarliwego antymoder-nisty Fentona i pokazują ciekawe szczegóły o innych teologach, niekiedy cytują różne publikacje naukowe, takie jak wielotomowa Historia II SW [History of Vatican II]  Giuseppe Alberigo albo Davida Wemhoffa John Courtney Murray, życie i amerykańska propozycja [John Courtney Murray, Time/Life, and the American Proposition].

Oczywiście najciekawsze dla większości będzie to co Fenton napisał o swoich walkach z modernistami za pontyfikatu

papieża Piusa XII, kiedy zwalczano liczne

błędy (szczególnie te z nowej teologii /those of the “New Theology”), a które później pojawiły się na II SW, i o samym soborze i dyskusjach teologicznych jakie miały miejsce za kulisami. Fenton miał bezpośrednie relacje z kard. Alfredo Ottavianim w Watykanie, co dawało mu dużo większy wpływ niż mieli inni teolodzy, oraz też więcej informacji poufnych.

Choć Fenton asystował Ottavianiemu w pisaniu różnych dokumentów wstępnych [preliminary documents (schemata)] dla soboru do dyskusji na sali obrad, z rozkazu Jana XXIII wszystkie zostały odrzucone po rozpoczęciu soboru, i napisano zupełnie nowe teksty, na które naj-większy wpływ mieli modernistyczni "nowi teolodzy" (Rahner, Ratzinger, von Balthasar, Congar, Chenu, Murray i de Lubac).

Dobry Mgr Fenton był hospitalizowany kilka razy podczas soboru z powodu problemów z sercem, dlatego nie był w stanie uczestniczyć w przedsoborowych i soborowych dyskusjach i sesjach.

Z tego co można zobaczyć w dziennikach, Fenton próbował – jak większość ówczesnych księży, oczywiście – pogodzić nauki II SW z wcześniejszym katolickim magisterium. Ale musimy pamiętać, że dokumenty i inne informacje wtedy nie były dostępne tak jak są teraz, i na pewno Fenton nie miał korzyści z 50 lat wglądu jaki mamy dziś co do magisterialnych wyjaśnień i wydarzeń po soborze, które wyraźnie rozwiązały wszelkie niejasności zawarte w samych dokumentach soborowych na korzyść błędu, a nie ortodoksji (w tym przypadku wolności religijnej).

W każdym razie dzienniki Fentona są niezwykle cennym źródłem dla badań historycznych II SW, modernistycznych błędów i uzurpacji papieskiego tronu w 1958*. Zamieszczamy linki do tych dzienników żeby pozwolić mówić za siebie obiektywnym zapisom historycznym, a nie przypisywać posoborowego Fentona do żadnego konkretnego kierunku.

*Zobacz Zdrajcy Kościoła 1-3

Poniżej selekcja niektórych najbardziej wybuchowych i demaskujących cytatów Fentona znalezionych w jego dziennikach przed, podczas i po II SW:

"Gdybym nie wierzył w Boga, to byłbym pewien, że Kościół Katolicki się kończy" -

- Mgr Joseph C. Fenton o II SW, 23.11.1962

1960

• "Nasz maltański przyjaciel (urodzony w Aleksandrii) powiedział nam, ze widział Spelly [kard. Francis Spellman] wychodzącego z [1958] conclave, był blady i wstrząśnięty". (2.11.1960)

• "Dla mnie sytuacja w Rzymie jest dowodem istnienia Kościoła jako cudu ładu społecznego. Ogólnie kierują nim ludzie których w ogóle nie interesuje czystość lub integralność katolickiej doktryny. A jeszcze kiedy przyjdzie co do czego zawsze wyjdzie doktryna Chrystusa". (5.11.1960)

• "Soborowi nie pozwoli się na fiasko. Ta podróż nauczyła mnie jednego: na pewno jestem wierzącym. Pokazała mi też, że niektórzy liderzy Kościoła wydają się nie wierzyć". (5.11.1960)

1962

• "Są to 4 propozycje wręczone mi za SHO przez ówczesną Laodyceę we Frygii 11/28/54. Dostarczono je też dla ks. Franka Connella… Tam nigdy nie było czegoś mniej skutecznego w Kościele niż tajne potępienie błędu". (16.03.1962)

• "On [kard. Ottaviani] powiedział, że to był przeddzień soboru, i że nikt nie wiedział kim mieli być teolodzy soboru". (28.09.1962)

• "Jest to zbrodnia, że nie złożyliśmy Przysięgi Antymodernistycznej. Biednemu O[ttavianiemu] musiało nie udać się potwierdzenie własnego wyznania przez główną komisję. To zawierało jego potępienie [ks. Johna Courtneya] Murraya". (9.10.1962)

• "Zawsze uważałem, że ten sobór był niebezpieczny. Rozpoczął się bez wystarczającego powodu. Zbyt dużo mówiono o tym co miał osiągnąć. Teraz obawiam się, że nadchodzi prawdziwy problem". (13.10.1962)

• "Zacząłem czytać materiał o Liturgii, i zszokowała mnie zła teologia. Oni naprawdę byli tak głupi [by powiedzieć], że Kościół jest 'simul humanam et divininam, visibilem et invisibilem' [jednocześnie ludzki i boski, widzialny i niewidzialny]. I oni mówią o Kościele działającym 'quousque unum ovile fiat et unus pastor' [aż będzie jedno stado i jeden pasterz], tak jakby tego warunku jeszcze nie spełniono". (18.10.1962)

• "Nie myślę by jakaś mała praca z naszej strony przyniosła dobro dla Kościoła. Uważam, że powinniśmy zmierzyć się z faktami. Od śmierci [papieża] św. Piusa X Kościołem kierowali słabi i liberalni papieże, którzy zalali hierarchię niegodnymi i głupimi ludźmi. Ta obecna soborowa zmowa czyni to wszystko bardziej widocznym. [Fr.] Ed Hanahoe, jedyny inteligentny i wierny członek sekretariatu [kard.] Bea został usuniety z listy periti. Takich idiotów jak [Mgr Johna S.] Quinna i podstępnego [ks. Fredericka] McManusa umieszczono. Jest tam [ks. George] Tavard jako Amerykanin, Boże pomóż nam. Pobieżnie to wygląda, że Chrystus porzuca swój Kościół. Pokazują się myśli wielu. Jak pewien ksiądz mawiał, żeby uzasadnić swój liberalizm, który, w głębi serca wiedział był zły, 'przez kilka ostatnich dekad tendencja w Rzymie była korzystna dla liberałów'. Taka jest polityka teraz. Możemy zrobić tylko to co możemy żeby wykazać jeszcze większą nielojalność wobec Chrystusa". (19.10.1962)

• "Z tego co widzę Kościół zostanie bardzo skrzywdzony przez ten sobór. Różnice między liberałami i lojalnymi katolikami wyszły na jaw. Wczoraj holenderski biskup wygłosił nieprzyjemne przemówienie w którym, jak powiedział, wypowiadał się za wszystkich swoich rodaków. Zarzucił, że roszczenia (naprawdę stwierdzenia faktu) o niedoskonałości teologicznej w schema były 'przesadzone'. Biedny facet wydawał się wyobrażać, że drobny brak precyzji jest ok. w soborowym dokumencie. Oburza mnie gadanina tego rodzaju". (27.10.1962)

• "poczucie lub uczucie tego zgromadzenia wydaje się być całkowicie liberalne. Niepokoje się i chciałbym wrócić do domu. Obawiam się, że tu nie mam absolutnie nic do roboty. Bycie na soborze jest, oczywiście, wspaniałym doświadczeniem mojego życia. Ale jednocześnie jest to przerażające rozczarowanie. Nigdy nie myślałem że episkopat jest tak liberalny. To zaznaczy koniec religii katolickiej jaką znamy. Będą ojczyste Msze, i jeszcze gorzej, w konstytucjach będzie jakaś nędzna teologia'. (31.10.1962)

• [Ks. Sebastiaan] Tromp właśnie zauważył, że sobór duszpasterski nie powinien być doktrynalny. Tromp jest bardzo dobry. Definiuje schemata. Na pewno nie daje okazji dla opozycji. Słyszymy historię. Jaka jest teologiczna nota tego co zawarte jest w konstytucji teologicznej lub doktrynalnej? Absolutnie pewien – nareszcie". (13.11.1962)

• "Na rozkaz papieża zmieniono zasady i schema odrzucono. Zorganizowano nową komisję z udziałem kard. Meyera, Alfrinka i Lienarta". (23.11.1962)

• "Oni chcą skończyć z tym nonsensem TV za dzień czy dwa, a potem zająć się Jednością Kościoła. To będzie katastrofa. Gdybym nie wierzył w Boga, to byłbym pewien, że Kościół Katolicki się kończy". (23.11.1962)

• "… pewni inni ludzie wierzą w to co myślałem od kilku miesięcy, a mianowicie, że Jan XXIII jest na pewno lewakiem. Ten nonsens, że on jest 'oszukany' albo 'mal servite' jest haniebny. On jest szefem". (25.11.1962)

• "Artykuły w mediolańskim Corriere della Sera mówią o powiązaniach papieża z [ekskomunikowanym modernistycznym księdzem Fr. Ernesto] Buonaiuti, i one robia z niego prawdziwego modernistę. Prawdopodobnie nim jest". (26.11.1962)

1963

• "Obawiam się, że oni zamierzają narzucić dużo bzdur na biedne katolickie narody" (6.03.1963)

• "Liberalny katolicyzm jak rozumiany przez tych ludzi był i jest systemem myśli, dzięki któremu nauki Kościoła Katolickiego przedstawiano jako zgodne z maksymą która przewodziła francuskiej rewolucji". (11.05.1963)

• "Oświadczenie soboru nie jest podręcznikiem teologii. Ale jednocześnie deklaracja soboru może wywołać dezorientację albo może naprawdę być szkodliwa kiedy mimo że nie ma w niej żadnego błędu o wierze czy moralności, oświadczenie przekracza Prawdy które są, i co od dawna uznawano jako potwierdzenia katolickiej doktryny". (11.05.1963)

• [Ks.] Ed Hanahoe dał mi dwie książki o modernizmie. W jednej z nich znalazłem dowody na to, ze nauka w pierwszym rozdziale nowej schema o Kościele [ten który stał się dogmatyczną kjonstytucją dogmatic constitution Lumen Gentium] II SW, a język jest tych od [ekskomunikowanego Fr. George] Tyrrell. Niech Bóg zachowa swój Kościół od tego z tego rozdziału. Jeśli to przejdzie, będzie wielkim złem. Muszę się modlić i działać". (24.09.1963)

1964

• "Nie ma nic błędnego w materiale [w schema o boskim objawieniu] jaki uchwaliliśmy. Ale jest tam dużo tego co jest niekompletne i wprowadza w błąd". (4.06.1964)

• " [Ks. John Courtney Murray] właśnie wszedł by zobaczyć triumf jego fałszywej doktryny [o wolności religijnej]". (21.09.1964

• "Przemawia [kard.] Lienart . Argumentuje, że wszyscy chrześcijanie mają Żydów za wspólne źródło. Ignoruje to, że religia Izraela i Judei przed publicznym życiem [Chrystusa] była jedną, i minęła. Chrześcijański judaizm jest inny. Centrum żydowskiej religii po Chrystusie jest i był negowaniem Chrystusa". (28.09.1964)

• "Im więcej słyszę o przemówieniach i postępowości, tym bardziej mam świadomość tego, że ten sobór jest jednym z najważniejszych wydarzeń w całej historii Kościoła". (28.09.1964)

• "[Fr.] Charles Davis odziedziczył stanowisko [Fr. Hans] Kung’s jako król głupców". (16.11.1964)

• "Oczywiście rozumiem, że zrobiłem głupio prosząc o parafię i że Chris [Bp Christopher Weldon] zrobił głupią i podła rzecz dając mi [kościół św. Patryka] w Chicopee Falls". (16.11.1964)

• "[Mgr.] Joseph Quinn właśnie mi powiedział, że H.O. [Święte Oficjum] będzie zlikwidowane, i że kard. Ottaviani nie będzie szefem nowej, nie-najwyższej organizacji która zajmie jego miejsce. Stary człowiek jest upokarzany. On jest święty". (21.11.1964)

1965

• "Od kiedy tu przyjechałem mam obsesję na punkcie napisania książki 'Być księdzem' [Be a priest]. Potem, dwie noce wcześniej (kiedy w ogóle nie spałem) dostałem inspirację napisania o tym co naprawdę będzie 'Być księdzem w Kościele po II SW'. Myślę, że mam coś. To da mi okazję skomentowania niektórych ze schemata". (26.10.1965)

• "Część o ekumenizmie [w tekście komisji] to żart. Czyta się to jak tekst z XIX wieku, albo drugorzędny artykuł w lewicowym czasopiśmie". (28.10.1965)

• "Przedwczoraj miałem kolację z O [kard. Ottaviani]. Wracając dowiedziałem się, że papież napisał do O na temat [schema nr] 13. Widziałem ten list. Wielkim błędem było pozwolić na to, ten o wolności religijnej [to stało się Dignitatis Humanae], i ten o religiach niechrześcijańskich [to stało się  Nostra Aetate] by sobór je uchwalił". (26.11.1965)

1966-69

• "Dziś po południu odwiedził mnie John McCarthy. On jest wierzącym, i w jakiś sposób ma zaufanie do Montiniego [Paweł VI]. Powiedział mi, że O[ttaviani] napisał artykuły całkowicie zmieniające jego stare stanowisko. To musiało być pod presją Montiniego". (24.09.1966)

• "Papież [Paweł VI] był dla mnie wyjątkowo dobry. Wielokrotnie mówił: 'Ten człowiek jest moim przyjacielem'. Tym wokół niego kazał dać mi wszystko czego chciałem. Mówił o naszej trwającej ponad 30 lat przyjaźni. Faktycznie trwa od 1948". (22.11.1968, nawiązując do wystąpienia z 16.10.1968)

• "Właśnie podjąłem decyzję o rozpoczęciu nowej książki. Napiszę na temat pojęcia Kościoła. Nic jak to nie pojawiło się po soborze. W książce mam nadzieję będę miał trochę do powiedzenia o soborze. Musze być bardzo ostrożny. Jeśli wierny katolik napisze książkę to albo się ja ignoruje, albo brutalnie atakuje. Nie wolno mi popełnić błędów. Moją główną tezą będzie musiało być to, że teologia katolicka o Kościele została skorygowana, ale w żaden sposób niezmieniona przez sobór. Muszę rozpocząć od podstawowego pojęcia o Kościele, które jest o ludzie 'przeniesionym' z królestwa do strefy światłości. Sobór opuścił pochodzenie Kościoła. Zminimalizował albo koloryzował to, że Kościół ma opozycję, nie tylko ze strony wrogich jednostek, a 'świata'". (23.11.1968)

• "Myśli do napisania: 1) 'Dla wszystkich ludzi' [jako angielski przekład pro multis w kanonie o Mszy]; 2) Krzywoprzysięstwo & Przysięga Anty-modernistyczna; 3) Tylko historyk może osądzać herezję – oświadczenie wypowiedziane przez pretendenta w dziedzinie teologii". (27.03.1969)

Te wybrane cytaty z dzienników Fentona malują przerażający obraz fałszywego II SW.

Poniżej lista wszystkich dzienników Fentona udostępniona przez Catholic University of America, każdy do ściągnięcia.

Dzienniki Mgr. Fentona Online
(w porządku chronologicznym – tytuły Fentona)

Uwaga: każdy link prowadzi do strony do ściągnięcia dziennika jako plik PDF; są to duże pliki 20-150 MB każdy:

• The Journal of a Trip to Rome / Dziennik z wyjazdu do Rzymu (1948)

• The Journal of a Pilgrimage [Europe] / Dziennik z pielgrzymki do Europy (1950)

• Ninth Trip to Rome / Dziewiąty wyjazd do Rzymu (maj 1954-czerwiec 1955)

• My Tenth Trip to Rome, also the Eleventh, Twelth, and Thirteenth Trips / Dziesiąty wyjazd do Rzymu, też jedenasty, dwunasty i trzynasty (sierpień 1955-wrzesień 1958)

• My 1958 Trip to Rome and Lourdes (continuation of my previous journal); My 1960 Trip to Rome / Wyjazd 1958 do Rzymu i Lourdes (cd. Wcześniejszego dziennika; (1958-1960); Wyjazd do Rzymu 1960

• Notes of my previous fourteenth Trip to Rome continued from the previous volume 11/18/1960 / Uwagi do wcześniejszego czternastego wyjazdu do Rzymu cd wcześniejszego tomu (18.11.1960-12.12.1960)

• The Continuation of the Chronicle of my Fourteenth Trip to Rome / Cd kroniki czternastego wyjazdu do Rzymu (13.12.1960- 28.01.1961)

• The Continuation of the Journal of my Fourteenth Trip to Rome; Beginning of the Journal of my fifteenth trip to Rome / Cd dziennika z czternastego wyjazdu do Rzymu; początek pietnastego do Rzymu (październik 1960-wrzesień 1961)

• Journal of the Sixteenth, Seventeenth, Eighteenth and Nineteenth Trips to Rome / Dziennik z szesnastego, siedemnastego, osiemnastego i dziewiętnastego wyjazdu do Rzymu (marzec 1962-luty 1963)

• Journal of a Trip to Rome / Dziennik z wyjazdu do Rzymu (1963-1965)

• Journals of the 23rd, 25th, 26th and 27th Trips to Rome / Dzienniki z 23,25, 26 i 27 wyjazdu do Rzymu (1966)

Mgr. Joseph Fenton zmarł w czasie snu na tatk serca 7 lipca 1969, mniej niż 5 miesięcy przed narzuceniem przez Pawła VI Novus Ordo Missae (“New Mass”) jako liturgicznej normy w rycie łacińskim. Ostatni wpis w dzienniku jest z 27 marca 1969. Niech odpoczywa w pokoju.

Proszę dzielić się ta informacją z każdym kogo znacie kto kocha święty Kościół Katolicki i interesuje go to co stało się po śmierci papieża Piusa XII i po II SW.

http://novusordowatch.org/2017/07/vatican2-diaries-fenton/