Maryja w nauczaniu Kościoła
Kościół aby zrozumieć Maryję, stara się na Nią spojrzeć tak, jak patrzy na Nią Bóg.W pewnym sensie jest Ona “ Tajemnicą Króla”, w samym sercu Trójcy Przenajświętszej, będąc zarazem jedyną, spośród wszystkich istot Córą Ojca, Matką Syna i « Oblubienicą » Ducha Świętego, mogąc realizować w pełni z samym Bogiem, trzy wymiary miłości (synowską- rodzicielską-małrzeńską).
Maryja jest Nową Ewą, która uczestniczyła w życiu i w odkupieńczym dziele Nowego Adama, w sposób zupełnie wyjątkowy (niepokalane poczęcie w swoim łonie przez dziewięć miesięcy, dzieciństwo i życie ukryte przez 30 lat, stałe zjednoczenie w czasie działalności publicznej, doskonałe zjednoczenie po Wniebowstąpieniu). Sama Maryja spędziła więcej czasu z Jezusem, niż wszystkie inne istoty razem złączone. Będąc Matką Chrystusa – Głowy Kościoła, jest Ona zarazem Matką Jego Ciała – Kościoła, roztaczając nad każdym człowiekiem swoje wyjątkowe macierzyństwo.
Bóg odpowiadając na doskonałe « fiat » całego życia Maryi, obdarzył Ją wyjątkową chwałą, która przewyższa chwałę każdego innego stworzenia : Królowa nieba i ziemi jest przede wszystkim Matką Boga i Matką ludzi. Bóg pragnie, abyśmy szli do Niego przez Nią, tak jak On przyszedł przez Nią do nas.
Istota stworzona jak każda istota ludzka, Maryja jest jednak Tą, o której Święty Łukasz cytuje : « Oto błogosławić mnie będą odtąd wszystkie pokolenia »… (1, 48). Z wszystkich istot, Ona jest Tą, którą Ojcowie i Doktorzy Kościoła nazywają « Arcydziełem Boga », albo jeszcze « Sekretem Króla » … Jej « tak » powiedziane Bogu, zmieniło na zawsze kurs historii ludzkości.
Dla Boga Ojca, Ona jest Tą wybraną z całej wieczności, przez którą mogła się zrealizować pełnia Przymierza, ze swoją istotą stworzoną i plan zbawienia świata przez Słowo.
Dla Słowa Bożego, Ona jest Tą, która Jemu dała swoje człowieczeństwo, Tą, która otaczała całe Jego życie ziemskie, Tą, którą On mógł nazywać Matką, również Tą, która bogata sercem swojego Syna, otrzyma od Niego wszystko czego pragnie.
Dla nas Maryja jest Matką, schronieniem w czułość, we współczucie i miłosierdzie, która nas rodzi do życia boskiego ; Maryja jest również naszym modelem, ponieważ jest naszą siostrą, według stanu człowieczego ; Ona jest Gwiazdą zaranną, z której bierze życie cała nasza nadzieja
Pomoże nam w tym wezwanie maryjne Gwiazdo Zaranna. Czym jest ta gwiazda? Gwiazda zaranna to taka gwiazda, która świeci do końca nocy, a często jej światło jest jeszcze widoczne przy wschodzącym słońcu. Kiedy inne gwiazdy powoli bledną, jedynie ta pozostaje i zapowiada niejako nadejście poranka, wprowadza Słońce na świat. Ale jak się to ma do Maryi? Otóż w tym miejscu przyda nam się wiedza z dziedziny astronomii. Z pewnością zapaleni fizycy słyszeli o koniunkcji gwiazd. Jest to takie współoddziaływanie dwóch gwiazd, że pozostają one ze sobą w nieustannej zależności. Jedna obiega drugą, są po prostu nierozłącznymi towarzyszami.
Spójrzmy na Maryję. Gdziekolwiek się pojawia w Ewangelii, zawsze jest przy niej Jezus, mamy tu nieustanną obecność Słowa. Kilka przykładów:
Zwiastowanie - przyjęcie Jezusa, przylgnięcie do Serca Maryi Słowa Przedwiecznego;
Młodość Jezusa - życie ze Słowem, codzienność w obecności Słowa;
Odnalezienie Jezusa - po kilku dniach szukania, udręki nieobecności Słowa, Maryja z ulgą przytula małego Jezusa;
Cud w Kanie - Maryja prosi Jezusa o cud i zostaje wysłuchana;
Nauczanie Jezusa - Maryja wsłuchana w Słowo;
Konanie na Krzyżu - Wierność Słowu aż do końca;
Taka jest Maryja - Gwiazda Zaranna. Całą sobą zapowiada nadejście Wschodzącego Słońca. Gdziekolwiek się pojawi, możemy mieć pewność obecności Jezusa. Człowiek żyjący Jezusem po prostu nie może nie promieniować. Święci mieli to do siebie, że gdziekolwiek się pojawiali, pozostawiali po sobie znaki Bożej Obecności.
Maryja jest sekretem Boga, dlatego też tajemnica Jej doskonałości i Jej blasku, pozostają ukryte przed oczami tego świata. Mimo wielkiej pokory Dziewicy i braku wspomnień w Piśmie Świętym o większej części Jej życia, żadna ludzka istota nie może być z Nią porόwnana, przez żaden z przywilejόw, jakimi Bόg Ją obdarzył po wszystkie czasy na ziemi i na wieczność.
Nie ma rόwnież żadnej ludzkiej istoty, ktόra byłaby bardziej uniwersalnie znana, kochana, uwielbiana i modlona przez świętych i najwspanialszych synόw wszystkich narodόw, jak rόwnież przez tłumy grzesznikόw ... To co możemy odkryć i przeczuć z Bożego planu przez Maryję, to częsty wylew pochwał i podziwiająca miłość teologόw, świętych, Doktorόw i Ojcόw Kościoła, ktόre Święta Dziewica mogła ukazać nam w jasności, podnosząc część woalki, niewymiernego wyboru maryjnego.
Jest Ona związana w sposόb szczegόlny, a zarazem jeszcze zakryty przed ludzkim wzrokiem, z trzema wielkimi tajemnicami wiary chrześcijańskiej
To znaczy:
- przez
Jej boski i unikalny wybόr (św. Bernardyn ze Sieny woła: “ O
Maryjo, przed stworzeniem byłaś przeznaczona w boskich zamiarach,
aby przybrać nasze ciało”),
- przez Niepokalane
Poczęcie,
- przez swόj niezwykły udział w tajemnicy
Trόjcy Świętej i Eucharystii (jako Cόrka Ojca, Matka Syna i
Oblubienica Ducha Świętego ),
- przez swόj wpływ na
Boskie Serce (jedno westchnienie Maryi, przewyższa błagania
razem złączone, wszystkich świętych),
- przez swoje
uniwersalne macierzyństwo i wychowywanie nas,
- przez
swoją szczegόlną zdolność osiągnięcia zbawienia, przebaczania
i otrzymania łaski miłosierdzia Bożego, dla nas wszystkich.
Czym bardziej zagłębiamy się w Boski plan przez Maryję, coraz bardziej dostrzegamy, że jest Ona złączona w jedyny i szczegόlny sposόb i na razie zakryty dla ludzkiego wzroku, z trzema wielkimi tajemnicami wiary chrześcijańskiej : tajemnicą Trόjcy Świętej, Wcielenia i Odkupienia
Matką żyjących, “Arką Noego”, ktόra zawiera całą ludzkość
Maryja jest dla nas przede wszystkim Matką ! Ona jest Nią oczywiście dla chrześcijan od kiedy sam Jezus, zawieszony na Krzyżu dał Ją ludziom, poprzez swego ukochanego ucznia: “Oto Matka twoja” (J 19, 27). Ona jest rόwnież w sercach niezliczonych mas chrześcijan, ale nie tylko, jest na wszystkich kontynentach i we wszystkich kulturach, nieodparcie przyciągniętych przez Jej powszechne promieniowanie, Jej macierzyństwo, łagodność, czułość i przez niewypowiedzianą piękność Jej czystej duszy.
“Matka żyjących”, “Nowa Ewa”, nie tylko “zawierająca cały Kościόł”, jak przypomina ks. René Laurentin, ale jak rόwnież Ją przedstawia św. Alfons de Liguori, Ona jest « Arką Noego », ktόra obejmuje całą ludzkość w swoim matczynym łonie. Ponieważ jest naszą Matką, Maryja nas wychowuje. Św. Ludwik Maria Grignion de Montfort stwierdził nawet, że jeżeli pozwolimy się przez Nią prowadzić, to droga do Jezusa będzie dużo łatwiejsza i łagodniejsza, ponieważ Maryja jest Matką, ktόra nas prowadzi do Swego Syna, Słowa Bożego, Mądrości nieskończonej, Boga Miłości.
Maryja, nasza ziemska siostra, wzorem aby powiedzieć « tak », dla każdego powołania
Maryja Dziewica jest tak jak my kreaturą Boga i z tego tytułu Ona jest “od nas”, nasza siostra ziemska ..., ale nasza siostra Niepokalana, dlatego Maryja jest naszym wzorem dokąd zmierzać, modelem w życiu osobistym, na drodze do Chrystusa, wzorem dla całego Kościoła, modelem nie tylko powołania kobiety, ale każdego powołania.
Naśladować Maryję, znaczy naśladować Tę, ktόra wypowiedziała swoje doskonałe : « Oto Jestem », do swojego Pana ; Ona jest doskonałą małżonką. Każde powołanie ludzkie przed Bogiem jest powołaniem « małżonki ». Wszyscy kiedyś będziemy wezwani do zdeklarowania się : « oto jestem », ktόre to słowo, otworzy nam Krόlestwo.
Maryja Matką Miłosierdzia, naszą najpewniejszą ucieczką.
Jak mogłaby Maryja być naszą Matką, gdyby nie była w tym samym czasie naszą najpewniejszą ucieczką, naszym ratunkiem, przed obliczem Boga ? Ponieważ Maryja, od momentu kiedy zaakceptowała wszystkie dzieci ludzkie pomimo, że one przykuły Jej Syna do Krzyża, stała się na wszystkie wieki wiekόw Matką Miłosierdzia !
Jej zdolność przebaczania jest nieograniczona i dar bycia adwokatką dla biednych grzesznikόw, posiada niebywałą moc, nawet na Sercu Boga … Głęboko związana z osobą Odkupiciela ludzkości, jak rόwnież z Jego dziełem odkupieńczym grzesznikόw, jakże Niepokalana Dziewica Maryja nie byłaby dla nas Pośredniczką najczulszą, najpewniejszą, najwierniejszą i najskuteczniejszą w rozdawaniu łask zbawienia, w Jezusie Chrystusie ?
(Łk 1, 26-38)
Maryja «Bogurodzica» (z greckiego Theotokos) to znaczy «Matka Boga»
Takie jest określenie biblijne, Wcielenia Syna Bożego, przez działanie Ducha Świętego, w łonie młodej dziewczyny galilejskiej, Dziewicy Maryi, obiecanej poślubić Józefa, cieślę z Nazaretu. W ten sposób istota, pomiędzy istotami, Maryja z Nazaretu, gdy nadeszła pełnia czasu, dała ciało Słowu Bożemu, które stało się prawdziwym Bogiem i prawdziwym człowiekiem, ciałem Jej ciała …
To dlatego w cyklu roku liturgicznego, Kościół świętuje Maryję zawsze Dziewicę pod wezwaniem “Świętej Bożej Rodzicielki Maryi”, 8 dni po święcie Bożego Narodzenia, od czasu Soboru w Efezie, w 431 roku, który ustanowił istnienie dwóch natur w Jezusie : Boskiej i ludzkiej, ale tylko jednej osoby Boskiej, co uzasadniło tytuł Maryi « Matka Boga » (z grec. « Theotokos »).
Dlaczego taki przywilej dla istoty ludzkiej ?
Jak podkreśla papież Jan-Paweł II, podczas generalnej audiencji, 6 maja 1998 r., że przede wszystkim przez absolutną wiarę Maryja została na zawsze Tą, którą błogosławić będą wszystkie pokolenia. Pierwszą szczęśliwością cytowaną w Ewangelii jest wiara, która odwołuje się do Maryi : « Szczęśliwa Ta, która uwierzyła » (Łk 1,45) , zapewnia papież.
Ewa była rόwnież bez grzechu, przed grzechem pierworodnym
Jest oczywiste, że to nie Maryja sama uwolniła się od grzechu pierworodnego, Największe ataki w stosunku do Najświętszej Maryi Panny to te, ktόre dotyczyły Jej Niepokalanego Poczęcia, to znaczy faktu, że Maryja nie była dotknięta grzechem pierworodnym . Ci ktόrzy Ją atakują na ten temat myślą, że powodują trudności tylko katolikom, a nie zdają sobie sprawy najczęściej, że prawosławni wierzą dokładnie w to samo, lecz formułują trochę inaczej, używając słowa : « całkowicie czysta ». Nawet dla protestantόw Niepokalane Poczęcie jest zgodne z Pismem.
lecz był to dar Boga. « Wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny », powiedziała Maryja w swoim Magnificat (Łk 1,49). Czyżby dla Boga byłoby niemożliwe, co już raz uczynił dla Ewy ? Przed grzechem pierworodnym Ewa była czysta ! Czy my mamy prawo dyktować Bogu jak On ma postępować ?
O tym wyjątkowym darze Boga dla Dziewicy Maryi, Pismo Święte mόwi wielokrotnie. Po raz pierwszy, kiedy Archanioł Gabriel zwrόcił się do Maryi mόwiąc Jej: “Bądź pozdrowiona” lub “Ciesz się”, ponieważ pozdrowienie z greckiego znaczy Kairé = ciesz się. Następnie Gabriel powiedział: “Kékaritoméné” co oznacza: “znalazłaś łaskę u Boga”. Nie ma w całej Biblii innej okazji, gdzie Anioł Pański pozdrawiałby mężczyznę lub niewiastę w taki sposόb. Czy wobec tego należy rozumieć, że Anioł powiedział tylko i wyłącznie do Maryi, że Ona “otrzymała łaskę” ? Oczywiście nie.
Wyjątkowa łaska, ktόra jest dana przez Boga Maryi, to całkowita możliwość dobrowolnego powiedzenia: tak
Słowa Anioła mają w pełni realne znaczenie. Bόg mόwi i Bόg czyni. Wyjątkowa łaska, ktόra jest dana przez Boga Maryi, jest to całkowita możliwość dobrowolnego powiedzenia tak, jako odpowiedź na pytanie Boga, czy chciałaby być Matką Zbawiciela. Maryja sama z siebie nie mogłaby uniknąć naznaczenia grzechem pierworodnym, ale dla Boga wszystko jest możliwe. Maryja została napełniona łaską, niepokalane poczęcie jest darem Boga absolutnie dobrowolnym, w co wierzą katolicy. Protestant nie ma rόwnież trudności wierzyć w bezinteresowny dar Boski. Wystarczy żeby przestał wyobrażać sobie, że katolicy (i protestanci) wierzą, iż Dziewica Maryja jest Bogiem.
Maryja niepokalanie czysta od samego poczęcia, ponieważ to był dar Boga
Każdy katolik i prawosławny wierzy, że Maryja jest niepokalanie czysta, od samego swego poczęcia, z powodu daru jaki otrzymała od Boga. Jeżeli przypadkiem ktoś myśli, że jest to niemożliwe, zmniejsza w ten sposόb wartość daru. Ewangelista św. Łukasz, natchniony Duchem Świętym, przypomniał nam słowa Anioła “Kékariloménéé”, “znalazłaś łaskę u Boga”. Czytamy jeszcze w pieśni Maryi przed Elżbietą, w Magnificat:
“Wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny. Oto bowiem błogosławić mnie będą odtąd wszystkie pokolenia”.
Niektόrzy autorzy katoliccy podpierając się św. Augustynem z V w. i św. Tomaszem z Akwinu z XIII w. twierdzili, że Dziewica Maryja nie może być wyzwolona od grzechu pierworodnego przed Chrystusem. Jest prawdą, że był to temat trudny, ale Pan Bόg pozwolił nawet, że najbardziej uczeni Doktorzy Kościoła, nie mieli bezbłędnego myślenia.
Lecz Duch Święty, ktόry asystuje Kościołowi od czasu jego zstąpienia i prowadzi go do całej Prawdy (Jan), natchnął go jak interpretować Pismo i Objawienie Boga. Do momentu, kiedy Kościόł nie wypowiedział się było możliwe, że Doktorzy i Pasterze proponowali rόżne swoje opinie. Od momentu jednak, kiedy Kościόł z opieką Ducha Świętego zdefiniował swoją opinię, nie ma możliwości innej interpretacji Pisma Świętego.
Dziewictwo nie jest w naszych czasach modne, jest ono wręcz nie popularne w naszym społeczeństwie i trzeba powiedzieć, że nawet dziewictwo Maryi jest podważane.
Przed Maryją, w okresie Starego Testamentu u Żydów, pomimo, że bezpłodność kobiety była uważana za hańbę, wiele elementów przygotowywało dziewictwo w chrześcijaństwie: np. wielkie znaczenie przywiązywano do czystości narzeczonej; ono występuje również w kontekście Przymierza z Bogiem. Lecz u Maryi, dziewictwo nabiera prawdziwego sensu. Maryja jest jedyną kobietą w Nowym Testamencie, która otrzymała tytuł Dziewicy (Łk 1,27, Mt 1,23).
Należałoby rozważyć dwa fakty, które są następstwem, ale mogą się okazać niezależne: poczęcie z Ducha Świętego (Łk 1,35) i wieczne dziewictwo Maryi (Łk 1,34).
Chrześcijaństwo jako fundament wszystkiego
Należy odróżnić Niepokalane poczęcie od poczęcia z Ducha Świętego. Niepokalane poczęcie dotyczy faktu, że Maryja została poczęta bez grzechu pierworodnego, a poczęcie z Ducha Świętego oznacza, że Jezus został poczęty przez Ducha Świętego, a Maryja zachowała swoje dziewictwo. W ujęciu filozoficznym, osoba niewierząca albo agnostyk, mógłby logicznie stwierdzić, że takie poczęcie jest niemożliwe, ale dla wierzących, którzy wierzą w obiektywne istnienie Boga Stwórcy, w imię jakiej zasady miałoby się prawo, Jemu odmówić możliwość stworzenia Dziewicy ?
Jeżeli z drugiej strony, historia poczęcia przez Ducha Świętego byłaby mitem lub legendą, nie należałoby zatem powiedzieć tego samego o Wcieleniu i Odkupieniu świata przez mękę i śmierć Chrystusa, oraz o Zmartwychwstaniu i Paruzji ? Uderza fakt, że ci którzy negowali poczęcie z Ducha Świętego, negowali również boskość Jezusa. W ten sposób również całe chrześcijaństwo byłoby naruszone od podstawy.
„Bracia Jezusa”
Od pierwszych wieków, tradycja Kościoła potwierdza poczęcie przez Ducha Świętego, jak stwierdza Ignacy z Antiochii. A co do Maryi zawsze Dziewicy, powstają różnice zdań z powodu użycia określenia w Biblii „bracia Jezusa”. Jeżeli po grecku istnieją dwa słowa na określenie brat (adelphos) i kuzyn (anepsios), to w języku arameńskim i hebrajskim jest tylko jedno. Tutaj słowo „brat” i „siostra” oznaczają bliskie pokrewieństwo. Jest zresztą jeden episod w Ewangelii Św. Jana, z którego wynika, że Jezus był jedynym dzieckiem Maryi (J 19,25-27). Maryja pod krzyżem została przez Jezusa powierzona Janowi. Gdyby miała inne dzieci, czyż nie byłoby normalne, żeby powierzył Ją swoim braciom ? Możnaby dużo jeszcze mówić na temat potwierdzenia dziewictwa Maryi ...
Człowiek jest nie tylko wezwany do uznania owocόw Odkupienia, wchodząc w przymierze z Chrystusem przez chrzest (nasza « wspόłpraca pasywna »), ale rόwnież wezwany jest do czynnego wspόłdziałania pomimo, że Pan Bόg nie potrzebuje naszego udziału dla zbawienia świata. Bόg w swojej nieskończonej miłości pozwolił nam jednak dołączyć się do swego cierpienia, rozszerzając w ten sposόb swoje Ciało mistyczne … To « wspόłdziałanie w Odkupieniu » jest jeszcze nazwane « udziałem aktywnym ». W tym też sensie św. Paweł może stwierdzić : « Wierny jest Bόg, ktόry powołał nas do wspόlnoty z Synem swoim, Jezusem Chrystusem Panem naszym » (1Kor 1, 9).
Dziewica Maryja uczestniczy w tych dwόch “sposobach” dla naszej kooperacji w Odkupieniu, ale Ona bierze udział rόwnież z tytułu całkowicie wyjątkowego, jako « Matki Odkupiciela » …
Maryja istota ludzka, korzysta z tego dobrodziejstwa owocu odkupienia jak wszyscy wybawieni.
Maryja Dziewica jest nawet pierwszą odkupioną, ponieważ niepokalana od poczęcia przez specjalną łaskę (mając na uwadze zostania Matką Słowa wcielonego ), skorzystała Ona rόwnież z owocόw Odkupienia, ktόre Ją nadzwyczajnie ochroniły od grzechu pierworodnego. W ten sposόb jak stwierdza konstytucja Soboru Watykańskiego II, Lumen Gentium (§ 62) :
« Wzięta do nieba, nie zaprzestała pełnić tej zbawczej roli, lecz poprzez swoje wielorakie wstawiennictwo ustawicznie wyjednuje nam dary wiecznego zbawienia ».
Kościόł w tej kooperacji uznaje « podporządkowaną rolę » Maryi i zaleca ją sercom wiernych, aby oni wsparci tą macierzyńską opieką, jeszcze silniej przylgnęli do Zbawiciela.
Maryja posiada wyjątkową godność : « małżonki i towarzyszki, ktόra dopełnia dzieło Oblubieńca »
Maryja uczestniczy nie tylko bardziej niż każdy, jak mόwi św. Paweł o nas wszystkich (kooperacja aktywna): « Teraz raduję się w cierpieniach za was i ze swej strony w moim ciele dopełniam braki udręk Chrystusa dla dobra Jego ciała, ktόrym jest Kościόł » (Kol 1, 24), lecz co więcej, Ona wspόłdziała z tytułu wyjątkowego. Ksiądz Marie Dominique Philippe, dominikanin wypowiada się na ten temat w swojej książce « L’Etoile du Matin » (Gwiazda Poranna) :
« W porόwnaniu do misterium Baranka, widzimy jak Maryja przez swoją wiarę, swoje doświadczenie i swoją miłość, może przynieść jako dodatkową ofiarę coś, czego Chrystus nie może dać. Przez ten fakt posiada Ona wyjątkową godność małżonki i towarzyszki, ktόra dopełnia dzieło Oblubieńca. Dlatego też Maryja uzupełnia ofiarę, ktόrą Jezus zrobił z siebie samego. Jest to krόlewskie kapłaństwo wiernych, ktόre uzupełnia kapłaństwo Chrystusa przez Maryję, podczas gdy kapłaństwo ministerialne tego nie dopełnia. Ksiądz występuje tutaj jako « in persona Christi ».
Co więcej, Maryja jest jedyną kreaturą z całego wszechświata, mogącą nosić niesłychany tytuł Matki Boga i « Matki Odkupiciela » , co Jej przyznaje zupełnie wyjątkową rolę w uczestniczeniu w Odkupieniu świata przez swego Syna, Jedynego Zbawiciela …
Chrześcijaństwo, już od pierwszych wieków swej historii, wierzyło we Wniebowzięcie Maryi Dziewicy. Tradycja oficjalnego święta Wniebowzięcia, sięga prawdopodobnie już VI wieku.
Jak pisze francuski biskup, Michel Dubost w swej książce "Marie" (wyd. Mame, Paryż 2002): "Święto Wniebowzięcia wzięło swój początek w Jerozolimie, ale trudno ustalić w jakim czasie. Narodziny tego święta, związane są być może z konsekracją Kościoła, poświęconego Maryi w Kathisma (miejscowość, gdzie zatrzymała się Dziewica Maryja), przez biskupa Juvénal (422-458). Bardziej prawdopodobnym jest jednak, że narodziny tego święta związane są z konsekracją kościoła w Gethsemani, blisko Jerozolimy, już w VI wieku. Jakkolwiek by to było, święto zostało rozszerzone na całe Imperium, przez cesarza Maurycego (582-602) pod nazwą Zaśnięcia Dziewicy Maryi. Było ono obchodzone zawsze 15 sierpnia. Rok liturgiczny Kościoła Wschodniego zaczyna się 1 września. Naprawdę zaczyna się on w dniu Narodzenia Maryi, a kończy się z dniem Jej wejścia do chwały wiecznej, 15 sierpnia. Dopiero w połowie XX wieku, święto Wniebowzięcia Dziewicy Maryi, będzie ogłoszone jako "dogmat Kościoła", przez papieża Piusa XII, w 1950 r.:
"Wreszcie Dziewica Niepokalana, ochroniona przez Boga od zmazy grzechu pierworodnego, po dokonaniu swego ziemskiego życia, została podniesiona z ciałem i duszą, do chwały niebieskiej i wywyższona przez Pana, jako Królowa świata tak, aby być jakoby całkowicie upodobnioną do swego Syna, Pana panów, zwycięzcy grzechu i śmierci" (LG §59). Wniebowzięcie Świętej Dziewicy, jest szczególnym udziałem w Zmartwychstaniu Jej Syna i antycypacją zmartwychwstania innych chrześcijan [...]"
Święty Ludwik Maria Grignion de Montfort powiedział : « Najświętsza Maryja Panna jest najkrόtszą drogą do Jezusa », rόwnież drogą najłatwiejszą … ponieważ Maryja jest Matką matek, naszą Matką i kto lepiej niż matka zna serce swego Syna ? Kto lepiej niż matka zna rόwnież serce człowieka, wszystkich ludzi ?
Maryja nie tylko jest modelem i przewodnikiem do naśladowania, ale jest mamą pełną czułości: « Ona służy temu, kto Jej służy »
Naszym zbawieniem jest On, Chrystus i musimy Go poznać aby się zbawić; « Jeden pośrednik między Bogiem a ludźmi, Jezus Chrystus » (1Tm 2,5), Odkupiciel człowieka. To dlatego można powiedzieć, że iść do Jezusa przez Maryję jest drogą najkrόtszą. Papież Jan Paweł II (ktόrego osobistą dewizą była ta sama co św. Ludwika Grignion de Montfort, sławne « Totus Tuus », « Cały Twόj Maryjo ») ukazał w roku jubileuszowym, ważność tej drogi maryjnej w dziele Wcielenia, poświęcając cały świat i ludzi w trzecim tysiącleciu, macierzyńskiej opiece Matki Bożej, 8 października 2000 r.
« Spόjrz na Gwiazdę » powiedział wielki Doktor maryjny św. Bernard de Clairvaux, porόwnując Maryję z Gwiazdą, ktόra nas prowadzi na drogę zbawienia. Droga ta z Maryją jako Matką jest drogą uprzywilejowaną, ponieważ Ona jest nie tylko modelem i przewodnikiem do naśladowania, ale jest też mamą pełną czułości : « Ona służy temu kto Jej służy ».
Maryja jest krόlową dusz czyśćcowych… Ona jest obecna w momencie sądu indywidualnego każdego z nas
W ostatniej godzinie oraz w godzinie sądu ostatecznego, Maryja będzie obecna, gdyż Ona krόluje nad Czyśćcem, jak przypomina nam Bernard ze Sieny… Ona jest obecna w momencie sądu indywidualnego każdego z nas : św. Brygida, ktόrej Matka Boża wyjawiła, jak jej syn Karol, w momencie śmierci był asystowany przez Maryję, ale rόwnież jak Ona przeszkodziła ataki demona… Maryja jest silniejsza niż wszystkie moce piekielne. To dlatego Ona może nam pomόc bardziej niż wszyscy święci w zbawieniu naszych dusz. Św. Ludwik Maria Grignion de Montfort twierdzi :
« Ona jest silniejsza niż armia ustawiona w szeregu do walki »…
Lilia - Symbol dziewictwa i czystości. "Podobny lilią jest stan dziewiczy i każda dusza, która od śmiertelności wznosi się do niebieskiej piękności i zachowuje blask czystości w sercu i ciele oraz bliźnich swych orzeźwia słodką wonią swej dobrej służby". (Grzegorz Wielki)