układamy kalendarze pory roku

SCENARIUSZ ZAJĘCIA MATEMATYCZNEGO



Temat:Układamy kalendarze „Pory roku”- zabawa dydaktyczna.

Grupa: integracyjna 5,6-latki

Zajęcie oparte na innowacji pedagogicznej: „Każdy przedszkolak to chwat z matematyką jest za pan brat”.

Treści realizowane z podstawy programowej:

Obszar 13 - wspomaganie rozwoju intelektualnego dzieci wraz z edukacją matematyczną.

Cele:

- Zna stałe następstwo dni i nocy, pór roku, dni tygodnia, miesięcy w roku.

Cele operacyjne:

- dziecko dostrzega regularność typu: pory roku;

- dziecko układa kalendarz z kolorowych kół i odczytuje.

Metody:

Formy:

Środki dydaktyczne:


Przebieg zajęć:

1. Powitanie.

Przywitaj się z każdym swoimi oczami”.

Dzieci siedzą w kręgu i próbują„ spotkać się” z oczami kolegów, mrugają do nich.

2. Zagadki:

Jaka to pora roku kiedy biało jest wokół?”

(zima)

Gdy śnieg zginie, kwiaty rosną, a tę porę zwiemy...”

(wiosna)

Czy wiesz, jak ta pora roku Zwie się pośród ludzi, gdy słonko późno spać idzie, a wcześnie się budzi?”

(lato)

To zamożna gospodyni, pełno skarbów niesie w skrzyni.

Jabłka, gruszki i ziemniaki, słoneczniki jak przetaki.

Do komory skarby niesie. Wiemy, wiemy, to jest ...”

(jesień)

3. Pory roku: ich rytm i stałe następstwo.

Dzieci stoją w kole. Nauczyciel oświadcza: „Każde dziecko to jedna pora roku. Ty będziesz zimą(daje dziecku szarfę niebieską). Ty będziesz wiosną(wręcza szarfę zieloną) Ty będziesz latem (wręcza szarfę żółtą) A ty będziesz jesienią (szarfa czerwona)”. W ten sposób nauczyciel oznacza wszystkie dzieci stojące w kole.

- Teraz mamy zimę. Dzieci w niebieskich szarfach stoją, bo przedstawiają zimę. Pozostałe siadają. Zima to pora roku. Pada śnieg. Jest tak biało, że aż śnieg razi w oczy. Mróz szczypie w uszy i nosy. Dni są krótkie, a noce bardzo długie.

- Zima się kończy, bo dni stają się coraz dłuższe. Jest cieplej. Śniegi topnieją.

Powoli nadchodzi wiosna. Wiosna to kolejna pora roku. Dzieci, które przedstawiają te porę roku wstają(dzieci w zielonych szarfach). Rośliny budzą się z zimowego snu. Wypuszczają młode, zielone listki.

- Zaczyna się lato. Lato, to następna pora roku. Dzieci, które ją przedstawiają, wstają(dzieci w żółtych szarfach). Jest ciepło, bardzo ciepło. Dojrzewają zboża, czerwienią się jabłka. Ale i lato się kończy...

- Nadchodzi jesień. Niech wstaną dzieci, które przedstawiają jesień(dzieci w czerwonych szarfach).Na początku jesieni liście zmieniają kolory. Stają się żółte, czerwone, brązowe i spadają na ziemię. Dni stają się krótsze i robi się coraz zimniej.

- Nadchodzi zima. Po zimie wiosna, po wiośnie lato, po lecie znów jesień i znów zima...

Dzieci mówią teraz po kolei. Najpierw wskazują na siebie a później na sąsiada: „Jestem zima, po zimie wiosna. Jestem wiosna, po wiośnie lato...”

4. Układanie kalendarzy: „Pory roku”.

Nauczyciel pokazuje dzieciom rozłożone na stolikach papierowe talerzyki z kolorowymi kołami:

- Każdy z Was ułoży dookoła talerzyków kalendarz, na których będą pory roku. Na talerzykach znajdziecie żółte, niebieskie, zielone i czerwone koła.

- Dzieci układają kalendarze, a nauczyciel podchodzi i pomaga tym, które mają kłopoty. Przyklejanie kartoników do talerzyków.

- Potem dzieci czytają ułożone kalendarze:

Nauczyciel poleca palcem dotknąć to, co na ich kalendarzach pokazuje porę roku (dzieci czytają: zima, wiosna, lato, jesień, zima, wiosna, lato, jesień... itd.).

5. Zakończenie

Dzieci wspólnie układają kalendarz na arkuszu szarego papieru i mocują go na tablicy, aby służył im do utrwalania.


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:

więcej podobnych podstron