SCENARIUSZ ZAJĘCIA MATEMATYCZNEGO
Temat: „Układamy kalendarze „Pory roku”- zabawa dydaktyczna.
Grupa: integracyjna 5,6-latki
Zajęcie oparte na innowacji pedagogicznej: „Każdy przedszkolak to chwat z matematyką jest za pan brat”.
Treści realizowane z podstawy programowej:
Obszar 13 - wspomaganie rozwoju intelektualnego dzieci wraz z edukacją matematyczną.
Cele:
- Zna stałe następstwo dni i nocy, pór roku, dni tygodnia, miesięcy w roku.
Cele operacyjne:
- dziecko dostrzega regularność typu: pory roku;
- dziecko układa kalendarz z kolorowych kół i odczytuje.
Metody:
słowne - rozmowa, objaśnienia, żywego słowa
percepcyjna - pokaz
czynne - zadań stawianych dziecku, ćwiczeń utrwalających
Formy:
praca z całą grupą,
praca indywidualna,
Środki dydaktyczne:
po jednym papierowym talerzyku dla każdego dziecka, szarfy w czterech kolorach (żółte, niebieskie, zielone i czerwone) po jednej dla każdego dziecka dla oznaczenia pór roku, koła w czterech kolorach (żółte, niebieskie, zielone i czerwone), ilustracje przedstawiające pory roku, arkusz szarego papieru, klej, magnesy.
Przebieg zajęć:
1. Powitanie.
„Przywitaj się z każdym swoimi oczami”.
Dzieci siedzą w kręgu i próbują„ spotkać się” z oczami kolegów, mrugają do nich.
2. Zagadki:
„Jaka to pora roku kiedy biało jest wokół?”
(zima)
„Gdy śnieg zginie, kwiaty rosną, a tę porę zwiemy...”
(wiosna)
Czy wiesz, jak ta pora roku Zwie się pośród ludzi, gdy słonko późno spać idzie, a wcześnie się budzi?”
(lato)
„To zamożna gospodyni, pełno skarbów niesie w skrzyni.
Jabłka, gruszki i ziemniaki, słoneczniki jak przetaki.
Do komory skarby niesie. Wiemy, wiemy, to jest ...”
(jesień)
3. Pory roku: ich rytm i stałe następstwo.
Dzieci stoją w kole. Nauczyciel oświadcza: „Każde dziecko to jedna pora roku. Ty będziesz zimą(daje dziecku szarfę niebieską). Ty będziesz wiosną(wręcza szarfę zieloną) Ty będziesz latem (wręcza szarfę żółtą) A ty będziesz jesienią (szarfa czerwona)”. W ten sposób nauczyciel oznacza wszystkie dzieci stojące w kole.
- Teraz mamy zimę. Dzieci w niebieskich szarfach stoją, bo przedstawiają zimę. Pozostałe siadają. Zima to pora roku. Pada śnieg. Jest tak biało, że aż śnieg razi w oczy. Mróz szczypie w uszy i nosy. Dni są krótkie, a noce bardzo długie.
- Zima się kończy, bo dni stają się coraz dłuższe. Jest cieplej. Śniegi topnieją.
Powoli nadchodzi wiosna. Wiosna to kolejna pora roku. Dzieci, które przedstawiają te porę roku wstają(dzieci w zielonych szarfach). Rośliny budzą się z zimowego snu. Wypuszczają młode, zielone listki.
- Zaczyna się lato. Lato, to następna pora roku. Dzieci, które ją przedstawiają, wstają(dzieci w żółtych szarfach). Jest ciepło, bardzo ciepło. Dojrzewają zboża, czerwienią się jabłka. Ale i lato się kończy...
- Nadchodzi jesień. Niech wstaną dzieci, które przedstawiają jesień(dzieci w czerwonych szarfach).Na początku jesieni liście zmieniają kolory. Stają się żółte, czerwone, brązowe i spadają na ziemię. Dni stają się krótsze i robi się coraz zimniej.
- Nadchodzi zima. Po zimie wiosna, po wiośnie lato, po lecie znów jesień i znów zima...
Dzieci mówią teraz po kolei. Najpierw wskazują na siebie a później na sąsiada: „Jestem zima, po zimie wiosna. Jestem wiosna, po wiośnie lato...”
4. Układanie kalendarzy: „Pory roku”.
Nauczyciel pokazuje dzieciom rozłożone na stolikach papierowe talerzyki z kolorowymi kołami:
- Każdy z Was ułoży dookoła talerzyków kalendarz, na których będą pory roku. Na talerzykach znajdziecie żółte, niebieskie, zielone i czerwone koła.
- Dzieci układają kalendarze, a nauczyciel podchodzi i pomaga tym, które mają kłopoty. Przyklejanie kartoników do talerzyków.
- Potem dzieci czytają ułożone kalendarze:
Nauczyciel poleca palcem dotknąć to, co na ich kalendarzach pokazuje porę roku (dzieci czytają: zima, wiosna, lato, jesień, zima, wiosna, lato, jesień... itd.).
5. Zakończenie
Dzieci wspólnie układają kalendarz na arkuszu szarego papieru i mocują go na tablicy, aby służył im do utrwalania.