mechaniczne oczyszczanie ścieków

Cel mechanicznego oczyszczania ścieków:

Woda usuwana w procesach technologicznych i w działalności socjalno-bytowej ulega

zanieczyszczeniu i powstają ścieki: H2O + X. Zanieczyszczenia o zróżnicowanym składzie

fizykochemicznym i stopniu dyspersji oznaczono jako X. Identyfikacja źródła

zanieczyszczenia pozwala określić rodzaj ścieków:

Procesy oczyszczania ścieków prowadzą do nadania im właściwości fizyko -

chemicznych zbliżonych do wód powierzchniowych. Skuteczność pracy oczyszczalni ścieków

zależy od stosowanej technologii, na którą składa się:

- oczyszczanie I stopnia - metody mechaniczne,

- oczyszczanie II stopnia - metody biologiczne (lub równorzędne chemiczne) ,

- oczyszczanie III stopnia - metody chemiczne (usuwanie związków azotu i fosforu),

- oczyszczanie IV stopnia - odnowa wody (np. wymiana jonowa, odwrócona osmoza) [1-3].

Mechaniczne oczyszczanie ścieków eliminuje większe ciała stałe, pływające

i wleczone, cząstki ziarniste o średnicy 0,1 mm i większe, zawiesiny łatwoopadające, oleje

i tłuszcze.


Procesy i metody stosowane przy mechanicznym oczyszczaniu ścieków:

Na całość zabiegów, określanych jako mechaniczne oczyszczanie ścieków, składają

się następujące procesy [1-5]:


Czynniki wspomagające sedymentację zawiesin w ściekach:

Napowietrzanie wstępne:

Jest to proces pomocniczy, którego zadaniem jest przygotowanie ścieków do dalszego oczyszczania lub bezpośredniego rolniczego wykorzystania. Dzięki wstępnemu napowietrzaniu wzmaga się flokulację zawiesin, usuwanie gazu, flotację tłuszczów i innych lekkich substancji, a przede wszystkim zwiększa się w ściekach ilość tlenu. Powietrze doprowadza się od dołu komór.

Biokoagulacja:

Wzajemne przyciąganie i zlepianie się komórek mikroorganizmów w większe skupiska (kłaczki).


Urządzenia stosowane w procesie mechanicznego oczyszczania ścieków:





Wyszukiwarka

Podobne podstrony:

więcej podobnych podstron