Jak podawać piwo?

Beczka

W barach i restauracjach najczęściej podawane jest piwo beczkowe. W beczkach ciśnienie utrzymuje się za pomocą dwutlenku węgla. Pozwala ono na doprowadzenie piwa do kranu, a stamtąd wprost do szklanego pokala lub kufla.

Butelka

Z reguły przed zabutelkowaniem piwa są filtrowane tak, że do butelki przelewane są już bez drożdży. Są jednak piwa, które tradycyjnie serwowane są z drożdżami w butelce. Butelka od piwa ma zwykle brązowy lub zielony kolor tak aby chronić cenny trunek przed promieniami słonecznymi.

Puszka

Puszka chroni piwo przed światłem. Obecnie około 60% sprzedawanego piwa rozlewane jest w puszki. Mimo to wielu piwoszy uważa, że aluminium ma wpływ na smak piwa i nie popiera picia piwa z puszki. Pierwsze aluminiowe puszki do piwa wymyślono w 1959 roku. Wprowadziła je do sprzedaży firma Pittsburgh Brewing Co w 1962 roku. Puszki te przypominały współczesne puszki do tuńczyka - otwarcie wymagało zerwania całego wieczka. W 1965 wprowadzono aluminiowe puszki z otwieraczem w kształcie małej blaszki, które używane są do dzisiaj. Jedyną zmianą od tego czasu było połączenie otwieracza na stałe z puszką, aby zapobiec śmieceniu. Opakowania są tak drogie, że w przeciętnym sześciopaku koszt wytworzenia piwa to zaledwie 20% nakładów produkcji.

Naczynia

Piwo serwowane jest w bardzo zróżnicowanych naczyniach. Najczęściej są to kufle lub szklane pokale. Belgia znana jest z firmowych szklanek przypisanych konkretnym markom. Wiele z nich ma bardzo charakterystyczne kształty.

Inne opakowania

Pomimo mnogości opakowań, w których sprzedawane są inne płynne produkty, nikt nie słyszał nigdy o piwie w kartoniku albo foliowym worku. Piwo wytwarza mniejsze ciśnienie na pojemnik niż napoje gazowane. Mimo to kartoniki nie są w stanie wytrzymać rozpierającej ich siły. Tutaj wkraczają butelki typu PET, które nie mają problemów z ciśnieniem, jednak ich przezroczystość nie może ochronić piwa przed promieniami słonecznymi. Niektóre niskiej jakości piwa są sprzedawane w brązowych plastikowych butelkach. Niestety nie można zaliczyć ich do osiągnięć browarnictwa najwyższej klasy.