Zestaw ćwiczeń gimnastycznych prowadzonych Metodą Ruchu Rozwijającego Weroniki Sherborne

Grażyna Janikowska

Zestaw ćwiczeń gimnastycznych prowadzonych Metodą Ruchu Rozwijającego Weroniki Sherborne

 

 

Cel ogólny

-          ćwiczenia w parach

-          kształtowanie świadomości własnego ciała

 

Cele operacyjne

 

Dziecko zna:

-zasady partnerskiej zabawy podczas ćwiczeń metodą Ruchu Rozwijającego

 

 

Dziecko potrafi:

-odkrywać swoje możliwości

-          akceptować swoje ciało

-          dbać oswoją sprawność

-          osiągać sukces w każdym ćwiczeniu

-          zgodnie  współdziałać z partnerem podczas ćwiczeń

-          prawidłowo wykonywać czynności ruchowe

 

 

Dziecko rozumie:

-potrzebę przestrzegania reguł i zasad

-konieczność współdziałania z drugą osobą

 

 

PRZEBIEG ZAJĘCIA

 

 

CZĘŚĆ WSTĘPNA

 

1Wszyscy siadają w kole – przywitanie (słowem, nogami, rękami).

2. Stanie w rozkroku – uderzanie o kolana: dłońmi, pięściami, łokciami, rozcieranie kolan,

 

3. W (siadzie płaskim )dotykanie palcami  podłogi, dotykanie stopa podłogi.

4. Maszerowanie i stopniowe przechodzenie do biegania podnosząc przy tym wysoko kolana.

5. J w., ale na „sztywnych” nogach.

6. J w., ale z nogami ugiętymi w kolanach (na „miękkich, gumowych” nogach).

7 Siad -naprzemianstronne dotykanie łokciami kolan (prawym łokciem lewego kolana

 i odwrotnie).

 

CZĘŚĆ WŁAŚCIWA

(Ustawienie w parach)

8. Pozycja wyjściowa – stanie przodem do siebie, trzymanie się za ręce, koncentracja wzroku na twarzy partnera, uśmiechanie się, wyrażanie uczuć przez dotyk, głaskanie (np. głowy, rąk, nóg, tułowia). Pokazywanie poszczególnych części ciała, oglądanie ich u siebie i u partnera, porównywanie. Przytulanie się do siebie delikatne i mocne.

 9. Przysiad – ( stanie)siad skrzyżny przodem do siebie. Przepychanie się dłońmi, głową, barkami.

 

10.Stojąc do siebie twarzą i trzymając się za ręce, ćwiczący odchylają się w tył i przechodzą do siadu, a następnie razem wstają, zachowując przy tym równowagę:

11. Przysiad - siad skulny naprzeciw siebie. Uderzanie dłońmi o podłoże, o własne ciało, o ciało partnera. Uderzanie dłońmi o uda własne i partnera, kolana i stopy delikatnie, wolno, następnie coraz mocniej i coraz szybciej.

 

 

12. Dziecko i opiekun trzymają się za ręce stojąc przodem do siebie. Podskoki na jednej nodze, obydwu, naprzemiennie, jednocześnie.

13. Opiekun i dziecko w klęku prostym naprzeciw siebie. Dłonie dziecka oparte na dłoniach opiekuna – przepychanie się nawzajem dłońmi, jedną, dwoma rękami naprzemiennie, jednocześnie.

14. W parach, w siadzie ugiętym, tyłem do siebie, opierając się plecami o partnera, przepychanie plecami współćwiczącego, starając się pokonać jego opór. Po chwili następuje zmiana ról:

15. W pozycji stojącej, tyłem do siebie, jeden z ćwiczących delikatnie kładzie się na plecach partnera, a ten stara się częściowo przyjąć ten ciężar:

CZĘŚĆ KOŃCOWA
 
Wszystkie dzieci wraz z nauczycielem siadają na materacu. Nauczyciel stara się objąć wszystkie dzieci: kołysząc się nuci piosenkę. Po zakończeniu zajęć dzieci na palcach opuszczają salę.