DOWÓDZTWO WOJSK LĄDOWYCH

DWLąd Wewn. 203/2013

PROGRAM
SZKOLENIA PODODDZIAŁÓW ZAWODOWYCH

WOJSK PANCERNYCH I ZMECHANIZOWANYCH

WARSZAWA

2013

DOWÓDCA
WOJSK LĄDOWYCH

ROZKAZ Nr 22/DWLąd

DOWÓDCY WOJSK LĄDOWYCH

z dnia 16 stycznia 2013 r.

w sprawie wprowadzenia do użytku
„Programu szkolenia pododdziałów zawodowych wojsk pancernych
i zmechanizowanych”

1. Na podstawie § 3 ust. 6 „Szczegółowego zakresu działania Dowództwa Wojsk Lądowych” stanowiącego Załącznik Nr 1 do Zarządzenia Nr Z-2/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 25 marca 2011 r. z późn. zm. wprowadzam
   do użytku w Wojskach Lądowych z dniem 1 kwietnia 2013 r. „Program
   szkolenia pododdziałów zawodowych wojsk pancernych
   i zmechanizowanych”.

2. Traci moc „Program szkolenia pododdziałów zawodowych wojsk pancernych
   i zmechanizowanych” sygn. DWLąd Wewn. 135/09 wprowadzony rozkazem nr 308/DWLąd z dnia z dnia 25 sierpnia 2009 r. oraz wydanie drugie poprawione w/w wydawnictwa wprowadzone rozkazem 209/DWLąd z dnia
   31 maja 2011 r.

3. Rozkaz wchodzi w życie z dniem podpisania.

/-/ gen. broni Zbigniew GŁOWIENKA

SPIS TREŚCI

1. ZASADY OGÓLNE 5

1.1. Założenia ogólne 5

1.2. Struktura cyklu przygotowania i realizacji zadań 6

2. USTALENIA ORGANIZACYJNE, SZKOLENIOWE I METODYCZNE 9

2.1. Przygotowanie szkolenia 9

2.2. Wykorzystanie czasu szkoleniowego w ramach szkolenia
garnizonowego oraz na poligonie 12

2.3. Zestawienie godzin programowych w 36 miesięcznym cyklu
przygotowania i realizacji zadań 15

2.4. Ewidencjonowanie i rozliczanie działalności szkoleniowej 16

2.5. Kompetencyjny zakres odpowiedzialności szkoleniowej 18

2.6. Priorytety szkoleniowe oraz formy stosowane w szkoleniu 22

2.7. Wskazówki organizacyjno – metodyczne 25

3. PRZEDMIOTOWA TEMATYKA SZKOLENIA 29

3.1. I ETAP – Szkolenie 29

3.1.1. I OKRES – doskonalenie indywidualne i szkolenie zespołowe
oraz zgranie do szczebla plutonu. 29

3.1.2. II OKRES – szkolenie zgrywające w ramach pododdziału. Przygotowanie do realizacji zadań poza granicami kraju 65

3.1.2.1. Szkolenie zgrywające w ramach pododdziału (kompania, batalion) 68

3.1.2.2. Przygotowanie do realizacji zadań poza granicami kraju 96

3.2. II ETAP – realizacja zadań 124

3.2.1. Realizacja zadań na terenie kraju 124

3.2.2. Realizacja zadań poza granicami kraju 134

4. OCENA POZIOMU WYSZKOLENIA 135

4.1. Formy i zasady prowadzenia oceny poziomu wyszkolenia pododdziału 135

4.2. Przedmiotowy i tematyczny zakres poszczególnych form oceny poziomu wyszkolenia 136

5. WSPARCIE I ZABEZPIECZENIE PROCESU SZKOLENIA 139

5.1. Środki zabezpieczenia materiałowo-technicznego do realizacji
zasadniczych tematów szkoleniowych 139

5.1.1. Sposób obliczania ilości środków bojowych i materiałowo-technicznych potrzebnych w szkoleniu programowym /przykład/. 139

5.2. Zasadnicze dokumenty normujące proces szkolenia w zakresie
jego planowania, organizowania, realizacji, monitorowania
oraz rozliczania z działalności szkoleniowej 142

5.3. Wykaz symulatorów i urządzeń szkolno – treningowych zalecanych
do wykorzystania w szkoleniu programowym 143

SPIS ZAŁĄCZNIKÓW 147

1. ZASADY OGÓLNE

1.1. Założenia ogólne

Program przeznaczony jest dla pododdziałów zawodowych wojsk pancernych i zmechanizowanych. Stanowi podstawę do planowania
i organizowania procesu szkolenia w 36 miesięcznym cyklu przygotowania
i realizacji zadań.

Swoim zakresem obejmuje doskonalenie indywidualne żołnierzy oraz zgrywanie pododdziałów zawodowych wojsk pancernych i zmechanizowanych do szczebla batalionu, który jest podstawowym modułem szkoleniowym.

Pod względem treści szkolenia program umożliwia przygotowanie pododdziału w zakresie etapowego, systematycznego osiągania zdolności do działania oraz gotowości do realizacji zadań w kraju i poza jego granicami w układzie narodowym, sojuszniczym i koalicyjnym oraz udziału w działaniach reagowania kryzysowego.

Program zawiera działy szkoleniowe, przedmioty i proponowaną liczbę godzin programowych w danym przedmiocie. Stanowi wykładnię do planowania, organizowania i realizacji szkolenia stosownie do otrzymanego zadania. Jest zbiorem zasadniczych tematów z poszczególnych przedmiotów szkoleniowych i obejmuje zakres wiedzy oraz umiejętności z każdego przedmiotu, które powinien opanować pododdział w poszczególnych etapach (okresach, fazach) szkolenia. Dobór treści tematycznych do realizacji szkolenia, wynika z operacyjnego (bojowego) przeznaczenia pododdziału oraz otrzymanego zadania i leży w gestii dowódców pododdziałów. Program nie precyzuje liczby godzin przeznaczonych na realizację poszczególnych tematów (z wyjątkiem przedmiotów obligatoryjnych takich jak kształcenie obywatelskie oraz profilaktyka i dyscyplina wojskowa), co daje możliwość dowódcy dostosowania ilości czasu na wyszkolenie pododdziału.

Program swoim zakresem obejmuje 36 miesięczny cyklu przygotowania
i realizacji zadań poddziałów zawodowych wojsk pancernych i zmechanizowanych. Powyższy cykl podzielony jest na dwa etapy:

• I Etap (24 miesiące) – Szkolenie;

• II Etap (12 miesięcy) – Realizacja zadań.

1.2. Struktura cyklu przygotowania i realizacji zadań

36 miesięczny cykl przygotowania i realizacji zadań pododdziałów zawodowych wojsk pancernych i zmechanizowanych dzieli się następujące etapy i okresy szkolenia (załącznik B):

I Etap – Szkolenie – czas trwania 24 miesiące

Etap ten dzieli się na dwa okresy szkolenia:

• I Okres (12 miesięcy) – doskonalenie indywidualne i szkolenie zespołowe oraz zgrywanie do szczebla plutonu;

• II Okres (12 miesięcy) – zgrywanie kompanii i batalionu/ przygotowanie do realizacji zadań poza granicami kraju.

W I okresie realizuje się:

1. Doskonalenie indywidualne żołnierzy (czas szkolenia określa dowódca pododdziału), które obejmuje:

• podwyższanie specjalistycznych umiejętności indywidualnych na trenażerach, symulatorach oraz w uzasadnionych sytuacjach na sprzęcie bojowym;

• podtrzymanie wysokiej sprawności fizycznej;

• kursy szkoleniowe, kwalifikacyjne i doskonalące;

• uzupełnienie stanów osobowych pododdziałów, jeżeli nastąpiły wykruszenia;

• szkolenie SERE poziom A (załącznik G).

2. Zgrywanie drużyny (załogi) i plutonu, które obejmuje:

• zgrywanie załogi/ drużyny/sekcji – czas szkolenia określa dowódca pododdziału z uwzględnieniem szkolenia poligonowego;

• zgrywanie plutonu – czas szkolenia określa dowódca pododdziału
  z uwzględnieniem szkolenia poligonowego;

• ocenę poziomu wyszkolenia załogi/ drużyny/sekcji strzelców wyborowych/plutonu.

3. Obsługiwania uzbrojenia i sprzętu wojskowego.

4. Urlopy.

II Okres – zgrywanie kompanii i batalionu / przygotowanie do realizacji zadań poza granicami kraju.

Szkolenie w tym okresie może być realizowane w dwóch wariantach:

• I wariant – szkolenie zgrywające w ramach pododdziału do realizacji zadań w kraju;

• II wariant – przygotowanie pododdziału wyznaczonego do realizacji zadań poza granicami kraju (załącznik C).

W I wariancie realizuje się:

1. zgrywanie kompanii (długość czasu szkolenia określa dowódca pododdziału);

2. zgrywanie batalionu (długość czasu szkolenia określa dowódca pododdziału);

3. obsługiwania uzbrojenia i sprzętu wojskowego;

4. urlopy.

W II wariancie – przygotowanie pododdziału do realizacji zadań poza granicami kraju – realizuje się:

1. planowanie;

2. przygotowanie i formowanie;

3. szkolenie;

4. przygotowanie do rotacji.

II Etap – Realizacja zadań – czas trwania 12 miesięcy

Realizacja zadań może być prowadzona w dwóch wariantach:

• I wariant – szkolenie podtrzymujące zdolność i gotowość do działania;

• II wariant – realizacja zadań poza granicami kraju.

W wariancie I realizuje się:

1. szkolenie doskonalące w ramach pododdziału;

2. udział w ćwiczeniach przełożonego, sojuszniczych i międzynarodowych;

3. szkolenia poligonowe w wymiarze zapewniającym osiągnięcie zakładanych celów szkoleniowych;

4. obsługiwania uzbrojenia i sprzętu wojskowego;

5. urlopy.

W wariancie II realizuje się:

1. wykonywanie zadań poza granicami kraju;

2. odtworzenie zdolności;

3. zabezpieczenie funkcjonowania pozostałych na miejscu sił i środków - utworzenie pododdziałów zbiorczych, szkolenie i podtrzymywanie zdolności do realizacji zadań zgodnie z decyzją dowódcy, obsługiwanie uzbrojenia i sprzętu wojskowego.

Program szkolenia nie precyzuje wszystkich przedmiotów i tematów szkolenia bojowego, logistycznego oraz ogólnego do realizacji w tym etapie szkolenia. Dobór treści programowych pozostawia się do dyspozycji dowódców batalionów, którzy powinni uwzględnić potrzeby szkoleniowe wynikające z:

• zadań,

• oceny poziomu wyszkolenia pododdziału

• udziału w przedsięwzięciach szkoleniowych wyższego szczebla.

Po zakończeniu 36 miesięcznego cyklu przygotowania i realizacji zadań dalszy proces szkolenia i zgrywania realizować według następujących założeń (załącznik D):

1. po wymianie stanu osobowego kompanii/ batalionu do 20% (bez względu na zmianę na kluczowych stanowiskach), planować i realizować drugi etap szkolenia do czasu zmiany uwarunkowań wynikających ze zmian organizacyjno – strukturalnych lub wymiany zasadniczego uzbrojenia
   i sprzętu wojskowego w pododdziale;

2. po wymianie stanu osobowego kompanii/batalionu od 21% do 40% lub po zakończeniu udziału w operacji poza granicami kraju, realizować zgodnie
   z 36 miesięcznym cyklem przygotowania i realizacji począwszy od drugiego okresu pierwszego etapu – zgrywanie kompanii i batalionu;

3. po wymianie powyżej 40% stanu osobowego kompanii/ batalionu, wymianie zasadniczego UiSW (BWP, KTO, czołg, itp.) oraz zmianie struktury organizacyjnej pododdziału (zwiększenie ilości drużyn, plutonów
   i kompanii) rozpocząć realizację pełnego 36 - miesięcznego cyklu przygotowania i realizacji zadań.

Dopuszcza się możliwość zmiany okresów szkolenia w pododdziałach będących w trakcie realizacji 36 miesięcznego cyklu przygotowania i realizacji zadań ze względu na:

1. zmiany struktury organizacyjnej pododdziału (zwiększenie ilości drużyn, plutonów i kompanii);

2. zmiany dotychczas obowiązującego zadania batalionu/dywizjonu w tym udziału w operacji poza graniami kraju;

3. wprowadzenie (wymianę) zasadniczego UiSW (BWP, KTO, czołg, itp.).

Dowódcom batalionów pozostawia się swobodę w podejmowaniu decyzji
w powyższym zakresie (decyzję zatwierdza bezpośredni przełożony) oraz
w określaniu doboru szczegółowych treści szkoleniowych, form i metod osiągania celów szkoleniowych, a także określaniu ilości godzin z poszczególnych przedmiotów
i tematów zapewniających zrealizowanie zadań.

2. USTALENIA ORGANIZACYJNE, SZKOLENIOWE I METODYCZNE

2.1. Przygotowanie szkolenia

Głównym decydentem w zakresie planowania i organizowania szkolenia jest dowódca batalionu, a zasadniczym czynnikiem determinującym proces szkolenia batalionu jest jego bojowe przeznaczenie.

Podstawą planowania szkolenia jest zadanie pododdziału, jego przeznaczenie oraz kalkulacje materiałowo-technicznego zabezpieczenia.

Dokumentami i czynnikami determinującymi proces planowania na szczeblu pododdziału są:

• przeznaczenie bojowe pododdziału;

• zadanie główne pododdziału;

• rozkaz dowódcy szczebla nadrzędnego;

• plan zasadniczych przedsięwzięć szczebla nadrzędnego;

• program szkolenia;

• zakładane cele szkoleniowe;

• posiadane środki materiałowo – technicznego zabezpieczenia szkolenia;

• wnioski z oceny stopnia realizacji zadań w minionym cyklu (etapie) szkolenia.

Planowanie szkolenia należy prowadzić zgodnie z zapisami zawartymi
w obowiązującej „Instrukcji o planowaniu i rozliczaniu działalności bieżącej
w Siłach Zbrojnych RP” oraz ustaleniami przedmiotowego programu szkolenia. Przełożony zobowiązany jest do zabezpieczenia podwładnemu możliwości osiągnięcia celów szkoleniowych i stworzenia warunków do wykonania postawionych mu zadań:

1. dowódca brygady poprzez:

• określenie zadania szkoleniowego;

• przydział środków materiałowo – technicznych na zabezpieczenie szkolenia;

• przydział obiektów szkoleniowych;

• zorganizowanie współpracy z WSzW oraz z organami i służbami administracji rządowej i samorządowej w zakresie planowania wspólnych ćwiczeń wojskowych w obszarze reagowania kryzysowego.

1. dowódca batalionu poprzez:

• wypracowanie koncepcji 36 miesięcznego cyklu przygotowania i realizacji zadań danego pododdziału, stosownie do otrzymanego zadania
  i przeznaczenia pododdziału;

• wypracowanie decyzji do szkolenia na dany rok, miesiąc stosownie do otrzymanego zadania;

• przydział środków materiałowo – technicznych na zabezpieczenie szkolenia;

• przydział obiektów szkoleniowych.

W celu zapewnienia skoordynowanego wykonania zadań zawartych w niniejszym programie szkolenia na szczeblu batalionu, w uzgodnieniu z dowódcami kompanii, opracowuje się dla batalionu „Diagram szkolenia”, który umożliwia planowanie szkolenia według optymalnego układu tematów z poszczególnych przedmiotów na dany rok.

Dla realizacji szkolenia w etapie II w ramach szkolenia podtrzymującego zdolność i gotowość do działania jako załącznik do diagramu opracowuje się wykaz tematów z przedmiotów ze szkolenia bojowego, logistycznego i ogólnego – zgodnie
z decyzją dowódcy batalionu.

W celu zintensyfikowania szkolenia (przy obniżeniu jego kosztów) i osiągnięcia podobnego skutku jak podczas szkolenia z użyciem UiSW, środków bojowych zaleca się wykorzystywanie urządzeń wspomagających proces szkolenia. W planowaniu
i prowadzeniu szkolenia z wykorzystaniem symulacji pola walki należy dążyć do maksymalnego urealnienia i zbliżenia szkolenia do warunków pola walki.

Zasadniczym czynnikiem determinującym proces szkolenia jest bojowe przeznaczenie pododdziału w danym cyklu przygotowania i realizacji zadań. Otrzymane
zadanie na rok powinno stanowić istotę działalności operacyjno - taktycznej bez wpływu na realizację przyjętego procesu szkolenia w 36 miesięcznym cyklu.

Zasadniczymi dokumentami opracowywanymi w procesie planowania szkolenia są:

1. w 36 miesięcznym cyklu:

• koncepcja 36 miesięcznego przygotowania i realizacji zadań (forma opisowa i graficzna) – stosownie do otrzymanego zadania (załącznik F);

2. Program ćwiczeń na lata - opracowuje się na 2 lata (uaktualnia się co roku);

3. w cyklu rocznym:

• plan zasadniczych przedsięwzięć (dla JW.);

• decyzji do szkolenia na dany rok – stosownie do otrzymanego zadania (załącznik A);

• diagram szkolenia na dany rok (załącznik E).

4. w cyklu miesięcznym:

• decyzja do szkolenia na miesiąc (załącznik A);

• ramowy plan szkolenia.

5. w cyklu tygodniowym (wyłącznie w kompanii):

• tygodniowy plan szkolenia.

Ogólne planowanie szkolenia w batalionie odbywa się na cały 36 miesięczny cykl przygotowania i realizacji zadań, natomiast planowanie szczegółowe w cyklu rocznym, miesięcznym i tygodniowym. Planowanie szkolenia prowadzi sztab batalionu przy współudziale dowódców kompanii.

Szczegółowe planowanie miesięczne prowadzi się w trzeciej dekadzie każdego miesiąca poprzedzającego miesiąc objęty planowaniem. Na szczeblu batalionu opracowuje się decyzję do szkolenia na miesiąc oraz ramowy plan szkolenia batalionu na miesiąc, który zatwierdza przełożony.

Na podstawie ramowego planu szkolenia batalionu w kompanii opracowuje się tygodniowy plan szkolenia, który zatwierdza dowódca batalionu.

Zajęcia programowe należy planować (w miarę możliwości) w blokach tematycznych.

2.2. Wykorzystanie czasu szkoleniowego w ramach szkolenia garnizonowego oraz na poligonie

W procesie szkolenia w warunkach garnizonowych dowódca realizuje szkolenie w ramach obowiązującego tygodnia pracy (zgodnie z obowiązującymi przepisami), w którym wydziela się cztery dni szkoleniowe w tygodniu. Dzień szkoleniowy obejmuje 7 godzin lekcyjnych po 45 minut przeznaczonych na szkolenie programowe.

W ramach szkolenia w garnizonie wydziela się w tygodniu jeden dzień do dyspozycji dowódcy z przeznaczeniem na wykorzystanie zgodnie z jego decyzją.

W tym dniu, należy co najmniej raz w kwartale przeprowadzić zajęcia na temat: „Zasady pełnienia zawodowej służby wojskowej w oparciu o unormowania zawarte
w Ustawie Pragmatycznej i dokumentach wykonawczych”. Konkretne zagadnienia należy dobierać w zależności od aktualnej sytuacji np. opiniowanie służbowe, zmiany
w ustawie, itp.

W cyklu rocznym obsługiwanie roczne uzbrojenia i sprzętu wojskowego (OR) planuje i realizuje się w dwóch zaplanowanych terminach w roku po trzy tygodnie,
w których wydziela się po cztery dni szkoleniowe w tygodniu (168 godzin: 2 x 3 tygodnie x 4 dni x 7 godzin). Czas jego trwania nie mniej niż 24 dni szkoleniowe
w roku. Na potrzeby obsługiwania rocznego UiSW wykonuje się oddzielny plan.

W każdym miesiącu wydziela się jeden dzień (7 godzin lekcyjnych) na realizację zadań związanych z obsługą uzbrojenia i sprzętu wojskowego w ramach „Dnia Technicznego” (z wyjątkiem miesięcy, w którym realizowane jest roczne obsługiwanie uzbrojenia i sprzętu wojskowego oraz miesiąca wykorzystania przez pododdział urlopu wypoczynkowego).

Inne obsługiwania techniczne dowódca pododdziału planuje i realizuje zgodnie z obowiązującymi instrukcjami eksploatacyjnymi, dokumentacją techniczną oraz wytycznymi centralnego organu logistycznego (COL) w ramach godzin do jego dyspozycji.

Po szkoleniu poligonowym z użyciem sprzętu bojowego zasadnym jest przewidzieć czas na wykonywanie obsługiwań uzbrojenia i sprzętu wojskowego po powrocie do garnizonu.

W miesięcznym podziale godzin szkoleniowych uwzględnia się 2 godziny na realizację tematów z przedmiotu „Kształcenie obywatelskie” oraz 3 godziny na realizację tematów z przedmiotu „Profilaktyka i dyscyplina wojskowa” (w tym
1 godzinę na analizę dyscypliny wojskowej w pododdziale). Tematykę realizowanych obligatoryjnych tematów z tych przedmiotów aktualizuje się zgodnie z wykazem przygotowanym przez Departament Wychowania i Promocji Obronności MON na kolejne trzy lata (Załącznik I). Zajęcia realizować zgodnie z metodyką szkolenia żołnierzy
z przedmiotów „Kształcenie obywatelskie” oraz „Profilaktyka i dyscyplina wojskowa”. Poziom zdobytej wiedzy z przedmiotu „Kształcenie obywatelskie" ustala się na podstawie oceny uzyskanej z testu obejmującego tematykę kształcenia, opracowanego przez organizatora zajęć. Poziom zdobytej wiedzy z przedmiotu „Profilaktyka
i dyscyplina wojskowa” ustala się na podstawie sprawdzianu przeprowadzonego
w formie testu ze znajomości przepisów dotyczących dyscypliny wojskowej.

W tygodniowym podziale godzin uwzględnia się nie mniej niż 4 godz.
na wychowanie fizyczne.

W ramach szkolenia poligonowego oraz rocznego obsługiwania uzbrojenia
i sprzętu wojskowego zajęcia z „Wychowania Fizycznego”, „Kształcenia Obywatelskiego” oraz „Profilaktyki i dyscypliny wojskowej” nie realizuje się. Przedmiotowe zajęcia można realizować w ramach dni dyspozycyjnych Dowódcy lub innym terminie.

W przypadku wykorzystywania urlopów wypoczynkowych pododdziałem nie realizuje się zajęć z w/w przedmiotów.

Raz na miesiąc, w ramach treningu powszechnego ostrzegania i alarmowania, planuje się i prowadzi „Dzień Zagrożenia Skażeniami” (wspólnie z treningiem powszechnego ostrzegania o zagrożeniu z powietrza), w ramach którego realizuje się szkolenie zachowań stanów osobowych na sygnał zagrożenia skażeniami lub skażeń

W trakcie planowania szkolenia w każdym roku kalendarzowym należy
wydzielić czas na wykorzystanie urlopu wypoczynkowego.

W zależności od specyfiki pododdziału oraz jego zadania należy dążyć do wykorzystania urlopu całością pododdziału. Przedsięwzięcie to powinno być
zaplanowane w diagramie szkolenia. Decydentem w tym zakresie jest dowódca batalionu, który określi jego termin w kontekście zadań stojących przed pododdziałem.

Przedsięwzięcia związane z wykonywaniem zadań w ramach doskonalenia osiągania gotowości do podjęcia działań organizuje się w ramach godzin przeznaczonych na szkolenie w „Dniu gotowości bojowej i mobilizacyjnej” (nie mniej niż 7 godzin w kwartale).

W toku realizacji programu szkolenia dowódcy pododdziałów powinni kierować się zasadą stopniowania (narastania) trudności.

W ramach szkolenia, w celu racjonalnego gospodarowania środkami materiałowo – technicznymi i efektywnego wykorzystania czasu i obiektów szkoleniowych, zaleca się łączenie określonych treści przedmiotowych
i tematycznych w bloki szkoleniowe.

Szkolenie uzupełniają treningi, które pozwalają utrzymać odpowiedni poziom wyszkolenia oraz odpowiednią sprawność i zdolność żołnierzy oraz pododdziałów do wykonywania określonych zadań lub czynności, według przyjętych kryteriów i wymagań oraz określonych norm szkoleniowych.

Za przygotowanie zajęć w sposób zapewniający bezpieczną ich Realizację odpowiedzialny jest organizator zajęć, a za ich przestrzeganie
w czasie szkolenia odpowiedzialny jest żołnierz indywidualnie.

Szkolenie poligonowe stanowi najważniejszą część procesu szkolenia. Wpływa zasadniczo na uzyskanie zdolności przez pododdziały do działań w każdych
warunkach terenowych i atmosferycznych, przy wykorzystaniu środków bojowych
i pozoracji pola walki.

W 36-cio miesięcznym cyklu przygotowania i realizacji zadań zaleca się
zaplanować szkolenie poligonowe:

• w pierwszym etapie, w pierwszym okresie szkolenia (doskonalenie indywidualne i szkolenie zespołowe oraz zgranie do szczebla plutonu) – do
  3 razy w roku;

• w pierwszym etapie, w drugim okresie szkolenia (szkolenie zgrywające
  w ramach pododdziału – kompania, batalion) – do 2 razy w roku;

• w drugim etapie (realizacja zadań) – do 2 razy w roku.

Tydzień szkolenia poligonowego trwa 6 dni. Dzień szkoleniowy obejmuje do 10 godzin lekcyjnych po 45 minut. Dowódca brygady/batalionu może zmienić wymiar tygodnia szkoleniowego i godzinowy dnia szkoleniowego – wg potrzeb. Szkolenie poligonowe powinno być realizowane z dużą intensywnością i  trwać przez cały czas pobytu w Ośrodku Szkolenia Poligonowego.

Szkolenie w nocy należy prowadzić w wymiarze zapewniającym osiągnięcie zakładanych celów szkoleniowych przy wykorzystaniu urządzeń noktowizyjnych. Czas zajęć programowych, prowadzonych w godzinach wieczornych i nocnych, rekompensuje się odpowiednio czasem przedpołudniowym, rezygnując z niektórych czynności wynikających z porządku dnia jednostki wojskowej.

2.3. Zestawienie godzin programowych w 36 miesięcznym cyklu przygotowania i realizacji zadań

Dział szkolenia	Przedmiot	Liczba godzin
		Razem	1 rok	2 rok	3 rok
PODSTAWY WYCHOWANIA OBYWATELSKIEGO I WOJSKOWEGO	Regulaminy	48	24	16	8
	Kształcenie obywatelskie	66	22	22	22
	Profilaktyka i dyscyplina wojskowa	99	33	33	33
SZKOLENIE BOJOWE	Gotowość bojowa i mobilizacyjna	84	28	28	28
	Taktyka	484	204	280	-
	Szkolenie ogniowe	479	265	214	-
	Reagowanie kryzysowe	64	32	32	-
	Rozpoznanie i armie obce	79	55	24	-
	Szkolenie inżynieryjno-saperskie	116	56	60	-
	Obrona przed bronią masowego rażenia	89	52	37	-
	Powszechna obrona przeciwlotnicza	14	8	6	-
	Łączność	37	27	10	-
	Terenoznawstwo	34	14	20	-
	Ochrona i obrona obiektów	58	16	42	-
	Wychowanie fizyczne	528	do 176	do 176	do 176
	Szkolenie medyczne	77	39	38	-
SZKOLENIE LOGISTYCZNE	Budowa i eksploatacja uzbrojenia i sprzętu wojskowego	84	48	36	-
	Ochrona środowiska	5	5	-	-
	Ochrona przeciwpożarowa	8	4	4	-
	Bezpieczeństwo i higiena pracy	19	19	-	-
	Nauka jazdy	41	14	27	-
	Dzień techniczny	189	63	63	63
	Obsługiwanie uzbrojenia i sprzętu wojskowego	504	168	168	168
SZKOLENIE OGÓLNE	Szkolenie ekonomiczne	4	4	-	-
	Szkolenie prawne	38	20	18	-
OCENA STOPNIA WYSZKOLENIA		98	28	70	-
GODZINY DO DYSPOZYCJI DOWODCY		798	266	266	266
Szkolenie bojowe, logistyczne i ogólne realizowane w II etapie szkolenia (przedmioty i tematy zgodnie z decyzją dowódcy)		926	-	-	926
RAZEM ILOŚĆ GODZIN		5070	1690	1690	1690

2.4. Ewidencjonowanie i rozliczanie działalności szkoleniowej.

Ewidencja wyników szkolenia powinna umożliwiać stałe monitorowanie
i analizę rezultatów szkolenia oraz ocenę stopnia realizacji procesu szkolenia (zgrywania pododdziału) w zakresie przygotowania do wykonania zadań. Ewidencjonowaniu podlegają wszystkie zajęcia. Wnioski z oceny realizacji wyszkolenia danego etapu (okresu) powinny być uwzględnione przy doborze przedmiotów oraz ilości godzin i tematyki szkoleniowej w następnym cyklu (etapie, okresie) przygotowania i realizacji zadań.

Dowódcy poszczególnych szczebli dowodzenia ewidencjonują realizację procesu szkolenia oraz wyniki szkolenia żołnierzy (pododdziału) w następujących dokumentach:

1. Dowódca drużyny (załogi):

• nie prowadzi ewidencji szkolenia w sformalizowanych dokumentach, natomiast uczestniczy w procesie ewidencjonowania wyników szkolenia przez dowódcę plutonu;

2. Dowódca plutonu w:

• dzienniku ewidencji szkolenia;

3. Dowódca kompanii w:

• książce ewidencji szkolenia i materiałowego zabezpieczenia (kompanii);

• tygodniowym planie szkolenia kompanii.

Ponadto rozlicza środki bojowe i materiałowe wykorzystywane w procesie

szkolenia.

4. Dowódca batalionu w:

1. książce ewidencji szkolenia i materiałowego zabezpieczenia (batalionu).

Ponadto każdy kierownik zajęć (strzelania, ćwiczenia, treningu) z wykorzystaniem środków bojowych i materiałowych zobowiązany jest po zakończeniu szkolenia zaewidencjonować ich zużycie oraz uzyskane wyniki w:

• książce wykorzystania obiektu;

• zapotrzebowaniu – protokole zużycia w części „Z”;

• liście wyników strzelań z broni strzeleckiej (wozów bojowych)
  / liście wyników obserwacji.

Ewidencję pracy sprzętu, przeprowadzone obsługiwania oraz naprawy ewidencjonuje się w dziennikach pracy, dziennikach technicznych oraz innych dokumentach zgodnie z instrukcjami eksploatacji danego egzemplarza sprzętu.

Czas pracy na urządzeniach treningowych, symulacyjnych itp. ewidencjonuje się zgodnie z zasadami określonymi w instrukcjach, normach szkolenia bojowego lub decyzją dowódcy.

Proces rozliczania działalności szkoleniowej realizować zgodnie z „Instrukcją o planowaniu i rozliczaniu działalności bieżącej w SZ RP”.

2.5. Kompetencyjny zakres odpowiedzialności szkoleniowej

Za programową działalność i uzyskane efekty szkoleniowe ponoszą odpowiedzialność dowódcy, stosownie do zakresu ich kompetencji, w myśl zasady:

„DOWODZISZ – SZKOLISZ – ODPOWIADASZ”

W działalności szkoleniowej dowódcy poszczególnych szczebli, w ramach
posiadanych kompetencji, ponoszą odpowiedzialność za:

1. Przygotowanie bezpośrednio podległych dowódców do dowodzenia w czasie prowadzenia działań bojowych, działań stabilizacyjnych, misji pokojowych oraz współdziałania z pozamilitarnymi ogniwami w obszarze wykonania zadań zarządzania kryzysowego.

2. Zgranie dowodzonego pododdziału do realizacji zadań zgodnie
   z przeznaczeniem.

3. Wyszkolenie i zgranie podległego dowództwa i sztabu.

4. Zgranie systemów walki.

5. Przygotowanie bezpośrednio podległych dowódców do realizacji działalności szkoleniowo – metodycznej.

6. Ocenę stanu wyszkolenia podległych żołnierzy, pododdziałów oraz osób funkcyjnych.

Dowódcy na wszystkich szczeblach dowodzenia mają obowiązek samokształcenia oraz doskonalenia i podnoszenia osobistych umiejętności specjalistycznych na zajmowanym stanowisku, a także podwyższania umiejętności metodycznych i merytorycznych w zakresie planowania, organizowania
i prowadzenia działalności szkoleniowo – metodycznej. Na dowódcach (organizatorach szkolenia) spoczywa także obowiązek doskonalenia metodyki nauczania poszczególnych przedmiotów oraz dostosowania form i metod prowadzonej działalności szkoleniowej do zadań
realizowanych w ramach przyszłych działań militarnych, misji stabilizacyjnych, pokojowych oraz z zakresu reagowania kryzysowego.

W działalności szkoleniowej dowódcy poszczególnych szczebli dowodzenia,
w ramach posiadanych kompetencji, ponoszą odpowiedzialność za:

DOWÓDCA ZAŁOGI (DRUŻYNY):

1. Przygotowanie bezpośrednio podległych żołnierzy do prowadzenia działań.

2. Zgranie załogi (drużyny).

3. Osobiste przygotowanie się do prowadzenia szkolenia w roli instruktora oraz za:

1. merytoryczne i metodyczne prowadzenie szkolenia;

2. metodyczne przygotowanie podległych żołnierzy/instruktorów do prowadzenia szkolenia na punktach nauczania;

3. wykorzystanie urządzeń szkolno-treningowych oraz innych pomocy dydaktycznych podnoszących efektywność szkolenia, a także stosowanie norm szkoleniowych;

4. udzielenie pomocy podwładnym w przygotowaniu się do szkolenia oraz sprawdzanie poziomu tego przygotowania;

5. doskonalenie umiejętności indywidualnych swoich i podwładnych.

4. Ocenę stanu wyszkolenia bezpośrednio podwładnych.

DOWÓDCA PLUTONU:

1. Przygotowanie bezpośrednio podległych dowódców załóg (drużyn) do dowodzenia w czasie prowadzenia działań taktycznych.

2. Zgranie podległego plutonu.

3. Przygotowanie bezpośrednio podległych dowódców załóg (drużyn) do prowadzenia szkolenia na punktach nauczania oraz osobiste przygotowanie się do kierowania działalnością szkoleniowo-metodyczną w plutonie,
   a w szczególności za:

   1. poziom merytoryczny i metodyczny prowadzonych zajęć;

   2. wykorzystanie w szkoleniu urządzeń szkolno - treningowych oraz innych pomocy dydaktycznych podnoszących efektywność szkolenia;

   3. prowadzenie dokumentacji szkoleniowej plutonu;

   4. udzielenie pomocy podwładnym w przygotowaniu się do zajęć (szkolenia) oraz sprawdzanie poziomu tego przygotowania;

   5. doskonalenie umiejętności indywidualnych swoich i podwładnych
      w plutonie.

4. Ocenę stanu wyszkolenia załóg(drużyn) oraz bezpośrednio podwładnych dowódców.

DOWÓDCA KOMPANII:

1. Przygotowanie bezpośrednio podległych dowódców plutonów do dowodzenia
   w czasie prowadzenia działań taktycznych.

2. Zgranie podległej kompanii.

3. Przygotowanie bezpośrednio podległych dowódców plutonów do realizacji działalności szkoleniowo-metodycznej oraz osobiste przygotowanie do kierowania działalnością szkoleniowo-metodyczną w kompanii, a w szczególności za:

   1. planowanie, organizowanie i rozliczanie działalności szkoleniowo-metodycznej;

   2. poziom merytoryczny i metodyczny prowadzonych zajęć;

   3. podział środków materiałowo – technicznych do realizacji procesu szkolenia w kompanii;

   4. wykorzystanie w szkoleniu urządzeń szkolno-treningowych oraz innych pomocy dydaktycznych podnoszących efektywność szkolenia;

   5. prowadzenie dokumentacji szkoleniowej i ocenę zużycia środków materiałowych;

   6. udzielenie pomocy podwładnym w przygotowaniu się do zajęć (szkolenia);

   7. doskonalenie umiejętności indywidualnych swoich i podwładnych
      w kompanii.

4. Ocenę stanu wyszkolenia plutonów oraz dowódców plutonów.

DOWÓDCA BATALIONU:

1. Przygotowanie bezpośrednio podległych dowódców do dowodzenia w czasie prowadzenia działań taktycznych.

2. Zgranie podległego batalionu.

3. Wyszkolenie i zgranie podległego dowództwa (sztabu).

4. Zgrywanie systemów walki.

5. Przygotowanie bezpośrednich podległych dowódców do kierowania działalnością szkoleniowo-metodyczną oraz osobiste przygotowanie do kierowania działalnością szkoleniowo-metodyczną w batalionie, a w szczególności za:

   1. planowanie, organizowanie i kontrolowanie działalności szkoleniowo-metodycznej;

   2. poziom merytoryczny i metodyczny prowadzonych zajęć (ćwiczeń);

   3. podział i wykorzystanie przydzielonych środków materiałowo – technicznych do realizacji procesu szkolenia w pododdziałach batalionu;

   4. nadzorowanie wykorzystania w szkoleniu urządzeń szkolno-treningowych oraz innych pomocy dydaktycznych podnoszących efektywność szkolenia;

   5. prowadzenie dokumentacji szkoleniowej i ocenę zużycia środków materiałowych;

   6. gromadzenie, analizę oraz upowszechnianie doświadczeń i wniosków dotyczących działalności szkoleniowo-metodycznej oraz organizowania
      i realizacji procesu szkolenia;

   7. doskonalenie umiejętności indywidualnych swoich i podwładnych.

6. Ocenę stanu wyszkolenia sztabu, podległych pododdziałów oraz bezpośrednio podwładnych żołnierzy.

Planowanie i organizowanie działalności szkoleniowo-metodycznej jest jedną
z funkcji kierowania i dowodzenia. Opiera się na wnikliwej analizie zadań szkoleniowych i oceny sytuacji szkoleniowej. Realizowana jest jako proces cykliczny
i dotyczy wszystkich szczebli dowodzenia. Częstotliwość przedsięwzięć szkoleniowo-metodycznych uzależniona jest od poziomu wyszkolenia i szczebla dowodzenia.

Zasadnicze formy działalności szkoleniowo-metodycznej realizowane przez dowódców na poszczególnych szczeblach dowodzenia przedstawia załącznik H.

Dowódca batalionu może modyfikować proces szkolenia, stosownie do bojowego przeznaczenia pododdziału i osiągniętego poziomu wyszkolenia.

W celu osiągnięcia pełnej gotowości do realizacji zadań dowódca batalionu ma uprawnienia do:

• dokonania korekt w zakresie podziału czasu szkoleniowego na poszczególne przedmioty;

• dokonywania wyboru zawartych w programie tematów oraz wprowadzania nowych;

• określania liczby godzin na realizację poszczególnych tematów;

• przydziału środków bojowych i materiałowych na realizację danego tematu lecz w granicach przydzielonego limitu.

W celu zwiększenia motywacji/efektywności w osiąganiu celów szkoleniowych dowódcy pododdziałów wszystkich szczebli dowodzenia powinni wprowadzić elementy samodyscypliny szkoleniowej oraz elementy współzawodnictwa.

Zagadnienia pogłębiające wiedzę w zakresie prowadzenia walki, reagowania kryzysowego oraz dowodzenia wojskami dowódca batalionu jest zobowiązany zrealizować w czasie zajęć grupowych, treningów sztabowych i ćwiczeń dowódczo – sztabowych przełożonego oraz ćwiczeń taktycznych z wojskami.

Dowódca batalionu, w ramach szkolenia prowadzi osobiście ćwiczenia taktyczne kompanii (ze strzelaniem lub bez).

2.6. Priorytety szkoleniowe oraz formy stosowane w szkoleniu

Podnoszenie wartości bojowej pododdziału powinno następować przede wszystkim poprzez podwyższanie indywidualnych umiejętności szkolonych.

Proces szkolenia powinien być realizowany poprzez m.in. wprowadzenie samodyscypliny szkoleniowej polegającej na jasnym i przejrzystym sprecyzowaniu wymagań szkoleniowych na każdym stanowisku służbowym
i konsekwentnym jego egzekwowaniu.

Podczas szkolenia pododdziałów zasadnym jest prowadzenie zgrywania
z pododdziałami innych rodzajów wojsk.

Do zasadniczych przedmiotów, które są szczególnie ważne z punktu widzenia przygotowania pododdziału do działań zgodnie z przeznaczeniem należy zaliczyć taktykę, szkolenie ogniowe oraz budowę i eksploatację uzbrojenia i sprzętu wojskowego.

Taktyka jako główny przedmiot szkolenia integruje pozostałe przedmioty oraz działy szkolenia. Swoim zakresem obejmuje:

• zgranie w zakresie wykonywania zadań przez pododdział;

• wyrobienie odporności i wytrwałości w długotrwałym wykonywaniu zadań w warunkach dużych obciążeń fizycznych i napięć psychicznych;

• przygotowanie dowódców pododdziałów do planowania, organizowania i wykonywania zadań taktyczno – ogniowych;

• doskonalenie współdziałania z pododdziałami rodzajów wojsk w czasie wspólnego wykonywania zadań bojowych.

W taktyce szczególny nacisk należy położyć na realizację zadań w nocy oraz prowadzenie działań w specyficznych środowiskach pola walki (w tym szczególnie w terenie zurbanizowanym).

Do najważniejszych tematów z taktyki zaliczamy:

• zajęcia zgrywające pluton, kompanię, batalion;

• drużyna, pluton, kompania, batalion w działaniach taktycznych;

• pluton, kompania, batalion w działaniach taktycznych ze strzelaniem amunicją bojową.

Szkolenie ogniowe powinno zapewnić przygotowanie do prowadzenia celnego ognia z broni etatowej jak i wozu bojowego. Jednym ze sposobów osiągnięcia tego jest praktyczne rozwiązywanie zadań ogniowych oraz realizacja strzelań bojowych i sytuacyjnych oddających w maksymalny sposób realizm pola walki.

W ramach szkolenia ogniowego powinno realizować się ćwiczenia przygotowawcze do strzelań, bojowe i sytuacyjne, ćwiczenia w obserwacji, szkolenie na urządzeniach szkolno-treningowych, a także doskonalenie znajomości zasad strzelania
i budowy uzbrojenia oraz wykonywaniem określonych norm szkoleniowych.

Opracowanie ćwiczeń przygotowawczych do strzelań z wozów bojowych i broni strzeleckiej na dany etap (okres) szkolenia i ćwiczeń w obserwacji realizować zgodnie z ustaleniami zawartymi w obowiązujących programach strzelań.

W celu zwiększenia efektywności szkolenia należy racjonalnie wykorzystywać środki materiałowego zabezpieczenia oraz urządzenia szkolno-treningowe.

Budowa i eksploatacja uzbrojenia i sprzętu wojskowego jako przedmiot powinna zapewnić właściwą znajomość, sprawność uzbrojenia i sprzętu wojskowego, która zagwarantuje właściwe wykonanie zadań taktyczno – ogniowych.

Szkolenie z przedmiotu Łączność powinno zapewnić nabycie umiejętności posługiwania się etatowymi środkami łączności występującymi na szczeblu pododdziału przez wszystkich żołnierzy, co przy znajomości właściwych procedur umożliwi wezwania pomocy medycznej, jak również wsparcia ogniowego i lotniczego.

W przedmiocie Szkolenie medyczne priorytetem jest nauczenie wszystkich żołnierzy praktycznego udzielania samopomocy i pierwszej pomocy medycznej oraz procedur MEDAVAC.

Pomimo coraz doskonalszych rozwiązań technicznych w zakresie uzbrojenia i sprzętu wojskowego posługujący się nim żołnierz musi posiadać odpowiednią sprawność fizyczną. Powinna to zapewnić właściwie dobrana tematyka
z Wychowania fizycznego. W tym przedmiocie szczególny nacisk należy położyć na atletykę terenową i pokonywanie torów przeszkód (OSF, BTS, BTZ), gimnastykę
i ćwiczenia siłowe oraz walkę w bliskim kontakcie.

Należy pamiętać, iż nawet najbardziej skuteczne prowadzenie działań taktycznych czy ogniowych musi być realizowane w majestacie prawa. Do jego przestrzegania powinien przygotować przedmiot Szkolenie prawne.

Formy szkolenia wojsk

Szkolenie pododdziałów zawodowych realizuje się w jednostkach wojskowych, na garnizonowych i poligonowych obiektach szkoleniowych.

W Miejscu Stałej Dyslokacji (MSD) realizuje się:

• doskonalenie indywidualne i szkolenie zespołowe;

• szkolenie z wykorzystaniem urządzeń szkolno-treningowych;

• zgrywanie załogi (drużyny), plutonu, kompanii i batalionu.

Na poligonach realizowane jest zgrywanie w składzie pododdziału lub grupy bojowej. W ramach tego szkolenia należy dążyć do:

• zgrania etatowego pododdziału (lub grupy bojowej);

• zgrania systemów walki;

• zgrania z pododdziałami innych rodzajów wojsk;

• utrzymania umiejętności indywidualnych i zespołowych.

Szkolenie wojsk prowadzi się w formie:

• ćwiczenia taktycznego z wojskami (ćwiczenie taktyczno-specjalne);

• zajęć taktycznych (taktyczno-specjalne);

• zajęć praktycznych;

• musztry bojowej;

• zajęć teoretycznych;

• treningów: sensorycznych (o charakterze teoretycznym), motorycznych
  (o charakterze praktycznym);

• kursu szkoleniowego;

• podróży szkoleniowej.

Zajęcia mogą być realizowane w następujących formach organizacyjnych:

• szkolenie blokowe (polegającemu na łączeniu kilku zajęć z jednego przedmiotu);

• szkolenie potokowe (kolejne szkolenie pododdziałów z wykorzystaniem wydzielonego sprzętu);

• szkolenie zintegrowane (równoczesne szkolenie wszystkich pododdziałów batalionu z wykorzystaniem kadry batalionu oraz oficerów rodzajów wojsk);

• szkolenie zgrywające (poprzedza przejście od szkolenia indywidualnego do szkolenia w składzie pododdziału wyższego szczebla, szkolenie zgrywające jest realizowane od szczebla plutonu poprzez kompanię do batalionu /równorzędnych/ włącznie).

Dodatkowo w celu sprawnej i kompleksowej oceny stopnia wyszkolenia żołnierzy i pododdziałów realizować:

• zawody użyteczno-bojowe (sprawdzenie drużyn/załóg poprzez pokonanie logicznie powiązanych ze sobą zagadnień taktyczno-ogniowych obejmujące swoim zakresem zestaw wiedzy, umiejętności i zdolności oraz zgrania pododdziału poprzez wykonanie norm szkoleniowych w dzień i w nocy);

• pętlę taktyczno-ogniową (sprawdzenie plutonu poprzez pokonanie logicznie powiązanych ze sobą punktów sprawdzenia obejmujących swoim zakresem zestaw wiedzy, umiejętności i zdolności pododdziału do prowadzenia działań taktycznych oraz wykonania zadań ogniowych).

2.7. Wskazówki organizacyjno – metodyczne

Wszystkie zajęcia i ćwiczenia należy organizować i prowadzić zgodnie
z obowiązującymi programami, instrukcjami i innymi dokumentami normującymi działalność szkoleniowo – metodyczną oraz z zachowaniem przepisów prawa. Wszystkie zajęcia praktyczne w szkoleniu bojowym i logistycznym prowadzić
z zastosowaniem norm szkoleniowych przyjętych stosownie do etapu, okresu szkolenia.

Szkolenie taktyczne na każdym szczeblu dowodzenia rozpoczynać zajęciami zgrywającymi dany pododdział. Każde zajęcia ze szkolenia bojowego poprzedzać instruktażem. Pierwsze zajęcia taktyczne w danym okresie szkolenia poprzedzać zajęciami instruktażowo – metodycznymi. Pierwsze ćwiczenia w danym okresie szkolenia poprzedzać ćwiczeniem instruktażowo – metodycznym, stosownie do szczebla dowodzenia.

Ćwiczenia taktyczne powinny być poprzedzone realizacją odpowiednich tematów szkolenia bojowego i logistycznego umożliwiających właściwe przygotowanie pododdziałów do realizacji stojących przed nimi zadań.

Ćwiczenia taktyczne należy traktować jako podsumowanie procesu szkolenia pododdziału. Powinny one charakteryzować się różnorodnością zagadnień szkoleniowych i uwzględniać przeznaczenie pododdziału oraz problematykę współdziałania z innymi rodzajami wojsk, a także organami oraz służbami administracji rządowej i samorządowej (w zakresie reagowania kryzysowego).

Ocenę zdolności pododdziału do wykonania zadania organizuje i prowadzi bezpośredni przełożony.

Obsługiwanie bieżące uzbrojenia i sprzętu wojskowego należy realizować
w czasie szkoleniowym.

Proces szkolenia należy bezwzględnie podporządkować osiągnięciu gotowości pododdziału do realizacji otrzymanych zadań zgodnie z przeznaczeniem.

Zasadnicze tematy z taktyki, szkolenia ogniowego, budowy i eksploatacji uzbrojenia i sprzętu wojskowego oraz z przedmiotów Rodzajów Wojsk (RW) powinny się odbywać w ośrodkach szkolenia poligonowego z wykorzystaniem środków
bojowych.

Fundamentem i gwarantem właściwego poziomu wyszkolenia pododdziału jest odpowiednio wyszkolona kadra dowódcza i w związku z tym, główny nacisk w procesie szkolenia pododdziału należy położyć na właściwą realizację działalności szkoleniowo – metodycznej i wymagalność wobec dowódców wszystkich szczebli dowodzenia.

Szkolenie metodyczne należy realizować zgodnie z postanowieniami ujętymi w instrukcji o działalności szkoleniowo-metodycznej, według potrzeb w ramach godzin przedmiotów szkolenia bojowego oraz godzin do dyspozycji dowódcy. Zasadnicze formy działalności szkoleniowo-metodycznej realizowane przez dowódców na poszczególnych szczeblach dowodzenia przedstawiono w załączniku H.

W szkoleniu należy stale dążyć do podnoszenia poziomu wyszkolenia. Jednym z możliwych sposobów jego realizacji jest przyznawanie klas specjalisty oraz odznak za osiąganie bardzo dobrych wyników w danym obszarze szkolenia.

Podczas prowadzenia kolejnego cyklu przygotowania i realizacji zadań szkolona problematyka nie powinna być powielana, lecz zakres szkolenia powinien zapewnić osiągnięcie wyższego (określonego przez dowódcę batalionu) poziomu wyszkolenia pododdziału.

W związku z powyższym można w poszczególnych okresach szkolenia pododdziałów (drużyna, pluton, kompania, batalion) przeplatać zgrywanie pododdziału kursami szkoleniowymi dla poszczególnych specjalistów, dowódców różnych szczebli dowodzenia oraz pozostałej kadry.

Szkolenie kursowe organizować (w zależności od potrzeb) na szczeblu pododdziału, oddziału, ZT oraz w uzasadnionych przypadkach w Centrach i Ośrodkach Szkolenia.

Zawarte w programie wskazówki obowiązują dowódców wszystkich szczebli dowodzenia odpowiedzialnych za przygotowanie i realizację procesu szkolenia.

W pododdziałach o niskim stanie ukompletowania dowódcy pododdziałów określają zakres opracowywanej dokumentacji szkoleniowej oraz poziom szkolenia, adekwatnie do posiadanych sił i środków. Ustalenia organizacyjne wprowadzają rozkazem.

3. PRZEDMIOTOWA TEMATYKA SZKOLENIA

3.1. I ETAP – szkolenie – czas trwania 24 miesiące

3.1.1. I OKRES – doskonalenie indywidualne i szkolenie zespołowe oraz zgranie do szczebla plutonu – czas trwania 12 miesięcy

CELE SZKOLENIOWE:

1. zgrywać drużyny i plutony do realizacji działań taktycznych w różnych warunkach terenowych i atmosferycznych w dzień i w nocy;

2. doskonalić umiejętności prowadzenia celnego ognia z wozów bojowych i broni strzeleckiej w dzień i w nocy;

3. doskonalić umiejętności współdziałania zespołowego z pododdziałami innych rodzajów wojsk;

4. doskonalić umiejętności obsługiwania wozu bojowego i uzbrojenia w zakresie zapewniającym jego sprawność.

Okres ten dzieli się na następujące fazy:

• doskonalenie indywidualne (realizowane na trenażerach i symulatorach) – czas trwania wg decyzji dowódcy batalionu;

• zgrywanie drużyny i plutonu (w tym do trzech szkoleń poligonowych) – czas trwania wg decyzji dowódcy batalionu.

Ponadto, w tym okresie realizowane są następujące przedsięwzięcia:

• roczna obsługa sprzętu – czas trwania nie mniej niż 24 dni szkoleniowe;

• wykorzystanie urlopów (26 dni roboczych).

• kursy instruktorsko – metodyczne dla dowódców drużyn i plutonów oraz szkolenie z tematyki SERE (Survival, Evasion, Resistance, Escape).

Szkolenie w tym okresie należy realizować w MSD i na obiektach poligonowych.

STRUKTURA PRZEDMIOTOWA

I OKRES – DOSKONALENIE INDYWIDUALNE ORAZ ZGRYWANIE DRUŻYNY
I PLUTONU

Dział szkolenia	Przedmiot	Ilość godzin
PODSTAWY WYCHOWANIA OBYWATELSKIEGO I WOJSKOWEGO	Regulaminy SZ RP	24
	Kształcenie obywatelskie	22
	Profilaktyka i dyscyplina wojskowa	33
SZKOLENIE BOJOWE	Gotowość bojowa i mobilizacyjna	28
	Taktyka	204
	Szkolenie ogniowe	265
	Reagowanie kryzysowe	32
	Rozpoznanie i armie obce	55
	Szkolenie inżynieryjno - saperskie	56
	Obrona przed bronią masowego rażenia	52
	Powszechna OPL	8
	Łączność	27
	Terenoznawstwo	14
	Ochrona i obrona obiektów	16
	Wychowanie fizyczne	176
	Szkolenie medyczne	39
SZKOLENIE LOGISTYCZNE	Budowa i eksploatacja uzbrojenia i sprzętu wojskowego	48
	Ochrona środowiska	5
	Ochrona przeciwpożarowa	4
	Bezpieczeństwo i higiena pracy	19
	Nauka jazdy	14
	Dzień techniczny	63
	Obsługiwanie uzbrojenia i sprzętu wojskowego	168
SZKOLENIE OGÓLNE	Szkolenie ekonomiczne	4
	Szkolenie prawne	20
OCENA STOPNIA WYSZKOLENIA		28
DZIEŃ DO DYSPOZYCJI DOWÓDCY		266
RAZEM ILOŚĆ GODZIN W I OKRESIE SZKOLENIA		1690

PODSTAWY WYCHOWANIA OBYWATELSKIEGO I WOJSKOWEGO

Nr tematu	Treść tematu	Liczba godzin
REGULAMINY SZ RP
1	Musztra indywidualna i zespołowa
2	Musztra z pojazdami
3	Wybrane zagadnienia z regulaminu ogólnego SZ RP dotyczące służby
4	Test z regulaminu ogólnego
5	Przegląd musztry pododdziału
Ogółem		24

WYMAGANY ZAKRES WIEDZY I UMIEJĘTNOŚCI

Żołnierz (pododdział) powinien umieć:

1. zastosować w działalności służbowej podstawowe uwarunkowania służby wojskowej;

2. stosować w praktyce zasady organizacji życia wojskowego w jednostce wojskowej;

3. przestrzegać zasad działalności służbowej.

Żołnierz (pododdział) powinien znać:

1. uwarunkowania służby wojskowej;

2. organizację życia żołnierskiego w jednostce wojskowej;

3. zasady działalności służbowej.

Nr tematu	Treść tematu	Liczba godzin
KSZTAŁCENIE OBYWATELSKIE
	Tematyka przedmiotu zgodna z wykazem przygotowanym przez Departament Wychowania i Promocji Obronności MON na kolejne trzy lata.
Ogółem		22

Przedmiotowe cele szkolenia:

1. kształtowanie osobowości żołnierzy i ugruntowanie ich świadomości obronnej, obywatelskiej, historycznej, ekologicznej i kulturalnej;

2. kształtowanie wśród żołnierzy patriotycznych postaw w oparciu
   o uniwersalne wartości;

3. zrozumienie przez żołnierzy polskiej racji stanu i interesów narodowych;

4. umacnianie gotowości żołnierzy do ponoszenia ofiar i dobrowolnych ograniczeń dla ochrony i obrony najwyższych wartości – niepodległości, suwerenności i bezpieczeństwa państwa oraz wolności i praw obywatelskich.

WYMAGANY ZAKRES WIEDZY I UMIEJĘTNOŚCI

1. Zakres tematyki przedmiotu oraz wymagany zakres wiedzy
   i umiejętności zgodny z wykazem przygotowanym przez Departament Wychowania i Promocji Obronności MON na kolejne trzy lata (Załącznik I).

2. Poziom zdobytej wiedzy z przedmiotu „Kształcenie obywatelskie" ustala się na podstawie oceny uzyskanej z testu obejmującego tematykę kształcenia, opracowanego przez organizatora zajęć.

Nr tematu	Treść tematu	Liczba godzin
PROFILAKTYKA I DYSCYPLINA WOJSKOWA
	Tematyka przedmiotu zgodna z wykazem przygotowanym przez Departament Wychowania i Promocji Obronności MON na kolejne trzy lata.
Ogółem		33

PROFILAKTYKA I DYSCYPLINA WOJSKOWA

Przedmiotowe cele szkolenia:

1. kształtowanie wśród żołnierzy wysokiego morale, postaw zaangażowania w służbie oraz karności i zdyscy­plinowania;

2. zapobieganie patologiom społecznym w środowisku wojskowym;

3. kształtowanie świadomości prawnej żołnierzy, zwłaszcza dotyczącej zasad i sposobu ponoszenia odpowiedzialności karnej i dyscyplinarnej oraz uprawnień z tym związanych, a także udzielania wyróżnień, jako czynnika motywującego do służby wojskowej.

WYMAGANY ZAKRES WIEDZY I UMIEJĘTNOŚCI

1. Zakres tematyki przedmiotu oraz wymagany zakres wiedzy
   i umiejętności zgodny z wykazem przygotowanym przez Departament Wychowania i Promocji Obronności MON na kolejne trzy lata (Załącznik I).

2. Poziom zdobytej wiedzy z przedmiotu „Profilaktyka i dyscyplina wojskowa” ustala się na podstawie sprawdzianu przeprowadzonego w formie testu ze znajomości przepisów dotyczących dyscypliny wojskowej.

SZKOLENIE BOJOWE

Nr tematu	Treść tematu	Liczba godzin
GOTOWOŚĆ BOJOWA I MOBILIZACYJNA
	Zgodnie z wytycznymi dowódcy jednostki wojskowej dotyczącymi dni gotowości bojowej i mobilizacyjnej
Ogółem		28

WYMAGANY ZAKRES WIEDZY I UMIEJĘTNOŚCI

Żołnierz (pododdział) powinien znać:

1. sygnały powszechnego alarmowania i ostrzegania oraz wewnętrzne sygnały obowiązujące w jednostce;

2. swoje obowiązki realizowane podczas osiągania gotowości do podjęcia działań;

3. rolę i zadania służb dyżurnych pododdziału w procesie osiągania gotowości do podjęcia działań;

4. przeznaczenie i ogólne zadania elementów bazy mobilizacyjnej.

Żołnierz (pododdział) powinien umieć:

1. zachować się po ogłoszeniu alarmów w pododdziale oraz wewnętrznych sygnałów obowiązujących w jednostce;

2. realizować zadania służb dyżurnych, do których pełnienia został wyznaczony;

3. wykonywać swoje obowiązki stosownie do zadań realizowanych w czasie podnoszenia gotowości.

Nr tematu	Treść tematu	Liczba godzin
TAKTYKA
1	Drużyna (załoga) w marszu
2	Drużyna (załoga) jako ubezpieczenie marszowe
3	Drużyna (załoga) w rejonie ześrodkowania
4	Drużyna (załoga) w obronie
5	Drużyna (załoga) w obronie terenu zabudowanego
6	Drużyna (załoga) w obronie w terenie lesistym
7	Drużyna (załoga) w obronie w górach
8	Drużyna (załoga) w natarciu w terenie zabudowanym
9	Drużyna (załoga) w natarciu w terenie lesistym
10	Drużyna (załoga) w natarciu w górach
11	Działanie drużyny (załogi) w warunkach ekstremalnie niskich temperatur
12	Działanie drużyny (załogi) w warunkach ekstremalnie gorących
13	Drużyna (załoga) jako wzmocnienie
14	Drużyna w działaniach taktycznych
15	Zajęcia zgrywające pluton
16	Pluton w marszu
17	Pluton jako ubezpieczenie marszowe
18	Pluton w rejonie ześrodkowania
19	Pluton w obronie
20	Pluton w obronie terenu zabudowanego
21	Pluton w obronie w terenie lesistym
22	Pluton w obronie w górach
23	Pluton w obronie wybrzeża morskiego
24	Pluton w natarciu
25	Działanie plutonu jako pododdział obejścia
26	Działanie plutonu jako grupa rajdowa
27	Działanie plutonu jako grupa szturmowa
28	Pluton w natarciu w terenie zabudowanym
29	Pluton w natarciu w terenie lesistym
30	Pluton w natarciu w górach
31	Pluton w natarciu z pokonaniem (forsowaniem) przeszkody wodnej
32	Działania desantowe plutonu z morza
33	Działanie plutonu w warunkach ekstremalnie niskich temperatur
34	Działanie plutonu w warunkach ekstremalnie gorących
35	Pluton w działaniach nieregularnych
36	Pluton w okrążeniu
37	Pluton jako wzmocnienie
38	Pluton w działaniach taktycznych
39	Pluton w działaniach taktycznych ze strzelaniem amunicją bojową
96	Marsz zbliżania
97	Działania na połączenie
98	Wycofanie
99	Luzowanie
100	Przewozy
Ogółem			204

WYMAGANY ZAKRES WIEDZY I UMIEJĘTNOŚCI

Pododdział powinien umieć:

1. realizować zadania wynikające z przeznaczenia;

2. przygotować i prowadzić działania taktyczne drużyną/plutonem;

3. wykonać na ocenę pozytywną normy szkoleniowe wg:

• „Zbioru norm szkoleniowych dla pododdziałów wojsk pancernych i zmechanizowanych”;

• „Norm szkoleniowych na osiąganie zdolności do działania oraz gotowości do realizacji zadania dla żołnierzy i pododdziałów zawodowych”.

Nr tematu	Treść tematu	Liczba godzin
SZKOLENIE OGNIOWE
1	Ćwiczenia w obserwacji
2	Ćwiczenia z użyciem trenażerów i symulatorów
3	Ćwiczenia przygotowawcze z broni strzeleckiej
4	Strzelania bojowe z broni strzeleckiej
5	Ćwiczenia w rzucaniu granatami ręcznymi
6	Strzelania sytuacyjne
7	Ćwiczenia przygotowawcze z wozu bojowego
8	Strzelania bojowe z wozów bojowych
9	Ćwiczenia w kierowaniu ogniem
10	Przygotowanie UiSW do strzelania
Ogółem		265

WYMAGANY ZAKRES WIEDZY I UMIEJĘTNOŚCI

Żołnierz (pododdział) powinien umieć:

1. wykonać strzelania z broni strzeleckiej i z wozów bojowych zgodnie
   z obowiązującymi:

• „Programem strzelań z wozów bojowych”;

• „Programem strzelań z broni strzeleckiej”

• „Zbiorem ćwiczeń i strzelań…”.

2. wykonać zadania ogniowe w czasie prowadzonych ćwiczeń w kierowaniu ogniem
   i zajęć taktycznych;

3. wykonać na ocenę pozytywną normy szkoleniowe wg:

   • „Zbioru norm szkoleniowych dla pododdziałów wojsk pancernych i zmechanizowanych”;

   • „Norm szkoleniowych na osiąganie zdolności do działania oraz gotowości do realizacji zadania dla żołnierzy i pododdziałów zawodowych”.

Nr tematu	Treść tematu	Liczba godzin
REAGOWANIE KRYZYSOWE
1	Charakterystyka zagrożeń niemilitarnych oraz istota systemu zarządzania kryzysowego
2	Zasady użycia pododdziału w przypadkach wystąpienia sytuacji kryzysowych oraz współdziałanie wydzielanych sił i środków z siłami układu pozamilitarnego
3	Działania stanów osobowych pododdziału po wprowadzeniu sygnałów alarmowania i ostrzegania oraz sposób realizacji zadań ujętych w „Planie użycia JW w sytuacjach kryzysowych”
OGÓŁEM			32

WYMAGANY ZAKRES WIEDZY I UMIEJĘTNOŚCI

Żołnierz (pododdział) powinien znać:

1. charakterystykę podstawowych zagrożeń oraz ogólne zadania elementów zarządzania kryzysowego;

2. zasady użycia pododdziału w sytuacjach kryzysowych;

3. sygnały do uruchamiania sił i środków wydzielanych do sytuacji kryzysowych oraz sposób ich wprowadzania;

4. zakres zadań do zrealizowania po ogłoszeniu sygnałów uruchamiających określone siły i środki do sytuacji kryzysowej;

5. zasady współdziałania z ogniwami pozamilitarnymi oraz zakres odpowiedzialności w czasie realizacji zadań.

Żołnierz (pododdział) powinien umieć:

1. działać na sygnał uruchamiający określone siły i środki do sytuacji kryzysowych;

2. wykonać zadania przewidziane do realizacji przez pododdział zgodnie
   z „Planem użycia JW w sytuacjach kryzysowych”;

3. wykonać zadania w przypadku ogłoszenia sygnałów powiadamiania
   i alarmowania.

Nr tematu	Treść tematu	Liczba godzin
ROZPOZNANIE I ARMIE OBCE
1	Możliwości pododdziałów rozpoznawczych WP
2	Organizacja i zasady prowadzenia działań bojowych przez pluton armii innych państw. Normy taktyczne
3	Organizacja i zasady prowadzenia działań bojowych przez kompanię armii innych państw. Normy taktyczne
5	Charakterystyka podstawowego sprzętu plutonu i kompanii armii innych państw
7	Identyfikacja podstawowego UiSW armii innych państw
8	Rodzaje oraz sposoby prowadzenia rozpoznania wojskowego
9	Działanie na posterunku obserwacyjnym
10	Działanie jako bojowy patrol rozpoznawczy
11	Organizacja i prowadzenie wypadu
12	Organizacja i prowadzenie napadu
13	Organizacja i prowadzenie zasadzki
Ogółem			55

WYMAGANY ZAKRES WIEDZY I UMIEJĘTNOŚCI

Żołnierz (pododdział) powinien znać:

1. struktury organizacyjne, charakterystyki podstawowego sprzętu bojowego szczebla kompanii armii innych państw;

2. możliwości pododdziałów rozpoznawczych WP.

Żołnierz (pododdział) powinien umieć:

1. działać na posterunku obserwacyjnym;

2. prowadzić rozpoznanie w walce;

3. działać jako bojowy partol rozpoznawczy;

4. zorganizować i przeprowadzić napad, wypad i zasadzkę;

5. przeszukać teren oraz obiekty.

Nr tematu	Treść tematu	Liczba godzin
SZKOLENIE INŻYNIERYJNO-SAPERSKIE
1	Rozbudowa fortyfikacyjna stanowiska oporu/stanowiska ogniowego
2	Rozbudowa fortyfikacyjna punktu oporu plutonu
5	Wykonanie okopu, ukrycia na sprzęt bojowy i stan osobowy z wykorzystaniem materiału wybuchowego
6	Budowa, rozpoznanie i pokonywanie zapór inżynieryjnych
7	Rozpoznanie i pokonywanie pól minowych
8	Zakładanie grup min w osłonie stanowiska oporu, stanowiska ogniowego, punktu oporu
9	Montowanie do pojazdu doczepnego sprzętu inżynieryjnego
11	Wykonywanie makiet obiektów pozornych ze środków podręcznych
12	Budowa obiektów fortyfikacyjnych w specyficznych środowiskach walki
13	Organizacja i pokonywanie przeszkód wodnych
14	Przeprawa po mostach towarzyszących, pontonowych i na promach
Ogółem			56

WYMAGANY ZAKRES WIEDZY I UMIEJĘTNOŚCI

Żołnierz (pododdział) powinien znać:

1. przepisy bezpieczeństwa;

2. zasady maskowania;

3. zasady rozbudowy fortyfikacyjnej metodą ręczną, mechaniczną i wybuchową;

4. zasady budowy grup min w osłonie stanowisk oporu drużyny, stanowiska ogniowego czołgu, punktów oporu plutonu;

5. zasady budowy, rozpoznania i pokonania zapór fortyfikacyjnych;

6. zasady rozpoznania, oznakowania i pokonania zapór minowych;

7. zasady montażu doczepnego sprzętu inżynieryjnego na pojazdach będących na wyposażeniu pododdziału;

8. zasady organizacji i pokonywania przeszkód wodnych;

9. charakterystykę środków bojowych i minowych występujących w rejonie działania;

10. procedury działania w rejonach zagrożonych.

Żołnierz (pododdział) powinien umieć:

1. bezpiecznie wykonywać wszelkie prace inżynieryjne;

2. maskować sprzęt, wykonane obiekty fortyfikacyjne;

3. rozbudować fortyfikacyjnie stanowisko/punkt metodą ręczną, mechaniczną
   i wybuchową;

4. ustawić grupę min w osłonie stanowisk oporu/punktów oporu;

5. budować, rozpoznać i pokonać zapory fortyfikacyjne;

6. rozpoznać, oznakować i pokonać zapory minowe;

7. montować doczepny sprzęt inżynieryjny na pojazdach będących na wyposażeniu pododdziału;

8. pokonać przeszkodę wodną;

9. działać w rejonach zagrożonych zgodnie z obowiązującymi procedurami.

Nr tematu	Treść tematu		Liczba godzin
OBRONA PRZED BRONIĄ MASOWEGO RAŻENIA
1	Posługiwanie się sprzętem i środkami ochrony przed skażeniami znajdującymi się na indywidualnym wyposażeniu żołnierza
2	Sprawdzenie szczelności i dopasowania filtracyjnych masek przeciwgazowych w atmosferze skażonej
3	Działanie na sygnał uprzedzenia o zagrożeniu skażeniami i alarmu o skażeniach
4	Prowadzenie natychmiastowej likwidacji skażeń
5	Oznakowanie rejonów skażonych i skażonego sprzętu
6	Stawianie zasłon dymnych
7	Prowadzenie operacyjnej (częściowej) likwidacji skażeń przy pomocy etatowego sprzętu
8	Pokładowe urządzenia obrony przed bronią masowego rażenia
9	Wykorzystanie właściwości ochronnych sprzętu bojowego i infrastruktury terenowej w celu ochrony przed czynnikami oddziaływania broni masowego rażenia i toksycznych środków przemysłowych
10	Działanie po napotkaniu terenu skażonego i w terenie skażonym (na sprzęcie bojowym i pieszo)
11	Sprawdzenie szczelności urządzeń filtrowentylacyjnych (UFW) wozów bojowych i pojazdów specjalnych
12	Ochrona wojsk przed środkami zapalającymi
OGÓŁEM		52

WYMAGANY ZAKRES WIEDZY I UMIEJĘTNOŚCI

1. Żołnierz (pododdział) powinien znać:

1. zasady działania w sytuacji użycia BMR i skażeń;

2. zasady użytkowania indywidualnego dawkomierza;

3. skład oraz zasady użytkowania indywidualnego pakietu do likwidacji skażeń;

4. sygnały alarmowe uprzedzenia o zagrożeniu skażeniami i alarmu o skażeniach;

5. przeznaczenie, budowę oraz zasady użytkowania zestawów do likwidacji skażeń będących na wyposażeniu pojazdu lub pododdziału;

6. pakiety do likwidacji skażeń oraz sposoby sporządzania roztworów w zestawach do likwidacji skażeń;

7. zakres oraz zasady prowadzenia natychmiastowej, operacyjnej i częściowej likwidacji skażeń żołnierza, uzbrojenia i wyposażenia indywidualnego oraz pojazdu wojskowego (sprzętu bojowego);

8. znaki ostrzegawcze do oznakowania rejonów skażonych, skażonego uzbrojenia i sprzętu wojskowego;

9. przeznaczenie, budowę i zasady działania ręcznych granatów dymnych i świec dymnych;

10. zasady oznakowania, przekraczania lub omijania rejonów skażonych;

11. środki zapalające i skutki ich rażącego działania.

12. przeznaczanie, budowę oraz zasady użytkowania pokładowych przyrządów rozpoznania skażeń i urządzeń filtrowentylacyjnych /UFW/ wozów bojowych
    i pojazdów specjalnych.¹

2. Żołnierz (pododdział) powinien umieć:

1. posługiwać się indywidualnym wyposażeniem ochrony przed bronią masowego rażenia zgodnie z normami (maską filtracyjną pgaz., odzieżą ochronną, dawkomierzem indywidualnym, pakietem do likwidacji skażeń);

2. działać na sygnał uprzedzenia o zagrożeniu skażeniami i alarmu o skażeniach;

3. prowadzić natychmiastową likwidację skażeń odkrytych części ciała, umundurowania, odzieży ochronnej, broni osobistej i wyposażenia;

4. prowadzić operacyjną i częściową likwidację skażeń pojazdu wojskowego (wozu bojowego) przy pomocy zestawów do likwidacji skażeń;

5. oznaczać rejony skażeń oraz skażone uzbrojenie i sprzęt wojskowy;

6. stawiać zasłony dymne za pomocą:

• ręcznych (nasadkowych) granatów i świec dymnych;

• wyrzutni granatów dymnych.

1. wykonywać czynności przeciwdziałające rażącemu działaniu BMR, przed atakiem, w toku ataku i po jego zakończeniu;

2. wykorzystywać zbiorowe środki ochrony przed skażeniami, ukrycia i infrastrukturę terenową przed rażącymi czynnikami broni masowego rażenia i skażeniami;

3. działać po napotkaniu terenu skażonego i w terenie skażonym na sprzęcie bojowym oraz pieszo;

4. wykonywać zadania bojowe w warunkach skażeń;

11. gasić środki zapalające na umundurowaniu, sprzęcie i obiektach inżynieryjnych;

12. ewakuować się oraz żołnierzy z palącego się sprzętu i udzielać im pomocy;

13. działać w terenie po użyciu środków zapalających;

14. eksploatować i obsługiwać pokładowe przyrządy rozpoznania skażeń oraz urządzenie filtrowentylacyjne znajdujące się na wyposażeniu wozu bojowego (pojazdu specjalnego)².

Nr tematu	Treść tematu			Liczba godzin
POWSZECHNA OBRONA PRZECIWLOTNICZA
1		Charakterystyka, sylwetki i znaki rozpoznawcze podstawowych typów środków napadu powietrznego (ŚNP)
2		Działanie żołnierzy po ogłoszeniu alarmu powietrznego
3		Działanie obserwatora na posterunku obserwacyjnym (PO)
4		Zasady prowadzenia zorganizowanego ognia do środków napadu powietrznego (ŚNP) niespecjalistycznymi środkami
5		Realizacja przedsięwzięć POPL podczas prowadzenia działań bojowych
Ogółem				8

WYMAGANY ZAKRES WIEDZY I UMIEJĘTNOŚCI

1. Żołnierz (pododdział) powinien znać:

1. sylwetki i znaki rozpoznawcze podstawowych typów ŚNP.

2. zasady zwalczania ŚNP środkami niespecjalistycznymi;

3. przeznaczenie, zadania i zakres przedsięwzięć realizowanych na posterunku obserwacyjnym (PO);

4. zakres zadań do zrealizowania po ogłoszeniu alarmu powietrznego;

5. przedsięwzięcia z zakresu POPL oraz zasady ich organizowania podczas działań bojowych.

2. Żołnierz (pododdział) powinien umieć:

1. rozróżniać sylwetki podstawowych ŚNP;

2. zorganizować posterunek obserwacyjny (PO) i prowadzić obserwację;

3. realizować czynności po ogłoszeniu alarmu powietrznego;

4. wykonywać przedsięwzięcia powszechnej obrony przeciwlotniczej (POPL).

Nr tematu	Treść tematu	Liczba godzin
ŁĄCZNOŚĆ
1	Zasady korespondencji radiowej
2	Praca na radiostacjach małej mocy będących na wyposażeniu pododdziału
Ogółem		27

WYMAGANY ZAKRES WIEDZY I UMIEJĘTNOŚCI

Żołnierz (pododdział) powinien umieć:

1. prowadzić wymianę informacji (korespondencji) w kierunku lub sieci radiowej;

2. wykonać na ocenę pozytywną normy szkoleniowe wg:

• „Zbioru norm szkoleniowych dla pododdziałów wojsk pancernych i zmechanizowanych”;

• „Norm szkoleniowych na osiąganie zdolności do działania oraz gotowości do realizacji zadania dla żołnierzy i pododdziałów zawodowych”.

Nr tematu	Treść tematu	Liczba godzin
TERENOZNAWSTWO
1	Orientowanie się w terenie
2	Marsz na orientację
Ogółem		14

WYMAGANY ZAKRES WIEDZY I UMIEJĘTNOŚCI

Żołnierz (pododdział) powinien umieć:

1. orientować się w terenie bez mapy;

2. posługiwać się mapą topograficzną;

3. wykonać marsz na orientację bez mapy;

4. wykonać marsz z mapą.

Nr tematu	Treść tematu	Liczba godzin
OCHRONA I OBRONA OBIEKTÓW
1	Postępowanie z osobami zatrzymanymi
2	Pododdział w ochronie obiektu
3	Pododdział w ochronie konwoju
4	Pododdział w ochronie i obronie SD
Ogółem			16

WYMAGANY ZAKRES WIEDZY I UMIEJĘTNOŚCI

Żołnierz (pododdział) powinien znać:

1. zasady postępowania z osobami zatrzymanymi;

2. zasady ochrony i obrony obiektów;

3. zasady ochrony konwoju, eszelonu itp.

Żołnierz (pododdział) powinien umieć:

1. postępować z osobami zatrzymanymi;

2. prowadzić ochronę i obronę obiektu;

3. działać w sytuacji zagrożenia i napadu na chroniony obiekt;

4. działać w ochronie konwoju, eszelonu itp.;

5. działać w sytuacji zagrożenia i napadu na konwój, eszelon;

6. prowadzić ochronę stanowiska dowodzenia pododdziału.

Nr tematu	Treść tematu		Liczba godzin
WYCHOWANIE FIZYCZNE
2	Atletyka terenowa i tory przeszkód		20-50
3	Gimnastyka i ćwiczenia siłowe		20-50
4	Walka w bliskim kontakcie		18-50
5	Pływanie i ratownictwo wodne		0-30
6	Piłka ręczna		15-30
7	Piłka siatkowa		15-30
8	Piłka koszykowa		15-30
9	Piłka nożna		15-30
10	Narciarstwo		0-65
11	Wspinaczka i ratownictwo górskie		0-60
12	Wioślarstwo		0-30
13	Jeździectwo		0-45
14	Żeglarstwo		0-50
15	Kompleksowy i specjalistyczny trening fizyczny		20-30
17	Sprawdziany		10-20
Ogółem		do 176

Przedstawiony powyżej zakres tematyczny wraz z propozycją godzinową należy traktować jako wzorcową propozycję do realizacji. W jednostkach wojskowych tematykę szkolenia oraz z liczbę godzin przeznaczoną na realizację tematów dostosowuje się do specyfiki służby wojskowej w pododdziale (zadań
w określonym etapie szkolenia) uwzględniając posiadaną bazę i możliwości szkoleniowe.

WYMAGANY ZAKRES WIEDZY I UMIEJĘTNOŚCI:

Żołnierz (pododdział) powinien znać:

1. obowiązujące go normy sprawności fizycznej przewidziane dla żołnierzy zawodowych;

2. zasady przestrzegania bezpieczeństwa podczas zajęć z wychowania fizycznego

Żołnierz (pododdział) powinien umieć:

1. zaliczyć obowiązujące testy sprawności fizycznej przewidzianych dla żołnierzy zawodowych;

2. pokonywać różnego rodzaju naturalne i sztuczne (OSF) przeszkody terenowe;

3. pokonywać przeszkody toru wojskowego (BTS, BTZ);

4. wykorzystać poznane elementy walki w bliskim kontakcie;

5. wykonać podstawowe elementy techniki poznanych gier zespołowych;

6. wykorzystać nabytą wiedzę oraz umiejętności do doskonalenia własnej sprawności fizycznej i aktywnego spędzania wolnego czasu.

Nr tematu	Treść tematu	Liczba godzin
SZKOLENIE MEDYCZNE
1	Zasady zabezpieczenia medycznego w działaniach bojowych
2	Zasady udzielania pierwszej pomocy medycznej w nagłych przypadkach
3	Trening w wykonywaniu zabiegów medycznych ratujących życie
4	Trening w zaopatrywaniu różnych rodzajów obrażeń typowych na polu walki
5	Ratownictwo polowe - trening działań ratowniczych w różnych sytuacjach taktycznych
6	Profilaktyka i pierwsza pomoc w działaniach z użyciem broni masowego rażenia
7	MEDEVAC – zasady i działanie praktyczne
Ogółem			39

WYMAGANY ZAKRES WIEDZY I UMIEJĘTNOŚCI

Żołnierz (pododdział) powinien znać:

1. zasady zabezpieczenia medycznego w działaniach bojowych

2. zasady zachowania się w nagłych przypadkach;

3. zasady wykorzystania indywidualnego wyposażenia medycznego;

4. zasady udzielania pierwszej pomocy medycznej;

5. objawy związane z użyciem BMR oraz procedury udzielana pierwszej pomocy w przypadku użycia broni chemicznej, biologicznej , radiologicznej
   i jądrowej;

6. zasady ewakuacji rannych;

7. zasady bezpieczeństwa w trakcie udzielania pierwszej pomocy.

Żołnierze (pododdział) powinien umieć:

1. postępować w przypadku wystąpienia ognisk chorób zakaźnych;

2. zorganizować akcję ratowniczą w miejscu zdarzenia;

3. prowadzić resuscytację krążeniowo-oddechową;

4. zapatrzyć różne rodzaje zranień;

5. udzielać pomocy w nagłych wypadkach;

6. unieruchomić złamanie, zwichnięcie i skręcenie;

7. posłużyć się indywidualnym wyposażeniem;

8. współpracować z personelem medycznym w trakcie akcji ratowniczej;

9. współpracować z załogą śmigłowca w trakcie akcji ratowniczej z jego wykorzystaniem;

10. załadować pojazd sanitarny noszami;

11. rozpoznać objawy stresu pola walki.

SZKOLENIE LOGISTYCZNE

Nr tematu	Treść tematu	Liczba godzin
BUDOWA I EKSPLOATACJA UZBROJENIA I SPRZĘTU WOJSKOWEGO
1	Zasady wykonywania obsług i remontów UiSW w warunkach stacjonarnych i polowych
2	Obsługiwanie techniczne przydzielonego UiSW w czasie eksploatacji
3	Typowe niesprawności zespołów i układów – zapobieganie oraz usuwanie
4	Przygotowanie UiSW do eksploatacji w warunkach letnich i zimowych
5	Przygotowanie wozu bojowego do pokonywania przeszkody wodnej
6	Odtwarzanie zdolności bojowej
Ogółem		48

WYMAGANY ZAKRES WIEDZY I UMIEJĘTNOŚCI

Żołnierz (pododdział) powinien znać:

1. zasady i zakres wykonywania obsług i remontów UiSW w warunkach stacjonarnych i polowych;

2. zasady usuwania typowych niesprawności przydzielonego UiSW;

3. zasady przygotowania UiSW do eksploatacji w warunkach letnich
   i zimowych;

4. zasady przygotowania UiSW do pokonywania przeszkody wodnej;

5. zasady i zakres odtwarzania zdolności bojowej.

Żołnierz (pododdział) powinien umieć:

1. eksploatować i obsługiwać przydzielone UiSW;

2. zapobiegać i usuwać drobne niesprawności przydzielonego UiSW;

3. przygotować pojazd do eksploatacji w warunkach letnich i zimowych;

4. przygotować UiSW do pokonywania przeszkody wodnej;

5. odtwarzać zdolność bojową.

Nr tematu	Treść tematu	Liczba godzin
OCHRONA ŚRODOWISKA
1	Zasady ochrony środowiska w warunkach stacjonarnych i poligonowych
2	Gospodarka odpadami i materiałami niebezpiecznymi
3	Sprzęt i środki ochrony środowiska do usuwania przypadkowych wycieków
4	Stosowanie środków do pozorowania skażeń chemicznych i promieniotwórczych w aspekcie ochrony środowiska
Ogółem		5

WYMAGANY ZAKRES WIEDZY I UMIEJĘTNOŚCI

Żołnierz (pododdział) powinien znać:

1. zasady ochrony środowiska w koszarach, na placach ćwiczeń i podczas szkolenia poligonowego;

2. zasady bezpiecznego dla środowiska użycia środków pozoracji pola wali (pozorowanie skażeń chemicznych i promieniotwórczych);

3. zasady postępowania w przypadku powstania zagrożenia ekologicznego;

4. konsekwencje prawne nieprzestrzegania zasad ochrony środowiska.

Żołnierz (pododdział) powinien umieć:

1. zastosować w praktyce zasady i środki ochrony środowiska;

2. przeprowadzić obsługę UiSW zgodnie z zasadami ochrony środowiska;

3. właściwie przechowywać materiały pędne (smary, oleje napędowe);

4. należycie, selektywnie gromadzić wytworzone odpady, a w szczególności odpady niebezpieczne;

5. reagować w przypadku uwolnienia substancji niebezpiecznej do środowiska.

Nr tematu	Treść tematu	Liczba godzin
OCHRONA PRZECIWPOŻAROWA
1	Zagrożenie pożarowe pododdziału, przyczyny powstawania i rozprzestrzeniania się pożarów
2	Zadania i obowiązki przy zapobieganiu pożarom oraz w przypadku powstania pożaru
3	Podręczny sprzęt gaśniczy i środki gaśnicze oraz zasady gaszenia pożarów w zarodku
4	Sprawdzenie organizacji i warunków ewakuacji z pododdziału
Ogółem		4

WYMAGANY ZAKRES WIEDZY I UMIEJĘTNOŚCI

Żołnierz (pododdział powinien znać:

1. zagrożenia pożarowe w pododdziale;

2. zasady postępowania w przypadku powstania pożaru;

3. przeznaczenie i zastosowanie podręcznego sprzętu gaśniczego.

Żołnierz (pododdział) powinien umieć:

1. posługiwać się podręcznym sprzętem gaśniczym;

2. zachować się podczas ogłoszenia pożaru;

3. ewakuować uzbrojenie i sprzęt wojskowy w przypadku pożaru.

Nr tematu	Treść tematu	Liczba godzin
BEZPIECZEŃSTWO I HIGIENA PRACY
1	Wybrane regulacje prawne z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy
2	Zagrożenia wypadkowe i zagrożenia dla zdrowia występujące w jednostce wojskowej. Podstawowe środki zapobiegawcze
3	Podstawowe zasady ochrony przeciwpożarowej. Organizacja i zasady udzielania pierwszej pomocy przedlekarskiej
4	Instruktaż stanowiskowy
5	Regulacje prawne z zakresu bezpieczeństwa i higieny służby, z uwzględnieniem przepisów związanych z procesem służby
6	Zagrożenia czynnikami występującymi w procesach służby oraz zasady i metody likwidacji lub ograniczenia oddziaływania tych czynników na żołnierzy
7	Zasady postępowania w razie wypadku w czasie służby i w sytuacjach zagrożeń (np. pożaru, awarii)
8	Okoliczności i przyczyny charakterystycznych dla wykonywanej pracy wypadków w służbie oraz związana z nimi profilaktyka
Ogółem			19

WYMAGANY ZAKRES WIEDZY I UMIEJĘTNOŚCI

Żołnierz (pododdział) powinien znać:

1. zasady bezpiecznego wykonywania zadań służbowych;

2. podstawowe przepisy i zasady z zakresu bezpieczeństwa i higieny służby;

3. identyfikować zagrożenia wypadkowe, zagrożenia dla zdrowia i umieć im przeciwdziałać;

4. znać podstawowe przyczyny wypadków, zasady postępowania w razie wypadku i w sytuacjach zagrożeń (pożaru, awarii).

Wskazówki organizacyjno – metodyczne z zakresu BHP:

1. Szkolenie organizować i prowadzić zgodnie z obowiązującym rozporządzeniem Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 27 lipca 2004 r. w sprawie szkolenia
   w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz. U. Nr 180, poz.1860 z późn. zm.). oraz rozporządzeniem Ministra Obrony Narodowej z dnia 29 kwietnia 2004r. w sprawie stosowania do żołnierzy zawodowych przepisów Kodeksu Pracy
   w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz. U. Nr 108, poz. 1148 z późn. zm.)

2. W programach szkolenia żołnierzy zawodowych uwzględnia się zagadnienia
   z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy zgodnie z wymogami określonymi
   w przepisach wydanych na podstawie art. 237 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, z późn. zm.) oraz zagadnienia wynikające ze specyfiki i charakteru jednostki wojskowej.

1. Tematy 1 – 3 prowadzić w jednym bloku jako szkolenie wstępne ogólne.

2. Szkolenie wstępne ogólne prowadzi pracownik służby bezpieczeństwa i higieny pracy jednostki wojskowej. Szkolenie może wspierać lekarz jednostki i inspektor ochrony ppoż.

3. Szkolenie wstępne ogólne prowadzić na podstawie szczegółowego programu szkolenia, opracowanego przez prowadzącego szkolenie i zatwierdzonego przez dowódcę jednostki wojskowej.

4. Szkolenie wstępne ogólne prowadzić w 1 lub 2 dniu po wcieleniu do jednostki wojskowej.

5. Temat 4 „Instruktaż stanowiskowy” prowadzić przed przystąpieniem do wykonywania zadań na stanowisku służbowym.

6. Instruktaż stanowiskowy prowadzą osoby kierujące służbą wyznaczone przez dowódcę jednostki wojskowej.

7. Instruktaż stanowiskowy prowadzić na podstawie szczegółowych programów szkolenia opracowanych dla poszczególnych grup stanowisk służbowych, zatwierdzonych przez dowódcę jednostki wojskowej.

8. Odbycie szkolenia wstępnego ogólnego i instruktażu stanowiskowego, żołnierz potwierdza w „Karcie szkolenia wstępnego”, która jest przechowywana w aktach osobowych żołnierza.

9. Tematy 5 – 8 prowadzić w formie kursu jako szkolenie okresowe. Szkolenie organizuje dowódca jednostki, zlecając przeprowadzenie szkolenia jednostkom organizacyjnym uprawnionym do prowadzenia szkolenia z bezpieczeństwa
   i higieny pracy.

10. Szkolenie prowadzić na podstawie szczegółowego programu szkolenia opracowanego przez organizatora szkolenia i zatwierdzonego przez dowódcę. Szczegółowy program szkolenia opracowuje - jednostka organizacyjna prowadząca działalność szkoleniową w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy.

11. Pierwsze szkolenie okresowe prowadzić w okresie do 12 miesięcy od dnia objęcia obowiązków na stanowisku służbowym. Szkolenie powtarzać nie rzadziej niż raz na trzy lata.

12. Szkolenie okresowe kończy się egzaminem sprawdzającym przyswojenia przez uczestnika szkolenia wiedzy objętej programem szkolenia.

13. Potwierdzeniem ukończenia z wynikiem pozytywnym szkolenia okresowego jest zaświadczenie wydane przez organizatora szkolenia. Odpis zaświadczenia jest przechowywany w aktach osobowych uczestnika szkolenia.

14. Programy szkolenia przechowuje służba bezpieczeństwa i higieny pracy.

15. W czasie szkolenia stosować odpowiednie środki dydaktyczne, w szczególności, prezentacje komputerowe, tablice poglądowe, folie do wyświetlania informacji, filmy, podręczny sprzęt gaśniczy, środki do udzielania pierwszej pomocy.

Nr tematu	Treść tematu	Liczba godzin
NAUKA JAZDY
1	Jazda z wykorzystaniem urządzeń szkolno-treningowych
2	Prowadzenie pojazdów w różnych warunkach terenowych i atmosferycznych
3	Prowadzenie pojazdów w warunkach nocnych z wykorzystaniem noktowizji
4	Pokonywanie przeszkód wodnych
5	Pływanie wozem bojowym na morzu
6	Załadunek i rozładunek wojsk oraz uzbrojenia i sprzętu wojskowego na OTrM
7	Ewakuacja wozu bojowego
8	Ewakuacja wozu bojowego z przeszkody wodnej. Działanie w sytuacjach zagrożenia
Ogółem		14

WYMAGANY ZAKRES WIEDZY I UMIEJĘTNOŚCI

Żołnierz (pododdział) powinien znać:

1. zasady prowadzenia pojazdów w różnych warunkach terenowych
   i środowiskach wodnych;

2. zasady przygotowania i prowadzenia pojazdów w nocy;

3. zasady i sposoby ewakuacji załogi z wozu bojowego w tym z zatopionego wozu bojowego;

4. zasady i sposoby ewakuacji i samoewakuacji wozu bojowego;

5. zasady załadunku wojsk oraz uzbrojenia i sprzętu wojskowego na okręty transportu morskiego (OTrM) z przygotowanego i nieprzygotowanego brzegu.

Żołnierz (pododdział) powinien umieć:

1. kierować pojazdami w różnych warunkach terenowych i atmosferycznych;

2. kierować pojazdami w nocy z wykorzystaniem noktowizji;

3. przygotować wóz bojowy do pokonywania przeszkody wodnej;

4. pokonać przeszkodę wodną;

5. samoewakuować pojazd;

6. przygotować pojazd do ewakuacji;

7. załadować/rozładować pojazd na OTrM z przygotowanego
   i nieprzygotowanego brzegu.

Nr tematu	Treść tematu	Liczba godzin
DZIEŃ TECHNICZNY
	Temat według ustaleń dowódcy pododdziału
Ogółem		63*

* za wyjątkiem miesięcy w których realizowane jest obsługiwanie roczne (OR) UiSW oraz pododdział wykorzystuje urlop wypoczynkowy

WYMAGANY ZAKRES WIEDZY I UMIEJĘTNOŚCI

1. Żołnierz (pododdział) powinien znać:

1. budowę, wyposażenie UiSW, przeznaczenie i rozmieszczenie jego zespołów;

2. zasady bezpieczeństwa podczas eksploatacji UiSW;

3. zakres wykonywanych czynności w ramach obsługiwania bieżącego (OB) użytkowanego sprzętu.

2. Żołnierz (pododdział) powinien umieć:

1. przygotować UiSW do eksploatacji w różnych warunkach terenowych oraz współczesnego pola walki;

2. wykonać OB użytkowanego sprzętu i usuwać jego drobne niesprawności;

3. posługiwać się narzędziami i urządzeniami znajdującymi się na wyposażeniu pojazdu;

4. zapobiegać powstawaniu i usuwać podstawowe niesprawności zespołów i układów;

5. utrzymywać UiSW w gotowości technicznej do wykonania zadań zgodnie z ich przeznaczeniem.

Nr tematu	Treść tematu	Liczba godzin
OBSŁUGIWANIE UZBROJENIA I SPRZĘTU WOJSKOWEGO
	Obsługiwanie roczne uzbrojenia i sprzętu wojskowego
Ogółem		168

WYMAGANY ZAKRES WIEDZY I UMIEJĘTNOŚCI

Żołnierz (pododdział) powinien znać:

1. zasady utrzymania w gotowości technicznej przydzielonego UiSW;

2. zasady utrzymania w odpowiedniej jakości środków bojowych i materiałowych;

3. budowę i charakterystykę taktyczno-techniczną przydzielonego UiSW;

4. zasady prowadzenia obsługiwań przydzielonego sprzętu w warunkach stacjonarnych i polowych;

5. zasady bhp i ppoż. w trakcie obsługiwania sprzętu.

Żołnierz (pododdział) powinien umieć:

1. wykonywać obsługiwania, naprawy i konserwację powierzonego UiSW;

2. stosować właściwe materiały i środki do obsługiwań, napraw i konserwacji UiSW;

3. przestrzegać zasady bhp i ppoż. w trakcie obsługiwania sprzętu.

SZKOLENIE OGÓLNE

Nr tematu	Treść tematu	Liczba godzin
SZKOLENIE EKONOMICZNE
1	Należności finansowe i materiałowe żołnierzy
2	Gospodarka materiałowo-techniczna w pododdziale
3	Odpowiedzialność żołnierzy za powstałe szkody w mieniu wojskowym
Ogółem		4

WYMAGANY ZAKRES WIEDZY I UMIEJĘTNOŚCI

Żołnierz (pododdział) powinien znać:

1. przysługujące mu należności finansowe i materiałowe w związku z pełnieniem zawodowej służby wojskowej (kontraktowej i stałej);

2. zasady gospodarki materiałowej w pododdziale;

3. korzyści wynikające z racjonalnego gospodarowania mieniem wojskowym;

4. odpowiedzialność dyscyplinarną, finansową i karną za wyrządzone szkody w mieniu wojskowym.

Nr tematu	Treść tematu	Liczba godzin
SZKOLENIE PRAWNE
1	Cel i zakres stosowania MPHKZ. Akty prawne normujące problematykę prawa wojennego	2
2	Podstawowe zasady, pojęcia i definicje w MPHKZ	2
3	Zasady ogólne prowadzenia działań. Prawo do samoobrony.	2
4	Ochrona ludności cywilnej przed skutkami działań zbrojnych. Dobra o charakterze cywilnym	2
5	Ochrona jeńców wojennych. Traktowanie rannych i chorych	2
6	Traktowanie osób we władzy strony konfliktu. Osoby wyłączone z działań zbrojnych	2
7	Postępowanie wobec jeńców wojennych	4*
8	Traktowanie rannych i chorych. Postępowanie wobec osób we władzy strony konfliktu	4*
Ogółem		12 + 8^*

• w szkoleniu drużyny, plutonu (równorzędnym) 8 godz. na zajęcia praktyczne w ramach przedmiotu „Szkolenie taktyczne” (po 4 godz. podczas szkolenia poszczególnych szczebli organizacyjnych).

Żołnierz (pododdział) powinien znać:

1. genezę regulacji poświęconych Międzynarodowemu Prawu Humanitarnemu Konfliktów Zbrojnych (MPHKZ);

2. obowiązki własne, przełożonego oraz państwa odnoszące się do MPHKZ;

3. cel i zakres stosowania, pojęcia i definicje Międzynarodowego Prawa Humanitarnego Konfliktów Zbrojnych;

4. podstawowe zasady ogólne wynikające z MPHKZ;

5. zasady ogólne prowadzenia działań;

6. zasady ochrony ludności cywilnej;

7. zasady postępowania wobec jeńców wojennych;

8. zasady traktowania osób we władzy strony konfliktu;

9. zasady traktowania osób wyłączonych z działań zbrojnych.

Żołnierz (pododdział) powinien umieć:

1. zastosować w działaniu zasady wynikające z podstawowych aktów prawnych normujących problematykę prawa wojennego;

2. wskazać podstawowe ograniczenia prawne i operacyjne dla wojsk wynikające z podstaw prawnych operacji;

3. zdefiniować strony konfliktu oraz inne podmioty mogące występować
   w rejonie działań zbrojnych;

4. wymienić podstawowe prawa człowieka wynikające z regulacji międzynarodowych;

5. rozpoznawać znaki ochronne;

6. rozróżniać ludność cywilną oraz dobra o charakterze cywilnym;

7. zdefiniować zasady użycia siły oraz omówić prawo do samoobrony;

8. omówić obowiązek przestrzegania prawa międzynarodowego, prawa krajowego oraz prawa państwa przyjmującego;

9. wskazać podstawowe ograniczenia prawne i operacyjne dla wojsk wynikające z podstaw prawnych operacji.

3.1.2. II OKRES – zgrywanie kompani i batalionu / przygotowanie do realizacji zadań poza granicami kraju – czas trwania 12 miesięcy

CELE SZKOLENIOWE:

I wariant (w przypadku, gdy pododdział nie jest planowany do realizacji zadań poza granicami kraju)

Okres ten należy przeznaczyć na zgranie kompanii i batalionu do wykonywania określonych zadań zgodnie z bojowym przeznaczeniem.

W I wariancie realizuje się:

1. zgrywanie kompanii (długość czasu szkolenia określa dowódca pododdziału), które obejmuje:

• przygotowanie do działania zgodnie z przeznaczeniem z uwzględnieniem szkolenia poligonowego;

• przygotowanie do działania w sytuacjach kryzysowych we współdziałaniu
  z układem pozamilitarnym;

• doskonalenie współdziałania z pododdziałami innych rodzajów wojsk w ramach wspólnych ćwiczeń i szkoleń;

• ocenę poziomu wyszkolenia kompanii.

2. zgrywanie batalionu (długość czasu szkolenia określa dowódca pododdziału), które obejmuje:

• przygotowanie do działania zgodnie z przeznaczeniem z uwzględnieniem szkolenia poligonowego;

• przygotowanie do działania w sytuacjach kryzysowych we współdziałaniu
  z układem pozamilitarnym;

• doskonalenie współdziałania z pododdziałami innych rodzajów wojsk w ramach wspólnych ćwiczeń i szkoleń;

• ocenę poziomu wyszkolenia batalionu.

3. obsługiwania uzbrojenia i sprzętu wojskowego.

4. urlopy.

Ponadto w tym wariancie:

1. doskonalić umiejętności prowadzenia celnego ognia z wozów bojowych i broni strzeleckiej w dzień i w nocy;

2. doskonalić umiejętności współdziałania zespołowego z pododdziałami innych rodzajów wojsk;

3. osiągnąć umiejętności wykonywania zadań z zakresu reagowania kryzysowego (we współdziałaniu ze służbami oraz organami administracji rządowej i samorządowej);

4. doskonalić umiejętności praktycznego odtwarzania zdolności bojowej.

Szkolenie realizować w MSD i na obiektach poligonowych.

Okres ten dzieli się na:

• zgrywanie kompanii - w tym minimum jedno szkolenie poligonowe – długość trwania według decyzji dowódcy batalionu;

• zgrywanie batalionu - w tym minimum jedno szkolenie poligonowe – długość trwania według decyzji dowódcy batalionu.

Ponadto, w tym okresie realizowane są następujące przedsięwzięcia:

• roczna obsługa UiSW – czas trwania nie mniej niż 24 dni szkoleniowe;

• wykorzystanie urlopów – czas trwania 26 dni roboczych;

• kursy instruktorsko – metodyczne.

II wariant (w przypadku, gdy pododdział jest planowany do realizacji zadań poza granicami kraju)

Okres ten przeznaczyć na przygotowanie do realizacji zadań poza granicami kraju. Czas trwania 12 miesięcy.

W wariancie II realizuje się:

1. planowanie, które obejmuje:

• analiza dokumentów organizacyjno – etatowych, rozkazów i wytycznych przełożonych;

• opracowanie decyzji do funkcjonowania i szkolenia sił pozostających
  w MSD oraz realizujących zadania poza granicami kraju (decyzja powinna zawierać również realizację obsługiwania rocznego UiSW oraz obsługiwanie sprzętu po szkoleniu);

• kwalifikowanie żołnierzy do składu kontyngentu;

• badania lekarskie;

• uzyskanie poświadczeń bezpieczeństwa;

• kompletowanie dokumentów do wyjazdu poza granice kraju, stosownie do wymogów.

2. przygotowanie i formowanie, które obejmuje:

• udział w rekonesansie rejonu wykonywania zadań;

• działalność szkoleniowo-metodyczną dowódców pododdziałów;

• szkolenie SERE poziom B i C;

• kursy szkoleniowe i doskonalące;

• przygotowanie dokumentacji szkoleniowej;

• przyjęcie i przekazanie uzbrojenia i sprzętu wojskowego;

• apel ewidencyjny.

3. szkolenie, które obejmuje:

• szkolenie zespołowe w centrach i ośrodkach szkolenia;

• szkolenie i zgrywanie pododdziałów;

• udział w rekonesansie rejonu wykonywania zadań;

• ocenę stopnia wyszkolenia pododdziałów/certyfikację.

4. przygotowanie do rotacji, które obejmuje:

• urlopy;

• przekazanie UiSW wykorzystywanego do szkolenia;

• indywidualne przygotowanie do realizacji zadań;

• przemieszczenie z MSD do portu (lotniska).

W przypadku kiedy po wydzieleniu żołnierzy do wykonywania zadań poza granicami państwa, pododdział nie będzie miał możliwości wykonania OR posiadanym stanem osobowym, obsługiwanie roczne UiSW należy realizować jeden raz –przed rozpoczęciem szkolenia. Kolejne obsługiwanie roczne planować po powrocie żołnierzy z rejonu wykonywania zadań.

Ponadto w trakcie szkolenia ze sprzętem należy przewidzieć czas na wykonywanie obsługiwań bieżących UiSW. Stosować zasadę, że obsługiwanie bieżące UiSW jest integralną częścią zajęć i ćwiczeń, zaś zajęcia kończą się z chwilą wykonania obsługiwania sprzętu i odtworzenia jego gotowości technicznej.

Gdy stan osobowy umożliwia realizację czynności obsługowych i naprawczych obsługiwanie roczne UiSW realizować w dwóch zaplanowanych cyklach (terminach).

W przypadkach przekraczających możliwości realizacji czynności obsługowych i naprawczych należy zwrócić się o udzielenie specjalistycznej pomocy technicznej do przełożonego (właściwej terytorialnie RBLog) uwzględniając dokładne ilości niezbędnych sił i środków do wykonania obsługiwania UiSW.

3.1.2.1. Szkolenie zgrywające w ramach pododdziału (kompania, batalion)

STRUKTURA PRZEDMIOTOWA (I WARIANT)

Dział szkolenia	Przedmiot	Liczba godzin
PODSTAWY WYCHOWANIA OBYWATELSKIEGO I WOJSKOWEGO	Regulaminy SZ RP	16
	Kształcenie obywatelskie	22
	Profilaktyka i dyscyplina wojskowa	33
SZKOLENIE BOJOWE	Gotowość bojowa i mobilizacyjna	28
	Taktyka	280
	Szkolenie ogniowe	214
	Reagowanie kryzysowe	32
	Rozpoznanie i armie obce	24
	Szkolenie inżynieryjno-saperskie	60
	Obrona przed bronią masowego rażenia	37
	Powszechna OPL	6
	Łączność	10
	Terenoznawstwo	20
	Ochrona i obrona obiektów	42
	Wychowanie fizyczne	176
	Szkolenie medyczne	38
SZKOLENIE LOGISTYCZNE	Budowa i eksploatacja uzbrojenia i sprzętu wojskowego	36
	Ochrona przeciwpożarowa	4
	Nauka jazdy	27
	Dzień techniczny	63
	Obsługiwanie uzbrojenia i sprzętu wojskowego	168
SZKOLENIE OGÓLNE	Szkolenie prawne	18
OCENA STOPNIA WYSZKOLENIA			70
DZIEŃ DO DYSPOZYCJI DOWÓDCY			266
RAZEM ILOŚĆ GODZIN W II OKRESIE SZKOLENIA			1690

PODSTAWY WYCHOWANIA OBYWATELSKIEGO I WOJSKOWEGO

Nr tematu	Treść tematu	Liczba godzin
REGULAMINY SZ RP
1	Musztra indywidualna i zespołowa
2	Musztra z pojazdami
3	Wybrane zagadnienia z regulaminu ogólnego SZ RP dotyczące służby wojskowej
4	Test z regulaminu ogólnego
5	Przegląd musztry pododdziału
6	Przegląd musztry z pojazdami
Ogółem			16

WYMAGANY ZAKRES WIEDZY I UMIEJĘTNOŚCI

Żołnierz (pododdział) powinien umieć:

1. zastosować w życiu służbowym podstawowe uwarunkowania służby wojskowej;

2. stosować w praktyce zasady organizacji życia wojskowego w jednostce wojskowej;

3. przestrzegać zasad działalności służbowej.

Żołnierz (pododdział) powinien znać:

1. uwarunkowania służby wojskowej;

2. organizację życia żołnierskiego w jednostce wojskowej;

3. zasady działalności służbowej.

Nr tematu	Treść tematu	Liczba godzin
KSZTAŁCENIE OBYWATELSKIE
	Tematyka przedmiotu zgodna z wykazem przygotowanym przez Departament Wychowania i Promocji Obronności MON na kolejne trzy lata.
Ogółem		22

Przedmiotowe cele szkolenia:

1. kształtowanie osobowości żołnierzy i ugruntowanie ich świadomości obronnej, obywatelskiej, historycznej, ekologicznej i kulturalnej;

2. kształtowanie wśród żołnierzy patriotycznych postaw w oparciu
   o uniwersalne wartości;

3. zrozumienie przez żołnierzy polskiej racji stanu i interesów narodowych;

4. umacnianie gotowości żołnierzy do ponoszenia ofiar i dobrowolnych ograniczeń dla ochrony i obrony najwyższych wartości – niepodległości, suwerenności i bezpieczeństwa państwa oraz wolności i praw obywatelskich.

WYMAGANY ZAKRES WIEDZY I UMIEJĘTNOŚCI

1. Zakres tematyki przedmiotu oraz wymagany zakres wiedzy
   i umiejętności zgodny z wykazem przygotowanym przez Departament Wychowania i Promocji Obronności MON na kolejne trzy lata (Załącznik I).

2. Poziom zdobytej wiedzy z przedmiotu „Kształcenie obywatelskie" ustala się na podstawie oceny uzyskanej z testu obejmującego tematykę kształcenia, opracowanego przez organizatora zajęć.

Nr tematu	Treść tematu	Liczba godzin
PROFILAKTYKA I DYSCYPLINA WOJSKOWA
	Tematyka przedmiotu zgodna z wykazem przygotowanym przez Departament Wychowania i Promocji Obronności MON na kolejne trzy lata.
Ogółem		33

Przedmiotowe cele szkolenia:

1. kształtowanie wśród żołnierzy wysokiego morale, postaw zaangażowania w służbie oraz karności i zdyscy­plinowania;

2. zapobieganie patologiom społecznym w środowisku wojskowym;

3. kształtowanie świadomości prawnej żołnierzy, zwłaszcza dotyczącej zasad i sposobu ponoszenia odpowiedzialności karnej i dyscyplinarnej oraz uprawnień z tym związanych, a także udzielania wyróżnień, jako czynnika motywującego do służby wojskowej.

WYMAGANY ZAKRES WIEDZY I UMIEJĘTNOŚCI

1. Zakres tematyki przedmiotu oraz wymagany zakres wiedzy
   i umiejętności zgodny z wykazem przygotowanym przez Departament Wychowania i Promocji Obronności MON na kolejne trzy lata (Załącznik I).

2. Poziom zdobytej wiedzy z przedmiotu „Profilaktyka i dyscyplina wojskowa” ustala się na podstawie sprawdzianu przeprowadzonego w formie testu ze znajomości przepisów dotyczących dyscypliny wojskowej.

SZKOLENIE BOJOWE

Nr tematu	Treść tematu	Liczba godzin
GOTOWOŚĆ BOJOWA I MOBILIZACYJNA
	Zgodnie z wytycznymi dowódcy jednostki wojskowej dotyczącymi dni gotowości bojowej i mobilizacyjnej
Ogółem		28

WYMAGANY ZAKRES WIEDZY I UMIEJĘTNOŚCI

Żołnierz (pododdział) powinien znać:

1. sygnały powszechnego alarmowania i ostrzegania oraz wewnętrzne sygnały obowiązujące w jednostce;

2. swoje obowiązki realizowane podczas osiągania gotowości do podjęcia działań;

3. rolę i zadania służb dyżurnych pododdziału w procesie osiągania gotowości do podjęcia działań;

4. przeznaczenie i ogólne zadania elementów bazy mobilizacyjnej.

Żołnierz (pododdział) powinien umieć:

1. zachować się po ogłoszeniu alarmów w pododdziale oraz wewnętrznych sygnałów obowiązujących w jednostce;

2. realizować zadania służb dyżurnych, do których pełnienia został wyznaczony;

3. wykonywać swoje obowiązki stosownie do zadań realizowanych w czasie podnoszenia gotowości.

Nr tematu	Treść tematu	Liczba godzin
TAKTYKA
40	Zajęcia zgrywające kompanię
41	Kompania w marszu
42	Kompania jako ubezpieczenie marszowe
43	Kompania w rejonie ześrodkowania
44	Działanie kompanii jako czata
45	Kompania w obronie
46	Kompania jako oddział wydzielony
47	Kompania jako odwód przeciwdesantowy
48	Kompania w obronie terenu zabudowanego
49	Kompania w obronie w terenie lesistym
50	Kompania w obronie w górach
51	Kompania w obronie wybrzeża morskiego
52	Kompania na linii opóźniania
53	Kompania w natarciu
54	Działanie kompanii jako pododdział obejścia
55	Działanie kompanii jako grupa rajdowa
56	Działanie kompanii jako grupa szturmowa
57	Kompania w natarciu w terenie zabudowanym
58	Kompania w natarciu w terenie lesistym
59	Kompania w natarciu w górach
60	Kompania w natarciu z pokonaniem (forsowaniem) przeszkody wodnej
61	Działania desantowe kompanii z morza
62	Działanie kompanii w warunkach ekstremalnie niskich temperatur
63	Działanie kompanii w warunkach ekstremalnie gorących
64	Kompania w działaniach nieregularnych
65	Kompania w okrążeniu
66	Kompania jako wzmocnienie
67	Kompania w działaniach taktycznych
68	Kompania w działaniach taktycznych ze strzelaniem amunicją bojową
69	Zajęcia zgrywające batalion
70	Batalion w marszu
71	Batalion jako ubezpieczenie marszowe
72	Działanie batalionu jako oddział czat
73	Batalion w rejonie ześrodkowania
74	Batalion w obronie
75	Batalion w obronie terenu zurbanizowanego
76	Batalion w obronie w terenie lesistym
77	Batalion w obronie w górach
78	Batalion w obronie wybrzeża morskiego
79	Batalion w rejonie opóźniania
80	Batalion w natarciu
81	Batalion jako oddział wydzielony
82	Działanie batalionu jako oddział obejścia
83	Działanie batalionu jako oddział rajdowy
84	Batalion jako odwód przeciwdesantowy
85	Batalion w natarciu w terenie zurbanizowanym
86	Batalion w natarciu w terenie lesistym
87	Batalion w natarciu w górach
88	Batalion w natarciu z pokonaniem (forsowaniem) przeszkody wodnej
89	Działania desantowe batalionu z morza
90	Działanie batalionu w warunkach ekstremalnie niskich temperatur
91	Działanie batalionu w warunkach ekstremalnie gorących
92	Batalion w działaniach nieregularnych
93	Batalion w okrążeniu
94	Batalion w działaniach taktycznych
95	Batalion w działaniach taktycznych ze strzelaniem amunicją bojową
96	Marsz zbliżania
97	Działania na połączenie
98	Wycofanie
99	Luzowanie
100	Przewozy
Ogółem		280

WYMAGANY ZAKRES WIEDZY I UMIEJĘTNOŚCI

Pododdział powinien umieć:

1. realizować zadania wynikające z przeznaczenia;

2. przygotować i prowadzić działania taktyczne kompanią/batalionem;

3. wykonać na ocenę pozytywną normy szkoleniowe wg:

• „Zbioru norm szkoleniowych dla pododdziałów wojsk pancernych i zmechanizowanych”;

• „Norm szkoleniowych na osiąganie zdolności do działania oraz gotowości do realizacji zadania dla żołnierzy i pododdziałów zawodowych”.

Nr tematu	Treść tematu	Liczba godzin
SZKOLENIE OGNIOWE
1	Ćwiczenia w obserwacji
2	Ćwiczenia z użyciem trenażerów i symulatorów
3	Ćwiczenia przygotowawcze z broni strzeleckiej
4	Strzelania bojowe z broni strzeleckiej
5	Ćwiczenia w rzucaniu granatami ręcznymi
6	Strzelania sytuacyjne
7	Ćwiczenia przygotowawcze z wozu bojowego
8	Strzelania bojowe z wozów bojowych
9	Ćwiczenia w kierowaniu ogniem
10	Przygotowanie UiSW do strzelania
Ogółem		214

WYMAGANY ZAKRES WIEDZY I UMIEJĘTNOŚCI

Żołnierz (pododdział) powinien umieć:

1. wykonać strzelania z broni strzeleckiej i z wozów bojowych zgodnie
   z obowiązującymi:

• „Programem strzelań z wozów bojowych”;

• „Programem strzelań z broni strzeleckiej”

• „Zbiorem ćwiczeń i strzelań…”.

2. wykonać zadania ogniowe w czasie prowadzonych ćwiczeń w kierowaniu ogniem
   oraz zajęć i ćwiczeń taktycznych;

3. wykonać na ocenę pozytywną normy szkoleniowe wg:

   • „Zbioru norm szkoleniowych dla pododdziałów wojsk pancernych i zmechanizowanych”;

   • „Norm szkoleniowych na osiąganie zdolności do działania oraz gotowości do realizacji zadania dla żołnierzy i pododdziałów zawodowych”.

Nr tematu	Treść tematu	Liczba godzin
REAGOWANIE KRYZYSOWE
4	Wykonywanie zadań ujętych w „Planie użycia JW w sytuacjach kryzysowych”
5	Wykonywanie zadań po ogłoszeniu sygnałów alarmowania i ostrzegania
Ogółem		32

WYMAGANY ZAKRES WIEDZY I UMIEJĘTNOŚCI:

Żołnierz (pododdział) powinien znać:

1. zakres zadań do zrealizowania po ogłoszeniu sygnałów uruchamiających określone siły i środki do sytuacji kryzysowej.

Żołnierz (pododdział) powinien umieć:

1. wykonać zadania przewidziane do realizacji przez pododdział zgodnie
   z „Planem użycia JW w sytuacjach kryzysowych”;

2. wykonać zadania w przypadku ogłoszenia sygnałów alarmowania
   i ostrzegania.

Nr tematu	Treść tematu	Liczba godzin
ROZPOZNANIE I ARMIE OBCE
4	Organizacja i zasady prowadzenia działań bojowych przez batalion armii innych państw. Normy taktyczne
6	Charakterystyka podstawowego sprzętu batalionu armii innych państw
7	Identyfikacja podstawowego UiSW armii innych państw
10	Działanie jako bojowy patrol rozpoznawczy
11	Organizacja i prowadzenie wypadu
12	Organizacja i prowadzenie napadu
13	Organizacja i prowadzenie zasadzki
14	Rozpoznanie walką
17	Pododdział w działaniach rozpoznawczych
Ogółem			24

WYMAGANY ZAKRES WIEDZY I UMIEJĘTNOŚCI

Żołnierz (pododdział) powinien znać:

1. struktury organizacyjne, charakterystyki podstawowego sprzętu bojowego szczebla batalionu armii innych państw.

Żołnierz (pododdział) powinien umieć:

1. prowadzić rozpoznanie w walce;

2. działać jako bojowy partol rozpoznawczy;

3. zorganizować i przeprowadzić napad, wypad i zasadzkę;

4. przeszukać teren oraz obiekty.

Nr tematu	Treść tematu	Liczba godzin
SZKOLENIE INŻYNIERYJNO-SAPERSKIE
3	Rozbudowa fortyfikacyjna punktu oporu kompanii
4	Rozbudowa fortyfikacyjna rejonu obrony batalionu
5	Wykonanie okopu, ukrycia na sprzęt bojowy i stan osobowy z wykorzystaniem materiału wybuchowego
6	Budowa, rozpoznanie i pokonywanie zapór inżynieryjnych
7	Rozpoznanie i pokonywanie pól minowych
9	Montowanie do pojazdu doczepnego sprzętu inżynieryjnego
10	Zakładanie grup min (odcinków pola minowego) w osłonie punktu oporu, rejonu obrony
11	Wykonywanie makiet obiektów pozornych ze środków podręcznych
12	Budowa obiektów fortyfikacyjnych w specyficznych środowiskach walki
13	Organizacja i pokonywanie przeszkód wodnych
14	Przeprawa po mostach towarzyszących, pontonowych i na promach
Ogółem			60

WYMAGANY ZAKRES WIEDZY I UMIEJĘTNOŚCI

Żołnierz (pododdział) powinien znać:

1. przepisy bezpieczeństwa;

2. zasady maskowania;

3. zasady rozbudowy fortyfikacyjnej metodą ręczną, mechaniczną i wybuchową;

4. zasady budowy grup min (odcinków pola minowego) w osłonie stanowisk punktów oporu/rejonu obrony;

5. zasady budowy, rozpoznania i pokonania zapór fortyfikacyjnych;

6. zasady rozpoznania, oznakowania i pokonania zapór minowych;

7. zasady montażu doczepnego sprzętu inżynieryjnego na pojazdach będących na wyposażeniu pododdziału;

8. zasady organizacji i pokonywania przeszkód wodnych;

9. procedury działania w rejonach zagrożonych.

Żołnierz (pododdział) powinien umieć:

1. bezpiecznie wykonywać wszelkie prace inżynieryjne;

2. maskować sprzęt, wykonane obiekty fortyfikacyjne;

3. rozbudować fortyfikacyjnie punkt/rejon metodą ręczną, mechaniczną
   i wybuchową;

4. ustawić grupę min (odcinek pola minowego) w osłonie punktów oporu/rejonu obrony;

5. budować, rozpoznać i pokonać zapory fortyfikacyjne;

6. rozpoznać, oznakować i pokonać zapory minowe;

7. montować doczepny sprzęt inżynieryjny na pojazdach będących na wyposażeniu pododdziału;

8. pokonać przeszkodę wodną;

9. działać w rejonach zagrożonych zgodnie z obowiązującymi procedurami.

Nr tematu	Treść tematu	Liczba godzin
OBRONA PRZED BRONIĄ MASOWEGO RAŻENIA
2	Sprawdzenie szczelności i dopasowania masek przeciwgazowych w atmosferze skażonej
11	Sprawdzenie szczelności urządzeń filtrowentylacyjnych (UFW) wozów bojowych i pojazdów specjalnych
12	Ochrona wojsk przed środkami zapalającymi
13	Warunki bezpieczeństwa podczas pracy ze środkami trującymi i preparatami promieniotwórczymi
14	Ochrona przed bojowymi środkami trującymi i substancjami promieniotwórczymi*
15	Działanie pododdziału podczas realizacji przedsięwzięć OPBMR po uderzeniach BMR*
16	Prowadzenie częściowej (operacyjnej) likwidacji skażeń autonomicznie oraz całkowitej przy wsparciu pododdziału likwidacji skażeń
17	Ochrona wojsk przed skażeniami powstałymi od toksycznych środków przemysłowych
18	Zasady postępowania w przypadku wystąpienia niskich dawek promieniowania
OGÓŁEM		37

*  zajęcia realizować w czasie szkolenia poligonowego. Temat 14 prowadzić z użyciem ćwiczebno-bojowych środków trujących i substancji promieniotwórczymi w „Rejonie skażeń”.

WYMAGANY ZAKRES WIEDZY I UMIEJĘTNOŚCI

1. Żołnierz (pododdział) powinien znać:

1. sygnały alarmowe o uprzedzeniu skażeniami i alarmu o skażeniach;

2. dopuszczalne stopnie skażenia promieniotwórczego dla żołnierzy, uzbrojenia i sprzętu wojskowego oraz wody i produktów żywnościowych;

3. dopuszczalne dawki promieniowania jonizującego oraz zasady postępowania
   w przypadku wystąpienia niskich dawek promieniowania;

4. rodzaje środków do pozorowania skażeń chemicznych i promieniotwórczych stosowanych w szkoleniu wojsk oraz zasady BHP podczas pracy z ćwiczebno-bojowymi i bojowymi środkami trującymi i substancjami promieniotwórczymi;

5. zagrożenie niskimi dawkami promieniowania stwarzanymi przez pociski z zubożonym uranem.

2. Żołnierz (pododdział) powinien umieć:

1. zachować się podczas prowadzenia likwidacji skażeń żołnierzy przez pododdział likwidacji skażeń;

2. stosować, odpowiednio do stanu zagrożenia BMR, sprzęt i środki ochrony w celu zapewnienia kontynuacji realizacji zadań w warunkach skażeń;

3. podejmować natychmiastowe działania na sygnał uprzedzenia o zagrożeniu skażeniami i alarmu o skażeniach, zgodnie z obowiązującymi sygnałami powszechnego ostrzegania i alarmowania;

4. prowadzić ocenę zagrożenia skażeniami i skażeń w rejonie pododdziału oraz podejmować działania mające na celu ograniczenie skutków oddziaływania skażeń;

5. właściwie wykorzystywać indywidualne i zbiorowe środki ochrony przed skażeniami oraz utrzymywać je w ciągłej sprawności technicznej i gotowości do użycia;

6. zachować zdolność bojową podczas obchodzenia, pokonywania lub działania w rejonach skażeń;

7. realizować długotrwałe wykonywanie zadań w warunkach skażeń przy wykorzystaniu sprzętu i środków OPBMR, stosownie do otrzymanych zadań.

Nr tematu	Treść tematu	Liczba godzin
POWSZECHNA OBRONA PRZECIWLOTNICZA
6	Realizacja przez pododdział przedsięwzięć POPL podczas prowadzenia działań bojowych
7	Działanie stanu osobowego pododdziału po ogłoszeniu alarmu powietrznego
Ogółem			6

WYMAGANY ZAKRES WIEDZY I UMIEJĘTNOŚCI

Żołnierz (pododdział) powinien znać:

1. zasady działania stanu osobowego po ogłoszeniu alarmu powietrznego;

2. przedsięwzięcia z zakresu POPL oraz zasady ich organizowania podczas prowadzenia działań bojowych.

Żołnierze pododdziału powinni umieć:

1. działać na sygnał alarmu powietrznego po ogłoszeniu alarmu powietrznego;

2. wykonywać przedsięwzięcia z zakresu powszechnej obrony przeciwlotniczej (POPL) podczas prowadzenia działań bojowych.

Nr tematu	Treść tematu	Liczba godzin
ŁĄCZNOŚĆ
2	Praca na radiostacjach małej mocy będących na wyposażeniu pododdziału
Ogółem		10

WYMAGANY ZAKRES WIEDZY I UMIEJĘTNOŚCI

Żołnierz (pododdział) powinien umieć:

1. prowadzić wymianę informacji (korespondencji) w kierunku lub sieci radiowej;

2. wykonać na ocenę pozytywną normy szkoleniowe wg:

• „Zbioru norm szkoleniowych dla pododdziałów wojsk pancernych i zmechanizowanych”;

• „Norm szkoleniowych na osiąganie zdolności do działania oraz gotowości do realizacji zadania dla żołnierzy i pododdziałów zawodowych”.

Nr tematu	Treść tematu	Liczba godzin
TERENOZNAWSTWO
2	Marsz na orientację
Ogółem		20

WYMAGANY ZAKRES WIEDZY I UMIEJĘTNOŚCI

Żołnierz (pododdział) powinien umieć:

1. wykonać marsz na orientację bez mapy;

2. wykonać marsz z mapą;

3. wykonać marsz według aparatury nawigacyjnej będącej na wyposażeniu pododdziału.

Nr tematu	Treść tematu	Liczba godzin
OCHRONA I OBRONA OBIEKTÓW
2	Pododdział w ochronie obiektu
3	Pododdział w ochronie konwoju
4	Pododdział w ochronie i obronie SD
Ogółem			42

WYMAGANY ZAKRES WIEDZY I UMIEJĘTNOŚCI

Żołnierz (pododdział) powinien umieć:

1. postępować z osobami zatrzymanymi;

2. prowadzić ochronę i obronę obiektu;

3. działać w sytuacji zagrożenia i napadu na chroniony obiekt;

4. działać w ochronie konwoju, eszelonu itp.;

5. działać w sytuacji zagrożenia i napadu na konwój, eszelon;

6. prowadzić ochronę stanowiska dowodzenia pododdziału/oddziału.

Nr tematu	Treść tematu		Liczba godzin
WYCHOWANIE FIZYCZNE
2	Atletyka terenowa i tory przeszkód		20-50
3	Gimnastyka i ćwiczenia siłowe		20-50
4	Walka w bliskim kontakcie		18-50
5	Pływanie i ratownictwo wodne		0-30
6	Piłka ręczna		15-30
7	Piłka siatkowa		15-30
8	Piłka koszykowa		15-30
9	Piłka nożna		15-30
10	Narciarstwo		0-65
11	Wspinaczka i ratownictwo górskie		0-60
12	Wioślarstwo		0-30
13	Jeździectwo		0-45
14	Żeglarstwo		0-50
15	Kompleksowy i specjalistyczny trening fizyczny		20-30
17	Sprawdziany		10-20
Ogółem		do 176

Przedstawiony powyżej zakres tematyczny wraz z propozycją godzinową należy traktować jako wzorcową propozycję do realizacji. W jednostkach wojskowych tematykę szkolenia oraz z liczbę godzin przeznaczoną na realizację tematów dostosowuje się do specyfiki służby wojskowej w pododdziale (zadań
w określonym etapie szkolenia) uwzględniając posiadaną bazę i możliwości szkoleniowe.

WYMAGANY ZAKRES WIEDZY I UMIEJĘTNOŚCI:

Żołnierz (pododdział) powinien znać:

1. obowiązujące normy sprawności fizycznej przewidziane dla żołnierzy zawodowych;

2. zasady przestrzegania bezpieczeństwa podczas zajęć z wychowania fizycznego;

Żołnierz (pododdział) powinien umieć:

1. zaliczyć obowiązujące testy sprawności fizycznej przewidzianych dla żołnierzy zawodowych;

2. pokonywać różnego rodzaju naturalne i sztuczne (OSF) przeszkody terenowe

3. pokonywać przeszkody toru wojskowego (BTS, BTZ);

4. wykorzystać poznane elementy walki w bliskim kontakcie;

5. wykonać podstawowe elementy techniki poznanych gier zespołowych

6. wykorzystać nabytą wiedzę oraz umiejętności do doskonalenia własnej sprawności fizycznej i aktywnego spędzania wolnego czasu.

Nr tematu	Treść tematu	Liczba godzin
SZKOLENIE MEDYCZNE
2	Zasady udzielania pierwszej pomocy medycznej w nagłych przypadkach
3	Trening w wykonywaniu zabiegów medycznych ratujących życie
4	Trening w zaopatrywaniu różnych rodzajów obrażeń typowych na polu walki
5	Ratownictwo polowe – trening działań ratowniczych w różnych sytuacjach taktycznych
7	MEDEVAC – zasady i działanie praktyczne
Ogółem		38

WYMAGANY ZAKRES WIEDZY I UMIEJĘTNOŚCI

Żołnierz (pododdział) powinni znać:

1. zasady wzywania kwalifikowanej pomocy do miejsca zdarzenia;

2. zasady zachowania się w nagłych przypadkach;

3. zasady wykorzystania indywidualnego wyposażenia medycznego;

4. zasady prowadzenia akcji ratowniczej w tym ochrony osób udzielających pomocy;

5. zasady ewakuacji rannych.

Żołnierz (pododdział) powinni umieć:

1. zorganizować akcję ratowniczą w miejscu zdarzenia;

2. zorganizować ochronę fizyczną w miejscu zdarzenia;

3. prowadzić resuscytację krążeniowo-oddechową;

4. zapatrzyć różne rodzaje zranień;

5. udzielać pomocy w nagłych wypadkach;

6. unieruchomić złamanie, zwichnięcie i skręcenie;

7. posłużyć się indywidualnym wyposażeniem;

8. współpracować z personelem medycznym w trakcie akcji ratowniczej;

9. współpracować z załogą śmigłowca w trakcie akcji ratowniczej z jego wykorzystaniem;

10. załadować pojazd sanitarny noszami;

11. rozpoznać objawy stresu pola walk.

SZKOLENIE LOGISTYCZNE

Nr tematu	Treść tematu	Liczba godzin
BUDOWA I EKSPLOATACJA UZBROJENIA I SPRZĘTU WOJSKOWEGO
1	Zasady wykonywania obsług i remontów UiSW w warunkach stacjonarnych i polowych
2	Obsługiwanie techniczne przydzielonego UiSW w czasie eksploatacji
3	Typowe niesprawności zespołów i układów – zapobieganie oraz usuwanie
4	Przygotowanie UiSW do eksploatacji w warunkach letnich i zimowych
5	Przygotowanie wozu bojowego do pokonywania przeszkody wodnej
6	Odtwarzanie zdolności bojowej
Ogółem		36

WYMAGANY ZAKRES WIEDZY I UMIEJĘTNOŚCI

Żołnierz (pododdział) powinien znać:

1. zasady i zakres wykonywania obsług i remontów UiSW w warunkach stacjonarnych i polowych;

2. zasady usuwania typowych niesprawności przydzielonego UiSW;

3. zasady przygotowania UiSW do eksploatacji w warunkach letnich
   i zimowych;

4. zasady przygotowania UiSW do pokonywania przeszkody wodnej;

5. zasady i zakres odtwarzania zdolności bojowej.

Żołnierz (pododdział) powinien umieć:

1. eksploatować i obsługiwać przydzielone UiSW;

2. zapobiegać i usuwać drobne niesprawności przydzielonego UiSW;

3. przygotować pojazd do eksploatacji w warunkach letnich i zimowych;

4. przygotować UiSW do pokonywania przeszkody wodnej;

5. odtwarzać zdolność bojową.

Nr tematu	Treść tematu	Liczba godzin
OCHRONA PRZECIWPOŻAROWA
5	Alarm pożarowy w MSD
6	Alarm pożarowy w działaniach taktycznych
Ogółem		4

WYMAGANY ZAKRES WIEDZY I UMIEJĘTNOŚCI

Żołnierz (pododdział) powinien znać:

1. zasady ewakuacji UiSW w przypadku pożaru;

2. zasady działania w przypadku powstania pożaru podczas działań taktycznych.

Żołnierz (pododdział) powinien umieć:

1. ewakuować UiSW w przypadku pożaru;

2. działać w razie powstania pożaru w czasie działań taktycznych.

Nr tematu	Treść tematu	Liczba godzin
NAUKA JAZDY
1	Jazda z wykorzystaniem urządzeń szkolno-treningowych
2	Prowadzenie pojazdów w różnych warunkach terenowych i atmosferycznych
3	Prowadzenie pojazdów w warunkach nocnych z wykorzystaniem noktowizji
4	Pokonywanie przeszkód wodnych
5	Pływanie wozem bojowym na morzu
6	Załadunek i rozładunek wojsk oraz uzbrojenia i sprzętu wojskowego na OTrM
7	Ewakuacja wozu bojowego
8	Ewakuacja wozu bojowego z przeszkody wodnej. Działanie w sytuacjach zagrożenia
Ogółem		27

WYMAGANY ZAKRES WIEDZY I UMIEJĘTNOŚCI

Żołnierz (pododdział) powinien znać:

1. zasady prowadzenia pojazdów w różnych warunkach terenowych
   i środowiskach wodnych;

2. zasady przygotowania i prowadzenia pojazdów w nocy;

3. zasady i sposoby ewakuacji załogi z wozu bojowego w tym z zatopionego wozu bojowego;

4. zasady i sposoby ewakuacji i samoewakuacji wozu bojowego;

5. zasady załadunku wojsk oraz UiSW na OTrM z przygotowanego
   i nieprzygotowanego brzegu.

Żołnierz (pododdział) powinien umieć:

1. kierować pojazdami w różnych warunkach terenowych i atmosferycznych;

2. kierować pojazdami w nocy z wykorzystaniem noktowizji;

3. przygotować wóz bojowy do pokonywania przeszkody wodnej;

4. pokonać przeszkodę wodną;

5. samoewakuować pojazd;

6. przygotować pojazd do ewakuacji;

7. załadować/rozładować pojazd na OTrM z przygotowanego
   i nieprzygotowanego brzegu.

Nr tematu	Treść tematu	Liczba godzin
DZIEŃ TECHNICZNY
	Temat według ustaleń dowódcy pododdziału
Ogółem		63*

* za wyjątkiem miesięcy w których realizowane jest obsługiwanie roczne (OR) UiSW oraz pododdział wykorzystuje urlop wypoczynkowy

WYMAGANY ZAKRES WIEDZY I UMIEJĘTNOŚCI

Żołnierz (pododdział) powinien znać:

1. budowę, wyposażenie UiSW, przeznaczenie i rozmieszczenie jego zespołów;

2. zasady bezpieczeństwa podczas eksploatacji UiSW;

3. zakres wykonywanych czynności w ramach obsługiwania bieżącego (OB) użytkowanego sprzętu.

Żołnierz (pododdział) powinien umieć:

1. przygotować UiSW do eksploatacji w różnych warunkach terenowych
   i pogodowych oraz współczesnego pola walki;

2. wykonać OB użytkowanego sprzętu i usuwać jego drobne niesprawności;

3. posługiwać się narzędziami i urządzeniami znajdującymi się na wyposażeniu pojazdu;

4. zapobiegać powstawaniu i usuwać podstawowe niesprawności zespołów i układów;

5. utrzymywać UiSW w gotowości technicznej do wykonania zadań zgodnie z ich przeznaczeniem.

Nr tematu	Treść tematu	Liczba godzin
OBSŁUGIWANIE UZBROJENIA I SPRZĘTU WOJSKOWEGO
	Obsługiwanie roczne uzbrojenia i sprzętu wojskowego
Ogółem		168

WYMAGANY ZAKRES WIEDZY I UMIEJĘTNOŚCI

Żołnierz (pododdział) powinien znać:

1. zasady utrzymania w gotowości technicznej przydzielonego UiSW;

2. zasady utrzymania w odpowiedniej jakości środków bojowych i materiałowych;

3. budowę i charakterystykę taktyczno-techniczną przydzielonego UiSW;

4. zasady prowadzenia obsługiwań przydzielonego sprzętu w warunkach stacjonarnych i polowych;

5. zasady bhp i ppoż. w trakcie obsługiwania sprzętu.

Żołnierz (pododdział) powinien umieć:

1. wykonywać obsługiwania, naprawy i konserwację powierzonego UiSW;

2. stosować właściwe materiały i środki do obsługiwań, napraw i konserwacji UiSW;

3. przestrzegać zasady bhp i ppoż. w trakcie obsługiwania sprzętu.

SZKOLENIE OGÓLNE

Nr tematu	Treść tematu	Liczba godzin
SZKOLENIE PRAWNE
9	Ochrona dóbr kultury i miejsc kultu religijnego	2
10	Ochrona budowli i urządzeń zawierających niebezpieczne siły. Środki ostrożności w czasie ataku i przeciw atakom.	2
11	MPHKZ a zasady użycia siły wojskowej	4
12	Dozwolone i zabronione metody prowadzenia działań zbrojnych	2
13	Praktyczne rozróżnianie kombatantów od niekombatantów z uwzględnieniem specyfiki działań w rejonie misji	4*
14	Budynki, inwentarz i transporty sanitarne. Miejscowości i strefy pod szczególną ochroną. Personel medyczny. Prawo do noszenia broni	4*
Ogółem			10 + 8^*

• w szkoleniu zgrywającym szczebla kompanii i batalionu (równorzędnych) należy planować min. 8 godz. na szkolenie w ramach przedmiotu „Szkolenie taktyczne”
  (po 4 godz. podczas szkolenia poszczególnych szczebli organizacyjnych).

WYMAGANY ZAKRES WIEDZY I UMIEJĘTNOŚCI

Żołnierz (pododdział) powinien znać:

1. obowiązki własne, przełożonego oraz państwa odnoszące się do MPHKZ;

2. podstawowe zasady ochrony dóbr kultury;

3. zasady ochrony miejscowości i stref pod szczególną ochroną.

Żołnierz (pododdział) powinien umieć:

1. rozróżnić kombatantów od niekombatantów z uwzględnieniem specyfiki działań
   w rejonie misji;

2. omówić zasady użycia siły wojskowej w odniesieniu do zasad MPHKZ;

3. wymienić metody prowadzenia działań zbrojnych uznane za zabronione;

4. wymienić uzbrojenie, amunicję i inne środki prowadzenia działań zbrojnych uznane za zabronione;

5. stosować środki ostrożności w czasie ataku i przeciw atakom;

6. oznaczyć miejsca podlegające ochronie.

3.1.2.2. Przygotowanie do wykonywania zadań poza granicami kraju (czas trwania 12 miesięcy)

Celem tego okresu jest gruntowne przygotowanie i wyszkolenie dowództwa i żołnierzy do realizacji zadań poza granicami kraju.

Okres ten został podzielony na następujące fazy:

1. Planowanie – czas trwania 2,5 – 3 miesiące;

2. Przygotowanie i formowanie – czas trwania 1,5 – 2 miesiące;

3. Szkolenie – czas trwania 6 miesięcy;

4. Przygotowanie do rotacji – czas trwania 1 – 1,5 miesiąca.

W pierwszej fazie tego okresu - planowanie (podczas, którego SG WP, DO SZ, DWLąd, IWsp. oraz ZT i JW. formujące kontyngent będą opracowywały
dokumenty organizacyjno – rozkazodawcze oraz zostaną wyznaczeni dowódcy komponentów), pododdział będzie realizował szkolenie jak pododdział nie
wyjeżdżający na misję pokojową (stabilizacyjną). Jednak dobór realizowanej tematyki musi być ściśle związany ze specyfiką zadań, do których przygotowuje się pododdział. Ponadto w czasie planowania należy dokonać analizy dokumentów, opracować decyzję do funkcjonowania i szkolenia sił pozostających w MSD, zorganizować i przeprowadzić kwalifikacje po czym rozpocząć badania lekarskie, uzyskiwanie poświadczeń bezpieczeństwa.

W drugiej fazie tego okresu – przygotowanie i formowanie należy zrealizować:

• kurs instruktorsko – metodyczny dla kadry dowódczej od szczebla plutonu wzwyż. Kurs powinien być przygotowany i przeprowadzony przez dowództwo ZT formującego PKW w oparciu o poligonowe obiekty szkoleniowe;

• kursy szkoleniowe i doskonalące;

• szkolenie z SERE (Survival, Evasion, Resistance, Escape),
  a na poziomach B i C personel średniego i wysokiego ryzyka izolacji (załącznik G);

• opracowanie dokumentacji szkoleniowej;

• przyjęcie i przekazanie UiSW.

Szkolenie w tym okresie należy zakończyć apelem ewidencyjnym z udziałem 100% żołnierzy, który zapewni płynne przejście do kolejnej fazy szkolenia.

W trzeciej fazie tego okresu (zasadniczym) – szkolenie należy zrealizować:

• szkolenie zespołowe w centrach i ośrodkach szkolenia;

• udział w rekonesansie rejonu wykonywania zadań

• szkolenie i zgrywanie pododdziałów;

• ocena stopnia wyszkolenia pododdziałów;

• certyfikacja PKW.

W szkoleniu, w ramach osiągnięcia celów szkoleniowych oraz gotowości do podjęcia działań w rejonie należy uwzględnić:

• szkolenie specjalistyczne (np. górskie, desantowe, ratownictwa, strzelców wyborowych, bytowanie, odczytywanie zdjęć lotniczych i inne niezbędne do realizacji przewidzianych zadań w rejonie działania);

• szkolenie z wykorzystania i obsługiwania uzbrojenia i sprzętu wojskowego;

• szkolenie z technik operacyjnych (patrolowanie, konwojowanie, zatrzymywanie i przeszukiwanie, działanie w pomieszczeniach, działanie na punktach kontrolnych i obserwacyjnych, ochrona osób, szkolenie
  z przeciwdziałania IED, procedury MEDEVAC, CASEVAC, procedury wywoływania ognia „Call for Fire”, działanie QRF oraz innych charakterystycznych działań w rejonie działania);

• szkolenie logistyczne z zakresu technik jazdy pojazdów specjalnych
  z uwzględnieniem specyfiki terenu rejonu działania, w warunkach dziennych i ograniczonej widoczności;

• strzelania szkolne, bojowe i sytuacyjne (w dzień i w nocy);

• szkolenie kulturowe, języki lokalne oraz informacje dotyczące środowiska przyszłego rejonu działania.

Część szkolenia zaplanować z wykorzystaniem COZ Wędrzyn, w celu przygotowania żołnierzy do działania w terenie zurbanizowanym. Pododdziały wyjeżdżające w tereny górzyste najkorzystniej jest szkolić w OSG Trzcianiec.

Celem tej fazy będzie wyszkolenie, zgranie i ocena poszczególnych komponentów oraz całego kontyngentu do realizacji zadań w rejonie działania.

Szkolenie plutonu zakończyć sprawdzeniem praktycznej znajomości procedur operacyjnych i wykonywania strzelań sytuacyjnych realizując temat „Pluton
w działaniach taktycznych ze strzelaniem amunicją bojową” realizowanych w formie pętli taktyczno-ogniowej.

Całość szkolenia w tej fazie zakończyć ćwiczeniem dowódczo – sztabowym połączonym z ćwiczeniem taktycznym z wojskami (CPX + LIVEX). Powyższe przedsięwzięcie będzie przygotowywało i prowadziło dowództwo formujące PKW.

STRUKTURA PRZEDMIOTOWA

III FAZA – SZKOLENIE

Dział szkolenia	Przedmiot	Liczba godzin
PODSTAWY WYCHOWANIA OBYWATELSKIEGO I WOJSKOWEGO	Regulaminy SZ RP	6
	Kształcenie obywatelskie	16
	Profilaktyka i dyscyplina wojskowa	24
SZKOLENIE BOJOWE	Taktyka	262
	Szkolenie ogniowe	249
	Rozpoznanie i armie obce	24
	Szkolenie inżynieryjno – saperskie	22
	Obrona przed bronią masowego rażenia	14
	Łączność	Realizować w ramach przedmiotów szkolenia bojowego
	Terenoznawstwo	21
	Ochrona i obrona obiektów	16
	Wychowanie fizyczne	96
	Szkolenie medyczne	28
SZKOLENIE LOGISTYCZNE	Budowa i eksploatacja uzbrojenia i sprzętu wojskowego	14
	Ochrona środowiska	2
	Ochrona przeciwpożarowa	2
	Bezpieczeństwo i higiena pracy	4
	Nauka jazdy	Realizować w ramach przedmiotów szkolenia bojowego
	Dzień techniczny	42
	Obsługiwanie uzbrojenia i sprzętu wojskowego	Realizować na zakończenie zajęć z użyciem UiSW
SZKOLENIE OGÓLNE	Szkolenie ekonomiczne	4
	Szkolenie prawne	18
Ogółem		864

PODSTAWY WYCHOWANIA OBYWATELSKIEGO I WOJSKOWEGO

Nr tematu	Treść tematu	Liczba godzin
REGULAMINY SZ RP
1	Musztra indywidualna i zespołowa
3	Wybrane zagadnienia z regulaminu ogólnego dotyczące służby
4	Test z regulaminu ogólnego
7	Wewnętrzne ustalenia regulaminowo – organizacyjne PKW
Ogółem			6

WYMAGANY ZAKRES WIEDZY I UMIEJĘTNOŚCI

Żołnierz (pododdział) powinien umieć:

1. zastosować w życiu służbowym podstawowe uwarunkowania służby wojskowej;

2. stosować w praktyce zasady organizacji życia wojskowego w jednostce wojskowej;

3. przestrzegać zasad działalności służbowej.

Żołnierz (pododdział) powinien znać:

1. uwarunkowania służby wojskowej;

2. organizację życia żołnierskiego w jednostce wojskowej;

3. zasady działalności służbowej;

4. ustalenia regulaminowo – organizacyjne PKW.

Nr tematu	Treść tematu	Liczba godzin
KSZTAŁCENIE OBYWATELSKIE
	Tematyka przedmiotu zgodna z wykazem przygotowanym przez Departament Wychowania i Promocji Obronności MON na kolejne trzy lata.
Ogółem		16

Przedmiotowe cele szkolenia:

1. kształtowanie osobowości żołnierzy i ugruntowanie ich świadomości obronnej, obywatelskiej, historycznej, ekologicznej i kulturalnej;

2. kształtowanie wśród żołnierzy patriotycznych postaw w oparciu o uniwersalne wartości;

3. zrozumienie przez żołnierzy polskiej racji stanu i interesów narodowych;

4. umacnianie gotowości żołnierzy do ponoszenia ofiar i dobrowolnych ograniczeń dla ochrony i obrony najwyższych wartości – niepodległości, suwerenności i bezpieczeństwa państwa oraz wolności i praw obywatelskich.

WYMAGANY ZAKRES WIEDZY I UMIEJĘTNOŚCI

1. Zakres tematyki przedmiotu oraz wymagany zakres wiedzy i umiejętności zgodny z wykazem przygotowanym przez Departament Wychowania
   i Promocji Obronności MON na kolejne trzy lata (Załącznik I).

2. Poziom zdobytej wiedzy z przedmiotu „Kształcenie obywatelskie" ustala się na podstawie oceny uzyskanej z testu obejmującego tematykę kształcenia, opracowanego przez organizatora zajęć.

Nr tematu	Treść tematu	Liczba godzin
PROFILAKTYKA I DYSCYPLINA WOJSKOWA
	Tematyka przedmiotu zgodna z wykazem przygotowanym przez Departament Wychowania i Promocji Obronności MON na kolejne trzy lata.
Ogółem		24

Przedmiotowe cele szkolenia:

1. kształtowanie wśród żołnierzy wysokiego morale, postaw zaangażowania w służbie oraz karności i zdyscy­plinowania;

2. zapobieganie patologiom społecznym w środowisku wojskowym;

3. kształtowanie świadomości prawnej żołnierzy, zwłaszcza dotyczącej zasad i sposobu ponoszenia odpowiedzialności karnej i dyscyplinarnej oraz uprawnień z tym związanych, a także udzielania wyróżnień, jako czynnika motywującego do służby wojskowej.

WYMAGANY ZAKRES WIEDZY I UMIEJĘTNOŚCI

1. Zakres tematyki przedmiotu oraz wymagany zakres wiedzy
   i umiejętności zgodny z wykazem przygotowanym przez Departament Wychowania i Promocji Obronności MON na kolejne trzy lata (Załącznik I).

2. Poziom zdobytej wiedzy z przedmiotu „Profilaktyka i dyscyplina wojskowa” ustala się na podstawie sprawdzianu przeprowadzonego w formie testu ze znajomości przepisów dotyczących dyscypliny wojskowej.

SZKOLENIE BOJOWE

Nr tematu	Treść tematu	Liczba godzin
TAKTYKA
101	Patrolowanie
102	Kontrola ruchu
103	Obserwacja
104	Konwojowanie
105	Kontrola tłumu
106	Przeszukiwanie
107	Działania przeciwpartyzanckie (przeciwdywersyjne)
14	Drużyna w działaniach taktycznych
15	Zajęcia zgrywające pluton
38	Pluton w działaniach taktycznych
39	Pluton w działaniach taktycznych ze strzelaniem amunicją bojową
40	Zajęcia zgrywające kompanię
67	Kompania w działaniach taktycznych
68	Kompania w działaniach taktycznych ze strzelaniem amunicją bojową
69	Ćwiczenie zgrywające batalion
94	Batalion w działaniach taktycznych
95	Batalion w działaniach taktycznych ze strzelaniem amunicją bojową
100	Przewozy
Ogółem			262

WYMAGANY ZAKRES WIEDZY I UMIEJĘTNOŚCI

Pododdział powinien umieć:

1. realizować zadania wynikające z planowanych zadań poza granicami kraju;

2. przygotować i prowadzić działania taktyczne;

3. wykonać na ocenę pozytywną normy szkoleniowe wg:

• „Zbioru norm szkoleniowych dla pododdziałów wojsk pancernych i zmechanizowanych”;

• „Norm szkoleniowych na osiąganie zdolności do działania oraz gotowości do realizacji zadania dla żołnierzy i pododdziałów zawodowych”.

Nr tematu	Treść tematu	Liczba godzin
SZKOLENIE OGNIOWE
1	Ćwiczenia w obserwacji
2	Ćwiczenia z użyciem trenażerów i symulatorów
3	Ćwiczenia przygotowawcze z broni strzeleckiej
4	Strzelania bojowe z broni strzeleckiej
5	Ćwiczenia w rzucaniu granatami ręcznymi
6	Strzelania sytuacyjne
7	Ćwiczenia przygotowawcze z wozu bojowego
8	Strzelania bojowe z wozów bojowych
9	Ćwiczenia w kierowaniu ogniem
10	Przygotowanie UiSW do strzelania
Ogółem		249

WYMAGANY ZAKRES WIEDZY I UMIEJĘTNOŚCI

Żołnierz (pododdział) powinien umieć:

1. wykonać strzelania z broni strzeleckiej i z wozów bojowych zgodnie
   z obowiązującymi:

• „Programem strzelań z wozów bojowych”;

• „Programem strzelań z broni strzeleckiej”

• „Zbiorem ćwiczeń i strzelań…”.

2. wykonać zadania ogniowe w czasie prowadzonych ćwiczeń w kierowaniu ogniem
   oraz zajęć i ćwiczeń taktycznych;

3. wykonać na ocenę pozytywną normy szkoleniowe wg:

   • „Zbioru norm szkoleniowych dla pododdziałów wojsk pancernych i zmechanizowanych”;

   • „Norm szkoleniowych na osiąganie zdolności do działania oraz gotowości do realizacji zadania dla żołnierzy i pododdziałów zawodowych”.

Nr tematu	Treść tematu	Liczba godzin
ROZPOZNANIE I ARMIE OBCE
1	Możliwości pododdziałów rozpoznawczych WP
7	Identyfikacja podstawowego UiSW armii innych państw
15	Organizacja i zasady prowadzenia działań bojowych potencjalnego przeciwnika
16	Charakterystyka podstawowego sprzętu potencjalnego przeciwnika
17	Pododdział w działaniach rozpoznawczych
Ogółem			24

WYMAGANY ZAKRES WIEDZY I UMIEJĘTNOŚCI

Żołnierz (pododdział) powinien znać:

1. struktury organizacyjne, charakterystyki podstawowego sprzętu bojowego potencjalnego przeciwnika;

2. możliwości pododdziałów rozpoznawczych w rejonie działań.

Żołnierz (pododdział) powinien umieć:

1. prowadzić rozpoznanie ugrupowania potencjalnego przeciwnika;

2. przeszukać teren oraz obiekty.

Nr tematu	Treść tematu	Liczba godzin
SZKOLENIE INŻYNIERYJNO-SAPERSKIE
9	Montowanie do pojazdu doczepnego sprzętu inżynieryjnego
12	Budowa obiektów fortyfikacyjnych w specyficznych środowiskach walki
15	Środki bojowe i środki minowania występujące w rejonie wykonywania zadań
16	Budowa obiektów fortyfikacyjnych występujących w rejonie wykonywania zadań
17	Procedury, zachowanie i działanie w rejonach zagrożonych występowaniem IED
18	Rozpoznanie dróg i obiektów drogowych – działanie pododdziału w wypadku wykrycia miny, miny pułapki lub IED
Ogółem			22

WYMAGANY ZAKRES WIEDZY I UMIEJĘTNOŚCI

Żołnierz (pododdział) powinien znać:

1. przepisy bezpieczeństwa;

2. zasady rozbudowy fortyfikacyjnej metodą ręczną, mechaniczną i wybuchową;

3. zasady budowy, rozpoznania i pokonania zapór fortyfikacyjnych;

4. zasady rozpoznania, oznakowania i pokonania zapór minowych;

5. zasady montażu doczepnego sprzętu inżynieryjnego na pojazdach będących na wyposażeniu pododdziału;

6. charakterystykę środków bojowych i minowych występujących w rejonie działania;

7. procedury działania w rejonach zagrożonych.

Żołnierz (pododdział) powinien umieć:

1. bezpiecznie wykonywać wszelkie prace inżynieryjne;

2. maskować sprzęt, wykonane obiekty fortyfikacyjne;

3. rozbudować fortyfikacyjnie stanowisko/punkt/rejon metodą ręczną, mechaniczną i wybuchową;

4. budować, rozpoznać i pokonać zapory fortyfikacyjne;

5. rozpoznać, oznakować i pokonać zapory minowe;

6. montować doczepny sprzęt inżynieryjny na pojazdach będących na wyposażeniu pododdziału;

7. działać w rejonach zagrożonych zgodnie z obowiązującymi procedurami.

Nr tematu	Treść tematu	Liczba godzin
OBRONA PRZED BRONIĄ MASOWEGO RAŻENIA
2	Sprawdzenie szczelności i dopasowania masek przeciwgazowych w atmosferze skażonej
11	Sprawdzenie szczelności urządzeń filtrowentylacyjnych (UFW) wozów bojowych i pojazdów specjalnych
19	Zagrożenie od BMR i skażeń w rejonie działania, w tym od toksycznych środków przemysłowych (TSP) oraz improwizowanych ładunków wybuchowych z wykorzystaniem niebezpiecznych substancji chemicznych, biologicznych i promieniotwórczych (CBRN IED)
20	Działanie na sygnał uprzedzenia o zagrożeniu skażeniami i alarmu o skażeniach obowiązujące w rejonie działania
21	Prowadzenie dezynfekcji stanów osobowych, wyposażenia oraz uzbrojenia i sprzętu wojskowego po powrocie z rejonu działania
Ogółem		14

WYMAGANY ZAKRES WIEDZY I UMIEJĘTNOŚCI

Żołnierz (pododdział) powinien znać:

1. sygnały alarmowe o uprzedzeniu skażeniami i alarmu o skażeniach obowiązujące w rejonie działania;

2. zagrożenie od BMR i skażeń, w tym toksycznych środków przemysłowych (TSP) występujących w rejonie działania, działań terrorystycznych z użyciem improwizowanych ładunków wybuchowych (IED) z wykorzystaniem niebezpiecznych substancji chemicznych, biologicznych i promieniotwórczych oraz zasady postępowania w przypadku wystąpienia skażeń;

3. zasady postępowania podczas prowadzenia dezynfekcji stanów osobowych, wyposażenia, uzbrojenia i sprzętu wojskowego przez pododdziały likwidacji skażeń – po powrocie PKW do kraju (z rejonów o dużym zagrożeniu epidemicznym).

Żołnierz (pododdział) powinien umieć:

1. stosować, odpowiednio do stanu zagrożenia BMR, sprzęt i środki ochrony przed skażeniami w celu zapewnienia kontynuacji realizacji zadań
   w warunkach skażeń;

2. podejmować natychmiastowe działania na sygnał uprzedzenia o zagrożeniu skażeniami i alarmu o skażeniach, zgodnie z obowiązującymi sygnałami powszechnego ostrzegania i alarmowania;

3. właściwie wykorzystywać indywidualne i zbiorowe środki ochrony przed skażeniami oraz utrzymywać je w ciągłej sprawności technicznej i gotowości do użycia;

4. zachować zdolność bojową podczas obchodzenia, pokonywania lub działania w rejonach skażeń.

Nr tematu	Treść tematu	Liczba godzin
ŁĄCZNOŚĆ
2	Praca na radiostacjach małej mocy będących na wyposażeniu pododdziału
3	Organizacja funkcjonowania systemu łączności i informatyki w rejonie realizacji zadań
4	Specyfika eksploatacji sprzętu łączności w rejonie realizacji zadań
Ogółem		Realizować w ramach przedmiotów szkolenia bojowego

WYMAGANY ZAKRES WIEDZY I UMIEJĘTNOŚCI

Żołnierz (pododdział) powinien umieć:

1. prowadzić wymianę informacji (korespondencji) w kierunku lub sieci radiowej;

2. wykonać na ocenę pozytywną normy szkoleniowe wg:

• „Zbioru norm szkoleniowych dla pododdziałów wojsk pancernych i zmechanizowanych”;

• „Norm szkoleniowych na osiąganie zdolności do działania oraz gotowości do realizacji zadania dla żołnierzy i pododdziałów zawodowych”.

Nr tematu	Treść tematu	Liczba godzin
TERENOZNAWSTWO
1	Orientowanie się w terenie
2	Marsz na orientację
Ogółem		21

WYMAGANY ZAKRES WIEDZY I UMIEJĘTNOŚCI

Żołnierz (pododdział) powinien umieć:

1. orientować się w terenie realizacji zadań bez mapy;

2. wykonać marsz na orientację bez mapy;

3. wykonać marsz z mapą;

4. wykonać marsz według aparatury nawigacyjnej będącej na wyposażeniu pododdziału.

Nr tematu	Treść tematu	Liczba godzin
OCHRONA I OBRONA OBIEKTÓW
1	Postępowanie z osobami zatrzymanymi
2	Pododdział w ochronie obiektu
3	Pododdział w ochronie konwoju
4	Pododdział w ochronie i obronie SD
5	Ochrona osób
Ogółem			16

WYMAGANY ZAKRES WIEDZY I UMIEJĘTNOŚCI

Żołnierz (pododdział) powinien znać:

1. zasady postępowania z osobami zatrzymanymi;

2. zasady ochrony i obrony obiektów;

3. zasady ochrony konwoju, eszelonu itp.;

4. zasady eskortowania osób.

Żołnierz (pododdział) powinien umieć:

1. postępować z osobami zatrzymanymi;

2. prowadzić ochronę i obronę obiektu;

3. działać w sytuacji zagrożenia i napadu na chroniony obiekt;

4. działać w ochronie konwoju, eszelonu itp.;

5. działać w sytuacji zagrożenia i napadu na konwój, eszelon;

6. prowadzić ochronę stanowiska dowodzenia pododdziału;

7. eskortować osoby;

8. działać w sytuacjach zagrożenia i napadu na ochraniane osoby.

Nr tematu	Treść tematu	Liczba godzin
WYCHOWANIE FIZYCZNE
2	Atletyka terenowa i tory przeszkód	20-50
3	Gimnastyka i ćwiczenia siłowe	20-50
4	Walka w bliskim kontakcie	18-50
5	Pływanie i ratownictwo wodne	0-30
6	Piłka ręczna	15-30
7	Piłka siatkowa	15-30
8	Piłka koszykowa	15-30
9	Piłka nożna	15-30
10	Narciarstwo	0-65
11	Wspinaczka i ratownictwo górskie	0-60
12	Wioślarstwo	0-30
13	Jeździectwo	0-45
14	Żeglarstwo	0-50
15	Kompleksowy i specjalistyczny trening fizyczny	20-30
17	Sprawdziany	10-20
Ogółem		do 96

Przedstawiony powyżej zakres tematyczny wraz z propozycją godzinową należy traktować jako wzorcową propozycję do realizacji. W jednostkach wojskowych tematykę szkolenia oraz z liczbę godzin przeznaczoną na realizację tematów dostosowuje się do specyfiki służby wojskowej w pododdziale (zadań
w określonym etapie szkolenia) uwzględniając posiadaną bazę i możliwości szkoleniowe.

WYMAGANY ZAKRES WIEDZY I UMIEJĘTNOŚCI:

Żołnierz (pododdział) powinien znać:

1. obowiązujące normy sprawności fizycznej przewidziane dla żołnierzy zawodowych;

2. zasady przestrzegania bezpieczeństwa podczas zajęć z wychowania fizycznego;

Żołnierz (pododdział) powinien umieć:

1. zaliczyć obowiązujące testy sprawności fizycznej przewidzianych dla żołnierzy zawodowych;

2. pokonywać różnego rodzaju naturalne i sztuczne (OSF) przeszkody terenowe

3. pokonywać przeszkody toru wojskowego (BTS, BTZ);

4. wykorzystać poznane elementy walki w bliskim kontakcie;

5. wykonać podstawowe elementy techniki poznanych gier zespołowych

6. wykorzystać nabytą wiedzę oraz umiejętności do doskonalenia własnej sprawności fizycznej i aktywnego spędzania wolnego czasu.

Nr tematu	Treść tematu	Liczba godzin
SZKOLENIE MEDYCZNE
2	Zasady udzielania pierwszej pomocy medycznej w nagłych przypadkach
3	Trening w wykonywaniu zabiegów medycznych ratujących życie
4	Trening w zaopatrywaniu różnych rodzajów obrażeń typowych na polu walki
5	Ratownictwo polowe – trening działań ratowniczych w różnych sytuacjach taktycznych
7	MEDEVAC – zasady i działanie praktyczne
Ogółem		28

WYMAGANY ZAKRES WIEDZY I UMIEJĘTNOŚCI

Żołnierz (pododdział) powinni znać:

1. zasady wzywania kwalifikowanej pomocy do miejsca zdarzenia;

2. zasady zachowania się w nagłych przypadkach;

3. zasady wykorzystania indywidualnego wyposażenia medycznego;

4. zasady prowadzenia akcji ratowniczej, w tym ochrony osób udzielających pomocy;

5. zasady ewakuacji rannych.

Żołnierz (pododdział) powinni umieć:

1. zorganizować akcję ratowniczą w miejscu zdarzenia;

2. zorganizować ochronę fizyczną w miejscu zdarzenia;

3. prowadzić resuscytację krążeniowo-oddechową;

4. zapatrzyć różne rodzaje zranień;

5. udzielać pomocy w nagłych wypadkach;

6. unieruchomić złamanie, zwichnięcie i skręcenie;

7. posłużyć się indywidualnym wyposażeniem;

8. współpracować z personelem medycznym w trakcie akcji ratowniczej;

9. współpracować z załogą śmigłowca w trakcie akcji ratowniczej z jego wykorzystaniem;

10. załadować pojazd sanitarny noszami;

11. rozpoznać objawy stresu pola walki.

SZKOLENIE LOGISTYCZNE

Nr tematu	Treść tematu	Liczba godzin
BUDOWA I EKSPLOATACJA UZBROJENIA I SPRZĘTU WOJSKOWEGO
2	Obsługiwanie techniczne przydzielonego UiSW w czasie eksploatacji
3	Typowe niesprawności zespołów i układów – zapobieganie oraz usuwanie
6	Odtwarzanie zdolności bojowej
7	Budowa i eksploatacja UiSW używanego w rejonie działania
8	Zasady wykonywania obsług i remontów UiSW w rejonie działania
9	Przygotowanie UiSW do eksploatacji w warunkach specyficznych do rejonu działania
Ogółem		14

WYMAGANY ZAKRES WIEDZY I UMIEJĘTNOŚCI

Żołnierz (pododdział) powinien znać:

1. budowę i zasady eksploatacji UiSW używanego w rejonie działania;

2. zasady i zakres wykonywania obsług i remontów UiSW w warunkach stacjonarnych i polowych;

3. zasady usuwania typowych niesprawności przydzielonego UiSW;

4. zasady przygotowania UiSW do eksploatacji w warunkach specyficznych do rejonu działania.

Żołnierz (pododdział) powinien umieć:

1. eksploatować i obsługiwać przydzielone UiSW;

2. zapobiegać i usuwać drobne niesprawności przydzielonego UiSW;

3. przygotować pojazd do eksploatacji w warunkach specyficznych do rejonu działania;

4. odtwarzać zdolność bojową.

Nr tematu	Treść tematu	Liczba godzin
OCHRONA ŚRODOWISKA
5	Bezpieczeństwo ekologiczne rejonu działania
Ogółem		2

WYMAGANY ZAKRES WIEDZY I UMIEJĘTNOŚCI

Żołnierz (pododdział) powinien znać:

1. zasady ochrony środowiska w rejonie działania;

2. zasady postępowania w przypadku powstania zagrożenia ekologicznego;

3. konsekwencje prawne nieprzestrzegania zasad ochrony środowiska.

Żołnierz (pododdział) powinien umieć:

1. zastosować w praktyce zasady i środki ochrony środowiska;

2. przeprowadzić obsługę UiSW zgodnie z zasadami ochrony środowiska;

3. właściwie przechowywać materiały pędne (smary, oleje napędowe);

4. należycie, selektywnie gromadzić wytworzone odpady, a w szczególności odpady niebezpieczne;

5. reagować w przypadku uwolnienia substancji niebezpiecznej do środowiska.

Nr tematu	Treść tematu	Liczba godzin
OCHRONA PRZECIWPOŻAROWA
6	Alarm pożarowy w działaniach taktycznych
Ogółem		2

WYMAGANY ZAKRES WIEDZY I UMIEJĘTNOŚCI

Żołnierz (pododdział) powinien znać:

1. zasady działania w przypadku powstania pożaru podczas działań taktycznych.

Żołnierz (pododdział) powinien umieć:

1. ewakuować UiSW w przypadku pożaru;

2. działać w razie powstania pożaru w czasie działań taktycznych.

Nr tematu	Treść tematu	Liczba godzin
BEZPIECZEŃSTWO I HIGIENA PRACY
	Zasady bezpieczeństwa i higieny pracy podczas realizacji zadań poza granicami państwa
Ogółem			4

WYMAGANY ZAKRES WIEDZY I UMIEJĘTNOŚCI

Żołnierz (pododdział) powinien znać:

1. zasady bezpieczeństwa obowiązujące podczas realizacji zadań poza granicami państwa;

2. identyfikować zagrożenia wypadkowe, zagrożenia dla zdrowia i umieć im przeciwdziałać;

3. zasady postępowania w razie wypadku i w sytuacjach zagrożeń.

Nr tematu	Treść tematu	Liczba godzin
NAUKA JAZDY
9	Prowadzenie pojazdów w różnych warunkach terenowych i klimatycznych	Realizować w ramach przedmiotów szkolenia bojowego
Ogółem

WYMAGANY ZAKRES WIEDZY I UMIEJĘTNOŚCI

Żołnierz (pododdział) powinien znać:

1. zasady prowadzenia pojazdu w warunkach terenowych i klimatycznych zbliżonych do warunków panujących w rejonie wykonywania zadań poza granicami kraju.

Żołnierz (pododdział) powinien umieć:

1. prowadzić pojazdy w warunkach terenowych i klimatycznych zbliżonych do warunków panujących w rejonie wykonywania zadań poza granicami kraju.

Nr tematu	Treść tematu	Liczba godzin
DZIEŃ TECHNICZNY
	Temat według ustaleń dowódcy pododdziału
Ogółem		42

WYMAGANY ZAKRES WIEDZY I UMIEJĘTNOŚCI

Żołnierz (pododdział) powinien znać:

1. budowę, wyposażenie UiSW, przeznaczenie i rozmieszczenie jego zespołów;

2. zasady bezpieczeństwa podczas eksploatacji UiSW;

3. zakres wykonywanych czynności w ramach obsługiwania bieżącego (OB) użytkowanego sprzętu.

Żołnierz (pododdział) powinien umieć:

1. przygotować UiSW do eksploatacji w różnych warunkach terenowych oraz współczesnego pola walki;

2. wykonać OB użytkowanego sprzętu i usuwać jego drobne niesprawności;

3. posługiwać się narzędziami i urządzeniami znajdującymi się na wyposażeniu pojazdu;

4. zapobiegać powstawaniu i usuwać podstawowe niesprawności zespołów i układów;

5. utrzymywać UiSW w gotowości technicznej do wykonania zadań zgodnie z ich przeznaczeniem.

Nr tematu	Treść tematu	Liczba godzin
OBSŁUGIWANIE UZBROJENIA I SPRZĘTU WOJSKOWEGO
	Obsługiwanie uzbrojenia i sprzętu wojskowego.	Realizować w ramach przedmiotów szkolenia bojowego
Ogółem

WYMAGANY ZAKRES WIEDZY I UMIEJĘTNOŚCI

Żołnierz (pododdział) powinien znać:

1. zasady utrzymania w gotowości technicznej przydzielonego UiSW;

2. zasady utrzymania w odpowiedniej jakości środków bojowych i materiałowych;

3. budowę i charakterystykę taktyczno-techniczną przydzielonego UiSW;

4. zasady prowadzenia obsługiwań przydzielonego sprzętu w warunkach stacjonarnych i polowych;

5. zasady bhp i ppoż. w trakcie obsługiwania sprzętu.

Żołnierz (pododdział) powinien umieć:

1. wykonywać obsługiwania, naprawy i konserwację powierzonego UiSW;

2. stosować właściwe materiały i środki do obsługiwań, napraw i konserwacji UiSW;

3. przestrzegać zasady bhp i ppoż. w trakcie obsługiwania sprzętu.

SZKOLENIE OGÓLNE

Nr tematu	Treść tematu	Liczba godzin
SZKOLENIE EKONOMICZNE
1	Należności finansowe i materiałowe żołnierzy
2	Gospodarka materiałowo-techniczna w pododdziale
3	Odpowiedzialność żołnierzy za powstałe szkody w mieniu wojskowym
Ogółem		4

WYMAGANY ZAKRES WIEDZY I UMIEJĘTNOŚCI

Żołnierz (pododdział) powinien znać:

1. przysługujące mu należności finansowe i materiałowe w związku z pełnieniem służby wojskowej poza granicami państwa;

2. zasady przyznawania oraz przysługujące należności żołnierzowi i rodzinie
   w przypadku zaistnienia nieszczęśliwych zdarzeń;

3. zasady gospodarki materiałowej w pododdziale realizującym zadania poza granicami państwa;

4. odpowiedzialność dyscyplinarną, finansową i karną za wyrządzone szkody w mieniu wojskowym.

Nr tematu	Treść tematu	Liczba godzin
SZKOLENIE PRAWNE
15	Status, rola oraz podstawowe uprawnienia Międzynarodowego Komitetu Czerwonego Krzyża i Czerwonego Półksiężyca w razie zaistnienia konfliktu zbrojnego	3
16	Obowiązek przestrzegania prawa międzynarodowego, prawa narodowego oraz prawa państwa przyjmującego	2
17	Rozkaz wojskowy - możliwość odmowy wykonania oraz możliwość wymuszenia wykonania rozkazu	1
18	Zasady odpowiedzialności za nieprzestrzeganie norm MPHKZ. Zbrodnie wojenne	4
	Temat do dyspozycji dowódców jednostek wojskowych	8
Ogółem		18

WYMAGANY ZAKRES WIEDZY I UMIEJĘTNOŚCI

Żołnierz (pododdział) powinien znać:

1. status, rolę oraz podstawowe uprawnienia Międzynarodowego Komitetu Czerwonego Krzyża i Czerwonego Półksiężyca w razie zaistnienia konfliktu zbrojnego;

2. charakterystykę przestępstw stanowiących zbrodnię wojenną;

3. zasady odpowiedzialności za nieprzestrzeganie norm MPHKZ.

Żołnierz (pododdział) powinien umieć:

1. omówić obowiązek przestrzegania prawa międzynarodowego, prawa narodowego oraz prawa państwa przyjmującego;

2. omówić problematykę rozkazu sprzecznego z prawem;

3. omówić możliwość wymuszenia posłuchu dla wydanego rozkazu przez przełożonego.

W czwartym okresie szkolenia – przygotowanie do rotacji należy:

• obsłużyć i przekazać UiSW wykorzystywane do szkolenia;

• umożliwić żołnierzom wykorzystanie urlopów wypoczynkowych (dodatkowych);

• przemieścić się z MSD do lotniska lub portu.

3.2. II ETAP – realizacja zadań

Realizacja zadań może być prowadzona w dwóch wariantach:

1. I wariant – realizacja zadań na terenie kraju - utrzymanie zdolności
   i gotowości do działania;

2. II wariant – realizacja zadań poza granicami kraju.

• Okres I – wykonywanie zadań poza granicami kraju;

• Okres II – odtwarzanie zdolności po zakończeniu realizacji zadań poza granicami kraju.

3.2.1. Realizacja zadań na terenie kraju

Dowódca batalionu po zakończonym poprzednim etapie szkolenia dokonuje analizy poziomu wyszkolenia. Na tej podstawie podejmuje decyzję co do dalszej jego tematyki. Jego decyzję akceptuje dowódca brygady. Szkolenie
realizuje się w MSD, na obiektach poligonowych oraz w uzasadnionych przypadkach w Centrach i Ośrodkach Szkolenia (kursy szkoleniowe
i doskonalące).

Szkolenie w tym etapie podtrzymuje zdolność i gotowość do działania pododdziału poprzez podtrzymywanie nabytych umiejętności i nawyków indywidualnych oraz zespołowych pododdziału - trwa 12 miesięcy.

W etapie tym realizuje się:

1. szkolenie doskonalące w ramach pododdziału, które obejmuje podnoszenie umiejętności:

• metodycznych i szkoleniowych dowódców poszczególnych szczebli dowodzenia;

• z wykorzystaniem urządzeń szkolno-treningowych wspomagających proces szkolenia;

• w prowadzeniu działań taktycznych we współdziałaniu z pododdziałami innych rodzajów wojsk połączone ze zgrywaniem systemu walki;

• w realizacji zadań w ramach reagowania kryzysowego we współdziałaniu z pododdziałami innych rodzajów wojsk, a także z elementami układu pozamilitarnego.

2. udział w ćwiczeniach przełożonego, sojuszniczych i międzynarodowych;

3. szkolenia poligonowe w wymiarze zapewniającym osiągnięcie zakładanych celów szkoleniowych;

4. obsługiwania uzbrojenia i sprzętu wojskowego;

5. urlopy.

STRUKTURA PRZEDMIOTOWA

II ETAP – REALIZACJA ZADAŃ (bez wyjazdu poza granice kraju)

Dział szkolenia	Przedmiot	Liczba godzin
PODSTAWY WYCHOWANIA OBYWATELSKIEGO I WOJSKOWEGO	Regulaminy SZ RP	8
	Kształcenie obywatelskie	22
	Profilaktyka i dyscyplina wojskowa	33
SZKOLENIE BOJOWE	Gotowość bojowa i mobilizacyjna	28
	Wychowanie fizyczne	176
SZKOLENIE LOGISTYCZNE	Dzień techniczny	63
	Obsługiwanie sprzętu	168
GODZINY DO DYSPOZYCJI DOWODCY		266
Szkolenie bojowe, logistyczne i ogólne – przedmioty i tematy zgodnie z decyzją dowódcy pododdziału		926
RAZEM ILOŚĆ GODZIN W II ETAPIE		1690

PODSTAWY WYCHOWANIA OBYWATELSKIEGO I WOJSKOWEGO

Nr tematu	Treść tematu	Liczba godzin
REGULAMINY SZ RP
1	Musztra indywidualna i zespołowa
3	Wybrane zagadnienia z regulaminu ogólnego SZ RP dotyczące służby
4	Test z regulaminu ogólnego
Ogółem		8

Żołnierz (pododdział) powinien umieć:

1. zastosować w życiu służbowym podstawowe uwarunkowania służby wojskowej;

2. stosować w praktyce zasady organizacji życia wojskowego w jednostce wojskowej;

3. przestrzegać zasad działalności służbowej.

Żołnierz (pododdział) powinien znać:

1. uwarunkowania służby wojskowej;

2. organizację życia żołnierskiego w jednostce wojskowej;

3. zasady działalności służbowej.

Nr tematu	Treść tematu	Liczba godzin
KSZTAŁCENIE OBYWATELSKIE
	Tematyka przedmiotu zgodna z wykazem przygotowanym przez Departament Wychowania i Promocji Obronności MON na kolejne trzy lata.
Ogółem		22

Przedmiotowe cele szkolenia:

1. kształtowanie osobowości żołnierzy i ugruntowanie ich świadomości obronnej, obywatelskiej, historycznej, ekologicznej i kulturalnej;

2. kształtowanie wśród żołnierzy patriotycznych postaw w oparciu o uniwersalne wartości;

3. zrozumienie przez żołnierzy polskiej racji stanu i interesów narodowych;

4. umacnianie gotowości żołnierzy do ponoszenia ofiar i dobrowolnych ograniczeń dla ochrony i obrony najwyższych wartości – niepodległości, suwerenności i bezpieczeństwa państwa oraz wolności i praw obywatelskich.

WYMAGANY ZAKRES WIEDZY I UMIEJĘTNOŚCI

1. Zakres tematyki przedmiotu oraz wymagany zakres wiedzy i umiejętności zgodny z wykazem przygotowanym przez Departament Wychowania
   i Promocji Obronności MON na kolejne trzy lata (Załącznik I).

2. Poziom zdobytej wiedzy z przedmiotu „Kształcenie obywatelskie" ustala się na podstawie oceny uzyskanej z testu obejmującego tematykę kształcenia, opracowanego przez organizatora zajęć.

Nr tematu	Treść tematu	Liczba godzin
PROFILAKTYKA I DYSCYPLINA WOJSKOWA
	Tematyka przedmiotu zgodna z wykazem przygotowanym przez Departament Wychowania i Promocji Obronności MON na kolejne trzy lata.
Ogółem		33

Przedmiotowe cele szkolenia:

1. kształtowanie wśród żołnierzy wysokiego morale, postaw zaangażowania w służbie oraz karności i zdyscy­plinowania;

2. zapobieganie patologiom społecznym w środowisku wojskowym;

3. kształtowanie świadomości prawnej żołnierzy, zwłaszcza dotyczącej zasad i sposobu ponoszenia odpowiedzialności karnej i dyscyplinarnej oraz uprawnień z tym związanych, a także udzielania wyróżnień, jako czynnika motywującego do służby wojskowej.

WYMAGANY ZAKRES WIEDZY I UMIEJĘTNOŚCI

1. Zakres tematyki przedmiotu oraz wymagany zakres wiedzy
   i umiejętności zgodny z wykazem przygotowanym przez Departament Wychowania i Promocji Obronności MON na kolejne trzy lata (Załącznik I).

2. Poziom zdobytej wiedzy z przedmiotu „Profilaktyka i dyscyplina wojskowa” ustala się na podstawie sprawdzianu przeprowadzonego w formie testu ze znajomości przepisów dotyczących dyscypliny wojskowej.

SZKOLENIE BOJOWE

Nr tematu	Treść tematu	Liczba godzin
GOTOWOŚĆ BOJOWA I MOBILIZACYJNA
	Zgodnie z wytycznymi dowódcy jednostki wojskowej dotyczącymi dni gotowości bojowej i mobilizacyjnej
Ogółem		28

WYMAGANY ZAKRES WIEDZY I UMIEJĘTNOŚCI

Żołnierz (pododdział) powinien znać:

1. sygnały powszechnego alarmowania i ostrzegania oraz wewnętrzne sygnały obowiązujące w jednostce;

2. swoje obowiązki realizowane podczas osiągania gotowości do podjęcia działań;

3. rolę i zadania służb dyżurnych pododdziału w procesie osiągania gotowości do podjęcia działań;

4. przeznaczenie i ogólne zadania elementów bazy mobilizacyjnej.

Żołnierz (pododdział) powinien umieć:

1. zachować się po ogłoszeniu alarmów w pododdziale oraz wewnętrznych sygnałów obowiązujących w jednostce;

2. realizować zadania służb dyżurnych, do których pełnienia został wyznaczony;

3. wykonywać swoje obowiązki stosownie do zadań realizowanych w czasie podnoszenia gotowości.

Nr tematu	Treść tematu	Liczba godzin
WYCHOWANIE FIZYCZNE
2	Atletyka terenowa i tor przeszkód	20-50
3	Gimnastyka i ćwiczenia siłowe	20-50
4	Walka w bliskim kontakcie	18-50
5	Pływanie i ratownictwo wodne	0-30
6	Piłka ręczna	15-30
7	Piłka siatkowa	15-30
8	Piłka koszykowa	15-30
9	Piłka nożna	15-30
10	Narciarstwo	0-65
11	Wspinaczka i ratownictwo górskie	0-60
12	Wioślarstwo	0-30
13	Jeździectwo	0-45
14	Żeglarstwo	0-50
15	Kompleksowy i specjalistyczny trening fizyczny	20-30
17	Sprawdziany	10-20
Ogółem		do 176

Przedstawiony powyżej zakres tematyczny wraz z propozycją godzinową należy traktować jako wzorcową propozycję do realizacji. W jednostkach wojskowych tematykę szkolenia oraz z liczbę godzin przeznaczoną na realizację tematów dostosowuje się do specyfiki służby wojskowej w pododdziale (zadań
w określonym etapie szkolenia) uwzględniając posiadaną bazę i możliwości szkoleniowe.

WYMAGANY ZAKRES WIEDZY I UMIEJĘTNOŚCI:

Żołnierz (pododdział) powinien znać:

1. obowiązujące normy sprawności fizycznej przewidziane dla żołnierzy zawodowych;

2. zasady przestrzegania bezpieczeństwa podczas zajęć z wychowania fizycznego;

Żołnierz (pododdział) powinien umieć:

1. zaliczyć obowiązujące testy sprawności fizycznej przewidziane dla żołnierzy zawodowych;

2. pokonywać różnego rodzaju naturalne i sztuczne(OSF) przeszkody terenowe;

3. pokonywać przeszkody toru wojskowego (BTS,BTZ);

4. wykorzystać poznane elementy walki w bliskim kontakcie;

5. wykonać podstawowe elementy techniki poznanych gier zespołowych;

6. wykorzystać nabytą wiedzę oraz umiejętności do doskonalenia własnej sprawności fizycznej i aktywnego spędzania wolnego czasu.

SZKOLENIE LOGISTYCZNE

Nr tematu	Treść tematu	Liczba godzin
DZIEŃ TECHNICZNY
	Temat według ustaleń dowódcy pododdziału
Ogółem		63*

* za wyjątkiem miesięcy w których realizowane jest obsługiwanie roczne (OR) UiSW oraz pododdział wykorzystuje urlop wypoczynkowy

WYMAGANY ZAKRES WIEDZY I UMIEJĘTNOŚCI

Żołnierz (pododdział) powinien znać:

1. budowę, wyposażenie UiSW, przeznaczenie i rozmieszczenie jego zespołów;

2. zasady bezpieczeństwa podczas eksploatacji UiSW;

3. zakres wykonywanych czynności w ramach obsługiwania bieżącego (OB) użytkowanego sprzętu;

Żołnierz (pododdział) powinien umieć:

1. przygotować UiSW do eksploatacji w różnych warunkach terenowych oraz współczesnego pola walki;

2. wykonać OB użytkowanego sprzętu i usuwać jego drobne niesprawności;

3. posługiwać się narzędziami i urządzeniami znajdującymi się na wyposażeniu pojazdu;

4. zapobiegać powstawaniu i usuwać podstawowe niesprawności zespołów i układów;

5. utrzymywać UiSW w gotowości technicznej do wykonania zadań zgodnie z ich przeznaczeniem.

Nr tematu	Treść tematu	Liczba godzin
OBSŁUGIWANIE UZBROJENIA I SPRZĘTU WOJSKOWEGO
	Obsługiwanie roczne uzbrojenia i sprzętu wojskowego
Ogółem		168

WYMAGANY ZAKRES WIEDZY I UMIEJĘTNOŚCI

Żołnierz (pododdział) powinien znać:

1. zasady utrzymania w gotowości technicznej przydzielonego UiSW;

2. zasady utrzymania w odpowiedniej jakości środków bojowych i materiałowych;

3. budowę i charakterystykę taktyczno-techniczną przydzielonego UiSW;

4. zasady prowadzenia obsługiwań przydzielonego sprzętu w warunkach stacjonarnych i polowych;

5. zasady bhp i ppoż. w trakcie obsługiwania sprzętu.

Żołnierz (pododdział) powinien umieć:

1. wykonywać obsługiwania, naprawy i konserwację powierzonego UiSW;

2. stosować właściwe materiały i środki do obsługiwań, napraw i konserwacji UiSW;

3. przestrzegać zasady bhp i ppoż. w trakcie obsługiwania sprzętu.

3.2.2. Realizacja zadań poza granicami kraju – czas trwania 12 miesięcy

Zasadniczym celem tego etapu jest realizacja zadań poza granicą kraju.

Etap ten został podzielony na następujące okresy:

• Okres I – wykonywanie zadań poza granicami kraju – czas trwania
  6 miesięcy;

• Okres II – odtwarzanie zdolności po zakończeniu realizacji zadań poza granicami kraju - czas trwania 6 miesięcy;

W pierwszym okresie tego etapu – wykonywanie zadań poza granicami kraju pododdział realizuje określone zadania.

W drugim okresie tego etapu – odtwarzanie zdolności pododdział realizuje następujące przedsięwzięcia:

• rotacja;

• rozformowanie kontyngentu;

• badania lekarskie;

• urlopy zdrowotne;

• urlopy wypoczynkowe i dodatkowe;

• przyjmowanie obowiązków służbowych po powrocie z rejonu działań;

• odtwarzanie struktur dowodzenia i szkolenia;

• realizacja szkolenia w etatowych strukturach organizacyjnych;

• przyjmowanie uzbrojenia i sprzętu wojskowego;

• roczna obsługa uzbrojenia i sprzętu wojskowego.

4. OCENA POZIOMU WYSZKOLENIA

4.1. Formy i zasady prowadzenia oceny poziomu wyszkolenia pododdziału

W czasie 36 miesięcznego cyklu przygotowania i realizacji zadań przeprowadza się cykliczne sprawdzenia zakresu opanowanej wiedzy i umiejętności (indywidualnych i całych pododdziałów), pozwalające ocenić stopień wyszkolenia indywidualnego żołnierzy i zespołowego pododdziału w zakresie rozwiązywania kompleksowych zadań, wynikających ze zrealizowanej problematyki szkoleniowej.

Oceny poziomu wyszkolenia pododdziału dokonuje się poprzez:

1. realizację tematu „Drużyna w działaniach taktycznych” realizowanych
   w formie zawodów użyteczno – bojowych na zakończenie szkolenia załogi (drużyny);

2. realizację tematu „Pluton w działaniach taktycznych ze strzelaniem amunicją bojową” realizowanych w formie pętli taktyczno-ogniowej
   na zakończenie szkolenia plutonu;

3. realizację tematu „Kompania w działaniach taktycznych ze strzelaniem amunicją bojową” realizowanych w formie ćwiczenia taktycznego lub „Kompania w działaniach taktycznych” w formie zajęć taktycznych,
   w zależności od posiadanych środków bojowych i materiałowo-technicznych;

4. realizację tematu „Batalion w działaniach taktycznych ze strzelaniem amunicją bojową” lub „Batalion w działaniach taktycznych” realizowanych
   w formie ćwiczenia taktycznego w zależności od posiadanych środków bojowych i materiałowo-technicznych;

5. sprawdzenie praktycznej znajomości procedur operacyjnych i wykonywania strzelań sytuacyjnych w ramach tematów z wymienionych
   w ppkt. a-d w zależności od szczebla pododdziału przygotowywanego do realizacji zadań poza granicami kraju.

Oceny wyszkolenia pododdziału dokonuje bezpośredni przełożony.

Po zakończeniu szkolenia danego szczebla dowodzenia rozkazem dziennym powołuje się komisję do przeprowadzenia oceny stopnia wyszkolenia podległych pododdziałów. Dowódca dokonujący oceny sporządza:

1. Plan przeprowadzenia oceny stopnia wyszkolenia pododdziału
   (załącznik J);

2. Protokół z oceny (załącznik K);

3. Meldunek do przełożonego o gotowości pododdziału do wykonywania zadań zgodnie z bojowym przeznaczeniem (załącznik L).

Realizację przedmiotowego przedsięwzięcia odnotowuje się w rozkazie dziennym .

4.2. Przedmiotowy i tematyczny zakres poszczególnych form oceny poziomu wyszkolenia

Po zakończeniu zgrywania drużyny (załogi) realizowane są zawody użyteczno – bojowe. Powinny one być przeprowadzone na poligonie lub w przypadku braku
takich możliwości, na przykoszarowym placu ćwiczeń taktycznych.

Zawody użyteczno – bojowe powinny być realizowane w warunkach dziennych i nocnych.

Powyższy sprawdzian powinien wykazać stopień opanowania praktycznych umiejętności z przedmiotów szkolenia bojowego i wybranych przedmiotów szkolenia logistycznego z tematyki obowiązującej w tym okresie szkolenia.

Ponadto powinien umożliwić poszczególnym drużynom (załogom) wykazanie się inicjatywą, umiejętnością pracy w zespole i wysokim poziomem wyszkolenia.

Ocenie podlega również dowódca drużyny (załogi) w zakresie planowania,
organizowania i dowodzenia drużyną (załogą) w trakcie realizacji zadań.

Ocena wyszkolenia plutonu realizowana jest w ramach „pętli taktyczno – ogniowej” na obiektach poligonowych.

Wykonywanie zadań taktyczno – ogniowych powinno być realizowane
w warunkach dziennych i nocnych.

Powyższy sprawdzian powinien wykazać stopień opanowania praktycznych umiejętności z przedmiotów szkolenia bojowego i wybranych przedmiotów szkolenia logistycznego z tematyki obowiązującej w tym okresie szkolenia, lecz przede wszystkim zweryfikować umiejętności prowadzenia działań taktycznych
w zróżnicowanych środowiskach pola walki (w miarę możliwości) oraz wykonanie strzelań sytuacyjnych w dzień i w nocy.

Ponadto powinien umożliwić poszczególnym plutonom, zademonstrowanie nie tylko standardowych sposobów działania, lecz również stworzyć możliwości pokazania nieszablonowych rozwiązań taktycznych i ogniowych.

Ocenie podlega również dowódca plutonu w zakresie planowania, organizowania i dowodzenia plutonem w trakcie realizacji zadań.

Ocena wyszkolenia kompanii i batalionu realizowana będzie odpowiednio:

• kompanii – w formie ćwiczenia taktycznego ze strzelaniem lub zajęcia taktycznego kompanii podczas realizacji tematu „Kompania w działaniach taktycznych ze strzelaniem amunicją bojową” lub „Kompania w działaniach taktycznych”;

• batalionu – w formie ćwiczenia taktycznego batalionu ze strzelaniem podczas realizacji tematu „Batalion w działaniach taktycznych ze strzelaniem amunicja bojową”.

Ćwiczenia te obejmować będą taktykę i taktykę rodzajów wojsk oraz wyszkolenie ogniowe, a także zgranie pododdziału do wykonywania zadań zgodnie
z wojennym przeznaczeniem.

Ocenie podlega również dowódca kompanii / batalionu w zakresie planowania, organizowania i dowodzenia kompanią / batalionem w trakcie realizacji zadań.

Można zezwolić w ramach wykonywania zadań taktyczno – ogniowych na prowadzenie ich z wykorzystaniem laserowych symulatorów strzelań i zaliczanie do ich oceny wyników osiągniętych w trakcie strzelań programowych realizowanych
poza właściwym ćwiczeniem.

Pododdziały przygotowujące się do wykonywania zadań poza granicami kraju poddawane są takim samym formom sprawdzenia wyszkolenia z położeniem nacisku na znajomości procedur operacyjnych i wykonywania strzelań sytuacyjnych oraz tematykę dedykowaną dla rejonu wykonywania przyszłych zadań.

Warunkiem osiągnięcia gotowości pododdziału do wykonania zadania bojowego (osiągnięcia celów szkoleniowych) jest pełne zabezpieczenie materiałowo-techniczne procesu szkolenia pododdziału.

Do oceny poziomu wyszkolenia stosować pojęcie „wykonał zadanie” lub „nie wykonał zadania”, czyli jest zdolny do działania lub nie.

Osiągniecie gotowości pododdziału do wykonywania zadania na poszczególnych poziomach dowodzenia stanowi podstawę do rozpoczęcia kolejnego etapu / okresu.

W przypadku nieosiągnięcia gotowości pododdziału do wykonywania zadań zgodnie z bojowym przeznaczeniem należy przeprowadzić dodatkowe szkolenia
z tematyki, z której nie osiągnięto zakładanych celów szkoleniowych. Zakres ponownej oceny pododdziału określa dowódca oceniający dany pododdział.

5. WSPARCIE I ZABEZPIECZENIE PROCESU SZKOLENIA

1. Środki zabezpieczenia materiałowo-technicznego do realizacji zasadniczych tematów szkoleniowych

5.1.1. Sposób obliczania ilości środków bojowych i materiałowo-technicznych potrzebnych w szkoleniu programowym /przykład/.

Podstawę do obliczania środków bojowych i materiałowo – technicznych zabezpieczenia szkolenia stanowią: otrzymane zadanie, program szkolenia, program strzelań metodyki szkolenia z poszczególnych przedmiotów, instrukcje eksploatacyjne sprzętu, przydzielone obiekty szkoleniowe (ich usytuowanie względem MSD oraz możliwości realizacji określonej tematyki szkolenia), a także limit środków bojowych, materiałowo-technicznych i eksploatacyjnych przydzielony do szkolenia w danym roku szkoleniowym.

Metodologia naliczania

1. Obliczanie ilości amunicji.

Należy określić przewidywane zużycie amunicji podczas:

1. ćwiczeń przygotowawczych – zgodnie z programem strzelania i decyzją dowódcy, strzelania prowadzi się w celu nauczania prowadzenia celnego ognia i kontroli wyszkolenia pododdziału. Dlatego strzelania takie powinno być planowane po zrealizowaniu przyjętego cyklu ćwiczeń przygotowawczych do określonego rodzaju strzelania. Oznacza to, że
   w praktyce strzelania szkolne z broni strzeleckiej powinny być prowadzone nie częściej niż jeden raz w miesiącu, lecz nie rzadziej niż jeden raz
   w okresie szkolenia. Przyjmując taki sposób postępowania oznacza to, że ilość amunicji niezbędna do wykonania strzelań szkolnych w pododdziale jest iloczynem liczby żołnierzy w pododdziale w poszczególnych rodzajach broni i liczby amunicji przewidzianej programem strzelania na wykonanie określonego zadania ogniowego.

Np.: 20 szt nb x 200 żołnierzy = 4000 szt nb.

2. ćwiczenie w rzucaniu ręcznymi granatami bojowymi – zgodnie
   z programem strzelań z broni strzeleckiej, należy przyjąć, że każdy żołnierz zawodowy w cyklu szkolenia musi wykonać nie mniej niż jedne raz to ćwiczenie. Oznacza to, że minimalna liczba granatów na wykonanie tego przedsięwzięcia powinna być równa liczbie żołnierzy w pododdziale, np.: 1 granat x 90 żołnierzy = 90 granatów.

2. Obliczanie ilości środków pozoracji i imitowania pola walki.

Środki te wykorzystywane są przede wszystkim w szkoleniu taktycznym, ogniowym, pchem, inż.-sap. Podstawą do naliczania ilości środków materiałowych jest temat i przewidziane do niego zagadnienia szkoleniowe oraz normy środków materiałowo-technicznego zabezpieczenia, a także poradnik metodyczny do szkolenia taktycznego i metodyki szkolenia z poszczególnych przedmiotów szkoleniowych.

Amunicję ślepą do broni osobistej nalicza się na żołnierza w liczbie 20 szt. na zajęcia i ćwiczenia taktyczne, pozostałe środki, niemożliwe do wydzielenia na żołnierza, tj.: petardy, naboje sygnałowe, oświetlające, nalicza się na ćwiczący pododdział, uwzględniając temat, zagadnienia, porę doby, stopień pozorowania przeciwnika
i rozmach zajęć.

Należy pamiętać o planowaniu środków na pozorowanie przeciwnika powietrznego, oświetlanie pola tarczowego, tworzenie realizmu pola walki. Ilość tych środków będzie zdeterminowana limitem otrzymanym od przełożonego.

3. Obliczanie ilości środków minersko-zaporowych.

Na podstawie programu należy określić przyjętą tematykę i zagadnienia szkoleniowe, łącznie z ćwiczeniami na poszczególnych szczeblach dowodzenia, do realizacji, których muszą być użyte środki minersko-zaporowe (bojowe i ćwiczebne). Trzeba pamiętać o zasadzie, że przejście do szkolenia z wykorzystaniem środków bojowych musi być poprzedzone szkoleniem z użyciem środków ćwiczebnych.

Na podstawie norm zużycia środków materiałowych określa się liczbę środków potrzebnych na wyszkolenie żołnierz i pododdziału.

Jako zasadę należy przyjąć:

1. wykonanie zapalnika lontowego i wysadzanie 75 g MW / pokaz organizowany dla całości kompanii;

2. pokonywanie zapór fortyfikacyjnych – jedno przejście na kompanię;

3. wykonanie przejścia w zaporach minowych z użyciem MW – jedna sieć lontu detonującego na kompanię;

4. budowa okopu na pojazd – jeden na kompanię;

Naliczone środki materiałowe na poszczególne szczeble dowodzenia należy zsumować.

4. Obliczenie ilości środków OPBMR.

Podstawę do obliczenia środków opchem stanowi program szkolenia w części dotyczącej OPBMAR i szkolenia taktycznego oraz umiejętności, jakie żołnierze powinni opanować z tego przedmiotu.

W czasie dokonywania obliczeń należy korzystać z „Norm zużycia środków materiałowo-technicznych zabezpieczenia szkolenia pododdziałów chemicznych oraz szkolenia chemicznego wojsk zmechanizowanych i pancernych”,
syg. Chem.346/87.

5. Obliczanie ilości środków sanitarnych.

Na podstawie programu szkolenia należy określić przedmioty i tematy oraz zagadnienia, które prowadzone będą z wykorzystaniem środków sanitarnych.
Do zasadniczych środków w tej grupie zlicza się: opatrunki osobiste, chusty trójkątne, szyny, tabletki do odkażania wody, których ilość należy uzgodnić
z lekarzem JW. Należy pamiętać o środkach na organizację kompanijnego gniazda rannych podczas ćwiczeń taktycznych.

6. Obliczanie ilości środków eksploatacyjnych /paliw/.

Na podstawie programu szkolenia, programów strzelań należy określić tematy, które prowadzone będą z użyciem sprzętu technicznego.

Uwzględniając normy zużycia środków MPS, instrukcji eksploatacji i obsługi poszczególnych rodzajów sprzętu, ilość jednostek sprzętu użytego do szkolenia, przewidywaną ilość kilometrów do przejechania oraz potrzeby w zakresie obsługiwań technicznych, obliczamy planowane zużycie MPS na poszczególne przedsięwzięcia szkoleniowe.

W zakresie ON:

1. na doskonalenie w zajmowaniu i opuszczaniu ugrupowania bojowego - zużycie przewidziane normą MPS dla kierowcy na 100km;

2. na szkolenie taktyczne – na podstawie programu szkolenia określić liczbę kilometrów stosownie do możliwości placów ćwiczeń na szkolenie każdej obsługi (drużyny) w ramach poszczególnych tematów przyjąć wskaźnik kilometrów na zajęcia z obsługą (drużyną) plutonem przyjmując, np.: dla obsługi 3-5 km i plutonu 8-10 km, kompanii 30-50 km i pomnożyć przez liczbę tych ćwiczeń oraz wskaźnik zużycia paliwa w zależności od czasu prowadzonych zajęć;

3. na zajęcia i ćwiczenia taktyczne (TKO) kompanii możliwości poszczególnych OSPWL;

4. należy zsumować obliczone ilości MPS potrzebne do realizacji poszczególnych przedsięwzięć szkoleniowych uwzględniając w każdym
   z nich odległość do obiektów szkoleniowych od MSD (obozowisk w OSP) oraz dodać ilości paliwa przewidzianego na funkcjonowanie elementów dowodzenia, zabezpieczenia (np. elektrownie EO -1). Następnie przelicza się ilości MPS na kilogramy/ tony/.

2. Zasadnicze dokumenty normujące proces szkolenia w zakresie jego planowania, organizowania, realizacji, monitorowania oraz rozliczania
   z działalności szkoleniowej

1. Instrukcja o planowaniu i rozliczaniu działalności bieżącej w Siłach Zbrojnych RP.

2. Doktryna szkolenia SZ RP.

3. Organizacja szkolenia dowództw i sztabów w Siłach Zbrojnych RP.

4. Instrukcja o przygotowaniu i prowadzeniu ćwiczeń z dowództwami, sztabami i wojskami w Siłach Zbrojnych RP.

5. Regulamin działań taktycznych pododdziałów wojsk pancernych
   i zmechanizowanych (pluton-kompania-batalion).

6. Zbiór norm szkoleniowych pododdziałów wojsk pancernych
   i zmechanizowanych.

7. Normy szkoleniowe na osiągnięcie zdolności do działania oraz gotowości do realizacji zadania dla żołnierzy i pododdziałów zawodowych.

8. Instrukcja o działalności szkoleniowo-metodycznej.

9. Regulamin Działań Wojsk Lądowych.

10. Program strzelań z broni strzeleckiej .

11. Program strzelań z wozów bojowych.

12. Metodyka szkolenia strzeleckiego.

13. Podręcznik walki pododdziałów wojsk pancernych (pluton, załoga).

14. Podręcznik walki pododdziałów wojsk zmechanizowanych (pluton, drużyna).

15. Pokonywanie przeszkody wodnej pod wodą i ewakuacja załogi zatopionego czołgu.

16. Instrukcja o ochronie słuchu żołnierzy podczas strzelań.

17. Inne dokumenty normujące realizację proces szkolenia.

3. Wykaz symulatorów i urządzeń szkolno – treningowych zalecanych do wykorzystania w szkoleniu programowym

Urządzenia do szkolenia wstępnego:

• Urządzenie treningowe do nauki i kontroli celowania TCW-97 KGP typu CYKLOP 5S;

• System szkoleniowy do broni strzeleckiej ŚNIEŻNIK;

• Urządzenie szkolno-treningowe do broni strzeleckiej Śnieżnik;

• Trenażer strzelecki stacjonarny 1 typu TSS-1;

• Trenażer strzelecki stacjonarny 4 typu TSS-4;

• Urządzenie szkolno-treningowe do broni strzeleckiej typu ORLIK 1/300;

• Trenażer wstępnego szkolenia działonowego i dowódcy KTO typu TH-1;

• Symulator do Nauki Jazdy KTO ROSOMAK typu „JASKIER”;

• Urządzenie treningowe do szkolenia ogniowego załóg wozów bojowych
  TSO 5;

• Muszka pokazowa uniwersalna typu TM-70;

• Stojak uniwersalny typu TS-93;

• Ekran trójkąta błędów typu TE-78.

Urządzenia do szkolenia podstawowego:

• Urządzenie treningowe stacjonarne do szkolenia operatorów ppk;

• Urządzenie treningowe polowe do szkolenia operatorów ppk SPIKE;

• Urządzenie treningowe – makieta zestawu SPIKE (MT);

• Symulator strzelań do czołgu LEOPARD 2A4 typu „ASPT”;

• Trenażer wieży do czołgu LEOPARD 2A4 typu „AAT”;

• Kompleksowy trenażer do BWP-1 typu ORTLES-3M/K;

• Zmodernizowany trenażer BWP-1 typu ORTLES – 3M/Z;

• Trenażer wstępnego szkolenia działonowego– operatora BWP-1 typu ORTLES–3/M;

• Trenażer do nauki jazdy bojowym wozem piechoty BWP-1 typu
  PANCERNIK;

• Trenażer mechanika kierowcy BWP-1 typu TMK- ORTLES;

• Zunifikowany trenażer do szkolenia załóg czołgu T-72 BESKID -1;

• Symulator czołgu PT-91 typ SCPT-91 typu BESKID-3;

• Trenażer działonowego czołgu PT-91 typu BESKID 2 M;

• Kompleksowy trenażer do czołgu T-72 typu BESKID-2M/K;

• Zmodernizowany trenażer czołgu T-72 typu BESKID–2M/Z;

• Trenażer działonowego czołgu T-72 typu BESKID–2M;

• Trenażer do nauki jazdy czołgiem T-72 typu JAGUAR;

• Zmodernizowane urządzenie treningowe do szkolenia operatorów
  ppk Malutka typu MAGURA-1P;

• Laserowe symulatory strzelań CZANTORIA-1 typu PLS-1/AK;

• Laserowe symulatory strzelań CZANTORIA-1 typu PLS-1/PK;

• Laserowe symulatory strzelań CZANTORIA-1 typu LSS1-02/AK;

• Laserowe symulatory strzelań CZANTORIA-1 typu PLS-1/RPG;

• Laserowe symulatory strzelań CZANTORIA- 1 typu LSS1-01/RPG;

• Laserowe symulatory strzelań CZANTORIA- 1 typu PLS-1/SWD;

• Laserowe symulatory strzelań CZANTORIA- 1 typu LSS1-03/SWD;

• Laserowe symulatory strzelań CZANTORIA- 1 typu LSS1-04/PK;

• Laserowe symulatory strzelań CZANTORIA- 1 typu LSS1-05/WIST;

• Urządzenie aktywacji symulatorów LSS i pamięci ćwiczeń typu LSS1-06;

• Laserowe symulatory strzelań CZANTORIA 1 wykonanie M (wersja na strzelnice garnizonowe);

• Zestaw laserowych symulatorów strzelań Czantoria 1 typu PLS-1M na strzelnice nieczynne;

• Laserowe symulatory strzelań CZANTORIA- 2 (wersja BWP-1) typu LSS-2;

• Laserowe symulatory strzelań CZANTORIA- 2/R (wersja ogniowa KTO);

• Laserowe symulatory strzelań CZANTORIA- 2;

• Laserowe symulatory strzelań CZANTORIA- 3 (wersja T-72) typu LSS-3;

• Laserowe symulatory strzelań CZANTORIA- 5 (wersja PT-91) typu LSS-5;

• Laserowe symulatory strzelań CZANTORIA-5 (wersja ogniowa PT-91) typu PLS-5;

• Laserowy symulator strzelań do czołgu LEOPARD 2A4 typu „AGDUS”;

• Symulator walki czołgu Leopard 2A4 AGPT.

Urządzenia do pozorowania pola walki:

• Optoelektroniczne tarcze strzeleckie precyzyjne typu OTS-P/PLS-1,
  OTS-23p/PLS-1 lub OTS-22p/PLS-1;

• Optoelektroniczne tarcze sylwetkowe typu OTS-S/PLS-1, OTS- P/PLS-1;

• Zestawy treningowe do strzelnic garnizonowych i poligonowych
  z wykorzystaniem laserowych symulatorów strzelań;

• Kontaktowe figury bojowe typu WFK-7/22/125;

• Elektromagnetyczne figury bojowe typu WFE-95;

• Wielowarstwowe figury bojowe typu WFB-7/22/125;

• Kontaktowe figury bojowe typu WFZ-7/30/125;

• Figury termalne typu WFT-01;

• Urządzenie treningowe CEL-1 LSSO-01;

• Urządzenie treningowe CEL-2 LSSO-02;

• Urządzenie treningowe CEL-3 LSSO-03;

• Urządzenie treningowe CEL-4 LSSO-04;

• Urządzenie treningowe CEL-5 LSSO-05.

Urządzenia celów ruchomych:

• Urządzenie celów ruchomych broni ręcznej i maszynowej typu PRM-4 (pion);

• Urządzenie celów ruchomych broni ręcznej i maszynowej typu PRM-4M;

• Urządzenie do czołgowych celów ruchomych typu PRM-5/M;

• Układ sterowania i transmisji informacji z czołgowych celów ruchomych;

• Urządzenie celu ruchomego do treningów ogniowych typu PCL-84.

Urządzenia celów ukazujących:

• Podnośnik lekkich figury bojowych typu PPL-2A/P;

• Przystawka podnośnika figur bojowych typu PPE-95M;

• Podnośnik lekkich figury bojowych typu PPL-2A;

• Podnośnik lekkich figury bojowych typu PPL-6EB;

• Podnośnik ciężkich figur bojowych typu PPC-81/MR;

• Podnośnik ciężkich figur bojowych. typu PPC-81M.

Urządzenia wyposażenia uzupełniającego:

1. Pulpity i systemy sterownicze:

• Pulpit do bezprzewodowego sterowania środkami pozoracji pola walki typu WSB-03/M;

• Urządzenie do bezprzewodowego sterowania z informacją zwrotną typu
  WSB-04/M;

• Pulpit sterowniczo-sygnalizacyjny typu AGAT/M-SZMARAGD/M-z elementami systemu:

• pulpit sterowania światłami;

• rubieżowy zespół rozgałęźny typ RZR-96;

• maszt sygnalizacyjny;

• maszt sygnalizacyjno-ostrzegawczy;

• szafa komutacyjno-przyłączeniowa typ KP.

• Zespół informacji zwrotnej typu WÓZEK PST-92 (PST-95);

• Pulpit sterowniczo sygnalizacyjny typu WPS-2M.

2. Rejestratory, sygnalizatory i czujniki:

• Czujnik bezwładnościowy typu WCB-02;

• Czujnik inercyjny typu WCI-1;

• Sygnalizator przekraczania rubieży przez wóz bojowy typu WSR-94.

Pozostały sprzęt techniczny

• Zasilacz sieciowy typ WZS-93 A;

• Uniwersalny zasilacz burtowy wozu bojowego typ WZB-94;

• Zestaw zasilająco sterowniczy stanowiska wahliwego;

• Urządzenie do blokowania stanowiska wahliwego wozu bojowego typu
  WBW-02.

SPIS ZAŁĄCZNIKÓW

Załącznik A Algorytm wypracowania decyzji do szkolenia dowódcy pododdziału.

Załącznik B Struktura szkolenia w 36 miesięcznym cyklu przygotowania i realizacji zadań.

Załącznik C Struktura szkolenia pododdziału wyznaczonego do realizacji zadań poza granicami kraju.

Załącznik D Realizacja procesu szkolenia po zakończeniu 3 letniego cyklu przygotowania i realizacji zadań.

Załącznik E Diagram szkolenia kompanii zmechanizowanej (przykład)

Załącznik F Koncepcja 36 miesięcznego cyklu przygotowania i realizacji zadań batalionu zmechanizowanego/batalionu czołgów (modelowy układ)

Załącznik G Założenia programowe szkolenia SERE poziomu „A" i „B”
wskazówki organizacyjno – metodyczne w zakresie realizacji
zasadniczych tematów szkoleniowych

Załącznik H Zasadnicze formy działalności szkoleniowo metodycznej realizowane
przez dowódców na poszczególnych szczeblach dowodzenia

Załącznik I Tematyka obligatoryjna do programu szkolenia żołnierzy w ramach przedmiotów KO i PiDW

Załącznik J Plan przeprowadzenia oceny stopnia wyszkolenia pododdziału

Załącznik K Protokół z oceny

Załącznik L meldunek do przełożonego o gotowości pododdziału do wykonywania zadań zgodnie z bojowym przeznaczeniem

Załacznik Ł Arkusz zmian.

Załącznik A
Algorytm wypracowania decyzji do szkolenia dowódcy pododdziału.

DECYZJA DO SZKOLENIA

Podjęcie decyzji jest uwieńczeniem pracy myślowej dowódcy i jego dowództwa (sztabu). Wypracowana kolektywnie jest jednocześnie jednoosobowym aktem woli dowódcy, który ogłasza ją podczas odprawy decyzyjnej (planistycznej)
w formie zamiaru w obecności zastępcy, szefa sztabu oraz bezpośrednio podległych dowódców, a także innych osób funkcyjnych.

Zamiar realizacji szkolenia może przyjąć następujący układ:

1. wnioski z oceny działalności szkoleniowej ze wskazaniem:

• stopnia wykonania zadań i wyszkolenia oraz poziomu dyscypliny
  w pododdziale;

• dorobku i zaniedbań w poszczególnych dziedzinach w pododdziałach;

• sprawności zabezpieczenia logistycznego procesu szkolenia;

• możliwości utrzymania gotowości i zdolności bojowej;

2. myśl przewodnia działalności szkoleniowej, a w niej;

• zadania określone w dokumentach normatywnych oraz postawione przez przełożonego;

• główny cel do osiągnięcia i zadanie stojące przed pododdziałem;

• zasadnicze kierunki oraz przedsięwzięcia jakie należy wykonać w celu stworzenia warunków do realizacji zadań;

3. zadania realizowane w poszczególnych dziedzinach działalności szkoleniowej;

4. zadania szkoleniowe poszczególnych pododdziałów oraz komórek zabezpieczających realizację tych zadań.

Przykład układu decyzji do szkolenia na rok

ZATWIERDZAM

....................................................

(stanowisko służbowe)

.....................................................

(stopień, imię i nazwisko)

Dnia .................................r.

DECYZJA

DOWÓDCY …………… DO SZKOLENIA NA ROK …………………..

(nazwa pododdziału)

1. OCENA l WNIOSKI Z REALIZACJI PROCESU SZKOLENIA W MINIONYM ROKU ……………………….…… :

1. ZADANIEM GŁÓWNYM BATALIONU …………… BYŁO:

2. WNIOSKI Z REALIZACJI PROCESU SZKOLENIA:

2. GŁÓWNY CEL DZIAŁALNOŚCI SZKOLENIOWEJ NA ROK ………………………….

1. ZADANIE GŁÓWNE BATALIONU ………………..:

2. ZADANIA GŁÓWNE DLA PODODDZIAŁÓW BATALIONU …………..:

1. 1 kompania ……….

2. 2 kompania ………

3. ……………………..

3. SPOSÓB OSIĄGNIĘCIA:

4. INNE:

3. ZASADNICZE ZADANIA DO REALIZACJI PRZEZ BEZPOŚREDNIO PODLEGŁYCH NA ROK ………………

1. ZASTĘPCA DOWÓDCY - SZEF SZTABU BATALIONU:

1. W zakresie gotowości bojowej i mobilizacyjnej:

2. W zakresie działalności szkoleniowo-metodycznej:

3. W zakresie szkolenia:

4. W zakresie działalności kontrolno-nadzorczej:

5. Inne …..

2. DOWÓDCY PODODDZIAŁÓW:

1. W zakresie gotowości bojowej i mobilizacyjnej:

2. W zakresie ochrony i obrony oraz pełnienia służb dyżurnych:

3. W zakresie działalności szkoleniowo-metodycznej:

4. W zakresie szkolenia:

5. Inne …..

4. ZABEZPIECZENIE MATERIAŁOWE PROCESU SZKOLENIA PODODDZIAŁÓW.

Do zabezpieczenia procesu szkolenia pododdziałów …………………..
na rok wydzielam następujące środki bojowe i materiałowe.

NAZWA AMUNICJI			Pododdziały
	bz	1kz		2kz	3kz	4 kz	……..
Amunicja strzelecka
Środki pozoracji pola walki
Bojowe środki minersko - zaporowe
Ćwiczebne środki minersko - zaporowe
Środki i materiały OPBMR

DOWÓDCA

……………………………..

Przykład układu decyzji do szkolenia na miesiąc

ZATWIERDZAM

....................................................

(stanowisko służbowe)

.....................................................

(stopień, imię i nazwisko)

Dnia .................................r.

DECYZJA

DOWÓDCY …………………… DO SZKOLENIA w m. ………………..

(nazwa pododdziału)

1. WNIOSKI Z OCENY DZIAŁALNOŚCI SZKOLENIOWO – WYCHOWAWCZEJ ZA MIESIĄC …………………

2. MYŚL PRZEWODNIA /PRIORYTETY/ DO DZIAŁALNOŚCI BIEŻĄCEJ
   W MIESIĄCU …………….

3. ZADANIA DLA PODLEGŁYCH OSÓB FUNKCYJNYCH:

4. WYTYCZNE KOORDYNUJĄCE.

DOWÓDCA

………………………………

Z

ZAŁĄCZNIK B

ETAP II – REALIZACJA ZADAŃ

ETAP I - SZKOLENIE

STRUKTURA SZKOLENIA W 36 MIESIĘCZNYM CYKLU PRZYGOTOWANIA I REALIZACJI ZADAŃ

ałącznik B
Struktura szkolenia w 36 miesięcznym cyklu przyg

przygotowania

I OKRES SZKOLENIA

12 MIESIĘCY

II OKRES SZKOLENIA

12 MIESIĘCY

12 MIESIĘCY

DOSKONALENIE

INDYWIDUALNE

ZGRYWANIE
DRUŻYNY

I PLUTONU

ZGRYWANIE KOMPANII

I BATALIONU

SZKOLENIE PODTRZYMUJĄCE ZDOLNOŚĆ
I GOTOWOŚĆ DO DZIAŁANIA

PRZYGOTOWANIE DO REALIZACJI ZADAŃ POZA GRANICAMI KRAJU

REALIZACJA ZADAŃ POZA GRANICAMI KRAJU – ODTWARZANIE GOTOWOŚCI

Pluton w działaniach taktycznych ze strzelaniem amunicją boj.

Ocena
wyszkolenia

Drużyna w działaniach taktycznych

Ocena
wyszkolenia

Kompania w działaniach taktycznych / ze strzelaniem amunicją boj./

Ocena
wyszkolenia

Batalion w działaniach taktycznych / ze strzelaniem amunicją boj./

Ocena
wyszkolenia

Ćwiczenie CPX/LIVEX sprawdz. PKW

Ocena
wyszkolenia

UDZIAŁ W ĆWICZENIACH
TAKTYCZNYCH PRZEŁOŻONEGO, SOJUSZNICZYCH
I MIĘDZYNARODOWYCH *

Roczne obsługiwanie UiSW
(2 x 3 tygodnie)

Roczne obsługiwanie UiSW
(2 x 3 tygodnie)

Roczne obsługiwanie UiSW
(2 x 3 tygodnie)

Szk. polig.

Szk. polig.

URLOPY

Szkolenie poligonowe

Szkol. polig. /wg potrzeb/

URLOPY

Szkolenie poligonowe

Szkolenie poligonowe

Szkolenie poligonowe

URLOPY
(w tym po realizacji zadań za granicą)

Załącznik C
STRUKTURA SZKOLENIA PODODDZIAŁU WYZNACZONEGO DO REALIZACJI ZADAŃ POZA GRANICAMI KRAJU

SZKOLENIE ZAPOZNAWCZE W ZAKRESIE REALIZACJI ZADAŃ W RAMACH UDZIAŁU W OPERACJI POZA GRANICAMI KRAJU - ETAP WSTĘPNY
ZT / JW. formujący PKW	Gromadzenie i analiza doświadczeń
Stany osobowe JW	Szkolenie w zakresie: Międzynarodowego Prawa Konfliktów Zbrojnych i Prawa Humanitarnego. Ogólne zapoznanie z dotychczas obowiązującymi ROE w przewidywanym rejonie wykonywania zadań. Szkolenie w zakresie aspektów kulturowych, religijnych i geopolitycznych rejonów misji.

ZASADNICZY ETAP PRZYGOTOWANIA DO REALIZACJI ZADAŃ POZA GRANICAMI KRAJU /12 miesięcy/
CZAS	2,5 – 3 miesiące	2 miesiące	6 miesięcy		1 – 1,5 miesiąca
FAZA	PLANOWANIE	PRZYGOTOWANIE I FORMOWANIE	SZKOLENIE		PRZYGOTOWANIE DO ROTACJI
CEL	Analiza dokumentów organizacyjno – etatowych, rozkazów i wytycznych przełożonych; Opracowanie decyzji do funkcjonowania i szkolenia sił pozostających w MSD; Kwalifikacje; Badania lekarskie; Uzyskanie poświadczeń bezpieczeństwa; Kompletowanie dokumentów do wyjazdu.	Udział w rekonesansie rejonu wykonywania zadań; Działalność szkoleniowo-metodyczna; Szkolenie SERE poziom B i C; Kursy szkoleniowe i doskonalące; Przygotowanie dokumentacji szkoleniowej; Przyjęcie i przekazanie UiSW; Apel ewidencyjny.	Szkolenie zespołowe w centrach i ośrodkach szkolenia; Szkolenie i zgrywanie pododdziałów; Ocena stopnia wyszkolenia pododdziałów; Udział w rekonesansie rejonu wykonywania zadań; Certyfikacja PKW.		Urlopy; przekazanie UiSW; indywidualne przygotowanie do realizacji zadań; Przemieszczenie z MSD do portu (lotniska).
SZCZEBEL DOWODZENIA	SG WP, DO SZ, DWLąd, IWsp., ZT i JW formujące PKW	DO SZ, DWLąd, IWsp., ZT i JW. formujące PKW	IWsp., ZT i JW. formujące PKW	certyfikacja	DO SZ, DWLąd, IWsp., ZT i JW formujące PKW

PLANOWANIE - 2,5 – 3 miesięcy
	Udział w opracowywaniu dokumentów Ministra ON oraz Szefa Sztabu Generalnego WP w sprawie formowania i przygotowania PKW
Opracowanie „Rozkazu Dowódcy WLąd w sprawie formowania i przygotowania komponentów PKW”		Opracowanie „Rozkazu Dowódcy WLąd w sprawie kierowania i odwoływania żołnierzy niezawodowych do pełnienia służby w ramach misji poza granicami kraju”
	Opracowanie „Wytycznych specjalistycznych Szefów Pionów Dowództwa WLąd”
Opracowanie projektu etatu PKW i przesłanie do SG WP		Udział w opiniowaniu dokumentacji operacyjnej („Plan przemieszczenia PKW”, SOP, ROE, Planu udziału PKW, itp.)
	Wydanie etatu przez SG WP WYMÓG PROCESU PRZYGOTOWANIA PKW
Wytypowanie i wyznaczenie kandydatów na stanowiska dowódcze w komponentach PKW (na bazie projektu etatu)		Wyznaczenie komisji kwalifikacyjnej żołnierzy i pracowników wojska do obsady w PKW
	Kwalifikowanie Badania lekarskie i szczepienia ochronne stanu osobowego PKW
Uruchomienie procedur sprawdzających

PRZYGOTOWANIE I FORMOWANIE – 2 miesiące
DWLąd	Nadzór nad realizacją zadań. Udzielenie pomocy w zakresie szkolenia i wyposażenia
	WWD „LESSONS LEARNED”							Zabezpieczenie materiałowe szkolenia komponentów PKW
ZT / JW. formujący PKW	Analiza dotychczasowych doświadczeń		„Decyzja szkoleniowa”	Udział w rekonesansie rejonu wykonywania zadań
	Organizacja kursu instruktorsko – metodycznego dla kadry dowódczej PKW
Kadra dowódcza PKW (od dowódcy plutonu do dowódcy batalionu)	Udział w kursach instruktorsko– metodycznych i kursach NATO				Opracowanie dokumentacji szkoleniowej	WYPOSAŻENIE PKW		APEL EWIDENCYJNY
	Przykładowa tematyka kursu: „Cordon and Search”, „Call for fire”, QRF, MEDEVAC, zagrożenia IED, konwojowanie, Check Point.
Żołnierze pododdziałów	Szkolenie specjalistyczne w oparciu o Centra i Ośrodki Szkolenia w kraju i za granicą EGZAMIN - CERTYFIKAT	Doskonalenie w zakresie: - Międzynarodowego Prawa Humanitarnego Konfliktów Zbrojnych; - Zasad użycia siły (ROE); - Aspektów kulturowych, religijnych i geopolitycznych rejonu misji.
SZCZEPIENIA poświadczenia bezpieczeństwa oraz certyfikaty NATO i UE

SZKOLENIE – 6 miesięcy
DWLąd	Nadzór nad szkoleniem
	Zbieranie wniosków ze szkolenia PKW			Udział z DO SZ w kontroli kompleksowej PKW
ZT / JW. formujący PKW	Przedsięwzięcia związane z przygotowaniem CPX i LIVEX			Przeprowadzenie CPX i LIVEX
Dowództwo PKW, dowództwa grup zadaniowych	Udział w rekonesansie rejonu wykonywania zadań
	Udział w szkoleniu bojowym		Ćwiczenie epizodyczne		Trening sztabowy		Udział w ćwiczeniu dowódczo – sztabowym
Komponenty PKW		POLIGON						POLIGON
	Szkolenie bojowe i logistyczne	Zgrywanie drużyny i plutonu Spr. znajomości procedur oper. i strz. sytuacyjnych		Szkolenie zgrywające pododdziałów PKW		Szkolenie poligonowe. Ćwiczenie taktyczne z wojskami			Zgrywanie komponentów PKW. Udział w LIVEX

PRZYGOTOWANIE DO ROTACJI - 1-1,5 miesiąca
DWLąd	Przygotowanie dokumentów do: Przemieszczenia z MSD do portu/lotniska załadowania. Przekazania w dowodzenie operacyjne DO SZ komponentów PKW.		Przygotowanie ceremonii pożegnania PKW
ZT / JW. formujący PKW	Przedsięwzięcia związane z przemieszczeniem komponentów z MSD do portu/lotniska
Dowództwo PKW, dowództwa grup zadaniowych	Przekazanie UiSW Wykorzystanie urlopów	Indywidualne przygotowanie do realizacji zadań		Gotowość do przemieszczenia w rejon wykonywania zadań
Komponenty PKW

Załącznik D
REALIZACJA PROCESU SZKOLENIA PO ZAKOŃCZENIU 36 MIESIĘCZNEGO CYKLU PRZYGOTOWANIA I REALIZACJI ZADAŃ.

(specyfika RW)

1 ROK

DOSKONALENIE INDYWIDUALNE
ZGRYWANIE DRUŻYNY (ZAŁOGI)
I PLUTONU

2 ROK

ZGRYWANIE KOMPANII
I BATALIONU

3 ROK

SZKOLENIE PODTRZYMUJĄCE ZDOLNOŚĆ I GOTOWOŚĆ

REALIZACJA ZADAŃ POZA GRANICAMI KRAJU – ODTWORZENIE GOTOWOŚCI

I ETAP – SZKOLENIE

II ETAP – REALIZACJA ZADAŃ

wymiana do 20% stanu osobowego bez względu na zmiany na kluczowych stanowiskach

wymiana od 21 do 40% stanu osobowego lub po zakończeniu wykonywania zadań poza granicami kraju

wymiana powyżej 40% stanu osobowego/wymiana zasadniczego UiSW/zmiana struktury organizacyjnej

Załącznik E
DIAGRAM SZKOLENIA KOMPANII ZMECHANIZOWANEJ (PRZYKŁAD)

Załącznik F

AKCEPTUJĘ

....................................................

(stanowisko służbowe)

.....................................................

(stopień, imię i nazwisko)

Dnia .................................r.

KONCEPCJA
36 MIESIĘCZNEGO CYKLU PRZYGOTOWANIA I REALIZACJI ZADAŃ
batalionu zmechanizowanego/batalionu czołgów
(modelowy układ)

1. Myśl przewodnia / Główny kierunek działalności szkoleniowej:

Celem działań ….….

2. Cele szkoleniowe:

1. dla sztabu batalionu:

1. ……………………

2. dla pododdziałów:

1. ……………………

3. Etapy przygotowania i szkolenia pododdziału:

1. Etap I – Szkolenie:

1. I Okres Szkolenia – zgrywanie drużyny i plutonu:

• Cele:

• Termin realizacji:

• Zasadnicze zadania organizacyjno-szkoleniowe (szkolenie bojowe pododdziału, przygotowanie dowódców do dowodzenia w walce, działalność szkoleniowo – metodyczna, ćwiczenia na lata , zgrywanie systemu walki, ocena zdolności pododdziału, kursy specjalistyczne, szkolenia poligonowe, szkolenia NSR i rezerw, itp.);

2. II Okres Szkolenia – zgrywanie kompanii i batalionu/przygotowanie do realizacji zadań poza granicami kraju:

• Cele:

• Termin realizacji:

• Zasadnicze zadania organizacyjno-szkoleniowe (szkolenie bojowe pododdziału, przygotowanie dowódców do dowodzenia w walce, działalność szkoleniowo – metodyczna, ćwiczenia na lata, zgrywanie systemu walki, ocena zdolności pododdziału, szkolenia poligonowe, szkolenia NSR i rezerw, udział w ćwiczeniach, itp.) :

2. Etap II – Realizacja zadań - szkolenie podtrzymujące zdolność i gotowość do działania/udział w realizacji zadań poza granicami kraju:

• Termin realizacji:

• Zasadnicze zadania organizacyjno-szkoleniowe (szkolenie bojowe pododdziału, przygotowanie dowódców do dowodzenia w walce, działalność szkoleniowo – metodyczna, ćwiczenia na lata, zgrywanie systemu walki, ocena zdolności pododdziału, kursy, szkolenia pododdziałów, NSR, rezerw, ćwiczenia):

4. Efekt końcowy

Załącznik G
Założenia programowe szkolenia SERE poziomu „A" i „B”
wskazówki organizacyjno – metodyczne w zakresie realizacji
zasadniczych tematów szkoleniowych

1. SERE – poziom A

Szkolenie SERE (Survival, Evasion, Resistance, Escape lub Extraction) poziom A.

1. Proces szkolenia ukierunkować na opanowanie podstawowej wiedzy
   w zakresie technik działania w przypadku wystąpienia sytuacji izolacji;

2. W nauczaniu stosować różnorodne formy i metody szkolenia;

3. Zajęcia prowadzić z wykorzystaniem pomocy dydaktycznych i środków multimedialnych;

4. Dążyć do ciągłej aktualizacji przekazywanej wiedzy poprzez analizowanie dotychczasowych doświadczeń z ćwiczeń oraz misji pokojowych
   i stabilizacyjnych;

5. Aktywizować żołnierzy do dokonywania samodzielnej analizy omawianych problemów i zagadnień;

6. Wdrażać żołnierzy do samodzielnej pracy z wykorzystaniem literatury fachowej;

7. Do prowadzenia zajęć zapraszać (w miarę możliwości) osoby będące specjalistami w problematyce SERE, zarówno ze środowisk wojskowych, jak i cywilnych;

8. Zajęcia planować w ścisłej korelacji międzyprzedmiotowej, ponieważ
   w trakcie prowadzonych zajęć szkoleni powinni dysponować już niezbędną wiedzą z zakresu: udzielania pierwszej pomocy medycznej, topografii, maskowania, pokonywania przeszkód terenowych, prowadzenia obserwacji, znajomości prawa międzynarodowego, itp.

9. Przedmiot zakończyć zaliczeniem bez wystawiania oceny końcowej.

PRZEDMIOTOWE CELE SZKOLENIA

W wyniku opanowania treści programowych przedmiotu żołnierz powinien:

1. zapoznać się z:

• organizacją i funkcjonowaniem Systemu Odzyskiwania Izolowanego Personelu;

• metodami zwiększania szans na przeżycie w ekstremalnych warunkach środowiska naturalnego;

• podstawowymi technikami unikania schwytania oraz przeżycia w niewoli lub w uwięzieniu;

• podstawowymi różnicami dotyczącymi statusu i sytuacji jeńca
  i zakładnika;

• metodami współdziałania z elementami systemu odzyskiwania personelu w trakcie prowadzenia akcji poszukiwawczo-ratowniczej oraz do wspierania akcji uwalniania.

2. znać:

• zasady, taktyki i techniki unikania zagrożeń;

• czynniki fizjologiczne i ich wpływ na ograniczanie wydolności organizmu człowieka w sytuacji walki o przetrwanie, w różnych warunkach terenowych i klimatycznych;

• podstawowe zasady, metody i formy ochrony własnej, budowy schronień, poszukiwania i spożywania wody oraz pożywienia, umożliwiające doraźnie utrzymanie się przy życiu;

• metody i techniki ustalania własnego położenia (lokalizacji);

• techniki podawania lokalizacji z wykorzystaniem improwizowanych metod;

• podstawy teoretyczne prowadzania standardowych „Bojowych Akcji Poszukiwawczo-Ratowniczych" (CSAR - Combat Search and Rescue) oraz Akcji Bojowego Odzyskiwania (CR - Combat Recovery).

• sposoby wykorzystania posiadanego wyposażenia osobistego w celu zwiększania szans na przeżycie w ekstremalnych warunkach środowiska naturalnego.

ROZLICZENIE GODZIN

	Razem	Metody (formy) realizacji programu						Formy kontroli i oceny
		Wykłady	Zajęcia praktyczne	Trening	Instruktaż	Zaliczenie	Samokształcenie
Ogółem: godzin	9	9
%	100	100

MATERIAŁ NAUCZANIA:

Numer		Tytuły tematów (zajęć)	Liczba godzin			Uwagi
			razem	z tego na zajęcia
tematu	zajęć			teoretyczne	praktyczne
1		Organizacja i funkcjonowanie Systemu Odzyskiwania Personelu w SZ RP.	2	2
2		Survival - przetrwanie w warunkach środowiska naturalnego.	2	2
3		Psychologiczne aspekty przebywania w izolacji.	1	1
4		Unikanie oraz sytuacja zakładnicza.	2	2
5		Odzyskiwanie personelu.	2	2

Temat 1. Organizacja i funkcjonowanie Systemu Odzyskiwania Personelu w SZ RP. wykład - 2 godz.

CELE SZKOLENIA

W wyniku opanowania treści tematycznych żołnierz potrafi:

1. przedstawić ogólne założenia problematyki odzyskiwania personelu,

1. omówić podstawowe założenia Systemu Odzyskiwania Izolowanego Personelu w SZ RP,

2. scharakteryzować podstawowe akcje odzyskiwania personelu (CSAR, CR),

2. wymienić i ogólnie scharakteryzować podstawowe wyposażenie personelu narażonego na izolację.

ZAGADNIENIA:

1. Podstawowe pojęcia z problematyki Odzyskiwania Personelu,

2. Przeznaczenie, struktura i funkcjonowanie Systemu Odzyskiwania Izolowanego Personelu w SZ RP,

3. Charakterystyka standardowych „Bojowych Akcji Poszukiwawczo-Ratowniczych" (CSAR) oraz Akcji Bojowego Odzyskiwania (CR),

4. Podstawowe wyposażenie personelu narażonego na izolację (Blood Chit, Pointee - Talkee, Evasion Chart, Signaling Device, itp.).

Temat 2. Survival – przetrwanie w warunkach środowiska naturalnego, wykład – 2 godz.

CELE SZKOLENIA:

W wyniku opanowania treści tematycznych żołnierz potrafi:

1. zdawać sobie sprawę z występowania czynników fizjologicznych i ich wpływu na ograniczanie wydolności organizmu człowieka w sytuacji walki o przetrwanie,

2. omówić podstawowe zasady poszukiwania/zdobywania i spożywania wody oraz pożywienia, umożliwiające doraźnie utrzymanie się przy życiu,

3. wymienić metody zwiększania szans na przeżycie w warunkach środowiska naturalnego, przez efektywne wykorzystywanie posiadanego wyposażenia osobistego,

4. wymienić oraz scharakteryzować sposoby wykonywania prostych narzędzi i broni oraz rozpalanie i wykorzystanie ognisk survivalowych;

5. wymienić i omówić podstawowe metody i formy ochrony własnej, poprzez budowę schronień w różnych warunkach pogodowych i klimatycznych.

ZAGADNIENIA:

1. Medycyna przetrwania,

2. Pozyskanie wody,

3. Wykorzystanie flory i fauny w Survivalu,

4. Wykorzystanie wyposażenia osobistego w Survivalu,

5. Wykonywanie prostej broni i narzędzi,

6. Pułapki na zwierzynę,

7. Ogniska survivalowe,

8. Budowa schronień w różnych warunkach pogodowych i klimatycznych (doraźne legowiska i planowe schronienia naziemne, nadziemne
   i podziemne).

Temat 3. Psychologiczne aspekty przebywania w izolacji. – wykład – 1 godz.

CELE SZKOLENIA:

W wyniku opanowania treści tematycznych żołnierz potrafi:

1. przedstawić metody utrzymania właściwej kondycji psychofizycznej człowieka w niekorzystnych warunkach środowiska;

2. opisać techniki radzenia sobie ze stresem w warunkach izolacji;

3. omówić psychologiczne mechanizmy oddziaływania przeciwnika w trakcie uwięzienia;

4. opisać strategię radzenia sobie w sytuacji oddziaływania psychologicznego przeciwnika.

ZAGADNIENIA:

1. Metody utrzymania właściwej kondycji psychofizycznej człowieka
   w niekorzystnych warunkach środowiska;

2. Czynniki stresogenne, techniki radzenia sobie ze stresem w warunkach izolacji;

3. Psychologiczne mechanizmy oddziaływania przeciwnika w trakcie uwięzienia;

4. Strategia radzenia sobie w sytuacji oddziaływania psychologicznego przeciwnika w trakcie uwięzienia.

Uwaga: Cele szkoleniowe oraz zagadnienia tego tematu mogą być uszczegółowione przez specjalistów psychologów.

Temat 4. Unikanie oraz sytuacja zakładnicza. – wykład – 2 godz.

CELE SZKOLENIA:

W wyniku opanowania treści tematycznych żołnierz potrafi:

1. wymienić podstawowe zasady, metody i formy ochrony własnej, przy wykorzystaniu technik maskowania i kamuflażu oraz scharakteryzować sposoby skrytego poruszania się w terenie,

2. przedstawić uwarunkowania kontaktów z ludnością miejscową oraz sposoby mylenia sił tropiących,

3. rozróżnić aspekty rządowego i pozarządowego uwięzienia oraz omówić różnice pomiędzy statusem jeńca i zakładnika,

4. scharakteryzować podstawowe etapy schwytania oraz sposoby zachowania się w sytuacji zakładniczej,

5. omówić uwarunkowania i skutki związane z ucieczką.

ZAGADNIENIA:

1. Podstawowe sposoby maskowania i kamuflażu,

2. Skryte poruszanie się w terenie w obliczu sił tropiących,

3. Kontakty z ludnością miejscową,

4. Sytuacja zakładnicza, jej etapy i psychologiczne aspekty,

5. Zachowanie się i przeciwdziałanie wykorzystaniu w sytuacji zakładniczej i jeńca wojennego,

6. Ucieczka i jej uwarunkowania.

Temat 5. Odzyskiwanie personelu – wykład – 2 godz.

CELE SZKOLENIA:

W wyniku opanowania treści tematycznych żołnierz potrafi:

1. wymienić podstawowe zasady, metody i techniki ustalania położenia
   i nawigacji w terenie,

2. omówić sposoby sygnalizacji swojego położenia za pomocą środków podręcznych,

3. przedstawić sposoby zachowania się izolowanego oraz jego identyfikacji podczas akcji odzyskiwania,

ZAGADNIENIA:

1. Podstawowe sposoby określania swojego położenia i nawigacji w terenie,

2. Sposoby sygnalizacji swojego położenia z wykorzystaniem podręcznych środków,

3. Współdziałanie izolowanego z elementami systemu odzyskiwania personelu,

4. Zachowanie się izolowanego w trakcie jego uwalniania,

5. Sposoby identyfikacji izolowanego personelu.

2. SERE – poziom B.

WYKAZ ZAGADNIEŃ DO SZKOLENIA SERE POZIOMU „B" 30 godzin

1. Medycyna przetrwania.

2. Psychologiczne aspekty przebywania w izolacji.

3. Zachowanie się w niebezpiecznych sytuacjach (opuszczanie w trybie alarmowym wykorzystywanej platformy bojowej: ostrzelanej, palącej się, uszkodzonej mechanicznie, zanurzonej, przymusowo (awaryjnie) lądującej itp.)

4. Wykorzystanie wyposażenia osobistego w survivalu.

5. Pozyskiwanie wody oraz zdobywanie i przygotowanie pożywienia.

6. Budowa schronień oraz ogniska survivalowe.

7. Metody i techniki ustalania własnego położenia (lokalizacji).

8. Unikanie schwytania w obliczu sił tropiących.

9. Wykonywanie i realizacja planu działania izolowanego personelu wojskowego (Evasion Plan of Action = EPA).

10. Posługiwanie się PLB (Personal Locator Beacon = osobisty transmiter lokalizacyjny) oraz radiostacjami ratunkowymi, zgodnie z procedurami łączności/sprawdzania tożsamości.

11. Zachowanie się w sytuacji zakładniczej i jeńca wojennego.

12. Przeciwdziałanie wykorzystaniu w sytuacji zakładniczej i jeńca wojennego.

13. Organizacja i funkcjonowanie Systemu Odzyskiwania Izolowanego Personelu w SZ RP oraz w NATO.

14. Bojowe Akcje Poszukiwawczo-Ratownicze (CSAR - Combat Search and Rescue), Akcje Bojowego Odzyskiwania (CR - Combat Recovery) oraz NAR (Non-conventional Assisted Recovery) - procedury odzyskiwania (powietrzne, lądowe lub morskie.

15. Wypełnianie ISOPREP (ISOIated Personnel REPort = deklaracji identyfikacyjnej personelu narażonego na izolację).

16. Posługiwanie się zestawem SPINS (Special Instructions - instrukcje specjalne).

17. Techniki podawania lokalizacji z wykorzystaniem improwizowanych metod.

18. Współdziałanie z elementami odzyskiwania personelu w trakcie prowadzenia akcji poszukiwawczo-ratowniczej oraz akcji uwalniania.

Uwaga:

1. Pakiet szkolenia SERE poziomu B, składa się z części teoretycznej, jak i praktycznej. Szkolenie teoretyczne prowadzone jest w formie wykładów i pogadanek. Natomiast szkolenie praktyczne obejmuje głównie pokazy z omówieniami;

2. Tematyka szkolenia SERE poziomu C jest praktycznie taka sama jak SERE poziomu B. Jednak główny nacisk położony jest na zajęcia praktyczne
   w terenie w ilości 56 godzin (7 dni po 8 godzin zajęć) + trzydobowe zajęcia taktyczne z zakresu przetrwania, unikania, zachowania się w warunkach uwięzienia oraz współdziałania z siłami odzyskującymi.

Załącznik H

ZASADNICZE FORMY DZIAŁALNOŚCI SZKOLENIOWO-METODYCZNEJ REALIZOWANE PRZEZ

DOWÓDCÓW NA POSZCZEGÓLNYCH SZCZEBLACH DOWODZENIA

Lp.	FORMA	SZCZEBEL DOWODZENIA
		DOWÓCA BATALION	DOWÓDCA KOMPANI	DOWÓDCA PLUTONU	DOWÓDCA ZAŁOGI/DRUŻYNY
1	Opracowanie materiałów szkoleniowo-metodycznych	według potrzeb;
2	Kurs instruktorsko-metodyczny	dla absolwentów WSO, SO i Szkół Podoficerskich oraz przybyłych z innych JW.; dla dowódców kompanii, plutonów, załóg/drużyn co najmniej raz - przed rozpoczęciem szkolenia w I etapie I okresu szkolenia (2-3dni), II okresu szkolenia (2-3 dni) oraz przed rozpoczęciem szkolenia w ramach przygotowania pododdziału do realizacji zadań poza granicami kraju (1-3 dni);
3	Zajęcia instruktażowo-metodyczne	na początku okresu szkolenia kompanii dla dowódców kompanii (bezpośrednio podległych) ; według potrzeb;	dla dowódców plutonu; na początku szkolenia plutonu;	dla dowódców załóg/drużyn; na początku szkolenia załogi/drużyny;
4	Zajęcia instruktorsko-metodyczne	dla absolwentów WSO, SO i Szkół Podoficerskich oraz przybyłych z innych JW.; dla dowódców plutonów, załóg/drużyn w ramach kursu instruktorsko-metodycznego; według potrzeb;	dla absolwentów WSO, SO i Szkół Podoficerskich oraz przybyłych z innych JW.; dla dowódców plutonów i załóg/drużyn; do trudniejszych tematów z przedmiotów szkolenia bojowego; według potrzeb;	dla dowódców i załóg/drużyn; do trudniejszych tematów z przedmiotów szkolenia bojowego; według potrzeb;
5	Metodyczne zajęcia grupowe	dla dowódców kompanii, plutonów, załóg/drużyn w ramach kursu instruktorsko-metodycznego; według potrzeb;	dla dowódców plutonów i załóg/drużyn; do trudniejszych tematów z przedmiotów szkolenia bojowego; według potrzeb;
6	Metodyczne zajęcia pokazowe	dla dowódców kompanii, plutonów, załóg/drużyn w ramach kursu instruktorsko-metodycznego według potrzeb;	dla dowódców plutonów i załóg/drużyn; do trudniejszych tematów z przedmiotów szkolenia bojowego; według potrzeb;
7	Instruktaże	dla dowódców kompanii, osób funkcyjnych oraz instruktorów uczestniczących w zajęciach, w których dowódca batalionu jest kierownikiem;	dla dowódców plutonów, osób funkcyjnych oraz instruktorów uczestniczących w zajęciach, w których dowódca kompanii jest kierownikiem;	dla dowódców drużyn (załóg), osób funkcyjnych oraz instruktorów uczestniczących w zajęciach, w których dowódca plutonu jest kierownikiem;	- dla instruktorów;
8	Samokształcenie	Indywidualna praca z wykorzystaniem materiałów szkoleniowych (literatura fachowa, monografie, biografie, zasoby materiałów szkoleniowo-metodycznych)

Załącznik I

Tematyka obligatoryjna do programu szkolenia żołnierzy w ramach przedmiotów Kształcenie Obywatelskie i Profilaktyka i dyscyplina wojskowa

PODZIAŁ NA PRZEDMIOTY I ROZLICZENIE

GODZINOWE ZAJĘĆ PROGRAMOWYCH

Dział szkolenia	Przedmiot	Liczba godzin
		I rok 12 miesięcy		II rok 12 miesięcy		III rok 12 miesięcy		Razem
PODSTAWY WYCHOWANIA OBYWATELSKIEGO I WOJSKOWEGO	Kształcenie obywatelskie	22		22		22		66
	Profilaktyka i dyscyplina wojskowa	33		33		33		99
Razem			55		55		55		165

* w miesiącach urlopowych zajęć nie prowadzi się.

I Etap - I Okres (12 miesięcy)

doskonalenie indywidualne i szkolenie zespołowe oraz zgranie

do szczebla plutonu

PRZEDMIOTOWA TEMATYKA SZKOLENIA

Nr tematu	Treść tematu	Liczba godzin
KSZTAŁCENIE OBYWATELSKIE
1	Tradycje orężne Wojska Polskiego i historia rodzaju sił zbrojnych	2
2	Historia i tradycje jednostki wojskowej – patron, nazwa wyróżniająca. Tradycje militarne regionu	2
3	Patriotyzm i tożsamość narodowa. Symbole narodowe i wojskowe (hymn państwowy, godło państwowe, flaga państwowa)	2
4	Siły Zbrojne Rzeczypospolitej Polskiej w międzynarodowym systemie bezpieczeństwa (NATO i Unia Europejska)	2
5	Prawa i wolności obywatelskie w warunkach służby wojskowej. Konstytucyjne i ustawowe podstawy pełnienia służby wojskowej	2
6	Współczesne konflikty zbrojne oraz inne militarne i niemilitarne zagrożenia bezpieczeństwa międzynarodowego. Udział Wojska Polskiego w misjach wojskowych poza granicami państwa	2
7	Żołnierskie zasady i reguły prowadzenia walki oraz znaki ochronne używane w trakcie działań zbrojnych. Określenie „celu wojskowego” i „konieczności wojskowej”	2
8	Polskie drogi do niepodległości	2
9	Etyka w życiu żołnierza	2
10	Dyspozycja dowódców jednostek wojskowych	2
11	Dyspozycja dowódców jednostek wojskowych	2
Ogółem		22

* Tematyka zajęć realizowanych w ramach godzin pozostawionych do dyspozycji dowódców jednostek wojskowych powinna dotyczyć zadań realizowanych przez jednostki wojskowe, pododdział oraz zagadnień zleconych do realizacji przez wyższych przełożonych.

** Poziom zdobytej wiedzy z przedmiotu „Kształcenie obywatelskie" ustala się na podstawie oceny uzyskanej z testu obejmującego tematykę kształcenia, opracowanego przez organizatora zajęć.

WYMAGANY ZAKRES WIEDZY I UMIEJĘTNOŚCI:

Żołnierz powinien znać:

1. Historię i tradycje bojowe Wojska Polskiego, rodzaju sił zbrojnych i macierzystej jednostki wojskowej.

2. Najważniejsze wydarzenia związane z walką o odzyskanie niepodległości.

3. Przyczyny współczesnych konfliktów zbrojnych.

4. Główne aspekty związane z udziałem Wojska Polskiego w misjach wojskowych poza granicami państwa.

5. Podstawowe pojęcia dotyczące międzynarodowego prawa humanitarnego konfliktów zbrojnych i wynikające z nich reguły oraz zasady zachowania się
   w walce.

6. Pojęcie „celu wojskowego” i „konieczności wojskowej” oraz zasady jej stosowania.

7. Zachowania i normy etyczne.

8. Konstytucyjne prawa i obowiązki.

Żołnierz powinien umieć:

1. Scharakteryzować współczesne zagrożenia bezpieczeństwa międzynarodowego.

2. Przedstawić dziedzictwo tradycji i opisać symbolikę Wojska Polskiego, rodzaju sił zbrojnych i jednostki wojskowej.

3. Opisać tradycje orężne regionu.

4. Wyjaśnić pojęcie „patriotyzmu” oraz jego historyczne i współczesne znaczenie.

5. Stosować podstawowe reguły i zasady międzynarodowego prawa humanitarnego konfliktów zbrojnych.

6. Opisać charakter współczesnych konfliktów zbrojnych.

7. Rozróżnić hierarchie celów wojskowych oraz znać zasady wprowadzania konieczności wojskowej i jej rodzaje.

8. Odróżnić zachowania etyczne od nieetycznych oraz stosować odpowiednie normy etyczne.

9. Scharakteryzować najważniejsze prawa i obowiązki obywatelskie oraz zasady pełnienia służby wojskowej.

Nr tematu	Treść tematu	Liczba godzin
PROFILAKTYKA I DYSCYPLINA WOJSKOWA
1	Analiza dyscypliny wojskowej w pododdziale	11
2	Zasady i tryb ponoszenia odpowiedzialności przez żołnierzy za naruszanie dyscypliny wojskowej	2
3	Uprawnienia żołnierzy w postępowaniu dyscyplinarnym	1
4	Kadrowe i finansowe konsekwencje skazania lub ukarania	1
5	Rodzaje, zasady oraz tryb udzielania wyróżnień żołnierzom i byłym żołnierzom	2
6	Uprawnienia i funkcjonowanie wojskowych organów porządkowych	1
7	Dyscyplinarne środki zapobiegawcze. Obowiązki przełożonego dyscyplinarnego podczas stosowania środka dyscyplinarnego oraz uprawnienia żołnierza objętego tym środkiem	1
8	System pomocy psychologicznej w Siłach Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej	1
9	Relacje międzyludzkie w pododdziale	1
10	Funkcjonowanie w sytuacjach trudnych. Rozwijanie kompetencji radzenia sobie ze stresem	1
11	Profilaktyka zachowań samobójczych – rozpoznawanie i udzielanie pomocy	2
12	Bezpieczeństwo w ruchu drogowym – zagrożenia związane z prowadzeniem pojazdów mechanicznych pod wpływem alkoholu lub narkotyków oraz leków	2
13	Odpowiedzialność karna za popełnianie przez żołnierzy przestępstw przeciwko obowiązkowi pełnienia służby wojskowej i zasadom dyscypliny wojskowej	2
14	Społeczne, zdrowotne zagrożenia używania narkotyków, dopalaczy, nikotyny oraz nadużywania alkoholu	3
15	Prawne konsekwencje używania środków odurzających i substancji psychotropowych	1
16	Sprawdzian ze znajomości przepisów dotyczących dyscypliny wojskowej	1
OGÓŁEM		33

* Analizę dyscypliny wojskowej prowadzić na szczeblu kompanii raz w miesiącu
w wymiarze jednej godziny.

** Poziom zdobytej wiedzy z przedmiotu „Profilaktyka i dyscyplina wojskowa” ustala się na podstawie sprawdzianu przeprowadzonego w formie testu ze znajomości przepisów dotyczących dyscypliny wojskowej.

WYMAGANY ZAKRES WIEDZY i UMIEJĘTNOŚCI:

Żołnierz powinien znać:

1. System pomocy psychologicznej w Siłach Zbrojnych Rzeczypospolitej polskiej.

2. Sposoby podnoszenia kompetencji antystresowych.

3. Zasady i tryb ponoszenia odpowiedzialności karnej i dyscyplinarnej przez żołnierzy.

4. Objawy zespołu przedsamobójczego.

5. Konsekwencje zdrowotne, psychiczne, społeczne i prawne używania środków psychoaktywnych.

6. Mechanizm powstawania konfliktów interpersonalnych.

7. Uprawnienia w postępowaniu dyscyplinarnym.

8. Konsekwencje służbowe i finansowe wymierzonych kar dyscyplinarnych.

9. Uprawnienia wojskowych organów porządkowych.

Żołnierz powinien umieć:

1. Wymienić katalog kar i środków dyscyplinarnych.

2. Opisać zasady wykonywania orzeczeń sądowych i dyscyplinarnych.

3. Udzielić pomocy osobie znajdującej się w kryzysie.

4. Rozpoznać objawy przyjęcia środków psychoaktywnych.

I Etap - II Okres (12 miesięcy)

szkolenie zgrywające w ramach pododdziału (kompania, batalion)

PRZEDMIOTOWA TEMATYKA SZKOLENIA

Nr tematu	Treść tematu	Liczba godzin
KSZTAŁCENIE OBYWATELSKIE
1	Terroryzm jako główne zagrożenie dla globalnego bezpieczeństwa. Źródła i rodzaje terroryzmu oraz międzynarodowe działania na rzecz zapobiegania aktom terroru.	2
2	Współczesne konflikty zbrojne. Charakterystyka wojen nieregularnych o małej intensywności (Irak, Afganistan).	2
3	Znaki ochronne. Strefy bezpieczeństwa. Organizacje humanitarne. Osoby i obiekty chronione zgodnie z zasadami międzynarodowego prawa humanitarnego konfliktów zbrojnych	2
4	Unia Europejska i Sojusz Północnoatlantycki – cele i struktura oraz zasady funkcjonowania	2
5	Miejsce i rola, struktura, cele i zadania Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej w demokratycznym państwie	2
6	Uroczystości organizowane z udziałem wojskowej asysty honorowej	2
7	Martyrologia narodu polskiego podczas II wojny światowej	2
8	Etyka żołnierska. Zasady i normy moralne w służbie wojskowej	2
9	Współczesne problemy ekologiczne w Polsce	2
10	Dyspozycja dowódców jednostek wojskowych	2
11	Dyspozycja dowódców jednostek wojskowych	2
Ogółem		22

* Tematyka zajęć realizowanych w ramach godzin pozostawionych do dyspozycji dowódców jednostek wojskowych powinna dotyczyć zadań realizowanych przez jednostki wojskowe, pododdział oraz zagadnień zleconych do realizacji przez wyższych przełożonych.

** Poziom zdobytej wiedzy z przedmiotu „Kształcenie obywatelskie" ustala się na podstawie oceny uzyskanej z testu obejmującego tematykę kształcenia, opracowanego przez organizatora zajęć.

WYMAGANY ZAKRES WIEDZY I UMIEJĘTNOŚCI:

Żołnierz powinien znać:

1. Pojęcie terroryzmu, jego źródła i międzynarodowe formy przeciwdziałania aktom przemocy.

2. Podstawowe znaki ochronne oraz kategorie osób i obiektów podlegających ochronie w świetle międzynarodowego prawa humanitarnego konfliktów zbrojnych.

3. Pojecie „stref bezpieczeństwa” ich organizację oraz status osób chronionych zgodnie z zasadami międzynarodowego prawa humanitarnego konfliktów zbrojnych.

4. Cele i zadania Unii Europejskiej oraz Sojuszu Północnoatlantyckiego.

5. Miejsca zagłady i męczeństwa narodu polskiego w czasie II wojny światowej.

6. Zasady i normy moralne służby wojskowej.

7. Zagrożenia ekologiczne w Polsce

Żołnierz powinien umieć:

1. Omówić zjawisko terroryzmu oraz podstawowe formy jego zwalczania.

2. Opisać znaki ochronne oraz zasady funkcjonowania stref bezpieczeństwa i ich status.

3. Omówić podstawowe zasady funkcjonowania Unii Europejskiej i NATO.

4. Wskazać miejsca zagłady i męczeństwa narodu polskiego i opisać związane z nimi wydarzenia.

5. Omówić zasady moralnego postępowania.

6. Stosować zasady ochrony środowiska naturalnego.

Nr tematu	Treść tematu	Liczba godzin
PROFILAKTYKA I DYSCYPLINA WOJSKOWA
1	Analiza dyscypliny wojskowej w pododdziale	11
2	Zasady odpowiedzialności karnej i dyscyplinarnej żołnierzy podczas wykonywania zadań poza granicami kraju	2
3	Uprawnienia żołnierzy w postępowaniu karnym	1
4	Odpowiedzialność karna za popełnianie przez żołnierzy przestępstw przeciwko mieniu wojskowemu, przeciwko zasadom obchodzenia się z uzbrojeniem i uzbrojonym sprzętem wojskowym oraz przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji	2
5	Odpowiedzialność karna za popełnianie przez żołnierzy zawodowych przestępstw przeciwko zasadom postępowania z podwładnymi	2
6	Rodzaje, zasady oraz tryb udzielania wyróżnień oddziałom i pododdziałom wojskowym	1
7	Patologie relacji społecznych w pododdziale	2
8	Funkcjonowanie w zespole zadaniowym. Treningi zgrywające. Budowanie systemu pomocy koleżeńskiej w sytuacjach kryzysowych	2
9	Zapobieganie stresowi w życiu codziennym i służbie wojskowej	2
10	Odpowiedzialność karna za popełnienie przestępstwa przeciwko działalności instytucji państwowych oraz samorządu terytorialnego, porządkowi publicznemu, wiarygodności dokumentów oraz mieniu	2
11	Sprawdzian ze znajomości przepisów dotyczących dyscypliny wojskowej	1
12	Profilaktyka uzależnień i przeciwdziałanie patologiom społecznym, ze szczególnym uwzględnieniem problematyki uzależnień od środków chemicznych	3
13	ABC wiedzy o HIV/AIDS	2
Ogółem		33

* Analizę dyscypliny wojskowej prowadzić na szczeblu kompanii raz w miesiącu
w wymiarze jednej godziny.

** Poziom zdobytej wiedzy z przedmiotu „Profilaktyka i dyscyplina wojskowa” ustala się na podstawie sprawdzianu przeprowadzonego w formie testu ze znajomości przepisów dotyczących dyscypliny wojskowej.

WYMAGANY ZAKRES WIEDZY i UMIEJĘTNOŚCI:

Żołnierz powinien znać:

1. Zasady i sposoby ponoszenia odpowiedzialności karnej i dyscyplinarnej.

2. Uprawnienia w postępowaniu karnym i dyscyplinarnym.

3. Rodzaje patologicznych relacji społecznych.

4. Zasady budowania dobrych relacji w zespole.

5. Metody obniżania negatywnego wpływu stresu.

6. Wyjaśnić istotę prawnych gwarancji równego statusu kobiet i mężczyzn.

7. Mechanizm powstawania uzależnień oraz ich wpływ na organizm człowieka.

8. Drogi zakażenia HIV.

9. Zasady budowania własnego autorytetu w pododdziale.

10. Prawne i społeczne uwarunkowania funkcjonowania kobiet w armii.

11. Rodzaje wyróżnień udzielonych oddziałom i pododdziałom wojskowym.

Żołnierz powinien umieć:

1. Wymienić katalog kar i środków dyscyplinarnych.

2. Reagować na nieprawidłowości w relacjach interpersonalnych.

3. Stosować techniki redukcji napięcia psychicznego.

4. Rozpoznać objawy uzależnień od środków chemicznych.

5. Opisać zasady wykonywania orzeczeń sądowych i dyscyplinarnych.

6. Zmniejszyć ryzyko zakażenia HIV.

I Etap - II Okres

przygotowanie do realizacji zadań poza granicami kraju (wariant II)

PRZEDMIOTOWA TEMATYKA SZKOLENIA

Nr tematu	Treść tematu	Liczba godzin
KSZTAŁCENIE OBYWATELSKIE
1	Stosowanie międzynarodowego prawa humanitarnego konfliktów zbrojnych podczas misji wojskowych poza granicami państwa	2
2	Przestępstwa przeciwko pokojowi, ludzkości oraz przestępstwa wojenne. Rola Międzynarodowego Trybunału Karnego i Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości w ściganiu zbrodni wojennych	2
3	Działalność żołnierzy Wojska Polskiego podczas misji poza granicami państwa na rzecz wspierania rozwoju społeczności lokalnych oraz współpraca z przedstawicielami administracji państwowej	2
4	Zachowanie tożsamości narodowej w warunkach integracji europejskiej	2
5	NATO gwarantem stabilizacji i pokoju międzynarodowego na świecie	2
6	Etyka w dowodzeniu. Motywowanie do działań etycznych	2
7	Dyspozycja dowódców jednostek wojskowych	2
8	Dyspozycja dowódców jednostek wojskowych	2
Ogółem		16

* Tematyka zajęć realizowanych w ramach godzin pozostawionych do dyspozycji dowódców jednostek wojskowych powinna dotyczyć zadań realizowanych przez jednostki wojskowe, pododdział oraz zagadnień zleconych do realizacji przez wyższych przełożonych.

** Poziom zdobytej wiedzy z przedmiotu „Kształcenie obywatelskie" ustala się na podstawie oceny uzyskanej z testu obejmującego tematykę kształcenia, opracowanego przez organizatora zajęć.

WYMAGANY ZAKRES WIEDZY I UMIEJĘTNOŚCI:

Żołnierz powinien znać:

1. Podstawowe kategorie osób podlegających ochronie i zasady prowadzenia walki w świetle międzynarodowego prawa humanitarnego konfliktów zbrojnych.

2. Prawa i zadania instytucji międzynarodowych w ściganiu i osądzaniu zbrodni wojennych.

3. Podstawowe zadania realizowane przez Sojusz Północnoatlantycki na rzecz umacniania pokoju międzynarodowego.

4. Zadania realizowane na rzecz wspierania rozwoju społeczności i administracji lokalnej przez żołnierzy Wojska Polskiego podczas misji poza granicami państwa.

5. Normy i zachowania etyczne.

Żołnierz powinien umieć:

1. Stosować zasady międzynarodowego prawa humanitarnego konfliktów zbrojnych w walce.

2. Przedstawić najważniejsze operacje stabilizacyjne NATO.

3. Kształtować i rozwijać działania oraz zachowania etyczne.

Nr tematu	Treść tematu	Liczba godzin
PROFILAKTYKA I DYSCYPLINA WOJSKOWA
1	Analiza dyscypliny wojskowej w pododdziale	8
2	Odpowiedzialność karna i dyscyplinarna związana z naruszeniem ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi oraz ustawy o ochronie zdrowia przed następstwami używania tytoniu i wyrobów tytoniowych	2
3	Czynniki wpływające na psychikę i funkcjonowanie psychiczne żołnierzy w czasie służby poza granicami kraju. Omówienie specyfiki danego kraju. Procesy adaptacji	2
4	Odpowiedzialność za szkody powstałe w powierzonym mieniu	1
5	Rodzaje kar i środków dyscyplinarnych oraz sposoby ich wykonywania. Uprawnienia żołnierza w postępowaniu dyscyplinarnym	2
6	Odpowiedzialność karna za popełnienie przestępstwa przeciwko wolności, wolności sumienia i wyznania, wolności seksualnej i obyczajowości	1
7	Tworzenie zwartego pododdziału do działań bojowych	1
8	Stres w warunkach walki zbrojnej. Wpływ stresu na funkcjonowanie w czasie misji wojskowej poza granicami państwa. Kształtowanie kompetencji antystresowych. Technika redukcji stresu – „szczepienie stresem”. Rozpoznawanie indywidualnych reakcji na stres – zwłaszcza w zakresie ASD i PTSD	2
9	Modelowanie zachowań i postaw żołnierzy w trakcie incydentów krytycznych. Sytuacje zakładnicze. Negocjacje i mediacje w sytuacjach zagrożenia	1
10	Kryzys psychologiczny. Radzenie sobie w sytuacjach kryzysowych. Zabezpieczenie osób w kryzysie. Radzenie sobie z problemami rozłąki	2
11	Czynniki wpływające na bezpieczeństwo w ruchu drogowym w Polsce oraz poza granicami państwa – mechanizmy powstawania wypadków i zdarzeń drogowych. Sprawdzian ze znajomości przepisów dotyczących dyscypliny wojskowej	1
12	Prawa człowieka i członków sił zbrojnych. Normy postępowania żołnierzy NATO podczas operacji oraz misji poza granicami państwa	1
Ogółem		24

* Analizę dyscypliny wojskowej prowadzić na szczeblu kompanii raz w miesiącu
w wymiarze jednej godziny.

** Poziom zdobytej wiedzy z przedmiotu „Profilaktyka i dyscyplina wojskowa” ustala się na podstawie sprawdzianu przeprowadzonego w formie testu ze znajomości przepisów dotyczących dyscypliny wojskowej.

WYMAGANY ZAKRES WIEDZY i UMIEJĘTNOŚCI:

Żołnierz powinien znać:

1. Zasady i sposoby ponoszenia odpowiedzialności karnej i dyscyplinarnej za szkody powstałe w mieniu wojskowym.

2. Konsekwencje związane z naruszeniem ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi, ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii oraz ustawy o ochronie zdrowia przed następstwami używania tytoniu i wyrobów tytoniowych.

3. Zasady ochrony praw człowieka w Siłach Zbrojnych.

4. Czynniki wpływające na psychikę i funkcjonowanie psychiczne w czasie działań służbowych w warunkach szczególnych.

5. Techniki redukcji stresu.

6. Psychologiczne metody przetrwania w warunkach izolacji.

7. Metody radzenia sobie z rozłąką z najbliższymi.

8. Wpływ substancji psychoaktywnych na zdolność kierowania pojazdem.

Żołnierz powinien umieć:

1. Przystosować się do różnych warunków służbowych.

2. Rozpoznać objawy ASD i PTSD.

3. Reagować w sytuacjach kryzysowych.

4. Określić pojęcia „stan po użyciu alkoholu” oraz „stan nietrzeźwości”.

5. Wymienić katalog kar i środków dyscyplinarnych.

II Etap – Realizacja zadań (12 miesięcy)

bez wyjazdu na misję

PRZEDMIOTOWA TEMATYKA SZKOLENIA

Nr tematu	Treść tematu	Liczba godzin
KSZTAŁCENIE OBYWATELSKIE
1	Stosowanie międzynarodowego prawa humanitarnego konfliktów zbrojnych podczas misji wojskowych poza granicami państwa	2
2	Przestępstwa przeciwko pokojowi, ludzkości oraz przestępstwa wojenne. Rola Międzynarodowego Trybunału Karnego i Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości w ściganiu zbrodni wojennych	2
3	Działalność żołnierzy Wojska Polskiego podczas misji poza granicami państwa na rzecz wspierania rozwoju społeczności lokalnych oraz współpraca z przedstawicielami administracji państwowej	2
4	Zachowanie tożsamości narodowej w warunkach integracji europejskiej	2
5	NATO gwarantem stabilizacji i pokoju międzynarodowego na świecie	2
6	Powstania narodowe w Polsce	2
7	Podziemne Państwo Polskie. „Żołnierze Wyklęci” – polskie powojenne podziemie niepodległościowe	2
8	Etyka w dowodzeniu. Motywowanie do działań etycznych	2
9	Ochrona środowiska naturalnego w czasie ćwiczeń poligonowych i działań bojowych	2
10	Dyspozycja dowódców jednostek wojskowych	2
11	Dyspozycja dowódców jednostek wojskowych	2
Ogółem		22

* Tematyka zajęć realizowanych w ramach godzin pozostawionych do dyspozycji dowódców jednostek wojskowych powinna dotyczyć zadań realizowanych przez jednostki wojskowe, pododdział oraz zagadnień zleconych do realizacji przez wyższych przełożonych.

** Poziom zdobytej wiedzy z przedmiotu „Kształcenie obywatelskie" ustala się na podstawie oceny uzyskanej z testu obejmującego tematykę kształcenia, opracowanego przez organizatora zajęć.

WYMAGANY ZAKRES WIEDZY I UMIEJĘTNOŚCI:

Żołnierz powinien znać:

1. Podstawowe kategorie osób podlegających ochronie i zasady prowadzenia walki w świetle międzynarodowego prawa humanitarnego konfliktów zbrojnych.

2. Prawa i zadania instytucji międzynarodowych w ściganiu i osądzaniu zbrodni wojennych.

3. Podstawowe zadania realizowane przez Sojusz Północnoatlantycki na rzecz umacniania pokoju międzynarodowego.

4. Zadania realizowane na rzecz wspierania rozwoju społeczności i administracji lokalnej przez żołnierzy Wojska Polskiego podczas misji poza granicami państwa.

5. Przyczyny powstania i działalność powojennego podziemia niepodległościowego.

6. Normy i zachowania etyczne.

7. Zasady ochrony środowiska naturalnego podczas działań zbrojnych.

Żołnierz powinien umieć:

1. Stosować zasady międzynarodowego prawa humanitarnego konfliktów zbrojnych w walce.

2. Przedstawić najważniejsze operacje stabilizacyjne NATO.

3. Przedstawić działalność oraz represje polityczne wobec działaczy niepodległościowych
   w okresie powojennym.

4. Scharakteryzować najważniejsze cele ruchu niepodległościowego w Polsce po
   II wojnie światowej.

5. Kształtować i rozwijać działania oraz zachowania etyczne.

6. Stosować w praktyce zasady ochrony środowiska naturalnego.

Nr tematu	Treść tematu	Liczba godzin
PROFILAKTYKA I DYSCYPLINA WOJSKOWA
1	Analiza dyscypliny wojskowej w pododdziale	11
2	Odpowiedzialność karna i dyscyplinarna związana z naruszeniem ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi oraz ustawy o ochronie zdrowia przed następstwami używania tytoniu i wyrobów tytoniowych	2
3	Czynniki wpływające na psychikę i funkcjonowanie psychiczne żołnierzy w czasie służby poza granicami kraju. Omówienie specyfiki danego kraju. Procesy adaptacji	2
4	Powinności i uprawnienia starszego stopniem wojskowym w reagowaniu na naruszanie prawa oraz dyscypliny wojskowej	1
5	Odpowiedzialność za szkody powstałe w powierzonym mieniu	1
6	Ochrona praw człowieka w Siłach Zbrojnych na podstawie „Zaleceń (CM/Rec 2010/4) Komitetu Ministrów Rady Europy dla państw członkowskich”	1
7	Rodzaje kar i środków dyscyplinarnych oraz sposoby ich wykonywania. Uprawnienia żołnierza w postępowaniu dyscyplinarnym	2
8	Odpowiedzialność karna za popełnienie przestępstwa przeciwko wolności, wolności sumienia i wyznania, wolności seksualnej i obyczajowości	1
9	Tworzenie zwartego pododdziału do działań bojowych	2
10	Stres w warunkach walki zbrojnej. Wpływ stresu na funkcjonowanie w czasie misji wojskowej poza granicami państwa. Kształtowanie kompetencji antystresowych. Technika redukcji stresu – „szczepienie stresem”. Rozpoznawanie indywidualnych reakcji na stres – zwłaszcza w zakresie ASD i PTSD	2
11	Modelowanie zachowań i postaw żołnierzy w trakcie incydentów krytycznych. Sytuacje zakładnicze. Negocjacje i mediacje w sytuacjach zagrożenia	1
12	Kryzys psychologiczny. Radzenie sobie w sytuacjach kryzysowych. Zabezpieczenie osób w kryzysie. Radzenie sobie z problemami rozłąki	2
13	Czynniki wpływające na bezpieczeństwo w ruchu drogowym w Polsce oraz poza granicami państwa – mechanizmy powstawania wypadków i zdarzeń drogowych	2
14	Mechanizm powstawania uzależnień	1
15	Prawa człowieka i członków sił zbrojnych. Normy postępowania żołnierzy NATO podczas operacji oraz misji poza granicami państwa	1
16	Sprawdzian ze znajomości przepisów dotyczących dyscypliny wojskowej	1
Ogółem			33

* Analizę dyscypliny wojskowej prowadzić na szczeblu kompanii raz w miesiącu
w wymiarze jednej godziny.

** Poziom zdobytej wiedzy z przedmiotu „Profilaktyka i dyscyplina wojskowa” ustala się na podstawie sprawdzianu przeprowadzonego w formie testu ze znajomości przepisów dotyczących dyscypliny wojskowej.

WYMAGANY ZAKRES WIEDZY i UMIEJĘTNOŚCI:

Żołnierz powinien znać:

1. Zasady i sposoby ponoszenia odpowiedzialności karnej i dyscyplinarnej za szkody powstałe w mieniu wojskowym.

2. Powinności i uprawnienia starszego stopniem wojskowym w reagowaniu na naruszenia prawa i dyscypliny wojskowej.

3. Konsekwencje związane z naruszeniem ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi, ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii oraz ustawy
   o ochronie zdrowia przed następstwami używania tytoniu i wyrobów tytoniowych.

4. Zasady ochrony praw człowieka w Siłach Zbrojnych.

5. Czynniki wpływające na psychikę i funkcjonowanie psychiczne w czasie działań służbowych w warunkach szczególnych.

6. Techniki redukcji stresu.

7. Psychologiczne metody przetrwania w warunkach izolacji.

8. Metody radzenia sobie z rozłąką z najbliższymi.

9. Wpływ substancji psychoaktywnych na zdolność kierowania pojazdem.

Żołnierz powinien umieć:

1. Przystosować się do różnych warunków służbowych.

2. Rozpoznać objawy ASD i PTSD.

3. Reagować w sytuacjach kryzysowych.

4. Opisać zasady zachowania starszego stopniem wojskowym na naruszenia dyscypliny
   i przepisów prawa.

5. Określić pojęcia „stan po użyciu alkoholu” oraz „stan nietrzeźwości”.

6. Wymienić katalog kar i środków dyscyplinarnych.

Załącznik J

Plan przeprowadzenia oceny stopnia wyszkolenia pododdziału

Egzemplarz nr …

„ZATWIERDZAM”

(stanowisko służbowe przełożonego
prowadzącego ocenę)

……………………………………

(stopień, imię i nazwisko, podpis)

Dnia ……………..

PLAN

PRZEPROWADZENIA OCENY

………….…………………….……………….

(wpisać nazwę ocenianego pododdziału/komponentu)

1. CEL/ CELE OCENY: …………………………………………………………………………………………

(określić zasadnicze cele oceny pododdziału/ komponentu)

2. TERMIN I MIEJSCE PRZEPROWADZENIA OCENY: ……………………………………………………………..……………………………

3. OSOBA PROWADZĄCA OCENĘ /SKŁAD ZESPOŁU OCENIAJĄCEGO:
   ………………………..……………………………………………………………...….

(w zależności od szczebla dowodzenia wpisać stanowisko, stopień imię i nazwisko dowódcy prowadzącego ocenę lub skład zespołu oceniającego)

4. ZAKRES CERTYFIKACJI:

4.1 DOWÓDCA/ DOWÓDZTWO I SZTAB/ OCENIANEGO
PODODDZIAŁU/KOMPONENTU/:

………..……………………………….……………………………………...….

(w zależności od szczebla ocenianego pododdziału/komponentu/ wpisać przedmioty i zagadnienia, które będą podlegały sprawdzeniu stopnia przygotowania dowódcy /dowództwa i sztabu/ do wykonywania zadań)

Lp.	Przedmiot	Zagadnienie	Uwagi

4.2 PODODDZIAŁ /KOMPONENT/:

………..……………………………………………………………...………….

(w zależności od szczebla ocenianego pododdziału/komponentu/ wpisać przedmioty i zagadnienia, które będą podlegały sprawdzeniu stopnia przygotowania pododdziału/komponentu do wykonywania zadań)

Lp.	Przedmiot	Zagadnienie	Uwagi

5. PRZYDZIAŁ ŚRODKÓW MATERIAŁOWEGO ZABEZPIECZENIA SZKOLENIA:

Lp.	Wyszczególnienie	Jm.	Ilość	Uwagi
Środki bojowe
Amunicja strzelecka
1.	5,56 mm nb z poc. smug.	szt.	500
Środki materiałowe
1.	Olej napędowy	kg.	300
Sprzęt
1.	KTO ROSOMAK	szt.	1

DOWÓDCA/ PRZEWODNICZĄCY ZESPOŁU OCENIAJĄCEGO
…….…………………………..

(stanowisko, stopień, imię i nazwisko)

(w zależności od szczebla ocenianego pododdziału /komponentu/ plan podpisuje dowódca prowadzący ocenę lub przewodniczący zespołu oceniającego)

Wykonano w 3 egz.

Egz. nr 1 – a/a

Egz. nr 2 – bezpośredni przełożony

Egz. nr 3 – Dowódca

Załącznik K

Protokół z oceny

Egzemplarz nr …

PROTOKÓŁ

Z OCENY………….…………………………….……………….

(wpisać nazwę ocenianego pododdziału/komponentu)

1. PODSTAWA PRZEPROWADZENIA OCENY: ……………………………………...…………………………………………………...

(wpisać nr rozkazu na podstawie którego przeprowadzono ocenę)

2. CEL/ CELE OCENY: …………………………………………………………………………………………

(określić zasadnicze cele oceny pododdziału/ komponentu)

3. TERMIN I MIEJSCE PRZEPROWADZENIA OCENY: ……………………………………………………………..……………………………

4. OSOBA PROWADZĄCA OCENĘ/ SKŁAD ZESPOŁU OCENIAJĄCEGO:
   ………………………..……………………………………………………………...….

(w zależności od szczebla dowodzenia wpisać stanowisko, stopień imię i nazwisko dowódcy prowadzącego ocenę lub skład zespołu oceniającego)

5. CHARAKTERYSTYKA OCENIANEGO PODODDZIAŁU /KOMPONENTU/:

………………………..……………………………………………………………...….

(podać strukturę, ukompletowanie, wyposażenie i przeznaczenie oraz zasadnicze zadania ocenianego pododdziału/komponentu)

6. ZAKRES CERTYFIKACJI:

6.1 DOWÓDCA/ DOWÓDZTWO I SZTAB/ OCENIANEGO
PODODDZIAŁU/KOMPONENTU/:

………..……………………………….……………………………………...….

(w zależności od szczebla ocenianego pododdziału/komponentu/ wpisać przedmioty i zagadnienia, które podlegały sprawdzeniu stopnia przygotowania dowódcy /dowództwa i sztabu/ do wykonywania zadań)

6.2 PODODDZIAŁ /KOMPONENT/:

………..……………………………………………………………...………….

(w zależności od szczebla ocenianego pododdziału/komponentu/ wpisać przedmioty i zagadnienia, które podlegały sprawdzeniu stopnia przygotowania pododdziału/komponentu do wykonywania zadań)

7. WYNIKI oceny:

7.1 W ZAKRESIE PRZYGOTOWANIA DOWÓDCY/ DOWÓDZTWA
I SZTABU/ OCENIANEGO PODODDZIAŁU/KOMPONENTU
DO WYKONYWANIA ZADAŃ:

………..…………………………………………………...………………...….

(w formie opisowej dokonać merytorycznej oceny wraz z jej uzasadnieniem
w zakresie przygotowania dowódcy pododdziału /dowództwa i sztabu/ do wykonywania zadań według przedmiotów i zagadnień ujętych w zakresie oceny, zwracając szczególną uwagę na opis stanu faktycznego oraz występujące niedociągnięcia w poszczególnych obszarach)

1. W ZAKRESIE PRZYGOTOWANIA PODODDZIAŁU /KOMPONENTU/ DO WYKONYWNIA ZADAŃ:

………………..……………………………………………………………...….

(w formie opisowej dokonać merytorycznej oceny wraz j jej uzasadnieniem w zakresie przygotowania pododdziału /komponentu/ do wykonywania zadań według przedmiotów i zagadnień ujętych w zakresie oceny, zwracając szczególną uwagę na opis stanu faktycznego oraz występujące niedociągnięcia w poszczególnych obszarach.)

8. ZESTAWIENIE OCEN:

………..……………………………………………………………………...….

(przedstawić uzyskane wyniki z ocenianych zagadnień. Wyniki strzelań przedstawiać w formie tabelarycznej uwzględniając % wykonania i ocenę średnią)

9. WNIOSKI I ZALECENIA:

………..……………………………………………………………………...….

10. TERMINY USUNIĘCIA NIEDOCIĄGNIĘĆ I UWAG:

………..…………………………………….………………………………...….

(wpisać ewentualne niedociągnięcia i uwagi oraz określić terminy i sposób ich usunięcia a także osoby odpowiedzialne za ich realizację)

11. WNIOSEK KOŃCOWY:

……..………..……………………………………………………………...….

(stwierdzenie odnoszące się do zdolności /niezdolności/ pododdziału do
realizacji zadań w kolejnym etapie szkolenia i zgrywania lub wykonywani )

12. ZAŁĄCZNIKI:

- arkusz /arkusze/ ocen;

- listy strzelań;

- inne dokumenty według decyzji prowadzącego ocenę

DOWÓDCA/ PRZEWODNICZĄCY ZESPOŁU OCENIAJĄCEGO
…….…………………………..

(stanowisko, stopień, imię i nazwisko)

(w zależności od szczebla ocenianego pododdziału /komponentu/ protokół podpisuje dowódca prowadzący ocenę lub przewodniczący zespołu oceniającego)

Wykonano w 3 egz.

Egz. nr 1 – a/a

Egz. nr 2 – bezpośredni przełożony

Egz. nr 3 – Dowódca

Załącznik L

Meldunek do przełożonego o gotowości pododdziału do wykonywania zadań zgodnie z bojowym przeznaczeniem

Miejscowość, data ……

DOWÓDCA ……….……

(nadrzędnego szczebla dowodzenia)

………………………..

(stopień, imię i nazwisko)

………………………..

(miejscowość)

MELDUNEK

w sprawie………………………………………………………………………………………………

1. MELDUJĘ, ŻE …………….……………………………………………..…………… ………………………………………………..…………………………………………………………………………………………………………………………………….

(wpisać datę i miejsce oceny, stanowisko, stopień imię i nazwisko dowódcy prowadzącego
ocenę lub skład zespołu oceniającego, nazwę oceniającego pododdziału/komponentu)

2. WNIOSKI I UWAGI Z PRZEBIEGU OCENY

………………………………………………..…………………………………………………………………………………………………………………………………….

3. ZALECENIA

………………………………………………..…………………………………………………………………………………………………………………………………….

4. WNIOSEK KOŃCOWY:

…..……..………..……………………………………………………………...………

(stwierdzenie odnoszące się do zdolności /niezdolności/ pododdziału do realizacji zadań
w kolejnym etapie szkolenia i zgrywania lub wykonywania zadań)

Z

DOWÓDCA/ PRZEWODNICZĄCY ZESPOŁU OCENIAJACEGO
…….…………………………..

(stanowisko, stopień, imię i nazwisko)

(w zależności od szczebla ocenianego pododdziału /komponentu/ meldunek podpisuje dowódca prowadzący ocenę lub przewodniczący zespołu oceniającego)

ałącznik – Protokół z oceny

Wykonano w 3 egz.

Egz. nr 1 – a/a

Egz. nr 2 – bezpośredni przełożony

Egz. nr 3 – Dowódca

Załącznik Ł

Arkusz zmian

Numer zmiany	Numer strony	Data wprowadzenia	Treść zmiany

1^ dotyczy drużyn (obsług) wyposażonych w wozy bojowe (pojazdy specjalne) z urządzeniami OPBMR.

2^ dotyczy drużyn (obsług) wyposażonych w wozy bojowe (pojazdy specjalne) z urządzeniami OPBMR.