Kamienica Pod Drzewem Morwowym we Wrocławiu

https://pl.wikipedia.org/wiki/Kamienica_Pod_Drzewem_Morwowym_we_Wroc%C5%82awiu

Kamienica Pod Drzewem Morwowym
nr rej. A/4035/231 z 30.12.1970^[1]
Kamienica Pod Drzewem Morwowym (pośrodku)
Państwo	Polska
Miejscowość	Wrocław
Adres	Rynek 54
Styl architektoniczny	barok
Rozpoczęcie budowy	XIV wiek
Zniszczono	1945
Położenie na mapie Wrocławia (Przełącz na mapę Polski) Kamienica Pod Drzewem Morwowym
51°06′39,28″N 17°01′54,29″E
Multimedia w Wikimedia Commons

Kamienica Pod Drzewem Morwowym, Kamienica Pod Morwą (j. niem. Maulbeerbaum) – kamienica na wrocławskim rynku, na jego północnej pierzei, zwanej Targiem Łakoci.

Spis treści

• 1Historia i architektura kamienicy

• 2Po II wojnie światowej

• 3Przypisy

• 4Bibliografia

Historia i architektura kamienicy[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy murowany budynek wzniesiono na parceli w XIV wieku. Miał on czterokondygnacyjną fasadę ze szczytem. W 1719 roku właścicielem kamienicy został kupiec Johann Seegner^[2]. Rok później kamienica została przebudowana: nad czterema kondygnacjami dobudowano dwukondygnacyjny szczyt, dwuosiowa fasada zyskała charakter barokowy poprzez linearnie zdobionymi okna otoczone opaskami; elewacja parteru zostały pokryte boniowaniem^[3]. W latach 1893 i 1919 dokonano zmian w układzie otworów okiennych na parterze, wstawiając większe okna witrynowe^[2]. Pod koniec XIX wieku i w pierwszej dekadzie XX wieku w kamienicy znajdował się na dwóch piętrach sklep muzyczny Carla Sackura^[4].

Po II wojnie światowej[edytuj | edytuj kod]

W wyniku działań wojennych w 1945 roku kamienica w wyniku spękanych ścian została rozebrana i w latach 50 tych ponownie postawiona według projektu Jacka Cydzika. Fasada kamienicy została odtworzona, ale układ wewnętrzny budynku został zmieniony: zamontowano klatkę schodową wspólną dla bocznych kamienic nr 53 i 55^[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

1. ↑ Narodowy Instytut Dziedzictwa: Rejestr zabytków nieruchomych – województwo dolnośląskie. 2018-09-30.

2. ↑ ^{Skocz do:a b c} Leksykon architektury Wrocławia 2011 ↓, s. 317.

3. ↑ Harasimowicz 2006 ↓, s. 334.

4. ↑ Sklep muzyczny Carl Sackur.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Jan Harasimowicz: Encyklopedia Wrocławia. Wydawnictwo Dolnośląskie, 2006. ISBN 83-7384-561-5.

• Rafał Eysymontt, Jerzy Ilkosz, Agnieszka Tomaszewicz, Jadwiga Urbanik (red.): Leksykon architektury Wrocławia. Wrocław: Via Nova, 2011.

• Edmund Małachowicz: Stare miasto we Wrocławiu. Wrocław: PWN, 1985. ISBN 83-01-03996-5.

• Olgierd Czerner: Rynek wrocławski. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1976.