TO JEST WOJNA

odważne spojrzenie – słowami i obrazami – na realia wojny

http://www.thememoryhole.org/war/thisiswar

This Is War
an unblinking look—in words and images—at the reality of warfare

Iracki żołnierz zabity podczas wojny w Zatoce. © Kenneth Jarecke  

"Kiedy nasi żołnierze wchodzą do zbombardowanej wioski, psy już pożerają ciała zabitych niemowląt i starszych kobiet. U wielu widać straszne rany, zwłaszcza mniejszych dzieci, które pokrywają muchy, i wołają o wodę". - Col. Osburn of Britain, wydanie maj 1935 Manchester Guardian, w książce Historia bombardowań / A History of Bombing, Sven Lindqvist (The New Press, 2001), s. 68.

Żołnierze którzy przeżyli I wojnę światową. Źródło: Wojna z wojną! / War Against War!  

"Widziałem poparzone niemowlę usiłujące ssać pierś martwej matki, młodych mężczyzn z okaleczonymi wybuchami twarzami, chłopca celowo wybebeszonego… i nie protestowałem". - reporter Richard Boyle w Wietnamie. Kwiat smoka: rozpad armii USA w Wietnamie / The Flower of the Dragon: The Breakdown of the US Army in Vietnam, Richard Boyle (San Francisco, 1972), s. 22.

 

Zdjęcia Al-Jazeera po 11IX, ataku na Afganistan

"Ale [bombardowania] wywołały całkowicie osobistą nienawiść, której nie może naprawdę zrozumieć ten kto nie kulił się w piwnicy czy nie zakopał twarzy w polu żeby uciec przed bombowcami, albo nie widział matki szukającej oderwanej głowy syna, albo nie wąchał odoru palących się uczniów". - Reporter Edgar Snow w Chunking, China. Cyt. w Historii bombardowań / A History of Bombing, s. 75.

 

Nagasaki, Japonia, 10 sierpnia 1945. © Yosuke Yamahata

 

"Ci biedni dranie siedzieli w schronach przeciwlotniczych 16.000 płonących apartamentowców. Ci którzy posłuchali wskazówek i tam siedzieli, jak sam bym zrobił, wszyscy zginęli. Udusili się kiedy schron wypełnił się dymem, albo kiedy burza ogniowa zużyła tlen. Tylko ich ciała mogły poświadczyć jak naprawdę zmarli. Ciała często leżały w stertach koło zabarykadowanych wyjść. Inne ciała były w twardej masie z ich tłuszczu, który stopił się i wyciekł na podłogę. Niemowlęta leżały w rzędach jak upieczone kurczaki. Inne ciała zniknęły zupełnie, nic z nich nie pozostało oprócz cienkiej warstwy popiołu na stołach i krzesłach. Większość z tych którzy wyszli ze schronów spalili się na ulicach. Wielu leżało twarzą w dół, z jedną ręką nad głową, jakby chcieli się zasłonić. Wielu skurczyło się do wielkości karzełków, inni napompowani jak balony. Jedni wydawali się zupełnie nieuszkodzeni ale nadzy – zniknęło całe ubranie oprócz butów. Inni leżeli z wyciągniętymi ramionami i pustymi twarzami jak manekiny. Jeszcze inni byli zupełnie zwęgleni. Ich czaszki popękały na skroniach i tu wystawał mózg, a ich wnętrzności wybrzuszały się pod żebrami". - Sven Lindqvist, opis brytyjskiej burzy ogniowej w Hamburgu, Niemcy, w 1943. Z jego książki Historia bombardowań / A History of Bombing.

 

Zdjęcia Associated Press po ataku na Afganistan po 11 IX. © AP

 

"Na dużą stertę wrzucano łopatami części ciał, ramion, nóg, głów i torsów.. Później polewano ją benzyną i podpalano. Cały czas podjeżdżały ciężarówki i przywoziły więcej tych rozczłonkowanych ludzi. Nie byłam w stanie odejść. Jedyne o czym myślałam, to czy może Matka jest wśród tych okaleczonych rzeczy? Zahipnotyzowana patrzyłam na stosy ludzkich szczątków… Psychicznie zaczęłam składać te części ciał, by zobaczyć czy mogły należeć do kogoś z mojej rodziny". - Eva Beyer, po zbombardowaniu ogniem Drezna, Niemcy. Książka Bombowce: ofensywa RAFu na Niemcy, 1939-1945 / The Bombers: The RAF Offensive Against Germay, 1939-1945 (1983). Cyt. w Historia bombardowań, s. 103.

 

Sceny z Półwyspowej wojny Napoleona / Napoleon's Peninsular War (1807-14) z serii Nieszczęścia wojny / Disasters of War Francisco Goya.

 

"Stałem po kolana wśród okaleczonych ciał, otoczony gardłowymi jękami umierających ludzi, patrzyłem w oczy dzieci wykrwawiających się na śmierć z ranami palącymi się w słońcu i atakowanymi przez larwy i muchy. Szedłem przez wioski, gdzie jedyną oznaką życia była martwa koza, albo kura, albo śpiewający ptak, bo ludzie byli martwi, ich ciała pożerały żarłoczne sfory dzikich psów". - cyt. w Zdradzony naród: rola Zachodu w ludobójstwie Ruandy / A People Betrayed: The Role of the West in Rwanda's Genocide, L.R. Melvern (Zed Books, 2000), s. 174-5.

Rwanda, 1994. © James Nachtwey

"Członek Lekarzy Bez Granic opowiadał o uratowaniu 11-letniego chłopca i jego 9-letniej siostry przed gangiem Hutu, którzy śmiali się z nich i ich opluwali. Do tej pory dzieci już były zgwałcone, a odciętego penisa jej ojca wepchnięto w buzię dziewczynki". - z recenzji Zdradzony naród: rola Zachodu w ludobójstwie Ruandy, (Zed Books, 2000), from a review of A People Betrayed: The Role of the West in Rwanda's Genocide by L.R. Melvern (Zed Books, 2000). Źródło: Wszystko co wiesz jest złe / Everything You Know Is Wrong, red. Russ Kick (The Disinformation Company, 2002), s. 329.

 

Wietnam, 8 czerwca 1972. Foto Kim Phuc. © Nick Ut

 

"Stałem się …zwierzęciem. Zacząłem nakładać …głowy na kije. Zostawiałem s…synom wizytówki. Kopałem …groby. Nic mnie już nie obchodziło. Wiesz, chciałem -. Oni chcieli… bohatera, więc im go dałem. Chcieli …liczbę ofiar, dałem im liczbę ofiar". [… niecenzuralne słowa] - anonimowy weteran wojny w Wietnamie, cyt. w Achilles w Wietnamie: trauma i psucie charakteru / Achilles in Vietnam: Combat Trauma and the Undoing of Character (Nowy Jork, 1994). Źródło: Intymna historia zabijania / An Intimate History of Killing.

 

Irak w czasie I wojny w Zatoce. © Peter Turnley  

"Sierż. Michael McCuster opowiadał o tym kiedy jego pluton komandosów wszedł do wioski [w Wietnamie] i dokonał zbiorowego gwałtu na kobiecie (ostatni gwałciciel ją zastrzelił). Powiedział, że ich sierżant 'nie uczestniczył w tym, to było sprzeczne z jego moralnością, Zamiast rozkazać grupie by tego nie robili, a i tak by go nie posłuchali, udał się do innej części wioski i siedział wpatrując się ze smutkiem w ziemię'". - Intymna historia zabijania, s. 200. Źródło cytatu sierż. McCustera Wietnamscy weterani przeciwko wojnie, żołnierskie zimowe śledztwo / Vietnam Veterans Against the War, The Winter Soldier Investigation (1972), s. 29.

 

Reuters zdjęcia po 11 IX po ataku na Afghanistan. © Reuters  

"Przy bramie … na noszach leżało 5 cywilnych ofiar, czekały na trumny. Byli strasznie okaleczeni i bardzo brudni, bo siła eksplozji wytatuowała ich ciało żwirem i piachem. Obok jednego ciała leżał zupełnie nowy słomiany kapelusz. Wszystkie ciała wyglądały bardzo małe, bardzo biedne, i bardzo martwe, ale kiedy staliśmy przy starej kobiecie, której mózg przemiękał nieprzyzwoicie przez mały ręcznik, zobaczyłem kiedy otworzyły się i zamknęły oklejone krwią usta, i zaciskającą i rozluźniającą się rękę pod przykrywającym ją workiem". - poeci W.H. Auden i Christopher Isherwood, opisujący japoński atak bombowy na Chiny w 1937. Z ich książki Podróż do wojny / Journey to a War (1939). Cyt. w Historia bombardowań.

 

 

"Przed nami stała ciekawa postać, lekko przykucnięta, z nogami okrakiem, z ramionami wyprostowanymi z boków. Nie miała oczu, a całe ciało, prawie całe, widoczne przez strzępy spalonych szmat, pokrywała twarda czarna skorupa nakrapiana żółtą ropą… Musiała stać, bo nie pokrywała jej skóra, a łatwo pękająca skorupa". - BBC korespondent Rene Cutforth opisujący wojnę koreańską dla Manchester Guardian (1952). Cyt. w Historii bombardowań.

 

Żołnierz Sojuszu Północnego wyjmuje złote zęby.

 

"W teatrze wojny na Pacyfiku, mężczyźni zbierali piersi z ciał zabitych (albo schwytanych) Japonek… Tendencja zbierania ludzkich trofeów eskalowała w czasie konfliktów w Korei i Wietnamie, kiedy najbardziej pożądanymi częściami ciała były uszy, zęby i palce, ale mówiono też o kolekcjach głów, penisów, rąk i palców nóg". - Intymna historia zabijania, s. 26-27

 

Rzeź My Lai, 16 kwietnia 1968

"Zanim Calley i jego ludzie usiedli do lunchu, już schwytali i wyrżnęli około 500 bezbronnych cywilów. W ciągu tych kilku godzin członkowie Charlie Company 'wygłupiali się' i śmiali kiedy sodomizowali i gwałcili kobiety, rozcinali nożami pochwy, dźgali bagnetami cywilów, skalpowali ciała, a na piersiach wycinali "C Company" albo asa pikowego, wyrzynali zwierzęta i podpalali dachy. Inni żołnierze otwarcie płakali kiedy strzelali do tłumów nie stawiających oporu starych mężczyzn, kobiet, dzieci i niemowląt". - opis rzezi My Lai (16 marca 1968). Źródło: Intymna historia zabijania, s. 160.

Rzeź My Lai

 

"Wtedy usłyszeliśmy coś co najpierw brzmiało jak płacz małej dziewczynki, tłumiony, delikatny szloch, i kiedy słuchaliśmy stawał się coraz głośniejszy i coraz bardziej intensywny, łagodzący ból, gdy narastał, aż doszedł do pełnego, przenikliwego wrzasku. My trzej odwróciliśmy się do siebie, mogliśmy niemal poczuć jak każdy z nas drży. To było straszne, pochłaniało każdy inny przychodzący z ciemności dźwięk. Ktokolwiek to był, niczym już się nie martwił, tylko tym o czym wrzeszczał". - reporter Michael Herr w Wietnamie. Depesze / Dispatches (Avon, 1978), s. 150

 

Egzekucja dokonana przez Sojusz Północny  

"[Sierż. Bruce F. Anello] opisuje groteskowe wybryki na ciałach, gwałty, i sposób w jaki plutony były 'chętne by zabijać każdego' tylko po to żeby pobić 'rekord w zabijaniu' innego plutonu". - Intymna historia zabijania, s. 205

 

Z serii Nieszczęścia wojny, Francisco Goya.
 

"Jeep podjechał na wysypisko, i wyskoczył komandos niosący daleko od siebie kurtkę. Wyglądał bardzo poważnie i był przerażony. Jakiś facet w jego towarzystwie, jakiś facet, którego nawet nie znał, został wysadzony tuż obok niego, po nim całym. Trzymał kurtkę i mu uwierzyłem". - reporter Michael Herr w Wietnamie. Diepesze, s. 118.

 

Zdjęcia Al-Jazeera po ataku na Afganistan po 11 IX.

"[Były komandos William Broyles] opisał co jego ludzie zrobili żołnierzowi płn-wietnamskiemu, którego niedawno zabili. Posadzili ciało przed puszkami z jedzeniem, założyli mu na oczy okulary przeciwsłoneczne i włożyli papieros w usta, i na głowie położyli 'duże i idealnie ukształtowane' gówno". - Intymna historia zabijania, s. 3

Irak, I wojna w Zatoce © Peter Turnley

 

"Walcz, gwałć, plądruj, pal. Dla wojskowego filmowe obrazy śmierci i rzezi to pornografia". - Jarhead: A Marine's Chronicle of the Gulf War and Other Battles były snajper Anthony Swofford (Scribner, 2003).

http://www.sweetliberty.org/issues/war/wantwar/thisiswar.htm