Wojna domowa w Anglii Przyczyny a) Wojna domowa-Antagonizm między królem a purytanami - dążyli oni do wprowadzenia republiki -Nieudolna polityka zagraniczna Stuartów -Rządy Jakuba I, zwolennika absolutyzmu, i dominacji wyznania anglikańskiego - prześladowania purytan i katolików -Narastanie konfliktu politycznego między Jakubem I a parlamentem - zaprzestanie zwoływania obrad -Próby przejęcia szlacheckich majątków ziemskich przez króla (1633) -Panowanie Karola I; w odpowiedzi na uchwałę Izby Gmin (1628) król nie zwoływał parlamentu w latach (1628-1640)-Wzrost potęgi ekonomicznej burżuazji i brak przełożenia tej potęgi na władzę polityczną. -Upadek feudalnych struktur społecznych i upadek znaczenia arystokracji Rewolucja w Anglii Przyczyny rewolucji: -konflikt miedzy parlamentem a królem z dynastii stewarda Jakuba I z Karolem I którzy dążyli do budowy monarchii absolutnej , -dążenie burżuazji i nowej szlachty do likwidacji pozostałości ustroju feudalnego to jest cechów i feudalnej własności ziemi, -konflikt religijny: anglikanie, -burytanie (odmiana kalwinizmu), -krytyka Karola I za politykę zagraniczną brak poparcia dla prześladowanych hugenotów we Francji, -działalność parlamentów Długiego 1640-53 który uchwalił wielką remonstracje czyli prawo do rejestracji ustaw kontroli nad finansami i podatkami, ograniczenie uprawnień biskupów. Przebieg działań zbrojnych: 1640 zwołanie długiego parlamentu, 1642 konflikt króla Karola I z parlamentem 1645 Bitwa pod Naseby porażka Karola I w wojnie z armią parlamentu dowodzoną przez Olivera Cromwella, 1647 wydanie przez szkotów Karola I, 1649 ścigacie Karola I, wyprawa Harnela do Iraku, 1651 zwycięstwo Hornela nad Szkotami: 1651 O. Cromwell został protestantem, 1654 koniec wojny angielsko holenderskiej 1660 restauracja Stewardów wstąpienie na tron Karola II 1679 parlament uchwalił akt o nietykalności osobistej obywateli 1689 parlament Anglii uchwalił deklaracje praw człowieka 1701 akt o następstwie francuskim Skutki - I rewolucja o charakterze burżuazyjnym, -władza objęła burżuazję i Nową szlachtę –stworzone zostały podstawy rozwoju kapitalizmu i monarchii parlamentarnej –w XVIII wykształcił się niezależny od króla gabinet ministra -uchwalono zasady”Król panuje a nie rządzi – rząd odpowiedzialny przed parlamentem, -władza ustawodawcza zależy do parlamentu składającego się z izby logów i izby gmin
Wojna trzydziestoletnia – konflikt trwający od 23 maja 1618 do 24 października 1648 pomiędzy protestanckimi państwami Rzeszy niemieckiej wspieranymi przez inne państwa europejskie (takie jak Szwecja, Dania, Republika Zjednoczonych Prowincji, Francja) a katolicką dynastią Habsburgów. Mimo że wojna spowodowana była przyczynami natury religijnej, jednym z powodów jej długotrwałości stało się również dążenie mocarstw europejskich do osłabienia potęgi Habsburgów. Wojnę trzydziestoletnią dzieli się na cztery okresy: * okres czesko-palatynacki (1618–1624) * okres duński (1625–1629 * okres szwedzki (1630–1635) * okres francusko-szwedzki (1635–1648) Początek absolutyzmu we Francji miał miejsce za rządów Ludwika XIII (1610 – 1643) i jego pierwszego ministra Armanda Richelieu. Ludwik XIII ograniczył rolę hugenockiej arystokracji, poprzez odebranie zamków, wojska, przywilejów. Zorganizował administrację państwa, rozwijał rodzimą produkcję, handel, flotę, ograniczył import (merkantylizm) Ludwik XIV kontynuował politykę swego poprzednika, korzystając z pomocy kardynała Juliusza Mazariniego. Stłumił frondę (1648 – 1653) – bunt mieszczan przeciw uciskowi fiskalnemu i rządom absolutnym. Od 1661 r. Ludwik XIV rozpoczął osobiste rządy (do 1715). Było to apogeum absolutyzmu we Francji. „Król słońce” zlikwidował urząd pierwszego ministra, skupiając pełnię władzy w swoim ręku. Odebrał parlamentowi paryskiemu prawa odmowy rejestrowania edyktów królewskich. Zniusł edykt nantejski i rozpoczął prześladowania hugenotów. Ludwik XIV zreorganizował armię i rozbudował aparat policyjny. W gospodarce nadal popierał merkantylizm. Symbolem świetności monarchii „króla słońce” była budowa pałacu w Wersalu (1669 – 1684) i przeniesienie dworu oraz mecenat króla w kulturze i nauce. W polityce zagranicznej za rządów Ludwika XIV do Francji została przyłączona część Flandii, Alzacji, Lotaryngii, Luksemburga, Księstwa Dwu Mostów. Francja była zaangażowana w wojnę o sukcesję hiszpańską (1701 - 1713). Skutkami absolutyzmu we Francji było nadmierne obciążenie społeczeństwa podatkami, co doprowadziło do głodu, nędzy i buntów najuboższych; nierównomierne bogacenie się społeczeństwa. Absolutyzm był jedną z przyczyn Rewolucji Francuskiej. Królowie elekcyjni panujący w Polsce* Henryk Walezy 1573-1574 * Stefan Batory 1576-1586* Zygmunt III Waza 1587-1632* Władysław IV Waza 1632-1648 – uzyskał 3543 głosy elektorskie [1]* Jan II Kazimierz Waza 1648-1668 * Michał Korybut Wiśniowiecki 1669-1673 * Jan III Sobieski1674-1696 * August II Mocny 1697-1706, 1709-1733]* Stanisław Leszczyński 1706-1709, 1733-1736]* August III Sas 1733-1763* Stanisław August Poniatowski 1764-1795
Wojna
domowa w Anglii
Przyczyny
a) Wojna domowa-Antagonizm między królem a purytanami - dążyli
oni do wprowadzenia republiki -Nieudolna polityka zagraniczna
Stuartów -Rządy Jakuba I, zwolennika absolutyzmu, i dominacji
wyznania anglikańskiego - prześladowania purytan i katolików
-Narastanie konfliktu politycznego między Jakubem I a parlamentem -
zaprzestanie zwoływania obrad -Próby przejęcia szlacheckich
majątków ziemskich przez króla (1633) -Panowanie Karola I; w
odpowiedzi na uchwałę Izby Gmin (1628) król nie zwoływał
parlamentu w latach (1628-1640)-Wzrost potęgi ekonomicznej
burżuazji i brak przełożenia tej potęgi na władzę polityczną.
-Upadek feudalnych struktur społecznych i upadek znaczenia
arystokracji
Rewolucja w Anglii
Przyczyny
rewolucji:
-konflikt miedzy parlamentem a królem z dynastii stewarda Jakuba I
z Karolem I którzy dążyli do budowy monarchii absolutnej ,
-dążenie burżuazji i nowej szlachty do likwidacji pozostałości
ustroju feudalnego to jest cechów i feudalnej własności ziemi,
-konflikt religijny: anglikanie, -burytanie (odmiana kalwinizmu),
-krytyka Karola I za politykę zagraniczną brak poparcia dla
prześladowanych hugenotów we Francji, -działalność parlamentów
Długiego 1640-53 który uchwalił wielką remonstracje czyli prawo
do rejestracji ustaw kontroli nad finansami i podatkami,
ograniczenie uprawnień biskupów. Przebieg
działań zbrojnych:
1640 zwołanie długiego parlamentu, 1642 konflikt króla Karola I z
parlamentem 1645 Bitwa pod Naseby porażka Karola I w wojnie z armią
parlamentu dowodzoną przez Olivera Cromwella, 1647 wydanie przez
szkotów Karola I, 1649 ścigacie Karola I, wyprawa Harnela do
Iraku, 1651 zwycięstwo Hornela
nad Szkotami: 1651
O. Cromwell został protestantem, 1654 koniec wojny angielsko
holenderskiej 1660
restauracja Stewardów wstąpienie na tron Karola II
1679 parlament uchwalił akt o nietykalności osobistej obywateli
1689 parlament Anglii uchwalił deklaracje praw człowieka 1701 akt
o następstwie francuskim Skutki
- I rewolucja o charakterze burżuazyjnym, -władza objęła
burżuazję i Nową szlachtę –stworzone zostały podstawy rozwoju
kapitalizmu i monarchii parlamentarnej –w XVIII wykształcił się
niezależny od króla gabinet ministra -uchwalono zasady”Król
panuje a nie rządzi – rząd odpowiedzialny przed parlamentem,
-władza ustawodawcza zależy do parlamentu składającego się z
izby logów i izby gmin
Wojna trzydziestoletnia – konflikt trwający od 23 maja 1618 do 24 października 1648 pomiędzy protestanckimi państwami Rzeszy niemieckiej wspieranymi przez inne państwa europejskie (takie jak Szwecja, Dania, Republika Zjednoczonych Prowincji, Francja) a katolicką dynastią Habsburgów. Mimo że wojna spowodowana była przyczynami natury religijnej, jednym z powodów jej długotrwałości stało się również dążenie mocarstw europejskich do osłabienia potęgi Habsburgów. Wojnę trzydziestoletnią dzieli się na cztery okresy: * okres czesko-palatynacki (1618–1624) * okres duński (1625–1629 * okres szwedzki (1630–1635) * okres francusko-szwedzki (1635–1648) Początek absolutyzmu we Francji miał miejsce za rządów Ludwika XIII (1610 – 1643) i jego pierwszego ministra Armanda Richelieu. Ludwik XIII ograniczył rolę hugenockiej arystokracji, poprzez odebranie zamków, wojska, przywilejów. Zorganizował administrację państwa, rozwijał rodzimą produkcję, handel, flotę, ograniczył import (merkantylizm) Ludwik XIV kontynuował politykę swego poprzednika, korzystając z pomocy kardynała Juliusza Mazariniego. Stłumił frondę (1648 – 1653) – bunt mieszczan przeciw uciskowi fiskalnemu i rządom absolutnym. Od 1661 r. Ludwik XIV rozpoczął osobiste rządy (do 1715). Było to apogeum absolutyzmu we Francji. „Król słońce” zlikwidował urząd pierwszego ministra, skupiając pełnię władzy w swoim ręku. Odebrał parlamentowi paryskiemu prawa odmowy rejestrowania edyktów królewskich. Zniusł edykt nantejski i rozpoczął prześladowania hugenotów. Ludwik XIV zreorganizował armię i rozbudował aparat policyjny. W gospodarce nadal popierał merkantylizm. Symbolem świetności monarchii „króla słońce” była budowa pałacu w Wersalu (1669 – 1684) i przeniesienie dworu oraz mecenat króla w kulturze i nauce. W polityce zagranicznej za rządów Ludwika XIV do Francji została przyłączona część Flandii, Alzacji, Lotaryngii, Luksemburga, Księstwa Dwu Mostów. Francja była zaangażowana w wojnę o sukcesję hiszpańską (1701 - 1713). Skutkami absolutyzmu we Francji było nadmierne obciążenie społeczeństwa podatkami, co doprowadziło do głodu, nędzy i buntów najuboższych; nierównomierne bogacenie się społeczeństwa. Absolutyzm był jedną z przyczyn Rewolucji Francuskiej. Królowie elekcyjni panujący w Polsce* Henryk Walezy 1573-1574 * Stefan Batory 1576-1586* Zygmunt III Waza 1587-1632* Władysław IV Waza 1632-1648 – uzyskał 3543 głosy elektorskie [1]* Jan II Kazimierz Waza 1648-1668 * Michał Korybut Wiśniowiecki 1669-1673 * Jan III Sobieski1674-1696 * August II Mocny 1697-1706, 1709-1733]* Stanisław Leszczyński 1706-1709, 1733-1736]* August III Sas 1733-1763* Stanisław August Poniatowski 1764-1795