Paralipomenon Księgi II

23:1 - A roku siódmego zmocniwszy się Jojada, wziął rotmistrze, to jest Azaryasza syna Jeroham i Ismahela syna Johanan, Azaryasza też syna Obed, i Maasyasza syna Adajasza, i Elizaphat syna Zechir i uczynił z nimi przymierze.

23:2 - Którzy obszedszy Judę, zebrali Lewity ze wszystkich miast Judzkich, i książęta domów Izraelskich, i przyszli do Jeruzalem.

23:3 - Uczyniło tedy wszystko mnóstwo przymierze z królem w domu Bożym: i rzekł do nich Jojada: Oto syn królewski będzie królował, jako mówił Pan o syniech Dawidowych.

23:4 - Ta tedy jest mowa, którą uczynicie:

23:5 - Trzecia część was, którzy przychodzą na Szabat kapłanów i Lewitów i odźwiernych, będzie w bramach: a trzecia część przy domu królewskim: a trzecia u bramy, którą zowią Fundamentu: a wszystek inny gmin niechaj będzie w sieniach domu Pańskiego.

23:6 - A żaden inszy niech nie wchodzi do domu Pańskiego, jedno kapłani, i którzy służą z Lewitów: ci tylko niechaj wchodzą, iż są poświęceni: ale wszystek inny gmin niechaj strzeże straży Pańskiej.

23:7 - A Lewitowie niechaj obstąpią króla, mając każdy broń swoję: (a jeśliby kto inny wszedł do kościoła, niechaj będzie zabit) a niech będą z królem i wchodzącym i wychodzącym.

23:8 - Uczynili tedy Lewitowie, i wszystek Juda wedle wszystkiego co był rozkazał Jojada kapłan wielki: i wziął każdy z nich męże, którzy pod nimi byli, i przychodzili według porządków Szabathu, i z temi, którzy wypełnili byli Szabath i wyniść mieli: bo Jojada kapłan wielki nie dopuścił był odchodzić pocztom, które były zwykły co tydzień sobie następować.

23:9 - I dał Jojada kapłan rotmistrzom oszczepy, i tarcze, i puklerze króla Dawida, które był poświęcił w domu Pańskim.

23:10 - I postanowił wszystek lud dzierżących puginały od prawej strony kościoła aż do lewej strony kościoła przed ołtarzem i kościołem około króla.

23:11 - I wywiedli syna królewskiego, i włożyli nań koronę, i świadectwo, i dali w ręce jego dzierżeć zakon i postanowili go królem: pomazał go też Jojada kapłan wielki i synowie, jego: i winszowali mu, i rzekli: Niech żyje król.

23:12 - Co gdy usłyszała Athalia, to jest głos bieżących i chwalących króla: weszła do ludu do kościoła Pańskiego.

23:13 - A gdy ujrzała króla stojącego na stopniu w weściu, a książęta i hufy około niego, i wszystek lud ziemie weselący się i trąbiący w trąby, i grający na rozmaitych instrumentach muzyckich, i głos chwalących: rozdarła szaty swe, i rzekła: Zdrada, zdrada.

23:14 - I wyszedszy Jojada kapłan wielki do rotmistrzów i do hetmanów wojska rzekł im: Wywiedźcie ją przed Kościół, a niech będzie zabita przed Kościołem mieczem: I rozkazał kapłan, żeby niebyła zabita w domu Pańskim.

23:15 - I włożyli na szyję jej ręce, a gdy weszła w bramę koni domu królewskiego, tam ją zabili.

23:16 - A Jojada uczynił przymierze między sobą, i wszystkim ludem, i królem, aby był ludem Pańskim.

23:17 - A tak wszystek lud wszedł do domu Baal i zburzyli ji, i ołtarze i bałwany jego połamali: Mathana też ofiaro wnika Baal zabili przed ołtarzmi.

23:18 - A Jojada postanowił przełożone w domu Pańskim pod rękoma kapłanów i Lewitów, które był Dawid rozrządził w domu Pańskim: aby ofiarowali całopalenia Panu, jako napisano w zakonie Mojżeszowym, z weselem i z pieśniami, według rozrządzenia Dawidowego.

23:19 - Postawił też odźwierne w bramach domu Pańskiego, aby nie wchodził do niego nieczysty we wszelkiej rzeczy.

23:20 - I wziął rotmistrze i męże co mocniejsze, i przełożone l lidu, i wszystko pospólstwo ziemie, i uczynili, że wyjachał król z domu Pańskiego, i wjachał przez pośrodek bramy wyższej do domu królewskiego, i posadzili go na stolicy królewskiej.

23:21 - I weselił się wszystek lud ziemie, i uspokoiło się miasto: lecz Athalia mieczem jest zabita.