Proroctwo Ezechielowe
42:1 - I wywiódł mię do sieni zewnętrznej drogą wiodących ku północy, i wwiódł mię do skarbnice, która była przeciw odłączonemu budowaniu, i przeciw domowi leżącemu ku północy.
42:2 - Przed obliczem długości, sto łokiet drzwi północnych, a szerokości pięćdziesiąt łokiet.
42:3 - Przeciwko dwudziestu łokiet sieni wnętrznej, i przeciw tłu położonemu kamieniem sieni zewnętrznej, gdzie był ganek złączony z gankiem trojakim.
42:4 - A przed skarbnicami przechodzenie na dziesiąci łokiet na szerzą, do wnętrzności patrzając drogi na jeden łokieć. A drzwi ich na północy.
42:5 - Gdzie były skarbnice na wierzchu niższe, bo trzymały na sobie ganki, które z nich wychodziły, ze spodnich i ze średnich budowania.
42:6 - Bo były trzy piętra, a nie miały słupów, jako były słupy w sieniach: przetoż wychadzały ze spodnich i ze średnich od ziemie pięćdziesiąt łokiet.
42:7 - A ganek w około podle skarbnic, które były na drodze sieni zewnętrznej przed skarbnicami: długość jego pięćdziesiąt łokiet.
42:8 - Bo długość była skarbnic sieni zewnętrznej pięćdziesiąt łokiet, a długość przed obliczem kościoła, sto łokiet.
42:9 - A pod skarbnice on: było wchodzenie od wschodu słońca, gdy kto chodził do nich z sieni zewnętrznej.
42:10 - Na szerokości ganku okrągłego sieni, która była ku drodze wschodniej, przed budowaniem osobnem, a były przed budowaniem skarbnice.
42:11 - A droga przed obliczem ich według podobieństwa skarbnic, które były na drodze północnej: według długości ich, tak i szerokość ich: i wszystko węszcie do nich, i podobieństwa, i drzwi ich.
42:12 - Według drzwi skarbnic, które były na drodze patrzającej ku wiatru z południa: drzwi na początku drogi, która droga była przed przysionkiem odłączonym, wchodzącym drogą wschodnią.
42:13 - I rzekł do mnie: skarbnice północne, i skarbnic południowe, które są przed budowaniem odłączonymi te są skarbnice święte, w których jadają kapłani, którzy przystępują do Pana do świątynie świętych: tam będą kłaść święte świętych, i ofiarę za grzech, i za występ: bo miejsce święte jest,
42:14 - A gdy wnidą kapłani, nie wynidą z świątynie do sieni zewnętrznej: a tam schowają szaty swe w których służą, bo święte są: i obloką się w insze szaty, a tak wynidą do ludu.
42:15 - A gdy dokonał miar domu wnętrznego, wywiódł mię drogą bramy, która patrzała ku drodze wschodniej, i zmierzył ją zewsząd w około.
42:16 - A zmierzył przeciw wiatru wschodniemu, trzciną pomiary pięćset trzcin, trzciną pomiary w około.
42:17 - I zmierzył też przeciw wiatru północnemu pięćset trzcin, trzciną pomiary w około.
42:18 - I ku wiatru południowemu wymierzył pięćset trzcin, trzciną pomiary w około.
42:19 - A ku wiatru zachodniemu wymierzył pięćset trzcin, trzciną pomiary.
42:20 - Na cztery wiatry wymierzył mur jej zewsząd w około, długość na pięćset łokiet, i szerokość na pięćset łokiet dzielącą między Świątynią a miejscem ludu pospolitego.