3ota. Je\'bfeli zdo\'b3am przemyci\'e6 ci\'ea do ich \'9cwi\'b9tyni, aby\'9c zamieni\'b3a si
\'ea miejscami z ich bogini\'b9... Zedrzemy z nich wszystko, do ostatniego z\'b3otego z\'eaba!
\par }}###########################################################################################################################################################################################################################################################################################################################################################################################################################################################################################################################################################################################################################################################################################################################################################################################################################################################################################################################################################################################################################################################################################################################################################################################################################################################################################################################################################################################################################################################################################################################################################################################################################################################################################################################################################################################################################################################################################################################{\rtf1\ansi\ansicpg1250\uc1 \deff0\deflang1045\deflangfe1045{\fonttbl{\f0\froman\fcharset0\fprq2{\*\panose 02020603050405020304}Times New Roman;}{\f76\froman\fcharset238\fprq2 Times New Roman CE;}{\f77\froman\fcharset204\fprq2 Times New Roman Cyr;}
{\f79\froman\fcharset161\fprq2 Times New Roman Greek;}{\f80\froman\fcharset162\fprq2 Times New Roman Tur;}{\f81\froman\fcharset177\fprq2 Times New Roman (Hebrew);}{\f82\froman\fcharset178\fprq2 Times New Roman (Arabic);}
{\f83\froman\fcharset186\fprq2 Times New Roman Baltic;}}{\colortbl;\red0\green0\blue0;\red0\green0\blue255;\red0\green255\blue255;\red0\green255\blue0;\red255\green0\blue255;\red255\green0\blue0;\red255\green255\blue0;\red255\green255\blue255;
\red0\green0\blue128;\red0\green128\blue128;\red0\green128\blue0;\red128\green0\blue128;\red128\green0\blue0;\red128\green128\blue0;\red128\green128\blue128;\red192\green192\blue192;}{\stylesheet{\ql \li0\ri0\nowidctlpar\faauto\rin0\lin0\itap0
\fs20\lang1045\langfe1045\cgrid\langnp1045\langfenp1045 \snext0 Normal;}{\s2\ql \li0\ri0\keepn\nowidctlpar\faauto\outlinelevel1\rin0\lin0\itap0 \b\fs72\lang1045\langfe1045\cgrid\langnp1045\langfenp1045 \sbasedon0 \snext0 heading 2;}{
\s8\qc \fi720\li0\ri0\sl360\slmult1\keepn\widctlpar\aspalpha\aspnum\faauto\outlinelevel7\adjustright\rin0\lin0\itap0 \b\fs72\lang1045\langfe1045\cgrid\langnp1045\langfenp1045 \sbasedon0 \snext0 heading 8;}{\*\cs10 \additive Default Paragraph Font;}{
\s15\qc \fi720\li0\ri0\sl360\slmult1\widctlpar\aspalpha\aspnum\faauto\adjustright\rin0\lin0\itap0 \b\fs32\lang1045\langfe1045\cgrid\langnp1045\langfenp1045 \sbasedon0 \snext15 Title;}{\s16\qj \fi720\li0\ri0\sl360\slmult1
\nowidctlpar\faauto\rin0\lin0\itap0 \cbpat8 \fs24\lang1045\langfe1045\kerning24\cgrid\langnp1045\langfenp1045 \sbasedon0 \snext16 Body Text 2;}{\s17\qj \fi709\li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\tx658\faauto\rin0\lin0\itap0 \cbpat8
\fs24\lang1045\langfe1045\kerning24\cgrid\langnp1045\langfenp1045 \sbasedon0 \snext17 Body Text Indent 2;}}{\*\revtbl {Unknown;}}{\info{\title SCAN-dal.prv.pl}{\subject SCAN-dal.prv.pl}{\author SCAN-dal.prv.pl}{\keywords SCAN-dal.prv.pl}{\doccomm SCAN-dal.prv.pl}
{\operator Przemek (spir2000)}{\creatim\yr2002\mo9\dy18\hr19\min8}{\revtim\yr2002\mo9\dy25\hr12\min14}{\version21}{\edmins175}{\nofpages156}{\nofwords-32766}{\nofchars-32766}{\*\manager SCAN-dal.prv.pl}{\*\company SCAN-dal.prv.pl}
{\*\category SCAN-dal.prv.pl}{\*\hlinkbase SCAN-dal.prv.pl}{\nofcharsws0}{\vern8249}}\paperw11909\paperh16834\margl1417\margr1417\margt1417\margb1417
\widowctrl\ftnbj\aenddoc\hyphhotz425\noxlattoyen\expshrtn\noultrlspc\dntblnsbdb\nospaceforul\hyphcaps0\horzdoc\dghspace120\dgvspace120\dghorigin1701\dgvorigin1984\dghshow0\dgvshow3\jcompress\viewkind1\viewscale100\nolnhtadjtbl \fet0\sectd
\linex0\headery708\footery708\colsx708\sectdefaultcl {\*\pnseclvl1\pnucrm\pnstart1\pnindent720\pnhang{\pntxta .}}{\*\pnseclvl2\pnucltr\pnstart1\pnindent720\pnhang{\pntxta .}}{\*\pnseclvl3\pndec\pnstart1\pnindent720\pnhang{\pntxta .}}{\*\pnseclvl4
\pnlcltr\pnstart1\pnindent720\pnhang{\pntxta )}}{\*\pnseclvl5\pndec\pnstart1\pnindent720\pnhang{\pntxtb (}{\pntxta )}}{\*\pnseclvl6\pnlcltr\pnstart1\pnindent720\pnhang{\pntxtb (}{\pntxta )}}{\*\pnseclvl7\pnlcrm\pnstart1\pnindent720\pnhang{\pntxtb (}
{\pntxta )}}{\*\pnseclvl8\pnlcltr\pnstart1\pnindent720\pnhang{\pntxtb (}{\pntxta )}}{\*\pnseclvl9\pnlcrm\pnstart1\pnindent720\pnhang{\pntxtb (}{\pntxta )}}\pard\plain \s15\qc \li0\ri0\sl360\slmult1
\widctlpar\aspalpha\aspnum\faauto\adjustright\rin0\lin0\itap0 \b\fs32\lang1045\langfe1045\cgrid\langnp1045\langfenp1045 {\scaps\lang1033\langfe1045\langnp1033 ROBERT E. HOWARD
\par }\pard\plain \qc \li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\faauto\rin0\lin0\itap0 \fs20\lang1045\langfe1045\cgrid\langnp1045\langfenp1045 {\scaps\fs24\lang1033\langfe1045\langnp1033
\par
\par
\par }\pard\plain \s8\qc \li0\ri0\sl360\slmult1\keepn\widctlpar\aspalpha\aspnum\faauto\outlinelevel7\adjustright\rin0\lin0\itap0 \b\fs72\lang1045\langfe1045\cgrid\langnp1045\langfenp1045 {\scaps\lang1033\langfe1045\langnp1033 Conan Z Cimmerii
\par }\pard\plain \qc \li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\faauto\rin0\lin0\itap0 \fs20\lang1045\langfe1045\cgrid\langnp1045\langfenp1045 {\scaps\fs24\lang1033\langfe1045\langnp1033
\par }{\b\scaps\fs28 (Wyb\'f3r: Andrzej Ziembicki)
\par
\par
\par SCAN-dal}{\i\fs28
\par }\pard \qc \li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\faauto\rin0\lin0\itap0 \cbpat8 {\page }{\b\fs28\kerning24 OD WYDAWCY
\par }\pard \qj \fi709\li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\faauto\rin0\lin0\itap0 \cbpat8 {\b\fs28\kerning24 \page }{\f76\fs24\kerning24 Znana czytelnikowi polskiemu z ksi\'b9\'bfek Tolkiena i Ursuli Le Guin odmiana ba\'9cni wsp\'f3\'b3
czesnej zwana fantasy jest dzi\'9c na \'9cwiecie r\'f3wnie popularna jak science fiction, a ma bodaj czy nie wi\'eaksz\'b9 zdolno\'9c\'e6 ewolucji, o czym \'9cwiadcz\'b9 utwory autorki }{\i\f76\fs24\kerning24 Czarnoksi\'ea\'bfnik}{\i\fs24\kerning24 a z\~
Archipelagu}{\f76\fs24\kerning24 , a tak\'bfe Tanith Lee, Petera Beagle\rquote a i innych. Fakty te sk\'b3aniaj\'b9 nas do podj\'eacia pr\'f3by ukazania fantasy w jej zwartym, ale reprezentatywnym kanonie - od Haggarda i\~
Morrisa po Leibera i Andersona. Gwoli kompletno\'9cci owego kanonu zaczynamy n}{\fs24\kerning24 ie od tego, co najlepsze, lecz od tego, co najpopularniejsze.
\par }\pard \qj \fi720\li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\faauto\rin0\lin0\itap0 \cbpat8 {\f76\fs24\kerning24 Niew\'b9tpliwie najpopularniejszy za\'9c jest podgatunek zwany heroic fantasy (\'84fantazja heroiczna\'94), a w nim - historie o Conanie spisywane p
\'f3\'b3 wieku temu przez Roberta E.\~Howarda i kontynuowane przez wielu pisarzy po dzi\'9c dzie\'f1. Ksi\'b9\'bfki te osi\'b9gaj\'b9 milionowe nak\'b3ady; powstaj\'b9 liczne adaptacje komiksowe, a ostatnio - filmowe. Z trzydziestu tom\'f3w rozmaitych
\'84Conan\'f3w\'94 wybrali\'9cmy osiem tekst\'f3w niew\'b9tpliwego autorstwa samego Howarda, opisuj\'b9cych karier\'ea Cymmeryjczyka od z\'b3odziejskich pocz\'b9tk\'f3w po kr\'f3lewski fina\'b3. Dok\'b3adniejszemu przedstawieniu \'84czas\'f3w Conana\'94 s
\'b3u\'bfy zamieszczony na wst\'eapie pierwszego i w zako\'f1czeniu drugiego tomu szkic Howarda \'84Era hyboryjska\'94, wa\'bfny r\'f3wnie\'bf dlatego, \'bfe jest jedn\'b9 z pierwszych pr\'f3
b spisania historii imaginacyjnej - najbardziej w tej kategorii znan\'b9 jest Tolkienowy }{\i\fs24\kerning24 Silmarillion}{\fs24\kerning24 .
\par }{\f76\fs24\kerning24 I s\'b3owo o przek\'b3adach: swoboda, z jak\'b9 edytorzy zwykli sobie poczyna\'e6 z materi\'b9 fabu\'b3 o Conanie, uprawnia drobne zabiegi stylizacyjne wykonane dla potrzeb niniejszego wydania i nie b\'ead\'b9ce odej\'9c
ciem od litery oryginalnych opowie\'9cci.
\par }\pard \qc \li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\faauto\rin0\lin0\itap0 \cbpat8 {\fs24\kerning24 \page }{\b\fs28\kerning24 ERA HYBORYJSKA
\par }{\b\f76\fs28\kerning24 CZ\'ca\'8c\'c6 }{\b\fs28\kerning24 I
\par }{\fs24\kerning24
\par }{\b\f76\fs28\kerning24 (Prze\'b3o\'bfy\'b3: Stanis\'b3aw Pleba\'f1ski)
\par }\pard \qj \fi709\li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\faauto\rin0\lin0\itap0 \cbpat8 {\fs24\kerning24 \page O}{\f76\fs24\kerning24 epoce znanej nemedyjskim kronikarzom jako Era Przedpotopowa wiadomo niewiele; wyj\'b9tkiem jest tu jej ostatni okre
s, ale i to, co o nim wiemy, otacza aura legendarno\'9cci.
\par }\pard \qj \fi720\li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\faauto\rin0\lin0\itap0 \cbpat8 {\f76\fs24\kerning24 Najwcze\'9cniejsze przekazy historyczne dotycz\'b9 schy\'b3ku cywilizacji przedpotopowej; dominowa\'b3y pod\'f3wczas w \'9cwiecie kr\'f3
lestwa Kamelii, Valusii, Verulii, Grondaru, Thule i\~Commorii; ludy wymienionych pa\'f1stw u\'bfywa\'b3y tego samego j\'eazyka, co \'9cwiadczy o ich wsp\'f3lnym pochodzeniu.
\par Istnia\'b3y naonczas i inne kr\'f3lestwa o r\'f3wnym stopniu rozwoju, zaludnione przez rasy odmienne od wspomnianej powy\'bfej, najpewniej staro\'bfytniejsze.
\par Barbarzy\'f1cami owej epoki byli Piktowie, \'bfyj\'b9cy na wyspach po\'b3o\'bfonych z dala od l\'b9du sta\'b3ego, na Oceanie Zachodnim, Atlanci, zamieszkuj\'b9cy ma\'b3y kontynent pomi\'eadzy Wyspami Piktyjskimi a Kontynentem G\'b3\'f3wnym, czyli Tura\'f1
skim, oraz Lemurianie, osiedleni na archipelagu du\'bfych wysp na p\'f3\'b3kuli wschodniej.}{\fs24\kerning24
\par }{\f76\fs24\kerning24 A by\'b3y te\'bf w\'f3wczas rozleg\'b3e po\'b3acie l\'b9d\'f3w niezbadanych; kraje cywilizowane, cho\'e6 wielkie nadzwyczaj, zajmowa\'b3y stosunkowo ma\'b3\'b9 cz\'ea\'9c\'e6 ziemskiego globu.
\par Le\'bf\'b9cym najdalej na zachodzie kr\'f3lestwem Kontynentu Tura\'f1skiego by\'b3a Valusia, na wschodzie za\'9c - Grondar. Mieszka\'f1cy Grondaru reprezentowali ni\'bfszy poziom rozwoju cywilizacyjnego ni\'bf ludy im pokrewne a osiad\'b3e w innych kr\'f3
lestwach; dalej na wsch\'f3d, za Grondarem, rozci\'b9ga\'b3 si\'ea bezmiar nagich i dzikich pusty\'f1. Tam, gdzie mniej ja\'b3ow\'b9 ziemi\'ea porasta\'b3y d\'bfungle, a tak\'bfe w\'9cr\'f3d g\'f3r, bytowa\'b3
y rozrzucone na znacznych przestrzeniach plemiona prymitywnych dzikus\'f3w. Daleko na po\'b3udniu istnia\'b3a tajemnicza cywilizacja, nie maj\'b9ca nic wsp\'f3lnego z kultur\'b9 tura\'f1sk\'b9 i zapewne przedludzka w swej naturze. Wschodnie pobrze\'bf
a kontynentu zamieszkiwa\'b3a inna ludzka rasa, tak\'bfe nietura\'f1ska; od czasu do czasu nawi\'b9zywali z ni\'b9 kontakt Lemurianie; rasa ta pochodzi\'b3a zapewne z okrytego mg\'b3\'b9 tajemnicy bezimiennego kontynentu, le\'bf\'b9cego gdzie\'9c na wsch
\'f3d od Wysp Lemuryjskich.
\par Kultura tura\'f1sk\'b9 chyli\'b3a si\'ea ku upadkowi; tura\'f1skie armie sk\'b3ada\'b3y si\'ea po wi\'eakszej cz\'ea\'9cci z barbarzy\'f1skich najemnik\'f3w; genera\'b3ami, politykami, a cz\'easto i kr\'f3lami bywali w\~tura\'f1skich pa\'f1
stwach Piktowie, Atlanci i Lemurianie.
\par O wa\'9cniach pomi\'eadzy kr\'f3lestwami, o wojnach pomi\'eadzy Valusi\'b9 a Commori\'b9, o tym wreszcie, jak Atlanci podbili cz\'ea\'9c\'e6 sta\'b3ego l\'b9du i utworzyli kr\'f3lestwo - o owych wydarzeniach dotrwa\'b3o do czas\'f3w p\'f3\'9fniejszych wi
\'eacej legend ni\'bf wiarygodnych przekaz\'f3w historycznych.
\par A potem Kataklizm spustoszy\'b3 \'9cwiat. Wyspy Lemuryjskie i Atlantia zaton\'ea\'b3y, za\'9c Wyspy Piktyjskie zosta\'b3y wysoko wyd\'9fwigni\'eate i sta\'b3y si\'ea g\'f3rskimi szczytami nowego kontynentu; znik\'b3y ca\'b3e regiony Kontynentu Tura\'f1
skiego, pogr\'b9\'bfone w oceanicznych falach; zaton\'ea\'b3y znaczne obszary i w g\'b3\'eabi l\'b9du, tworz\'b9c wielkie \'9cr\'f3dl\'b9dowe morza i jeziora. Wybuch\'b3y wulkany, a potworne trz\'easienia ziemi wstrz\'b9sn\'ea\'b3y posadami \'9c
wietnych kr\'f3lewskich miast. Wygin\'ea\'b3y ca\'b3e narody.
\par Nacjom barbarzy\'f1skim powiod\'b3o si\'ea nieco lepiej ni\'bf ludom cywilizowanym; mieszka\'f1cy Wysp Piktyjskich ulegli zag\'b3adzie, ale wielka piktyjska kolonia posadowiona w\'9cr\'f3d g\'f3r na po\'b3
udniowej granicy Valusii jako przedmurze przeciw obcym najazdom przetrwa\'b3a nietkni\'eata; powszechna zag\'b3ada omin\'ea\'b3a te\'bf kontynentalne kr\'f3lestwo Atlant\'f3w, a tysi\'b9ce ich rodak\'f3w \'9cci\'b9ga\'b3y do\'f1 na statkach z ton\'b9
cego l\'b9du macierzystego. Wielu Lemurian umkn\'ea\'b3o na wzgl\'eadnie ma\'b3o dotkni\'eate kataklizmem wschodnie wybrze\'bfe Kontynentu Tura\'f1skiego, gdzie popad\'b3o w niewol\'ea zamieszka\'b3ego tam staro\'bfytnego ludu, a ich historia na tysi\'b9
clecia sta\'b3a si\'ea histori\'b9 okrutnego ucisku i niewolniczej s\'b3u\'bfby.
\par W zachodniej cz\'ea\'9cci Kontynentu zmienne warunki doprowadzi\'b3y do rozkwitu dziwnych form \'bfycia ro\'9clinnego i zwierz\'eacego; g\'easte d\'bfungle poros\'b3y r\'f3wniny, rw\'b9ce rzeki, tocz\'b9c swe wody ku morzu, wyry\'b3y g\'b3\'eabokie kanio
ny; wypi\'eatrzy\'b3y si\'ea niebotyczne masywy g\'f3rskie, a jeziora pokry\'b3y ruiny po\'b3o\'bfonych w \'bfyznych dolinach prastarych miast.
\par Ze wszystkich stron \'9cci\'b9ga\'b3y do kontynentalnego kr\'f3lestwa Atlant\'f3w miriady zwierz\'b9t i dzikus\'f3w - ma\'b3p i ma\'b3polud\'f3w, uchodz\'b9cych z zatopionych obszar\'f3w; zmuszeni do ci\'b9g\'b3ej walki o byt Atlanci zdo\'b3
ali jednak zachowa\'e6 resztki swej zaawansowanej w rozwoju barbarzy\'f1skiej kultury; pozbawieni rud i metali pocz\'eali - tak jak ich odlegli przodkowie - obrabia\'e6 kamie\'f1. Kiedy ju\'bf wspi\'eali si\'ea na wy\'bfyny owej sztuki, dosz\'b3
o do starcia ich nacji z\~pot\'ea\'bfnym narodem Pikt\'f3w. Ci ostatni tak\'bfe powr\'f3cili do wyrobu i u\'bfytkowania krzemiennych narz\'eadzi, ale w rzemio\'9cle wojennym rozwijali si\'ea znacznie szybciej ni\'bf Atlanci; byli ras\'b9 bardziej p\'b3odn
\'b9, ale prymitywniejsz\'b9 - nie pozosta\'b3y po nich ani malowid\'b3a, ani rze\'9fby z ko\'9cci s\'b3oniowej jak po Atlantach - zostawili za to po sobie mn\'f3stwo doskona\'b3ej krzemiennej broni.
\par Star\'b3y si\'ea tedy owe kr\'f3lestwa epoki kamiennej i po serii krwawych wojen Piktowie zepchn\'eali Atlant\'f3w do poziomu prymitywnego barbarzy\'f1stwa, sami za\'9c zatrzymali si\'ea w\~rozwoju.
\par Po pi\'eaciu stuleciach od kataklizmu barbarzy\'f1skie kr\'f3lestwa znik\'b3y z powierzchni ziemi; pozosta\'b3y po nich dwa, wspomniane powy\'bfej, plemiona - dzikie i nie ustaj\'b9ce w walce pomi\'eadzy sob\'b9. Piktowie przewa\'bfaj\'b9 liczb\'b9
i jedno\'9cci\'b9, za\'9c Atlanci stanowi\'b9 szczepy po\'b3\'b9czone lu\'9fnymi zwi\'b9zkami plemiennymi.
\par Taki oto by\'b3 w owym okresie Zach\'f3d.
\par Na Dalekim Wschodzie \'bfyj\'b9 naonczas Lemurianie, odci\'eaci od reszty \'9cwiata gigantycznymi g\'f3rami i \'b3a\'f1cuchami olbrzymich jezior, wci\'b9\'bf jeszcze p\'eadz\'b9c niewolniczy \'bfywot pod panowaniem staro\'bfytnej rasy autochton\'f3w.
\par G\'b3\'eabokie po\'b3udnie spowija mg\'b3a tajemnicy, nie tkn\'b9\'b3 go Kataklizm, ale dopiero w\~przysz\'b3o\'9cci region ten odegra jak\'b9\'9c rol\'ea w dziejach ludzko\'9cci.
\par Po\'9cr\'f3d niskich wzg\'f3rz na po\'b3udniowym wschodzie przetrwa\'b3y niedobitki jednego z\~nievaluzyjskich narod\'f3w Kontynentu Tura\'f1skiego; ludzie ci zw\'b9 si\'ea Zhemri.
\par Tu i tam rozrzucone s\'b9 po \'9cwiecie plemiona podobnych ma\'b3pom dzikus\'f3w, nie\'9cwiadomych nawet powstania i upadku wielkich cywilizacji. Ale na dalekiej p\'f3\'b3nocy zbli\'bfa si\'ea powoli ku barierze cz\'b3owiecze\'f1stwa inna pierwotna rasa.
\par Za czas\'f3w Kataklizmu grupa dzikus\'f3w na poziomie niewiele wy\'bfszym od neandertalczyka, szukaj\'b9c ocalenia, umkn\'ea\'b3a na pomoc; znale\'9fli oni \'9cnie\'bfne krainy zamieszkane jedynie przez gatunek wojowniczych ma\'b3p - pot\'ea\'bfnych, bia
\'b3ych, kosmatych zwierz\'b9t, najwyra\'9fniej przywyk\'b3ych do miejscowego klimatu. Uchod\'9fcy podj\'eali z nimi walk\'ea i zepchn\'eali je a\'bf poza Ko\'b3o Podbiegunowe, na oczywist\'b9 - jak s\'b9dzili - zag\'b3ad\'ea. Ale ma\'b3poludy przystosowa
\'b3y si\'ea do nowego, niesprzyjaj\'b9cego otoczenia - i przetrwa\'b3y.
\par Po tym, jak wojny Pikt\'f3w z Atlantami zniszczy\'b3y to, co mog\'b3o sta\'e6 si\'ea zacz\'b9tkiem nowej cywilizacji, nast\'eapny, Mniejszy Kataklizm znacznie odmieni\'b3 wygl\'b9d dawnego kontynentu, pozostawiaj\'b9c w miejscu \'b3a\'f1
cucha jezior wielkie, \'9cr\'f3dl\'b9dowe morze, co jeszcze bardziej oddzieli\'b3o Wsch\'f3d od Zachodu. Trz\'easienia ziemi, powodzie i wybuchy wulkan\'f3w doko\'f1czy\'b3y zag\'b3ady barbarzy\'f1c\'f3w - zag\'b3ady, kt\'f3rej sami dali pocz\'b9
tek, wszczynaj\'b9c mi\'eadzy sob\'b9 wojny.
\par W tysi\'b9c lat po Mniejszym Kataklizmie Zach\'f3d sta\'b3 si\'ea dzik\'b9 krain\'b9 d\'bfungli, jezior i\~rw\'b9cych rzek. Na p\'f3\'b3nocnym zachodzie, pomi\'eadzy poro\'9cni\'eatymi lasem wzg\'f3rzami, bytuj\'b9 koczownicze plemiona ma\'b3polud\'f3
w nie znaj\'b9cych mowy, ognia ani narz\'eadzi; s\'b9 to potomkowie Atlant\'f3w pogr\'b9\'bfeni w otch\'b3ani zezwierz\'eacenia, z kt\'f3rej przed wiekami wyd\'9fwign\'eali si\'ea w morderczym trudzie ich przodkowie. Na po\'b3udniowym zachodzie \'bfyj\'b9
rozproszone szczepy zwyrodnia\'b3ych jaskiniowc\'f3w, porozumiewaj\'b9cych si\'ea prymitywnym j\'eazykiem; zw\'b9 si\'ea nadal Piktami, ale miano owo pocz\'ea\'b3o ju\'bf oznacza\'e6 \'84cz\'b3owiek\'94 - dla odr\'f3\'bf
nienia ich od prawdziwych bestii, z kt\'f3rymi musz\'b9 walczy\'e6 o przetrwanie; tylko ta nazwa \'b3\'b9czy piktyjskie wsp\'f3lnoty z dawniejszymi dziejami plemienia. Ani zdegenerowani Piktowie, ani ma\'b3
powaci Atlanci nie mieli kontaktu z innymi narodami.
\par Na Dalekim Wschodzie Lemurianie, nieomal zepchni\'eaci w zezwierz\'eacenie przez niewolnicze warunki, wzniecili powstanie i wyci\'eali w pie\'f1 swych ciemi\'eazc\'f3w; s\'b9 teraz dzikusami bytuj\'b9cymi po\'9cr\'f3d ruin t
ajemniczej cywilizacji. Niedobitki zg\'b3adzonego przez nich narodu, uszed\'b3szy w\'9cciek\'b3o\'9cci swych niewolnik\'f3w, pod\'b9\'bfy\'b3y na zach\'f3d, gdzie po naje\'9fdzie na zagadkowe, prymitywne kr\'f3lestwo, zdoby\'b3y je, ustanawiaj\'b9c swe w
\'b3asne rz\'b9dy; kultura naje\'9fd\'9fc\'f3w szybko uleg\'b3a zmianom dzi\'eaki kontaktowi z kultur\'b9 podbitego narodu. Tak powsta\'b3o nowe kr\'f3lestwo, kt\'f3re zwie si\'ea Stygi\'b9. Wiadomo te\'bf, \'bfe pierwotni mieszka\'f1
cy tamtych stron przetrwali w niewielkiej liczbie, a naje\'9fd\'9fcy darzyli ich nawet szacunkiem.
\par Tu i \'f3wdzie na \'9cwiecie ma\'b3e plemiona dzikus\'f3w zdaj\'b9 si\'ea zmierza\'e6 ku cz\'b3owiecze\'f1stwu, s\'b9 one jednak nieliczne i nic bli\'bfszego o nich nie wiadomo.
\par Ale oto ludy p\'f3\'b3nocy rosn\'b9 w si\'b3\'ea; zw\'b9 si\'ea Hyboryjczykami lub Hybori; ich bogiem jest Bori - pewien wielki w\'f3dz, kt\'f3ry, wed\'b3ug legendy, przewodzi\'b3 im dawniej nawet ni\'bf kr\'f3l, co na p\'f3\'b3noc ich powi\'f3d\'b3
w dniach wielkiego kataklizmu, dniach wspominanych ju\'bf tylko w\~ludowych podaniach i ba\'9cniach.
\par Hyboryjczycy rozproszyli si\'ea na p\'f3\'b3nocy i napieraj\'b9 niespiesznie ku po\'b3udniu; jak dot\'b9d nie napotkali innych lud\'f3w i prowadz\'b9 wojny jedynie mi\'eadzy sob\'b9. Pi\'eatna\'9ccie stuleci w\~p\'f3\'b3nocnych krainach uczyni\'b3
o z nich jasnow\'b3os\'b9 ros\'b3\'b9 ras\'ea, ognist\'b9 przy tym i wojownicz\'b9; ju\'bf na tym etapie rozwoju cechuje ich kultur\'ea swoista, naturalna poetyka; maj\'b9 te\'bf dobrze wykszta\'b3cone zdolno\'9cci artystyczne. \'afyj\'b9 jeszcze g\'b3
\'f3wnie z \'b3ow\'f3w, ale ich po\'b3udniowe szczepy ju\'bf od kilkuset lat hoduj\'b9 byd\'b3o.
\par W kompletnej izolacji Hyboryjczyk\'f3w od innych narod\'f3w zdarzy\'b3 si\'ea tylko jeden wyj\'b9tek - razu pewnego powr\'f3ci\'b3 z dalekiej p\'f3\'b3nocy w\'eadrownik nios\'b9cy wie\'9c\'e6, i\'bf lodowe pustynie, uwa\'bfane za bezludne, s\'b9
zamieszkane przez liczne plemi\'ea ma\'b3polud\'f3w, wywodz\'b9cych si\'ea - jak przysi\'eaga\'b3 - z ma\'b3p, wypchni\'eatych z bardziej nadaj\'b9cych si\'ea do zamieszkania rejon\'f3w przez przodk\'f3w hyboryjskiej rasy. W\'eadrowiec \'f3w nalega\'b3
, by wys\'b3a\'e6 du\'bf\'b9 si\'b3\'ea zbrojn\'b9 poza Ko\'b3o Podbiegunowe i bestie owe wygubi\'e6, poniewa\'bf - jak twierdzi\'b3 - przekszta\'b3ca\'b3y si\'ea ju\'bf w ludzi. Wy\'9cmiano go; jeno niewielka grupka \'bf\'b9dnych przyg\'f3d m\'b3
odych wojownik\'f3w pod\'b9\'bfy\'b3a za nim na p\'f3\'b3noc - i s\'b3uch po nich zagin\'b9\'b3: \'bfaden nie powr\'f3ci\'b3. A hyboryjskie plemiona par\'b3y na po\'b3udnie, i w miar\'ea zwi\'eakszania si\'ea ich liczebno\'9cci \'f3w ruch przybiera\'b3
na sile.
\par Stulecie nast\'eapne by\'b3o epok\'b9 w\'eadr\'f3wek i podboj\'f3w; przez karty historii \'9cwiata przelewaj\'b9 si\'ea rzeki plemion, ruchliwe i tworz\'b9ce wiecznie zmienny obraz.
\par Sp\'f3jrzmy na \'9cwiat w pi\'ea\'e6set lat p\'f3\'9fniej.
\par Szczepy p\'b3owow\'b3osych Hyboryjczyk\'f3w posun\'ea\'b3y si\'ea na po\'b3udnie i na zach\'f3d, pokonuj\'b9c i niszcz\'b9c wiele ma\'b3ych, bli\'bfej nieznanych narod\'f3w. Zasileni krwi\'b9 zniewolonych lud\'f3
w potomkowie pierwszych fal migracji przejawiaj\'b9 odmienne cechy rasowe, za\'9c na nich napieraj\'b9 kolejne rzuty plemion o czystej krwi, spychaj\'b9c przed sob\'b9 ludno\'9c\'e6 zagarnianych ziem niczym szczotka niedok\'b3adnie zgarniaj\'b9ca \'9c
miecie; jeszcze bardziej przemiesza\'b3o to ze sob\'b9 rasy - czyst\'b9, miesza\'f1c\'f3w i niedobitki wyniszczonych narod\'f3w.
\par Jak dotychczas zdobywcy nie zetkn\'eali si\'ea z ras\'b9 staro\'bfytniejsz\'b9 od swojej.
\par Tymczasem na po\'b3udniowym wschodzie potomkowie ludu Zhemri, zasileni \'9cwie\'bf\'b9 krwi\'b9 jakiego\'9c nieznanego plemienia, czyni\'b9 wysi\'b3ki, by cho\'e6 cz\'ea\'9cciowo odbudowa\'e6 sw\'b9 prastar\'b9 kultur\'ea.
\par Na zachodzie podobni ma\'b3pom Atlanci rozpoczynaj\'b9 d\'b3ug\'b9 wspinaczk\'ea; zamkn\'b9\'b3 si\'ea dla nich pe\'b3ny cykl rozwoju - dawno ju\'bf zapomnieli, i\'bf ich przodkowie byli niegdy\'9c lud\'9fmi: nie\'9cwiadomi swego poprzedniego stanu ruszaj
\'b9 w drog\'ea ku cz\'b3owiecze\'f1stwu bez drogowskazu, jakim by by\'b3a pami\'ea\'e6 historycznej przesz\'b3o\'9cci narodu.
\par Na po\'b3udnie od nich Piktowie pozostaj\'b9 dzikusami, jakby wbrew prawom natury ani nie rozwijaj\'b9c si\'ea, ani nie cofaj\'b9}{\fs24\kerning24 c w rozwoju.
\par }{\f76\fs24\kerning24 Na jeszcze g\'b3\'eabszym po\'b3udniu drzemie tajemnicze, staro\'bfytne ju\'bf kr\'f3lestwo - Stygia. Na jej wschodnich rubie\'bfach bytuj\'b9 koczownicze, nomadyjskie plemiona, ju\'bf wtedy znane jako Synowie Shem.
\par U boku Pikt\'f3w, w \'bfyznej dolinie Zingg, pod os\'b3on\'b9 wynios\'b3ych g\'f3r bezimienny, prymitywny szczep uznany za pokrewny . Shemitom wytworzy\'b3 rozwini\'eat\'b9 kultur\'ea rolnicz\'b9.
\par Do impetu hyboryjskiego nap\'b3ywu do\'b3\'b9czy\'b3 jeszcze jeden czynnik: pewne plemi\'ea odkry\'b3o spos\'f3b wznoszenia budowli z kamienia i wkr\'f3tce \'9cwiat ujrza\'b3 pierwsze hyboryjskie pa\'f1stwo - prymitywne i barbarzy\'f1skie kr\'f3
lestwo Hyperborei, kt\'f3re wzi\'ea\'b3o pocz\'b9tek od niezdarnie wzniesionej z g\'b3az\'f3w fortecy, daj\'b9cej oparcie i obron\'ea podczas wa\'9cni plemiennych. Ludzie owego szczepu szybko wyrzekli si\'ea namiot\'f3w z ko\'f1skich sk\'f3r i\~
zamieszkali w domach wznoszonych niezgrabnie, ale solidnie z kamienia; tak zabezpieczeni wnet stali si\'ea pot\'eag\'b9 na miar\'ea \'f3wczesnego \'9cwiata.
\par Niewiele by\'b3o w dziejach przewrot\'f3w bardziej dramatycznych ni\'bf powstanie owego silnego, wojowniczego pa\'f1stwa, kt\'f3rego obywatele nagle porzucili spos\'f3b \'bfycia nomad\'f3w i\~j\'eali wznosi\'e6 domostwa z nie ociosanych g\'b3az\'f3
w, otoczone cyklopicznymi murami - a dokona\'b3 tego lud dopiero wynurzaj\'b9cy si\'ea z epoki kamienia g\'b3adzonego, przez czysty przypadek odkrywaj\'b9c podstawowe z}{\fs24\kerning24 asady sztuki budowlanej.
\par }{\f76\fs24\kerning24 Narodziny kr\'f3lestwa Hyperborei doda\'b3y impetu wielu hyboryjskim plemionom, kt\'f3re, b\'b9d\'9f to pokonane w boju, b\'b9d\'9f to odmawiaj\'b9c uleg\'b3o\'9cci wobec swych zamieszka\'b3ych w\~zamkach pobratymc\'f3w, ruszy\'b3
y na szlak d\'b3ugich w\'eadr\'f3wek, wiod\'b9cy przez niemal po\'b3ow\'ea \'9cwiata. A ju\'bf wtedy wysuni\'eate ku p\'f3\'b3nocy szczepy hyboryjskie poczynaj\'b9 coraz dotkliwiej odczuwa\'e6 zaczepki ze strony ludu jasnow\'b3osych, olbrzymich dzikus\'f3
w, zaawansowanych w\~rozwoju niewiele bardziej ni\'bf ma\'b3poludy.
\par Opowie\'9c\'e6 o nast\'eapnym tysi\'b9cleciu to saga o narodzinach pot\'eagi Hyboryjczyk\'f3w, kt\'f3rych wojownicze plemiona zdominowa\'b3y ca\'b3y Zach\'f3d. Wtedy to w\'b3a\'9cnie kszta\'b3tuj\'b9 si\'ea pierwsze prymitywne kr\'f3lestwa. P\'b3owow\'b3
osi naje\'9fd\'9fcy starli si\'ea z Piktami i zepchn\'eali ich na ja\'b3owe ziemie zachodnie. Osiadli na p\'f3\'b3nocnym zachodzie potomkowie Atlant\'f3w powoli przeobra\'bfaj\'b9 si\'ea z ma\'b3p w prymitywnych dzikus\'f3
w i - jak dotychczas - nie spotkali si\'ea jeszcze z Hyboryjczy karni.
\par Na Dalekim Wschodzie Lemurianie rozwijaj\'b9 sw\'b9 w\'b3asn\'b9, dziwn\'b9 cywilizacj\'ea, za\'9c Hyboryjczycy tworz\'b9 na po\'b3udniu kr\'f3lestwo Koth, kt\'f3re graniczy z pastersk\'b9 krain\'b9 zwan\'b9 Ziemi\'b9 Shem; p\'f3\'b3
dzikie ludy miejscowe poczynaj\'b9 stopniowo zrywa\'e6 z barbarzy\'f1skimi tradycjami - po cz\'ea\'9cci dzi\'eaki zetkni\'eaciu si\'ea z Hyboryjczykami, cz\'ea\'9cciowo za\'9c przez kontakt ze Stygi\'b9, kt\'f3ra od stuleci n\'eaka\'b3
a pasterskie plemiona \'b3upie\'bfczymi najazdami.
\par Jasnow\'b3osy lud dzikus\'f3w z dalekiej p\'f3\'b3nocy tak ur\'f3s\'b3 w si\'b3\'ea i liczb\'ea, \'bfe p\'f3\'b3nocne plemiona hyboryjskie ruszy\'b3y na po\'b3udnie, spychaj\'b9c przed sob\'b9 klany swych pobratymc\'f3w. Jeden z p\'f3\'b3nocnych szczep
\'f3w podbija staro\'bfytne kr\'f3lestwo Hyperborei, ale dawna nazwa kraju nie ulega zmianie.
\par Na po\'b3udniowy wsch\'f3d od Hyperborei z kr\'f3lestwa Zhemri powstaje pa\'f1stwo zwane Zamor\'b9, za\'9c na po\'b3udniowym zachodzie Piktowie naje\'bfd\'bfaj\'b9 \'bfyzn\'b9 dolin\'ea Zingg i\~pokonawszy jej rolniczych mieszka\'f1c\'f3w, osiadaj\'b9 po
\'9cr\'f3d nich; powstaje w ten spos\'f3b mieszana rasa, kt\'f3r\'b9 z kolei podbija plemi\'ea Hyboryjczyk\'f3w i po stopieniu si\'ea z ni\'b9 w jedn\'b9 ca\'b3o\'9c\'e6 daje pocz\'b9tek kr\'f3lestwu o nazwie Zingara.
\par W pi\'ea\'e6 stuleci p\'f3\'9fniej granice pa\'f1stw s\'b9 ju\'bf \'9cci\'9cle okre\'9clone. W \'9cwiecie zachodnim dominuj\'b9 kr\'f3lestwa Hyboryjczyk\'f3w - Aquilonia, Nemedia, Brythunia, Hyperborea, Koth, Ophir, Argos, Corinthia i Kr\'f3
lestwo Pograniczne. Na wsch\'f3d od nich le\'bfy Zamora, a na po\'b3udniowy zach\'f3d Zingara; ich ludy nie s\'b9 spokrewnione i s\'b9 sobie podobne jedynie ciemn\'b9 sk\'f3r\'b9 i egzotycznymi obyczajami.
\par Daleko na po\'b3udniu drzemie Stygi\'b9, wprawdzie nie niepokojona przez obce najazdy, ale ju\'bf w nieco innych granicach - oto ludy shemickie zrzuci\'b3y stygijskie jarzmo, zamieniaj\'b9c je na mniej dla nich uci\'b9\'bfliw\'b9 zale\'bfno\'9c\'e6
od Koth, za\'9c ciemnosk\'f3rzy ciemi\'eazcy zostali odrzuceni za wielk\'b9 rzek\'ea zwan\'b9 Styx, Nilus lub Nil; rzeka ta wyp\'b3ywa na p\'f3\'b3noc z\~tajemniczych obszar\'f3w po\'b3udniowych, po czym zakr\'eaca prawie pod k\'b9tem prostym i toczy sw
e wody na zach\'f3d przez \'bfyzne pastwiska krainy Shem, by w ko\'f1cu wpa\'9c\'e6 do wielkiego oceanu.
\par Najbardziej wysuni\'eatym na zach\'f3d hyboryjskim kr\'f3lestwem jest le\'bf\'b9ca na p\'f3\'b3noc od Aquilonii Cimmeria; jej dzicy mieszka\'f1cy nie zostali zmuszeni do uleg\'b3o\'9cci przez naje\'9fd\'9fc\'f3w; s\'b9 potomkami Atlant\'f3w i dzi\'ea
ki kontaktom z hyboryjsk\'b9 kultur\'b9 rozwijaj\'b9 si\'ea teraz szybciej ni\'bf ich odwieczni nieprzyjaciele, Piktowie, zamieszkuj\'b9cy dzikie d\'bfungle na zach\'f3d od Aquilonii.
\par Po up\'b3ywie nast\'eapnych pi\'eaciu stuleci cywilizacja hyboryjsk\'b9 jest ju\'bf tak rozwini\'eata, i\'bf sam kontakt z ni\'b9 umo\'bfliwia wyd\'9fwigni\'eacie si\'ea z otch\'b3ani barbarzy\'f1stwa dzikim plemionom, kt\'f3re si\'ea z ni\'b9 zetkn\'ea
\'b3y. Najpot\'ea\'bfniejszym kr\'f3lestwem jest pod\'f3wczas Aquilonia, ale inne rywalizuj\'b9 z ni\'b9 co do \'9cwietno\'9cci i si\'b3y. Hyboryjczycy stali si\'ea ras\'b9 w znacznym stopniu ska\'bfon\'b9 przez obc\'b9 krew; najbli\'bfszym pokrewie\'f1
stwem ze wsp\'f3lnymi praprzodkami mog\'b9 si\'ea poszczyci\'e6 mieszka\'f1cy Gunderlandii - p\'f3\'b3nocnej prowincji aquilo\'f1skiej. Ale dop\'b3yw obcej krwi nie os\'b3abi\'b3 Hyboryjczyk\'f3w - s\'b9 przemo\'bfn\'b9 si\'b3\'b9 w \'9c
wiecie zachodnim, cho\'e6 dzikie ludy stepowe nieustannie rosn\'b9 w si\'b3\'ea.
\par Na p\'f3\'b3nocy potomkowie jasnow\'b3osych dzikus\'f3w arktycznych - z\'b3otow\'b3osi, niebieskoocy barbarzy\'f1cy - wyparli hyboryjskie plemiona ze \'9cnie\'bfnych krain; jeszcze tylko staro\'bfytne kr\'f3lestwo Hyperborei daje odp\'f3
r ich naciskowi. Kraj rodzinny owego p\'f3\'b3nocnego ludu zowie si\'ea Nordheim, a jego mieszka\'f1cy dziel\'b9 si\'ea na rudych Vanir\'f3w z Vanaheimu i\~jasnow\'b3osych Aesir\'f3w z Asgardu.
\par I oto na kartach Historii pojawiaj\'b9 si\'ea zn\'f3w Lemurianie - tym razem ju\'bf jako Hyrka\'f1czycy. Przez ca\'b3e stulecia parli stanowczo na zach\'f3d, by teraz osi\'b9gn\'b9\'e6 po\'b3udniowe wybrze\'bfe wielkiego, \'9cr\'f3dl\'b9
dowego Morza Vilayet i za\'b3o\'bfy\'e6 na jego po\'b3udniowym kra\'f1cu kr\'f3lestwo Turan. Pomi\'eadzy wspomnianym morzem a wschodnimi granicami lokalnych ksi\'eastw i domini\'f3w rozci\'b9gaj\'b9 si\'ea dzikie stepy, za\'9c bardziej ku p\'f3\'b3
nocy i na po\'b3udniu - pustynie. Innego ni\'bf hyrka\'f1skie pochodzenia mieszka\'f1cy tamtych stron s\'b9 rozrzuconymi na wielkich obszarach klanami pasterzy; o ich p\'f3\'b3nocnym od\'b3amie nie wiemy nic, po\'b3udniowy za\'9c wywodzi si\'ea
z tubylczych Shemit\'f3w o niewielkiej domieszce krwi hyboryjskiej, uzyskanej za spraw\'b9 w\'eadrownych wojowniczych plemion.
\par Pod koniec tego okresu inne klany Hyrka\'f1czyk\'f3w id\'b9 na zach\'f3d i okr\'b9\'bfywszy p\'f3\'b3nocny kraniec morza \'9ccieraj\'b9 si\'ea z wysuni\'eatymi na wsch\'f3d przycz\'f3\'b3kami Hyperborejczyk\'f3w.
\par Sp\'f3jrzmy przez chwil\'ea na ludzi owego stulecia.
\par Dominuj\'b9cy w \'9cwiecie Hyboryjczycy nie s\'b9 ju\'bf jednolicie jasnow\'b3osi i szaroocy - zmieszali si\'ea z innymi rasami. Po\'9cr\'f3d mieszka\'f1c\'f3w kr\'f3lestwa Koth znajdz
iemy silnie zaznaczone cechy shemickie, a nawet stygijskie - podobnie jak i w Argos, gdzie silniej jednak utrwali\'b3a si\'ea domieszka krwi zingaryjskiej. Brythu\'f1czycy ze wschodu spokrewnili si\'ea z\~ciemnosk\'f3rymi Zamoryjczykami, a ludy po\'b3
udniowej Aquilonii przemiesza\'b3y si\'ea ze smag\'b3ymi Zingaryjczykami do tego stopnia, \'bfe czarne w\'b3osy i br\'b9zowe oczy pocz\'ea\'b3y dominowa\'e6 w Poitain - najbardziej na po\'b3udnie wysuni\'eatej aquilo\'f1skiej prowincji. Staro\'bfytne kr
\'f3lestwo Hyperborei le\'bfy wprawdzie na kra\'f1cu cywilizowanego \'9cwiata, lecz i w \'bfy\'b3ach jego mieszka\'f1c\'f3w p\'b3ynie wiele obcej krwi, a to za spraw\'b9 cudzoziemskich kobiet przywo\'bfonych jako niewolnice z Hyrkanii, Asgardu i Zamory.
\par Nie ska\'bfon\'b9 obcymi domieszkami krew hyboryjsk\'b9 mo\'bfna znale\'9f\'e6 jeszcze tylko w\~Gunderlandii, a to dlatego, \'bfe lud tamtejszy nie ma zwyczaju trzymania niewolnik\'f3w.
\par Barbarzy\'f1cy zachowali czysto\'9c\'e6 swej rasy; Cymmeryjczycy s\'b9 wysocy i silni, w\'b3osy maj\'b9 czarne, a oczy szare lub niebieskie; ludy z Nordheimu s\'b9 podobnego pokroju, ale sk\'f3ra ich jest bia\'b3a, oczy niebieskie, a czupryny rude lub z
\'b3otawe; Piktowie pozostali tacy jak zawsze - kr\'eapi, niscy, bardzo \'9cniadzi, za\'9c oczy i w\'b3osy miewaj\'b9 zwykle czarne.
\par Ciemnosk\'f3rzy Hyrka\'f1czycy to lud szczup\'b3y i wysoki, cho\'e6 coraz cz\'ea\'9cciej zdarzaj\'b9 si\'ea po\'9cr\'f3d nich osobnicy budowy kr\'eapej i sko\'9cnoocy, a to przez domieszk\'ea krwi ogarni\'eatej przez nich w pochodzie na zach\'f3
d inteligentnej rasy, zamieszkuj\'b9cej po\'9cr\'f3d g\'f3r, na wsch\'f3d od Vilayet.
\par Shemit\'f3w najcz\'ea\'9cciej cechuje wzrost \'9credni, ale \'bfe w ich \'bfy\'b3ach p\'b3ynie nieco krwi stygijskiej, zdarzaj\'b9 si\'ea czasem w\'9cr\'f3d nich m\'ea\'bfowie pot\'ea\'bfni, szerocy w barach i masywnie zbudowani; zwykle bywaj\'b9
ciemnoocy, nosy maj\'b9 haczykowate, a w\'b3osy tak czarne, \'bfe a\'bf wpadaj\'b9ce w b\'b3\'eakit.
\par Stygijczycy s\'b9 \'9cniadzi, wysocy, proporcjonalnej budowy; twarze ich cechuj\'b9 zazwyczaj rysy proste acz szlachetne; taka jest stygijska klasa panuj\'b9ca; \'bfyj\'b9ce w ucisku i\~poniewierce warstwy ni\'bfsze stanowi\'b9 wynaturzon\'b9 mieszanin
\'ea wielu ras - stygijskiej, shemickiej, a nawet hyboryjskiej.
\par Na po\'b3udnie od Stygii le\'bf\'b9 rozleg\'b3e kr\'f3lestwa lud\'f3w czarnosk\'f3rych - Amazon\'f3w, Kushyt\'f3w i Atlajan - oraz zamieszkane przez r\'f3\'bfne ludy cesarstwo Zembante.
\par Pomi\'eadzy Aquiloni\'b9 i puszcz\'b9 piktyjsk\'b9 znajduje si\'ea Pogranicze Bosso\'f1skie; jego mieszka\'f1cy wywodz\'b9 si\'ea od miejscowego plemienia ogarni\'eatego przez hyboryjski szczep ju\'bf w pierwszych stuleciach w\'eadr\'f3wki Hyboryjczyk\'f3
w na po\'b3udnie. Bosso\'f1czycy nigdy nie ulegli wp\'b3ywom naje\'9fd\'9fc\'f3w o wy\'bfszej kulturze i zostali przez nich zepchni\'eaci na sam skraj cywilizowanego \'9cwiata; s\'b9 lud\'9fmi wzrostu \'9credniego i \'9credniej budowy, a oczy miewaj\'b9
szare lub br\'b9zowe; utrzymuj\'b9 si\'ea g\'b3\'f3wnie z rolnictwa, mieszkaj\'b9 za\'9c w du\'bfych, okolonych solidnymi murami wsiach; s\'b9 poddanymi kr\'f3la Aquilonii. Ich kraina rozci\'b9ga si\'ea od Cimmerii na p\'f3\'b3nocy a\'bf po Zingar\'ea
na po\'b3udniowym zachodzie, tworz\'b9c}{\fs24\kerning24 tym samym przedmurze dla Aquilonii tak przeciw Cymmeryjczykom, jak i Piktom.
\par }{\f76\fs24\kerning24 W boju s\'b9 Bosso\'f1czycy nieugi\'eaci, za\'9c w ci\'b9gu stuleci wojen z p\'f3\'b3nocnymi i\~zachodnimi barbarzy\'f1cami wznie\'9cli taktyk\'ea walki defensywnej na tak wysoki poziom, \'bfe otwartym atakiem prawie nie spos\'f3
b prze\'b3ama\'e6 ich obronnych formacji.
\par Taki oto by\'b3 \'9cwiat w czasach Conana.
\par }\pard \qc \li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\faauto\rin0\lin0\itap0 \cbpat8 {\fs24\kerning24 \page }{\b\f76\fs28\kerning24 DOM PE\'a3EN \'a3OTR\'d3W
\par }{\fs24\kerning24
\par }{\b\f76\fs28\kerning24 (Prze\'b3o\'bfy\'b3: Stanis\'b3aw Pleba\'f1ski)}{\b\fs28\kerning24
\par }\pard \qj \fi709\li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\faauto\rin0\lin0\itap0 \cbpat8 {\fs24\kerning24 \page }{\i\f76\fs24\kerning24 Powiadaj\'b9 legendy, \'bfe najpot\'ea\'bfniejszy wojownik ery hyboryjskiej, cz\'b3ek - jak pisa\'b3
nemedyjski kronikarz - kt\'f3ry \'84swemi obutymi w sanda\'b3y stopy podepta\'b3 zdobne w klejnoty trony Ziemi\'94, urodzi\'b3 si\'ea na polu bitwy, w czym mia\'b3a by\'e6 wieszczba jego przysz\'b3ych los\'f3w. Jest to mo\'bf
liwi., albowiem niewiasty cymmeryjskie r\'f3wnie sprawnie jak ich m\'ea\'bfowie w\'b3ada\'b3y or\'ea\'bfem, nie mo\'bfna tedy wykluczy\'e6, i\'bf matka Conana, nie bacz\'b9c na powa\'bfny sw\'f3j stan, pospieszy\'b3a, by odpiera\'e6 atak wra\'bf
ych Vanirow. W\'9cr\'f3d wojen zaczepnych i odpornych, toczonych z niewielkimi tylko przerwami przez bitne klany Cymmeryjczyk\'f3w, up\'b3ywa\'b3o dzieci\'f1stwo Conana. Po ojcu, kowalu i p\'b3atnerzu, obdarzony nad wiek okaza\'b3\'b9 statur\'b9 bra\'b3 w
\~nich udzia\'b3, odk\'b9d m\'f3g\'b3 unie\'9c\'e6 miecz w d\'b3oni. Mia\'b3 pi\'eatna\'9ccie lat, gdy zjednoczone plemiona cymmeryjskie obieg\'b3y, zdoby\'b3y i pu\'9cci\'b3y z dymem Vanarium, gr\'f3d pograniczny wzniesiony przez ekspansywnych Aquilo\'f1
czyk\'f3w na ziemiach tradycyjnie przynale\'bfnych Cimmerii. By\'b3 jednym z tych, co najw\'9ccieklej darli si\'ea na mury i najg\'b3\'eabiej ubroczyli or\'ea\'bf we wrogiej krwi. Jego imi\'ea pocz\'eato wymawia\'e6
z szacunkiem przy ogniskach narad. Po zdobyciu Venarium sp\'eadzi\'b3 Conan czas jaki\'9c w rodzinnym szczepie, u boku sprzymierzonych Aesir\'f3w czyni\'b9c wyprawy na tradycyjnie wrogich Vanir\'f3w. W jednej z owych wypraw dosta\'b3 si\'ea
do niewoli, ale z niej zemkn\'b9\'b3 i ruszy\'b3 na po\'b3udnie. Dotar\'b3 do Arenjun, zamoryiskiego Miasta Z\'b3odziei, w kt\'f3rym rozpocz\'b9\'b3 trwaj\'b9c\'b9 kilka lat karier\'ea zawodowego rabusia, kontynuowan\'b9
w stolicy Zamory, Shadizarze, w kr\'f3lestwach Corinthii i Nemedii...
\par }\pard \qc \li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\faauto\rin0\lin0\itap0 \cbpat8 {\fs24\kerning24 \page }{\b\fs28\kerning24 1.
\par }{\fs24\kerning24
\par }\pard \qj \fi720\li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\faauto\rin0\lin0\itap0 \cbpat8 {\f76\fs24\kerning24 Podczas dworskiego festynu Nabonidus, Czerwony Kap\'b3an, rzeczywisty w\'b3adca stolicy, dyskretnie dotkn\'b9\'b3 ramienia m\'b3
odego arystokraty Murila, ten za\'9c odwr\'f3ci\'b3 si\'ea, by napotka\'e6 zagadkowe spojrzenie dostojnika. \'afaden z nich nie wyrzek\'b3 ani s\'b3owa; Nabonidus sk\'b3oni\'b3 si\'ea tylko i poda\'b3 Murilowi niewielkie z\'b3ote puzderko. \'8cwiadom,
\'bfe niczego bez powodu Nabonidus nie czyni\'b3, m\'b3ody szlachcic wymkn\'b9\'b3 si\'ea przy pierwszej nadarzaj\'b9cej si\'ea okazji i w po\'9cpiechu wr\'f3ci\'b3 do swej komnaty. Tu otworzy\'b3 puzdro; znalaz\'b3 w nim ludzkie ucho, \'b3
atwe do rozpoznania dzi\'eaki szczeg\'f3lnej bli\'9fnie. Krople zimnego potu wyst\'b9pi\'b3y mu na czo\'b3o - nie mia\'b3 ju\'bf w\'b9tpliwo\'9cci, jak\'b9 to my\'9cl ukryt\'b9 wyra\'bfa\'b3o spojrzenie Czerwonego Kap\'b3ana.
\par Pomimo jednak swych uperfumowanych, trefionych czarnych lok\'f3w nie by\'b3 Murilo s\'b3abeuszem, zginaj\'b9cym bez walki kark przed katem. Nie wiedzia\'b3, czy Nabonidus igra z nim tylko, czy te\'bf umo\'bfliwia ucieczk\'ea na dobrowolne wygnanie; ju\'bf
to, i\'bf \'bfy\'b3 jeszcze i by\'b3 wolny, dowodzi\'b3o, \'bfe dano mu co najmniej kilka godzin - zapewne do namys\'b3u. Lecz nie namys\'b3u i\~decyzji potrzebowa\'b3 - potrzebowa\'b3 narz\'eadzia. A wyposa\'bfy\'b3a go w owo narz\'eadzie
Fortuna, nie przestaj\'b9ca dzia\'b3a\'e6 pomi\'eadzy spelunkami i burdelami dzielnic n\'eadzy nawet wtedy, gdy w\~swym domu, w cz\'ea\'9cci stolicy zajmowanej przez pa\'b3ace arystokracji, wie\'f1czone purpurowymi wie\'bfami, strojne w marmur i ko\'9c
\'e6 s\'b3oniow\'b9, rozdygotany Murilo rozmy\'9cla\'b3 nad sposobem pokrzy\'bfowania Nabonidusowych plan\'f3w.
\par A by\'b3 pewien kap\'b3an boga Anu, kt\'f3rego \'9cwi\'b9tynia wznosz\'b9ca si\'ea na obrze\'bfu dzielnicy n\'eadzy stanowi\'b3a scen\'ea czego\'9c wi\'eacej ni\'9fli tylko obrz\'ead\'f3w i mod\'b3\'f3w. Kap\'b3an \'f3w, t\'b3usty i\~dobrze od\'bf
ywiony, uprawia\'b3 paserstwo, b\'ead\'b9c r\'f3wnocze\'9cnie szpiegiem na us\'b3ugach gwardii. Interes prosperowa\'b3 kwitn\'b9co, a z\'b3oto dwoma wartkimi strumieniami wp\'b3ywa\'b3o do szkatu\'b3y kap\'b3ana, jako \'bfe dzielnic\'b9, z kt\'f3r\'b9
graniczy\'b3a \'9cwi\'b9tynia, by\'b3 Labirynt - pl\'b9tanina b\'b3otnistych, kr\'eatych uliczek, plugawych spelunek nawiedzanych przez najbardziej notorycznych z\'b3odziei i\~hultaj\'f3w w kr\'f3lestwie. Odwag\'b9 i bezczelno\'9cci\'b9 wyr\'f3\'bf
niali si\'ea spo\'9cr\'f3d nich gunderskiego pochodzenia dezerter z wojsk najemnych i pewien cymmeryjski barbarzy\'f1ca. Pierwszego za spraw\'b9 kap\'b3ana Anu schwytano i obwieszono na placu targowym, Cymmeryjczyk atoli umkn\'b9\'b3; dowiedziawszy si\'ea
okr\'ea\'bfn\'b9 drog\'b9 0 zdradzie kap\'b3ana, wtargn\'b9\'b3 noc\'b9 do \'9cwi\'b9tyni i\~skr\'f3ci\'b3 donosiciela o g\'b3ow\'ea.
\par W mie\'9ccie zawrza\'b3o. Poszukiwania zab\'f3jcy by\'b3y wszak\'bfe bezskuteczne, dop\'f3ki pewna ladacznica nie wyda\'b3a Cymmeryjczyka w r\'eace kr\'f3lewskiego rontu - zaprowadzi\'b3a kapitana stra\'bfy i jego dru\'bfyn\'ea
do ukrytej komory, gdzie spoczywa\'b3 zmo\'bfony pijackim snem barbarzy\'f1ca. Gdy j\'eali go p\'eata\'e6, ockn\'b9\'b3 si\'ea - wrazi\'b3 sztylet w gard\'b3o oficera, przedar\'b3 si\'ea przez pozosta\'b3ych napastnik\'f3w i uszed\'b3
by niechybnie, gdyby nie trunek, wci\'b9\'bf jeszcze za\'e6miewaj\'b9cy zmys\'b3y; rozjuszony, na wp\'f3\'b3 o\'9clep\'b3y, szybuj\'b9c tygrysim skokiem ku wolno\'9cci, nie trafi\'b3 w otwarte drzwi i tak pot\'ea\'bfnie hukn\'b9\'b3 \'b3bem o kamienn\'b9
\'9ccian\'ea, \'bfe pad\'b3 bez czucia i\~\'9cwiadomo\'9cci.
\par Przyszed\'b3 do siebie dopiero w najg\'b3\'eabszym lochu miasta, przykuty do \'9cciany \'b3a\'f1cuchami, kt\'f3rym nawet jego olbrzymie musku\'b3y nie mog\'b3y da\'e6 rady. Na po\'b3y siedz\'b9c, na po\'b3y le\'bf\'b9c, maj\'b9c za pos\'b3anie przygar\'9c
\'e6 jeno zgni\'b3ej s\'b3omy, przeklina\'b3 barbarzy\'f1ca moc kwa\'9cnego wina i dziewk\'ea zdradliw\'b9, gdy szcz\'eakn\'ea\'b3y rygle, a do lochu wkroczy\'b3 cz\'b3ek z\~twarz\'b9 zamaskowan\'b9, owini\'eaty szerokim, czarnym p\'b3
aszczem. Cymmeryjczyk przygl\'b9da\'b3 mu si\'ea z zainteresowaniem, odgaduj\'b9c w nocnym go\'9cciu oprawc\'ea, przys\'b3anego, by mu gard\'b3o cichcem poder\'bfn\'b9\'b3; upewnia\'b3a go w tym ciekawo\'9c\'e6 z jak\'b9 przybysz mierzy\'b3 go wzrokiem. A
\~nawet w piwnicznym p\'f3\'b3mroku, mimo p\'eataj\'b9cych cz\'b3onki je\'f1ca \'b3a\'f1cuch\'f3w, pot\'ea\'bfne, imponuj\'b9co umi\'ea\'9cnione cia\'b3o Cymmeryjczyka sprawia\'b3o wra\'bfenie, i\'bf drzemi\'b9 w nim si\'b3y nied\'9fwiedzia i szybko\'9c
\'e6 pantery. Spod czarnej zwichrzonej grzywy niebieskie oczy l\'9cni\'b3y niepohamowan\'b9 dziko\'9cci\'b9.
\par - Czy chcesz \'bfy\'e6? - zapyta\'b3 Murilo, on to bowiem nawiedzi\'b3 pojmanego zab\'f3jc\'ea.
\par Barbarzy\'f1ca mrukn\'b9\'b3, a w jego oczach pojawi\'b3 si\'ea b\'b3ysk zainteresowania; cho\'e6 nie wyrzek\'b3 ani s\'b3owa, si\'b3a wyrazu o\'bfywionego nadziej\'b9 spojrzenia by\'b3a dostatecznie wymown\'b9 odpowiedzi\'b9.
\par - Chc\'ea, by\'9c zabi\'b3 dla mnie cz\'b3owieka.
\par }{\fs24\kerning24 - Kogo?
\par }{\f76\fs24\kerning24 G\'b3os Murila zni\'bfy\'b3 si\'ea do szeptu:
\par - Nabonidusa, kr\'f3lewskiego kap\'b3ana}{\fs24\kerning24 .
\par }{\f76\fs24\kerning24 Cymmeryjczyk nie okaza\'b3 zdumienia ani obawy; obcy by\'b3 mu nawet cie\'f1 szacunku dla wielkich tego \'9cwiata - kr\'f3l czy \'bfebrak, nie widzia\'b3 r\'f3\'bfnicy. Nie przysz\'b3o mu te\'bf do g\'b3
owy pytanie, dlaczego Murilo zwr\'f3ci\'b3 si\'ea do niego w\'b3a\'9cnie, cho\'e6 dzielnice n\'eadzy pe\'b3ne by\'b3y korzystaj\'b9cych z wolno\'9cci p\'b3atnych skrytob\'f3jc\'f3w.
\par - Kiedy b\'ead\'ea wolny?
\par - Nim minie godzina. W nocy tej cz\'ea\'9cci wi\'eazienia pilnuje tylko jeden stra\'bfnik; mo\'bfna go przekupi\'e6. M\'f3wi\'b9c \'9cci\'9cle: ju\'bf jest przekupiony. Sp\'f3jrz - oto klucze: zdejm\'ea twe \'b3a\'f1cuchy, a gdy od mego odej\'9c
cia czas up\'b3ynie bezpieczny, stra\'bfnik Athicus drzwi twej celi otworzy. Athicusa powalisz i strz\'eapami swej tuniki zwi\'b9\'bfesz; na tak sprawionego nie padnie podejrzenie, a wszyscy uwierz\'b9, \'bfe pomoc dla ci\'ea z zewn\'b9trz nadesz\'b3a. Id
\'9f od razu do domu Czerwonego Kap\'b3ana i zabij go; udaj si\'ea potem do Szczurzej Nory, gdzie pewien cz\'b3owiek da ci konia i trzos pe\'b3en z\'b3ota - tak opatrzony zdo\'b3asz wymkn\'b9\'e6 si\'ea z miasta i opu\'9cci\'e6 kraj.
\par - Zdejmuj natychmiast te przekl\'eate okowy! - za\'bf\'b9da\'b3 Cymmeryjczyk. - I ka\'bf stra\'bfnikowi, by mi przyni\'f3s\'b3 spy\'bf\'ea. Na Croma! Dzie\'f1 ca\'b3y prze\'bfy\'b3em o chlebie i wodzie i\~prawiem szczez\'b3 z g\'b3odu!
\par - Stanie si\'ea, jak rzek\'b3e\'9c, ale pami\'eataj: nie wolno ci uciec, nim b\'ead\'ea mia\'b3 do\'9c\'e6 czasu, by dotrze\'e6 do mego domostwa.
\par Uwolniony z \'b3a\'f1cuch\'f3w barbarzy\'f1ca wsta\'b3 i przeci\'b9gn\'b9\'b3 si\'ea, pr\'ea\'bf\'b9c pot\'ea\'bfne ramiona; w p\'f3\'b3mroku kazamaty przypomina\'b3 olbrzyma. Murilo pomy\'9cla\'b3, \'bfe je\'9cli ktokolwiek na \'9cwiecie by\'b3
by w stanie zg\'b3adzi\'e6 Czerwonego Kap\'b3ana, to ten Cymmeryjczyk jest do tego zdolny.
\par Raz jeszcze m\'b3ody szlachcic gwoli pewno\'9cci powt\'f3rzy\'b3 sw\'f3j plan, po czym opu\'9cci\'b3 wi\'eazienie, przed wyj\'9cciem polecaj\'b9c Athicusowi, by zani\'f3s\'b3 je\'f1cowi mis\'ea jad\'b3a i kwart\'ea piwa. Wiedzia\'b3, \'bfe stra\'bf
nikowi mo\'bfe ufa\'e6 nie tylko z powodu hojnie sypni\'eatego z\'b3ota; posiada\'b3 informacje, kt\'f3rych ujawnienie grozi\'b3o Athicusowi stryczkiem.
\par Dopiero znalaz\'b3szy si\'ea z powrotem w swej komnacie Murilo odzyska\'b3 spok\'f3j ducha. Nabonidus dzia\'b3a\'b3by r\'eakami bezwolnego kr\'f3la - tego by\'b3 pewien. A przecie\'bf kr\'f3lewscy stra\'bfnicy nie ko\'b3atali do jego drzwi; oznacza\'b3
o to, \'bfe kap\'b3an nie powiedzia\'b3 kr\'f3lowi nic - na razie... Jutro niechybnie by\'b3by to uczyni\'b3 - gdyby do\'bfy\'b3 jutra.
\par Murilo wierzy\'b3, i\'bf Cymmeryjczyk dotrzyma umowy; inn\'b9 rzecz\'b9 by\'b3o to, czy zdo\'b3a cel wyznaczony osi\'b9gn\'b9\'e6. Po wielokro\'e6 ju\'bf pr\'f3bowano zg\'b3adzi\'e6 Czerwonego Kap\'b3ana - i\~nasy\'b3ani zb\'f3jcy umierali tajemnicz\'b9
\'9cmierci\'b9. Cho\'e6 i przebiegli bywali, i okrutni, i zuchwali - gin\'eali jednako; wychowani w miastach, nie posiadali wilczych instynkt\'f3w barbarzy\'f1cy.
\par Murilo ujrza\'b3 wyj\'9ccie ze swej nieweso\'b3ej sytuacji w chwili, gdy obracaj\'b9c w d\'b3oniach z\'b3ote puzderko z wiadom\'b9 zawarto\'9cci\'b9, dowiedzia\'b3 si\'ea swymi sekretnymi kana\'b3ami o\~
pojmaniu Cymmeryjczyka. Teraz w spokoju swej komnaty wzni\'f3s\'b3 toast za cz\'b3owieka imieniem Conan i za jego powodzenie tej nocy. S\'b9czy\'b3 jeszcze wino, gdy jeden z jego szpieg\'f3w przyni\'f3s\'b3 wie\'9c\'e6, i\'bf
Athicusa aresztowano i osadzono w twierdzy. Cymmeryjczyk tedy nie uciek\'b3...
\par Murilo po raz wt\'f3ry poczu\'b3, jak krew w jego \'bfy\'b3ach lodowacieje. Dostrzeg\'b3 w owej odmianie fortuny diabelsk\'b9 r\'eak\'ea Nabonidusa; poj\'b9\'b3 nagle, \'bfe ulega oto niesamowitej obsesji: roi\'b3o mu si\'ea, \'bfe Czerwony Kap\'b3
an nie cz\'b3owiekiem jest, a czarownikiem zdolnym czyta\'e6 w\~my\'9clach swych ofiar, poci\'b9gaj\'b9cym za struny, na kt\'f3rych ta\'f1cz\'b9 jak marionetki.
\par Desperacja rodzi determinacj\'ea. Kryj\'b9c miecz pod czarn\'b9 opo\'f1cz\'b9, wybieg\'b3 Murilo z\~domu ukrytym wyj\'9cciem i po\'9cpieszy\'b3 opustosza\'b3ymi ulicami. Zbli\'bfa\'b3a si\'ea p\'f3\'b3noc w\'b3a\'9cnie, gdy stan\'b9\'b3
przed domem Nabonidusa, majacz\'b9cym czarn\'b9 bry\'b3\'b9 po\'9cr\'f3d ogrodu otoczonego murem, oddzielaj\'b9cym posiad\'b3o\'9c\'e6 kap\'b3ana od s\'b9siedniej posesji. Mur by\'b3 wysoki, ale mo\'bfliwy do pokonania. Nabonidus nie wierzy\'b3
w przeszkody tak proste jak kamienna bariera; to, czego naprawd\'ea nale\'bfa\'b3o si\'ea obawia\'e6, znajdowa\'b3o si\'ea za murem. Murilo nie wiedzia\'b3 dok\'b3adnie, na co mo\'bfe si\'ea natkn\'b9\'e6; powiadano, \'bfe olbrzymi, krwio\'bferczy pies w
\'b3\'f3czy si\'ea po ogrodzie, od czasu do czasu rozdzieraj\'b9c kogo\'9c na strz\'eapy tak, jak ogar rozdziera kr\'f3lika. Co wi\'eacej mog\'b3o na\'f1 czyha\'e6 za murem - nie pr\'f3bowa\'b3 nawet przewidzie\'e6.
\par Ludzie, kt\'f3rym w sprawach wagi pa\'f1stwowej dozwalano na kr\'f3tko wej\'9c\'e6 do domu, opowiadali, \'bfe Nabonidus otacza\'b3 si\'ea przepychem, ale poprzestawa\'b3 na zaskakuj\'b9co nielicznej s\'b3u\'bfbie; w istocie widywano tylko jednego s\'b3u
\'bf\'b9cego - wysokiego, ma\'b3om\'f3wnego cz\'b3eka imieniem Joka. Kogo\'9c innego - zapewne niewolnika - s\'b3yszano poruszaj\'b9cego si\'ea w\~zakamarkach domu, osoby tej nie widzia\'b3 jednak nikt. Najwi\'eaksz\'b9 niewiadom\'b9
tajemniczego domostwa by\'b3 sam Nabonidus. Si\'b3a jego intryg i rozleg\'b3e wp\'b3ywy nawet poza granicami pa\'f1stwa uczyni\'b3y ze\'f1 najpot\'ea\'bfniejszego cz\'b3owieka w kr\'f3lestwie. Lud, kanclerz i\~kr\'f3l jak bezwolne kuk\'b3y ta\'f1
czyli na strunach skupionych w r\'eakach Czerwonego Kap\'b3ana.
\par Murilo wspi\'b9\'b3 si\'ea na mur i zeskoczy\'b3 do ogrodu pogr\'b9\'bfonego w cieniach, zag\'easzczonych miejscami przez roz\'b3o\'bfyste krzewy i poruszane wiatrem listowie. \'afadne \'9cwiat\'b3o nie rozja\'9cnia\'b3o okien domu, odcinaj\'b9cego si\'ea
czarn\'b9 bry\'b3\'b9 na tle nocnego nieba. M\'b3ody szlachcic przemyka\'b3 ostro\'bfnie przez kolczaste chaszcze; rozgor\'b9czkowana wyobra\'9fnia p\'b3ata\'b3a figle: chwilami zdawa\'b3o mu si\'ea, \'bfe s\'b3yszy ujadanie wielkiego psa - l
ada moment spodziewa\'b3 si\'ea ujrze\'e6 pot\'ea\'bfne cielsko \'9cmigaj\'b9ce na\'f1 z ciemno\'9cci. Wprawdzie w\'b9tpi\'b3 w\~skuteczno\'9c\'e6 swego miecza przeciwko takiemu atakowi, ale nie zawaha\'b3 si\'ea. Czy w k\'b3
ach bestii, czy od katowskiego topora - umiera si\'ea podobnie.
\par Nagle potkn\'b9\'b3 si\'ea o co\'9c masywnego i podatnego zarazem. Schyli\'b3 si\'ea, by lepiej widzie\'e6 w nik\'b3ym \'9cwietle gwiazd - i rozpozna\'b3 bezw\'b3adny kszta\'b3t. U jego st\'f3p le\'bfa\'b3 pies pilnuj\'b9cy ogrodu - martwy pies. Mia\'b3
skr\'eacony kark, a na ciele \'9clady wygl\'b9daj\'b9ce jak rany zadane wielkimi k\'b3ami. Murilo by\'b3 pewien, \'bfe nie mog\'b3a tego dokona\'e6 \'bfadna ludzka istota; najwyra\'9fniej bestia napotka\'b3a potwora pot\'ea\'bfniejszego od siebie. M\'b3
ody szlachcic spojrza\'b3 nerwowo w stron\'ea tajemniczej g\'eastwiny chaszczy i krzew\'f3w; dreszcz przebieg\'b3 mu po grzbiecie. Ruszy\'b3 w stron\'ea pogr\'b9\'bfonego w ciszy domu. Pierwsze drzwi, kt\'f3rych spr\'f3bowa\'b3, by\'b3y otwarte. Uj\'b9
\'b3 mocniej r\'eakoje\'9c\'e6 miecza i przekroczy\'b3 pr\'f3g; znalaz\'b3 si\'ea w d\'b3ugim, mrocznym korytarzu, s\'b3abo roz\'9cwietlonym promykiem wnikaj\'b9cym obok zas\'b3ony przegradzaj\'b9cej odleg\'b3e wyj\'9ccie.
\par Grobowa cisza wisia\'b3a w powietrzu.
\par Murilo j\'b9\'b3 si\'ea skrada\'e6 korytarzem; zatrzyma\'b3 si\'ea na ko\'f1cu, by poprzez szpar\'ea w\~zas\'b3onie ujrze\'e6 o\'9cwietlony pok\'f3j o oknach szczelnie zas\'b3oni\'eatych aksamitnymi storami tak, by ani promyk \'9cwiat\'b3a nie przedar\'b3
si\'ea na zewn\'b9trz. Pok\'f3j by\'b3 pusty - je\'9cli pustk\'b9 nazwa\'e6 brak \'bfywej istoty; kogo\'9c w nim jednak Murilo zobaczy\'b3. Po\'9cr\'f3d rumowiska mebli i pozrywanych ze \'9ccian tkanin, co \'9cwiadczy\'b3
o o rozegranej tu straszliwej walce, le\'bfa\'b3a ludzka posta\'e6. Spoczywa\'b3a na brzuchu, lecz g\'b3owa jej tak by\'b3a skr\'eacona, \'bfe podbr\'f3dek pozosta\'b3 a\'bf za ramieniem. Rysy twarzy, zastyg\'b3ej w przera\'9fliwym grymasie, uk\'b3ada\'b3
y si\'ea w kszta\'b3t z\'b3o\'9cliwego u\'9cmiechu. Po raz pierwszy Murilo poczu\'b3 tej nocy, \'bfe jego determinacja s\'b3abnie. Niepewnie spojrza\'b3 w stron\'ea, z kt\'f3rej nadszed\'b3, ale wizja katowskiego pnia i topora podzia\'b3a\'b3a na\'f1
jak nowy zastrzyk woli: ruszy\'b3 przez pok\'f3j, staraj\'b9c si\'ea unika\'e6 widoku cia\'b3a rozci\'b9gni\'eatego na \'9crodku. Cho\'e6 cz\'b3owieka tego nie widzia\'b3 nigdy przedtem, dzi\'eaki zas\'b3yszanym opisom odgad\'b3, i\'bf by\'b3
to Joka, ponury s\'b3uga Nabonidusa.
\par Przez uchylone drzwi, przes\'b3oni\'eate stor\'b9, zajrza\'b3 do szerokiej, okr\'b9g\'b3ej komnaty, otoczonej galeri\'b9 w po\'b3owie wysoko\'9cci pomi\'eadzy b\'b3yszcz\'b9c\'b9 posadzk\'b9 a wynios\'b3ym sklepieniem. Sala ta urz\'b9dzona by\'b3a z i\'9c
cie kr\'f3lewskim przepychem. Na \'9crodku sta\'b3 bogato rze\'9fbiony mahoniowy st\'f3\'b3, d\'9fwigaj\'b9cy bezlik naczy\'f1 z winem i kosztownymi potrawami. Wtem... Murilo skamienia\'b3 - na wielkim fotelu zwr\'f3conym oparciem w jego stron\'ea
spostrzeg\'b3 posta\'e6 przyobleczon\'b9 w szaty powszechnie znane w ca\'b3ym kr\'f3lestwie. Czerwony r\'eakaw skrywa\'b3 rami\'ea spoczywaj\'b9ce na por\'eaczy, g\'b3owa, nakryta szkar\'b3atnym kapturem habitu, nieco pochyla\'b3a si\'ea jakby w zamy\'9c
leniu. Takim w\'b3a\'9cnie widywa\'b3 Murilo Nabonidusa na kr\'f3lewskim dworze - setki razy.
\par Przeklinaj\'b9c bicie w\'b3asnego serca, m\'b3odzieniec pocz\'b9\'b3 si\'ea skrada\'e6; uni\'f3s\'b3szy miecz, ca\'b3ym cia\'b3em gotowa\'b3 si\'ea do zadania ciosu. Cho\'e6 by\'b3 coraz bli\'bfej, ofiara nie drgn\'ea\'b3a; odni\'f3s\'b3 wra\'bfenie, \'bf
e jego ostro\'bfnie stawiane kroki nie zosta\'b3y us\'b3yszane. Czy\'bfby Czerwony Kap\'b3an zasn\'b9\'b3? Jeden krok dzieli\'b3 Murila od jego wroga, gdy nagle siedz\'b9cy w fotelu wsta\'b3 i odwr\'f3ci\'b3 si\'ea, i spotka\'b3y si\'ea ich spojrzenia.
\par Krew odp\'b3yn\'ea\'b3a w jednej chwili z cz\'b3onk\'f3w Murila.
\par R\'eakoje\'9c\'e6 miecza wysun\'ea\'b3a si\'ea ze zmartwia\'b3ej d\'b3oni, a klinga uderzaj\'b9c o marmurowe p\'b3yty posadzki j\'eakn\'ea\'b3a metalicznie.
\par Okropny krzyk wydar\'b3 si\'ea spoza zsinia\'b3ych warg i nim zamar\'b3, inny d\'9fwi\'eak zmiesza\'b3 si\'ea z jego echem - g\'b3uchy \'b3oskot padaj\'b9cego cia\'b3a.
\par }\pard \ql \fi720\li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\faauto\rin0\lin0\itap0 \cbpat8 {\f76\fs24\kerning24 W domu Czerwonego Kap\'b3ana zapanowa\'b3a cisza.
\par }\pard \qc \li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\faauto\rin0\lin0\itap0 \cbpat8 {\b\fs28\kerning24 2.
\par }\pard \qj \li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\faauto\rin0\lin0\itap0 \cbpat8 {\fs24\kerning24
\par }\pard \qj \fi720\li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\faauto\rin0\lin0\itap0 \cbpat8 {\f76\fs24\kerning24 Wkr\'f3tce po odej\'9cciu Murila z lochu, w kt\'f3rym osadzony by\'b3 Conan Cymmeryjczyk, Athicus przyni\'f3s\'b3 wi\'ea\'9fniowi tac\'ea z posi\'b3
kiem z\'b3o\'bfonym z kufla piwa i pot\'ea\'bfnego po\'b3cia mi\'easa. Conan \'bfar\'b3ocznie rzuci\'b3 si\'ea na jad\'b3o; gdy si\'ea posila\'b3, Athicus ruszy\'b3 na ostatni obch\'f3d cel chc\'b9c sprawdzi\'e6, czy wszystko przebie
ga zgodnie z planem, tak aby nikt nie sta\'b3 si\'ea mimowolnym \'9cwiadkiem zaplanowanej ucieczki. Zaj\'eaty by\'b3 jeszcze obchodem, gdy oddzia\'b3 gwardii wtargn\'b9\'b3 do wi\'eazienia i aresztowa\'b3 go. Murilo myli\'b3 si\'ea s\'b9dz\'b9c, i\'bf
aresztowanie owo -ma zwi\'b9zek z przygotowan\'b9 ucieczk\'b9 Conana - prawda by\'b3a inna: Athicus zbyt otwarcie wdawa\'b3 si\'ea w konszachty z wyst\'eapn\'b9 gawiedzi\'b9 Labiryntu, aresztowanie za\'9c by\'b3o konsekwencj\'b9
jednego z dawniejszych grzech\'f3w stra\'bfnika. Inny wartownik zaj\'b9\'b3 jego miejsce - ot\'eapia\'b3e i bierne indywiduum, kt\'f3rego \'bfadna \'b3ap\'f3wka nie by\'b3aby w stanie sk\'b3oni\'e6 do zaniechania regulaminowych obowi\'b9zk\'f3
w. Brak mu by\'b3o wyobra\'9fni, co nadrabia\'b3 przesadnie g\'b3\'eabokim przekonaniem o wa\'bfno\'9cci pe\'b3nionej przeze\'f1 funkcji.
\par Kiedy zamilk\'b3y ju\'bf krzyki wleczonego przez gwardzist\'f3w Athicusa, nowy stra\'bfnik rozpocz\'b9\'b3 rutynowy obch\'f3d korytarzy. Gdy dotar\'b3 do celi Conana, jego g\'b3\'eaboko zakorzenione poczucie dyscypliny dozna\'b3o wstrz\'b9su: ujrza\'b3
uwolnionego z \'b3a\'f1cuch\'f3w wi\'ea\'9fnia, kt\'f3ry ko\'f1czy\'b3 w\'b3a\'9cnie ogryza\'e6 resztki pieczystego z pot\'ea\'bfnej ko\'9cci wo\'b3owej. Widok ten tak wielce wzburzy\'b3 stra\'bfnika, \'bfe pope\'b3ni\'b3 b\'b3\'b9d: nie przyzywaj\'b9
c wartownik\'f3w z innych cz\'ea\'9cci wi\'eazienia sam wszed\'b3 do celi. By\'b3a to jego pierwsza, a zarazem ostatnia pomy\'b3ka na s\'b3u\'bfbie. Conan bowiem zgruchota\'b3 mu czaszk\'ea wo\'b3owym gnatem, przyw\'b3aszczy\'b3 sobie jego pugina\'b3 i p
\'eak kluczy, po czym spokojnie opu\'9cci\'b3 cel\'ea. Tej nocy, zgodnie ze s\'b3owami Murila, czuwa\'b3 tylko jeden stra\'bfnik; Cymmeryjczyk, korzystaj\'b9c z kluczy, rych\'b3o znalaz\'b3 si\'ea na wolno\'9cci, tak jak gdyby plan Murila si\'ea powi\'f3d
\'b3. W cieniu wi\'eaziennych mur\'f3w Conan zatrzyma\'b3 si\'ea. by podj\'b9\'e6 decyzj\'ea co do swych dalszych poczyna\'f1. Pomy\'9cla\'b3 zrazu, \'bfe skoro zbieg\'b3 z lochu o w\'b3asnych si\'b3ach, nic Murilowi nie jest winien. Pami\'eata\'b3
jednak, \'bfe to m\'b3ody szlachcic zdj\'b9\'b3 ze\'f1 \'b3a\'f1cuchy i nakaza\'b3 przys\'b3a\'e6 po\'bfywienie - bez tych przys\'b3ug ucieczka by\'b3aby niemo\'bfliwa. Conan uzna\'b3 wi\'eac, i\'bf jest jednak d\'b3u\'bfnikiem Murila, a b\'ead\'b9c cz
\'b3ekiem zawsze dotrzymuj\'b9cym danego s\'b3owa, postanowi\'b3 wype\'b3ni\'e6 swoj\'b9 cz\'ea\'9c\'e6 umowy z m\'b3odym arystokrat\'b9.
\par Pierwej atoli musia\'b3 zaj\'b9\'e6 si\'ea pewn\'b9 w\'b3asn\'b9 spraw\'b9.
\par Cisn\'b9\'b3 precz podart\'b9 tunik\'ea i okryty jedynie przepask\'b9 biodrow\'b9 ruszy\'b3 w noc. Id\'b9c, zbada\'b3 dotykiem zdobyczny pugina\'b3 - mordercz\'b9 bro\'f1 o szerokiej, obosiecznej klindze d\'b3ugo\'9cci dziewi\'eatnastu cali. Skrada\'b3 si
\'ea ulicami i ciemnymi placami, p\'f3ki nie dotar\'b3 do dzielnicy b\'ead\'b9cej celem jego marszu, do Labiryntu. Odt\'b9d porusza\'b3 si\'ea ju\'bf z pewno\'9cci\'b9 bywalca tych stron. A droga wiod\'b3a przez istny g\'b9szcz ciemnych zau\'b3k\'f3
w, zamkni\'eatych podw\'f3rek i okr\'ea\'bfnych \'9ccie\'bfek, przez \'9cwiat tajemniczych d\'9fwi\'eak\'f3w i nachalnych odor\'f3w. Ulice nie mia\'b3y tu chodnik\'f3w; b\'b3oto i wszelaki \'9cmie\'e6 pokrywa\'b3y je grub\'b9 warstw\'b9
obrzydliwej brei; odchody wyrzucane wprost na ulic\'ea odk\'b3ada\'b3y si\'ea w cuchn\'b9ce pryzmy i\~zion\'b9ce fetorem ka\'b3u\'bfe. Je\'9cli nie sz\'b3o si\'ea dostatecznie ostro\'bfnie, \'b3atwo by\'b3o straci\'e6 grunt pod nogami i zapa\'9c\'e6 si
\'ea do pasa w \'9cmierdz\'b9ca ma\'9f. Nierzadko te\'bf zdarza\'b3o si\'ea potkn\'b9\'e6 o\~cz\'b3owieka z poci r\'bfni\'eatym gard\'b3em lub g\'b3ow\'b9 pogr\'b9\'bfon\'b9 w bagnie. Uczciwi obywatele mieli powody, aby omija\'e6 Labirynt z daleka.
\par Conan nie zauwa\'bfony dotar\'b3 do celu w chwili, gdy kto\'9c, kogo bardzo pragn\'b9\'b3 spotka\'e6, w\'b3a\'9cnie mia\'b3 si\'ea oddali\'e6. Gdy Cymmeryjczyk w\'9clizn\'b9\'b3 si\'ea na podw\'f3rzec, w komorze o pi\'eatro wy\'bfej dziewczyna, kt\'f3
ra sprzeda\'b3a go stra\'bfy miejskiej, odprawia\'b3a w\'b3a\'9cnie swego nowego kochanka. Zamkn\'b9wszy za sob\'b9 drzwi, m\'b3ody rzezimieszek szuka\'b3 po omacku drogi po skrzypi\'b9cych schodach, pogr\'b9\'bfony w my\'9clach zwi\'b9zanych, jak u wi
\'eakszo\'9cci mieszka\'f1c\'f3w Labiryntu, z przest\'eapczym zagarni\'eaciem cudzego mienia. Nagle w p\'f3\'b3 drogi stan\'b9\'b3, a w\'b3os zje\'bfy\'b3 mu si\'ea na g\'b3owie. Ujrza\'b3 przed sob\'b9 niewyra\'9fny zarys cielska czaj\'b9cego si\'ea
do skoku i\~par\'ea oczu pa\'b3aj\'b9cych jak \'9clepia poluj\'b9cej bestii. Drapie\'bfne warkni\'eacie by\'b3o ostatnim d\'9fwi\'eakiem w \'bfyciu, jaki s\'b3ysza\'b3, potw\'f3r bowiem, zaczajony w mroku, skoczy\'b3 i ostr\'b9 kling\'b9 rozpru\'b3
mu trzewia: Rzezimieszek zd\'b9\'bfy\'b3 wyda\'e6 jeden st\'b3umiony okrzyk i martwy osun\'b9\'b3 si\'ea na schody. Barbarzy\'f1ca \'9cmign\'b9\'b3 nad nim; wygl\'b9da\'b3 jak upi\'f3r, a oczy jego gorza\'b3y w\~ciemno\'9cciach z\'b3owieszcz\'b9 po\'9c
wiat\'b9. Wiedzia\'b3, \'bfe odg\'b3os padaj\'b9cego cia\'b3a zosta\'b3 dos\'b3yszany, lecz wiedzia\'b3 tak\'bfe, i\'bf mieszka\'f1cy Labiryntu nie zwykli wtr\'b9ca\'e6 si\'ea w nie swoje sprawy. Przed\'9cmiertny krzyk na ciemnych schodach nie by\'b3
tu niczym niezwyk\'b3ym; zapewne p\'f3\'9fniej, po rozs\'b9dnie bezpiecznym up\'b3ywie czasu, kto\'9c zechce sprawdzi\'e6, co si\'ea sta\'b3o. Conan wspi\'b9\'b3 si\'ea po schodach i stan\'b9\'b3 przed znajomymi sobie od dawna drzwiami; by\'b3y zamkni
\'eate od \'9crodka, lecz klinga pugina\'b3u wsuni\'eata w szczelin\'ea przy wypaczonej framudze unios\'b3a zasuw\'ea. Wszed\'b3 i zamkn\'b9\'b3 za sob\'b9 drzwi; sta\'b3 przed dziewk\'b9, kt\'f3ra sprzeda\'b3a go stra\'bfy. Odziana tylko w nocn\'b9
koszul\'ea ulicznica siedzia\'b3a w kucki na skot\'b3owanym legowisku. Zblad\'b3a; patrzy\'b3a na niego jak na zjaw\'ea; s\'b3ysza\'b3a krzyk na schodach, teraz dostrzeg\'b3a ciemne plamy na trzymanym przeze\'f1 puginale. Zbyt jednak mocno ogarn\'ea\'b3
a j\'b9 obawa o w\'b3asn\'b9 g\'b3ow\'ea, by mia\'b3a trwoni\'e6 czas na lamenty nad oczywistym losem swego kochanka. J\'ea\'b3a \'bfebra\'e6 o \'bfycie, a j\'eazyk pl\'b9ta\'b3 si\'ea jej z przera\'bfenia. Conan milcza\'b3; po prostu sta\'b3, mierz\'b9
c j\'b9 przymru\'bfonymi oczyma; bada\'b3 przy tym ostrze pugina\'b3u na zgrubia\'b3ym nask\'f3rku kciuka. W\~ko\'f1cu ruszy\'b3 przez izb\'ea; dziewka wtuli\'b3a si\'ea w \'9ccian\'ea i wydaj\'b9c s\'b3abe j\'eaki, wci\'b9\'bf b\'b3aga\'b3a o\~lito\'9c
\'e6. Barbarzy\'f1ca uchwyci\'b3 ci\'ea\'bfk\'b9 r\'eak\'b9 jej jasne w\'b3osy i \'9cci\'b9gn\'b9\'b3 j\'b9 z bar\'b3ogu. Wsun\'b9\'b3 pugina\'b3 do pochwy, z\'b3apa\'b3 wierzgaj\'b9c\'b9 brank\'ea pod swe lewe rami\'ea i ruszy\'b3 ku oknu. Jak w\~
wielu budynkach tego typu, tak i tu ka\'bfde pi\'eatro okala\'b3 gzyms, b\'ead\'b9cy przed\'b3u\'bfeniem wysuni\'eatych parapet\'f3w. Conan kopniakiem otworzy\'b3 okno i wst\'b9pi\'b3 na \'f3w otaczaj\'b9cy dom w\'b9ski wyst\'eap. Gdyby kto\'9c nie spa
\'b3 lub by\'b3 w pobli\'bfu, mia\'b3by niecodzienny widok: oto ros\'b3y m\'b9\'bf ostro\'bfnie posuwa si\'ea po gzymsie, nios\'b9c pod pach\'b9 p\'f3\'b3nag\'b9, wierzgaj\'b9c\'b9 dziewk\'ea. \'d3w kto\'9c zapewne nie by\'b3by bardziej zdziwiony ni\'bf
sama branka.
\par Osi\'b9gn\'b9wszy upatrzony punkt Conan stan\'b9\'b3, chwytaj\'b9c si\'ea nier\'f3wno\'9cci \'9cciany woln\'b9 r\'eak\'b9. Z wn\'eatrza domu zacz\'ea\'b3y dochodzi\'e6 odg\'b3osy \'9cwiadcz\'b9ce o tym, i\'bf kto\'9c w ko\'f1cu odkry\'b3 cia\'b3
o na schodach. Dziewczyna pocz\'ea\'b3a si\'ea wierci\'e6, b\'b3agaj\'b9c i skowycz\'b9c na przemian. Conan spojrza\'b3 w d\'f3\'b3 na b\'b3oto i nieczysto\'9cci zalegaj\'b9ce ulic\'ea; przez moment ws\'b3uchiwa\'b3 si\'ea w\~odg\'b3osy dobiegaj\'b9
ce z domu, po czym celnie cisn\'b9\'b3 dziewk\'ea wprost do do\'b3u kloacznego. Chwil\'ea napawa\'b3 si\'ea widokiem szamocz\'b9cej si\'ea i grz\'eazn\'b9cej w gnoju zdrajczyni, z lubo\'9cci\'b9 ws\'b3uchuj\'b9c si\'ea w p\'b3yn\'b9
cy z jej ust potok jadowitych przekle\'f1stw; zarechota\'b3 nawet basowym \'9cmiechem, na co pozwala\'b3 sobie nader rzadko. Odwr\'f3ci\'b3 g\'b3ow\'ea, dobieg\'b3 go bowiem narastaj\'b9cy we wn\'eatrzu domu tumult; podj\'b9\'b3 szybk\'b9 decyzj\'ea
: nadszed\'b3 czas, by zabi\'e6 Nabonidusa.
\par }\pard \qc \li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\faauto\rin0\lin0\itap0 \cbpat8 {\fs24\kerning24 \page }{\b\fs28\kerning24 3.
\par }\pard \qj \li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\faauto\rin0\lin0\itap0 \cbpat8 {\fs24\kerning24
\par }\pard \qj \fi720\li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\faauto\rin0\lin0\itap0 \cbpat8 {\f76\fs24\kerning24 Wibruj\'b9cy echem metaliczny ha\'b3as zbudzi\'b3 Murila, kt\'f3ry j\'eakn\'b9\'b3, nat\'ea\'bfy\'b3 si\'b3y i, wci\'b9\'bf chwiejny, usiad\'b3
z trudem, wspieraj\'b9c si\'ea o wilgotny mur.
\par Otacza\'b3a go cisza i ciemno\'9c\'e6; s\'b9dz\'b9c przez chwil\'ea, \'bfe o\'9clep\'b3, omal nie omdla\'b3 z\~przera\'bfenia. Powoli wraca\'b3a mu pami\'ea\'e6; na my\'9cl o niedawnych wydarzeniach cia\'b3em jego wstrz\'b9sn\'b9\'b3
dreszcz. Dotykiem stwierdzi\'b3, \'bfe siedzi na posadzce z dok\'b3adnie dopasowanych blok\'f3w skalnych. Macaj\'b9c dalej, odkry\'b3 \'9ccian\'ea z tego samego materia\'b3u. Wspar\'b3 si\'ea o ni\'b9, by nie straci\'e6 r\'f3wnowagi, pr\'f3buj\'b9
c zarazem odgadn\'b9\'e6, gdzie si\'ea znajduje. Wnet poj\'b9\'b3, i\'bf w\~piwnicy lubo wi\'eaziennym lochu, od jak dawna wszak\'bfe - nie m\'f3g\'b3 si\'ea zorientowa\'e6. Mgli\'9ccie pami\'eata\'b3 metaliczny odg\'b3os, kt\'f3ry go zbudzi\'b3
; zastanawia\'b3 si\'ea, czy by\'b3 to \'b3oskot zatrza\'9cni\'eatych za nim \'bfelaznych wr\'f3t celi, czy te\'bf d\'9fwi\'eak przypomina\'b3 wej\'9ccie przys\'b3anego do\'f1 siepacza. Zadygota\'b3 ca\'b3y na t\'ea my\'9cl i pocz\'b9\'b3 wymacywa\'e6 d
\'b3o\'f1mi drog\'ea wzd\'b3u\'bf \'9cciany; przez moment spodziewa\'b3 si\'ea osi\'b9gn\'b9\'e6 granic\'ea celi, lecz po chwili doszed\'b3 do wniosku, \'bfe posuwa si\'ea biegn\'b9cym w d\'f3\'b3 korytarzem. W obawie przed wpadni\'eacie
m do studni czy innej pu\'b3apki trzyma\'b3 si\'ea \'9cciany. Od pewnego ju\'bf czasu zdawa\'b3 sobie spraw\'ea z obecno\'9cci czego\'9c w\~pobli\'bfu; nie widzia\'b3 nic - by\'e6 mo\'bfe to s\'b3uch uchwyci\'b3 jaki\'9c d\'9fwi\'eak lub pod\'9c
wiadomy zmys\'b3 ostrzeg\'b3 przed niebezpiecze\'f1stwem. Stan\'b9\'b3, a w\'b3os mu si\'ea z je\'bfy\'b3: mia\'b3 ju\'bf pewno\'9c\'e6, \'bfe w\~mroku czai si\'ea jaka\'9c \'bfywa istota. Pomy\'9cla\'b3 tylko, \'bfe za chwil\'ea serce odm\'f3wi mu pos
\'b3usze\'f1stwa, gdy g\'b3os z barbarzy\'f1skim akcentem wyszepta\'b3:
\par }{\fs24\kerning24 - Czy to ty, Murilo?
\par - Conan!
\par }{\f76\fs24\kerning24 Os\'b3ab\'b3y z wra\'bfenia m\'b3ody arystokrata ruszy\'b3 po omacku przed siebie i dotkn\'b9\'b3 d\'b3o\'f1mi pot\'ea\'bfnego, nagiego ramienia.
\par - Dobrze, \'bfem ci\'ea rozpozna\'b3 - mrukn\'b9\'b3 barbarzy\'f1ca. - W\'b3a\'9cniem mia\'b3 ci\'ea zad\'9fga\'e6 jak t\'b3ust\'b9 \'9cwini\'ea.
\par - Gdzie\'bf jeste\'9cmy, w imi\'ea Mitry? - j\'eakn\'b9\'b3 s\'b3abym g\'b3osem Murilo.
\par }{\fs24\kerning24 - W piwnicach pod domem Czerwonego}{\f76\fs24\kerning24 Kap\'b3ana.
\par - Jak\'b9 mamy por\'ea?
\par - Niedawno min\'ea\'b3a p\'f3\'b3noc.
\par Murilo, jeszcze oszo\'b3omiony, potrz\'b9sn\'b9\'b3 g\'b3ow\'b9, staraj\'b9c si\'ea zebra\'e6 rozproszone my\'9cli.
\par - A ty sk\'b9d\'bfe\'9c si\'ea tu wzi\'b9\'b3? - zapyta\'b3 Cymmeryjczyk.
\par - Przyby\'b3em, by zabi\'e6 Nabonidusa. Dowiedzia\'b3em si\'ea, \'bfe zmienili wart\'ea w twym wi\'eazieniu...
\par - Ano, zmienili - mrukn\'b9\'b3 Conan. - Rozwali\'b3em \'b3eb nowemu stra\'bfnikowi i wyszed\'b3em. By\'b3bym tu ju\'bf wiele godzin temu, ale musia\'b3em zadba\'e6 o pewn\'b9 spraw\'ea osobist\'b9. A wi\'eac - co teraz? Czy zapolujemy na Nabonidusa?
\par Murilo zadr\'bfa\'b3:
\par }{\fs24\kerning24 - Co}{\f76\fs24\kerning24 nanie, jeste\'9cmy w domostwie arcyszatana! Przyby\'b3em, szukaj\'b9c wrogiego cz\'b3owieka, a zasta\'b3em w\'b3ochatego diab\'b3a rodem prosto z piekie\'b3!
\par Conan niepewnie st\'eakn\'b9\'b3; nieustraszony jak ranny tygrys, dop\'f3ki mia\'b3 stawa\'e6 przeciw ludziom, jako cz\'b3owiek prymitywny pe\'b3en by\'b3 zabobonnego l\'eaku przed zjawiskami nadprzyrodzonymi.
\par - Uda\'b3o mi si\'ea wej\'9c\'e6 do domu - Murilo szepta\'b3, jakby otaczaj\'b9ca ich ciemno\'9c\'e6 pe\'b3na by\'b3a nas\'b3uchuj\'b9cych uszu. - W ogrodzie znalaz\'b3em Nabonidusowego brytana zat\'b3uczonego na \'9cmier\'e6. Wewn\'b9trz natkn\'b9\'b3em
si\'ea na Jok\'ea - s\'b3u\'bf\'b9cego; mia\'b3 skr\'eacony kark. P\'f3\'9fniej ujrza\'b3em samego Nabonidusa - odziany w rytualn\'b9 szat\'ea siedzia\'b3 w fotelu; w pierwszej chwili pomy\'9cla\'b3em, \'bfe i on nie \'bfyje - lub \'9cpi. Podkrad\'b3
em si\'ea, by d\'9fgn\'b9\'e6 go lub zar\'b9ba\'e6, a on powsta\'b3... i spojrza\'b3 na mnie. O Mitro! - Wspomnienie prze\'bfytej trwogi odebra\'b3o na chwil\'ea mow\'ea m\'b3odemu szlachcicowi, jakby ponownie prze\'bfywa\'b3 okropn\'b9 scen\'ea.
\par - Conanie - szepn\'b9\'b3 po chwili. - To nie cz\'b3owiek sta\'b3 przede mn\'b9! Cia\'b3em i postur\'b9 przypomina\'b3o to cz\'b3owieka, ale ze szkar\'b3atnego kap\'b3a\'f1skiego kaptura wyziera\'b3a ku mnie twarz jak ze z\'b3ego snu op\'eata\'f1
ca: pokryta czarn\'b9 szczeci\'b9, \'9cr\'f3d kt\'f3rej \'b3yska\'b3y czerwone prosi\'eace oczka, nos mia\'b3a p\'b3aski, o wielkich, faluj\'b9cych chrapach, szerokie, obwis\'b3e wargi unosi\'b3y si\'ea, obna\'bfaj\'b9c wielkie jak u psa, \'bf\'f3\'b3te k
\'b3y. D\'b3onie wystaj\'b9ce ze szkar\'b3atnych r\'eakaw\'f3w by\'b3y niekszta\'b3tne i jak pysk - w\'b3osiem poro\'9cni\'eate. Wszystko to w jednej ujrza\'b3em chwili; p\'f3\'9fniej opanowa\'b3a mnie groza, postrada\'b3em zmys\'b3y i omdla\'b3em.
\par - Co potem? - niecierpliwie mrukn\'b9\'b3 Cymmery}{\fs24\kerning24 jczyk.
\par }{\f76\fs24\kerning24 - \'d3w potw\'f3r musia\'b3 cisn\'b9\'e6 mnie do tych loch\'f3w; przytomno\'9c\'e6 odzyska\'b3em niedawno. Conanie - podejrzewa\'b3em, \'bfe Nabonidus czym\'9c wi\'eacej jest ni\'9fli tylko cz\'b3owiekiem; teraz wiem ju\'bf
na pewno: to w i l k o \'b3 a k! Za dnia porusza si\'ea \'9cr\'f3d ludzi w ludzkim przebraniu, noc\'b9 za\'9c przybiera sw\'b9 prawdziw\'b9 posta\'e6.
\par - To oczywiste - stwierdzi\'b3 Conan. - Wszyscy wiedz\'b9, \'bfe s\'b9 ludzie przybieraj\'b9cy wedle woli kszta\'b3t wilk\'f3w. Lecz czemu\'bf mia\'b3by pobi\'e6 swe s\'b3ugi?
\par - Kt\'f3\'bf mo\'bfe poj\'b9\'e6 rozum szatana? - odpar\'b3 Murilo. - Teraz rad\'9fmy, jak si\'ea st\'b9d wydosta\'e6 - wszak ludzka bro\'f1 nie ima si\'ea wilko\'b3aka. Jak si\'ea tu dosta\'b3e\'9c?
\par - Spodziewaj\'b9c si\'ea, \'bfe ogr\'f3d jest strze\'bfony, wlaz\'b3em w kana\'b3 \'9cciekowy; tunelem si\'ea \'b3\'b9czy z tym lochem. My\'9cla\'b3em, \'bfe znajd\'ea jakie\'9c nie zamkni\'eate drzwi wiod\'b9ce do wn\'eatr}{\fs24\kerning24 za domu.
\par }{\f76\fs24\kerning24 - Wi\'eac uciekajmy drog\'b9, kt\'f3r\'b9 przyszed\'b3e\'9c! - wykrzykn\'b9\'b3 Murilo. - Niech to diabli! Je\'9cli wyjdziemy z tego gniazda w\'ea\'bfy, to ze stra\'bfnikami kr\'f3lewskimi jako\'9c
sobie poradzimy - zaryzykujemy ucieczk\'ea z miasta. Prowad\'9f, Conanie!
\par - Nic z tego - mrukn\'b9\'b3 Cymmeryjczyk. - Droga do kana\'b3u zamkni\'eata. Kiedym wszed\'b3 do tunelu, \'bfelazna krata opad\'b3a z sufitu: gdybym nie uskoczy\'b3 szybciej ni\'bf b\'b3yskawica, jej ostrze przybi\'b3oby mnie do pod\'b3ogi jak glist\'ea
. Pr\'f3bowa\'b3em ow\'b9 krat\'ea podnie\'9c\'e6 - ani drgn\'ea\'b3a: nawet s\'b3o\'f1 by jej nie poruszy\'b3. A nic, co jest wi\'eaksze od kr\'f3lika, nie prze\'9clizgnie si\'ea przez jej pr\'eaty.
\par Murilo zakl\'b9\'b3 paskudnie. Powinien by\'b3 przewidzie\'e6, \'bfe Nabonidus nie pozostawi\'b3by \'bfadnego wej\'9ccia do swego domu bez zabezpieczenia; gdyby Conan nie mia\'b3 szybko\'9cci dzikusa, opadaj\'b9ca krata niechybnie przeci\'ea\'b3aby go wp
\'f3\'b3. Najwidoczniej przej\'9ccie Cymmeryjczyka uruchomi\'b3o spust jaki\'9c ukryty, zwalniaj\'b9cy krat\'ea, byli wi\'eac uwi\'eazieni.
\par - Nie ma tedy innej mo\'bfliwo\'9cci - rzek\'b3 Murilo czuj\'b9c, jak zimne stru\'bfki potu ciekn\'b9 mu po plecach - ni\'bf szuka\'e6 innego wyj\'9ccia. Z pewno\'9cci\'b9 wszystkie opatrzone s\'b9 w pu\'b3apki, ale nie mamy wyboru.
\par Pomruk barbarzy\'f1cy oznacza\'e6 mia\'b3 zgod\'ea. Ruszyli po omacku wzd\'b3u\'bf korytarza. Wtem Murilo co\'9c sobie przypomnia\'b3:
\par - Jak rozpozna\'b3e\'9c mnie w tych ciemno\'9cciach?
\par }{\fs24\kerning24 - G}{\f76\fs24\kerning24 dy wszed\'b3e\'9c do mej celi, poczu\'b3em perfumy, kt\'f3rymi polewasz swe loki - odpar\'b3 Conan. - Poczu\'b3em je znowu, kiedym przed chwil\'b9 czai\'b3 si\'ea w ciemno\'9cci, gotuj\'b9c si\'ea
do wyprucia ci bebech\'f3w.
\par Murilo przy\'b3o\'bfy\'b3 jeden ze swych czarnych pukli do nosa i w pe\'b3ni zda\'b3 sobie spraw\'ea z\~czu\'b3o\'9cci zmys\'b3\'f3w barbarzy\'f1cy: nawet teraz, dla powonienia mieszczucha, zapach ledwo by\'b3 wyczuwalny.
\par Gdy ruszyli, r\'eaka jego odruchowo opad\'b3a ku pochwie miecza. Zakl\'b9\'b3: by\'b3a pusta. Po chwili nik\'b3a po\'9cwiata zamajaczy\'b3a przed nimi; doszli do ostrego zakr\'eatu korytarza i razem wychylili si\'ea zza w\'eag\'b3a; Murilo p\'f3\'b3le\'bf
\'b9c na Conanie poczu\'b3 nagle, jak mocarne cia\'b3o barbarzy\'f1cy t\'ea\'bfeje, wtedy spostrzeg\'b3, \'bfe w korytarzu poza zakr\'eatem le\'bfy bezw\'b3adne, p\'f3\'b3nagie ludzkie cia\'b3o, cokolwiek o\'9cwietlone przez promienie zdaj\'b9ce si\'ea
emanowa\'e6 z widniej\'b9cej w\~oddali na \'9ccianie szerokiej, srebrnej tarczy. Zarysy le\'bf\'b9ce; postaci zda\'b3y mu si\'ea dziwnie znajome... Straszne i niewyt\'b3umaczalne zarazem podejrzenie opanowa\'b3o Murila.
\par Gestem nakazuj\'b9c Cymmeryjczykowi, by pod\'b9\'bfy\'b3 za nim, ruszy\'b3 naprz\'f3d i pochyli\'b3 si\'ea nad cia\'b3em. Przezwyci\'ea\'bfaj\'b9c obrzydzenie uchwyci\'b3 le\'bf\'b9cego za ramiona i odwr\'f3ci\'b3 go na plecy.
\par Okropny okrzyk wydar\'b3 si\'ea z warg m\'b3odego szlachcica, stoj\'b9cy za\'9c obok niego Conan a\'bf j\'eakn\'b9\'b3 ze zdumienia.
\par }{\fs24\kerning24 - Nabonidus! Czerwony K}{\f76\fs24\kerning24 ap\'b3an! - wyrzuci\'b3 z siebie Murilo. - Ale kto... co...
\par Le\'bf\'b9cy j\'eakn\'b9\'b3 i zadr\'bfa\'b3. Z koci\'b9 szybko\'9cci\'b9 skoczy\'b3 ku niemu Conan, mierz\'b9c pugina\'b3em w serce kap\'b3ana...
\par W ostatniej chwili Murilo schwyci\'b3 go za zbrojn\'b9 w morderczy or\'ea\'bf d\'b3o\'f1.
\par }{\fs24\kerning24 - Czekaj! Jeszcze go nie zabijaj!
\par }{\f76\fs24\kerning24 - Czemu nie? - zdziwi\'b3 si\'ea Cymmeryjczyk. - Wszak widzisz, \'bfe zrzuci\'b3 sk\'f3r\'ea wilko\'b3aka i \'9cpi; czy zbudzisz go, by rozdar\'b3 nas na strz\'eapy?
\par - Poczekaj. - Po wstrz\'b9sie, jakiego dozna\'b3 przed chwil\'b9, Murilo z wolna przychodzi\'b3 do siebie. - Sp\'f3jrz - on nie \'9cpi - widzisz ten siniak na wygolonej skroni? Og\'b3uszono go - m\'f3g\'b3 tu le\'bfe\'e6 od wielu godzin.
\par - Zdawa\'b3o mi si\'ea, \'bfe\'9c widzia\'b3 go tam, w domu, na g\'f3rze, pod postaci\'b9 bestii.
\par - Tak, widzia\'b3em! A mo\'bfe... On si\'ea budzi! Powstrzymaj twe ostrze Conanie, uwik\'b3ali\'9cmy si\'ea w sprawy powa\'bfniejsze, ni\'bf mog\'b3em przypuszcza\'e6; zanim zabijemy kap\'b3ana, musz\'ea doby\'e6 z niego j\'eazyka.
\par Nabonidus uni\'f3s\'b3 dr\'bf\'b9c\'b9 r\'eak\'ea do obola\'b3ej skroni, j\'eakn\'b9\'b3 i otworzy\'b3 oczy; zrazu niewidz\'b9ce i puste, po chwili odzyska\'b3y sw\'b9 dawn\'b9 przenikliwo\'9c\'e6. Jak by okropny nie by\'b3 cios, kt\'f3ry na czas jaki\'9c
pogr\'b9\'bfy\'b3 w mroku bystry umys\'b3 kap\'b3ana, pocz\'b9\'b3 on teraz pracowa\'e6 ze zwyk\'b3\'b9 dla siebie szybko\'9cci\'b9. Przytomne ju\'bf spojrzenie Nabonidusa omiot\'b3o kilkakro\'e6 otoczenie, by spocz\'b9\'e6 na twarzy Murila.
\par }{\fs24\kerning24 - Zaszczycasz }{\f76\fs24\kerning24 sw\'b9 obecno\'9cci\'b9 m\'f3j biedny dom, panie - za\'9cmia\'b3 si\'ea ch\'b3odno kap\'b3an, spogl\'b9daj\'b9c przy tym na pot\'ea\'bfn\'b9 posta\'e6, pi\'eatrz\'b9c\'b9 si\'ea za plecami m\'b3
odego szlachcica. - Jak widz\'ea, przywiod\'b3e\'9c ze sob\'b9 dzielnego osi\'b3ka; zali tw\'f3j miecz nie wystarczy, by zbawi\'e6 \'bfycia moj\'b9 mizern\'b9 osob\'ea?
\par - Do\'9c\'e6 na tym - niecierpliwie uci\'b9\'b3 Murilo. - Jak d\'b3ugo tu le\'bfysz?
\par - Pytanie trudne dla cz\'b3owieka w\'b3a\'9cnie odzyskuj\'b9cego przytomno\'9c\'e6 - odpar\'b3 kap\'b3an. - Nie wiem, jak\'b9 mamy por\'ea; pami\'eatam tylko, \'bfe gdy mnie powalono, oko\'b3o godziny brakowa\'b3o do p\'f3\'b3nocy.
\par - Kt\'f3\'bf zatem przebrany w tw\'b9 szat\'ea przebywa w domu?
\par - To musi by\'e6 Thak - odpar\'b3 Nabonidus, ostro\'bfnie badaj\'b9c swe rany. - Tak, to z\~pewno\'9cci\'b9 on. Czy rzek\'b3e\'9c: w mojej szacie? Parszywy pies!
\par Conan nie rozumiej\'b9c o czym w jego przytomno\'9cci m\'f3wiono, wierci\'b3 si\'ea niespokojnie, mrucz\'b9c co\'9c do siebie we w\'b3asnym j\'eazyku. Nabonidus rzuci\'b3 na\'f1 niespokojnym okiem.
\par - N\'f3\'bf twego siepacza t\'easkni do mojego serca. S\'b9dzi\'b3em, Murilo, \'bfe b\'eadziesz dostatecznie rozs\'b9dny i korzystaj\'b9c z mego ostrze\'bfenia, uciekniesz z miast}{\fs24\kerning24 a.
\par }{\f76\fs24\kerning24 - Sk\'b9d mia\'b3em wiedzie\'e6, i\'bf by\'b3oby mi to dane - za-replikowa\'b3 Murilo. - A poza tym tu trzymaj\'b9 mnie moje interesy.
\par - Dobrze si\'ea dobra\'b3e\'9c z tym oprawc\'b9 - mrukn\'b9\'b3 Nabonidus, \'b3ypi\'b9c z ukosa na sylwetk\'ea Conana. - Ju\'bf od pewnego czasu mia\'b3em ci\'ea w podejrzeniu i dlatego znikn\'b9\'b3 \'f3w blady szambelan; nim umar\'b3, powiedzia\'b3
mi wiele rzeczy, a mi\'eadzy innymi nazwisko pewnego m\'b3odego szlachcica, kt\'f3ry przekupi\'b3 go, by zdoby\'e6 tajemnice dworu, odprzedane dalej przez owego m\'b3odzie\'f1ca s\'b9siednim dominiom. Zali si\'ea nie wstydzisz, Murilo, z\'b3odzieju o\~
delikatnych r\'eakach?
\par - Nie wi\'eacej mam powod\'f3w do wstydu ni\'bf ty, \'b3ajdaku o sercu s\'eapa - odpar\'b3 nie zmieszany Murilo. - Dla swej osobistej chciwo\'9cci wyzyskujesz ca\'b3e kr\'f3lestwo; przywdziawszy na twarz mask\'ea znudzonego m\'ea\'bfa stanu oszukujesz kr
\'f3la, rujnujesz bogaczy, ciemi\'ea\'bfysz biedot\'ea, a ca\'b3\'b9 przysz\'b3o\'9c\'e6 narodu po\'9cwi\'eaci\'b3e\'9c dla zaspokojenia swych okrutnych ambicji. Niczym innym nie jeste\'9c jak tylko t\'b3ustym wieprzem o ryju pogr\'b9\'bfonym w \'bf\'b3
obie; nie mnie si\'ea r\'f3wna\'e6 z tw\'b9 z\'b3odziejsk\'b9 sztuk\'b9. \'d3w Cymmeryjczyk najuczciwszy jest spo\'9cr\'f3d nas trzech, kradnie bowiem i morduje otwarcie.
\par - No dobrze - ozwa\'b3 si\'ea Nabonidus. - Jest tu nas trzech, godnych siebie \'b3ajdak\'f3w. Ale co dalej? Co b\'eadzie z mym \'bfyciem?
\par - Gdym ujrza\'b3 ucho zg\'b3adzonego przez ciebie szambelana, poj\'b9\'b3em, \'bfe wyrok na mnie ju\'bf zapad\'b3 - rzek\'b3 gwa\'b3townie Murilo. - Przypuszcza\'b3em, i\'bf by mnie zg\'b3adzi\'e6, zechcesz si\'ea pos\'b3u\'bfy\'e6
rozkazem wydanym przez kr\'f3la. Czy\'bf nie mia\'b3em racji?
\par - Odgad\'b3e\'9c trafnie - odpar\'b3 kap\'b3an. - Pozbycie si\'ea szambelana by\'b3o dziecinnie \'b3atwe - mog\'b3em sam o to zadba\'e6: ty jeste\'9c person\'b9 zbyt znaczn\'b9, nawet dla mnie. Mia\'b3em tedy zamiar jutro z rana opowiedzie\'e6 kr\'f3lowi
\'bfarcik o tobie...
\par - \'afarcik, kt\'f3ry kosztowa\'b3by mnie g\'b3ow\'ea - warkn\'b9\'b3 Murilo. - A zatem kr\'f3l nic nie wie o moich zagranicznych przedsi\'eawzi\'eaciach?
\par - Jak dotychczas - westchn\'b9\'b3 Nabonidus. - Ale widz\'b9c n\'f3\'bf w r\'eakach twego kompana zaczynam si\'ea obawia\'e6, \'bfe \'bfarcik ten nigdy nie b\'eadzie opowiedziany.
\par - Powiniene\'9c wiedzie\'e6, jak nas wydosta\'e6 z tej kreciej nory - rzek\'b3 Murilo. - Powiedzmy, \'bfe daruj\'ea ci \'bfycie - czy w zamian pomo\'bfesz nam uciec i przysi\'eagniesz zachowa\'e6 milczenie o mej... hm... niedyskrecji?
\par - Czy kap\'b3an kiedykolwiek dotrzymuje przysi\'eagi? - w\'b3\'b9czy\'b3 si\'ea do rozmowy Conan. - Pozw\'f3l mi poder\'bfn\'b9\'e6 mu gard\'b3o, chc\'ea sprawdzi\'e6, jakiego koloru jest jego krew. W Labiryncie powiadaj\'b9, i\'bf serce Czerwonego Kap
\'b3ana jest czarne, tedy i krew jego tak\'bfe czarn\'b9 by\'e6 musi.
\par - Zamilcz, prostaku! - szepn\'b9\'b3 Murilo. - Je\'9cli \'f3w \'b3otr nie zechce pokaza\'e6 nam wyj\'9ccia z tych loch\'f3w, zginiemy tu obaj.
\par I g\'b3o\'9cniej ju\'bf doda\'b3:
\par - A wi\'eac, Nabonidusie, c\'f3\'bf na to powiesz?
\par - C\'f3\'bf mo\'bfe odpowiedzie\'e6 wilk z \'b3ap\'b9 w potrzasku - za\'9cmia\'b3 si\'ea kap\'b3an. - Jestem w\~waszej mocy, lecz je\'9cli mamy st\'b9d wyj\'9c\'e6 ca\'b3o, musimy sobie wzajem pomaga\'e6. Przysi\'eagam, i\'bf je\'9cli prze\'bfyjemy t\'ea
przygod\'ea, zapomn\'ea o twych ciemnych sprawkach - przysi\'eagam na dusz\'ea Mitry!
\par - To mi wystarczy - os\'b9dzi\'b3 Murilo. - Nawet Czerwony Kap\'b3an nie z\'b3ama\'b3by tej przysi\'eagi. A teraz uchod\'9fmy czym pr\'eadzej! M\'f3j stoj\'b9cy obok przyjaciel dosta\'b3 si\'ea tu przez tunel, lecz spad\'b3a za nim krata odcinaj\'b9
ca nam odwr\'f3t; czy mo\'bfesz krat\'ea t\'ea podnie\'9c\'e6?
\par - Nie z tego lochu. D\'9fwignia podnosz\'b9ca krat\'ea jest w komorze ponad tunelem. A st\'b9d wyj\'9c\'e6 mo\'bfna tylko jedn\'b9 jeszcze drog\'b9 i t\'ea drog\'ea zaraz wam poka\'bf\'ea. Lecz pierwej zaspok\'f3j i\~m\'b9 ciekawo\'9c\'e6 - od
powiedz, jake\'9c si\'ea tu dosta\'b3?
\par Murilo w kilku s\'b3owach opisa\'b3 swe przypadki, za\'9c kap\'b3an, wys\'b3uchawszy go, skin\'b9\'b3 g\'b3ow\'b9 na znak, \'bfe wszystko zrozumia\'b3, po czym z \lquote wolna uni\'f3s\'b3 si\'ea na nogi. Obola\'b3y jeszcze po d\'b3
ugim spoczynku na kamiennej pod\'b3odze, pow\'b3\'f3cz\'b9c nogami ruszy\'b3 korytarzem. Loch rozszerza\'b3 si\'ea, tworz\'b9c obszern\'b9 komor\'ea; kap\'b3an skierowa\'b3 si\'ea w stron\'ea widniej\'b9cego na odleg\'b3ej \'9ccianie srebrzystego kr\'ea
gu. W miar\'ea zbli\'bfania si\'ea do owego miejsca nat\'ea\'bfenie \'9cwiat\'b3a ros\'b3o, cho\'e6 wci\'b9\'bf pozostawa\'b3o ono tylko rodzajem rozrzedzaj\'b9cej mrok metalicznej po\'9cwiaty. Stan\'b9wszy przy srebrzystym kr\'eagu, ujrzeli w\'b9
skie schody wiod\'b9ce ku g\'f3rze.
\par - Oto jest i wyj\'9ccie. Wiem na pewno, \'bfe drzwi, tam u szczytu, nie s\'b9 zamkni\'eate. Mam jednak wra\'bfenie, i\'bf ten, kto zechce przej\'9c\'e6 przez owe drzwi, lepiej by zrobi\'b3 podrzynaj\'b9c sobie w\'b3asnor\'eacznie gard\'b3o; sp\'f3
jrzcie - tu gestem wskaza\'b3 srebrzyste ko\'b3o.
\par To, co z dala wygl\'b9da\'b3o na srebrn\'b9 p\'b3yt\'ea, by\'b3o w istocie wielkim zwierciad\'b3em osadzonym w \'9ccianie. Zawi\'b3y uk\'b3ad miedzianych rur wybiega\'b3 z muru ponad nim, zakr\'eacaj\'b9c ku powierzchni lustra pod prostymi k\'b9tami; przy
\'b3o\'bfywszy oko do wylotu jednej z owych rur Murilo ujrza\'b3 osza\'b3amiaj\'b9cy ci\'b9g wielu mniejszych luster. Z kolei m\'b3ody szlachcic skupi\'b3 uwag\'ea na wielkim zwierciadle i nagle a\'bf drgn\'b9\'b3 ze zdumienia; zagl\'b9daj\'b9
cy mu przez rami\'ea Conan tylko st\'eakn\'b9\'b3 g\'b3ucho, nie wierz\'b9c w\'b3asnym oczom. Mieli wra\'bfenie, i\'bf zagl\'b9daj\'b9 przez szerokie okno do wn\'eatrza rz\'easi\'9ccie o\'9cwietlonej komnaty; widzieli wielkie lustra na \'9c
cianach obitych aksamitem, kryte kosztownym jedwabiem \'b3o\'bfa, fotele z hebanu zdobione ko\'9cci\'b9 s\'b3oniow\'b9; widzieli tak\'bfe liczne, zas\'b3oni\'eate kotarami drzwi - zapewne wej\'9ccia do innych komnat. Wiod\'b9
c dalej wzrokiem ujrzeli wielkie, czarne monstrum, kontrastuj\'b9ce groteskowo z przepychem komnaty.
\par Murilo poczu\'b3, \'bfe serce podchodzi mu do gard\'b3a; spojrzawszy w twarz potwora odni\'f3s\'b3 wra\'bfenie, i\'bf bestia patrzy mu prosto w oczy. Odruchowo odskoczy\'b3 od lustra dostrzegaj\'b9c r\'f3wnocze\'9cnie, jak Conan zbli\'bfy\'b3
twarz do srebrzystej tafli, tak \'bfe niemal tyka\'b3 jej wargami miotaj\'b9c obelgi i przekle\'f1stwa w swym barbarzy\'f1skim j\'eazyku.
\par - W imi\'ea Mitry, Nabonidusie! - Murilo ledwie dysza\'b3 z przera\'bfenia. - C\'f3\'bf to za ohyda?
\par - To Thak - spokojnie odpar\'b3 kap\'b3an, ostro\'bfnie masuj\'b9c sw\'b9 obola\'b3\'b9 skro\'f1. - Kto\'9c m\'f3g\'b3by nazwa\'e6 go ma\'b3p\'b9, lecz r\'f3\'bfni si\'ea on od ma\'b3py co najmniej tyle samo, co od cz\'b3owieka. Jego lud \'bf
yje daleko na wschodzie, w g\'f3rach obrze\'bfaj\'b9cych wschodnie granice kr\'f3lestwa Zamory; plemi\'ea owo nieliczne jest, lecz wierz\'ea, i\'bf je\'9cli nie zostan\'b9 wybici, za jakie sto tysi\'eacy lat stan\'b9 si\'ea lud\'9fmi. Obecnie s\'b9
w stadium przej\'9cciowym, nie b\'ead\'b9c, jak ich odlegli przodkowie, ma\'b3pami, nie s\'b9 te\'bf tym, czym mog\'b9 si\'ea sta\'e6 z up\'b3ywem millenni\'f3w ich potomkowie - lud\'9fmi.
\par - \'afyj\'b9 w wysokich partiach niedost\'eapnych g\'f3r, nie znaj\'b9c ognia, nie buduj\'b9c dom\'f3w, nie odziani; nie znaj\'b9 te\'bf broni, a porozumiewaj\'b9 si\'ea mow\'b9 z\'b3o\'bfon\'b9 g\'b3\'f3wnie z pomruk\'f3w i\~cmokni\'ea\'e6.
\par - Przygarn\'b9\'b3em Thaka, gdy by\'b3 jeszcze szczeni\'eaciem; z czasem uczy\'b3 si\'ea wszystkiego szybciej i dok\'b3adniej ni\'bf jakiekolwiek normalne zwierz\'ea - by\'b3 mi obro\'f1c\'b9 i s\'b3ug\'b9 zarazem.
\par - Lecz zapomnia\'b3em, i\'bf istoty po cz\'ea\'9cci cz\'b3owieczej nie da si\'ea zepchn\'b9\'e6 do roli bezwolnego cienia tak, jak mo\'bfna by to uczyni\'e6 ze zwyczajnym zwierz\'eaciem. Najwidoczniej jego prymitywny m\'f3zg zachowa\'b3 uczucia z\'b3o\'9c
ci, nienawi\'9cci i czego\'9c w rodzaju zwierz\'eacej ambicji.
\par - Uderzy\'b3, gdym si\'ea tego najmniej spodziewa\'b3. Dzi\'9c wieczorem jakby nagle zwariowa\'b3, a jego zachowanie nosi\'b3o wszelkie znamiona zwierz\'eacego sza\'b3u; nie zawi\'f3d\'b3 mnie jednak - wiedzia\'b3em, \'bfe musia\'b3 to ju\'bf
dawno zaplanowa\'e6.
\par - Us\'b3ysza\'b3em dochodz\'b9ce z ogrodu odg\'b3osy walki i gdy szed\'b3em, by sprawdzi\'e6, co si\'ea dzieje - a s\'b9dzi\'b3em, i\'bf to m\'f3j pies rozszarpuje ciebie, Murilo - nagle z zaro\'9cli wypad\'b3 na mnie Thak ociekaj\'b9cy krwi\'b9
. Zanim zda\'b3em sobie spraw\'ea z jego zamys\'b3u, rzuci\'b3 si\'ea na mnie i\~straszliwym ciosem twardego jak ko\'f1skie kopyto ku\'b3aka porazi\'b3 m\'b9 skro\'f1. Nie pomn\'ea nic wi\'eacej; domy\'9clam si\'ea jeno, i\'bf wiedziony jakim\'9c
impulsem na po\'b3y ludzkiego m\'f3zgu, odar\'b3 mi\'ea z szat, a nagiego - acz ci\'b9gle \'bfywego - do lochu cisn\'b9\'b3. Dlaczego? Bogowie racz\'b9 wiedzie\'e6.
\par - Z ogrodu wraca\'b3 po zabiciu psa; p\'f3\'9fniej, w domu, sprawi\'b3 Jok\'ea - same\'9c widzia\'b3 jego martwe cia\'b3o; Joka stan\'b9\'b3by w mej obronie nawet przeciwko Thakowi, kt\'f3rego zreszt\'b9 zawsze nienawidzi\'b3.
\par Murilo wbi\'b3 wzrok w kreatur\'ea widoczn\'b9 w lustrze; bestia siedzia\'b3a z kamiennym spokojem przed zamkni\'eatymi drzwiami.
\par Zadr\'bfa\'b3, ujrzawszy wielkie, czarne d\'b3onie tak g\'eastym poro\'9cni\'eate w\'b3osiem, \'bfe przypomina\'b3o ono raczej zwierz\'eace futro; przygarbione cielsko by\'b3o pot\'ea\'bfne - nadnaturalnie szerokie bary rozsadza\'b3y szkar\'b3atn\'b9 szat
\'ea, ods\'b3aniaj\'b9c ramiona potwora; Murilo zauwa\'bfy\'b3, i\'bf porasta je futro r\'f3wnie g\'easte jak na d\'b3oniach. Spod kaptura wyziera\'b3a zdecydowanie zwierz\'eaca fizjonomia; Murilo musia\'b3 jednak uzna\'e6
za prawdziwe stwierdzenie Nabonidusa, i\'bf bestia owa jest czym\'9c wi\'eacej ni\'bf tylko zwierz\'eaciem; by\'b3o w czerwonych, z\'b3o\'9cliwych oczkach, niezgrabnej postawie, w ca\'b3ym wygl\'b9dzie owej istoty co\'9c, co r\'f3\'bfni\'b3o j\'b9
od zwierz\'b9t. Monstrualne cia\'b3o kry\'b3o rozum i dusz\'ea zapowiadaj\'b9ce rych\'b3e zmagania o prawdziwe cz\'b3owiecze\'f1stwo.
\par Murilo sta\'b3 jak wryty, zauwa\'bfaj\'b9c odleg\'b3e podobie\'f1stwo pomi\'eadzy swoim w\'b3asnym rodzajem a siedz\'b9cym w kucki potworem; zrobi\'b3o mu si\'ea s\'b3abo na my\'9cl o otch\'b3aniach zwierz\'eaco\'9cci, z kt\'f3rych ludzko\'9c\'e6 wyd\'9f
wign\'ea\'b3a si\'ea w trwaj\'b9cej eony morderczej wspinaczce.
\par }{\fs24\kerning24 - Bez ochyby nas widz}{\f76\fs24\kerning24 i - warkn\'b9\'b3 Conan. - Czemu\'bf wi\'eac nie atakuje? M\'f3g\'b3by z\~\'b3atwo\'9cci\'b9 przebi\'e6 si\'ea przez to okno.
\par Teraz dopiero Murilo zda\'b3 sobie spraw\'ea, \'bfe Conan bierze lustro za okno, przez kt\'f3re wygl\'b9daj\'b9 z lochu.
\par - On nas nie widzi - odezwa\'b3 si\'ea kap\'b3an. - Zagl\'b9damy do komnaty le\'bf\'b9cej nad nami, a\~drzwi pilnowane przez Thaka to te u szczytu schod\'f3w. To tylko prosty uk\'b3ad luster - czy widzicie te zwierciad\'b3a na \'9ccianach? Przekazuj\'b9
odbicie wszystkiego, co si\'ea dzieje w\~komnacie, do tych rur, wzd\'b3u\'bf kt\'f3rych inne lustra przesy\'b3aj\'b9 obraz dalej, by ostatecznie wy\'9cwietli\'e6 go w powi\'eakszeniu na tym du\'bfym zwierciadle przed nami.
\par Murilo u\'9cwiadomi\'b3 sobie, \'bfe kap\'b3an, by dokona\'e6 takiego wynalazku, musi wyprzedza\'e6 sw\'b9 epok\'ea o stulecia; Conan za\'9c uzna\'b3 to wszystko za czarn\'b9 magi\'ea i nie pr\'f3bowa\'b3 nawet z\~wywodu kap\'b3ana nic poj\'b9\'e6.
\par - Kaza\'b3em zbudowa\'e6 ten loch, by s\'b3u\'bfy\'b3 jako wi\'eazienie i miejsce schronienia zarazem - m\'f3wi\'b3 dalej Nabonidus. - Bywa\'b3o, \'bfe ukrywa\'b3em si\'ea tu i poprzez lustra widzia\'b3em, jak dokonywa\'b3a si\'ea ka\'9f\'f1 na \'bf\'b9
dnych mej krwi zbirach.
\par - Lecz czemu Thak pilnuje tych drzwi? - zdumia\'b3 si\'ea Murilo.
\par - Musia\'b3 s\'b3ysze\'e6 opadni\'eacie kraty w tunelu - jest po\'b3\'b9czona z dzwonkiem w komnacie powy\'bfej; wie, \'bfe kto\'9c jest w lochu i czeka, a\'bf cz\'b3ek ten wejdzie po schodach na g\'f3r\'ea. Dobrze przyswoi\'b3 sobie nauk
i, jakich mu udziela\'b3em; widywa\'b3, co dzia\'b3o si\'ea z lud\'9fmi wychodz\'b9cymi przez te drzwi, gdy poci\'b9ga\'b3em za lin\'ea wisz\'b9c\'b9 tam, na \'9ccianie; teraz czeka, by mnie na\'9cladowa\'e6.
\par - C\'f3\'bf mamy czyni\'e6, skoro owo monstrum waruje pod drzwiami?
\par - Mo\'bfemy go tylko obserwowa\'e6; dop\'f3ki jest w komnacie, nie \'9cmiejmy nawet wej\'9c\'e6 po schodach. Thak ma si\'b3\'ea goryla i z \'b3atwo\'9cci\'b9 m\'f3g\'b3by nas rozszarpa\'e6 na strz\'eapy. Ale nie potrzebuje u\'bfywa\'e6 swych musku\'b3\'f3
w; je\'9cli otworzymy te drzwi, wystarczy, \'bfe poci\'b9gnie za link\'ea, a przeniesiemy si\'ea do wieczno\'9cci.
\par - Jakim\'bf to sposobem? - zaciekawi\'b3 si\'ea Murilo.
\par - Zgodzi\'b3em si\'ea dopom\'f3c wam w ucieczce - odpar\'b3 kap\'b3an. - Nie pomn\'ea jednak, i\'bfbym obiecywa\'b3 zdradza\'e6 me sekrety.
\par Murilo chcia\'b3 co\'9c jeszcze powiedzie\'e6, lecz zastyg\'b3 z otwartymi ustami, a wzrok jego zawis\'b3 na zwierciadle; Conan i Nabonidus tak\'bfe zbli\'bfyli twarze do b\'b3yszcz\'b9cej tafli.
\par Ukradkiem czyja\'9c d\'b3o\'f1 rozchyli\'b3a zas\'b3ony przed jednym z wej\'9c\'e6 wiod\'b9cych do po\'b3o\'bfonej nad nimi komnaty. W szczelinie ukaza\'b3a si\'ea czarniawa twarz o b\'b3yszcz\'b9cych oczach; gro\'9fne spojrzenie spocz\'ea\'b3o na pogr
\'b9\'bfonej w fotelu zgarbionej postaci w czerwonym habicie.
\par - Petreus! - sykn\'b9\'b3 kap\'b3an. - Na Mitr\'ea, c\'f3\'bf za zgromadzenie s\'eap\'f3w ogl\'b9da dzisiejszej nocy m\'f3j dom!
\par Twarz pozosta\'b3a w obramieniu zas\'b3on, a za ni\'b9 pojawi\'b3y si\'ea nast\'eapne - ciemne, szczup\'b3e, jednako napi\'eatnowane \'bf\'b9dz\'b9 mordu.
\par - C\'f3\'bf oni tu robi\'b9! - Murilo odruchowo \'9cciszy\'b3 g\'b3os, cho\'e6 powinien by\'b3 pami\'eata\'e6, \'bfe niespodziewani przybysze nie mog\'b9 go s\'b3ysze\'e6.
\par - Hm, c\'f3\'bf mo\'bfe robi\'e6 w domu Czerwonego Kap\'b3ana Petreus wraz ze swymi \'bfarliwymi nacjonalistami? - za\'9cmia\'b3 si\'ea Nabonidus. - Sp\'f3jrz, z jak\'b9 nienawi\'9cci\'b9 \'9clepi\'b9 na posta\'e6, kt\'f3r\'b9 bior\'b9
za swego najgorszego wroga - pope\'b3niaj\'b9 ten sam b\'b3\'b9d, co ty. Pysznym zaiste widokiem b\'ead\'b9 ich miny, kiedy owo z\'b3udzenie si\'ea rozwieje.
\par }{\fs24\kerning24 Murilo nic ni}{\f76\fs24\kerning24 e odpowiada\'b3. Ca\'b3a ta sytuacja mia\'b3a dla\'f1 wyra\'9fny posmak fantazji i\~u\'b3udy: mia\'b3 wra\'bfenie, i\'bf jest na przedstawieniu marionetek lub raczej czu\'b3 si\'ea
jak bezcielesny duch obserwuj\'b9cy \'bfywych ludzi, nie\'9cwiadomych ani jego obecno\'9cci, ani tego, i\'bf s\'b9 przez kogo\'9c }{\fs24\kerning24 widziani.
\par }{\f76\fs24\kerning24 M\'b3ody szlachcic nie mia\'b3 pewno\'9cci, czy Thak wyczuwa\'b3 obecno\'9c\'e6 intruz\'f3w; w\~ka\'bfdym razie nie dawa\'b3 tego po sobie pozna\'e6 - siedzia\'b3, jak przedtem, zwr\'f3cony plecami do drzwi, przez kt\'f3
re lada moment mieli wpa\'9c\'e6 do komnaty skrytob\'f3jcy.
\par - Przybywaj\'b9 w takich samych, jak twoje, intencjach - szepn\'b9\'b3 Nabonidus do ucha Murila - tyle tylko, \'bfe z powod\'f3w patriotycznych raczej ni\'bf osobistych. Teraz, gdy pies jest martwy, jak\'bfe \'b3atwo dosta\'e6 si\'ea
do mego domu. Ach, jak\'b9\'bf mia\'b3bym okazj\'ea, by si\'ea ich teraz pozby\'e6 - raz na zawsze! Gdybym to ja siedzia\'b3 w fotelu zamiast Thaka... jeden skok ku \'9ccianie... szarpni\'eacie za lin\'ea...
\par Petreus ostro\'bfnie uni\'f3s\'b3 stop\'ea nad progiem komnaty; jego towarzysze t\'b3oczyli si\'ea tu\'bf za nim, a ich obna\'bfone sztylety po\'b3yskiwa\'b3y z lekka w p\'f3\'b3mro}{\fs24\kerning24 ku korytarza.
\par }{\f76\fs24\kerning24 Nagle Thak zerwa\'b3 si\'ea z fotela i rzuci\'b3 si\'ea ku spiskowcom. Ci, nastawieni na to, i\'bf ujrz\'b9 znienawidzon\'b9, lecz dobrze znajom\'b9 posta\'e6 Nabonidusa, zostali w pe\'b3ni zaskoczeni koszmarnym widokiem szar\'bfuj
\'b9cej bestii; w drzazgi posz\'b3y ich determinacja i odwaga, ust\'eapuj\'b9c miejsca dzikiej panice. Wydawszy okropny krzyk Petreus cofn\'b9\'b3 si\'ea, poci\'b9gaj\'b9c za sob\'b9 swych towarzyszy - powodowani nieopisan\'b9 trwog\'b9
wpadali na siebie w w\'b9skim przej\'9cciu, przewracaj\'b9c si\'ea wzajemnie i potykaj\'b9c o cia\'b3a le\'bf\'b9cych. W tej chwili Thak jednym pokracznym susem dopad\'b3 \'9cciany, schwyci\'b3 grub\'b9, aksamitn\'b9 lin\'ea - i szarpn\'b9\'b3.
\par Natychmiast kotary po obu stronach wej\'9ccia rozsun\'ea\'b3y si\'ea ods\'b3aniaj\'b9c korytarz, a\~z\~g\'f3ry co\'9c \'9cmign\'ea\'b3o ze szczeg\'f3lnym srebrzystym pob\'b3yskiem.
\par - On pami\'eata\'b3! - triumfowa\'b3 Nabonidus. - Ta bestia jest prawie cz\'b3owiekiem! By\'b3 kiedy\'9c \'9cwiadkiem podobnej ka\'9fni i zapami\'eata\'b3 wszystko! Uwa\'bfajcie teraz! Patrzcie!
\par Murilo zorientowa\'b3 si\'ea, i\'bf to, co przegrodzi\'b3o wej\'9ccie, by\'b3o grub\'b9, szklan\'b9 p\'b3yt\'b9. Dostrzega\'b3 poblad\'b3e twarze konspirator\'f3w; Petreus, wyrzuciwszy przed siebie r\'eace jakby w\~obawie przed atakiem Thaka, napotka\'b3
przezroczyst\'b9 barier\'ea i gestykuluj\'b9c j\'b9\'b3 co\'9c t\'b3umaczy\'e6 swym kompanom.
\par Teraz, gdy kotary by\'b3y odci\'b9gni\'eate na boki, trzech m\'ea\'bfczyzn w\~lochu mog\'b3o widzie\'e6 wszystko, co dzia\'b3o si\'ea w cz\'ea\'9cci korytarza mieszcz\'b9cej st\'b3oczonych nacjonalist\'f3w.
\par Opanowani przera\'bfeniem, rzucili si\'ea p\'eadem w stron\'ea, z kt\'f3rej nadeszli - po to tylko, by odbi\'e6 si\'ea od krzepkiej a niewidzialnej \'9cciany.
\par - Szarpni\'eacie za lin\'ea zamyka \'f3w korytarz - chichota\'b3 Nabonidus. - To proste: szklane tafle zsuwaj\'b9 si\'ea w rowkach wy\'bf\'b3obionych w futrynie; poci\'b9gni\'eacie liny zwalnia spr\'ea\'bfyn\'ea trzymaj\'b9c\'b9 tafle. Opadaj\'b9
one, a zatrzask uniemo\'bfliwia ich podniesienie. Podnie\'9c\'e6 je mo\'bfna tylko z zewn\'b9trz. Szk\'b3o jest odporne na uderzenia - nawet kowalski m\'b3ot nie m\'f3g\'b3by go rozbi\'e6.
\par Schwytanych w pu\'b3apk\'ea ludzi ogarn\'ea\'b3a histeryczna trwoga - miotali si\'ea dziko od jednych do drugich drzwi; \'b3omocz\'b9c na pr\'f3\'bfno w kryszta\'b3owe \'9cciany, wygra\'bfali pi\'ea\'9cciami w\~stron\'ea nieub\'b3aganej czarnej post
aci, kt\'f3ra przykucn\'ea\'b3a na zewn\'b9trz, spokojnie obserwuj\'b9c zachowanie pojmanych spiskowc\'f3w.
\par Wtem jeden z nich odchyli\'b3 g\'b3ow\'ea, spojrza\'b3 w g\'f3r\'ea i, jak mo\'bfna by\'b3o s\'b9dzi\'e6 z ruchu jego warg, pocz\'b9\'b3 krzycze\'e6, wskazuj\'b9c r\'eak\'b9 na sufit.
\par - Opadni\'eacie tafli wyzwala Tuman \'8cmierci - wyja\'9cni\'b3 us\'b3u\'bfnie Czerwony Kap\'b3an, zanosz\'b9c si\'ea dzikim \'9cmiechem. - Jest to py\'b3ek szarego lotosu, porastaj\'b9cego Moczary Nieboszczyk\'f3w, hen, poza granicami krainy Khitaju.
\par Z powa\'b3y w korytarzu opuszcza\'b3a si\'ea z wolna ki\'9c\'e6 z\'b3otych p\'b9k\'f3w; otwiera\'b3y si\'ea jak p\'b3atki wielkiej, przekwit\'b3ej r\'f3\'bfy, a sp\'b3ywa\'b3y z nich fale szarawej mgie\'b3ki, stopniowo wype\'b3niaj\'b9cej zamkni\'eat\'b9
szklanymi taflami przestrze\'f1. Natychmiast histeria panuj\'b9ca w\'9cr\'f3d pojmanych spiskowc\'f3w ust\'b9pi\'b3a miejsca szale\'f1stwu i grozie. Ludzie w korytarzu zacz\'eali si\'ea potyka\'e6, zatacza\'e6 jak pijani, a piana wyst\'b9pi\'b3
a na ich wykrzywione odpychaj\'b9cym \'9cmiechem usta. Z w\'9cciek\'b3o\'9cci\'b9 rzucali si\'ea na siebie, tn\'b9c, gryz\'b9c, dr\'b9c pazurami, morduj\'b9c w ob\'b3\'eadnej masakrze.
\par Murilo poczu\'b3, i\'bf chwytaj\'b9 go md\'b3o\'9cci; dzi\'eakowa\'b3 bogom za to, \'bfe nie musia\'b3 s\'b3ysze\'e6 krzyk\'f3w i j\'eak\'f3w, od kt\'f3rych zapewne a\'bf dr\'bfa\'b3y \'9cciany fatalnego korytarza. Bezg\'b3o\'9cna tragedia przypomina\'b3
a mu teatr cieni.
\par W pobli\'bfu miejsca ka\'9fni, tu\'bf przy szklanej tafli, Thak podrygiwa\'b3 ze zwierz\'eac\'b9 rado\'9cci\'b9, wyrzucaj\'b9c wysoko w g\'f3r\'ea ow\'b3osione ramiona. Za plecami Murila Nabonidus chichota\'b3 jak strzyga:
\par - Och, c\'f3\'bf za pi\'eakny sztych, Petreusie! Uczciwie go wypatroszy\'b3e\'9c! A ten cios dla ciebie, m\'f3j patriotyczny przyjacielu! Nareszcie! Padli ju\'bf wszyscy, a \'bfywi ociekaj\'b9cymi \'9clin\'b9 z\'eabami szarpi\'b9 cia\'b3a martwych!
\par Murilo zadr\'bfa\'b3; stoj\'b9cy za nim Cymmeryjczyk cicho przeklina\'b3 w swym chropawym j\'eazyku. \'8cmier\'e6 obj\'ea\'b3a w\'b3adz\'ea nad korytarzem wype\'b3nionym szar\'b9 mgie\'b3k\'b9. Konspiratorzy le\'bfeli, tworz\'b9
c stos poszarpanych, okaleczonych cia\'b3; zastygli, zwracaj\'b9c ku g\'f3rze zakrwawione twarze o otwartych ustach, a ponad ich niewidz\'b9cymi oczyma z wolna wirowa\'b3a chmura szarego py\'b3u.
\par Thak, zgarbiony niczym olbrzymi gnom, podszed\'b3 do \'9cciany i w szczeg\'f3lny spos\'f3b poci\'b9gn\'b9\'b3 za link\'ea.
\par - Otwiera zewn\'eatrzne drzwi - rzek\'b3 Nabonidus. - Na Mitr\'ea! Jest w nim wi\'eacej z\~cz\'b3owieka, ni\'9flibym m\'f3g\'b3 przypuszcza\'e6. Widzicie: mgie\'b3ka wyp\'b3ywa z korytarza i rozprasza si\'ea, a on dla bezpiecze\'f1
stwa czeka. Teraz podnosi drug\'b9 tafl\'ea - jest ostro\'bfny: zna moc szarego lotosu nios\'b9cego \'9cmier\'e6 i szale\'f1stwo. Na Mitr\'ea!
\par Murilo a\'bf podskoczy\'b3, uderzony si\'b3\'b9 wyrazu ostatnich s\'b3\'f3w kap\'b3ana.
\par - Oto pojawia si\'ea nasza jedyna szansa - po\'9cpiesznie wyja\'9cni\'b3 Nabonidus. - Je\'9cli Thak opu\'9cci komnat\'ea na kilka chwil, zaryzykujemy wej\'9ccie po schodach.
\par }{\fs24\kerning24 W n}{\f76\fs24\kerning24 api\'eaciu obserwowali potwora znikaj\'b9cego w korytarzu. Gdy szklane tafle podnios\'b3y si\'ea, kotary opad\'b3y na miejsce zas\'b3aniaj\'b9c wylot komory \'9cmierci.
\par Kap\'b3an przeci\'b9\'b3 milczenie:
\par - Musimy ryzykowa\'e6! - Murilo wbi\'b3 wzrok w zroszon\'b9 kroplami potu twarz Nabonidusa. - Thak widzia\'b3 kiedy\'9c, jak pozbywa\'b3em si\'ea cia\'b3 i zapewne robi to w\'b3a\'9cnie teraz. Szybko, za mn\'b9 na g\'f3r\'ea! - Tu kap\'b3an rzuci\'b3 si
\'ea ku schodom, wbiegaj\'b9c na nie ze zdumiewaj\'b9c\'b9 Murila zr\'eaczno\'9cci\'b9. M\'b3ody szlachcic i Cymmeryjczyk deptali mu po pi\'eatach; po otwarciu drzwi u szczytu schod\'f3w z ust Nabonidusa wyrwa\'b3o si\'ea g\'b3\'ea
bokie westchnienie ulgi: Thaka nie by\'b3o w komnacie.
\par - Jest w korytarzu z cia\'b3ami - zasugerowa\'b3 Murilo. - Czemu nie mieliby\'9cmy schwyta\'e6 go w pu\'b3apk\'ea, tak jak on schwyta\'b3 Petreusa i jego ludzi?
\par - Nie, nie... - Nabonidus dysza\'b3, \'b3api\'b9c oddech, a nienaturalna blado\'9c\'e6 wyst\'b9pi\'b3a mu na lica. - Nie mamy pewno\'9cci, czy on rzeczywi\'9ccie tam jest; poza tym mo\'bfe wyj\'9c\'e6, nim zd\'b9\'bfymy dopa\'9c\'e6 liny. Pod\'b9\'bf
ajcie za mn\'b9 korytarzem - musz\'ea dosta\'e6 si\'ea do swej komnaty, sk\'b9d wezm\'ea bro\'f1 zdoln\'b9 unicestwi\'e6 Thaka. Ten korytarz jest jedynym wolnym od pu\'b3apek.
\par Ruszyli za nim, szybko dopadaj\'b9c zas\'b3oni\'eatych kotar\'b9 drzwi, kt\'f3re le\'bfa\'b3y naprzeciwko wej\'9ccia do komory \'9cmierci, i znale\'9fli si\'ea w korytarzu; w ob\'b3\'eadnym po\'9cpiechu Nabonidus j\'b9\'b3 pr\'f3bowa\'e6
kolejno drzwi po obu stronach. Wszystkie by\'b3y zamkni\'eate.
\par - Na Mitr\'ea! - Czerwony Kap\'b3an zatoczy\'b3 si\'ea i opar\'b3 o \'9ccian\'ea, a sk\'f3ra jego przybra\'b3a barw\'ea popio\'b3u. - Drzwi s\'b9 pozamykane, a Thak odebra\'b3 mi klucze. Wpadli\'9cmy w pu\'b3apk\'ea.
\par Murilo, sam poblad\'b3y, okr\'b9g\'b3ymi oczyma patrzy\'b3 na ogarni\'eatego panik\'b9 kap\'b3ana; ten jednak po chwili wzi\'b9\'b3 si\'ea w gar\'9c\'e6.
\par - Ta bestia mnie przera\'bfa - o\'9cwiadczy\'b3. - Gdyby\'9ccie, tak jak ja, widzieli go rozszarpuj\'b9cego ludzi... Mitro - wspomagaj nas! Teraz musimy z nim walczy\'e6 tym, co nam bogowie dali. Chod\'9fcie!
\par Poprowadzi\'b3 ich z powrotem ku zas\'b3oni\'eatemu kotar\'b9 wej\'9cciu do okr\'b9g\'b3ej komnaty i\~wyjrza\'b3 przez szpar\'ea w\'b3a\'9cnie w chwili, gdy Thak wychyn\'b9\'b3 z drzwi po przeciwnej stronie. Od razu wida\'e6 by\'b3o, \'bfe bestia co\'9c
podejrzewa. Ma\'b3e, nisko osadzone uszy Thaka strzyg\'b3y czujnie; potw\'f3r rzuca\'b3 woko\'b3o gniewne spojrzenia i zbli\'bfywszy si\'ea do pierwszych z brzegu drzwi szarpn\'b9\'b3 w bok zas\'b3on\'ea, by sprawdzi\'e6, co si\'ea za ni\'b9 kryje.
\par Nabonidus, trz\'eas\'b9c si\'ea jak li\'9c\'e6 osiki, cofn\'b9\'b3 si\'ea i uchwyciwszy kurczowo rami\'ea Conana zapyta\'b3 szeptem:
\par - Cz\'b3owiecze, czy odwa\'bfysz si\'ea wystawi\'e6 sw\'f3j n\'f3\'bf przeciwko jego k\'b3om?
\par B\'b3ysk oczu Cymmeryjczyka starczy\'b3 za odpowied\'9f.
\par - Szybko! - sykn\'b9\'b3 kap\'b3an popychaj\'b9c Conana ku \'9ccianie, za zas\'b3on\'ea. - Gdy nas odkryje, co nast\'b9pi lada moment, ja i m\'b3odzieniec \'9cci\'b9gniemy na siebie uwag\'ea. Je\'9cli zdo\'b3asz, zatop sw\'f3j n\'f3\'bf
w jego plecach, kiedy b\'eadzie przebiega\'b3 obok ciebie. Ty, Murilo, poka\'bf mu si\'ea, a p\'f3\'9fniej uciekaj korytarzem. Mitra wie, \'bfe nie mamy nawet cienia nadziei na zwyci\'ea\'bfenie Thaka w otwartej walce, ale i tak byliby\'9c
my zgubieni, wkr\'f3tce bowiem odnalaz\'b3by nas.
\par Murilo poczu\'b3, jak krew uderza mu do g\'b3owy, ale szybko opanowa\'b3 si\'ea i\~zdecydowanym ruchem odsun\'b9\'b3 kotar\'ea, na krok wychylaj\'b9c si\'ea z korytarza. Thak, buszuj\'b9cy w\'b3a\'9cnie po przeciwnej stronie komnaty, odwr\'f3ci\'b3 si\'ea
, spojrza\'b3 i skoczy\'b3 w stron\'ea Murila z\~grzmi\'b9cym rykiem. Szkar\'b3atny kaptur zsun\'b9\'b3 mu si\'ea na plecy, ods\'b3aniaj\'b9c czarn\'b9, niekszta\'b3tn\'b9 g\'b3ow\'ea; czarne \'b3apy i tkanina habitu unurzane by\'b3y w ja\'9cniejszej c
zerwieni. Gdy tak szar\'bfowa\'b3 w poprzek komnaty obna\'bfywszy k\'b3y, wygl\'b9da\'b3 jak czarno-czerwony upi\'f3r, a\~kr\'f3tkie, krzywe nogi zaskakuj\'b9co lekko unosi\'b3y ogromne cielsko.
\par Murilo odwr\'f3ci\'b3 si\'ea i \'9cmign\'b9\'b3 w g\'f3r\'ea korytarza; cho\'e6 strach doda\'b3 jeszcze chy\'bfo\'9cci jego nogom, kosmaty potw\'f3r ju\'bf mu siedzia\'b3 na karku.
\par Gdy Thak mija\'b3 kotar\'ea, Conan wystrzeli\'b3 spoza niej, spadaj\'b9c na ramiona ma\'b3poluda i\~w tym samym momencie pogr\'b9\'bfaj\'b9c pugina\'b3 w jego plecach. Thak zawrzasn\'b9\'b3 przera\'bfaj\'b9co, a impet zwali\'b3 go z n\'f3
g; sczepieni przeciwnicy hukn\'eali o pod\'b3og\'ea, natychmiast tworz\'b9c wir splecionych w straszliwych zapasach cz\'b3onk\'f3w, z trzaskiem ko\'9cci przemieszczaj\'b9cy si\'ea po komnacie.
\par Murilo spostrzeg\'b3, \'bfe barbarzy\'f1ca zacisn\'b9\'b3 nogi na torsie bestii i staraj\'b9c si\'ea utrzyma\'e6 pozycj\'ea na jej plecach raz za razem zadawa\'b3 ciosy pugina\'b3em. Thak usi\'b3owa\'b3 tak przemie\'9cci\'e6
uwieszonego na swych plecach wroga, by ten znalaz\'b3 si\'ea w zasi\'eagu olbrzymich k\'b3\'f3w, szcz\'eakaj\'b9cych co chwila z dzik\'b9 \'bf\'b9dz\'b9 zmia\'bfd\'bfenia cia\'b3a napastnika. W huraganie cios\'f3w, spowici w strz\'eapy szkar\'b3
atnej szaty walcz\'b9cy przeciwnicy przetoczyli si\'ea korytarzem, a\~poruszali si\'ea tak szybko, i\'bf Murilo, obawiaj\'b9c si\'ea, \'bfe m\'f3g\'b3by porazi\'e6 Conana, nie odwa\'bfy\'b3 si\'ea u\'bfy\'e6 krzes\'b3a, kt\'f3re zd\'b9\'bfy\'b3 schwyci
\'e6.
\par Pomimo przewagi wynikaj\'b9cej z zaskoczenia i pierwszego chwytu Conana, pomimo czerwonej szaty omotuj\'b9cej cz\'b3onki ma\'b3poluda i kr\'eapuj\'b9cej przez to jego ruchy nadnaturalna si\'b3a Thaka zacz\'ea\'b3a przewa\'bfa\'e6 - wolno, lecz nieub\'b3
aganie przyci\'b9ga\'b3 Cymmeryjczyka ku swej dysz\'b9cej \'bf\'b9dz\'b9 mordu paszcz\'eace.
\par Ma\'b3polud otrzyma\'b3 ju\'bf tyle cios\'f3w, i\'bf, r\'f3wno obdzielone, mog\'b3yby zabi\'e6 tuzin ludzi. Pugina\'b3 Conana raz za razem ton\'b9\'b3 w plecach, torsie i byczym karku krwawi\'b9cej ju\'bf obficie z\~
licznych ran bestii; gdyby jednak ostra stal nie si\'eagn\'ea\'b3a lada chwila jakiego\'9c witalnego organu, nadludzka \'bfywotno\'9c\'e6 Thaka wystarczy\'b3aby do rozszarpania Conana, a po nim dw\'f3ch jego towarzyszy. Cymmeryjczyk tak\'bfe walczy\'b3
jak dzika bestia - w kompletnej ciszy, z rzadka tylko przerywanej sapni\'eaciami z wysi\'b3ku; czarne pazury potwora dar\'b3y cia\'b3o Conana, a\~stalowy uchwyt niekszta\'b3tnych \'b3ap nieuchronnie przybli\'bfa\'b3 twarz barbarzy\'f1cy do mierz\'b9
cych w jego gard\'b3o k\'b3\'f3w.
\par Wtem Murilo dojrza\'b3 w\'b3a\'9cciwy moment - skoczy\'b3, zamachn\'b9wszy si\'ea krzes\'b3em i z si\'b3\'b9 wystarczaj\'b9c\'b9 do zmia\'bfd\'bfenia ludzkiej czaszki, uderzy\'b3. Ci\'ea\'bfkie krzes\'b3o odbi\'b3o si\'ea od kosmatego \'b3
ba, lecz zamroczony na u\'b3amek sekundy potw\'f3r rozlu\'9fni\'b3 dusicielski u\'9ccisk, a\~wtedy dysz\'b9cy i brocz\'b9cy krwi\'b9 Conan zada\'b3 cios, pogr\'b9\'bfaj\'b9c pugina\'b3 a\'bf po r\'eakoje\'9c\'e6 w\~sercu bestii.
\par Konwulsyjny skurcz przebieg\'b3 cia\'b3o ma\'b3poluda; chcia\'b3 jeszcze powsta\'e6 z pod\'b3ogi, ale zd\'b9\'bfy\'b3 tylko unie\'9c\'e6 si\'ea nieco, wytrzeszczy\'b3 oczy i opad\'b3 bezw\'b3adnie, a cz\'b3onki jego zadr\'bfa\'b3
y w ostatnim skurczu. Znieruchomia\'b3.
\par Conan z wolna d\'9fwign\'b9\'b3 si\'ea na nogi i zatoczy\'b3 lekko; wierzchem d\'b3oni otar\'b3 pot i krew zalewaj\'b9ce mu oczy; krew kapa\'b3a z jego palc\'f3w i z pugina\'b3u, a z ramion, ud i torsu \'9ccieka\'b3a cieniutkimi stru\'bf
kami. Murilo doskoczy\'b3 do\'f1, by go podtrzyma\'e6, ale barbarzy\'f1ca odp\'eadzi\'b3 go niecierpliwym gestem:
\par - Kiedy nie b\'ead\'ea m\'f3g\'b3 usta\'e6 o w\'b3asnych si\'b3ach, b\'eadzie to znak, \'bfe umieram - wymamrota\'b3 opuchni\'eatymi wargami. - Ale puchar wina z ch\'eaci\'b9 bym wychyli\'b3.
\par }\pard\plain \s16\qj \fi720\li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\faauto\rin0\lin0\itap0 \cbpat8 \fs24\lang1045\langfe1045\kerning24\cgrid\langnp1045\langfenp1045 {\f76 Nabonidus wbi\'b3 wzrok w le\'bf\'b9cego sztywno Thaka, jak gdyby nie mog\'b9c uwierzy\'e6
w\'b3asnym oczom. Czarny, odra\'bfaj\'b9co kosmaty potw\'f3r przedstawia\'b3 widok \line groteskowo-makabryczny: le\'bfa\'b3 spowity w strz\'eapy szkar\'b3atnej szaty, bardziej jednak ludzki ni\'bf zwierz\'eacy i to przydawa\'b3o jego martwemu cia\'b3
u szczeg\'f3lnego patosu.
\par }\pard\plain \qj \fi720\li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\faauto\rin0\lin0\itap0 \cbpat8 \fs20\lang1045\langfe1045\cgrid\langnp1045\langfenp1045 {\f76\fs24\kerning24 Nawet Cymmeryjczyk uleg\'b3 podobnemu wra\'bfeniu, ozwa\'b3 si\'ea bowiem przerywaj\'b9
c cisz\'ea:
\par - Pokona\'b3em dzi\'9c cz\'b3owieka, nie zwierz\'ea; zalicz\'ea go pomi\'eadzy najm\'ea\'bfniejszch spo\'9cr\'f3d tych, kt\'f3rych dusze wys\'b3a\'b3em w krain\'ea wiecznej ciemno\'9cci, a moje kobiety b\'ead\'b9 \'9cpiewa\'e6 o nim pie\'9cni.
\par Nabonidus schyli\'b3 si\'ea i podni\'f3s\'b3 p\'eak kluczy na z\'b3otym \'b3a\'f1cuchu, spad\'b3y one z szyi ma\'b3poluda podczas walki. Skin\'b9\'b3 na swych towarzyszy, by poszli za nim i poprowadzi\'b3 ich do komnaty. Tu Nabonidus otworzy\'b3
jedne z drzwi i pierwszy wszed\'b3 do \'9crodka. Izba ta, podobnie jak inne, by\'b3a rz\'easi\'9ccie o\'9cwietlona; Czerwony Kap\'b3an wzi\'b9\'b3 ze sto\'b3u flakon z winem i nape\'b3ni\'b3 kryszta\'b3owe puchary; gdy za\'9c jego go\'9ccie \'b3
apczywie gasili pragnienie, rzek\'b3:
\par - C\'f3\'bf za noc mamy za sob\'b9! Ju\'bf prawie \'9cwita; co zamierzacie czyni\'e6?
\par - Je\'9cli dasz mi banda\'bfe i reszt\'ea potrzebnych do tego rzeczy, opatrz\'ea rany Conana - rzek\'b3 Murilo, na co Nabonidus skin\'b9\'b3 g\'b3ow\'b9 i ruszy\'b3 w stron\'ea wyj\'9ccia.
\par Jaka\'9c ulotna zmiana w pochyleniu g\'b3owy kap\'b3ana zwr\'f3ci\'b3a uwag\'ea Murila...
\par Stoj\'b9cy w drzwiach Nabonidus odwr\'f3ci\'b3 si\'ea nagle z odmienion\'b9 twarz\'b9: oczy zal\'9cni\'b3y mu triumfalnym blaskiem, a okrutne usta wykrzywi\'b3 bezg\'b3o\'9cny \'9cmiech:
\par - Tacy sami \'b3ajdacy - w g\'b3osie brzmia\'b3a nuta drwiny. - Lecz nie tacy sami g\'b3upcy! G\'b3upcem jeste\'9c ty, Murilo!
\par - Co masz na my\'9cli - m\'b3ody szlachcic uni\'f3s\'b3 stop\'ea, chc\'b9c ruszy\'e6 z miejsca.
\par - W ty\'b3! - g\'b3os Nabonidusa ci\'b9\'b3 jak bicz. - Jeszcze krok, i zniszcz\'ea was!
\par - C\'f3\'bf to za zdrada? - krzykn\'b9\'b3 Murilo. - Wszak przysi\'eaga\'b3e\'9c...
\par - Przysi\'eaga\'b3em, \'bfe nie opowiem kr\'f3lowi dykteryjki o tobie; nie przysi\'eaga\'b3em, \'bfe nie wezm\'ea spraw w swoje r\'eace, gdy nadarzy si\'ea po temu sposobno\'9c\'e6. Zali my\'9clisz, \'bfe m\'f3g\'b3bym przepu\'9cci\'e6 tak\'b9 okazj\'ea
? W normalnych okoliczno\'9cciach nie odwa\'bfy\'b3bym si\'ea zabi\'e6 ci\'ea bez b\'b3ogos\'b3awie\'f1stwa kr\'f3la, ale o tym, co si\'ea zaraz tu stanie, nikt si\'ea nie dowie - traficie do kadzi pe\'b3nej kwasu, razem z Thakiem i nacjonalistycznymi g
\'b3upcami, i wszelki \'9clad po was zginie. C\'f3\'bf to by\'b3a dla mnie za noc! Je\'9clim nawet straci\'b3 cenne s\'b3ugi, to zarazem pozby\'b3em si\'ea gro\'9fnych nieprzyjaci\'f3\'b3. St\'f3jcie! Jestem na progu i nie mo\'bfecie mnie dopa\'9c\'e6
, nim szarpn\'ea za lin\'ea, by was pos\'b3a\'e6 do piekie\'b3! Prawie ka\'bfda komnata w mym domu jest pu\'b3apk\'b9 - nie szary lotos tym razem, a co\'9c r\'f3wnie skutecznego: a wi\'eac, Murilo, ty g\'b3upcze...
\par ...zbyt szybko, by wzrok m\'f3g\'b3 nad\'b9\'bfy\'e6, Conan schwyci\'b3 sto\'b3ek i cisn\'b9\'b3 nim; Nabonidus instynktownie poderwa\'b3 rami\'ea - lecz nie zd\'b9\'bfy\'b3: ci\'ea\'bfki pocisk dosi\'eagn\'b9\'b3 jego czaszki.
\par Czerwony Kap\'b3an zachwia\'b3 si\'ea i pad\'b3 twarz\'b9 naprz\'f3d, a dooko\'b3a jego g\'b3owy szybko pocz\'ea\'b3a si\'ea tworzy\'e6 ciemno-purpurowa ka\'b3u\'bfa.
\par - Jego krew by\'b3a jednak czerwona - mrukn\'b9 Conan.
\par Murilo poczu\'b3, jak uginaj\'b9 si\'ea pod nim kolana - nag\'b3a ulga odebra\'b3a mu si\'b3y i musia\'b3 si\'ea wesprze\'e6 o st\'f3\'b3, by nie upa\'9c\'e6; dr\'bf\'b9c\'b9 rozcapierzon\'b9 d\'b3oni\'b9 ogarn\'b9\'b3 ociekaj\'b9ce potem trwogi w\'b3
osy. S\'b3abym g\'b3osem powiedzia\'b3:
\par - \'8cwita - uchod\'9fmy st\'b9d, zanim dopadnie nas jaka\'9c nowa wra\'bfa si\'b3a. Je\'9cli uda nam si\'ea wspi\'b9\'e6 na mur zewn\'eatrzny tak, by nikt tego nie zauwa\'bfy\'b3, nie padnie na nas podejrzenie w\~zwi\'b9zku z wydarzeniami tej nocy - pozw
\'f3lmy gwardii, by sama dopisa\'b3a wyt\'b3umaczenie ca\'b3ej tej historii.
\par Dreszcz przebieg\'b3 przez ramiona Murila, kiedy spojrza\'b3 na p\'b3awi\'b9ce si\'ea we krwi cia\'b3o Nabonidusa.
\par - By\'b3 jednak g\'b3upcem - gdyby nie zatrzyma\'b3 si\'ea, by z nas szydzi\'e6...
\par - Hm - rzek\'b3 spokojnie Conan. - Spotka\'b3 go koniec pisany - pr\'eadzej czy p\'f3\'9fniej - ka\'bfdemu \'b3ajdakowi. Mam ochot\'ea spl\'b9drowa\'e6 ten dom, ale zniknijmy st\'b9d lepiej.
\par }{\fs24\kerning24 Kiedy w}{\f76\fs24\kerning24 ymkn\'eali si\'ea ju\'bf z ogrodu spowitego oparami roz\'9cwietlanymi przez wstaj\'b9cy \'9cwit, odezwa\'b3 si\'ea Murilo:
\par - Czerwony Kap\'b3an odszed\'b3 w ciemno\'9cci za\'9cwiata, moja przysz\'b3o\'9c\'e6 tedy w tym mie\'9ccie w r\'f3\'bfowych jawi si\'ea kolorach i nie musz\'ea si\'ea ju\'bf niczego obawia\'e6. Ale c\'f3\'bf b\'eadzie z\~tob\'b9, przyjacielu? Nie przycich
\'b3a jeszcze sprawa kap\'b3ana z Labiryntu, wi\'eac...
\par - I tak znudzi\'b3o mi si\'ea ju\'bf to miasto. - Szeroki u\'9cmiech rozpromieni\'b3 twarz Conana. - Gada\'b3e\'9c co\'9c o koniu, co ma czeka\'e6 w Szczurzej Norze; ciekawym sprawdzi\'e6, jak szybko ten rumak zdo\'b3a mnie zanie\'9c\'e6 do s\'b9
siedniego kr\'f3lestwa. Wiele jeszcze go\'9cci\'f1c\'f3w chc\'ea przemierzy\'e6, zanim odejd\'ea drog\'b9, kt\'f3r\'b9 Nabonidus pod\'b9\'bfy\'b3 dzisiejszej nocy.
\par }\pard \qc \li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\faauto\rin0\lin0\itap0 \cbpat8 {\fs24\kerning24 \page }{\b\fs28\kerning24 C\'d3RA LODOWEGO OLBRZYMA
\par }\pard \qj \li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\faauto\rin0\lin0\itap0 \cbpat8 {\fs24\kerning24
\par }\pard \qc \li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\faauto\rin0\lin0\itap0 \cbpat8 {\b\f76\fs28\kerning24 (Prze\'b3o\'bfy\'b3: Stanis\'b3aw Czaja)
\par }\pard \qj \li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\faauto\rin0\lin0\itap0 \cbpat8 {\fs24\kerning24 \page
\par }\pard\plain \s17\qj \fi709\li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\faauto\rin0\lin0\itap0 \cbpat8 \fs24\lang1045\langfe1045\kerning24\cgrid\langnp1045\langfenp1045 {\i\f76 Na Murilowym rumaku, pe\'b3en ciekawo\'9cci \'9cwiata, dotar\'b3 Conan do po\'b3o\'bf
onego na wschodzie Turanu i jako najemny \'bfo\'b3nierz wst\'b9pi\'b3 do s\'b3u\'bfby w armii kr\'f3la Yildiza. Niema\'b3e przecie\'bf umiej\'eatno\'9cci wojenne wzbogaci\'b3 tam o kunszt jazdy konnej i strzelania z \'b3uku, a\~rozmaite misje pozwoli\'b3
y mu pozna\'e6 dziedziny tak egzotyczne jak Meru, Vendhya, Hyrkania i Khitai. Nieporozumienie z\~prze\'b3o\'bfonymi spowodowane, jak g\'b3osi\'b3y plotki, mi\'b3osnym temperamentem Conana, sprawi\'b3o, \'bfe po dw\'f3ch latach s\'b3u\'bfby zdezerterowa
\'b3 Cymmeryjczyk z armii tura\'f1skiej i\~powr\'f3ci\'b3 w rodzinne strony. Wnet, wesp\'f3\'b3 z grup\'b9 Aesir\'f3w, ruszy\'b3 do Vanaheimu, by nieco ob\'b3uska\'e6 wra\'bfych Vanir\'f3w...
\par }\pard\plain \qj \fi709\li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\faauto\rin0\lin0\itap0 \cbpat8 \fs20\lang1045\langfe1045\cgrid\langnp1045\langfenp1045 {\fs24\kerning24
\par }\pard \qj \fi720\li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\faauto\rin0\lin0\itap0 \cbpat8 {\f76\fs24\kerning24 Zamar\'b3 w oddali szcz\'eak miecz\'f3w i topor\'f3w; umilk\'b3y wrzaski masakry; cisza leg\'b3a na splamionym krwi\'b9 \'9cniegu. Zimne, wyblak\'b3e s
\'b3o\'f1ce, kt\'f3re tak o\'9clepiaj\'b9co miota\'b3o swe promienie z lodowc\'f3w i za\'9cnie\'bfonych r\'f3wnin, teraz krzesa\'b3o iskry z pogi\'eatych pancerzy i\~po\'b3amanych brzeszczot\'f3w tam, gdzie le\'bfeli zabici. Martwe d\'b3onie wci\'b9\'bf
zaciska\'b3y si\'ea na r\'eakoje\'9cciach; okryte he\'b3mami g\'b3owy, odrzucone w spazmie agonii, ponuro zadziera\'b3y rude i\~z\'b3ociste brody, jakby w ostatnich mod\'b3ach do Ymira Lodowego Olbrzyma, boga ludu wojownik\'f3w.
\par Ponad zakrwawionymi zaspami i opancerzonymi cia\'b3ami poleg\'b3ych patrzy\'b3o na siebie dw\'f3ch m\'ea\'bf\'f3w. Tylko oni poruszali si\'ea w\'9cr\'f3d wszechogarniaj\'b9cej martwoty. Mro\'9fne niebo wisia\'b3o nad ich g\'b3owami, wok\'f3\'b3 rozsnuwa
\'b3a si\'ea bezgraniczna r\'f3wnina, u st\'f3p mieli trupy.
\par Z wolna szli mi\'eadzy nimi - jak duchy na spotkanie um\'f3wione w\'9cr\'f3d pobojowiska martwego \'9cwiata. Stan\'eali twarz\'b9 w twarz.
\par }{\fs24\kerning24 Byli ogromni, budowy krzepkiej ja}{\f76\fs24\kerning24 k tygrysy. Stracili tarcze, a ich pancerze by\'b3y pogruchotane i wyszczerbione. Krew zastyg\'b3a na zbrojach, czerwieni\'b3y si\'ea ostrza miecz\'f3w. Rogate he\'b3my nosi\'b3y \'9c
lady srogich cios\'f3w. Pierwszy z wojownik\'f3w bez brody by\'b3 i\~czarnogrzywy, w\'b3osy i broda drugiego czerwieni\'b3y si\'ea jak krew na zalanym s\'b3o\'f1cem \'9cniegu.
\par - Cz\'b3ecze - ozwa\'b3 si\'ea ten drugi - powiedz, jak ci\'ea zw\'b9, abym za\'9c m\'f3g\'b3 mym braciom w\~Vanaheimie opowiedzie\'e6, kto ostatni ze zgrai Wulfhera pad\'b3 pod mieczem Heimdula.
\par - Nie w Vanaheimie - warkn\'b9\'b3 czarnow\'b3osy wojownik - ale w Valhalli powiesz swym braciom, \'bfe\'9c spotka\'b3 Conana z Cimmerii!
\par Heimdul rykn\'b9\'b3 i skoczy\'b3, a jego miecz zakre\'9cli\'b3 \'9cmiertelny \'b3uk. Gdy \'9cwiszcz\'b9ce ostrze grzmotn\'ea\'b3o w he\'b3m, p\'eakaj\'b9c na miriady b\'b3\'eakitnych iskier, Conan zachwia\'b3 si\'ea i ujrza\'b3 przed
oczami czerwone ogniki. Ale zataczaj\'b9c si\'ea, zada\'b3 ca\'b3\'b9 si\'b3\'b9 swych szerokich ramion pot\'ea\'bfne pchni\'eacie. Ostrze przesz\'b3o przez mosi\'ea\'bfne \'b3uski, ko\'9cci i serce, a rudow\'b3osy wojownik pad\'b3 martwy do st\'f3
p Conana.
\par Cymmeryjczyk wyprostowa\'b3 si\'ea, wyswobadzaj\'b9c miecz i poczu\'b3, \'bfe niespodziewanie ogarnia go s\'b3abo\'9c\'e6. Blask s\'b3o\'f1ca na \'9cniegu rani\'b3 oczy jak n\'f3\'bf, niebo zda\'b3o si\'ea nagle nik\'b3e i\~dalekie. Odwr\'f3ci\'b3 si\'ea
od zdeptanego pobojowiska, gdzie \'bf\'f3\'b3tobrodzi woje spoczywali wesp\'f3\'b3 ze swymi rudow\'b3osymi zab\'f3jcami w obj\'eaciach \'9cmierci. Kilka zaledwie krok\'f3w uczyni\'b3, gdy pomrocznia\'b3 blask z za\'9cnie\'bfonych p\'f3l. Ogarn\'ea\'b3
a go gwa\'b3towna fala \'9clepoty; opad\'b3 w \'9cnieg i wsparty na opancerzonym ramieniu pr\'f3bowa\'b3 strz\'b9sn\'b9\'e6 z oczu mg\'b3\'ea jak lew potrz\'b9saj\'b9cy grzyw\'b9.
\par }{\fs24\kerning24
\par }{\f76\fs24\kerning24 Srebrzysty \'9cmiech przebi\'b3 spowijaj\'b9c\'b9 go zas\'b3on\'ea mroku i wzrok pocz\'b9\'b3 Conanowi wraca\'e6. Spojrza\'b3 w g\'f3r\'ea: co\'9c niezwyk\'b3ego, co\'9c, czego nie potrafi\'b3by umiejscowi\'e6 ani nazwa\'e6, z ca\'b3
ym si\'ea dzia\'b3o otoczeniem, a ziemia i niebo przybra\'b3y barw\'ea osobliw\'b9. D\'b3ugo o tym nie my\'9cla\'b3, przed nim bowiem, chwiej\'b9c si\'ea na wietrze jak m\'b3oda brzoza, sta\'b3a kobieta. Jej cia\'b3o, utoczone, zda si\'ea, z ko\'9cci s
\'b3oniowej, kry\'b3 jeno welon z mu\'9clinu. Smuk\'b3e stopy bielsze by\'b3y od \'9cniegu, po kt\'f3rym st\'b9pa\'b3y. Oszo\'b3omionemu wojownikowi roze\'9cmia\'b3a si\'ea w twarz \'9cmiechem s\'b3odszym ni\'bf
szmer srebrzystych fontann, zatrutym wszelako jadem ur\'b9gliwej kpiny.
\par - Kim jeste\'9c? - spyta\'b3 Cymmeryjczyk. - I sk\'b9d przybywasz?
\par - Zali to wa\'bfne? - G\'b3os, milszy na poz\'f3r uchu ni\'bf d\'9fwi\'eak srebrnostrunnej harfy, mia\'b3 w sobie co\'9c okrutnego.
\par }{\fs24\kerning24 - Wezwij swych l}{\f76\fs24\kerning24 udzi - rzek\'b3, chwytaj\'b9c za miecz. - Odesz\'b3y mnie si\'b3y, ale tanio \'bfywota nie sprzedam. Widz\'ea, \'bfe\'9c z Vanir\'f3w!
\par - Czy\'bfbym ci to wyzna\'b3a?
\par Raz jeszcze wzrok Conana pow\'eadrowa\'b3 ku jej rozwianym lokom, kt\'f3re wcze\'9cniej wyda\'b3y mu si\'ea rude. Teraz spostrzeg\'b3, \'bfe ani rude nie by\'b3y, ani lniane, maj\'b9c w istocie cudowny kolor po\'9credni. By\'b3y jak z\'b3oto elf\'f3w: s
\'b3o\'f1ce roz\'9cwietla\'b3o je tak o\'9clepiaj\'b9co, \'bfe ledwie m\'f3g\'b3 na nie patrze\'e6. R\'f3wnie\'bf jej oczy nie by\'b3y ani niebieskie, ani szare, ale zmienne, ta\'f1czy\'b3y w nich \'9cwiat\'b3a i smugi barw, kt\'f3rych nie umia\'b3 nazwa
\'e6. \'8cmia\'b3y si\'ea jej pe\'b3ne rubinowe wargi i od smuk\'b3ych st\'f3p po promienn\'b9 burz\'ea w\'b3os\'f3w jej alabastrowe cia\'b3o doskonalsze by\'b3o ni\'bf marzenie bog\'f3w.
\par Krew zat\'eatni\'b3a w skroniach wojownika.
\par - Nie wiem - ozwa\'b3 si\'ea po chwili - czy\'9c moim wrogiem z Vanaheimu, czy sprzymierze\'f1cem z Asgardu. Wielem w\'eadrowa\'b3, ale nie spotka\'b3em niewiasty r\'f3wnej ci urod\'b9. O\'9clepia mnie jasno\'9c\'e6 twych splot\'f3w... Mi\'eadzy najpi\'ea
kniejszymi c\'f3rami Aesir\'f3w nie widzia\'b3em takich w\'b3os\'f3w. Na Ymira...
\par - Kim\'bfe jeste\'9c, \'bfe si\'ea klniesz na Ymira - parskn\'ea\'b3a pogardliwie. - C\'f3\'bf wiesz o bogach lodu i \'9cniegu ty, kt\'f3ry szukaj\'b9c przyg\'f3d mi\'eadzy obcymi ludami, przyby\'b3e\'9c z Po\'b3udnia?!
\par - Na mroczne b\'f3stwa mego narodu! - wrzasn\'b9\'b3 gniewnie. - Chociem nie ze z\'b3otow\'b3osych Aesir\'f3w, nie masz bieglejszych ode mnie we w\'b3adaniu mieczem. Dzi\'9c widzia\'b3em \'9cmier\'e6 osiemdziesi\'eaciu m\'ea\'bf\'f3
w i tylko ja jeden unios\'b3em \'bfycie z pola, na kt\'f3rym zb\'f3je Wulfhera potkali si\'ea z wilkami Bragiego. Powiedz, niewiasto, widzia\'b3a\'9c b\'b3yski or\'ea\'bfa na \'9cniegu albo zbrojnych krocz\'b9cych w\'9cr\'f3d lod\'f3w?
\par - Widzia\'b3am szron \'b3yskaj\'b9cy w s\'b3o\'f1cu - odrzek\'b3a. - S\'b3ysza\'b3am szepty wiatru nad wiecznymi \'9cniegami.
\par Z westchnieniem potrz\'b9sn\'b9\'b3 g\'b3ow\'b9.
\par - Niord winien by\'b3 si\'ea z nami po\'b3\'b9czy\'e6, nim rozgorza\'b3a bitwa. L\'eakam si\'ea, \'bfe wpad\'b3 ze swym oddzia\'b3em w pu\'b3apk\'ea. Wulfher i jego woje le\'bf\'b9 martwi... My\'9cla\'b3em, \'bfe nie ma \'bfadnego sio\'b3
a na wiele mil wok\'f3\'b3, bo wojna rzuci\'b3a nas daleko, ale\'9c przecie naga i bosa nie mog\'b3a po tych \'9cniegach z daleka przybiec. Prowad\'9f tedy do swego plemienia, je\'9cli\'9c z Asgardu, s\'b3aby bowiem j}{\fs24\kerning24 estem z cios\'f3
w i trud\'f3w walki.
\par }{\f76\fs24\kerning24 - Me sio\'b3o dalej jest, ni\'bf zdo\'b3asz doj\'9c\'e6, Conanie z Cimmerii - roze\'9cmia\'b3a si\'ea kpi\'b9co.
\par Rozwar\'b3a ramiona i zawirowa\'b3a przed nim z g\'b3ow\'b9 przechylon\'b9 zalotnie i skrz\'b9cymi si\'ea oczyma, na p\'f3\'b3 ukrytymi pod d\'b3ugimi jedwabistymi rz\'easa}{\fs24\kerning24 mi.
\par }{\f76\fs24\kerning24 - Powiedz, cz\'b3owieku, czy\'bf nie jestem pi\'eakna?
\par - Jak poranek, roz\'9cwietlaj\'b9cy \'9cniegi pierwszym brzaskiem - wymamrota\'b3, a oczy rozjarzy\'b3y mu si\'ea jak wilkowi.
\par - Czemu tedy nie powstaniesz i nie pod\'b9\'bfysz za mn\'b9? C\'f3\'bf wart krzepki wojownik, kt\'f3ry przede mn\'b9 pada? - zanuci\'b3a z przyprawiaj\'b9c\'b9 o utrat\'ea zmys\'b3\'f3w kpin\'b9. - Legnij i\~zdychaj w \'9cniegu jak tamci g\'b3
upcy, Conanie czarnow\'b3osy. Nie zdo\'b3asz p\'f3j\'9c\'e6 tam, gdzie poprowadz\'ea.
\par Z przekle\'f1stwem na ustach i ogniem w oczach porwa\'b3 si\'ea Conan na nogi, a jego pokryt\'b9 bliznami twarz wykrzywi\'b3 grymas. W\'9cciek\'b3o\'9c\'e6 pali\'b3a mu dusz\'ea, ale silniejsze by\'b3o po\'bf\'b9danie - t\'eatni\'b3
o w skroniach i przyspiesza\'b3o kr\'b9\'bfenie krwi w \'bfy\'b3ach. Nami\'eatno\'9c\'e6 silniejsza ni\'bf cielesna m\'eaka ogarn\'ea\'b3a ca\'b3\'b9 jego istot\'ea, niebo poczerwienia\'b3o w oczach. Szale\'f1stwo, kt\'f3re go omroczy\'b3o, zmiot\'b3
o pami\'ea\'e6 o zm\'eaczeniu i s\'b3abo\'9cci.
\par Nie rzek\'b3 ni s\'b3owa, gdy zasadziwszy za pas sw\'f3j zakrwawiony miecz, rzuci\'b3 si\'ea na ni\'b9 rozwieraj\'b9c palce, by pochwyci\'e6 delikatne cia\'b3o.
\par Odskoczy\'b3a z przenikliwym chichotem i pocz\'ea\'b3a umyka\'e6, ogl\'b9daj\'b9c si\'ea przez rami\'ea i\~nie przestaj\'b9c si\'ea \'9cmia\'e6. Z g\'b3uchym pomrukiem Conan pop\'eadzi\'b3 za ni\'b9.
\par Zapomnia\'b3 o walce, o pancernych wojach sk\'b9panych we krwi, o Niordzie i\~rozb\'f3jnikach, kt\'f3rzy nie dotarli na pole bitwy. My\'9cla\'b3 tylko o smuk\'b3ej bia\'b3ej postaci, kt\'f3ra zdawa\'b3a si\'ea lecie\'e6 raczej ni\'bf biec. Po\'9ccig wi
\'f3d\'b3 przez o\'9clepiaj\'b9co bia\'b3\'b9 r\'f3wnin\'ea. Zdeptane, krwawe pole zosta\'b3o daleko za nimi, lecz Conan wci\'b9\'bf bieg\'b3 z w\'b3a\'9cciw\'b9 swemu ludowi cich\'b9 nieust\'eapliwo\'9cci\'b9. Jego okryte \'bfelazem stopy przebi\'b3
y zmro\'bfon\'b9 pow\'b3ok\'ea: osun\'b9\'b3 si\'ea w\~g\'b3\'eabokie zaspy i brn\'b9\'b3 przez nie dzi\'eaki swej zwierz\'eacej sile. Ale dziewczyna ta\'f1czy\'b3a na \'9cniegu jak pi\'f3rko unosz\'b9ce si\'ea nad wod\'b9
; jej nagie stopy prawie nie zostawia\'b3y \'9clad\'f3w na szronie pokrywaj\'b9cym lodowy p\'b3aszcz. Mimo ognia p\'b3on\'b9cego w \'bfy\'b3ach ch\'b3\'f3d przenikn\'b9\'b3 przez zbroj\'ea i podbit\'b9 futrem tunik\'ea
wojownika - uciekinierka jednak, w swym zwiewnym mu\'9clinowym welonie, bieg\'b3a tak lekko i weso\'b3o, jakby ta\'f1czy\'b3a w\'9cr\'f3d r\'f3\'bfanych i palmowych ogrod\'f3w Poitain. Bieg\'b3a dalej i dalej, a Conan pod\'b9\'bfa\'b3 za ni\'b9.
\par }{\fs24\kerning24 Najstr}{\f76\fs24\kerning24 aszniejsze przekle\'f1stwa sp\'b3ywa\'b3y ze spienionych warg Cymmeryjczyka, gor\'b9czkowo pulsowa\'b3y sp\'eacznia\'b3e \'bfy\'b3y na jego skroniach, zgrzyta\'b3y z\'eaby.
\par - Nie ujdziesz mi! - rykn\'b9\'b3. - Zaprowad\'9f mnie w pu\'b3apk\'ea, a stos g\'b3\'f3w twych wsp\'f3\'b3plemie\'f1c\'f3w usypi\'ea ci u st\'f3p! Ukryj si\'ea, a g\'f3ry rozbij\'ea, by ci\'ea znale\'9f\'e6! Do Piekie\'b3 za tob\'b9 p\'f3jd\'ea!
\par Grymas w\'9cciek\'b3o\'9cci wykrzywi\'b3 mu twarz, gdy us\'b3ysza\'b3 w odpowiedzi ten sam doprowadzaj\'b9cy do sza\'b3u \'9cmiech.
\par Coraz dalej wiod\'b3a go w pustkowie. Mija\'b3y godziny, s\'b3o\'f1ce poczyna\'b3o chyli\'e6 si\'ea ku horyzontowi, zmienia\'b3 si\'ea krajobraz. Rozleg\'b3e r\'f3wniny ust\'b9pi\'b3y miejsca niewysokim wzg\'f3rzom, maszeruj\'b9cym, zda si\'ea, coraz wy
\'bfej w nier\'f3wnym szyku. Dalej ku p\'f3\'b3nocy dostrzeg\'b3 Conan g\'f3ry olbrzymie, kt\'f3rych wieczne \'9cniegi skrzy\'b3y si\'ea b\'b3\'eakitnie i r\'f3\'bfowo, sk\'b9pane w promieniach krwawo zachodz\'b9cego s\'b3o\'f1ca. Jak proporzec rozwija
\'b3y si\'ea ku niebu - lodowe ostrza p\'b3on\'b9ce zmiennymi kolorami, coraz wi\'eaksze i ja\'9cniejsze. A niebo pe\'b3ne by\'b3o osobliwych \'9cwiate\'b3 i b\'b3ysk\'f3w. I \'9cnieg l\'9cni\'b3 niesamowicie: to mro\'9fnym b\'b3\'eakitem, to lodow\'b9 pu
rpur\'b9, to zn\'f3w zimnym srebrem. Przez migoc\'b9c\'b9 magiczn\'b9 krain\'ea pod\'b9\'bfa\'b3 Conan, a jedyn\'b9 rzeczywisto\'9cci\'b9 w tym krystalicznym labiryncie by\'b3a ta\'f1cz\'b9ca na skrz\'b9cym si\'ea \'9cniegu bia\'b3a sylwetka - wci\'b9\'bf
poza jego zasi\'eagiem.
\par Nie dziwi\'b3a go niezwyk\'b3o\'9c\'e6 tego wszystkiego - nawet wtedy, gdy dw\'f3ch gigantycznych m\'ea\'bf\'f3w przegrodzi\'b3o mu drog\'ea. \'a3uski ich pancerzy bieli\'b3y si\'ea szronem, he\'b3my i\~topory pokrywa\'b3 l\'f3d. W\'b3
osy przysypane mieli \'9cniegiem, brody pe\'b3ne lodowych sopli, a oczy tak zimne jak \'9cwiat\'b3a na firmamencie.
\par }{\fs24\kerning24 - Braciszko}{\f76\fs24\kerning24 wie! - krzykn\'ea\'b3a dziewczyna, wiruj\'b9c mi\'eadzy nimi. - Patrzcie, kto nadchodzi! Przywiod\'b3am wam cz\'b3owieka na rze\'9f! Wyrwijcie mu serce, by\'9cmy, p\'f3ki gor\'b9ce, z\'b3o\'bfyli je na o
\'b3tarzu naszego ojca!
\par Giganci odpowiedzieli rykiem jakby g\'f3r lodowych szoruj\'b9cych po zmro\'bfonym brzegu. Unie\'9cli swe b\'b3yszcz\'b9ce w \'9cwietle gwiazd topory, gdy run\'b9\'b3 na nich rozw\'9ccieczony Cymmeryjczyk. Oszronione ostrze zal\'9cni\'b3
o przed jego oczyma, o\'9clepiaj\'b9c go na mgnienie, ale odpowiedzia\'b3 straszliwym pchni\'eaciem, kt\'f3re przebi\'b3o nog\'ea przeciwnika na wysoko\'9cci kolana. Z j\'eakiem osun\'b9\'b3 si\'ea pokonany na ziemi\'ea, lecz w tej\'bfe chwili obali\'b3
Conana w \'9cnieg cios drugiego z olbrzym\'f3w. Zbroja ocali\'b3a \'bfycie wojownika z Cimmerii, cho\'e6 rami\'ea zmartwia\'b3o. I\~ujrza\'b3 Conan, jak pi\'eatrzy si\'ea nad nim ogromna, rzek\'b3by\'9c wykowana z lodu posta\'e6, gro\'9fnie rysuj\'b9
ca si\'ea na tle l\'9cni\'b9cego zimnym blaskiem nieba. Top\'f3r spad\'b3 - i przebi\'b3 \'9cnieg, by pogr\'b9\'bfy\'e6 si\'ea w zmarzni\'eatej ziemi, gdy Conan rzuci\'b3 si\'ea w bok i jednym susem powsta\'b3 na nogi. Gigant rykn\'b9\'b3 i wyswobodzi\'b3
top\'f3r, nim to jednak uczyni\'b3, za\'9cpiewa\'b3o ostrze Cymmeryjczyka. Ugi\'ea\'b3y si\'ea kolana pod olbrzymem; powoli opad\'b3 w \'9cnieg, kt\'f3ry tryskaj\'b9ca z\~na p\'f3\'b3 przer\'b9banej szyi krew j\'ea\'b3a barwi\'e6 na purpurowo.
\par Conan rozejrza\'b3 si\'ea doko\'b3a i dostrzeg\'b3 dziewczyn\'ea, jak stoj\'b9c niedaleko patrzy rozszerzonymi z przera\'bfenia oczyma, z kt\'f3rych znikn\'ea\'b3a ca\'b3a kpina.
\par Wrzasn\'b9\'b3 gro\'9fnie, a krople krwi kapa\'b3y z miecza, kt\'f3rym potrz\'b9sa\'b3 z pasj\'b9:
\par - Przywo\'b3aj reszt\'ea swych braci! - krzycza\'b3. - Wilkom rzuc\'ea ich serca na po\'bfarcie! Nie ujdziesz!
\par Przera\'bfona odwr\'f3ci\'b3a si\'ea i pocz\'ea\'b3a ucieka\'e6. Ju\'bf si\'ea nie \'9cmia\'b3a, nie przedrze\'9fnia\'b3a go przez rami\'ea. Bieg\'b3a, jakby sz\'b3o o \'bfycie. Cho\'e6 wysila\'b3 mi\'ea\'9cnie i \'9cci\'eagna, a\'bf wydawa\'b3o si\'ea,
\'bfe p\'eakn\'b9 mu skronie, a \'9cnieg poczerwienia\'b3 przed jego oczyma, by\'b3a coraz dalej, malej\'b9c w\~zaczarowanym \'9cwietle nieba - nie wi\'eaksza zdawa\'b3a si\'ea od dziecka, potem bia\'b3ego p\'b3omyka ta\'f1cz\'b9cego na \'9c
niegu, a wreszcie sta\'b3a si\'ea jeno niewyra\'9fnym punktem w oddali.
\par Lecz zaciskaj\'b9c z\'eaby, a\'bf krew j\'ea\'b3a p\'b3yn\'b9\'e6 z dzi\'b9se\'b3, Conan p\'eadzi\'b3 dalej i ujrza\'b3 w\~ko\'f1cu, \'bfe plamka zn\'f3w staje si\'ea ta\'f1cz\'b9cym p\'b3omieniem, p\'b3omie\'f1 - figurk\'b9 wielko\'9c
ci dziecka, i oto nie dalej by\'b3a ni\'bf sto krok\'f3w przed nim: wolno, pi\'ead\'9f po pi\'eadzi, topnia\'b3a dziel\'b9ca ich przestrze\'f1.
\par Bieg\'b3a z coraz wi\'eakszym trudem; us\'b3ysza\'b3 jej przyspieszony oddech i dostrzeg\'b3 b\'b3ysk przera\'bfenia w spojrzeniu, kt\'f3re rzuci\'b3a przez bia\'b3e rami\'ea. Pos\'eapna wytrwa\'b3o\'9c\'e6 barbarzy\'f1cy mia\'b3a mu przynie\'9c\'e6 zwyci
\'eastwo...
\par Ognie Piekie\'b3, kt\'f3re tak zr\'eacznie uda\'b3o si\'ea jej za\'bfec, rozgorza\'b3y w dzikiej duszy Conana nieposkromionym p\'b3omieniem. I z rykiem nieludzkim dopad\'b3 jej wreszcie, a ona, krzycz\'b9c przejmuj\'b9co, wyci\'b9gn\'ea\'b3
a ramiona w rozpaczliwym ge\'9ccie daremnej obrony. Rzuci\'b3 w \'9cnieg sw\'f3j miecz i zmia\'bfd\'bfy\'b3 j\'b9 w u\'9ccisku. Smuk\'b3e cia\'b3o wygi\'ea\'b3o si\'ea w \'b3uk, gdy z szale\'f1cz\'b9 desperacj\'b9 wi\'b3a si\'ea w jego \'bfelaznych obj
\'eaciach. Z\'b3ote w\'b3osy smaga\'b3y oblicze Cymmeryjczyka, o\'9clepiaj\'b9c go sw\'b9 jasno\'9cci\'b9, ale jej blisko\'9c\'e6 pot\'eagowa\'b3a tylko ob\'b3\'ead Conana. Jego krzepkie palce pogr\'b9\'bfy\'b3y si\'ea w ciele g\'b3adkim i ch\'b3
odnym: zda\'b3o mu si\'ea, \'bfe obejmuje kobiet\'ea nie z krwi uczynion\'b9 i ko\'9cci, lecz z p\'b3on\'b9cego lodu.
\par Wykr\'eaca\'b3a g\'b3ow\'ea, pragn\'b9c unikn\'b9\'e6 \'bfar\'b3ocznych poca\'b3unk\'f3w, kt\'f3re mia\'bfd\'bfy\'b3y jej usta.
\par - Jeste\'9c zimna jak \'9cnieg - mamrota\'b3 nieprzytomnie. - Ogrzej\'ea ci\'ea ogniem mej w\'b3asnej krwi.
\par Ostatnim rozpaczliwym skr\'eatem wy\'9clizgn\'ea\'b3a si\'ea z jego ramion i odskoczy\'b3a do ty\'b3u, pozostawiaj\'b9c mu w gar\'9cci sw\'b9 mu\'9clinow\'b9 szat\'ea. Jej z\'b3ote w\'b3osy w dzikim by\'b3y nie\'b3adzie, ci\'ea\'bfko falowa\'b3o bia\'b3e
\'b3ono, a w cudnych oczach tai\'b3o si\'ea przera\'bfenie. I gdy sta\'b3a tak naga na \'9cniegu, raz jeszcze oszo\'b3omi\'b3a Conana}{\fs24\kerning24 jej nieziemska uroda.
\par }{\f76\fs24\kerning24 A ona wyrzuci\'b3a ramiona ku \'9cwiat\'b3om l\'9cni\'b9cym na firmamencie i krzykn\'ea\'b3a g\'b3osem, kt\'f3ry ju\'bf na zawsze mia\'b3 pozosta\'e6 w duszy Cymmeryjczyka:
\par }{\fs24\kerning24 - Ymirze, m\'f3j ojcze, ratuj!
\par }{\f76\fs24\kerning24 Z rozwartymi ramionami skoczy\'b3 wojownik, by j\'b9 pochwyci\'e6, gdy z hukiem jakby p\'eakaj\'b9cej g\'f3ry lodowej ca\'b3e niebo roziskrzy\'b3o si\'ea zimnym p\'b3omieniem. B\'b3\'eakitny, ch\'b3odny ogie\'f1, tak o\'9clepiaj\'b9
cy, \'bfe musia\'b3 Cymmeryjczyk zakry\'e6 oczy, spowi\'b3 nagle alabastrowe cia\'b3o dziewczyny. Przez chwil\'ea kr\'f3tk\'b9 jak mgnienie \'9cnie\'bfne wzg\'f3rza i niebiosa k\'b9pa\'b3y si\'ea w\~powodzi bia\'b3ego \'9cwiat\'b3a, b\'b3\'eakitnych strza
\'b3ach lodowego blasku i mro\'9fnych purpurowych ogniach.
\par Potem Conan zachwia\'b3 si\'ea i krzykn\'b9\'b3: dziewczyna znikn\'ea\'b3a.
\par Wysoko nad jego g\'b3ow\'b9 magiczne \'9cwiat\'b3a szala\'b3y w diabelskim ta\'f1cu. Przez dalekie g\'f3ry przetoczy\'b3 si\'ea grom, jak tytaniczny rydwan bojowy ci\'b9gniony przez olbrzymie rumaki, kt\'f3rych gniewne podkowy krzesz\'b9
iskry z lodowego go\'9cci\'f1ca.
\par A potem zorza, bia\'b3e wzg\'f3rza i p\'b3on\'b9ce niebo rozko\'b3ysa\'b3y si\'ea w oczach Conana. Tysi\'b9c ognistych ku\'b3 strzeli\'b3o kaskadami iskier, a niebosk\'b3on sta\'b3 si\'ea ko\'b3em gigantycznym, kt\'f3re, obracaj\'b9c si\'ea, rozsiewa\'b3
o deszcz gwiazd.
\par Ziemia pod stopami unios\'b3a si\'ea na kszta\'b3t fali i Cymmeryjczyk opad\'b3 w \'9cnieg. I le\'bfa\'b3 bez ruchu...
\par }{\fs24\kerning24
\par }{\f76\fs24\kerning24 W mrocznym, ch\'b3odnym wszech\'9cwiecie, kt\'f3rego s\'b3o\'f1ce sczez\'b3o przed eonami, poczu\'b3 Conan \'bfycie - obce i nieoczekiwane. Trz\'easienie ziemi dzier\'bfy\'b3o go w obj\'eaciach, szarpa\'b3o bezlito\'9cnie, odzieraj
\'b9c, zda si\'ea, ze sk\'f3ry d\'b3onie i stopy, a\'bf wrzasn\'b9\'b3 z b\'f3lu i z\'b3o\'9cci, pr\'f3buj\'b9c porwa\'e6 za miecz.
\par - Przytomnieje, Horso - us\'b3ysza\'b3 g\'b3os. - Spiesz si\'ea, trza nam przegna\'e6 mr\'f3z z jego cz\'b3onk\'f3w, je\'9cli ma jeszcze kiedy ruszy\'e6 do boju.
\par - Nie chce rozewrze\'e6 lewej d\'b3oni - mrukn\'b9\'b3 drugi. - Co\'9c w niej \'9cciska.
\par Conan otworzy\'b3 oczy i ujrza\'b3 pochylone nad sob\'b9 brodate twarze. Otaczali go ro\'9cli z\'b3otow\'b3osi woje w pancerzach i futrach.
\par - Conanie! - zakrzykn\'b9\'b3 jeden z nich. - \'afyjesz!
\par - Na Croma, Niordzie - st\'eakn\'b9\'b3 Cymmeryjczyk - \'bfyj\'ea, czy\'9cmy wszyscy w Valhalli?
\par - \'afyjemy - odpar\'b3 Asgardczyk, zaj\'eaty na p\'f3\'b3 odmro\'bfonymi stopami Conana. - Po\'b3\'b9czyliby\'9cmy si\'ea z wami przed bitw\'b9, gdyby\'9cmy nie musieli przer\'b9bywa\'e6 si\'ea przez zasadzk\'ea. Cia\'b3a dopiero zaczyna\'b3y stygn\'b9
\'e6, kiedy\'9cmy przyci\'b9gn\'eali na pole. Nie by\'b3o ci\'ea \'9cr\'f3d trup\'f3w, tedy poszli\'9cmy twym \'9cladem. Na Ymira, Conanie, po co\'9c si\'ea zapuszcza\'b3 w pustynie P\'f3\'b3nocy? D\'b3ugo szli\'9cmy za tob\'b9 i - na Ymira! - nigdy by
\'9cmy ci\'ea nie znale\'9fli, gdyby zamie\'e6 przysypa\'b3a twe \'9clady.
\par - Nie klnij si\'ea zbyt cz\'easto na Ymira - szepn\'b9\'b3 jeden z wojownik\'f3w. - Jego to dziedzina: legendy powiadaj\'b9, \'bfe mi\'eadzy tamtymi w\'b3ada szczytami.
\par - Widzia\'b3em niewiast\'ea - ozwa\'b3 si\'ea Conan niewyra\'9fnie. - Spotkali\'9cmy si\'ea z lud\'9fmi Bragiego na r\'f3wninie. Nie wiem, jak d\'b3ugo walczyli\'9cmy... Tylko ja prze\'bfy\'b3em. S\'b3aby by\'b3em i\~zamroczony, a \'9cwiat jakby kto\'9c
zaczarowa\'b3 - dopiero teraz wszystko zdaje si\'ea znajome i\~prawdziwe. Pojawi\'b3a si\'ea ta niewiasta i zacz\'ea\'b3a si\'ea ze mnie naigrawa\'e6. Pi\'eakna by\'b3a jak zmro\'bfony ogie\'f1 Piekie\'b3. Dziwne napad\'b3o mnie szale\'f1stwo, gdym na ni
\'b9 patrza\'b3, i\~zapomnia\'b3em o ca\'b3ym \'9cwiecie. Ruszy\'b3em za ni\'b9... Czy\'9ccie widzieli jej \'9clady? Albo olbrzym\'f3w w lodowych zbrojach, kt\'f3rych usiek\'b3em?
\par Niord pokr\'eaci\'b3 g\'b3ow\'b9.
\par - Tylko twoje \'9clady widzieli\'9cmy na \'9cniegu, Conanie.
\par - Tedy mo\'bfe jestem szalony - odrzek\'b3 Cymmeryjczyk nieprzytomnie. - A przecie nie jeste\'9ccie prawdziwsi ni\'bf ta z\'b3otow\'b3osa dziewka, kt\'f3ra naga czmycha\'b3a przede mn\'b9 po \'9cniegu. Wszak z mych w\'b3asnych r\'b9k znikn\'ea\'b3
a w lodowym p\'b3omieniu!
\par - Bredzi - wyszepta\'b3 wojownik.
\par - Nieprawda! - krzykn\'b9\'b3 starszy m\'b9\'bf o dzikich ob\'b3\'eadnych oczach. - Atali to by\'b3a, c\'f3rka Ymira Lodowego Olbrzyma. Przybywa na pobojowiska i ukazuje si\'ea umieraj\'b9cym. Ja sam, otrokiem b\'ead\'b9c, widzia\'b3em j\'b9, gdym na p
\'f3\'b3 martwy le\'bfa\'b3 na krwawym polu Wolfraven. Patrzy\'b3em, jak kroczy \'9cr\'f3d trup\'f3w, a cia\'b3o jej l\'9cni niczym ko\'9c\'e6 s\'b3oniowa i z\'b3ote w\'b3osy siej\'b9 w\~\'9cwietle ksi\'ea\'bfyca blask o\'9clepiaj\'b9cy. Le\'bfa\'b3
em i wy\'b3em jak zdychaj\'b9cy pies, bom nie mia\'b3 si\'b3y czo\'b3ga\'e6 si\'ea za ni\'b9. Wabi m\'ea\'bf\'f3w z p\'f3l bitewnych w \'9cnie\'bfn\'b9 pustyni\'ea, aby mogli ich ubi\'e6 jej bracia, lodowi giganci, kt\'f3rzy dymi\'b9ce serca -ofiar k\'b3
ad\'b9 na o\'b3tarzu Ymira. Powtarzam: Cymmeryjczyk widzia\'b3 Atali, c\'f3r\'ea Lodowego Olb}{\fs24\kerning24 rzyma!
\par }{\f76\fs24\kerning24 - Ba! - mrukn\'b9\'b3 Horsa. - Dusz\'ea starego Gorma zrani\'b3 w m\'b3odo\'9cci cios, kt\'f3ry rozszczepi\'b3 mu czaszk\'ea. Conan majaczy\'b3 po srogim boju: patrzajcie, jak poszczerbiony jest jego sz\'b3om. Ka\'bfdy z tych cios
\'f3w m\'f3g\'b3 zm\'b9ci\'e6 mu rozum. Za majakiem pod\'b9\'bfy\'b3 w pustyni\'ea. Jest z Po\'b3udnia, c\'f3\'bf mo\'bfe wiedzie\'e6 o Atali?
\par - Mo\'bfe gadasz prawd\'ea - wymamrota\'b3 Conan. - Na Croma, niesamowite to by\'b3o...
\par Przerwa\'b3 i zerkn\'b9\'b3 na przedmiot zwisaj\'b9cy z zaci\'9cni\'eatej pi\'ea\'9cci. Gdy podni\'f3s\'b3 go do g\'f3ry, w ciszy nagle zapad\'b3ej zagapili si\'ea woje na mu\'9clinowy welon utkany z nici tak cienkiej, \'bfe nie mog\'b3a jej uprz\'b9\'9c
\'e6 \'bfadna ziemska k\'b9dziel.
\par }\pard \qc \li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\faauto\rin0\lin0\itap0 \cbpat8 {\fs24\kerning24 \page }{\b\f76\fs28\kerning24 KR\'d3LOWA CZARNEGO WYBRZE\'afA
\par }{\fs24\kerning24
\par }{\b\f76\fs28\kerning24 (Prze\'b3o\'bfy\'b3: Stanis\'b3aw Czaja)
\par }\pard \qj \fi714\li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\faauto\rin0\lin0\itap0 \cbpat8 {\fs24\kerning24 \page }{\i\f76\fs24\kerning24 Kilka zaledwie miesi\'eacy sp\'eadzi\'b3 Conan w Cimmerii, nim na powr\'f3t ruszy\'b3 ku cywilizowanym kr\'f3
lestwom hyboryjskim. Ni jednak s\'b3u\'bfba w armii Nemedii, ni Ophiru nie trwa\'b3a d\'b3ugo, czasy bowiem by\'b3y spokojne. Pow\'eadrowa\'b3 tedy do Argos...
\par }\pard \qc \li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\faauto\rin0\lin0\itap0 \cbpat8 {\fs24\kerning24 \page }{\b\f76\fs28\kerning24 1. CONAN PRZYST\'caPUJE DO PIRAT\'d3W
\par }\pard \qj \li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\faauto\rin0\lin0\itap0 \cbpat8 {\fs24\kerning24
\par }\pard\plain \s17\qj \li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\tx658\faauto\rin0\lin0\itap0 \cbpat8 \fs24\lang1045\langfe1045\kerning24\cgrid\langnp1045\langfenp1045 {\i\f76 Jak li\'9c\'e6, co wiosn\'b9 przebudzony,
\par By sp\'b3on\'b9\'e6 w ogniu jesieni czeka,
\par \'afarem pragn\'ea\'b3am }{\i nieugaszonym
\par }{\i\f76 Jednego obdarzy\'e6 cz\'b3eka...
\par }\pard\plain \qj \fi1985\li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\faauto\rin0\lin0\itap0 \cbpat8 \fs20\lang1045\langfe1045\cgrid\langnp1045\langfenp1045 {\i\f76\fs24\kerning24 - PIE\'8c\'d1 O B}{\i\fs24\kerning24 \'caLIT}{\fs24\kerning24
\par }\pard \qj \li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\faauto\rin0\lin0\itap0 \cbpat8 {\fs24\kerning24
\par }\pard \qj \fi720\li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\faauto\rin0\lin0\itap0 \cbpat8 {\f76\fs24\kerning24 Kopyta zat\'eatni\'b3y po ulicy schodz\'b9cej ku nabrze\'bfom, a ludzie, kt\'f3rzy rozpierzchli si\'ea z\~
wrzaskiem, przez mgnienie tylko widzieli opancerzon\'b9 posta\'e6 na czarnym rumaku, odzian\'b9 w powiewaj\'b9cy na wietrze szkar\'b3atny p\'b3aszcz. Gdzie\'9c z ty\'b3u dobiega\'b3 ha\'b3as pogoni, je\'9fdziec wszelako ani si\'ea obejrza\'b3. Dopad\'b3
szy brzegu tak pot\'ea\'bfnie osadzi\'b3 rozp\'eadzonego konia, \'bfe ten przysiad\'b3 na zadzie. Zagapili si\'ea na\'f1 \'bfeglarze, stawiaj\'b9cy pasiasty, szeroki \'bfagiel na wysokoburtej, p\'eakatej galerze, a kr\'eapy, czarnobrody szyper, kt\'f3
ry stoj\'b9c na dziobie, dzier\'bfy\'b3 bosak, got\'f3w odepchn\'b9\'e6 statek od pali, zawrzas\'b3 protestuj\'b9ce, gdy ujrza\'b3, \'bfe je\'9fdziec wprost z\~siod\'b3a ogromnym susem zeskoczy\'b3 na \'9cr\'f3dokr\'eacie.
\par - Kto ci na pok\'b3ad wej\'9c\'e6 dozwoli\'b3?
\par - Odbijaj! - rykn\'b9\'b3 intruz, dodaj\'b9c rozkazowi wagi gniewnym machni\'eaciem ogromnego miecza, z kt\'f3rego prysn\'ea\'b3y czerwone krople.
\par - Ale my zmierzamy ku wybrze\'bfom Kush! - pr\'f3bowa\'b3 wym\'f3wi\'e6 si\'ea szyper.
\par - Tedy p\'b3yn\'ea do Kush! Odbijaj, powiadam! - Obcy rzuci\'b3 szybkie spojrzenie w g\'f3r\'ea ulicy, po kt\'f3rej galopowa\'b3 oddzia\'b3 jazdy, w tyle za\'9c truchta\'b3a gromada \'b3ucznik\'f3w.
\par - A masz czym za przejazd zap\'b3aci\'e6? - nie ust\'eapowa\'b3 szyper.
\par - Stal\'b9 ci zap\'b3ac\'ea! - rykn\'b9\'b3 pancerny m\'b9\'bf, wywijaj\'b9c swym olbrzymim or\'ea\'bfem, kt\'f3ry l\'9cni\'b3 w s\'b3o\'f1cu zimnym b\'b3\'eakitem. - Na Croma, cz\'b3ecze, albo ta galera odbije, albo we krwi za\'b3ogi j\'b9 utopi\'ea!
\par Szyper zna\'b3 si\'ea na ludziach. Jedno spojrzenie na mroczn\'b9, pokryt\'b9 bliznami twarz, zastyg\'b3\'b9 teraz w gniewie, i szybko rzuci\'b3 komend\'ea, napieraj\'b9c zarazem krzepko na bosak, by statek od brzegu odepchn\'b9\'e6. Galera wyp\'b3yn\'ea
\'b3a na g\'b3\'eabsz\'b9 wod\'ea i rytmicznie j\'ea\'b3y pracowa\'e6 wios\'b3a, a potem podmuch wiatru wype\'b3ni\'b3 zmarszczony \'bfagiel. Przechyli\'b3 si\'ea lekki korab od owego podmuchu i dostojnie, jak \'b3ab\'ead\'9f, wszed\'b3 na kurs, coraz pr
\'eadzej \'9clizgaj\'b9c si\'ea po powierzchni oceanu.
\par Na brzegu je\'9fd\'9fcy potrz\'b9sali mieczami, gro\'9fby wywrzaskuj\'b9c i rozkazy: ku statkowi, aby za\'9c natychmiast zawr\'f3ci\'b3, i ku \'b3ucznikom, by ci zn\'f3w pospieszali, nim znajdzie si\'ea galera poza strza\'b3 zasi\'eagi}{\fs24\kerning24
em.
\par }{\f76\fs24\kerning24 - Niechaj si\'ea piekl\'b9 - skrzywi\'b3 si\'ea wojownik. - Pilnuj kursu, cny sterniku!
\par Szyper zeskoczy\'b3 z mostku na dziobie, przeszed\'b3 mi\'eadzy rz\'eadami wio\'9clarzy i wst\'b9pi\'b3 na \'9cr\'f3dokr\'eacie. Wsparty plecami o maszt sta\'b3 tu intruz, czujnie wok\'f3\'b3 zerkaj\'b9c i nie popuszczaj\'b9c or\'ea\'bfa z gar\'9cci. \'af
eglarz przyjrza\'b3 mu si\'ea uwa\'bfnie, bacz\'b9c, by ruchu nieostro\'bfnego w stron\'ea d\'b3ugiego no\'bfa, co go trzyma\'b3 za pasem, nie uczyni\'e6. Mia\'b3 przed sob\'b9 ros\'b3\'b9, pot\'ea\'bfnie zbudowan\'b9 posta\'e6, odzian\'b9 w czarny \'b3
uskowy p\'f3\'b3pancerz, wypolerowane nagolenniki i b\'b3\'eakitny, stalowy he\'b3m, z kt\'f3rego stercza\'b3y l\'9cni\'b9ce bycze rogi. Z okrytych \'bfelazem ramion zwiesza\'b3 si\'ea, \'b3opocz\'b9c na wietrze, purpurowy p\'b3aszcz. Do spi\'eatego z\'b3
ot\'b9 klamr\'b9 szerokiego sk\'f3rzanego pasa przymocowana by\'b3a pochwa miecza. Pod rogatym he\'b3mem r\'f3wno przyci\'eata czarna grzywa kontrastowa\'b3a z p\'b3on\'b9cymi b\'b3\'eakitnymi oczyma.
\par - Je\'9cli ju\'bf podr\'f3\'bfowa\'e6 pospo\'b3u mamy - ozwa\'b3 si\'ea szyper - tedy warto, by\'9cmy w\~pokoju to czynili. Zw\'b9 mnie Tito, a jestem licencjonowanym mistrzem \'bfeglarskiego rzemios\'b3a z portu Argos. Z
mierzam do Kush, by paciorki, jedwabie, cukier i mosi\'ea\'bfne miecze tamtejszym czarnym w\'b3adcom za ko\'9c\'e6 s\'b3oniow\'b9 sprzeda\'e6, kopr\'ea, rud\'ea miedzi, niewolnik\'f3w i\~per\'b3y.
\par Wojownik zerkn\'b9\'b3 w stron\'ea gwa\'b3townie zmniejszaj\'b9cych si\'ea nabrze\'bfy, gdzie wci\'b9\'bf bezsilnie gestykulowa\'b3y ludzkie figurki, daremnie snad\'9f staraj\'b9c si\'ea znale\'9f\'e6 \'b3\'f3d\'9f do\'9c\'e6 szybk\'b9, by mog\'b3a do\'9c
cign\'b9\'e6 szparko \'bfegluj\'b9c\'b9 galer\'ea.
\par - A jam jest Conan, Cymmeryjczyk - odrzek\'b3. - Przyby\'b3em do Argos zaj\'eacia szukaj\'b9c, skoro wszelako \'bfadne wojny kr\'f3lestwu nie gro\'bf\'b9, nicem nie znalaz\'b3, do czego by sta\'b3o d\'b3o\'f1 przy\'b3o\'bfy\'e6.
\par - Czemu za\'9c \'9ccigali ci\'ea gwardzi\'9cci? - spyta\'b3 Tito. - Nie \'bfeby moja to by\'b3a sprawa, alem my\'9cla\'b3...
\par - Nic do ukrycia nie mam - przerwa\'b3 mu Cymmeryjczyk. - Na Croma, chociem k\'eas czasu sp\'eadzi\'b3 \'9cr\'f3d was, ludzi cywilizowanych, wci\'b9\'bf obyczaju waszego poj\'b9\'e6 nie mog\'ea.
\par - Ow\'f3\'bf nocy minionej setnik z kr\'f3lewskiej gwardii gwa\'b3tem chcia\'b3 wzi\'b9\'e6 w tawernie dziewk\'ea m\'b3odego woja, a ten, oczywista, zaraz go zak\'b3u\'b3. Ale, widno, jakie\'9c prawo przekl\'eate broni gwardzist\'f3w zabija\'e6 i ch\'b3
opak z dziewczyn\'b9 umkn\'eali. Gadano, \'bfem by\'b3 z nimi widziany i dzi\'9c rankiem zaci\'b9gni\'eato mnie przed s\'b9d, a s\'eadzia pyta, gdzie te\'bf podzia\'b3 si\'ea otrok. Odrzek\'b3em, \'bfe skoro druhem mym jest, wyda\'e6 go nie mog\'ea. S\'b9
d gniewem zawrza\'b3, a s\'eadzia ciurkiem gada\'b3 o mych obowi\'b9zkach wobec pa\'f1stwa, spo\'b3ecze\'f1stwa i r\'f3\'bfnych innych rzeczach, com ich nie pojmowa\'b3, i srogo nakaza\'b3, bym rzek\'b3, gdzie mego druha znale\'9f\'e6 .mog\'b9. A ju\'bf
em si\'ea z\'b3o\'9cci\'e6 poczyna\'b3, bom przecie stanowisko swe jasnym uczyni\'b3, alem zdusi\'b3 gniew i spok\'f3j zachowywa\'b3, a tu s\'eadzia wrzeszczy, \'bfe s\'b9d lekce sobie wa\'bf\'ea i winienem by\'e6 do lochu wrzucon, i gni\'e6 tak d\'b3
ugo, a\'bf przyjaciela wydam. Widz\'b9c tedy, \'bfe wszyscy poszaleli, doby\'b3em miecza i czaszk\'ea s\'eadziemu roz\'b3upa\'b3em, wyr\'b9ba\'b3em sobie drog\'ea z izby, a\~ujrzawszy konia dow\'f3dcy gwardii, dosiad\'b3em go i pop\'eadzi\'b3
em ku portowi, nadziejny znale\'9f\'e6 korab, co ku obcym wyrusza dziedzinom.
\par - C\'f3\'bf - ozwa\'b3 si\'ea twardo Tito - zbyt wiele razy o\'b3ga\'b3y mnie s\'b9dy w procesach przeciwko bogatym kupcom, bym mi\'b3o\'9cci\'b9 je darzy\'b3. Na wiele b\'ead\'ea musia\'b3 odpowiedzie\'e6 pyta\'f1, kiedy zn\'f3w w tym porcie zakotwicz
\'ea, ale przecie dowie\'9c\'e6 mog\'ea, \'bfem dzia\'b3a\'b3 pod przemoc\'b9. Mo\'bfesz tedy od\'b3o\'bfy\'e6 miecz. Spokojni\'9cmy \'bfeglarze i nic przeciw tobie nie mamy. A poza tym dobrze mie\'e6 na pok\'b3adzie osi\'b3ka takiego jak ty. P\'f3jd\'9f
na ruf\'ea, opr\'f3\'bfnimy po garncu piwa.
\par - W to mi graj - ch\'eatnie zgodzi\'b3 si\'ea Conan, wsuwaj\'b9c miecz do pochwy.
\par \'84Argus\'94 by\'b3 ma\'b3\'b9 krzepk\'b9 galer\'b9, podobn\'b9 wielu innym kupieckim statkom, co kr\'b9\'bfy\'b3y mi\'eadzy portami Zingary i Argos a po\'b3udniowymi wybrze\'bfami, rzadko wa\'bf\'b9c si\'ea rusza\'e6 na otwarty ocean.
\par Mia\'b3 wynios\'b3\'b9 ruf\'ea i wysoki, wygi\'eaty dzi\'f3b; szeroki do\'9c\'e6 w \'9cr\'f3dokr\'eaciu, wdzi\'eacznie smukla\'b3 ku ko\'f1com. Sterowaniu s\'b3u\'bfy\'b3o ogromne wios\'b3o, na o\'bfaglowanie za\'9c sk\'b3ada\'b3 si\'ea
wielki pasiasty grot z mocnego jedwabiu, wspomagany czasem przez kliwer. Wiose\'b3 u\'bfywano g\'b3\'f3wnie do wychodzenia z zatok, uj\'9c\'e6 rzek i w okresie ciszy. By\'b3o ich par dziesi\'ea\'e6 - pi\'ea\'e6 od dziobu i pi\'ea\'e6
od rufy, po obu stronach w\'b9skiego \'9cr\'f3dpok\'b3adu. Pod nim - a cz\'ea\'9cci\'b9 r\'f3wnie\'bf pod pok\'b3adem dziobowym - przechowywano najcenniejsz\'b9 cz\'ea\'9c\'e6 \'b3adunku. Ludzie spali na pok\'b3adzie albo mi\'eadzy \'b3
awkami, w czasie za\'9c z\'b3ej pogody kryli si\'ea pod baldachimami. Z\~dwudziestu wio\'9clarzy, trzech sternik\'f3w i szypra z\'b3o\'bfona by\'b3a za\'b3oga.
\par W sprzyjaj\'b9cej tedy pogodzie miarowo sun\'b9\'b3 \'84Argus\'94 na po\'b3udnie. Z dnia na dzie\'f1 pot\'ea\'bfnia\'b3 s\'b3oneczny \'bfar i rozci\'b9gni\'eato nad statkiem baldachimy - jedwabne pasiaste p\'b3achty, r\'f3wnie kolorowe jak \'bf
agiel, godne z\'b3oce\'f1 na dziobie i nadburciach.
\par Ujrzeli wreszcie wybrze\'bfa Shem - niezmierzone pag\'f3rkowate \'b3\'b9ki z widocznymi gdzie\'9c w oddali wie\'bfycami grod\'f3w, z je\'9fd\'9fcami o czarnob\'b3\'eakitnych brodach i haczykowatych nosach, kt\'f3rzy p\'eadz\'b9c na swych rumakach wzd\'b3u
\'bf brzegu, wzrokiem pe\'b3nym podejrzliwo\'9cci obrzucali galer\'ea. A ta nie przybija\'b3a do tamtejszych port\'f3w, w\'b9tpliwy bowiem zysk przynosi\'b3 handel z surowymi i ostro\'bfnymi Synami Shem.
\par I nie wszed\'b3 r\'f3wnie\'bf szyper Tito w zatok\'ea, do kt\'f3rej rzeka Styx wylewa olbrzymie masy wody, a nad b\'b3\'eakitnym lustrem oceanu pochylaj\'b9 si\'ea czarne masywy zamczysk Khemi. Nieproszone statki rzadko przybija\'b3
y do portu, gdzie mroczni czarnoksi\'ea\'bfnicy mamrotali pot\'ea\'bfne zakl\'eacia w oparach ofiarnego dymu, od wiek\'f3w wznosz\'b9cego si\'ea z zakrwawionych o\'b3tarzy, gdzie przera\'9fliwie j\'eacza\'b3y niewiasty, i gdzie Set, Stary W\'b9\'bf
, arcydemon dla Hyboryjczyk\'f3w, ale b\'f3g dla Stygian, ukazywa\'b3 jakoby swe l\'9cni\'b9ce \'b3uskowate cielsko t\'b3umom wyznawc\'f3w.
\par Miast tego szyper Tito okr\'b9\'bfy\'b3 zatok\'ea szerokim \'b3ukiem, cho\'e6 gondola o kszta\'b3cie w\'ea\'bfa wystrzeli\'b3a zza strze\'bfonego fortem cypla i nagie kobiety o szarobr\'b9zowej sk\'f3rze, z\~czerwonym kwieciem we w\'b3osach, wzywa\'b3
y jego \'bfeglarzy, przybieraj\'b9c nieprzystojne i lubie\'bfne pozy.
\par A p\'f3\'9fniej nie by\'b3o ju\'bf w g\'b3\'eabi l\'b9du l\'9cni\'b9cych wie\'bfyc, min\'eali bowiem po\'b3udniowe granice Stygii i posuwali si\'ea wzd\'b3u\'bf wybrze\'bfy Kush. Morze i morskie \'bfycie by\'b3o dla Conana, wiod\'b9cego si\'ea
z wysokich wzg\'f3rz p\'f3\'b3nocnych wy\'bfyn, nie ko\'f1cz\'b9cym si\'ea pasmem tajemnic. A i on sam nie mniejsze zainteresowanie budzi\'b3 w\'9cr\'f3d \'bfeglarzy, ci bowiem nigdy dot\'b9d nie spotkali ludzi jego rasy.
\par Byli typowymi argossea\'f1skimi marynarzami, niewysokimi, lecz krzepkiej budowy. Ogromnie ich Conan wielko\'9cci\'b9 przenosi\'b3 i dw\'f3ch najmocniejszych bez trudu m\'f3g\'b3 pokona\'e6. Twardzi i nieust\'eapliwi, nie potrafili wszelako sprosta\'e6
jego wytrzyma\'b3o\'9cci i wilczej \'bfywotno\'9cci, jego mi\'ea\'9cniom stalowym i szybko\'9cci, wykszta\'b3conej przez \'bfycie w najdzikszych regionach \'9cwiata.
\par \'a3atwo si\'ea \'9cmia\'b3, ale gniew jego bywa\'b3 straszny. Jad\'b3 za trzech, a t\'eagi napitek uciech\'b9 by\'b3 jego i s\'b3abo\'9cci\'b9. Pod wieloma wzgl\'eadami naiwny jak dziecko, niezwyczajny wyrafinowania, jakie niesie cywilizacja, odznacza
\'b3 si\'ea wszelako wrodzon\'b9 bystro\'9cci\'b9 - zazdro\'9cnie strzeg\'b3 swych praw, a gdy kto\'9c o\'9cmiela\'b3 si\'ea je narusza\'e6, gro\'9fny si\'ea stawa\'b3 jak zg\'b3odnia\'b3y tygrys. M\'b3ody wiekiem, stwardnia\'b3 jednak jak ska\'b3
a w mnogich w\'eadr\'f3wkach, kt\'f3re odczyta\'e6 mo\'bfna by\'b3o bez trudu z odzie\'bfy jego i or\'ea\'bfa. Rogaty he\'b3m tego by\'b3 rodzaju, jakiego zwykle u\'bfywali z\'b3otow\'b3osi Aesirowie z Nordheimu; pancerz i nagolenniki by\'b3y dzie\'b3
em najprzedniejszych p\'b3atnerzy z Koth; kolczug\'ea opinaj\'b9c\'b9 ramiona i nogi uczyniono w\~Nemedii, olbrzymi miecz aquilo\'f1skiej by\'b3 roboty, a pyszny purpurowy p\'b3aszcz nie m\'f3g\'b3 by\'e6 utkany poza Ophirem.
\par Wci\'b9\'bf posuwali si\'ea na po\'b3udnie i j\'b9\'b3 wreszcie szyper Tito wypatrywa\'e6 otoczonych wysokim cz\'eastoko\'b3em si\'f3\'b3 czarnego ludu. Ale znale\'9fli tylko na brzegu jednej z zatok dymi\'b9ce ruiny i stosy czarnych cia\'b3. Tito zakl
\'b9\'b3 siarczy\'9ccie.
\par - Zacny niegdy\'9c by\'b3 tu handel. To dzie\'b3o pirat\'f3w.
\par - Co za\'9c, je\'9cli ich spotkamy? - zapyta\'b3 Conan, k\'b3ad\'b9c d\'b3o\'f1 na r\'eakoje\'9cci miecza.
\par - Nie wojna mym rzemios\'b3em. Ucieka\'e6 b\'eadziemy, nie walczy\'e6. Atoli je\'9cli przyjdzie do starcia, to wiedz, \'bfe\'9cmy ju\'bf nieraz rabusi\'f3w poszczerbili, co zn\'f3w uczyni\'e6 mo\'bfem... Je\'9cli nie b\'eadzie to \'84Tygrysica\'94 B}{
\fs24\kerning24 \'ealit.
\par - Kto to - B\'ealit?
\par }{\f76\fs24\kerning24 - Najdziksza diablica jeszcze nie obwieszona. Je\'9clim si\'ea nie pomyli\'b3 w znak\'f3w czytaniu, jej to rze\'9fnicy sprawili sio\'b3o nad zatok\'b9. Obym ujrza\'b3 j\'b9 kiedy dyndaj\'b9c\'b9 na stryczku! Zw\'b9 B}{
\fs24\kerning24 \'ealit Kr\'f3low}{\f76\fs24\kerning24 \'b9 Czarnego Wybrze\'bfa, a jest shemick\'b9 niewiast\'b9, kt\'f3ra przewodzi czarnej hordzie. N\'eakaj\'b9 statki i wielu zacnych kupc\'f3w pos\'b3ali na dno.
\par Spod rufowego pok\'b3adu doby\'b3 Tito pikowane kaftany, stalowe czepce, \'b3uki i strza\'b3y.
\par - Nie na wiele zda si\'ea op\'f3r, je\'9cli nas dopadn\'b9 - mrukn\'b9\'b3 - ale krzywda duszy, gdy \'bfycie bez walki oddajesz.
\par }\pard \qj \li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\faauto\rin0\lin0\itap0 \cbpat8 {\fs24\kerning24
\par }\pard \qj \fi720\li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\faauto\rin0\lin0\itap0 \cbpat8 {\f76\fs24\kerning24 S\'b3o\'f1ce dopiero poczyna\'b3o wschodzi\'e6, gdy wachta krzykn\'ea\'b3a ostrze\'bfenie. Spoza d\'b3ugiego cypla wyspy po prawej burcie wy\'9clizn
\'b9\'b3 si\'ea wysmuk\'b3y, gro\'9fny kszta\'b3t w\'ea\'bfowej, rzek\'b3by\'9c, galery, kt\'f3rej podniesiony pok\'b3ad od dziobu bieg\'b3 po ruf\'ea. Czterdzie\'9cci par wiose\'b3 nadawa\'b3o jej srog\'b9 szybko\'9c\'e6, a niskie nadburcia roi\'b3y si
\'ea od czarnych nagich postaci, kt\'f3re dziko \'9cpiewa\'b3y, \'b3omocz\'b9c w\'b3\'f3czniami w tarcze owakie. Na maszcie powiewa\'b3 d\'b3ugi purpurowy proporzec.
\par }{\fs24\kerning24 - B\'ealit! - wrzasn}{\f76\fs24\kerning24 \'b9\'b3 poblad\'b3y Tito. - Yare! Ster lewo na burt! Do uj\'9ccia tego potoku! Je\'9cli do brzegu dobijemy, nim nas dopadn\'b9, \'bfycie cho\'e6 mo\'bfemy unie\'9c\'e6!
\par }{\fs24\kerning24 Sk}{\f76\fs24\kerning24 r\'eaciwszy ostro, wystrzeli\'b3 \'84Argus\'94 w kierunku przyboju, t\'b3uk\'b9cego o usiany palmami brzeg, a Tito, biegaj\'b9c mi\'eadzy \'b3awkami, kl\'b9tw\'b9 i gro\'9fb\'b9 zach\'eaca\'b3 wio\'9clarzy do wi
\'eakszego wysi\'b3ku. P\'b3on\'ea\'b3y mu oczy, je\'bfy\'b3a si\'ea broda.
\par - Dajcie mi \'b3uk - za\'bf\'b9da\'b3 Conan. - Nie mam go za or\'ea\'bf przystojny m\'ea\'bfowi, alem si\'ea strzelania \'9cr\'f3d Hyrka\'f1czyk\'f3w niezgorzej wyuczy\'b3 i licho by ze mn\'b9 sprawy sta\'b3y, gdybym za\'9c jednego czy dw\'f3
ch z tego tam pok\'b3adu zdmuchn\'b9\'e6 nie zdo\'b3a\'b3.
\par Stoj\'b9c na rufie, obserwowa\'b3, jak lekko sunie w\'ea\'bfowy korab po falach, i jasne dla\'f1 by\'b3o - cho\'e6 o sprawach \'bfeglarskich wielkiego nie mia\'b3 poj\'eacia - \'bfe z tej pogoni \'84Argus\'94 zwyci\'easko wyj\'9c\'e6 nie mo\'bfe. S\'b3
ane przez pirat\'f3w strza\'b3y z cichym sykiem pogr\'b9\'bfa\'b3y si\'ea w\~oceanie nie dalej ni\'bf dwadzie\'9ccia krok\'f3w za ruf\'b9 galery.
\par }{\fs24\kerning24 - Wolej }{\f76\fs24\kerning24 by stawi\'e6 im czo\'b3a - warkn\'b9\'b3 Cymmeryjczyk - albo wszyscy zdechniemy ze strza\'b3ami w karkach, ciosu jednego nie zadawszy!
\par - Mocniej, psy! - rycza\'b3 Tito, wymachuj\'b9c br\'b9zowym ku\'b3akiem. Brodaci wio\'9clarze st\'eakn\'eali, napieraj\'b9c na wios\'b3a, a\'bf mi\'ea\'9cnie st\'ea\'bfa\'b3y w w\'eaz\'b3y z ogromnego wysi\'b3ku i kroplisty pot wyst\'b9pi\'b3 im na sk\'f3
rze.
\par Skrzypia\'b3y i trzeszcza\'b3y wi\'b9zania ma\'b3ej galery, gdy sun\'ea\'b3a ku brzegowi pchana t\'eagimi uderzeniami. Wiatr ucich\'b3 i \'bfagiel zwisa\'b3 bezw\'b3adnie, i coraz bli\'bfej byli nieub\'b3agani napastnicy.
\par Przesz\'b3o mila dzieli\'b3a wci\'b9\'bf \'84Argusa\'94 od pla\'bfy, gdy jeden ze sternik\'f3w zachwia\'b3 si\'ea i\~jak kamie\'f1 polecia\'b3 za burt\'ea ze strza\'b3\'b9 stercz\'b9c\'b9 z szyi. Tito skoczy\'b3, by zaj\'b9\'e6 jego miejsce, za\'9c
Conan, rozstawiwszy szeroko nogi na rozko\'b3ysanym pok\'b3adzie rufowym, uni\'f3s\'b3 \'b3uk. Dok\'b3adnie widzia\'b3 teraz piracki statek. Wio\'9clarzy chroni\'b3a uniesiona wysoko os\'b3ona z\~plecionki, ale ta\'f1cz\'b9cych na w\'b9skim pok\'b3
adzie wojownik\'f3w mia\'b3 jak na d\'b3oni. Wymalowani, przyozdobieni pi\'f3rami i w wi\'eakszo\'9cci nadzy, wymachiwali w\'b3\'f3czniami i\~kolorowymi tarcza}{\fs24\kerning24 mi.
\par }{\f76\fs24\kerning24 Na niewielkim mostku w dziobowej cz\'ea\'9cci okr\'eatu sta\'b3a smuk\'b3a posta\'e6, kt\'f3rej bia\'b3a sk\'f3ra kontrastowa\'b3a osza\'b3amiaj\'b9co ze l\'9cni\'b9cym hebanem cia\'b3 wojownik\'f3w. B}{\fs24\kerning24 \'ealit to by}
{\f76\fs24\kerning24 \'b3a bez w\'b9tpienia. Conan a\'bf do ucha naci\'b9gn\'b9\'b3 ci\'eaciw\'ea - lecz rozmys\'b3 lubo wyrzut sumienia powstrzyma\'b3 go od ubicia niewiasty i strza\'b3a pogr\'b9\'bfy\'b3a si\'ea w piersi stoj\'b9cego u jej boku ros\'b3
ego pirata w pi\'f3ropuszu. Pi\'ead\'9f po pi\'eadzi rozb\'f3jnicza galera dogania\'b3a mniejszy korab. Deszcz strza\'b3 pada\'b3 na pok\'b3ad \'84Argusa\'94 i coraz cz\'ea\'9cciej s\'b3ycha\'e6 by\'b3o j\'eaki. Naszpikowani grotami legli ju\'bf
wszyscy sternicy i Tito, miotaj\'b9c najstraszliwsze przekle\'f1stwa, samotnie dzier\'bfy\'b3 ogromne wios\'b3o, a sk\'f3ra na jego nogach zdawa\'b3a si\'ea p\'eaka\'e6 od napr\'ea\'bfonych i\~dygocz\'b9cych z wysi\'b3ku mi\'ea\'9cni. A potem zakrztusi
\'b3 si\'ea i ze strza\'b3\'b9 chybocz\'b9c\'b9 w m\'ea\'bfnym sercu opad\'b3 na pok\'b3ad. \'84Argus\'94 zszed\'b3 z kursu i j\'b9\'b3 dryfowa\'e6 na fali. Zawrza\'9cli przera\'bfeni \'bfeglarze, lecz Conan obj\'b9\'b3 dow\'f3dztwo zwyk\'b3
ym sobie sposobem.
\par - \'8cmia\'b3o, ch\'b3opcy! - rykn\'b9\'b3, zwalniaj\'b9c ci\'eaciw\'ea, kt\'f3ra j\'eakn\'ea\'b3a jadowicie. - Or\'ea\'bf w\~gar\'9c\'e6 i dajmy tym psom par\'ea kuksa\'f1c\'f3w, nim gard\'b3a nam poder\'bfn\'b9. Po co si\'ea d\'b3u\'bfej u\~wiose\'b3 m
\'eaczy\'e6, skoro dopadn\'b9 nas w pi\'ea\'e6dziesi\'eaciu krokach!
\par Poniechali tedy zdesperowani \'bfeglarze wiose\'b3 i chwycili za bro\'f1, co m\'ea\'bfne by\'b3o, cho\'e6 bezcelowe. Raz jeno zd\'b9\'bfyli z \'b3uk\'f3w wystrzeli\'e6, nim spad\'b3 na nich piracki okr\'eat. Bosaki wgryz\'b3y si\'ea w burt\'ea, a z wynios
\'b3ego pok\'b3adu czarni wojownicy obruszyli lawin\'ea strza\'b3, kt\'f3re przenika\'b3y przez pikowane kaftany skazanych na zag\'b3ad\'ea marynarzy. A potem, z w\'b3\'f3czniami w d\'b3oniach, skoczyli piraci na pok\'b3ad \'84Argusa\'94, by rzezi doko
\'f1czy\'e6, zostawiaj\'b9c na swej galerze p\'f3\'b3 tuzina cia\'b3, plon \'b3uczniczej zabawy Conana.
\par Kr\'f3tka i krwawa by\'b3a bitwa. Nie mogli kr\'eapi \'bfeglarze sprosta\'e6 ros\'b3ym barbarzy\'f1com i\~rych\'b3o w pie\'f1 zostali wyci\'eaci. W jednym wszelako miejscu b\'f3j przybra\'b3 obraz niezwyk\'b3y. Stoj\'b9
cy na wysokiej rufie Conan na jednym by\'b3 poziomie z pok\'b3adem pirackiej galery. Gdy jej okuty stal\'b9 dzi\'f3b rozp\'b3ata\'b3 burt\'ea \'84Argusa\'94, Cymmeryjczyk, odrzuciwszy \'b3uk, zapar\'b3 si\'ea krzepko i nie postrada\'b3 r\'f3
wnowagi. Jego pot\'ea\'bfny miecz wystrzeli\'b3 na spotkanie ros\'b3ego korsarza, co skaka\'b3 przez burt\'ea, i czy\'9cciutko rozp\'b3ata\'b3 go w pasie, a\'bf tors w jedn\'b9 polecia\'b3 stron\'ea, nogi za\'9c w drug\'b9. A potem, w bojowej furii, kt
\'f3ra pozostawi\'b3a u nadburcia stos por\'b9banych cia\'b3, Conan przesadzi\'b3 okr\'ea\'bfnic\'ea i znalaz\'b3 si\'ea na pok\'b3adzie \'84Tygrysicy\'94. W\~mgnieniu oka sta\'b3 si\'ea centrum huraganu k\'b3uj\'b9cych w\'b3\'f3czni i wal\'b9
cych maczug, ale porusza\'b3 si\'ea jak o\'9clepiaj\'b9ca stalowa b\'b3yskawica. Groty p\'eaka\'b3y na jego zbroi lub przebija\'b3y puste powietrze, a ogromny miecz wci\'b9\'bf \'9cpiewa\'b3 pie\'9c\'f1 \'9cmierci. Ogarn\'b9\'b3 Cymmeryjczyka bojowy sza
\'b3 jego rasy i z p\'b3on\'b9cymi oczyma, kt\'f3re przy\'e6miewa\'b3a czerwona mg\'b3a bezrozumnej furii, rozbija\'b3 czaszki, otwiera\'b3 piersi, r\'b9ba\'b3 cz\'b3onki, wypruwa\'b3 jelita, czyni\'b9c z\~pok\'b3adu jatki upiorne, zas\'b3ane
straszliwym plonem krwi, odci\'eatych ko\'f1czyn, rozpry\'9cni\'eatego m\'f3zgu.
\par Niewra\'bfliwy w swej zbroi na ciosy, plecami wsparty o maszt, pi\'eatrzy\'b3 zmasakrowane cia\'b3a u swych st\'f3p, a\'bf cofn\'eali si\'ea wrogowie l\'eakiem opanowani i gniewem. I gdy wznie\'9cli w\'b3\'f3cznie do rzutu, on za\'9c spr\'ea\'bfy\'b3 si
\'ea, by skoczy\'e6 i zgin\'b9\'e6 w g\'eastwie nieprzyjaci\'f3\'b3, przenikliwy krzyk zmrozi\'b3 podniesione ramiona. Zastygli jak pos\'b9gi: czarni olbrzymi, gotowi do rzutu, i pancerny woj z krwawym mieczem.
\par }{\fs24\kerning24 B\'ealit wyskoczy}{\f76\fs24\kerning24 \'b3a przed czarnych, uderzaj\'b9c po ich w\'b3\'f3czniach. Z dysz\'b9c\'b9 piersi\'b9 i\~p\'b3on\'b9cymi oczyma zwr\'f3ci\'b3a si\'ea w stron\'ea Conana. Podziw \'9ccisn\'b9\'b3
mu serce krzepkimi palcami. Smuk\'b3a by\'b3a, a przecie bosko uformowana - silna a zarazem rozpustna. Za odzie\'bf mia\'b3a jedynie szerok\'b9 jedwabn\'b9 przepask\'ea. Jej alabastrowe cia\'b3o i g\'b3adkie p\'f3\'b3kule piersi pos\'b3a\'b3y fal\'ea
straszliwego po\'bf\'b9dania przez jestestwo Cymmeryjczyka, silniejsz\'b9 nawet ni\'bf bojowy sza\'b3. Jej g\'easte czarne w\'b3osy, tak czarne jak stygijska noc, spada\'b3y w l\'9cni\'b9cych puklach na smuk\'b3e plecy. P\'b3on\'ea\'b3y ciemne oczy.
\par }{\fs24\kerning24 Nieokie}{\f76\fs24\kerning24 \'b3znana by\'b3a jak pustynny wiatr, zwinna i niebezpieczna jak pantera. Nie bacz\'b9c na olbrzymi miecz ociekaj\'b9cy krwi\'b9 jej wojownik\'f3w, podesz\'b3a tak blisko, \'bfe ostrze dotkn\'ea\'b3o jej smag
\'b3ego uda. Rozchyli\'b3y si\'ea jej rubinowe wargi, gdy spojrza\'b3a w pos\'eapne, gro\'9fne o}{\fs24\kerning24 czy ogromnego woja.
\par }{\f76\fs24\kerning24 - Kim jeste\'9c? - spyta\'b3a. - Na Isztar, cho\'e6 przemierzy\'b3am morza od wybrze\'bfy Zingary po ognie najdalszego po\'b3udnia, nigdym nie spotka\'b3a podobnego ci m\'ea\'bfa. Sk\'b9d przybywasz?
\par - Z Argos - odpar\'b3 kr\'f3tko, l\'eakaj\'b9c si\'ea podst\'eapu. Gdyby tylko jej smuk\'b3a d\'b3o\'f1 drgn\'ea\'b3a w kierunku zdobnego klejnotami sztyletu tkwi\'b9cego za jedwabnym pasem, powali\'b3by j\'b9 go\'b3\'b9 r\'eak\'b9 na pok\'b3ad, zmys\'b3
\'f3w pozbawiaj\'b9c.
\par A przecie nie mia\'b3 w sercu obawy: zbyt wiele dzier\'bfy\'b3 niewiast - barbarzy\'f1skich lubo cywilizowanych - w \'bfelaznych swych ramionach, by nie rozpozna\'e6 ognia p\'b3on\'b9cego w oczach tej, kt\'f3ra teraz przed nim sta\'b3a.
\par - Nie jeste\'9c z hyboryjskich mi\'eaczak\'f3w - o\'9cwiadczy\'b3a. - Twardy\'9c i gro\'9fny jak szary wilk. Tych oczu nie przy\'e6mi\'b3y \'9cwiat\'b3a miast; tych mi\'ea\'9cni nie zmi\'eakczy\'b3 \'bfywot \'9cr\'f3d marmurowych \'9ccian!
\par - Jestem Conan Cymmeryjczyk - odrzek\'b3.
\par Dla lud\'f3w klimatu gor\'b9cego by\'b3a P\'f3\'b3noc mglist\'b9, na po\'b3y mityczn\'b9 krain\'b9, zamieszkan\'b9 przez srogich, lodowookich gigant\'f3w, co z rzadka opuszczali swe \'9cnie\'bfne pustynie, miecz nios\'b9c i ogie\'f1. Wypraw
y ich nigdy nie si\'eaga\'b3y tak daleko na po\'b3udnie, by do Shem dotrze\'e6, tedy ta c\'f3ra Shem nie czyni\'b3a r\'f3\'bfnicy mi\'eadzy Aesirami, Vanirami czy Cymmeryjczykami.
\par Nieomylny instynkt odwiecznej kobieco\'9cci powiedzia\'b3 jej, \'bfe znalaz\'b3a oto kochanka, kt\'f3rego rasa tyle jeno znaczy, na ile przydaje mu zwyk\'b3ych mieszka\'f1com owych dalekich ziem przymiot\'f3w.
\par }{\fs24\kerning24 - A jam jest B\'ealit! - krzykn}{\f76\fs24\kerning24 \'ea\'b3a tak, jak kto\'9c m\'f3g\'b3by rzec: \'84Jestem kr\'f3low\'b9!\'94
\par - Sp\'f3jrz na mnie, Conanie! - Rozwar\'b3a szeroko ramiona. - Jam jest B}{\fs24\kerning24 \'ealit, Kr\'f3low}{\f76\fs24\kerning24 a Czarnego Wybrze\'bfa! O, tygrysie P\'f3\'b3nocy, zimny\'9c jak \'9cnie\'bfne g\'f3ry, co ci\'ea wyda\'b3
y. Bierz mnie i niechaj skrusz\'b9 me cia\'b3o twe okrutne u\'9cciski! P\'f3jd\'9f za mn\'b9 na kres ziemi i na kres m\'f3rz! Ogie\'f1, stal i\~rze\'9f uczyni\'b3y mi\'ea kr\'f3low\'b9 - ty b\'b9d\'9f mym kr\'f3lem!
\par }{\fs24\kerning24 Jego oczy }{\f76\fs24\kerning24 przebieg\'b3y po krwawych szeregach pirat\'f3w, oznak gniewu szukaj\'b9c albo zazdro\'9cci. Nie znalaz\'b3 ich. Sza\'b3 i gniew znikn\'ea\'b3y z hebanowych twarzy. Poj\'b9\'b3, \'bfe dla tych m\'ea\'bf\'f3
w B}{\fs24\kerning24 \'ealit czym}{\f76\fs24\kerning24 \'9c wi\'eacej by\'b3a ni\'9fli tylko kobiet\'b9: bogini\'b9 raczej, kt\'f3rej woli nikt nie po\'9cmia\'b3 si\'ea przeciwi\'e6.
\par Zerkn\'b9\'b3 na \'84Argusa\'94, ko\'b3ysanego purpurow\'b9 fal\'b9: mocno si\'ea by\'b3 przechyli\'b3, woda omywa\'b3a pok\'b3ad, a na powierzchni utrzymywa\'b3y go jeno bosaki aborda\'bfowe. I spojrza\'b3 na brzeg obramowany b\'b3\'ea
kitem, na mglistozielone bezmiary oceanu, na dr\'bf\'b9c\'b9 posta\'e6 niewie\'9cci\'b9: i dreszcz przenikn\'b9\'b3 jego barbarzy\'f1sk\'b9 dusz\'ea. Kr\'b9\'bfy\'e6 po owych l\'9cni\'b9cych b\'b3\'eakitnie dziedzinach z t\'b9 bia\'b3osk\'f3r\'b9 m\'b3od
\'b9 tygryska - kocha\'e6, \'9cmia\'e6 si\'ea, w\'eadrowa\'e6 i\~rabowa\'e6...
\par - Po\'bfegluj\'ea z tob\'b9 - mrukn\'b9\'b3, strz\'b9saj\'b9c z miecza krople krwi.
\par }{\fs24\kerning24 - Ho, N\rquote Yag}{\f76\fs24\kerning24 a! - Jej g\'b3os zabrzmia\'b3 wibruj\'b9co jak puszczona ci\'eaciwa. - Gotuj zio\'b3a i\~opatrz rany swego pana! Wy tam, przerzu\'e6cie \'b3upy na pok\'b3ad i odbijamy!
\par Gdy Conan siedzia\'b3 na rufie, wsparty plecami o reling, a stary szaman przemywa\'b3 liczne rany na r\'eakach i nogach, \'b3adunek nieszcz\'easnego \'84Argusa\'94 szybko przeniesiono na \'84Tygrysic\'ea\'94 i rozmieszczono w ma\'b3ych kabinach pod pok
\'b3adem. Cia\'b3a poleg\'b3ych pirat\'f3w i\~\'bfeglarzy ci\'9cni\'eato za burt\'ea, gdzie roi\'b3y si\'ea rekiny, a rannych wojownik\'f3w u\'b3o\'bfono na \'9cr\'f3dokr\'eaciu, by ich opatrzy\'e6. Potem zdj\'eato bosaki i \'84Argus\'94 bezg\'b3o\'9c
nie pogr\'b9\'bfy\'b3 si\'ea w\~poczerwienia\'b3ych od krwi wodach, \'84Tygryska\'94 za\'9c, niesiona rytmicznymi uderzeniami wiose\'b3, ruszy\'b3a ku po\'b3udniowi.
\par Gdy tak \'9clizgali si\'ea nad przezroczystymi, b\'b3\'eakitnymi g\'b3\'eabinami, B}{\fs24\kerning24 \'ealit wkroczy}{\f76\fs24\kerning24 \'b3a na ruf\'ea. Oczy jej p\'b3on\'ea\'b3y jak \'9clepia pantery czaj\'b9cej si\'ea w mroku, gdy gwa\'b3
townym ruchem zrzuci\'b3a swe klejnoty, sanda\'b3y i jedwabn\'b9 przepask\'ea, by z\'b3o\'bfy\'e6 je u st\'f3p Conana. Wspi\'ea\'b3a si\'ea na palce, ramiona wyrzuci\'b3a do g\'f3ry - rozedrgana, alabastrowa, naga - i krzykn\'ea\'b3a d}{\fs24\kerning24
o dzikiej swej hordy:
\par }{\f76\fs24\kerning24 - Wilcy b\'b3\'eakitnych m\'f3rz, patrzajcie na taniec - \'9clubny taniec B}{\fs24\kerning24 \'ealit, kt\'f3rej ojcowie byli kr\'f3lami Asgalun!
\par }{\f76\fs24\kerning24 I j\'ea\'b3a ta\'f1czy\'e6; jak wir pustynnego orkanu, jak strzelaj\'b9ce w niebo p\'b3omienie rozszala\'b3ego ognia, jak pragnienie stwarzania i niweczenia. Jej bia\'b3e stopy depta\'b3y zakrwawiony pok\'b3ad, a umieraj\'b9cy, patrz
\'b9c na ni\'b9 w oczarowaniu, zapominali o \'9cmierci. A\~potem, gdy bia\'b3e gwiazdy pocz\'ea\'b3y mruga\'e6 w aksamitnym zmierzchu, czyni\'b9c z jej wiruj\'b9cego cia\'b3a alabastrow\'b9 zjaw\'ea, z dzikim okrzykiem rzuci\'b3a si\'ea B}{
\fs24\kerning24 \'ealit do st\'f3p Conana, a\~}{\f76\fs24\kerning24 \'9clepa fala po\'bf\'b9dania, kt\'f3ra w chwili owej ogarn\'ea\'b3a Cymmeryjczyka, kaza\'b3a mu o wszystkim zapomnie\'e6 i pot\'ea\'bfnie przycisn\'b9\'e6 zdyszan\'b9, nag\'b9 posta\'e6
do czarnych stalowych p\'b3yt opancerzonej piersi.
\par }\pard \qc \li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\faauto\rin0\lin0\itap0 \cbpat8 {\fs24\kerning24 \page }{\b\fs28\kerning24 2. CZARNY LOTOS
\par }\pard \qj \li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\faauto\rin0\lin0\itap0 \cbpat8 {\fs24\kerning24
\par }{\i\fs24\kerning24 Gdy w Martwym }{\i\f76\fs24\kerning24 Mie\'9ccie klejnot\'f3w blask
\par \'a3akomymi ch\'b3on\'ea\'b3a oczami,
\par Sza\'b3 zazdro\'9cci u\'b3api\'b3 m\'b9 krta\'f1 pierwszy raz,
\par Jakby trzeci kto\'9c stal mi\'eadzy nami.
\par }\pard \qj \fi720\li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\faauto\rin0\lin0\itap0 \cbpat8 {\i\f76\fs24\kerning24 - PIE\'8c\'d1 O B}{\i\fs24\kerning24 \'caLIT}{\fs24\kerning24
\par }\pard \qj \li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\faauto\rin0\lin0\itap0 \cbpat8 {\fs24\kerning24
\par }\pard \qj \fi720\li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\faauto\rin0\lin0\itap0 \cbpat8 {\f76\fs24\kerning24 Kr\'b9\'bfy\'b3a \'84Tygryska\'94 po morzach i dr\'bfa\'b3y z l\'eaku czarne wioski. Tamtamy dudni\'b3y po nocach, wie\'9c\'e6 przekazuj\'b9c, \'bf
e diablica z m\'f3rz kochanka znalaz\'b3a, \'bfelaznego m\'ea\'bfa, kt\'f3rego gniew straszniejszy by\'b3 ni\'bf gniew zranionego lwa. A ci, kt\'f3rym uda\'b3o si\'ea prze\'bfy\'e6 pogromy stygijskich statk\'f3w, przekle\'f1stwami obrzucali B}{
\fs24\kerning24 \'ealit i bia}{\f76\fs24\kerning24 \'b3ego woja o srogich b\'b3\'eakitnych oczach; stygijscy za\'9c ksi\'b9\'bf\'eata d\'b3ugi czas mieli go pami\'eata\'e6, i pami\'ea\'e6 owa by\'b3a drzewem, kt\'f3re w przysz\'b3ych latach purpurowe da
\'b3o owoce. Wszelako, wolna jak b\'b3\'b9dz\'b9cy wiatr, kr\'b9\'bfy\'b3a \'84Tygryska\'94 wzd\'b3u\'bf po\'b3udniowych wybrze\'bfy, a\'bf zakotwiczy\'b3a przy uj\'9cciu wielkiej pos\'eapnej rzeki, kt\'f3rej brzegi mroczn\'b9 i tajemnicz\'b9 pokryte by
\'b3y d\'bfungl\'b9...
\par - Oto rzeka Zarkheba, co \'84\'9cmier\'e6\'94 oznacza - rzek\'b3a B}{\fs24\kerning24 \'ealit. - Truj}{\f76\fs24\kerning24 \'b9ce s\'b9 jej wody; sp\'f3jrz, jakie ciemne i nieprzeniknione. Jeno gady jadowite w nich \'bfywi\'b9. Unikaj\'b9
jej ludy czarne. Raz umykaj\'b9ca przede mn\'b9 stygijska galera po\'bfeglowa\'b3a w g\'f3r\'ea rzeki i przepad\'b3a. Tu, gdzie teraz jeste\'9cmy, kaza\'b3am zakotwiczy\'e6 i po wielu dniach pr\'b9d zni\'f3s\'b3 \'f3w korab, kt\'f3rego pok\'b3
ad zakrwawiony by\'b3 i opustosza\'b3y. Jednego tylko oszala\'b3ego znale\'9fli\'9cmy cz\'b3eka, kt\'f3ry wkr\'f3tce zmar\'b3, bezrozumnie majacz\'b9c. \'a3adunku nikt nie tkn\'b9\'b3, ale za\'b3oga znikn\'ea\'b3a cicho i\~tajemniczo.
\par - Umi\'b3owany, mniemam, \'bfe gdzie\'9c w g\'f3rnym biegu musi by\'e6 miasto, s\'b3ysza\'b3am bowiem opowie\'9cci o wie\'bfycach olbrzymich i murach, kt\'f3re z wielkiej odleg\'b3o\'9cci widywali \'bfeglarze na tyle \'9cmiali, by k\'eas drogi w g\'f3r
\'ea rzeki przep\'b3yn\'b9\'e6. Nie ma w nas l\'eaku: zw\'f3l wyruszy\'e6 i gr\'f3d \'f3w ob\'b3uska\'e6!
\par Zgodzi\'b3 si\'ea Conan. Zazwyczaj godzi\'b3 si\'ea na jej pomys\'b3y. Jej to umys\'b3 kierowa\'b3 wyprawami, jego rami\'ea plany wprowadza\'b3o w czyn. Ma\'b3o go obchodzi\'b3o, gdzie \'bfeglowali i\~z\~kim walczyli - byle tylko \'bfeglowa\'e6 i walczy
\'e6. Zadowolony by\'b3 z \'bfycia.
\par Bitwy i wyprawy srodze przerzedzi\'b3y za\'b3og\'ea - ledwie osiemdziesi\'eaciu pozosta\'b3o w\'b3\'f3cznik\'f3w; zbyt ma\'b3o na potrzeby wielkiej galery. Atoli B}{\fs24\kerning24 \'ealit nie chcia}{\f76\fs24\kerning24 \'b3a traci\'e6 czasu na d\'b3
ugi rejs ku po\'b3udniowym wyspiarskim kr\'f3lestwom, gdzie zwyk\'b3a by\'b3a rekrutowa\'e6 swych bukanier\'f3w. Pali\'b3a si\'ea z ch\'eaci do naj\'9cwie\'bfszej przygody; tedy wp\'b3yn\'ea\'b3a \'84Tygrysica\'94 w uj\'9ccie rzeki, a wio\'9c
larze mocniej naparli na wios\'b3a, by sprosta\'e6 krzepkiemu }{\fs24\kerning24 nurtowi.
\par }{\f76\fs24\kerning24 Min\'eali pierwszy zakr\'eat, kryj\'b9cy tajemnice rzeki przed spojrzeniem z morza. Zach\'f3d s\'b3o\'f1ca zasta\'b3 ich pr\'b9cych w g\'f3r\'ea i omijaj\'b9cych piaszczyste \'b3achy, na kt\'f3rych wi\'b3y si\'ea osobliwe gady. Zwyk
\'b3ego nawet krokodyla nie ujrzeli ani \'bfadnego czworonogiego zwierz\'eacia czy ptaka, co by przybie\'bfa\'b3 na brzeg wody poch\'b3epta\'e6. Potem poch\'b3on\'ea\'b3a ich g\'b3\'eaboka ciemno\'9c\'e6, poprzedzaj\'b9ca wzej\'9ccie ksi\'ea\'bfyca, i p
\'b3yn\'eali mi\'eadzy brzegami nieprzeniknionymi jak mroczne palisady, z kt\'f3rych dobiega\'b3y szmery tajemnicze i g\'b3osy skradaj\'b9cych si\'ea krok\'f3w, i l\'9cnienie ponurych oczu. A raz da\'b3 si\'ea s\'b3ysze\'e6
okrzyk nieludzki - jakby kpina przera\'9fliwa - krzyk, uzna\'b3a B}{\fs24\kerning24 \'ealit, ma}{\f76\fs24\kerning24 \'b3pi, i zaraz doda\'b3a, \'bfe dusze grzeszne s\'b9 w tych cz\'b3ekopodobnych wi\'ea
zione stworzeniach jako kara za dawne zbrodnie. W to Conan w\'b9tpi\'b3, w hyrka\'f1skim bowiem grodzie widzia\'b3 niegdy trzyman\'b9 w z\'b3oconej klatce jedn\'b9 z owych prymitywnych, smutnookich bestii, i nic w niej nie by\'b3o z demonicznej z\'b3o\'9c
liwo\'9cci, co pobrzmiewa\'b3a teraz w\~skrzecz\'b9cym \'9cmiechu dobiegaj\'b9cym z czarnej d\'bfungli.
\par }{\fs24\kerning24 P}{\f76\fs24\kerning24 otem wsta\'b3 ksi\'ea\'bfyc, jak plama krwi w hebanowej ramie, i powita\'b3a go d\'bfungla potwornym zgie\'b3kiem. Ryki, wycie i j\'eaki przyprawia\'b3y czarnych woj\'f3w o dr\'bfenie; ale dostrzeg\'b3 Conan, \'bf
e ca\'b3y \'f3w ha\'b3as szed\'b3 z g\'b3\'eabi d\'bfungli, jakby zwierz\'eata, na r\'f3wni z lud\'9fmi, unika\'b3y mrocznych w\'f3d Zarkheby.
\par Wzni\'f3s\'b3szy si\'ea ponad czarn\'b9 g\'eastw\'ea drzew i rozko\'b3ysane listowie, osrebrzy\'b3 ksi\'ea\'bfyc rzek\'ea, i fala, kt\'f3r\'b9 pozostawia\'b3a za sob\'b9 \'84Tygryska\'94, sta\'b3a si\'ea smug\'b9 roziskrzonych, fosforyzuj\'b9cych b\'b9
belk\'f3w, a p\'f3\'9fniej coraz szerszym traktem z p\'eakaj\'b9cych klejnot\'f3w. Wios\'b3a, pogr\'b9\'bfane w \'9cwiec\'b9ce wody, wy\'b3ania\'b3y si\'ea spowite w mro\'9fne srebro. Chwia\'b3y si\'ea r pi\'f3ra na g\'b3owach wojownik\'f3w i ch\'b3
odnym blaskiem l\'9cni\'b3y kamienie na r\'eakoje\'9cciach mieczy.
\par Owo zimne \'9cwiat\'b3o wznieci\'b3o lodowy p\'b3omie\'f1 z klejnot\'f3w zdobi\'b9cych czarne pukle B}{\fs24\kerning24 \'ealit, gdy ta z}{\f76\fs24\kerning24 \'b3o\'bfy\'b3a gibk\'b9 sw\'b9 posta\'e6 na sk\'f3rze lamparta, rzuconej na pok\'b3
ad. Wsparta na \'b3okciu, z g\'b3ow\'b9 w smuk\'b3ych d\'b3oniach, wpatrywa\'b3a si\'ea w twarz Conana, kt\'f3ry spoczywa\'b3 u jej boku, a lekki wiatr mierzwi\'b3 jego czarn\'b9 grzyw\'ea. I ocz}{\fs24\kerning24 y B\'ealit, jak ciemne klejnoty, p}{
\f76\fs24\kerning24 \'b3on\'ea\'b3y w\~\'9cwietle ksi\'ea\'bfyca.
\par - Tajemnic\'b9 jeste\'9cmy otoczeni i groz\'b9 - rzek\'b3a. - I pod\'b9\'bfamy w dziedzin\'ea koszmar\'f3w i\~\'9cmierci. Czy l\'eakasz si\'ea, Conanie?
\par Wzruszenie opancerzonych ramion starczy\'b3o za odpowied\'9f.
\par - I ja si\'ea nie boj\'ea - ci\'b9gn\'ea\'b3a w zadumie. - Nigdym si\'ea nie ba\'b3a. Zbyt cz\'easto patrzy\'b3am w rozwart\'b9 paszcz\'eak\'ea \'8cmierci. Conanie, czy l\'eakasz si\'ea bog\'f3w?
\par - Zbyt wiele do czynienia z nimi mie\'e6 nie pragn\'ea - odpar\'b3 barbarzy\'f1ca pow\'9cci\'b9gliwie. - Jedni bogowie t\'eadzy s\'b9 w czynieniu krzywdy, inni - w pomocy udzielaniu; tak przynajmniej prawi\'b9 kap\'b3ani. Mitra Hyboryjczyk\'f3
w mocnym musi by\'e6 bogiem, skoro jego lud grody na ca\'b3ym wzni\'f3s\'b3 \'9cwiecie. A przecie\'bf nawet Hyboryjczycy dr\'bf\'b9 przed Setem. A Bel, patron z\'b3odziei, dobrym jest bogiem. Dowiedzia\'b3em si\'ea o nim, gdym by\'b3 z\'b3
odziejem w Zamorze.
\par - Zali masz w\'b3asnych bog\'f3w? Nigdym nie s\'b3ysza\'b3a, by\'9c ich wzywa\'b3.
\par - Crom z nich najpot\'ea\'bfniejszy. Na wielkiej mieszka g\'f3rze. Nie ma po co go wzywa\'e6, bo niewiele si\'ea troszczy, czy \'bfyje cz\'b3ek, czy ginie. Lepiej g\'eab\'ea trzyma\'e6 zawart\'b9, by uwagi jego na si\'ea nie zwr\'f3ci\'e6, bo \'b3
acniej zag\'b3ad\'ea sprowadzi ni\'bf szcz\'ea\'9ccie! Ponury jest i nieczu\'b3y, ale w chwili narodzin tchnie w dusz\'ea cz\'b3eka si\'b3\'ea do walki i ubijania. Czeg\'f3\'bf wi\'eacej od bog\'f3w mo\'bfna \'bf\'b9da\'e6?
\par - A \'9cwiaty za rzek\'b9 \'9cmierci? - nalega\'b3a.
\par - Ani tu, ani tam nie masz w wierze mego ludu nadziei - odpar\'b3 Conan. - W tym \'9cwiecie daremnie walczy cz\'b3ek i cierpi, rozkosz najduj\'b9c jeno w najczystszym bitewnym szale; gdy umiera, dusza jego wst\'eapuje w szar\'b9, mglist\'b9 krain\'ea pe
\'b3n\'b9 chmur i mro\'9fnych wiatr\'f3w, by tam bez pociechy po wieczno\'9c\'e6 w\'eadrowa\'e6.
\par }{\fs24\kerning24 B\'ealit zadygota}{\f76\fs24\kerning24 \'b3a.
\par - \'afycie, cho\'e6by najgorsze, lepsze od takiego losu. W co tedy wierzysz, Conanie?
\par Wzruszy\'b3 ramionami.
\par - Pozna\'b3em wielu bog\'f3w. Kto ich istnieniu przeczy, r\'f3wnie jest \'9clepy jak ten, co zbyt g\'b3\'eaboko w nich wierzy. Nie wnikam, co \'9cmier\'e6 mi przyniesie. Mo\'bfe ciemno\'9c\'e6 tylko, jak g\'b3osz\'b9 nemedyjscy m\'eadrcy, albo ow\'b9
dziedzin\'ea lodu i chmur, albo \'9cnie\'bfne r\'f3wniny i\~sklepione izby Valhalli lud\'f3w Nordheimu. P\'f3ki \'bfyj\'ea, \'bfy\'e6 pragn\'ea mocno: czu\'e6 na podniebieniu g\'easty sok czerwonego mi\'easa i smak t\'eagiego wina, zna\'e6 obj\'eacia bia
\'b3ych ramion, do\'9cwiadcza\'e6 sza\'b3u bitwy, ta\'f1ca b\'b3\'eakitnych ostrzy, p\'b3omienia i purpury. Szcz\'ea\'9cliw jestem, gdy to mam. Niechaj m\'eadrcy, kap\'b3ani i filozofowie rozwa\'bfaj\'b9, co \'bfyciem jest, a co u\'b3ud\'b9
. Ja wiem jedno: je\'9cli \'bfycie jest z\'b3udzeniem, tedy i ja z\'b3udzeniem jestem nie mniejszym i z\'b3udzenie jako rzeczywisto\'9c\'e6 pojmuj\'ea. \'afyj\'ea, p\'b3on\'ea \'bfyciem, kocham, zabijam i jestem zadowolony.
\par - Ale bogowie s\'b9 rzeczywisto\'9cci\'b9 - rzek\'b3a, pod\'b9\'bfaj\'b9c za w\'b3asn\'b9 jak\'b9\'9c my\'9cl\'b9. - A nad wszystkimi s\'b9 bogowie Shemit\'f3w: Isztar i Asztoreth, i Derketo, i Uurvanegg. Brodaty Bel o\~kpi\'b9cych m\'b9drych oczach tak
\'bfe b\'f3stwem jest shemickim, zrodzi\'b3 si\'ea by\'b3 bowiem w\~pradawnym Shumirze przed wieloma setkami lat i chichocz\'b9c poszed\'b3 w \'9cwiat, by kra\'9c\'e6 klejnoty w\'b3adcom staro\'bfytnym... I jest \'bfycie po \'9c
mierci, wiem, wiem to na pewno, Conanie z\~Cimmerii. - Spr\'ea\'bfystym ruchem unios\'b3a si\'ea na kolana i otoczy\'b3a go ramionami. - Ma mi\'b3o\'9c\'e6 silniejsza jest od \'9cmierci. Le\'bfa\'b3am zdyszana w twych obj\'eaciach, gwa\'b3towne bowiem s
\'b9 nasze pieszczoty; dzier\'bfy\'b3e\'9c, kruszy\'b3e\'9c i zdobywa\'b3e\'9c mnie, wysysaj\'b9c m\'b9 dusz\'ea swymi bolesnymi poca\'b3unkami. Me serce z\'b3\'b9czone jest z twoim, ma dusza jest cz\'ea\'9cci\'b9 twej duszy! Gdybym leg\'b3
a martwa, a tobie przysz\'b3o walczy\'e6 o \'bfycie, z otch\'b3ani pospieszy\'b3abym ci na pomoc - tak! czy duch m\'f3j wzlecie\'e6 by musia\'b3 spod purpurowych \'bfagli na krystalicznych morzach raju, czy wype\'b3zn\'b9\'e6 z potwornych p\'b3
omieni Piekie\'b3! Do ciebie nale\'bf\'ea i \'bfadni bogowie ze wszystkimi swoimi wieczno\'9cciami mocy nie maj\'b9, by nas rozdzieli\'e6!
\par }\pard \qj \li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\faauto\rin0\lin0\itap0 \cbpat8 {\fs24\kerning24
\par }\pard \qj \fi720\li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\faauto\rin0\lin0\itap0 \cbpat8 {\f76\fs24\kerning24 J\'eak rozleg\'b3 si\'ea na dziobie. Odpychaj\'b9c B}{\fs24\kerning24 \'ealit, zerwa}{\f76\fs24\kerning24 \'b3 si\'ea Conan ze srebrzy\'9ccie l\'9cni
\'b9cym w \'9cwietle ksi\'ea\'bfyca mieczem w d\'b3oni i w\'b3os mu si\'ea zje\'bfy\'b3. Czarny wojownik wisia\'b3 nad pok\'b3adem, trzymany przez co\'9c, co wygl\'b9da\'b3o jak gi\'eatki pie\'f1 drzewa, wyrastaj\'b9cy zza burty. I\~poj\'b9\'b3
Cymmeryjczyk, \'bfe to w\'b9\'bf gigantyczny, kt\'f3ry po\'b3yskliwe swe sploty wyd\'9fwign\'b9\'b3 ponad dzi\'f3b galery i porwa\'b3 nieszcz\'easnego woja w straszliw\'b9 paszcz\'ea. O\'9clizg\'b3e \'b3uski b\'b3yszcza\'b3y jadowicie w \'9cwietle ksi
\'ea\'bfyca, gdy cielsko pr\'ea\'bfy\'b3o si\'ea wysoko nad pok\'b3adem, a\~schwytany cz\'b3ek j\'eacza\'b3 i wi\'b3 si\'ea jak mysz w k\'b3ach pytona. Pop\'eadzi\'b3 Conan na dzi\'f3b i\~straszliwym zamachem ogromnego miecza przer\'b9ba\'b3
niemal cielsko, grubsze ni\'bf ludzki korpus. Krew splami\'b3a nadburcia, gdy zdychaj\'b9cy potw\'f3r cofa\'b3 si\'ea znad pok\'b3adu, by - wci\'b9\'bf dzier\'bf\'b9c w paszczy ofiar\'ea - zw\'f3j za zwojem pogr\'b9\'bfy\'e6 si\'ea w rzece; wzburzy\'b3
a si\'ea woda, a\'bf wyst\'b9pi\'b3a na powierzchni czerwona piana, w kt\'f3rej ostatecznie i gad znikn\'b9\'b3, i cz\'b3owiek.
\par Od tej chwili sam Conan trzyma\'b3 wacht\'ea dziobow\'b9, ale \'bfaden ju\'bf koszmar nie wype\'b3z\'b3 z mrocznych odm\'eat\'f3w; gdy za\'9c ranek rozbieli\'b3 szczyty drzew, dostrzeg\'b3 mi\'eadzy nimi Cymmeryjczyk czarne k\'b3y wie\'bfyc. Przywo\'b3a
\'b3 B}{\fs24\kerning24 \'ealit, kt\'f3ra spa}{\f76\fs24\kerning24 \'b3a na pok\'b3adzie owini\'eata jego purpurowym p\'b3aszczem, a ta z p\'b3on\'b9cym wzrokiem przybieg\'b3a na wezwanie. Otwar\'b3a usta, gotuj\'b9c si\'ea do wydania rozkazu, aby za\'9c
wojownicy \'b3uki chwycili i w\'b3\'f3cznie, lecz nagle rozszerzy\'b3y si\'ea jej \'9frenice.
\par Nie miasto, ale widmo miasta mieli przed sob\'b9, o czym si\'ea upewnili, gdy min\'b9wszy zaros\'b3y d\'bfungl\'b9 cypel, j\'eali si\'ea zbli\'bfa\'e6 do przeciwleg\'b3ego brzegu. Zielsko i wybuja\'b3e trawy ros\'b3y mi\'eadzy g\'b3azami sp\'eakanych mur
\'f3w i strzaskanych p\'b3yt, co ulicami niegdy\'9c by\'b3y, wielkimi placami i obszernymi podw\'f3rcami. Ze wszystkich stron - z wyj\'b9tkiem tej, w kt\'f3rej p\'b3yn\'ea\'b3a rzeka - do miasta wdziera\'b3a si\'ea d\'bfungla, kryj\'b9
c powalone kolumny i gruzowiska sw\'b9 jadowit\'b9 zieleni\'b9. Tu i \'f3wdzie skrzywione wie\'bfe chwia\'b3y si\'ea pijacko pod b\'b3\'eakitnym niebem poranka, a sp\'eakane s\'b3upy stercza\'b3y spomi\'eadzy rozsypuj\'b9cych si\'ea \'9ccian.
\par Na g\'b3\'f3wnym placu wznosi\'b3a si\'ea marmurowa piramida, zwie\'f1czona smuk\'b3\'b9 kolumn\'b9, na kt\'f3rej szczycie przycupn\'ea\'b3o co\'9c, co zrazu wzi\'b9\'b3 Conan za rze\'9fb\'ea, nim jego bystre oczy nie wypatrzy\'b3y oznak \'bfycia.
\par - To wielki ptak - rzek\'b3 jeden ze stoj\'b9cych na dziobie wojownik\'f3w.
\par }{\fs24\kerning24 - Potworny nietoperz - utrzy}{\f76\fs24\kerning24 mywa\'b3 drugi.
\par - To ma\'b3pa - orzek\'b3a B}{\fs24\kerning24 \'ealit.
\par }{\f76\fs24\kerning24 I w tej chwili stworzenie rozpostar\'b3o ogromne skrzyd\'b3a i ulecia\'b3o w kierunku d\'bfungli.
\par - Skrzydlata ma\'b3pa - ozwa\'b3 si\'ea zaniepokojony N\rquote Yaga. - Lepiej by\'9cmy uczynili gard\'b3a sobie podrzynaj\'b9c, miast tu przybywa\'e6}{\fs24\kerning24 . Nawiedzone jest to miejsce.
\par B\'ealit wy}{\f76\fs24\kerning24 \'9cmia\'b3a jego uprzedzenia i rozkaza\'b3a przybi\'e6 do brzegu cumuj\'b9c galer\'ea do skrusza\'b3ych nabrze\'bfy. Pierwsza wyskoczy\'b3a na l\'b9d, tu\'bf za ni\'b9 pod\'b9\'bfy\'b3 Conan, dalej za\'9c
- hebanowi wojownicy w swych chwiej\'b9cych si\'ea na wietrze pi\'f3ropuszach, z\~nagotowanymi w\'b3\'f3czniami, z oczyma niepewnie omiataj\'b9cymi dookoln\'b9 d\'bfungl\'ea. Cisza panowa\'b3a wok\'f3\'b3, z\'b3owr\'f3\'bfbna jak milczenie u\'9cpionego w
\'ea\'bfa.
\par Malowniczo wygl\'b9da\'b3a B}{\fs24\kerning24 \'ealit na tle ruin, a }{\f76\fs24\kerning24 \'bfycie bij\'b9ce z jej gibkiej postaci osobliwie kontrastowa\'b3o z otaczaj\'b9c\'b9 j\'b9 pustk\'b9 i zniszczeniem.
\par Wolno, pos\'eapnie rozpala\'b3o si\'ea s\'b3o\'f1ce nad d\'bfungl\'b9, zalewaj\'b9c wie\'bfe matowym z\'b3otem; pod rozchwianymi murami przyczai\'b3y si\'ea cienie. B}{\fs24\kerning24 \'ealit ukaza}{\f76\fs24\kerning24 \'b3a smuk\'b3\'b9, okr\'b9g\'b3\'b9
wie\'bf\'ea, chybocz\'b9c\'b9 si\'ea na swych murszej\'b9cych fundamentach. Wiod\'b3a ku niej obramowana powalonymi kolumnami szeroka aleja ze sp\'eakanych, poprzerastanych traw\'b9 p\'b3yt, zako\'f1czona masywnym o\'b3tarzem. Podbieg\'b3a do\'f1 B}{
\fs24\kerning24 \'ealit...
\par }{\f76\fs24\kerning24 - \'8cwi\'b9tynia to by\'b3a dawnych bog\'f3w - rzek\'b3a. - Patrzaj, kanaliki na krew biegn\'b9 z\~bok\'f3w o\'b3tarza i deszcze tysi\'eacy lat nie zmy\'b3y z nich ciemnych plam. Rozsypa\'b3y si\'ea mury, ale ten kamie\'f1 trwa, kpi
\'b9c sobie z czasu i \'bfywio\'b3\'f3w.
\par - Kim\'bfe byli ci dawni bogowie? - chcia\'b3 wiedzie\'e6 Conan.
\par Bezradnie roz\'b3o\'bfy\'b3a smuk\'b3e r\'eace.
\par - Nawet legendy nie wspominaj\'b9 o tym mie\'9ccie. Ale sp\'f3jrz na uchwyty po obu stronach o\'b3tarza! Kap\'b3ani skarby swe cz\'easto pod o\'b3tarzami kryj\'b9. Czterech z was niechaj spr\'f3buje d\'9fwign\'b9\'e6 t\'ea p\'b3yt\'ea!
\par }\pard\plain \s16\qj \fi720\li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\faauto\rin0\lin0\itap0 \cbpat8 \fs24\lang1045\langfe1045\kerning24\cgrid\langnp1045\langfenp1045 {\f76 Cofn\'ea\'b3a si\'ea, czyni\'b9c wojownikom miejsce, zapatrzona w pochylon\'b9
niepewnie wie\'bfyc\'ea. Trzech najt\'ea\'bfszych pirat\'f3w uj\'ea\'b3o wykute w kamieniu uchwyty - osobliwie nieprzystosowane do kszta\'b3tu ludzkiej d\'b3oni - gdy B}{\'ealit podskoczy}{\f76 \'b3a z przera\'9f
liwym okrzykiem. Zamarli w miejscach, a Conan, pochylony ju\'bf nad o\'b3tarzem, odwr\'f3ci\'b3 si\'ea z\~przekle\'f1stwem na ustach.
\par }\pard\plain \qj \fi720\li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\faauto\rin0\lin0\itap0 \cbpat8 \fs20\lang1045\langfe1045\cgrid\langnp1045\langfenp1045 {\f76\fs24\kerning24 - \'afmija w trawie - powiedzia\'b3a, odsuwaj\'b9c si\'ea. - Ubij j\'b9; wy bierzcie si
\'ea do p\'b3yty.
\par Zast\'b9piony przez czarnego wojownika, szybko podszed\'b3 do niej Conan, a gdy niecierpliwe przetrz\'b9sa\'b3 muraw\'ea w poszukiwaniu gada, hebanowi olbrzymi, krzepko stan\'b9wszy na nogach, st\'eakn\'eali i pocz\'eali d\'9fwiga\'e6, a\'bf ogromne mi
\'ea\'9cnie zaw\'ea\'9fli\'b3y si\'ea i\~napr\'ea\'bfy\'b3y pod sk\'f3r\'b9.
\par Nie oderwali od ziemi o\'b3tarza, kt\'f3ry nagle j\'b9\'b3 si\'ea obraca\'e6 wok\'f3\'b3 jednej z kraw\'eadzi. I\~w\~tej samej chwili rozleg\'b3 si\'ea w g\'f3rze trzask i huk, i wie\'bfa run\'ea\'b3a w d\'f3\'b3, grzebi\'b9c pod gruzem czterech czar}{
\fs24\kerning24 nych wojownik\'f3w.
\par }{\f76\fs24\kerning24 Kompani wydali okrzyk zgrozy, a w\'b9skie palce B}{\fs24\kerning24 \'ealit zacisn}{\f76\fs24\kerning24 \'ea\'b3y si\'ea na muskularnym ramieniu Conana.
\par - Nie by\'b3o \'bfmii - wyszepta\'b3a. - Podst\'eapem musia\'b3am ci\'ea odwo\'b3a\'e6, l\'eaka\'b3am si\'ea bowiem... Dobrze strzeg\'b9 dawni bogowie swych skarb\'f3w. Odrzu\'e6my kam}{\fs24\kerning24 ienie!
\par }{\f76\fs24\kerning24 Uczynili to z wielkim wysi\'b3kiem i wydobyli zmasakrowane cia\'b3a czterech m\'ea\'bf\'f3w. A\~pod nimi znale\'9fli czerwon\'b9 od krwi nieszcz\'ea\'9cnik\'f3w wykut\'b9 w skale krypt\'ea. O\'b3
tarz, kunsztownie umocowany na kamiennych zawiasach, s\'b3u\'bfy\'b3 jej za wrota. I na pierwszy rzut oka zda\'b3o si\'ea, \'bfe wype\'b3niona jest owa krypta p\'b3ynnym ogniem, odbijaj\'b9cym \'9cwiat\'b3o poranka milionem l\'9cni\'b9
cych luster. Skarby niewyobra\'bfalne le\'bfa\'b3y przed oczyma oszo\'b3omionych pirat\'f3w: diamenty, rubiny, szafiry, turkusy, opale, szmaragdy, ametysty, krwawniki, kamienie ksi\'ea\'bfycowe i wiele innych, nieznanych, co b\'b3yszcza\'b3
y jak oczy demonicznych kobiet. Po brzegi wype\'b3niona by\'b3a krypta promiennymi klejnotami, kt\'f3re s\'b3o\'f1ce poranka rozjarzy\'b3o migotliwym p\'b3omieniem.
\par Z okrzykiem opad\'b3a B}{\fs24\kerning24 \'ealit na kolana w}{\f76\fs24\kerning24 \'9cr\'f3d zakrwawionych od\'b3amk\'f3w na kraw\'eadzi krypty i swe bia\'b3e r\'eace a\'bf po ramiona pogr\'b9\'bfy\'b3a w owym bezmiarze wspania\'b3o\'9cci. I\~wyci\'b9gn
\'ea\'b3a je, dzier\'bf\'b9c w d\'b3oni co\'9c, co nast\'eapny okrzyk wydar\'b3o jej z ust - d\'b3ugi sznur purpurowych kamieni, co by\'b3y jak grudy skrzepni\'eatej krwi nawleczone na grub\'b9 z\'b3ot\'b9 strun\'ea. Po\'9cwiata, jak\'b9 roztacza\'b3
y, zmienia\'b3a z\'b3oty blask s\'b3o\'f1ca w krwaw\'b9 mg\'b3\'ea.
\par }{\fs24\kerning24 Oczy B\'ealit by}{\f76\fs24\kerning24 \'b3y oczyma kobiety w transie. Shemicka dusza w bogactwach i\~wspania\'b3o\'9cciach radosne znajduje upojenie}{\fs24\sub\kerning24 ;}{\f76\fs24\kerning24 a widok tych skarb\'f3w wstrz\'b9sn\'b9\'b3
by nawet dusz\'b9 ton\'b9cego w dostatkach cesarza Shushanu.
\par - Bra\'e6 klejnoty, wy psy! - G\'b3os jej ochryp\'b3 z podniecenia.
\par - Patrz! - Muskularne czarne rami\'ea ukazywa\'b3o w kierunku \'84Tygrysicy\'94, a B}{\fs24\kerning24 \'ealit odwr\'f3ci}{\f76\fs24\kerning24 \'b3a si\'ea z warkni\'eaciem na purpurowych wargach, jakby spodziewaj\'b9c si\'ea ujrze\'e6 nast\'eapny okr\'ea
t korsarski, co przybija do brzegu, by j\'b9 \'b3upu pozbawi\'e6.
\par Ale z okr\'ea\'bfnicy galery uni\'f3s\'b3 si\'ea czarny kszta\'b3t i poszybowa\'b3 nad d\'bfungl\'ea.
\par - Diabelska ma\'b3pa buszowa\'b3a po okr\'eacie - wymamrota\'b3 zaniepokojony wojownik.
\par - No i co z tego?! - wrzasn\'ea\'b3a}{\fs24\kerning24 B\'ealit z gniewem, niecierpliw}{\f76\fs24\kerning24 \'b9 d\'b3oni\'b9 odrzucaj\'b9c z czo\'b3a niesforny lok. - Zr\'f3bcie nosze z w\'b3\'f3czni i p\'b3aszcz\'f3w do przeniesienia tych klejnot\'f3
w... a ty, do stu piorun\'f3w, gdzie idziesz?
\par - Przyjrze\'e6 si\'ea galerze - mrukn\'b9\'b3 Conan. - Ten nietoperz z powodzeniem dziur\'ea w dnie m\'f3g\'b3 wybi\'e6.
\par Szybko przebieg\'b3 po sp\'eakanym nabrze\'bfu i skoczy\'b3 na okr\'eat. Przez chwil\'ea rozgl\'b9da\'b3 si\'ea pod pok\'b3adem, a potem zakl\'b9\'b3 z pasj\'b9, rzucaj\'b9c chmurne spojrzenie w stron\'ea, gdzie znikn\'b9\'b3 b\'b3oniastoskrzyd\'b3y stw
\'f3r. Pospiesznie wr\'f3ci\'b3 do B}{\fs24\kerning24 \'ealit nadz}{\f76\fs24\kerning24 oruj\'b9cej \'b3upienie krypty. Za\'b3o\'bfy\'b3a naszyjnik i czerwone kamienie l\'9cni\'b3y mrocznie na jej nagiej bia\'b3ej piersi. Ogromny czarny wojownik sta\'b3
po uda w wype\'b3nionej klejnotami jamie i czerpi\'b9c bogactwa pe\'b3nymi gar\'9cciami, podawa\'b3 je do wyci\'b9gni\'eatych z g\'f3ry \'b3akomych r\'b9k kompan\'f3w. Migotliwe lodowate t\'eacze zwiesza\'b3y si\'ea mi\'ea
dzy jego ciemnymi palcami, krople czerwonego ognia kapa\'b3y z d\'b3oni... I zda\'b3o si\'ea, \'bfe to czarny tytan stan\'b9\'b3 na rozkraczonych nogach w ognistej otch\'b3ani Piekie\'b3, w\~wyci\'b9gni\'eatych d\'b3oniach dzier\'bf\'b9c g}{
\fs24\kerning24 wiazdy.
\par }{\f76\fs24\kerning24 - Ten lataj\'b9cy diabe\'b3 podziurawi\'b3 beczki z wod\'b9 - rzek\'b3 Conan. - Us\'b3yszeliby\'9cmy ha\'b3as, gdyby nie omami\'b3y nas tak klejnoty. G\'b3upcy jeste\'9cmy, \'bfe cz\'b3eka nie zostawili\'9cmy na warcie. Nie l\'bf\'b9
pi\'e6 wody z rzeki, tedy wezm\'ea dwudziestu ludzi i w d\'bfungli poszukamy \'9cwie\'bfej wody.
\par Ledwie na\'f1 spojrza\'b3a oczyma, kt\'f3re tylko osobliwe zamroczenie zdawa\'b3y si\'ea odbija\'e6, a jej palce nie przesta\'b3y igra\'e6 zawieszonymi na piersi kamieniami.
\par - Bardzo dobrze - powiedzia\'b3a z roztargnieniem. - Ja \'b3upy na pok\'b3ad przenios\'ea.
\par }\pard \qj \li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\faauto\rin0\lin0\itap0 \cbpat8 {\fs24\kerning24
\par }\pard \qj \fi720\li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\faauto\rin0\lin0\itap0 \cbpat8 {\f76\fs24\kerning24 Natychmiast zamkn\'ea\'b3a si\'ea wok\'f3\'b3 nich d\'bfungla, \'9cwiat\'b3o ze z\'b3ocistego zmieniaj\'b9c na szare. Z \'b3ukowatych zielonych ga\'b3
\'eazi liany zwiesza\'b3y si\'ea na kszta\'b3t pyton\'f3w. Wojownicy rozci\'b9gn\'eali si\'ea w rz\'b9d, brn\'b9c przez wieczny p\'f3\'b3mrok jak czarne zjawy pod\'b9\'bfaj\'b9ce za bia\'b3y}{\fs24\kerning24 m duchem.
\par }{\f76\fs24\kerning24 Poszycie nie by\'b3o tak g\'easte, jak si\'ea Conan spodziewa\'b3, ziemia za\'9c, cho\'e6 g\'b9bczasta, nie by\'b3a grz\'b9ska. Im dalej od rzeki, tym wznosi\'b3a si\'ea wy\'bfej. Coraz g\'b3\'eabiej pogr\'b9\'bfali si\'ea w\~rozko
\'b3ysane zielone odm\'eaty i wci\'b9\'bf nie znajdowali \'9cladu wody - ani p\'b3yn\'b9cych strumyk\'f3w, ani spokojnych staw\'f3w. Nagle zatrzyma\'b3 si\'ea Conan, a jego wojownicy zastygli jak bazaltowe pos\'b9gi. Zapanowa\'b3a pe\'b3na napi\'ea
cia cisza, Cymmeryjczyk za\'9c niespokojnie potrz\'b9sn\'b9\'b3 g\'b3ow\'b9.
\par - Id\'9fcie dalej - mrukn\'b9\'b3 do swego zast\'eapcy, N\rquote Gory. - Maszerujcie prosto, a\'bf znikn\'ea wam z oczu; wtedy zatrzymajcie si\'ea i czekajcie na mnie. Zda si\'ea, kto\'9c nas \'9cledzi. Szmery s\'b3ysza\'b3em...
\par Czarni niespokojnie przest\'eapowali z nogi na nog\'ea, ale uczynili, co im kazano. Gdy ruszyli przed siebie, Conan szybko skry\'b3 si\'ea za ogromnym drzewem i pocz\'b9\'b3 wpatrywa\'e6 si\'ea w\~stron\'ea, z kt\'f3rej przybyli. Wszystko mog\'b3a kry\'e6
ta zielona g\'eastwina...
\par Nic nie nast\'b9pi\'b3o; zgin\'ea\'b3y w oddaleniu w\'b9t\'b3e g\'b3osy maszeruj\'b9cych \'b3ucznik\'f3w. Nagle u\'9cwiadomi\'b3 sobie Conan, \'bfe powietrze przesycone jest osobliwym jakim\'9c, egzotycznym aromatem. B\'b3yskawicznie si\'ea odwr\'f3ci\'b3
, gdy co\'9c delikatnie musn\'ea\'b3o jego skro\'f1. Z k\'eapy zielonych, przedziwnie ulistnionych \'b3odyg k\'b3oni\'b3y si\'ea ku niemu olbrzymie czarne kwiaty, a\~jeden z nich ju\'bf go by\'b3 dotkn\'b9\'b3. Zdawa\'b3y si\'ea na\'f1 kiwa\'e6, zaprasza
\'e6, gn\'b9c w jego stron\'ea spr\'ea\'bfyste szyje. Rozwija\'b3y p\'b3atki i szele\'9cci\'b3y, cho\'e6 nie by\'b3o wiatru. Odskoczy\'b3, rozpoznaj\'b9c czarny lotos, kt\'f3rego nektar ni\'f3s\'b3 \'9cmier\'e6, a zapach - pe\'b3en majak\'f3w sen. Lecz ju
\'bf czu\'b3, \'bfe omracza go letarg. Pr\'f3bowa\'b3 unie\'9c\'e6 miecz, by \'9cci\'b9\'e6 w\'ea\'bfowe \'b3odygi, ale rami\'ea zwis\'b3o bezsilnie. Rozwar\'b3 usta, by wezwa\'e6 swych wojownik\'f3w, lecz wyda\'b3 tylko ciche rz\'ea\'bfenie. I\~
zaraz potem, z zatrwa\'bfaj\'b9c\'b9 nag\'b3o\'9cci\'b9, zako\'b3ysa\'b3a si\'ea i zamgli\'b3a d\'bfungla przed jego oczyma; nie us\'b3ysza\'b3 ju\'bf straszliwych krzyk\'f3w i j\'eak\'f3w, co w niewielkiej wybuch\'b3y odleg\'b3o\'9cci, gdy zmi\'eak\'b3
y pod nim kolana i bezw\'b3adnie osun\'b9\'b3 si\'ea na ziemi\'ea. Nad jego rozci\'b9gni\'eatym cia\'b3em w\~nieruchomym powietrzu ko\'b3ysa\'b3y si\'ea czarne kwiaty.
\par }\pard \qc \li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\faauto\rin0\lin0\itap0 \cbpat8 {\fs24\kerning24 \page }{\b\f76\fs28\kerning24 3. KOSZMAR W D\'afUNGLI
\par }\pard \qj \fi720\li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\faauto\rin0\lin0\itap0 \cbpat8 {\fs24\kerning24
\par }\pard \qj \li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\faauto\rin0\lin0\itap0 \cbpat8 {\i\f76\fs24\kerning24 Czy zes\'b3a\'b3 tylko sen mrocznego kwiat lotosu?
\par Przekl\'eaty tedy sen, co gnu\'9cny \'bfywot kupi\'b3
\par I ka\'bfda chwila owej niemocy, rzek\'b3by\'9c, trupiej,
\par Gdy n\'f3\'bf m\'f3j krwi nie rozla\'b3 i miecz nie zada\'b3 ciosu.
\par }\pard \qj \fi720\li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\faauto\rin0\lin0\itap0 \cbpat8 {\i\f76\fs24\kerning24 - PIE\'8c\'d1 O B}{\i\fs24\kerning24 \'caLIT}{\fs24\kerning24
\par }\pard \qj \li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\faauto\rin0\lin0\itap0 \cbpat8 {\fs24\kerning24
\par }\pard\plain \s16\qj \fi720\li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\faauto\rin0\lin0\itap0 \cbpat8 \fs24\lang1045\langfe1045\kerning24\cgrid\langnp1045\langfenp1045 {\f76 Zrazu by\'b3a czer\'f1 zupe\'b3nej pustki, przeszywanej ch\'b3
odnymi podmuchami kosmicznego wiatru. Potem kszta\'b3ty - niewyra\'9fne, potworne i ulotne - j\'ea\'b3y si\'ea w mglistym szeregu toczy\'e6 przez bezmiar nico\'9cci, jakby ciemno\'9c\'e6 przybiera\'b3a posta\'e6 cielesn\'b9. Wicher powia\'b3 i zrodzi\'b3
si\'ea wir, rozszala\'b3a piramida rycz\'b9cej czerni.
\par }\pard\plain \qj \fi720\li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\faauto\rin0\lin0\itap0 \cbpat8 \fs20\lang1045\langfe1045\cgrid\langnp1045\langfenp1045 {\f76\fs24\kerning24 Z niej Kszta\'b3t si\'ea wy\'b3oni\'b3 i Wymiar; potem, nagle, jak rozegnane chmury rozst
\'b9pi\'b3y si\'ea ciemno\'9cci i wielkie miasto z zielonego kamienia wystrzeli\'b3o na brzegu szerokiej rzeki, przecinaj\'b9cej bezgraniczn\'b9 r\'f3wnin\'ea. Istoty o nieziemskiej postaci kr\'b9\'bfy\'b3y po owym mie\'9ccie.
\par Podobne ludziom, lud\'9fmi najoczywi\'9cciej nie by\'b3y. Skrzydlate i ogromne, nie stanowi\'b3y odro\'9cli owego tajemniczego drzewa ewolucji, kt\'f3rego szczytem jest ludzko\'9c\'e6 - by\'b3y dojrza\'b3ym owocem innego, w oddaleniu rosn\'b9
cego drzewa. Przypomina\'b3y cz\'b3owieka swym cielesnym wygl\'b9dem tak jak ten, w swym najdoskonalszym kszta\'b3cie, przypomina wielkie ma\'b3py. Duchowym, umys\'b3owym i estetycznym rozwojem na tyle by\'b3y ode\'f1 wy\'bfsze, na ile on wy\'bf
szy jest od goryla. Gdy wznosi\'b3y sw\'f3j olbrzymi gr\'f3d, pierwotni przodkowie cz\'b3owieka nie wy\'b3onili si\'ea jeszcze na dobre ze \'9c}{\fs24\kerning24 luzu pradawnych ocean\'f3w.
\par }{\f76\fs24\kerning24 \'8cmiertelne by\'b3y owe istoty, jak wszystko, co z krwi jest uczynione i ko\'9cci. \'afy\'b3y, kocha\'b3y i umiera\'b3y, cho\'e6 niewyobra\'bfalnie d\'b3ugi by\'b3 czas ich \'bf
ycia. A potem, po niezliczonych milionoleciach, rozpocz\'ea\'b3a si\'ea Przemiana. Wizja dr\'bfa\'b3a i falowa\'b3a jak obraz rzucony na unoszon\'b9 wiatrem kurtyn\'ea. Nad miastem i ziemi\'b9 przetacza\'b3y si\'ea epoki jak fale przez pla\'bf\'ea, a\~ka
\'bfda z owych fal nios\'b3a zmiany. Gdzie\'9c na planecie przemieszcza\'b3y si\'ea centra magnetyczne; olbrzymie lodowce ku nowym si\'ea cofa\'b3y bie}{\fs24\kerning24 gunom.
\par }{\f76\fs24\kerning24 I zmienia\'b3o si\'ea oblicze rzeki. R\'f3wniny przekszta\'b3ci\'b3y si\'ea w mokrad\'b3a cuchn\'b9ce gadzim \'bfyciem. Gdzie niegdy\'9c pola by\'b3y \'bfyzne, wyrasta\'b3y lasy, co p\'f3\'9fniej w wilgotne zmienia\'b3y si\'ea d\'bf
ungle. Kolejne epoki znaki swe zostawia\'b3y r\'f3wnie\'bf na mieszka\'f1cach grodu, ci bowiem nie przenie\'9cli si\'ea w nowe regiony. Powody niepoj\'eate dla ludzko\'9cci kaza\'b3y im pozosta\'e6 w\~pradawnym mie\'9ccie, oczekuj\'b9c zag\'b3
ady. A gdy bogata ongi\'9c i pot\'ea\'bfna kraina coraz g\'b3\'eabiej pogr\'b9\'bfa\'b3a si\'ea w czarne bagno d\'bfungli, w chaosie jej wrzaskliwego \'bfycia uton\'eali mieszka\'f1cy miasta. Straszliwe konwulsje wstrz\'b9sn\'ea\'b3y ziemi\'b9
; noce rozjarzone by\'b3y wybuchami bluzgaj\'b9cych law\'b9 wulkan\'f3w, kt\'f3re na mrocznych horyzontach rozstawia\'b3y rz\'eady czerwonych kolumn.
\par Po kataklizmie, co powali\'b3 zewn\'eatrzne mury i najwy\'bfsze wie\'bfyce miasta, i sprawi\'b3, \'bfe przez wiele dni wody rzeki czarne by\'b3y od jadowitej jakiej\'9c substancji wyplutej z g\'b3\'eabin ziemi, w wodach owych - z kt\'f3
rych czerpano przez niezliczone millennia - dokona\'b3a si\'ea z\'b3owroga zmiana.
\par Z tych, kt\'f3rzy j\'b9 pili, wielu zmar\'b3o; na innych pi\'eatno j\'ea\'b3o si\'ea oznacza\'e6 - zrazu ma\'b3o widoczne, z czasem coraz bardziej przera\'bfaj\'b9ce. Przystosowuj\'b9c si\'ea do nowych warunk\'f3w, cofn\'eali si\'ea
w rozwoju daleko od swego pierwotnego stanu. Lecz \'9cmierciono\'9cne wody odmienia\'b3y ich coraz okropniej z pokolenia na potworniej\'b9ce pokolenie. Oni, kt\'f3rzy skrzydlatymi byli bogami, stali si\'ea demonami, a wszystko, co pozosta\'b3
o z niezmierzonej m\'b9dro\'9cci ich przodk\'f3w, spaczone, przekr\'eacone i chore, wiod\'b3o ich coraz upiorniejsz\'b9 \'9ccie\'bfk\'b9. Wy\'bfyn, na kt\'f3re niegdy\'9c si\'ea wspi\'eali, nie zdo\'b3a\'b3aby ludzko\'9c\'e6 si\'eagn\'b9\'e6
nawet marzeniem; teraz wszelako stoczyli si\'ea tak nisko, \'bfe w najob\'b3\'eadniejszym koszmarze nie m\'f3g\'b3by tego wy\'9cni\'e6 cz\'b3owiek.
\par Gin\'eali szybko - przez kanibalizm i straszliwe boje toczone w mrokach nocnej d\'bfungli. I w ko\'f1cu w\'9cr\'f3d poro\'9cni\'eatych mchami ruin miasta czai\'b3a si\'ea tylko jedna posta\'e6 - skar\'b3owacia\'b3y, odra\'bfaj\'b9cy wybryk natury.
\par Wtedy po raz pierwszy pojawili si\'ea ludzie: ciemnosk\'f3rzy m\'ea\'bfowie o orlich rysach, w\~zbrojach ze sk\'f3ry i miedzi, dzier\'bf\'b9cy w d\'b3oniach \'b3uki - wojownicy prehistorycznej Stygii. Tylko pi\'ea\'e6dziesi\'eaciu ich by\'b3o, wycie\'f1
czonych i zmizerowanych z g\'b3odu i d\'b3ugiego wysi\'b3ku, brudnych i pokaleczonych w marszu przez d\'bfungl\'ea, pokrytych zakrwawionymi banda\'bfami, co o srogiej m\'f3wi\'b3y walce. W duszach ich by\'b3a pami\'ea\'e6 wojny i kl\'ea
ski, i ucieczki przed silniejszym plemieniem, co gna\'b3o ich coraz dalej ku po\'b3udniowi, a\'bf zatracili si\'ea w zielonym labiryncie d\'bfungli i rzeki.
\par Wycie\'f1czeni legli w\'9cr\'f3d ruin, gdzie czerwone kwiaty, kwitn\'b9ce raz tylko na stulecie, ko\'b3ysa\'b3y si\'ea w \'9cwietle pe\'b3nego ksi\'ea\'bfyca, i spad\'b3 na nich sen. A gdy spali, odra\'bfaj\'b9cy czerwonooki kszta\'b3t wype\'b3z\'b3
z cienia i nad ka\'bfd\'b9 z rozci\'b9gni\'eatych postaci rytua\'b3y odprawia\'b3 osobliwe i straszne. Ksi\'ea\'bfyc wisz\'b9cy na zamglonym niebie barwi\'b3 d\'bfungl\'ea czerni\'b9 i\~czerwieni\'b9; nad g\'b3owami \'9cpi\'b9cych purpurowe kwiaty l\'9c
ni\'b3y jak plamy krwi. Potem skry\'b3 si\'ea ksi\'ea\'bfyc i tylko oczy nekromanty b\'b3yska\'b3y jak czerwone klejnoty w hebanowym mroku nocy.
\par Gdy \'9cwit rozpostar\'b3 nad rzek\'b9 bia\'b3y sw\'f3j welon, ani jednego nie by\'b3o wida\'e6 cz\'b3owieka: tylko kud\'b3ate, skrzydlate monstrum, siedz\'b9ce w \'9crodku kr\'eagu uczynionego przez pi\'ea\'e6dziesi\'b9t wielkich c\'eatkowanych hien, kt
\'f3re unios\'b3y ku niebu dr\'bf\'b9ce pyski, wyj\'b9c jak dusze pot\'eapione.
\par Potem scena nast\'eapowa\'b3a po scenie z osza\'b3amiaj\'b9c\'b9 szybko\'9cci\'b9. By\'b3 ruch bez\'b3adny, taniec \'9cwiate\'b3 i cieni na tle czarnej d\'bfungli, ruin z zielonego kamienia i mrocznej rzeki. Czarni ludzie p\'b3yn\'eali w g\'f3r\'ea
nurtu d\'b3ugimi \'b3odziami o dziobach zdobnych szczerz\'b9cymi z\'eaby czerepami albo z w\'b3\'f3czni\'b9 w d\'b3oni skradali si\'ea pochyleni w\'9cr\'f3d drzew. I umykali z\~wrzaskiem przed czerwonymi oczami i za\'9clinionymi k\'b3ami. J\'eaki umieraj
\'b9cych rozdziera\'b3y mrok, tajemnicze stopy skrada\'b3y si\'ea w ciemno\'9cciach, czerwieni\'b9 p\'b3on\'ea\'b3y oczy wampira. I\~by\'b3y przera\'bfaj\'b9ce uczty pod ksi\'ea\'bfycem, a przez jego purpurowe oblicze ustawicznie przelatywa\'b3 kszta\'b3
t ogromnego, rzek\'b3by\'9c, nietoperza.
\par Potem, niespodziewanie, rysuj\'b9c si\'ea wyrazi\'9ccie - w przeciwie\'f1stwie do poprzednich, zamglonych obraz\'f3w - wok\'f3\'b3 zalesionego przyl\'b9dka przemkn\'ea\'b3a d\'b3uga galera, pe\'b3na hebanosk\'f3rych postaci, na dziobie za\'9c sta\'b3 bia
\'b3y gigant w b\'b3\'eakitnej stali.
\par W tym dopiero momencie poj\'b9\'b3 Conan, \'bfe \'9cni. Nie mia\'b3 dot\'b9d \'9cwiadomo\'9cci w\'b3asnego istnienia. Gdy wszelako ujrza\'b3 si\'ea na pok\'b3adzie \'84Tygrysicy\'94, zdo\'b3a\'b3 odr\'f3\'bfni\'e6 \'bfycie od snu, cho\'e6 si\'ea
nie zbudzi\'b3.
\par Wtedy zmieni\'b3 si\'ea obraz, ukazuj\'b9c polan\'ea w d\'bfungli, gdzie, jakby na kogo\'9c czekaj\'b9c, sta\'b3 N\rquote Gora i dziewi\'eatnastu czarnych w\'b3\'f3cznik\'f3w. I gdy zd\'b9\'bfy\'b3 poj\'b9\'e6 Conan, \'bfe to na niego czekaj\'b9
, koszmar run\'b9\'b3 z nieba i kamienny spok\'f3j wojownik\'f3w ust\'b9pi\'b3 miejsca rozpaczliwym okrzykom przera\'bfenia.
\par Jak ludzie, co zmys\'b3y postradali z przestrachu, odrzucili sw\'f3j or\'ea\'bf i umykali na o\'9clep przez d\'bfungl\'ea, naciskani przez za\'9clinionego potwora, kt\'f3ry tu\'bf nad ich g\'b3owami rozpostar\'b3 wielkie, b\'b3oniaste skrzyd\'b3a.
\par Po owej wizji - w czasie kt\'f3rej czyni\'b3 Conan s\'b3abe pr\'f3by, by si\'ea obudzi\'e6 - nast\'b9pi\'b3 chaos. Cymmeryjczykowi zda\'b3o si\'ea mgli\'9ccie, \'bfe dostrzega swe cia\'b3o rozci\'b9gni\'eate pod rozko\'b3ysan\'b9 ki\'9cci\'b9
czarnych kwiat\'f3w, gdy z krzak\'f3w pe\'b3znie ku niemu odra\'bfaj\'b9cy kszta\'b3t.
\par Okrutnym wysi\'b3kiem zerwa\'b3 niewidoczne wi\'eazy, co dzier\'bfy\'b3y go we \'9cnie, i stan\'b9\'b3 na nogi. Oszo\'b3omiony rozejrza\'b3 si\'ea doko\'b3a. Obok niego chwia\'b3 si\'ea mroczny lotos, pospiesznie tedy odsun\'b9\'b3 si\'ea ode\'f1.
\par Nie opodal w mi\'eakkiej ziemi \'9clad ujrza\'b3, jakby zwierz\'ea, gotuj\'b9ce si\'ea do wyj\'9ccia z\~zaro\'9cli, jedn\'b9 wystawi\'b3o \'b3ap\'ea, a potem j\'b9 cofn\'ea\'b3o. M\'f3g\'b3 to by\'e6 \'9clad niewiarygodnie du\'bfej hieny.
\par Okrzykn\'b9\'b3 N\rquote Gor\'ea. Pierwotna cisza wisia\'b3a nad d\'bfungl\'b9 i krzyki Conana \'9cmiesznie w\'b9t\'b3e by\'b3y i g\'b3uche. Nie widzia\'b3 s\'b3o\'f1ca, ale jego wykszta\'b3cony w g\'b3uszy instynkt podpowiedzia\'b3 mu, i\'bf dzie\'f1 zbl
i\'bfa si\'ea do kresu. Ogarn\'ea\'b3a go panika, gdy poj\'b9\'b3, \'bfe wiele godzin le\'bfa\'b3 bez zmys\'b3\'f3w. Po\'9cpiesznie pod\'b9\'bfy\'b3 \'9cladem w\'b3\'f3cznik\'f3w, wyra\'9fnym w wilgotnej, gliniastej glebie. Bieg\'b3
y pojedynczym szlakiem; rych\'b3o dotar\'b3 do polany - i zamar\'b3 bez ruchu, a dreszcze przebieg\'b3y mu po plecach, gdy rozpozna\'b3 j\'b9 jako polan\'ea ze swego narkotycznego snu. Tarcze i w\'b3\'f3cznie poniewiera\'b3y si\'ea
po ziemi, jakby porzucone w gwa\'b3townej ucieczce.
\par A ze \'9clad\'f3w wiod\'b9cych z polany w coraz g\'b3\'eabsze g\'eastwiny poj\'b9\'b3, \'bfe w istocie \'9clepy to by\'b3 bieg. Krzy\'bfowa\'b3y si\'ea tropy, wi\'b3y bezcelowo w\'9cr\'f3d drzew. I nagle wychyn\'b9\'b3 pospiesznie krocz\'b9
cy Cymmeryjczyk z d\'bfungli na podobn\'b9 do wzg\'f3rza ska\'b3\'ea, co pi\'ea\'b3a si\'ea stromo, by urwa\'e6 si\'ea gwa\'b3townie nad przepa\'9cci\'b9, g\'b3\'eabok\'b9 na jakie czterdzie\'9cci st\'f3p.
\par Co\'9c kuli\'b3o si\'ea na kraw\'eadzi.
\par Zrazu my\'9cla\'b3 Conan, \'bfe to wielki goryl, lecz wnet zrozumia\'b3, i\'bf ma przed sob\'b9 olbrzymiego czarnosk\'f3rego m\'ea\'bfa, kt\'f3ry na podobie\'f1stwo ma\'b3py siedzi w kucki ze zwieszonymi d\'b3ugimi r\'eakoma, tocz\'b9c pian\'ea
z rozwartych ust.
\par Dopiero gdy cz\'b3ek \'f3w, uni\'f3s\'b3szy wielkie d\'b3onie, rzuci\'b3 si\'ea na Conana z \'b3kaj\'b9cym wyciem, ten pozna\'b3 w nim N\rquote Gor\'ea. Uderzaj\'b9c, nie zwraca\'b3 uwagi na krzyk Cymmeryjczyka - z wywr\'f3conymi oczyma, co ukazywa\'b3
y ca\'b3e bia\'b3ka, z b\'b3yszcz\'b9cymi z\'eabami, twarz jego nadludzk\'b9 zdawa\'b3a si\'ea by\'e6 mask\'b9. Z dreszczem zgrozy, kt\'f3ry na sk\'f3rze cz\'b3eka zdrowego zawsze wywo\'b3uje widok szale\'f1stwa, Conan wrazi\'b3 miecz w cia\'b3
o czarnego olbrzyma, a\~potem, unikaj\'b9c wymierzonych w sw\'b9 stron\'ea szponiastych palc\'f3w padaj\'b9cego N\rquote Gory, podszed\'b3 do skraju przepa\'9cci.
\par Przez chwil\'ea patrzy\'b3 w d\'f3\'b3, na postrz\'eapione ska\'b3y, gdzie bezw\'b3adni i poskr\'eacani, co o\~cz\'b3onkach zmia\'bfd\'bfonych \'9cwiadczy\'b3o i potrzaskanych ko\'9cciach, spoczywali w\'b3\'f3cznicy N\rquote Gory. \'afaden si\'ea
nie rusza\'b3. Chmara wielkich czarnych much g\'b3o\'9cno bzycza\'b3a nad spryskanymi krwi\'b9 g\'b3azami, a mr\'f3wki pocz\'ea\'b3y ju\'bf wgryza\'e6 si\'ea w cia\'b3a. Na okolicznych drzewach siedzia\'b3y ptaki drapie\'bfne, za\'9c szakal, ujrzawszy
\'bfywego cz\'b3owieka nad przepa\'9cci\'b9, umkn\'b9\'b3 chy\'b3kiem.
\par Nied\'b3ugo sta\'b3 Conan bez ruchu. Wnet odwr\'f3ci\'b3 si\'ea i pobieg\'b3 t\'b9 sam\'b9 drog\'b9, kt\'f3r\'b9 przyszed\'b3. Par\'b3, na nic nie zwa\'bfaj\'b9c, przez wysokie trawy i zaro\'9cla, przesadza\'b3 pn\'b9cza, na kszta\'b3t w\'ea\'bf
y przegradzaj\'b9ce mu drog\'ea. W prawej d\'b3o\'f1: dzier\'bfy\'b3 miecz, a niezwyczajna blado\'9c\'e6 kry\'b3a jego ciemne oblicze.
\par Nic nie zak\'b3\'f3ca\'b3o ciszy panuj\'b9cej w d\'bfungli. Skry\'b3o si\'ea s\'b3o\'f1ce i wielkie cienie powsta\'b3y z lepkiej, czarnej ziemi. W mroku, gdzie czai\'b3a si\'ea \'9cmier\'e6 i ponura samotno\'9c\'e6, by\'b3 Conan b\'b3yskiem p\'eadz\'b9
cym szkar\'b3atu i b\'b3\'eakitnej stali. \'afaden d\'9fwi\'eak nie dobiega\'b3 z ca\'b3ego pustkowia, tylko jego szybki oddech, gdy wypad\'b3 wreszcie z cienia na okryty mglistym p\'f3\'b3mrokiem brzeg rzeki.
\par Ujrza\'b3 galer\'ea przytulon\'b9 do sp\'eakanych nabrze\'bfy i rozchybotane ruiny, rysuj\'b9ce si\'ea w\~szarej po\'9cwiacie. Tu i \'f3wdzie za\'9c l\'9cni\'b3y mi\'eadzy kamieniami plamy \'9cwie\'bfego jasnego koloru, jakby beztroska d\'b3o\'f1 otrz\'b9
sn\'ea\'b3a nad nimi zanurzony w purpurowej farbie p\'eadzel.
\par Zn\'f3w \'9cmier\'e6 ujrza\'b3 Conan i zniszczenie. Le\'bfeli przed nim wojownicy i nie powstali, by go pozdrowi\'e6. Le\'bfeli od skraju d\'bfungli po brzeg rzeki, mi\'eadzy poszczerbionymi kolumnami i na pokruszonych p\'b3ytach - podarte na strz\'ea
py, zmasakrowane, na po\'b3y ze\'bfarte ludzkie szcz\'b9tki.
\par Id\'b9c z wolna po nabrze\'bfu, dotar\'b3 Conan do galery. Nad jej pok\'b3adem wisia\'b3o co\'9c, co w\~w\'b9t\'b3ej po\'9cwiacie l\'9cni\'b3o jak ko\'9c\'e6 s\'b3oniowa. Oniemia\'b3y spojrza\'b3 Cymmeryjczyk na Kr\'f3low\'b9 Czarnego Wybrze\'bfa
, powieszon\'b9 na rei w\'b3asnego jej okr\'eatu.
\par Mi\'eadzy rej\'b9 a smuk\'b3\'b9 szyj\'b9 B}{\fs24\kerning24 \'ealit rozci}{\f76\fs24\kerning24 \'b9ga\'b3 si\'ea sznur purpurowych klejnot\'f3w, co jak krew b\'b3yszcza\'b3y w szarym zmierzchu.
\par }\pard \qc \li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\faauto\rin0\lin0\itap0 \cbpat8 {\fs24\kerning24 \page }{\b\fs28\kerning24 4. UDERZENIE
\par }\pard \qj \li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\faauto\rin0\lin0\itap0 \cbpat8 {\fs24\kerning24
\par }{\i\f76\fs24\kerning24 Czarne cienie wok\'f3\'b3 niego kr\'b9\'bfy\'b3y,
\par Czarne paszcze k\'b3y okrutne szczerzy\'b3y
\par }\pard\plain \s17\qj \fi709\li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\faauto\rin0\lin0\itap0 \cbpat8 \fs24\lang1045\langfe1045\kerning24\cgrid\langnp1045\langfenp1045 {\i\f76 I jak deszcz ciek\'b3a krew...
\par }\pard\plain \qj \li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\faauto\rin0\lin0\itap0 \cbpat8 \fs20\lang1045\langfe1045\cgrid\langnp1045\langfenp1045 {\i\f76\fs24\kerning24 Lecz silniejsza ma mi\'b3o\'9c\'e6 ni\'9fli \'9cmierci z\'b3y czar,
\par Sto otch\'b3ani przeby\'b3am i podnios\'b3am si\'ea z mar,
\par }\pard\plain \s17\qj \fi709\li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\faauto\rin0\lin0\itap0 \cbpat8 \fs24\lang1045\langfe1045\kerning24\cgrid\langnp1045\langfenp1045 {\i\f76 By na jego pospieszy\'e6 zew...
\par }\pard\plain \qj \fi1560\li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\faauto\rin0\lin0\itap0 \cbpat8 \fs20\lang1045\langfe1045\cgrid\langnp1045\langfenp1045 {\i\f76\fs24\kerning24 - PIE\'8c\'d1 O B}{\i\fs24\kerning24 \'caLIT}{\fs24\kerning24
\par }\pard \qj \li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\faauto\rin0\lin0\itap0 \cbpat8 {\fs24\kerning24
\par }\pard\plain \s16\qj \fi720\li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\faauto\rin0\lin0\itap0 \cbpat8 \fs24\lang1045\langfe1045\kerning24\cgrid\langnp1045\langfenp1045 {\f76 D\'bfungla by\'b3a czarnym kolosem \'9cciskaj\'b9cym hebanowymi ramionami pokryt\'b9
ruinami przestrze\'f1. Nie wzeszed\'b3 jeszcze ksi\'ea\'bfyc; gwiazdy jak drobiny rozpalonego bursztynu l\'9cni\'b3y na nieruchomym niebie, kt\'f3re t\'ea\'bfe\'e6 si\'ea zdawa\'b3o od wszechobecnej \'9cmierci. Na stopniach piramidy, w\'9cr\'f3
d powalonych kolumn jak \'bfelazny pos\'b9g siedzia\'b3 Conan Cymmeryjczyk, wspar\'b3szy brod\'ea na pot\'ea\'bfnych pi\'ea\'9cciach. Wok\'f3\'b3, w atramentowych ciemno\'9cciach, sun\'ea\'b3y ciche stopy i b\'b3yska\'b3y czerwone oczy. I le\'bf
eli martwi...
\par }\pard\plain \qj \fi720\li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\faauto\rin0\lin0\itap0 \cbpat8 \fs20\lang1045\langfe1045\cgrid\langnp1045\langfenp1045 {\f76\fs24\kerning24 Ale na pok\'b3adzie \'84Tygrysicy\'94, na stosie uczynionym z potrzaskanych \'b3
aw, drzewc w\'b3\'f3czni i sk\'f3r lamparcich, spowita w szkar\'b3atny p\'b3aszcz Conana, spa\'b3a swym ostatnim snem Kr\'f3lowa Czarnego Wybrze\'bfa. Jak prawdziwa spa\'b3a kr\'f3lowa, w\'9cr\'f3d spi\'eatrzonych wok\'f3\'b3 bogactw: jedwabi, z\'b3
otych szat, srebrzystych przepasek, beczu\'b3ek pe\'b3nych klejnot\'f3w, z\'b3otych monet, kosztownych sztylet\'f3w i szta}{\fs24\kerning24 bek srebra.
\par }{\f76\fs24\kerning24 Ale o \'b3upach z przekl\'eatego miasta mog\'b3yby rzec tylko pos\'eapne wody Zarkheby, do kt\'f3rych cisn\'b9\'b3 je Conan z blu\'9fnierstwem na ustach.
\par A teraz siedzia\'b3 ponuro na stopniach piramidy, oczekuj\'b9c swych niewidzialnych wrog\'f3w. Najczarniejsza furia przegna\'b3a z jego duszy ca\'b3y l\'eak. Jakie to postaci wy\'b3oni\'b9 si\'ea z\~ciemno\'9cci - ani wiedzia\'b3, ani si\'ea przejmowa\'b3
.
\par Nie w\'b9tpi\'b3 d\'b3u\'bfej w prawdziwo\'9c\'e6 wizji zes\'b3anej przez czarny lotos. Poj\'b9\'b3, \'bfe czekaj\'b9cych na\'f1 na polanie wojownik\'f3w N\rquote Gory groz\'b9 przej\'b9\'b3 widok spadaj\'b9cego z niebios skrzydlatego potwora i uciekaj
\'b9c w pop\'b3ochu, run\'eali w przepa\'9c\'e6; wszyscy z wyj\'b9tkiem dow\'f3dcy, kt\'f3ry cho\'e6 unikn\'b9) podobnego losu, to przecie przed szale\'f1stwem nie umkn\'b9\'b3. W\~tym samym czasie - lubo te\'bf potem albo mo\'bfe przedtem - dokona\'b3
o si\'ea unicestwienie ludzi pozosta\'b3ych na brzegu rzeki. Conan nie w\'b9tpi\'b3, i\'bf rze\'9f to raczej by\'b3a ni\'bf bitwa. Ju\'bf wcze\'9cniej pozbawieni m\'eastwa przez obawy swe i przes\'b9dy, mogli czarnosk\'f3
rzy piraci ulec swym nieludzkim wrogom, ani jednego ciosu w obronie \'bfycia nie zadawszy}{\fs24\kerning24 .
\par }{\f76\fs24\kerning24 Dlaczego za\'9c on sam oszcz\'eadzany by\'b3 tak d\'b3ugo, poj\'b9\'e6 nie potrafi\'b3 - mo\'bfliwe, i\'bf w\'b3adaj\'b9ca rzek\'b9 istota szalona zamierzy\'b3a trzyma\'e6 go przy \'bfyciu, rozpacz\'b9 torturuj\'b9c i\~
strachem. Bieg wydarze\'f1 na ludzki albo nieludzki wskazywa\'e6 zdawa\'b3 si\'ea rozum - przebicie beczu\'b3ek z wod\'b9, by podzieli\'e6 si\'b3y nieprzyjaci\'f3\'b3, zagnanie czarnych wojownik\'f3w w przepa\'9c\'e6, i wreszcie - co dowodem by\'b3
o najmocniejszym - potworna kpina ze sznurem purpurowych klejnot\'f3w, zadzierzgni\'eatych na kszta\'b3t stryczka wok\'f3\'b3 bia\'b3ej szyi B}{\fs24\kerning24 \'ealit.
\par Uznawsz}{\f76\fs24\kerning24 y najoczywi\'9cciej Cymmeryjczyka za wybran\'b9 ofiar\'ea i wydusiwszy ze\'f1 duchow\'b9 m\'eak\'ea do ostatniego \'b3uta, wielce by\'b3o prawdopodobne, \'bfe nieznany wr\'f3g zamknie tragedi\'ea, posy\'b3aj\'b9c go \'9c
ladem innych nieszcz\'ea\'9cnik\'f3w. My\'9cl o tym nie wykrzywi\'b3a u\'9cmiechem ponurych ust Cymmeryjczyka, lecz oczy jego zap\'b3on\'ea\'b3y osobliwym blaskiem.
\par Wzeszed\'b3 ksi\'ea\'bfyc, krzesz\'b9c ogniste iskry z rogatego he\'b3mu Conana. \'afadne wo\'b3anie nie budzi\'b3o \'9cpi\'b9cego echa, a przecie powietrze zg\'eastnia\'b3o od napi\'eacia i d\'bfungla, rzek\'b3by\'9c, wstrzyma\'b3a oddech. Instynkto
wnie poluzowa\'b3 wojownik w pochwie sw\'f3j wielki miecz. Piramida, o kt\'f3r\'b9 si\'ea wspiera\'b3, cztery mia\'b3a boki, w jednym - zwr\'f3conym ku d\'bfungli - wykute by\'b3y szerokie stopnie. Tu przykl\'eakn\'b9\'b3 Cymmeryjczyk; w d\'b3oni dzier
\'bfy\'b3 shemicki \'b3uk, jeden z\~tych, kt\'f3rymi nauczy\'b3a B}{\fs24\kerning24 \'ealit pos}{\f76\fs24\kerning24 \'b3ugiwa\'e6 si\'ea swych pirat\'f3w, przed sob\'b9 za\'9c u\'b3o\'bfy\'b3 nar\'eacze strza\'b3.
\par Co\'9c poruszy\'b3o si\'ea w ciemno\'9cci panuj\'b9cej pod drzewami i ujrza\'b3 nagle Conan pod\'9cwietlon\'b9 wstaj\'b9cym ksi\'ea\'bfycem czarn\'b9 plam\'ea g\'b3owy i bark\'f3w o zwierz\'eacych zarysach. I\~nadbieg\'b3y z cienia
, cicho, zwinnie, przytulone do ziemi mroczne kszta\'b3ty - dwadzie\'9ccia ogromnych c\'eatkowanych hien. Ich wilgotne k\'b3y b\'b3yska\'b3y w ksi\'ea\'bfycu, a \'9clepia gorza\'b3y tak, jak nie mog\'b3yby p\'b3on\'b9\'e6 oczy prawdziwego zwierz\'eacia.
\par Dwadzie\'9ccia, pomy\'9cla\'b3 Conan, tedy w\'b3\'f3cznie pirat\'f3w zebra\'b3y w\'9cr\'f3d zgrai krwawe \'bfniwo. I naci\'b9gn\'b9\'b3 ci\'eaciw\'ea do ucha, a gdy j\'eakn\'ea\'b3a, p\'b3omienistooki kszta\'b3t skoczy\'b3 wysoko i\~wij\'b9c si\'ea opad
\'b3 na ziemi\'ea. Reszta, nie zawahawszy si\'ea, pod\'b9\'bfa\'b3a dalej, cho\'e6 jak deszcz \'9cmierci pada\'b3y na ni\'b9 strza\'b3y Cymmeryjczyka, s\'b3ane z ca\'b3\'b9 si\'b3\'b9 i dok\'b3adno\'9cci\'b9 stalowych musku\'b3\'f3
w, krzepionych jeszcze nienawi\'9cci\'b9 r\'f3wnie gor\'b9c\'b9 jak roz\'bfarzone w\'eagle Piekie\'b3.
\par Nie chybia\'b3 w swym bojowym szale; powietrze pe\'b3ne by\'b3o \'9cwiszcz\'b9cej \'9cmierci, a\~spustoszenie, jakie czyni\'b3 w atakuj\'b9cym stadzie, zapiera\'b3o dech w piersiach. Mniej ni\'bf po\'b3owa bestii dotar\'b3a do st\'f3p piramidy...
\par Patrz\'b9c w d\'f3\'b3 na p\'b3on\'b9ce oczy, poj\'b9\'b3 Conan, \'bfe nie ze zwierz\'eatami przysz\'b3o mu mie\'e6 do czynienia; nie tylko w ich nadzwyczajnej wielko\'9cci wyczuwa\'b3 demoniczn\'b9 inno\'9c\'e6. Roztacza\'b3y aur\'ea r\'f3wnie namacaln
\'b9 jak czarne opary unosz\'b9ce si\'ea z zas\'b3anego martwymi cia\'b3ami mokrad\'b3a. Jaka grzeszna alchemia powo\'b3a\'b3a owe istoty do \'bfycia, nie pr\'f3bowa\'b3 nawet przypuszcza\'e6; ale wiedzia\'b3, \'bfe zetkn\'b9\'b3 si\'ea oto z magi\'b9
mroczniejsz\'b9 ni\'bf magia Studni Skelos}{\fs24\kerning24 .
\par }{\f76\fs24\kerning24 Zerwa\'b3 si\'ea na nogi i pot\'ea\'bfnie naci\'b9gn\'b9wszy \'b3uk, pos\'b3a\'b3 ostatni\'b9 strza\'b3\'ea wprost w\~wielkie kud\'b3ate cielsko, co szybowa\'b3o ju\'bf ku jego gard\'b3u. Strza\'b3a, jak mkn\'b9cy promie\'f1 ksi\'ea
\'bfycowego blasku, mgnieniem tylko zdawa\'b3a si\'ea by\'e6 ulotnym, ale demoniczna bestia zwin\'ea\'b3a si\'ea w locie i run\'ea\'b3a na \'b3eb, przestrzelona na wylot.
\par A potem dopad\'b3a go reszta zgrai, w okropnym wirze p\'b3on\'b9cych \'9clepi i wilgotnych k\'b3\'f3w. B\'b3yskawicowy cios miecza pierwsz\'b9 z hien rozp\'b3ata\'b3 na dwoje, ale desperacka szar\'bfa pozosta\'b3ych obali\'b3a go z n\'f3g. Rozbi\'b3 w\'b9
sk\'b9 czaszk\'ea ga\'b3k\'b9 r\'eakoje\'9cci, czuj\'b9c jak ko\'9c\'e6 si\'ea poddaje, a krew i m\'f3zg tryskaj\'b9 na d\'b3o\'f1, a potem, rzucaj\'b9c miecz, bezu\'bfyteczny w takim \'9ccisku, chwyci\'b3 za gard\'b3a dwie bestie, co szarpa\'b3y go i k
\'b9sa\'b3y z milcz\'b9c\'b9 furi\'b9. Dra\'bfni\'b9cy plugawy od\'f3r niemal go zd\'b3awi\'b3, a oczy zalewa\'b3 w\'b3asny pot. Tylko zbroja uchroni\'b3a go przed rozdarciem w jednej chwili na strz\'eapy. W nast\'eapnej za\'9c jego prawa d\'b3o\'f1 zawar
\'b3a si\'ea na kud\'b3atym gardle i rozszarpa\'b3a je. Lewa d\'b3o\'f1, chybia\'e6 gard\'b3a drugiej hieny, chwyci\'b3a i\~zmia\'bfd\'bfy\'b3a jedn\'b9 z jej przednich \'b3ap. Kr\'f3tki j\'eak, pierwszy okrzyk owej ponurej bitwy, odra\'bfaj\'b9
co ludzki, wyrwa\'b3 si\'ea z pyska okaleczonej bestii.
\par Pora\'bfony nim Conan nie\'9cwiadomie zwolni\'b3 u\'9ccisk.
\par I wtedy pierwsza hiena, bluzgaj\'b9c krwi\'b9 z rozerwanej t\'eatnicy, rzuci\'b3a si\'ea na\'f1 w\~ostatnim dzikim spazmie i zawar\'b3a k\'b3y na jego krtani - i nim na dobre poczu\'b3 wojownik rw\'b9cy b\'f3l owego u\'9ccisku, opad\'b3a martwa. Druga za
\'9c, doskoczywszy na trzech \'b3apach, w\~brzuch j\'ea\'b3a si\'ea wgryza\'e6, jak wilki to czyni\'b9, a\'bf porwa\'b3a ogniwa kolczugi. U\'b3api\'b3 tedy Conan okaleczonego potwora i olbrzymim wysi\'b3kiem, co j\'eak wyrwa\'b3 z okrwawionych warg, uni
\'f3s\'b3 do g\'f3ry drapi\'b9ce i wyrywaj\'b9ce si\'ea cielsko. Zatacza\'b3 si\'ea przez chwil\'ea, w kt\'f3rej cuchn\'b9cy oddech bestii parzy\'b3 mu nozdrza, a szcz\'eaki mierzy\'b3y w szyj\'ea, a potem, z si\'b3\'b9 zdoln\'b9 ko\'9cci potrzaska\'e6
, cisn\'b9\'b3 hien\'ea na marmurowe stopnie.
\par Gdy chwia\'b3 si\'ea na szeroko rozstawionych nogach, pr\'f3buj\'b9c z\'b3apa\'e6 oddech, a d\'bfungla i\~ksi\'ea\'bfyc we krwi zdawa\'b3y si\'ea unosi\'e6 przed jego oczyma, pos\'b3ysza\'b3 g\'b3o\'9cne uderzenia b\'b3oniastych skrzyde\'b3. Pochyli\'b3
si\'ea, by podj\'b9\'e6 miecz, a uczyniwszy to, wyprostowa\'b3 si\'ea niepewnie, obur\'b9cz uni\'f3s\'b3 nad g\'b3ow\'b9 ogromne ostrze i strz\'b9saj\'b9c krew z oczu, j\'b9\'b3 w g\'f3rze wypatrywa\'e6 nieprzyjaciela.
\par Nie nast\'b9pi\'b3o wszelako uderzenie z powietrza - miast tego niespodziewanie i\~przera\'bfaj\'b9co zachwia\'b3a si\'ea piramida pod jego stopami. \'a3omot w g\'f3rze us\'b3ysza\'b3 i spostrzeg\'b3, \'bfe wynios\'b3a kolumna chwieje si\'ea jak ga\'b3
\'b9zka aa wietrze. Pobudzony do czynu, skoczy\'b3 z\~ca\'b3ych si\'b3 - w p\'f3\'b3 odleg\'b3o\'9cci od podstawy opad\'b3 na stopie\'f1, kt\'f3ry rozko\'b3ysa\'b3 si\'ea pod nim; nast\'eapny rozpaczliwy sus si\'eagn\'b9\'b3 ziemi. Gdy dotyka\'b3
y jej stopy Conana, z grzmotem rozpad\'b3a si\'ea piramida, a kolumna run\'ea\'b3a w d\'f3\'b3 tysi\'b9cem potrzaskanych fragment\'f3w. Przez o\'9clepiaj\'b9c\'b9 okropn\'b9 chwil\'ea z nieba zdawa\'b3 si\'ea pada\'e6 marmurowy deszcz. A potem pot
rzaskany kamienny gruz leg\'b3 w \'9cwietle Ksi\'ea\'bfyca bia\'b3ym p\'b3aszczem.
\par Poruszy\'b3 si\'ea Conan, odrzucaj\'b9c od\'b3amki, kt\'f3rymi na po\'b3y by\'b3 okryty. Jakie\'9c uderzenie str\'b9ci\'b3o mu he\'b3m i na moment oszo\'b3omi\'b3o. W poprzek kolan, przygniataj\'b9c go do ziemi, spoczywa\'b3 wielki marmurowy z\'b3
om; nie by\'b3 Cymmeryjczyk pewien, czy nogi s\'b9 ca\'b3e. W\'b3osy na potylicy lepi\'b3y si\'ea od potu, krew s\'b9czy\'b3a si\'ea z ran na szyi i d\'b3oniach. Wsparty na jednym ramieniu j\'b9\'b3 si\'ea zmaga\'e6 z wi\'ea\'bf\'b9cym go gruzem.
\par A potem co\'9c przemkn\'ea\'b3o na tle gwiazd i w pobli\'bfu opad\'b3o na muraw\'ea. Odwr\'f3ciwszy g\'b3ow\'ea, ujrza\'b3 skrzydlatego demona, kt\'f3ry ruszy\'b3 na\'f1 z przera\'bfaj\'b9c\'b9 szybko\'9cci\'b9.
\par Przez mgnienie widzia\'b3 Conan niewyra\'9fnie cz\'b3ekopodobn\'b9 posta\'e6, p\'eadz\'b9c\'b9 na krzywych, skar\'b3owacia\'b3ych nogach, wyci\'b9gni\'eate w\'b3ochate ramiona zako\'f1czone ko\'9clawymi \'b3apami o czarnych szponach, niekszta\'b3tn\'b9 g
\'b3ow\'ea i szerok\'b9 twarz, kt\'f3rej jedyn\'b9 dostrzegaln\'b9 cech\'b9 by\'b3a para krwistoczerwonych oczu. Istota owa, ani cz\'b3ekiem nie b\'ead\'b9ca, ani zwierzem, ani diab\'b3em, po r\'f3wni nadludzkim i prymitywnym przesycona by\'b3a pie}{
\fs24\kerning24 rwiastkiem.
\par }{\f76\fs24\kerning24 Ale nie mia\'b3 Conan czasu na d\'b3u\'bfszy namys\'b3. Rzuci\'b3 si\'ea w kierunku le\'bf\'b9cego nie opodal miecza, lecz rozcapierzone palce chybi\'b3y o w\'b3os. Z rozpacz\'b9 chwyci\'b3 tedy bry\'b3\'ea przygniataj\'b9c\'b9
nogi i \'bfy\'b3y sp\'eacznia\'b3y mu na skroniach, gdy napi\'b9\'b3 mi\'ea\'9cnie, by j\'b9 odwali\'e6. J\'ea\'b3a si\'ea z wolna poddawa\'e6, ale poj\'b9\'b3 Cymmeryjczyk, \'bfe nim zdo\'b3a si\'ea uwolni\'e6, potw\'f3r go dopadnie, i wiedzia\'b3, \'bf
e \'9cmier\'e6 przynios\'b9 jego czarne szpony.
\par Skrzydlata bestia nie zwolni\'b3a biegu. Lecz gdy jak czarny cie\'f1 pochyli\'b3a si\'ea, rozwieraj\'b9c ramiona, nad rozci\'b9gni\'eatym wojem, bia\'b3a b\'b3yskawica przemkn\'ea\'b3a mi\'eadzy nim a\~ofiar\'b9.
\par By\'b3a tu - przez jedn\'b9 osza\'b3amiaj\'b9c\'b9 chwil\'ea - spr\'ea\'bfysta, alabastrowa posta\'e6, rozedrgana z mi\'b3o\'9cci, niebezpieczna jak pantera. Ujrza\'b3 pora\'bfony Conan mi\'eadzy sob\'b9 a nadci\'b9gaj\'b9c\'b9 \'9cmierci\'b9 jej gibk\'b9
sylwetk\'ea, l\'9cni\'b9c\'b9 w blasku ksi\'ea\'bfyca jak ko\'9c\'e6 s\'b3oniowa, p\'b3omie\'f1 jej ciemnych oczu, g\'eastw\'ea po\'b3yskliwych w\'b3os\'f3w. Z faluj\'b9c\'b9 piersi\'b9, rozchylonymi wargami, wydawszy okrzyk ostry i d\'9fwi\'ea
czny jak uderzenie stali o stal, ca\'b3\'b9 moc\'b9 ramion pchn\'ea\'b3a skr}{\fs24\kerning24 zydlatego potwora.
\par - B\'ealit! - j}{\f76\fs24\kerning24 \'eakn\'b9\'b3 Conan. Rzuci\'b3a na\'f1 szybkie spojrzenie i w jej ciemnych oczach mi\'b3o\'9c\'e6 dostrzeg\'b3 p\'b3on\'b9c\'b9, nag\'b9, pierwotn\'b9 mi\'b3o\'9c\'e6, gor\'b9c\'b9 jak ogie\'f1 i roz\'bf
arzona lawa. A potem znik\'b3a i widzia\'b3 Cymmeryjczyk tylko skrzydlatego wroga, kt\'f3ry uni\'f3s\'b3szy ramiona jakby dla odparcia ataku, cofn\'b9\'b3 si\'ea, strachem opanowany niezwyczajnym.
\par I pojmuj\'b9c, \'bfe w istocie spoczywa B}{\fs24\kerning24 \'ealit na stosie swym, wzniesionym na pok}{\f76\fs24\kerning24 \'b3adzie \'84Tygrysicy\'94, wspomnia\'b3 jej nami\'eatny okrzyk: \'84Gdybym leg\'b3a martwa, a tobie przysz\'b3o walczy\'e6 o \'bf
ycie, z otch\'b3ani pospieszy\'b3abym ci na pomoc...\'94
\par Uni\'f3s\'b3 si\'ea z rykiem okropnym, odrzucaj\'b9c kamienny z\'b3om. Skrzydlaty zn\'f3w uderzy\'b3, a Conan, czuj\'b9c w \'bfy\'b3ach ogie\'f1 szale\'f1stwa, porwa\'b3 or\'ea\'bf i skoczy\'b3 mu na spotkanie.
\par Mi\'ea\'9cnie napr\'ea\'bfy\'b3y si\'ea na jego ramionach jak postronki, gdy ci\'b9\'b3 olbrzymim swym mieczem tak pot\'ea\'bfnie, \'bfe poci\'b9gni\'eaty impetem uderzenia obr\'f3t uczyni\'b3 na pi\'eatach.
\par Tu\'bf nad udami pogr\'b9\'bfy\'b3o si\'ea ostrze w ciele rozp\'eadzonego stworu i rozp\'b3ata\'b3o je na dwoje: odci\'eate nogi w jedn\'b9 polecia\'b3y stron\'ea, korpus za\'9c w drug\'b9.
\par Conan sta\'b3 w zalanej \'9cwiat\'b3em ksi\'ea\'bfyca pustyni, z opuszczonym, zakrwawionym mieczem w d\'b3oni, i patrzy\'b3 na szcz\'b9tki wroga. Czerwone oczy, p\'b3on\'b9ce odra\'bfaj\'b9cym \'bfyciem, pokry\'b3a po chwili szklista pow\'b3
oka. A potem si\'ea zamkn\'ea\'b3y...
\par Olbrzymie d\'b3onie zacisn\'ea\'b3y si\'ea spazmatycznie i zamar\'b3y. I sczez\'b3a najstarsza rasa \'9cwiata.
\par Conan uni\'f3s\'b3 g\'b3ow\'ea, odruchowo rozgl\'b9daj\'b9c si\'ea za bestiami, co rabami by\'b3y czerwonookiego demona i siepaczami na jego us\'b3ugach. \'afadnej nie ujrza\'b3. Cia\'b3a, kt\'f3re za\'9cciela\'b3y dookoln\'b9 muraw\'ea, nale\'bfa\'b3
y do ludzi, nie zwierz\'b9t: nadzy to byli, ciemnosk\'f3rzy m\'ea\'bfowie o orlich rysach, podziurawieni strza\'b3ami albo zmasakrowani ciosami miecza. I przed jego oczami rozsypywali si\'ea w proch.
\par Czemu skrzydlaty w\'b3adca nie przyby\'b3 swym niewolnikom na pomoc, gdy walczyli z Cymmeryjczykiem? Czy ba\'b3 si\'ea zbli\'bfy\'e6 do k\'b3\'f3w okrutnych, co i jego mog\'b3y si\'eagn\'b9\'e6? - Spryt i\~ostro\'bfno\'9c\'e6 kry\'b3y si\'ea w niekszta
\'b3tnym czerepie, ale nie przynios\'b3y ostatecznego triumfu.
\par Zawr\'f3ciwszy na pi\'eacie, Conan przeszed\'b3 po zmursza\'b3ych nabrze\'bfach i wst\'b9pi\'b3 na pok\'b3ad galery. Kilkoma uderzeniami miecza przer\'b9ba\'b3 cumy i zbli\'bfy\'b3 si\'ea do steru. Dryfuj\'b9ca \'84Tygryska\'94 zako\'b3ysa\'b3a si\'ea
\'b3agodnie na pos\'eapnych wodach, sp\'b3ywaj\'b9c leniwie ku \'9crodkowi rzeki, gdzie chwyci\'b3 j\'b9 szeroki, mocny nurt.
\par Conan napar\'b3 na rumpel, nie spuszczaj\'b9c ponurego wzroku ze spowitej w szkar\'b3atny p\'b3aszcz postaci spoczywaj\'b9cej na stosie, kt\'f3rego bogactwo godne by\'b3o posagu cesarz\'f3wny.
\par }\pard \qc \li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\faauto\rin0\lin0\itap0 \cbpat8 {\fs24\kerning24 \page }{\b\fs28\kerning24 5. STOS
\par }\pard \qj \li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\faauto\rin0\lin0\itap0 \cbpat8 {\fs24\kerning24
\par }{\i\f76\fs24\kerning24 Nadbiega\'b3 oto kres posp\'f3lnej naszej drogi;
\par Zmilk\'b3 r\'f3wny wiose\'b3 skrzyp i wietrznej harfy pie\'9c\'f1;}{\i\fs24\kerning24
\par }{\i\f76\fs24\kerning24 Proporzec krwawy nasz nie b\'eadzie wzbudza\'e6 trwogi...
\par B\'b3\'eakitna \'9cwiata szarfo, po wieczno\'9c\'e6 teraz nie\'9c
\par T\'ea, kt\'f3r\'b9 da\'b3a\'9c mi...
\par }\pard \qj \fi1843\li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\faauto\rin0\lin0\itap0 \cbpat8 {\i\f76\fs24\kerning24 - PIE\'8c\'d1 O B}{\i\fs24\kerning24 \'caLIT}{\fs24\kerning24
\par }\pard \qj \li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\faauto\rin0\lin0\itap0 \cbpat8 {\fs24\kerning24
\par }\pard\plain \s17\qj \fi709\li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\faauto\rin0\lin0\itap0 \cbpat8 \fs24\lang1045\langfe1045\kerning24\cgrid\langnp1045\langfenp1045 {\f76 I zn\'f3w \'9cwit zabarwi\'b3 ocean. Uj\'9ccie rzeki rozjarzy\'b3o si\'ea
czerwonawym blaskiem. Conan z Cimmerii, stoj\'b9c na bia\'b3ej pla\'bfy, wspar\'b3 si\'ea na swym ogromnym mieczu i patrzy\'b3 na \'84Tygrysic\'ea\'94 wyruszaj\'b9c\'b9 w ostatni rejs. Nie by\'b3o blasku w oczach, kt\'f3rymi omiata\'b3 kryszta\'b3
owe fale. B\'b3\'eakitny rozko\'b3ysany bezmiar ca\'b3e pi\'eakno dla\'f1 utraci\'b3 i cudowno\'9c\'e6. Sroga w jego sercu dokona\'b3a si\'ea zmiana, gdy patrzy\'b3, jak ziele\'f1 w\'f3d okrywa si\'ea purpurow\'b9 tajemnicz\'b9 mgie\'b3k\'b9.
\par }{B\'ealit z m\'f3rz by}{\f76 \'b3a: ona czyni\'b3a je wspania\'b3ymi i n\'eac\'b9cymi. Bez niej stawa\'b3y si\'ea nag\'b9, pos\'eapn\'b9, bezludn\'b9 pustyni\'b9, od bieguna rozci\'b9gni\'eat\'b9 po biegun. Do m\'f3rz nale\'bfa\'b3a i wiecznej ich taje
mnicy teraz j\'b9 zwr\'f3ci\'b3. Wi\'eacej nie m\'f3g\'b3 uczyni\'e6.
\par }\pard\plain \qj \fi720\li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\faauto\rin0\lin0\itap0 \cbpat8 \fs20\lang1045\langfe1045\cgrid\langnp1045\langfenp1045 {\f76\fs24\kerning24 Dla niego po\'b3yskuj\'b9ca, b\'b3\'eakitna wspania\'b3o\'9c\'e6 oceanu wstr\'ea
tniejsza si\'ea zdawa\'b3a ni\'bf owe niezmierzone dzikie otch\'b3anie, o kt\'f3rych skrzypia\'b3y i szepta\'b3y wynios\'b3e korony drzew za jego plecami i w kt\'f3re wnet mia\'b3 si\'ea pogr\'b9\'bfy\'e6.
\par \'afadna d\'b3o\'f1 nie dzier\'bfy\'b3a steru \'84Tygrysicy\'94, \'bfadne wios\'b3a nie unosi\'b3y jej po zielonych falach. Ale czysty szumi\'b9cy wiatr wype\'b3ni\'b3 jej jedwabny \'bfagiel i jak bia\'b3y \'b3ab\'ead\'9f lec\'b9cy po niebie ku odleg\'b3
emu gniazdu pomkn\'ea\'b3a na otwarte morze, a p\'b3omienie coraz wy\'bfej strzela\'b3y z pok\'b3adu, li\'bf\'b9c maszt i poch\'b3aniaj\'b9c spowit\'b9 w szkar\'b3at, spoczywaj\'b9c\'b9 na gorej\'b9cym stosie posta\'e6 niewie\'9cci\'b9.
\par Tak odesz\'b3a Kr\'f3lowa Czarnego Wybrze\'bfa. Wsparty na krwawym mieczu Conan sta\'b3 w\~milczeniu, a\'bf w b\'b3\'eakitnej mgle rozwia\'b3a si\'ea czerwona po\'9cwiata i poranek okrasi\'b3 ocean r\'f3\'bfowym z\'b3otem.
\par }\pard \qc \li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\faauto\rin0\lin0\itap0 \cbpat8 {\fs24\kerning24 \page }{\b\f76\fs28\kerning24 NARODZI SI\'ca WIED\'8fMA
\par }\pard \qj \li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\faauto\rin0\lin0\itap0 \cbpat8 {\fs24\kerning24
\par }\pard \qc \li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\faauto\rin0\lin0\itap0 \cbpat8 {\b\f76\fs28\kerning24 (Prze\'b3o\'bfy\'b3: Stanis\'b3aw Pleba\'f1ski)
\par }\pard \qj \fi709\li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\faauto\rin0\lin0\itap0 \cbpat8 {\fs24\kerning24 \page }{\i\f76\fs24\kerning24 Po \'9cmierci B}{\i\fs24\kerning24 \'ealit pod}{\i\f76\fs24\kerning24 \'b9\'bfy\'b3 Conan na p\'f3\'b3noc, szlakiem wiod\'b9
cym przez niebezpieczne dla obcych dominia lud\'f3w czarnych, pustynie Stygii, ku kr\'f3lestwu Shem. Tam, w\'9cr\'f3d niewielkich pogranicznych miast-pa\'f1stw znalaz\'b3 niema\'b3e zapotrzebowanie na or\'ea\'bf sw\'f3j i\~do\'9c
wiadczenie bojowe, a nawet bliski by\'b3 korony, kt\'f3r\'b9 rada przyozdobi\'b3aby jego g\'b3ow\'ea wdzi\'eaczna za ratunek ksi\'ea\'bfniczka Yasmela z Khoraja. Wola\'b3 jednak Cymmeryjczyk wolno\'9c\'e6 i\~run\'b9\'b3 w wir przyg\'f3d, co go czeka\'b3
y w kr\'f3lestwach hyboryjskich. Wesp\'f3\'b3 z band\'b9 bezrobotnych najemnik\'f3w stworzy\'b3 banick\'b9 Woln\'b9 Kompani\'ea, niepokoj\'b9c\'b9 granice Koth, Zamory i Turanu, by dotrze\'e6 wreszcie w stepy na zach\'f3d od Morza Vilayet i przy\'b3\'b9
czy\'e6 si\'ea do mungan\'f3w, konnych rabusi\'f3w, wiod\'b9cych \'bfywot zgo\'b3a kozacki. Przyciskany przez wojska dawnego chlebodawcy, kr\'f3la Yildiza z Turanu, zemkn\'b9\'b3 Conan na morze i wpisa\'b3 kolejny piracki epizod w dzieje swej niepraworz
\'b9dnej kariery. Zn\'f3w na l\'b9dzie, prze\'9cladowany przez zaci\'eatych Tura\'f1czyk\'f3w, zosta\'b3 Cymmeryjczyk w ko\'f1cu dow\'f3dc\'b9 gwardii pa\'b3acowej u\~kr\'f3lowej Taramis z Khauranu...
\par }\pard \qc \li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\faauto\rin0\lin0\itap0 \cbpat8 {\fs24\kerning24 \page }{\b\fs28\kerning24 1.
\par }\pard \qj \li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\faauto\rin0\lin0\itap0 \cbpat8 {\fs24\kerning24
\par }\pard \qj \fi720\li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\faauto\rin0\lin0\itap0 \cbpat8 {\f76\fs24\kerning24 Taramis, kr\'f3lowa Khauranu, przebudzi\'b3a si\'ea z g\'b3\'eabokiego, pe\'b3nego majak\'f3w snu. Otacza\'b3a j\'b9 grobowa, dzwoni\'b9
ca w uszach cisza przypominaj\'b9ca raczej spok\'f3j spowitych mrokiem katakumb ni\'9fli zwyczajn\'b9 cisz\'ea pogr\'b9\'bfonego we \'9cnie kr\'f3lewskiego pa\'b3acu.
\par Le\'bfa\'b3a, staraj\'b9c si\'ea przenikn\'b9\'e6 wzrokiem ciemno\'9cci, zdziwiona, czemu \'9cwiece w\~z\'b3otych kandelabrach pogas\'b3y. Przez oprawne w srebro szybki wielkiego okna prze\'9cwitywa\'b3y blade c\'eatki gwiazd, zbyt s\'b3
abe jednak, by rozproszy\'e6 g\'easty mrok panuj\'b9cy w\~komnacie.
\par Le\'bf\'b9c tak, Taramis ujrza\'b3a w ciemno\'9cciach opodal \'b3o\'bfa punkt \'9cwietlisty, \'f3w za\'9c z si\'b3\'b9 dziwnie magnetyczn\'b9 przyku\'b3 zdumione spojrzenie kr\'f3lowej. Bij\'b9ca ze\'f1 jasno\'9c\'e6 przybiera\'b3a na sile w miar\'ea
tego, jak r\'f3s\'b3 - coraz szerszy, coraz wi\'eakszy kr\'b9g trupiobladej po\'9cwiaty, polatuj\'b9cy na tle zdobnej aksamitn\'b9 draperi\'b9 \'9cciany. Taramis usiad\'b3a... i trwoga zapar\'b3a jej dech w piersiach: w \'9cwietlistym kr\'eagu j\'b9\'b3
si\'ea zarysowywa\'e6 ciemny kszta\'b3t - ludzka g\'b3owa. Przera\'bfona kr\'f3lowa ju\'bf otwar\'b3a usta, by przywo\'b3a\'e6 swe dworki, lecz \'bfaden d\'9fwi\'eak nie doby\'b3 si\'ea z d\'b3awionej trwog\'b9 krtani; po\'9cwiata blad\'b3
a i bardziej zwiewn\'b9 si\'ea sta\'b3a, g\'b3owa za\'9c, coraz \'bfywiej skre\'9clona, pocz\'ea\'b3a nabiera\'e6 wyrazisto\'9cci. A by\'b3a to dumnie uniesiona g\'b3owa kobieca, ma\'b3a i pi\'eaknie rze\'9fbiona, o wysoko upi\'eatych, l\'9cni\'b9
cych czarnych w\'b3osach; im d\'b3u\'bfej Taramis patrzy\'b3a, tym wyra\'9fniejsze stawa\'b3y si\'ea rysy widniej\'b9cej w mroku twarzy - i ten w\'b3a\'9cnie widok zdusi\'b3 krzyk w gardle kr\'f3lowej: to by\'b3o jej w\'b3asne lico! I zda\'b3o si\'ea
jej, \'bfe spogl\'b9da w\~zwierciad\'b3o, subtelnie zmieniaj\'b9ce rysy - przydaj\'b9ce oczom drapie\'bfnego blasku, m\'9cciwego za\'9c u\'9cmiechu, ustom.
\par - O Isztar! - z\'b3apawszy tchu wyszepta\'b3a Tara}{\fs24\kerning24 mis. - Jam w mocy czar\'f3w.
\par }{\f76\fs24\kerning24 Ku jej przera\'bfeniu zjawa przem\'f3wi\'b3a, a g\'b3os jej s\'b9czy\'b3 si\'ea jak s\'b3odki jad:
\par - Czar\'f3w? O nie, s\'b3odka siostrzyczko, to nie czary.
\par - Siostrzyczko? - \'bfachn\'ea\'b3a si\'ea kr\'f3lowa. - Wszak ja nie mam siostry!
\par - Zali nigdy nie mia\'b3a\'9c siostry? - G\'b3os przesycony by\'b3 jadowitym szyderstwem. - Czy\'bf nigdy nie mia\'b3a\'9c bli\'9fniaczej siostry o ciele r\'f3wnie delikatnym i wra\'bfliwym jak twoje - wra\'bfliwym i na pieszczoty, i na b\'f3l?
\par - Tak, mia\'b3am niegdy\'9c siostr\'ea - odpar\'b3a Taramis, wci\'b9\'bf jeszcze mniemaj\'b9ca, i\'bf to koszmarny sen dzier\'bfy j\'b9 w obj\'eaciach - ale ona umar\'b3a.
\par Pi\'eakne oblicze w \'9cwietlistym kr\'eagu wykrzywi\'b3 grymas w\'9cciek\'b3o\'9cci tak diabolicznej, \'bfe kr\'f3lowa a\'bf si\'ea cofn\'ea\'b3a, przekonana, i\'bf w\'ea\'bfowe loki unios\'b9 si\'ea z sykiem ponad alabastrowym czo\'b3em zjawy.
\par - \'a3\'bfesz! - spoza purpurowych, wykrzywionych z\'b3o\'9cci\'b9 warg zion\'ea\'b3o oskar\'bfenie. - Ona nie umar\'b3a! Ty g\'b3upia! Och, do\'9c\'e6 ju\'bf tej maskarady - patrz i oby ci wzrok odj\'ea\'b3o!
\par \'8cwiat\'b3o pomkn\'ea\'b3o dooko\'b3a komnaty niczym p\'b3omienisty w\'b9\'bf i \'9cwiece w z\'b3otych kandelabrach zapali\'b3y si\'ea; Taramis zadr\'bfa\'b3a, skulona w g\'b3owach aksamitnego \'b3o\'bfa, a oczy jej rozszerzy\'b3y si\'ea z przera\'bf
enia; mierzy\'b3a wzrokiem szyderczo upozowan\'b9 posta\'e6, kt\'f3ra wy\'b3oni\'b3a si\'ea przed ni\'b9 z mroku rozproszonego p\'b3omieniami \'9cwiec. A zda\'b3o si\'ea jej, i\'bf patrzy na drug\'b9 Taramis, w ka\'bfdym calu jej samej podobn\'b9, atoli o
\'bfywion\'b9 obcym i z\'b3ym duchem. Twarz tamtej wyra\'bfa\'b3a dok\'b3adne przeciwie\'f1stwo przymiot\'f3w wypisanych na obliczu kr\'f3lowej - wyuzdanie i m\'9cciwo\'9c\'e6 wyziera\'b3y z l\'9cni\'b9cych niczym u drapie\'bfnego kota oczu, okrucie\'f1
stwo tai\'b3o si\'ea w grymasie pe\'b3nych, czerwonych warg; ka\'bfdy ruch smuk\'b3ego cia\'b3a by\'b3 subtelnie frywolny. W\'b3osy mia\'b3a upi\'eate tak, by na\'9cladowa\'b3y u\'b3o\'bfenie w\'b3os\'f3w kr\'f3lowej, a na stopach z\'b3ote sanda\'b3
ki - takie, jakie Taramis zwyk\'b3a nosi\'e6 w swej alkowie; pozbawiona r\'eakaw\'f3w, bia\'b3a jedwabna tunika o g\'b3\'eabokim dekolcie, \'9cci\'b9gni\'eata w talii z\'b3ot\'b9 przewi\'b9zk\'b9, do z\'b3udzenia przypomina\'b3a giez\'b3o kr\'f3lowej.
\par - Kim jeste\'9c? - wyrwa\'b3o si\'ea ze \'9cci\'9cni\'eatej trwog\'b9 krtani Taramis. - Wyt\'b3umacz sw\'b9 obecno\'9c\'e6, nim rozka\'bf\'ea dworkom, by wezwa\'b3y stra\'bfe!
\par }{\fs24\kerning24 - Krzy}{\f76\fs24\kerning24 cz, krzycz, niechaj si\'ea dach zawali - opryskliwie odpar\'b3a obca - twe s\'b3ugi nie zbudz\'b9 si\'ea do \'9cwitu, cho\'e6by pa\'b3ac wok\'f3\'b3 nich stan\'b9\'b3 w p\'b3omieniach. Gwardzi\'9cci nie dos
\'b3ysz\'b9 twego skowytu - zostali odprawieni z tego skrzyd\'b3a pa\'b3acu.
\par - C\'f3\'bfe\'9c rzek\'b3a? - wykrzykn\'ea\'b3a Taramis, ura\'bfona w swym majestacie. - Kt\'f3\'bf odwa\'bfy\'b3 si\'ea rozkazywa\'e6 mym gwardzistom?
\par - Ja, s\'b3odka siostrzyczko - szydzi\'b3a tamta. - Na chwil\'ea przed wej\'9cciem do tej komnaty; my\'9cleli, \'bfem jest ich ukochan\'b9 kr\'f3low\'b9. Ha! Jak\'bfe udatnie odegra\'b3am t\'ea rol\'ea! Z jak\'b9 cesarsk\'b9 godno\'9cci\'b9, z jak\'b9
kobieco mi\'eakk\'b9 s\'b3odycz\'b9 przemawia\'b3am do tych ros\'b3ych prostak\'f3w, kl\'eacz\'b9cych w zbrojach i zdobnych w pi\'f3ropusze szyszakach.
\par Taramis dozna\'b3a wra\'bfenia, i\'bf zaciska si\'ea wko\'b3o niej dusz\'b9ca sie\'e6 zdumiewaj\'b9cych, niewyt\'b3umaczalnych zdarze\'f1.
\par - Kim jeste\'9c? - zakrzykn\'ea\'b3a z desperacj\'b9. - Czemu\'9c tu przysz\'b3a\rquote C\'f3\'bf to za szale\'f1stwo?
\par - Kim jestem? - W mi\'eakkiej na poz\'f3r odpowiedzi tai\'b3a si\'ea z\'b3o\'9cliwo\'9c\'e6 podobna sykowi kobry; obca przyst\'b9pi\'b3a do \'b3o\'bfa uchwyci\'b3a silnymi d\'b3o\'f1mi \'9cnie\'bfnobia\'b3e ramiona kr\'f3lowej i\~nachyli\'b3a si\'ea
, ,by wejrze\'e6 g\'b3\'eaboko w przera\'bfone oczy Taramis, a taka by\'b3a hipnotyczna moc owego spojrzenia, \'bfe kr\'f3lowa nie sprzeciwi\'b3a si\'ea nawet tak bezprzyk\'b3adnej obrazie majestatu, jak\'b9 stanowi\'b3o brutalne dotkni\'ea
cie jej boskiego cia\'b3a.
\par - G\'b3upia! - wycedzi\'b3a nieznajoma. - Jak\'bfe mo\'bfesz pyta\'e6? Jak mo\'bfesz si\'ea zastanawia\'e6? Jestem Salome!
\par - Salome! - wykrzykn\'ea\'b3a Taramis, a w\'b3osy stan\'ea\'b3y jej d\'eaba, gdy u\'9cwiadomi\'b3a sobie zdumiewaj\'b9cy sens odpowiedzi obcej. - My\'9cla\'b3am, \'bfe\'9c umar\'b3a w godzin\'ea po urodzeniu - doda\'b3a s\'b3abym g\'b3osem.
\par - Wielu w to uwierzy\'b3o - odpar\'b3a niewiasta zw\'b9ca siebie Salome. - Wynie\'9cli mnie na pustyni\'ea, bym umar\'b3a - niechaj b\'ead\'b9 przekl\'eaci! Mnie - gaworz\'b9ce i bezradne dzieci\'ea, kt\'f3rego \'bfycie tli\'b3o si\'ea ledwie, jak nik\'b3
y p\'b3omyk \'9cwiecy. A wiesz, czemu \'9cmier\'e6 mi zada\'e6 chciano?
\par - S\'b3ysza\'b3am... s\'b3ysza\'b3am opowie\'9c\'e6... - G\'b3os Taramis cichy by\'b3 i s\'b3aby.
\par Salome zanios\'b3a si\'ea \'9cmiechem, a r\'eak\'b9 si\'eagn\'ea\'b3a do gorsu; g\'b3\'eaboko wci\'eata tunika obna\'bfy\'b3a g\'f3rn\'b9 cz\'ea\'9c\'e6 jej j\'eadrnych piersi; pomi\'eadzy nimi widnia\'b3o przedziwne znami\'ea - czerwony jak krew p\'f3
\'b3ksi\'ea\'bfyc.
\par - Pi\'eatno czarownicy! - zakrzykn\'ea\'b3a Taramis odskakuj\'b9c.
\par - Nie inaczej! - Przesycony nienawi\'9cci\'b9 chichot Salome ci\'b9\'b3 jak klinga sztyletu. - Kl\'b9twa kr\'f3lewskiego rodu Khauranu! Wszak na bazarach snuj\'b9 ow\'b9 legend\'ea bez ko\'f1ca, przewracaj\'b9c oczyma i dziwuj\'b9c si\'ea - naiwni g\'b3
upcy! Opowiadaj\'b9, jak pierwsza z naszego rodu kr\'f3lowa mia\'b3a schadzk\'ea z ksi\'eaciem ciemno\'9cci, po czym powi\'b3a mu dzieci\'ea - c\'f3rk\'ea, kt\'f3rej imi\'ea \'bfyje po dzi\'9c dzie\'f1 w podaniach i baj\'ea
dach ludu. Od tamtej pory co stulecie rodzi si\'ea w askauryjskiej dynastii dziewcz\'ea ze szkar\'b3atnym p\'f3\'b3ksi\'ea\'bfycem pomi\'eadzy piersiami - znamieniem o mocy przeznaczenia! \'84Ka\'bfdego stulecia narodzi si\'ea wied\'9fma\'94 - tak m\'f3
wi staro\'bfytna kl\'b9twa; i tak te\'bf si\'ea dzia\'b3o: niekt\'f3re z nich ka\'9f\'f1 spotyka\'b3a wnet po narodzeniu - tak, jak to chciano ze mn\'b9 uczyni\'e6. Inne st\'b9pa\'b3y po ziemi jako wied\'9fmy, dumne c\'f3ry Khauranu z piekielnym p\'f3\'b3
ksi\'ea\'bfycem p\'b3on\'b9cym na alabastrowym ciele, a ka\'bfda nosi\'b3a imi\'ea Salome - moje imi\'ea. To zawsze by\'b3a i zawsze b\'eadzie Salome - wied\'9fma; je\'9cli nawet lodowce znijd\'b9 z biegun\'f3w, by na proch zetrze\'e6 cywilizacj\'ea, je
\'9cli nowy \'9cwiat wzro\'9cnie z popio\'b3\'f3w i\~ruin - nawet wtedy b\'ead\'b9 Salome, by st\'b9pa\'e6 po ziemi z kr\'f3lewsk\'b9 godno\'9cci\'b9, by dzi\'eaki swym czarom serca m\'ea\'bf\'f3w usidla\'e6, by widzie\'e6 tocz\'b9ce si\'ea dla ich k
aprysu g\'b3owy m\'eadrc\'f3w.
\par - Ale... ale ty... - zaj\'b9kn\'ea\'b3a si\'ea Taramis.
\par - Ja? - Fosforyzuj\'b9ce oczy wied\'9fmy p\'b3on\'ea\'b3y tajemniczym ogniem. - Mnie wynie\'9cli daleko poza miasto, na pustyni\'ea, i cisn\'eali nag\'b9 na gor\'b9cy piach, pod pra\'bf\'b9ce s\'b3o\'f1ce i\~odjechali, pozostawiaj\'b9c kwil\'b9ce dzieci
\'ea na pastw\'ea s\'eap\'f3w, szakali i pustynnych wilk\'f3w. Ale \'bfycie tli\'b3o si\'ea we mnie mocniej ni\'bf w zwyczajnych ludziach, jako \'bfe wiedzie si\'ea ono ze \'9fr\'f3de\'b3, co czerpi\'b9 si\'b3\'ea z mrocznych otch\'b3ani, w kt\'f3rych wr
\'b9 pot\'eagi le\'bf\'b9ce poza granicami pojmowania \'9cmi}{\fs24\kerning24 ertelnych.
\par }{\f76\fs24\kerning24 - Mija\'b3y godziny, a s\'b3o\'f1ce pra\'bfy\'b3o niczym p\'b3ynnym ogniem piekielnym - a ja \'bfy\'b3am; co\'9c z owych katuszy pami\'eatam - mgli\'9ccie i nieostro, tak jak pami\'eata si\'ea blady i ulotny sen.
\par - P\'f3\'9fniej by\'b3y wielb\'b3\'b9dy i ludzie \'bf\'f3\'b3tosk\'f3rzy, dziwnym m\'f3wi\'b9cy j\'eazykiem. Zb\'b3\'b9dziwszy z karawanowego szlaku, przeje\'bfd\'bfali mimo, a ich w\'f3dz dojrza\'b3 mnie i rozpozna\'b3 znami\'ea na mym gorsie.
\par - Podni\'f3s\'b3 mnie i ocali\'b3 mi \'bfycie.
\par - By\'b3 magiem z dalekiego Khitaju, powracaj\'b9cym z wyprawy do Stygii; wzi\'b9\'b3 mnie ze sob\'b9 do Paikanu, gdzie purpurowe kopu\'b3y \'9cwi\'b9ty\'f1 wznosz\'b9 si\'ea \'9cr\'f3d przeplatanej winoro\'9cl\'b9 bambusowej d\'bfungli; tam dorasta\'b3
am, pobieraj\'b9c ode\'f1 nauki, pierwej dziewcz\'eaciem, a\~w\~ko\'f1cu kobiet\'b9 si\'ea staj\'b9c. Up\'b3yw lat nie os\'b3abi\'b3 czarnoksi\'easkich mocy mego mistrza, a\~jedynie pozwoli\'b3 mu pog\'b3\'eabia\'e6 wiedz\'ea tajemn\'b9.
\par - A wielu nauczy\'b3 mnie rzeczy...
\par Przerwa\'b3a u\'9cmiechaj\'b9c si\'ea zagadkowo, a jej ciemne oczy zal\'9cni\'b3y tajemniczo. Po chwili podj\'ea\'b3a sw\'b9 opowie\'9c\'e6.
\par - W ko\'f1cu wygna\'b3 mnie powiadaj\'b9c, i\'bfem jest pomimo jego nauk zwyk\'b3\'b9 jeno czarownic\'b9, niegodn\'b9 posi\'b9\'9c\'e6 w\'b3adz\'ea nad pot\'ea\'bfnymi czarami, kt\'f3rych m\'f3g\'b3by mnie nauczy\'e6. I m\'f3wi\'b3, \'bfe uczyni\'b3
by mnie w\'b3adczyni\'b9 \'9cwiata, by za mym po\'9crednictwem rz\'b9dzi\'e6 narodami, gdybym nie by\'b3a tylko piekieln\'b9 - jak twierdzi\'b3 - wszetecznic\'b9. Ale c\'f3\'bf z tego? Nigdym nie mog\'b3a \'9ccierpie\'e6 odosobnienia w Z\'b3otej Wie\'bf
y, sp\'eadzania d\'b3ugich godzin na wpatrywaniu si\'ea w kryszta\'b3ow\'b9 kul\'ea, mamrotania w k\'f3\'b3ko zakl\'ea\'e6 spisanych krwi\'b9 dziewic na w\'ea\'bfowej sk\'f3rze; wstr\'eatne mi te\'bf by\'b3o \'9cl\'eaczenie nad omsza\'b3
ymi woluminami spisanymi w zapomnianych j\'eazykach. Mistrz m\'f3j orzek\'b3, i\'bfem jest ziemskim elfem, niezdolnym zg\'b3\'eabi\'e6 otch\'b3a\'f1 kosmicznej magii. Nic to - wszystko, czego po\'bf\'b9dam, i ten \'9cwiat zawiera: w\'b3adz\'ea, blichtr i
\~przepych, m\'ea\'bf\'f3w urodziwych i dziewki \'b3agodne - na mych oblubie\'f1c\'f3w i na me niewolnice.
\par }{\fs24\kerning24 -}{\f76\fs24\kerning24 On to mi wyjawi\'b3, kim jestem, on to o mym dziedzictwie i o kl\'b9twie nade mn\'b9 ci\'b9\'bf\'b9cej opowiedzia\'b3. Tedy powr\'f3ci\'b3am, by wzi\'b9\'e6 to, ku czemu praw tyle\'bf co i ty posiadam.
\par - C\'f3\'bf to ma znaczy\'e6? - poderwa\'b3a si\'ea Taramis, ugodzona do \'bfywego, rozw\'9ccieczona i\~przera\'bfona. - Zali s\'b9dzisz, \'bfe zadawszy blekotu mym s\'b3u\'bfkom i zwi\'f3d\'b3szy kilku gwardzist\'f3w dowiod\'b3a\'9c
swych praw do korony Khauranu? Pomnij, i\'bfem to ja jest kr\'f3low\'b9! Otrzymasz jako ma siostra stosowne do twego urodzenia honory, ale...
\par Salome za\'9cmia\'b3a si\'ea nienawistn}{\fs24\kerning24 ie.
\par }{\f76\fs24\kerning24 - Jak\'bfe to hojnie z twej strony, s\'b3odka siostrzyczko. Ale nim oddasz nale\'bfne mi splendory, zechciej \'b3askawie wyjawi\'e6, czyi to wojownicy obozuj\'b9 na r\'f3wninie za murami miasta?
\par }{\fs24\kerning24 - Shemiccy to najemnicy pod rozkazami Konstancjusza, kothyjskiego nobila, wodz}{\f76\fs24\kerning24 a Legii Zaci\'ea\'bfnej.
\par - A c\'f3\'bf ich sprowadza w granice kr\'f3lestwa? - dr\'b9\'bfy\'b3a Salome.
\par Taramis odczu\'b3a w s\'b3owach siostry nut\'ea drwiny, ale odpowiedzia\'b3a z godno\'9cci\'b9 w\'b3a\'9cciw\'b9 kr\'f3lewskiemu majestatowi:
\par - Konstancjusz poprosi\'b3 nas o zgod\'ea na przej\'9ccie przez granice Khauranu w drodze do Turanu. Osob\'b9 sw\'b9 r\'eaczy za wojsk godne zachowanie, na czas ich pobytu w granicach kr\'f3lestwa zak\'b3adnikiem w mych r\'eakach pozostaj\'b9c.
\par - Zali dzi\'9c rano nie prosi\'b3 ci\'ea \'f3w rycerz o r\'eak\'ea? - dr\'eaczy\'b3a Salome.
\par Taramis cisn\'ea\'b3a siostrze pochmurne s}{\fs24\kerning24 pojrzenie.
\par }{\f76\fs24\kerning24 - Sk\'b9d ci o tym wiadomo?
\par Miast odpowiedzie\'e6, wied\'9fma wzruszy\'b3a nagimi, g\'b3adkimi ramionami i pyta\'b3a dalej:
\par - Mia\'b3abym uwierzy\'e6, \'bfe nie przyj\'ea\'b3a\'9c o\'9cwiadczyn tak urodziwego rycerza?
\par - Nie inaczej! - odpar\'b3a Taramis ze z\'b3o\'9cci\'b9. - Czy\'bfby\'9c ty, sama ksi\'ea\'bfniczk\'b9 krwi b\'ead\'b9c, s\'b9dzi\'b3a, i\'bfby kr\'f3lowa Khauranu mog\'b3a post\'b9pi\'e6 inaczej, ni\'bf propozycj\'ea t\'ea z niesmakiem odrzuci\'e6? Mia
\'b3abym ci po\'9clubi\'e6 awanturnika o r\'eakach krwi\'b9 splamionych, z jego w\'b3asnego kr\'f3lestwa za zbrodnie wygnanego, przyw\'f3dc\'ea bandy rabusi\'f3w i najemnych morderc\'f3w? Nigdym nie powinna si\'ea by\'b3a zgodzi\'e6 na wej\'9c
cie jego czarnobrodych oprawc\'f3w w granice Khauranu. Ale jest on przecie wi\'ea\'9fniem w po\'b3udniowej wie\'bfy, przez mych gwardzist\'f3w dobrze pilnowanym. Jutro przeka\'bf\'ea mu rozkaz, by jego watahy opu\'9cci\'b3y kr\'f3lestwo, on za\'9c wi\'ea
\'9fniem mym pozostanie, dopok\'b9d ostatni z jego hordy granic nie opu\'9cci. Teraz oddzia\'b3y me strzeg\'b9 mur\'f3w miasta, Konstancjusza natomiast uprzedzi\'b3am, \'bfe na gardle odpowie za ka\'bfdy gwa\'b3t na wie\'9c
niakach lubo pasterzach uczyniony.
\par - Zali po prawdzie siedzi Konstancjusz w po\'b3udniowej wie\'bfy? - dopytywa\'b3a si\'ea Salome.
\par - Tak rzek\'b3am. Czemu pytasz?
\par Miast odpowiedzi klasn\'ea\'b3a Salome w d\'b3onie i wyrzek\'b3a g\'b3osem, w kt\'f3rym pobrzmiewa\'b3a nuta okrutnej rado\'9cci:
\par }{\fs24\kerning24 - Kr\'f3lowa udziela ci audiencji, Sokole!
\par }{\f76\fs24\kerning24 Rozwar\'b3y si\'ea zdobne z\'b3otymi arabeskami drzwi i do komnaty wkroczy\'b3 m\'b9\'bf ros\'b3y, o\~postawie wojownika, na jego za\'9c widok Taramis wyda\'b3a okrzyk zdumienia i z\'b3o\'9cci:
\par - Konstancjusz! Jak \'9cmiesz wchodzi\'e6 do mej alkowy!
\par - Jam to, w rzeczy samej, Wasza Wysoko\'9c\'e6. - Przybysz schyli\'b3 w szyderczym pok\'b3onie g\'b3ow\'ea o rysach drapie\'bfnego ptaka.
\par Konstancjusz, zwany przez ludzi Soko\'b3em, by\'b3 wysokim cz\'b3ekiem o szerokich barach a w\'b9skim w talii, silnym i gibkim jak kuta stal. I by\'b3 urodziwy - na orli, okrutny spos\'f3b. Twarz mia\'b3 spalon\'b9 s\'b3o\'f1cem, a w\'b3osy, kt\'f3
re odgarnia\'b3 z wysokiego czo\'b3a a\'bf na ty\'b3 g\'b3owy, czarne niczym skrzyd\'b3o kruka. Oczy jego by\'b3y ruchliwe i czujne, a okrutnego wyrazu w\'b9skich ust nie \'b3agodzi\'b3 cieniutki w\'b9sik. Mia\'b3
na sobie ciemny jedwabny kubrak, nogawice i buty z\~kurdybanu; jego odzienie nosi\'b3o \'9clady obozowego \'bfycia, a w wielu miejscach pozostawi\'b3 na nim rdzawe plamy pancerz.
\par Podkr\'eacaj\'b9c w\'b9sa wojownik omi\'f3t\'b3 spojrzeniem wtulon\'b9 w k\'b9t \'b3o\'bfa niewiast\'ea, a\~uczyni\'b3 to z tak\'b9 bezczelno\'9cci\'b9, \'bfe kr\'f3lowa a\'bf drgn\'ea\'b3a. - Na Isztar, Taramis! - powiedzia\'b3 mi\'eakko. - Znajduj\'ea
ci\'ea bardziej pon\'eatn\'b9 w nocnej tunice ni\'bf w kr\'f3lewskich szatach. Do licha! Ta noc zapowiada si\'ea nader interesuj\'b9co!
\par Przera\'bfenie pojawi\'b3o si\'ea w ciemnych oczach Taramis; w lot poj\'ea\'b3a, \'bfe Konstancjusz nie odwa\'bfy\'b3by si\'ea na tak\'b9 obelg\'ea nie b\'ead\'b9c pewnym siebie.
\par - Szale\'f1cze! - rzek\'b3a. - Je\'9cli nawet jestem w twej mocy tu, w tej komnacie, to nie ujdziesz pomsty mych s\'b3ug; rozedr\'b9 ci\'ea na strz\'eapy, je\'9cli mnie dotkniesz. Spr\'f3buj, je\'9cli s\'b9dzisz, \'bfe ujdziesz z \'bfyciem!
\par }{\fs24\kerning24 Kons}{\f76\fs24\kerning24 tancjusz za\'9cmia\'b3 si\'ea szyderczo, a Salome zawt\'f3rowa\'b3a mu i niecierpliwie skin\'ea\'b3a d\'b3oni\'b9.
\par - Do\'9c\'e6 tej dziecinady, przejd\'9fmy do sedna sprawy. S\'b3uchaj, droga siostro! Jam to przys\'b3a\'b3a Konstancjusza do twego kr\'f3lestwa; gdy postanowi\'b3am zasi\'b9\'9c\'e6 na tronie Khauranu, pocz\'ea\'b3am szuka\'e6 kogo\'9c
, kto by mi w tym dopom\'f3g\'b3, i wybra\'b3am Soko\'b3a, albowiem ca\'b3kowicie pozbawiony jest cech zwanych przez ludzi zacnymi.
\par - Pe\'b3en jestem podziwu dla twej dobroci, pani - mrukn\'b9\'b3 Konstancjusz ironicznie, pochylaj\'b9c nisko g\'b3ow\'ea w przesadnie uprzejmym uk\'b3onie.
\par - Pos\'b3a\'b3am go do Khauranu i gdy jego wojownicy ju\'bf obozowali na r\'f3wninie poza murami, a on sam by\'b3 w pa\'b3acu, wesz\'b3am do miasta przez bram\'ea w zachodnim murze - pilnuj\'b9cy jej g\'b3upcy my\'9cleli, \'bfe to ty wracasz z jakiej\'9c
nocnej schadzki.
\par }{\fs24\kerning24 Rum}{\f76\fs24\kerning24 ieniec zap\'b3oni\'b3 lico Taramis, a oburzenie wzi\'ea\'b3o g\'f3r\'ea nad monarszym opanowaniem.
\par - Ty \'bfmijo! - zakrzykn\'ea\'b3a.
\par Salome u\'9cmiechn\'ea\'b3a si\'ea okrutnie i ci\'b9gn\'ea\'b3a sw\'b9 opowie\'9c\'e6:
\par - Byli, oczywi\'9ccie zaskoczeni, ale wpu\'9ccili mnie, nie wa\'bf\'b9c si\'ea zadawa\'e6 pyta\'f1; w ten sam spos\'f3b wesz\'b3am do pa\'b3acu, a oniemia\'b3ym stra\'bfnikom kaza\'b3am odmaszerowa\'e6 - podobnie jak i ludziom pilnuj\'b9
cym Konstancjusza w po\'b3udniowej wie\'bfy. P\'f3\'9fniej przysz\'b3am tu, a po drodze zatroszczy\'b3am si\'ea o twoje podr\'eaczne.
\par Taramis zblad\'b3a i dr\'bf\'b9cym g\'b3osem zapyta\'b3a:
\par }{\fs24\kerning24 - }{\f76\fs24\kerning24 C\'f3\'bf by\'b3o dalej?
\par - S\'b3uchaj! - Salome hardo odrzuci\'b3a g\'b3ow\'ea wskazuj\'b9c na okno - poprzez grube szyby dochodzi\'b3 ledwie s\'b3yszalny odg\'b3os maszeruj\'b9cych zast\'eap\'f3w, pobrz\'eak pancerzy i or\'ea\'bfa; st\'b3umione g\'b3osy wykrzykiwa\'b3
y rozkazy w obcym j\'eazyku, a alarmuj\'b9ce nawo\'b3ywania miesza\'b3y si\'ea z wrzaskami przepojonymi trwog\'b9.
\par - Ludzie pobudzili si\'ea i poczynaj\'b9 si\'ea dziwi\'e6 - rzuci\'b3 sardonicznie Konstancjusz. - B\'eadzie lepiej, Salome, je\'9cli p\'f3jdziesz, by ich uspokoi\'e6.
\par - Zwij mnie od teraz \'84Taramis\'94 - odpar\'b3a wied\'9fma. - Trza nam do tego przywykn\'b9\'e6.
\par - C\'f3\'bfe\'9ccie uczynili? - zakrzykn\'ea\'b3a kr\'f3lowa. - Ach, c\'f3\'bfe\'9ccie uczynili?!
\par - Czy\'bfbym zapomnia\'b3a ci powiedzie\'e6, \'bfe by\'b3am te\'bf u bram i rozkaza\'b3am \'bfo\'b3nierzom, by je otworzyli? - rzek\'b3a Salome u\'9cmiechaj\'b9c si\'ea z\'b3o\'9cliwie. - Byli zaskoczeni, ale us\'b3uchali - s\'b3yszysz w\'b3a\'9cnie armi
\'ea Soko\'b3a wkraczaj\'b9c\'b9 do miasta.
\par - Diablico! - zakrzykn\'ea\'b3a Taramis. - Korzystaj\'b9c z podobie\'f1stwa do mnie oszuka\'b3a\'9c m\'f3j lud! O Isztar! Ca\'b3y nar\'f3d zrozumie, i\'bf jestem zdrajczyni\'b9! Ach, p\'f3jd\'ea zaraz do nich...
\par Z okrutnym chichotem Salome schwyci\'b3a j\'b9 za r\'eace i szarpn\'ea\'b3a w ty\'b3; cho\'e6 m\'b3ode i\~pr\'ea\'bfne, cia\'b3o kr\'f3lowej by\'b3o bezradne wobec m\'9cciwej si\'b3y powoduj\'b9cej szczup\'b3ymi cz\'b3onkami Salome.
\par - Czy wiesz, Konstancjuszu, jak dosta\'e6 si\'ea z pa\'b3acu do loch\'f3w? - spyta\'b3a wied\'9fma, a\~widz\'b9c potakuj\'b9ce skinienie g\'b3owy Soko\'b3a, m\'f3wi\'b3a dalej:
\par - To dobrze; we\'9f t\'ea dzierlatk\'ea i zawrzyj j\'b9 w najg\'b3\'eabszej celi. Stra\'bfnicy s\'b9 pogr\'b9\'bfeni w\~narkotycznym \'9cnie - zadba\'b3am i o to. Po\'9clij cz\'b3owieka, aby poder\'bfn\'b9\'b3 im gard\'b3a, nim si\'ea ockn\'b9. Nikt nie m
o\'bfe wiedzie\'e6, co zdarzy\'b3o si\'ea dzisiejszej nocy: od tej chwili ja jestem Taramis, a ona stanie si\'ea bezimiennym, zapomnianym przez bog\'f3w i ludzi wi\'ea\'9fniem w\~mrocznym lochu.
\par Konstancjusz u\'9cmiechn\'b9\'b3 si\'ea, a pod w\'b9sem b\'b3ysn\'b9\'b3 mu rz\'b9d bia\'b3ych, mocnych z\'eab\'f3w. - Posz\'b3o nam wybornie, przeto nie odm\'f3wisz mi chyba odrobiny, hm... uciechy, nim cisn\'ea do ciemnicy t\'ea trzpiotk\'ea?
\par - Ja\'e6 tego nie broni\'ea! Poskrom ow\'b9 sekutnic\'ea, je\'9cli taka twa wola. - Salome popchn\'ea\'b3a siostr\'ea w ramiona Ko\'f1stancjusza i z triumfalnym u\'9cmiechem na ustach wysz\'b3a z komnaty.
\par Smuk\'b3e cia\'b3o Taramis st\'ea\'bfa\'b3o, opieraj\'b9c si\'ea Konstancjuszowym karesom, a\~przera\'bfenie wyokr\'b9gli\'b3o jej pi\'eakne oczy.
\par Zapomnia\'b3a o zast\'eapach maszeruj\'b9cych ulicami, zapomnia\'b3a o obrazie kr\'f3lewskiego majestatu, zapomnia\'b3a d ca\'b3ym \'9cwiecie w obliczu zagro\'bfenia dla jej czci niewie\'9cciej. Czu\'b3a tylko wstyd i przera\'bf
enie, gdy mocarne ramiona pocz\'ea\'b3y mia\'bfd\'bfy\'e6 jej opieraj\'b9ce si\'ea cia\'b3o.
\par Po\'9cpieszaj\'b9ca odleg\'b3ym korytarzem Salome u\'9cmiechn\'ea\'b3a si\'ea jadowicie, kiedy do jej uszu dobieg\'b3 przeci\'b9g\'b3y krzyk desperacji, wprawiaj\'b9cy w dr\'bfenie pa\'b3acowe mury.
\par }\pard \qc \li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\faauto\rin0\lin0\itap0 \cbpat8 {\fs24\kerning24 \page }{\b\fs28\kerning24 2.
\par }\pard \qj \li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\faauto\rin0\lin0\itap0 \cbpat8 {\fs24\kerning24
\par }\pard \qj \fi720\li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\faauto\rin0\lin0\itap0 \cbpat8 {\f76\fs24\kerning24 Nogawice i koszula m\'b3odego wojownika splamione by\'b3y zaschni\'eat\'b9 krwi\'b9, mokre od potu i pokryte kurzem. Krew s\'b9czy\'b3a si\'ea z g\'b3
\'eabokiej rany na udzie, z ci\'ea\'e6 na piersiach i\~ramionach. Pot kropli\'b3 si\'ea na jego wykrzywionej w\'9cciek\'b3o\'9cci\'b9 twarzy, palce zwiera\'b3y kurczowo na kapie przykrywaj\'b9cej \'b3o\'bfe.
\par S\'b3owa m\'b3odzie\'f1ca wyra\'bfa\'b3y cierpienie wi\'eaksze nawet ni\'bf b\'f3l cielesny:
\par - Ona musia\'b3a oszale\'e6! - powtarza\'b3 wci\'b9\'bf i wci\'b9\'bf, jak kto\'9c og\'b3uszony okropnym i\~nieprawdopodobnym wydarzeniem. - To musi by\'e6 z\'b3y sen! Taramis, uwielbiana przez nar\'f3d, sprzedaje lud sw\'f3j temu diab\'b3
u z Koth! O Isztar, czemu nie poleg\'b3em! Lepiej pa\'9c\'e6 w boju ni\'bf \'bfy\'e6 i widzie\'e6, jak nasza kr\'f3lowa zdrajczyni\'b9 si\'ea sta\'b3a i wszetecznic\'b9.
\par - Le\'bf spokojnie, Waleriuszu - b\'b3aga\'b3a dziewczyna obmywaj\'b9ca i banda\'bfuj\'b9ca dr\'bf\'b9cymi d\'b3o\'f1mi jego rany. - Och, b\'b3agam, le\'bf spokojnie, najdro\'bfszy! Rozj\'b9trzysz swe rany, a\~nie powa\'bfy\'b3am si\'ea wezwa\'e6
cyrulika.
\par - Nie czy\'f1 tego! - j\'eakn\'b9\'b3 ranny m\'b3odzian. - Czarnobrode diab\'b3y Konstancjusza b\'ead\'b9 przeszukiwa\'e6 domy, poluj\'b9c na rannych Khauran; na gardle poka\'bf\'b9 ka\'bfdego, kto ranami swymi da \'9cwiadectwo, i\'bf przeciw nim stawa
\'b3. Och, Taramis, jak mog\'b3a\'9c zdradzi\'e6 lud, kt\'f3ry ci\'ea ub\'f3stwia\'b3! - Waleriusz rzuca\'b3 si\'ea na \'b3o\'bfu, szlochaj\'b9c z w\'9cciek\'b3o\'9cci, a przera\'bfona dziewczyna uchwyci\'b3a go w ramiona i przycisn\'ea\'b3a rozpalon\'b9
g\'b3ow\'ea m\'b3odzie\'f1ca do piersi b\'b3agaj\'b9c, by si\'ea uspokoi\'b3.
\par - Lepsza \'9cmier\'e6 ni\'bf poni\'bfenie, jakie sta\'b3o si\'ea dzi\'9c udzia\'b3em Khauran - j\'eakn\'b9\'b3 Waleriusz. - Zali ty te\'bf to widzia\'b3a\'9c, Igvo?
\par }{\fs24\kerning24 - Nie, kochany. -}{\f76\fs24\kerning24 Jej mi\'eakkie, czu\'b3e d\'b3onie pracowa\'b3y znowu, czyszcz\'b9c i opatruj\'b9c driakwi\'b9 zion\'b9ce rany. - Zbudzi\'b3 mnie gwar bitewny dobiegaj\'b9cy z ulicy; wyjrza\'b3
am przez okno i zobaczy\'b3am Shemit\'f3w wycinaj\'b9cych naszych rodak\'f3w; w chwil\'ea potem dos\'b3ysza\'b3am od strony bocznych drzwi twe s\'b3abe wo\'b3anie.
\par - Dotar\'b3em do kresu wytrzyma\'b3o\'9cci - wymamrota\'b3 ranny. - Pad\'b3em w zau\'b3ku obok domu i nie mia\'b3em si\'b3y wsta\'e6. Wiedzia\'b3em, \'bfe znajd\'b9 mnie szybko, je\'9cli tam pozostan\'ea. Zabi\'b3
em trzy czarnobrode bestie - na Isztar! Nigdy nie splugawi\'b9 swymi stopami ulic Khauranu: piekielne strzygi po\'bferaj\'b9 teraz ich serca!
\par W obawie, \'bfe uniesienie mo\'bfe zaszkodzi\'e6 rannemu, Igva nachyli\'b3a si\'ea nad nim i\~zamkn\'ea\'b3a swymi jego usta. Ale \'bfar gorej\'b9cy w jego duszy nie pozwoli\'b3 mu spocz\'b9\'e6.
\par - Nie by\'b3em na murach, gdy Shemici wtargn\'eali do miasta - wybuchn\'b9\'b3 znowu. - Spa\'b3em w koszarach z innymi wolnymi od s\'b3u\'bfby, gdy tu\'bf przed \'9cwitem wpad\'b3 kapitan z\~poblad\'b3\'b9 twarz\'b9, przy mieczu i w zbroi. \'84
Shemici w mie\'9ccie!\'94 obwie\'9cci\'b3; \'84Kr\'f3lowa przysz\'b3a pod po\'b3udniow\'b9 bram\'ea i rozkaza\'b3a, by ich wpu\'9cci\'e6. Ludziom, kt\'f3rzy byli na murach, od kiedy Konstancjusz wszed\'b3 w granice, nakaza\'b3a opu\'9cci\'e6
posterunki. Nie pojmuj\'ea tego, tak jak i nikt inny tego nie rozumie, ale s\'b3ysza\'b3em, jak wydawa\'b3a rozkazy, tedy us\'b3uchali\'9cmy, jak to zawsze czynimy. Mamy rozkaz, by zgromadzi\'e6 si\'ea na placu przed pa\'b3acem; przykazano nam sformowa
\'e6 kolumny przed koszarami i pozostawiwszy tu rynsztunek maszerowa\'e6 do pa\'b3acu. Tylko Isztar wie, co to znaczy, ale taki jest rozkaz kr\'f3lowej\'94.
\par - Gdy stan\'eali\'9cmy na placu, Shemici ju\'bf czekali, uszykowani w czworoboki - dziesi\'ea\'e6 tysi\'eacy ci\'ea\'bfkozbrojnych, czarnobrodych diab\'b3\'f3w - a ludzkie g\'b3owy wyziera\'b3y ze wszystkich drzwi i okien. Ulice wiod\'b9ce na plac wype
\'b3nia\'b3y t\'b3umy otumanionego posp\'f3lstwa. Taramis sta\'b3a na pa\'b3acowych schodach, a towarzyszy\'b3 jej jeno Konstancjusz, kr\'eac\'b9cy w\'b9sa jak wielki t\'b3usty kot, kt\'f3ry w\'b3a\'9cnie po\'bfar\'b3 wr\'f3bla. Lecz pi\'ea\'e6dziesi\'ea
ciu shemickich \'b3ucznik\'f3w z\~napi\'eatymi ci\'eaciwami sta\'b3o szeregiem u st\'f3p schod\'f3w; powinni tam sta\'e6 kr\'f3lewscy gwardzi\'9cci, ci wszelako byli st\'b3oczen}{\fs24\kerning24 i na placu wraz z nami i r\'f3
wnie jak my zdumieni; przyszli jednak uzbrojeni - wbrew rozkazowi kr\'f3lowej.
\par }{\f76\fs24\kerning24 - Taramis przem\'f3wi\'b3a do nas; rzek\'b3a, i\'bf powt\'f3rnie rozwa\'bfy\'b3a o\'9cwiadczyny Konstancjusza - cho\'e6 jeszcze wczoraj w przytomno\'9cci ca\'b3ego dworu rzuci\'b3a mu w twarz jego propozycj\'ea - i \'bfe postanowi
\'b3a uczyni\'e6 go kr\'f3lewskim ma\'b3\'bfonkiem. Nie wyjawi\'b3a powod\'f3w zdradzieckiego wpuszczenia Shemit\'f3w do miasta; powiedzia\'b3a atoli, i\'bf skoro Konstancjusz ma pod swymi rozkazami zaci\'ea\'bfnych wojownik\'f3
w, armia Khauranu przestaje by\'e6 potrzebna, i dlatego rozpuszczon\'b9 b\'eadzie.
\par - Rozkaza\'b3a, by\'9cmy spokojnie rozeszli si\'ea do dom\'f3w.
\par - Pos\'b3usze\'f1stwo kr\'f3lowej jest nasz\'b9 drug\'b9 natur\'b9, lecz jej s\'b3owa przyt\'b3oczy\'b3y nas tak, i\'bf odebra\'b3o nam mow\'ea. Z\'b3amali\'9cmy szeregi nie wiedz\'b9c, co czynimy, jakby og\'b3
uszeni; kiedy jednak gwardii rozkazano, by tak\'bfe bro\'f1 z\'b3o\'bfy\'b3a i si\'ea rozesz\'b3a, kapitan gwardzist\'f3w, Conan, przed front swego oddzia\'b3u niespodzianie wyst\'b9pi\'b3. Ludzie powiadali, i\'bf poprzedniej nocy, wolnym b\'ead\'b9c od s
\'b3u\'bfby, opi\'b3 si\'ea t\'eago. Teraz jednak by\'b3 w pe\'b3ni \'9cwiadom, co czyni: krzykn\'b9\'b3 na gwardzist\'f3w, i\'bfby ani drgn\'eali, p\'f3ki od niego komendy nie us\'b3ysz\'b9, a taki ma w\'9cr\'f3d ludzi pos\'b3uch, \'bfe jego, a nie kr
\'f3lowej rozkazu us\'b3uchali.
\par - Wdar\'b3 si\'ea na pa\'b3acowe schody, spojrza\'b3 na Taramis i zakrzykn\'b9\'b3: \'84To nie kr\'f3lowa! Nie Taramis stoi przed wami - demon to jakowy\'9c w przebraniu!\'94
\par - I rozp\'eata\'b3o si\'ea piek\'b3o. Sam nie wiem, jak si\'ea zacz\'ea\'b3o - chyba to jeden z Shemit\'f3w uderzy\'b3 na Conana, a ten martwego na schody odrzuci\'b3. W mgnieniu oka plac sta\'b3 si\'ea polem bitwy - Shemici natarli na gwardi\'ea, a ich w
\'b3\'f3cznie i strza\'b3y porazi\'b3y te\'bf wielu bezbronnych Khauran.
\par - Niekt\'f3rzy z nas, chwyciwszy, co popad\'b3o, dali odp\'f3r, nie wiedz\'b9c dobrze, czemu walczymy - ale nie przeciw Taramis stawali\'9cmy, ale przeciw Konstancjuszowi i jego szatanom, przysi\'eagam! Nie byli\'9cmy zdrajcami! - Wale-riusz rzuci\'b3 si
\'ea niespokojnie na \'b3o\'bfu, a\~g\'b3os dr\'bfa\'b3 mu od desperacji. Dziewczyna szepn\'ea\'b3a co\'9c wsp\'f3\'b3czuj\'b9co, nie wszystko do ko\'f1ca rozumiej\'b9c, lecz cierpi\'b9c na widok m\'eaki ukochanego.
\par - Lud nie wiedzia\'b3, po czyjej stan\'b9\'e6 stronie - zaskoczony mot\'b3och ciska\'b3 si\'ea w\~zamieszaniu niczym tabun szale\'f1c\'f3w. My, walcz\'b9cy, nie mogli\'9cmy nawet marzy\'e6 o\~zwyci\'eastwie - wszak bez pancerzy byli\'9cmy i na po\'b3
y jedynie uzbrojeni. Gwardzi\'9cci mieli ca\'b3y sw\'f3j rynsztunek i sformowali czworobok - ale by\'b3o ich ledwie pi\'ea\'e6 setek. Krwawe zebrali \'bfniwo, zanim ich wyci\'eato, ale jeden m\'f3g\'b3 by\'e6 koniec tak nier\'f3wnej walki.
\par - Spytasz, c\'f3\'bf na to Taramis? Gdy jej woj\'f3w szlachtowano na placu, sta\'b3a na schodach; rami\'ea Konstancjusza otacza\'b3o jej kibi\'e6, a zanosi\'b3a si\'ea \'9cmiechem niczym pi\'ea
kna, lecz serca pozbawiona strzyga. Bogowie! Wszak wszystko to szale\'f1stwo, szale\'f1stwo...
\par - Nigdy me oczy nie widzia\'b3y cz\'b3eka tak walcz\'b9cego jak Conan - wspar\'b3 si\'ea plecami o\~mur pa\'b3acowy i nim go si\'b3\'b9 przemo\'bfn\'b9 nie opadli, szaniec z cia\'b3 martwych a por\'b9banych okrutnie go otacza\'b3, na p\'f3\'b3 ch\'b3
opa wysoki. Powalili go w ko\'f1cu - stu przeciw jednemu; gdym ujrza\'b3, jak pada, odczo\'b3ga\'b3em si\'ea, a zdawa\'b3o mi si\'ea, i\'bf \'9cwiat piek\'b9 na kawa\'b3ki pod moimi d\'b3o\'f1mi. Pos\'b3ysza\'b3em, jak Konstancjusz rzuci\'b3 roz
kaz swym psom, by \'bfywili Conana, a\~m\'f3wi\'b9c to, kr\'eaci\'b3 w\'b9sa, za\'9c pod\'b3y u\'9cmiech pe\'b3ga\'b3 na jego ustach.
\par }\pard \qj \li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\faauto\rin0\lin0\itap0 \cbpat8 {\fs24\kerning24
\par }\pard \qj \fi720\li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\faauto\rin0\lin0\itap0 \cbpat8 {\f76\fs24\kerning24 I zn\'f3w u\'9cmiech taki wykrzywia\'b3 usta Konstancjusza...
\par W\'f3dz Shemit\'f3w siedzia\'b3 na koniu, otoczony mrowiem swych ludzi - kr\'eapych, zakutych w stal wojownik\'f3w o niebieskoczarnych brodach i haczykowatych nosach; zachodz\'b9ce s\'b3o\'f1ce krzesa\'b3o iskry ze spiczastych he\'b3m\'f3w i srebrzystych
\'b3usek karacen. W\~odleg\'b3o\'9cci mili, spo\'9cr\'f3d dywanu bujnych \'b3\'b9k, wyrasta\'b3y mury i wie\'bfe Khauranu.
\par Opodal karawanowej drogi osadzony by\'b3 masywny krzy\'bf, na nim za\'9c, przybity poprzez d\'b3onie i stopy \'bfelaznymi \'e6wiekami, wisia\'b3 cz\'b3owiek.
\par Odziany by\'b3 jeno w przepask\'ea na biodrach, a postur\'ea mia\'b3 nieomal giganta, za\'9c musku\'b3y jego cz\'b3onk\'f3w i cia\'b3a p\'eacznia\'b3y niczym twarde w\'eaz\'b3y pod spalon\'b9 s\'b3o\'f1cem sk\'f3r\'b9. \'8cmiertelny pot kropli\'b3 si\'ea
na twarzy i pot\'ea\'bfnym torsie ukrzy\'bfowanego, krew s\'b9czy\'b3a si\'ea leniwie z przebitych st\'f3p i d\'b3oni, ale spod czarnej, zwichrzonej grzywy pa\'b3a\'b3y dzikim blaskiem niebieskie oczy.
\par Konstancjusz sk\'b3oni\'b3 si\'ea szyderczo i przem\'f3wi\'b3:
\par - \'afa\'b3uj\'ea, kapitanie, \'bfe nie zostan\'ea przy tobie w godzinie konania, ale czekaj\'b9 na mnie obowi\'b9zki w mie\'9ccie - nie \'9cmiem kaza\'e6 naszej pon\'eatnej kr\'f3lowej czeka\'e6 na siebie zbyt d\'b3ugo. - Za\'9cmia\'b3 si\'ea kr\'f3
tko: - Pozostawiam ci\'ea tedy o twych w\'b3asnych si\'b3ach - i z tamtymi pi\'eaknisiami. - Ukaza\'b3 na niebo, gdzie czarne cienie niestrudzenie zatacza\'b3y szerokie kr\'eagi.
\par - Gdyby nie one, by\'b3bym sk\'b3onny mniema\'e6, \'bfe tak pot\'ea\'bfny dzikus prze\'bfyje wiele dni na krzy\'bfu. I niechaj ci nadzieja na ocalenie nawet nie postanie w g\'b3owie, cho\'e6 stra\'bfy przy tobie nie stawiam: kaza\'b3em bowiem og\'b3osi
\'e6 heroldom, i\'bf kto twe \'bfywe czy martwe cia\'b3o z\~krzy\'bfa zdj\'b9\'e6 zechce, wraz z ca\'b3\'b9 rodzin\'b9 \'bfywcem spalony b\'eadzie. Takem ju\'bf sw\'b9 w\'b3adz\'ea w\~Khauranie utwierdzi\'b3, i\'bf m\'f3j rozkaz wi\'eaksz\'b9 ma si\'b3
\'ea ni\'bf regiment stra\'bfnik\'f3w. A i dlatego warty nie stawiam, gdy\'bf nie chc\'ea w \'bfaden spos\'f3b niepokoi\'e6 s\'eap\'f3w; krzy\'bf tak daleko od mur\'f3w ustawi\'e6 kaza\'b3em, bo bli\'bfej pustynne \'9ccierwojady nie przylatuj\'b9.
\par Konstancjusz podkr\'eaci\'b3 w\'b9sa i patrz\'b9c Conanowi prosto w oczy u\'9cmiechn\'b9\'b3 si\'ea szyderczo.}{\fs24\kerning24
\par }{\f76\fs24\kerning24 - A wi\'eac, kapitanie - szcz\'ea\'9ccia \'bfycz\'ea: wspomn\'ea o tobie, gdy za godzin\'ea Taramis spocznie w mych ramionach.
\par Krew trysn\'ea\'b3a na nowo z przebitych d\'b3oni ofiary; pi\'ea\'9cci, wielkie jak bochny chleba, zacisn\'ea\'b3y si\'ea na \'b3bach \'e6wiek\'f3w, w\'eaz\'b3y musku\'b3\'f3w j\'ea\'b3y pracowa\'e6 na pot\'ea\'bfnych ramionach, a\~Conan wysun\'b9
wszy do przodu g\'b3ow\'ea splun\'b9\'b3 w twarz Konstancjusza. Ten za\'9cmia\'b3 si\'ea ch\'b3odno, otar\'b3 plwocin\'ea z oblicza i zawr\'f3ci\'b3 konia.
\par - My\'9cl o mnie, gdy s\'eapy b\'ead\'b9 szarpa\'e6 twe \'bfywe cia\'b3o - rzuci\'b3 szyderczo przez rami\'ea. - Wielce \'bfar\'b3oczne s\'b9 pustynne \'9ccierwojady; widzia\'b3em niegdy\'9c, jak cz\'b3owiek godzinami wisia\'b3 na krzy\'bfu - z wy\'bf
artymi oczyma, bez uszu i z nag\'b9 czaszk\'b9 - nim ostre dzioby przeci\'ea\'b3y w\~ko\'f1cu nitk\'ea \'bfywota.
\par Nie ogl\'b9daj\'b9c si\'ea wi\'eacej za siebie, Konstancjusz zaci\'b9\'b3 konia i pocwa\'b3owa\'b3 w stron\'ea miasta - szczup\'b3y, sztywno osadzony w siodle, w po\'b3yskuj\'b9cej, wypolerowanej zbroi; jego kr\'eapi, brodaci wojownicy pod\'b9\'bf
ali obok; niewielki tuman wzbi\'b3 si\'ea z wydeptanego szlaku, znacz\'b9c drog\'ea ich przejazdu.
\par Zmierzcha\'b3o. Okolica sprawia\'b3a wra\'bfenie wymar\'b3ej - jak okiem si\'eagn\'b9\'e6 nie by\'b3o wida\'e6 \'bfadnej \'bfywej istoty - pr\'f3cz wisz\'b9cego na krzy\'bfu cz\'b3owieka. Dla ukrzy\'bfowanego kapitana Khauran, oddalony o mil\'ea niespe
\'b3na m\'f3g\'b3 r\'f3wnie dobrze le\'bfe\'e6 gdzie\'9c w dalekim Khitaju lub istnie\'e6 w innym stuleciu.
\par Szarpni\'eaciem g\'b3owy strz\'b9sn\'b9\'b3 Conan pot z oczu i o-mi\'f3t\'b3 przyt\'eapionym wzrokiem dobrze sobie znajom\'b9 okolic\'ea. Po obu stronach miasta i poza nim rozci\'b9ga\'b3y si\'ea \'bfyzne \'b3\'b9ki; w\~oddali, tam, gdzie roz\'9cciela\'b3
a si\'ea szachownica poletek i winnic, pas\'b3o si\'ea spokojnie byd\'b3o. Na widnokr\'eagu wida\'e6 by\'b3o wioski - z tej odleg\'b3o\'9cci podobne skupiskom krzew\'f3w; bli\'bfej, na po\'b3udniowym wschodzie, srebrzysty poblask znaczy\'b3
koryto rzeki, za kt\'f3r\'b9 nagle zaczyna\'b3a si\'ea pustynia, ci\'b9gn\'b9ca si\'ea daleko, daleko - a\'bf poza horyzont.
\par Conan spogl\'b9da\'b3 na otaczaj\'b9ce go przestrzenie, jak schwytany w potrzask jastrz\'b9b spogl\'b9da na niebo. Ogorza\'b3e cia\'b3o Cymmeryjczyka l\'9cni\'b3o w ostatnich promieniach zachodz\'b9cego s\'b3o\'f1ca. Wstrz\'b9sn\'b9\'b3
nim dreszcz, gdy wzrok jego spocz\'b9\'b3 na po\'b3yskuj\'b9cych wie\'bfach Khauranu - to miasto zdradzi\'b3o go, uwik\'b3a\'b3o w terminy, przez kt\'f3re wisia\'b3 teraz na drewnianym krzy\'bfu jak zaj\'b9c przybity w\'b3\'f3czni\'b9 do drzewa.
\par Krwawa \'bf\'b9dza zemsty odp\'eadzi\'b3a inne my\'9cli. Przekle\'f1stwa j\'ea\'b3y p\'b3yn\'b9\'e6 potokiem z ust Conana. Ca\'b3y jego wszech\'9cwiat skurczy\'b3 si\'ea, zogniskowa\'b3 i zawar\'b3 w czterech \'bfelaznych bretnalach powstrzymuj\'b9
cych go od \'bfycia i wolno\'9cci. Pr\'ea\'bf\'b9c si\'ea jak stalowe liny, pocz\'ea\'b3y zn\'f3w pracowa\'e6 pot\'ea\'bfne musku\'b3y; pot wyst\'b9pi\'b3 kroplami na poszarza\'b3\'b9 sk\'f3r\'ea Cymmeryjczyka, gdy u\'bfywaj\'b9c ramion jak d\'9fwigni, pr
\'f3bowa\'b3 wyci\'b9gn\'b9\'e6 z drewna d\'b3ugie \'e6wieki. Na pr\'f3\'bfno - wbite by\'b3y g\'b3\'eaboko. Spr\'f3bowa\'b3 tedy zedrze\'e6 z nich d\'b3onie; i nie przeszywaj\'b9ca, bezdenna m\'eaczarnia sk\'b3oni\'b3a go ostatecznie do zaniechania wysi
\'b3k\'f3w - lecz ich bezskuteczno\'9c\'e6; \'b3by bretnali grube by\'b3y i szerokie - nie m\'f3g\'b3 ich przeci\'b9gn\'b9\'e6 przez rany.
\par Poczucie bezradno\'9cci opanowa\'b3o olbrzyma po raz pierwszy w \'bfyciu; zwis\'b3 nieruchomo, z g\'b3ow\'b9 spuszczon\'b9 na piersi.
\par Trzepot skrzyde\'b3 zaskoczy\'b3 go: ledwie zd\'b9\'bfy\'b3 poderwa\'e6 g\'b3ow\'ea, by dojrze\'e6 pierzasty cie\'f1 spadaj\'b9cy z nieba; mimowolnie opuszczaj\'b9c powieki rzuci\'b3 g\'b3ow\'b9 w bok, a ostry dzi\'f3b mierz\'b9cy w oczy chybi\'b3
i rozdar\'b3 mu policzek. Z jego ust wydar\'b3 si\'ea chrapliwy, desperacki krzyk, a s\'eapy rozpierzch\'b3y si\'ea i umkn\'ea\'b3y, przera\'bfone gro\'9fnym d\'9fwi\'eakiem. Nie odlecia\'b3y daleko - zn\'f3w zatacza\'b3y szerokie kr\'eagi wysoko nad g
\'b3ow\'b9 ukrzy\'bfowanego.
\par Krew pociek\'b3a na usta Conana; odruchowo obliza\'b3 wargi i poczuwszy s\'b3ony smak, splun\'b9\'b3. M\'eaczy\'b3o go dzikie pragnienie; minionej nocy opi\'b3 si\'ea wina, a usta jego nie zazna\'b3y wody od \'9cwitu poprzedzaj\'b9cego bitw\'ea
na placu przed pa\'b3acem. A walka na \'9cmier\'e6 i \'bfycie jest pot\'eaguj\'b9c\'b9 pragnienie, wyciskaj\'b9c\'b9 s\'b3ony pot har\'f3wk\'b9. Spogl\'b9da\'b3 na po\'b3yskuj\'b9c\'b9 w oddali rzek\'ea wzrokiem, jakim cz\'b3ek str\'b9cony do piekie\'b3
wyziera poprzez ruszta diabelskiego pieca. My\'9cla\'b3 o wartkich strumieniach, z kt\'f3rych pr\'b9dem walczy\'b3, pogr\'b9\'bfony po ramiona w\~p\'b3ynnym lazurze; przypomina\'b3 sobie rogi pe\'b3ne pieni\'b9cego si\'ea piwa, puchary musuj\'b9
cego wina, beztrosko wychylane lub niedbale wylewane na pod\'b3og\'ea karczmy. Zagryz\'b3 wargi, by nie zaskowycze\'e6 z niezno\'9cnej udr\'eaki jak torturowane zwierz\'ea.
\par S\'b3o\'f1ce ton\'ea\'b3o - pos\'eapna, bledn\'b9ca kula pogr\'b9\'bfa\'b3a si\'ea w ognistym morzu krwi. Na tle szkar\'b3atnego obramowania horyzontu wie\'bfe miasta odcina\'b3y si\'ea ciemnymi sylwetami - nierealne jak pi\'eakny sen. Spojrza\'b3 w
niebo - i ono barwi\'b3o si\'ea czerwieni\'b9; poj\'b9\'b3, i\'bf wycie\'f1czenie omracza mu wzrok purpurowym welonem. Obliza\'b3 poczernia\'b3e wargi i\~popatrzy\'b3 przekrwionymi oczyma na odleg\'b3\'b9 rzek\'ea: i ona zda\'b3a si\'ea szkar\'b3
atna jak krew, za\'9c padaj\'b9ce ze wschodu cienie czernia\'b3y jak}{\fs24\kerning24 heban.
\par }{\f76\fs24\kerning24 S\'b3uch, cho\'e6 przyt\'eapiony, uchwyci\'b3 wzmagaj\'b9cy si\'ea \'b3opot skrzyde\'b3; uni\'f3s\'b3szy g\'b3ow\'ea, popatrzy\'b3 p\'b3on\'b9cym, wilczym spojrzeniem na cienie kr\'b9\'bf\'b9ce nad g\'b3ow\'b9. Wiedzia\'b3, \'bf
e krzyk ich teraz nie odstraszy. Jeden z wielkich ptak\'f3w zaw\'eazi\'b3 kr\'eagi - ni\'bfej, jeszcze ni\'bfej... Conan odgi\'b9\'b3 g\'b3ow\'ea do ty\'b3u, tak daleko, jak tylko m\'f3g\'b3 i czeka\'b3 z przera\'bfaj\'b9cym spokojem.
\par S\'eap spad\'b3 na\'f1 z og\'b3uszaj\'b9cym \'b3opotem skrzyde\'b3; dzi\'f3b uderzy\'b3, rozdzieraj\'b9c sk\'f3r\'ea na policzku Conana, kt\'f3ry szarpn\'b9\'b3 g\'b3ow\'b9 w bok. Nagle, nim ptak zd\'b9\'bfy\'b3 odskoczy\'e6, g\'b3
owa Cymmeryjczyka wystrzeli\'b3a do przodu, wyrzucona pot\'ea\'bfnymi mi\'ea\'9cniami karku, a jego z\'eaby z\~trzaskiem wilczych k\'b3\'f3w zawar\'b3y si\'ea na \'b3ysej szyi. S\'eap przeistoczy\'b3 si\'ea w kwil\'b9cy, pierzasty cyklon. Bij\'b9ce skrzyd
\'b3a o\'9clepi\'b3y cz\'b3owieka, a d\'b3ugie szpony j\'ea\'b3y ry\'e6 jego pier\'9c. Ale Conan trzyma\'b3, a\'bf mi\'ea\'9cnie jego szcz\'eak pocz\'ea\'b3y dr\'bfe\'e6 z wysi\'b3ku - i kark s\'eapa trzasn\'b9\'b3, zmia\'bfd\'bfony pot\'ea\'bfnymi z\'ea
bami. Ptaszysko zafalowa\'b3o raz jeszcze i zwis\'b3o bezw\'b3adnie; Conan pozwoli\'b3 mu opa\'9c\'e6 do st\'f3p krzy\'bfa, po czym wyplu\'b3 z ust krew. Inne \'9ccierwojady, przera\'bfone losem swego krewniaka, umkn\'ea\'b3y pospiesznie ku odleg\'b3
emu drzewu i przysiad\'b3y tam niczym czarne demony na szata\'f1skim zlocie.
\par Okrutny triumf o\'bfywi\'b3 ot\'eapia\'b3y ju\'bf z um\'eaczenia umys\'b3 Conana, a krew j\'ea\'b3a szybciej kr\'b9\'bfy\'e6 w \'bfy\'b3ach. M\'f3g\'b3 wci\'b9\'bf zadawa\'e6 \'9cmier\'e6 - wi\'eac \'bfy\'b3. Ka\'bfde odczuwane wra\'bf
enie - nawet agonia - przeczy\'b3o \'9cmierci.
\par - Na Mitr\'ea!
\par Albo to g\'b3os przem\'f3wi\'b3, albo ulega\'b3 halucynacjom.
\par - Nigdym w \'bfyciu czego\'9c takiego nie widzia\'b3!
\par Otrz\'b9sn\'b9wszy z oczu krew i pot, Conan dojrza\'b3 w p\'f3\'b3mroku czterech konnych spogl\'b9daj\'b9cych ku g\'f3rze - na niego.
\par Trzech z nich, szczup\'b3ych, bia\'b3o odzianych, by\'b3o bez ochyby Zuagirami - nomadami zza rzeki. Czwarty, odziany jak i oni, w bia\'b3y, \'9cci\'b9gni\'eaty w pasie zaw\'f3j i spadaj\'b9c\'b9 na plecy chust\'ea, okolon\'b9 po trzykro\'e6
na skroniach sznurem splecionym z wielb\'b3\'b9dziej we\'b3ny, nie by\'b3 Shemit\'b9. W g\'eastniej\'b9cym mroku Conan zdo\'b3a\'b3 jednak rozpozna\'e6 owego m\'ea\'bfa z postury i\~rys\'f3w twarzy.
\par Ros\'b3y prawie jak Conan, cz\'b3onki wszelako nie tak mia\'b3 masywne, atoli bary te\'bf szerokie, ca\'b3a za\'9c jego posta\'e6 przywodzi\'b3a na my\'9cl twardo\'9c\'e6 stali i pr\'ea\'bfno\'9c\'e6 fiszbinu. Kr\'f3tka czarna broda nie ca\'b3kiem skrywa
\'b3a twardy zarys szcz\'eaki, a szare oczy, zimne i przeszywaj\'b9ce na kszta\'b3t miecza, l\'9cni\'b3y w p\'f3\'b3mroku.
\par Je\'9fdziec \'f3w poskromi\'b3 niespokojnego rumaka szybk\'b9 i pewn\'b9 r\'eak\'b9, po czym przem\'f3wi\'b3:
\par - Na Mitr\'ea! Wszak ja znam tego cz\'b3owieka!
\par - Tak, panie - g\'b3os m\'f3wi\'b3 z gard\'b3owym akcentem Zuagir\'f3w. - To Cymmeryjczyk, kt\'f3ry by\'b3 kapitanem gwardii kr\'f3lowej!
\par - Musi si\'ea widocznie pozbywa\'e6 swych faworyt\'f3w - mrukn\'b9\'b3 je\'9fdziec. - Kt\'f3\'bf by to pomy\'9cla\'b3 o kr\'f3lowej Taramis! Ju\'bf bym wola\'b3 d\'b3ug\'b9, krwaw\'b9 wojn\'ea, da\'b3aby nam, ludziom pustyni, sposobno\'9c\'e6
do zyskownego rabunku. A teraz, cho\'e6 zbli\'bfyli\'9cmy si\'ea a\'bf pod mury miasta, znale\'9fli\'9cmy tylko t\'ea szkap\'ea - tu rzuci\'b3 okiem na bachmata wiedzionego przez jednego z Zuagir\'f3w. - I tego zdychaj\'b9cego psa.
\par Conan uni\'f3s\'b3 zakrwawion\'b9 g\'b3ow\'ea.
\par - Gdybym m\'f3g\'b3 zej\'9c\'e6 z tej \'bferdzi, ciebie uczyni\'b3bym psem zdychaj\'b9cym, ty munga\'f1ski z\'b3odzieju - wymamrota\'b3 poczernia\'b3ymi wargami.
\par }{\fs24\kerning24 - O Mitro! Ta kanalia mnie zna! - }{\f76\fs24\kerning24 zdumia\'b3 si\'ea je\'9fdziec. - Czy tak, \'b3ajdaku, znasz mnie?
\par - Jeden jest tylko z twego rodzaju w tych okolicach - mrukn\'b9\'b3 Conan. - Ty\'9c jest Garet, herszt zb\'f3jc\'f3w wyj\'eatych spod prawa.
\par - Nie inaczej! A wywodz\'ea si\'ea z mungan\'f3w, jake\'9c odgad\'b3. Chcia\'b3by\'9c \'bfy\'e6, barbarzy\'f1}{\fs24\kerning24 co?
\par }{\f76\fs24\kerning24 - Tylko g\'b3upiec mo\'bfe o to pyta\'e6 - odpali\'b3 Conan.
\par - Cz\'b3ek ze mnie twardy - rzek\'b3 Garet. - A w ludziach jeno m\'eastwo ceni\'ea. Os\'b9dz\'ea, czy\'9c jest m\'ea\'bfem, czy psem tylko, godnym jeno wisie\'e6 tu i zdycha\'e6.
\par - Je\'9cli go zdejmiemy, dostrzeg\'b9 nas z mur\'f3w - zaniepokoi\'b3 si\'ea jeden z nomad\'f3w.
\par Garet w\'b3adczo pokr\'eaci\'b3 g\'b3ow\'b9.
\par - Mrok zbyt ju\'bf g\'easty. Imaj si\'ea topora, Djebalu, i r\'b9b krzy\'bf tu\'bf przy ziemi.
\par - Je\'9cli w prz\'f3d si\'ea obali, zmia\'bfd\'bfy go niechybnie - sprzeciwi\'b3 si\'ea Djebal. - Za\'9c gdy do ty\'b3u padnie, impet uderzenia czerep mu }{\fs24\kerning24 zgruchocze i trzewia oberwie.
\par }{\f76\fs24\kerning24 - Zdzier\'bfy, je\'9cli godzien jest, by ze mn\'b9 odjecha\'e6 - odpar\'b3 niecierpliwie Garet. \endash W\~innym razie \'bfycia niewart. Tnij!
\par Pierwsze uderzenie bojowego topora w podstaw\'ea krzy\'bfa przeszy\'b3o spuchni\'eate d\'b3onie i\~stopy Conana rozdzieraj\'b9cym b\'f3lem. Raz za razem toporzysko spada\'b3o, a ka\'bfdy cios rozchodzi\'b3 si\'ea echem w jego udr\'eaczonym m\'f3
zgu, wprawiaj\'b9c w dr\'bfenie torturowane nerwy. Ale zagryz\'b3 z\'eaby i nie wyda\'b3 g\'b3osu. W ko\'f1cu top\'f3r wgryz\'b3 si\'ea g\'b3\'eaboko w drewno i krzy\'bf zadr\'bfa\'b3 na swej podci\'eatej podstawie, by pa\'9c\'e6 w ty\'b3. Conan zwar\'b3
ca\'b3e swe cia\'b3o w sztywny w\'eaze\'b3 twardych jak stal mi\'ea\'9cni; g\'b3ow\'ea docisn\'b9\'b3 mocno do drewna. D\'b3ugi bal hukn\'b9\'b3 o ziemi\'ea i\~odbi\'b3 si\'ea na stop\'ea. Impet szarpn\'b9\'b3 ranami Conana, a piekielny b\'f3l oszo\'b3
omi\'b3 go na chwil\'ea. Walczy\'b3 z ogarniaj\'b9c\'b9 go ciemno\'9cci\'b9, os\'b3ab\'b3y i og\'b3uszony. Wnet zda\'b3 sobie spraw\'ea, i\'bf mi\'ea\'9cnie \'bfelazne uchroni\'b3y jego cia\'b3o przed srogim uszczerbkiem. Nie wyda\'b3 nawet j\'eaku, cho
\'e6 krew ciek\'b3a mu z nosa, a mi\'ea\'9cnie brzucha dr\'bfa\'b3y, targane nudno\'9cciami.
\par Mrukn\'b9wszy z uznaniem, Djebal pochyli\'b3 si\'ea nad nim z par\'b9 c\'eag\'f3w u\'bfywanych do wyci\'b9gania hufnali z ko\'f1skich kopyt i uchwyci\'b3 \'b3eb \'e6wieka tkwi\'b9cego w prawicy Conana, dr\'b9c sk\'f3r\'ea, by dobrze obj\'b9\'e6 \'bf
elastwo g\'b3\'eaboko pogr\'b9\'bfone w ciele. C\'eagi by\'b3y za ma\'b3e; Djebal wierci\'b3 si\'ea i sapa\'b3, kln\'b9c i mocuj\'b9c si\'ea z upartym bretnalem; kr\'eac\'b9c nim w r\'f3\'bfne strony stara\'b3 si\'ea go zruszy\'e6; \'bfelazo rozpycha\'b3
o si\'ea zar\'f3wno w drewnie, jak i w ranie zion\'b9cej na opuchni\'eatej d\'b3oni Conana. Krew j\'ea\'b3a si\'ea s\'b9czy\'e6, sp\'b3ywaj\'b9c pomi\'eadzy palcami Cymmeryjczyka, kt\'f3ry le\'bfa\'b3 tak spokojnie, i\'bf za martwego m\'f3g\'b3 uchodzi
\'e6, gdyby nie spazmatycznie unosz\'b9cy si\'ea i opadaj\'b9cy w rytm oddechu tors.
\par W ko\'f1cu \'e6wiek uleg\'b3, a Djebal triumfalnie podni\'f3s\'b3 do g\'f3ry ociekaj\'b9ce krwi\'b9 \'bfelastwo i cisn\'b9wszy je w piach pochyli\'b3 si\'ea nad nast\'eapnym. Operacja przy lewej d\'b3oni powt\'f3rzy\'b3a si\'ea, po czym Djebal przyst\'b9
pi\'b3 do przygwo\'bfd\'bfonych st\'f3p Conana. Ale Cymmeryjczyk d\'9fwign\'b9\'b3 si\'ea i siedz\'b9c wyrwa\'b3 c\'eagi z d\'b3oni nomada, a jego samego pot\'ea\'bfnym pchni\'eaciem precz odrzuci\'b3.
\par D\'b3onie Conana spuch\'b3y, osi\'b9gaj\'b9c wymiary dwukrotnie wi\'eaksze ni\'bf normalnie; palce przypomina\'b3y wyko\'9clawione kciuki, a ich zginanie by\'b3o tortur\'b9, od kt\'f3rej krew j\'ea\'b3a si\'ea s\'b9czy\'e6 z zaci\'9cni\'ea
tych warg olbrzyma. Acz niezgrabnie, jednak chwytaj\'b9c obur\'b9cz c\'eagi, Cymmeryjczyk zdo\'b3a\'b3 kolejno usun\'b9\'e6 bretnale ze swych st\'f3p, nie by\'b3y bowiem tak g\'b3\'eaboko wbite jak poprzednie.
\par Podni\'f3s\'b3 si\'ea sztywno i sta\'b3 na spuchni\'eatych, zmasakrowanych stopach, zataczaj\'b9c si\'ea niczym pijany, a lodowaty pot sp\'b3ywa\'b3 z jego twarzy i cia\'b3a. Zacisn\'b9\'b3 z\'eaby, by przem\'f3c nudno\'9cci; napad\'b3y go skurcze. Patrz
\'b9cy na\'f1 oboj\'eatnie Garet gestem wskaza\'b3 skradzionego bachmata; utykaj\'b9c, Conan ruszy\'b3 w stron\'ea konia, a ka\'bfdy krok by\'b3 dla\'f1 piekielnym, przeszywaj\'b9cym b\'f3lem, od kt\'f3rego na usta wyst\'b9pi\'b3a mu krwawa piana.
\par Skatowana, b\'b3\'b9dz\'b9ca po omacku d\'b3o\'f1 opad\'b3a niezdarnie na \'b3\'eak siod\'b3a; skrwawiona stopa jakim\'9c cudem odnalaz\'b3a strzemi\'ea. Zaciskaj\'b9c z\'eaby, odbi\'b3 si\'ea Cymmeryjczyk z ziemi niemal przy tym omdlewaj\'b9c - ale opad
\'b3 w siod\'b3o; Garet zaci\'b9\'b3 konia biczem: sp\'b3oszone zwierz\'ea stan\'ea\'b3o d\'eaba, a cz\'b3owiek w siodle zachwia\'b3 si\'ea jak w\'f3r piachu i bliski by\'b3 upadku; chc\'b9c zapanowa\'e6 nad wierzchowcem, Conan owin\'b9\'b3 wodze dooko
\'b3a d\'b3oni, przytrzymuj\'b9c rzemienie kciukami, i osadzi\'b3 konia, odruchowo u\'bfywaj\'b9c si\'b3y pot\'ea\'bfnych biceps\'f3w, na co rumak zar\'bfa\'b3 dziko, gdy\'bf w\'eadzid\'b3o nieomal wy\'b3ama\'b3o mu szcz\'eak\'ea.
\par Jeden z Shemit\'f3w pytaj\'b9co uni\'f3s\'b3 buk\'b3ak z wod\'b9. Garet pokr\'eaci\'b3 g\'b3ow\'b9:
\par - Niech czeka, a\'bf zajedziemy do obozu; to dziesi\'ea\'e6 mil tylko. Je\'9cli zdolen jest, by \'bfy\'e6 na pustyni, tyle jeszcze bez wody wytrzyma.
\par Grupa ruszy\'b3a z kopyta i je\'9fd\'9fcy pomkn\'eali ku rzece jak \'9cmig\'b3e zjawy; cwa\'b3uj\'b9cy pomi\'eadzy nomadami Conan zatacza\'b3 si\'ea niczym zamroczony winem, po\'b3yskuj\'b9c przekrwionymi oczyma, a piana zasycha\'b3a na jego poczernia\'b3
ych ustach.
\par }\pard \qc \li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\faauto\rin0\lin0\itap0 \cbpat8 {\fs24\kerning24 \page }{\b\fs28\kerning24 3.
\par }\pard \qj \li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\faauto\rin0\lin0\itap0 \cbpat8 {\fs24\kerning24
\par }\pard \qj \fi720\li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\faauto\rin0\lin0\itap0 \cbpat8 {\f76\fs24\kerning24 Z podr\'f3\'bfy na Wsch\'f3d, w kt\'f3r\'b9 wybra\'b3 si\'ea w nieustaj\'b9cej pogoni za wiedz\'b9, napisa\'b3 m\'eadrzec Astreas list do przebywaj\'b9
cego w swej ojczystej Nemedii przyjaciela, filozofa Alcemidesa. Ca\'b3a wiedza narod\'f3w Zachodu o wydarzeniach owego okresu na Wschodzie - na po\'b3y mitycznym w umys\'b3ach ludzi Zachodu - na tym w\'b3a\'9cnie opiera si\'ea li\'9ccie.
\par Pisa\'b3 tedy Astreas:
\par \'84Nie wyobra\'bfasz sobie nawet, m\'f3j stary, dobry przyjacielu, jakie warunki panuj\'b9 w\~tym male\'f1kim kr\'f3lestwie od czasu, gdy kr\'f3lowa Taramis wpu\'9cci\'b3a w granice Konstancjusza i\~jego najmit\'f3w - o czym wspomina\'b3
em ci w poprzednim, po\'9cpiesznie skre\'9clonym li\'9ccie. Od dnia tego siedem min\'ea\'b3o miesi\'eacy, podczas kt\'f3rych, zda si\'ea, Szejtan we w\'b3asnej osobie roztoczy\'b3 swe w\'b3adztwo nad owym nieszcz\'easnym pa\'f1stewkiem. Taramis, rzek\'b3
by\'9c, bez reszty postrada\'b3a zmys\'b3y: s\'b3awiona niegdy\'9c za cnot\'ea, \'b3agodno\'9c\'e6 i\~sprawiedliwo\'9c\'e6, teraz zwraca powszechn\'b9 uwag\'ea cechami doskonale przeciwnymi. Jej intymne \'bfycie jest wielkim skandalem, a \'84intymne\'94
nie jest tu najlepszym okre\'9cleniem, jako \'bfe kr\'f3lowa nie pr\'f3buje nawet skrywa\'e6 rozpusty panuj\'b9cej na dworze - folguje swym \'bf\'b9dzom, wydaj\'b9c z\'b3\'b9 s\'b3aw\'b9 okryte biesiady, orgiami w istocie b\'ead\'b9ce, a do udzia\'b3
u w nich zmusza nieszcz\'easne damy dworu, zar\'f3wno m\'b3ode m\'ea\'bfatki jak i dziewice. Sama nie zadba\'b3a nawet o to, by po\'9clubi\'e6 swego konkubina Konstancjusza, kt\'f3ry zasiada obok niej na tronie i w\'b3ada pa\'f1stwem jako kr\'f3lewski ma
\'b3\'bfonek. Jego oficerowie, zach\'eaceni przyk\'b3adem wodza, nie wahaj\'b9 si\'ea napastowa\'e6 ka\'bfdej niewiasty, kt\'f3ra mia\'b3a nieszcz\'ea\'9ccie rozbudzi\'e6 ich chucie, i to bez wzgl\'eadu na jej pozycj\'ea czy urodzenie.
\par Nieszcz\'easne kr\'f3lestwo j\'eaczy, smagane niewiarygodnie okrutnymi podatkami i\~wyniszczaj\'b9cymi tenutami; w\'b3o\'9ccianie, odarci ze szcz\'eatem z plon\'f3w i d\'f3br wszelakich, traw\'ea \'bfr\'b9 i jarmu\'bf; kupcy chadzaj\'b9
w szmaty przyodziani, gdy\'bf poborcy podatkowi tylko tyle pozostawili im z wielkich ongi\'9c fortun; i tak szcz\'ea\'9cliwymi mog\'b9 si\'ea mieni\'e6, je\'9cli ca\'b3\'b9 sk\'f3r\'ea z\~owych termin\'f3w wynie\'9cli.
\par Przeczuwam twe niedowierzanie, cny Alcemidesie, odgaduj\'b9c, i\'bf mniema\'e6 b\'eadziesz, jakobym panuj\'b9ce tu stosunki w przesadzie opisywa\'b3; nie by\'b3yby one do pomy\'9clenia w\~\'bfadnym z kraj\'f3w Zachodu, przyznaj\'ea to. Ale musisz pami\'ea
ta\'e6 o wielkich r\'f3\'bfnicach pomi\'eadzy Zachodem i Wschodem - szczeg\'f3lnie t\'b9 cz\'ea\'9cci\'b9 Wschodu. Wiedz tedy, \'bfe Khauran jest niewielkim kr\'f3lestwem, ongi\'9c le\'bf\'b9cym na wschodniej rubie\'bfy cesarstwa Koth; niedaw
no dopiero odzyska\'b3o ono posiadan\'b9 w czasach jeszcze bardziej zamierzch\'b3ych niezale\'bfno\'9c\'e6. Pobliska cze\'9c\'e6 \'9cwiata z\'b3o\'bfona jest z podobnych Khauranowi male\'f1kich domini\'f3w; niepor\'f3wnywalne wielko\'9cci\'b9 z pot\'ea
\'bfnymi mocarstwami Zachodu czy rozleg\'b3ymi su\'b3tanatami Dalekiego Wschodu, s\'b9 jednak wa\'bfne przez zgromadzone w nich bogactwa i przez kontrol\'ea, jak\'b9 sprawuj\'b9 nad karawanowymi szlakami. Spo\'9cr\'f3d owych pa\'f1
stewek Khauran jest najdalej na po\'b3udniowy wsch\'f3d wysuni\'eatym, a graniczy z pustynnymi obszarami wschodniej cz\'ea\'9cci cesarstwa Shem; miano pa\'f1stwa od stolicy si\'ea bierze, tako\'bf Khauranem zwanej; jedyny to zreszt\'b9 gr\'f3
d znaczniejszy, a le\'bfy w zasi\'eagu wzroku od rzeki, kt\'f3ra rozgranicza pastwiska od piaszczystej pustyni. Owo warowne miasto strze\'bfe wsi i \'b3\'b9k przed napa\'9cci\'b9, g\'f3ruj\'b9c nad nimi niczym wie\'bfa stra\'bfnicza.
\par Ziemia jest tu tak \'bfyzn\'b9, i\'bf rodzi po trzykro\'e6 w roku, za\'9c r\'f3wniny na p\'f3\'b3noc i na zach\'f3d od miasta usiane s\'b9 wioskami. Dla kogo\'9c nawyk\'b3ego jak ty do latyfundi\'f3w Zachodu, dziwnymi zda\'e6 si\'ea mog\'b9 owe male\'f1
kie poletka i winnice; a jednak bogactwo zb\'f3\'bf i owoc\'f3w p\'b3ynie z nich jakby z rogu obfito\'9cci. Wie\'9cniacy s\'b9 tu jeno rolnikami - wywodz\'b9 si\'ea z\~miejscowych, lubo ju\'bf ska\'bfonych obc\'b9 krwi\'b9 plemion; s\'b9 pokojowi, wr\'ea
cz bezbronni - tym bardziej, \'bfe pod gard\'b3em zakazano im posiadania or\'ea\'bfa. Od niepami\'eatnych ju\'bf czas\'f3w zdaj\'b9cy si\'ea w obronnej potrzebie na garnizon miasta, zbyli si\'ea ducha walki ze szcz\'eatem, i\~dzi\'9c, cho\'e6 srodze ciemi
\'ea\'bfeni, s\'b9 bezradni. Gwa\'b3towny wybuch ludno\'9cci wiejskiej, nieunikniony w podobnych warunkach w krajach Zachodu, jest tu niemo\'bfliwy. Ch\'b3opstwo haruje tedy ospale, gniecione \'bfelazn\'b9 r\'eak\'b9
Konstancjusza, a czarnobrodzi Shemici k\'b3usuj\'b9 nieustannie po polach z batogami w d\'b3oniach, niczym poganiacze czarnosk\'f3rych niewolnik\'f3w wypruwaj\'b9cych swe \'bfy\'b3y na plantacjach po\'b3udniowej Zingary. Nie lepiej dzieje si\'ea
obywatelom miasta - odarto ich z bogactw, a najpi\'eakniejsze c\'f3ry znakomitych rod\'f3w uprowadzono, by zaspokaja\'b3y nienasycon\'b9 chu\'e6 Konstancjusza i jego najmit\'f3w. Ludzie ci s\'b9 bezlito\'9cni, a wyr\'f3\'bfniaj\'b9 si\'ea cechami, kt\'f3
re napawa\'b3y obrzydzeniem nasze armie walcz\'b9ce z\~shemickimi sprzymierze\'f1cami Argos - nieludzkim okrucie\'f1stwem, zwierz\'eac\'b9 chutliwo\'9cci\'b9 i\~dzikim bestialstwem.
\par Ludno\'9c\'e6 miasta nale\'bfy do khaura\'f1skie; kasty rz\'b9dz\'b9cej, a r\'f3d sw\'f3j wywodzi od Hyboryjczyk\'f3w, st\'b9d pe\'b3na jest zacnych przymiot\'f3w i wojownicza. Atoli zdrada kr\'f3lowej odda\'b3a mieszczan w r\'eace ich ciemi\'eazc\'f3
w; Shemici s\'b9 jedyn\'b9 uzbrojon\'b9 si\'b3\'b9 w mie\'9ccie, a na ka\'bfdego obywatela, u kt\'f3rego znaleziono or\'ea\'bf, spadaj\'b9 najbardziej okrutne i wyrafinowane kary. Z dzikim zapa\'b3em podj\'eato te\'bf wygubianie m\'b3
odych, zdolnych do boju m\'ea\'bfczyzn, wielu \'9cmierci\'b9 okrutn\'b9 zg\'b3adzono, innych sprzedano w niewol\'ea tura\'f1sk\'b9. Tysi\'b9ce m\'b3odzie\'bfy zbieg\'b3y z miasta, b\'b9d\'9f to zaci\'b9gaj\'b9c si\'ea do armii innych w\'b3adc\'f3w, b\'b9d
\'9f to zasilaj\'b9c szeregi wyj\'eatych s}{\fs24\kerning24 pod prawa pogranicznych grasant\'f3w.
\par }{\f76\fs24\kerning24 Obecnie istnieje mo\'bfliwo\'9c\'e6 napa\'9cci od strony pustyni, zaludnionej przez plemiona shemickich nomad\'f3w. Najemnicy Konstancjusza pochodz\'b9 z zachodnich grod\'f3w cesarstwa Shem - Pelishtim, Anakim, Akkharim - i s\'b9 dog
\'b3\'eabnie znienawidzeni przez Zuagir\'f3w i inne koczownicze plemiona. Jak wiesz, dobry Alcemidesie, kraj owych barbarzy\'f1c\'f3w dzieli si\'ea na \'bfyzne ziemie zachodnie, ci\'b9gn\'b9ce si\'ea a\'bf po ocean, gdzie wznosz\'b9 si\'ea
wymienione miasta, i\~wschodni\'b9 pustyni\'ea, przemierzan\'b9 przez koczownicze plemiona nomad\'f3w; p\'b3omie\'f1 wojny pomi\'eadzy mieszka\'f1cami miast a mieszka\'f1cami pustyni nie ga\'9cnie od stuleci. Od niepami\'eatnych czas\'f3w Zuagirowie naje
\'bfd\'bfali Khauran, ale nie odnie\'9cli zwyci\'eastwa, tote\'bf kiedy ich zachodni i tradycyjnie znienawidzony od\'b3am zaj\'b9\'b3 miasto, czuj\'b9 si\'ea ura\'bfeni w swej dumie. Kr\'b9\'bf\'b9 pog\'b3oski, i\'bf ich naturalna wrogo\'9c\'e6
podsycana jest przez cz\'b3eka b\'ead\'b9cego niegdy\'9c kapitanem gwardii kr\'f3lewskiej, a kt\'f3ry przedziwnym sposobem umkn\'b9\'b3 przed nienawi\'9cci\'b9 Konstancjuszu, b\'ead\'b9c ju\'bf nawet ukrzy\'bfowanym. Cz\'b3ek \'f3w zwie si\'ea
Conan i sam jest barbarzy\'f1c\'b9 - jednym z owych pot\'ea\'bfnych Cymmeryjczyk\'f3w, kt\'f3rych dziko\'9c\'e6 nasi woje nie raz i nie dwa odczuli na w\'b3asnej sk\'f3rze. Wie\'9c\'e6 gminna g\'b3osi, jakoby \'f3w Cymmeryjczyk sta\'b3 si\'ea praw\'b9 r
\'eak\'b9 Gareta, munga\'f1skiego awanturnika przyby\'b3ego z p\'f3\'b3nocnych step\'f3w, samozwa\'f1czego wodza zuagirskiej bandy. Plotki m\'f3wi\'b9 te\'bf, \'bfe wataha owa ostatnimi czasy ogromnie w si\'b3\'ea uros\'b3a, Garet za\'9c, bez w\'b9
tpienia przez Cymmeryjczyka judzony, do najazdu na Khauran si\'ea sposobi. Sko\'f1czy\'e6 si\'ea to mo\'bfe na potyczce jeno, jako \'bfe Zuagirowie, machin obl\'ea\'bfniczych nie maj\'b9c i w sztuce zdobywania miast nie wprawieni, kup\'b9 jeno lu\'9fn\'b9
atakuj\'b9, nie dotrzymaj\'b9 tedy pola karnym i w stal zakutym regimentom shemickich woj\'f3w. Obywatele miasta zdobycie Khauranu z rado\'9cci\'b9 by powitali, gdy\'bf nomadowie bardziej ni\'9fli obecny garnizon uciemi\'ea\'bfy\'e6 ich nie mog\'b9; \'9c
mier\'e6 by nawet ch\'eatniej przyj\'eali ni\'bf dalsze cierpienia pod rz\'b9dami Shemit\'f3w. Ale tak s\'b9 bezradni i zastraszeni, \'bfe pomocy \'bfadnej nomadom udzieli\'e6 nie mog\'b9. Dola ich nieszcz\'easn\'b9 jest, zaiste.
\par Taramis, niechybnie przez z\'b3ego demona op\'eatana, nie waha si\'ea przed niczym. Wyda\'b3a zakaz czczenia Isztar, a \'9cwi\'b9tyni\'ea obr\'f3ci\'b3a w chram ba\'b3wochwalczy, schronienie ba\'b3wanom i\~demonom daj\'b9cy. Pos\'b9g z ko\'9cci s\'b3
oniowej wyobra\'bfaj\'b9cy bogini\'ea pijani najemnicy toporami na schodach \'9cwi\'b9tyni strzaskali; cho\'e6 Isztar mniej znacznym jest b\'f3stwem ni\'bf uznawany przez nas Mitra, zasi\'ea wy\'bfej j\'b9 trzeba ceni\'e6 ni\'9fli uprawiany przez Shemit
\'f3w kult szatana.
\par \'8cwi\'b9tyni\'ea zape\'b3ni\'b3a Taramis nieprzystojnymi wyobra\'bfeniami bo\'bfk\'f3w i boginek, przedstawionych w pozach spro\'9cnych i lubie\'bfnych, ze wszystkimi odpychaj\'b9cymi atrybutami, jakie zrodzi\'e6 si\'ea mog\'b3y tylko w zdegenerowanym m
\'f3zgu. Wiele z owych ba\'b3wan\'f3w mo\'bfna rozpozna\'e6 jako nieczyste b\'f3stwa Shemit\'f3w, Tura\'f1czyk\'f3w, Wendhian i Khitajczyk\'f3w, inne atoli przywodz\'b9 na my\'9cl demony jakby \'bfywcem przywo\'b3ane z zapomnianej i tajemniczej przesz\'b3
o\'9cci, bowiem ich wstr\'eatne kszta\'b3ty przetrwa\'b3y jeszcze tylko w najbardziej niejasnych legendach, znanych wy\'b3\'b9cznie uczonym lub adeptom nauk tajemnych. Gdzie kr\'f3lowa posiad\'b3a wiedz\'ea o nich - nie odwa\'bfam si\'ea nawet zgadywa\'e6
.
\par Taramis wprowadzi\'b3a sk\'b3adanie ofiar z ludzi i od czasu wst\'b9pienia przez ni\'b9 w\~zwi\'b9zek z Konstancjuszem nie mniej ni\'bf pi\'eaciokro\'e6 po stu m\'b3odych m\'ea\'bf\'f3w, niewiast i\~dzieci po\'9cwi\'eacono na krwaw\'b9 da\'f1. Wielu spo
\'9cr\'f3d nich z\'b3o\'bfy\'b3o \'bfycie na o\'b3tarzu wzniesionym przez Taramis w \'9cwi\'b9tyni, a kr\'f3lowa sama zadawa\'b3a im \'9cmier\'e6 ofiarnym sztyletem; wi\'eakszo\'9cci pisana jednak by\'b3a ka\'9f\'f1 po stokro\'e6
okropniejsza. Oto w krypcie pod \'9cwi\'b9tyni\'b9 posadowi\'b3a Taramis jakowego\'9c potwora; czym jest i sk\'b9d si\'ea wzi\'b9\'b3 - nikt tego nie wie. Atoli kr\'f3lowa na kr\'f3tko po tym, jak krwawo zd\'b3awi\'b3a rewolt\'ea
swych wojsk przeciw Konstancjuszowi, sp\'eadzi\'b3a samotnie noc w sprofanowanej \'9cwi\'b9tyni; samotnie, lecz z tuzinem sp\'eatanych je\'f1c\'f3w. Wstrz\'b9\'9cni\'eaci ludzie widzieli ci\'ea\'bfki, smrodliwy dym, unosz\'b9cy si\'ea ponad dachem \'9cwi
\'b9tyni, a z wn\'eatrza przez ca\'b3\'b9 noc dobiega\'b3y recytowane przez kr\'f3low\'b9 zakl\'eacia i\~\'9cmiertelne j\'eaki torturowanych je\'f1c\'f3w; przed \'9cwitem do owych d\'9fwi\'eak\'f3w inny g\'b3os do\'b3\'b9czy\'b3 - przera\'9f
liwy, nieludzki rechot, kt\'f3ry zmrozi\'b3 krew w \'bfy\'b3ach tym, co go s\'b3yszeli. O \'9cwicie Taramis wychyn\'ea\'b3a ze \'9cwi\'b9tyni, s\'b3aniaj\'b9c si\'ea na nogach, a oczy p\'b3on\'ea\'b3y jej szata\'f1skim, triumfalnym blaskiem. Je\'f1c\'f3
w nikt ju\'bf nigdy nie zobaczy\'b3; nikt te\'bf nie s\'b3ysza\'b3 wi\'eacej owego rechotu.
\par Ow\'f3\'bf jest w \'9cwi\'b9tyni komnata, do kt\'f3rej nie wchodzi nikt opr\'f3cz kr\'f3lowej, a ta zawsze p\'eadzi przed sob\'b9 ludzk\'b9 ofiar\'ea. A nikt nigdy nie widzia\'b3 \'bfadnego z owych nieszcz\'ea\'9cnik\'f3w powt\'f3rnie; wszyscy s\'b9dz\'b9
, i\'bf w komnacie owej potw\'f3r si\'ea jaki\'9c gnie\'9fdzi, czarami z pomrocznej otch\'b3ani dziej\'f3w przywo\'b3any, i ludzi przez Taramis przywodzonych po\'bferaj\'b9cy.
\par Nie mog\'ea d\'b3u\'bfej my\'9cle\'e6 o niej jako o kobiecie \'9cmiertelnej, jeno jako o w\'9cciek\'b3ej strzydze, czaj\'b9cej si\'ea pomi\'eadzy ko\'9c\'e6mi swych ofiar w cuchn\'b9cej krwi\'b9 norze, a jawi mi si\'ea z\~d\'b3
ugimi, skrwawionymi szponami. To, i\'bf bogowie dozwalaj\'b9 jej uprawia\'e6 owe przeokropne praktyki bezkarnie, zachwia\'b3o niemal m\'b9 wiar\'b9 w bosk\'b9 sprawiedliwo\'9c\'e6.
\par Kiedy por\'f3wnam jej obecne zachowanie z tym, jakie pami\'eatam z czas\'f3w, gdym siedem miesi\'eacy temu zjecha\'b3 do Khauranu, opanowuje mnie zdumienie i prawie sk\'b3aniam si\'ea ku wyznawanej przez wielu wierze, i\'bf to demon jakowy\'9c cia\'b3
em Taramis zaw\'b3adn\'b9\'b3.
\par Inne podejrzenie powzi\'b9\'b3 pewien m\'b3ody wojownik imieniem Waleriusz; twierdzi on, i\'bf to czarownica przybra\'b3a kszta\'b3t ub\'f3stwianej przez lud kr\'f3lowej, za\'9c Taramis sam\'b9 w jakim\'9c lochu osadzono. M\'b3odzian \'f3w poprzysi\'b9g
\'b3, \'bfe odnajdzie prawdziw\'b9 kr\'f3low\'b9, je\'9cli ta jeszcze \'bfyje, lecz obawiam si\'ea srodze, i\'bf sam pad\'b3 ofiar\'b9 okrucie\'f1stwa Konstancjusza. B\'ead\'b9c zamieszanym w rewolt\'ea gwardii pa\'b3acowej, zmyli\'b3 pogonie i pozostawa
\'b3 w ukryciu, uparcie odmawiaj\'b9c szukania azylu poza granicami; ukrywaj\'b9cego si\'ea nawiedzi\'b3em i wtedy to zwierzy\'b3 mi si\'ea ze swych podejrze\'f1. Ale dnia pewnego znikn\'b9\'b3 - tak, jak znikn\'ea\'b3o ju\'bf wielu, a\~nikt nie \'9c
mie nawet zgadywa\'e6 ich losu. Obawiam si\'ea, i\'bf pojmali go szpiedzy Konstancjusza.
\par Musz\'ea ju\'bf ko\'f1czy\'e6 me pismo, by tej jeszcze nocy wymyci\'e6 je z miasta, co mog\'ea uczyni\'e6 dzi\'eaki go\'b3\'eabiowi \'9cmig\'b3emu; zaniesie on m\'f3j list w miejsce swego urodzenia, sk\'b9d go przywioz\'b3em, a to na granic\'ea
Koth. Stamt\'b9d pierwej je\'9fdziec, a potem sztafeta wielb\'b3\'b9dzia przesy\'b3k\'ea do ciebie powioz\'b9. Musz\'ea zd\'b9\'bfy\'e6 przed \'9cwitem, a jest ju\'bf p\'f3\'9fno i gwiazdy bledn\'b9 nad wisz\'b9cymi ogrodami Khauranu. Przera\'9f
liwa cisza spowija miasto i s\'b3ysz\'ea tylko st\'b3umiony d\'9fwi\'eak ofiarnego b\'eabna, dobiegaj\'b9cy do mnie z odleg\'b3ej \'9cwi\'b9tyni; nie w\'b9tpi\'ea, i\'bf jest tam Taramis, knuj\'b9ca wesp\'f3\'b3 z mocami piekielnymi nowe okrucie\'f1stwa.
\'94
\par }\pard \qj \li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\faauto\rin0\lin0\itap0 \cbpat8 {\fs24\kerning24
\par }\pard \qj \fi720\li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\faauto\rin0\lin0\itap0 \cbpat8 {\f76\fs24\kerning24 Ale m\'eadrzec myli\'b3 si\'ea, odgaduj\'b9c miejsce pobytu kobiety zwanej przez niego Taramis; niewiasta znana \'8cwiatu jako kr\'f3lowa Khauranu sta
\'b3a w lochu, o\'9cwietlona migotliwym p\'b3omieniem pochodni; ruchliwe \'9cwiat\'b3o pe\'b3ga\'b3o po jej twarzy, podkre\'9claj\'b9c diaboliczne okrucie\'f1stwo wypisane na pi\'eaknym obliczu.
\par Przed ni\'b9, na go\'b3ej, kamiennej posadzce, kuli\'b3a si\'ea posta\'e6, kt\'f3rej nago\'9c\'e6 ledwie skrywa\'b3y wystrz\'eapione \'b3achmany. Posta\'e6 t\'ea Salome tr\'b9ci\'b3a pogardliwie zadartym noskiem z\'b3otego sanda\'b3ka, u\'9cmiechaj\'b9
c si\'ea m\'9cciwie, gdy ofiara skuli\'b3a si\'ea w obronnym ge\'9ccie.
\par - Czy\'bfby\'9c nie przepada\'b3a za mymi pieszczotami, s\'b3odka siostrzyczko?
\par Pomimo siedmiomiesi\'eacznego uwi\'eazienia, pomimo okrywaj\'b9cych jej cia\'b3o plugawych \'b3achman\'f3w Taramis ci\'b9gle by\'b3a pi\'eakna. Nie odpowiedzia\'b3a na zaczepk\'ea siostry, a tylko pochyli\'b3a g\'b3ow\'ea jak kto\'9c nawyk\'b3y, ju\'bf
do poni\'bfe\'f1.
\par }{\fs24\kerning24 Taka rezygna}{\f76\fs24\kerning24 cja nie ucieszy\'b3a Salome; zagryz\'b3a p\'b9sowe wargi, nasro\'bfy\'b3a si\'ea i sta\'b3a tak, odziana z barbarzy\'f1skim przepychem kobiet z Shushan, przytupuj\'b9c obcasikiem o\~kamienn\'b9 p\'b3yt
\'ea pod\'b3ogi. W \'9cwietle pochodni klejnoty l\'9cni\'b3y na jej sanda\'b3ach, na szczeroz\'b3otych napier\'9cnikach i podtrzymuj\'b9cych je \'b3a\'f1cuchach; krocz\'b9c, pobrz\'eakiwa\'b3a z\'b3otymi obr\'ea
czami na kostkach, a wysadzane drogimi kamieniami naramiennice i bransolety ci\'b9\'bfy\'b3y na jej nagich ramionach. W\'b3osy mia\'b3a upi\'eate wysoko, na mod\'b3\'ea kobiet shemiekich, a\~z\'b3ote nausznice z jadeitowymi wisiorami rzuca\'b3y b\'b3
yski przy ka\'bfdym niecierpliwym ruchu hardo uniesionej g\'b3owy. Wysadzana gemmami przewi\'b9zka podtrzymywa\'b3a jedwabn\'b9 sukni\'ea, tak cienk\'b9, i\'bf stanowi\'b3a jawne szyderstwo z dobrych obyczaj\'f3w. Niedbale przerzucona przez rami\'ea ciemn
oszkar\'b3atna peleryna skrywa\'b3a jaki\'9c tobo\'b3ek trzymany przez wied\'9fm\'ea w lewej d\'b3oni.
\par Nagle Salome post\'b9pi\'b3a o krok i woln\'b9 r\'eak\'b9 schwyci\'b3a rozpuszczone w\'b3osy siostry, si\'b3\'b9 odchylaj\'b9c jej g\'b3ow\'ea tak, by musia\'b3a spojrze\'e6 jej prosto w oczy.
\par Taramis przyj\'ea\'b3a drapie\'bfne spojrzenie bez drgnienia powieki.
\par - Nie jeste\'9c ju\'bf tak skora do ronienia si\'ea jak przedtem, s\'b3odka siostrzyczko - wycedzi\'b3a przez z\'eaby wied\'9fma.
\par - Nie wyci\'9cniesz ju\'bf ze mnie wi\'eacej \'b3ez - odpar\'b3a Taramis. - Zbyt cz\'easto rozkoszowa\'b3a\'9c si\'ea widokiem kr\'f3lowej Khauranu b\'b3agaj\'b9cej na kolanach o lito\'9c\'e6. Wiem, \'bfe \'bfywisz mnie jeno po to, by mnie poni\'bfa\'e6
, dlatego te\'bf w zadawanych mi torturach zachowywa\'b3a\'9c umiar, tak, by mnie nie zabi\'e6 ani nie okaleczy\'e6. Ale ju\'bf si\'ea ciebie nie boj\'ea - wycisn\'ea\'b3a\'9c ze mnie resztki strachu, wstydu i nadziei; zg\'b3ad\'9f mniej i sko\'f1czmy ju
\'bf z tym, gdy\'bf dla twej uciechy wyp\'b3aka\'b3am ju\'bf ostatnie \'b3zy, ty diablico z piek\'b3a rodem!
\par - Pochlebiasz sobie, droga siostro - warkn\'ea\'b3a Salome. - Jak dot\'b9d dba\'b3am o to, by cierpia\'b3o twoje pi\'eakne cia\'b3o, mia\'bfd\'bfy\'b3am tw\'b9 dum\'ea i pych\'ea; zapominasz, \'bfe w odr\'f3\'bf
nieniu ode mnie podlegasz cierpieniom ducha - dostrzeg\'b3am to, zabawiaj\'b9c ci\'ea opowiastkami o\~igrzyskach, jakie wymy\'9cla\'b3am, by si\'ea zabawi\'e6 kosztem twych durnych s\'b3ug. Ale tym razem przynios\'b3am bardziej namacalny dow\'f3d
owych facecji. Zali wiedzia\'b3a\'9c, \'bfe Krallides, tw\'f3j wierny doradca, powr\'f3ci\'b3 z Turami i cho\'e6 si\'ea ukrywa\'b3, zosta\'b3 pojmany?
\par Taramis zblad\'b3a.
\par - C\'f3\'bf... c\'f3\'bfe\'9c z nim uczyni\'b3a?
\par W odpowiedzi Salonie wyszarpn\'ea\'b3a tajemniczy t\'b3umok spod peleryny i otrz\'b9sn\'b9wszy ze\'f1 jedwabny zaw\'f3j, unios\'b3a to - g\'b3ow\'ea m\'b3odego m\'ea\'bfa o rysach twarzy zastyg\'b3ych w tak okropnym grymasie, jakby \'9cmier\'e6 spad\'b3
a na\'f1 po\'9cr\'f3d nieludzkich m\'eaczarni.
\par Taramis j\'eakn\'ea\'b3a niby kto\'9c, koniu sztylet rozdar\'b3 serce:
\par }{\fs24\kerning24 - O Isztar! Krallides!
\par }{\f76\fs24\kerning24 - On ci! D\'b9\'bfy\'b3 do podburzenia ludu przeciwko mnie, biedny g\'b3upiec, rozpowiadaj\'b9c, jakoby prawd\'ea m\'f3wi\'b3 Conan, twierdz\'b9c, i\'bfem nie jest Taramis. G\'b3upiec - czy\'bf my\'9cla\'b3, \'bfe czer\'f1
zbrojna w kije i kopy\'9cci powstanie przeciw Shemitom Soko\'b3a? Otrzyma\'b3 godziw\'b9 zap\'b3at\'ea za sw\'b9 g\'b3upot\'ea - psy szarpi\'b9 jego bezg\'b3owe cia\'b3o na dziedzi\'f1cu, a t\'ea durn\'b9 czaszk\'ea, by zgni\'b3a, cisn\'ea
do kloacznego do\'b3u robactwu na \'bfer. I co, siostrzyczko - przerwa\'b3a na chwil\'ea, u\'9cmiechaj\'b9c si\'ea do swej ofiary - czy ju\'bf odkry\'b3a\'9c, \'bfe masz jeszcze nie wyp\'b3akane \'b3zy? Pi\'eaknie! Zachowa\'b3am dla ci\'ea
duchowe katusze na koniec - od dzi\'9c b\'eadziesz miewa\'b3a wi\'eacej takich widok\'f3w. - Salome triumfalnie potrz\'b9sn\'ea\'b3a trzyman\'b9 za w\'b3osy g\'b3ow\'b9 Krallidesa.
\par Stoj\'b9c tak w \'9cwietle pochodni, pomimo wielkiej urody nie wygl\'b9da\'b3a jak istota zrodzona z \'b3ona ko}{\fs24\kerning24 biety.
\par }{\f76\fs24\kerning24 Taramis nie podnosi\'b3a wzroku; le\'bfa\'b3a twarz\'b9 w d\'f3\'b3, na o\'9cliz\'b3ej, brudnej posadzce, a jej szczup\'b3ym cia\'b3em wstrz\'b9sa\'b3 szloch. Zaci\'9cni\'eatymi pi\'ea\'9cciami wali\'b3a w kamienne p\'b3yty.
\par Salome nie \'9cpiesz\'b9c si\'ea ruszy\'b3a ku drzwiom, podzwaniaj\'b9c bransoletami, a jadeitowe kolczyki rzuca\'b3y odblaski w \'bf\'f3\'b3tawym \'9cwietle pochodni.
\par W kilka chwil p\'f3\'9fniej wied\'9fma wychyn\'ea\'b3a z odrzwi wiod\'b9cych do ponurej, wysklepionej sieni, otwieraj\'b9cej si\'ea na pa\'b3acowe ogrody. Czekaj\'b9cy tam cz\'b3owiek zwr\'f3ci\'b3 si\'ea ku niej, a by\'b3
to olbrzymi Shemita o ponurych oczach i szerokich barach; d\'b3uga, czarna broda sp\'b3ywa\'b3a mu na pot\'ea\'bfny, okryty srebrn\'b9 kolczug\'b9 tors.
\par - Czy wy\'b3a? - Jego g\'b3os przywodzi\'b3 na my\'9cl ryk bawo\'b3u: g\'b3\'eaboki, basowy jak odleg\'b3y grzmot. Cz\'b3ek \'f3w by\'b3 genera\'b3em najemnik\'f3w, jednym z kilku buskich poplecznik\'f3w Konstancjusza, kt\'f3rzy znali tajemnic\'ea losu kr
\'f3lowej Khauranu.
\par - Oczywi\'9ccie, Khumbanigashu. S\'b9 w jej duszy czu\'b3e struny, kt\'f3rych do tej pory nie tkn\'ea\'b3am. Gdy jeden ze zmys\'b3\'f3w staje si\'ea ot\'eapia\'b3y przez ci\'b9g\'b3e maltretowanie, wci\'b9\'bf znajduj\'ea nowe, jeszcze dotkliwsze tortury.
\par Zgarbiona posta\'e6 odziana w \'b3achmany, brudna, o sko\'b3tunionych w\'b3osach, zbli\'bfy\'b3a si\'ea, ku\'9ctykaj\'b9c pokracznie - jeden z \'bfebrak\'f3w sypiaj\'b9cych w otwartych ogrodach i alejach pa\'b3acowych.
\par - \'a3ap, psie! - Salome cisn\'ea\'b3a mu g\'b3ow\'ea Krallidesa. - \'a3ap, niemowo; wrzu\'e6 to do najbli\'bfszej kloaki... Khumbanigashu - on nie s\'b3yszy - poka\'bf mu na migi, co ma zrobi\'e6.
\par Genera\'b3 spe\'b3ni\'b3 polecenie, a rozczochrany \'bfebrak skin\'b9\'b3 g\'b3ow\'b9 na znak, \'bfe zrozumia\'b3 i\~powoli j\'b9\'b3 si\'ea odwraca\'e6 w stron\'ea, w kt\'f3r\'b9 zamierza\'b3 si\'ea oddali\'e6.
\par - Czemu jeszcze przed\'b3u\'bfasz t\'ea fars\'ea - grzmia\'b3 Khumbanigash. - Tak pewnie osiad\'b3a\'9c ju\'bf na tronie, \'bfe nic ci\'ea ju\'bf ze\'f1 nie zdo\'b3a wysadzi\'e6. C\'f3\'bf si\'ea stanie, je\'9cli khaura\'f1scy g\'b3upcy poznaj\'b9 prawd
\'ea? Wszak nic nie mog\'b9 zrobi\'e6 - proklamuj si\'ea w\'b3adczyni\'b9 pod swym w\'b3asnym imieniem! Poka\'bf im ich by\'b3\'b9 kr\'f3low\'b9 i ka\'bf jej odr\'b9ba\'e6 g\'b3ow\'ea na placu!
\par }{\fs24\kerning24 - Jeszcze nie teraz, cny Khumbanigashu...
\par }{\f76\fs24\kerning24 Ci\'ea\'bfkie drzwi zatrzasn\'ea\'b3y si\'ea, przecinaj\'b9c ostry g\'b3os Salome i dudni\'b9c\'b9 echem mow\'ea Khumbanigasha.
\par \'afebrak przycupn\'b9\'b3 bez ruchu w zakamarku ogrodu i nie by\'b3o tam nikogo, kto m\'f3g\'b3by zauwa\'bfy\'e6, \'bfe r\'eace kurczowo obejmuj\'b9ce obci\'eat\'b9 g\'b3ow\'b9 dr\'bf\'b9 silnie - \'9cniade, muskularne r\'eace, dziwnie nie pasuj\'b9
ce do zgarbionej postury i brudnych \'b3achman\'f3w.
\par - Wiedzia\'b3em! - Szept by\'b3 ognisty, dr\'bf\'b9cy, ledwo s\'b3yszalny. - Ona \'bfyje! Och, Krallidesie, twe m\'eacze\'f1stwo nie by\'b3o daremne! Zamkn\'eali j\'b9 w tych lochach! O Isztar, je\'9cli mi\'b3ujesz ludzi prawych, dopom\'f3\'bf mi teraz!
\par }\pard \qc \li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\faauto\rin0\lin0\itap0 \cbpat8 {\b\fs28\kerning24 4.
\par }\pard \qj \li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\faauto\rin0\lin0\itap0 \cbpat8 {\fs24\kerning24
\par }\pard \qj \fi720\li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\faauto\rin0\lin0\itap0 \cbpat8 {\f76\fs24\kerning24 Garet nape\'b3ni\'b3 szkar\'b3atnym winem wysadzany drogimi kamieniami puchar, po czym cisn\'b9\'b3 z\'b3ot\'b9 flasz\'ea
z trunkiem po hebanowym stole - w r\'eace Conana Cymmeryjczyka. Str\'f3j Gareta m\'f3g\'b3by nasyci\'e6 pr\'f3\'bfno\'9c\'e6 zar\'f3wno ka\'bfdego z lubuj\'b9cych si\'ea w przepychu wodz\'f3w armii barbarzy\'f1
skich, jak i niejednego z obdarzonych dobrym gustem ksi\'b9\'bf\'b9t Zachodu.
\par W\'f3dz pustynnych zb\'f3jc\'f3w odziany by\'b3 w bia\'b3\'b9, jedwabn\'b9 tunik\'ea wyszywan\'b9 na gorsie per\'b3ami i \'9cci\'b9gni\'eat\'b9 w talii szerokim pasem haftowanym srebrnymi i z\'b3otymi ni\'e6mi w\~arabeskowe wzory. Na g\'b3owie mia\'b3
turban z zielonego jedwabiu, owini\'eaty na spiczastym, stalowym szyszaku inkrustowanym z\'b3otem i czarn\'b9 emali\'b9. Bufiaste, jedwabne nogawice spotyka\'b3y si\'ea poni\'bfej kolan z cholewami dopasowanych do nogi but\'f3w z zielonej, wyt\'b3
aczanej sk\'f3ry. Jedyn\'b9 bro\'f1 Gareta stanowi\'b3 szeroki, zakrzywiony kind\'bfa\'b3 w pochwie z\~ko\'9cci s\'b3oniowej, zatkni\'eaty na nomadyjsk\'b9 mod\'b3\'ea za pas, wysoko nad lewym biodrem.
\par Usadowiony wygodnie w wielkim, rze\'9fbionym w or\'b3y hebanowym fotelu Garet, wyci\'b9gn\'b9wszy przed siebie skrzy\'bfowane nogi, g\'b3o\'9cno poci\'b9ga\'b3 szlachetny trunek z\~kosztownego pucharu.
\par W przeciwie\'f1stwie do wymuskanej postaci mungana Cymmeryjczyk wygl\'b9da\'b3 nader zgrzebnie; czarna, r\'f3wno przyci\'eata grzywa, oblicze ogorza\'b3e i naznaczone bliznami, a oczy niebieskie i l\'9cni\'b9ce. Mia\'b3 na sobie czarn\'b9 kolczug\'ea
, a jedyn\'b9 b\'b3yszcz\'b9c\'b9 w ca\'b3ym stroju ozdob\'b9 by\'b3a szeroka, z\'b3ota klamra pasa d\'9fwigaj\'b9cego miecz w wy\'9cwiechtanej sk\'f3rzanej pochwie.
\par Siedzieli sami w namiocie o \'9ccianach z cienkiego jedwabiu, obwieszonych arrasami i\~wschodnimi kobiercami; pod\'b3og\'ea za\'9ccie\'b3a\'b3y z\'b3upione na karawanowych szlakach kosztowne dywany, pi\'eaknie wyprawione sk\'f3ry i aksamitne poduszki.
\par Do wn\'eatrza namiotu dochodzi\'b3 ci\'b9g\'b3y, niski pomruk - d\'9fwi\'eak znamionuj\'b9cy wielkie wojskowe obozowiska; porywy pustynnego wiatru co jaki\'9c czas wprawia\'b3y w trzepot li\'9ccie rosn\'b9cych nie opodal palm.
\par }{\fs24\kerning24 - D}{\f76\fs24\kerning24 zi\'9c w cieniu, jutro w pe\'b3nym s\'b3o\'f1cu! - ozwa\'b3 si\'ea Garet i popu\'9cciwszy nieco szkar\'b3atnego pasa si\'eagn\'b9\'b3 po flakon ze szlachetnym trunkiem. - Kiedy\'9c by\'b3em munga\'f1skim wielmo
\'bf\'b9, teraz jestem wodzem lud\'f3w pustyni. Siedem miesi\'eacy temu zwisa\'b3e\'9c na krzy\'bfu o\~dwa strzelenia z \'b3uku od mur\'f3w Khauranu; teraz jeste\'9c namiestnikiem najpot\'ea\'bfniejszego \'b3upie\'bfcy pomi\'ea
dzy warownym Turanem a pastwiskami na zachodzie. Wdzi\'eaczno\'9c\'e6 mi winiene\'9c!
\par - Za to, \'bfe\'9c m\'b9 u\'bfyteczno\'9c\'e6 doceni\'b3? - za\'9cmia\'b3 si\'ea Conan i uni\'f3s\'b3 do ust puchar. - Kiedy dozwalasz cz\'b3owiekowi pi\'b9\'e6 si\'ea w g\'f3r\'ea, mo\'bfna mie\'e6 pewno\'9c\'e6, \'bfe czerpiesz zyski z\~
jego wyniesienia. Wszystko, com w \'bfyciu wygra\'b3, osi\'b9gn\'b9\'b3em dzi\'eaki mej sile, potowi i krwi. - Tu spojrza\'b3 na swe pokryte szramami d\'b3onie; jego cia\'b3o tak\'bfe znaczy\'b3y blizny, a wielu z nich jeszcze nie by\'b3
o przed siedmioma miesi\'b9cami.
\par - Walczysz jak regiment diab\'b3\'f3w - przyzna\'b3 Garet, - Ale nie my\'9clisz chyba, \'bfe to przez tw\'b9 si\'b3\'ea nap\'b3ywaj\'b9 wci\'b9\'bf nowi ludzie do hordy - to bogate \'b3upy zdobywane w zwyci\'easkich dzi\'eaki memu sprytowi potycz
kach zwabi\'b3y ich ku nam. Nomadyjskie plemiona zawsze poszukiwa\'b3y skutecznego wodza, by za nim pod\'b9\'bfy\'e6; zawsze te\'bf nomadowie bardziej ufali wodzom cudzoziemskim ni\'bf wywodz\'b9cym si\'ea z ich w\'b3
asnej krwi. Nie ma teraz rzeczy dla nas niemo\'bfliwych: maj\'b9c dzi\'9c jedena\'9ccie tysi\'eacy zbrojnych, za rok mo\'bfemy mie\'e6 po trzykro\'e6 tyle. Dotychczas szarpali\'9cmy tura\'f1skie miasta graniczne; w sile trzydziestu tysi\'eacy wojownik\'f3
w zaniechamy podjazd\'f3w, a wydamy regularn\'b9 wojn\'ea, podbijemy ca\'b3e kr\'f3lestwo i\~zasi\'b9dziemy na jego tronie. Ujrzysz mnie jeszcze cesarzem ca\'b3ego Shem, a ty, dop\'f3ki b\'eadziesz mi pos\'b3uszny, pozostaniesz m\'b9 praw\'b9 r\'eak\'b9
- ministrem, kanclerzem, wicekr\'f3lem. Uderzmy teraz na wsch\'f3d, by wzi\'b9\'e6 wysuni\'eat\'b9 twierdz\'ea tura\'f1sk\'b9 Vezek - karawany p\'b3ac\'b9 tam myto, wi\'eac dobrze si\'ea ob\'b3}{\fs24\kerning24 owimy.
\par }{\f76\fs24\kerning24 Conan wolno pokr\'eaci\'b3 g\'b3ow\'b9.
\par - Ja tak nie s\'b9dz\'ea.
\par - Co masz na my\'9cli, gadaj\'b9c, \'bfe ty s\'b9dzisz odmiennie? Ja dowodz\'ea t\'b9 armi\'b9 i ja za ni\'b9 my\'9cl\'ea!
\par - Jest ju\'bf do\'9c\'e6 woj\'f3w w tej hordzie, by sprosta\'e6 mym potrzebom - odpali\'b3 Cymmeryjczyk. - Znudzi\'b3o mi si\'ea ju\'bf czekanie, a mam d\'b3ug do sp\'b3acenia.
\par - Ach, tak. - Garet spojrza\'b3 na\'f1 spode \'b3ba i poci\'b9gn\'b9\'b3 \'b3yk wina. - Ci\'b9gle my\'9clisz o\~tamtym krzy\'bfu, tak? Podoba mi si\'ea twa pami\'eatliwo\'9c\'e6, ale tamto mo\'bfe poczeka\'e6.
\par - Niegdy\'9c przyobieca\'b3e\'9c mi pomoc w zdobyciu Khauranu - rzek\'b3 Conan.
\par - Prawda, ale by\'b3o to, nimem pocz\'b9\'b3 dostrzega\'e6 pe\'b3ni\'ea mo\'bfliwo\'9cci naszej armii; poza tym, my\'9cla\'b3em naonczas o pomocy w z\'b3upieniu miasta, a nie w jego zdobywaniu. Nie chc\'ea os\'b3abia\'e6 naszych si\'b3 w nie przynosz\'b9
cych zysku awanturach, a Khauran jest wci\'b9\'bf zbyt twardym orzechem do zgryzienia. Mo\'bfe za rok...
\par - Nie p\'f3\'9fniej ni\'bf za tydzie\'f1 - przerwa\'b3 mu Conan, a pewno\'9c\'e6 w jego g\'b3osie osadzi\'b3a mungana, kt\'f3ry j\'b9\'b3 t\'b3umaczy\'e6:
\par - Pos\'b3uchaj mnie, przyjacielu - gdybym nawet zechcia\'b3 wygubi\'e6 naszych ludzi w\~takim op\'eata\'f1czym przedsi\'eawzi\'eaciu, czeg\'f3\'bf si\'ea spodziewasz - czy my\'9clisz, \'bfe nasze wilki zdo\'b3aj\'b9 oblec i wzi\'b9\'e6 szturmem gr\'f3
d tak jak Khauran obwarowany?
\par - Nie b\'eadzie obl\'ea\'bfenia ani szturmu; wiem, jak wywabi\'e6 Konstancjusza na r\'f3wnin\'ea.
\par - I c\'f3\'bf wtedy? - zakrzykn\'b9\'b3 Garet z w\'9cciek\'b3o\'9cci\'b9. - Gdy si\'ea wzajem b\'eadziemy obsypywa\'e6 strza\'b3ami, nie ich, a nasza konnica we\'9fmie ci\'eagi, jako \'bfe ci\'ea\'bfkozbrojna jazda Konstancjusza wy\'9cmiewa si\'ea
z naszych grot\'f3w; gdy za\'9c przyjdzie do mieczy, ich zwarte czworoboki wy\'e6wiczonych fechtownik\'f3w przejd\'b9 przez nasze lu\'9fne szyki i rozprosz\'b9 nomad\'f3w jak plewy na wietrze!
\par - Co sta\'e6 si\'ea nie mo\'bfe, gdyby\'9cmy mieli trzykro\'e6 po tysi\'b9c zdesperowanych je\'9fd\'9fc\'f3w hyboryjskich, walcz\'b9cych zwart\'b9 \'b3aw\'b9, tak, jak mog\'ea ich tego nauczy\'e6.
\par - A gdzie\'bf m\'f3g\'b3by\'9c zdoby\'e6 trzy tysi\'b9ce Hyboryjczyk\'f3w? - za\'9cmia\'b3 si\'ea Garet, nie kryj\'b9c ubawienia. - Mniemam, i\'bf wyczarujesz ich z powietrza!
\par - Ja ich ju\'bf mam - odpar\'b3 Conan bez wahania. - Trzy tysi\'b9ce woj\'f3w z Khauranu koczuje w oazie Akhel, oczekuj\'b9c mych rozkaz\'f3w.
\par - Co?! - Garet rzuci\'b3 spoj}{\fs24\kerning24 rzenie osaczonego wilka.
\par }{\f76\fs24\kerning24 - S\'b3ysza\'b3e\'9c. Ludzie ci zbiegli spod jarzma Konstancjusza. Wi\'eakszo\'9c\'e6 z nich wiod\'b3a na pustyni \'bfywot banit\'f3w. S\'b9 przez to zahartowani i zdesperowani jak ludo\'bfercze tygrysy - ka\'bf
dy z nich za trzech stanie najemnik\'f3w. Prze\'9cladowania i niewola czyni\'b9 ludzi twardymi i\~wlewaj\'b9 si\'b3\'ea ognia piekielnego w musku\'b3y. Byli rozbici na ma\'b3e watahy i wodza potrzebowali; uwierzyli pos\'b3aniu, jakie pchn\'b9\'b3
em przez moich pacho\'b3k\'f3w; zebrali si\'ea w oazie i czekaj\'b9 mych rozkaz\'f3w.
\par }{\fs24\kerning24 - A wszystko to bez mej wiedz}{\f76\fs24\kerning24 y? - Z\'b3owr\'f3\'bfbne b\'b3yski pojawi\'b3y si\'ea w oczach Gareta, a\~jego r\'eaka pocz\'ea\'b3a b\'b3\'b9dzi\'e6 w pobli\'bfu r\'eakoje\'9cci kind\'bfa\'b3u.
\par - Pod moj\'b9 zechcieli zda\'e6 si\'ea komend\'ea, nie twoj\'b9.
\par - A c\'f3\'bfe\'9c przyobieca\'b3 owym wyrzutkom za ich pos\'b3usze\'f1stwo? - Gro\'9fna nuta zabrzmia\'b3a w g\'b3osie Ga}{\fs24\kerning24 reta.
\par }{\f76\fs24\kerning24 - Powiedzia\'b3em, \'bfe u\'bfyj\'ea tej hordy wilk\'f3w pustynnych, by im dopom\'f3c w zniesieniu Konstancjusza, a Khauran przyrzek\'b3em odda\'e6 w r\'eace jego obywateli.
\par - Ty g\'b3upcze! Zali zamarzy\'b3o ci si\'ea, i\'bf ju\'bf jeste\'9c wodzem?
\par Obaj poderwali si\'ea na nogi, mierz\'b9c si\'ea wzrokiem ponad hebanowym sto\'b3em; diabelskie ogniki ta\'f1czy\'b3y w szarych oczach Gareta, a na ustach Cymmeryjczyka pojawi\'b3 si\'ea gro\'9fny u\'9cmiech.
\par - Ka\'bf\'ea ci\'ea rozedrze\'e6 pomi\'eadzy czterema palmami! - wycedzi\'b3 mungan przez z\'eaby.
\par - Przywo\'b3aj ludzi i nam\'f3w ich do tego! - judzi\'b3 go Conan. - Zobaczymy, \'bfali\'e6 us\'b3uchaj\'b9!
\par Ods\'b3aniaj\'b9c z\'eaby w drapie\'bfnym grymasie, Garet uni\'f3s\'b3 d\'b3o\'f1 - i powstrzyma\'b3 si\'ea; pewno\'9c\'e6 siebie widniej\'b9ca na twarzy Cymmeryjczyka nadw\'b9tli\'b3a zdecydowanie mungana.
\par - Ty kundlu z zachodnich wzg\'f3rz \endash wymamrota\'b3. - Czy\'bfby\'9c si\'ea powa\'bfy\'b3 spiskowa\'e6 przeciw mej w\'b3adzy?
\par - Nie by\'b3o takiej potrzeby - odpar\'b3 Conan. - K\'b3ama\'b3e\'9c, twierdz\'b9c, i\'bf nie mam nic wsp\'f3lnego z zaci\'b9giem nowego rekruta. Tylko dzi\'eaki mnie staj\'b9 ludzie pod nasze bu\'f1czuki. Wykonywali twe rozkazy, lecz walczyli
dla mnie. Nie ma tu miejsca dla dw\'f3ch wodz\'f3w, a\~wszyscy wiedz\'b9, \'bfem silniejszy od ciebie. Rozumiem ich lepiej ni\'bf ty, a oni rozumiej\'b9 mnie, bom jest barbarzy\'f1c\'b9 jak oni.
\par - A c\'f3\'bf powie armia, gdy ka\'bfesz jej walczy\'e6 dla Khaura\'f1czyk\'f3w?
\par - P\'f3jdzie za mn\'b9. Obiecam im karawan\'ea juczn\'b9 z\'b3otem z pa\'b3acu. Za pozbycie si\'ea Konstancjusza Khauran hojny zechce zap\'b3aci\'e6 okup. P\'f3\'9fniej poprowadz\'ea hord\'ea na Turan - tak, jake\'9c zaplanowa\'b3. \'af\'b9dni s\'b9 \'b3
up\'f3w i r\'f3wnie dobrze zewr\'b9 si\'ea dla nich z Konstancjuszem jak z kimkolwiek i}{\fs24\kerning24 nnym.
\par }{\f76\fs24\kerning24 \'8cwiadomo\'9c\'e6 pora\'bfki pojawi\'b3a si\'ea w oczach Gareta. Pogr\'b9\'bfony w\~krwawych marzeniach o cesarstwie, od dawna ju\'bf nie dostrzega\'b3 tego, co si\'ea dzia\'b3o blisko, dooko\'b3a niego. Wydarzenia, kt\'f3
re przedtem wydawa\'b3y si\'ea bez znaczenia, stan\'ea\'b3y mu teraz przed oczyma, objawiaj\'b9c sw\'b9 prawdziw\'b9 wag\'ea; poj\'b9\'b3, i\'bf s\'b3owa Conana nie by\'b3y czczymi pogr\'f3\'bfkami; zrozumia\'b3, \'bfe to nie on, a stoj\'b9
cy przed nim pot\'ea\'bfny Cyrameryjczyk w czarnej kolczudze jest prawdziwym wodzem Zuagir\'f3w.
\par - A wi\'eac gi\'f1, psie! - warkn\'b9\'b3 mungan i schwyci\'b3 r\'eakoje\'9c\'e6 kind\'bfa\'b3u. Ale z szybko\'9cci\'b9 \'b3apy wielkiego kota r\'eaka Conana \'9cmign\'ea\'b3a ponad sto\'b3em, a pot\'ea\'bfna d\'b3o\'f1 zacisn\'ea\'b3a si\'ea
na ramieniu Gareta. Rozleg\'b3 si\'ea trzask p\'eakaj\'b9cych ko\'9cci i na pe\'b3n\'b9 napi\'eacia chwil\'ea zamar\'b3 wszelki ruch w namiocie; m\'ea\'bfczy\'9fni stali twarz\'b9 w twarz, nieruchomi niczym postaci odlane z br\'b9zu. Krople potu wyst\'b9
pi\'b3y na czo\'b3o Gareta.
\par Conan za\'9cmia\'b3 si\'ea, nie zwalniaj\'b9c uchwytu na strzaskanym ramieniu.
\par - Zali jeste\'9c w stanie to prze\'bfy\'e6, Garecie?
\par U\'9cmiech wci\'b9\'bf b\'b3\'b9ka\'b3 si\'ea po twarzy Conana, gdy mi\'ea\'9cnie jego ramienia zagra\'b3y, splataj\'b9c si\'ea niczym rzemienne w\'eaz\'b3y, a pot\'ea\'bfne palce wg\'b3\'eabi\'b3y si\'ea w dr\'bf\'b9ce rami\'ea mungana; da\'b3 si\'ea s
\'b3ysze\'e6 chrobot tr\'b9cych o siebie ko\'9cci, a twarz Gareta przybra\'b3a barw\'ea popio\'b3u; krew pu\'9cci\'b3a si\'ea z jego warg tam, gdzie przeci\'ea\'b3y je zaci\'9cni\'eate z\'eaby - ale g\'b3osu z siebie nie wyda\'b3.
\par Ze \'9cmiechem zwolni\'b3 Conan sw\'f3j uchwyt i odst\'b9pi\'b3 o krok; mungan zatoczy\'b3 si\'ea i\~wspar\'b3 zdrow\'b9 r\'eak\'b9 o st\'f3\'b3, by nie upa\'9c\'e6.
\par - Daruj\'ea ci twe \'bfycie, Garecie, tak, jak ty da\'b3e\'9c mi moje - rzek\'b3 spokojnie Conan. - Cho\'e6 to dla twych w\'b3asnych cel\'f3w zdj\'b9\'b3e\'9c mnie wtedy z krzy\'bfa. Ci\'ea\'bfk\'b9 \'bfe\'9c mi naonczas zada\'b3 pr\'f3b\'ea; nie zdzier
\'bfy\'b3by\'9c jej ty, ale te\'bf nikt opr\'f3cz barbarzy\'f1cy z Zachodu nie wyszed\'b3by z niej ca\'b3o. Dosi\'b9d\'9f twego rumaka i jed\'9f - przywi\'b9zany jest za namiotem, a woda i \'bfywno\'9c\'e6 s\'b9 w jukach przy siodle. Nikt nie ujrzy ci\'ea
odje\'bfd\'bfaj\'b9cego, ale oddal si\'ea szybko - na pustyni nie ma miejsca dla pokonanego wodza; je\'9cli wojownicy dojrz\'b9 ci\'ea, okaleczonego i\~odsuni\'eatego od w\'b3adzy, nie wypuszcz\'b9 ci\'ea \'bfywym z obozu.
\par }{\fs24\kerning24 Garet w milczeniu }{\f76\fs24\kerning24 wys\'b3ucha\'b3 Conana; powoli, bez s\'b3owa odwr\'f3ci\'b3 si\'ea i wyszed\'b3 z\~namiotu. Bez s\'b3owa wspi\'b9\'b3 si\'ea na siod\'b3o wielkiego, bia\'b3ego ogiera, kt\'f3ry sta\'b3 uwi\'b9
zany w\~cieniu bujnie rozro\'9cni\'eatej palmy; bez s\'b3owa, wsun\'b9wszy z\'b3aman\'b9 r\'eak\'ea w rozci\'eacie tuniki, zawr\'f3ci\'b3 konia, i ruszy\'b3 na wsch\'f3d - na otwart\'b9 pustyni\'ea - by na zawsze znikn\'b9\'e6 z \'bfycia plemienia Zuagir
\'f3w.
\par Conan pozosta\'b3 w namiocie; opr\'f3\'bfni\'b3 puchar i obliza\'b3 wargi. Czu\'b3 ulg\'ea. Cisn\'b9wszy puste naczynie w k\'b9t namiotu poprawi\'b3 pas i wyszed\'b3 na zewn\'b9trz; przystan\'b9\'b3 na chwil\'ea, by omie\'9c\'e6 wzrokiem rozci\'b9gaj\'b9
ce si\'ea przed nim morze namiot\'f3w z wielb\'b3\'b9dziej we\'b3ny; pomi\'eadzy nimi poruszali si\'ea bia\'b3o odziani ludzie, \'9cpiewaj\'b9c, k\'b3\'f3c\'b9c si\'ea, reperuj\'b9c ko\'f1skie rz\'eady, wecuj\'b9c zakrzywione szable.
\par G\'b3os Conana rozleg\'b3 si\'ea niczym grom i dotar\'b3 do najdalszych zak\'b9tk\'f3w obozowiska:
\par - Hej, wy tam, psie syny, nadstawcie uszu i s\'b3uchajcie! P\'f3jd\'9fcie tu wszyscy - chc\'ea wam co\'9c rzec!
\par }\pard \qc \li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\faauto\rin0\lin0\itap0 \cbpat8 {\fs24\kerning24 \page }{\b\fs28\kerning24 5.
\par }\pard \qj \li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\faauto\rin0\lin0\itap0 \cbpat8 {\fs24\kerning24
\par }\pard \qj \fi720\li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\faauto\rin0\lin0\itap0 \cbpat8 {\f76\fs24\kerning24 W komorze na wie\'bfy w pobli\'bfu mur\'f3w miejskich grupa m\'ea\'bf\'f3w przys\'b3uchiwa\'b3a si\'ea uwa\'bfnie s\'b3owom jednego z ich grona. Byli m
\'b3odzi, lecz krzepcy i sprawni; zna\'e6 by\'b3o po nich hart, jakiego ludziom przydaje desperacja zrodzona przez odciskaj\'b9c\'b9 si\'ea ci\'ea\'bfkim jarzmem przemoc. Odziani byli w kolczugi i podniszczone sk\'f3rzane kubraki, a miecze zwisa\'b3
y z ich pas\'f3w.
\par - Wiedzia\'b3em, \'bfe Conan m\'f3wi\'b3 prawd\'ea, gdy rzek\'b3, i\'bf to nie jest Taramis - wyja\'9cnia\'b3 m\'f3wca. - Miesi\'b9ce ca\'b3e nawiedza\'b3em okolice pa\'b3acu, przybrawszy posta\'e6 g\'b3uchego n\'eadzarza, \'bfebrz\'b9cego o wsparcie. A
\'bf w ko\'f1cu us\'b3ysza\'b3em to, w co od dawna wierzy\'b3em - nasza kr\'f3lowa jest uwi\'eaziona w lochu przyleg\'b3ym do pa\'b3acu. Dalej czeka\'b3em okazji - i pojma\'b3em stra\'bfnika Shemit\'ea: og\'b3uszy\'b3em go, gdy pewnej nocy wychodzi\'b3
z pa\'b3acowych ogrod\'f3w i zaci\'b9gn\'b9wszy do pobliskiej piwnicy, wzi\'b9\'b3em na spytki. Nim wyzion\'b9\'b3 ducha, powiedzia\'b3 mi co\'9c, co wam teraz przeka\'bf\'ea: rz\'b9dz\'b9ca Khauranem kobieta to wied\'9fma imieniem Salome, za\'9c
Taramis w\~najg\'b3\'eabszym jest uwi\'eaziona lochu. \'d3w zuagirski najazd da nam sposobno\'9c\'e6, jakiej czekamy. Co zamierza Conan, nie mog\'ea przewidzie\'e6. Zapewne szuka pomsty na Konstancjuszu, ale mo\'bfe te\'bf by\'e6, \'bfe zamierza zdoby
\'e6 i spl\'b9drowa\'e6 miasto; jest barbarzy\'f1c\'b9 i\~my\'9cli jego nikt z nas nie zrozumie. Jeden tedy cel mamy przed sob\'b9 - uwolni\'e6 Taramis, gdy rozgorzeje bitwa. Konstancjusz wy-maszeruje na r\'f3wnin\'ea, by stan\'b9\'e6
do walnej potyczki - ju\'bf teraz Shemici dosiadaj\'b9 koni. Musz\'b9 wyj\'9c\'e6 za mury, gdy\'bf w mie\'9ccie nie do\'9c\'e6 jest spy\'bfy, by przetrzyma\'e6 obl\'ea\'bfenie, tak szybko bowiem wychyn\'b9\'b3 Conan z piask\'f3w pustyni, \'bfe nie sta
\'b3o czasu nawet na zgromadzenie fura\'bfu. A Cymmeryjczyk jest do obl\'ea\'bfenia gotowy: zwiadowcy donie\'9cli, \'bfe Zuagirowie ci\'b9gn\'b9 ze sob\'b9 machiny obl\'ea\'bfnicze - tarany, arkbalisty i wie\'bfe olbrzymie; zbudowali je bez ochyby pod\'b3
ug instrukcji Conana, ten bowiem wszelkie arkana sztuki wojennej w\'9cr\'f3d lud\'f3w Zachodu zg\'b3\'eabi\'b3. Zatem Konstancjusz, obl\'ea\'bfenia d\'b3ugiego nie chc\'b9cy, wojska swe zza mur\'f3w wyprowadzi, si\'b3y Conana pragn\'b9
c jednym uderzeniem rozbi\'e6; w mie\'9ccie tedy ledwie kilka setek Shemit\'f3w pozostanie, a i ci mur\'f3w strzec b\'ead\'b9 i obsadz\'b9 wie\'bfe flankuj\'b9ce bramy. Wi\'eazienie pozostawi\'b9 nieomal bez stra\'bfy; kiedy ju\'bf
uwolnimy Taramis, dalsze kroki podejmiemy stosownie do przebiegu bitwy. Gdyby zwyci\'ea\'bfy\'b3 Conan, Taramis winna si\'ea ukaza\'e6 ludowi i wezwa\'e6 do powstania - a lud za ni\'b9 pod\'b9\'bfy! Bez w\'b9tpienia pod\'b9\'bfy! Do\'9c\'e6 nas b\'ea
dzie, by nawet go\'b3or\'b9cz wydusi\'e6 Shemit\'f3w pozostawionych w mie\'9ccie i\~zawrze\'e6 bramy tak przed naj mitami jak i dla nomad\'f3w. Ni jedni, ni drudzy w obr\'eab mur\'f3w dosta\'e6 si\'ea nie mog\'b9! Miasto uchwyciwszy, b\'eadziemy mogli uk
\'b3ada\'e6 si\'ea z Conanem; by\'b3 on zawsze wierny Taramis, tote\'bf gdy prawd\'ea pozna, a i kr\'f3lowa nak\'b3ania\'e6 go pocznie, tusz\'ea, i\'bf od miasta odst\'b9pi, rabunku poniechawszy. Gdyby za\'9c, co \'b3acniej zdarzy\'e6 si\'ea mo\'bf
e, zwyci\'ea\'bfy\'b3 Konstancjusz, Conana gromi\'b9c, trzeba nam b\'eadzie z miasta si\'ea wymyka\'e6, ocalenia dla kr\'f3lowej w ucieczce szukaj\'b9c. Czy poj\'eali\'9ccie wszystko}{\fs24\kerning24 ?
\par }{\f76\fs24\kerning24 Zebrani przytakn\'eali jak jeden m\'b9\'bf.
\par - Polu\'9fnijmy tedy miecze w pochwach i dusze bogini Isztar poleciwszy ruszajmy ku wi\'eazieniu, jako \'bfe najemnicy ju\'bf opuszczaj\'b9 miasto przez bram\'ea po\'b3udniow\'b9.
\par Tak by\'b3o w istocie; wstaj\'b9cy brzask wydobywa\'b3 b\'b3yski ze spiczastych szyszak\'f3w nieprzerwanym strumieniem wylewaj\'b9cych si\'ea przez szerok\'b9, wysklepion\'b9 bram\'ea; w\~pierwszych promieniach s\'b3o\'f1ca biela\'b3y czapraki ci\'ea\'bf
kich, bojowych rumak\'f3w.
\par Bitw\'ea mia\'b3a rozstrzygn\'b9\'e6 szar\'bfa pancernej jazdy - taka, jakie zdarza\'b3y si\'ea tylko w\~krajach Wschodu. Je\'9fd\'9fcy wyp\'b3ywali z bram miasta niczym rzeka stali - pos\'eapni m\'ea\'bf
owie w czarnych i srebrnych kolczugach, karacenach i pe\'b3nych pancerzach; brodaci, z\~zakrzywionymi jak dzioby drapie\'bfnych ptak\'f3w nosami. Z okrutnych oczu wyziera\'b3o zdecydowanie i brak lito\'9cci - nieod\'b3\'b9czne cechy ich rasy.
\par Ludzie wylegli na ulice; wygl\'b9dali te\'bf z okien, milcz\'b9co \'9cledz\'b9c woj\'f3w o\~cudzoziemskich obliczach, wyruszaj\'b9cych, by broni\'e6 nie swojego miasta. Panowa\'b3a cisza; wyn\'eadzniali i odziani w \'b3achmany Khaura\'f1czycy stali z
czapkami w d\'b3oniach, a na ich twarzach malowa\'b3y si\'ea rezygnacja i zoboj\'eatnienie.
\par Na wie\'bfy, g\'f3ruj\'b9cej nad szerok\'b9 ulic\'b9 wiod\'b9c\'b9 do po\'b3udniowej bramy, rozci\'b9gni\'eata na aksamitnym \'b3o\'bfu Salome mierzy\'b3a cynicznym wzrokiem Konstancjusza, kt\'f3ry przypasywa\'b3 szeroki miecz i naci\'b9ga\'b3 r\'ea
kawice ze stalowej \'b3uski. W komnacie byli tylko we dwoje; przez okno dochodzi\'b3y z zewn\'b9trz odg\'b3osy przeci\'b9gaj\'b9cego wojska: rytmiczny chrz\'east uprz\'ea\'bfy i\~hurgot ko\'f1skich kopyt na bruku.
\par - Nim noc zapadnie - ozwa\'b3 si\'ea Konstancjusz, podkr\'eacaj\'b9c w\'b9sa - b\'eadziesz mia\'b3a do\'9c\'e6 je\'f1c\'f3w, by nasyci\'e6 nimi twego \'9cwi\'b9tynnego diab\'b3a. Czy nie znudzi\'b3y mu si\'ea mi\'eakkie cia\'b3
a mieszczan? Zapewne z uciech\'b9 zakosztuje bardziej \'bfylastych nomad\'f3w.
\par - Bacz, by\'9c sam nie pad\'b3 ofiar\'b9 bestii dzikszej ni\'bf Thaug - rzek\'b3}{\fs24\kerning24 a Salome. - Pomnij, kto przewodzi owym pustynnym dzikusom.
\par }{\f76\fs24\kerning24 - Pami\'ea\'e6 mam raczej dobr\'b9 i dlatego w\'b3a\'9cnie wychodz\'ea mu naprzeciw - \'f3w parszywy pies wojowa\'b3 w krajach Zachodu i zna sztuk\'ea dobywania miast. Moi zwiadowcy z trudem podkradli si\'ea w pobli\'bfe tabor\'f3w,
nomadyjscy bowiem harcownicy wzrok maj\'b9 jak jastrz\'eabie; do\'9c\'e6 jednak blisko byli, by ujrze\'e6 machiny ci\'b9gnione przez wielb\'b3\'b9dy - katapulty, tarany i\~wie\'bfe obl\'ea\'bfnicze. Na Isztar! Musia\'b3 mie\'e6 dziesi\'ea\'e6 tysi\'ea
cy ludzi haruj\'b9cych przez miesi\'b9c za dnia i po nocy, sk\'b9d za\'9c wzi\'b9\'b3 materia\'b3 na owe konstrukcje - nie pojmuj\'ea. Czy\'bfby wszed\'b3 w\~uk\'b3ady z Tura\'f1czykami i od nich uzyska\'b3 dostawy? Nic to - i tak po\'bfytku z nich mie
\'e6 nie b\'eadzie. Walczy\'b3em ju\'bf ongi\'9c z tymi pustynnymi wilkami: pierwej wymiana strza\'b3 - tu moich wojownik\'f3w dobrze chroni\'b9 zbroje; p\'f3\'9fniej szar\'bfa, w kt\'f3rej me pu\'b3ki przeorz\'b9 lu\'9fne watahy nomad\'f3w, zawr\'f3c\'b9
i przebij\'b9 si\'ea wspak, rozp\'eadzaj\'b9c ich na cztery wiatry. Przed wieczorem wjad\'ea po\'b3udniow\'b9 bram\'b9, a setki nagich je\'f1c\'f3w ci\'b9gn\'b9\'e6 b\'ead\'b9 za ogonem mego konia. Noc\'b9 urz\'b9
dzimy triumf na wielkim placu - moi wojownicy lubuj\'b9 si\'ea w paleniu wrog\'f3w \'bfywcem; urz\'b9dzimy tako\'bf obdzieranie ze sk\'f3ry, a owym mieszczuchom o mi\'eakkich kolanach ka\'bfemy na to patrze\'e6. Co do Conana za\'9c, to najwi\'eaksz\'b9
mi sprawi rado\'9c\'e6, je\'9cli da si\'ea wzi\'b9\'e6 \'bfywcem - po to, bym m\'f3g\'b3 u st\'f3p pa\'b3acowych schod\'f3w na pal go nawlec.
\par - Drzyj pasy z ilu tylko zechcesz - odezwa\'b3a si\'ea oboj\'eatnie Salome - chcia\'b3abym mie\'e6 sukni\'ea z ludzkiej sk\'f3ry. Ale najmniej setk\'ea je\'f1c\'f3w musisz da\'e6 mi \'bfywych - na o\'b3tarze i dla Thauga.
\par }{\fs24\kerning24 - }{\f76\fs24\kerning24 B\'eadzie, jak sobie \'bfyczysz - odpar\'b3 Konstancjusz i opancerzon\'b9 d\'b3oni\'b9 odgarn\'b9\'b3 w ty\'b3 w\'b3osy z wysokiego, ogorza\'b3ego od s\'b3o\'f1ca czo\'b3a. - Ruszam tedy w b\'f3j, po zwyci\'ea
stwo w\~obronie niepokalanego honoru Taramis! - doda\'b3 sardonicznie, uj\'b9wszy zdobny pi\'f3rami szyszak pod lewe rami\'ea, zakut\'b9 w stal prawic\'b9 oddaj\'b9c szyderczy salut. Wymaszerowa\'b3 z\~komnaty pobrz\'eakuj\'b9c zbroj\'b9
, a po chwili dobieg\'b3 z zewn\'b9trz jego szorstki, podniesiony g\'b3os - wydawa\'b3 oficerom komendy.
\par Salome leniwie opad\'b3a na \'b3o\'bfe, przeci\'b9gn\'ea\'b3a si\'ea niczym wielka zwinna kocica i\~zawo\'b3a\'b3a:
\par }{\fs24\kerning24 - Zang!
\par }{\f76\fs24\kerning24 Cichonogi kap\'b3an o rysach przywodz\'b9cych na my\'9cl po\'bf\'f3\'b3k\'b3y pergamin naci\'b9gni\'eaty na czaszk\'ea bezszelestnie w\'9clizn\'b9\'b3 si\'ea do komnaty.
\par Salome si\'eagn\'ea\'b3a ku postumentowi z ko\'9cci s\'b3oniowej, na kt\'f3rym spoczywa\'b3y dwie opalizuj\'b9ce kryszta\'b3owe kule i wzi\'ea\'b3a mniejsz\'b9 z nich, by wr\'eaczy\'e6 j\'b9 kap\'b3anowi.
\par - Jed\'9f za Konstancjuszem. Przekazuj mi nowiny o bitwie. Id\'9f!
\par Cz\'b3ek o twarzy przypominaj\'b9cej wysuszon\'b9 czaszk\'ea sk\'b3oni\'b3 si\'ea nisko, skry\'b3 kryszta\'b3ow\'b9 kul\'ea pod ciemnym p\'b3aszczem i pospiesznie wyszed\'b3 z komnaty. W mie\'9ccie panowa\'b3a ju\'bf cisza; przez chwil\'ea da\'b3 si\'ea s
\'b3ysze\'e6 stukot podk\'f3w samotnego wierzchowca, a po nim \'b3oskot zamykaj\'b9cej si\'ea bramy.
\par Salome wesz\'b3a po szerokich marmurowych schodach na p\'b3aski, przykryty baldachimem dach o posadzce z kamiennych p\'b3yt. By\'b3 powy\'bfej wszystkich budynk\'f3w w\~mie\'9ccie. Rozpo\'9cciera\'b3 si\'ea st\'b9
d widok na wyludnione ulice; wielki plac przed pa\'b3acem tak\'bfe \'9cwieci\'b3 pustk\'b9. Lud Khauranu wystrzega\'b3 si\'ea przebywania w pobli\'bfu pos\'eapnej \'9cwi\'b9tyni wznosz\'b9cej si\'ea po przeciwnej stronie placu. Miasto wygl\'b9da\'b3
o jak wymar\'b3e.
\par \'8clady \'bfycia da\'b3o si\'ea dostrzec tylko na po\'b3udniowym murze i g\'f3ruj\'b9cych nad nim dachach - st\'b3oczyli si\'ea tam gromadnie mieszczanie, biernie obserwuj\'b9cy rozw\'f3j wydarze\'f1; na zwyk\'b3e w takich okoliczno\'9c
ciach wiwaty na cze\'9c\'e6 oddzia\'b3\'f3w broni\'b9cych miasta nie mogli si\'ea zdecydowa\'e6, nie wiedz\'b9c, czy maj\'b9 Konstancjuszowi \'bfyczy\'e6 zwyci\'eastwa, czy pora\'bfki. Zwyci\'eastwo poci\'b9gn\'ea\'b3oby za sob\'b9
dalsze cierpienia pod znienawidzonymi rz\'b9dami Shemit\'f3w, pora\'bfka mog\'b3a oznacza\'e6 zdobycie miasta i zapewne krwaw\'b9 rze\'9f jego mieszka\'f1c\'f3w. \'afadne wie\'9cci od Conana nie dotar\'b3y, tote\'bf ludzie nie wiedzieli, czego mog\'b9
oczekiwa\'e6 z jego r\'b9k. A\~pami\'eatali, \'bfe by\'b3 barbarzy\'f1c\'b9.
\par Pu\'b3ki najemnik\'f3w wytacza\'b3y si\'ea na r\'f3wnin\'ea. Daleko, tyle tylko, \'bfe po tej stronie rzeki, przelewa\'b3a si\'ea ciemna fala, ledwie rozpoznawalna jako konnica. Przeciwny brzeg rzeki usiany by\'b3 ciemnymi punktami - Conan nie przeprawi
\'b3 machin obl\'ea\'bfniczych, najwyra\'9fniej obawiaj\'b9c si\'ea ataku w trakcie pokonywania rzeki.
\par S\'b3o\'f1ce wychyn\'ea\'b3o zza horyzontu, dobywaj\'b9c ogniste b\'b3yski z rozlanej po r\'f3wninie ciemnej masy wojsk.
\par Oddzia\'b3y Konstancjusza ruszy\'b3y - najpierw st\'eapa, p\'f3\'9fniej k\'b3usem; g\'b3\'eaboki ryk dobieg\'b3 uszu ludzi zgromadzonych na murach.
\par Tocz\'b9ce si\'ea ku sobie fale star\'b3y si\'ea i przemiesza\'b3y, tworz\'b9c od razu k\'b3\'eabowisko pozornie jednorodne; z tej odleg\'b3o\'9cci nie da\'b3o si\'ea odr\'f3\'bfni\'e6 takich szczeg\'f3\'b3\'f3w jak ataki czy kontrataki.
\par Chmury py\'b3u wzbite ko\'f1skimi kopytami unios\'b3y si\'ea z r\'f3wniny, spowijaj\'b9c pole walki nieprzeniknionym dla ludzkiego oka tumanem. Tylko z rzadka wy\'b3aniali si\'ea z niego je\'9fd\'9fcy, po to, by za chwil\'ea znikn\'b9\'e6 znowu; czasem b
\'b3ysn\'ea\'b3a bro\'f1.
\par Salome wzruszy\'b3a ramionami i zesz\'b3a po schodach. Pa\'b3ac pogr\'b9\'bfony by\'b3 w ciszy - wszyscy niewolnicy wylegli wraz z mieszczanami na mury, by gapi\'e6 si\'ea na bitw\'ea. Wied\'9fma wesz\'b3a do komnaty, w kt\'f3rej rozmawia\'b3
a z Konstancjuszem i zbli\'bfy\'b3a si\'ea do postumentu; zauwa\'bfy\'b3a, \'bfe kryszta\'b3owa kula zm\'eatnia\'b3a i pokry\'b3a si\'ea szkar\'b3atnymi plamami. Pochyli\'b3a si\'ea nad ni\'b9, mamrocz\'b9c magiczne zakl\'eacia.
\par - Zang! - zawo\'b3a\'b3a. - Zang!
\par W kuli zafalowa\'b3y jakby mgliste opary, przechodz\'b9ce po chwili w wiruj\'b9ce drobinki py\'b3u, w\'9cr\'f3d kt\'f3rych przemyka\'b3y niewyra\'9fne, ciemne sylwetki; czasem, niczym b\'b3yskawica w\~mroku, odblask s\'b3o\'f1
ca na polerowanej stali rozdziera\'b3 wzburzony tuman kurzu.
\par Wtem pojawi\'b3a si\'ea twarz Zanga, a jej rysy zaskakiwa\'b3y ostro\'9cci\'b9 - wygl\'b9da\'b3 tak, jakby stoj\'b9c przed Salome patrzy\'b3 na ni\'b9 szeroko rozwartymi oczyma. Krew \'9ccieka\'b3a z rany na przypominaj\'b9cej wysuszon\'b9 czaszk\'ea g
\'b3owie, a \'bf\'f3\'b3taw\'b9 sk\'f3r\'ea przypr\'f3szy\'b3 pozlepiany potem py\'b3. Usta rozwar\'b3y si\'ea i pocz\'ea\'b3y drga\'e6; do uszu przypadkowego \'9cwiadka tej sceny nie dotar\'b3by \'bfaden d\'9fwi\'eak, ale Salome s\'b3ysza\'b3a s\'b3
owa wypowiadane przez zszarza\'b3e wargi Zanga tak, jakby kap\'b3an przemawia\'b3 w tej samej komnacie, a nie o kilka mil dalej, wykrzykuj\'b9c do mniejszego z owej pary kryszta\'b3\'f3w. Tylko b\'f3stwa ciemno\'9cci wiedzia\'b3
y, jakie to niewidzialne, magiczne nici \'b3\'b9czy\'b3y po\'b3yskuj\'b9ce kule.
\par - Salome! - dobieg\'b3 g\'b3os od skrwawionej g\'b3owy. - Salome!
\par - S\'b3ysz\'ea! - krzykn\'ea\'b3a wied\'9fma. - M\'f3w! Jak przebiega bitwa?
\par - Jeste\'9cmy zgubieni! - zakrzykn\'b9\'b3 kap\'b3an. - Khauran stracony! Na Seta! Ubito pode mn\'b9 konia i nie mog\'ea st\'b9d uj\'9c\'e6! Ludzie padaj\'b9 wko\'b3o mnie! Ci w srebrnych kolczugach mr\'b9 jak muchy!
\par - Przesta\'f1 be\'b3kota\'e6 i m\'f3w, co si\'ea sta\'b3o! - fukn\'ea\'b3a Salome.
\par - Uderzyli\'9cmy na pustynnych ps\'f3w, a oni wyszli nam na spotkanie! - zawodzi\'b3 kap\'b3an. - Chmury strza\'b3 \'9cmign\'ea\'b3y pomi\'eadzy wojskami i nomadowie zachwiali si\'ea; Konstancjusz rozkaza\'b3, by szar\'bfowa\'e6
i zwartym szeregiem natarli\'9cmy na nich. I wtedy ich horda rozwar\'b3a si\'ea na prawo i lewo, a przez luk\'ea wypad\'b3o kilka tysi\'eacy hyboryjskiej konnicy, kt\'f3rej obecno\'9cci nawet nie podejrzewali\'9cmy. M\'ea\'bfowie z Khauranu, op\'ea
tani nienawi\'9cci\'b9! Wielkie ch\'b3opy w pe\'b3nych zbrojach, na ci\'ea\'bfkich rumakach! Zwartym, stalowym klinem przeszli przez nas jak piorun; nime\'9cmy si\'ea spostrzegli, rozci\'eali nasz\'b9 formacj\'ea
na dwoje, a wtedy nomadowie spadli na nas z prawej i z lewej flanki. Poszarpali nasze szeregi na strz\'eapy, z\'b3amali nas i rozpr\'f3szyli! To sztuka tego diab\'b3a Conana! Machiny obl\'ea\'bfnicze by\'b3y fa\'b3szywe - zwyk\'b3e szkielety z pni palmo
wych, obci\'b9gni\'eate malowanym jedwabiem; wprowadzi\'b3y w b\'b3\'b9d naszych zwiadowc\'f3w, kt\'f3rzy widzieli je z daleka! Fortel to by\'b3 jeno, by nas z miasta wywabi\'e6 - na nasz\'b9 zgub\'ea! Shemici Soko\'b3a umykaj\'b9! Khumbanigash pad\'b3
- Conan go zar\'b9ba\'b3! Nie widz\'ea Konstancjusza! Khaura\'f1czycy szalej\'b9 w\'9cr\'f3d naszych bez\'b3adnych formacji jak lwy \'bf\'b9dne krwi, a ludzie z pustyni szyj\'b9 do nas z \'b3uk\'f3w! Ja... aghhh...
\par W kuli da\'b3 si\'ea widzie\'e6 b\'b3ysk - jakby ostrej stali - trysn\'ea\'b3a jasna krew i wtem obraz znik\'b3 jak p\'b3yn\'b9ca po wodzie ba\'f1ka powietrza, kt\'f3ra nagle p\'eak\'b3a. Salome zastyg\'b3a, wpatruj\'b9c si\'ea w pust\'b9 kul\'ea, odbijaj
\'b9c\'b9 jedynie jej w\'b3asne, wykrzywione w\'9cciek\'b3o\'9cci\'b9 oblicze. Wtem klasn\'ea\'b3a w d\'b3onie; do komnaty w\'9clizn\'b9\'b3 si\'ea kap\'b3an bli\'9fniaczo podobny do Zanga i zastyg\'b3 w oczekiwaniu rozkaz\'f3w.
\par - Konstancjusz pobity - m\'f3wi\'b3a szybko - jeste\'9cmy zgubieni. Nim minie godzina, Conan zako\'b3acze do bram miasta; nie mam z\'b3udze\'f1, jaki los mnie spotka, gdy wpadn\'ea w jego r\'eace. Ale pierwej musz\'ea si\'ea upewni\'e6, \'bfe ma przekl
\'eata siostra nigdy ju\'bf nie zasi\'b9dzie na tronie. Niech si\'ea dzieje, co chce, ale sprawimy Thaugowi uczt\'ea! Cho\'e6 ze mn\'b9!
\par Zeszli ze schod\'f3w i pospieszali kru\'bfgankiem, gdy do ich uszu dobieg\'b3 narastaj\'b9cy rejwach, niesiony wiatrem od strony mur\'f3w; st\'b3oczeni na nich ludzie poj\'eali, \'bfe szala zwyci\'eastwa przechyla si\'ea na stron\'ea Conana. Z wisz\'b9
cych nad r\'f3wnin\'b9 chmur py\'b3u wychyn\'ea\'b3y grupy je\'9fd\'9fc\'f3w op\'eata\'f1czym galopem zmierzaj\'b9ce ku miastu.
\par Pa\'b3ac po\'b3\'b9czony by\'b3 z wi\'eazieniem d\'b3ug\'b9, kryt\'b9 galeri\'b9 o ostro\'b3ukowym sklepieniu; przemierzywszy j\'b9, Salome i kap\'b3an wpadli w drzwi wiod\'b9ce do lochu i znale\'9fli si\'ea w\~ciemnym zau\'b3ku, kt\'f3
ry po chwili doprowadzi\'b3 ich do szerszego, wysklepionego korytarza, w miejscu, gdzie w\'b9skie kr\'eate schody opada\'b3y w d\'f3\'b3, gin\'b9c w ciemno\'9cci. Wtem Salome stan\'ea\'b3a jak wryta, a przekle\'f1stwo zawis\'b3o jej na ustach - w p\'f3
\'b3mroku, pod \'9ccian\'b9 korytarza spoczywa\'b3 bez ruchu shemicki stra\'bfnik, kr\'f3tk\'b9 czarn\'b9 brod\'b9 mierz\'b9cy w sklepienie; prawie oddzielona od cia\'b3a g\'b3owa trupa ledwo si\'ea trzyma\'b3a na przer\'b9banej szyi.
\par Od strony wiod\'b9cych w d\'f3\'b3 schod\'f3w dobieg\'b3y st\'b3umione g\'b3osy; da\'b3y si\'ea s\'b3ysze\'e6 kroki kilku os\'f3b, a nik\'b3y odblask na wilgotnej \'9ccianie zdradzi\'b3 niesione czyj\'b9\'9c r\'eak\'b9 \'9cwiat\'b3o.
\par Salome cofn\'ea\'b3a si\'ea w cie\'f1 i przypad\'b3a do muru za podtrzymuj\'b9cym sklepienie grubym pilastrem; kap\'b3ana pchn\'ea\'b3a za siebie, a r\'eaka jej skoczy\'b3a ku zawieszonej u z\'b3otego paska sakiewce.
\par }\pard \qc \li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\faauto\rin0\lin0\itap0 \cbpat8 {\fs24\kerning24 \page }{\b\fs28\kerning24 6.
\par }\pard \qj \li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\faauto\rin0\lin0\itap0 \cbpat8 {\fs24\kerning24
\par }\pard \qj \fi720\li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\faauto\rin0\lin0\itap0 \cbpat8 {\f76\fs24\kerning24 \'8cwiat\'b3o dymi\'b9cego p\'b3omienia pochodni wyrwa\'b3o Tara-mis kr\'f3low\'b9 Khauranu ze snu, w kt\'f3rym szuka\'b3a zapomnienia. Usiad\'b3
a, wspieraj\'b9c si\'ea na d\'b3oni, i odgarn\'b9wszy rozczochrane w\'b3osy otwar\'b3a oczy, spodziewaj\'b9c si\'ea ujrze\'e6 szyderczy u\'9cmiech Salome, zapowiadaj\'b9cy nowe katusze. Miast tego uszu jej doszed\'b3 okrzyk przepojony wsp\'f3\'b3
czuciem i groz\'b9:
\par }{\fs24\kerning24 - Taramis! Och, kr\'f3lowo moja!
\par }{\f76\fs24\kerning24 Zdumia\'b3a si\'ea s\'b9dz\'b9c, i\'bf ci\'b9gle jeszcze tkwi w obj\'eaciach snu, ale wzrok jej stopniowo nawyka\'b3 do \'9cwiat\'b3a i mog\'b3a ju\'bf dojrze\'e6 za p\'b3omieniem pochodni b\'b3
ysk stali i ciemne zarysy ludzkich postaci; pi\'ea\'e6 twarzy nachyli\'b3o si\'ea ku niej, a nie by\'b3y to oblicza pos\'eapne, okolone czarnymi brodami, lecz jasne twarze o orlich rysach, ogorza\'b3e od s\'b3o\'f1ca.
\par Okryta \'b3achmanami kr\'f3lowa skuli\'b3a si\'ea w k\'b9cie bar\'b3ogu, niepewna jeszcze, co j\'b9 czeka.
\par Jedna z postaci rzuciwszy si\'ea w prz\'f3d pad\'b3a na kolana, wyci\'b9gaj\'b9c ku niej ramiona.
\par - Och, Taramis! Z pomoc\'b9 Isztar odnale\'9fli\'9cmy ci\'ea! Zali mnie pami\'eatasz? Jam Waleriusz - ongi\'9c, po bitwie pod Korveka, zaszczyci\'b3a\'9c mnie poca\'b3unkiem.
\par - Waleriusz! - kr\'f3lowa zaj\'b9kn\'ea\'b3a si\'ea, a \'b3zy nap\'b3yn\'ea\'b3y jej nagle do oczu. - Och, ja \'9cni\'ea chyba! Jaka\'9c to nowa magia Salome, umy\'9clona, by mnie udr\'eaczy\'e6.
\par - Nie! - okrzyk dr\'bfa\'b3 a\'bf od uniesienia. - To twoi wierni wasale przybyli, by ci\'ea ocali\'e6! Lecz trza nam pospiesza\'e6! Konstancjusz \'9cciera si\'ea na r\'f3wninie z Conanem, kt\'f3ry przywi\'f3d\'b3 Zuagir\'f3
w zza rzeki, ale trzy setki Shemit\'f3w wci\'b9\'bf jeszcze strzeg\'b9 miasta. Zg\'b3adzili\'9cmy stra\'bfnika i mamy jego klucze; wi\'eacej stra\'bfy nie widzieli\'9cmy. Ale trzeba nam st\'b9d znikn\'b9\'e6! Spieszmy!
\par Nag\'b3y przyp\'b3yw ulgi odebra\'b3 si\'b3y kr\'f3lowej; bez chwili namys\'b3u Waleriusz uni\'f3s\'b3 j\'b9 jak dziecko i poprzedzany przez cz\'b3owieka z pochodni\'b9 wybieg\'b3 z celi, za nim za\'9c jego towarzysze. Pocz\'eali wspina\'e6 si\'ea na o
\'9c\'b3iz\'b3e kamienne schody; zdawa\'b3y si\'ea nie mie\'e6 ko\'f1ca, po chwili wszelako wynurzyli si\'ea u szczytu i ruszyli korytarzem. Mijali pogr\'b9\'bfony w mroku portal, gdy nagle zgas\'b3a pochodnia, wytr\'b9cona z r\'eaki nios\'b9cego j\'b9 cz
\'b3owieka, on sam za\'9c wyda\'b3 kr\'f3tki, przed\'9cmiertny j\'eak. Snop b\'b3\'eakitnego ognia buchn\'b9\'b3 z ciemno\'9cci, na mgnienie wydobywaj\'b9c z mroku wykrzywione furi\'b9 oblicze Salome i czaj\'b9c\'b9 si\'ea obok niej posta\'e6.
\par O\'9clepiaj\'b9ca jasno\'9c\'e6 b\'b3\'eakitnego p\'b3omienia porazi\'b3a oczy Khaura\'f1czyk\'f3w. Waleriusz z\~kr\'f3low\'b9 w ramionach usi\'b3owa\'b3 chy\'b3kiem pod\'b9\'bfy\'e6 korytarzem; dobiega\'b3y go odg\'b3osy morderczych raz\'f3w, kt\'f3
rym towarzyszy\'b3y j\'eaki umieraj\'b9cych i bestialskie sapni\'eacia. Nagle wyrwano kr\'f3low\'b9 z jego ramion, a pot\'ea\'bfny cios powali\'b3 go na posadzk\'ea. Chwiejnie d\'9fwign\'b9\'b3 si\'ea na nogi, wstrz\'b9saj\'b9c g\'b3ow\'b9, by pozby\'e6
si\'ea b\'b3\'eakitnego p\'b3omienia, jaki wci\'b9\'bf zdawa\'b3 si\'ea pulsowa\'e6 wok\'f3\'b3 niego. Odzyskawszy wzrok stwierdzi\'b3, \'bfe jest w korytarzu sam, je\'9cli nie liczy\'e6 martwych Khaura\'f1czyk\'f3
w. Jego czterej towarzysze spoczywali we krwi, a g\'b3\'eabokie rany zion\'ea\'b3y na ich g\'b3owach i torsach. O\'9clepieni szata\'f1skim p\'b3omieniem, nie mieli nawet sposobno\'9cci do obrony.
\par Kr\'f3lowa znikn\'ea\'b3a.
\par Z gorzkim przekle\'f1stwem na ustach Waleriusz doby\'b3 miecza i zdar\'b3 z g\'b3owy zgnieciony szyszak, by cisn\'b9\'e6 nim o kamienn\'b9 posadzk\'ea; z rany na g\'b3owie sp\'b3yn\'ea\'b3a mu na policzek stru\'bfka krwi. Obr\'f3ci\'b3 si\'ea kilkakro\'e6
w ko\'b3o, dr\'bf\'b9c z niepewno\'9cci, w kt\'f3r\'b9 stron\'ea uniesiono Taramis, gdy wtem dobieg\'b3 go z oddali g\'b3os wykrzykuj\'b9cy jego imi\'ea:
\par }{\fs24\kerning24 - Waleriuszu! Waleriuszu!
\par }{\f76\fs24\kerning24 Potykaj\'b9c si\'ea, skoczy\'b3 w kierunku, sk\'b9d dobiega\'b3o wo\'b3anie i skr\'eaci\'b3 za r\'f3g, by poczu\'e6, jak wpada mu w ramiona mi\'eakkie, szczup\'b3e cia\'b3o.
\par - Igva! Zali oszala\'b3a\'9c?!
\par - Musia\'b3am tu przyj\'9c\'e6... musia\'b3am! - \'b3ka\'b3a dziewczyna. - Pod\'b9\'bfa\'b3am za wami i skry\'b3am si\'ea w cieniu arkad dziedzi\'f1ca. Przed chwil\'b9 widzia\'b3am j \'b9, jak wybieg\'b3a z pacho\'b3kiem unosz\'b9cym w ramionach niewiast
\'ea; poznaj\'b9c w niej Taramis poj\'ea\'b3am, \'bfe si\'ea wam nie powiod\'b3o... och, jeste\'9c ranny!
\par - Dra\'9cni\'eacie jeno. - Odepchn\'b9\'b3 na bok kr\'eapuj\'b9ce go ramiona dziewczyny. - P\'ead\'9fmy, Igvo! Wska\'bf mi, k\'eady uciekli!
\par }{\fs24\kerning24 - }{\f76\fs24\kerning24 Plac przebiegli, bie\'bf\'b9c ku \'9cwi\'b9tyni.
\par M\'b3odzieniec poblad\'b3.
\par - Na Isztar! Ach, ta wied\'9fma! Zamierza z\'b3o\'bfy\'e6 Taramis w ofierze demonowi, kt\'f3remu cze\'9c\'e6 oddaje! Szybko, Igvo - mknij na mur po\'b3udniowy, sk\'b9d ludzie bitw\'ea \'9cledz\'b9; m\'f3w im, \'bfe odnalaz\'b3a si\'ea prawdziwa kr\'f3
lowa, a oszuka\'f1cza wied\'9fma wlecze j\'b9 do \'9cwi\'b9tyni! P\'ead\'9f!
\par Stukaj\'b9c lekkimi sanda\'b3ami, \'b3kaj\'b9ca dziewczyna wybieg\'b3a na dziedziniec, przemierzy\'b3a p\'eadem plac i znik\'b3a w wylocie ulicy wiod\'b9cej ku murom. Waleriusz rzuci\'b3 si\'ea ku budowli ciemniej\'b9cej pos\'eapn\'b9 bry\'b3\'b9
naprzeciw pa\'b3acu; marmur umyka\'b3 spod jego st\'f3p, gdy wbiega\'b3 na szerokie schody i pod kolumnowy portyk. Salome i kap\'b3an w po\'9cpiechu nie zawarli za sob\'b9 pot\'ea\'bfnych odrzwi; m\'b3odzieniec wpad\'b3 do wn\'eatrza i ujrza\'b3 tych, kt
\'f3rych \'9cciga\'b3; uprowadzona kr\'f3lowa sprawi\'b3a im nieco k\'b3opotu - przeczuwaj\'b9c pisan\'b9 jej zgub\'ea, walczy\'b3a ze wszech si\'b3 m\'b3odego i pr\'ea\'bfnego cia\'b3a, raz wyrywaj\'b9c si\'ea nawet z u\'9ccisku okrutnego kap\'b3
ana - po to tylko, by zosta\'e6 na powr\'f3t pojman\'b9.
\par Byli ju\'bf w po\'b3owie szerokiej nawy, na kt\'f3rej drugim ko\'f1cu ciemnia\'b3 pos\'eapny o\'b3tarz, a\~poza nim olbrzymie, \'bfelazne wrota; cho\'e6 wielu przez nie przesz\'b3o, jedna tylko spoza nich powraca\'b3a Salome.
\par Oddech Taramis rwa\'b3 si\'ea; podczas szamotaniny odarto z niej \'b3achmany - wi\'b3a si\'ea w\~u\'9ccisku oprawcy o ma\'b3piej posturze niczym \'9cnie\'bfnobia\'b3a le\'9cna boginka w obj\'eaciach demona. Salome zmierza\'b3a ku \'bf
elaznym drzwiom, rzucaj\'b9c za siebie niecierpliwe spojrzenia; z p\'f3\'b3mroku panuj\'b9cego pod strzelistymi \'9ccianami wyziera\'b3y wykrzywione oble\'9cnymi grymasami twarze ba\'b3wan\'f3w i boginek, jakby o\'bfywione lubie\'bfnym duchem.
\par D\'b3awiony furi\'b9 Waleriusz z mieczem w d\'b3oni rzuci\'b3 si\'ea przez wielk\'b9 naw\'ea. Na ostrzegawczy krzyk Salome kap\'b3an o czaszce obci\'b9gni\'eatej po\'bf\'f3\'b3k\'b3ym pergaminem sk\'f3ry odwr\'f3ci\'b3 si\'ea, odepchn\'b9\'b3
Taramis i dobywszy z pochwy ociekaj\'b9cy ju\'bf krwi\'b9 wielki n\'f3\'bf, skoczy\'b3 naprzeciw nadbiegaj\'b9cemu m\'b3odzie\'f1cowi.
\par Ale szlachtowanie ludzi o\'9clepionych szata\'f1skim ogniem miotanym przez Salome czym innym by\'b3o ni\'bf walka z krzepkim, m\'b3odym Hyboryjczykiem, pa\'b3aj\'b9cym nienawi\'9cci\'b9 i\~w\'9cciek\'b3o\'9cci\'b9.
\par Zbrukany n\'f3\'bf uni\'f3s\'b3 si\'ea do ciosu, ale nim zd\'b9\'bfy\'b3 opa\'9c\'e6, ostra klinga miecza \'9cwisn\'ea\'b3a i\~gar\'9c\'e6 dzier\'bf\'b9ca mordercze narz\'eadzie potoczy\'b3a si\'ea po ziemi, a z okaleczonego ramienia trysn\'ea\'b3
a fontanna krwi. Opanowany gor\'b9czk\'b9 walki Waleriusz ci\'b9\'b3 raz za razem; miecz p\'b3ata\'b3 cia\'b3o i gruchota\'b3 ko\'9cci, dop\'f3ki martwy zew\'b3ok nie osun\'b9\'b3 si\'ea na posadzk\'ea; podobna zasuszonej czaszce g\'b3owa potoczy\'b3a si
\'ea w jedn\'b9 stron\'ea, a na po\'b3y rozr\'b9bany tors w drug\'b9.
\par Waleriusz, szybki i zwinny niczym le\'9cny drapie\'bfnik, obr\'f3ci\'b3 si\'ea na pi\'eacie, wypatruj\'b9c Salome. I dojrza\'b3 j\'b9: pochylona nad Taramis, \'9cciska\'b3a w jednej r\'eace czarne loki siostry, drug\'b9, uzbrojon\'b9 w sztylet, unios\'b3
a do ciosu. Lecz za\'9cpiewa\'b3 miecz Waleriusza i pogr\'b9\'bfy\'b3 si\'ea w\~piersi wied\'9fmy z tak\'b9 si\'b3\'b9, \'bfe wychyn\'b9\'b3 na stop\'ea pomi\'eadzy jej \'b3opatkami.
\par }{\fs24\kerning24 Z okropnym k}{\f76\fs24\kerning24 rzykiem opad\'b3a Salome na kolana i uchwyci\'b3a wysuwaj\'b9ce si\'ea z jej piersi nagie ostrze, po czym leg\'b3a, wstrz\'b9sana konwulsjami. Oczy jej mia\'b3y wyraz nieludzki; z\~szata\'f1sk\'b9
witalno\'9cci\'b9 trzyma\'b3a si\'ea \'bfycia uchodz\'b9cego przez ran\'ea, kt\'f3ra rozci\'ea\'b3a na dwoje szkar\'b3atny p\'f3\'b3ksi\'ea\'bfyc na alabastrowym gorsie. Zwija\'b3a si\'ea w agonii, gryz\'b9c i drapi\'b9c pazurami nagie, kamienne p\'b3
yty posadzki.
\par Zdj\'eaty obrzydzeniem Waleriusz odwr\'f3ci\'b3 wzrok i do-skoczy\'b3 do na po\'b3y omdla\'b3ej kr\'f3lowej, by j\'b9 wesprze\'e6 ramieniem, a widz\'b9c jak jest s\'b3aba, chwyci\'b3 j\'b9 na r\'eace; pozostawiwszy za plecami dogorywaj\'b9c\'b9 wied\'9fm
\'ea ruszy\'b3 ku wyj\'9cciu. Na zewn\'b9trz ju\'bf, wyszed\'b3 przed portyk i stan\'b9\'b3 u szczytu schod\'f3w.
\par Plac roi\'b3 si\'ea od ludzi. Niekt\'f3rzy przybyli pos\'b3uszni ledwo zrozumia\'b3ym nawo\'b3ywaniom Igvy; inni umkn\'eali z mur\'f3w, przera\'bfeni widokiem or\'ea\'bfnej hordy nadci\'b9gaj\'b9cej od strony pustyni, wiedzeni owczym p\'eadem bie\'bf\'b9
c na plac w \'9crodku miasta. Ot\'eapienie i rezygnacja ust\'b9pi\'b3y miejsca podnieceniu; t\'b3um falowa\'b3 i szemra\'b3, pokrzykuj\'b9c i\~wygra\'bfaj\'b9c pi\'ea\'9cciami; od strony mur\'f3w dochodzi\'b3y odg\'b3osy mia\'bfd\'bfenia drewna i\~
gruchotanego kamienia.
\par Oddzia\'b3 gro\'9fnych i pos\'eapnych Shemit\'f3w napiera\'b3 na t\'b3um; byli to stra\'bfnicy p\'f3\'b3nocnych bram, \'9cpiesz\'b9cy ku bramie po\'b3udniowej, by wesprze\'e6 swych kamrat\'f3w. Na widok m\'b3odzie\'f1ca na schodach trzymaj\'b9
cego w ramionach bezw\'b3adn\'b9, nag\'b9 posta\'e6, \'9cci\'b9gn\'eali wodze.
\par G\'b3owy gawiedzi zwraca\'b3y si\'ea w stron\'ea \'9cwi\'b9tyni; czer\'f1 \'9clepi\'b3a z otwartymi g\'eabami, dziwuj\'b9c si\'ea nieoczekiwanemu widokowi, kt\'f3ry pojawi\'b3 si\'ea jakby ku podsyceniu narastaj\'b9cego wrzenia.
\par }{\fs24\kerning24 - Oto wasza kr\'f3lo}{\f76\fs24\kerning24 wa! - obwie\'9cci\'b3 gromko Wale-riusz, ile tchu w piersiach staraj\'b9c si\'ea przekrzycze\'e6 rejwach.
\par Ludzie odpowiedzieli okrzykami zdumienia; nie zrozumieli jego s\'b3\'f3w, on za\'9c na pr\'f3\'bfno usi\'b3owa\'b3 podnie\'9c\'e6 g\'b3os powy\'bfej ich gwaru.
\par Shemici zaci\'eali konie i j\'eali przedziera\'e6 si\'ea ku schodom \'9cwi\'b9tyni, p\'b3azuj\'b9c t\'b3um w\'b3\'f3czniami.
\par }{\fs24\kerning24 Wtem...
\par }{\f76\fs24\kerning24 Za plecami Waleriusza, z p\'f3\'b3mroku \'9cwi\'b9tynnej nawy wychyn\'ea\'b3a szczup\'b3a posta\'e6, odziana w biel zbroczon\'b9 szkar\'b3atem. Ludzie wydali okrzyk przera\'bfenia; w ramionach Waleriusza spoczywa\'b3a niewiasta, w kt
\'f3rej rozpoznali swoj\'b9 kr\'f3low\'b9, a tu, w drzwiach \'9cwi\'b9tyni s\'b3ania\'b3a si\'ea inna, b\'ead\'b9ca lustrzanym odbiciem tej pierwszej.
\par Ujrzawszy zataczaj\'b9c\'b9 si\'ea wied\'9fm\'ea Waleriusz poczu\'b3, jak krew lodowacieje mu w\~\'bfy\'b3ach; wszak jego miecz przeszy\'b3 j\'b9, rozdzieraj\'b9c serce. Powinna by\'e6 martwa - takie s\'b9 prawa natury. A jednak sta\'b3a tam o w\'b3
asnych si\'b3ach, chwiejna, lecz ci\'b9gle \'bfywa.
\par - Thaug! - krzykn\'ea\'b3a zwracaj\'b9c si\'ea ku wrotom \'9cwi\'b9tyni. - Thaug!
\par W odpowiedzi na owo przera\'bfaj\'b9ce wezwanie z wn\'eatrza doby\'b3 si\'ea grzmi\'b9cy piorunow\'b9 moc\'b9 rechot, trzask mia\'bfd\'bfonego drewna i zgrzyt dartego metalu.
\par - To jest kr\'f3lowa! - rykn\'b9\'b3 setnik Shemit\'f3w pochylaj\'b9c \'b3uk. - Szyjcie w m\'ea\'bfa i\~niewiast\'ea na schodach!
\par Ale pomruk rozdra\'bfnionej sfory narasta\'b3 w\'9cr\'f3d t\'b3umu; ludzie w ko\'f1cu odgadli prawd\'ea, zrozumieli \'bfywio\'b3owe nawo\'b3ywania Wa\'b3eriusza i poznali, \'bfe zwisaj\'b9ca w jego ramionach kobieta to ich prawdziwa kr\'f3lowa. Z mro\'bf
\'b9cym krew w \'bfy\'b3ach rykiem uderzyli na Shemit\'f3w, k\'b9saj\'b9c i dr\'b9c pazurami, morduj\'b9c go\'b3or\'b9cz z desperacj\'b9 zdradzaj\'b9c\'b9 d\'b3ugo t\'b3umion\'b9 furi\'ea, kt\'f3ra w ko\'f1cu znalaz\'b3a uj\'9ccie.
\par Ponad k\'b3\'eabi\'b9cym si\'ea wirem ludzi i koni Salome zachwia\'b3a si\'ea i pad\'b3a na marmurowe schody, martwa ostatecznie.
\par Strza\'b3y \'9cwista\'b3y dooko\'b3a Waleriusza uchodz\'b9cego pod os\'b3on\'ea kolumn portyku; m\'b3odzieniec chroni\'b3 kr\'f3low\'b9 swym w\'b3asnym cia\'b3em. Tn\'b9c na prawo i lewo, bezlito\'9cnie szyj\'b9c z \'b3uk\'f3w, konni Shemici walczyli z t
\'b3umem o w\'b3asne \'bfycie. Waleriusz skoczy\'b3 do drzwi \'9cwi\'b9tyni i gdy ju\'bf unosi\'b3 stop\'ea nad progiem, nagle zawr\'f3ci\'b3 z okropnym krzykiem.
\par Z mroku panuj\'b9cego w odleg\'b3ym ko\'f1cu nawy wychyn\'b9\'b3 olbrzymi, czarny kszta\'b3t \endash i\~ruszy\'b3 na Waleriusza, posuwaj\'b9c si\'ea d\'b3ugimi, \'bfabimi skokami. M\'b3odzieniec dostrzeg\'b3 b\'b3ysk wielkich, nieziemskich \'9c
lepi, olbrzymie k\'b3y i zarysy szablistych pazur\'f3w; odskoczy\'b3 od drzwi, a \'9cwist strza\'b3y ko\'b3o ucha przypomnia\'b3 mu, \'bfe \'9cmier\'e6 czyha i za plecami.
\par Czterech czy pi\'eaciu Shemit\'f3w, wyr\'b9bawszy sobie drog\'ea przez t\'b3um, wje\'bfd\'bfa\'b3o ko\'f1mi na schody, mierz\'b9c we\'f1 z \'b3uk\'f3w. Uskoczy\'b3 za kolumn\'ea, a groty strzaska\'b3y si\'ea o kamie\'f1. Taramis dawno ju\'bf omdla\'b3
a, zwisa\'b3a w jego ramio}{\fs24\kerning24 nach jak martwa.
\par }{\f76\fs24\kerning24 Nim Shemici zd\'b9\'bfyli wypu\'9cci\'e6 nast\'eapne strza\'b3y, wrota \'9cwi\'b9tyni zatarasowa\'b3o gigantyczne cielsko; najemnicy wydawszy przera\'9fliwy krzyk trwogi zawr\'f3cili konie i\~ogarni\'eaci przera\'bfeniem wci\'eali si
\'ea w t\'b3um; ten cofn\'b9\'b3 si\'ea w pop\'b3ochu, a ludzie potykali si\'ea i\~przewracali, depcz\'b9c po cia\'b3ach le\'bf\'b9cych.
\par Ale potw\'f3r zdawa\'b3 si\'ea widzie\'e6 tylko Waleriusza i kr\'f3low\'b9. Przecisn\'b9wszy swe pot\'ea\'bfne, galaretowate cielsko przez o\'9ccie\'bfe, rzuci\'b3 si\'ea za m\'b3odzie\'f1cem umykaj\'b9cym w d\'f3\'b3 po schodach. Waleriusz poczu\'b3
, jak t o pi\'eatrzy mu si\'ea za plecami - olbrzymia bestia, szpetna niczym wybryk natury wyci\'eaty z serca nocy; czarna, galaretowata masa, w kt\'f3rej tylko \'9clepi\'b9ce krwio\'bferczo oczy i pot\'ea\'bfne k\'b3y dawa\'b3y si\'ea wyr\'f3\'bfni\'e6.
\par Wtem da\'b3 si\'ea s\'b3ysze\'e6 gwa\'b3towny t\'eatent kopyt i oddzia\'b3 Shemit\'f3w zalanych krwi\'b9 i\~okrutnie posieczonych, wychyn\'b9wszy od po\'b3udnia na plac, j\'b9\'b3 na \'9clepo przer\'b9bywa\'e6 si\'ea przez gawied\'9f; tu\'bf po nich wpad
\'b3a na plac grupa je\'9fd\'9fc\'f3w nawo\'b3uj\'b9cych si\'ea w znajomym j\'eazyku, wywijaj\'b9cych okrwawionymi mieczami - to powracali zbiegli na pustyni\'ea Khaura\'f1czycy! Wraz z nimi cwa\'b3owa\'b3o pi\'ea\'e6dziesi\'eaciu czarnobrodych nomad\'f3
w z pot\'ea\'bfnym wojownikiem w czarnej kolczudze na czele.
\par - Conan! - zawrzasn\'b9\'b3 Waleriusz. - C o n a n!
\par Olbrzym dostrzeg\'b3 go i rzuci\'b3 rozkaz; nie zwalniaj\'b9c biegu koni, pustynni je\'9fd\'9fcy unie\'9cli \'b3uki, napi\'eali ci\'eaciwy i wypu\'9ccili strza\'b3y; \'9cmierciono\'9cna chmura za\'9cpiewa\'b3a ponad faluj\'b9cym morzem ludzkich g\'b3\'f3
w i pogr\'b9\'bfy\'b3a si\'ea w cielsku potwora znacz\'b9c pierzastymi lotkami czarn\'b9, kostropat\'b9 sk\'f3r\'ea. Potw\'f3r stan\'b9\'b3, zachwia\'b3 si\'ea i rykn\'b9\'b3 okropnie, a wygl\'b9da\'b3 jak czarna plama na tle bia\'b3
ych kolumn portyku. Powt\'f3rnie napi\'eali je\'9fd\'9fcy ci\'eaciwy i k\'b9\'9cliwy r\'f3j pomkn\'b9\'b3 do celu, i raz jeszcze... Potw\'f3r zachwia\'b3 si\'ea mocniej, paskudny rechot wydar\'b3 si\'ea z przepastnej gardzieli i bestia pad\'b3a, tocz\'b9
c si\'ea po schodach \'9cwi\'b9tyni - martwa, tak jak wied\'9fma, kt\'f3ra j\'b9 wywo\'b3a\'b3a z otch\'b3ani minionych epok.
\par Conan \'9cci\'b9gn\'b9\'b3 wodze i zeskoczy\'b3 z konia przed portykiem.
\par Waleriusz z\'b3o\'bfy\'b3 kr\'f3low\'b9 na marmurowe p\'b3yty i pad\'b3 przy niej, wyczerpany do utraty tchu. T\'b3um zbli\'bfy\'b3 si\'ea ku nim, napieraj\'b9c; Cymmeryjczk odp\'eadzi\'b3 gawied\'9f przekle\'f1stwem, kl\'eakn\'b9\'b3 przy le\'bf\'b9
cej niewie\'9ccie i uni\'f3s\'b3szy spowit\'b9 czarnymi lokami g\'b3ow\'ea, z\'b3o\'bfy\'b3 j\'b9 na swym odzianym w czarn\'b9 kolczug\'ea ramieniu.
\par }{\fs24\kerning24 - Na Croma! Wszak to Taramis! Kim jest tedy tamta druga?
\par }{\f76\fs24\kerning24 - Diablic\'b9, kt\'f3ra przybra\'b3a jej kszta\'b3t - odpar\'b3 Waleriusz.
\par Conan zakl\'b9\'b3 szpetnie; zerwa\'b3 p\'b3aszcz z ramion najbli\'bfszego wojownika i okry\'b3 nim nago\'9c\'e6 kr\'f3lowej. D\'b3ugie, czarne loki sp\'b3ywa\'b3y na policzki le\'bf\'b9cej; wtem powieki jej zadr\'bfa\'b3y i otwar\'b3a oczy, spogl\'b9daj
\'b9c niedowierzaj\'b9co na pokryte bliznami oblicze Cymmeryjczyka.
\par - Conanie! - Jej mi\'eakkie d\'b3onie kurczowo obj\'ea\'b3y mocarne rami\'ea. - Czy ja \'9cni\'ea? Ona powiedzia\'b3a mi, \'bfe umar\'b3e\'9c.
\par - Nie ze szcz\'eatem - u\'9cmiechn\'b9\'b3 si\'ea szeroko Cymmeryjczyk. - I nie \'9cnisz, Wasza Wysoko\'9c\'e6. Znowu\'9c jest kr\'f3low\'b9 Khauranu. Roznios\'b3em w puch Konstancjusza, tam, nad rzek\'b9. Pierzchali jak tch\'f3rzliwe psy, ale nie donie
\'9cli \'bfycia do mur\'f3w, jako \'bfem da\'b3 rozkaz, by nie \'bfywi\'e6 je\'f1c\'f3w - poza Konstancjuszem. Oddzia\'b3 strzeg\'b9cy miasta zatrzasn\'b9\'b3 nam bram\'ea przed nosem, ale\'9cmy j\'b9 wy\'b3amali taranem rozhu\'9ctanym z siode\'b3
. Moje wilki zostawi\'b3em za miastem - okrom tej pi\'ea\'e6dziesi\'eaci; nie r\'eaczy\'b3bym za ich zachowanie w obr\'eabie mur\'f3w, a\~Hyboryjczyk\'f3w starczy\'b3o na tych, co bram pilnowali.
\par - O Isztar! C\'f3\'bf to by\'b3 za z\'b3y sen! - westchn\'ea\'b3a kr\'f3lowa. - Och, m\'f3j biedny narodzie! Ty, Conanie, musisz dopom\'f3c mi w wynagrodzeniu cierpie\'f1, jakich doznali - od dzi\'9c b\'b9d\'9f mi zar\'f3
wno kapitanem gwardii, jak i najmilszym doradc\'b9!
\par Conan za\'9cmia\'b3 si\'ea i pokr\'eaci\'b3 g\'b3ow\'b9. Powsta\'b3 i dopom\'f3g\'b3 unie\'9c\'e6 si\'ea kr\'f3lowej, po czym skin\'b9\'b3 na kilku khaura\'f1skich konnych, kt\'f3rzy nie pod\'b9\'bfyli za uchodz\'b9
cymi Shemitami; wojownicy zeskoczyli z siode\'b3, gotowi na rozkazy odnalezionej kr\'f3lowej.
\par - Nic z tego, Wasza Wysoko\'9c\'e6 - kapitanowanie mam ju\'bf za sob\'b9. Jestem wodzem Zuagir\'f3w i musz\'ea teraz poprowadzi\'e6 ich na Tura\'f1czyk\'f3w, tak, jakem im to przyobieca\'b3. Waleriusz lepszym ci b\'eadzie kapitanem ni\'bf
ja - i tak nie jestem stworzony do \'bfycia pomi\'eadzy marmurowymi \'9ccianami. Ale teraz opu\'9cci\'e6 ci\'ea musz\'ea, by doko\'f1czy\'e6 to, com zacz\'b9\'b3 - s\'b9 jeszcze \'bfywi Shernici w mie\'9ccie!
\par To rzek\'b3szy, skin\'b9\'b3 Conan na czekaj\'b9cego opodal nomada, a ten poda\'b3 mu konia; ju\'bf w\~siodle, uni\'f3s\'b3 Cymmeryjczyk prawic\'ea w po\'bfegnalnym salucie, po czym ruszy\'b3 z kopyta, a\~pi\'ea\'e6dziesi\'eaciu \'b3ucznik\'f3w pod\'b9
\'bfy\'b3o za nim}{\fs24\kerning24 .
\par }{\f76\fs24\kerning24 Taramis, wsparta na ramieniu Waleriusza, zwr\'f3ci\'b3a si\'ea w stron\'ea pa\'b3acu, za\'9c wiwatuj\'b9cy t\'b3um rozst\'b9pi\'b3 si\'ea, tworz\'b9c szpaler si\'eagaj\'b9cy a\'bf po pa\'b3acowe odrzwia; kr\'f3lowa, wst\'b9piwszy we
\'f1, kroczy\'b3a ku swej siedzibie, gdy wtem towarzysz\'b9cy jej Waleriusz poczu\'b3, jak mi\'eakka d\'b3o\'f1 w\'9clizguje si\'ea w jego stwardnia\'b3\'b9 od r\'eakoje\'9cci miecza prawic\'ea i nim zd\'b9\'bfy\'b3 wym\'f3wi\'e6 s\'b3owo, mia\'b3 ju\'bf
w ramionach szczup\'b3e cia\'b3o Igvy. Zmia\'bfd\'bfy\'b3 j\'b9 w u\'9ccisku, a\~poca\'b3unki z jej ust spija\'b3 z \'b3apczywo\'9cci\'b9 strudzonego wojownika, co po licznych utrapieniach i or\'ea\'bfnych potrzebach mo\'bfe wreszcie spocz\'b9\'e6
i napawa\'e6 si\'ea spokojem.
\par Ale nie wszystkim pisana jest gonitwa za spokojem i odpoczynek; niekt\'f3rzy przychodz\'b9 na \'9cwiat zara\'bfeni gor\'b9czk\'b9 walki, z bitewnym zapa\'b3em we krwi - niestrudzeni siewcy przemocy i gwa\'b3tu, nie znaj\'b9cy innej drogi...
\par Wschodzi\'b3o s\'b3o\'f1ce. Staro\'bfytny szlak karawanowy roi\'b3 si\'ea od odzianych w bia\'b3e szaty je\'9fd\'9fc\'f3w, rozci\'b9gni\'eatych faluj\'b9c\'b9 lini\'b9 od mur\'f3w Khauranu a\'bf po odleg\'b3y punkt na r\'f3wninie. Kawalkad\'ea ow\'b9
otwiera\'b3 dosiadaj\'b9cy wielkiego bia\'b3ego ogiera Conan Cymmeryjczyk; stan\'b9\'b3 oto przy wystaj\'b9cym z ziemi kawa\'b3ku wystrz\'eapionego bala; nie opodal osadzony by\'b3 ci\'ea\'bfki, drewniany krzy\'bf, a wisia\'b3 na nim cz\'b3
owiek, przybity poprzez d\'b3onie i stopy \'bfelaznymi \'e6wiekami.
\par - Siedem miesi\'eacy temu ty\'9c tu sta\'b3, Konstancjuszu, a ja wisia\'b3em na krzy\'bfu - ozwa\'b3 si\'ea Conan.
\par Konstancjusz nie odpowiedzia\'b3; obliza\'b3 tylko poszarza\'b3e wargi, a oczy mia\'b3 nieprzytomne z b\'f3lu i przera\'bfenia; jego cia\'b3o by\'b3o wypr\'ea\'bfone, a mi\'ea\'9cnie napi\'eate niczym powrozy d\'9fwigaj\'b9ce wielki g\'b3az.
\par - Lepszy\'9c w zadawaniu tortur ni\'9fli ich znoszeniu - podj\'b9\'b3 spokojnie Cymmeryjczyk. - Wisia\'b3em na krzy\'bfu tak jak ty, a prze\'bfy\'b3em dzi\'eaki szcz\'ea\'9cliwemu trafowi i barbarzy\'f1skiej krzepie. Gdzie\'bf
wam, ludziom cywilizowanym, r\'f3wna\'e6 si\'ea z nami! Wasz hart zasadza si\'ea na zdolno\'9cci do zadawania m\'eaczarni, gdy za\'9c przyjdzie je znosi\'e6, si\'b3y wam nie staje; s\'b3abi\'9ccie i\~s\'b3abo si\'ea \'bfycia trzymacie. B\'ea
dziesz martwy, nim zajdzie s\'b3o\'f1ce. Ostawiam ci\'ea tedy, Sokole Pustyni, w kompanii innych pustynnych ptak\'f3w. - Tu wskaza\'b3 na s\'eapy, zataczaj\'b9ce kr\'eagi wysoko ponad g\'b3ow\'b9 ukrzy\'bfowanego.
\par Z ust Konstancjusza wyrwa\'b3 si\'ea nieludzki ryk trwogi.
\par Conan uj\'b9\'b3 wodze i wierzchowiec pos\'b3usznie skierowa\'b3 si\'ea ku rzece, po\'b3yskuj\'b9cej niczym srebro w porannych promieniach s\'b3o\'f1ca. W \'9clad za swym wodzem ruszyli k\'b3usem bia\'b3o odziani je\'9fd\'9f
cy; bez cienia nie znanej ludom pustyni lito\'9cci ich oboj\'eatne spojrzenia omiata\'b3y pos\'eapn\'b9, wisz\'b9c\'b9 posta\'e6, odcinaj\'b9c\'b9 si\'ea czarn\'b9 plam\'b9 na tle wstaj\'b9cego s\'b3o\'f1ca. Ko\'f1skie podkowy wystukiwa\'b3
y w pyle pustyni \'bfa\'b3obnego marsza ukrzy\'bfowanemu, a skrzyd\'b3a g\'b3odnych s\'eap\'f3w przecina\'b3y powietrze coraz ni\'bfej i ni\'bfej...
\par }\pard \qc \li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\faauto\rin0\lin0\itap0 \cbpat8 {\fs24\kerning24 \page }{\b\f76\fs28\kerning24 PE\'a3ZAJ\'a5CY CIE\'d1
\par }\pard \qj \li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\faauto\rin0\lin0\itap0 \cbpat8 {\fs24\kerning24
\par }\pard \qc \li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\faauto\rin0\lin0\itap0 \cbpat8 {\f76\fs28\kerning24 (Prze\'b3o\'bfy\'b3: \'a3ukasz Piother)
\par }\pard \qj \fi720\li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\faauto\rin0\lin0\itap0 \cbpat8 {\fs24\kerning24 \page }{\i\f76\fs24\kerning24 W\'eadruj\'b9c na wsch\'f3d, dotar\'b3 Conan do podn\'f3\'bfa G\'f3r Himelia\'f1skich, ziem gro\'9fnych Afghul\'f3w. Przewodz
\'b9c wyprawom wojennym jednego ze szczep\'f3w, snu\'b3 barbarzy\'f1ca plany utworzenia z rozrzuconych plemion jednej, niebezpiecznej dla najpot\'ea\'bfniejszych si\'b3y, gdy jednak zamiary owe spali\'b3y na panewce, powr\'f3ci\'b3
do krain hyboryjskich i przy\'b3\'b9czy\'b3 si\'ea do rebelii, jak\'b9 by\'b3 Almuric, ksi\'b9\'bf\'ea Koth, wznieci\'b3 przeciw kr\'f3lowi Strabonusowi. Rebelianci zostali rozbici i po ucieczce przez Snem, Stygi\'ea i Kush ostatecznie wyt\'ea
pieni na skraju pustyni po\'b3udniowej...
\par }\pard \qc \li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\faauto\rin0\lin0\itap0 \cbpat8 {\fs24\kerning24 \page }{\b\fs28\kerning24 1.
\par }\pard \qj \li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\faauto\rin0\lin0\itap0 \cbpat8 {\fs24\kerning24
\par }\pard \qj \fi720\li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\faauto\rin0\lin0\itap0 \cbpat8 {\f76\fs24\kerning24 Rozedrgane fale \'bfaru unosi\'b3y si\'ea nad pustyni\'b9. Conan Cymmeryjczyk, grzbietem ogromnej d\'b3oni przeci\'b9gaj\'b9
c po spieczonych wargach, wpatrywa\'b3 si\'ea w przera\'9fliw\'b9 pustk\'ea. Za ca\'b3y str\'f3j maj\'b9c przepask\'ea jedwabn\'b9, a na niej szeroki pas, sadzony z\'b3otymi guzami, u\~kt\'f3rego wisia\'b3y szabla i sztylet - sta\'b3 jak pos\'b9g ze spi
\'bfu, nieczu\'b3y na groty pal\'b9cego s\'b3o\'f1ca. Pot\'ea\'bfne w\'eaz\'b3y mi\'ea\'9cni ramion i n\'f3g nosi\'b3y \'9clady \'9cwie\'bfych ran.
\par Obj\'b9wszy ramieniem jego kolana, zwiesiwszy jasn\'b9 g\'b3\'f3wk\'ea, siedzia\'b3a skulona dziewczyna, a jej bia\'b3a p\'b3e\'e6 odcina\'b3a si\'ea wyra\'9fnie od brunatnych, ogorza\'b3ych cz\'b3onk\'f3w ogromnego barbarzy\'f1cy. Kr\'f3ciutka, przewi
\'b9zana w talii jedwabna tunika bez r\'eakaw\'f3w, g\'b3\'eaboko wyci\'eata na piersiach - raczej obna\'bfa\'b3a, ni\'9fli ukrywa\'b3a jej pi\'eaknie ukszta\'b3cone cia\'b3o.
\par Conan targn\'b9\'b3 g\'b3ow\'b9, jakby zamierza\'b3 str\'b9ci\'e6 z oczu o\'9clepiaj\'b9cy blask. Podni\'f3s\'b3 do ucha sk\'f3rzany buk\'b3ak, zawsze do jego pasa przytroczony, potrz\'b9sn\'b9\'b3 nim i - us\'b3yszawszy nik\'b3y plusk - zacisn\'b9\'b3
pot\'ea\'bfne szcz\'eaki.
\par Dziewczyna drgn\'ea\'b3a i zap\'b3aka\'b3a \'bfa\'b3o\'9cnie.
\par - Pi\'e6, pi\'e6! O, Conanie! Nie ma ju\'bf dla nas ratunku!
\par Cymmeryjczyk nic nie odrzek\'b3, co\'9c tylko burkn\'b9\'b3, z\'b3owrogim spojrzeniem omiataj\'b9c pustyni\'ea. Spode \'b3ba patrzy\'b3, spod czarnej, zmierzwionej grzywy, a taka zaci\'eato\'9c\'e6 pali\'b3a si\'ea w\~
jego niebieskich oczach, jak gdyby pustynia by\'b3a wrogiem z krwi i ko\'9cci.
\par Pochyliwszy si\'ea, przytkn\'b9\'b3 buk\'b3ak do warg dz}{\fs24\kerning24 iewczyny.
\par }{\f76\fs24\kerning24 - Masz, pij - nakaza\'b3 - p\'f3ki nie powiem do\'9c\'e6. Pi\'b3a ma\'b3ymi, zach\'b3annymi \'b3ykami, a\'bf w\~ko\'f1cu z szyjki buk\'b3aka sp\'b3yn\'ea\'b3a ostatnia kropla. W\'f3wczas zrozumia\'b3a.
\par - Ach, Conanie! - za\'b3ama\'b3a r\'eace - dlaczego\'9c mi na to pozwoli\'b3? Wypi\'b3am wszystko, wszystko! Ju\'bf nic dla ciebie nie zosta\'b3o!
\par - Nie becz! - burkn\'b9\'b3 - si\'b3y tracisz!
\par Wyprostowa\'b3 si\'ea, cisn\'b9\'b3 precz pr\'f3\'bfny buk\'b3ak.
\par - Dlaczego\'9c mi nie przerwa\'b3, dlaczego? - szlocha\'b3a.
\par Nawet na ni\'b9 nie spojrza\'b3. Sta\'b3 wynios\'b3y, milcz\'b9cy i nienawi\'9c\'e6 p\'b3on\'ea\'b3a w jego wzroku utkwionym w tajemniczych, purpurowych mg\'b3ach \'9cciel\'b9cych si\'ea na horyzoncie. Powolnym ruchem ujmowa\'b3 r\'eakoje\'9c\'e6 szabli.
\par Cymmeryjczyk ju\'bf wiedzia\'b3, \'bfe oto zbli\'bfa si\'ea do kresu swej w\'eadr\'f3wki, ale przeciwko tej pewno\'9cci buntowa\'b3o si\'ea w nim nami\'eatne, dzikie, barbarzy\'f1skie umi\'b3owanie \'bfycia. Nie do cna wyczerpany, czu\'b3 przecie, \'bf
e jeszcze dzie\'f1 pod tym morderczym s\'b3o\'f1cem - a padnie. Dziewczyna by\'b3a ju\'bf zupe\'b3nie wycie\'f1czona. Czy\'bf nag\'b3y jak piorun, mi\'b3osierny cios nie jest lepszy od d\'b3ugiego konania? Czy pozwoli\'e6, by cierpia\'b3a okrutne m\'ea
ki pragnienia - nie na d\'b3ugo je przecie\'bf ugasi\'b3a - pozwoli\'e6 jej cierpie\'e6 straszliwe katusze, zanim nie przyjd\'b9 maligna i \'9cmier\'e6? O, nie! To by\'b3aby lito\'9c\'e6 fa\'b3szywa! Cal po calu wysuwa\'b3 z pochwy szabl\'ea.
\par Wtem znieruchomia\'b3. Hen, w oddali, w po\'b3udniowej stronie pustyni, co\'9c l\'9cni\'b3o w\~rozpalonym powietrzu.
\par Przywidzenie, pomy\'9cla\'b3 ze z\'b3o\'9cci\'b9, jeden z tych przekl\'eatych mira\'bfy, kt\'f3rymi mami cz\'b3eka pustynia. Przytkn\'b9\'b3 d\'b3o\'f1 do oczu, na wp\'f3\'b3 o\'9clep\'b3ych od s\'b3o\'f1ca - i zda\'b3o mu si\'ea, \'bfe widzi wie\'bf
e, minarety, b\'b3yszcz\'b9ce mury. Patrzy\'b3 nieufnie, czekaj\'b9c, kiedy mira\'bf zblednie i\~rozwieje si\'ea w nico\'9c\'e6. Natala przesta\'b3a szlocha\'e6. Z wysi\'b3kiem d\'9fwign\'ea\'b3a si\'ea na kolana i tak\'bfe wpatrywa\'b3a si\'ea
w migotliwe zjawisko.
\par - C\'f3\'bf to takiego, Conanie? - szepn\'ea\'b3a cicho, aby nie zbudzi\'e6 nadziei. - Miasto czy z\'b3uda?
\par Cymmeryjczyk nie odpowiada\'b3. Kilkakrotnie zamkn\'b9\'b3 i podni\'f3s\'b3 powieki, to w bok spogl\'b9da\'b3, to wprost na miasto - a ono nie znika\'b3o, nie ulatnia\'b3o si\'ea, trwa\'b3o.
\par - Licho wie! - mrukn\'b9\'b3. - Tak czy owak, upewni\'e6 si\'ea nam trzeba.
\par Wsun\'b9\'b3 szabl\'ea z powrotem do pochwy. Pochyli\'b3 si\'ea i wzi\'b9\'b3 Natal\'ea na r\'eace z tak\'b9 lekko\'9cci\'b9, jakby by\'b3a niemowl\'eaciem.
\par - Nie trud\'9f si\'ea, Conanie - broni\'b3a si\'ea - podo\'b3am, pu\'9c\'e6 mnie!
\par - Nie widzisz, ile tu kamieni - burkn\'b9\'b3 gniewnie - to\'bf by\'9c na strz\'eapy zdar\'b3a te swoje pantofelki! - wskaza\'b3 ruchem g\'b3owy jej delikatne, seledynowe sanda\'b3ki. - A nam trza si\'ea spieszy\'e6, \'bfeby tam doj\'9c\'e6
przed zachodem.
\par Nadzieja na uratowanie \'bfycia wla\'b3a nowe si\'b3y w stalowe mi\'ea\'9cnie Cymmeryjczyka. Brn\'b9\'b3 przez piaszczyste wydmy z takim wigorem, jakby dopiero co wyruszy\'b3 w drog\'ea. Cz\'b3owiek cywilizowany dawno by ducha wyzion\'b9\'b3
, gdy on - barbarzy\'f1ca z barbarzy\'f1c\'f3w - nadal, niczym dziki kot, walczy\'b3 o przetrwanie.
\par Conan i Natala cudem wynie\'9cli g\'b3owy z pogromu armii ksi\'eacia Almurica, owej rozpasanej, pstrej hordy, kt\'f3ra ci\'b9gn\'b9c tropem pobitego rebelianta, ksi\'b9\'bf\'eacia Koth, przewali\'b3a si\'ea z furi\'b9
burzy piaskowej przez ziemie Shem i we krwi utopi\'b3a rubie\'bfe Stygii. Po czym - jeno ju\'bf z w\'b3adyk\'b9 stygijskim na karku - przedar\'b3a si\'ea przez mroczne dziedziny kr\'f3lestwa Kush i wreszcie, osaczona, zosta\'b3a na skraju po\'b3
udniowej pustyni wyr\'bfni\'eata do ostatniego cz\'b3owieka. Niczym wartki strumie\'f1, kt\'f3ry, p\'b3yn\'b9c na po\'b3udnie, traci\'b3 obfito\'9c\'e6 swych w\'f3d, aby w ko\'f1cu ca\'b3kiem wsi\'b9kn\'b9\'e6 w piach - tak kurczy\'b3y si\'ea
szeregi tej armii awanturnik\'f3w, \'bfo\'b3dak\'f3w najemnych, w\'b3\'f3czykij\'f3w, a ich bielej\'b9ce ko\'9cci znaczy\'b3y drog\'ea od wy\'bfyn kotyjskich po pustyni\'ea po\'b3udnia.
\par W\'b3a\'9cnie tam dokona\'b3a si\'ea rze\'9f. Dru\'bfyny Stygijczyk\'f3w i Kushyt\'f3w zwar\'b3y si\'ea jak z\'eaby potrzasku i nie wypu\'9cci\'b3y ju\'bf \'b3upu ze \'9cmiertelnego u\'9ccisku. Conan Cymmeryjczyk w ostatniej chwili dopad\'b3 jakiego\'9c
wielb\'b3\'b9da, porwa\'b3 na\'f1 dziewczyn\'ea - i tym sposobem unikn\'eali okrutnego losu. Ale otwiera\'b3a si\'ea przed nimi jedna tylko droga ucieczki - na martw\'b9, straszn\'b9 pustyni\'ea.
\par Natala pochodzi\'b3a z Brythunii. Conan dostrzeg\'b3 j\'b9 pewnego razu na targu niewolnik\'f3w, w jednym ze zdobytych przez hordy Almurica miast shemickich, a jako \'bfe bardzo przypad\'b3a mu do serca - przyw\'b3aszczy\'b3 j\'b9 sobie, nikogo nie pytaj
\'b9c o zdanie. Ona sama z rado\'9cci\'b9 przyj\'ea\'b3a nowy obr\'f3t losu, c\'f3\'bf bowiem lepszego mog\'b3o j\'b9 czeka\'e6? Jeno seraj shemicki, a dla kobiet owej hyboryjskiej ery nic gorszego nad seraj shemicki nie istnia\'b3o.
\par Natala i Conan przez wiele dni musieli ucieka\'e6 w g\'b3\'b9b pustyni, poniewa\'bf sfora stygijskich je\'9fd\'9fc\'f3w \'9cciga\'b3a ich z i\'9ccie wilcz\'b9 zajad\'b3o\'9cci\'b9. Gdy wreszcie poniecha\'b3a pogoni, uciekinierom nie pozosta\'b3a \'bf
adna inna droga pr\'f3cz drogi przed siebie. Jechali przeto przed siebie, wypatruj\'b9c wody, dop\'f3ki nie pad\'b3 wielb\'b3\'b9d, ich wybawca. Dalej musieli i\'9c\'e6 pieszo, brn\'b9c po kolana w gor\'b9cych piaskach, cierpi\'b9
c okropne katusze. Dziewczyna, cho\'e6 silna, obozowym \'bfyciem zahartowana do trud\'f3w jak ma\'b3o kt\'f3ra z kobiet tej twardej przecie\'bf epoki - w ko\'f1cu opad\'b3a z si\'b3, mimo \'bfe niezmordowany barbarzy\'f1ca chroni\'b3 j\'b9, jak m\'f3g\'b3
.
\par Piekielny \'bfar la\'b3 si\'ea z nieba na czarne, zmierzwione w\'b3osy Conana. Fale mdl\'b9cej mg\'b3y i mrocznego ot\'eapienia m\'f3zg mu zalewa\'b3y, lecz on si\'ea nie poddawa\'b3 i szed\'b3, zaciskaj\'b9c z\'eaby, dalej i dalej, wiedzia\'b3 ju\'bf
bowiem na pewno, \'bfe miasto rzeczywiste mieli przed sob\'b9, nie mira\'bf. C\'f3\'bf ich tam czeka? Jacy nowi wrogowie? Jacy by nie byli - z cia\'b3a uczynieni b\'ead\'b9, a\~cia\'b3o mo\'bfna przecie ubi\'e6 w walce. Niczego wi\'eacej barbarzy\'f1
ca nie czeka\'b3.
\par S\'b3o\'f1ce chyli\'b3o si\'ea ju\'bf ku zachodowi, gdy stan\'eali pod wielk\'b9 bram\'b9, zanurzeni nareszcie w koj\'b9cym cieniu. Conan z ulg\'b9 rozprostowa\'b3 zbola\'b3e od d\'9fwigania dziewczyny ramiona. Na jakie\'9c trzydzie\'9cci st\'f3p w g\'f3r
\'ea wznosi\'b3y si\'ea zielonkawe mury, tak przedziwnie l\'9cni\'b9ce, jakby ze szk\'b3a by\'b3y. Conan przebieg\'b3 wzrokiem blanki, lecz nie dojrza\'b3 nikogo. Krzykn\'b9\'b3 wi\'eac z ca\'b3ej mocy pot\'ea\'bfnych p\'b3uc - odpowiedzia\'b3
a mu cisza. J\'b9\'b3 \'b3omota\'e6 w bram\'ea r\'eakoje\'9cci\'b9 szabli - i wzbudzi\'b3 jedynie g\'b3uche echo. Natala, strwo\'bfona martw\'b9 cisz\'b9, dr\'bfa\'b3a skulona, a tymczasem Conan, zniecierpliwiony daremnymi wysi\'b3kami, ca\'b3ym swym ci
\'ea\'bfarem napar\'b3 na wrota - a one niespodzianie ust\'b9pi\'b3y i bez jednego skrzypni\'eacia pocz\'ea\'b3y si\'ea otwiera\'e6. Barbarzy\'f1ca odskoczy\'b3, spr\'ea\'bfysty jak puma - i z dobyt\'b9 szabl\'b9 zamar\'b3, got\'f3
w do obrony. Dziewczyna krzykn\'ea\'b3a.
\par Tu\'bf za bram\'b9 cz\'b3ek jaki\'9c le\'bfa\'b3. Conan badawczo przypatrywa\'b3 si\'ea cia\'b3u przez dobr\'b9 chwil\'ea, po czym podni\'f3s\'b3 wzrok - i ujrza\'b3 przestronny dziedziniec, otoczony \'b3ukami arkad i\~budowlami l\'9cni\'b9
cymi - podobnie jak mury - zielonkawym \'9cwiat\'b3em, za\'9c ponad nimi wznosi\'b3y si\'ea smuk\'b3e wie\'bfe minaret\'f3w i przysadziste kopu\'b3y. A nigdzie ani \'9cladu \'bfycia. Po\'9crodku pustej przestrzeni sta\'b3
a czworoboczna studnia. Jej widok uradowa\'b3 barbarzy\'f1c\'ea, kt\'f3ry gard\'b3o mia\'b3 ju\'bf wysch\'b3e na wi\'f3r i j\'eazyk oblepiony szorstkim py\'b3em. Porwa\'b3 Natal\'ea za r\'eak\'ea, wci\'b9gn\'b9\'b3 na dziedziniec i zawar\'b3 ci\'ea\'bf
kie wrota.
\par - \'afyje? - wyszepta\'b3a z trwog\'b9, wskazuj\'b9c bezw\'b3adne cia\'b3o m\'ea\'bfa ros\'b3ej budowy i w sile m\'easkich lat, nie r\'f3\'bfni\'b9cego si\'ea niczym prawie od przeci\'eatnego cz\'b3eka rasy hyboryjskiej, opr\'f3cz mo\'bfe sk\'f3
ry nieco bardziej \'bf\'f3\'b3tej i oczu nieco bardziej sko\'9cnych. Ubrany by\'b3 w\~purpurow\'b9 tunik\'ea z jedwabiu, u boku mia\'b3 kr\'f3tki miecz w pochwie wysadzanej z\'b3otem, na nogach wysoko plecione sanda\'b3y. Conan ostro\'bfnie dotkn\'b9\'b3
cia\'b3a. Zimne by\'b3o, bez \'9cladu \'bfycia.
\par - Nawet nie raniony - zdziwi\'b3 si\'ea Cymmeryjczyk - a martwy jak Almuric, kiedy go Stygijczycy naszpikowali strza\'b3ami. No, ale do\'9c\'e6 o tym. Trup - nie trup, trza si\'ea nam napi\'e6. Na Croma! Osusz\'ea t\'ea studni\'ea!
\par Nie by\'b3o mu to dane. Lustro wody migota\'b3o dobrych czterdzie\'9cci st\'f3p w dole, a\~\'bfadnego naczynia, sznura \'bfadnego nie by\'b3o w pobli\'bfu. Rozsierdzi\'b3 si\'ea barbarzy\'f1ca, \'bfe maj\'b9c ju\'bf wod\'ea w zasi\'eagu wzroku, dosi\'eagn
\'b9\'e6 jej nie mo\'bfe. Rozgl\'b9da\'b3 si\'ea gor\'b9czkowo, nie wiedz\'b9c, co pocz\'b9\'e6 w takim po\'b3o\'bfeniu, gdy wtem dziewczyna krzykn\'ea\'b3a przera\'9fliwie.
\par Ze wzniesionym mieczem, z furi\'b9 w b\'b3\'eadnych oczach, porywa\'b3 si\'ea na\'f1 \'f3w m\'b9\'bf, kt\'f3rego uzna\'b3 za trupa. Tym razem wszelako Cymmeryjczyk nie traci\'b3 czasu na pr\'f3\'bfne deliberacje. Rykn\'b9\'b3 wojowniczo i ze \'9cwistem ci
\'b9\'b3 szabl\'b9. G\'b3owa napastnika uderzy\'b3a o\~kamienne p\'b3yty, struga krwi trysn\'ea\'b3a z szyi niczym z g\'b3adko przeci\'eatego pnia, cia\'b3o zatoczy\'b3o si\'ea i - wci\'b9\'bf wznosz\'b9c miecz - run\'ea\'b3o.
\par - Martwy\'9c wreszcie - warkn\'b9\'b3 Conan - czyli jeszcze nie? A c\'f3\'bf to za przekl\'eate miasto?!
\par Natala, z twarz\'b9 ukryt\'b9 w d\'b3oniach, dr\'bfa\'b3a jak listek osiki. Zerkn\'ea\'b3a wreszcie trwo\'bfliwie przez palce - i zaj\'eacza\'b3a z przera\'bfenia.
\par - Zabij\'b9 nas, Conanie! Zabij\'b9 za to, co\'9c uczyni\'b3!
\par - A c\'f3\'bfem mia\'b3 uczyni\'e6? Czeka\'e6, a\'bf mnie rozp\'b3ata? - powi\'f3d\'b3 doko\'b3a bacznym spojrzeniem. W ciemnych arkadach nie dostrzeg\'b3 \'bfadnego ruchu, panowa\'b3a cisza zupe\'b3na.
\par - Ani \'bfywej duszy - mrukn\'b9\'b3 uspokojony - ukryj\'ea go, a dobrze.
\par Za pas chwyciwszy d\'9fwign\'b9\'b3 trupa, za d\'b3ugie w\'b3osy podni\'f3s\'b3 uci\'eat\'b9 g\'b3ow\'ea - i tak, na po\'b3y nios\'b9c, na po\'b3y wlok\'b9c, szed\'b3 z nim ku studni.
\par - Nam si\'ea nie napi\'e6 - za\'9cmia\'b3 si\'ea szyderczo - pij\'bfe ty!
\par Przerzuci\'b3 cia\'b3o przez zr\'b9b, ciskaj\'b9c za nim g\'b3ow\'ea. Po chwili z g\'b3\'eabiny dolecia\'b3 g\'b3uchy plusk.
\par - A krew, Conanie? Zosta\'b3a krew - szepn\'ea\'b3a dziewczyna.
\par - Wi\'eacej jej rozlej\'ea, gdy nie najdziem wody - z gro\'9fb\'b9 w g\'b3osie odrzek\'b3 barbarzy\'f1ca, kt\'f3ry cierpliwo\'9cci\'b9 nigdy nie grzeszy\'b3, a tym mniej, gdy g\'b3odny by\'b3 i spragniony. Dziewczyna ze strachu zapomnia\'b3
a o pragnieniu i g\'b3odzie, ale nie Conan.
\par - P\'f3jd\'9fmy tam, do pa\'b3acu. Jest tu chyba u licha kto\'9c \'bfywy.
\par - O, Conanie! - obj\'ea\'b3a go mocno, dr\'bf\'b9c na ca\'b3ym ciele - boj\'ea si\'ea, boj\'ea! To miasto duch\'f3w i trup\'f3w! Wracajmy na pustyni\'ea! Lepiej skona\'e6 od \'bfaru ni\'bf od mocy nieczystych!
\par - Ano wr\'f3cimy na pustyni\'ea, wr\'f3cimy - burcza\'b3 gniewnie - ale nie pierwej, a\'bf nas na \'b3eb na szyj\'ea zrzuc\'b9 z tych mur\'f3w. Musz\'ea znale\'9f\'e6 wod\'ea, cho\'e6by mi przysz\'b3o wszystkie g\'b3owy w tym mie\'9ccie postr\'b9ca\'e6!
\par - A je\'bfeli im te g\'b3owy odrastaj\'b9? - trz\'b9s\'b3 si\'ea jej g\'b3os z przera\'bfenia.
\par - Tedy b\'ead\'ea je \'9ccina\'b3, p\'f3ki ca\'b3kiem nie odpadn\'b9 - odpar\'b3 che\'b3pliwie. - Trzymaj si\'ea mnie i pod \'bfadnym pozorem nie uciekaj, chyba, \'bfe tak ka\'bf\'ea.
\par }{\fs24\kerning24 - Do}{\f76\fs24\kerning24 brze, Conanie - szepn\'ea\'b3a cichutko, \'9cmiertelnie zal\'eakniona, i sz\'b3a za nim tu\'bf, tu\'bf, tak, \'bfe czu\'b3 ciep\'b3o jej oddechu na plecach oraz, ku swej irytacji, jej sanda\'b3ki, depcz\'b9
ce mu po pi\'eatach.
\par Zapad\'b3 ju\'bf zmierzch, nape\'b3niaj\'b9c tajemnicze miasto purpurowymi cieniami. Przeszli przez arkadowe przej\'9ccie i znale\'9fli si\'ea w wielkiej sali, kt\'f3rej sufit, pod\'b3oga i \'9c
ciany - pokryte tkaninami z aksamitu o fantastycznych wzorach, za\'9c g\'f3r\'b9 obwiedzione z\'b3ocistym fryzem - by\'b3y z tego samego szklistego, zielonkawego kamienia co i mury miasta. Pod\'b3og\'ea wy\'9cciela\'b3y puszyste sk\'f3
ry i rozrzucone w nie\'b3adzie poduszki z at\'b3asu. Przez \'b3ukowate wej\'9ccia mo\'bfna by\'b3o dojrze\'e6 amfilady dalej po\'b3o\'bfonych komnat. Przebyli ciekawie kilka z nich, podobnych do siebie jak krople wody. Nigdzie \'bfywego duch
a, a jednak Cymmeryjczyk rozgl\'b9da\'b3 si\'ea podejrzliwie i co\'9c do siebie pomrukiwa\'b3. Ani chybi by\'b3 tu kto\'9c przed chwil\'b9. Oto ta sofa - jeszcze ciep\'b3a. Na tej poduszce - kto\'9c niedawno siedzia\'b3. W powietrzu unosi si\'ea s\'b3
odka wo\'f1 perfum - kto\'9c t\'eady przechodzi\'b3.
\par }{\fs24\kerning24 Nie}{\f76\fs24\kerning24 rzeczywista aura spowija\'b3a pa\'b3ac, wy\'9cniony - zda si\'ea - w narkotycznym \'9cnie. Jedne komnaty sta\'b3y w zupe\'b3nych ciemno\'9cciach - te omijali - inne ton\'ea\'b3y w \'b3agodnej po\'9cwiacie, p\'b3
yn\'b9cej z wn\'eatrza drogich kamieni iskrz\'b9cych si\'ea na \'9ccianach. Kiedy tak szli, b\'b3\'b9dz\'b9c zdumionymi spojrzeniami po bajecznych wspania\'b3o\'9cciach pa\'b3acu, Natala nagle krzykn\'ea\'b3a, kurczowo za rami\'ea chwytaj\'b9
c Conana. Szarpn\'b9\'b3 si\'ea i obr\'f3ci\'b3, wypatruj\'b9c wroga.
\par - Co jest? - warkn\'b9\'b3, nie widz\'b9c nikogo. - Nie \'b3ap mnie nigdy za to rami\'ea, bo ze sk\'f3ry obedr\'ea! Czemu\'9c krzycza\'b3a?
\par - Sp\'f3jrz! - wskaza\'b3a dr\'bf\'b9c\'b9 r\'eak\'b9.
\par Cymmeryjczyk prze\'b3kn\'b9\'b3 \'9clin\'ea. Na b\'b3yszcz\'b9cym hebanowym stole l\'9cni\'b3a z\'b3ota zastawa - naczynia pe\'b3ne jad\'b3a i napoju. A w sali nikogo nie by\'b3o.
\par - Uczta! - niemal westchn\'b9\'b3 barbarzy\'f1ca - prawdziwa uczta!
\par - Przecie\'bf jej nie tkniemy? - w g\'b3osie dziewczyny g\'b3\'f3d walczy\'b3 z obaw\'b9 - Bo je\'9cli kto\'9c nadejdzie...
\par - Lir an mannanam mac lir! - bluzn\'b9\'b3 Conan wszetecznymi s\'b3owy. U\'b3api\'b3 Natal\'ea za kark i bez ceregieli pchn\'b9\'b3 na z\'b3ocone krzese\'b3ko, stoj\'b9ce u ko\'f1ca sto\'b3u. - Kiszki si\'ea w cz\'b3eku skr\'eacaj\'b9, a ona si\'ea
na drzwi ogl\'b9da! Jedz\'bfe.
\par Sam rozpar\'b3 si\'ea w drugim ko\'f1cu sto\'b3u, chwyci\'b3 nefrytowy puchar, przechyli\'b3 i opr\'f3\'bfni\'b3 kilkoma wielkimi \'b3ykami. Dla jego gard\'b3a, wyschni\'eatego na wi\'f3r, \'f3w ostry nap\'f3j, podobny nieco do czerwoneg
o wina o nie znanym, egzotycznym smaku, by\'b3 niczym nektar. Ugasiwszy pierwsze pragnienie z wilczym apetytem rzuci\'b3 si\'ea na jad\'b3o, na owe mi\'easiwa pierwszy raz widziane, wykrojone z jakich\'9c obcych mu zwierz\'b9t, na owoce o kszta\'b3
tach przedziwnych. Dzbany, amfory, talerze - wszystko misternej, cudownej roboty, zasi\'ea sztu\'e6ce by\'b3y ze szczerego z\'b3ota. Nie tkn\'b9\'b3 ich wszelako Cymmeryjczyk, rw\'b9c paluchami kawa\'b3y mi\'easa, szarpi\'b9c je silnymi z\'ea
bami. Barbarzy\'f1ca nie nale\'bfa\'b3 zreszt\'b9 nigdy do wykwintnych biesiadnik\'f3w. Maniery jego cywilizowanej towarzyszki by\'b3y nieco bardziej okrzesane, cho\'e6 i\~ona po\'bfywia\'b3a si\'ea bardzo po\'9cpiesznie, z wielkim apetytem. W g\'b3
owie poch\'b3aniaj\'b9cego cudaczn\'b9 straw\'ea Conana b\'b3ysn\'ea\'b3o nagle podejrzenie, \'bfe przecie\'bf to wszystko mo\'bfe by\'e6 zatrute - wnet jednak porzuci\'b3 t\'ea obaw\'ea, uznawszy, \'bfe lepiej od trucizny mrze\'e6 ni\'9fli z g\'b3odu.
\par Gdy si\'ea ju\'bf dobrze najad\'b3 i napi\'b3, rozsiad\'b3 si\'ea wygodnie i czkn\'b9\'b3 z wielk\'b9 ulg\'b9. Zaiste, w tym opustosza\'b3ym pa\'b3acu musz\'b9 by\'e6 jacy\'9c ludzie, skoro jest \'9cwie\'bfe jad\'b3o. Nie wiedzie\'e6 nawet, czy w ka\'bf
dym z tych mrocznych k\'b9t\'f3w nie czai si\'ea jaki\'9c wr\'f3g. Ale czai si\'ea, czy nie czai - by\'b3o Cymmeryjczykowi, ufaj\'b9cemu w sw\'b9 moc, oboj\'eatne. Poczu\'b3 senno\'9c\'e6 i pomy\'9cla\'b3, \'bfe dobrze by by\'b3o wyci\'b9gn\'b9\'e6 si\'ea
na jednej z tych mi\'eakkich otoman i pospa\'e6 sobie czas jaki\'9c.
\par Natala, zaspokoiwszy pragnienie i g\'b3\'f3d, nie wyzby\'b3a si\'ea wszelako swoich obaw. Ani my\'9cla\'b3a o drzemce. Wielkimi, przepi\'eaknymi oczyma wpatrywa\'b3a si\'ea z napi\'eaciem w ciemne \'b3uki arkad, za kt\'f3rymi czyha\'b3
o niewiadome, nieznane, a silnie dzia\'b3aj\'b9ce na jej wyobra\'9fni\'ea, bo mroczne, tajemnicze i milcz\'b9ce. Komnata zda\'b3a jej si\'ea nagle znacznie wi\'eaksza ni\'bf pierwej, st\'f3\'b3 znacznie d\'b3u\'bfszy, za\'9c
ona sama - znacznie bardziej oddalona od ponurego olbrzyma, ni\'bfby sobie tego \'bfyczy\'b3a. Poderwa\'b3a si\'ea wi\'eac szybko, obieg\'b3a st\'f3\'b3 i przycupn\'ea\'b3a na kolanie swego ogromnego opiekuna, trwo\'bfnym wzrokiem obrzucaj\'b9c komnat
\'ea i s\'b9siednie sale, z\~kt\'f3rych jedne ton\'ea\'b3y w mi\'eakkiej po\'9cwiacie, za\'9c inne by\'b3y zupe\'b3nie ciemne. W te w\'b3a\'9cnie patrzy\'b3a z\~najwi\'eakszym napi\'eaciem.
\par - Chod\'9fmy ju\'bf, Conanie, chod\'9fmy st\'b9d! - b\'b3aga\'b3a. - Czuj\'ea tu z\'b3o!
\par - Nie kracz! Nic si\'ea nam jako\'9c z\'b3ego nie... - zacz\'b9\'b3, gdy wtem co\'9c zaszele\'9cci\'b3o, a w tej ciszy by\'b3 to szmer z\'b3owrogi. Conan porwa\'b3 si\'ea, spr\'ea\'bfysty jak pantera, dziewczyna jak pi\'f3rko sfrun\'ea\'b3
a z jego kolan, a on ju\'bf sta\'b3, z szabl\'b9 dobyt\'b9, napi\'eaty, got\'f3w na spotkanie z ka\'bfdym wrogiem. Szmer nie powt\'f3rzy\'b3 si\'ea ju\'bf i Cymmeryjczyk, bezg\'b3o\'9cnie niczym wielki kot, z\~g\'b3ow\'b9 w prz\'f3d wysuni\'eat\'b9
, wtulon\'b9 mi\'eadzy pot\'ea\'bfne ramiona, skrada\'b3 si\'ea w stron\'ea, z kt\'f3rej dobieg\'b3 \'f3w d\'9fwi\'eak, a dziewczyna, skulona i dr\'bf\'b9ca, post\'eapowa\'b3a za nim.
\par Stan\'eali u progu s\'b9siedniej komnaty i barbarzy\'f1ca znieruchomia\'b3 niczym lew przed skokiem, za\'9c Natala, powolutku wysuwaj\'b9c g\'b3ow\'ea, z obaw\'b9 wyziera\'b3a zza jego ramienia. Komnata ton\'ea\'b3a w mroku, zaledwie rozproszonym s\'b3ab
\'b9 po\'9cwiat\'b9, wpadaj\'b9c\'b9 z sali, w kt\'f3rej mia\'b3a miejsce ich suta uczta. Na podwy\'bfszeniu, podobnym do skrzyni lub sarkofagu, wyci\'b9gni\'eaty na plecach, sk\'b9pany w bladym \'9cwietle, le\'bfa\'b3 kto\'9c, przypominaj\'b9cy do z\'b3
udzenia owego m\'ea\'bfa, kt\'f3rego Conan wrzuci\'b3 do studni, tyle \'bfe ten le\'bf\'b9cy ubrany by\'b3 z wi\'eakszym przepychem: ca\'b3y obsypany drogimi kamieniami wprost iskrzy\'b3 si\'ea jak brylant. Nie mo\'bfna by\'b3o rozpozna\'e6, czy tylko
\'9cpi, czy pogr\'b9\'bfony jest w \'9cnie wiecznym. Zn\'f3w da\'b3 si\'ea s\'b3ysze\'e6 z\'b3owr\'f3\'bfbny szmer, jakby kto\'9c odsun\'b9\'b3 zas\'b3on\'ea. Niczym spr\'ea\'bfyna odskoczy\'b3 Conan, przyci\'b9gn\'b9\'b3 dziewczyn\'ea do siebie i d\'b3
oni\'b9 sw\'b9 pot\'ea\'bfn\'b9 zamkn\'b9\'b3 jej usta, a ostatnia by\'b3a pora po temu.
\par Stamt\'b9d, gdzie stali, nie by\'b3o ju\'bf wida\'e6 podwy\'bfszenia z wyci\'b9gni\'eatym na\'f1 ludzkim cia\'b3em, jedynie na \'9ccianie komnaty rysowa\'b3 si\'ea jego mroczny cie\'f1. I oto zbli\'bfa\'b3 si\'ea do\'f1 z\~wolna inny, bezkszta\'b3
tny, olbrzymi cie\'f1 i sun\'b9\'b3 po \'9ccianie taki czarny, tak straszny, \'bfe nawet Cymmeryjczyk zmartwia\'b3. Nie by\'b3 to bowiem cie\'f1 ludzkiej istoty i nie by\'b3 to cie\'f1 \'bfadnego zwierza. Takiego cienia nie widzia\'b3 jeszcze w swym \'bf
yciu, przeto ciekawo\'9c\'e6 - silniejsza w\~nim od strachu - popycha\'b3a olbrzyma naprz\'f3d i tylko instynkt jaki\'9c w miejscu go hamowa\'b3. Natala, z szeroko otwartymi, znieruchomia\'b3ymi jak ptak w obliczu w\'ea\'bfa \'9frenicami, oddycha\'b3a gwa
\'b3townie - i w grobowej ciszy s\'b3ycha\'e6 by\'b3o jedynie \'f3w spazmatyczny oddech. Ci\'ea\'bfki jak czarna chmura cie\'f1 ju\'bf ogarn\'b9\'b3 cz\'b3owieka i \'b3o\'bfe i przez chwil\'ea bez ruchu pi\'eatrzy\'b3 si\'ea na \'9ccianie, po czym spe\'b3
z\'b3 powoli i leniwie. Ujrzeli znowu cie\'f1 \'b3o\'bfa. \'a3o\'bfe za\'9c by\'b3o puste.
\par Konwulsyjne wstrz\'b9sy, pierwsze oznaki napadu histerii pocz\'ea\'b3y przebiega\'e6 przez cia\'b3o dziewczyny, Conan tedy - aby j\'b9 przywie\'9c\'e6 do opami\'eatania - zmuszony by\'b3 u\'bfy\'e6 swej d\'b3oni. Czu\'b3 przecie i sam lodowate zimno w
\'bfy\'b3ach. Nic na \'9cwiecie nie mog\'b3o go przerazi\'e6, nic nie zdo\'b3a\'b3o przej\'b9\'e6 trwog\'b9 nieustraszonego serca, bij\'b9cego w tej pot\'ea\'bfnej piersi - ale przecie\'bf to, co ujrza\'b3, nie pochodzi\'b3o chyba z tego \'9cwiata.
\par Przemo\'bfna ciekawo\'9c\'e6 zwyci\'ea\'bfy\'b3a wszak\'bfe odr\'eatwienie i Cymmeryjczyk - nie bacz\'b9c na nic, got\'f3w na wszystko - wkroczy\'b3 do mrocznej komnaty, zwarty w sobie jak tygrys. Zia\'b3a pustk\'b9. I puste sta\'b3o podwy\'bf
szenie, obite jedwabn\'b9 materi\'b9, w kt\'f3r\'b9 wsi\'b9ka\'b3a w\'b3a\'9cnie kropla krwi, mieni\'b9c si\'ea jak drogocenny kamie\'f1. Ujrza\'b3a j\'b9 Natala i krzykn\'ea\'b3a z trwogi, co Conan jej wybaczy\'b3, bo i on poczu\'b3 na gardle lodowaty u
\'9ccisk grozy. A wi\'eac spoczywa\'b3 tu cz\'b3owiek, a\~potem nadci\'b9gn\'ea\'b3o co\'9c strasznego i \'f3w cz\'b3owiek znikn\'b9\'b3. Ale c\'f3\'bf go porwa\'b3o, co go unios\'b3o, jakie\'bf to si\'b3y nieziemskie czaj\'b9 si\'ea w tajemniczych zak
\'b9tkach mrocznego pa\'b3acu?
\par Barbarzy\'f1ca uj\'b9\'b3 dziewczyn\'ea za r\'eak\'ea, zdecydowany opu\'9cci\'e6 t\'ea okropn\'b9 sal\'ea \endash i\~zamar\'b3. Z daleka, od strony, z kt\'f3rej nadeszli, da\'b3 si\'ea s\'b3ysze\'e6 cichy odg\'b3os krok\'f3w, rozmno\'bfony tysi\'b9
ckrotnym echem. Kto\'9c zbli\'bfa\'b3 si\'ea bez w\'b9tpienia, a szed\'b3 zapewne boso lub w bardzo delikatnym obuwiu. Cymmeryjczyk, czujny jak wilk, natychmiast uskoczy\'b3 w bok i\~poci\'b9gn\'b9\'b3 za sob\'b9 dziewczyn\'ea, licz\'b9c na to, \'bfe zdo
\'b3aj\'b9 wydosta\'e6 si\'ea na dziedziniec nie t\'b9 drog\'b9, kt\'f3r\'b9 tu przybyli, lecz poprzez inne sale, unikaj\'b9c w ten spos\'f3b spotkania z tym, kto nadchodzi\'b3 - kimkolwiek by\'b3.
\par Nie zd\'b9\'bfyli jednak przebiec pierwszej komnaty, kiedy rozchylana jedwabna zas\'b3ona zaszumia\'b3a tu\'bf za ich plecami. Wysoki m\'b9\'bf patrzy\'b3 wprost na nich.
\par Nie r\'f3\'bfni\'b3 si\'ea niemal niczym od zmartwychwsta\'b3ego trupa, wrzuconego do studni, i od nieszcz\'ea\'9cnika, porwanego przez cie\'f1. Tako\'bf krzepki, w szacie purpurowej, przepasany suto sadzonym klejnotami pasem. W oczach o barwie prze\'9c
wietlonego s\'b3o\'f1cem bursztynu, sennych jak oczy lotofag\'f3w, nie mia\'b3 ani krzty ciekawo\'9cci, ani b\'b3ysku wrogo\'9cci. U jego boku wisia\'b3 kr\'f3tki miecz, ale m\'b9\'bf \'f3w do r\'eakoje\'9cci nawet d\'b3oni nie zbli\'bfy\'b3, stoj\'b9
c bez ruchu, jakby w nieziemskim roztargnieniu. Panowa\'b3a cisza jak makiem zasia\'b3, przerwana wreszcie przez nieznajomego, kt\'f3ry pocz\'b9\'b3 m\'f3wi\'e6. A m\'f3wi\'b3 g\'b3osem tak sennym i oboj\'eatnym, jakby zaczarowany odpowiada\'b3
na pytanie, kt\'f3re go nic nie obchodzi. M\'f3wi\'b3 w j\'eazyku, jakiego nie znali.
\par Cymmeryjczyk wypowiedzia\'b3 kilka stygijskich s\'b3\'f3w - i po stygijsku ozwa\'b3 si\'ea \'f3w m\'b9\'bf.
\par - Kim\'bfe jeste\'9ccie?
\par - Jestem Conan Cymmeryjczyk - odpar\'b3 dumnie barbarzy\'f1ca. - A ta dziewka pochodzi z Brythunii, na imi\'ea jej Natala. Powiedz nam, jak si\'ea zwie to miasto?
\par Nieznajomy milcza\'b3 przez dobr\'b9 chwil\'ea, a jego senne, jakby rozmodlone spojrzenie spocz\'ea\'b3o na dziewczynie. I zap\'b3on\'ea\'b3a w nim nami\'eatno\'9c\'e6.
\par - O ty, ze wszystkich zjaw, jakie widzia\'b3y me oczy, ty\'9c najpi\'eakniejsza, najdziwniejsza zjawa! Dziewico z\'b3ocistow\'b3osa, z jakich\'bfe l\'b9d\'f3w rozmarzonych tutaj przybywasz? Z\~Andarry czy z Tothry, a mo\'bfe z Kuth, usianego srebrnymi g}{
\fs24\kerning24 wiazdami?
\par }{\f76\fs24\kerning24 - Co? - zdenerwowa\'b3 si\'ea Conan, kt\'f3ry s\'b3ucha\'e6 pr\'f3\'bfnych wyraz\'f3w nie lubi\'b3.
\par Nieznajomy nie zwr\'f3ci\'b3 na\'f1 \'bfadnej uwagi i g\'b3osem pe\'b3nym zachwytu tak m\'f3wi\'b3:
\par - Prawdziwie, \'9cni\'b3em ju\'bf pi\'eakno\'9cci pi\'eakniejsze od ciebie, o zjawo cudowna, \'9cni\'b3em dziewice smuk\'b3e niczym gazele, \'9cni\'b3em panny o w\'b3osach tak ciemnych jak niezg\'b3\'eabione tajemnice nocy. Ale twa sk\'f3ra bia\'b3
a jako mleko mlecznej drogi, oczy przejrzyste jak pogodny poranek, a ty\'9c ca\'b3a s\'b3odka i powabu pe\'b3na niczym nektar z najs\'b3odszych kwiat\'f3w! P\'f3jd\'9f za mn\'b9, wejdziemy do mego \'b3o\'bfa, mi\'eakkiego jako puch \'b3ab\'eadzi, o najpi
\'eakniejsza z wy\'9cnionych!
\par Lekkim, bezszelestnym krokiem podszed\'b3 do Natali i wyci\'b9gn\'b9\'b3 do niej r\'eak\'ea, na kt\'f3r\'b9 spad\'b3 w tej\'bfe chwili mia\'bfd\'bf\'b9cy cios pi\'ea\'9cci Conana. Rami\'ea nieznajomego opad\'b3o, zachwia\'b3 si\'ea i ze zdumienia zamgli
\'b3y si\'ea jego oczy.
\par - A c\'f3\'bf to znowu! Zjawa \'9cmie r\'eak\'ea podnosi\'e6? - zawo\'b3a\'b3. - Zjawo niegodna! Zejd\'9f z\~mych oczu! Przepadnij! Id\'9f precz! Rozkazuj\'ea ci - zniknij!
\par - Raczej \'b3eb ci str\'b9c\'ea ni\'bf znikn\'ea! - sykn\'b9\'b3 w\'9cciekle Cymmeryjczyk, a ju\'bf szabla \'b3yska\'b3a w jego gar\'9cci. - Tak obcych witacie? Na Croma! Krew na te poduszeczki!
\par Senne zamroczenie w oczach nieznajomego ust\'b9pi\'b3o miejsca wyrazowi niebywa\'b3ego zdumienia, granicz\'b9cego z ol\'9cnieniem.
\par - Na Thoga! - krzykn\'b9\'b3. - Ty\'9c przecie \'bfyw! Naprawd\'ea \'bfyw! Kim wy jeste\'9ccie? Sk\'b9d przybywacie do Xuthalu?
\par - Z pustyni\'9cmy przyszli - ponuro wyja\'9cni\'b3 Conan. - Ledwo \'bfywi i g\'b3odni jak wilki wst\'b9pili\'9cmy do tego miasta o zachodzie s\'b3o\'f1ca, szukaj\'b9c k\'easa strawy - i oto nachodzimy st\'f3\'b3 suto zastawiony, jeno bez biesiadnik\'f3
w, tedy\'9cmy siedli i zaspokoili pragnienie i g\'b3\'f3d, chocia\'bf zap\'b3aci\'e6 nie mamy czym. W moim kraju go\'9c\'e6 zawdy po\'bfywi si\'ea bez zap\'b3aty, kiedy zg\'b3odnia\'b3y przyb\'eadzie i o straw\'ea
poprosi, ale tutaj inaczej jest pewnie, skoro\'9ccie tak cywilizowani! Przybyli\'9cmy z pustyni, nie uczynili\'9cmy nikomu \'bfadnej krzywdy i na pustyni\'ea pragniemy odej\'9c\'e6, by nigdy tu nie wraca\'e6 wi\'eacej, bo - na Croma! - nie podoba mi si
\'ea miasto, w kt\'f3rym trupy powstaj\'b9 z podniesionym mieczem, a \'9cpi\'b9cych jaki\'9c diabelski cie\'f1 po\'b3yka!
\par Ostatnie s\'b3owa Conana wywar\'b3y na nieznajomym piorunuj\'b9ce wra\'bfenie. Jego twarz po\'bf\'f3\'b3k\'b3a w okamgnieniu.
\par - Co\'9c rzek\'b3? Cie\'f1 po\'b3y...
\par - Cie\'f1 to by\'b3 czy nie cie\'f1, nie wiem - Cymmeryjczyk mia\'b3 si\'ea na baczno\'9cci. - Co\'9c, co przychodzi, po czym odchodzi, a z cz\'b3eka ostaje si\'ea jeno kropl}{\fs24\kerning24 a krwi.
\par }{\f76\fs24\kerning24 - Co\'9ccie widzieli? Co\'9ccie widzieli? - tamten trz\'b9s\'b3 si\'ea i g\'b3os mu si\'ea \'b3ama\'b3.
\par - Oto\'9cmy widzieli kogo\'9c le\'bf\'b9cego na wysokiej skrzyni - zacz\'b9\'b3 Conan - po czym zest\'b9pi\'b3 na\'f1 wielki cie\'f1, a kiedy sczez\'b3...
\par Nieznajomy nie s\'b3ucha\'b3. Wrzasn\'b9\'b3 przera\'9fliwie i rzuci\'b3 si\'ea do panicznej ucieczki, uderzaj\'b9c w gwa\'b3townym skr\'eacie o \'9ccian\'ea. Zachwia\'b3 si\'ea, lecz wnet odzyska\'b3 r\'f3wnowag\'ea \endash i\~pomkn\'b9\'b3 co si\'b3
w nogach amfilad\'b9 komnat, straszliwie rycz\'b9c. Conan sta\'b3 jak wryty, a\~dziewczyna, dr\'bf\'b9ca, rozdygotana, wczepi\'b3a si\'ea w jego rami\'ea. Krzyk nieznajomego ni\'f3s\'b3 si\'ea coraz dalej i dalej, powtarzany echem, odbitym od sklepie\'f1
niezliczonych sal. W pewnym momencie przerodzi\'b3 si\'ea w jaki\'9c straszny skowyt - i wszystko ucich\'b3o.
\par - Na Croma! - Conan dr\'bf\'b9c\'b9 r\'eak\'b9 otar\'b3 pot z czo\'b3a. - Op\'eatane to chyba miasto! Uchod\'9fmy st\'b9d co pr\'eadzej!
\par - Zmory! Zmory! Upiory, same upiory! - skamla\'b3a dziewczyna. - Zgubieni jeste\'9cmy, zgubieni! Oto\'9cmy ju\'bf w Piekle! Tak, to jest Piek\'b3o! My umarli\'9cmy, tam, na pustyni! A to s\'b9 nasze duchy! Duchyyy!
\par Krzycza\'b3a rozdzieraj\'b9co, wi\'eac barbarzy\'f1ca sw\'b9 ci\'ea\'bfk\'b9 \'b3ap\'b9 trzepn\'b9\'b3 j\'b9 w po\'9cladek. Wrzasn\'ea\'b3a tym donios\'b3ej.
\par - To\'bf duchy si\'ea tak nie dr\'b9! - zauwa\'bfy\'b3 Cymmeryjczyk, kt\'f3remu nie brakowa\'b3o poczucia humoru. - \'afyjemy, przecie s\'b3ysz\'ea. Ale je\'9cli b\'eadziem tu sta\'e6 - mo\'bfemy skonu doczeka\'e6. Ruszajmy!
\par Nie zdo\'b3ali przeby\'e6 jednej nawet komnaty, gdy nowy jaki\'9c d\'9fwi\'eak kaza\'b3 si\'ea im zatrzyma\'e6. Zn\'f3w kto\'9c nadchodzi\'b3. Kto\'9c - albo co\'9c. Drgn\'ea\'b3y nozdrza barbarzy\'f1cy, zw\'eazi\'b3y si\'ea jego \'9frenice - zwietrzy\'b3
delikatny zapach perfum, ten sam, kt\'f3ry unosi\'b3 si\'ea w pierwszej komnacie, do jakiej weszli. Pod \'b3ukiem arkady pojawi\'b3a si\'ea jaka\'9c posta\'e6. Cymmeryjczyk chrz\'b9kn\'b9\'b3, skonfundowany, a Natala ze zdumienia a\'bf usta otworzy\'b3a.
\par Z wyrazem wielkiego zdziwienia w czarnych, zmys\'b3owych, tajemniczych oczach, ocienionych d\'b3ugimi rz\'easami, patrzy\'b3a na nich smuk\'b3a, cudownie kszta\'b3tna dziewica. Za ca\'b3y str\'f3j mia\'b3a w\'b9sk\'b9 przepask\'ea na biodrach, po\'b3yskuj
\'b9c\'b9 klejnotami. Ci\'ea\'bfka fala kruczoczarnych w\'b3os\'f3w podkre\'9cla\'b3a biel alabastrowego cia\'b3a. Jej ol\'9cniewaj\'b9ca pi\'eakno\'9c\'e6 wprost zapiera\'b3a dech. Barbarzy\'f1ca sta\'b3 zauroczony. Jeszcze nigdy nie widzia\'b3
takiej dziewczyny. Owal jej twarzy przypomina\'b3 twarze kobiet stygijskich, ale one nie mia\'b3y tak niebia\'f1sko alabastrowej cery.
\par - Kim\'bfe wy jeste\'9ccie? - zapyta\'b3a po stygijsku, a g\'b3os mia\'b3a g\'b3\'eaboki, melodyjny. - Kim\'bfe jeste\'9ccie? Czy\'9ccie z nieba spadli?
\par - A ty\'9c kto? - szorstko zapyta\'b3 barbarzy\'f1ca, kt\'f3ry nie lubi\'b3, by mu stawiano zbyt wiele pyta\'f1.
\par - Na imi\'ea mi Thalis - odrzek\'b3a. - A pochodz\'ea ze Stygii. Powiedzcie mi wszak\'bfe, jakie losy sprowadzi\'b3y was do tego miasta. Przecie\'bf to istne szale\'f1stwo, aby tu z w\'b3asnej woli przybywa\'e6.
\par - Rzek\'b3a\'9c: istne szale\'f1stwo! - warkn\'b9\'b3 Cymmeryjczyk. - To co\'9cmy tu ujrzeli - to istne szale\'f1stwo! Przybyli\'9cmy do tego miasta dzisiaj o zachodzie s\'b3o\'f1ca, zg\'b3odniali i spragnieni, ledwo \'bfywi. I oto ju\'bf w bramie le\'bf
y jaki\'9c trup, nacieraj\'b9cy na mnie po chwili z obna\'bfonym mieczem. Wst\'eapujemy do tego pa\'b3acu, w kt\'f3rym nie wida\'e6 ani \'bfywego ducha, a przecie stoi st\'f3\'b3, uginaj\'b9cy si\'ea od jad\'b3a. Po czym widzimy \'9cpi\'b9cego m\'ea\'bf
czyzn\'ea, kt\'f3ry znika, jak gdyby porwa\'b3 go cie\'f1... - Cymmeryjczyk, bacznie przygl\'b9daj\'b9c si\'ea dziewczynie, spostrzeg\'b3, \'bfe zblad\'b3a, o ile \'9cnie\'bfna biel mo\'bfe bardziej zbledn\'b9\'e6 - ... jak gdyby porwa\'b3 go cie\'f1
, a potem...
\par - A c\'f3\'bf potem? - Stygijka najwyra\'9fniej opanowa\'b3a strach. - C\'f3\'bf potem? M\'f3w\'bfe! Czekam!
\par - Hm, czekam i ja. Czekam, kiedy rzucisz si\'ea do ucieczki, wrzeszcz\'b9c jakby ci\'ea ze sk\'f3ry obdzierali. Gdym rzek\'b3 to, co tobie rzek\'b3em, m\'ea\'bfowi w purpurowej szacie, umkn\'b9\'b3 niczym kr\'f3lik, a krzycza\'b3 jak lew.
\par - Ach, wi\'eac to on tak krzycza\'b3! - wzruszy\'b3a \'9cnie\'bfnymi ramionami. - G\'b3upiec! Czy\'bf nie wiedzia\'b3, \'bfe nie umkn\'b9\'e6 nikomu od pisanego mu losu? Thog znajdzie ciebie, gdy si\'ea wype\'b3ni tw\'f3j czas.
\par - Jaki\'bf znowu Thog? - zapyta\'b3 Conan, z nut\'b9 niepewno\'9cci w g\'b3osie.
\par Powiod\'b3a po jego ciele takim badawczym, bezwstydnym spojrzeniem, a\'bf ciemny rumieniec wyp\'b3yn\'b9\'b3 na policzki Natali, a jej per\'b3owe z\'b9bki zagryz\'b3y ze z\'b3o\'9cci doln\'b9 warg\'ea.
\par - Si\'b9d\'9fmy na tej sofie - zaproponowa\'b3a Thalis - a opowiem ci wszystko. Wszelako najpierw wy powiedzcie mi wasze imiona.}{\fs24\kerning24
\par }{\f76\fs24\kerning24 - Jam jest Conan Cymmeryjczyk - odpar\'b3 barbarzy\'f1ca - a to Natala z Brythunii. - Ani my\'9cl\'ea na sofie siada\'e6 i czeka\'e6, a\'bf cie\'f1 jaki w kark mnie uk\'b9si.
\par Roze\'9cmia\'b3a si\'ea d\'9fwi\'eacznie i z lubie\'bfn\'b9 gracj\'b9 wyci\'b9gn\'ea\'b3a smuk\'b3e cia\'b3o na mi\'eakkiej otomanie.
\par - Ot\'f3\'bf wiedzcie - rzek\'b3a z udanym spokojem w g\'b3osie - \'bfe nikt nie umknie przed Thogiem. To pr\'f3\'bfny trud. \'d3w, kt\'f3ry tak ucieka\'b3, nie umkn\'b9\'b3 przed swym losem. S\'b3ysza\'b3e\'9c przecie jego ostatni skowyt?
\par Conan mrukn\'b9\'b3 co\'9c niezrozumiale i przysiad\'b3 na brzegu sofy, ale szabl\'ea w pogotowiu trzyma\'b3 na kolanach. Tu\'bf obok niego przycupn\'ea\'b3a Natala, podkuliwszy nogi. Z niech\'eaci\'b9 patrzy\'b3a na pi\'eakn\'b9 Thalis, czuj\'b9c si\'ea
przy niej ma\'b3a i brzydka, a nie usz\'b3y r\'f3wnie\'bf jej uwagi p\'b3on\'b9ce \'bf\'b9dz\'b9 spojrzenia, jakimi tamta obrzuca\'b3a spod cienistych powiek ogorza\'b3e cz\'b3onki barbarzy\'f1cy.
\par - C\'f3\'bf to za miasto? - pyta\'b3 Cymmeryjczyk. - Co za obyczaje panuj\'b9 tu szalone?
\par - Miasto zwie si\'ea Xuthal i bardzo jest stare. Jego historia si\'eaga niepami\'eatnych czas\'f3w, kiedy to lud, przez t\'ea pustyni\'ea w\'eadruj\'b9cy, napotka\'b3 w tym miejscu oaz\'ea i tu pozosta\'b3, ale kiedy to by\'b3o - nie pami\'eata nikt.
\par - Nikt - tedy s\'b9 w tym pa\'b3acu, co zda si\'ea sta\'e6 pustk\'b9, jacy\'9c mieszka\'f1cy?
\par - Niezbyt wielu, a przecie\'bf wi\'eacej, ni\'bfby\'9c m\'f3g\'b3 przypuszcza\'e6. Xuthal jest miastem, ale zarazem jednym pa\'b3acem, wszystkie bowiem budowie w obr\'eabie mur\'f3w po\'b3\'b9czone s\'b9 mi\'eadzy sob\'b9 tysi\'b9cem przej\'9c\'e6, wi\'ea
c mogliby\'9ccie godzinami ca\'b3ymi, ca\'b3ymi dniami w\'eadrowa\'e6 przez te izby - a nie wyszliby\'9ccie z pa\'b3acu i nie spotkali \'bfywego ducha. A innym zn\'f3w razem ujrza\'b3by\'9c setki ludzi.
\par }{\fs24\kerning24 - Ja}{\f76\fs24\kerning24 k\'bfe to? - fukn\'b9\'b3 Conan, bo do\'9c\'e6 ju\'bf mia\'b3 owych czar\'f3w.
\par - Trzeba wam wiedzie\'e6, \'bfe mieszka\'f1cy tego miasta przewa\'bfnie \'9cpi\'b9, na snach up\'b3ywa im \'bfycie, snach r\'f3wnie prawdziwych - dla nich w ka\'bfdym razie - co jawa, a mo\'bfe bardziej jeszcze rzeczywistych? S\'b3ysza\'b3e\'9c
o czarnym lotosie? To ro\'9clina, co sprowadza \'9cmier\'e6. Przodkowie Xuthalczyk\'f3w nauczyli si\'ea wszak\'bfe tak sporz\'b9dza\'e6 jej sok, by sprowadza\'b3a nie \'9cmier\'e6, lecz sny, sny fantastyczne, cudowne - i od tamtej pory \'bfyj\'b9
jedynie w owych snach. Budz\'b9 si\'ea niekiedy - jedz\'b9, pij\'b9, kochaj\'b9 si\'ea - i znowu wracaj\'b9 w te swoje sny, pozostawiaj\'b9c nie tkni\'eate uczty, zastawione sto\'b3y. Trafili\'9ccie zapewne na tak\'b9 w\'b3a\'9cnie uczt\'ea.
\par - A co oni jedz\'b9? - przerwa\'b3 jej Conan. - Anim p\'f3l tu nie widzia\'b3, ani winnic. Gdzie\'bf s\'b9 ich sady, ich ob}{\fs24\kerning24 ory?
\par }{\f76\fs24\kerning24 - Och, to s\'b9 m\'eadrcy, a raczej ich przodkowie prawdziwymi byli m\'eadrcami. Sporz\'b9dzaj\'b9 po\'bfywienie z prostych element\'f3w, czerpi\'b9c wprost ze s\'b3o\'f1ca, wody i powietrza. Umieli tworzy\'e6 doprawdy z niczego, dop
\'f3ki nie wpadli w na\'b3\'f3g sn\'f3w lotosowych. Na szcz\'ea\'9ccie zanim to nast\'b9pi\'b3o, zbudowali po\'9crodku pustyni to wspania\'b3e miasto. Czy\'9ccie zauwa\'bfyli owe \'9cwiec\'b9ce klejnoty? Do\'9c\'e6 taki kamie\'f1 potrze\'e6
palcem, by zacz\'b9\'b3 \'9cwieci\'e6. Do\'9c\'e6 potrze\'e6 w przeciwnym kierunku, by zgas\'b3. A to jedynie szcz\'b9tek ich starodawnej m\'b9dro\'9cci, kt\'f3ra niemal wszystka posz\'b3a w zapomnienie. Po c\'f3\'bf im zreszt\'b9 m\'b9dro\'9c\'e6
, skoro \'9cpi\'b9 i \'9cpi\'b9, a\~sen ich podobny jest \'9cmierci.
\par - Wi\'eac i \'f3w przy bramie - zapyta\'b3 Cymmeryjczyk - jeno spa\'b3?
\par - Ale\'bf tak, bez w\'b9tpienia! Cz\'b3ek pogr\'b9\'bfony w lotosowym \'9cnie jest niczym umar\'b3y. Cia\'b3a spoczywaj\'b9 jakby martwe, a tymczasem dusze w\'eadruj\'b9 po egzotycznych go\'9cci\'f1cach sennych roje\'f1. \'d3w nieszcz\'ea\'9c
nik u bramy by\'b3 wartownikiem - ot\'f3\'bf widzicie, jak oni wype\'b3niaj\'b9 swe obowi\'b9zki! - panuje bowiem z dawien dawna obyczaj, kt\'f3ry ka\'bfe trzyma\'e6 wart\'ea u bram, cho\'e6 jeszcze nigdy od czasu za\'b3o\'bfenia miasta nie przedosta\'b3
si\'ea tu przez pustyni\'ea \'bfaden wr\'f3g. Trzymaj\'b9 wi\'eac wart\'ea u bram, a raczej \'9cpi\'b9 pod bramami.
\par - A gdzie\'bf owe setki, o kt\'f3rych m\'f3wi\'b3a\'9c? - dopytywa\'b3 si\'ea Conan. - Gdzie\'bf owi ludzie?
\par - \'8cpi\'b9 - rzek\'b3a - \'9cpi\'b9 na sofach, na jedwabnych otomanach, na futrach puszystych, na poduszkach z at\'b3asu, \'9cpi\'b9 z r\'eakami skrzy\'bfowanymi na piersiach, nieruchomi pod l\'9cni\'b9cymi welonami snu.
\par Barbarzy\'f1ca wzdrygn\'b9\'b3 si\'ea, pomy\'9clawszy, \'bfe oto setki cia\'b3 le\'bf\'b9 wok\'f3\'b3 niego bez ruchu i szeroko otwartymi, szklistymi oczyma wpatruj\'b9 si\'ea w sufity komnat bogato zdobionych, spowitych w cisz\'ea i mrok.
\par - A powiedz mi, c\'f3\'bf to za cie\'f1 porwa\'b3 jednego z nich?
\par Wyraz grozy pojawi\'b3 si\'ea na pi\'eaknym obliczu Stygijki.
\par - To by\'b3 Thog, staro\'bfytny b\'f3g, kt\'f3ry mieszka g\'b3\'eaboko pod ziemi\'b9. Nikt nie wie, czy przyby\'b3 wraz z pierwszymi lud\'9fmi, czy ju\'bf by\'b3 tutaj, gdy oni zak\'b3adali miasto. Od wiek\'f3w mieszka\'f1cy Xuthalu czcz\'b9
go jako boga. Wi\'eakszo\'9c\'e6 czasu \'9cpi gdzie\'9c w otch\'b3ani, ale gdy g\'b3\'f3d poczuje - budzi si\'ea i tajemnymi korytarzami wychodzi na \'bfer. O, w\'f3wczas biada tym, kt\'f3rych napotka na drodze!
\par Natala a\'bf j\'eakn\'ea\'b3a z przera\'bfenia i obj\'ea\'b3a Conana za szyj\'ea z tak\'b9 si\'b3\'b9, jakby ju\'bf teraz stawia\'b3a op\'f3r wszelkim przysz\'b3ym zakusom oderwania jej od olbrzymiego barbarzy\'f1c}{\fs24\kerning24 y.
\par }{\f76\fs24\kerning24 - Na Croma! - zakl\'b9\'b3 os\'b3upia\'b3y Cymmeryjczyk - jak\'bfe to? Wi\'eac oni le\'bf\'b9 po\'9cni\'eaci jak barany, gdy ich ten demon po\'bfera?
\par - Odm\'f3wi\'b3by\'9c bogu nale\'bfnej mu ofiary? W Stygii ludzie sk\'b3adali obiat\'ea na o\'b3tarzu najwy\'bfszego kap\'b3ana i tam r\'f3wnie\'bf nikt nie by\'b3 pewien dnia ani godziny. Wi\'eac czy to kap\'b3an sk\'b3ada bogu ofiar\'ea, czyli sam b\'f3
g po ni\'b9 przychodzi - czy\'bf nie wszystko jedno?
\par - O! - wykrzykn\'b9\'b3 z gniewem barbarzy\'f1ca. - U nas si\'ea takich ofiar nie sk\'b3ada! Na Croma! Chcia\'b3bym ujrze\'e6 kap\'b3ana, co by si\'ea o\'9cmieli\'b3 z\'b3o\'bfy\'e6 w ofierze cho\'e6by jednego Cymmeryjczyka! Krew by si\'ea pola\'b3
a, ale krew kap\'b3ana!
\par - Ty\'9c barbarzy\'f1ca! - roze\'9cmia\'b3a si\'ea Thalis - prawdziwy barbarzy\'f1ca! Ale Thog to bardzo stary b\'f3g, krwawy, zwyczajny ofiar b\'f3g, nie zapominaj o tym!
\par - A c\'f3\'bf to za nar\'f3d - mrucza\'b3 z gniewem Conan - \'bfeby le\'bfe\'e6 i spa\'e6, gdy si\'ea wie, \'bfe zbudzi\'e6 si\'ea mo\'bfna w brzuchu potwora!
\par - Taki ju\'bf ich \'bfywot - u\'9cmiechn\'ea\'b3a si\'ea Thalis. - Od niepami\'eatnych czas\'f3w \'bfywi\'b3 si\'ea nimi Thog. Niegdy\'9c by\'b3y ich tysi\'b9ce, dzi\'9c s\'b9 jeno setki. Jeszcze kilka pokole\'f1 i wszyscy zostan\'b9 zjedzeni, za\'9c
Thog b\'eadzie musia\'b3 poszuka\'e6 innego \'bferu albo zst\'b9pi\'e6 do otch\'b3ani, sk\'b9d si\'ea by\'b3 wy\'b3oni\'b3.
\par - Xuthalczycy wiedz\'b9, jaki koniec im pisany, ale nie my\'9cl\'b9 o ucieczce, a tym mniej o\~walce, albowiem ju\'bf dawno pogodzili si\'ea z losem. Dacie wiar\'ea, \'bfe od kilku pokole\'f1 nikt z\~nich nie oddali\'b3 si\'ea od mur\'f3
w na tyle, by straci\'e6 je z oczu? Wiem ze staro\'bfytnych map pergaminowych, rysowanych przez ich przodk\'f3w, \'bfe o dzie\'f1 drogi st\'b9d w kierunku po\'b3udniowym znajduje si\'ea oaza, a o dzie\'f1 nast\'eapny - zielone, bujne \'b3\'b9ki. Ju\'bf
od trzech pokole\'f1 nie by\'b3 tam nikt z Xuthalczyk\'f3w. Oni s\'b9 niczym mimozy, zgubi\'b3y ich lotosowe sny. Maj\'b9 z\'b3ociste wino o cudownych w\'b3a\'9cciwo\'9cciach, kt\'f3re goi rany, a nawet zdolne jest wla\'e6 \'9cwie\'bfy ogie\'f1 w \'bfy
\'b3y najbardziej znudzonego rozpustnika - wi\'eac racz\'b9 si\'ea owym winem i \'9cpi\'b9.
\par - A przecie, pomimo ca\'b3ego ot\'eapienia, owi ospalcy kurczowo czepiaj\'b9 si\'ea \'bfycia, jake\'9ccie si\'ea o tym mogli przekona\'e6; a ja widywa\'b3am nie jednego op\'eatanego trwog\'b9 Xuthalczyka, a ca\'b3e miasto szalej\'b9ce z przera\'bf
enia na wie\'9c\'e6 o tym, \'bfe Thog wyszed\'b3 z\~podziemi. Ludzie miotali si\'ea na wsze strony, rwali w\'b3osy z g\'b3\'f3w, wreszcie uciekli za mury, aby wybra\'e6 ofiar\'ea. Ci\'b9gn\'eali losy i \'f3w, na kt\'f3rego pad\'b3o, bywa\'b3 kr\'ea
powany i podrzucany do jednej z komnat, aby Thog m\'f3g\'b3 nasyci\'e6 sw\'b9 chu\'e6 i sw\'f3j g\'b3\'f3d.
\par - Uciekajmy st\'b9d! Uciekajmy! - p\'b3aka\'b3a Natala. - Uciekajmy czym pr\'eadzej!
\par - \'8ccichnij! Jeszcze nie czas! - warkn\'b9\'b3 Conan, poch\'b3aniaj\'b9c ognistym spojrzeniem bia\'b3e jako ko\'9c\'e6 s\'b3oniowa cia\'b3o pi\'eaknej Thalis.
\par - A powiedz no, c\'f3\'bf ty, Stygijka, robisz w tym mie\'9ccie?
\par - Dziewcz\'eaciem tu przyby\'b3am - odpowiedzia\'b3a, przeci\'b9gaj\'b9c si\'ea lubie\'bfnie i z ty\'b3u g\'b3owy splataj\'b9c d\'b3onie. - Kr\'f3lewsk\'b9 jestem c\'f3r\'b9, a pozna\'e6 to mo\'bfesz po mej sk\'f3rze, bia\'b3ej jako sk\'f3
ra owej dzieweczki. Z ojcowskiego domu uprowadzi\'b3 mnie pewien zbuntowany ksi\'b9\'bf\'ea, kt\'f3ry wraz z band\'b9 kushyckich \'b3ucznik\'f3w, szukaj\'b9c ziemi, gdzie w\'b3asne kr\'f3lestwo m\'f3g\'b3by za\'b3o\'bfy\'e6 - zapu\'9cci\'b3 si\'ea na po
\'b3udniow\'b9 pustyni\'ea. Po jakim\'9c czasie on sam i wszyscy jego ludzie pomarli z wyczerpania. \'afycie zawdzi\'eaczam jednemu z \'b3ucznik\'f3w, kt\'f3ry - zanim ducha wyzion\'b9\'b3 - posadzi\'b3 mnie na grzbiecie wielb\'b3\'b9
da, a owo poczciwe zwierz\'ea przynios\'b3o mnie, omdla\'b3\'b9 i p\'f3\'b3\'bfyw\'b9, do tego miasta. Opowiadali mi potem, jak to pewnego ranka dostrzegli z mur\'f3w le\'bf\'b9c\'b9 obok martwego wielb\'b3\'b9da dziewczyn\'ea, jak to przynie\'9c
li do miasta i\~napoili z\'b3otym winem. W\'f3wczas o\'bfy\'b3am.
\par - Nie zna\'b3am ich mowy, przeto oni nauczyli si\'ea mojej, a \'bfe s\'b9 wielce poj\'eatni, nauczyli si\'ea jej bardzo pr\'eadko. Szczeg\'f3lnie m\'ea\'bfczy\'9fni celowali w tej nauce. Och, nie dlatego, \'bfe tak pragn\'eali pozna\'e6 s\'b3owa mego j
\'eazyka! Wiedzcie, \'bfe dla mnie jednej m\'ea\'bfczy\'9fni z tego miasta gotowi porzuci\'e6 lotosowe mrzonki.
\par Roze\'9cmia\'b3a si\'ea bezwstydnie, zalotnym spojrzeniem spod ciemnych rz\'eas kusz\'b9c Cymmeryjczyka.
\par - Ich niewiasty s\'b9 \'9cmiertelnie o mnie zazdrosne, a - uwierz mi - niebrzydkie s\'b9 one, maj\'b9 jeno \'f3w \'bf\'f3\'b3tawy odcie\'f1 sk\'f3ry i tak samo jak m\'ea\'bfczy\'9fni rozespane oczy. Ci zreszt\'b9 nie tyle dla mej urody po\'bf\'b9daj\'b9
mnie, ile dlatego, \'bfem zbudowana z cia\'b3a i krwi. Nie jestem senn\'b9 zjaw\'b9. Zapada\'b3am i ja w sny lotosowe, alem przecie pozosta\'b3a kobiet\'b9, \'bfyw\'b9 kobiet\'b9 i nie r\'f3wna\'e6 si\'ea ze mn\'b9 owym krowiookim, \'bf\'f3\'b3tosk\'f3
rym lunatyczkom!
\par - Oni maj\'b9 tak straszn\'b9 oskom\'ea na rzeczywiste cia\'b3a, \'bfe najlepiej uczynisz zabijaj\'b9c t\'ea dziewk\'ea, zanim wpadnie w ich \'b3apy, bowiem powiadam ci, \'bfe lubie\'bfnej \'bf\'b9dzy tych rozpustnik\'f3
w ona nie zniesie, zbyt krucha jest na to. Jam nie uko\'f1czy\'b3a jeszcze lat pi\'eatnastu, gdy w \'9cwi\'b9tyni ponurej bogini Derketo przesz\'b3am przez orgie misteri\'f3w, cho\'e6 przyzna\'e6 musz\'ea, i\'bf kap\'b3anki tej bogini nie by\'b3y a\'bf
tak pe\'b3ne pomys\'b3\'f3w jak Xuthalczycy. Zbere\'9fnicy owi \'bfyj\'b9 jedynie dla rozkoszy zmys\'b3\'f3w.
\par - Obrzydliwo\'9c\'e6! - Cymmeryjczyk splun\'b9\'b3 pogardliwie.
\par - Och, to rzecz gustu! - u\'9cmiechn\'ea\'b3a si\'ea Thalis, spuszczaj\'b9c powieki.
\par - No, na nas pora - d\'9fwign\'b9\'b3 si\'ea Conan - po pr\'f3\'bfnicy tracimy czas. Czeka\'e6, a\'bf si\'ea obudz\'b9 owi paskudnicy lub zjawi si\'ea Thog - nie b\'eadziemy. Widzi mi si\'ea, \'bfe go\'9ccinniejsza jest pustynia ni\'bfeli to miasto.
\par Natala nie m\'f3wi\'b3a po stygijsku, lecz dobrze rozumia\'b3a ten j\'eazyk, przeto w czasie opowiadania Thalis na przemian dr\'bfa\'b3a, truchla\'b3a, czerwieni\'b3a si\'ea i blad\'b3a, za\'9c teraz ochoczo zerwa\'b3a si\'ea z miejsca, gotowa i ch\'ea
tna do podr\'f3\'bfy.
\par - Wska\'bf nam drog\'ea, by\'9cmy mogli opu\'9cci\'e6 ten pa\'b3ac na zawsze - rzek\'b3 Conan, ale oczy jego k\'b3am zadawa\'b3y s\'b3owom, b\'b3\'b9dz\'b9c z lubo\'9cci\'b9 po ramionach i piersiach pi\'eaknej Thalis, sklepionych niczym kopu\'b3y z ko\'9c
ci s\'b3oniowej.
\par Nie usz\'b3o to jej uwadze, u\'9cmiechn\'ea\'b3a si\'ea bowiem tajemniczo, podnosz\'b9c si\'ea z\~otomany z leniwym wdzi\'eakiem perskiego kota.
\par - P\'f3jd\'9fcie za mn\'b9. - Pi\'eaknie toczonym ramieniem wskaza\'b3a drog\'ea, a sama ruszy\'b3a przodem, czuj\'b9c na sobie po\'bf\'b9dliwy wzrok barbarzy\'f1cy. Szli przez obce im sale, lecz nim w\~sercu Conana zrodzi\'b3o si\'ea
jakiekolwiek podejrzenie Thalis przystan\'ea\'b3a w ma\'b3ej, wyk\'b3adanej ko\'9cci\'b9 s\'b3oniow\'b9 komnacie, po\'9crodku kt\'f3rej szemra\'b3a fontanna.
\par - Mo\'bfe obmyjesz twarzyczk\'ea, duszko? - zwr\'f3ci\'b3a si\'ea do Natali. - Jest ca\'b3a w kurzu i\~masz piasek we w\'b3osach.
\par Biedna dziewczyna obla\'b3a si\'ea gor\'b9cym rumie\'f1cem, dotkni\'eata do \'bfywego tonem wy\'bfszo\'9cci i drwiny, wyra\'9fnie brzmi\'b9cym w g\'b3osie Stygijki. Jej rada nie by\'b3a wszelako z\'b3a, cho\'e6by intencje z\'b3e by\'b3y, jako \'bfe s\'b3o
\'f1ce i piasek zostawi\'b3y istotnie swe \'9clady na delikatnej jak r\'f3\'bfany p\'b3atek cerze, chlubie wszystkich kobiet z Brythunii, s\'b3yn\'b9cych z bieli i g\'b3adko\'9cci swej sk\'f3ry. Natala ukl\'eak\'b3a przy fontannie i d\'b3ugie, jasne w\'b3
osy odrzuci\'b3a na plecy.
\par - Na Croma! - z\'bfyma\'b3 si\'ea Cymmeryjczyk - niewiasta zawsze niewiast\'b9 pozostanie! Thog nie Thog, ona zawsze pami\'eata o zwierciadle. Przecie\'bf zakurzysz si\'ea, ledwie dwa kroki za mury wyjdziemy! Dasz co\'9c do jedzenia i picia? - zwr\'f3ci
\'b3 si\'ea}{\fs24\kerning24 do Thalis.
\par }{\f76\fs24\kerning24 Miast odpowiedzi ona przywar\'b3a do\'f1 ca\'b3ym cia\'b3em, opasuj\'b9c jego biodra ramieniem. Czu\'b3 jej g\'b3adk\'b9 sk\'f3r\'ea, a upajaj\'b9cy zapach w\'b3os\'f3w dra\'bfni\'b3 nozdrza.
\par - A po c\'f3\'bf tobie i\'9c\'e6 na pustyni\'ea? - szepta\'b3a gor\'b9co. - Ze mn\'b9 zosta\'f1! Ja naucz\'ea ciebie rozkoszy, wyjawi\'ea ci wszystkie tajemnice Xuthalu! Ty\'9c prawdziwym m\'ea\'bfczyzn\'b9, innym ni\'bf
tamci senni marzyciele. A jam spragniona ziemskiej nami\'eatno\'9cci. Ciebie pragn\'ea! Moje serce dr\'bfy z rozkoszy w blasku twych p\'b3on\'b9cych oczu, twe pot\'ea\'bfne rami\'ea sprawia, \'bfe mdlej\'ea!
\par }{\fs24\kerning24 - Ze }{\f76\fs24\kerning24 mn\'b9 zosta\'f1! Uczyni\'ea ci\'ea kr\'f3lem Xuthalu! Zarzuci\'b3a ramiona na szyj\'ea barbarzy\'f1cy i na palce si\'ea wspinaj\'b9c przylgn\'ea\'b3a do jego cia\'b3a swym gor\'b9cym, nagim cia\'b3
em. A on tymczasem ujrza\'b3 ponad alabastrowym ramieniem Stygijki przygl\'b9daj\'b9c\'b9 si\'ea im szeroko otwartymi oczyma niebywale zdumion\'b9 Natal\'ea. Cymmeryjczyk chrz\'b9kn\'b9\'b3 zasromany i\~jednym ruchem pot\'ea\'bfnego ramienia na bok odsun
\'b9\'b3 czarnow\'b3os\'b9 pi\'eakno\'9c\'e6. Ta podnios\'b3a na\'f1 oczy, zerkn\'ea\'b3a na Natal\'ea - i tajemniczy u\'9cmiech przemkn\'b9\'b3 przez jej wargi.
\par Oczy Natali p\'b3on\'ea\'b3y, usta zaciska\'b3y si\'ea gniewnie. Conan mamrota\'b3 co\'9c pod nosem. Nie by\'b3 z natury wierniejszy w mi\'b3o\'9cci od pierwszego lepszego \'bfo\'b3daka w najemnej armii, ale tli\'b3a si\'ea
w nim pewna przyrodzona wstydliwo\'9c\'e6 - najpewniejsza sojuszniczka Natali.
\par Thalis wzruszy\'b3a ramionami, obr\'f3ci\'b3a si\'ea na pi\'eacie i pr\'eadkim krokiem podesz\'b3a do \'9cciany, na kt\'f3rej wisia\'b3 gobelin. Zda\'b3o si\'ea Cymmeryjczykowi, \'bfe jest czym\'9c przel\'eakniona. Czy\'bfby poczu\'b3a obecno\'9c\'e6
owego potwora, buszuj\'b9cego w mrocznych salach pa\'b3acu?
\par - Sta\'b3o si\'ea co? - zapyta\'b3. - Czy\'9c co us\'b3ysza\'b3a?
\par - Sp\'f3jrz tam! - wyci\'b9gn\'ea\'b3a \'9cnie\'bfnobia\'b3e rami\'ea.
\par Conan obr\'f3ci\'b3 si\'ea, szybki jak b\'b3yskawica, w obrocie dobywaj\'b9c szabli. Nie ujrza\'b3 nikogo. Nagle jakby westchnienie, szelest i szum pos\'b3ysza\'b3 za swymi plecami. Obr\'f3ci\'b3 si\'ea wi\'eac na powr\'f3t, spr\'ea\'bfysty jak \'bf
bik, w stron\'ea fontanny. Natala i Thalis znikn\'ea\'b3y. Pionowa fa\'b3da sp\'b3yn\'ea\'b3a jak fala po gobelinie, jak gdyby kto\'9c od \'9cciany odchyli\'b3 przed chwil\'b9 jego kraw\'ead\'9f - sp\'b3yn\'ea\'b3a i gobelin wyg\'b3adzi\'b3 si\'ea
, i nic ju\'bf nie m\'b9ci\'b3o ciszy. Cymmeryjczyk sta\'b3 os\'b3upia\'b3y. Wtem zmartwia\'b3. Zza \'9cciany dobiega\'b3 st\'b3umiony krzyk Natali.
\par }\pard \qc \li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\faauto\rin0\lin0\itap0 \cbpat8 {\fs24\kerning24 \page }{\b\fs28\kerning24 2.
\par }\pard \qj \li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\faauto\rin0\lin0\itap0 \cbpat8 {\fs24\kerning24
\par }\pard \qj \fi720\li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\faauto\rin0\lin0\itap0 \cbpat8 {\f76\fs24\kerning24 Sta\'b3a tu\'bf za Conanem, gdy ten si\'ea obr\'f3ci\'b3 - i w tej\'bfe chwili zwinna Stygijka, spr\'ea\'bfysta niczym pantera, jedn\'b9 r\'eak\'b9
zamkn\'ea\'b3a jej usta, drug\'b9 chwyci\'b3a Natal\'ea w p\'f3\'b3 i z niebywa\'b3\'b9 si\'b3\'b9 porwa\'b3a za sob\'b9 jakby wprost w \'9ccian\'ea, w\'9clizguj\'b9c si\'ea w szczelin\'ea uchylonych pod naporem jej barku sekretnych drzwi.
\par Znalaz\'b3y si\'ea w zupe\'b3nej ciemno\'9cci. Thalis, manipuluj\'b9ca przy sekretnych drzwiach - zapewne zasuwaj\'b9c rygiel - zdj\'ea\'b3a d\'b3o\'f1 z ust Natali, a ta natychmiast przera\'9fliwie krzykn\'ea\'b3a. Szyderczy \'9cmiech Stygijki przenikn
\'b9\'b3 ciemno\'9c\'e6 niczym trucizna mi\'f3d.
\par - Mo\'bfesz sobie krzycze\'e6, ma\'b3a idiotko! Szybciej nadejdzie tw\'f3j koniec!
\par Natala umilk\'b3a, s\'b3ycha\'e6 by\'b3o jeno d\'9fwi\'eaczne dzwonienie jej z\'b9bk\'f3w.
\par - C\'f3\'bfem ci uczyni\'b3a? Com ci uczyni\'b3a? C\'f3\'bf zamierzasz?
\par - Zamierzam powlec ci\'ea, ty p\'b3akso, w d\'f3\'b3 tego korytarza. - G\'b3os Thalis straci\'b3 sw\'b9 g\'b3\'eabok\'b9 melodyjno\'9c\'e6, sta\'b3 si\'ea sycz\'b9cy, z\'b3y - gdzie sobie pole\'bfysz, dop\'f3ki kto\'9c po ciebie nie przyjdzie, a zjawi si
\'ea na pewno!
\par }{\fs24\kerning24 - O! Biada mi, b}{\f76\fs24\kerning24 iada! - szlocha\'b3a Natala, a jej g\'b3os \'b3ama\'b3 si\'ea pod wp\'b3ywem straszliwego przeczucia. - Jam ci\'ea nie ukrzywdzi\'b3a! Przecz \'bfe ty mnie krzywdzisz?
\par - Chc\'ea twego chwata, a ty stoisz mi na zawadzie. Podobam mu si\'ea, widzia\'b3am to w\~jego oczach. Gdyby nie ty, zosta\'b3by ze mn\'b9. Gdy ciebie nie stanie - m\'f3j b\'eadzie!
\par - Gard\'b3o ci pierwej poder\'bfnie! - za\'b3ka\'b3a Natala, pewna do ostatka swego barbarzy\'f1cy.
\par - Ano, obaczymy! - roze\'9cmia\'b3a si\'ea Thalis, \'9cwiadoma swego czaru i wp\'b3ywu na m\'easkie serca. - Ale tobie si\'ea nie dowiedzie\'e6 nigdy, czy on gard\'b3o mi poder\'bfn\'b9\'b3, czy w obj\'eacia mnie wzi\'b9\'b3. Bo ty ju\'bf b\'ea
dziesz narzeczon\'b9 tego, co wype\'b3za z otch\'b3ani!
\par Na p\'f3\'b3 oszala\'b3a z trwogi walczy\'b3a Natala o \'bfycie z zaci\'eato\'9cci\'b9 \'b3asicy. Nie na wiele si\'ea to wszak\'bfe zda\'b3o, bo oto Stygijka porwa\'b3a j\'b9 z niewiarygodn\'b9 wprost si\'b3\'b9 i niczym ma\'b3e, niesforne dziecko nios
\'b3a w d\'f3\'b3 korytarza. Natala, pomna z\'b3owieszczego ostrze\'bfenia, nie krzycza\'b3a wi\'eacej. W g\'b3\'eabokiej ciszy s\'b3ycha\'e6 tylko by\'b3o jej gwa\'b3towny, spazmatyczny oddech. W pewnej chwili palce nieszcz\'easnej Brythunki dotkn\'ea
\'b3y g\'easto wysadzanej klejnotami r\'eakoje\'9cci sztyletu, kt\'f3ry Thalis nosi\'b3a za przepask\'b9 na biodrach. Biedna dziewczyna, niewiele my\'9cl\'b9c, wyszarpn\'ea\'b3a sztylet i na o\'9clep pchn\'ea\'b3a swoj\'b9 dr\'eaczycielk\'ea, wk\'b3adaj
\'b9c w \'f3w cios resztk\'ea si\'b3, jakie jej pozosta\'b3y.
\par }{\fs24\kerning24 Tha}{\f76\fs24\kerning24 lis krzykn\'ea\'b3a z b\'f3lu i w\'9cciek\'b3o\'9cci. Zachwia\'b3a si\'ea i wypu\'9cci\'b3a Natal\'ea z r\'b9k. Dziewczyna upad\'b3a na kamienn\'b9 posadzk\'ea, ale zaraz porwa\'b3a si\'ea na nogi i przywar\'b3
a do g\'b3adkiej \'9cciany, jakby pragn\'ea\'b3a w niej znikn\'b9\'e6. W ciemno\'9cciach nie dostrzega\'b3a Thalis, s\'b3ysza\'b3a wszak\'bfe jej g\'b3os, co dobitnym by\'b3o dowodem, \'bfe tamta \'bfyje. \'afy\'b3a istotnie i bluzga\'b3a wszetecznymi s
\'b3owy, a taka w nich by\'b3a furia, \'bfe ko\'9cci Natali zmi\'eak\'b3y jak wosk, a lodem \'9cci\'ea\'b3a si\'ea krew.
\par - Gdzie\'bfe\'9c si\'ea podzia\'b3a, ty suko? - sycza\'b3a jak kobra. - Niech no tylko dostan\'ea ci\'ea w\~swoje r\'eace! - Opis cierpie\'f1, jakie jej zada, o ma\'b3o nie zabi\'b3 Natali, a j\'eazyk stygijskiej kr\'f3lewny by\'b3by wywo\'b3a\'b3
rumieniec na policzkach ostatniej kurtyzany w Aquilonii.
\par Thalis szuka\'b3a czego\'9c w ciemno\'9cciach - i wkr\'f3tce b\'b3ysn\'ea\'b3o nik\'b3e \'9cwiate\'b3ko, niew\'b9tpliwy dow\'f3d na to, \'bfe - za\'9clepiona w\'9cciek\'b3o\'9cci\'b9 - zapomnia\'b3a Stygijka o gro\'bf\'b9cym niebezpiecze\'f1stwie. W m\'bf
\'b9cej po\'9cwiacie czarownego klejnotu, osadzonego w \'9ccianie, ukaza\'b3a si\'ea Thalis, przyciskaj\'b9ca r\'eak\'b9 bok. Strumyczek krwi p\'b3yn\'b9\'b3 przez jej palce, ale nie wygl\'b9da\'b3a na osob\'ea ci\'ea\'bfko zranion\'b9, za\'9c
w jej oczach p\'b3on\'b9\'b3 ogie\'f1 \'9cmiertelnej nienawi\'9cci. Ostatek ducha, jaki ko\'b3ata\'b3 si\'ea jeszcze w Natali, zemdla\'b3 na widok sk\'b9panej w nieziemskim blasku, dysz\'b9cej zemst\'b9 pi\'eaknej Stygijki, kt\'f3ra w\'b3a\'9c
nie z wyrazem pogardy na twarzy otrz\'b9sa\'b3a z palc\'f3w krople krwi i Natala mog\'b3a si\'ea przekona\'e6, jak niegro\'9fny zada\'b3a cios. Ostrze ze\'9clizgn\'ea\'b3o si\'ea po klejnotach, wysadzaj\'b9cych pas, i zaledwie drasn\'ea\'b3o sk\'f3r\'ea.
\par - Oddaj sztylet, ty ma\'b3a \'bfmijo! - przez zaci\'9cni\'eate z\'eaby wycedzi\'b3a Stygijka, zbli\'bfaj\'b9c si\'ea do skulonej pod \'9ccian\'b9 dziewczyny.
\par Natala wiedzia\'b3a, \'bfe walk\'ea o swe \'bfycie powinna stoczy\'e6 w\'b3a\'9cnie teraz, \'bfe potem b\'eadzie za p\'f3\'9fno, wiedzia\'b3a o tym, ale nie mog\'b3a wykrzesa\'e6 w sobie nawet iskierki odwagi - zreszt\'b9 nigdy si\'ea ni\'b9 nie odznacza
\'b3a - dygota\'b3a jeno, obezw\'b3adniona ciemno\'9cci\'b9, furi\'b9 przeciwniczki, ca\'b3\'b9 okropno\'9cci\'b9 swego po\'b3o\'bfenia. Thalis z \'b3atwo\'9cci\'b9 wyj\'ea\'b3a sztylet z jej omdla\'b3ych palc\'f3w i odrzuci\'b3a go w ciemno\'9c\'e6.
\par - K\'b9sasz, ty suko? - wyci\'ea\'b3a Natali piek\'b9cy policzek. - K\'b9sasz? A wi\'eac krew za krew! Po\'bfa\'b3ujesz zuchwalstwa!
\par Chwyci\'b3a j\'b9 za w\'b3osy i powlok\'b3a bli\'bfej do \'9cwiat\'b3a. \'afelazny pier\'9ccie\'f1 tkwi\'b3 w \'9ccianie, a\~do pier\'9ccienia przywi\'b9zany zwisa\'b3 sznur jedwabny. Jakoby w sennym koszmarze poczu\'b3a Natala, \'bfe z
erwano z niej odzienie, podniesiono j\'b9 w g\'f3r\'ea za ramiona, kt\'f3re u nadgarstk\'f3w skr\'eapowa\'b3 mocny w\'eaze\'b3. Naga, wyci\'b9gni\'eata jak struna, ledwie koniuszkami palc\'f3w si\'eagaj\'b9ca ziemi - zawis\'b3a niczym zaj\'b9c, z kt\'f3
rego sk\'f3r\'ea maj\'b9 \'9cci\'b9ga\'e6. Z trudem wykr\'eaci\'b3a g\'b3ow\'ea i\~zobaczy\'b3a Thalis, zdejmuj\'b9c\'b9 ze \'9cciany d\'b3ugi bicz o roziskrzonej klejnotami r\'eakoje\'9cci, a\~zako\'f1czony siedmioma plecionkami z jedwabiu, twardszymi ni
\'bfeli rzemie\'f1 i bardziej ode\'f1 gi\'eatkimi.
\par Stygijka odetchn\'ea\'b3a z g\'b3\'eabok\'b9 rozkosz\'b9, bior\'b9c zamach szeroki - i siedem tn\'b9cych p\'b3omieni owin\'ea\'b3o si\'ea wok\'f3\'b3 l\'ead\'9fwi skaml\'b9cej z b\'f3lu Natali. Wi\'b3a si\'ea biedna dziewczyna, j\'eacza\'b3a, usi\'b3owa
\'b3a wyszarpn\'b9\'e6 d\'b3onie z kr\'eapuj\'b9cych sznur\'f3w, krzycza\'b3a, wy\'b3a - zapominaj\'b9c w cierpieniu o gro\'9fbie potwornej, czaj\'b9cej si\'ea gdzie\'9c w ciemno\'9cciach. Okrutna oprawczyni najwyra\'9fniej r\'f3wnie\'bf o tym zapomnia
\'b3a, rozkoszuj\'b9c si\'ea wrzaskiem swej ofiary. Plagi, jakie otrzyma\'b3a Natala na targu niewolnik\'f3w, by\'b3y jeno niewinn\'b9 pieszczot\'b9 wobec tych strasznych raz\'f3w, jakie teraz spada\'b3y na jej delikatn\'b9 sk\'f3r\'ea. Dotkliwsze od r
\'f3zeg brzozowych, bardziej jadowite od bicz\'f3w rzemiennych, sznurki plecione z nitek jedwabnych, najokrutniejsze z\~narz\'eadzi siepacza - ze z\'b3owrogim \'9cwistem przecina\'b3y powietrze.
\par Na p\'f3\'b3 przytomna Natala podnios\'b3a \'b3zami zalan\'b9 twarz, aby po raz ostatni b\'b3aga\'e6 Stygijk\'ea o lito\'9c\'e6 - i j\'eak zastyg\'b3 na jej wargach, a w oczach pe\'b3nych m\'eaki pojawi\'b3a si\'ea nieopisana groza.
\par Wzniesiony do ciosu bicz jakby zwiotcza\'b3 w powietrzu, gdy Thalis, uderzona wyrazem oczu swej ofiary, obr\'f3ci\'b3a si\'ea w miejscu, zwinna jak kocica, a przecie nie do\'9c\'e6 szybka! Przed zmartwia\'b3ymi oczyma Natali mign\'ea\'b3o, porwane jak\'b9
\'9c straszn\'b9 moc\'b9, bia\'b3e cia\'b3o Stygijki, podobne bia\'b3ej mewie, znikaj\'b9cej w czarnej, ogromnej chmurze. Przeszywaj\'b9cy krzyk przeci\'b9\'b3 cisz\'ea - i chmura odp\'b3yn\'ea\'b3a z kr\'eagu \'9cwiat\'b3}{\fs24\kerning24 a.
\par }{\f76\fs24\kerning24 Jeszcze tylko z mrok\'f3w korytarza dolecia\'b3y be\'b3kotliwe, b\'b3agalne okrzyki Thalis, rozpaczliwe j\'eaki, rozdzieraj\'b9ce westchnienia, kt\'f3re nagle wznios\'b3y si\'ea do straszliwego krzyku, za\'b3amuj\'b9cego si\'ea nast
\'eapnie w szloch i histeryczny, dziki \'9cmiech, a po nim da\'b3o si\'ea s\'b3ysze\'e6 gwa\'b3towne sapanie i wszystko ucich\'b3o.
\par Zdr\'eatwia\'b3a ze zgrozy Natala pr\'f3bowa\'b3a przenikn\'b9\'e6 wzrokiem ciemno\'9cci, w kt\'f3rych przepad\'b3a Thalis. Czu\'b3a, \'bfe czai si\'ea tam co\'9c, co nie tylko jej cia\'b3u, ale i duszy zagra\'bfa. Zapomnia\'b3a o b\'f3lu, wyt\'ea\'bfaj
\'b9c w mrok szeroko otwarte oczy. Wtem cicho zaj\'eacza\'b3a.
\par W ciemno\'9cci poczyna\'b3 si\'ea k\'b3\'eabi\'e6 i wznosi\'e6 jaki\'9c olbrzymi, nieforemny kszta\'b3t, a raczej bezkszta\'b3t. Co\'9c niby ci\'ea\'bfki \'b3eb, nieokre\'9clona w swych zarysach plama, co\'9c niby gigantyczny pysk ropuchy, ale rozp\'b3
ywaj\'b9cy si\'ea jak mara w lustrze, co\'9c niby dwie \'9cwiec\'b9ce pr\'f3chnem dziuple, jakby oczy wielkie, \'b3ypi\'b9ce, a w owych ni to oczach, ni sadzawkach trupiej po\'9cwiaty dawa\'b3a si\'ea wyczu\'e6 pot\'ea\'bfna, kosmiczna \'bf\'b9dza, k\'b3
\'eabi\'b9ca si\'ea w owej masie o p\'b3ynnych konturach, pe\'b3zn\'b9cej, pulsuj\'b9cej, podobnej do czarnego dymu, sk\'b3\'eabionego, g\'eastego \endash a\~przecie cielesnej, substancjalnej, a nie eterycznej, na mod\'b3\'ea ducha rozwianej. Cia\'b3
o to by\'b3o, nie mg\'b3a.
\par Nie wiedzie\'e6, czy pe\'b3znie owo co\'9c, czy st\'b9pa, czy przelewa si\'ea z kszta\'b3tu w kszta\'b3t, czyli frunie, nie wiadomo, jakim porusza si\'ea sposobem - a przecie\'bf si\'ea porusza, zbli\'bfa si\'ea. Ju\'bf po\'9cwiata, jak\'b9 pr\'f3szy\'b3
klejnot, pad\'b3a na t\'ea powierzchni\'ea-niepowierzchni\'ea, o\'9cwietli\'b3a owo co\'9c, a w\'b3a\'9cciwie nie o\'9cwietli\'b3a, bowiem ten cie\'f1 sk\'b3\'eabiony nie poddawa\'b3 si\'ea \'9cwiat\'b3u - i w\'f3wczas nawet, gdy znalaz\'b3 si\'ea ju\'bf
na wyci\'b9gni\'eacie r\'eaki przed twarz\'b9 Natali - gdyby ona, oczywista, mog\'b3a wyci\'b9gn\'b9\'e6 r\'eak\'ea - nawet w\'f3wczas nie mog\'b3a rozpozna\'e6 szczeg\'f3\'b3\'f3w jego\line powierzchni-bezpowierzchowno\'9cci, jedynie ropuszy pysk ca\'b3
kiem wyra\'9fnie si\'ea rysowa\'b3, ani wszelako o\'9cwietlony \'9cwiat\'b3em, ani nie przenikni\'eaty przez \'9cwiat\'b3o, jakby czarna plama na powierzchni w\'b3asnego oka dziewczyny.
\par W jej g\'b3owie, \'9ccierpni\'eatej z trwogi, b\'b3ysn\'ea\'b3a my\'9cl, \'bfe przecie musia\'b3a oszale\'e6 - tak, ani chybi straci\'b3a zmys\'b3y, bo przecie\'bf nie jest mo\'bfliwe, aby owo co\'9c patrzy\'b3o na ni\'b9 zarazem z\~do\'b3u i z g\'f3ry,
\'bfeby \'b3ypa\'b3o jednocze\'9cnie z otch\'b3annej g\'b3\'eabi i zawrotnej wysoko\'9cci - a tak w\'b3a\'9cnie by\'b3o, owo co\'9c patrzy\'b3o zewsz\'b9d. A przecie, widzia\'b3a to zupe\'b3nie wyra\'9fnie, ono by\'b3o substancjalne, cielesne, a je\'9c
liby nawet k\'b3ama\'b3 jej wzrok, to nie k\'b3ama\'b3o cia\'b3o, po kt\'f3rym przemkn\'b9\'b3 nagle zimny, o\'9clizg\'b3y dotyk ni to macki, ni to \'9cluzowatego \'9climaka, zimny, ale zarazem gor\'b9cy, \'9cliski, ale zarazem szorstki, inny ni\'bf
eli wszystko, cokolwiek dotyka\'b3o dotychczas jej sk\'f3ry. Krzykn\'ea\'b3a z obrzydzenia. W dotyku owym by\'b3a ca\'b3a spro\'9cno\'9c\'e6, ca\'b3a chu\'e6, ca\'b3e porubstwo, jakie zgromadzi\'b3o si\'ea od pocz\'b9tku \'9c
wiata w gnoju ziemskiej nieczysto\'9cci. \'d3w dotyk przepali\'b3 j\'b9 takim wstydem i wstr\'eatem takim przej\'b9\'b3, o jakim nie mia\'b3a dot\'b9d wyobra\'bfenia. Zala\'b3o j\'b9 morze wszech\'9cwiatowego plugastwa i ju\'bf wiedzia\'b3a, \'bf
e czymkolwiek by\'b3 \'f3w potw\'f3r, jak\'b9kolwiek form\'b9 \'bfycia - nie by\'b3 zwierz\'eaciem.
\par Szale\'f1cze wycie dziewczyny rozdar\'b3o ciemno\'9c\'e6, gdy owo co\'9c pocz\'ea\'b3o ci\'b9gn\'b9\'e6 j\'b9 ku sobie, brutaln\'b9 moc\'b9 wprost rozrywaj\'b9c jej napi\'eate do granic wytrzyma\'b3o\'9cci ramiona - a wtem w g\'f3rze da\'b3 si\'ea s\'b3
ysze\'e6 trzask i jaka\'9c zwarta masa przeszy\'b3a powietrze, uderzaj\'b9c w kamienn\'b9 posadzk\'ea.
\par }\pard \qc \li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\faauto\rin0\lin0\itap0 \cbpat8 {\fs24\kerning24 \page }{\b\fs28\kerning24 3.
\par }\pard \qj \li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\faauto\rin0\lin0\itap0 \cbpat8 {\fs24\kerning24
\par }\pard \qj \fi720\li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\faauto\rin0\lin0\itap0 \cbpat8 {\f76\fs24\kerning24 Kiedy Conan Cymmeryjczyk ujrza\'b3 wyg\'b3adzaj\'b9cy si\'ea gobelin, z dzikim rykiem cisn\'b9\'b3 si\'ea na \'9ccian\'ea, jakby chcia\'b3 j\'b9
z posad wywa\'bfy\'e6. Uderzenie tak by\'b3o pot\'ea\'bfne, \'bfe z pewno\'9cci\'b9 zgruchota\'b3oby ko\'9cci ka\'bfdego innego cz\'b3eka, ale barbarzy\'f1ca jeno odbi\'b3 si\'ea od muru, zerwa\'b3 gobelin i stan\'b9\'b3 przed lit\'b9 powierzchni\'b9
. Rozw\'9ccieczony wzni\'f3s\'b3 szabl\'ea, jak gdyby zamierza\'b3 por\'b9ba\'e6, rozsieka\'e6 marmury, gdy wtem d\'9fwi\'eak jaki\'9c za jego plecami sprawi\'b3, \'bfe obejrza\'b3 si\'ea, a ogie\'f1 dzikiej furii p\'b3on\'b9\'b3 w jego oku.
\par Naprzeciw sta\'b3o ze dwudziestu m\'ea\'bf\'f3w w purpurowych tunikach, o \'bf\'f3\'b3tawych obliczach, i ka\'bfdy dzier\'bfy\'b3 w gar\'9cci kr\'f3tki miecz. Gdy Conan odwr\'f3ci\'b3 si\'ea - uderzyli na\'f1, wznosz\'b9c gniewne okrzyki. Nie pr\'f3bowa
\'b3 \'b3agodzi\'e6 ich gniewu, nie usi\'b3owa\'b3 niczego wyja\'9cnia\'e6, rozjuszony znikni\'eaciem swej bogdanki by\'b3 zn\'f3w sob\'b9 - nieokie\'b3znanym, dzikim barbarzy\'f1c\'b9.
\par }{\fs24\kerning24 Z rykiem k}{\f76\fs24\kerning24 rwio\'bferczego sza\'b3u w sp\'eacznia\'b3ym furi\'b9 gardle skoczy\'b3 Conan Cymmeryjczyk i jego \'9cwiszcz\'b9ca szabla ju\'bf odbi\'b3a miecz, roz\'b3upa\'b3a czaszk\'ea i ju\'bf z g\'b3
owy pierwszego wroga wytrysn\'b9\'b3 m\'f3zg. Okr\'eacaj\'b9c si\'ea zwinnie niczym kot, Conan ci\'b9\'b3 po raz wt\'f3ry - i oto pi\'ea\'9c\'e6, zaci\'9cni\'eata na r\'eakoje\'9cci miecza, odr\'b9bana od reszty ramienia, poszybowa\'b3a \'b3
ukiem w powietrze, ci\'b9gn\'b9c za sob\'b9, niczym kometa, warkocz krwi. Nawet przez u\'b3amek u\'b3amka sekundy nie trwa\'b3 w bezruchu Conan barbarzy\'f1ca. Kocim zrywem cia\'b3a uchyli\'b3 si\'ea, z\~obu stron napadni\'eaty przez \'bf\'f3\'b3
tolicych rycerzy - i oto miecz jednego zag\'b3\'eabi\'b3 si\'ea a\'bf po jelec w piersi drugiego z nacieraj\'b9cych.
\par Na ten widok Xuthalczycy wydali okrzyk zgrozy, za\'9c barbarzy\'f1ca za\'9cmia\'b3 si\'ea ochryple, tryumfalnie nurkuj\'b9c pod nowym ciosem i sam tn\'b9c b\'b3yskawicznie w krwawej odpowiedzi. Sikn\'ea\'b3a szkar\'b3atna struga i nast\'ea
pny rycerz w purpurowej szacie zwali\'b3 si\'ea z\~j\'eakiem na ziemi\'ea z okropnie rozp\'b3atanym brzuchem.
\par Xuthalscy wojownicy zawyli niczym stado wilk\'f3w w po\'9ccigu za zwinn\'b9 ofiar\'b9. Nieprzywykli do walki, zaprawieni jedynie do lotosowych sn\'f3w, sprawiali osobliwie nieporadne wra\'bfenie, a ich ruchy zdawa\'b3y si\'ea
powolne niczym kapanie miodu w por\'f3wnaniu z szybkim niczym \'bfywe srebro barbarzy\'f1c\'b9, istn\'b9 b\'b3yskawic\'b9, w kt\'f3rej mi\'ea\'9cnie ze stali zespoli\'b3y si\'ea z m\'f3zgiem czujnym i sprawnym. Jego przeciwnicy, przeszkadzaj\'b9
c sobie nawzajem, przepychaj\'b9c si\'ea i szamoc\'b9c we w\'b3asnej niezdarno\'9cci, zadawali ciosy albo zbyt wcze\'9cnie, albo za p\'f3\'9fno i przecinali mieczami jedynie puste powietrze. Za\'9c Cymmeryjczyk wirowa\'b3, uskakiwa\'b3, zapada\'b3 si\'ea
niepoj\'eatym sposobem w jednym miejscu, aby si\'ea za chwil\'ea wy\'b3oni\'e6 w innym, zjawia\'b3 si\'ea i znika\'b3, szybki jak my\'9cl, nieuchwytnym by\'b3 celem dla cios\'f3w purpurowych rycerzy, a tymczasem jego zakrzywione ostrze ka\'bfdym \'9c
wistem wr\'f3\'bfy\'b3o \'9cmier\'e6 - i spe\'b3nia\'b3o wr\'f3\'bfb\'ea.
\par Chocia\'bf nieporadni, rycerze o \'bf\'f3\'b3tawych obliczach nie byli tch\'f3rzami. Roili si\'ea wok\'f3\'b3 barbarzy\'f1cy, wrzeszcz\'b9c i siek\'b9c kr\'f3tkimi mieczami, a ju\'bf i ze wszystkich stron, przez hakowate wej\'9ccia wpadali nast\'ea
pni i nast\'eapni, wyrwani z b\'b3ogiej drzemki ha\'b3asem nigdy tu wcze\'9cniej nie s\'b3yszanym.
\par Conan, krwawi\'b9c z rozci\'eatej skroni, jednym pot\'ea\'bfnym zamachem straszliwego ostrza po\'b3o\'bfy\'b3 - niczym kosiarz zbo\'bfe - wrog\'f3w wok\'f3\'b3 siebie - i rozejrza\'b3 si\'ea, szukaj\'b9c drogi, kt\'f3r\'b9 m\'f3g\'b3by umkn\'b9\'e6
. W tej samej chwili na jednej ze \'9ccian odchyli\'b3a si\'ea nieznacznie tkanina, ukazuj\'b9c ukryte za ni\'b9 schody i stoj\'b9cego na nich m\'ea\'bfa w bogatej szacie, mru\'bf\'b9cego zamglone oczy, jakby zbudzi\'b3 si\'ea dopiero co i jeszcze nie zd
\'b9\'bfy\'b3 ze s\'b3odkiego py\'b3u sn\'f3w otrz\'b9sn\'b9\'e6 powiek. Cymmeryjczyk nie waha\'b3 si\'ea ani chwili.
\par Jeden tygrysi skok przeni\'f3s\'b3 go przez szcz\'eakaj\'b9cy ostrzami mieczy okr\'b9g i oto ju\'bf rwa\'b3 w kierunku schod\'f3w, a za jego plecami jazgota\'b3a napastnicza sfora. Trzech po\'bf\'f3\'b3k\'b3ych rycerzy zast\'b9pi\'b3o mu drog\'ea
; trzy miecze, niczym letnie b\'b3yskawice, zal\'9cni\'b3y nad jego g\'b3ow\'b9 \endash i\~w tej\'bfe chwili opad\'b3y, roztr\'b9cone w og\'b3uszaj\'b9cym szcz\'eaku stali, za\'9c Cymmeryjczyk ju\'bf wskakiwa\'b3 na schody, a za nim w\'9cciek\'b3
a horda potyka\'b3a si\'ea na trzech le\'bf\'b9cych cia\'b3ach. Jedno nurza\'b3o si\'ea twarz\'b9 w okropnej ka\'b3u\'bfy z m\'f3zgu i krwi, drugie usi\'b3owa\'b3o d\'9fwign\'b9\'e6 si\'ea na r\'eakach, na kt\'f3re la\'b3a si\'ea strumieniem krew z poder
\'bfni\'eatego gard\'b3a, trzecie, skowycz\'b9c jak pies, przyciska\'b3o do siebie krwawy strz\'eap, co jeszcze sekund\'ea temu by\'b3 zbrojnym ramieniem.
\par Widz\'b9c barbarzy\'f1c\'ea, p\'eadz\'b9cego do g\'f3ry po marmurowych schodach, m\'b9\'bf w bogatej szacie oprzytomnia\'b3 w jednej chwili - i oto w blasku promiennych kamieni zal\'9cni\'b3 lodowato miecz i ci\'b9\'b3 z g\'f3ry na d\'f3\'b3
, lecz zanim ostrze zetkn\'ea\'b3o si\'ea z karkiem Cymmeryjczyka, \'f3w pochyli\'b3 si\'ea, nurkuj\'b9c pod ciosem, kt\'f3ry nie uczyni\'b3 mu \'bfadnej krzywdy, jeno sk\'f3r\'ea przecinaj\'b9c na plecach, a w zamian Conan, uderzaj\'b9c z do\'b3u z pot
\'ea\'bfn\'b9 si\'b3\'b9, jakby nie szabl\'ea dzier\'bfy\'b3 w d\'b3oni, a rze\'9fniczy n\'f3\'bf - wrazi\'b3 ostrze w cia\'b3o tamtego.
\par Straszliwy by\'b3 skutek pchni\'eacia, a impet jego tak wielki, \'bfe nie tylko szabla a\'bf po gard\'ea wbi\'b3a si\'ea w brzuch, ale i sam Conan, porwany pot\'ea\'bfnym zamachem, zderzy\'b3 si\'ea z\~cia\'b3em strojnego rycerza, odbi\'b3 si\'ea ode\'f1
, wpad\'b3 na \'9ccian\'ea, str\'b9caj\'b9c na \'b3eb na szyj\'ea przeszytego na wylot przeciwnika, za\'9c \'f3w - spadaj\'b9c - rozpru\'b3 si\'ea na ostrzu ostrym niczym brzytwa od podbrzusza a\'bf po mostek i run\'b9\'b3 - omotany w\'b3asnymi wn\'ea
trzno\'9cciami - na wspinaj\'b9cych si\'ea rodak\'f3w, zbijaj\'b9c ich z n\'f3g i porywaj\'b9c za sob\'b9.
\par Na wp\'f3\'b3 og\'b3uszony barbarzy\'f1ca sta\'b3 przez chwil\'ea oparty o \'9ccian\'ea, dochodz\'b9c do siebie - po czym w\'9cciekle potrz\'b9sn\'b9\'b3 szabl\'b9 ociekaj\'b9c\'b9 krwi\'b9, i pogna\'b3 po schodach do g\'f3ry.
\par Jeno na u\'b3amek sekundy przystan\'b9\'b3 w komnacie na pi\'eatrze, upewniaj\'b9c si\'ea, \'bfe nie ma w niej nikogo, po czym bieg\'b3 dalej. Na dole podni\'f3s\'b3 si\'ea tymczasem wielki lament i krzyk, przepe\'b3niony takim gniewem i rozpacz\'b9
, jakby \'f3w m\'b9\'bf rozpruty by\'b3 jak\'b9\'9c szczeg\'f3ln\'b9 osob\'b9, by\'e6 mo\'bfe kr\'f3lem tego niesamowitego miasta.
\par Cymmeryjczyk p\'eadzi\'b3 na o\'9clep, byle przed siebie. Pragn\'b9\'b3 za wszelk\'b9 cen\'ea odnale\'9f\'e6 i\~oswobodzi\'e6 Natal\'ea, by\'b3 bowiem pewny, \'bfe dziewczynie grozi niebezpiecze\'f1stwo, ale za plecami maj\'b9c ow\'b9 tropi\'b9c\'b9
go sfor\'ea nie m\'f3g\'b3 uczyni\'e6 nic innego, jak tylko biec co si\'b3 w\~nogach, ufaj\'b9c, \'bfe po\'9ccig zgubi, a dziewczyn\'ea odnajdzie. W ciemnych lub s\'b3abo tylko o\'9cwietlonych komnatach g\'f3rnego pi\'eatra pa\'b3acu rych\'b3o utraci\'b3
wszelk\'b9 orientacj\'ea i rozeznanie w kierunkach, nic przeto dziwnego, \'bfe w pewnej chwili wpad\'b3 do sali, przez kt\'f3r\'b9 ju\'bf by\'b3 wcze\'9cniej przebiega\'b3, a do kt\'f3rej w\'b3a\'9cnie wpadali z przeciwnej strony jego prze\'9cladowcy.
\par Wrzasn\'eali na widok barbarzy\'f1cy niczym op\'eatani i pa\'b3aj\'b9c pragnieniem zemsty rzucili si\'ea na\'f1, a on okr\'eaci\'b3 si\'ea na pi\'eacie i pogna\'b3 z powrotem - tak mu si\'ea w ka\'bfdym razie wydawa\'b3o. Nie by\'b3
a to wszelako droga powrotna, co zmiarkowa\'b3, wpadaj\'b9c do przebogatej komnaty, tym si\'ea r\'f3\'bfni\'b9cej od innych pomieszcze\'f1, \'bfe by\'b3a zamieszkana, a jej mieszkanka zerwa\'b3a si\'ea w\'b3a\'9c
nie na nogi z okrzykiem zdumienia i przestrachu.
\par Conan ujrza\'b3 przed sob\'b9 zupe\'b3nie nag\'b9 - je\'9cli nie liczy\'e6 drogocennych naszyjnik\'f3w - kobiet\'ea o sk\'f3rze \'bf\'f3\'b3tawej, wpatrzon\'b9 w intruza szeroko otwartymi oczyma. Naga kobieta podnios\'b3a r\'eak\'ea i poci\'b9gn\'ea\'b3
a za jedwabny sznur wisz\'b9cy na \'9ccianie - oto by\'b3o wszystko, co barbarzy\'f1ca zobaczy\'b3, z obrazem tej niewiasty w oczach lec\'b9c w czarn\'b9 przepa\'9c\'e6, jaka rozwar\'b3a si\'ea nagle pod jego stopami tak niespodziewanie, jakby mu si\'ea
ziemia usun\'ea\'b3a spod n\'f3g, na co nawet Cymmeryjczyk niewiele m\'f3g\'b3 poradzi\'e6, chocia\'bf by\'b3 szybki niczym sama my\'9cl.
\par Nie spad\'b3 ze zbyt wielkiej wysoko\'9cci i zapewne ka\'bfdy inny cz\'b3ek, nie zbudowany jak on z wi\'b9zade\'b3 stalowych i fiszbinu, prze\'bfy\'b3by r\'f3wnie\'bf taki upadek, \'b3ami\'b9c sobie jeno na drobne kawa\'b3ki ko\'9cci udowe.
\par Pad\'b3 niczym kot na cztery \'b3apy, nie wypuszczaj\'b9c szabli z gar\'9cci. Us\'b3ysza\'b3 dobrze mu znany p\'b3acz i szloch. Zerwa\'b3 si\'ea na r\'f3wne nogi, jako zrywa si\'ea ry\'9c, wyszczerzaj\'b9c k\'b3y i sycz\'b9c z\'b3
owrogo. I oto spod czarnej, zmierzwionej grzywy ujrza\'b3 Conan bia\'b3\'b9, nag\'b9 Natal\'ea, wij\'b9c\'b9 si\'ea rozpaczliwie w po\'bf\'b9dliwym u\'9ccisku chmury czy zmory tak odra\'bfaj\'b9cej, \'bfe zrodzi\'e6 j\'b9 mog\'b3y jeno najg\'b3\'ea
bsze lochy piekie\'b3}{\fs24\kerning24 .
\par }{\f76\fs24\kerning24 Ju\'bf sam widok straszliwego monstrum winien zmrozi\'e6 krew Cymmeryjczyka. Tymczasem, w odr\'f3\'bfnieniu od swej bogdanki, kt\'f3r\'b9 odraza i strach sparali\'bfowa\'b3y - Conan zap\'b3on\'b9\'b3 straszn\'b9 w\'9cciek\'b3o\'9cci
\'b9, mg\'b3a czerwonawa zakry\'b3a mu oczy, a szkar\'b3atna \'bf\'b9dza mordu za\'e6mi\'b3a m\'f3zg - i barbarzy\'f1ca ci\'b9\'b3 szabl\'b9 stwora.
\par \'d3w porzuci\'b3 sw\'b9 ofiar\'ea, zwracaj\'b9c si\'ea przeciw niespodziewanemu napastnikowi, kt\'f3rego pot\'ea\'bfny cios przeci\'b9\'b3 ze \'9cwistem powietrze, przelecia\'b3 przez czarne k\'b3\'eaby napotkawszy jeno op\'f3r kleistej mg\'b3y i zad\'9f
wi\'eacza\'b3 na kamiennej posadzce, miec\'b9c snop b\'b3\'eakitnych iskier. Wytr\'b9cony z r\'f3wnowagi mi\'eakko\'9cci\'b9 substancji, co nie stawi\'b3a jego szabli spodziewanego oporu, Conan a\'bf przykl\'eakn\'b9\'b3. Gdy d\'9fwiga\'b3 si\'ea
z kolan, owo co\'9c, co by\'b3o ni besti\'b9, ni chmur\'b9, siedzia\'b3o mu ju\'bf na karku.
\par Spi\'eatrzy\'b3o si\'ea to ponad nim jak zdolna wcisn\'b9\'e6 si\'ea wsz\'eadzie czarna mg\'b3a. Zda\'b3o mu si\'ea, \'bfe obejmuj\'b9 go i w siebie wch\'b3aniaj\'b9 fale osobliwego p\'b3ynu, kt\'f3re niczym galaret\'ea przenika\'b3
o raz za razem ostrze szabli i kt\'f3re z \'b3atwo\'9cci\'b9 przeorywa\'b3 sztylet, szarpi\'b9c i kroj\'b9c okropn\'b9 substancj\'ea. Twarz zalewa\'b3y mu potoki jakiego\'9c mu\'b3u, zapewne leniwej krwi potwora, kt\'f3rego furia wszelako nie s\'b3ab\'b3
a.
\par Barbarzy\'f1ca nie wiedzia\'b3, czy odcina macki, czy inne jakie\'9c cz\'b3onki straszliwego stwora, czyli te\'bf tnie ostrzami samo jego cielsko, scalaj\'b9ce si\'ea wszak\'bfe na powr\'f3t w jednolit\'b9 mas\'ea. Miotany gwa\'b3town\'b9 moc\'b9
owej szalonej walki mia\'b3 chwilami wra\'bfenie, \'bfe zmaga si\'ea nie z jedn\'b9, a z ca\'b3ym mn\'f3stwem \'9cmiertelnych istot, jednocze\'9cnie gryz\'b9cych, drapi\'b9cych, mia\'bfd\'bf\'b9cych, grzmoc\'b9cych, k\'b3uj\'b9cych. Czu\'b3 k\'b3
y i szpony, rozrywaj\'b9ce mu cia\'b3o, czu\'b3 wiotkie, gi\'eatkie, a twarde przy tym niczym \'bfelazo, ni to macki, ni to liany owijaj\'b9ce si\'ea wok\'f3\'b3 jego ramion i n\'f3g. Na domiar z\'b3ego jaki\'9c ogon z jadowitym z\'ea
bem bezustannie zadawa\'b3 ciosy - na podobie\'f1stwo skorpiona - to w plecy, to w pier\'9c, to w kark, rozdzieraj\'b9c sk\'f3r\'ea i s\'b9cz\'b9c w \'bfy\'b3y trucizn\'ea pal\'b9c\'b9 niczym p\'b3ynny ogie\'f1.
\par Przewalaj\'b9c si\'ea w \'9cmiertelnych zapasach cz\'b3owiek i potw\'f3r wytoczyli si\'ea z kr\'eagu \'9cwiat\'b3a i walczyli dalej w zupe\'b3nych ciemno\'9cciach. Za\'bfarty jak dzika bestia barbarzy\'f1ca wbi\'b3 w pewnej chwili z\'eaby w cia\'b3
o swego wroga - i wn\'eatrzno\'9cci a\'bf skr\'eaci\'b3y si\'ea w nim z\~obrzydzenia, gdy owo co\'9c, niczym \'bfyj\'b9ca guma, w skurczach i piskach wy\'9clizgn\'ea\'b3o si\'ea z\~uchwytu jego szcz\'eak.
\par W burzy dzikich zmaga\'f1 staczali si\'ea coraz dalej w g\'b3\'b9b korytarza. Od b\'f3lu i ran poczyna\'b3a si\'ea m\'b9ci\'e6 \'9cwiadomo\'9c\'e6 barbarzy\'f1cy, i \'9cwiszcz\'b9cy oddech wydobywa\'b3 si\'ea spomi\'eadzy jego z\'eab\'f3w, obna\'bf
onych w grymasie w\'9cciek\'b3o\'9cci. W pewnym momencie ujrza\'b3 wysoko ponad sob\'b9 ogromny, ropuszy pysk, opromieniony md\'b3ym \'9cwiat\'b3em, kt\'f3re zdawa\'b3o si\'ea ze\'f1 emanowa\'e6. Zebra\'b3 Cymmeryjczyk resztki swych si\'b3
i z krzykiem ochryp\'b3ym skoczy\'b3 - niczym wilczur do gard\'b3a - w \'f3w pysk potworny. A\'bf po jelec zanurzy\'b3a si\'ea szabla i wstrz\'b9s konwulsyjny targn\'b9\'b3 mas\'b9 spowijaj\'b9c\'b9 Conana. Skurcz wulkanicznej mocy zwar\'b3 i rozwar\'b3
koszmarne cielsko, kt\'f3re nagle, z op\'eata\'f1czym po\'9cpiechem, pocz\'ea\'b3o toczy\'e6 si\'ea w d\'f3\'b3 korytarza, unosz\'b9c ze sob\'b9 barbarzy\'f1c\'ea, co niczym buldog w podgardle bawo\'b3u, w \'f3w pysk wczepiony by\'b3 szabl\'b9, kt\'f3
rej wyszarpn\'b9\'e6 nie m\'f3g\'b3. Na wsze strony miotany, mia\'bfd\'bfony, trz\'easiony w lawinowym p\'eadzie - nie pozostawa\'b3 wszak\'bfe bezczynny, w\'9cciek\'b3ymi ciosami sztyletu tn\'b9c na strz\'eapy rozedrgan\'b9 mas\'ea.
\par Pocz\'ea\'b3a ona w\'b3a\'9cnie emanowa\'e6 z siebie jaki\'9c dziwny fosforyczny blask, kt\'f3ry o\'9clepi\'b3 Conana - gdy nagle \'f3w poczu\'b3, \'bfe przeszywane drgawkami, k\'b3\'eabi\'b9ce si\'ea cielsko gdzie\'9c znika, za\'9c r\'eaka szabl\'ea \'9c
ciskaj\'b9ca - zawisa w pr\'f3\'bfni. Barbarzy\'f1ca uzmys\'b3owi\'b3 sobie, \'bfe le\'bfy na o\'9clizg\'b3ej, kamiennej kraw\'eadzi jakiej\'9c bezdennej studni, w kt\'f3rej g\'b3\'b9b spada, \'9cwiec\'b9c niczym meteor, cielsko potwora. Przywar\'b3
do mulistej p\'b3yty i wpatrywa\'b3 si\'ea jak urzeczony w coraz to mniejsz\'b9 i mniejsz\'b9 \'9cwiec\'b9c\'b9 kul\'ea, ku kt\'f3rej z bezdni pocz\'ea\'b3a si\'ea podnosi\'e6, jakby na spotkanie, ciemna b\'b3yszcz\'b9ca powierzchnia, poch\'b3aniaj\'b9
c wreszcie fosforyczny punkt. W\~mrocznych g\'b3\'eabinach migota\'b3y przez chwil\'ea jakie\'9c b\'b3\'eadne ogniki, po czym zgas\'b3y i one. W\~czarnej otch\'b3ani zapanowa\'b3a martwa cisza i nieprzenikniona ciemno\'9c\'e6.
\par }\pard \qc \li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\faauto\rin0\lin0\itap0 \cbpat8 {\fs24\kerning24 \page }{\b\fs28\kerning24 4.
\par }\pard \qj \li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\faauto\rin0\lin0\itap0 \cbpat8 {\fs24\kerning24
\par }\pard \qj \fi720\li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\faauto\rin0\lin0\itap0 \cbpat8 {\f76\fs24\kerning24 Natala resztkami si\'b3 pr\'f3bowa\'b3a nadaremnie oswobodzi\'e6 si\'ea z wi\'eaz\'f3w, wrzynaj\'b9cych si\'ea bole\'9cnie w przeguby jej r\'b9k. Gasn
\'b9ce spojrzenie topi\'b3a w ciemno\'9cci, jaka zalega\'b3a za kr\'eagiem po\'9cwiaty. Tam znikn\'b9\'b3 Conan, sczepiony w \'9cmiertelnym u\'9ccisku z demonem \endash i\~dziewczyna, wyt\'ea\'bfaj\'b9c s\'b3uch, mog\'b3a s\'b3ysze\'e6 przez czas jaki
\'9c sapanie barbarzy\'f1cy, \'9cwist i\~\'b3omot cios\'f3w, a wreszcie cichn\'b9cy niczym lawina schodz\'b9ca z g\'f3r hurkot i szum - po czym zapanowa\'b3a cisza g\'b3ucha i martwa. G\'b3owa Natali opad\'b3a na piersi, cia\'b3o zawis\'b3o bezw\'b3
adne, zemdlone.
\par Ockn\'ea\'b3a si\'ea na odg\'b3os krok\'f3w. Podnios\'b3a oczy i ujrza\'b3a wynurzaj\'b9cego si\'ea z mrok\'f3w Cymmeryjczyka. Okropny j\'eak rado\'9cci zarazem i zgrozy wyrwa\'b3 si\'ea z jej spuchni\'eatych, zasch\'b3ych ust i echem wype\'b3ni\'b3
beczkowate sklepiony korytarz. Lito\'9c\'e6 bra\'b3a na widok zmaltretowanego, brocz\'b9cego krwi\'b9 barbarzy\'f1cy. Twarz jego by\'b3a jak jeden spuchni\'eaty, krwawy siniec, zupe\'b3nie jakby kto\'9c wali\'b3 w ni\'b9 d\'b3ugo obuchem. Krew z rozci
\'eatej g\'b3owy zalewa\'b3a oczy, wargi mia\'b3 pomia\'bfd\'bfone, uda, \'b3ydki i ramiona porzni\'eate g\'b3\'eabokimi ci\'eaciami, a\~ca\'b3e cia\'b3o czarno-sine od twardych zderze\'f1 z kamienn\'b9 posadzk\'b9. Najgorzej wszelako ucierpia\'b3
y jego kark i pier\'9c, sczernia\'b3e, spuchni\'eate, poszarpane, jakby darto ze\'f1 pasy i\~obna\'bfone mi\'ea\'9cnie sieczono stalowym biczem.
\par - Ach, Conanie! - \'b3ka\'b3a Natala - ca\'b3y\'9c w ranach!
\par Opuch\'b3e wargi Cymmeryjczyka wykrzywi\'b3 grymas pogardliwego lekcewa\'bfenia dla w\'b3asnych ran. Dysza\'b3 ci\'ea\'bfko, a ow\'b3osiona l\'9cni\'b9ca od potu i krwi pier\'9c podnosi\'b3a si\'ea i opada\'b3a niczym miech kowalski. Z najwy\'bf
szym trudem si\'eagn\'b9\'b3 do jedwabnych p\'eat, kr\'eapuj\'b9cych nadgarstki Natali. Przeci\'b9\'b3 je sztyletem i \'9cmiertelnie wyczerpany opar\'b3 si\'ea o \'9ccian\'ea, szeroko rozstawiaj\'b9c dr\'bf\'b9ce nogi, by nie upa\'9c\'e6. Natala przytuli
\'b3a si\'ea do\'f1 i gorzko p\'b3aka\'b3a.
\par - O, Conanie! Ty\'9c raniony \'9cmiertelnie!
\par - Nie spos\'f3b - zamrucza\'b3 cicho - walczy\'e6 z demonem i nie zazna\'e6 rany.
\par - Ty\'9c go zabi\'b3? - zapyta\'b3a z trwog\'b9. - Zabi\'b3e\'9c go, Conanie?
\par - Nie wiem. Wpad\'b3 do jakiej\'9c studni. Nie wiem, czy ima si\'ea go stal.
\par - Och, twoje plecy! - za\'b3ama\'b3a d\'b3onie. - Okropnie s\'b9 poranione!
\par - To ta macka - skrzywi\'b3 si\'ea z b\'f3lu. - Ci\'ea\'b3a jak bicz ze stali, pali\'b3a niby ogie\'f1. Ale najgorszy by\'b3 jego u\'9ccisk, niczym stu pyton\'f3w. Got\'f3wem si\'ea za\'b3o\'bfy\'e6, \'bfe nie mam ani jednej kiszki na miejscu.
\par - I c\'f3\'bf my teraz poczniemy? - szlocha\'b3a dziewczyna.
\par Spojrza\'b3 w g\'f3r\'ea. Klapa zapadni by\'b3a zamkni\'eata. \'afaden odg\'b3os stamt\'b9d nie dobiega\'b3.
\par }{\fs24\kerning24 -}{\f76\fs24\kerning24 Sekretnymi drzwiami wraca\'e6 nie mo\'bfemy - mrucza\'b3. - Pe\'b3no tam trup\'f3w i stra\'bf pewnie trzymaj\'b9. My\'9cl\'b9, \'bfe z nami ju\'bf koniec, albo boj\'b9 si\'ea zapuszcza\'e6 w te korytarze. Wyd\'b3
ub no ten \'9cwiec\'b9cy kamyk. Gdym tu szed\'b3, namaca\'b3em w \'9ccianie wyloty bocznych korytarzy. P\'f3jdziemy pierwszym z brzega. Gni\'e6 tutaj przecie nie b\'eadziemy.
\par Ze \'9cwiec\'b9cym klejnotem w lewej i z szabl\'b9 ociekaj\'b9c\'b9 krwi\'b9 w prawej r\'eace Cymmeryjczyk ruszy\'b3 w d\'f3\'b3 korytarza. Szed\'b3 wolno, z wielkim trudem. W jego przekrwionych oczach malowa\'b3o si\'ea t\'eape cierpienie. Co chwila zwil
\'bfa\'b3 j\'eazykiem spieczone wargi.
\par Po pewnym czasie w nik\'b3ym \'9cwietle ukaza\'b3 si\'ea czarny otw\'f3r, w kt\'f3ry Conan skr\'eaci\'b3 bez wahania. Ile czasu posuwali si\'ea tak krok za krokiem, prowadzeni przez czarny tunel, o\'9cwietlony jeno bladym \'9cwietlikiem kl
ejnotu - Natala nie wiedzia\'b3a. Dotarli wreszcie do wysokich schod\'f3w, wdrapali si\'ea na nie i stan\'eali przed kamiennymi drzwiami zaryglowanymi z\'b3ot\'b9 zasuw\'b9.
\par Dziewczyna z wahaniem spojrza\'b3a na chwiej\'b9cego si\'ea na nogach olbrzyma, w kt\'f3rego d\'b3oni os\'b3ab\'b3ej dr\'bfa\'b3o \'9cwiate\'b3ko, ko\'b3ysz\'b9c w t\'ea i z powrotem ich ogromnymi cieniami na kamiennym sklepieniu.
\par - Otwieraj\'bfe, dziewko! - wybe\'b3kota\'b3 Conan. - Tam nas czekaj\'b9. Na Croma! Z\'b3o\'bf\'ea ofiar\'ea, o jakiej nie s\'b3yszano w tym mie\'9ccie.
\par Zrozumia\'b3a, \'bfe majaczy. Wyj\'ea\'b3a z krwawej d\'b3oni barbarzy\'f1cy \'9cwiec\'b9cy klejnot, wyci\'b9gn\'ea\'b3a z\'b3oty bolec i odsun\'ea\'b3a zasuw\'ea. Ujrza\'b3a podszewk\'ea z\'b3ocistej tkaniny. Odsun\'ea\'b3a j\'b9 ostro\'bf
nie i z sercem w gardle zerkn\'ea\'b3a do wn\'eatrza. Komnata, kt\'f3r\'b9 zobaczy\'b3a, by\'b3a pusta, tylko po\'9crodku szemra\'b3a srebrna fontanna.
\par Ci\'ea\'bfka d\'b3o\'f1 barbarzy\'f1cy spocz\'ea\'b3a na jej nagim ramieniu.
\par - Na bok, dziewko - wymamrota\'b3. - B\'eadzie tu r\'b9banina.
\par - Nie masz tu nikogo - uspokoi\'b3a go. - To woda szemrze.
\par - Woda - obliza\'b3 sczernia\'b3e wargi - przeto napijmy si\'ea przed \'9cmierci\'b9.
\par Uj\'ea\'b3a go za r\'eak\'ea i ostro\'bfnie st\'b9paj\'b9c poprowadzi\'b3a, niczym \'9clepca, ku srebrnej fontannie, z dr\'bfeniem serca czekaj\'b9c, kiedy zewsz\'b9d wpadn\'b9 rycerze w purpurowych tunikach.
\par - Ja dam baczenie, a ty pij - wymamrota\'b3 Conan.
\par - Nie, jam nie spragniona. Legnij tu, obmyj\'ea twe rany.
\par }{\fs24\kerning24 - Nie }{\f76\fs24\kerning24 s\'b3ysz\'ea szcz\'eaku ich mieczy - zdziwi\'b3 si\'ea, ramieniem tr\'b9c oczy, jak gdyby usi\'b3owa\'b3 zedrze\'e6 za\'e6m\'ea.
\par }{\fs24\kerning24 - Nie masz tu nikogo, Conanie.
\par }{\f76\fs24\kerning24 Macaj\'b9c przed sob\'b9 r\'eakoma, pochyli\'b3 si\'ea i zanurzy\'b3 twarz w kryszta\'b3owej strudze i pi\'b3, pi\'b3, jakby nigdy nie mia\'b3 przesta\'e6 pi\'e6. Gdy podni\'f3s\'b3 wreszcie g\'b3ow\'ea, w jego oczach ju\'bf nie by
\'b3o szale\'f1stwa. Z ulg\'b9 wyci\'b9gn\'b9\'b3 na posadzce swe pot\'ea\'bfne cz\'b3onki, ale szabli z d\'b3oni nie wypu\'9cci\'b3 i wyraz czujno\'9cci nie schodzi\'b3 z jego zmasakrowanej twarzy. Przemywa\'b3a poszarpane rany, najg\'b3\'eabsze banda
\'bfuj\'b9c pasami z jedwabnej zas\'b3ony, kt\'f3r\'b9 rozdziera\'b3a. Poch\'b3oni\'eata sw\'b9 delikatn\'b9 prac\'b9 nie przestawa\'b3a wszelako ani na chwil\'ea szuka\'e6 sposobu ratunku. Gdyby tutaj pozostali, mog\'b9 zosta\'e6 odkryci. Nie wiedzia\'b3
a przecie, czy Xuthalczycy tropi\'b9 ich, czy zapadli ju\'bf w}{\fs24\kerning24 swoje sny.
\par }{\f76\fs24\kerning24 Obmywszy rany Cymmeryjczyka, Natala podnios\'b3a g\'b3ow\'ea - i zamar\'b3a. W alkowie, kt\'f3rej uprzednio nie po-strzeg\'b3a, w szczelinie zas\'b3ony dojrza\'b3a co\'9c do r\'eaki ludzkiej podobnego, woskowego.
\par Jak najciszej, by nie obudzi\'e6 podejrze\'f1 Cymmeryjczyka, uj\'ea\'b3a r\'eakoje\'9c\'e6 sztyletu i\~podkrad\'b3a si\'ea do alkowy. B\'b3agaj\'b9c serce, aby ciszej bi\'b3o, powoli odsuwa\'b3a zas\'b3on\'ea. Naga, \'bf\'f3\'b3tawa kobieta spoczywa\'b3
a na podwy\'bfszeniu o kszta\'b3cie katafalku, a za ni\'b9, tu\'bf obok jej ramienia, sta\'b3 nefrytowy dzban, pe\'b3en dziwnego, z\'b3ocistego p\'b3ynu. By\'b3 to zapewne \'f3w cudowny eliksir, o kt\'f3rym m\'f3wi\'b3a Thalis. Natala przechyli\'b3a si
\'ea ostro\'bfnie, si\'eagn\'ea\'b3a ponad \'9cpi\'b9c\'b9, ostrzem sztyletu niemal dotykaj\'b9c jej piersi - i chwyci\'b3a dzban.
\par Obejmuj\'b9c ramieniem drogocenne naczynie, zastanawia\'b3a si\'ea, czy nie powinna \'9cpi\'b9cej pogr\'b9\'bfy\'e6 w \'9cnie wieczystym, aby raz na zawsze zapobiec mo\'bfliwo\'9cci wzniecenia przez ni\'b9 alarmu - nie mog\'b3a si\'ea wszak\'bfe zdoby\'e6
na zanurzenie sztyletu w \'b3onie nieznajomej, zaci\'b9gn\'ea\'b3a przeto na powr\'f3t zas\'b3on\'ea i powr\'f3ci\'b3a do le\'bf\'b9cego na posadzce Conana, na wp\'f3\'b3 jeno \'9cwiadomego.
\par Pochyliwszy si\'ea przytkn\'ea\'b3a dzban do warg barbarzy\'f1cy. Pi\'b3 pos\'b3usznie - ale wnet dziwnie si\'ea o\'bfywi\'b3, jakby wielce zasmakowa\'b3 w owym napoju, wyj\'b9\'b3 naczynie z r\'b9k dziewczyny i usiad\'b3.
\par - Na Croma! Sk\'b9d\'bfe masz ten cudowny p\'b3yn?
\par - Sta\'b3 w tej alkowie - wskaza\'b3a r\'eak\'b9. - Spoczywa tam jaka\'9c u\'9cpiona hurysa.
\par Conan zn\'f3w przechyli\'b3 dzban i pi\'b3 \'b3apczywie.
\par - Na Croma! - westchn\'b9\'b3 g\'b3\'eaboko. - Czuj\'ea ogie\'f1 w \'bfy\'b3ach! Nowe si\'b3y we mnie wst\'eapuj\'b9! To\'bf to pewnie \'f3w eliksir, owo wino cudow}{\fs24\kerning24 ne!
\par }{\f76\fs24\kerning24 Porwa\'b3 si\'ea na r\'f3wne nogi.
\par }{\fs24\kerning24 - Wracajmy tam, Conanie, wracajmy do tego korytarza, dop\'f3ki nie wydobrzejesz!
\par }{\f76\fs24\kerning24 - Przenigdy! - zawo\'b3a\'b3 barbarzy\'f1ca. - Czy\'9cmy szczury, by kry\'e6 si\'ea po norach? Odejdziemy z tego przekl\'eatego miasta i niech no tylko kto\'9c spr\'f3buje stan\'b9\'e6 nam na drodze!
\par }{\fs24\kerning24 - A twe rany?
\par }{\f76\fs24\kerning24 - Nie czuj\'ea ju\'bf mych ran! - rzek\'b3 ra\'9fno. - Moc to mo\'bfe z\'b3udna, co z tego wina p\'b3ynie, ale zaprawd\'ea nie czuj\'ea ju\'bf b\'f3lu!
\par Podszed\'b3 do okna, kt\'f3rego Natala w og\'f3le uprzednio nie zauwa\'bfy\'b3a. Zerkn\'ea\'b3a ponad jego ramieniem. Orze\'9fwiaj\'b9cy wiatr poruszy\'b3 jej jasne loki. Ponad nimi wznosi\'b3o si\'ea
ciemne, aksamitne niebo, usiane gwiazdami. Pod nimi szarza\'b3a g\'b3ucha, bezkresna pustynia.
\par - M\'f3wi\'b3a Thalis, \'bfe to miasto jest jednym wielkim pa\'b3acem - przypomina\'b3 sobie Conan - przeto i w basztach na murach musz\'b9 si\'ea mie\'9cci\'e6 komnaty. I to w\'b3a\'9cnie taka komnata. Nie omyli\'b3 nas dobry los.
\par - Co zamy\'9clasz? - spyta\'b3a z obaw\'b9 w g\'b3osie.
\par - Tam na stole stoi kryszta\'b3owy\rquote dzban - rzek\'b3 zamiast odpowiedzi. - Nape\'b3nij go wod\'b9 i mocno owi\'b9\'bf paskiem owej zas\'b3ony, tak, by by\'b3o za co uchwyci\'e6. A ja ukroj\'ea k\'eas owych obi\'e6 jedwabnych.
\par Uczyni\'b3a, jak kaza\'b3, a gdy g\'b3ow\'ea podnios\'b3a, on w\'b3a\'9cnie wi\'b9za\'b3 skr\'eacone pasma jedwabiu w d\'b3ug\'b9 lin\'ea, kt\'f3rej jeden koniec przymocowa\'b3 do nogi masywnego sto\'b3u z ko\'9cci s\'b3oniowej.
\par }{\fs24\kerning24 - Poszukamy s}{\f76\fs24\kerning24 zcz\'ea\'9ccia na pustyni - oznajmi\'b3 barbarzy\'f1ca. - O dzie\'f1 drogi st\'b9d jest przecie oaza, a jeszcze dalej owe bujne \'b3\'b9ki. Tam si\'ea zatrzymamy, bym wyliza\'b3
rany. Zaiste, to wino jest p\'b3ynem czyni\'b9cym cuda! Niedawno by\'b3em p\'f3\'b3trupem, teraz g\'f3ry m\'f3g\'b3bym przenosi\'e6! Okryj si\'ea czym\'9c.
\par Natala zapomnia\'b3a, \'bfe jest zupe\'b3nie naga, nie mia\'b3a zreszt\'b9 nic przeciwko temu, ale przecie \'bfar i skwarne s\'b3o\'f1ce mog\'b3yby zniszczy\'e6 jej bia\'b3\'b9 p\'b3e\'e6, spowi\'b3a wi\'eac sw\'b9 kibi\'e6 w jedwabn\'b9 szmatk\'ea
. Cymmeryje\'bfyk tymczasem podszed\'b3 do okna i z pogardliw\'b9 \'b3atwo\'9cci\'b9 wy\'b3ama\'b3 mi\'eakkie, kute w z\'b3ocie kraty. Biodra Natali opasa\'b3 nast\'eapnie jedwabna lin\'b9, zawi\'b9zuj\'b9c j\'b9 w p\'eatl\'ea, po czym przeni\'f3s\'b3
dziewczyn\'ea ponad zielonkawym parapetem, tak \'bfe zawis\'b3a jakie\'9c trzydzie\'9cci st\'f3p ponad ziemi\'b9, i z wolna opu\'9cci\'b3 na d\'f3\'b3. Gdy tylko dotkn\'ea\'b3a stopami piasku i wy\'9clizgn\'ea\'b3a si\'ea z jedwabnej p\'eatli, Conan wci
\'b9gn\'b9\'b3 sznur, przywi\'b9za\'b3 do\'f1 dzbany z wod\'b9 i winem - i ju\'bf po chwili sta\'b3y obok dziewczyny, a po sznurze wzd\'b3u\'bf szklistego muru zsuwa\'b3 si\'ea Cymmeryjczyk.
\par Gdy si\'eagn\'b9\'b3 ziemi, Natala odetchn\'ea\'b3a z ulg\'b9. Stali oto rami\'ea przy ramieniu u st\'f3p pot\'ea\'bfnego muru, samotni pod gwiezdnym sklepieniem, otoczeni zewsz\'b9d piaskami pustyni. Jakie\'bf jeszcze niebezpiecze\'f1stwa czyhaj\'b9
na nich - nie wiedzia\'b3a dziewczyna, ale teraz jej serce \'9cpiewa\'b3o z rado\'9cci, bo ca\'b3o przecie wyszli z tego upiornego miasta.
\par - Je\'9cli znajd\'b9 lin\'ea, mog\'b9 ruszy\'e6 w po\'9ccig - mrukn\'b9\'b3 Conan, przewieszaj\'b9c przez rami\'ea oba zwi\'b9zane ze sob\'b9 dzbany. Skrzywi\'b3 si\'ea, gdy zetkn\'ea\'b3y si\'ea z jego obola\'b3ym cia\'b3em. - Tusz\'ea wszelako, \'bf
e nie wyjd\'b9 z miasta. Tam droga na po\'b3udnie. Ruszajmy.
\par Z czu\'b3o\'9cci\'b9 niespotykan\'b9 u tego barbarzy\'f1cy uj\'b9\'b3 Natal\'ea za r\'eak\'ea i ruszy\'b3 przed siebie, dopasowuj\'b9c sw
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
Howard Robert E Conan z CimmeriiC Howard Robert Conan z CimmeriiHoward Robert Conan Z Cimmerii (www ksiazki4u prv pl)Howard Robert Conan Z CimmeriiHoward, Robert E Conan el CimmerioHoward Robert E Conan Conan z Cimmerii (rtf)Howard Robert E Conan Droga do tronuHoward Robert E Conan NajemnikHoward Robert E Conan NajemnikHoward Robert ConanHoward Robert E Conan Szmaragdowa tońHoward Robert E Conan Cienie w blasku księżycaHoward Robert E Conan barbarzyńcaHoward Robert E Conan Cień BestiiHoward Robert E Conan Cienie w Blasku KsiężycaHoward Robert E Conan Stalowy DemonHoward Robert E ConanHoward Robert E Conan zdobywca004 Howard Robert E Conan Obieżyświatwięcej podobnych podstron