Ś. Jezusa Chrystusa Ewangielia według św. Łukasza
23:1 - I powstawszy wszystko ich mnóstwo, wiedli go do Piłata.
23:2 - I poczęli nań skarżyć, mówiąc: Tegośmy naleźli podwracającego naród nasz: i zakazującego dani dawać Cesarzowi: i mówiącego, że on jest Chrystusem królem.
23:3 - I pytał go Piłat, mówiąc: Tyś jest król Żydowski? A on odpowiedziawszy rzekł: Ty powiadasz.
23:4 - A Piłat rzekł do przedniejszych kapłanów i do rzesze: Nic nie najduję winy w tym człowieku.
23:5 - Lecz się oni silili, mówiąc: Wzrusza lud ucząc po wszystkiej Żydowskiej ziemi, począwszy od Galilejej aż dotąd.
23:6 - A Piłat, usłyszawszy Galileją, pytał jeśliby był człekiem Galilejskim.
23:7 - A gdy się dowiedział, iż należał do władzej Herodowej, odesłał go do Heroda, który też w Jeruzalem był w one dni.
23:8 - A Herod ujrzawszy Jezusa, uradował się barzo. Bo go od dawnego czasu pragnął widzieć: dla tego, iż wiele o nim słychał: i spodziewał się, że miał widzieć jakie cudo od niego uczynione.
23:9 - I pytał go wielą mów. A on mu nic nie dpowiadał.
23:10 - Lecz przedniejszy kapłani i Doktorowie stali, usilnie nań skarżąc.
23:11 - A wzgardził im Herod z wojskiem swojem, i najgrał obleczonego w szatę białą, i odesłał do Piłata.
23:12 - I stali się przyjacioły Herod i Piłat onego dnia. Bo przed tem byli sobie nieprzyjacielmi.
23:13 - A Piłat zezwawszy przedniejszych kapłanów i przełożonych, i ludu,
23:14 - Rzekł do nich: Przywiedliście mi tego człowieka, jakoby lud odwodzącego: a oto ja pytając przed wami, nie nalazłem w tym człowieku żadnej winy z tych, o których nań skargę kładziecie.
23:15 - Ale ani Herod, bom was do niego odsyłał: a oto nie uczyniono mu nic godnego śmierci.
23:16 - A przetoż skarawszy go wypuszczę.
23:17 - A potrzeba mu było wypuścić im jednego na święto.
23:18 - I zawołała społem wszystka rzesza, mówiąc: Strać tego, a wypuść nam Barabbasza.
23:19 - Który był dla niejakiego rozruchu w mieście uczynionego, i dla mężobójstwa posadzon do więzienia.
23:20 - A znowu mówił Piłat do nich, chcąc wypuścić Jezusa.
23:21 - Ale oni wołali, mówiąc: Ukrzyżuj, ukrzyżuj go.
23:22 - A on po trzecie rzekł do nich: Cóż wżdy złego ten uczynił? Żadnejem przyczyny śmierci w nim nie nalazł: skarzę go tedy, i wypuszczę.
23:23 - A oni nalegali glosy wielkiemi żądając, aby był ukrzyżowan: i zmacniały się glosy ich.
23:24 - A Piłat przysądził, aby się stało żadanie ich.
23:25 - I wypuścił im onego, który był dla mężobójstwa i rozruchu wrzucon do więzienia, o którego prosili: a Jezusa podał na wolą ich.
23:26 - A gdy go wiedli, pojmali Symona niektórego Cyrenejczyka ze wsi idącego, i włożyli nań krzyż, aby niósł za Jezusem.
23:27 - I szła za nim wielka rzesza ludu i niewiast: które płakały go i lamentowały.
23:28 - A Jezus, obróciwszy się do nich, rzekł: Córki Jerozolimskie nie płaczcie nademną: ale same nad sobą płaczcie, i nad synami waszemi.
23:29 - Abowiemci oto, przydą dni, w które będą mówić: Szczęśliwe niepłodne, i żywoty, które nie rodziły, i piersi, które nie karmiły.
23:30 - Tedy poczną mówić góram: Padnijcie na nas: a pagórkam: Przykryjcie nas.
23:31 - Abowiem, jeśli to na zielonem drzewie czynią: cóż na suchem będzie?
23:32 - Wiedziono też z nim i drugich dwu złoczyńców, aby je stracono.
23:33 - A gdy przyszli na miejsce, które zowią Trupiej głowy, tam go ukrzyżowali: i łotry, jednego po prawej, a drugiego po lewej stronie.
23:34 - A Jezus mówił: Ojcze, odpuść im: boć nie wiedzą co czynią. A rozdzieliwszy szaty jego, rzucili losy.
23:35 - I stał lud patrzając: a naśmiewali się z niego przełożeni z niemi, mówiąc: Inne wybawiał, niechże się sam wybawi, jeśliż ten jest Chrystus Boży wybrany.
23:36 - Naigrawali go też i żołnierze przychodząc, a ocet mu podając,
23:37 - I mówiąc, Jeśliś ty jest król Żydowski, wybawże się sam.
23:38 - Był też nad nim napis, napisany Greckiemi, Łacińskiemi, i Żydowskiemi literami: TEN JEST KRÓL ŻYDOWSKI.
23:39 - A jeden z tych, którzy wisieli, łotrów bluźnił go, mówiąc: Jeśliś ty jest Chrystus, wybawże sam siebie, i nas.
23:40 - A odpowiedziawszy drugi, fukał go, mówiąc: Ani ty Boga się boisz, gdyżeś tejże skaźniej podległ?
23:41 - A myć sprawiedliwie: bo godną zapłatę za uczynki odnosimy: lecz ten nic złego nie uczynił.
23:42 - I mówił do Jezusa: Panie, pomni na mię, gdy przydziesz do królestwa twego.
23:43 - A Jezus mu rzekł: Zaprawdę mówię tobie: Dziś zemną będziesz w raju.
23:44 - A było jakoby o szóstej godzinie: I stały się ciemności po wszystkiej ziemi aż do dziewiątej godziny.
23:45 - I zaćmiło się słońce: a zasłona kościelna rozdarła się w poły.
23:46 - A Jezus zawoławszy głosem wielkim, rzekł: Ojcze, w ręce twe polecam ducha mojego. A to rzekłszy, skonał.
23:47 - A widząc Rotmistrz co się działo, chwalił Boga, mówiąc: Prawdziwie ten człowiek był sprawiedliwy.
23:48 - I wszystka rzesza tych, którzy spólnie byli przy tym widoku, i widzieli co się działo, wracali się bijąc piersi swoje.
23:49 - A wszyscy jego znajomi z daleka stali, i niewiasty, które były za nim przyszły z Galilejej, na to patrząc.
23:50 - A oto mąż imieniem Józef, który był Senatorem, mąż dobry i sprawiedliwy,
23:51 - (Ten był nie zezwolił na radę, i na uczynki ich) z Arymatjej miasta Żydowskiej ziemie, który też i sam oczekawał królestwa Bożego.
23:52 - Ten przyszedł do Piłata i prosił o ciało Jezusowe:
23:53 - I zjąwszy uwinął w prześcieradło, a położył go w grobie wykowanym, w którym jeszcze żaden nie był położon.
23:54 - A był dzień Przygotowania, i szabbat nastawał.
23:55 - A przyszedszy niewiasty, które były z nim przyszły z Galilejej, widziały grób, i jako było położono ciało jego.
23:56 - A wróciwszy się nagotowały wonnych rzeczy i maści: a w szabbat dały pokój, wedle przykazania.