Proroctwo Izajaszowe

31:1 - Biada którzy zstępują do Egiptu o pomoc, nadzieję mając w koniech, a mając ufanie w poczwórnych, że ich wiele i w jezdnych, że barzo mocni: a nie ufali w świętym Izraelowym, a Pana nie szukali.

31:2 - Ale on mądry przywiódł złe, a słów swych nie odjął: i powstanie przeciw domowi złościwych, i przeciw ratunkom brojących nieprawość.

31:3 - Egipt człowiek a nie Bóg, i konie ich ciało a nie duch: a Pan złoży rękę swoję, i powali się pomocnik, i upadnie któremu dają pomoc, i społem wszyscy będą zniszczeni.

31:4 - Bo to mówi Pan do mnie. Jako gdyby ryczał lew i szczenię lwie nad ułowem swoim, gdy mu zabieży gromada pasterzów nie zlęknie się głosów ich, i nie będzie się strachał mnóstwa ich: tak zstąpi Pan zastępów, aby walczył na górze Sion, i na pagórku jej.

31:5 - Jako ptacy latający, tak nakryje Pan zastępów Jeruzalem, broniąc i wybawiając, przechodząc i zbawiając.

31:6 - Nawróćcie się jakoście byli na głębią odeszli synowie Izraelscy.

31:7 - Abowiem w on dzień odrzuci mąż bałwany srebra swego, i bałwany złota swego, których wam naczyniły ręce wasze na grzech.

31:8 - I upadnie Assur od miecza nie męzkiego, a miecz nie człowieczy pożrze go, i będzie uciekał nie przed mieczem: a młodzieńcy jego hołdowniki będą:

31:9 - A moc jego od strachu przejdzie, i będą się lękać uciekając książęta jego: rzekł Pan: którego ogień jest na Sionie, a piec jego jest w Jeruzalem.