Proroctwo Izajaszowe

40:1 - Cieszcie się, cieszcie, ludu mój, mówi Bóg wasz.

40:2 - Mówcie do serca Jeruzalem, a przyzwicie go: bo się skończyła złość jego, odpuszczona jest nieprawość jego: wzięło z ręki Pańskiej dwojako za wszystkie grzechy swoje.

40:3 - Głos wołającego na puszczy: Gotujcie drogę Pańską, proste czyńcie na puszczy ścieżki Boga naszego.

40:4 - Każda dolina będzie podniesiona, a każda góra i pagórek będzie poniżony: i będą krzywe prostemi, a ostre drogami gładkiemi.

40:5 - I objawi się chwała Pańska, i ujrzy wszelkie ciało społem, że usta Pańskie mówiły.

40:6 - Głos mówiącego: Wołaj. I rzekłem: Co będę wołał? Wszelkie ciało trawa, a wszelka chwała jego jako kwiat polny.

40:7 - Uschła trawa, i opadł kwiat: bo duch Pański wionął nań. Prawdziwie lud jest trawa.

40:8 - Uschła trawa i opadł kwiat: lecz słówko Pana naszego trwa na wieki.

40:9 - Wstąp na górę wysoką ty, który opowiadasz Ewanielią Sionowi: podnieś mocno głos twój, który Ewanielią opowiadasz Jeruzalem: Podnoś, nie bój się. Rzecz miastom Judzkim:

40:10 - Oto Bóg wasz: Oto Pan Bóg w mocy przydzie, a ramię jego panować będzie: Oto zapłata jego z nim, a sprawa jego przed nim.

40:11 - Jako pasterz trzodę swą paść będzie: ramieniem swem zgromadzi baranki, a na łonie swem podniesie: kotne sam nosić będzie.

40:12 - Kto zmierzył garścią wody, a niebiosa piędzią zważył? Kto zawiesił trzemi palcy wielkość ziemie, i zważył na wadze góry, a pagórki na szalach?

40:13 - Kto pomagał duchowi Pańskiemu? abo kto był rajcą jego, a ukazał mu?

40:14 - Z kim wszedł w radę i wprawił go, i nauczył go ścieżki sprawiedliwości, i wyćwiczył go w umiejętności, a drogę roztropności ukazał mu?

40:15 - Oto narodowie jako kropla wiadra, a jako ziarnko na szalach, poczytane są: oto wyspy jako proch maluczki.

40:16 - I Liban niedostateczny ku podpalaniu, a bydła jego nie dostanie na całopalenie.

40:17 - Wszyscy narodowde jakoby nie byli, tak są przed nim: a jako nic i próżność poczytani są jemu.

40:18 - Komuż tedy podobnym uczyniliście Boga, abo co mu za obraz postawicie?

40:19 - Aza nie odlał ryciny rzemieślnik? abo złotnik złotem ji uformował, i blachami srebrnemi srebrnik?

40:20 - Mocne drewno a nie spróchniałe obrał: rzemieślnik mądry patrzy jakoby postawił bałwana, któryby się nie poruszył.

40:21 - Izali niewiecie? azaście nie słyszeli? aza wam z przodku nie powiedziano? azaście nie zrozumieli fundamentów ziemie?

40:22 - Który siedzi na okręgu ziemie, a obywatele jej są jako szarańcza: który rozciąga niebiosa jako nic, a rozszerza je jako namiot na mieszkanie.

40:23 - Który daje tajemnych rzeczy wybadacze, jakoby nie byli, sędzie ziemskie jako czczą rzecz uczynił.

40:24 - A wprawdzie ani wszczepieni, ani wsiani, ani wkorzeniony w ziemi pień ich. Znagła wionął na nie i uschły, a wicher jako źdźbło wyniesie je.

40:25 - A do kogóż przypodobaliście mię i zrównali, mówi święty?

40:26 - Podnieście ku górze oczy wasze, a obaczcie kto to stworzył: który wywodzi w poczcie wojsko ich, a wszystko po imieniu zowie: prze mnóstwo siły i mocy i możności jego, i jedno nie zostało.

40:27 - Przeczże mówisz Jakóbie, i powiadasz Izraelu: Zakryta jest droga moja przed Panem, a sąd mój minął przed Bogiem moim?

40:28 - Izali nie wiesz, aboś nie słyszał? Bóg wieczny Pan, który stworzył kraje ziemie: nie ustanie ani się spracuje, i niemasz doścignienia mądrości jego.

40:29 - Który dodawa spracowanemu siły: a tym których niemasz, moc i siłę rozmnaża.

40:30 - Ustaną pacholęta i upracują się, a młodzieńcy we mdłości upadną.

40:31 - A którzy mają nadzieję w Panu, odmienia siłę, wezmą pióra jako orłowie, pobieżą a nie upracują się, chodzić będą, a nie ustaną.