Królowie Księgi I

12:1 - I rzekł Samuel do wszystkiego Izraela: Otom usłuchał głosu waszego, według wszystkiego, coście mówili do mnie, i postanowiłem nad wami Króla.

12:2 - A teraz Król chodzi przed wami: a jam się zstarzał i osiwiałem: lecz synowie moi są z wami: a tak którym obcował przed wami od młodzieństwa mego aż do dnia tego, otom tu jest.

12:3 - Mówcie o mnie przed Panem i przed pomazańcem jego, jeślim wziął czyjego wołu abo osła: jeślim spotwarzył kogo: jeślim ucisnał kogo, jeślim z ręki czyjej wziął dar: a wzgardzę ji dziś i wrócę wam.

12:4 - I rzekli: Nie potwarzałeś nas, aniś ucisnąl, aniś wziął z ręki czyjej żadnej rzeczy.

12:5 - I rzekł do nich: Świadek jest Pan na was, świadek pomazaniec jego dnia tego, żeście nie nie naleźli w ręce mojej. I rzekli: Świadek.

12:6 - I rzekł Samuel do ludu: Pan, który uczynił Mojżesza i Aarona, i wywiódł ojce nasze z ziemie Egiptskiej.

12:7 - Teraz tedy stójcie, że się rozpierać będę sądem przeciw wam przed Panem, o wszystkie miłosierdzia Pańskie, które uczynił z wami i z ojcy waszemi:

12:8 - Jako Jakób wszedł do Egiptu, i wołali ojcowie waszy do Pana: i posłał Pan Mojżesza i Aarona, i wywiódł ojce wasze z Egiptu: i posadził je na tem miejscu.

12:9 - Którzy zapomnieli Pana Boga swego, i dał je w rękę Sisary hetmana wojska Hasor, i w rękę Philistynów, i w rękę Króla Moab, i walczyli przeciw nim.

12:10 - Potem wołali do Pana, i mówili: zgrzeszyliśmy, żeśmy opuścili Pana, a służyliśmy Baalim i Astaroth: teraz tedy wyrwi^ias z ręki nieprzyjaciół naszych, a będzicmyć służyć.

12:11 - I posłał Pan Jerobaala i Badana, i Jephtego, i Samuela, i wyrwał was z ręki nieprzyjaciół waszych po okolicy, i mieszkaliście przespiecznie.

12:12 - A ujrzawszy że Naas Król synów Ammonowych przyszedł na was, rzekliście mi: Żadnym sposobem: ale Król będzie nam rozkazował: gdyż Pan Bóg wasz królował nad wami.

12:13 - Teraz tedy oto jest Król wasz, któregoście obrali i żądali: oto wam dal Pan Króla.

12:14 - Jeśli się będziecie bać Pana, a służyć mu, i słuchać głosu jego, a nic rozdrażnicie ust Pańskich: będziecie i wy i Król, który wam rozkazuje chodzący za Panem Bogiem waszym.

12:15 - Ale jeśli nie będziecie słuchać głosu Pańskiego ale rozdrażnicie mowy jego: będzie ręka Pańska na was i na ojce wasze.

12:16 - Ale i teraz stójcie: a obaczcie tę rzecz wielka, którą uczyni Pan przed oczyma waszemi.

12:17 - Azaż dziś nie pszeniczne żniwa? będę wzywał Pana, a da gromy i deszcze: a poznacie i ujrzycie, żeście bardzo źle sobie uczynili przed oczyma Pańskimi, prosząc nad sobq Króla.

12:18 - I wołał Samuel do Pana, i dał Pan gromy i deszcze dnia onego.

12:19 - I zlękl się barzo wszystek lud Pana i Samuela. I rzekł wszystek lud do Samuela: Módl się za sługami twemi do Pana Boga twego, żebyśmy nie pomarli, bośmy przydali do wszystkich grzechów naszych złość, żeśmy sobie prosili Króla.

12:20 - I rzekł Samuel do ludu: Nie bójcie się: Wyście uczynili to wszystko złe: wszakże nie odstępujcie od tyłu Pana, a służcie Panu ze wszystkiego serca waszego.

12:21 - A nie udawajcie się za nikczemnościami, które wam nie pomogą, ani was wyrwą, bo nikczemne są.

12:22 - A nie opuści ran ludu swego dla imienia swego wielkiego: bo przysiągł Pan uczynić was sobie ludem.

12:23 - A mnie nie daj Boże tego się grzechu dopuścić przeciw Panu, abych miał przestać modlić się za wami, i nauczę was drogi dobrej a prostej.

12:24 - A tak bójcie się Pana, a służcie mu w prawdzie i ze wszystkiego serca waszego, boście widzieli wielkie rzeczy, które czynił między wami.

12:25 - Lecz jeśli we złości trwać będziecie: i wy i Król wasz pospołu zginiecie.