Judith

8:1 - I stało się, gdy usłyszała te słowa Judith wdowa, która była córka Merari, syna Idox, syna Joseph, syna Ozyaszowego, syna Elai, syna Jamnor, syna Gedeon, syna Raphaim, syna Achitob, syna Melchiaszowego, syna Enan, syna Nathaniaszowego, syna Salathiel, syna Symeon, syna Ruben:

8:2 - A mąż jej był Manasses, który umarł we dni żniwa jęczmiennego:

8:3 - Bo stał nad tymi, którzy snopy wiązali na polu, i przyszło upalenie na głowę jego, i umarł w Bethuliej mieście swojem, i tam pogrzebion jest z ojcy swemi.

8:4 - A była Judith pozostała jego wdową już trzy lata i sześć miesięcy.

8:5 - A na górze domu swego uczyniła sobie tajemną komorę, w której z dziewkami swemi zamknąwszy się mieszkała:

8:6 - A mając na biodrach swych włosiennicę, pościła po wszystkie dni żywota swego, oprócz Szabbathów, i pierwszych dni miesiąca, i świąt domu Izraelskiego.

8:7 - A była barzo piękna na wejrzeniu, której był mąż jej zostawił wiele bogactw, i czeladzi wiele i majętności, stad wołów, i trzód owiec pełne.

8:8 - A była ta między wszystkiemi nasławniejsza, bo się bała Pana barzo, ani był ktoby o niej mówił słowa złe.

8:9 - Ta tedy usłyszawszy iż Ozyasz obiecał, że po piątym dniu miał podać miasto, posłała do starszych Chabri i Charmi.

8:10 - I przyszli do niej, i rzekła im: Co to za słowo, na które pozwolił Ozyasz, żeby podał miasto Assyryjczykom, jeśli wam za pięć dni nie przyjdzie pomoc:

8:11 - A cóżeście wy są, którzy kusicie Pana?

8:12 - Nie jest to mowa, któraby ku miłosierdziu skłaniała, ale raczej która gniew pobudza, i zapalczywość wznieca.

8:13 - Zamierzyliście wy czas zmiłowaniu Pańskiemu, a według wolej waszej dzieńeście mu złożyli.

8:14 - Ale iż Pan jest cierpliwy, i za to pokutujmy, a odpuszczenia jego łzy wylewając żądajmy:

8:15 - Boć nie tak Bóg będzie groził jako człowiek, ani jako syn człowieczy zapali się ku gniewu.

8:16 - I przetóż ukorzmy mu dusze nasze, a będąc w duchu uniżonym służąc mu,

8:17 - Mówmy płacząc Panu, aby według wolej swojej tak uczynił z nami miłosierdzie swoje: iż jako się serce nasze dla pychy ich strwożyło, tak też, abyśmy się mogli chlubić z uniżenia naszego:

8:18 - Gdyżeśmy nie naśladowali grzechów ojców naszych, którzy opuścili Boga swego, i chwalili obce Bogi:

8:19 - Dla którego grzechu dani są pod miecz, i na łup, i na hańbę nieprzyjaciołom swoim: ale my innego Boga nie znamy oprócz niego.

8:20 - Czekajmy pokornie pociechy jego: a będzie szukał krwie naszej z utrapienia nieprzyjaciół naszych: i poniży wszystkie narody, którekolwiek powstają przeciwko nam, i uczyni je bezeczci Pan Bóg nasz.

8:21 - A teraz bracia, ponieważ wy jesteście starszy między ludem Bożym, i na was zawisła dusza ich, wymową waszą serca ich podnieście, aby pamiętali, żeć byli kuszeni ojcowie naszy, aby byli doświadczeni, jeśli prawdziwie chwalili Boga swego.

8:22 - Pamiętać mają, jako był kuszon ociec nasz Abraham, i przez wiele ucisków doświadczony, stał się przyjacielem Bożym.

8:23 - Tak Izaak, tak Jakób, tak Mojżesz, i wszyscy, którzy się Bogu podobali, przez wiele kłopotów, przeszli wierni.

8:24 - A oni, którzy pokuszenia z bojaźnią Pańską nie przyjmowali, i swą niecierpliwość, i urąganie szemrania swego wyrzekli przeciw Panu,

8:25 - Wytraceni są od wytraciciela, i od wężów poginęli.

8:26 - A tak i my nie mścimy się za to co cierpiemy,

8:27 - Ale przyczytając to grzechom naszym, wierzmy, iż te utrapienia są mniejsze kaźni Pańskie, któremi jako sługi karani jesteśmy ku poprawie, a nie ku zatraceniu naszemu.

8:28 - I rzekli jej Ozyasz i starszy: Wszystko coś mówiła prawda jest, i niemasz żadnej przygany w mowiech twoich:

8:29 - Przetoż teraz módl się za nami, boś jest niewiasta święta i bogobojna.

8:30 - I rzekła im Judith: Jako to com mówić mogła znacie że Boże jest:

8:31 - Tak com uczynić umyśliła doświadczcie, jeśli od Boga jest, a módlcie się, aby Bóg mocną uczynił radę moję.

8:32 - Będziecie wy tej nocy stać u bramy, a ja wynidę z Abrą moją: a módlcie się, aby jakoście rzekli w piąci dniach Pan wejrzał na lud swój Izraelski.

8:33 - A wy nie chcę, żebyście się pytali o sprawie mojej: i aż wam dam znać, niech się nie dzieje nic inszego, jedno modlitwa za mię do Pana Boga naszego.

8:34 - I rzekł do niej Ozyasz książę Judzkie: Idź w pokoju, a Pan niech będzie z tobą na pomstę nieprzyjaciół naszych. I wróciwszy się odeszli.