Proroctwo Izajaszowe

48:1 - Słuchaj cię tego domie Jakóbów, którzy się nazywacie imieniem Izraelowem, i wyszliście z wód Judzkich, którzy przysięgacie przez imię Pańskie, a Boga Izraelskiego wspominacie nie w prawdzie, ani w sprawiedliwości.

48:2 - Bo od miasta świętego nazwani są, a na Bogu Izraelowym umocnieni są: Pan zastępów imię jego.

48:3 - Pierwsze rzeczy oznajmiłem od onego czasu, i z ust moich wyszły, i dałem je słyszeć: nagle uczyniłem i przyszły.

48:4 - Bom wiedział, żeś ty twardy, i żyła żelazna szyja twoja, a czoło twoje miedziane.

48:5 - Opowiedziałem ci zrazu: pierwej niźli przyszło oznajmiłem ci, abyś snać nie rzekł: Bałwany moje to uczyniły, a ryciny moje i liciny rozkazały to.

48:6 - Coś słyszał, obacz wszystko: a wy azaście opowiadali? dałem ci słyszeć nowiny od onego czasu, i zachowano jest czego nie wiesz.

48:7 - Teraz stworzone są, a nie od onego czasu i przededniem, a niesłychałeś ich, abyś snać nie rzekł: Otom ja wiedział o nich.

48:8 - Aniś słyszał, ani wiedział, ani od onego czasu otworzone jest ucho twoje: wiem bowiem, iż występując wystąpisz, i przestępnikiem z żywota nazwałem cię.

48:9 - Dla imienia mego oddalę zapalczywość moję: a chwałą moją okiełznam cię, abyś nie zaginął.

48:10 - O to wypławiłem cię, ale nie jako srebro, obrałem cię w piecu ubóstwa.

48:11 - Dla mnie, dla mnie uczynię, abych nie był bluźnion: a chwały mojej nie dam innemu.

48:12 - Słuchaj mię Jakóbie, i Izraelu, którego ja wołam: Jam sam, jam pierwszy, i jam ostateczny.

48:13 - Ręka też moja założyła ziemię, a prawica moja rozmierzyła niebiosa: ja ich zawołam, i staną społem.

48:14 - Zbierzcie się wy wszyscy, a słuchajcie: kto z nich opowiedział to? Pan go umiłował, uczyni wolą swą w Babilonie, a ramię swoje w Chaldejczykach.

48:15 - Ja, ja mówiłem i zawołałem go: przywiodłem go, i zdarzyła się droga jego.

48:16 - Przystąpcie do mnie a słuchajcie tego: nie z początku w tajemności mówiłem: od czasu niźli się stało, byłem tam: i teraz Pan Bóg posłał mię i duch jego.

48:17 - To mówi Pan odkupiciel twój święty Izraelów: Ja Pan Bóg twój, który cię uczę pożytecznych rzeczy: i sprawuję cię na drodze, którą idziesz.

48:18 - O byżeś był pilen przykazań moich: stałby się był pokój twój jako rzeka, a sprawiedliwość twoja jako wały morskie.

48:19 - I byłoby nasienie twoje jako piasek, a płód żywota twego jako kamyczki jego: nie zginęłoby było, aniby było starte imię jego od oblicza mego.

48:20 - Wynidźcie z Babilonu, uciekajcie od Chaldejczyków. Głosem wesołym oznajmujcie: rozsławiajcie to, i roznoście to aż na kraje ziemie. Mówcie: Odkupił Pan sługę swego Jakóba.

48:21 - Nie pragnęli na puszczy, gdy je wywodził: wodę z skały wywiódł im, i rozciął opokę, i wypłynęły wody.

48:22 - Niemasz pokoju niezbożnym, mówi Pan.