Ś. Jezusa Chrystusa Ewangielia według św. Mateusza

15:1 - Tedy przystąpili do niego Doktorowie z Jeruzalem i Pharyzeuszowie, mówiąc:

15:2 - Czemu uczniowie twoi przestępują ustawę star­szych? abowiem nie umywają ręku swych gdy chleb jedzą.

15:3 - A on odpowiadając rzekł im: Czemu i wy przestępujecie rozkazanie Boże dla ustawy waszej? Abowiem Bóg rzekł:

15:4 - Czci ojca i matkę. I, Ktoby złorzeczył ojcu abo matce, śmiercią niechaj umrze.

15:5 - A wy powiedacie: Ktobykolwiek rzekł ojcu abo ma­tce: Dar którykolwiek jest zemnie, tobie pożyteczen bę­dzie: i nie będzie czcił ojca swego abo matki swojej.

15:6 - I skaziliście rozkazanie Boże dla ustawy waszej.

15:7 - Obłudnicy, dobrze o was prorokował Izajasz mó­wiąc:

15:8 - Ten lud czci mię wargami: ale serce ich daleko jest odemnie.

15:9 - Lecz próżno mię chwalą, ucząc nauk i rozkazania ludzkich.

15:10 - A wezwawszy do siebie rzesze, rzekł im: Słuchaj­cie a rozumiejcie.

15:11 - Nie co wchodzi w usta plugawi człowieka: ale co wychodzi z ust, to plugawi człowieka.

15:12 - Tedy przystąpiwszy uczniowie jego, rzekli mu: Wiesz, iż Pharyzeuszowie, usłyszawszy to słowo, zgorszy­li się?

15:13 - A on odpowiadając, rzekł: Wszelkie szczepienie, którego nie szczepił ojciec mój niebieski, wykorzenione będzie.

15:14 - Zaniechajcież ich: ślepi są, i wodzowie ślepych. A ślepy jeśliby, ślepego prowadził, obadwa w dół wpadają.

15:15 - A Piotr odpowiadając rzekł mu: Wyłóż nam to po­dobieństwo.

15:16 - A on rzekł: Jeszczeż i wy bez wyrozumienia jeste­ście?

15:17 - Nie rozumiecie, iż wszystko co wchodzi w usta, do brzucha idzie, i do wychodu się wyrzuca?

15:18 - Ale co z ust wychodzi, z serca pochodzi, a to plu­gawi człowieka.

15:19 - Abowiem z serca wychodzą złe myśli, mężobójstwa, cudzołoztwa, porubstwa, kradzieztwa, fałszywe świade­ctwa, bluźnierstwa.

15:20 - Teć są, które plugawią człowieka. Ale jeść nieumytemi rękoma, człowieka nie plugawi.

15:21 - A wyszedszy Jezus z onąd odszedł w strony Tyru i Sydonu.

15:22 - A oto niewiasta Chananejska wyszedszy z onych granic zawołała, mówiąc mu: zmiłuj się nademną Panie synu Dawidów: córka moja od szatana ciężko dręczona jest.

15:23 - Który nie odpowiedział jej słowa. A przystą­piwszy uczniowie jego prosili go mówiąc: Odpraw ją: bo woła za nami.

15:24 - A on odpowiadając, rzekł: Nie jestem posłan, jedno do owiec, które zginęły domu Izraelskiego.

15:25 - A ona przyszła i pokłoniła mu się, mówiąc: Panie, ratuj mię.

15:26 - Który odpowiedając, rzekł: Nie dobra jest brać chleb synowski a miotać psom.

15:27 - A ona rzekła: I owszem Panie: Bo i szczenięta je­dzą z odrobin, które padają z stołu panów ich.

15:28 - Tedy odpowiedając Jezus, rzekł jej: O niewiasto, wielka jest wiara twoja: niechaj ci się stanie jako chcesz. I uzdrowiona jest córka jej od onej godziny.

15:29 - I gdy ztamtąd odszedł Jezus, przyszedł nad morze Galilejskie: a wstąpiwszy na górę, siedział tam.

15:30 - I przyszły do niego wielkie rzesze, mając z sobą nie­me, ślepe, chrome, ułomne, i inszych wiele: i porzucili je u nóg jego, i uzdrowił je.

15:31 - Tak iż się rzesze dziwowały, widząc nieme mówią­ce, chrome chodzące, ślepe widzące: i wielbili Boga Izrael­skiego.

15:32 - A Jezus zezwawszy uczniów swoich, rzekł: Żal mi rzeszej: abowiem już trzy dni trwają przy mnie, a nie mają coby jedli: a nie chcę ich opuścić głodnych, aby nie ustali w drodze.

15:33 - I rzekli mu uczniowie jego: Zkądże tedy nam tak wiele chleba na pustyni, abyśmy tak wielką rzeszą nakar­mili?

15:34 - I rzekł im Jezus: Wiele macie chleba? A oni rzekli: Siedmioro, i trochę rybek.

15:35 - I rozkazał rzeszej, aby siedli na ziemi.

15:36 - A wziąwszy siedmioro chleba, i ryby, i dzięki uczy­niwszy, złamał i dał uczniom swoim, a uczniowie dali ludowi.

15:37 - I jedli wszyscy i najedli się: i zebrali co zbywało z ułomków, siedem koszów pełnych.

15:38 - A było tych, którzy jedli, cztery tysiące człowieka, oprócz dziatek i niewiast,

15:39 - A rozpuściwszy rzeszą, wstąpił w łódkę: i przyszedł na granice Magedan.