List pierwszy ś. Pawła do Koryntyan

13:1 - Gdybych mówił językami ludzkimi i anielskimi, a miłościbych nie miał, stałem się jako miedź brząkająca, abo cymbał brzmiący.

13:2 - I chociabych miał proroctwo, i widziałbych wszystkie tajemnice, i wszelką naukę: i miałbym wszystę wiarę, tak iżbych góry przenosił, a miłościbych nie miał: niczem nie jest.

13:3 - I choćbych wszystkie majętności moje rozdał na żywność ubogich, i choćbym wydał ciało moje tak, iżbych gorzał, a miłościbych nie miał, nic mi nie pomoże.

13:4 - Miłość cierpliwa jest, łaskawa jest: Miłość nie zajrzy, złości nie wyrządza, nie nadyma się:

13:5 - Nie jest czci pragnąca, nie szuka swego, nie wzrusza się ku gniewu, nie myśli złego:

13:6 - Nie raduje się z niesprawiedliwości, ale się weseli z prawdy:

13:7 - Wszystko znosi, wszystkiemu wierzy, wszystkiego się nadziewa, wszystko wytrwa.

13:8 - Miłość nigdy: nie ginie: choć proroctwa zniszczeją, chociaż języki ustaną, chociaż umiejętność będzie zepsowana.

13:9 - Abowiem po części znamy, i po części prorokujemy.

13:10 - Ale gdy przydzie co jest doskonałego, co jest po części zniszczeje.

13:11 - Gdym był dziecięciem, mówiłem jako dziecię, rozumiałem jako dziecię, myśliłem jako dziecię. Lecz gdym się stał mężem, wyniszczyłem co było dziecinnego.

13:12 - Teraz widzimy przez zwierciadło przez podobieństwo: lecz w on czas twarzą w twarz. Teraz znam po części: lecz w on czas poznam jakom i poznany jest.

13:13 - A teraz trwają wiara, nadzieja, miłość: to troje, a z tych więtsza jest miłość.