Tobiasz

4:1 - Gdy tedy Tobiasz mniemał, że modlitwa jego była wysłuchana, żeby umrzeć mógł, wezwał do siebie Tobiasza syna swego.

4:2 - I rzekł mu: Słuchaj synu mój słów ust moich, a załóż je jako fundament w sercu twojem.

4:3 - Gdy Bóg weźmie duszę moję, pogrzeb ciało moje: a miej w uczciwości matkę twoję po wszystkie dni żywota jej.

4:4 - Bo pamiętać masz, które i jako wielkie niebezpieczeństwa cierpiała dla ciebie w swym żywocie:

4:5 - A gdy i ona wypełni czas żywota swego, pogrzeb ją podle mnie.

4:6 - A przez wszystkie dni żywota twego miej na pamięci Boga: a strzeż się, byś kiedy na grzech nie przyzwolił, a nie przestąpił przykazania Pana Boga naszego.

4:7 - Czyń jałmużnę z majętności twoich, a nie odwracaj oblicza twego od żadnego ubogiego: bo tak będzie, że ani od ciebie nie odwróci się oblicze Pańskie.

4:8 - Jako będziesz mógł tak bądź miłosierny.

4:9 - Będziesz li miał wiele, hojnie dawaj: jeśli mało będziesz miał, i mało z chucią udzielać usiłuj.

4:10 - Tak bowiem skarbisz sobie zapłatę dobrą na dzień potrzeby.

4:11 - Bo jałmużna od wszelkiego grzechu i od śmierci wybawia, a nie dopuści duszy iść do ciemności.

4:12 - Jałmużna wielką ufnością będzie przed nawyższym Bogiem wszystkim, którzy ją czynią.

4:13 - Strzeżże się pilnie, synu mój, wszelakiego porubstwa, a oprócz żony swej nigdy o grzechu nie wiedz.

4:14 - Pysze nigdy w myśli twojej, ani w słowie twojem panować nie dopuszczaj. Bo od niej początek wzięło wszystko zatracenie.

4:15 - Ktokolwiek ci będzie co robił, natychmiast mu oddaj zapłatę, a zarobek najemnika twego niech u ciebie żadnym sposobem nie zostaje.

4:16 - Czegobyś nienawidział, abyć kto inny czynił, abyś ty kiedy drugiemu nie czynił.

4:17 - Chleba twego z łaknącymi i z ubogimi pożywaj, a szatami twemi nagie przyodziewaj.

4:18 - Chleb twój i wino twoje staw na pogrzebie sprawiedliwego, a nie jedz go ani pij z grzesznikami.

4:19 - Rady za wżdy od mądrego szukaj.

4:20 - Błogosław Boga na każdy czas: a proś go, aby drogi twoje prostował a wszystkie rady twoje niech w nim przebywają.

4:21 - Oznajmujęć też, synu mój, żem dał dziesięć talentów srebra, gdyś jeszcze był dziecinką, Gabelowi w Rages mieście Medskim, i cyrograph jego mam u siebie:

4:22 - A przeto popytaj się jakobyś mógł do niego przyść i wziąć od niego pomienioną wagę srebra, a wrócić mu cyrograph jego.

4:23 - Nie bój się synu mój: ubogie wprawdzie żywot wiedziemy, ale wiele dobrego mieć będziemy, jeśli się będziem bać Boga, a odstąpimy od wszelakiego grzechu, i będziem dobrze czynić.