Job
21:1 - A odpowiadając Job, rzekł:
21:2 - Słuchajcie proszę mów moich, a czyńcie pokutę.
21:3 - Znoście mię, a ja mówić będę, a po moich słowach, będzieli się zdało, śmiejcie się.
21:4 - Izali przeciwko człowiekowi jest gadanie moje, abych się słusznie smucić nie miał?
21:5 - Patrzcie na mię, i zdumiejcie się, a włóżcie palec na usta wasze:
21:6 - I ja gdy wspomnię lękam się, a wstrząsa drżenie ciało moje.
21:7 - Przeczże tedy niepobożni żywią, podniesieni są, i zmocnieni bogactwy?
21:8 - Nasienie ich trwa przed nimi, blizkich gromada, i wnuków przed ich oczyma.
21:9 - Domy ich przespieczne są i spokojne, i niemasz rózgi Bożej nad nimi.
21:10 - Krowa ich poczęła a nie poroniła: jałowica się ocieliła, a płodu swego nie stradała.
21:11 - Wychodzą dziatki ich jako trzódy, a maluczkie ich igrając skaczą.
21:12 - Trzymają bęben i arfę, i weselą się, przy głosie muzyki.
21:13 - Prowadzą w dobrach dni swoje, a we mgnieniu oka do piekła zstępują.
21:14 - Którzy mówili Bogu: Idź precz od nas, i wiadomości dróg twoich nie chcemy.
21:15 - Któż jest wszechmogący, żebyśmy mu służyli? a co nam pomoże, choćbyśmy się mu modlili?
21:16 - Wszakże iż nie są w ręce ich dobra ich, rada niezbożnych niechaj będzie daleko odemnie.
21:17 - Ilekroć świeca niezbożników zgaśnie, i przyjdzie na nie powódź, i rozdzieli boleści zapalczywości swojej.
21:18 - Będą jako plewy przed wiatrem, i jako perz, który wicher rozwiewa.
21:19 - Zachowa synom jego boleść ojcowską: a gdy odda tedy pozna.
21:20 - Ujrzą oczy jego zabicie swe, a z zapalczywości wszechmogącego pić będzie.
21:21 - Bo co do niego należy o domie jego po nim? choćby liczba miesiąców jego była na poły ukrócona?
21:22 - Aza Boga będzie kto uczył rozumu, który wysokie sądzi?
21:23 - Ten umiera duży i zdrowy, bogaty i szczęśliwy.
21:24 - Wnętrzności jego są pełne sadła, a kości jego napiły się szpiku.
21:25 - A drugi umiera w gorzkości dusze bez żadnej majętności.
21:26 - A przedsię pospołu w prochu spać będą, a robacy okryją je.
21:27 - Zaiste wiem myśli wasze, i wyroki nieprawe przeciwko mnie.
21:28 - Bo mówicie: Gdzie jest dom książęcy? a gdzie przybytki niezbożnych ludzi.
21:29 - Zapytajcie kogożkolwiek z podróżnych, a doznacie że on też to rozumie.
21:30 - Iż na dzień zatracenia chowają złego, a na dzień zapalczywości wiedzion będzie.
21:31 - Któż będzie strofował przed nim drogę jego? a co czynił kto mu odda?
21:32 - On do grobów wiedzion będzie, a w gromadzie umarłych czuć będzie.
21:33 - Słodki był piaskowi Cocytu, a za sobą wszelkiego człowieka pociągnie, a przed sobą niezliczone.
21:34 - Jakoż tedy cieszycie mię próżno, gdyż wasza odpowiedź pokazała się być przeciwna prawdzie.