Objawienie ś. Jana apostoła
4:1 - Potemem widział: oto drzwi otworzone w niebie, a głos pierwszy, którym słyszał, jakoby trąby gadającej zemną mówiący: Wstąp sam, a pokażęć co się ma dziać potem.
4:2 - Natychmiast byłem w duchu: a oto stolica postawiona była na niebie, a na stolicy siedzący.
4:3 - A który siedział, był podobny pojrzeniu kamienia Jaspisa i Sardyna: a tęcza była około stolice, podobna pojrzeniu smaragdowemu.
4:4 - A około stolice stolic dwadzieścia i cztery: a na stolicach, dwadzieścia, i czterech starszych siedzących, obleczonych w szaty białe, a na głowiech ich korony złote.
4:5 - A z stolice wychodziły łyskawice, i głosy, i gromy: a siedm lamp gorających przed stolicą, który są siedm Duchów Bożych.
4:6 - A przed stolicą jako morze szklane podobne kryształowi: w pośrodku stolice i około stolice czworo zwierząt pełne oczu z przodku i z tyłu.
4:7 - A czworo zwierząt, każde z nich miały po sześci skrzydeł a w koło wewnątrz pełne są oczu: odpoczynku nie miały we dnie a w nocy, mówiąc: Święty, Święty, Święty Pan Bóg wszechmogący, który był, i który jest, i który ma przyść.
4:8 - A gdy one zwierzęta dawany chwałę, i cześć i dziękowanie siedzącemu na stolicy: żywiącemu na wieki wieków:
4:9 - Upadał dwadzieścia i czterze starszych przed siedzącym na stolicy, i kłaniali się żywiącemu na wieki wieków, porzucali korony we przed stolicą, mówiąc:
4:10 - Godzieneś jest Panie Boże nasz, wziąć chwałę i cześć i moc: Boś ty stworzył wszystkie rzeczy, i dla woli twojej były i stworzone są.