Proroctwo Izajaszowe

17:1 - Brzemię Damaszkowe. Oto Damaszek przestanie być miastem, a będzie jako gromada kamienia po obaleniu.

17:2 - Opuszczone miasta Aroer będą dla trzód, i będą tam legać, a nie będzie ktoby płoszał.

17:3 - I ustanie pomoc od Ephraima, i królestwo od Damaszku: a ostatki Syriej będą jako sława synów Izraelowych: mówi Pan zastępów.

17:4 - I będzie w on dzień: umniejszona będzie sława Jakóbowa, a tłustość ciała jego wychudnie.

17:5 - I będzie jako ten, który zbiera we żniwo co zostawa: a ramię jego kłosy zbierać będzie: i będzie jako szukający kłosów w dolinie Raphaim.

17:6 - I zostanie w nim jako grono wina, i jako na otrzęsionej oliwie dwie abo trzy oliwki na wierzchu gałęzi, abo cztery, abo pięć na wierzchu jego owocu jego, mówi Pan Bóg Izraelów.

17:7 - W on dzień nakłoni się człowiek do stworzyciela swego, i oczy jego ku świętemu Izraelowemu poglądać będą:

17:8 - A nie przykłoni się do ołtarzów które udziałały ręce jego: a na to co uczyniły palce jego nie pojrzy, na gaje i na zbory.

17:9 - W on dzień będą miasta mocy jego pozostawione jako pługi i zboża, które pozostały przed synmi Izraelskiemi, i będziesz pustą,

17:10 - Iżeś zapomniała Boga zbawiciela twego, a nie wspomniałeś na mocnego pomocnika twego: przetoż szczepić będziesz szczepienie wierne, i będziesz siała nasienie obce.

17:11 - W dzień szczepienia twego płonne wino, a rano nasienie twe zakwitnie: odjęte jest żniwo w dzień dziedzictwa, a będzie ciężko żałować.

17:12 - Biada zgrai narodów mnogich, jako mnóstwa morza szumiącego: a zgiełk gminu jako szum wód wielkich.

17:13 - Zaszumieją narodowie jako szum wód wzbierających i sfuka ji, i uciecze daleko: i będzie porwany jako proch na górach przed wiatrem, i jako wicher przed wiatrem.

17:14 - Czasu wieczornego, ali oto trwoga: a rano i nie ostoi się: tenci jest dział onych, którzy nas pustoszyli, i los którzy nas darli.