Księgi Ekklesiastika

30:1 - Kto miłuje syna swego, ustawicznie go biczem wzbiera, aby się cieszył na swym ostatku a nie macał drzwi sąsiedzkich.

30:2 - Kto ćwiczy syna swego, będzie chwalon z niego: a między domowymi będzie się z niego chlubił.

30:3 - Kto naucza syna swego, czyni zazdrość nieprzyjacielowi, a między przyjacioły będzie się z niego chełpił.

30:4 - Umarł ociec jego, a jakoby nie umarł: bo po sobie zostawił podobnego sobie.

30:5 - Widział za żywota swego, i miał pociechę z niego: a umierając nie zafrasował się, ani się zawstydził przed nieprzyjacioły.

30:6 - Abowiem zostawił obrońcę domu przeciw nieprzyjaciołom, a przyjaciołom oddawającego dobrodziejstwa,

30:7 - Dla dusz synowskich będzie obwięzował rany swe? a na każdy głos zatrwożą się wnętrzności jego.

30:8 - Koń nieobjeżdżony staje się twardousty, a syn rozpustny stanie się nieujęty.

30:9 - Pieść syna a przestraszy cię: igraj z nim, a zasmuci cię.

30:10 - Nie śmiej się z nim: abyś nie żałował, a na ostatku zcierpną zęby twoje.

30:11 - Nie dawaj mu swej wolej za młodu, a nie lekce sobie waż myśli jego.

30:12 - Nachylaj szyje jego za młodości, a obijaj boki jego póki jest dziecięciem: by snać nie zatwardniał, i nie stał ci się nieposłusznym, a będziesz miał żałość serdeczną.

30:13 - Ćwicz syna swego? i pracuj około niego, abyś się me obraził o szkaradość jego.

30:14 - Lepszy jest ubogi zdrowy, a mocny w siłach, niż bogacz słaby, i utrapieniem skarany.

30:15 - Zdrowie duszne i w świętobliwości sprawiedliwości, lepsze jest nad wszelkie złoto i srebro: a ciało duże nad niezmierne bogactwa.

30:16 - Niemasz bogactwa nad bogactwo zdrowia cielesnego, i niemasz uciechy nad wesołe serca.

30:17 - Lepsza jest śmierć niźli gorzki żywot, i odpoczynienie wieczne niźli niemoc długa.

30:18 - Dobre niespopolite u gęby zamknionej, jako noszenia potraw stawione około grobu.

30:19 - Co pomoże ofiara bałwanowi: bo ani jeść będzie ani woniać?

30:20 - Tak którego Bóg prześladuje, odnoszący zapłatę nieprawości:

30:21 - Patrzący oczyma i wzdychający, by trzebieniec obłapiający pannę i wzdychający.

30:22 - Nie podawaj w smętek serca twego, ani samego siebie trap radą twoją.

30:23 - Wesele serca toć jest żywot człowieczy, i skarb świątobliwości nieprzebrany: a wesele męża jest długi wiek.

30:24 - Zmiłuj się nad duszą swoją podobając się Bogu, a wstrzymaj się: zgromadzaj serce swe w świątobliwości jego, i odpędzaj frasunek daleko od siebie.

30:25 - Bo wiele ludzi smutek pobił, a niemasz w nim pożytku.

30:26 - Zazdrość a gniew umniejszają dni, a zbytnie staranie starość przed czasem przywiedzie.

30:27 - Serce jasne wesołe też jest przy potrawach: bo potrawy jego z pilnością gotują.