The page cannot be displayed because the request range was not satisfiable.roman\fcharset238\fprq2{\*\panose 02020603050405020304}Times New Roman;}{\f27\fswiss\fcharset238\fprq2{\*\panose 020b0604030504040204}Tahoma;}
{\f89\froman\fcharset0\fprq2 Times New Roman;}{\f88\froman\fcharset204\fprq2 Times New Roman Cyr;}{\f90\froman\fcharset161\fprq2 Times New Roman Greek;}{\f91\froman\fcharset162\fprq2 Times New Roman Tur;}
{\f92\froman\fcharset177\fprq2 Times New Roman (Hebrew);}{\f93\froman\fcharset178\fprq2 Times New Roman (Arabic);}{\f94\froman\fcharset186\fprq2 Times New Roman Baltic;}{\f305\fswiss\fcharset0\fprq2 Tahoma;}{\f304\fswiss\fcharset204\fprq2 Tahoma Cyr;}
{\f306\fswiss\fcharset161\fprq2 Tahoma Greek;}{\f307\fswiss\fcharset162\fprq2 Tahoma Tur;}{\f308\fswiss\fcharset177\fprq2 Tahoma (Hebrew);}{\f309\fswiss\fcharset178\fprq2 Tahoma (Arabic);}{\f310\fswiss\fcharset186\fprq2 Tahoma Baltic;}}
{\colortbl;\red0\green0\blue0;\red0\green0\blue255;\red0\green255\blue255;\red0\green255\blue0;\red255\green0\blue255;\red255\green0\blue0;\red255\green255\blue0;\red255\green255\blue255;\red0\green0\blue128;\red0\green128\blue128;\red0\green128\blue0;
\red128\green0\blue128;\red128\green0\blue0;\red128\green128\blue0;\red128\green128\blue128;\red192\green192\blue192;}{\stylesheet{\qj \fi709\li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\aspalpha\aspnum\faauto\adjustright\rin0\lin0\itap0
\fs24\lang1045\langfe1045\cgrid\langnp1045\langfenp1045 \snext0 Normal;}{\s1\qc \li0\ri0\sb5000\sl360\slmult1\keepn\nowidctlpar\aspalpha\aspnum\faauto\outlinelevel0\adjustright\rin0\lin0\itap0
\b\caps\fs52\lang1045\langfe1045\kerning32\cgrid\langnp1045\langfenp1045 \sbasedon0 \snext0 heading 1;}{\s2\qc \li0\ri0\sb100\sa100\sbauto1\saauto1\sl360\slmult1\keepn\pagebb\nowidctlpar\aspalpha\aspnum\faauto\outlinelevel1\adjustright\rin0\lin0\itap0
\b\caps\fs24\lang1033\langfe1045\kerning32\cgrid\langnp1033\langfenp1045 \sbasedon0 \snext0 heading 2;}{\s3\qj \fi709\li0\ri0\sb100\sa100\sbauto1\saauto1\sl360\slmult1\keepn\nowidctlpar\aspalpha\aspnum\faauto\outlinelevel2\adjustright\rin0\lin0\itap0
\b\fs24\lang1045\langfe1045\cgrid\langnp1045\langfenp1045 \sbasedon0 \snext0 heading 3;}{\s4\qc \li0\ri0\sl360\slmult1\keepn\nowidctlpar\aspalpha\aspnum\faauto\outlinelevel3\adjustright\rin0\lin0\itap0 \cbpat8
\i\fs24\lang1045\langfe1045\cgrid\langnp1045\langfenp1045 \sbasedon0 \snext0 heading 4;}{\*\cs10 \additive Default Paragraph Font;}{\s15\qc \li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\aspalpha\aspnum\faauto\adjustright\rin0\lin0\itap0
\b\caps\fs28\lang1045\langfe1045\cgrid\langnp1045\langfenp1045 \sbasedon0 \snext15 autor;}{\*\cs16 \additive \super \sbasedon10 footnote reference;}{\s17\qj \fi709\li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\aspalpha\aspnum\faauto\adjustright\rin0\lin0\itap0
\cbpat9 \f27\fs20\lang1033\langfe1033\cgrid\langnp1033\langfenp1033 \sbasedon0 \snext17 Document Map;}{\s18\qj \fi709\li0\ri0\nowidctlpar\aspalpha\aspnum\faauto\adjustright\rin0\lin0\itap0 \fs20\lang1045\langfe1045\cgrid\langnp1045\langfenp1045
\sbasedon0 \snext18 footnote text;}{\s19\qj \fi709\li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\aspalpha\aspnum\faauto\adjustright\rin0\lin0\itap0 \fs24\cf6\lang1045\langfe1045\cgrid\langnp1045\langfenp1045 \sbasedon0 \snext19 Body Text 2;}{
\s20\qj \fi709\li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\aspalpha\aspnum\faauto\adjustright\rin0\lin0\itap0 \fs24\lang1045\langfe1045\cgrid\langnp1045\langfenp1045 \sbasedon0 \snext20 Body Text Indent 2;}}{\*\listtable{\list\listtemplateid97839720\listsimple
{\listlevel\levelnfc0\levelnfcn0\leveljc0\leveljcn0\levelfollow0\levelstartat0\levelspace0\levelindent0{\leveltext\'01*;}{\levelnumbers;}\chbrdr\brdrnone\brdrcf1 \chshdng0\chcfpat1\chcbpat1 }{\listname ;}\listid-2}}{\*\listoverridetable
{\listoverride\listid-2\listoverridecount1{\lfolevel\listoverrideformat{\listlevel\levelnfc23\levelnfcn23\leveljc0\leveljcn0\levelfollow0\levelstartat0\levelold\levelspace0\levelindent197{\leveltext\'01-;}{\levelnumbers;}\f0\chbrdr\brdrnone\brdrcf1
\chshdng0\chcfpat1\chcbpat1\fbias0 }}\ls1}{\listoverride\listid-2\listoverridecount1{\lfolevel\listoverrideformat{\listlevel\levelnfc23\levelnfcn23\leveljc0\leveljcn0\levelfollow0\levelstartat0\levelold\levelspace0\levelindent206{\leveltext
\'01-;}{\levelnumbers;}\f0\chbrdr\brdrnone\brdrcf1 \chshdng0\chcfpat1\chcbpat1\fbias0 }}\ls2}{\listoverride\listid-2\listoverridecount1{\lfolevel\listoverrideformat{\listlevel\levelnfc23\levelnfcn23\leveljc0\leveljcn0\levelfollow0\levelstartat0\levelold
\levelspace0\levelindent221{\leveltext\'01-;}{\levelnumbers;}\f0\chbrdr\brdrnone\brdrcf1 \chshdng0\chcfpat1\chcbpat1\fbias0 }}\ls3}{\listoverride\listid-2\listoverridecount1{\lfolevel\listoverrideformat{\listlevel\levelnfc23\levelnfcn23\leveljc0\leveljcn0
\levelfollow0\levelstartat0\levelold\levelspace0\levelindent211{\leveltext\'01-;}{\levelnumbers;}\f0\chbrdr\brdrnone\brdrcf1 \chshdng0\chcfpat1\chcbpat1\fbias0 }}\ls4}{\listoverride\listid-2\listoverridecount1{\lfolevel\listoverrideformat{\listlevel
\levelnfc23\levelnfcn23\leveljc0\leveljcn0\levelfollow0\levelstartat0\levelold\levelspace0\levelindent216{\leveltext\'01-;}{\levelnumbers;}\f0\chbrdr\brdrnone\brdrcf1 \chshdng0\chcfpat1\chcbpat1\fbias0 }}\ls5}{\listoverride\listid-2
\listoverridecount1{\lfolevel\listoverrideformat{\listlevel\levelnfc23\levelnfcn23\leveljc0\leveljcn0\levelfollow0\levelstartat0\levelold\levelspace0\levelindent212{\leveltext\'01-;}{\levelnumbers;}\f0\chbrdr\brdrnone\brdrcf1
\chshdng0\chcfpat1\chcbpat1\fbias0 }}\ls6}{\listoverride\listid-2\listoverridecount1{\lfolevel\listoverrideformat{\listlevel\levelnfc23\levelnfcn23\leveljc0\leveljcn0\levelfollow0\levelstartat0\levelold\levelspace0\levelindent201{\leveltext
\'01-;}{\levelnumbers;}\f0\chbrdr\brdrnone\brdrcf1 \chshdng0\chcfpat1\chcbpat1\fbias0 }}\ls7}{\listoverride\listid-2\listoverridecount1{\lfolevel\listoverrideformat{\listlevel\levelnfc23\levelnfcn23\leveljc0\leveljcn0\levelfollow0\levelstartat0\levelold
\levelspace0\levelindent215{\leveltext\'01-;}{\levelnumbers;}\f0\chbrdr\brdrnone\brdrcf1 \chshdng0\chcfpat1\chcbpat1\fbias0 }}\ls8}{\listoverride\listid-2\listoverridecount1{\lfolevel\listoverrideformat{\listlevel\levelnfc23\levelnfcn23\leveljc0\leveljcn0
\levelfollow0\levelstartat0\levelold\levelspace0\levelindent207{\leveltext\'01-;}{\levelnumbers;}\f0\chbrdr\brdrnone\brdrcf1 \chshdng0\chcfpat1\chcbpat1\fbias0 }}\ls9}{\listoverride\listid-2\listoverridecount1{\lfolevel\listoverrideformat{\listlevel
\levelnfc23\levelnfcn23\leveljc0\leveljcn0\levelfollow0\levelstartat0\levelold\levelspace0\levelindent202{\leveltext\'01-;}{\levelnumbers;}\f0\chbrdr\brdrnone\brdrcf1 \chshdng0\chcfpat1\chcbpat1\fbias0 }}\ls10}{\listoverride\listid-2
\listoverridecount1{\lfolevel\listoverrideformat{\listlevel\levelnfc23\levelnfcn23\leveljc0\leveljcn0\levelfollow0\levelstartat0\levelold\levelspace0\levelindent192{\leveltext\'01-;}{\levelnumbers;}\f0\chbrdr\brdrnone\brdrcf1
\chshdng0\chcfpat1\chcbpat1\fbias0 }}\ls11}{\listoverride\listid-2\listoverridecount1{\lfolevel\listoverrideformat{\listlevel\levelnfc23\levelnfcn23\leveljc0\leveljcn0\levelfollow0\levelstartat0\levelold\levelspace0\levelindent220{\leveltext
\'01-;}{\levelnumbers;}\f0\chbrdr\brdrnone\brdrcf1 \chshdng0\chcfpat1\chcbpat1\fbias0 }}\ls12}{\listoverride\listid-2\listoverridecount1{\lfolevel\listoverrideformat{\listlevel\levelnfc23\levelnfcn23\leveljc0\leveljcn0\levelfollow0\levelstartat0\levelold
\levelspace0\levelindent217{\leveltext\'01-;}{\levelnumbers;}\f0\chbrdr\brdrnone\brdrcf1 \chshdng0\chcfpat1\chcbpat1\fbias0 }}\ls13}{\listoverride\listid-2\listoverridecount1{\lfolevel\listoverrideformat{\listlevel\levelnfc23\levelnfcn23\leveljc0
\leveljcn0\levelfollow0\levelstartat0\levelold\levelspace0\levelindent196{\leveltext\'01-;}{\levelnumbers;}\f0\chbrdr\brdrnone\brdrcf1 \chshdng0\chcfpat1\chcbpat1\fbias0 }}\ls14}{\listoverride\listid-2\listoverridecount1{\lfolevel\listoverrideformat
{\listlevel\levelnfc23\levelnfcn23\leveljc0\leveljcn0\levelfollow0\levelstartat0\levelold\levelspace0\levelindent231{\leveltext\'01-;}{\levelnumbers;}\f0\chbrdr\brdrnone\brdrcf1 \chshdng0\chcfpat1\chcbpat1\fbias0 }}\ls15}{\listoverride\listid-2
\listoverridecount1{\lfolevel\listoverrideformat{\listlevel\levelnfc23\levelnfcn23\leveljc0\leveljcn0\levelfollow0\levelstartat0\levelold\levelspace0\levelindent191{\leveltext\'01-;}{\levelnumbers;}\f0\chbrdr\brdrnone\brdrcf1
\chshdng0\chcfpat1\chcbpat1\fbias0 }}\ls16}{\listoverride\listid-2\listoverridecount1{\lfolevel\listoverrideformat{\listlevel\levelnfc23\levelnfcn23\leveljc0\leveljcn0\levelfollow0\levelstartat0\levelold\levelspace0\levelindent158{\leveltext
\'01-;}{\levelnumbers;}\f0\chbrdr\brdrnone\brdrcf1 \chshdng0\chcfpat1\chcbpat1\fbias0 }}\ls17}{\listoverride\listid-2\listoverridecount1{\lfolevel\listoverrideformat{\listlevel\levelnfc23\levelnfcn23\leveljc0\leveljcn0\levelfollow0\levelstartat0\levelold
\levelspace0\levelindent226{\leveltext\'01-;}{\levelnumbers;}\f0\chbrdr\brdrnone\brdrcf1 \chshdng0\chcfpat1\chcbpat1\fbias0 }}\ls18}{\listoverride\listid-2\listoverridecount1{\lfolevel\listoverrideformat{\listlevel\levelnfc23\levelnfcn23\leveljc0
\leveljcn0\levelfollow0\levelstartat0\levelold\levelspace0\levelindent186{\leveltext\'01-;}{\levelnumbers;}\f0\chbrdr\brdrnone\brdrcf1 \chshdng0\chcfpat1\chcbpat1\fbias0 }}\ls19}{\listoverride\listid-2\listoverridecount1{\lfolevel\listoverrideformat
{\listlevel\levelnfc23\levelnfcn23\leveljc0\leveljcn0\levelfollow0\levelstartat0\levelold\levelspace0\levelindent187{\leveltext\'01-;}{\levelnumbers;}\f0\chbrdr\brdrnone\brdrcf1 \chshdng0\chcfpat1\chcbpat1\fbias0 }}\ls20}{\listoverride\listid-2
\listoverridecount1{\lfolevel\listoverrideformat{\listlevel\levelnfc23\levelnfcn23\leveljc0\leveljcn0\levelfollow0\levelstartat0\levelold\levelspace0\levelindent249{\leveltext\'01-;}{\levelnumbers;}\f0\chbrdr\brdrnone\brdrcf1
\chshdng0\chcfpat1\chcbpat1\fbias0 }}\ls21}{\listoverride\listid-2\listoverridecount1{\lfolevel\listoverrideformat{\listlevel\levelnfc23\levelnfcn23\leveljc0\leveljcn0\levelfollow0\levelstartat0\levelold\levelspace0\levelindent183{\leveltext
\'01-;}{\levelnumbers;}\f0\chbrdr\brdrnone\brdrcf1 \chshdng0\chcfpat1\chcbpat1\fbias0 }}\ls22}{\listoverride\listid-2\listoverridecount1{\lfolevel\listoverrideformat{\listlevel\levelnfc23\levelnfcn23\leveljc0\leveljcn0\levelfollow0\levelstartat0\levelold
\levelspace0\levelindent182{\leveltext\'01-;}{\levelnumbers;}\f0\chbrdr\brdrnone\brdrcf1 \chshdng0\chcfpat1\chcbpat1\fbias0 }}\ls23}{\listoverride\listid-2\listoverridecount1{\lfolevel\listoverrideformat{\listlevel\levelnfc23\levelnfcn23\leveljc0
\leveljcn0\levelfollow0\levelstartat0\levelold\levelspace0\levelindent210{\leveltext\'01-;}{\levelnumbers;}\f0\chbrdr\brdrnone\brdrcf1 \chshdng0\chcfpat1\chcbpat1\fbias0 }}\ls24}{\listoverride\listid-2\listoverridecount1{\lfolevel\listoverrideformat
{\listlevel\levelnfc23\levelnfcn23\leveljc0\leveljcn0\levelfollow0\levelstartat0\levelold\levelspace0\levelindent235{\leveltext\'01-;}{\levelnumbers;}\f0\chbrdr\brdrnone\brdrcf1 \chshdng0\chcfpat1\chcbpat1\fbias0 }}\ls25}}{\*\revtbl {Unknown;}}{\info
{\title STEPHANIE LAURENS}{\author .}{\operator .}{\creatim\yr2007\mo1\dy31\hr14\min48}{\revtim\yr2007\mo1\dy31\hr15\min34}{\printim\yr2007\mo1\dy31\hr15\min26}{\version4}{\edmins10}{\nofpages190}{\nofwords56210}{\nofchars303536}{\*\company .}
{\nofcharsws393472}{\vern8249}}{\*\userprops {\propname eBook-title}\proptype30{\staticval Jak usidli\'e6 kawalera}{\propname eBook-author}\proptype30{\staticval Laurens Stephanie}{\propname eBook-filename}\proptype30{\staticval
Laurens Stephanie - Jak usidli\'e6 kawalera.lit}{\propname eBook-CoverPath}\proptype30{\staticval C:\'5cDocuments and Settings\'5ca\'5cPulpit\'5cromanse poprawione\'5cok\'b3adka.jpg}}\paperw11909\paperh16834\margl1418\margr1418\margt1418\margb1418
\deftab708\widowctrl\ftnbj\aenddoc\hyphhotz425\noxlattoyen\expshrtn\noultrlspc\dntblnsbdb\nospaceforul\hyphcaps0\formshade\horzdoc\dgmargin\dghspace180\dgvspace180\dghorigin1418\dgvorigin1418\dghshow1\dgvshow1
\jexpand\viewkind1\viewscale90\viewzk2\pgbrdrhead\pgbrdrfoot\splytwnine\ftnlytwnine\htmautsp\nolnhtadjtbl\useltbaln\alntblind\lytcalctblwd\lyttblrtgr\lnbrkrule \fet0\sectd \linex0\headery709\footery709\colsx60\sectdefaultcl {\*\pnseclvl1
\pnucrm\pnstart1\pnindent720\pnhang{\pntxta .}}{\*\pnseclvl2\pnucltr\pnstart1\pnindent720\pnhang{\pntxta .}}{\*\pnseclvl3\pndec\pnstart1\pnindent720\pnhang{\pntxta .}}{\*\pnseclvl4\pnlcltr\pnstart1\pnindent720\pnhang{\pntxta )}}{\*\pnseclvl5
\pndec\pnstart1\pnindent720\pnhang{\pntxtb (}{\pntxta )}}{\*\pnseclvl6\pnlcltr\pnstart1\pnindent720\pnhang{\pntxtb (}{\pntxta )}}{\*\pnseclvl7\pnlcrm\pnstart1\pnindent720\pnhang{\pntxtb (}{\pntxta )}}{\*\pnseclvl8\pnlcltr\pnstart1\pnindent720\pnhang
{\pntxtb (}{\pntxta )}}{\*\pnseclvl9\pnlcrm\pnstart1\pnindent720\pnhang{\pntxtb (}{\pntxta )}}\pard\plain \s15\qc \li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\aspalpha\aspnum\faauto\adjustright\rin0\lin0\itap0
\b\caps\fs28\lang1045\langfe1045\cgrid\langnp1045\langfenp1045 {STEPHANIE LAURENS
\par }\pard\plain \s1\qc \li0\ri0\sb5000\sl360\slmult1\keepn\nowidctlpar\aspalpha\aspnum\faauto\outlinelevel0\adjustright\rin0\lin0\itap0 \b\caps\fs52\lang1045\langfe1045\kerning32\cgrid\langnp1045\langfenp1045 {JAK USIDLI\'c6 KAWALERA?
\par }\pard\plain \qc \li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\aspalpha\aspnum\faauto\adjustright\rin0\lin0\itap0 \fs24\lang1045\langfe1045\cgrid\langnp1045\langfenp1045 {T\'b3umaczy\'b3a Anna Bartkowicz
\par }\pard\plain \s2\qc \li0\ri0\sb100\sa100\sbauto1\saauto1\sl360\slmult1\keepn\pagebb\nowidctlpar\aspalpha\aspnum\faauto\outlinelevel1\adjustright\rin0\lin0\itap0 \b\caps\fs24\lang1033\langfe1045\kerning32\cgrid\langnp1033\langfenp1045 {
\lang1045\langfe1045\langnp1045 ROZDZIA\'a3 PIERWSZY
\par }\pard\plain \qj \fi709\li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\aspalpha\aspnum\faauto\adjustright\rin0\lin0\itap0 \fs24\lang1045\langfe1045\cgrid\langnp1045\langfenp1045 {- Wi\'eac przed kim uciekamy? Przed diab\'b3
em? - Pytanie, zadane, niewinnym tonem przez stajennego i wiernego giermka, wywo\'b3a\'b3o grymas na twarzy Harry'ego Lestera.
\par - Gorzej, m\'f3j drogi Dawlish, gorzej. Przed podstarza\'b3ymi swatkami i salonowymi lwicami.
\par Harry nie pofatygowa\'b3 si\'ea, \'bfeby zwolni\'e6 na zakr\'eacie. Jego siwki, eleganckie i silne, sz\'b3y naprz\'f3d, ca\'b3kiem zadowolone z tego, \'bfe maj\'b9 w pyskach w\'eadzid\'b3a, ci\'b9gn\'b9c za sob\'b9 kariolk\'ea. Newmarket by\'b3o ju\'bf
niedaleko.
\par - A poza tym nie uciekamy. To si\'ea nazywa strategiczny odwr\'f3t.
\par - Naprawd\'ea? No c\'f3\'bf, nie mo\'bfna pana za niego wini\'e6. Bo kto by pomy\'9cla\'b3, \'bfe pan Jack si\'ea podda. I to w\'b3a\'9cciwie bez walki.
\par Harry, wiedz\'b9c, \'bfe Dawlish, siedz\'b9cy za nim na ko\'9fle, nie mo\'bfe zobaczy\'e6 jego miny, pozwoli\'b3 sobie na u\'9cmiech. Wierny s\'b3uga towarzyszy\'b3 mu zawsze i wsz\'eadzie od czasu, gdy jako pi\'eatnastoletni ch\'b3
opak stajenny zaopiekowa\'b3 si\'ea drugim z kolei synem Lester\'f3w po raz pierwszy posadzonym na grzbiecie kucyka.
\par - Nie martw si\'ea, stary zrz\'eado. Zapewniam ci\'ea, \'bfe ja nie mam zamiaru ulec wdzi\'eakom \'bfadnej kusicielki.
\par - To si\'ea \'b3atwo m\'f3wi. A jak przyjdzie co do czego, trudno si\'ea im oprze\'e6. Niech pan popatrzy na pana Jacka.
\par - Wol\'ea tego nie robi\'e6 - uci\'b9\'b3 Harry.
\par My\'9cl o tym, \'bfe jego starszy o dwa lata brat tak szybko da\'b3 si\'ea usidli\'e6, odbiera\'b3a mu pewno\'9c\'e6 siebie i dobry humor. Przed ponad dziesi\'eaciu laty rozpoczynali razem \'9cwiatowe \'bfycie, a oto teraz zosta\'b3
sam. Co prawda, Jack mia\'b3 mniej powod\'f3w od niego, by kwestionowa\'e6 warto\'9c\'e6 mi\'b3o\'9cci, jednak fakt, \'bfe jej uleg\'b3 bynajmniej nie wbrew swej woli, wyprowadza\'b3 Harry'ego z r\'f3wnowagi.
\par Opu\'9cci\'b3 Londyn z nadziej\'b9, \'bfe nie czyni tego na zawsze. S\'b9dzi\'b3, \'bfe, przyczaiwszy si\'ea poza stolic\'b9, przeczeka a\'bf do czasu, gdy damy z towarzystwa zapomn\'b9 o nim, i liczy\'b3, \'bfe to si\'ea stanie przed rozpocz\'ea
ciem kolejnego sezonu.
\par Nie mia\'b3 z\'b3udze\'f1 co do tego, jak\'b9 zdoby\'b3 sobie reputacj\'ea - lwa salonowego, hulaki i rozpustnika, wcielonego diab\'b3a, przedniego je\'9fd\'9fca i hodowcy koni, boksera amatora, doskona\'b3ego strzelca oraz my\'9cliwego - w sensie dos\'b3
ownym i przeno\'9cnym. Z drugiej strony jednak wiedzia\'b3, \'bfe pieni\'b9dze, kt\'f3rymi ostatnio zostali pob\'b3ogos\'b3awieni zar\'f3wno on, jak i jego bracia, Gerald i Jack, sprawi\'b9, \'bfe wiele grzech\'f3w zostanie mu wybaczonych. Dzi\'eaki swym
wrodzonym talentom i pozycji, kt\'f3r\'b9 zapewnia\'b3o mu urodzenie, sp\'eadzi\'b3 ostatnie dziesi\'ea\'e6 lat przyjemnie, smakuj\'b9c w r\'f3wnym stopniu wina, co wdzi\'eak\'f3w kobiet. Nie by\'b3o takiej, kt\'f3ra by mu si\'ea opar\'b3a, ani te\'bf
takiej, kt\'f3ra by zakwestionowa\'b3a jego rozpustny tryb \'bfycia.
\par Teraz jednak, gdy zosta\'b3 w\'b3a\'9ccicielem znacznej fortuny, zaczn\'b9 si\'ea ustawia\'e6 w kolejce, by to uczyni\'e6. Mog\'b9 wysila\'e6 si\'ea do woli - on i tak \'bfadnej nie ulegnie.
\par Prychn\'b9\'b3 i skupi\'b3 uwag\'ea na drodze. Przed nimi znajdowa\'b3o si\'ea skrzy\'bfowanie z go\'9cci\'f1cem prowadz\'b9cym do Cambridge. Konie sz\'b3y naprz\'f3d niestrudzenie, mimo przebytej drogi z Londynu. Wyprzedzili kilka powoz\'f3w, wioz\'b9
cych przewa\'bfnie d\'bfentelmen\'f3w, kt\'f3rzy pragn\'eali, by wy\'9ccigi konne w Newmarket rozpocz\'ea\'b3y si\'ea jak najpr\'eadzej.
\par Wok\'f3\'b3 nich rozci\'b9ga\'b3o si\'ea p\'b3askie wrzosowisko, na kt\'f3rym tylko gdzieniegdzie ros\'b3y k\'eapy drzew, w oddali majaczy\'b3y zagajniki. Do go\'9cci\'f1ca prowadz\'b9cego do Cambridge nie zbli\'bfa\'b3 si\'ea \'bfaden pow\'f3
z. Harry skierowa\'b3 zaprz\'eag na bit\'b9 drog\'ea. Newmarket i jego wygodn\'b9 kwatera w hotelu Pod Herbem by\'b3y oddalone zaledwie o kilka mil.
\par - W lewo! - rozleg\'b3 si\'ea ostrzegawczy okrzyk Dawlisha.
\par Harry zauwa\'bfy\'b3 jaki\'9c ruch w k\'eapie przydro\'bfnych drzew.
\par Skierowa\'b3 zaprz\'eag w lewo, przek\'b3adaj\'b9c lejce do lewej d\'b3oni, a praw\'b9 si\'eagn\'b9\'b3 po pistolet znajduj\'b9cy si\'ea pod siedzeniem.
\par \'8cciskaj\'b9c go mocno, zda\'b3 sobie spraw\'ea z niebezpiecze\'f1stwa.
\par Dawlish, kt\'f3ry tak\'bfe trzyma\'b3 du\'bfy kawaleryjski rewolwer, skomentowa\'b3 to nast\'eapuj\'b9cymi s\'b3owy:
\par - W bia\'b3y dzie\'f1 na kr\'f3lewskim go\'9cci\'f1cu! Co to si\'ea dzieje? Dok\'b9d zmierza ten \'9cwiat?
\par Kariolka pojecha\'b3a szybko dalej.
\par Harry nie zdziwi\'b3 si\'ea, \'bfe m\'ea\'bfczy\'9fni przyczajeni mi\'eadzy drzewami nie pr\'f3bowali nawet ich atakowa\'e6. Byli na koniach, ale mimo to mieliby ogromne trudno\'9cci z zatrzymaniem r\'b9czych siwk\'f3w. Zanim doliczy\'b3 do pi\'ea
ciu, pozostali w tyle. Jego uszu dobieg\'b3y tylko ich przekle\'f1stwa.
\par - A niech mnie - odezwa\'b3 si\'ea Dawlish. - Mieli tam nawet w\'f3z ukryty mi\'eadzy drzewami. Musz\'b9 by\'e6 piekielnie pewni \'b3upu.
\par Harry zmarszczy\'b3 brwi.
\par Przed nimi widnia\'b3 zakr\'eat drogi. Gdy skr\'eacili, Harry otworzy\'b3 szeroko oczy ze zdumienia.
\par \'8cci\'b9gn\'b9\'b3 lejce z ca\'b3ej si\'b3y. Siwki zatrzyma\'b3y si\'ea gwa\'b3townie, a kariolka stan\'ea\'b3a w poprzek drogi, ko\'b3ysz\'b9c si\'ea przez chwil\'ea na resorach.
\par Z koz\'b3a posypa\'b3y si\'ea przekle\'f1stwa.
\par Harry nie zwr\'f3ci\'b3 na nie uwagi. Dawlish wci\'b9\'bf znajdowa\'b3 si\'ea na ko\'9fle, a nie w przydro\'bfnym rowie. Ale widok, jaki przedstawi\'b3 si\'ea ich oczom, by\'b3 obrazem katastrofy.
\par W poprzek go\'9cci\'f1ca le\'bfa\'b3 na boku pow\'f3z. Wygl\'b9da\'b3o na to, \'bfe rozpad\'b3o si\'ea jedno z tylnych k\'f3\'b3, wskutek czego ci\'ea\'bfki i obci\'b9\'bfony mn\'f3stwem baga\'bfu pojazd przewr\'f3ci\'b3 si\'ea. Wypadek zdarzy\'b3 si\'ea
przed chwil\'b9. Znajduj\'b9ce si\'ea w powietrzu ko\'b3a wci\'b9\'bf si\'ea obraca\'b3y. Harry zobaczy\'b3 m\'b3odego ch\'b3opaka, prawdopodobnie stajennego, kt\'f3ry usi\'b3owa\'b3 wyci\'b9gn\'b9\'e6 z rowu histerycznie zachowuj\'b9c\'b9 si\'ea
dziewczyn\'ea. A drugi, starszy cz\'b3owiek - s\'b9dz\'b9c po stroju, stangret - pochyla\'b3 si\'ea nad siwow\'b3os\'b9 kobiet\'b9 le\'bf\'b9c\'b9 na ziemi.
\par Konie zaprz\'ea\'bfone do powozu by\'b3y sp\'b3oszone.
\par Harry i Dawlish, bez s\'b3owa, zeskoczyli na ziemi\'ea i podbiegli, \'bfeby je uspokoi\'e6.
\par Zabra\'b3o im to dobre pi\'ea\'e6 minut, po czym Harry zostawi\'b3 konie w r\'eakach swego stajennego i podszed\'b3 do starszej kobiety. J\'eacza\'b3a, le\'bf\'b9c sztywno na ziemi, z zamkni\'eatymi oczami i r\'eakami skrzy\'bfowanymi na p\'b3
askiej piersi.
\par - Och, moja kostka! - narzeka\'b3a s\'b3abym g\'b3osem, krzywi\'b9c si\'ea. - A niech ci\'ea, Joshua, rozprawi\'ea si\'ea z tob\'b9, gdy ju\'bf stan\'ea na nogi, obiecuj\'ea ci to. - Tu sykn\'ea\'b3a z b\'f3lu. - To znaczy, je\'bfeli kiedykolwiek stan\'ea
na nogi - doda\'b3a.
\par Do Harry'ego zbli\'bfy\'b3 si\'ea stangret.
\par - Czy w \'9crodku kto\'9c jest? - zapyta\'b3 go Harry, unosz\'b9c pytaj\'b9co brwi.
\par Na twarzy stangreta odmalowa\'b3o si\'ea przera\'bfenie.
\par - O m\'f3j Bo\'bfe! - zawo\'b3a\'b3a starsza kobieta, siadaj\'b9c. - Nasza pani i panienka Heather! - Spojrza\'b3a sp\'b3oszona na pow\'f3z. - Do diab\'b3a z tob\'b9, Joshua! Co ty sobie my\'9clisz?! Zajmujesz si\'ea mn\'b9, kiedy tam jest nasza pani!
\par Uderzy\'b3a go po nogach i popchn\'ea\'b3a w stron\'ea powozu.
\par - Tylko bez paniki!
\par Te s\'b3owa, wypowiedziane tonem spokojnym i pewnym, dobieg\'b3y z wn\'eatrza powozu.
\par - Nam nic nie jest. No, mo\'bfe jeste\'9cmy troch\'ea przestraszone. - Tu d\'9fwi\'eaczny, bardzo kobiecy g\'b3os przerwa\'b3 z lekkim wahaniem, a po chwili doda\'b3: - Ale nie mo\'bfemy si\'ea wydosta\'e6.
\par Harry z cichym przekle\'f1stwem na ustach ruszy\'b3 w stron\'ea pojazdu, zatrzymuj\'b9c si\'ea tylko po to, \'bfeby pozby\'e6 si\'ea p\'b3aszcza i wrzuci\'e6 go do kariolki. Podszed\'b3szy do tylnego ko\'b3a, wspi\'b9\'b3 si\'ea i stoj\'b9
c na poziomym boku powozu, pochyli\'b3 si\'ea i otworzy\'b3 drzwiczki.
\par Zajrza\'b3 do \'9crodka.
\par A\'bf zamruga\'b3 oczami, bo widok, jaki ujrza\'b3, by\'b3 zachwycaj\'b9cy. W snopie \'9cwiat\'b3a padaj\'b9cego przez otwarte drzwiczki sta\'b3a kobieta. Jej uniesiona w g\'f3r\'ea twarz mia\'b3a kszta\'b3t serca. Szerokie czo\'b3o okala\'b3y w\'b3
osy zaczesane surowo do ty\'b3u. Kobieta mia\'b3a wyraziste rysy - prosty nos i pe\'b3ne, pi\'eaknie wykrojone wargi oraz delikatny, cho\'e6 znamionuj\'b9cy zdecydowanie, podbr\'f3dek.
\par Jej cera przypomina\'b3a ko\'9c\'e6 s\'b3oniow\'b9, mia\'b3a barw\'ea bezcennych pere\'b3. Wzrok Harry'ego bezwiednie przesun\'b9\'b3 si\'ea z jej policzk\'f3w na wdzi\'eacznie wygi\'eat\'b9 delikatn\'b9 szyj\'ea i spocz\'b9\'b3 na dojrza\'b3ych, pe\'b3
nych piersiach. Z tego miejsca, gdzie sta\'b3, patrz\'b9c z g\'f3ry, Harry widzia\'b3 je dobrze, cho\'e6 podr\'f3\'bfny str\'f3j damy nie by\'b3 w \'bfadnym wypadku nieskromny.
\par Harry poczu\'b3 mrowienie w d\'b3oniach.
\par Z g\'b3\'eabi karety patrzy\'b3y na niego b\'b3\'eakitne oczy ocienione d\'b3ugimi czarnymi rz\'easami.
\par Przez chwil\'ea Lucinda Babbacombe nie by\'b3a pewna, czy nie uderzy\'b3a si\'ea w g\'b3ow\'ea. Bo sk\'b9d m\'f3g\'b3 wzi\'b9\'e6 si\'ea ten widok wyczarowany z jej najskrytszych marze\'f1?
\par Oto - wspieraj\'b9c si\'ea silnymi nogami o obramowanie drzwiczek karety - sta\'b3 nad ni\'b9 m\'ea\'bfczyzna wysoki i szczup\'b3y o szerokich barach i w\'b9skich biodrach. Z\'b3ociste w\'b3osy prze\'9cwietla\'b3o s\'b3o\'f1ce. \'8cwieci\'b3o z ty\'b3
u, wi\'eac nie mog\'b3a dostrzec rys\'f3w twarzy.
\par Odwr\'f3ci\'b3a g\'b3ow\'ea, jednak zanim to uczyni\'b3a, zd\'b9\'bfy\'b3a dojrze\'e6 jego elegancki str\'f3j - doskonale le\'bf\'b9cy szary surdut i obcis\'b3e ineksprymable w kolorze ko\'9cci s\'b3oniowej, pod kt\'f3rymi rysowa\'b3y si\'ea d\'b3ugie mi
\'ea\'9cnie ud. \'a3ydki opina\'b3y b\'b3yszcz\'b9ce cholewy d\'b3ugich but\'f3w, a \'9cwie\'bfa koszula l\'9cni\'b3a biel\'b9. M\'ea\'bfczyzna nie mia\'b3 u pasa \'b3a\'f1cuszka od zegarka, a jedyn\'b9 jego ozdob\'b9 by\'b3a z\'b3ota szpilka u krawata.
\par Wed\'b3ug og\'f3lnie przyj\'eatych pogl\'b9d\'f3w str\'f3j taki czyni\'b3 d\'bfentelmena nieinteresuj\'b9cym. Nieciekawym. Lucinda pomy\'9cla\'b3a jednak, \'bfe og\'f3lnie przyj\'eate pogl\'b9dy s\'b9 w tym wypadku b\'b3\'eadne.
\par M\'ea\'bfczyzna poruszy\'b3 si\'ea i wyci\'b9gn\'b9\'b3 ku niej ogromnie eleganck\'b9 d\'b3o\'f1 o d\'b3ugich palcach.
\par - Prosz\'ea si\'ea chwyci\'e6. Wyci\'b9gn\'ea pani\'b9. Jedno ko\'b3o si\'ea rozpad\'b3o. Nie mo\'bfna wi\'eac postawi\'e6 powozu.
\par G\'b3os mia\'b3 d\'9fwi\'eaczny i wymawia\'b3 wyrazy, nieco je przeci\'b9gaj\'b9c. Lucinda spojrza\'b3a na niego zza rz\'eas. Przykl\'eakn\'b9\'b3 na jednym kolanie, pochylaj\'b9c si\'ea nad otworem drzwiczek. Poruszy\'b3 niecierpliwie r\'eak\'b9. W z\'b3
otym sygnecie zab\'b3ysn\'b9\'b3 ciemny szafir. Odp\'eadzaj\'b9c od siebie my\'9cl o tym, \'bfe wybawienie mo\'bfe okaza\'e6 si\'ea bardziej niebezpieczne ni\'bf sama katastrofa, Lucinda wyci\'b9gn\'ea\'b3a r\'eak\'ea.
\par Ich d\'b3onie si\'ea spotka\'b3y. D\'b3ugie palce m\'ea\'bfczyzny obj\'ea\'b3y jej nadgarstek. Lucinda chwyci\'b3a podan\'b9 sobie r\'eak\'ea r\'f3wnie\'bf drug\'b9 d\'b3oni\'b9 i zosta\'b3a uniesiona w g\'f3r\'ea.
\par Wstrzyma\'b3a oddech. Silne rami\'ea opasa\'b3o jej kibi\'e6. Zda\'b3a sobie spraw\'ea, \'bfe kl\'eaczy w obj\'eaciach nieznajomego, dotykaj\'b9c piersiami jego torsu.
\par Jej oczy znajdowa\'b3y si\'ea na poziomie jego ust. Usta te by\'b3y tak surowe jak jego ubi\'f3r - rze\'9fbione i stanowcze. Szcz\'eak\'ea mia\'b3 wyra\'9fnie zarysowan\'b9, a patrycjuszowski nos \'9cwiadczy\'b3 o szlachetno\'9cci przodk\'f3w. Pu\'9cci
\'b3 jej d\'b3onie. Opar\'b3a je o jego tors. Jedno jej biodro przyciska\'b3o si\'ea do jego biodra, a drugie do umi\'ea\'9cnionego uda. Lucindzie zabrak\'b3o tchu.
\par Ostro\'bfnie unios\'b3a wzrok i, spojrzawszy nieznajomemu w oczy, zobaczy\'b3a morze - spokojne i jasne, ch\'b3odne, krystaliczne, bladozielone.
\par Zahipnotyzowana zanurzy\'b3a si\'ea w tym morzu, jej sk\'f3r\'ea op\'b3ywa\'b3y fale ciep\'b3a, umys\'b3 podda\'b3 si\'ea doznaniom. Bezwiednie pochyli\'b3a si\'ea w jego stron\'ea. Wstrz\'b9sn\'b9\'b3 ni\'b9 dreszcz. Poczu\'b3a, \'bf
e i on doznaje tego samego, \'bfe jego mi\'ea\'9cnie dr\'bf\'b9, a potem nieruchomiej\'b9.
\par - Ostro\'bfnie - powiedzia\'b3, wstaj\'b9c i podtrzymuj\'b9c j\'b9.
\par Lucinda zastanowi\'b3a si\'ea, przed jakim niebezpiecze\'f1stwem j\'b9 ostrzega.
\par Odrywaj\'b9c od niej r\'eace, Harry stara\'b3 si\'ea nad sob\'b9 zapanowa\'e6.
\par - B\'ead\'ea pani\'b9 musia\'b3 spu\'9cci\'e6 na ziemi\'ea.
\par Spogl\'b9daj\'b9c w d\'f3\'b3, Lucinda zdo\'b3a\'b3a tylko kiwn\'b9\'e6 g\'b3ow\'b9.
\par Odleg\'b3o\'9c\'e6 wynosi\'b3a ponad sze\'9c\'e6 st\'f3p. Poczu\'b3a, \'bfe on, stoj\'b9c za ni\'b9, porusza si\'ea, a potem drgn\'ea\'b3a, gdy wsun\'b9\'b3 d\'b3onie pod jej ramiona.
\par - Prosz\'ea nie czyni\'e6 gwa\'b3townych ruch\'f3w ani nie pr\'f3bowa\'e6 zeskoczy\'e6. Puszcz\'ea pani\'b9 dopiero, gdy b\'eadzie ju\'bf pani\'b9 trzyma\'b3 stangret.
\par Joshua czeka\'b3 na dole. Lucinda skin\'ea\'b3a g\'b3ow\'b9. Nie by\'b3a w stanie wym\'f3wi\'e6 ani s\'b3owa.
\par Harry chwyci\'b3 j\'b9 mocno i opu\'9cci\'b3. Stangret szybko chwyci\'b3 j\'b9 za nogi. Harry pu\'9cci\'b3, a jego palce przesun\'ea\'b3y si\'ea po zewn\'eatrznych stronach jej mi\'eakkich piersi. Nie m\'f3g\'b3 temu zapobiec.
\par Poczuwszy ziemi\'ea pod stopami, Lucinda z przyjemno\'9cci\'b9 u\'9cwiadomi\'b3a sobie, \'bfe znowu panuje nad w\'b3asnym umys\'b3em. To, co zak\'b3\'f3ci\'b3o jej kontrol\'ea nad nim, by\'b3o, dzi\'eaki Bogu, tylko chwilowe.
\par Spojrza\'b3a szybko za siebie, by si\'ea przekona\'e6, \'bfe jej wybawca odwr\'f3ci\'b3 si\'ea z zamiarem oddania podobnej przys\'b3ugi jej pasierbicy. Doszed\'b3szy do wniosku, \'bfe siedemnastoletnia Heather b\'ea
dzie prawdopodobnie znacznie mniej podatna na jego czary ni\'bf ona sama, Lucinda pozwoli\'b3a mu robi\'e6, co nale\'bfy.
\par Rozejrzawszy si\'ea naoko\'b3o, podesz\'b3a do rowu i pochyliwszy si\'ea, wymierzy\'b3a s\'b3u\'bf\'b9cej Amy siarczysty policzek.
\par - Dosy\'e6 - powiedzia\'b3a, jakby chodzi\'b3o o zagniatanie ciasta. - Chod\'9f teraz i pom\'f3\'bf Agacie.
\par - Tak, prosz\'ea pani - odrzek\'b3a Amy, wytrzeszczaj\'b9c za\'b3zawione oczy.
\par Poci\'b9gn\'ea\'b3a nosem, pos\'b3a\'b3a \'b3zawy u\'9cmiech stajennemu Simowi i wygrzeba\'b3a si\'ea z rowu. Lucinda sz\'b3a ju\'bf w stron\'ea Agaty.
\par - Sim, zajmij si\'ea ko\'f1mi. I usu\'f1 z drogi te kamienie. -Wskaza\'b3a stop\'b9 du\'bfe od\'b3amki zalegaj\'b9ce go\'9cciniec. - To na jednym z nich z\'b3ama\'b3o si\'ea nasze ko\'b3o. Musisz te\'bf wyj\'b9\'e6 baga\'bfe.
\par - Tak, psze pani.
\par Lucinda pochyli\'b3a si\'ea nad Agat\'b9.
\par - Co ci jest? Mam nadziej\'ea, \'bfe nic gro\'9fnego.
\par Agata zacisn\'ea\'b3a wargi i spojrza\'b3a na swoj\'b9 pani\'b9 z ukosa.
\par - To tylko kostka, prosz\'ea pani. Zaraz b\'eadzie mi lepiej.
\par - Rzeczywi\'9ccie - powiedzia\'b3a Lucinda. - To dlatego jeste\'9c taka blada?
\par - Nic, nic... ooo - sykn\'ea\'b3a Agata, przymykaj\'b9c powieki.
\par - Zaraz ci j\'b9 opatrz\'ea.
\par Lucinda poleci\'b3a Amy podrze\'e6 na pasy halk\'ea i wzi\'ea\'b3a si\'ea do opatrywania nogi swojej pokoj\'f3wki. Agata przez ca\'b3y czas spogl\'b9da\'b3a podejrzliwie w stron\'ea powozu.
\par - Prosz\'ea trzyma\'e6 si\'ea mnie, prosz\'ea pani. I pilnowa\'e6 panienki. Bo ten pan to zapewne d\'bfentelmen, ale trzeba si\'ea go strzec.
\par Lucinda nie mia\'b3a co do tego w\'b9tpliwo\'9cci, ale nie zamierza\'b3a chowa\'e6 si\'ea za s\'b3u\'bf\'b9c\'b9.
\par Odwr\'f3ci\'b3a si\'ea i zobaczy\'b3a Heather, kt\'f3ra sz\'b3a w jej kierunku. Orzechowe oczy dziewczyny b\'b3yszcza\'b3y z podniecenia i wygl\'b9da\'b3o na to, \'bfe ich w\'b3a\'9ccicielka wysz\'b3a z opresji ca\'b3kiem bez szwanku.
\par Za ni\'b9 szed\'b3 ich wybawca, krokiem pe\'b3nym gracji, przywodz\'b9cym na my\'9cl poluj\'b9cego kota. A raczej du\'bfego, silnego drapie\'bfnika. Podszed\'b3 bli\'bfej do Lucindy i sk\'b3oni\'b3 si\'ea elegancko.
\par - Pozwoli pani, \'bfe si\'ea przedstawi\'ea. Harry Lester, do us\'b3ug.
\par Wyprostowa\'b3 si\'ea, a uprzejmy u\'9cmiech rozja\'9cni\'b3 mu twarz. Lucinda, zafascynowana, popatrzy\'b3a na jego usta, a potem ich oczy si\'ea spotka\'b3y. Odwr\'f3ci\'b3a wzrok.
\par - Dzi\'eakuj\'ea panu serdecznie za pomoc - pa\'f1sk\'b9 w\'b3asn\'b9 i pa\'f1skiego stajennego.
\par Na jej twarzy pojawi\'b3 si\'ea u\'9cmiech wdzi\'eaczno\'9cci.
\par - Mia\'b3y\'9cmy szcz\'ea\'9ccie, \'bfe pan w\'b3a\'9cnie nadjecha\'b3.
\par Harry zmarszczy\'b3 brwi, przypominaj\'b9c sobie rabusi\'f3w ukrywaj\'b9cych si\'ea mi\'eadzy drzewami.
\par - Prosz\'ea mi pozwoli\'e6 odwie\'9f\'e6 pani\'b9 i pani...
\par Tu uni\'f3s\'b3 pytaj\'b9co brwi, patrz\'b9c na m\'b3od\'b9 dziewczyn\'ea.
\par Lucinda u\'9cmiechn\'ea\'b3a si\'ea.
\par - Pozwol\'ea sobie przedstawi\'e6 moj\'b9 pasierbic\'ea, pann\'ea Heather Babbacombe.
\par Heather dygn\'ea\'b3a. Harry w odpowiedzi sk\'b3oni\'b3 si\'ea lekko.
\par - Mam nadziej\'ea, \'bfe pozwoli mi pani odwie\'9f\'e6 panie do celu ich podr\'f3\'bfy. Jecha\'b3y panie do...?
\par - Newmarket - doko\'f1czy\'b3a Lucinda. - Dzi\'eakuj\'ea panu, ale musz\'ea zaj\'b9\'e6 si\'ea moimi lud\'9fmi.
\par - Naturalnie - zgodzi\'b3 si\'ea, zastanawiaj\'b9c si\'ea przy tym, ile ze znanych mu dam martwi\'b3oby si\'ea w takich okoliczno\'9cciach o s\'b3u\'bfb\'ea. - M\'f3j stajenny mo\'bfe zaj\'b9\'e6 si\'ea szczeg\'f3\'b3ami. Zna te okolice.
\par - Naprawd\'ea? To dobrze si\'ea sk\'b3ada.
\par Zanim Harry si\'ea zorientowa\'b3, pon\'eatna dama po\'bfeglowa\'b3a w stron\'ea jego s\'b3ugi jak galeon pod pe\'b3nymi \'bfaglami. Kr\'f3lewskim gestem przywo\'b3a\'b3a do siebie stangreta i, zanim Harry zd\'b9\'bfy\'b3 do nich podej\'9c\'e6, zacz\'ea
\'b3a wydawa\'e6 rozkazy, kt\'f3re mia\'b3 zamiar wyda\'e6 on sam.
\par Dawlish popatrzy\'b3 zaskoczony, z widocznym wyrzutem w oczach.
\par - Czy to sprawi wam jakiekolwiek trudno\'9cci? - zapyta\'b3a Lucinda, wyczuwaj\'b9c jego zmieszanie.
\par - Och, nie, prosz\'ea pani - odrzek\'b3 Dawlish, k\'b3aniaj\'b9c si\'ea z szacunkiem. - \'afadnych. Znam wszystkich Pod Herbem.
\par - Dobrze - wtr\'b9ci\'b3 si\'ea Harry, postanowiwszy odzyska\'e6 kontrol\'ea nad sytuacj\'b9. - Skoro to zosta\'b3o ustalone, przypuszczam, \'bfe mo\'bfemy jecha\'e6.
\par Poda\'b3 Lucindzie rami\'ea, a ona, cho\'e6 na mgnienie oka zmarszczy\'b3a brwi, przyj\'ea\'b3a je. A potem, odwracaj\'b9c g\'b3ow\'ea, dostrzeg\'b3a ostrzegawcze spojrzenie Agaty.
\par - Mo\'bfe powinnam zaczeka\'e6, dop\'f3ki po Agat\'ea nie przyjedzie w\'f3z.
\par - Nie - zaoponowa\'b3 natychmiast Harry. - Nie chc\'ea pani niepokoi\'e6, ale w okolicy widziano rozb\'f3jnik\'f3w. Newmarket jest oddalone jedynie o dwie mile.
\par - O! - Lucinda spojrza\'b3a mu w oczy, nie ukrywaj\'b9c zaniepokojenia. - O dwie mile?
\par - Je\'bfeli nie mniej.
\par - C\'f3\'bf...
\par Lucinda spojrza\'b3a w stron\'ea kariolki. Harry, nie czekaj\'b9c d\'b3u\'bfej, skin\'b9\'b3 na Sima.
\par - Za\'b3aduj baga\'bf swojej pani do kariolki - poleci\'b3.
\par Odwr\'f3ciwszy si\'ea, napotka\'b3 ch\'b3odne, wynios\'b3e spojrzenie b\'b3\'eakitnych oczu. Odpowiedzia\'b3 spojrzeniem r\'f3wnie ch\'b3odnym, unosz\'b9c jedn\'b9 brew.
\par Lucinda poczu\'b3a nagle, \'bfe robi jej si\'ea gor\'b9co, pomimo zimnego powiewu wiatru zwiastuj\'b9cego nadej\'9ccie wieczoru. Odwr\'f3ci\'b3a wzrok i popatrzy\'b3a na Heather, kt\'f3ra zaj\'eata by\'b3a rozmow\'b9 z Agat\'b9.
\par - Prosz\'ea mi wybaczy\'e6, \'bfe \'9cmiem co\'9c doradza\'e6, ale na miejscu pa\'f1 nie ryzykowa\'b3bym pozostawania bez opieki noc\'b9 na go\'9cci\'f1cu.
\par Lucinda rozwa\'bfy\'b3a szybko obie mo\'bfliwo\'9cci, jakie si\'ea przed nimi wy\'b3ania\'b3y. Obie by\'b3y r\'f3wnie niebezpieczne. Przechylaj\'b9c z lekka g\'b3ow\'ea, wybra\'b3a t\'ea, kt\'f3ra wygl\'b9da\'b3a na bardziej podniecaj\'b9c\'b9.
\par - No tak, wydaje mi si\'ea, \'bfe ma pan racj\'ea.
\par Sim sko\'f1czy\'b3 w\'b3a\'9cnie \'b3adowa\'e6 baga\'bfe.
\par - Heather? - przywo\'b3a\'b3a pasierbic\'ea Lucinda.
\par Gdy wydawa\'b3a ostatnie polecenia s\'b3u\'bf\'b9cym, Harry podsadzi\'b3 dziewczyn\'ea na siedzenie w kariolce. Heather Babbacombe u\'9cmiechn\'ea\'b3a si\'ea promiennie i podzi\'eakowa\'b3a mu pi\'eaknie.
\par Bez w\'b9tpienia, pomy\'9cla\'b3 Harry, ta dziewczyna traktuje mnie jak wuja. U\'9cmiechn\'b9\'b3 si\'ea nieznacznie, patrz\'b9c, jak pani Babbacombe idzie w jego kierunku, rozgl\'b9daj\'b9c si\'ea po raz ostatni.
\par By\'b3a szczup\'b3a i wysoka, a w jej pe\'b3nej wdzi\'eaku postawie by\'b3o co\'9c, co przywodzi\'b3o na my\'9cl przymiotnik \'84matriarchalny". Jaka\'9c pewno\'9c\'e6 siebie przejawiaj\'b9ca si\'ea w szczerym spojrzeniu i wyrazie twarzy. Jasnobr\'b9
zowe w\'b3osy z rudawym po\'b3yskiem, by\'b3y, widzia\'b3 to teraz dobrze, zebrane w \'9ccis\'b3y koczek na karku. Na moj\'b9 fortun\'ea, pomy\'9cla\'b3, jest to uczesanie zbyt surowe. Palce \'9cwierzbi\'b3y go, \'bfeby rozczesa\'e6 t
e jedwabne sploty i je rozpu\'9cci\'e6.
\par A co do jej figury, to z trudem ukrywa\'b3 podziw. Pani Babbacombe mia\'b3a bowiem jedn\'b9 z najbardziej powabnych sylwetek, jakie zdarzy\'b3o mu si\'ea widzie\'e6 w ci\'b9gu d\'b3ugich lat.
\par Podesz\'b3a bli\'bfej, a on popatrzy\'b3 na ni\'b9 pytaj\'b9co.
\par - Jest pani gotowa?
\par - Dzi\'eakuj\'ea, tak.
\par Lucinda zawaha\'b3a si\'ea na widok wysokiego stopnia, ale ju\'bf w nast\'eapnej chwili poczu\'b3a, \'bfe jej kibi\'e6 obejmuj\'b9 silne d\'b3onie i zosta\'b3a bez wysi\'b3ku podsadzona na siedzenie.
\par Wstrzyma\'b3a oddech i spotka\'b3a niewinne wyczekuj\'b9ce spojrzenie Heather. Nie pokazuj\'b9c po sobie, \'bfe jest nieco wzburzona, usadowi\'b3a si\'ea wygodnie. Nie mia\'b3a okazji obcowa\'e6 z d\'bfentelmenami pokroju pana Lestera, wi\'eac pomy\'9cla
\'b3a, \'bfe mo\'bfe takie gesty s\'b9 czym\'9c normalnym.
\par Jednak\'bfe r\'f3wnocze\'9cnie mia\'b3a pewno\'9c\'e6, \'bfe sytuacja, w kt\'f3rej si\'ea znalaz\'b3a, nie jest bynajmniej normalna. Jej wybawca zarzuci\'b3 na szerokie ramiona p\'b3aszcz, ozdobiony, jak zauwa\'bfy\'b3a, kilkoma pelerynami, a potem wsiad
\'b3 do kariolki i uj\'b9\'b3 w r\'eace lejce. Naturalnie siedzia\'b3 obok niej.
\par Lucinda z promiennym u\'9cmiechem pomacha\'b3a na do widzenia Agacie, staraj\'b9c si\'ea nie zwraca\'e6 uwagi na fakt, \'bfe twarde udo s\'b9siada napiera na jej udo i \'bfe jej rami\'ea styka si\'ea z jego ramieniem.
\par Harry nie przewidzia\'b3, \'bfe w kariolce b\'eadzie tak ciasno, a ciasnota ta i jego przyprawia\'b3a o zmieszanie.
\par - Czy panie jecha\'b3y z Cambridge? - zapyta\'b3, by roz\'b3adowa\'e6 napi\'eacie.
\par - Tak - odrzek\'b3a skwapliwie Lucinda. - Mieszka\'b3y\'9cmy tam przez tydzie\'f1. Mia\'b3y\'9cmy zamiar wyjecha\'e6 zaraz po lunchu, ale sp\'eadzi\'b3y\'9cmy godzink\'ea w ogrodach. Przekona\'b3y\'9cmy si\'ea, \'bfe s\'b9 bardzo pi\'eakne.
\par Jej akcent by\'b3 wykwintny i nie zdradza\'b3, z jakich okolic dama pochodzi, czego nie mo\'bfna by\'b3o tak do ko\'f1ca powiedzie\'e6 o akcencie jej pasierbicy. Gdy pow\'f3z ruszy\'b3, Harry pociesza\'b3 si\'ea, \'bfe przebycie dw\'f3
ch mil zajmie zaledwie kwadrans, wliczaj\'b9c w to drog\'ea przez miasto.
\par - Ale nie pochodz\'b9 panie z tych okolic?
\par - Nie. Pochodzimy z Yorkshire. Cho\'e6 w tej chwili mog\'b3yby\'9cmy nazwa\'e6 siebie raczej Cygankami - doda\'b3a Lucinda z u\'9cmiechem.
\par - Cygankami? Jak to?
\par Lucinda spojrza\'b3a na Heather.
\par - M\'f3j m\'b9\'bf zmar\'b3 ponad rok temu. Maj\'b9tek przeszed\'b3 w r\'eace jego kuzyna, wi\'eac zdecydowa\'b3y\'9cmy z Heather, \'bfe sp\'eadzimy roczny okres \'bfa\'b3oby na podr\'f3\'bfach po kraju. \'afadna z nas przedtem nie podr\'f3\'bfowa\'b3a.
\par Harry omal nie j\'eakn\'b9\'b3. Ta kobieta jest wdow\'b9, pi\'eakn\'b9 wdow\'b9, kt\'f3ra w\'b3a\'9cnie zako\'f1czy\'b3a \'bfa\'b3ob\'ea, wdow\'b9 nie zwi\'b9zan\'b9 z nikim pr\'f3cz swojej pasierbicy. Pr\'f3buj\'b9c usilnie ukry\'e6 przed samym sob\'b9
zainteresowanie jej osob\'b9, wdzi\'eacznymi kszta\'b3tami przylegaj\'b9cymi dzi\'eaki cokolwiek obfitszej tuszy Heather Babbacombe do jego boku, stara\'b3 si\'ea skupi\'e6 na jej s\'b3owach. Zmarszczy\'b3 brwi i zapyta\'b3:
\par - Gdzie planuj\'b9 panie zatrzyma\'e6 si\'ea w Newmarket?
\par - Pod Herbem - odrzek\'b3a Lucinda. - To jest chyba na High Street, prawda?
\par - Tak, rzeczywi\'9ccie.
\par Harry zacisn\'b9\'b3 usta. Gospoda Pod Herbem znajdowa\'b3a si\'ea naprzeciwko Klubu D\'bfokej\'f3w.
\par - Czy maj\'b9 panie zarezerwowane pokoje? - zapyta\'b3, po czym dostrzeg\'b3 zdziwienie na twarzy swojej rozm\'f3wczyni. - W tym tygodniu odbywaj\'b9 si\'ea wy\'9ccigi.
\par - Naprawd\'ea? - Lucinda zmarszczy\'b3a brwi. - Czy to oznacza, \'bfe w mie\'9ccie b\'eadzie du\'bfo ludzi?
\par - Bardzo du\'bfo.
\par Zjad\'b9 si\'ea tu wszyscy rozpustnicy i uwodziciele z Londynu, pomy\'9cla\'b3, ale nic nie powiedzia\'b3. Ostatecznie los pani Babbacombe to nie jego sprawa. Z pewno\'9cci\'b9 nie jego. Pani Babbacombe jest wdow\'b9 i to nawet na dodatek dojrza\'b3\'b9
do uwiedzenia, ale wdow\'b9 cnotliw\'b9 - i w tym ca\'b3y problem. Mia\'b3 zbyt wiele do\'9cwiadczenia, by nie by\'e6 \'9cwiadomym, \'bfe takie wdowy istniej\'b9, a co wi\'eacej, wiedzia\'b3 te\'bf, \'bfe taka w\'b3a\'9cnie wdowa mog\'b3aby naj\'b3
atwiej spowodowa\'e6 jego upadek. Pani Babbacombe by\'b3a pi\'eakn\'b9 wdow\'b9, kt\'f3r\'b9 jednak pozostawi nietkni\'eat\'b9. Tak pomy\'9clawszy, st\'b3umi\'b3 po\'bf\'b9danie, kt\'f3re okaza\'b3o si\'ea nieoczekiwanie silne.
\par W oddali pojawi\'b3y si\'ea pierwsze z rzadka rozsiane domki. Harry skrzywi\'b3 si\'ea.
\par - Czy ma pani kogo\'9c znajomego, u kogo mog\'b3yby si\'ea panie zatrzyma\'e6?
\par - Nie... ale jestem pewna, \'bfe znajdziemy gdzie\'9c kwater\'ea - powiedzia\'b3a Lucinda. - Je\'bfeli nie Pod Herbem, to Pod Zielon\'b9 G\'easi\'b9.
\par Poczu\'b3a, \'bfe jej towarzysz a\'bf drgn\'b9\'b3 na te s\'b3owa. Odwr\'f3ci\'b3a si\'ea i napotka\'b3a jego niedowierzaj\'b9cy i niemal przera\'bfony wzrok.
\par - Tylko nie tam!
\par Harry nawet nie stara\'b3 si\'ea ukry\'e6 wzburzenia Jego protest zosta\'b3 przyj\'eaty ze zmarszczonymi brwiami.
\par - A dlaczego nie?
\par Harry otworzy\'b3 usta, lecz zabrak\'b3o mu s\'b3\'f3w.
\par - Mniejsza z tym. Po prostu prosz\'ea przyj\'b9\'e6 do wiadomo\'9cci, \'bfe nie mog\'b9 panie mieszka\'e6 Pod Zielon\'b9 G\'easi\'b9.
\par Lucinda by\'b3a nieprzejednana.
\par - Je\'bfeli wysadzi nas pan Pod Herbem - powiedzia\'b3a, podnosz\'b9c wysoko g\'b3ow\'ea - to z pewno\'9cci\'b9 sobie poradzimy.
\par Harry'emu stan\'b9\'b3 przed oczami obraz podw\'f3rza i g\'b3\'f3wnej sali gospody - o tej porze roku pe\'b3nych m\'ea\'bfczyzn o szerokich barach, eleganckich d\'bfentelmen\'f3w bywalc\'f3w, z kt\'f3rych wi\'eakszo\'9c\'e6 dobrze zna\'b3. Wyobrazi\'b3 te
\'bf sobie doskonale, jak si\'ea b\'ead\'b9 u\'9cmiechali na widok wchodz\'b9cej pani Babbacombe.
\par - Nie - rzek\'b3 stanowczo.
\par Lucinda popatrzy\'b3a na niego szeroko otwartymi oczami.
\par - Co, na mi\'b3o\'9c\'e6 bosk\'b9 chce pan przez to powiedzie\'e6?
\par Harry zacisn\'b9\'b3 z\'eaby. Cho\'e6 skupi\'b3 si\'ea na powo\'bfeniu i wymijaniu mn\'f3stwa pojazd\'f3w t\'b3ocz\'b9cych si\'ea na g\'b3\'f3wnej ulicy Newmarket, potrafi\'b3 zauwa\'bfy\'e6 zdziwione spojrzenia, jakie \'9cciga\'b3y kobiet\'ea siedz\'b9c
\'b9 u jego boku. Ju\'bf sam fakt, \'bfe z nim przyjecha\'b3a, \'bfe by\'b3a z nim widziana, sprawi\'b3, \'bfe koncentrowa\'b3a si\'ea na niej uwaga ca\'b3ego miasta.
\par - Nawet gdyby Pod Herbem by\'b3y wolne pokoje, w co w\'b9tpi\'ea, nie jest to miejsce odpowiednie dla pa\'f1 podczas wy\'9ccig\'f3w - oznajmi\'b3.
\par - S\'b3ucham pana? - zapyta\'b3a zdumiona Lucinda, a potem doda\'b3a: - Prosz\'ea pana, pan nas wybawi\'b3 z opresji... jeste\'9cmy za to panu winne wdzi\'eaczno\'9c\'e6. Jednak ja potrafi\'ea samodzielnie znale\'9f\'e6 kwater\'ea w tym mie\'9ccie.
\par - Bzdury.
\par - Co takiego?
\par - Nie ma pani poj\'eacia, czym jest to miasto podczas wy\'9ccig\'f3w, bo gdyby pani je mia\'b3a, to nie przyjecha\'b3aby pani teraz tutaj - powiedzia\'b3 Harry, spogl\'b9daj\'b9c na Lucind\'ea z irytacj\'b9. - Do diab\'b3a, niech si\'ea
pani rozejrzy naoko\'b3o!
\par Lucinda zauwa\'bfy\'b3a ju\'bf du\'bf\'b9 liczb\'ea m\'ea\'bfczyzn przechadzaj\'b9cych si\'ea po w\'b9skich chodnikach. A tak\'bfe tych, kt\'f3rzy w sportowych powozach i konno poruszali si\'ea po ulicach. Wsz\'eadzie widzia\'b3a d\'bfentelmen\'f3
w. I tylko d\'bfentelmen\'f3w.
\par Heather kuli\'b3a si\'ea na siedzeniu, nie przyzwyczajona do m\'easkich taksuj\'b9cych i uwodzicielskich spojrze\'f1.
\par - Lucindo...? - powiedzia\'b3a niepewnie.
\par Lucinda poklepa\'b3a j\'b9 po d\'b3oni. A potem napotka\'b3a taksuj\'b9cy wzrok d\'bfentelmena w ma\'b3ym powoziku. Odpowiedzia\'b3a mu lodowatym spojrzeniem.
\par - Jednak\'bfe - powiedzia\'b3a - je\'bfeli pan wysadzi nas...
\par Jej s\'b3owa zgin\'ea\'b3y w zgie\'b3ku, a Harry w tej samej chwili pop\'eadzi\'b3 konie i kariolka potoczy\'b3a si\'ea szybko naprz\'f3d. Lucinda obejrza\'b3a si\'ea na szyld, kt\'f3ry w\'b3a\'9cnie min\'eali.
\par - Ale\'bf to gospoda Pod Herbem! - zawo\'b3a\'b3a. - Pan j\'b9 min\'b9\'b3.
\par Harry kiwn\'b9\'b3 g\'b3ow\'b9 z ponur\'b9 min\'b9. Lucinda spiorunowa\'b3a go wzrokiem.
\par - Prosz\'ea si\'ea zatrzyma\'e6 - rozkaza\'b3a.
\par - Nie mog\'b9 panie mieszka\'e6 w mie\'9ccie.
\par - Mo\'bfemy!
\par - Po moim trupie!
\par Harry, u\'9cwiadomiwszy sobie, co m\'f3wi, zdumia\'b3 si\'ea. Zamkn\'b9\'b3 oczy. Co si\'ea ze mn\'b9 dzieje? - pomy\'9cla\'b3, a potem, otworzywszy oczy, spojrza\'b3 ze z\'b3o\'9cci\'b9 na kobiet\'ea siedz\'b9c\'b9 obok. Zaczyna\'b3a si\'ea czerwieni\'e6
- z gniewu. Przez moment przez g\'b3ow\'ea przemkn\'ea\'b3a mu my\'9cl, \'bfe jest ciekaw, jak by wygl\'b9da\'b3a, gdyby si\'ea zarumieni\'b3a z po\'bf\'b9dania.
\par - Czy pan nas porywa? - zapyta\'b3a Lucinda tonem osoby maj\'b9cej ochot\'ea zmordowa\'e6 rozm\'f3wc\'ea.
\par G\'b3\'f3wna ulica miasta si\'ea sko\'f1czy\'b3a. Ruch zmala\'b3. Harry pop\'eadzi\'b3 konie. Gdy zamilk\'b3y ju\'bf za nimi odg\'b3osy innych kopyt ko\'f1skich na braku, spojrza\'b3 na Lucind\'ea i powiedzia\'b3:
\par - Prosz\'ea to uwa\'bfa\'e6 za przymusow\'b9 repatriacj\'ea.
\par }\pard\plain \s2\qc \li0\ri0\sb100\sa100\sbauto1\saauto1\sl360\slmult1\keepn\pagebb\nowidctlpar\aspalpha\aspnum\faauto\outlinelevel1\adjustright\rin0\lin0\itap0 \b\caps\fs24\lang1033\langfe1045\kerning32\cgrid\langnp1033\langfenp1045 {
\lang1045\langfe1045\langnp1045 ROZDZIA\'a3 DRUGI
\par }\pard\plain \qj \fi709\li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\aspalpha\aspnum\faauto\adjustright\rin0\lin0\itap0 \fs24\lang1045\langfe1045\cgrid\langnp1045\langfenp1045 {- Przymusow\'b9 repatriacj\'ea? - zapyta\'b3a zdumiona Lucinda.
\par Harry spiorunowa\'b3 j\'b9 wzrokiem.
\par - Miasto podczas wy\'9ccig\'f3w to nie miejsce dla pani.
\par Lucinda odpowiedzia\'b3a r\'f3wnie gniewnym spojrzeniem.
\par - To ja decyduj\'ea o tym, co jest dla mnie odpowiednim miejscem, panie Lester.
\par Harry patrzy\'b3 na swoje siwki z nieprzejednanym wyrazem twarzy. Lucinda - prosto przed siebie, marszcz\'b9c gniewnie brwi.
\par - Dok\'b9d pan nas wiezie? - zapyta\'b3a w ko\'f1cu.
\par - Do mojej ciotki, lady Hallows. Mieszka za miastem.
\par Wiele lat up\'b3yn\'ea\'b3o od czasu, gdy Lucindzie ktokolwiek rozkazywa\'b3. Podni\'f3s\'b3szy wi\'eac z godno\'9cci\'b9 g\'b3ow\'ea, dawa\'b3a do zrozumienia, \'bfe i teraz si\'ea na to nie zgadza.
\par - Sk\'b9d pan wie, \'bfe pa\'f1ska ciotka nie ma w\'b3a\'9cnie go\'9cci?
\par - Jest od wielu lat wdow\'b9 i prowadzi spokojne \'bfycie. Harry skr\'eaci\'b3 w boczn\'b9 drog\'ea.
\par - Ma do dyspozycji ogromny dom... i b\'eadzie zachwycona, mog\'b9c pani\'b9 pozna\'e6.
\par Lucinda wzruszy\'b3a ramionami.
\par - Tego pan nie mo\'bfe wiedzie\'e6.
\par Harry zareagowa\'b3 na te s\'b3owa u\'9cmiechem wy\'bfszo\'9cci.
\par Heather, kt\'f3ra w chwili, gdy opu\'9ccili miasto, odzyska\'b3a animusz, u\'9cmiechn\'ea\'b3a si\'ea do Lucindy. Najwyra\'9fniej wr\'f3ci\'b3 jej dobry humor, a niespodziewana zmiana plan\'f3w nie wzbudza\'b3a obaw. Lucinda, rozdra\'bfniona, patrzy\'b3
a przed siebie. Podejrzewa\'b3a, \'bfe nie ma sensu protestowa\'e6, przynajmniej dop\'f3ki nie spotkaj\'b9 si\'ea z lady Hallows. Do tego czasu nie mo\'bfe zrobi\'e6 niczego, by odzyska\'e6 przewag\'ea, gdy\'bf obecnie nale\'bfy ona do tego irytuj\'b9
cego d\'bfentelmena, kt\'f3ry siedzi obok. W jego r\'eakach znajduj\'b9 si\'ea tak\'bfe lejce. Spojrza\'b3a z ukosa na te r\'eace i zobaczy\'b3a d\'b3ugie szczup\'b3e palce i pi\'eakne d\'b3onie. Zauwa\'bfy\'b3a je ju\'bf wcze\'9cniej. Ku jej przera\'bf
eniu, wspomnienie, to wywo\'b3a\'b3o dreszcz. Postara\'b3a si\'ea go opanowa\'e6, \'bfeby oni siedz\'b9c tak blisko, nic nie poczu\'b3, gdy\'bf wtedy z pewno\'9cci\'b9 domy\'9cli\'b3by si\'ea przyczyny.
\par - Hallows Hall.
\par Podnios\'b3a wzrok i ujrza\'b3a imponuj\'b9c\'b9 bram\'ea, przez kt\'f3ra wje\'bfd\'bfa\'b3o si\'ea w cienist\'b9 alej\'ea wysadzan\'b9 wi\'b9zami. Aleja wi\'b3a si\'ea \'b3agodnie po z lekka nachylonym terenie, by nast\'eapnie zbiec w d\'f3\'b3, ods\'b3
aniaj\'b9c pi\'eakny widok na faliste trawniki otaczaj\'b9ce obro\'9cni\'eate trzcinami jezioro i du\'bfe drzewa w oddali.
\par - Jak tu pi\'eaknie! - powiedzia\'b3a z zachwytem Heather.
\par Domostwo, zbudowane stosunkowo niedawno z kamienia w kolorze miodu, sta\'b3o na wzg\'f3rzu. Na jego \'9ccianach rozpo\'9cciera\'b3a swoje zielone palce winoro\'9cl. Naoko\'b3o ros\'b3o mn\'f3stwo r\'f3\'bf, od strony jeziora nios\'b3y si\'ea g\'b3osy kac
zek.
\par Gdy Harry zatrzyma\'b3 kariolk\'ea, na ich spotkanie wyszed\'b3 stary s\'b3uga.
\par - Spodziewali\'9cmy si\'ea pana w tym tygodniu. Harry u\'9cmiechn\'b9\'b3 si\'ea na to szeroko.
\par - Dobry wiecz\'f3r, Grimms. Czy ciotka jest w domu?
\par - Tak, prosz\'ea pana, tak... I b\'eadzie bardzo zadowolona, \'bfe pana widzi. Dobry wiecz\'f3r paniom.
\par Grimms zdj\'b9\'b3 czapk\'ea przed Lucinda i Heather.
\par Lucinda u\'9cmiechn\'ea\'b3a si\'ea, zachowuj\'b9c jednak pewien dystans. Hallows Hall przypomnia\'b3 jej o dawno zapomnianym \'bfyciu, jakie wiod\'b3a przed \'9cmierci\'b9 rodzic\'f3w.
\par Harry wyskoczy\'b3 z kariolki, po czym pom\'f3g\'b3 wysi\'b9\'9c\'e6 jej i Heather.
\par Drzwi si\'ea otworzy\'b3y, a w nich pojawi\'b3a si\'ea chuda kobieta o kanciastych rysach, o dobre dwa cale wy\'bfsza od Lucindy.
\par - Harry, m\'f3j ch\'b3opcze! Spodziewa\'b3am si\'ea ciebie. A kogo to mi przywioz\'b3e\'9c?
\par Na Lucind\'ea spojrza\'b3y ciemnob\'b3\'eakitne oczy, przenikliwe i inteligentne.
\par - Ale o czym to ja my\'9cl\'ea? Prosz\'ea wej\'9c\'e6, prosz\'ea, prosz\'ea!
\par Ermyntruda, lady Hallows, zaprosi\'b3a go\'9cci do holu skinieniem r\'eaki.
\par Lucinda przekroczy\'b3a pr\'f3g i natychmiast znalaz\'b3a si\'ea w ciep\'b3ym, eleganckim, a zarazem przytulnym wn\'eatrzu.
\par Harry uj\'b9\'b3 d\'b3o\'f1 ciotki i sk\'b3oni\'b3 si\'ea nad ni\'b9, a potem poca\'b3owa\'b3 ciotk\'ea w policzek.
\par - Jeste\'9c jak zawsze wytworna - powiedzia\'b3, patrz\'b9c na jej sukni\'ea w kolorze topazu.
\par Ermyntruda otworzy\'b3a szeroko oczy.
\par - Co ja s\'b3ysz\'ea? Takie puste s\'b3owa? Z twoich ust?
\par Harry, zanim wypu\'9cci\'b3 jej d\'b3o\'f1 ze swojej, \'9ccisn\'b9\'b3 j\'b9 ostrzegawczo.
\par - Pozw\'f3l, ciociu, \'bfe ci przedstawi\'ea pani\'b9 Babbacombe.
\par Tu\'bf za miastem z\'b3ama\'b3o si\'ea ko\'b3o w jej powozie. Chcia\'b3a zamieszka\'e6 w mie\'9ccie, lecz przekona\'b3em j\'b9, by zmieni\'b3a decyzj\'ea i zaszczyci\'b3a ci\'ea swoim towarzystwem.
\par S\'b3owa p\'b3yn\'ea\'b3y g\'b3adko z jego ust. Lucinda, dygn\'b9wszy, pos\'b3a\'b3a mu lodowate spojrzenie.
\par - \'8cwietnie! - Ciotka Em rozpromieni\'b3a si\'ea i u\'9ccisn\'ea\'b3a d\'b3o\'f1 Lucindy. - Moja droga, nie ma pani poj\'eacia, jak ja si\'ea czasami nudz\'ea, siedz\'b9c tutaj na wsi. Harry ma racj\'ea- nie mo\'bfe pani mieszka\'e6 w mie\'9c
cie podczas wy\'9ccig\'f3w. - Tu jej niebieskie oczy skierowa\'b3y si\'ea na Heather. - A to, kto to jest?
\par Lucinda przedstawi\'b3a pasierbic\'ea, a dziewczyna, z radosnym u\'9cmiechem, wykona\'b3a g\'b3\'eaboki dyg.
\par Em wyci\'b9gn\'ea\'b3a d\'b3o\'f1 i wzi\'ea\'b3a Heather pod brod\'ea, \'bfeby lepiej przyjrze\'e6 si\'ea jej twarzy.
\par - Hm, \'9cliczna. Za rok czy dwa b\'eadziesz mia\'b3a powodzenie - powiedzia\'b3a, a potem, marszcz\'b9c brwi, zacz\'ea\'b3a si\'ea zastanawia\'e6: -Babbacombe, Babbacombe... Czy nie z tych ze Staffordshire?
\par Lucinda u\'9cmiechn\'ea\'b3a si\'ea.
\par - Z Yorkshire - wyja\'9cni\'b3a, a gdy gospodyni zmarszczy\'b3a brwi jeszcze bardziej, doda\'b3a: - Zanim wysz\'b3am za m\'b9\'bf, nazywa\'b3am si\'ea Gifford.
\par - Gifford? - Em spojrza\'b3a na Lucind\'ea szeroko otwartymi oczami. - Wielkie nieba! Dziecko! Wi\'eac pani jest na pewno c\'f3rk\'b9 Melrose'a Gifforda. A matk\'b9 pani by\'b3a Celia Parkes.
\par Lucinda, zaskoczona, kiwn\'ea\'b3a g\'b3ow\'b9 i w tej\'bfe chwili znalaz\'b3a si\'ea w wonnych obj\'eaciach starej damy.
\par - Zna\'b3am twego ojca, moja droga! - Em nie posiada\'b3a si\'ea z rado\'9cci. - By\'b3am serdeczn\'b9 przyjaci\'f3\'b3k\'b9 jego starszej siostry, ale zna\'b3am ca\'b3\'b9 rodzin\'ea. Oczywi\'9ccie po tym skandalu wiadomo\'9cci o Celii i Melrosie dociera
\'b3y do nas tylko z rz\'b9dka ale przys\'b3ali nam list z zawiadomieniem o twoich narodzinach. - Em zmarszczy\'b3a nos. - No c\'f3\'bf, twoi dziadkowie, z obu stron, byli strasznymi uparciuchami.
\par Harry pr\'f3bowa\'b3 przyswoi\'e6 sobie t\'ea lawin\'ea informacji. Lucinda, kt\'f3ra to zauwa\'bfy\'b3a, zacz\'ea\'b3a si\'ea zastanawia\'e6, jak on si\'ea czuje, dowiedziawszy si\'ea, \'bfe uratowa\'b3 owoc niegdysiejszego skandalu.
\par - Pomy\'9cl tylko, moja droga - perorowa\'b3a wci\'b9\'bf podniecona Em - nie przypuszcza\'b3am, \'bfe ci\'ea kiedykolwiek poznam.
\par Niewiele os\'f3b opr\'f3cz mnie pami\'eata t\'ea histori\'ea. Musisz mi j\'b9 opowiedzie\'e6 ze szczeg\'f3\'b3ami. - Starsza pani przerwa\'b3a, \'bfeby zaczerpn\'b9\'e6 powietrza. - Fergus wniesie wasze baga\'bfe i poka\'bf
e wam pokoje, ale po herbacie. Musicie by\'e6 spragnione.
\par Kolacja b\'eadzie o sz\'f3stej, wi\'eac nie musimy si\'ea spieszy\'e6.
\par Lucinda wraz z Heather zosta\'b3y wprowadzone do salonu. Na jego progu Lucinda obejrza\'b3a si\'ea. To samo zrobi\'b3a Em.
\par - Nie zostajesz z nami, prawda, Harry? - zapyta\'b3a.
\par Harry czu\'b3 ogromn\'b9 pokus\'ea, \'bfeby to uczyni\'e6. Ale, nie mog\'b9c oderwa\'e6 wzroku od kobiety stoj\'b9cej obok jego ciotki, zmusi\'b3 si\'ea do tego, \'bfeby pokr\'eaci\'e6 przecz\'b9co g\'b3ow\'b9.
\par - Nie - odpar\'b3 i przeni\'f3s\'b3 spojrzenie na twarz ciotki. - Odwiedz\'ea was kt\'f3rego\'9c dnia w przysz\'b3ym tygodniu.
\par Em pokiwa\'b3a g\'b3ow\'b9.
\par Wiedziona odruchem Lucinda odwr\'f3ci\'b3a si\'ea i przesz\'b3a przez hol. Zatrzyma\'b3a si\'ea przed Harrym i spojrza\'b3a w jego zielone oczy.
\par - Nie wiem, jak mam panu dzi\'eakowa\'e6 za pomoc, panie Lester. By\'b3 pan dla nas taki dobry.
\par - Pani - powiedzia\'b3, ujmuj\'b9c wyci\'b9gni\'eat\'b9 d\'b3o\'f1 i, patrz\'b9c Lucindzie w oczy, podni\'f3s\'b3 t\'ea d\'b3o\'f1 do ust - ca\'b3a przyjemno\'9c\'e6 po mojej strome. - Zapewniam pani\'b9 - doda\'b3 jeszcze - \'bfe pani s\'b3u\'bfba b\'ea
dzie wiedzia\'b3a, gdzie pani\'b9 znale\'9f\'e6. B\'ead\'b9 wszyscy tutaj, zanim zapadnie noc, jestem tego pewien.
\par Lucinda sk\'b3oni\'b3a lekko g\'b3ow\'ea, nie czyni\'b9c \'bfadnego wysi\'b3ku, by wycofa\'e6 d\'b3o\'f1 z u\'9ccisku jego palc\'f3w.
\par - Dzi\'eakuj\'ea panu jeszcze raz.
\par - To drobiazg, droga pani. By\'e6 mo\'bfe spotkamy si\'ea jeszcze kiedy\'9c... na przyk\'b3ad w sali balowej. Czy mog\'ea mie\'e6 nadziej\'ea, \'bfe zata\'f1czy pani ze mn\'b9 wtedy walca?
\par Lucinda z wdzi\'eakiem potwierdzi\'b3a.
\par - By\'b3by to dla mnie zaszczyt... je\'bfeli tylko si\'ea spotkamy.
\par Przypominaj\'b9c sobie, nieco poniewczasie, \'bfe ta kobieta zbytnio go poci\'b9ga, Harry postanowi\'b3 panowa\'e6 nad sob\'b9 . Sk\'b3oni\'b3 si\'ea, a potem wypuszczaj\'b9c d\'b3o\'f1 Lucindy, kiwn\'b9\'b3 g\'b3ow\'b9
w kierunku ciotki. Spojrzawszy po raz ostatni na Lucind\'ea, id\'b9c krokiem pe\'b3nym gracji, opu\'9cci\'b3 hol i wyszed\'b3 z domu.
\par - Agata jest ze mn\'b9 od zawsze - wyja\'9cni\'b3a Lucinda.
\par By\'b3a pokoj\'f3wk\'b9 mojej matki, kiedy si\'ea urodzi\'b3am. Amy by\'b3a s\'b3u\'bf\'b9c\'b9 w Grange, maj\'b9tku mojego m\'ea\'bfa. Wzi\'ea\'b3y\'9cmy j\'b9 ze sob\'b9, \'bfeby Agata mog\'b3a j\'b9 wyszkoli\'e6 na pokoj\'f3wk\'ea dla Heather.
\par - Na dobr\'b9 pokoj\'f3wk\'ea - wtr\'b9ci\'b3a Heather. Znajdowa\'b3y si\'ea w jadalni i spo\'bfywa\'b3y wspania\'b3y posi\'b3ek przygotowany, jak poinformowa\'b3a je Em, na ich cze\'9c\'e6. Aga ta, Amy i Sim przyjechali godzin\'ea wcze\'9c
niej eskortowana przez Joshu\'ea, dwuko\'b3owym w\'f3zkiem konnym po\'bfyczonym z gospody Pod Herbem. Joshua wr\'f3ci\'b3 do Newmarket, \'bfeby dopilnowa\'e6 naprawy powozu. Agata, dostawszy si\'ea pod opieku\'f1cze skrzyd\'b3
a korpulentnej gospodyni, pani Simmons, odpoczywa\'b3a w pokoiku na poddaszu. Okaza\'b3o si\'ea, \'bfe kostk\'ea ma tylko zwichni\'eat\'b9, a nie z\'b3aman\'b9. Amy musia\'b3a pom\'f3c ubra\'e6 si\'ea zar\'f3wno Lucindzie, jak i Heather, z czego wywi\'b9
za\'b3a si\'ea doskonale.
\par Tak w ka\'bfdym razie s\'b9dzi\'b3a Em, patrz\'b9c na obie panie.
\par - Tak wi\'eac - powiedzia\'b3a, wycieraj\'b9c delikatnie usta serwetk\'b9 i daj\'b9c znak Fergusowi, \'bfe mo\'bfe zabra\'e6 waz\'ea z zup\'b9 - mo\'bfesz, moja droga, zacz\'b9\'e6 od samego pocz\'b9tku. Chc\'ea wiedzie\'e6, co si\'ea dzia\'b3o z tob\'b9
od \'9cmierci rodzic\'f3w.
\par Szczero\'9c\'e6 tej pro\'9cby sprawi\'b3a, \'bfe nie by\'b3a ani troch\'ea niegrzeczna. Lucinda u\'9cmiechn\'ea\'b3a si\'ea i od\'b3o\'bfy\'b3a \'b3y\'bfk\'ea. Heather, ku zachwytowi Fergusa, nabiera\'b3a sobie zupy po raz trzeci.
\par - Jak pani wie, moi dziadkowie nie uznali ma\'b3\'bfe\'f1stwa rodzic\'f3w, wi\'eac nie mia\'b3am z nimi \'bfadnego kontaktu. Gdy zdarzy\'b3 si\'ea wypadek, mia\'b3am czterna\'9ccie lat. Na szcz\'ea\'9ccie nasz stary prawnik znalaz\'b3
adres siostry mojej matki i ona zgodzi\'b3a si\'ea wzi\'b9\'e6 mnie do siebie.
\par - Niech si\'ea zastanowi\'ea - powiedzia\'b3a Em, mru\'bf\'b9c oczy - to musia\'b3a by\'e6 Cora Parkes. Czy tak?
\par Lucinda potwierdzi\'b3a kiwni\'eaciem g\'b3owy.
\par - Maj\'b9tek rodzinny Parkes\'f3w podupad\'b3 wkr\'f3tce po \'9clubie moich rodzic\'f3w. Wycofali si\'ea z \'bfycia towarzyskiego, a Cora wysz\'b3a za pana Ridleya.
\par - Niemo\'bfliwe! - Em by\'b3a wyra\'9fnie zachwycona. - No, no, do jakich to dochodzi upadk\'f3w z wysoko\'9cci. Twoja ciotka Cora by\'b3a jedn\'b9 z najbardziej nieprzejednanych os\'f3b, gdy chodzi\'b3o o pogodzenie si\'ea z twoimi rodzicami. - Em unios
\'b3a szczup\'b3e ramiona. - \'8cmiem twierdzi\'e6, \'bfe to zemsta losu. Wi\'eac mieszka\'b3a\'9c u nich, dop\'f3ki nie wysz\'b3a\'9c za m\'b9\'bf?
\par Lucinda zawaha\'b3a si\'ea, a potem kiwn\'ea\'b3a g\'b3ow\'b9.
\par Em zauwa\'bfy\'b3a jej wahanie i spojrza\'b3a bystro na Heather. To z kolei spostrzeg\'b3a Lucinda i pospieszy\'b3a z wyja\'9cnieniem:
\par - Ridleyowie nie byli zachwyceni tym, \'bfe z nimi mieszkam. Zapewnili mi dom, pragn\'b9c wykorzysta\'e6 moje talenty i zrobi\'e6 ze mnie guwernantk\'ea swoich dw\'f3ch c\'f3rek. Zamierzali jak najszybciej wyda\'e6 mnie za m\'b9\'bf.
\par Em patrzy\'b3a na Lucind\'ea przez d\'b3u\'bfsz\'b9 chwil\'ea, a nast\'eapnie powiedzia\'b3a:
\par - To mnie nie dziwi. Cora zawsze dba\'b3a tylko o w\'b3asne sprawy.
\par - Gdy mia\'b3am szesna\'9ccie lat, zaaran\'bfowali ma\'b3\'bfe\'f1stwo z w\'b3a\'9ccicielem m\'b3yna, panem Ogleby.
\par Heather podnios\'b3a wzrok znad zupy, wzdrygaj\'b9c si\'ea z obrzydzeniem.
\par - To by\'b3 okropny stary ropuch - poinformowa\'b3a z humorem star\'b9 dam\'ea. - Na szcz\'ea\'9ccie dowiedzia\'b3 si\'ea o tym m\'f3j ojciec, bo Lucinda udziela\'b3a mi lekcji. I to on o\'bfeni\'b3 si\'ea z Lucinda.
\par Wypowiedziawszy te s\'b3owa, Heather wr\'f3ci\'b3a do swojej zupy.
\par Na twarzy Lucindy pojawi\'b3 si\'ea czu\'b3y u\'9cmiech.
\par - Rzeczywi\'9ccie, Charles okaza\'b3 si\'ea moim wybawc\'b9. Dopiero niedawno dowiedzia\'b3am si\'ea, \'bfe przekupi\'b3 moich krewnych, \'bfeby si\'ea ze mn\'b9 o\'bfeni\'e6. On sam nigdy mi o tym nie wspomnia\'b3.
\par Em kiwn\'ea\'b3a g\'b3ow\'b9 z aprobat\'b9.
\par - Mi\'b3o mi s\'b3ysze\'e6, \'bfe s\'b9 w tamtych okolicach d\'bfentelmeni. Tak wi\'eac zosta\'b3a\'9c pani\'b9 Babbacombe i zamieszka\'b3a\'9c w...
\par Grange, prawda?
\par - Tak.
\par Heather w ko\'f1cu zjad\'b3a zup\'ea, a Lucinda nabra\'b3a sobie karpia, kt\'f3rym pocz\'eastowa\'b3 j\'b9 Fergus.
\par - Charles by\'b3 z pozoru \'9crednio zamo\'bfnym d\'bfentelmenem. W rzeczywisto\'9cci mia\'b3 spor\'b9 liczb\'ea gosp\'f3d w r\'f3\'bfnych cz\'ea\'9cciach kraju. By\'b3 bardzo bogaty, ale lubi\'b3 spokojne \'bfycie.
\par Gdy si\'ea ze mn\'b9 \'bfeni\'b3, mia\'b3 ju\'bf prawie pi\'ea\'e6dziesi\'b9t lat. Z biegiem czasu nauczy\'b3 mnie wszystkiego o swoich inwestycjach i o zarz\'b9dzaniu nimi. Przez kilka lat chorowa\'b3. \'8cmier\'e6, gdy przysz\'b3a, okaza\'b3a si\'ea
dla niego wyzwoleniem. Dzi\'eaki zdolno\'9cci przewidywania sprawi\'b3, \'bfe potrafi\'b3am wykonywa\'e6 za niego ca\'b3\'b9 prac\'ea.
\par Lucinda unios\'b3a wzrok i zobaczy\'b3a, \'bfe ich gospodyni przygl\'b9da si\'ea jej uwa\'bfnie.
\par - A kto jest teraz w\'b3a\'9ccicielem tych gosp\'f3d? - zapyta\'b3a Em.
\par Lucinda u\'9cmiechn\'ea\'b3a si\'ea.
\par - My - to znaczy Heather i ja. Maj\'b9tek Grange dosta\'b3 si\'ea w r\'eace bratanka Charlesa, Mortimera Babbacombe'a, ale prywatny maj\'b9tek Charlesa nie by\'b3 cz\'ea\'9cci\'b9 majoratu.
\par Starsza pani opar\'b3a si\'ea wygodnie i popatrzy\'b3a na ni\'b9 ze szczerym uznaniem.
\par - Wi\'eac dlatego przyjecha\'b3y\'9ccie tutaj. Jeste\'9ccie w\'b3a\'9ccicielkami gospody w Newmarket?
\par Lucinda kiwn\'ea\'b3a g\'b3ow\'b9 potakuj\'b9co.
\par - Po otwarciu testamentu Mortimer za\'bf\'b9da\'b3, \'bfeby\'9cmy w przeci\'b9gu tygodnia opu\'9cci\'b3y Grange.
\par - \'a3ajdak! - oburzy\'b3a si\'ea Em. - Jak mo\'bfna tak traktowa\'e6 wdow\'ea pogr\'b9\'bfon\'b9 w \'bfa\'b3obie?
\par - C\'f3\'bf, z w\'b3asnej woli zaproponowa\'b3am, \'bfe opuszcz\'ea maj\'b9tek, kiedy on zechce. Cho\'e6 nie przypuszcza\'b3am, \'bfe b\'eadzie mu si\'ea tak spieszy\'b3o. Przedtem nawet nas nie odwiedza\'b3. Heather zachichota\'b3a.
\par - Wszystko to wysz\'b3o w ko\'f1cu na dobre - zauwa\'bfy\'b3a.
\par - To prawda - potwierdzi\'b3a Lucinda, odsuwaj\'b9c talerz. -Nie mia\'b3y\'9cmy \'bfadnego mieszkania, wi\'eac postanowi\'b3y\'9cmy wynie\'9c\'e6 si\'ea do jednej z naszych gosp\'f3d, po\'b3o\'bfonej niedaleko Grange gdzie nas nie znano. Gdy si\'ea
tam znalaz\'b3y\'9cmy, zorientowa\'b3am si\'ea, \'bfe gospoda przynosi o wiele wi\'eaksze zyski, ni\'bf to wynika\'b3o z rachunk\'f3w. Pan Scrugthorpe by\'b3 nowym wsp\'f3\'b3pracownikiem. Charles zatrudni\'b3 go na kilka miesi\'eacy przed swoj\'b9 \'9c
mierci\'b9, po zgonie starego pana Matthewsa. Niestety Charles, przeprowadzaj\'b9c rozmow\'ea z panem Scrugthorpe'em, czu\'b3 si\'ea bardzo \'9fle, a my z Heather by\'b3y\'9cmy wtedy w mie\'9ccie. Kr\'f3tko m\'f3wi\'b9c, Scrugthorpe fa\'b3szowa\'b3
rachunki. Wezwa\'b3am go do siebie i zwolni\'b3am.
\par Lucinda u\'9cmiechn\'ea\'b3a si\'ea, patrz\'b9c w twarz swojej gospodyni.
\par - P\'f3\'9fniej dosz\'b3y\'9cmy z Heather do wniosku, \'bfe je\'bfd\'bfenie po kraju od gospody do gospody to doskona\'b3y spos\'f3b na prze\'bfycie roku \'bfa\'b3oby. Charles z pewno\'9cci\'b9 popar\'b3by ten pomys\'b3.
\par Em chrz\'b9kn\'ea\'b3a, a jej chrz\'b9kni\'eacie wyra\'bfa\'b3o uznanie dla rozs\'b9dku Charlesa.
\par - Wygl\'b9da na to, \'bfe tw\'f3j ojciec, moja panienko, by\'b3 bardzo zdolnym cz\'b3owiekiem.
\par - By\'b3 kochany.
\par Szczera twarzyczka Heather posmutnia\'b3a, dziewczyna zamruga\'b3a gwa\'b3townie oczami, a potem spu\'9cci\'b3a wzrok.
\par - Zatrudni\'b3am nowego cz\'b3owieka do pomocy, pana Mabberly'ego - m\'f3wi\'b3a dalej Lucinda, odwracaj\'b9c uwag\'ea od smutnego tematu. - Jest m\'b3ody, ale bardzo dobrze daje sobie rad\'ea.
\par - I uwielbia Lucind\'ea - wtr\'b9ci\'b3a Heather, nak\'b3adaj\'b9c sobie drug\'b9 porcj\'ea deseru.
\par - Tak powinno by\'e6 - odrzek\'b3a Em. - No c\'f3\'bf, panno Gifford, twoi rodzice byliby z ciebie dumni. Niezale\'bfna, dobrze radz\'b9ca sobie kobieta, licz\'b9ca sobie - ile? Dwadzie\'9ccia sze\'9c\'e6 lat?
\par - Dwadzie\'9ccia osiem.
\par Lucinda u\'9cmiechn\'ea\'b3a si\'ea niepewnie. By\'b3y bowiem chwile, takie jak ta, kiedy nagle zastanawia\'b3a si\'ea, czy \'bfycie jej nie omija.
\par - \'8cwietnie, \'9cwietnie - chwali\'b3a Em. - Kobieta nie powinna by\'e6 bezradna. - Spojrza\'b3a na talerz Heather, kt\'f3ry by\'b3 wreszcie pusty. - Je\'bfeli ju\'bf sko\'f1czy\'b3a\'9c posi\'b3ek - powiedzia\'b3a - to proponuj\'ea, \'bfeby\'9c
my przesz\'b3y do salonu. Czy kt\'f3ra\'9c z was gra na fortepianie?
\par Potrafi\'b3y gra\'e6 obie i z ch\'eaci\'b9 zabawia\'b3y swoj\'b9 gospodyni\'ea, graj\'b9c r\'f3\'bfne melodie i sonaty - dop\'f3ki Heather nie zacz\'ea\'b3a ziewa\'e6. Lucinda zaproponowa\'b3a, by posz\'b3a spa\'e6, co uczyni\'b3a, omijaj\'b9
c w drzwiach s\'b3u\'bf\'b9cego z herbat\'b9.
\par - No c\'f3\'bf, mia\'b3y\'9cmy dzie\'f1 pe\'b3en przyg\'f3d. - Lucinda usiad\'b3a wygodniej w fotelu przy kominku z fili\'bfank\'b9 herbaty. - Unosz\'b9c wzrok, u\'9cmiechn\'ea\'b3a si\'ea do Em. - Nie wiem, jak pani dzi\'eakowa\'e6, lady Hallows, za to,
\'bfe przyj\'ea\'b3a nas pani pod sw\'f3j dach.
\par - Nie ma o czym m\'f3wi\'e6 - prychn\'ea\'b3a Em. -1 prosz\'ea ci\'ea, nie tytu\'b3uj mnie. Zwracaj si\'ea do mnie po imieniu, tak jak to czyni\'b9 wszyscy w rodzinie. Jeste\'9c c\'f3rk\'b9 Melrose'a, wi\'eac dla mnie prawie krewn\'b9.
\par Lucinda u\'9cmiechn\'ea\'b3a si\'ea z lekkim wahaniem.
\par - A wi\'eac... Em. Od jakiego imienia to jest zdrobnienie?
\par Od Emma?
\par Em zmarszczy\'b3a nos.
\par - Ermyntruda. Lucinda z trudem powstrzyma\'b3a u\'9cmiech.
\par - 0 - powiedzia\'b3a cicho.
\par - Bracia wymy\'9clali mi bardzo r\'f3\'bfne zdrobnienia. Jednak gdy na \'9cwiat zacz\'eali przychodzi\'e6 moi bratankowie, postanowi\'b3am, \'bfe ma to by\'e6 Em i tylko Em.
\par - Bardzo rozs\'b9dnie.
\par Zapad\'b3a cisza. Obie damy rozkoszowa\'b3y si\'ea herbat\'b9. Po chwili milczenie przerwa\'b3a Lucinda.
\par - Czy masz wielu bratank\'f3w?
\par Oczy Em zab\'b3ys\'b3y pod ci\'ea\'bfkimi powiekami.
\par - Jest ich sporo, ale najbardziej musia\'b3am si\'ea strzec Harry'ego i jego braci. To by\'b3y najgorsze urwisy.
\par Lucinda poruszy\'b3a si\'ea w fotelu.
\par - Harry ma wielu braci?
\par - Tylko dw\'f3ch, ale to zupe\'b3nie wystarczy. Najstarszy jest Jack - m\'f3wi\'b3a weso\'b3o Em. - Ma... niech pomy\'9cl\'ea... ma teraz trzydzie\'9cci sze\'9c\'e6 lat. Nast\'eapny jest Harry, o dwa lata m\'b3odszy. Potem jest przerwa na ich siostr\'ea
Lenor\'ea, kt\'f3ra par\'ea lat temu wysz\'b3a za Eversleigha i ma dwadzie\'9ccia sze\'9c\'e6 lat, co oznacza, \'bfe Gerald ma dwadzie\'9ccia cztery. Ich matka zmar\'b3a wiele lat temu, ale m\'f3j brat \'bfyje. - Em u\'9cmiechn\'ea\'b3a si\'ea
szeroko. - My\'9cl\'ea, \'bfe b\'eadzie \'bfy\'b3 co najmniej dop\'f3ty, dop\'f3ki nie przyjdzie na \'9cwiat jego wnuk i dziedzic nazwiska. K\'b3\'f3tliwy stary g\'b3upiec. - Ten ostatni komentarz wypowiedziany zosta\'b3 tonem czu\'b3
ym i serdecznym. - Ja najwi\'eacej mia\'b3am do czynienia z ch\'b3opcami, a Harry by\'b3 zawsze moim ulubie\'f1cem. Ma b\'b3ogos\'b3awie\'f1stwo anio\'b3\'f3w i zarazem diab\'b3\'f3w, ale jest dobrym ch\'b3opcem. - Tu Em przymru\'bfy\'b3a oczy i doda\'b3
a: - To znaczy dobrym w g\'b3\'eabi serca. Podobnie zreszt\'b9 jak jego bracia. Ostatnio najcz\'ea\'9cciej widuj\'ea jego i Geralda, bo Newmarket jest tak blisko. Harry prowadzi stadnin\'ea Lester\'f3w, kt\'f3ra - cho\'e6 m\'f3wi\'ea to ja, nie znaj\'b9
ca si\'ea wcale na koniach, bo to taki nudny temat - jest rzeczywi\'9ccie jedn\'b9 z najwspanialszych stadnin w kraju.
\par - Naprawd\'ea?
\par Na twarzy Lucindy nie by\'b3o najmniejszego \'9cladu znudzenia.
\par - Tak. - Em kiwn\'ea\'b3a g\'b3ow\'b9. - Harry zwykle przyje\'bfd\'bfa, \'bfeby zobaczy\'e6, jak jego konie sprawuj\'b9 si\'ea na torze. S\'b9dz\'ea, \'bfe w tym tygodniu zobacz\'ea tak\'bfe Geralda. Na pewno b\'eadzie chcia\'b3 pochwali\'e6 si\'ea
swoim nowym faetonem. Gdy by\'b3 tu ostatnio, m\'f3wi\'b3 mi, \'bfe chce kupi\'e6 taki powozik. Mo\'bfe sobie na to pozwoli\'e6, teraz, gdy rodzina jest tak zasobna.
\par Lucinda spojrza\'b3a na Em pytaj\'b9co. Starsza pani nie czeka\'b3a, a\'bf sformu\'b3uje pytanie. Machaj\'b9c r\'eak\'b9, wyja\'9cni\'b3a:
\par - Lesterowie kiedy\'9c nie mieli pieni\'eadzy... mieli posiad\'b3o\'9cci, dobre wychowanie, ale got\'f3wki im brakowa\'b3o. Jednak obecna generacja zainwestowa\'b3a w zesz\'b3ym roku w pewne przedsi\'eabiorstwo transportowe i teraz ca\'b3a rodzina op\'b3
ywa w dostatki.
\par - O!
\par Lucinda przypomnia\'b3a sobie natychmiast kosztowny i elegancki str\'f3j Harry'ego Lestera. Nie potrafi\'b3a sobie wyobrazi\'e6, \'bfe m\'f3g\'b3by by\'e6 ubrany inaczej. Jego bardzo wyrazisty obraz pojawi\'b3 si\'ea w jej umy\'9cle, \'bf
ywy, czarowny. Chc\'b9c si\'ea go pozby\'e6, pokr\'eaci\'b3a g\'b3ow\'b9 i st\'b3umi\'b3a ziewni\'eacie.
\par - Obawiam si\'ea, \'bfe nie stanowi\'ea w tej chwili zbyt interesuj\'b9cego towarzystwa, droga lady... to znaczy Em. - U\'9cmiechn\'ea\'b3a si\'ea. - Chyba lepiej p\'f3jd\'ea w \'9clady Heather.
\par Starsza pani skin\'ea\'b3a g\'b3ow\'b9.
\par - Zobaczymy si\'ea wi\'eac rano, moja droga Lucinda wysz\'b3a, pozostawiaj\'b9c star\'b9 dam\'ea wpatrzon\'b9 w ogie\'f1.
\par Dziesi\'ea\'e6 minut p\'f3\'9fniej, le\'bf\'b9c z g\'b3ow\'b9 wtulon\'b9 w poduszk\'ea, zamkn\'ea\'b3a oczy, by... ujrze\'e6 pod powiekami obraz Harry'ego Lestera. Powr\'f3ci\'b3y wspomnienia ca\'b3ego dnia, a w\'9cr\'f3d nich centralne miejsce zajmowa
\'b3 w\'b3a\'9cnie on oraz wszystko to, co si\'ea mi\'eadzy nimi wydarzy\'b3o. Gdy Lucinda przypomnia\'b3a sobie, jak si\'ea rozstawali, zacz\'ea\'b3o j\'b9 n\'eaka\'e6 pytanie: Jak by si\'ea czu\'b3a, ta\'f1cz\'b9c z nim walca?
\par O mil\'ea stamt\'b9d, w gospodzie Pod Herbem, przy naro\'bfnym stole siedzia\'b3 elegancko ubrany Harry Lester i lustrowa\'b3 wzrokiem pomieszczenie baru. K\'b3\'eaby dymu tytoniowego spowija\'b3y t\'b3um m\'ea\'bfczyzn. Byli tu d\'bf
entelmeni i stajenni, doradcy w sprawach wy\'9ccig\'f3w i bukmacherzy. Wszyscy bardzo zaaferowani, bo na drugi dzie\'f1 rano mia\'b3y si\'ea odby\'e6 pierwsze gonitwy.
\par Podesz\'b3a szynkarka, ko\'b3ysz\'b9c biodrami. Postawi\'b3a na stole kufel najprzedniejszego piwa i u\'9cmiechn\'ea\'b3a si\'ea nie\'9cmia\'b3o. Unios\'b3a pytaj\'b9co brwi, gdy Harry rzuci\'b3 jej na tac\'ea monet\'ea.
\par Ich oczy si\'ea spotka\'b3y. Harry u\'9cmiechn\'b9\'b3 si\'ea, ale pokr\'eaci\'b3 g\'b3ow\'b9 Dziewczyna odwr\'f3ci\'b3a si\'ea rozczarowana. Harry podni\'f3s\'b3 do ust pieni\'b9ce si\'ea piwo i upi\'b3 \'b3yk. Opu\'9cci\'b3 zaciszn\'b9 salk\'ea, w kt
\'f3rej przebywali jedynie wtajemniczeni, gdy\'bf bez przerwy pytano go o t\'ea rozkoszn\'b9 kobietk\'ea, z kt\'f3r\'b9 widziano go po po\'b3udniu.
\par Wygl\'b9da\'b3o na to, \'bfe widzia\'b3o ich ca\'b3e Newmarket.
\par No i oczywi\'9ccie wszyscy jego przyjaciele i znajomi bardzo chcieli dowiedzie\'e6 si\'ea, jak ta dama ma na imi\'ea. I dok\'b9d si\'ea uda\'b3a.
\par Nie dostarczy\'b3 im \'bfadnej z tych informacji. Powiedzia\'b3 tylko, \'bfe dama jest znajom\'b9 jego ciotki, a on eskortowa\'b3 j\'b9 do domu lady Hallows.
\par To wystarczy\'b3o, by wi\'eakszo\'9c\'e6 przesta\'b3a si\'ea dam\'b9 interesowa\'e6. Wi\'eakszo\'9c\'e6 wiedzia\'b3a, kim jest jego ciotka.
\par Harry'ego zm\'eaczy\'b3y te wszystkie wykr\'eaty, zw\'b3aszcza \'bfe sam daremnie pr\'f3bowa\'b3 zapomnie\'e6 o pani Babbacombe. O niej i ojej urodzie.
\par Z\'b3y na siebie, usi\'b3owa\'b3 skupi\'e6 si\'ea na piwie oraz na my\'9cleniu o koniach, kt\'f3re zwykle stanowi\'b3y dla niego fascynuj\'b9cy temat.
\par - Wi\'eac tutaj pan siedzi! Szuka\'b3em pana wsz\'eadzie. Co pan tutaj robi?
\par Na stoj\'b9ce obok krzes\'b3o opad\'b3 Dawlish.
\par - Nawet nie pytaj - poradzi\'b3 mu Harry, a potem gdy szynkarka, udaj\'b9c oboj\'eatno\'9c\'e6, poda\'b3a jego stajennemu kufel, zapyta\'b3: - No i jak brzmi wyrok?
\par Dawlish spojrza\'b3 na niego ponad kraw\'eadzi\'b9 kufla.
\par - Dziwne - powiedzia\'b3 niewyra\'9fnie.
\par Unosz\'b9c brwi ze zdziwienia, Harry popatrzy\'b3 uwa\'bfnie na swego wiernego giermka.
\par - Dziwne?
\par Chodzi\'b3o o to, \'bfe Dawlish wraz z Joshu\'b9 zaprowadzili do powozu stelmacha.
\par - Wszyscy trzej, ja, Joshua i stelmach, jeste\'9cmy tego samego zdania. - Dawlish postawi\'b3 kufel i obtar\'b3 sobie pian\'ea z warg. - Pomy\'9cla\'b3em, \'bfe pan to powinien wiedzie\'e6.
\par - Co powinienem wiedzie\'e6?
\par - \'afe o\'9c tego ko\'b3a zosta\'b3a podpi\'b3owana... przed wypadkiem. Kto\'9c tak\'bfe majstrowa\'b3 przy szprychach.
\par Harry zmarszczy\'b3 brwi.
\par - Dlaczego?
\par - Nie wiem, czy pan zauwa\'bfy\'b3, ale na tym odcinku drogi, przez kt\'f3ry przeje\'bfd\'bfa\'b3 pow\'f3z, by\'b3o bardzo du\'bfo kamieni. Gdzie indziej ich nie by\'b3o, tylko tam. Stangret nie m\'f3g\'b3 ich wszystkich omin\'b9\'e6. A poza tym one le
\'bfa\'b3y tu\'bf za zakr\'eatem, wi\'eac nie m\'f3g\'b3 ich zobaczy\'e6 zawczasu i zatrzyma\'e6 koni.
\par - Pami\'eatam te kamienie. Ch\'b3opak je usun\'b9\'b3, \'bfebym m\'f3g\'b3 przejecha\'e6 kariolk\'b9.
\par - Tak, pow\'f3z nie m\'f3g\'b3 ich omin\'b9\'e6. Po uderzeniu ko\'b3em w taki kamie\'f1 o\'9c i szprychy musia\'b3y pop\'eaka\'e6.
\par Harry'ego przenikn\'b9\'b3 zimny dreszcz. Przypomnia\'b3 sobie pi\'eaciu ludzi na koniach oraz w\'f3z ukryty mi\'eadzy drzewami. Gdyby to nie by\'b3 okres wy\'9ccig\'f3w konnych, na tej drodze o tej porze dnia nie by\'b3oby nikogo.
\par Popatrzy\'b3 na Dawlisha.
\par A Dawlish na niego.
\par - Zastanawiaj\'b9ce, prawda?
\par Harry pokiwa\'b3 g\'b3ow\'b9 z ponur\'b9 min\'b9.
\par - Rzeczywi\'9ccie, zastanawiaj\'b9ce - przyzna\'b3 i nie spodoba\'b3o mu si\'ea bynajmniej to, co przysz\'b3o mu teraz do g\'b3owy.
\par }\pard\plain \s2\qc \li0\ri0\sb100\sa100\sbauto1\saauto1\sl360\slmult1\keepn\pagebb\nowidctlpar\aspalpha\aspnum\faauto\outlinelevel1\adjustright\rin0\lin0\itap0 \b\caps\fs24\lang1033\langfe1045\kerning32\cgrid\langnp1033\langfenp1045 {
\lang1045\langfe1045\langnp1045 ROZDZIA\'a3 TRZECI
\par }\pard\plain \qj \fi709\li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\aspalpha\aspnum\faauto\adjustright\rin0\lin0\itap0 \fs24\lang1045\langfe1045\cgrid\langnp1045\langfenp1045 {- W tej chwili przyprowadz\'ea pa\'f1ski zaprz\'eag, prosz\'ea pana.
\par Harry kiwn\'b9\'b3 g\'b3ow\'b9 z roztargnieniem, a Dawlish pospieszy\'b3 do stajni. Naci\'b9gaj\'b9c r\'eakawiczki, Harry stan\'b9\'b3 przed g\'b3\'f3wnym wej\'9cciem do gospody, \'bfeby poczeka\'e6 na kariolk\'ea.
\par Przed nim rozci\'b9ga\'b3o si\'ea podw\'f3rze. Panowa\'b3 tutaj ruch i rejwach. Go\'9ccie udawali si\'ea na tory wy\'9ccigowe, maj\'b9c nadziej\'ea, \'bfe dzisiaj co\'9c wygraj\'b9.
\par Harry skrzywi\'b3 si\'ea. Nie mia\'b3 zamiaru p\'f3j\'9c\'e6 w ich \'9clady. Musia\'b3 zaj\'b9\'e6 si\'ea sprawami pani Babbacombe. Przesta\'b3 przekonywa\'e6 sam siebie, \'bfe nie powinno go to obchodzi\'e6. Po tym, czego dowiedzia\'b3 si\'ea
wczoraj, czu\'b3 si\'ea w obowi\'b9zku zadba\'e6 ojej bezpiecze\'f1stwo. By\'b3a w ko\'f1cu go\'9cciem jego ciotki. Zamieszka\'b3a w Hallows Hall za jego namow\'b9. Te dwa fakty bez w\'b9tpienia usprawiedliwia\'b3y jego zainteresowanie.
\par - P\'f3jd\'ea zobaczy\'e6 si\'ea z Hamishem, dobrze, prosz\'ea pana?
\par Harry odwr\'f3ci\'b3 si\'ea i zobaczy\'b3 Dawlisha. Hamish, jego g\'b3\'f3wny stajenny, mia\'b3 przyjecha\'e6 wczoraj z kilkoma czystej krwi ko\'f1mi wy\'9ccigowymi i umie\'9cci\'e6 je w stajniach obok toru. Harry kiwn\'b9\'b3 g\'b3ow\'b9.
\par - Sprawd\'9f, czy Thistledown wygoi\'b3y si\'ea p\'eaciny. Bo je\'bfeli nie, to nie we\'9fmie udzia\'b3u w gonitwie.
\par - Dobrze, prosz\'ea pana. Czy mam powiedzie\'e6 Hamishowi, \'bfe pan wkr\'f3tce przyjedzie j\'b9 zobaczy\'e6?
\par - Nie. - Harry przyjrza\'b3 si\'ea swoim ur\'eakawicznionym d\'b3oniom. - Musz\'ea tym razem polega\'e6 wy\'b3\'b9cznie na was. Mam inne, pilniejsze sprawy do za\'b3atwienia.
\par Dawlish popatrzy\'b3 na niego podejrzliwie.
\par - Pilniejsze ni\'bf sprawa najlepszej klaczy z nadwer\'ea\'bfon\'b9 p\'eacin\'b9? - prychn\'b9\'b3. - Chcia\'b3bym wiedzie\'e6, co mo\'bfe by\'e6 pilniejsze.
\par Harry nie pofatygowa\'b3 si\'ea, \'bfeby go o\'9cwieci\'e6 w tym wzgl\'eadzie.
\par - Zapewne wpadn\'ea w porze obiadu.
\par Pomy\'9cla\'b3, \'bfe jego podejrzenia s\'b9 prawdopodobnie bezpodstawne. To przypadek, \'bfe dwie kobiety podr\'f3\'bfuj\'b9ce bez eskorty zwr\'f3ci\'b3y uwag\'ea m\'ea\'bfczyzn przyczajonych w k\'eapie drzew.
\par - Dopilnuj tego, co ci zleci\'b3em.
\par - Tak, prosz\'ea pana - powiedzia\'b3 zniech\'eaconym tonem Dawlish i, spojrzawszy jeszcze raz na swego pana, oddali\'b3 si\'ea.
\par Stajenny z gospody przyprowadzi\'b3 w\'b3a\'9cnie kariolk\'ea.
\par - Przednie konie - powiedzia\'b3 z szacunkiem.
\par - To prawda.
\par Harry uj\'b9\'b3 lejce. Siwki by\'b3 gotowe do drogi. Skin\'b9wszy g\'b3ow\'b9 stajennemu, Harry ju\'bf mia\'b3 w efektowny spos\'f3b opu\'9cci\'e6 podw\'f3rze, gdy rozleg\'b3 si\'ea okrzyk:
\par - Harry!
\par Harry z westchnieniem pow\'9cci\'b9gn\'b9\'b3 swoje niecierpliwe ogiery.
\par - Dzie\'f1 dobry, Geraldzie. Od kiedy to wstajesz o tak poga\'f1skiej godzinie?
\par Poprzedniego wieczoru zauwa\'bfy\'b3 brata w\'9cr\'f3d t\'b3umu w barze, ale nie uczyni\'b3 najmniejszego wysi\'b3ku, by ujawni\'e6 w\'b3asn\'b9 tam obecno\'9c\'e6. Teraz Gerald - b\'b3\'eakitnooki i ciemnow\'b3osy jak jego starszy brat, Jack - podszed
\'b3 z szerokim u\'9cmiechem do kariolki.
\par - Od chwili gdy us\'b3ysza\'b3em o tym, \'bfe pojawi\'b3e\'9c si\'ea w towarzystwie dw\'f3ch urodziwych dam, kt\'f3re, wed\'b3ug ciebie, s\'b9 powinowatymi Em.
\par - Nie powinowatymi, drogi bracie, tylko znajomymi.
\par Na widok znudzonej miny Harry'ego Gerald straci\'b3 nieco kontenans.
\par - One naprawd\'ea s\'b9 znajomymi ciotki?
\par - Okaza\'b3o si\'ea, \'bfe tak.
\par - O!
\par Geraldowi zrzed\'b3a mina. Nast\'eapnie, zauwa\'bfywszy nieobecno\'9c\'e6 Dawlisha, spojrza\'b3 bystro na brata.
\par - Jedziesz teraz do Em? - zapyta\'b3. - Mo\'bfesz mnie podwie\'9f\'e6? Powinienem si\'ea przywita\'e6 ze staruszk\'b9... a mo\'bfe te\'bf pozna\'e6 t\'ea ciemnow\'b3os\'b9 \'9clicznotk\'ea, z kt\'f3r\'b9 widziano ci\'ea wczoraj.
\par Harry omal nie podda\'b3 si\'ea najbardziej absurdalnemu z odruch\'f3w. Jednak Gerald by\'b3 jego bratem, kt\'f3rego, pomimo pozor\'f3w lekcewa\'bfenia, bardzo lubi\'b3.
\par - Obawiam si\'ea, drogi bracie, \'bfe musz\'ea rozwia\'e6 twoje z\'b3udzenia. Ta dama jest dla ciebie za stara.
\par - Tak? A ile ma lat? }{\lang1033\langfe1045\langnp1033 Harry uni\'f3s\'b3 brwi.
\par }{- Jest starsza od ciebie.
\par - Wi\'eac mo\'bfe spr\'f3buj\'ea z t\'b9 drug\'b9... z t\'b9 blondynk\'b9.
\par - Ta jest prawdopodobnie za m\'b3oda. Podejrzewam, \'bfe jeszcze niedawno by\'b3a uczennic\'b9.
\par - To nie szkodzi - powiedzia\'b3 niefrasobliwie Gerald. - Przecie\'bf ka\'bfda z nich kiedy\'9c musi zacz\'b9\'e6.
\par Harry westchn\'b9\'b3.
\par - Geraldzie... - upomnia\'b3 brata.
\par - Daj spok\'f3j. Nie b\'b9d\'9f takim psem ogrodnika. Przecie\'bf nie interesuje ci\'ea ta m\'b3odsza dzierlatka. Pozw\'f3l mi usun\'b9\'e6 j\'b9 tobie z drogi.
\par Harry zastanowi\'b3 si\'ea. Rzeczywi\'9ccie, by\'b3o prawd\'b9, \'bfe rozmowa z pani\'b9 Babbacombe toczy\'b3aby si\'ea \'b3atwiej pod nieobecno\'9c\'e6 jej pasierbicy.
\par - Dobrze... skoro tak nalegasz.
\par Na terytorium nale\'bf\'b9cym do Em Gerald z pewno\'9cci\'b9 nie przekroczy dopuszczalnych granic.
\par - Tylko \'bfeby\'9c potem nie m\'f3wi\'b3, \'bfe ci\'ea nie ostrzega\'b3em.
\par Gerald z entuzjazmem wskoczy\'b3 na siedzenie kariolki. Siwki ruszy\'b3y z kopyta. Harry z trudem przeprowadzi\'b3 pojazd przez ruchliwe ulice, a potem, ju\'bf za miastem, pozwoli\'b3 koniom i\'9c\'e6 tak szybko, jak chcia\'b3
y. Zajechali w rekordowym czasie.
\par Ch\'b3opak stajenny, kt\'f3ry wybieg\'b3 im na spotkanie, zaj\'b9\'b3 si\'ea kariolk\'b9. Harry i Gerald, pokonawszy kilka stopni, znale\'9fli si\'ea przed otwartymi na o\'9ccie\'bf frontowymi drzwiami. Weszli do \'9crodka. Harry rzuci\'b3 r\'ea
kawiczki na stolik z poz\'b3acanego br\'b9zu.
\par - Wygl\'b9da na to, \'bfe b\'eadziemy musieli poszuka\'e6 dam.
\par Moje sprawy z pani\'b9 Babbacombe potrwaj\'b9 nie d\'b3u\'bfej ni\'bf p\'f3\'b3 godziny. B\'ead\'ea ci wdzi\'eaczny, je\'bfeli przez ten czas zajmiesz uwag\'ea panny Babbacombe.
\par Gerald spojrza\'b3 na brata szelmowsko.
\par - Wystarczaj\'b9co wdzi\'eaczny, by pozwoli\'e6 mi powozi\'e6 kariolk\'b9 w drodze powrotnej do miasta?
\par Harry mia\'b3 pewne w\'b9tpliwo\'9cci.
\par - By\'e6 mo\'bfe... cho\'e6 na twoim miejscu nie liczy\'b3bym na to zbytnio.
\par Gerald z szerokim u\'9cmiechem rozejrza\'b3 si\'ea naoko\'b3o.
\par - Wi\'eac od czego zaczynamy?
\par - Ty id\'9f do ogrodu, ja udam si\'ea w g\'b3\'b9b domu. Zawo\'b3am, je\'bfeli b\'ead\'ea potrzebowa\'b3 pomocy.
\par Machaj\'b9c r\'eak\'b9, Harry pospieszy\'b3 korytarzem. Gerald, pogwizduj\'b9c, ruszy\'b3 do ogrodu.
\par W jadalni i w salonie Harry nie znalaz\'b3 nikogo. W pewnym momencie us\'b3ysza\'b3 pod\'9cpiewywanie i szcz\'eak ogrodniczych no\'bfyc i przypomnia\'b3 sobie, \'bfe w g\'b3\'eabi domu znajduje si\'ea ma\'b3a oran\'bferia. Zasta\'b3 tam Em uk\'b3adaj\'b9c
\'b9 kwiaty w ogromnym wazonie.
\par Wszed\'b3 do \'9crodka krokiem niespiesznym.
\par - Dzie\'f1 dobry, ciociu.
\par Starsza pani odwr\'f3ci\'b3a g\'b3ow\'ea zaskoczona.
\par - Do diab\'b3a! Co ty tutaj robisz? Harry zrobi\'b3 zdziwion\'b9 min\'ea.
\par - A gdzie mia\'b3bym by\'e6?
\par - W mie\'9ccie. By\'b3am pewna, \'bfe tam w\'b3a\'9cnie jeste\'9c. Po chwili wahania Harry zapyta\'b3:
\par - Dlaczego?
\par - Bo Lucinda... to znaczy pani Babbacombe... pojecha\'b3a tam p\'f3\'b3 godziny temu. Nie zna miasta. Potrzebny jej kto\'9c, kto jej pomo\'bfe porusza\'e6 si\'ea po nim.
\par Harry'ego przeszed\'b3 zimny dreszcz.
\par - Pozwoli\'b3a\'9c jej jecha\'e6 samej?
\par - Nie. Wzi\'ea\'b3a ze sob\'b9 stajennego - odrzek\'b3a Em, machaj\'b9c no\'bfycami.
\par - Stajennego? Tego p\'b3owow\'b3osego m\'b3odzika, kt\'f3ry z ni\'b9 przyjecha\'b3?
\par Em, zmieszana, wzruszy\'b3a ramionami.
\par - Ona jest kobiet\'b9 niezale\'bfn\'b9. Dyskutowanie z ni\'b9 niewiele daje.
\par Wiedzia\'b3a bardzo dobrze, \'bfe nie powinna by\'b3a pozwoli\'e6 Lucindzie jecha\'e6 bez opieki, ale wyprawa mia\'b3a bardzo okre\'9clony cel. Spojrza\'b3a na bratanka.
\par - Ty oczywi\'9ccie m\'f3g\'b3by\'9c spr\'f3bowa\'e6.
\par Przez chwil\'ea Harry nie m\'f3g\'b3 uwierzy\'e6 w\'b3asnym uszom -z pewno\'9cci\'b9 przecie\'bf to nie Em? Popatrzy\'b3 na ni\'b9 zmru\'bfonymi oczami. Tego mu tylko brakowa\'b3o - zdrajczyni we w\'b3asnym obozie.
\par - B\'b9d\'9f pewna, \'bfe spr\'f3buj\'ea - powiedzia\'b3 przez zaci\'9cni\'eate z\'eaby.
\par Po czym odwr\'f3ci\'b3 si\'ea na pi\'eacie i wyszed\'b3 z pokoju. Pospieszy\'b3 korytarzem, wybieg\'b3 z domu i uda\'b3 si\'ea do stajni. Zaskoczy\'b3 ch\'b3opca stajennego, ale ku swemu zadowoleniu przekona\'b3 si\'ea, \'bfe konie nie s\'b9 jeszcze wyprz
\'ea\'bfone.
\par Chwyci\'b3 lejce i wskoczy\'b3 do kariolki. Strzeli\'b3 z bata i konie ruszy\'b3y. Dojecha\'b3 do miasta w jeszcze bardziej rekordowym tempie, ni\'bf z niego przyjecha\'b3.
\par Dopiero w\'9cr\'f3d nat\'ea\'bfonego ruchu na High Street przypomnia\'b3 sobie o Geraldzie. Zakl\'b9\'b3, u\'9cwiadamiaj\'b9c sobie, \'bfe brat m\'f3g\'b3 mu pom\'f3c w poszukiwaniach. Rozgl\'b9daj\'b9c si\'ea, zauwa\'bfy\'b3 na chodnikach wielu swoich r
\'f3wie\'9cnik\'f3w - przyjaci\'f3\'b3 i znajomych - kt\'f3rzy, tak jak on, byli zbyt do\'9cwiadczeni, by dzisiaj marnowa\'e6 czas na wy\'9ccigach. Nie mia\'b3 najmniejszych w\'b9tpliwo\'9cci, \'bfe ka\'bfdy z nich chcia\'b3by sp\'eadzi\'e6
ten czas u boku pewnej urodziwej i poci\'b9gaj\'b9cej wdowy.
\par Doje\'bfd\'bfaj\'b9c do ko\'f1ca ulicy, zakl\'b9\'b3. Nie zwracaj\'b9c uwagi na niebezpiecze\'f1stwo, zawr\'f3ci\'b3, omal nie zahaczaj\'b9c o bok nowiutkiego faetonu i nie doprowadzaj\'b9c jego w\'b3a\'9cciciela do ataku apopleksji.
\par Ignoruj\'b9c zamieszanie, pojecha\'b3 szybko do gospody Pod Herbem, a tam odda\'b3 siwki w troskliwe r\'eace g\'b3\'f3wnego stajennego, kt\'f3ry potwierdzi\'b3, \'bfe znajduje si\'ea tutaj dwuk\'f3\'b3ka lady Hallows. Harry ukradkiem sprawdzi\'b3, co si
\'ea dzieje w salonie przeznaczonym dla sta\'b3ych bywalc\'f3w, i ku swej ogromnej uldze stwierdzi\'b3, \'bfe salon jest pusty. Gospoda Pod Herbem by\'b3a ulubionym miejscem popasu jego kompan\'f3w. Nast\'eapnie, wyszed\'b3szy ponownie na ulic\'ea
, zastanowi\'b3 si\'ea g\'b3\'eaboko. Chcia\'b3 zw\'b3aszcza wiedzie\'e6, co w przypadku pani Babbacombe znaczy \'84porusza\'e6 si\'ea po mie\'9ccie".
\par W mie\'9ccie nie by\'b3o wypo\'bfyczalni ksi\'b9\'bfek. Postanowi\'b3 wi\'eac sprawdzi\'e6 w ko\'9cciele, kt\'f3ry znajdowa\'b3 si\'ea niedaleko, lecz nie znalaz\'b3 tam powabnej wdowy. Nie by\'b3o jej tak\'bfe na przyko\'9ccielnym cmentarzu. Ogr\'f3
d miejski nie wchodzi\'b3 w rachub\'ea, bo nikt przecie\'bf nie przyje\'bfd\'bfa\'b3 do Newmarket, \'bfeby podziwia\'e6 rabaty z kwiatami. Herbaciarnia pani Dobson by\'b3a pe\'b3na go\'9cci, ale r\'f3wnie\'bf tutaj, przy \'bfadnym z ma\'b3ych stolik\'f3
w, nie spostrzeg\'b3 Lucindy.
\par Wr\'f3ciwszy na chodnik, Harry przystan\'b9\'b3, wzi\'b9\'b3 si\'ea pod boki i spojrza\'b3 na drug\'b9 stron\'ea ulicy. Gdzie ona si\'ea podziewa?
\par Nagle, k\'b9tem oka, dojrza\'b3 co\'9c niebieskiego. Odwr\'f3ci\'b3 si\'ea i zobaczy\'b3, \'bfe do gospody Pod Zielon\'b9 G\'easi\'b9 wchodzi poszukiwana przez niego dama, za kt\'f3r\'b9 kroczy p\'b3owow\'b3osy ch\'b3opak.
\par Przekroczywszy pr\'f3g gospody, Lucinda znalaz\'b3a si\'ea w p\'f3\'b3mroku. Ogarn\'b9\'b3 j\'b9 te\'bf zapach st\'eachlizny. Gdy jej oczy przywyk\'b3y do ciemno\'9cci, zobaczy\'b3a, \'bfe znajduje si\'ea w holu. Na lewo prowadzi\'b3
y drzwi do baru, na prawo do salonu dla sta\'b3ych go\'9cci, a na wprost znajdowa\'b3a si\'ea lada, na kt\'f3rej sta\'b3 za\'9cniedzia\'b3y dzwonek.
\par Z trudem powstrzymuj\'b9c si\'ea od zmarszczenia nosa, ruszy\'b3a naprz\'f3d. Ostatnie dwadzie\'9ccia minut sp\'eadzi\'b3a na ogl\'b9daniu gospody z zewn\'b9trz. Zauwa\'bfy\'b3a sp\'b3owia\'b3a i ob\'b3a\'bf\'b9c\'b9 farb\'ea na \'9ccianach, rwete
s na podw\'f3rzu oraz zniszczon\'b9 ubog\'b9 odzie\'bf dw\'f3ch klient\'f3w, kt\'f3rzy przekroczyli pr\'f3g gospody. Wyci\'b9gn\'b9wszy d\'b3o\'f1 w r\'eakawiczce, podnios\'b3a dzwonek i zadzwoni\'b3a nim w\'b3adczo, a przynajmniej mia\'b3
a zamiar to zrobi\'e6. Dzwonek wyda\'b3 tylko co\'9c w rodzaju st\'b3umionego klekotu. Odwr\'f3ciwszy go, Lucinda przekona\'b3a si\'ea, \'bfe jego serce by\'b3o p\'eakni\'eate.
\par Odstawi\'b3a dzwonek z niesmakiem. Ju\'bf chcia\'b3a poprosi\'e6 czekaj\'b9cego przy drzwiach Sima, by podniesionym g\'b3osem wezwa\'b3 kogo\'9c z obs\'b3ugi, gdy jaki\'9c ogromny cie\'f1 zas\'b3oni\'b3 resztki \'9cwiat\'b3a wpadaj\'b9cego do wn\'ea
trza. Do holu wkroczy\'b3 pot\'ea\'bfny, muskularny m\'ea\'bfczyzna. Mia\'b3 grube rysy, w jego oczach, gin\'b9cych w fa\'b3dach t\'b3uszczu, nie by\'b3o \'bfadnego zainteresowania.
\par - Tak? - zapyta\'b3.
\par Lucinda zmierzy\'b3a go wzrokiem.
\par - Czy mam przyjemno\'9c\'e6 z panem Blountem?
\par - Tak.
\par Serce Lucindy zamar\'b3o.
\par - Jest pan ober\'bfyst\'b9?
\par - Nie.
\par Gdy zapad\'b3a cisza, Lucinda zada\'b3a nast\'eapne pytanie:
\par - Jest pan panem Blountem, ale nie jest pan ober\'bfyst\'b9? Wi\'eac istnia\'b3a jeszcze nadzieja.
\par - A gdzie jest pan Blount, kt\'f3ry jest ober\'bfyst\'b9? Przez d\'b3u\'bfsz\'b9 chwil\'ea krzepki osobnik patrzy\'b3 na ni\'b9 ze stoickim spokojem, tak jakby jego umys\'b3 nie by\'b3 w stanie poj\'b9\'e6 pytania.
\par - Chce pani m\'f3wi\'e6 z Jakiem... moim bratem - powiedzia\'b3 w ko\'f1cu.
\par Lucinda odetchn\'ea\'b3a z ulg\'b9.
\par - W\'b3a\'9cnie... chc\'ea m\'f3wi\'e6 z panem Blountem, ober\'bfyst\'b9.
\par - Po co?
\par Lucinda otworzy\'b3a szeroko oczy.
\par - To, m\'f3j dobry cz\'b3owieku, jest ju\'bf sprawa moja i waszego brata.
\par Niezdarny olbrzym zmierzy\'b3 j\'b9 badawczym wzrokiem, po czym burkn\'b9\'b3:
\par - Niech pani poczeka, przyprowadz\'ea go.
\par Po tych s\'b3owach oddali\'b3 si\'ea ci\'ea\'bfkim krokiem.
\par Lucinda zacz\'ea\'b3a si\'ea modli\'e6, by si\'ea okaza\'b3o, \'bfe jego brat nie jest do niego podobny. Jej modlitwa nie zosta\'b3a wys\'b3uchana. Cz\'b3owiek, kt\'f3ry si\'ea pojawi\'b3, by\'b3 r\'f3wnie ci\'ea\'bfki i niezdarny, r\'f3wnie oty\'b3
y i tylko odrobin\'ea mniej t\'eapog\'b3owy.
\par - Czy pan Jake Blount, ober\'bfysta? - zapyta\'b3a Lucinda, nie maj\'b9c cienia nadziei, \'bfe osobnik ten zaprzeczy.
\par - Tak.
\par M\'ea\'bfczyzna kiwn\'b9\'b3 g\'b3ow\'b9. Jego ma\'b3e oczka przyjrza\'b3y jej si\'ea nie bezczelnie, ale jednak taksuj\'b9co.
\par - Ludzie pani pokroju tutaj nie mieszkaj\'b9. Prosz\'ea p\'f3j\'9c\'e6 do gospody Pod Herbem albo Pod Koron\'b9.
\par Po tych s\'b3owach odwr\'f3ci\'b3 si\'ea i chcia\'b3 odej\'9c\'e6. Lucinda, zaskoczona, zawo\'b3a\'b3a:
\par - Chwileczk\'ea, dobry cz\'b3owieku!
\par Jake Blount zawr\'f3ci\'b3, ale pokr\'eaci\'b3 g\'b3ow\'b9.
\par - Pani tutaj nie pasuje, rozumie pani?
\par W tej\'bfe chwili drzwi gospody otworzy\'b3y si\'ea. Lucinda poczu\'b3a powiew \'9cwie\'bfego powietrza Zauwa\'bfy\'b3a, \'bfe pan Blount patrzy na nowo przyby\'b3ego, jednak nie dawa\'b3a za wygran\'b9.
\par - Nie, nie rozumiem. Co chcecie przez to powiedzie\'e6?
\par Jake Blount us\'b3ysza\'b3 jej pytanie, jednak uwag\'ea jego zajmowa\'b3 teraz d\'bfentelmen, kt\'f3ry sta\'b3 za ni\'b9 i mierzy\'b3 go gro\'9fnym spojrzeniem zielonych oczu. Z\'b3ociste, z lekka faluj\'b9ce w\'b3osy, obci\'eate zgodnie z ostatni\'b9 mod
\'b9, dobrze skrojony surdut w kolorze jasnobr\'b9zowym oraz spodnie z koz\'b3owej sk\'f3ry i d\'b3ugie buty, wypolerowane tak, \'bfe mo\'bfna by si\'ea w nich przejrze\'e6, wszystko to sprawia\'b3o, \'bfe pan Blount nie mia\'b3 \'bfadnych w\'b9tpliwo\'9c
ci, i\'bf w jego skromne progi raczy\'b3 zawita\'e6 cz\'b3owiek \'9cwiatowy, nale\'bf\'b9cy do najwy\'bfszych sfer. Fakt ten sprawi\'b3, \'bfe pan Blount natychmiast zacz\'b9\'b3 si\'ea denerwowa\'e6.
\par - Ach... - powiedzia\'b3, a potem zamruga\'b3 i spojrza\'b3 na Lucind\'ea. - Pani nie jest osob\'b9 pokroju tych, kt\'f3re tutaj si\'ea zatrzymuj\'b9.
\par Lucinda patrzy\'b3a na niego ze zdumieniem.
\par - A jakiego pokroju damy zatrzymuj\'b9 si\'ea tutaj?
\par Blount skrzywi\'b3 si\'ea.
\par - W\'b3a\'9cnie to mam na my\'9cli... to nie s\'b9 \'bfadne damy. To po prostu osoby tego pokroju.
\par Nabieraj\'b9c coraz wi\'eakszego przekonania, \'bfe znalaz\'b3a si\'ea w domu wariat\'f3w, Lucinda z uporem chcia\'b3a uzyska\'e6 odpowied\'9f na swoje pytanie.
\par - To znaczy jakiego pokroju?
\par Przez chwil\'ea Jake Blount przygl\'b9da\'b3 jej si\'ea bez s\'b3owa. A potem, zrezygnowany, machn\'b9\'b3 pulchn\'b9 r\'eak\'b9.
\par - Prosz\'ea pani, ja nie wiem, czego pani ode mnie chce, ale musz\'ea si\'ea zaj\'b9\'e6 interesami.
\par To powiedziawszy, spojrza\'b3 na d\'bfentelmena. Lucinda odetchn\'ea\'b3a g\'b3\'eaboko i ju\'bf mia\'b3a co\'9c powiedzie\'e6, kiedy us\'b3ysza\'b3a spokojny g\'b3os nowo przyby\'b3ego.
\par - Mylicie si\'ea, Blount. Jestem tutaj jedynie po to, \'bfeby was zapewni\'e6, \'bfe musicie robi\'e6 to, co wam poleci ta dama. - Harry spojrza\'b3 ober\'bfy\'9ccie prosto w oczy. - A poza tym macie racj\'ea, ta dama nie jest osob\'b9 tego pokroju.
\par Nacisk, jaki po\'b3o\'bfy\'b3 na to jedno s\'b3owo, sprawi\'b3, \'bfe Lucinda zda\'b3a sobie spraw\'ea, o co chodzi. Zmieszana, zarumieni\'b3a si\'ea. Harry zauwa\'bfy\'b3 to.
\par - A teraz - powiedzia\'b3 tonem uprzejmym - proponuj\'ea, \'bfeby\'9cmy porzucili ten nieprzyjemny temat i przeszli do tego, co sprowadza tutaj t\'ea dam\'ea. Jestem pewien, \'bfe jeste\'9ccie tego tak samo ciekawi jak ja.
\par Lucinda spojrza\'b3a na niego wynio\'9cle przez rami\'ea.
\par - Dzie\'f1 dobry panu - powiedzia\'b3a i obdarzy\'b3a go pow\'9cci\'b9gliwym skinieniem g\'b3owy.
\par Harry, stoj\'b9cy za ni\'b9, pochyli\'b3 g\'b3ow\'ea z wdzi\'eakiem, czekaj\'b9c niecierpliwie, co b\'eadzie dalej.
\par Lucinda zwr\'f3ci\'b3a si\'ea ponownie do ober\'bfysty. .
\par - S\'b9dz\'ea, \'bfe ostatnio z\'b3o\'bfy\'b3 wam wizyt\'ea pan Mabberly, dzia\'b3aj\'b9cy w imieniu w\'b3a\'9ccicielek gospody?
\par Jake Blount przest\'b9pi\'b3 z nogi na nog\'ea.
\par - Tak - potwierdzi\'b3.
\par - S\'b9dz\'ea te\'bf, \'bfe pan Mabberly ostrzeg\'b3 was, \'bfe wkr\'f3tce nast\'b9pi inspekcja waszej gospody?
\par Pot\'ea\'bfny osi\'b3ek kiwn\'b9\'b3 g\'b3ow\'b9.
\par - No to \'9cwietnie - powiedzia\'b3a zdecydowanym tonem Lucinda. - Mo\'bfecie wi\'eac oprowadzi\'e6 mnie po gospodzie.
\par Zaczniemy od pomieszcze\'f1 og\'f3lnie dost\'eapnych. Zapewne tutaj jest bar.
\par To powiedziawszy, posz\'b3a w stron\'ea drzwi baru, zamiataj\'b9c kurz sp\'f3dnic\'b9.
\par K\'b9tem oka zauwa\'bfy\'b3a, \'bfe Blount otworzy\'b3 szeroko usta i szybko wyszed\'b3 zza lady, a Harry Lester, nie ruszaj\'b9c si\'ea z miejsca, obserwowa\'b3 j\'b9 z nieprzeniknionym wyrazem twarzy.
\par Lucinda wesz\'b3a do ponurego pokoju, w kt\'f3rym wszystkie okna zas\'b3ania\'b3y okiennice.
\par - Blount, prosz\'ea otworzy\'e6 okiennice. Pozwoli mi to zobaczy\'e6 pomieszczenie i wyrobi\'e6 sobie na jego temat zdanie.
\par Ober\'bfysta spojrza\'b3 na ni\'b9 wzburzony, po czym ruszy\'b3 ci\'ea\'bfkim krokiem w stron\'ea okien. W chwil\'ea potem pok\'f3j zala\'b3o \'9cwiat\'b3o s\'b3oneczne, ku wyra\'9fnemu niezadowoleniu dw\'f3ch go\'9cci - starego dziwaka zawini\'ea
tego w pomi\'eat\'b9 opo\'f1cz\'ea, siedz\'b9cego w k\'b9cie przy kominku, oraz m\'b3odego cz\'b3owieka w stroju podr\'f3\'bfnym. Obaj skulili si\'ea, jakby boj\'b9c si\'ea \'9cwiat\'b3a.
\par Lucinda rozejrza\'b3a si\'ea wok\'f3\'b3. Wn\'eatrze gospody robi\'b3o takie samo wra\'bfenie jak wszystko to, co widzia\'b3a przedtem na zewn\'b9trz, przynajmniej je\'bfeli chodzi o stopie\'f1 zaniedbania. Anthony Mabberly mia\'b3 racj\'ea, opisuj\'b9c
gospod\'ea Pod Zielon\'b9 G\'easi\'b9 jako najgorsz\'b9 z gosp\'f3d nale\'bf\'b9cych do Babbacombe'\'f3w. \'8cciany i sufit baru od lat nie widzia\'b3y szczotki ani p\'eadzla, wszystko by\'b3o tutaj zakurzone i brudne.
\par - Hm - odezwa\'b3a si\'ea Lucinda - to tyle, je\'bfeli chodzi o bar.
\par Spojrza\'b3a z ukosa na Harry'ego, kt\'f3ry wszed\'b3 za ni\'b9 do baru.
\par - Dzi\'eakuj\'ea panu za pomoc, panie Lester... ale ja potrafi\'ea sobie doskonale poradzi\'e6 z panem Blountem.
\par Harry, kt\'f3ry dotychczas lustrowa\'b3 spojrzeniem obskurne pomieszczenie, przeni\'f3s\'b3 wzrok na ni\'b9. Wyraz jego twarzy by\'b3 nieprzenikniony, cho\'e6 Lucinda domy\'9cla\'b3a si\'ea w nim dezaprobaty i odrobiny irytacji.
\par - Naprawd\'ea? - zapyta\'b3, unosz\'b9c z lekka brwi tonem prawie nieuprzejmym. - Mo\'bfe jednak zostan\'ea... na wypadek gdyby\'9ccie, pani i Blount, mieli ponowne trudno\'9cci z porozumieniem si\'ea?
\par Lucinda mia\'b3a ochot\'ea spiorunowa\'e6 go wzrokiem, jednak si\'ea powstrzyma\'b3a. Pragn\'b9c si\'ea go pozby\'e6, musia\'b3aby go po prostu wyprosi\'e6 z gospody. Nie chcia\'b3a jednak ujawni\'e6, \'bfe jest jej w\'b3a\'9ccicielk\'b9, wi\'eac nie mia
\'b3a wyj\'9ccia, musia\'b3a pogodzi\'e6 si\'ea z jego obecno\'9cci\'b9. Patrzy\'b3 na ni\'b9 bystro, przenikliwie, a j\'eazyk, jak ju\'bf si\'ea zd\'b9\'bfy\'b3a zorientowa\'e6, miewa\'b3 zdecydowanie ostry.
\par Pogodziwszy si\'ea z takim wyrokiem losu, Lucinda wzruszy\'b3a ramionami i zwr\'f3ci\'b3a si\'ea ponownie do Blounta, kt\'f3ry teraz, niepewny, o co w tym wszystkim chodzi, kry\'b3 si\'ea za kontuarem baru.
\par - Co jest za tymi drzwiami? - zapyta\'b3a.
\par - Kuchnia.
\par Blount, ku swemu zaskoczeniu, us\'b3ysza\'b3 teraz s\'b3owa:
\par - Chc\'ea j\'b9 tak\'bfe zobaczy\'e6.
\par Kuchnia okaza\'b3a si\'ea mniej zapuszczona, ni\'bf Lucinda si\'ea spodziewa\'b3a. By\'b3a to najwyra\'9fniej zas\'b3uga ho\'bfej, cho\'e6 zniszczonej prac\'b9 kobiety, kt\'f3ra dygn\'ea\'b3a z szacunkiem, gdy zosta\'b3a przedstawiona przez Blounta jako
\'84moja". Kwater\'ea pa\'f1stwa Blountow stanowi\'b3 du\'bfy, kwadratowy pok\'f3j. Lucinda nie mia\'b3a ochoty go ogl\'b9da\'e6. Po obejrzeniu du\'bfego otwartego paleniska i dowiedzeniu si\'ea od pani Blount, czy komin dobrze ci\'b9gnie oraz jak dzia
\'b3a kuchnia, kt\'f3re to informacje, s\'b9dz\'b9c po zniecierpliwionym wyrazie twarzy obu m\'ea\'bfczyzn, by\'b3y dla nich czarn\'b9 magi\'b9, zgodzi\'b3a si\'ea skontrolowa\'e6 saloniki dla sta\'b3ych go\'9cci.
\par Oba by\'b3y odrapane i pe\'b3ne kurzu, jednak po ods\'b3oni\'eaciu okiennic okaza\'b3o si\'ea, \'bfe w obu znajdowa\'b3y si\'ea meble - stare, ale w dobrym stanie.
\par - Hm - zabrzmia\'b3 werdykt Lucindy.
\par Blount przyj\'b9\'b3 go z ponur\'b9 min\'b9.
\par W saloniku znajduj\'b9cym si\'ea w tylnej cz\'ea\'9cci domu i wychodz\'b9cym na ca\'b3kiem zdzicza\'b3y ogr\'f3d Lucinda znalaz\'b3a solidny d\'eabowy st\'f3\'b3 oraz komplet pasuj\'b9cych do niego krzese\'b3.
\par - Prosz\'ea poprosi\'e6 pani\'b9 Blount, \'bfeby natychmiast odkurzy\'b3a ten pok\'f3j. Ja tymczasem obejrz\'ea pokoje na g\'f3rze.
\par Blount, zrezygnowany, wzruszaj\'b9c ramionami, podszed\'b3 do drzwi kuchni, by przekaza\'e6 polecenie, a potem wr\'f3ci\'b3, \'bfeby zaprowadzi\'e6 Lucind\'ea na g\'f3r\'ea. W po\'b3owie schod\'f3w Lucinda zatrzyma\'b3a si\'ea, by sprawdzi\'e6
stan rozchwierutanej balustrady. Opar\'b3szy si\'ea o ni\'b9, us\'b3ysza\'b3a, \'bfe trzeszczy, i przestraszy\'b3a si\'ea. W sekund\'ea p\'f3\'9fniej przestraszy\'b3a si\'ea jeszcze bardziej, czuj\'b9c, \'bfe jej kibi\'e6 obejmuje silne rami\'ea i odci
\'b9gaj\'b9 na \'9crodek podestu. Ten kto\'9c, kto j\'b9 podtrzyma\'b3, pu\'9cci\'b3 j\'b9 natychmiast, ale mrukn\'b9\'b3 pod nosem:
\par - Przekl\'eata kobieca ciekawo\'9c\'e6!
\par Lucinda u\'9cmiechn\'ea\'b3a si\'ea, ale zaraz potem przybra\'b3a oboj\'eatny wyraz twarzy. Znajdowali si\'ea ju\'bf w korytarzu na g\'f3rze.
\par - Wszystkie pokoje s\'b9 takie same.
\par Blount otworzy\'b3 najbli\'bfsze drzwi i, nie czekaj\'b9c na polecenie, wszed\'b3 i ods\'b3oni\'b3 okiennice.
\par Oczom Lucindy przedstawi\'b3 si\'ea ponury widok. Po\'bf\'f3\'b3k\'b3a bia\'b3a farba od\'b3azi\'b3a od \'9ccian, miednica i dzbanek by\'b3y pop\'eakane. Co do po\'9ccieli, to Lucinda w my\'9cli przeznaczy\'b3a j\'b9
natychmiast do spalenia. Jednak meble by\'b3y solidne - o ile si\'ea mog\'b3a zorientowa\'e6, d\'eabowe. Zar\'f3wno \'b3\'f3\'bfko, jak i komoda mog\'b3y, przy odrobinie troski, zosta\'e6 przywr\'f3cone do stanu u\'bfywalno\'9cci.
\par Lucinda kiwn\'ea\'b3a g\'b3ow\'b9, sznuruj\'b9c usta. Odwr\'f3ci\'b3a si\'ea i opu\'9cci\'b3a pok\'f3j, omijaj\'b9c Harry'ego Lestera opartego nonszalancko o framug\'ea drzwi. Harry natychmiast si\'ea wyprostowa\'b3 i pod\'b9\'bfy\'b3 za ni\'b9
korytarzem. Za nimi pospieszy\'b3 Blount. Zd\'b9\'bfy\'b3 dopa\'9c\'e6 drzwi nast\'eapnego pokoju, zanim Lucinda do niego wkroczy\'b3a.
\par - Ten pok\'f3j jest obecnie zaj\'eaty, prosz\'ea pani.
\par - Naprawd\'ea?
\par Lucinda zastanowi\'b3a si\'ea, jaki to go\'9c\'e6 m\'f3g\'b3 si\'ea czu\'e6 usatysfakcjonowany \'bfa\'b3osnymi rozkoszami, jakie oferowa\'b3a gospoda Pod Zielon\'b9 G\'easi\'b9.
\par Jakby w odpowiedzi na jej pytanie, zza drzwi dobieg\'b3 damski chichot.
\par Lucinda przybra\'b3a srog\'b9 min\'ea.
\par - Rozumiem - powiedzia\'b3a, spogl\'b9daj\'b9c oskar\'bfycielskim wzrokiem na Blounta, a potem posz\'b3a dalej korytarzem z wysoko podniesion\'b9 g\'b3ow\'b9. - Obejrz\'ea ten pok\'f3j w ko\'f1cu korytarza, a potem wr\'f3cimy na d\'f3\'b3.
\par Nie by\'b3o dalszych rewelacji. Okaza\'b3o si\'ea, \'bfe jest tak, jak m\'f3wi\'b3 pan Mabberly: gospoda Pod Zielon\'b9 G\'easi\'b9 by\'b3a budynkiem solidnym i mocnym, jednak wymaga\'b3a ca\'b3kowitej zmiany, je\'bfeli chodzi o zarz\'b9dzanie.
\par Zszed\'b3szy do holu, Lucinda przywo\'b3a\'b3a skinieniem d\'b3oni Sima i uwolni\'b3a go od ksi\'b9g rachunkowych, kt\'f3re przyni\'f3s\'b3. Wesz\'b3a z ksi\'eagami do saloniku w tylnej cz\'ea\'9cci domu i ku swemu zadowoleniu przekona\'b3a si\'ea, \'bf
e st\'f3\'b3 i krzes\'b3a s\'b9 ju\'bf odkurzone. Umie\'9cci\'b3a ksi\'eagi na stole, a obok po\'b3o\'bfy\'b3a torebk\'ea, po czym usiad\'b3a i powiedzia\'b3a:
\par - Teraz, Blount, chc\'ea obejrze\'e6 ksi\'eagi.
\par - Ksi\'eagi? - zapyta\'b3 niepewnie Blount.
\par Lucinda kiwn\'ea\'b3a g\'b3ow\'b9, patrz\'b9c na niego stanowczo.
\par - Niebiesk\'b9 ksi\'eag\'ea przychod\'f3w i czerwon\'b9 ksi\'eag\'ea rozchod\'f3w.
\par Blount mrukn\'b9\'b3 pod nosem co\'9c, co Lucinda postanowi\'b3a zinterpretowa\'e6 jako wyraz zgody, i wyszed\'b3.
\par Harry, kt\'f3ry przez ca\'b3y czas odgrywa\'b3 rol\'ea milcz\'b9cego protektora, zamkn\'b9\'b3 za nim drzwi, po czym zwr\'f3ci\'b3 si\'ea do Lucindy z tymi s\'b3owy:
\par - A teraz, moja droga, czy mog\'b3aby mnie pani o\'9cwieci\'e6 i powiedzie\'e6 mi, co pani robi?
\par - Robi\'ea to, co powiedzia\'b3am: kontroluj\'ea t\'ea gospod\'ea.
\par - Ach tak. - W jego tonie pojawi\'b3a si\'ea na powr\'f3t nuta dezaprobaty. -1 mam uwierzy\'e6, \'bfe jaki\'9c w\'b3a\'9cciciel uzna\'b3 za stosowne zatrudni\'e6 pani\'b9 w charakterze inspektora?
\par Lucinda spojrza\'b3a mu prosto w oczy.
\par - Tak - odrzek\'b3a, a potem niecierpliwym ruchem d\'b3oni po\'b3o\'bfy\'b3a kres temu dochodzeniu: - Musi pan wiedzie\'e6, \'bfe ta gospoda nale\'bfy do firmy Babbacombe i Sp\'f3\'b3ka.
\par To go zaskoczy\'b3o.
\par - Kt\'f3rej w\'b3a\'9ccicielami s\'b9...? - zapyta\'b3.
\par Sk\'b3adaj\'b9c r\'eace na ksi\'eagach, Lucinda u\'9cmiechn\'ea\'b3a si\'ea do niego.
\par - Ja sama i Heather.
\par Nie mia\'b3a czasu nacieszy\'e6 si\'ea jego reakcj\'b9, gdy\'bf do saloniku wszed\'b3 Blount ze stosem ksi\'b9g w ramionach. Lucinda da\'b3a mu znak, \'bfeby usiad\'b3 obok niej. Gdy przek\'b3ada\'b3 podniszczone tomiszcza, si\'eagn\'ea\'b3
a do torebki, wyj\'ea\'b3a z niej okulary w z\'b3otej oprawce z p\'f3\'b3szk\'b3ami do czytania i w\'b3o\'bfy\'b3a je na nos.
\par - No wi\'eac zaczynamy - powiedzia\'b3a i zabra\'b3a si\'ea do pracy.
\par Harry usiad\'b3 na krze\'9cle ko\'b3o okna i obserwowa\'b3 j\'b9 stamt\'b9d zdziwiony. By\'b3a bez w\'b9tpienia najbardziej zdumiewaj\'b9c\'b9 i intryguj\'b9c\'b9 kobiet\'b9, jak\'b9 spotka\'b3 w \'bfyciu.
\par Patrzy\'b3, jak sprawdza ksi\'eagi strona po stronie, dok\'b3adnie i fachowo. Blount ca\'b3kiem ju\'bf przesta\'b3 stawia\'e6 op\'f3r. W obliczu tej nieprzewidzianej pr\'f3by ognia pragn\'b9\'b3 tylko zyska\'e6 sobie aprobat\'ea kontroluj\'b9cej go damy.
\par Ogl\'b9daj\'b9c ksi\'eagi dok\'b3adnie, Lucinda, cho\'e6 cokolwiek niech\'eatnie, dosz\'b3a jednak do nast\'eapuj\'b9cej konkluzji: Blount nie lekcewa\'bfy\'b3 swojej pracy, chcia\'b3 prowadzi\'e6 gospod\'ea tak, jak nale\'bfy. Brakowa\'b3
o mu jednak odpowiednich wskaz\'f3wek i do\'9cwiadczenia.
\par Po godzinie Lucinda zako\'f1czy\'b3a sprawdzanie, zdj\'ea\'b3a okulary i popatrzy\'b3a bystro na Blounta.
\par - A wi\'eac, Blount - powiedzia\'b3a - wiecie, \'bfe tylko ode mnie zale\'bfy, czy zarekomenduj\'ea wasze dalsze us\'b3ugi firmie Babbacombe i Sp\'f3\'b3ka. - Postuka\'b3a w ok\'b3adk\'ea ksi\'eagi zausznikiem okular\'f3w. - Zyski nie s\'b9 imponuj\'b9
ce, ale mog\'ea zameldowa\'e6, \'bfe nie znalaz\'b3am \'bfadnych nieprawid\'b3owo\'9cci. Wygl\'b9da na to, \'bfe ksi\'eagowo\'9c\'e6 jest w porz\'b9dku.
\par Krzepki ober\'bfysta wygl\'b9da\'b3 na tak bezgranicznie wdzi\'eacznego, \'bfe Lucinda z trudem pow\'9cci\'b9gn\'ea\'b3a u\'9cmiech.
\par - Rozumiem, \'bfe zostali\'9ccie zatrudnieni na obecne stanowisko po \'9cmierci poprzedniego ober\'bfysty, pana Harveya.
\par Z ksi\'b9g wynika jasno, \'bfe gospoda przesta\'b3a przynosi\'e6 zadowalaj\'b9ce zyski na d\'b3ugo przed waszym nastaniem tutaj.
\par Blount wygl\'b9da\'b3 na zdezorientowanego.
\par - Co oznacza, \'bfe nie mo\'bfna was wini\'e6 za to, \'bfe i obecne zyski nie s\'b9 imponuj\'b9ce. - Blount dozna\'b3 ulgi. - Jednak \'bfe - tu ton i spojrzenie Lucindy sta\'b3y si\'ea surowe - musz\'ea wam powiedzie\'e6, \'bf
e to, co ma miejsce w tej chwili, nie jest zadowalaj\'b9ce. Firma Babbacombe i Sp\'f3\'b3ka spodziewa si\'ea zysk\'f3w ze swoich inwestycji, Blount.
\par Ober\'bfysta zmarszczy\'b3 czo\'b3o.
\par - Ale pan Scrugthorpe... to on mnie zatrudni\'b3.
\par - Ach tak, pan Scrugthorpe.
\par Harry spojrza\'b3 na twarz Lucindy. Jej ton sta\'b3 si\'ea lodowaty.
\par - No... wi\'eac pan Scrugthorpe m\'f3wi\'b3, \'bfe tak d\'b3ugo jak gospoda nie plajtuje, zysk nie jest taki wa\'bfny.
\par Mina Lucindy wyra\'bfa\'b3a zniecierpliwienie.
\par - Gdzie pracowali\'9ccie poprzednio, Blount?
\par - Prowadzi\'b3em szynk Pod Dziobem Kosa w Fordham.
\par - No c\'f3\'bf, pan Scrugthorpe nie jest ju\'bf pracownikiem firmy Babbacombe i Sp\'f3\'b3ka, gdy\'bf do\'9c\'e6 dziwnie odnosi\'b3 si\'ea do swoich obowi\'b9zk\'f3w. A wy, je\'bfeli chcecie pracowa\'e6 nadal, musicie nauczy\'e6 si\'ea prowadzi\'e6 gospod
\'ea w spos\'f3b bardziej fachowy. Gospoda w Newmarket nie mo\'bfe przypomina\'e6 zapuszczonego szynku.
\par Czo\'b3o Blounta pofa\'b3dowa\'b3o si\'ea mocno.
\par - Nie jestem pewien, czy pani\'b9 rozumiem. W ko\'f1cu bar to bar.
\par - Nie, Blount. }{\lang1033\langfe1045\langnp1033 Bar to nie bar. }{Bar to jedno w z g\'b3\'f3wnych pomieszcze\'f1 gospody, kt\'f3re powinno by\'e6 czyste i przyjemne. S\'b9dz\'ea, \'bfe nie b\'eadziecie twierdzi\'e6, i\'bf to - tu wskaza\'b3
a palcem bar - jest czyste i przyjemne?
\par Pot\'ea\'bfny m\'ea\'bfczyzna poruszy\'b3 si\'ea na krze\'9cle.
\par - Mo\'bfe moja troch\'ea tam powinna sprz\'b9ta\'e6.
\par - Rzeczywi\'9ccie, powinna to robi\'e6 - kiwn\'ea\'b3a g\'b3ow\'b9 Lucinda. - I nie tylko ona. Wy te\'bf, Blount. I wasi pomocnicy. - Za\'b3o\'bfy\'b3a r\'eace i spojrza\'b3a ober\'bfy\'9ccie w oczy. - W sprawozdaniu napisz\'ea, \'bfe nie nale\'bf
y was zwalnia\'e6, tylko trzeba wam da\'e6 sposobno\'9c\'e6 wykazania si\'ea tym, Co potraficie. Firma zawiesza ocen\'ea na trzy miesi\'b9ce, a po up\'b3ywie tego czasu skontroluje sytuacj\'ea ponownie.
\par Blount prze\'b3kn\'b9\'b3 \'9clin\'ea.
\par - A co to tak dok\'b3adnie znaczy, prosz\'ea pani?
\par - To znaczy, Blount, \'bfe przygotuj\'ea spis wszelkich usprawnie\'f1, kt\'f3re s\'b9 konieczne, by gospoda Pod Zielon\'b9 G\'easi\'b9 mog\'b3a konkurowa\'e6 z gospod\'b9 Pod Herbem, przynajmniej je\'bfeli chodzi o zyski. Trzeba b\'eadzie pomalowa\'e6
\'9cciany, wypolerowa\'e6 meble, wyrzuci\'e6 po\'9cciel i zast\'b9pi\'e6 j\'b9 now\'b9, kupi\'e6 nowe sztu\'e6ce. W kuchni potrzebny jest piec kuchenny. - Lucinda przerwa\'b3a, patrz\'b9c Blountowi w oczy. - Potem zatrudnicie dobr\'b9 kuchark\'ea i b\'ea
dziecie podawali zdrowe posi\'b3ki w barze, kt\'f3ry musi by\'e6 w tym celu odnowiony. Dobre jedzenie pozwoli gospodzie odebra\'e6 klient\'f3w zajazdom, w kt\'f3rych, jak wiadomo, posi\'b3ki s\'b9 marne.
\par Przerwa\'b3a, a Blount by\'b3 w stanie jedynie mruga\'e6 oczami.
\par - S\'b9dz\'ea, \'bfe chcecie dalej tutaj pracowa\'e6?
\par - O tak, prosz\'ea pani. Jak najbardziej! Ale... sk\'b9d wzi\'b9\'e6 na to wszystko pieni\'b9dze?
\par - Jak to sk\'b9d? Z zysk\'f3w, Blount, z zysk\'f3w. Z zysk\'f3w przed odj\'eaciem waszych zarobk\'f3w... i przed odes\'b3aniem nale\'bfnego dochodu firmie. Firma troszczy si\'ea o inwestowanie w przysz\'b3o\'9c\'e6 gospody. A wy, je\'bfeli jeste\'9ccie m
\'b9drzy, uznacie to, co wam proponuj\'ea, za inwestycj\'ea w wasz\'b9 w\'b3asn\'b9 przysz\'b3o\'9c\'e6.
\par - Tak, prosz\'ea pani - odrzek\'b3 Blount, kiwaj\'b9c powoli g\'b3ow\'b9.
\par - No dobrze. - Lucinda wsta\'b3a. - Sporz\'b9dz\'ea spis usprawnie\'f1 i m\'f3j stajenny przywiezie go wam jutro. Pan Mabberly zajrzy do was za miesi\'b9c, \'bfeby sprawdzi\'e6, jak si\'ea sprawujecie. A teraz, je\'bfeli nie ma ju\'bf \'bf
adnych innych spraw, po\'bfegnam was.
\par - Tak jest, prosz\'ea pani. - Blount pospieszy\'b3 do drzwi, \'bfeby je otworzy\'e6. - Dzi\'eakuj\'ea pani.
\par Jego ostatnie s\'b3owa brzmia\'b3y szczerze.
\par Lucinda po kr\'f3lewsku skin\'ea\'b3a mu g\'b3ow\'b9 i majestatycznym krokiem wysz\'b3a z pokoju.
\par Harry, znajduj\'b9cy si\'ea pod wielkim wra\'bfeniem, pod\'b9\'bfy\'b3 za ni\'b9. Zdumiony, zaczeka\'b3, a\'bf znajd\'b9 si\'ea na ulicy. Kiedy to si\'ea sta\'b3o, poda\'b3 Lucindzie rami\'ea. Jej palce, spoczywaj\'b9ce na jego r\'eakawie, poruszy\'b3y si
\'ea lekko, a potem znieruchomia\'b3y. Spojrza\'b3a na niego szybko, a potem zacz\'ea\'b3a patrze\'e6 przed siebie. Stajenny szed\'b3 dwa kroki za nimi, \'9cciskaj\'b9c w ramionach ksi\'eagi rachunkowe.
\par M\'b3ody podr\'f3\'bfny, kt\'f3ry dotychczas kuli\'b3 si\'ea w barze, wy\'9clizgn\'b9\'b3 si\'ea ukradkiem z gospody w \'9clad za ca\'b3\'b9 tr\'f3jk\'b9.
\par - Droga pani Babbacombe - zacz\'b9\'b3 Harry tonem, co do kt\'f3rego mia\'b3 nadziej\'ea, \'bfe jest spokojny i oboj\'eatny. - \'8cmiem si\'ea spodziewa\'e6, \'bfe zaspokoi pani moj\'b9 ciekawo\'9c\'e6 i wyja\'9c
ni mi, dlaczego pani, dama o wykwintnych manierach, zajmuje si\'ea osobi\'9ccie przepytywaniem pracownik\'f3w firmy, kt\'f3rej jest w\'b3a\'9ccicielk\'b9.
\par Lucinda, nie zbita wcale z tropu, spojrza\'b3a mu prosto w oczy.
\par - Dlatego, \'bfe nie ma nikogo innego, kto m\'f3g\'b3by to robi\'e6.
\par - Trudno mi w to uwierzy\'e6. Czy nie mo\'bfe tego robi\'e6 pan Mabberly? Dlaczego to nie on zada\'b3 sobie trud porozmawiania z takim Blountem?
\par Lucinda u\'9cmiechn\'ea\'b3a si\'ea k\'b9cikiem ust.
\par - Rzeczywi\'9ccie, rozmowa z nim wymaga\'b3a pewnego trudu - przyzna\'b3a. - Jest gburem.
\par - Dobrze pani wie, \'bfe dokona\'b3a pani ma\'b3ego cudu. Ten cz\'b3owiek we\'9fmie si\'ea teraz ostro do pracy, co ju\'bf samo w sobie b\'eadzie usprawnieniem. Ale przecie\'bf nie o to chodzi.
\par - Chodzi w\'b3a\'9cnie o to, prosz\'ea pana. - Lucinda dziwi\'b3a si\'ea sama sobie, dlaczego pozwala mu wtr\'b9ca\'e6 si\'ea w jej sprawy. Czy dlatego, \'bfe od dawna nikt nie usi\'b3owa\'b3 si\'ea w nie wtr\'b9ca\'e6
? - Pan Anthony Mabberly ma zaledwie dwadzie\'9ccia trzy lata. Doskonale zna si\'ea na ksi\'eagowo\'9cci, jest te\'bf uczciwy i skrupulatny. R\'f3\'bfni si\'ea bardzo od pana Scrugthorpe'a.
\par - Ach tak. Tego niepo\'bf\'b9danego pana Scrugthorpe'a. -Harry popatrzy\'b3 na ni\'b9 pytaj\'b9co. - Jednak dlaczego jest on taki niepo\'bf\'b9dany?
\par - Z powodu oszustwa, kt\'f3rego si\'ea dopu\'9cci\'b3. Zosta\'b3 zatrudniony przez mojego m\'ea\'bfa na kr\'f3tki czas przed jego \'9cmierci\'b9, gdy ma\'bf czu\'b3 si\'ea bardzo \'9fle. Gdy umar\'b3, odkry\'b3am, \'bf
e prowadzone przez pana Scrugthorpe'a ksi\'eagi nie odzwierciedlaj\'b9 prawdziwych dochod\'f3w, jakie przynosz\'b9 gospody.
\par - I co si\'ea sta\'b3o z tym Scrugthorpe'em?
\par - Zwolni\'b3am go oczywi\'9ccie.
\par Harry zauwa\'bfy\'b3 w jej tonie odcie\'f1 satysfakcji.
\par - Wi\'eac do niedawna to po\'9crednik, taki jak Scrugthorpe, zajmowa\'b3 si\'ea negocjacjami z ober\'bfystami dzier\'bfawi\'b9cymi gospody?
\par Twarz Lucindy przybra\'b3a wyraz wy\'bfszo\'9cci.
\par - Dop\'f3ki nie zmieni\'b3am trybu post\'eapowania w firmie. Pan Mabberly nie wiedzia\'b3by, od czego zacz\'b9\'e6 rozmow\'ea z takim Blountem. Jest cz\'b3owiekiem nieco boja\'9fliwym. A poza tym uwa\'bfam, \'bfe Heather i ja powinny\'9cmy zna\'e6
gospody, kt\'f3re odziedziczy\'b3y\'9cmy.
\par - Jest to zapewne godne pochwa\'b3y, prosz\'ea pani. Jednak mam nadziej\'ea... - Harry przerwa\'b3 i spojrza\'b3 na drug\'b9 stron\'ea ulicy. - O co chodzi?
\par Lucinda podnios\'b3a wzrok z roztargnieniem.
\par - Och, zastanawia\'b3am si\'ea tylko, czy jest jeszcze czas, by dzisiaj skontrolowa\'e6 gospod\'ea Pod Herbem. - Popatrzy\'b3a na drug\'b9 stron\'ea ulicy, gdzie Pod Herbem panowa\'b3 o\'bfywiony ruch. - Wygl\'b9da na to, \'bfe jest tam bardzo du\'bfo go
\'9cci. Mo\'bfe lepiej b\'eadzie to od\'b3o\'bfy\'e6 na jutro rano?
\par W g\'b3owie Harry'ego powoli skrystalizowa\'b3o si\'ea pewne podejrzenie.
\par - O wiele lepiej - zapewni\'b3 j\'b9. - Prosz\'ea mi powiedzie\'e6...
\par ile gosp\'f3d panie posiadaj\'b9?
\par - Pi\'ea\'e6dziesi\'b9t cztery - odrzek\'b3a, podnosz\'b9c na niego niewinne spojrzenie, a potem doda\'b3a: - W r\'f3\'bfnych cz\'ea\'9cciach kraju.
\par Harry zamkn\'b9\'b3 oczy i z trudem powstrzyma\'b3 si\'ea od wydania j\'eaku. A p\'f3\'9fniej, bez s\'b3owa, zaprowadzi\'b3 Lucind\'ea na podw\'f3rze gospody Pod Herbem, z wielk\'b9 ulg\'b9 wsadzi\'b3 do nale\'bf\'b9cej do Em dwuk\'f3\'b3ki i odprowadzi
\'b3 wzrokiem, gdy odje\'bfd\'bfa\'b3a.
\par - Wi\'eac ona mieszka w Newmarket? - zapyta\'b3 pan Earle Joliffe, bawi\'b9c si\'ea szpicrut\'b9.
\par By\'b3 to przysadzisty m\'ea\'bfczyzna o wygl\'b9dzie bynajmniej nie dystyngowanym i ziemistej cerze. Rozparty na krze\'9cle wpatrywa\'b3 si\'ea wodnistymi oczami w m\'b3odego \'b3obuza, kt\'f3ry z jego polecenia szpiegowa\'b3 jego ofiar\'ea.
\par - Co do tego to nie jestem pewien - odrzek\'b3 m\'b3odzian i poci\'b9gn\'b9\'b3 \'b3yk piwa z kufla.
\par W wal\'b9cej si\'ea chacie po\'b3o\'bfonej o trzy mile od Newmarket - najlepszej, jak\'b9 zdo\'b3ali wynaj\'b9\'e6 w tak kr\'f3tkim terminie - wok\'f3\'b3 sto\'b3u z sosnowego drewna siedzieli: Joliffe, \'f3w m\'b3
odzian o nazwisku Brawn oraz dwaj inni, a mianowicie Mortimer Babbacombe i Ernest Scrugthorpe. Ten ostatni by\'b3 zwalistym m\'ea\'bfczyzn\'b9 o prostackim wygl\'b9dzie. Siedzia\'b3 i w milczeniu wpatrywa\'b3 si\'ea
w kufel piwa. Natomiast Mortimer Babbacombe by\'b3 szczup\'b3y i ubrany jak dandys. Kr\'eaci\'b3 si\'ea niespokojnie, najwidoczniej pragn\'b9c znajdowa\'e6 si\'ea w tej chwili w zupe\'b3nie innym miejscu.
\par - Wsiad\'b3a do dwuk\'f3\'b3ki i uda\'b3a si\'ea na wsch\'f3d. Nie mog\'b3em za ni\'b9 pojecha\'e6.
\par Scrugthorpe chrz\'b9kn\'b9\'b3.
\par - Widzicie? M\'f3wi\'b3em, \'bfe uda si\'ea do gospody Pod Zielon\'b9 G\'easi\'b9. Nie mog\'b3a si\'ea powstrzyma\'e6 ta w\'9ccibska j\'eadza.
\par Splun\'b9\'b3 z pogard\'b9 na pod\'b3og\'ea, co sprawi\'b3o, \'bfe Morgiem poczu\'b3 si\'ea jeszcze bardziej nieswojo.
\par - No c\'f3\'bf. - Joliffe przeni\'f3s\'b3 spojrzenie na Scrugthorpe'a. - Czy musz\'ea ci przypomina\'e6, \'bfe w tej chwili ona powinna ju\'bf znajdowa\'e6 si\'ea w naszych r\'eakach? I \'bfe by\'b3aby w nich, gdyby nie tw\'f3j brak zdolno\'9c
ci przewidywania?
\par Scrugthorpe spojrza\'b3 na niego spode \'b3ba.
\par - Sk\'b9d mia\'b3em wiedzie\'e6, \'bfe w tym tygodniu s\'b9 wy\'9ccigi i \'bfe na go\'9cci\'f1cu znajdzie si\'ea ten d\'bfentelmen? Gdyby nie to, wszystko by si\'ea uda\'b3o.
\par Joliffe westchn\'b9\'b3 i wzni\'f3s\'b3 oczy do nieba. Amatorzy -oto, kim oni s\'b9. Jak on, cz\'b3owiek, kt\'f3ry dotychczas \'bfy\'b3 z tego, co odebra\'b3 bogaczom, dosta\'b3 si\'ea do ich towarzystwa? Popatrzy\'b3 na Mortimera Babbacombe'a i u\'9c
miechn\'b9\'b3 si\'ea pogardliwie i szyderczo.
\par - Musz\'ea powiedzie\'e6 - odezwa\'b3 si\'ea Brawn, odrywaj\'b9c usta od kufla - \'bfe ona chodzi\'b3a dzi\'9c z pewnym szykownym panem, tym samym, kt\'f3ry je uratowa\'b3.
\par Joliffe pochyli\'b3 si\'ea do przodu, mru\'bf\'b9c oczy.
\par - Opisz tego pana - rozkaza\'b3.
\par - Jasne w\'b3osy... takie jak z\'b3oto. Wysoki, elegant. Dla mnie oni wszyscy wygl\'b9daj\'b9 jednakowo.
\par - Czy ten elegant - pyta\'b3 dalej Joliffe - zatrzyma\'b3 si\'ea Pod Herbem?
\par - Na to wygl\'b9da\'b3o. Wszyscy tam go znaj\'b9.
\par - To Harry Lester - powiedzia\'b3 Joliffe. - Zastanawiam si\'ea...
\par - Nad czym? - Mortimer popatrzy\'b3 na swego niegdysiejszego przyjaciela, a obecnego wierzyciela z wyrazem twarzy, kt\'f3ry \'9cwiadczy\'b3 niezbicie o tym, \'bfe nie orientuje si\'ea w sytuacji. - Nad tym, czy ten Lester nie zechcia\'b3by nam pom\'f3c?
\par Joliffe prychn\'b9\'b3.
\par - Zechcia\'b3by... pom\'f3c nam dosta\'e6 si\'ea w r\'eace kata. Jednak jego szczeg\'f3lne talenty zas\'b3uguj\'b9 na uwag\'ea. - Pochylaj\'b9c si\'ea w prz\'f3d, Joliffe opar\'b3 oba \'b3okcie na stole. - Wydaje mi si\'ea, m\'f3j drogi Mortimerze, \'bf
e by\'e6 mo\'bfe anga\'bfujemy ci\'ea tutaj niepotrzebnie. - Joliffe u\'9cmiechn\'b9\'b3 si\'ea. - Jestem pewien, \'bfe ty najch\'eatniej osi\'b9gn\'b9\'b3by\'9c cel, nie anga\'bfuj\'b9c si\'ea bezpo\'9crednio.
\par - Ale jak Lester mo\'bfe nam pom\'f3c... skoro m\'f3wisz, \'bfe nie zechce?
\par - Nie powiedzia\'b3em, \'bfe nie zechce. My po prostu nie musimy go o to prosi\'e6. Pomo\'bfe nam wy\'b3\'b9cznie dla w\'b3asnej rozrywki. Harry Lester, drogi Mortimerze, jest rozpustnikiem nad rozpustnikami, wybitnym artyst\'b9 bieg\'b3
ym w sztuce uwodzenia. Je\'bfeli, co wydaje si\'ea prawdopodobne, zagi\'b9\'b3 parol na wdow\'ea po twoim wuju, za\'b3o\'bf\'ea si\'ea, \'bfe nie ma ona szans. - Joliffe wyszczerzy\'b3 z\'eaby w szerokim u\'9cmiechu. - A kiedy ona przestanie by\'e6
cnotliw\'b9 wdow\'b9, b\'eadziesz mia\'b3 pow\'f3d, by podwa\'bfy\'e6 jej prawo do opieki nad twoj\'b9 kuzynk\'b9. Skoro spadek twojej \'9clicznej kuzynki znajdzie si\'ea w twoich r\'eakach, b\'eadziesz mi m\'f3g\'b3 zap\'b3aci\'e6, prawda?
\par Mortimer Babbacombe zmusi\'b3 si\'ea do potwierdzenia s\'b3uszno\'9cci tych s\'b3\'f3w kiwni\'eaciem g\'b3owy.
\par - Wi\'eac co teraz robimy? - zapyta\'b3 Scrugthorpe, opr\'f3\'bfniaj\'b9c kufel.
\par Joliffe zastanowi\'b3 si\'ea, a potem powiedzia\'b3:
\par - Siedzimy cicho i czekamy. Je\'bfeli uda si\'ea nam porwa\'e6 dam\'ea, to uczynimy to, tak jak planowali\'9cmy.
\par - Tak. Ja uwa\'bfam, \'bfe tak powinni\'9cmy zrobi\'e6... nie zostawia\'e6 niczego przypadkowi.
\par Joliffe u\'9cmiechn\'b9\'b3 si\'ea.
\par - Scrugthorpe, przemawia przez ciebie uraza. Prosz\'ea ci\'ea, pami\'eataj, \'bfe naszym najwa\'bfniejszym celem jest zdyskredytowanie pani Babbacombe, a nie zaspokojenie twojej \'bf\'b9dzy zemsty.
\par Scrugthorpe sapn\'b9\'b3.
\par - Jak ju\'bf m\'f3wi\'b3em - kontynuowa\'b3 Joliffe. - B\'eadziemy siedzie\'e6 cicho i czeka\'e6. Je\'bfeli Harry'emu Lesterowi si\'ea uda,.. to zrobi za nas nasz\'b9 robot\'ea. Je\'bfeli mu si\'ea nie uda, to b\'eadziemy dalej \'9ccigali dam\'ea
i Scrugthorpe b\'eadzie mia\'b3 swoj\'b9 szans\'ea.
\par Na te s\'b3owa Scrugthorpe u\'9cmiechn\'b9\'b3 si\'ea lubie\'bfnie.
\par }\pard\plain \s2\qc \li0\ri0\sb100\sa100\sbauto1\saauto1\sl360\slmult1\keepn\pagebb\nowidctlpar\aspalpha\aspnum\faauto\outlinelevel1\adjustright\rin0\lin0\itap0 \b\caps\fs24\lang1033\langfe1045\kerning32\cgrid\langnp1033\langfenp1045 {
\lang1045\langfe1045\langnp1045 ROZDZIA\'a3 CZWARTY
\par }\pard\plain \qj \fi709\li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\aspalpha\aspnum\faauto\adjustright\rin0\lin0\itap0 \fs24\lang1045\langfe1045\cgrid\langnp1045\langfenp1045 {Kiedy na drugi dzie\'f1 rano Lucinda zajecha\'b3
a na dziedziniec gospody Pod Herbem, Harry ju\'bf na ni\'b9 czeka\'b3. Sta\'b3 z r\'eakami za\'b3o\'bfonymi na piersi, opieraj\'b9c si\'ea o \'9ccian\'ea. Mia\'b3 d\'b3ug\'b9 chwil\'ea na to, by podziwia\'e6 dojrza\'b3\'b9 kobieco\'9c\'e6
bezpretensjonalnej os\'f3bki siedz\'b9cej obok Grimmsa w dwuk\'f3\'b3ce jego ciotki. Lucinda Babbacombe, w eleganckiej chabrowej sukni, z w\'b3osami zebranymi w surowy koczek i ods\'b3aniaj\'b9cymi delikatne rysy twarzy, \'9cci\'b9ga\'b3
a na siebie spojrzenia tych, kt\'f3rzy jeszcze mitr\'ea\'bfyli czas na dziedzi\'f1cu. Jednak, dzi\'eaki Bogu, tego ranka mia\'b3y si\'ea rozpocz\'b9\'e6 gonitwy rasowych koni, w zwi\'b9zku z czym wi\'eakszo\'9c\'e6 kompan\'f3w Harry'ego znajdowa\'b3a si
\'ea ju\'bf na torze.
\par Grimms zatrzyma\'b3 dwuk\'f3\'b3k\'ea na \'9crodku dziedzi\'f1ca. Harry oderwa\'b3 si\'ea od \'9cciany i zacz\'b9\'b3 i\'9c\'e6 w jej kierunku.
\par Lucinda patrzy\'b3a na niego. Pe\'b3en gracji ch\'f3d przypomina\'b3 jej ruchy poluj\'b9cego tygrysa. Poczu\'b3a dreszcz emocji. Powstrzyma\'b3a u\'9cmiech zachwytu, ograniczaj\'b9c si\'ea do wyrazu twarzy znamionuj\'b9cego uprzejme zaskoczenie.
\par - O, pan Lester - powiedzia\'b3a i spokojnie wyci\'b9gn\'ea\'b3a r\'eak\'ea. - Nie spodziewa\'b3am si\'ea, \'bfe pana dzi\'9c rano zobacz\'ea. My\'9cla\'b3am, \'bfe przyjecha\'b3 pan tutaj z powodu wy\'9ccig\'f3w.
\par Harry, s\'b3ysz\'b9c pierwsz\'b9 z jej uwag, uni\'f3s\'b3 sceptycznie brwi, a na drug\'b9 zareagowa\'b3 b\'b3yskiem zielonych oczu. Uj\'b9\'b3 na chwil\'ea jej d\'b3o\'f1. Ich oczy si\'ea spotka\'b3y. Lucinda zastanowi\'b3 si\'ea, dlaczego igra z ogniem.
\par - Rzeczywi\'9ccie - powiedzia\'b3 Harry, pomagaj\'b9c jej wysi\'b9\'9c\'e6 z dwuk\'f3\'b3ki - ja sam jestem nieco zaskoczony. Jednak poniewa\'bf pani jest go\'9cciem mojej ciotki, i to wskutek mojej namowy, poczytuj\'ea sobie za honor i obowi\'b9zek dba
\'e6 o to, by pani nie sta\'b3o si\'ea nic z\'b3ego.
\par Lucinda zmru\'bfy\'b3a oczy, czego on - zbity z tropu nieobecno\'9cci\'b9 stajennego lub s\'b3u\'bf\'b9cej, gdy\'bf Grimms znikn\'b9\'b3 w stajni - nie zauwa\'bfy\'b3.
\par - A skoro ju\'bf o tym mowa, to gdzie jest pani stajenny? - zapyta\'b3.
\par Lucinda pozwoli\'b3a sobie na dyskretny u\'9cmieszek.
\par - Je\'9fdzi konno z pa\'f1skim bratem i Heather. Musz\'ea panu podzi\'eakowa\'e6 za to, \'bfe przys\'b3a\'b3 nam pan Geralda. Towarzyszy on mojej pasierbicy, kt\'f3ra, gdyby nie to, nudzi\'b3aby si\'ea bardzo. Dzi\'eaki temu mog\'ea zajmowa\'e6 si\'ea
interesami, nie martwi\'b9c si\'ea o ni\'b9.
\par Harry nie podziela\'b3 jej pewno\'9cci w tej kwestii, jednak w tej chwili pasierbica go nie interesowa\'b3a. Popatrzy\'b3 powa\'bfnie na Lucind\'ea, wsuwaj\'b9c jej d\'b3o\'f1 pod swoje rami\'ea i prowadz\'b9c w stron\'ea wej\'9ccia do gospody.
\par - Powinna pani mie\'e6 ze sob\'b9 przynajmniej stajennego -oznajmi\'b3.
\par - Nonsens, prosz\'ea pana. - Lucinda spojrza\'b3a na niego ciekawie. - Nie sugeruje pan przecie\'bf, \'bfe ja, w moim wieku, potrzebuj\'ea przyzwoitki?
\par Patrz\'b9c w jej b\'b3\'eakitne oczy, kt\'f3rych wyraz by\'b3 wyzywaj\'b9cy, a r\'f3wnocze\'9cnie niewinny, Harry zakl\'b9\'b3 w duchu. Ta przekl\'eata kobieta nie potrzebuje przyzwoitki, tylko uzbrojonego stra\'bfnika. Nie mia\'b3 jednak ochoty wyja\'9c
nia\'e6, dlaczego sam podj\'b9\'b3 si\'ea roli tego ostatniego. Powiedzia\'b3 wi\'eac tylko:
\par - Moim zdaniem, kobietom takim jak pani, pani Babbacombe, nie powinno si\'ea pozwala\'e6 wychodzi\'e6 z domu bez opieki.
\par Oczy Lucindy zab\'b3ys\'b3y, a na jej policzkach pojawi\'b3y si\'ea dwa malutkie do\'b3eczki.
\par - No c\'f3\'bf, chcia\'b3abym zobaczy\'e6 stajnie - powiedzia\'b3a i ruszy\'b3a w ich kierunku.
\par - Stajnie? - powt\'f3rzy\'b3 Harry.
\par Rozgl\'b9daj\'b9c si\'ea naoko\'b3o, Lucinda kiwn\'ea\'b3a g\'b3ow\'b9.
\par - Stan stajni \'9cwiadczy cz\'easto o jako\'9cci zarz\'b9dzania gospod\'b9.
\par Stan tych w\'b3a\'9cnie stajni \'9cwiadczy\'b3, \'bfe zarz\'b9dzaj\'b9cy gospod\'b9 Pod Herbem jest perfekcjonist\'b9 - panowa\'b3y w nich czysto\'9c\'e6 i porz\'b9dek. Konie odwraca\'b3y g\'b3owy, patrz\'b9c na Lucind\'ea, kt\'f3ra, st\'b9paj\'b9c po wci
\'b9\'bf mokrych od rosy kamieniach bruku, musia\'b3a wesprze\'e6 si\'ea od czasu do czasu na ramieniu Harry'ego.
\par Gdy weszli do \'9crodka, gdzie by\'b3o ju\'bf klepisko, wyprostowa\'b3a si\'ea i cofn\'b9wszy rami\'ea z pewnym \'bfalem, przesz\'b3a wzd\'b3u\'bf szeregu boks\'f3w, zatrzymuj\'b9c si\'ea gdzieniegdzie, by przyjrze\'e6 si\'ea koniom. Kiedy w ko\'f1cu dosz
\'b3a do sk\'b3adu siode\'b3 i uprz\'ea\'bfy, zajrza\'b3a do \'9crodka.
\par - Przepraszam, wielmo\'bfna pani... ale nie powinna pani znajdowa\'e6 si\'ea tutaj.
\par Ze sk\'b3adu wybieg\'b3 starszy wiekiem stajenny.
\par - W porz\'b9dku, Johnson - odezwa\'b3 si\'ea na to Harry. - Ja dopilnuj\'ea, \'bfeby tej damie nic si\'ea nie sta\'b3o.
\par - O... to pan Lester. - Stajenny dotkn\'b9\'b3 czapki gestem powitania. - Je\'bfeli tak, to wszystko w porz\'b9dku. Pani - doda\'b3 i wycofa\'b3 si\'ea ze sk\'b3adu z uk\'b3onem. Lucinda popatrzy\'b3a na Harry'ego.
\par - Czy tutaj zawsze panuje taki porz\'b9dek?
\par - Tak. Trzymam tu swoje konie do powozu. Mo\'bfe by\'e6 pani pewna, \'bfe pod tym wzgl\'eadem gospoda jest bez zarzutu.
\par - Rozumiem.
\par Doszed\'b3szy do wniosku, \'bfe stajnie s\'b9 w najzupe\'b3niejszym porz\'b9dku, Lucinda skierowa\'b3a si\'ea do g\'b3\'f3wnego budynku.
\par Wszed\'b3szy g\'b3\'f3wnym wej\'9cciem, spojrza\'b3a z uznaniem na \'9cciany do po\'b3owy wy\'b3o\'bfone doskonale wypolerowan\'b9 boazeri\'b9. Blask s\'b3o\'f1ca odbija\'b3 si\'ea od ich czystych bia\'b3ych powierzchni, a zab\'b3\'b9kane promienie ta\'f1
czy\'b3y na wy\'b3o\'bfonej kamiennymi p\'b3ytami pod\'b3odze.
\par Pan Jenkins, ober\'bfysta, schludny, p\'eakaty m\'ea\'bfczyzna o jowialnym wygl\'b9dzie, pospieszy\'b3 im na spotkanie. Harry, dokonawszy prezentacji, stan\'b9\'b3 z boku, a Lucinda zacz\'ea\'b3a wyja\'9cnia\'e6, jaki jest cel jej wizyty. W przeciwie\'f1
stwie do Blounta, pan Jenkins by\'b3 ca\'b3y na jej us\'b3ugi, got\'f3w spe\'b3ni\'e6 ka\'bfde \'bfyczenie.
\par Lucinda zwr\'f3ci\'b3a si\'ea do Harry'ego:
\par - Na rozmow\'ea z panem Jenkinsem musz\'ea po\'9cwi\'eaci\'e6 co najmniej godzin\'ea. Nie chcia\'b3abym nadu\'bfywa\'e6 pa\'f1skiej uprzejmo\'9cci, panie Lester. Zrobi\'b3 ju\'bf pan dla mnie tak wiele.
\par W gospodzie z pewno\'9cci\'b9 nie grozi mi nic z\'b3ego.
\par Harry nie mrugn\'b9\'b3 nawet okiem. Wiedzia\'b3, \'bfe w gospodzie czyha na ni\'b9 mn\'f3stwo niebezpiecze\'f1stw - ze strony jego w\'b3asnych kompan\'f3w. Na jej niewinne spojrzenie odpowiedzia\'b3 nieprzeniknionym wyrazem twarzy i niedba\'b3ym ruchem d
\'b3oni.
\par - Rzeczywi\'9ccie - powiedzia\'b3. - Moje konie p\'f3\'9fniej bior\'b9 udzia\'b3 w gonitwie.
\par Uwaga ta spowodowa\'b3a, \'bfe oczy Lucindy zab\'b3ys\'b3y. Zawaha\'b3a si\'ea, a potem, nieco sztywno, przysta\'b3a na to, by jej towarzyszy\'b3, przechylaj\'b9c g\'b3ow\'ea na bok przed zwr\'f3ceniem si\'ea do pana Jenkinsa.
\par Harry, w aureoli w\'b3asnej cierpliwo\'9cci, pod\'b9\'bfy\'b3 za gospodarzem i go\'9cciem swej ciotki. Zwiedzili star\'b9 gospod\'ea dok\'b3adnie - od kr\'eatych przej\'9c\'e6 i korytarzyk\'f3w oraz spi\'bfarni a\'bf
po sypialnie, a nawet strychy. Schodzili w\'b3a\'9cnie na d\'f3\'b3, gdy z jednego z pokoi wyszed\'b3 chwiejnym krokiem jaki\'9c m\'ea\'bfczyzna.
\par Lucinda, znajduj\'b9ca si\'ea naprzeciwko drzwi, drgn\'ea\'b3a. Widz\'b9c m\'ea\'bfczyzn\'ea k\'b9tem oka, przygotowa\'b3a si\'ea na zderzenie. Jednak do zderzenia nie dosz\'b3o. Puco\'b3owaty m\'b3ody d\'bfentelmen nadzia\'b3 si\'ea na twarde rami\'ea
Harry'ego, po czym odbi\'b3 si\'ea i zatoczy\'b3 na framug\'ea drzwi.
\par - Uff! - zamruga\'b3 oczami, prostuj\'b9c si\'ea. - A, witam, Lester. Zaspa\'b3em. Nie mog\'ea opu\'9cci\'e6 pierwszej gonitwy. - Spojrza\'b3 przytomniej, ze zdziwieniem w oczach. - My\'9cla\'b3em, \'bfe jeste\'9c teraz na torze.
\par - B\'ead\'ea tam p\'f3\'9fniej.
\par Harry cofn\'b9\'b3 si\'ea, ods\'b3aniaj\'b9c Lucind\'ea. M\'b3ody cz\'b3owiek zamruga\'b3 ponownie.
\par - O... ach tak. Ogromnie pani\'b9 przepraszam. Wszyscy zawsze mi powtarzaj\'b9, \'bfebym patrzy\'b3, gdzie id\'ea. Mam nadziej\'ea, \'bfe nic si\'ea nie sta\'b3o?
\par Lucinda u\'9cmiechn\'ea\'b3a si\'ea, s\'b3ysz\'b9c te szczere przeprosiny.
\par - Nie, nic.
\par - To \'9cwietnie. Odetchn\'b9\'b3em z ulg\'b9. Musz\'ea ju\'bf i\'9c\'e6. Do zobaczenia na wy\'9ccigach, Lester.
\par I z niezdarnym uk\'b3onem oraz weso\'b3ym machni\'eaciem r\'eak\'b9 m\'b3odzian oddali\'b3 si\'ea pospiesznie.
\par - Dzi\'eakuj\'ea za pomoc, panie Lester. - Lucinda u\'9cmiechn\'ea\'b3a si\'ea. - Jestem panu naprawd\'ea wdzi\'eaczna.
\par Harry doceni\'b3 urok u\'9cmiechu. Sk\'b3oni\'b3 g\'b3ow\'ea i da\'b3 jej znak r\'eak\'b9, by sz\'b3a za Jenkinsem.
\par Pod koniec wizyty Lucinda by\'b3a pod du\'bfym wra\'bfeniem. Gospoda Pod Herbem i pan Jenkins nie przypominali w najmniejszym stopniu gospody Pod Zielon\'b9 G\'easi\'b9 i Jake'a Blounta. Pod Herbem wszystko l\'9cni\'b3o czysto\'9cci\'b9
. Lucinda nie znalaz\'b3a nawet \'9cladu nieporz\'b9dku. Kontrola ksi\'b9g okaza\'b3a si\'ea w\'b3a\'9cciwie formalno\'9cci\'b9. Pan Mabberly stwierdzi\'b3 zreszt\'b9 ju\'bf przedtem, \'bfe rachunki prowadzone s\'b9 tu wzorowo.
\par Lucinda sp\'eadzi\'b3a z panem Jenkinsem kilka minut na omawianiu plan\'f3w rozbudowy gospody.
\par - Podczas wy\'9ccig\'f3w nie mo\'bfemy pomie\'9cci\'e6 wszystkich go\'9cci, a w innych okresach zaj\'eata jest ponad po\'b3owa miejsc - powiedzia\'b3 pan Jenkins.
\par Lucinda udzieli\'b3a zgody na jego plany, a szczeg\'f3\'b3y pozostawi\'b3a panu Mabberly'emu.
\par - Dzi\'eakuj\'ea, panie Jenkins - rzek\'b3a, naci\'b9gaj\'b9c r\'eakawiczki i id\'b9c w stron\'ea drzwi. - Musz\'ea panu powiedzie\'e6, \'bfe po odwiedzeniu wszystkich pr\'f3cz czterech spo\'9cr\'f3d pi\'ea\'e6dziesi\'eaciu czterech gosp\'f3d nale\'bf\'b9
cych do naszej firmy, stwierdzam, \'bfe gospoda Pod Herbem jest jedn\'b9 z najlepszych.
\par Pan Jenkins promienia\'b3.
\par - To bardzo mi\'b3e, \'bfe pani tak m\'f3wi. Staramy si\'ea, jak mo\'bfemy.
\par Skin\'b9wszy z wdzi\'eakiem g\'b3ow\'b9, Lucinda opu\'9cci\'b3a gospod\'ea. Znalaz\'b3szy si\'ea na dziedzi\'f1cu, zatrzyma\'b3a si\'ea. Harry przystan\'b9\'b3 obok niej.
\par - Dzi\'eakuj\'ea za opiek\'ea, panie Lester. Jestem panu naprawd\'ea bardzo wdzi\'eaczna, zw\'b3aszcza \'bfe wiem, i\'bf ma pan inne zaj\'eacia.
\par Harry by\'b3 zbyt m\'b9dry na to, by pr\'f3bowa\'e6 co\'9c odpowiedzie\'e6.
\par Usta Lucindy drgn\'ea\'b3y; odwr\'f3ci\'b3a szybko g\'b3ow\'ea.
\par - W\'b3a\'9cciwie - m\'f3wi\'b3a dalej - my\'9cla\'b3am o tym, \'bfeby obejrze\'e6 wy\'9ccigi. Nigdy nie by\'b3am na wy\'9ccigach.
\par Harry spojrza\'b3 na ni\'b9 zmru\'bfonymi oczami.
\par - Tor wy\'9ccigowy w Newmarket nie jest miejscem dla pani.
\par Lucinda by\'b3a zaskoczona. Harry dojrza\'b3 w jej oczach prawdziwe rozczarowanie.
\par - O - powiedzia\'b3a, odwracaj\'b9c wzrok.
\par - Je\'bfeli jednak da mi pani s\'b3owo, \'bfe b\'eadzie si\'ea pani mnie trzyma\'b3a, \'bfe nie oddali si\'ea pani, by podziwia\'e6 jaki\'9c widok, jakiego\'9c konia czy te\'bf kapelusz jakiej\'9c damy... to podejmuj\'ea si\'ea zabra\'e6 tam pani\'b9
- doko\'f1czy\'b3.
\par Na twarzy Lucindy pojawi\'b3 si\'ea u\'9cmiech tryumfu.
\par - Dzi\'eakuj\'ea. To bardzo mi\'b3e z pana strony.
\par To wcale nie by\'b3o mi\'b3e - tylko g\'b3upie. Harry by\'b3 przekonany, \'bfe to najg\'b3upsze posuni\'eacie, jakie w swoim \'bfyciu zrobi\'b3. Da\'b3 jednak znak r\'eak\'b9, wskutek czego natychmiast podbieg\'b3 do niego stajenny.
\par - Prosz\'ea przyprowadzi\'e6 moj\'b9 kariolk\'ea i powiedzie\'e6 Grimmsowi, \'bfeby odprowadzi\'b3 dwuk\'f3\'b3k\'ea lady Hallows do domu. Ja odwioz\'ea pani\'b9 Babbacombe.
\par - Tak, prosz\'ea pana.
\par Lucinda wci\'b9gn\'ea\'b3a r\'eakawiczki, po czym potulnie pozwoli\'b3a si\'ea podsadzi\'e6 na siedzenie kariolki. Poprawiaj\'b9c sp\'f3dnice i nakazuj\'b9c sobie zachowanie spokoju, u\'9cmiechn\'ea\'b3a si\'ea pogodnie, gdy Harry, zr\'eacznie trzepn\'b9
wszy lejcami, wyprowadzi\'b3 siwki na ulic\'ea.
\par Tory wy\'9ccigowe znajdowa\'b3y si\'ea w zachodniej cz\'ea\'9cci miasta, na p\'b3askim, trawiastym, nie zadrzewionym wrzosowisku. Harry pojecha\'b3 prosto do stajni, w kt\'f3rych trzymano jego konie wy\'9ccigowe.
\par Lucinda, ciesz\'b9c wzrok widokami, nie mog\'b3a jednak nie zauwa\'bfy\'e6 spojrze\'f1 biegn\'b9cych w ich stron\'ea. \'8ccigali ich wzrokiem zar\'f3wno stajenni, jak i d\'bfentelmeni, wi\'eac znalaz\'b3szy si\'ea w stajni, poczu\'b3a ulg\'ea, gdy\'bf
jej \'9cciany chroni\'b3y j\'b9 przed oczami ciekawskich.
\par Konie by\'b3y wspania\'b3e. Wysiad\'b3szy z kariolki, Lucinda nie mog\'b3a si\'ea powstrzyma\'e6 - pow\'eadrowa\'b3a wzd\'b3u\'bf boks\'f3w, podziwiaj\'b9c urod\'ea zwierz\'b9t, kt\'f3re nawet dla niewprawnego oka wydawa\'b3y si\'ea najwspanialszymi ko
\'f1mi w Anglii.
\par Po kr\'f3tkiej wymianie zda\'f1 z Hamishem Harry pod\'b9\'bfy\'b3 za Lucinda. By\'b3 bardzo zadowolony, widz\'b9c jej zachwyt. Doszed\'b3szy do ko\'f1ca rz\'eadu boks\'f3w, Lucinda odwr\'f3ci\'b3a si\'ea i zobaczy\'b3a, \'bfe on na ni\'b9 patrzy. Zawr\'f3
ci\'b3a w jego kierunku, id\'b9c w pe\'b3nym blasku s\'b3o\'f1ca.
\par - Wi\'eac klacz pobiegnie?
\par Harry niech\'eatnie przeni\'f3s\'b3 wzrok na twarz Hamisha, kt\'f3ry zada\'b3 to pytanie. Jego g\'b3\'f3wny stajenny r\'f3wnie\'bf obserwowa\'b3 Lucind\'ea Babbacombe, nie z uznaniem, na kt\'f3re zas\'b3ugiwa\'b3a, lecz z pe\'b3n\'b9 uwielbienia fascynacj
\'b9. Lucinda podesz\'b3a bli\'bfej. Harry poda\'b3 jej rami\'ea, a ona bez zastanowienia wspar\'b3a si\'ea na nim.
\par - Je\'bfeli p\'eacina ju\'bf si\'ea dobrze wygoi\'b3a - odpowiedzia\'b3 Harry Hamishowi.
\par - Tak. - Hamish uk\'b3oni\'b3 si\'ea z szacunkiem Lucindzie. - Wygl\'b9da na to, \'bfe tak. Powiedzia\'b3em ch\'b3opakowi, \'bfeby da\'b3 jej pobiega\'e6. Tylko kiedy biega, mo\'bfna si\'ea przekona\'e6, czy ju\'bf jest zdrowa.
\par Harry kiwn\'b9\'b3 g\'b3ow\'b9.
\par - Sam z nim porozmawiam - oznajmi\'b3.
\par Hamish r\'f3wnie\'bf kiwn\'b9\'b3 g\'b3ow\'b9 i usun\'b9\'b3 si\'ea ze skwapliwo\'9cci\'b9 m\'ea\'bfczyzny, kt\'f3ry \'9fle si\'ea czuje w towarzystwie istot rodzaju \'bfe\'f1skiego, je\'bfeli te nie s\'b9 ko\'f1mi.
\par Pow\'9cci\'b9gaj\'b9c u\'9cmiech, Harry zwr\'f3ci\'b3 si\'ea do swojej towarzyszki:
\par - My\'9cla\'b3em, \'bfe zgodzi\'b3a si\'ea pani nie zwraca\'e6 zbytniej uwagi na konie.
\par Lucinda popatrzy\'b3a na niego pewn\'b9 siebie z min\'b9.
\par - To trzeba by\'b3o mnie tutaj nie przyprowadza\'e6. Pa\'f1skie konie s\'b9 najpi\'eakniejszymi okazami, jakie w \'bfyciu widzia\'b3am.
\par Harry nie by\'b3 w stanie powstrzyma\'e6 u\'9cmiechu.
\par - Nie widzia\'b3a pani najlepszych. Te po tej stronie to dwu-i trzylatki. Starsze s\'b9 jeszcze pi\'eakniejsze. Prosz\'ea p\'f3j\'9c\'e6 ze mn\'b9, poka\'bf\'ea je pani.
\par Lucinda z wielk\'b9 ochot\'b9 da\'b3a si\'ea poprowadzi\'e6 wzd\'b3u\'bf przeciwleg\'b3ego rz\'eadu boks\'f3w. Sz\'b3a, podziwiaj\'b9c wa\'b3achy i klacze. Przy ko\'f1cu rz\'eadu z boksu wystawi\'b3 g\'b3ow\'ea gniady ogier, pragn\'b9c przeszuka\'e6
kieszenie Harry'ego.
\par - To jest stary Cribb, uparta bestia. Wci\'b9\'bf biega, cho\'e6 m\'f3g\'b3by ju\'bf z powodzeniem spocz\'b9\'e6 na laurach.
\par Harry podszed\'b3 do beczki stoj\'b9cej pod \'9ccian\'b9, pozostawiwszy Lucind\'ea, kt\'f3ra pog\'b3aska\'b3a ogiera po szyi.
\par - Prosz\'ea - powiedzia\'b3, wracaj\'b9c - niech pani mu da to.
\par Lucinda wzi\'ea\'b3a od niego trzy suszone jab\'b3ka, a potem ze \'9cmiechem patrzy\'b3a, jak Cribb wyjmuje je z jej d\'b3oni.
\par Harry podni\'f3s\'b3 wzrok i zobaczy\'b3 Dawlisha. Sta\'b3 ko\'b3o sk\'b3adu z uprz\'ea\'bf\'b9 i patrzy\'b3 na niego szeroko otwartymi oczami.
\par - O co chodzi? - zapyta\'b3 Harry, podchodz\'b9c do stajennego.
\par Znalaz\'b3szy si\'ea bli\'bfej, zorientowa\'b3 si\'ea, \'bfe Dawlish patrzy\'b3 nie na niego, tylko na Lucind\'ea.
\par - Na Boga, sta\'b3o si\'ea.
\par - Nie b\'b9d\'9f \'9cmieszny - odrzek\'b3 Harry, marszcz\'b9c brwi.
\par Dawlish spojrza\'b3 na niego z politowaniem.
\par - Co w tym \'9cmiesznego? Zdaje pan sobie chyba spraw\'ea, \'bfe to pierwsza kobieta, kt\'f3rej pan pokazuje swoje konie?
\par Harry uni\'f3s\'b3 brwi lekcewa\'bf\'b9co.
\par - Jest pierwsz\'b9 kobiet\'b9, kt\'f3ra okaza\'b3a jakiekolwiek zainteresowanie nimi.
\par - Ha! Przepad\'b3 pan z kretesem!
\par - Je\'bfeli ju\'bf musisz wiedzie\'e6, to ona nigdy nie by\'b3a na wy\'9ccigach. By\'b3a ciekawa... I nic wi\'eacej.
\par - Aha. To pan tak m\'f3wi. - Dawlish zmierzy\'b3 ponurym wzrokiem szczup\'b3\'b9 posta\'e6 stoj\'b9c\'b9 ko\'b3o boksu Cribba. - A ja twierdz\'ea, \'bfe mo\'bfe pan sobie szuka\'e6 usprawiedliwie\'f1, jakich pan tylko chce, a wnioski i tak same si\'ea
nasuwaj\'b9.
\par To powiedziawszy, wycofa\'b3 si\'ea do sk\'b3adu z uprz\'ea\'bf\'b9, kr\'eac\'b9c smutno g\'b3ow\'b9 i mrucz\'b9c co\'9c pod nosem.
\par Harry nie bardzo wiedzia\'b3, czy ma si\'ea \'9cmia\'e6, czy robi\'e6 gro\'9fn\'b9 min\'ea. Spojrza\'b3 na kobiet\'ea, kt\'f3ra wci\'b9\'bf przemawia\'b3a do jego ulubionego ogiera. Gdyby nie to, \'bfe za chwil\'ea mieli znale\'9f\'e6 si\'ea w\'9cr\'f3d t
\'b3umu, by\'b3by sk\'b3onny podziela\'e6 pesymizm wiernego s\'b3ugi. Jednak wy\'9ccigi, gdzie znajdowa\'b3o si\'ea mn\'f3stwo ludzi, by\'b3y miejscem bezpiecznym.
\par - Je\'bfeli teraz p\'f3jdziemy - powiedzia\'b3, powracaj\'b9c do Lucindy - to zd\'b9\'bfymy na pierwsz\'b9 gonitw\'ea.
\par U\'9cmiechn\'ea\'b3a si\'ea i wspar\'b3a na jego ramieniu.
\par - Czy klacz, o kt\'f3rej pan m\'f3wi\'b3, pobiegnie w tej gonitwie?
\par - Nie... ona biegnie w drugiej. Wyszli na pe\'b3ne s\'b3o\'f1ce.
\par - Pa\'f1ska ciotka m\'f3wi\'b3a, \'bfe prowadzi pan stadnin\'ea.
\par - Tak - potwierdzi\'b3. - Stadnin\'ea Lester\'f3w.
\par Z zapa\'b3em wywo\'b3anym jej pytaniem zacz\'b9\'b3 opowiada\'e6 o trudno\'9cciach i sukcesach, jakie towarzyszy\'b3y prowadzeniu stadniny. Nie powiedzia\'b3 tylko, \'bfe stadnina jest jego wspania\'b3ym osi\'b9gni\'eaciem i stanowi tre\'9c\'e6 jego \'bf
ycia. Lucinda domy\'9cli\'b3a si\'ea tego jednak ze sposobu, w jaki o niej m\'f3wi\'b3.
\par Doszli do namiot\'f3w stoj\'b9cych przy torze w chwili, gdy konie maj\'b9ce biec w pierwszej gonitwie zosta\'b3y podprowadzone do bariery. Lucinda mia\'b3a przed oczami morze plec\'f3w, gdy\'bf wszyscy patrzyli na tor.
\par - T\'eady... z trybuny b\'eadzie wida\'e6 lepiej.
\par M\'ea\'bfczyzna w kamizelce w paski pilnowa\'b3 wej\'9ccia na du\'bf\'b9 drewnian\'b9 trybun\'ea. Lucinda zauwa\'bfy\'b3a, \'bfe od innych \'bf\'b9da\'b3 bilet\'f3w, a do Harry'ego u\'9cmiechn\'b9\'b3 si\'ea tylko i przepu\'9cci\'b3 ich oboje. Harry pom
\'f3g\'b3 jej wej\'9c\'e6 na strome schodki prowadz\'b9ce na trybun\'ea. Zanim znale\'9fli miejsca, rozleg\'b3y si\'ea d\'9fwi\'eaki rogu.
\par - Ruszy\'b3y - powiedzia\'b3 Harry, a r\'f3wnocze\'9cnie to samo s\'b3owo wyrwa\'b3o si\'ea ze stu innych garde\'b3.
\par Wszyscy wyci\'b9gali szyje, obserwuj\'b9c gonitw\'ea.
\par Lucinda odwr\'f3ci\'b3a si\'ea i zobaczy\'b3a konie biegn\'b9ce z t\'eatentem kopyt po torze. Z tej odleg\'b3o\'9cci nie by\'b3o wida\'e6 zbyt wiele, ale poch\'b3on\'b9\'b3 j\'b9 widok t\'b3umu. Udzieli\'b3o jej si\'ea jego rosn\'b9
ce podniecenie. Oddychaj\'b9c szybciej, skupi\'b3a uwag\'ea na koniach. Gdy zwyci\'eazca min\'b9\'b3 lini\'ea mety, by\'b3a szczerze uradowana.
\par - Dobrze bieg\'b3y - powiedzia\'b3 Harry, patrz\'b9c na konie i je\'9fd\'9fc\'f3w, kt\'f3rzy ju\'bf zwolnili.
\par Lucinda wykorzysta\'b3a t\'ea chwil\'ea na obserwowanie go. Skupiony by\'b3 na koniach i je\'9fd\'9fcach, oblicza\'b3 co\'9c w my\'9clach. Widzia\'b3a go wyra\'9fnie, w momencie gdy nie by\'b3 tego \'9cwiadom. By\'b3 cz\'b3owiekiem, pomimo wielu r\'f3\'bf
nych zaj\'ea\'e6 i rozrywek, oddanym bez reszty swej wybranej pasji.
\par Odwr\'f3ci\'b3 g\'b3ow\'ea. Sta\'b3 o jeden stopie\'f1 ni\'bfej od niej, dzi\'eaki czemu ich oczy znajdowa\'b3y si\'ea na jednym poziomie. Przez chwil\'ea Harry nic nie m\'f3wi\'b3, a potem jego wargi wygi\'ea\'b3y si\'ea lekko.
\par Lucinda zadr\'bfa\'b3a.
\par Harry gestem d\'b3oni wskaza\'b3 zat\'b3oczone trawniki.
\par - Je\'bfeli naprawd\'ea chce pani przekona\'e6 si\'ea, czym s\'b9 wy\'9ccigi, musi pani promenowa\'e6.
\par Lucinda u\'9cmiechn\'ea\'b3a si\'ea nieznacznie.
\par - Prosz\'ea prowadzi\'e6, panie Lester. Jestem ca\'b3kowicie w pa\'f1skich r\'eakach.
\par Zauwa\'bfy\'b3a, \'bfe drga mu brew, ale uda\'b3a, \'bfe tego nie widzi. Wsparta na jego ramieniu zesz\'b3a po stopniach i opu\'9cci\'b3a trybun\'ea.
\par - Trybun\'ea utrzymuje Klub D\'bfokej\'f3w dla swoich cz\'b3onk\'f3w - poinformowa\'b3 j\'b9 Harry, gdy si\'ea obejrza\'b3a.
\par Co oznacza\'b3o, \'bfe sam jest dobrze znanym cz\'b3onkiem. Nawet Lucinda s\'b3ysza\'b3a, jak wa\'bfny jest Klub D\'bfokej\'f3w.
\par - Wy\'9ccigi odbywaj\'b9 si\'ea pod auspicjami klubu, prawda?
\par - Prawda.
\par Poprowadzi\'b3 j\'b9 na powoln\'b9 przechadzk\'ea w\'9cr\'f3d t\'b3umu. Lucinda przygl\'b9da\'b3a si\'ea wszystkiemu z ciekawo\'9cci\'b9, chcia\'b3a zobaczy\'e6 jak najwi\'eacej, zrozumie\'e6 fascynacj\'ea, kt\'f3ra sprawia\'b3a, \'bfe tak wielu d\'bf
entelmen\'f3w zje\'bfd\'bfa\'b3o do Newmarket.
\par Harry pokaza\'b3 jej bukmacher\'f3w, wok\'f3\'b3 kt\'f3rych t\'b3oczyli si\'ea gracze robi\'b9cy zak\'b3ady. Przeszli przed namiotami i pawilonami. Co chwila zatrzymywa\'b3 ich kto\'9c spo\'9cr\'f3d przyjaci\'f3\'b3 i znajomych Harry'ego, pragn\'b9
cy zamieni\'e6 kilka s\'b3\'f3w. Lucinda wiedzia\'b3a, \'bfe powinna mie\'e6 si\'ea na baczno\'9cci, jednak spotyka\'b3a si\'ea jedynie ze spojrzeniami pe\'b3nymi uprzejmo\'9cci i szacunku, mimo to trzyma\'b3a si\'ea ramienia Harry'ego. W\'9cr\'f3
d naporu m\'easkich cia\'b3 dawa\'b3o jej to poczucie pewno\'9cci. Zauwa\'bfy\'b3a, \'bfe w\'9cr\'f3d zgromadzonych znajduj\'b9 si\'ea tak\'bfe damy.
\par - Niekt\'f3re, przewa\'bfnie starsze, naprawd\'ea interesuj\'b9 si\'ea tym sportem - obja\'9cnia\'b3 Harry, kt\'f3ry czu\'b3 si\'ea bardzo swobodnie w tym \'9crodowisku. - Niekt\'f3re z m\'b3odszych nale\'bf\'b9 do rodzin od dawna zwi\'b9zanych z wy\'9c
cigami.
\par - O! - powiedzia\'b3a Lucinda, kiwaj\'b9c g\'b3ow\'b9.
\par Znajdowa\'b3y si\'ea tu tak\'bfe damy, na temat kt\'f3rych Harry si\'ea nie wypowiada\'b3 i kt\'f3re prawdopodobnie nie mia\'b3y prawa do tego okre\'9clenia. Jednak wy\'9ccigi by\'b3y w przewa\'bfaj\'b9cej mierze m\'eask\'b9 rozrywk\'b9 i gromadzi\'b3y m
\'ea\'bfczyzn wszelkiego pokroju. Lucinda nabra\'b3a pewno\'9cci, \'bfe nie mia\'b3aby odwagi ani ochoty zjawi\'e6 si\'ea tutaj ponownie - chyba \'bfe towarzyszy\'b3by jej znowu Harry.
\par - Zaraz b\'eadzie nast\'eapna gonitwa. Musz\'ea pom\'f3wi\'e6 z d\'bfokejem dosiadaj\'b9cym Thistledown, tej klaczy, o kt\'f3rej by\'b3a mowa - powiedzia\'b3.
\par Lucinda skin\'ea\'b3a g\'b3ow\'b9, daj\'b9c do zrozumienia, \'bfe chce mu towarzyszy\'e6.
\par Harry skupi\'b3 si\'ea na torowaniu im drogi w\'9cr\'f3d t\'b3umu.
\par - Klacz jest bardzo o\'bfywiona, prosz\'ea pana - stwierdzi\'b3 d\'bfokej, sadowi\'b9c si\'ea w siodle. - Mamy powa\'bfn\'b9 konkurencj\'ea. Biegnie wiele do\'9cwiadczonych koni. B\'eadzie cud, je\'bfeli ona zwyci\'ea\'bfy, zw\'b3aszcza \'bf
e dopiero co wydobrza\'b3a.
\par Harry kiwn\'b9\'b3 g\'b3ow\'b9.
\par - Pozw\'f3l jej tylko biec... ustali\'e6 w\'b3asne tempo. Potraktujemy to jako pr\'f3b\'ea, nic wi\'eacej. Nie pop\'eadzaj jej i nie u\'bfywaj palcatu.
\par Lucinda podesz\'b3a do klaczy i poklepa\'b3a j\'b9 po aksamitnym pysku. Powita\'b3o j\'b9 przyjazne spojrzenie wielkiego ciemnobr\'b9zowego oka.
\par - S\'b9 beznadziejni, prawda? - powiedzia\'b3a do klaczy. - Nie s\'b3uchaj ich. M\'ea\'bfczy\'9fni nie potrafi\'b9 oceni\'e6 kobiety. - K\'b9tem oka dojrza\'b3a u\'9cmiech na twarzy Harry'ego, kt\'f3ry wymieni\'b3 spojrzenia z d\'bfokejem, a potem doda
\'b3a: - Po prostu pobiegnij i wygraj. I zobacz, jak na to zareaguj\'b9.
\par Poklepawszy klacz jeszcze raz, odwr\'f3ci\'b3a si\'ea i, nie zwracaj\'b9c uwagi na wyraz twarzy Harry'ego, pozwoli\'b3a mu poprowadzi\'e6 si\'ea na trybun\'ea.
\par Zarezerwowa\'b3 miejsca w trzecim rz\'eadzie, prawie dok\'b3adnie naprzeciwko linii mety. Lucinda, wychylona w prz\'f3d, patrzy\'b3a na konie prowadzone w stron\'ea bariery. Pomacha\'b3a r\'eak\'b9, gdy pojawi\'b3a si\'ea Thistledown.
\par - Ona wygra... zobaczy pan - powiedzia\'b3a, opieraj\'b9c si\'ea wygodnie.
\par Jednak gdy zabrzmia\'b3 g\'b3os rogu, wychyli\'b3a si\'ea ponownie, obserwuj\'b9c z zapa\'b3em gonitw\'ea. By\'b3a tym tak poch\'b3oni\'eata, \'bfe zanim si\'ea spostrzeg\'b3a - gdy konie bra\'b3y zakr\'eat - zerwa\'b3a si\'ea
z miejsca, podobnie jak pozostali widzowie. Kiedy konie wysz\'b3y na prost\'b9, Thistledown wysun\'ea\'b3a si\'ea na prowadzenie, pozostawiaj\'b9c z ty\'b3u wszystkich rywali.
\par - Jest! - Lucinda chwyci\'b3a Harry'ego za rami\'ea i tylko g\'b3\'eaboko wpojone zasady dobrego wychowania sprawi\'b3y, \'bfe nie zacz\'ea\'b3a podskakiwa\'e6. - Wygrywa!
\par Harry by\'b3 zbyt poch\'b3oni\'eaty obserwowaniem klaczy, by odpowiedzie\'e6.
\par Thistledown sz\'b3a naprz\'f3d jak burza. W po\'b3owie prostej wyd\'b3u\'bfy\'b3a krok, a gdy mija\'b3a lini\'ea mety, zdawa\'b3a si\'ea frun\'b9\'e6 w powietrzu.
\par - Wygra\'b3a! Wygra\'b3a! - Lucinda chwyci\'b3a Harry'ego za oba ramiona. - M\'f3wi\'b3am, \'bfe wygra!
\par Harry, cho\'e6 bardziej od niej przyzwyczajony do takich zwyci\'eastw, popatrzy\'b3 na ni\'b9 z u\'9cmiechem rado\'9cci, kt\'f3ra ogarnia\'b3a go zawsze, gdy jeden z jego koni przychodzi\'b3 na met\'ea jako pierwszy.
\par Lucinda odwr\'f3ci\'b3a si\'ea, szukaj\'b9c wzrokiem klaczy, kt\'f3r\'b9 ju\'bf wyprowadzano.
\par - Czy mo\'bfemy teraz do niej p\'f3j\'9c\'e6?
\par - Oczywi\'9ccie.
\par Harry poda\'b3 jej rami\'ea i wyprowadzi\'b3 z zat\'b3oczonych trybun.
\par - Czy damom wolno podchodzi\'e6 do koni?
\par - Nie ma przepisu, kt\'f3ry by tego zabrania\'b3. - Harry zerkn\'b9\'b3 na ni\'b9 z ukosa. - Przypuszczam, \'bfe przewodnicz\'b9cy komisji b\'eadzie zachwycony, widz\'b9c pani\'b9.
\par Gdy zmierzy\'b3a go podejrzliwym spojrzeniem, roze\'9cmia\'b3 si\'ea i poprowadzi\'b3 j\'b9 prosto na ogrodzon\'b9 lin\'b9 aren\'ea, gdzie cierpliwie czeka\'b3a Thistledown.
\par W chwili gdy Lucinda wy\'b3oni\'b3a si\'ea z t\'b3umu, klacz wyci\'b9gn\'ea\'b3a ku niej g\'b3ow\'ea i ruszy\'b3a w jej stron\'ea. Lucinda podesz\'b3a do niej, chwal\'b9c j\'b9 pieszczotliwymi s\'b3owami. Harry przygl\'b9da\'b3 si\'ea temu pob\'b3a\'bf
liwie.
\par }{\lang1033\langfe1045\langnp1033 - No c\'f3\'bf, Lester! }{Zdoby\'b3e\'9c jeszcze jedno trofeum.
\par Gzyms twojego kominka chyba nie ud\'9fwignie ich wszystkich.
\par Z tymi s\'b3owy do Harry'ego podszed\'b3 prezes Klubu D\'bfokej\'f3w i obecny przewodnicz\'b9cy Komisji do spraw Wy\'9ccig\'f3w. Trzyma\'b3 w d\'b3oniach statuetk\'ea przedstawiaj\'b9c\'b9 kobiet\'ea.
\par - Doskonale bieg\'b3a, naprawd\'ea pierwszorz\'eadny z niej ko\'f1.
\par Harry pokiwa\'b3 g\'b3ow\'b9, \'9cciskaj\'b9c d\'b3o\'f1 prezesa.
\par - Spisa\'b3a si\'ea dobrze, zw\'b3aszcza \'bfe mia\'b3a przedtem problemy z p\'eacin\'b9. Nie by\'b3em pewny, czy j\'b9 wystawi\'e6.
\par - Dobrze zrobi\'b3e\'9c, \'bfe j\'b9 wystawi\'b3e\'9c. - Prezes patrzy\'b3 na konia i na kobiet\'ea, kt\'f3ra do niego przemawia\'b3a. - Pi\'eakna sylwetka.
\par Harry bardzo dobrze wiedzia\'b3, \'bfe lord Norwich nie ma na my\'9cli klaczy.
\par - Rzeczywi\'9ccie - potwierdzi\'b3 sucho.
\par Lord Norwich, kt\'f3ry zna\'b3 go od kolebki, spojrza\'b3 na niego pytaj\'b9co.
\par Patrz\'b9c na statuetk\'ea, Harry zauwa\'bfy\'b3, \'bfe przedstawia kobiet\'ea przyzwoicie ubran\'b9, a potem wskaza\'b3 uprzejmym ruchem g\'b3owy Lucind\'ea.
\par - To pani Babbacombe wyg\'b3osi\'b3a przed gonitw\'b9 mow\'ea zagrzewaj\'b9c\'b9 klacz do walki. Mo\'bfe to ona powinna w moim imieniu odebra\'e6 statuetk\'ea?
\par - \'8cwietna my\'9cl!
\par Lord Norwich, rozpromieniony, podszed\'b3 bli\'bfej.
\par Lucinda, ucieszona i rozentuzjazmowana zwyci\'eastwem, dotychczas pogodnie ignorowa\'b3a zainteresowanie innych swoj\'b9 osob\'b9. Jednak lorda Norwich niepodobna by\'b3o zignorowa\'e6. Harry podszed\'b3 i stan\'b9\'b3 obok, uspokajaj\'b9cym gestem bior
\'b9c j\'b9 za rami\'ea.
\par Lord Norwich wyg\'b3osi\'b3 kr\'f3tk\'b9 mow\'ea, chwal\'b9c klacz i stajnie Harry'ego, a potem szarmancko wr\'eaczy\'b3 statuetk\'ea Lucindzie.
\par Zdecydowana okaza\'e6 si\'ea godna takiego wyr\'f3\'bfnienia, Lucinda z gracj\'b9 podzi\'eakowa\'b3a jego lordowskiej mo\'9cci.
\par - No, no. - Lord by\'b3 oczarowany. - Chce pani zobaczy\'e6 wi\'eacej dzielnych klaczy na torze?
\par Lucinda uchyli\'b3a si\'ea od odpowiedzi. Harry skin\'b9\'b3 na stajennego.
\par - Zaprowad\'9f klacz do stajni.
\par Spogl\'b9daj\'b9c po raz ostatni t\'easknym wzrokiem na Lucind\'ea, Thistledown zosta\'b3a odprowadzona. Lord Norwich oraz pozostali widzowie odwr\'f3cili si\'ea w oczekiwaniu na kolejn\'b9 gonitw\'ea.
\par Lucinda rozejrza\'b3a si\'ea naoko\'b3o, a potem przenios\'b3a wzrok na Harry'ego, kt\'f3ry po chwili powiedzia\'b3:.
\par - Dzi\'eakuj\'ea pani serdecznie, moja droga. Za ten czar, kt\'f3ry pani rzuci\'b3a.
\par - Nie rzuci\'b3am \'bfadnego czara.
\par Poczu\'b3a dotkni\'eacie jego palc\'f3w na swojej d\'b3oni, a potem on uni\'f3s\'b3 t\'ea d\'b3o\'f1 do ust i musn\'b9\'b3 jej palce wargami. Lucinda zadr\'bfa\'b3a, zala\'b3a j\'b9 fala ciep\'b3a. Odzyskuj\'b9c pewno\'9c\'e6 siebie, podnios\'b3a statuetk
\'ea i wr\'eaczy\'b3a mu j\'b9, patrz\'b9c mu w oczy.
\par Czas si\'ea zatrzyma\'b3. Stali, zapomniani przez wszystkich na \'9crodku areny. Naoko\'b3o t\'b3oczyli si\'ea m\'ea\'bfczy\'9fni, lecz nikt ich nie dotyka\'b3, nie popycha\'b3. Stali blisko siebie, bardzo blisko. Harry patrzy\'b3, jak oczy Lucindy staj
\'b9 si\'ea wi\'eaksze, jak ciemniej\'b9. Jej wargi rozchyli\'b3y si\'ea. Stanik jej sukni dotkn\'b9\'b3 jego surduta.
\par G\'b3owa Harry'ego zacz\'ea\'b3a si\'ea powoli pochyla\'e6, jednak w tej\'bfe chwili Harry opanowa\'b3 si\'ea i pohamowa\'b3.
\par Wielkie nieba! Znajduj\'b9 si\'ea przecie\'bf w miejscu publicznym, na wy\'9ccigach.
\par Wstrz\'b9\'9cni\'eaty do g\'b3\'eabi Harry odetchn\'b9\'b3 g\'b3\'eaboko. Oderwa\'b3 wzrok od twarzy Lucindy, od jej oczu, w kt\'f3rych pojawi\'b3a si\'ea konsternacja, od rumie\'f1ca, kt\'f3ry wykwit! na jej policzkach, i rozejrza\'b3 si\'ea naoko\'b3
o. Dzi\'eaki Bogu, nikt nic nie zauwa\'bfy\'b3.
\par Z bij\'b9cym mocno sercem Harry uj\'b9\'b3 pod rami\'ea Lucind\'ea i oznajmi\'b3:
\par - Widzia\'b3a ju\'bf pani wystarczaj\'b9co du\'bfo. Powinienem odwie\'9f\'e6 pani\'b9 do Em. Ona z pewno\'9cci\'b9 zastanawia si\'ea, gdzie si\'ea pani podzia\'b3a.
\par Lucinda kiwn\'ea\'b3a g\'b3ow\'b9. Jego z lekka znudzony ton nie pozostawi\'b3 jej wyboru. Czu\'b3a si\'ea... sama nie wiedzia\'b3a jak... wstrz\'b9\'9cni\'eata - z ca\'b3\'b9 pewno\'9cci\'b9 tak - ale r\'f3wnocze\'9cnie by\'b3o jej czego\'9c \'bfal, by
\'b3a ura\'bfona. Nie mog\'b3a jednak dyskutowa\'e6, skoro on chcia\'b3 ju\'bf si\'ea st\'b9d oddali\'e6.
\par Musieli jeszcze uciec przed mn\'f3stwem \'bfyczliwych, kt\'f3rzy zatrzymywali ich bezustannie i z kt\'f3rych wielu pragn\'ea\'b3o kupi\'e6 klacz.
\par Lucinda wyczu\'b3a, \'bfe Harry si\'ea jakby wycofa\'b3 w g\'b3\'b9b siebie, cho\'e6 stara\'b3 si\'ea to ukry\'e6. By\'b3 nadal szarmancki - ale unika\'b3 jej wzroku.
\par W ko\'f1cu uda\'b3o im si\'ea wyj\'9c\'e6 z t\'b3umu i wr\'f3ci\'e6 - w milczeniu - do stajni. Harry pom\'f3g\'b3 Lucindzie wsi\'b9\'9c\'e6 do kariolki i sam zaj\'b9\'b3 miejsce obok z nieprzeniknionym wyrazem twarzy.
\par Dojechali do Hallows Hall bez s\'b3owa. On podczas drogi by\'b3 skupiony wy\'b3\'b9cznie na powo\'bfeniu. Wzni\'f3s\'b3 mur, kt\'f3rego Lucinda nie usi\'b3owa\'b3a sforsowa\'e6.
\par Kiedy jednak zajecha\'b3 przed dom i pom\'f3g\'b3 jej wysi\'b9\'9c\'e6, stan\'ea\'b3a z nim twarz\'b9 w twarz.
\par - Dzi\'eakuj\'ea, panie Lester, za tak... pouczaj\'b9cy poranek.
\par - By\'b3a to dla mnie przyjemno\'9c\'e6, prosz\'ea pani. - Sk\'b3oni\'b3 si\'ea z wrodzon\'b9 gracj\'b9. - A teraz musz\'ea pani\'b9 po\'bfegna\'e6.
\par Lucinda, zaskoczona, patrzy\'b3a, jak wskakuje do kariolki.
\par - Czy nie zostanie pan na obiedzie? Jestem pewna, \'bfe pa\'f1ska ciotka by\'b3aby zachwycona.
\par Trzymaj\'b9c ju\'bf lejce w d\'b3oniach, Harry odetchn\'b9\'b3 g\'b3\'eaboko... i zmusi\'b3 si\'ea do spojrzenia jej w oczy.
\par - Nie.
\par To s\'b3owo bezwarunkowej odmowy zawis\'b3o mi\'eadzy nimi. Harry dojrza\'b3 w oczach Lucindy b\'b3ysk, kt\'f3ry \'9cwiadczy\'b3 o tym, \'bfe zrozumia\'b3a; wyczu\'b3, \'bfe poj\'ea\'b3a, i\'bf jej odmawia. Tak b\'eadzie lepiej, pomy\'9cla\'b3, lepiej
\'9cci\'b9\'e6 p\'b9czek, zanim zd\'b9\'bfy rozkwitn\'b9\'e6. Bezpieczniej - dla niej i dla niego.
\par Jednak jej spojrzenie nie \'9cwiadczy\'b3o o tym, \'bfe rozumie to uzasadnienie, \'bfe dostrzega niebezpiecze\'f1stwa, kt\'f3re on widzi tak wyra\'9fnie. Jej oczy - \'b3agodne i pe\'b3ne \'9cwiat\'b3a - patrzy\'b3
y na niego z wyrazem zaskoczenia i lekkiej urazy.
\par Poczu\'b3, \'bfe wargi wyginaj\'b9 mu si\'ea w autoironicznym u\'9cmiechu.
\par - Nie mog\'ea.
\par Innego wyja\'9cnienia udzieli\'e6 nie by\'b3 w stanie. Trzasn\'b9wszy z bata, ruszy\'b3 z miejsca i odjecha\'b3.
\par }\pard\plain \s2\qc \li0\ri0\sb100\sa100\sbauto1\saauto1\sl360\slmult1\keepn\pagebb\nowidctlpar\aspalpha\aspnum\faauto\outlinelevel1\adjustright\rin0\lin0\itap0 \b\caps\fs24\lang1033\langfe1045\kerning32\cgrid\langnp1033\langfenp1045 {
\lang1045\langfe1045\langnp1045 ROZDZIA\'a3 PI\'a5TY
\par }\pard\plain \qj \fi709\li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\aspalpha\aspnum\faauto\adjustright\rin0\lin0\itap0 \fs24\lang1045\langfe1045\cgrid\langnp1045\langfenp1045 {Trzy dni p\'f3\'9fniej Lucinda wci\'b9\'bf nie by\'b3a przekonana, \'bfe rozumie, co si
\'ea sta\'b3o. Siedz\'b9c w wiklinowym fotelu w zalanym s\'b3o\'f1cem zak\'b9tku oran\'bferii, wyszywa\'b3a, r\'f3wnocze\'9cnie rozmy\'9claj\'b9c. Heather je\'9fdzi\'b3a konno z Geraldem i pod opiek\'b9 Sima, a ich gospodyni znajdowa\'b3a si\'ea gdzie\'9c
w ogrodzie, nadzoruj\'b9c tworzenie nowych rabat. Lucinda by\'b3a sama, mog\'b3a wi\'eac oddawa\'e6 si\'ea my\'9clom. Nie wygl\'b9da\'b3o jednak na to, \'bfe jest jej z nimi dobrze.
\par Wiedzia\'b3a, \'bfe brak jej w takich sprawach do\'9cwiadczenia, jednak gdzie\'9c w g\'b3\'eabi serca by\'b3a przekonana, \'bfe co\'9c - co\'9c zdecydowanie po\'bf\'b9danego - zaistnia\'b3o mi\'eadzy ni\'b9 a Harrym.
\par Wtedy, na arenie, omal jej nie poca\'b3owa\'b3.
\par Ta chwila wry\'b3a jej si\'ea w pami\'ea\'e6 jako co\'9c frustruj\'b9co nie doko\'f1czonego, jednak nie mog\'b3a wini\'e6 Harry'ego za to, \'bfe si\'ea wtedy cofn\'b9\'b3. Problem by\'b3 w tym, \'bfe p\'f3\'9fniej wycofa\'b3 si\'ea tak ca\'b3kowicie, \'bf
e ona poczu\'b3a si\'ea dotkni\'eata i wewn\'eatrznie obola\'b3a.. S\'b3owa, kt\'f3re wypowiedzia\'b3 przy rozstaniu, wprawi\'b3y j\'b9 w pomieszanie. Dobrze zrozumia\'b3a implikacje jego \'84Nie". Jednak to nie ono, tylko owo \'84Nie mog\'ea" zbi\'b3o j
\'b9 tak naprawd\'ea z tropu.
\par Od tego czasu Harry nie pojawi\'b3 si\'ea w Hallows Hall ani razu. A ona tylko dzi\'eaki Geraldowi, kt\'f3ry teraz bywa\'b3 tu cz\'easto, wiedzia\'b3a, \'bfe wci\'b9\'bf przebywa w Newmarket. By\'e6 mo\'bfe chcia\'b3, by uwa\'bfa\'b3a, \'bf
e jest tak ogromnie zaj\'eaty na wy\'9ccigach, i\'bf nie ma dla niej wolnej chwili.
\par Lucinda z cichym westchnieniem wbi\'b3a ig\'b3\'ea w p\'b3\'f3tno. Uwa\'bfa\'b3a, \'bfe jest teraz zbyt wytrawn\'b9 kobiet\'b9 interesu, by da\'e6 si\'ea oszuka\'e6. Jednak czas ucieka\'b3. Nie mog\'b3a wiecznie siedzie\'e6 w Hallows Hall. Jest jasne,
\'bfe je\'bfeli chce wiedzie\'e6, jakie naprawd\'ea rysuj\'b9 si\'ea przed ni\'b9 mo\'bfliwo\'9cci, to musi zacz\'b9\'e6 dzia\'b3a\'e6.
\par Ale jak?
\par Pi\'ea\'e6 minut p\'f3\'9fniej przez drzwi prowadz\'b9ce do ogrodu wesz\'b3a Em. R\'b9bek jej starej sukni, u\'bfywanej do prac w ogrodzie, pobrudzony by\'b3 b\'b3otem, w r\'eakach trzyma\'b3a par\'ea grubych r\'eakawiczek.
\par - Uff! - powiedzia\'b3a, opadaj\'b9c na drugi fotel, kt\'f3ry od fotela Lucindy oddziela\'b3 ma\'b3y stolik, i odgarniaj\'b9c z czo\'b3a kosmyk siwiej\'b9cych w\'b3os\'f3w. - Zrobione. - Przyjrza\'b3a si\'ea swemu go\'9cciowi. - Wygl\'b9dasz na bardzo zaj
\'eat\'b9... a w\'b3a\'9cciwie wygl\'b9dasz jak dobra \'bfona.
\par Lucinda u\'9cmiechn\'ea\'b3a si\'ea, nie unosz\'b9c oczu znad rob\'f3tki.
\par - Powiedz mi - poprosi\'b3a Em tonem lekkim, kt\'f3remu k\'b3am zadawa\'b3o jej uwa\'bfne spojrzenie - czy my\'9cla\'b3a\'9c kiedy\'9c o ponownym zam\'b9\'bfp\'f3j\'9cciu?
\par Ig\'b3a w d\'b3oniach Lucindy znieruchomia\'b3a. Podnios\'b3a g\'b3ow\'ea i popatrzy\'b3a w okno.
\par - A\'bf do niedawna nie my\'9cla\'b3am o tym - odpar\'b3a i wr\'f3ci\'b3a do wyszywania.
\par - No tak... takie my\'9cli potrafi\'b9 przyj\'9c\'e6 nagle. M\'eaczy\'e6 cz\'b3owieka i nie dawa\'e6 mu spokoju - zauwa\'bfy\'b3a, a potem machn\'b9wszy ogrodniczymi r\'eakawicami, m\'f3wi\'b3
a dalej: - Jednak, moim zdaniem, przy twoich kwalifikacjach nie masz powodu do zmartwie\'f1. Gdy znajdziesz si\'ea w Londynie, z pewno\'9cci\'b9 oka\'bfe si\'ea, \'bfe jest mn\'f3stwo adorator\'f3w, kt\'f3rzy ustawiaj\'b9 si\'ea w kolejce, pragn\'b9c w
\'b3o\'bfy\'e6 ci na palec obr\'b9czk\'ea. Lucinda spojrza\'b3a z ukosa na starsz\'b9 pani\'b9.
\par - Przy moich kwalifikacjach? - zapyta\'b3a.
\par Em wykona\'b3a szeroki gest r\'eak\'b9.
\par - Po pierwsze, jeste\'9c dobrze urodzona. Nie jest istotne, \'bfe rodzina nie uznawa\'b3a ma\'b3\'bfe\'f1stwa twoich rodzic\'f3w. Twoi dziadkowie nie mieli takiej mocy, \'bfeby zmieni\'e6 krew p\'b3yn\'b9c\'b9 w twoich \'bfy\'b3ach. A w wy\'bf
szych sferach krew jest tym, co si\'ea liczy. Prawd\'ea m\'f3wi\'b9c, Giffordowie s\'b9 tak samo dobrze skoligaceni jak Lesterowie.
\par - Naprawd\'ea?
\par Lucinda spojrza\'b3a na ni\'b9 niezbyt pewnie. Em kontynuowa\'b3a weso\'b3o:
\par - Po drugie, masz maj\'b9tek. Taaak, ten spadek, kt\'f3ry odziedziczy\'b3a\'9c, jest w stanie zadowoli\'e6 najbardziej wymagaj\'b9cych. Poza tym masz styl, to nieuchwytne co\'9c - od razu to zauwa\'bfy\'b3am.
\par - Sko\'f1czy\'b3am dwadzie\'9ccia osiem lat.
\par Te szczere s\'b3owa sprawi\'b3y, \'bfe starsza pani a\'bf podskoczy\'b3a. Odwr\'f3ci\'b3a g\'b3ow\'ea i zacz\'ea\'b3a przygl\'b9da\'e6 si\'ea swojemu go\'9cciowi szeroko otwartymi oczami.
\par - No to co?
\par Lucinda skrzywi\'b3a si\'ea i opu\'9cci\'b3a wzrok na rob\'f3tk\'ea.
\par - Przypuszczam, \'bfe maj\'b9c tyle lat, kobieta nie jest atrakcyjna dla d\'bfentelmen\'f3w z towarzystwa.
\par Em patrzy\'b3a na ni\'b9 jeszcze przez chwil\'ea, po czym wybuchn\'ea\'b3a \'9cmiechem.
\par - M\'f3wisz g\'b3upstwa, moja droga! W\'9cr\'f3d towarzystwa a\'bf roi si\'ea od d\'bfentelmen\'f3w, kt\'f3rzy unikaj\'b9 ma\'b3\'bfe\'f1stwa przede wszystkim dlatego, \'bfe nie mog\'b9 znie\'9c\'e6 m\'b3odych dzierlatek o b\'b3yszcz\'b9
cych oczach. Zapewniam ci\'ea, \'bfe wi\'eakszo\'9c\'e6 z nich jest g\'b3upiutka jak przys\'b3owiowe g\'easi. - Starsza pani przerwa\'b3a, przygl\'b9daj\'b9c si\'ea nadal Lucindzie, a potem doda\'b3a: - Cz\'easto zdarza si\'ea, moja droga, \'bfe m\'ea\'bf
czy\'9fni wol\'b9 kobiety bardziej do\'9cwiadczone.
\par Lucinda podnios\'b3a g\'b3ow\'ea i napotka\'b3a spojrzenie Em. Na jej policzki wyp\'b3yn\'b9\'b3 powoli rumieniec.
\par - No tak... to inna sprawa. - Jej wzrok znowu pobieg\'b3 w stron\'ea okna, za kt\'f3rym ci\'b9gn\'ea\'b3a si\'ea d\'b3uga parkowa aleja, nast\'eapnie Lucinda odetchn\'ea\'b3a g\'b3\'eaboko i powiedzia\'b3a: - Ale ja nie jestem do\'9cwiadczona.
\par - Nie?
\par - Moje ma\'b3\'bfe\'f1stwo tak naprawd\'ea nie by\'b3o wcale ma\'b3\'bfe\'f1stwem. Ono by\'b3o ratunkiem. - Lucinda zmarszczy\'b3a brwi, patrz\'b9c na rob\'f3tk\'ea. - Wychodz\'b9c za m\'b9\'bf, mia\'b3am zaledwie szesna\'9ccie lat... a Charles zbli\'bfa
\'b3 si\'ea do pi\'ea\'e6dziesi\'b9tki. By\'b3 dla mnie bardzo dobry... byli\'9cmy dobrymi przyjaci\'f3\'b3mi -powiedzia\'b3a cicho, po czym doda\'b3a: - I niczym wi\'eacej. -Prostuj\'b9c ramiona, si\'eagn\'ea\'b3a po no\'bfyczki. - Obawiam si\'ea, \'bfe
\'bfycie mnie omin\'ea\'b3o... Zosta\'b3am od\'b3o\'bfona na p\'f3\'b3k\'ea, zanim mnie z niej zdj\'eato.
\par - Rozumiem. - Em popatrzy\'b3a na czubki w\'b3asnych bucik\'f3w wy\'b3aniaj\'b9ce si\'ea spod zab\'b3oconej sukni, a potem na jej twarzy pojawi\'b3 si\'ea szeroki u\'9cmiech. - Wiesz, tw\'f3j... yyy... brak do\'9cwiadczenia nie jest w rzeczywisto\'9c
ci wad\'b9. Nie w twoim wypadku. W\'b3a\'9cciwie - m\'f3wi\'b3a dalej, rozja\'9cniaj\'b9c si\'ea - mo\'bfe on by\'e6 prawdziw\'b9 zalet\'b9.
\par Tym razem to Lucinda wygl\'b9da\'b3a na zaskoczon\'b9.
\par - Widzisz, powinna\'9c spojrze\'e6 na to z perspektywy twego ewentualnego m\'ea\'bfa. Zastanowi\'e6 si\'ea, co on b\'eadzie widzia\'b3 w kobiecie dojrza\'b3ej i inteligentnej, kt\'f3ra mo\'bfe poprowadzi\'e6 dom i zaj\'b9\'e6 si\'ea rodzin\'b9, a r\'f3
wnocze\'9cnie stanowi\'e6 dla niego bardziej satysfakcjonuj\'b9ce towarzystwo ni\'bf jakakolwiek m\'b3oda dziewczyna. Je\'bfeli nie b\'eadziesz m\'f3wi\'b3a o swojej niewinno\'9cci, tylko pozwolisz mu - tu Em zamilk\'b3a na chwil\'ea, szukaj\'b9
c odpowiedniego s\'b3owa - pozwolisz mu potkn\'b9\'e6 si\'ea o ni\'b9 we w\'b3a\'9cciwym czasie, to jestem pewna, \'bfe przekonasz si\'ea, \'bfe b\'eadzie zachwycony - zako\'f1czy\'b3a, po czym, rzucaj\'b9c Lucindzie porozumiewawcze spojrzenie, doda\'b3
a: - Jestem pewna, \'bfe Harry by\'b3by zachwycony.
\par Lucinda popatrzy\'b3a na swoj\'b9 niezr\'f3wnan\'b9 gospodyni\'ea, a potem zapyta\'b3a:
\par - Czy okaza\'b3 kiedykolwiek zainteresowanie o\'bfenkiem?
\par - Harry? - Em opar\'b3a si\'ea o fotel z u\'9cmiechem. - Nic mi o tym nie wiadomo. Ale nie mia\'b3 potrzeby... no c\'f3\'bf, przed nim jest Jack, a za nim Gerald. Jack ma si\'ea nied\'b3ugo \'bfeni\'e6... dosta\'b3am w\'b3a\'9cnie zaproszenie na \'9c
lub. Harry raczej nie b\'eadzie my\'9cla\'b3 o obr\'b9czkach i torcie weselnym, chyba \'bfe dostarczy mu si\'ea do tego bod\'9fca.
\par - Bod\'9fca?
\par - Uhm. Tak cz\'easto bywa z d\'bfentelmenami jego pokroju. Nie my\'9cl\'b9 o o\'bfenku, dop\'f3ki nie oka\'bfe si\'ea, \'bfe dobre strony ma\'b3\'bfe\'f1skiego \'bfycia s\'b9 czym\'9c tak oczywistym, \'bfe nawet oni, przy ca\'b3ej swojej \'9clepocie, musz
\'b9 je zauwa\'bfy\'e6. - Em zasapa\'b3a si\'ea. - Jest to oczywi\'9ccie wina kobiet lekkiego prowadzenia. Pchaj\'b9 si\'ea one jedna przez drug\'b9, \'bfeby dostarczy\'e6 takim panom tego, czego oni pragn\'b9, to znaczy, czego po\'bf\'b9daj\'b9... nie
\'bf\'b9daj\'b9c od nich, \'bfeby w zamian za to podj\'eali jakiekolwiek zobowi\'b9zania.
\par - Podejrzewam - powiedzia\'b3a Lucinda, staraj\'b9c si\'ea panowa\'e6 nad wyrazem twarzy i przypominaj\'b9c sobie twarde \'84nie" Harry'ego - \'bfe Harry'emu trzeba by by\'b3o dostarczy\'e6 naprawd\'ea silnego bod\'9fca, by go sk\'b3oni\'e6 do my\'9c
lenia o ma\'b3\'bfe\'f1stwie.
\par - Naturalnie... Harry jest m\'ea\'bfczyzn\'b9 z krwi i ko\'9cci. B\'eadzie si\'ea opiera\'b3 z ca\'b3ych si\'b3. Nie mam co do tego najmniejszych w\'b9tpliwo\'9cci. P\'eadzi\'b3 dotychczas \'bfycie nieskr\'eapowanego niczym hedonisty. Ma\'b3
o prawdopodobne jest, \'bfe zechcia\'b3by je dobrowolnie zmieni\'e6. - Em znowu popatrzy\'b3a na twarz Lucindy. - Nie oznacza to jednak, \'bfe to powinno ciebie zrazi\'e6.
\par Lucinda podnios\'b3a gwa\'b3townie g\'b3ow\'ea. Napotka\'b3a spojrzenie Em i dostrzeg\'b3a w nim g\'b3\'eabokie zrozumienie. Po kr\'f3tkim wahaniu zapyta\'b3a:
\par - Dlaczego?
\par - Poniewa\'bf, moim zdaniem, masz w r\'eakach najpot\'ea\'bfniejsz\'b9 bro\'f1. Jedyn\'b9 bro\'f1 skuteczn\'b9. - Starsza pani poprawi\'b3a si\'ea na fotelu i spojrza\'b3a na Lucind\'ea przenikliwym wzrokiem. -Pytanie jednak, czy masz do\'9c\'e6
odwagi, by si\'ea ni\'b9 pos\'b3u\'bfy\'e6?
\par Lucinda przez d\'b3u\'bfsz\'b9 chwil\'ea wpatrywa\'b3a si\'ea w swoj\'b9 gospodyni\'ea, a potem przenios\'b3a wzrok na rozci\'b9gaj\'b9cy si\'ea za oknem ogr\'f3d. Em obserwowa\'b3a t\'ea szczup\'b3\'b9, urodziw\'b9 kobiet\'ea, siedz\'b9c\'b9 ze z\'b3o
\'bfonymi na kolanach r\'eakami, ze spokojnym i nieprzeniknionym wyrazem twarzy i nieobecnym spojrzeniem \'b3agodnych, niebieskich oczu.
\par - Lak - powiedzia\'b3a Lucinda spokojnie i stanowczo, powracaj\'b9c do rzeczywisto\'9cci. - Mam do\'9c\'e6 odwagi.
\par Em u\'9cmiechn\'ea\'b3a si\'ea zachwycona.
\par - \'8cwietnie! Pierwsz\'b9 rzecz\'b9, jak\'b9 musisz zrozumie\'e6, jest to, \'bfe on si\'ea b\'eadzie ze wszystkich si\'b3 opiera\'b3. Nie b\'eadzie potulny. Tego nie mo\'bfesz si\'ea po nim spodziewa\'e6.
\par Lucinda zmarszczy\'b3a brwi.
\par - Wi\'eac b\'ead\'ea musia\'b3a pogodzi\'e6 si\'ea z dalsz\'b9... - tym razem to ona szuka\'b3a odpowiedniego s\'b3owa - niepewno\'9cci\'b9?
\par - Bez w\'b9tpienia - odrzek\'b3a Em. - Ale b\'eadziesz musia\'b3a uparcie d\'b9\'bfy\'e6 do celu. I uparcie realizowa\'e6 sw\'f3j plan.
\par - Plan? - zapyta\'b3a Lucinda zdziwiona.
\par Em kiwn\'ea\'b3a g\'b3ow\'b9 potakuj\'b9co.
\par - Rzucenie Harry'ego na kolana b\'eadzie wymaga\'b3o subtelnej kampanii.
\par Lucinda nie mog\'b3a powstrzyma\'e6 u\'9cmiechu.
\par - Rzucenie go na kolana?
\par Starsza pani popatrzy\'b3a na ni\'b9 z wy\'bfszo\'9cci\'b9.
\par - Oczywi\'9ccie.
\par Lucinda przygl\'b9da\'b3a si\'ea swojej nieprzewidywalnej gospodyni z przechylon\'b9 na bok g\'b3ow\'b9.
\par - A co masz na my\'9cli m\'f3wi\'b9c \'84subtelna"?
\par - No c\'f3\'bf. - Em usiad\'b3a wygodniej. - Na przyk\'b3ad...
\par - Dobry wiecz\'f3r, Fergusie.
\par - Dobry wiecz\'f3r panu.
\par Harry pozwoli\'b3 kamerdynerowi ciotki uwolni\'e6 si\'ea od p\'b3aszcza, po czym wr\'eaczy\'b3 mu r\'eakawiczki.
\par - Czy m\'f3j brat jest tutaj? - zapyta\'b3 i spojrza\'b3 w lustro wisz\'b9ce nad stolikiem z poz\'b3acanego br\'b9zu.
\par - Pan Gerald przyby\'b3 p\'f3\'b3 godziny temu. Swoim nowym faetonem.
\par Harry u\'9cmiechn\'b9\'b3 si\'ea.
\par - Kt\'f3ry jest jego ostatnim osi\'b9gni\'eaciem.
\par Poprawi\'b3 nieznacznie \'9cnie\'bfnobia\'b3y krawat.
\par - Pa\'f1ska ciotka b\'eadzie zachwycona, widz\'b9c pana.
\par Oczy Harry'ego napotka\'b3y spojrzenie Fergusa w lustrze.
\par - Nie mam co do tego w\'b9tpliwo\'9cci. - Opu\'9cci\'b3 powieki, ukrywaj\'b9c wyraz oczu. - Kto jeszcze jest tutaj?
\par - Sir Henry i lady Dalrymple, pa\'f1stwo Moffat, pan Butterworth, pan Hurst oraz panny Pinkerton. - Harry sta\'b3 nieporuszony z nieprzeniknionym wyrazem twarzy, a Fergus doda\'b3: - No i oczywi\'9ccie pani Babbacombe z pann\'b9 Babbacombe.
\par - Oczywi\'9ccie.
\par Odzyskuj\'b9c zak\'b3\'f3cony na chwil\'ea spok\'f3j ducha, Harry poprawi\'b3 szpilk\'ea u krawata, a nast\'eapnie ruszy\'b3 w stron\'ea drzwi salonu.
\par Fergus, otworzywszy te drzwi, zaanonsowa\'b3 go i Harry wszed\'b3.
\par Jej oczy natychmiast spotka\'b3y si\'ea z jego oczami - nie by\'b3a wystarczaj\'b9co do\'9cwiadczona, by ukry\'e6 sw\'b9 spontaniczn\'b9 reakcj\'ea. Rozmawia\'b3a w\'b3a\'9cnie z panem Hurstem, d\'bfentelmenem, kt\'f3rego, jak podejrzewa\'b3
Harry, Em od dawna chcia\'b3a wyswata\'e6. Harry zatrzyma\'b3 si\'ea w drzwiach.
\par Lucinda powita\'b3a go u\'9cmiechem - swobodnym i grzecznym - po czym powr\'f3ci\'b3a do rozmowy z panem Hurstem.
\par Harry po kr\'f3tkim wahaniu podszed\'b3 swobodnym krokiem do ciotki odzianej w kr\'f3lewsk\'b9 purpur\'ea i siedz\'b9cej na jednym ko\'f1cu szezlonga.
\par - Witam, droga ciociu - powiedzia\'b3, sk\'b3oniwszy si\'ea elegancko nad jej d\'b3oni\'b9.
\par - Zastanawia\'b3am si\'ea, czy przyjedziesz.
\par Na twarzy starszej pani pojawi\'b3 si\'ea tryumfalny u\'9cmiech. Harry zignorowa\'b3 go. Sk\'b3oni\'b3 si\'ea damie, kt\'f3ra siedzia\'b3a na drugim ko\'f1cu szezlonga.
\par - Pani Moffat, witam pani\'b9.
\par Zna\'b3 wszystkich go\'9cci, kt\'f3rych Em \'b3askawie zaprosi\'b3a, tylko po prostu nie spodziewa\'b3 si\'ea, \'bfe ich tu zastanie. Dzisiaj by\'b3 ostatni wiecz\'f3r sezonu wy\'9ccig\'f3w. Na drugi dzie\'f1, po porannej gonitwie, wszyscy d\'bf
entelmeni mieli powr\'f3ci\'e6 do dom\'f3w. To, \'bfe ciotka zaprosi\'b3a go na kolacj\'ea, nie by\'b3o niczym nadzwyczajnym, jednak on d\'b3ugo si\'ea zastanawia\'b3, zanim przyj\'b9\'b3 zaproszenie. I tylko fakt, \'bfe pani Babbacombe mia\'b3a wkr\'f3
tce powr\'f3ci\'e6 do Yorkshire, a on do Lester Hall w Berkshire, sprawi\'b3, \'bfe to uczyni\'b3. Ten fakt, a tak\'bfe pragnienie ponownego nacieszenia si\'ea jej widokiem, oraz spojrzenia w zamglone b\'b3\'eakitne oczy - po raz ostatni.
\par Spodziewa\'b3 si\'ea, \'bfe zasi\'b9dzie do sto\'b3u z ciotk\'b9, bratem oraz mieszkaj\'b9cymi u ciotki go\'9c\'e6mi - i nikim wi\'eacej. Teoretycznie to, co tu zasta\'b3, powinno by\'b3o go uspokoi\'e6. Jednak nie uspokoi\'b3o, a wprost przeciwnie.
\par Sk\'b3oniwszy si\'ea i obj\'b9wszy pospiesznym spojrzeniem g\'b3ow\'ea pani Babbacombe, skierowa\'b3 si\'ea ku sir Henry'emu Dalrymple, kt\'f3ry rozmawia\'b3 w\'b3a\'9cnie z panem Moflfatem. Gerald znajdowa\'b3 si\'ea ko\'b3o okna, a obok niego Heather Ba
bbacombe. Oboje rozmawiali z lady Dalrymple. Panny Pinkerton, dwie stare panny po trzydziestce, gaw\'eadzi\'b3y z panem Butterworthem, kt\'f3ry by\'b3 sekretarzem sir Henry'ego.
\par Spojrzenie Harry'ego zatrzyma\'b3o si\'ea na Lucindzie ubranej w b\'b3\'eakitn\'b9 jedwabn\'b9 sukni\'ea i prowadz\'b9cej o\'bfywion\'b9 rozmow\'ea z panem Hurstem. Lucinda jednak nie da\'b3a znaku, \'bfe poczu\'b3a na sobie jego wzrok.
\par - A, Lester. Przypuszczam, \'bfe przyjecha\'b3 pan na wy\'9ccigi?
\par Tymi s\'b3owy powita\'b3 Harry'ego rozpromieniony sir Henry.
\par - Bo c\'f3\'bf by innego mog\'b3o sk\'b3oni\'e6 pana do przybycia w te strony? - zauwa\'bfy\'b3 \'bfartobliwie pan Moffat.
\par - Rzeczywi\'9ccie - przyzna\'b3 mu racj\'ea Harry i u\'9ccisn\'b9\'b3 d\'b3onie obu d\'bfentelmen\'f3w.
\par - Widzia\'b3em, jak pa\'f1ska klacz wygra\'b3a drug\'b9 gonitw\'ea. Pobieg\'b3a znakomicie. - Nieobecny wzrok sir Henry'ego \'9cwiadczy\'b3 o tym, \'bfe na nowo prze\'bfywa ten moment. - Ale prosz\'ea mi powiedzie\'e6, co pan s\'b9
dzi o szansach Grand Larrikina w biegu terenowym z przeszkodami?
\par Nast\'b9pi\'b3a teraz dyskusja na temat najnowszego nabytku ksi\'eacia Rutlandu, jednak Harry po\'9cwi\'eaci\'b3 jej zaledwie po\'b3ow\'ea uwagi. Pozosta\'b3a po\'b3owa skupia\'b3a si\'ea na damie b\'ead\'b9cej obiektem jego zainteresowania, znajduj\'b9
cej si\'ea w drugim ko\'f1cu pokoju i z pozoru tego nie\'9cwiadomej.
\par Lucinda, doskonale zdaj\'b9c sobie spraw\'ea z tego, \'bfe Harry raz po raz na ni\'b9 spogl\'b9da i stosuj\'b9c si\'ea sumiennie do wskaz\'f3wek Em, uparcie go ignorowa\'b3a. Siedzia\'b3a pogr\'b9\'bfona w b\'b3
ahej rozmowie z gadatliwym panem Hurstem. A pan Hurst, zachwycony w\'b3asnym g\'b3osem - koj\'b9cym barytonem - nic nie zauwa\'bfy\'b3.
\par Staraj\'b9c si\'ea skupi\'e6 na jego s\'b3owach, Lucinda nie poddawa\'b3a si\'ea przemo\'bfnej ch\'eaci spojrzenia na Harry' ego Lestera. Od chwili gdy pojawi\'b3 si\'ea w drzwiach - w surowym czarno-bia\'b3ym stroju, ze z\'b3otymi w\'b3osami l\'9cni\'b9
cymi w \'9cwietle \'9cwiec, ka\'bfdym szczeg\'f3\'b3em eleganckiego wygl\'b9du zdradzaj\'b9cy sw\'b9 przynale\'bfno\'9c\'e6 do najlepszego towarzystwa - rozs\'b9dek j\'b9 zawodzi\'b3.
\par Gdy wszed\'b3, serce zacz\'ea\'b3o jej bi\'e6 mocno. Em ostrzeg\'b3a, \'bfe je\'bfeli nie b\'eadzie chcia\'b3 przyjecha\'e6, to jej zaproszenie nic nie pomo\'bfe. Jednak przyjecha\'b3, a ona poczu\'b3a si\'ea tak, jakby wysz\'b3a zwyci\'easko -je\'bf
eli nie z pierwszej bitwy, to przynajmniej z pierwszej potyczki.
\par By\'b3a do tego stopnia \'9cwiadoma jego obecno\'9cci i wszystkich jego ruch\'f3w, \'bfe gdy pozostawi\'b3 pana Moffata i sir Henry'ego i ruszy\'b3 w jej kierunku, musia\'b3a zacisn\'b9\'e6 pi\'ea\'9cci, by si\'ea nie odwr\'f3ci\'e6 i nie powita\'e6
go rado\'9cnie.
\par Podchodz\'b9c do niej od ty\'b3u, Harry przesun\'b9\'b3 palcami po jej przedramieniu, by zaraz uj\'b9\'e6 d\'b3o\'f1. Lucinda otworzy\'b3a szerzej oczy, lecz gdy si\'ea odwr\'f3ci\'b3a z u\'9cmiechem, na jej twarzy nie by\'b3o ani \'9cladu zmieszania.
\par - Dobry wiecz\'f3r panu.
\par Harry spojrza\'b3 Lucindzie w oczy z u\'9cmiechem... i powoli uni\'f3s\'b3 jej d\'b3o\'f1 do ust. Jej palce zadr\'bfa\'b3y, jednak tylko na u\'b3amek sekundy.
\par - Mam szczer\'b9 nadziej\'ea, \'bfe b\'eadzie dobry, droga pani.
\par Lucinda przyj\'ea\'b3a te s\'b3owa powitania z pe\'b3nym m\'eastwa spokojem, ale wycofa\'b3a d\'b3o\'f1, gdy tylko on zwolni\'b3 u\'9ccisk.
\par - S\'b9dz\'ea, \'bfe zna pan pana Hursta?
\par - Doskonale. Witam. Wymieni\'b3 z Pelhamem Hurstem, kt\'f3rego prywatnie uwa\'bfa\'b3 za pompatycznego os\'b3a, powitalne skinienie g\'b3ow\'b9. Hurst by\'b3 o rok starszy od niego, znali si\'ea od dzieci\'f1stwa, ale niewiele mieli ze sob\'b9 wsp\'f3
lnego. Jak gdyby chc\'b9c udowodni\'e6, \'bfe si\'ea z latami ma\'b3o zmieni\'b3, Hurst zacz\'b9\'b3 wylicza\'e6 ulepszenia, jakie wprowadzi\'b3 w swoim gospodarstwie, a Harry zastanawia\'b3 si\'ea, dlaczego ten g\'b3upiec uwa\'bfa, \'bfe jego, maj\'b9
cego przed sob\'b9 takie zjawisko jak Lucinda Babbacombe, mo\'bfe to interesowa\'e6.
\par Pelham perorowa\'b3 dalej.
\par Harry zmarszczy\'b3 brwi. By\'b3o nieomal niemo\'bfliwo\'9cci\'b9 patrze\'e6 na Lucind\'ea, gdy Hurst bombardowa\'b3 cz\'b3owieka szczeg\'f3\'b3ami dotycz\'b9cymi p\'b3odozmianu. Harry zwr\'f3ci\'b3 si\'ea do Lucindy, wykorzystuj\'b9
c rzadki moment, gdy Pelham przerwa\'b3 dla zaczerpni\'eacia oddechu:
\par - Pani...
\par - Dobry wiecz\'f3r, parne Lester. Witam pana, panie Butterworth.
\par Harry na chwil\'ea zamkn\'b9\'b3 oczy, a potem, otwieraj\'b9c je, cofn\'b9\'b3 si\'ea, by pozwoli\'e6 Geraldowi i Nicholasowi Butterworthowi z\'b3o\'bfy\'e6 uprzejme uk\'b3ony. Wraz z Heather Babbacombe obaj d\'bfentelmeni przy\'b3\'b9czyli si\'ea
do towarzystwa.
\par Dla Harry'ego przepad\'b3a szansa na oderwanie od niego swej ofiary.
\par Z\'b3oszcz\'b9c si\'ea w duchu, pozosta\'b3 przy Lucindzie. Wiedzia\'b3, \'bfe powinien porozmawia\'e6 z pannami Pinkerton, usprawiedliwi\'b3 si\'ea jednak tym, \'bfe, b\'ead\'b9c tym, kim jest, sprawia, \'bfe si\'ea denerwuj\'b9.
\par Lucinda czu\'b3a si\'ea jak Daniel w jaskini lwa. Zupe\'b3nie nie by\'b3a pewna w\'b3asnego bezpiecze\'f1stwa. Gdy zrobi\'b3o jej si\'ea ciep\'b3o, nie od razu zorientowa\'b3a si\'ea dlaczego. Jednak kiedy, w kilka chwil p\'f3\'9fniej, poczu\'b3a, \'bf
e jest jej gor\'b9co, zerkn\'ea\'b3a w bok ze zmarszczonymi brwiami.
\par Harry podchwyci\'b3 jej spojrzenie - popatrzy\'b3 jej w oczy wzrokiem pytaj\'b9cym i niewinnym. Lucinda unios\'b3a brwi i zdecydowanie powr\'f3ci\'b3a do poprzednio prowadzonej rozmowy, staraj\'b9c si\'ea ignorowa\'e6 to, co dzieje si\'ea z jej zmys\'b3
ami. Fergusa, kt\'f3ry uroczy\'9ccie oznajmi\'b3, \'bfe podano do sto\'b3u, powita\'b3a z wielk\'b9 ulg\'b9.
\par - Pozwoli pani, pani Babbacombe, \'bfe poprowadz\'ea pani\'b9?
\par Pelham Hurst, \'bfywi\'b9cy niez\'b3omne przekonanie o w\'b3asnej warto\'9cci, poda\'b3 jej rami\'ea w wygniecionym r\'eakawie.
\par Lucinda u\'9cmiechn\'ea\'b3a si\'ea i ju\'bf mia\'b3a je przyj\'b9\'e6, gdy g\'b3os Harry'ego uniemo\'bfliwi\'b3 ucieczk\'ea.
\par - Obawiam si\'ea, Hurst, \'bfe ja by\'b3em pierwszy. - Harry u\'9cmiechn\'b9\'b3 si\'ea do znajomego z lat dzieci\'eacych. - Sp\'f3\'9fni\'b3e\'9c si\'ea o kilka dni.
\par Lucinda u\'9cmiechn\'ea\'b3a si\'ea.
\par - Rzeczywi\'9ccie - powiedzia\'b3a i pozwoli\'b3a Harry'emu wzi\'b9\'e6 si\'ea pod rami\'ea, zwracaj\'b9c si\'ea r\'f3wnocze\'9cnie do pana Hursta: - Pan Lester bardzo nam pom\'f3g\'b3, gdy jecha\'b3y\'9c
my do Newmarket. Nie wiem, jak bez jego pomocy wydosta\'b3yby\'9cmy si\'ea z przewr\'f3conego powozu.
\par Uwaga ta sk\'b3oni\'b3a oczywi\'9ccie Pelhama do tego, \'bfe z wielk\'b9 trosk\'b9 zacz\'b9\'b3 wypytywa\'e6 o szczeg\'f3\'b3y wypadku. Poniewa\'bf panny Pinkerton, obywaj\'b9c si\'ea bez m\'easkiej pomocy, wesz\'b3y ju\'bf do jadalni, Hurst m\'f3g\'b3
zaj\'b9\'e6 miejsce po drugiej stronie Lucindy, kt\'f3r\'b9 do sto\'b3u poprowadzi\'b3 Harry.
\par Nie by\'b3 to jednak koniec, czeka\'b3y go dalsze pr\'f3by. Lady Dalrymple, opieku\'f1cza dama, kt\'f3ra od dawna bola\'b3a nad jego bez\'bfennym stanem, zaj\'ea\'b3a miejsce po jego lewej stronie. A jeszcze gorsze by\'b3o to, \'bf
e siostry Pinkerton siedzia\'b3y naprzeciwko, patrz\'b9c na niego z l\'eakiem, tak, jakby by\'b3 niebezpieczn\'b9 besti\'b9.
\par Harry nie mia\'b3 pewno\'9cci co do tego, czy panny Pinkerton nie maj\'b9 przypadkiem racji.
\par Nie zwracaj\'b9c uwagi na wszystkie te rozpraszaj\'b9ce okoliczno\'9cci, zwr\'f3ci\'b3 si\'ea do swojej pi\'eaknej towarzyszki:
\par - Czy mog\'ea si\'ea o\'9cmieli\'e6 mie\'e6 nadziej\'ea, \'bfe pani jest zadowolona z wizyty w Newmarket?
\par }\pard\plain \s20\qj \fi709\li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\aspalpha\aspnum\faauto\adjustright\rin0\lin0\itap0 \fs24\lang1045\langfe1045\cgrid\langnp1045\langfenp1045 {Lucinda spojrza\'b3a mu w oczy przelotnie, potwierdzaj\'b9c \'bfe poruszy\'b3 kwesti
\'ea nader wa\'bfn\'b9.
\par }\pard\plain \s19\qj \fi709\li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\aspalpha\aspnum\faauto\adjustright\rin0\lin0\itap0 \fs24\cf6\lang1045\langfe1045\cgrid\langnp1045\langfenp1045 {\cf0 - Niezupe\'b3nie, panie Lester. Nie mog\'ea si\'ea oprze\'e6 wra\'bfeniu,
\'bfe pewne sprawy nie zosta\'b3y za\'b3atwione do ko\'f1ca. - Tu znowu popatrzy\'b3a mu w oczy i pozwoli\'b3a sobie na nieznaczny ruch. - Jednak \'9cmiem twierdzi\'e6, \'bfe pan Blount sobie poradzi - doda\'b3a i zaj\'ea\'b3a si\'ea rozmow\'b9
z panem Hurstem.
\par Powstrzymuj\'b9c si\'ea od patrzenia w prawo a\'bf do chwili, gdy sko\'f1czono je\'9c\'e6 \'9cniadanie. Harry, z niewys\'b3owion\'b9 elegancj\'b9 i swobod\'b9, bawi\'b3 rozmow\'b9 lady Dalrymple.
\par }\pard\plain \qj \fi709\li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\aspalpha\aspnum\faauto\adjustright\rin0\lin0\itap0 \fs24\lang1045\langfe1045\cgrid\langnp1045\langfenp1045 {W pewnej chwili uwag\'ea lady Dalrymple zaj\'ea\'b3a pani Moffat - pragn\'b9ca z ni\'b9
pom\'f3wi\'e6. Harry odwr\'f3ci\'b3 g\'b3ow\'ea... i napotka\'b3 \'b3agodne spojrzenie Lucindy. Popatrzy\'b3 na ni\'b9 pytaj\'b9co.
\par - C\'f3\'bf, moja droga. Pogoda jest niezachwycaj\'b9ca, pani nie wie nic o koniach, a je\'bfeli chodzi o to, o czym chcia\'b3bym z ni\'b9 rozmawia\'e6, jest to zapewne co\'9c, o czym pani rozmawia\'e6 nie chce.
\par By\'b3 to m\'9cciwy atak. \'8cwiadczy\'b3 o tym b\'b3ysk w oczach. Lucinda zadr\'bfa\'b3a, lecz nie da\'b3a tego pozna\'e6 po sobie - zareagowa\'b3a u\'9cmiechem.
\par - Ot\'f3\'bf myli si\'ea pan, panie Lester. Interesuj\'b9 mnie wie\'9cci dotycz\'b9ce Thistledown. Czy wci\'b9\'bf znajduje si\'ea w mie\'9ccie?
\par - Nie. Znajduje si\'ea w drodze do mojej stadniny.
\par - Ach tak. Stadnina jest w Berkshire, prawda? Harry pochyli\'b3 g\'b3ow\'ea, nie bardzo maj\'b9c odwag\'ea co\'9c powiedzie\'e6. Panny Pinkerton, dziwnie wra\'bfliwe na nastroje, spojrza\'b3y po sobie, a potem popatrzy\'b3
y na niego ze zmarszczonymi brwiami.
\par Lady Dalrymple zwr\'f3ci\'b3a si\'ea do Lucindy:
\par - Bardzo \'bfa\'b3uj\'ea, pani Babbacombe, \'bfe nie b\'eadzie pani mog\'b3a wzi\'b9\'e6 udzia\'b3u w tym ma\'b3ym przyj\'eaciu, kt\'f3re wydaj\'ea w przysz\'b3ym tygodniu. Jednak \'9cmiem twierdzi\'e6, \'bfe s\'b3usznie pani czyni, udaj\'b9c si\'ea
do miasta. Jest tam tyle do zobaczenia, a pani jest m\'b3oda i powinna pani cieszy\'e6 si\'ea \'bfyciem, bra\'e6 udzia\'b3 we wszystkich towarzyskich wydarzeniach. Czy pani pasierbica b\'eadzie tak\'bfe uczestniczy\'b3a w \'bfyciu towarzyskim?
\par - By\'e6 mo\'bfe - odrzek\'b3a Lucinda, ignoruj\'b9c napi\'eacie, jakim zareagowa\'b3 na te s\'b3owa siedz\'b9cy mi\'eadzy nimi Harry. -Zadecydujemy o tym, gdy ju\'bf b\'eadziemy w mie\'9ccie.
\par - To bardzo rozs\'b9dny plan. Lady Dalrymple skin\'ea\'b3a g\'b3ow\'b9 i zaj\'ea\'b3a si\'ea rozmow\'b9 z Em.
\par - Udaje si\'ea pani do Londynu? . Pytanie by\'b3o zadane spokojnym, oboj\'eatnym tonem.
\par - Tak. - Lucinda popatrzy\'b3a na Harry'ego. - Musz\'ea tam skontrolowa\'e6 cztery gospody, nie pami\'eata pan?
\par - Kt\'f3re mianowicie?
\par - Gospod\'ea Pod Kogutem w Hammersmith, Pod Jeleniem w Barnet, Pod Trzema \'8cwiecami na Great Dover Street i Pod Dzwonem w Wanstead.
\par - Skoro mowa o gospodzie Pod Dzwonem - wtr\'b9ci\'b3 si\'ea Pelham - to mog\'ea j\'b9 pani gor\'b9co poleci\'e6. To \'9cwietna gospoda. Cz\'easto si\'ea w niej zatrzymuj\'ea.
\par Harry kompletnie go zignorowa\'b3. Pelham nie zauwa\'bfy\'b3 tego na szcz\'ea\'9ccie, gdy\'bf w tej\'bfe chwili postawiono przed nim du\'bf\'b9 jab\'b3kow\'b9 tarte. Harry skorzysta\'b3 z tego, \'bfe biesiadnicy zaj\'eali si\'ea deserem, pochyli\'b3 si
\'ea w stron\'ea Lucindy i powiedzia\'b3 szeptem:
\par - Straci\'b3a pani chyba zmys\'b3y. To s\'b9 cztery najbardziej ucz\'easzczane gospody w ca\'b3ej Anglii. W\'b3a\'9cciwie to zajazdy znajduj\'b9ce si\'ea przy g\'b3\'f3wnych drogach.
\par Lucinda si\'eagn\'ea\'b3a po galaretk\'ea.
\par - Tak te\'bf mi m\'f3wiono.
\par - Moja droga pani Babbacombe, udawa\'e6 inspektora to pani mo\'bfe w gospodach na prowincji... - tu przerwa\'b3, by podzi\'eakowa\'e6 lady Dalrymple za \'9cmietank\'ea, kt\'f3r\'b9 mu poda\'b3a -ale w mie\'9ccie to si\'ea nie uda. Poza tym nie mo\'bfe si
\'ea pani tam pojawi\'e6 sama.
\par - Drogi panie Lester, nie chce mi pan z pewno\'9cci\'b9 powiedzie\'e6, \'bfe moje gospody to miejsca niebezpieczne?
\par Harry to w\'b3a\'9cnie pr\'f3bowa\'b3 jej powiedzie\'e6. Tu wtr\'b9ci\'b3 si\'ea Pelham Hurst, kt\'f3ry s\'b3ysza\'b3 tylko strz\'eapy ich rozmowy.
\par - Niebezpieczne? Ale\'bf sk\'b9d! Pod Dzwonem b\'eadzie pani tak bezpieczna jak tutaj. Szczerze pani polecam t\'ea gospod\'ea.
\par Widz\'b9c wzburzenie w oczach Harry'ego, Lucinda zachowa\'b3a niewzruszony wyraz twarzy i pospieszy\'b3a zapewni\'e6 pana Hursta:
\par - Jestem pewna, prosz\'ea pana, \'bfe pan Lester nie to mia\'b3 na my\'9cli.
\par - Pan Lester, jak pani dobrze wie, mia\'b3 na my\'9cli to, \'bfe nie ma pani w og\'f3le do\'9cwiadczenia, a tak\'bfe szansy na prze\'bfycie \'bfadnej ze swoich \'84
inspekcji" w tych gospodach bez co najmniej trzech nieprzyzwoitych propozycji i kilku pomniejszych zaczepek.
\par Wyg\'b3osiwszy to wyja\'9cnienie przez zaci\'9cni\'eate z\'eaby, Harry zaatakowa\'b3 s\'b3odki sos, kt\'f3ry w\'b3a\'9cnie pojawi\'b3 si\'ea przed nim na stole.
\par - Czy chcia\'b3by pan troch\'ea \'9cmietanki? - zapyta\'b3a z niewinn\'b9 min\'b9 Lucinda.
\par Przez chwil\'ea Harry nie widzia\'b3 niczego poza jej ustami, dojrza\'b3ymi i pe\'b3nymi, prosz\'b9cymi si\'ea wprost o poca\'b3unki. Nie s\'b3ysza\'b3 te\'bf nic, by\'b3 kompletnie nie\'9cwiadomy rozm\'f3w tocz\'b9cych si\'ea naoko\'b3o. Jednak szybko si
\'ea opanowa\'b3. Spojrza\'b3 na ni\'b9 zmru\'bfonymi oczami i odrzek\'b3:
\par - Nie, dzi\'eakuj\'ea.
\par Lucinda po prostu si\'ea u\'9cmiechn\'ea\'b3a.
\par - Od \'9cmietanki si\'ea tyje - doda\'b3, ale ona u\'9cmiecha\'b3a si\'ea nadal.
\par Wygl\'b9da\'b3a jak kot, kt\'f3ry dobra\'b3 si\'ea do w\'b3a\'9cciwej miski.
\par Kln\'b9c w my\'9clach, Harry zabra\'b3 si\'ea do deseru. Je\'bfeli ona chce pakowa\'e6 si\'ea w k\'b3opoty, to nie jego sprawa. Ostrzeg\'b3 j\'b9 i dosy\'e6.
\par - Dlaczego Mabberly nie mo\'bfe skontrolowa\'e6 tych gosp\'f3d? Przecie\'bf powinien jako\'9c zarobi\'e6 na swoje uposa\'bfenie.
\par - Jak ju\'bf panu m\'f3wi\'b3am, pan Mabberly nie ma w\'b3a\'9cciwych kwalifikacji do przeprowadzania dochodzenia.
\par Lucinda m\'f3wi\'b3a cicho, by\'b3a zadowolona, \'bfe Heather odwr\'f3ci\'b3a uwag\'ea pana Hursta.
\par Czeka\'b3a na dalsze uwagi, ale jej s\'b9siad tylko prychn\'b9\'b3 i zamilk\'b3.
\par Harry przetrwa\'b3 reszt\'ea wieczoru, udaj\'b9c, \'bfe si\'ea dobrze bawi. W istocie jednak by\'b3 ponuro zamy\'9clony. Panowie sp\'eadzili niewiele czasu nad portwajnem, z czego by\'b3 zadowolony, bo nie stanowi\'b3 dzisiaj dobrej kompanii. Gdy udali si
\'ea do salonu, okaza\'b3o si\'ea, \'bfe zamiast pogaw\'eadki, kt\'f3ra by\'b3a czym\'9c zwyczajnym podczas przyj\'ea\'e6 u Em i kt\'f3r\'b9 on mia\'b3 zamiar wykorzysta\'e6 do w\'b3asnych cel\'f3w, towarzystwo mia\'b3o si\'ea odda\'e6 s\'b3u
chaniu muzyki w wykonaniu pani i panny Babbacombe.
\par Harry siedzia\'b3 na krze\'9cle w k\'b9cie pokoju, nieporuszony tym, co uzna\'b3 za doskona\'b3y wyst\'eap. Gdy umilk\'b3y oklaski, podano herbat\'ea. Harry, z\'b3y i niezadowolony, by\'b3 jedn\'b9 z ostatnich os\'f3b, kt\'f3re podesz\'b3y, by wzi\'b9\'e6
sobie fili\'bfank\'ea.
\par - Tak, oczywi\'9ccie - powiedzia\'b3a Em do lady Dalrymple, gdy si\'ea zbli\'bfa\'b3 - b\'eadziemy tam. Poszukam pani. Przyjemnie b\'eadzie znowu sk\'b3ada\'e6 wizyty.
\par Harry zamar\'b3 w bezruchu z r\'eak\'b9 wyci\'b9gni\'eat\'b9 po fili\'bfank\'ea. Em podnios\'b3a na niego wzrok i zmarszczy\'b3a brwi.
\par - A, jeste\'9c!
\par - Czy zamierzasz pojecha\'e6 do miasta, droga ciociu?
\par - Nie zamierzam, tylko jad\'ea. Jad\'ea tam z Lucind\'b9 i Heather. Fergus uda si\'ea tam ju\'bf jutro, by przygotowa\'e6 Hallows House. Cudownie b\'eadzie rzuci\'e6 si\'ea znowu w wir towarzyskiego \'bfycia. Wprowadz\'ea Lucind\'ea
i Heather w towarzyskie kr\'eagi. B\'ead\'ea si\'ea \'9cwietnie bawi\'b3a. Tego mi w\'b3a\'9cnie potrzeba.
\par Mia\'b3a a\'bf tyle tupetu, \'bfeby si\'ea do niego u\'9cmiechn\'b9\'e6.
\par Harry zmusi\'b3 si\'ea do wypowiedzenia paru banalnych frazes\'f3w. W obecno\'9cci lady Dalrymple nie m\'f3g\'b3 powiedzie\'e6 ciotce prawdy w oczy.
\par Nast\'eapnie wycofa\'b3 si\'ea. Nawet rozmowa z panem Moffatem na temat melioracji by\'b3a czym\'9c lepszym ni\'bf zastanawianie si\'ea nad paj\'eaczyn\'b9, w kt\'f3r\'b9 poczu\'b3 si\'ea schwytany. Jedyn\'b9 osob\'b9, z kt\'f3r\'b9 m\'f3g\'b3
by porozmawia\'e6 otwarcie, by\'b3 w\'b3asny brat.
\par - Ciotka oszala\'b3a. Wszystkie one oszala\'b3y - warkn\'b9\'b3, natkn\'b9wszy si\'ea na Geralda przy oknie.
\par Heather Babbacombe rozmawia\'b3a z pani\'b9 Moffat. Gerald, z u\'9cmiechem na twarzy, nie spuszcza\'b3 z niej oka.
\par - Dlaczego? - zapyta\'b3 brata. - Nie ma nic z\'b3ego w tym, \'bfe chc\'b9 pojecha\'e6 do Londynu. B\'ead\'ea m\'f3g\'b3 pokaza\'e6 Heather miasto.
\par Harry \'bfachn\'b9\'b3 si\'ea.
\par - Podczas gdy londy\'f1scy rozpustnicy b\'ead\'b9 pokazywali pani Babbacombe swoje zbiory rycin.
\par Gerald u\'9cmiechn\'b9\'b3 si\'ea szeroko.
\par - No c\'f3\'bf, tym mo\'bfesz zaj\'b9\'e6 si\'ea ty. Nikt si\'ea do niej nie zbli\'bfy, kiedy ty b\'eadziesz w pobli\'bfu.
\par Harry popatrzy\'b3 na niego przeci\'b9gle, a jego spojrzenie m\'f3wi\'b3o samo za siebie.
\par - Na wypadek gdyby umkn\'ea\'b3o to twojej rozproszonej w\'b3adzy sadzenia, drogi bracie, przypominam ci, \'bfe jestem obecnie g\'b3\'f3wnym po\'9cr\'f3d braci Lester\'f3w celem dzia\'b3a\'f1 swat\'f3
w i swatek. Po stracie Jacka na rzecz panny Winterton podwoj\'b9 oni wysi\'b3ki i skieruj\'b9 wszystkie ataki na twego obecnego rozm\'f3wc\'ea.
\par - Wiem. - Gerald pos\'b3a\'b3 mu beztroski u\'9cmiech. - Nie masz poj\'eacia, jaki ci jestem za to wdzi\'eaczny. Bo dzi\'eaki temu mo\'bfe zapomn\'b9 o mnie. Dobrze by si\'ea sta\'b3o, gdyby tak by\'b3o - nie mog\'ea si\'ea przecie\'bf r\'f3wna\'e6 z tob
\'b9, je\'bfeli chodzi o do\'9cwiadczenie.
\par By\'b3o jasne, \'bfe m\'f3wi szczerze. Harry powstrzyma\'b3 si\'ea od wypowiedzenia ostrych s\'b3\'f3w, kt\'f3re cisn\'ea\'b3y mu si\'ea na usta Powr\'f3ci\'b3 do bezpiecznej rozmowy z sir Henrym, unikaj\'b9c starannie swojej syreny. Tej, kt\'f3ra mog\'b3
a zwabi\'e6 go na ska\'b3y.
\par Go\'9ccie zacz\'eali si\'ea \'bfegna\'e6. Harry i Gerald, jako cz\'b3onkowie rodziny, zostali troch\'ea d\'b3u\'bfej. Em wysz\'b3a na werand\'ea, by pomacha\'e6 odje\'bfd\'bfaj\'b9cym na do widzenia. Gera
ld i Heather flirtowali przy drzwiach salonu. Harry, w cieniu, przy drzwiach frontowych, znalaz\'b3 si\'ea tu\'bf obok swej pokusy. Zauwa\'bfy\'b3, \'bfe ciotka nie spieszy si\'ea z powrotem.
\par - Czy zobaczymy pana w Londynie, panie Lester?
\par Lucinda spojrza\'b3a na niego z wyrazem szczero\'9cci na twarzy. Harry nie wiedzia\'b3, czy to szczero\'9c\'e6 prawdziwa, czy udawana.
\par - Nie planuj\'ea ponownej wizyty w stolicy w tym sezonie.
\par - Szkoda - odrzek\'b3a, u\'9cmiechaj\'b9c si\'ea jednak nieznacznie. - My\'9cla\'b3am, \'bfe b\'ead\'ea mog\'b3a sp\'b3aci\'e6 panu d\'b3ug, tak jak si\'ea um\'f3wili\'9cmy.
\par Zastanawia\'b3 si\'ea przez chwil\'ea, ale przypomnia\'b3 sobie:
\par - M\'f3wi pani o walcu?
\par Lucinda potwierdzi\'b3a skinieniem g\'b3owy.
\par - Tak, ale skoro nie b\'eadzie pana w mie\'9ccie, to teraz si\'ea po\'bfegnamy.
\par Wyci\'b9gn\'ea\'b3a r\'eak\'ea. Harry uj\'b9\'b3 j\'b9, u\'9ccisn\'b9\'b3... i nie wypu\'9cci\'b3 z u\'9ccisku. Patrzy\'b3 w jej otwart\'b9 twarz, w jej oczy, kt\'f3re -m\'f3g\'b3by przysi\'b9c - nie potrafi\'b3y k\'b3ama\'e6.
\par \'afegna\'b3a si\'ea z nim, wi\'eac by\'e6 mo\'bfe ucieczka jest jeszcze mo\'bfliwa?
\par Lucinda u\'9cmiechn\'ea\'b3a si\'ea.
\par - Mo\'bfe pan by\'e6 pewien, \'bfe ta\'f1cz\'b9c w salach balowych Londynu, b\'ead\'ea o panu my\'9cla\'b3a.
\par Palce Harry'ego zacisn\'ea\'b3y si\'ea na jej d\'b3oni. Ogarn\'b9\'b3 go gniew i tak wielkie po\'bf\'b9danie, \'bfe omal nie straci\'b3 panowania nad sob\'b9. Lucinda patrzy\'b3a na niego z rozchylonymi z lekka wargami. Zmusi\'b3 si\'ea do tego, by wypu
\'9cci\'e6 jej d\'b3o\'f1 ze swojej d\'b3oni, i sk\'b3oni\'b3 si\'ea z ch\'b3odnym wyrazem twarzy.
\par - Dobranoc, pani Babbacombe.
\par To powiedziawszy, wyszed\'b3, nie zauwa\'bfaj\'b9c rozczarowania w oczach Lucindy.
\par Stan\'ea\'b3a na najwy\'bfszym stopniu przed frontowymi drzwiami i patrzy\'b3a, jak odje\'bfd\'bfa. Modli\'b3a si\'ea o to, by Em mia\'b3a racj\'ea.
\par }\pard\plain \s2\qc \li0\ri0\sb100\sa100\sbauto1\saauto1\sl360\slmult1\keepn\pagebb\nowidctlpar\aspalpha\aspnum\faauto\outlinelevel1\adjustright\rin0\lin0\itap0 \b\caps\fs24\lang1033\langfe1045\kerning32\cgrid\langnp1033\langfenp1045 {
\lang1045\langfe1045\langnp1045 ROZDZIA\'a3 SZ\'d3STY
\par }\pard\plain \qj \fi709\li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\aspalpha\aspnum\faauto\adjustright\rin0\lin0\itap0 \fs24\lang1045\langfe1045\cgrid\langnp1045\langfenp1045 {Modli\'b3a si\'ea wci\'b9\'bf, kiedy, dziesi\'ea\'e6 dni p\'f3\'9f
niej, wraz z Em i Heather, wchodzi\'b3a do sali balowej w rezydencji lady Haverbuck. Ten bal by\'b3 pierwszym, na kt\'f3ry przyj\'ea\'b3y zaproszenie. Przeprowadzka do Hallows House, na Audley Street, zaj\'ea\'b3a im cztery dni. Kilka dni nast\'eapnych up
\'b3yn\'ea\'b3o na wizytach u modystek i w magazynach m\'f3d. Poprzedniego wieczoru Em wyda\'b3a przyj\'eacie maj\'b9ce na celu przedstawienie obu pa\'f1 Babbacombe eleganckiemu towarzystwu. Zjawi\'b3o si\'ea wiele os\'f3b, by\'b3a jednak jedna, kt\'f3
ra nie zareagowa\'b3a na zaproszenie.
\par Lucinda wypisa\'b3a je w\'b3asnor\'eacznie, na bia\'b3ej karcie z poz\'b3acanymi brzegami, i wys\'b3a\'b3a do mieszkania Harry'ego przy Half Moon Street. Jednak podczas przyj\'eacia na pr\'f3\'bfno wypatrywa\'b3a jego okrytej z\'b3ocistymi puklami g\'b3
owy.
\par - Musisz mu pozwoli\'e6 odej\'9c\'e6, je\'bfeli chcesz, \'bfeby wr\'f3ci\'b3 - powiedzia\'b3a Em. - On do z\'b3udzenia przypomina swoje konie - mo\'bfna doprowadzi\'e6 go do wodopoju, ale nie mo\'bfesz go zmusi\'e6, \'bfeby pi\'b3.
\par Pozwoli\'b3a mu wi\'eac odej\'9c\'e6, bez szemrania, nie daj\'b9c najmniejszego znaku, \'bfe go potrzebuje.
\par A on jeszcze nie wr\'f3ci\'b3.
\par Teraz, elegancko ubrana w b\'b3\'eakitn\'b9 sukni\'ea z po\'b3yskliwego jedwabiu, z w\'b3osami u\'b3o\'bfonymi kunsztownie, sta\'b3a u wej\'9ccia do sali balowej i rozgl\'b9da\'b3a si\'ea wok\'f3\'b3.
\par Nie przyby\'b3y ani zbyt wcze\'9cnie, ani za p\'f3\'9fno. Sala by\'b3a ju\'bf pe\'b3na, lecz jeszcze nie zat\'b3oczona. Eleganccy d\'bfentelmeni prowadzili konwersacj\'ea z modnie ubranymi matronami, maj\'eatne wdowy i przyzwoitki siedzia\'b3y pod \'9c
cianami. Ich podopieczne, przewa\'bfnie bardzo m\'b3ode debiutantki, mo\'bfna by\'b3o \'b3atwo rozpozna\'e6 po jasnych sukniach w pastelowych odcieniach. By\'b3y wsz\'eadzie. Odwa\'bfniejsze rozmawia\'b3y ju\'bf z zakochanymi m\'b3odzie\'f1
cami, a bardziej nie\'9cmia\'b3e trzyma\'b3y si\'ea innych dziewcz\'b9t.
\par - Popatrz! - Heather chwyci\'b3a Lucind\'ea za r\'eak\'ea w d\'b3ugiej r\'eakawiczce. - Tam jest panna Morley i jej siostra. Czy mog\'ea do nich podej\'9c\'e6?
\par Lucinda u\'9cmiechn\'ea\'b3a si\'ea do weso\'b3ych panien Morley.
\par - Oczywi\'9ccie, ale gdy ju\'bf z nimi porozmawiasz, wr\'f3\'e6 do nas.
\par Heather rozpromieni\'b3a si\'ea ca\'b3a.
\par - B\'eadziemy tam - powiedzia\'b3a do niej Em, wskazuj\'b9c d\'b3oni\'b9, w kt\'f3rej trzyma\'b3a lorgnon, kanap\'ea stoj\'b9c\'b9 pod \'9ccian\'b9.
\par Heather dygn\'ea\'b3a i oddali\'b3a si\'ea. W jasnej turkusowej sukience z mu\'9clinu i ze z\'b3otymi lokami upi\'eatymi wysoko wygl\'b9da\'b3a jak zjawisko.
\par - \'8cliczna sukienka, chocia\'bf to ja j\'b9 wybiera\'b3am - oznajmi\'b3a Em i posz\'b3a przodem w stron\'ea szezlonga.
\par Lucinda pod\'b9\'bfy\'b3a za ni\'b9. Ju\'bf mia\'b3a p\'f3j\'9c\'e6 za przyk\'b3adem Em i usi\'b9\'9c\'e6 na brokatowym siedzeniu, gdy ko\'b3o niej pojawi\'b3 si\'ea m\'b3ody pan Hollingsworth w towarzystwie starszego, daleko bardziej eleganckiego d\'bf
entelmena.
\par - Ach, pani Babbacombe, jak mi\'b3o spotka\'e6 pani\'b9 znowu.
\par Pan Hollingsworth a\'bf si\'ea zasapa\'b3 z podniecenia.
\par Lucinda wypowiedzia\'b3a kilka grzecznych s\'b3\'f3w powitania.
\par Pozna\'b3y pana Hollingswortha poprzedniego wieczoru.
\par - Pozwoli pani, \'bfe przedstawi\'ea mojego kuzyna, lorda Ruthvena.
\par Elegancki d\'bfentelmen, ciemnow\'b3osy i przystojny, sk\'b3oni\'b3 si\'ea z gracj\'b9.
\par - Poczytuj\'ea sobie za zaszczyt by\'e6 przedstawionym pani.
\par Lucinda dygn\'ea\'b3a, podnios\'b3a wzrok i napotka\'b3a jego spojrzenie.
\par Wkr\'f3tce zauwa\'bfy\'b3a, \'bfe jego lordowska mo\'9c\'e6 nie jest jedynym d\'bfentelmenem, kt\'f3ry pragnie towarzystwa kobiet bardziej dojrza\'b3ych. Zacz\'eali do nich podchodzi\'e6 inni, jemu podobni, kt\'f3
rzy bez wahania prosili Ruthvena, by ich jej przedstawi\'b3. Jego lordowska mo\'9c\'e6, rozbawiony, spe\'b3nia\'b3 ich \'bfyczenia. Lucinda pr\'f3bowa\'b3a si\'ea wycofa\'e6, jednak Em powstrzyma\'b3a j\'b9 ruchem d\'b3oni.
\par - Ja b\'ead\'ea uwa\'bfa\'b3a na Heather. Baw si\'ea. Przecie\'bf po to s\'b9 bale.
\par Lucinda, doszed\'b3szy do wniosku, \'bfe Em wie wi\'eacej o tym, jak nale\'bfy uwa\'bfa\'e6 na m\'b3ode dziewcz\'eata, da\'b3a za wygran\'b9 i u\'9cmiechn\'ea\'b3a si\'ea do swego przysz\'b3ego dworu. Wkr\'f3tce siedzia\'b3a otoczona przez ca\'b3\'b9 grup
\'ea d\'bfentelmen\'f3w, kt\'f3rych oceni\'b3a jako r\'f3wie\'9cnik\'f3w Harry'ego Lestera. Wszyscy co do jednego byli niewys\'b3owienie czaruj\'b9cy. Nie widzia\'b3a nic z\'b3ego w tym, \'bfe przebywa w ich towarzystwie.
\par A potem zagra\'b3a muzyka.
\par - Czy mog\'ea prosi\'e6 o pani pierwszego kotyliona, droga pani?
\par Lucinda odwr\'f3ci\'b3a si\'ea i ujrza\'b3a przed sob\'b9 rami\'ea lorda Ruthvena.
\par - Oczywi\'9ccie, milordzie. B\'ead\'ea zachwycona.
\par Lord Ruthven u\'9cmiechn\'b9\'b3 si\'ea.
\par - Nie, moja droga, to ja jestem zachwycony. Pani musi znale\'9f\'e6 inny przymiotnik.
\par Lucinda spojrza\'b3a na niego pytaj\'b9co.
\par - Nic mi nie przychodzi do g\'b3owy. Co by pan zasugerowa\'b3?
\par Jego lordowska mo\'9c\'e6 pospieszy\'b3 z pomoc\'b9:
\par - Nie posiadaj\'b9ca si\'ea z rado\'9cci? Podekscytowana? Uszcz\'ea\'9cliwiona?
\par Lucinda roze\'9cmia\'b3a si\'ea. Gdy rozpocz\'eali ju\'bf taniec, zapyta\'b3a:
\par - A mo\'bfe \'84pod takim wra\'bfeniem, \'bfe nie mam s\'b3\'f3w, by to wyrazi\'e6"?
\par Lord Ruhtven by\'b3 zachwycony.
\par W miar\'ea up\'b3ywu wieczoru Lucinda przekona\'b3a si\'ea, \'bfe ma ogromne powodzenie. Jako matrona, nie mia\'b3a karnetu i mog\'b3a wybiera\'e6, kogo chcia\'b3a, spo\'9cr\'f3d zapalonych tancerzy. W pewnej chwili ich nadmierny zapa\'b3 obudzi\'b3
jej wrodzon\'b9 ostro\'bfno\'9c\'e6. Lord Ruthven wygl\'b9da\'b3 na zbyt dobrodusznego i leniwego, by stanowi\'e6 jakie\'9c zagro\'bfenie, ale niekt\'f3rzy d\'bfentelmeni budzili jej niepok\'f3j.
\par Do tych ostatnich nale\'bfa\'b3 lord Craven, kt\'f3ry wszed\'b3 do sali balowej sp\'f3\'9fniony, zlustrowa\'b3 pole z wysoko\'9cci schod\'f3w, a potem zdecydowanym krokiem podszed\'b3
do Lucindy. Zmusiwszy pana Satterly'ego do dokonania prezentacji, jego lordowska mo\'9c\'e6 pochyli\'b3 si\'ea nad d\'b3oni\'b9 Lucindy. W tej samej chwili rozleg\'b3y si\'ea pierwsze takty walca.
\par - Droga pani Babbacombe, mam nadziej\'ea, \'bfe zlituje si\'ea pani nad sp\'f3\'9fnionym i zaszczyci go, przyjmuj\'b9c zaproszenie do walca?
\par Lucinda spojrza\'b3a mu w twarz i dosz\'b3a do wniosku, \'bfe lepiej by zrobi\'b3a, gdyby zlitowa\'b3a si\'ea nad kim\'9c innym, po czym popatrzy\'b3a pytaj\'b9cym wzrokiem na d\'bfentelmen\'f3w stoj\'b9cych naoko\'b3o.
\par Ci natychmiast pospieszyli jej na ratunek, twierdz\'b9c, \'bfe propozycja lorda Cravena jest oburzaj\'b9ca, arogancka i niesprawiedliwa i przedstawiaj\'b9c jej liczne inne mo\'bfliwo\'9cci. Lucinda wycofa\'b3a d\'b3o\'f1 z u\'9ccisku palc\'f3
w lorda i powiedzia\'b3a:
\par - Obawiam si\'ea, \'bfe b\'eadzie pan musia\'b3 poszuka\'e6 innej partnerki. , Jego lordowska mo\'9c\'e6 przybra\'b3 natychmiast obra\'bfon\'b9 min\'ea.
\par - Zastan\'f3wmy si\'ea teraz - powiedzia\'b3a Lucinda i ju\'bf mia\'b3a poda\'e6 r\'eak\'ea panu Amberly'emu, kt\'f3ry, podobnie jak lord Ruthven, by\'b3 bardziej sk\'b3onny do zabawy ni\'bf uwodzenia, gdy us\'b3ysza\'b3a za sob\'b9 jaki\'9c ruch.
\par D\'b3ugie silne palce obj\'ea\'b3y jej rami\'ea w miejscu, gdzie by\'b3o nagie, tu\'bf nad r\'eakawiczk\'b9.
\par - S\'b9dz\'ea, droga pani, \'bfe to m\'f3j walc.
\par Lucinda wstrzyma\'b3a oddech. Odwr\'f3ci\'b3a si\'ea i stan\'ea\'b3a twarz\'b9 w twarz z Harrym. Ich oczy si\'ea spotka\'b3y. Wargi Harry'ego wygi\'ea\'b3y si\'ea w u\'9cmiechu, kt\'f3ry zamieni\'b3 si\'ea w nieznaczny grymas, nie daj\'b9cy si\'ea zauwa
\'bfy\'e6, gdy\'bf Harry si\'ea uk\'b3oni\'b3.
\par Po chwili wyprostowa\'b3 si\'ea z kamiennym wyrazem twarzy.
\par - Zaraz, Lester! To nie w porz\'b9dku.
\par Pan Amberly mia\'b3 kwa\'9cn\'b9 min\'ea. Inni go poparli.
\par Harry popatrzy\'b3 na nich wynio\'9cle, po czym skierowa\'b3 wzrok na Lucind\'ea.
\par - Przypominam, droga pani, \'bfe jest mi pani winna walca. Jestem tutaj, \'bfeby odzyska\'e6 d\'b3ug.
\par - Rzeczywi\'9ccie, panie Lester. - Lucinda, rozkoszuj\'b9c si\'ea d\'9fwi\'eakiem jego g\'b3osu, da\'b3a za wygran\'b9 i u\'9cmiechn\'ea\'b3a si\'ea z zachwytem. - Zawsze sp\'b3acam swoje d\'b3ugi. M\'f3j pierwszy walc w stolicy nale\'bfy do pana.
\par Harry pow\'9cci\'b9gn\'b9\'b3 u\'9cmiech tryumfu. Eleganckim gestem uj\'b9\'b3 jej d\'b3o\'f1 i umie\'9cci\'b3 j\'b9 na swoim r\'eakawie.
\par Lucinda poszuka\'b3a wzrokiem Em, lecz jej mentork\'ea zas\'b3aniali stoj\'b9cy w pobli\'bfu d\'bfentelmeni.
\par - Panowie - powiedzia\'b3a i skin\'b9wszy g\'b3ow\'b9 swoim rozczarowanym rycerzom, da\'b3a si\'ea poprowadzi\'e6 do ta\'f1ca.
\par Harry milcza\'b3, dop\'f3ki nie porwa\'b3 ich wir walca, lecz gdy to si\'ea sta\'b3o, spojrza\'b3 w b\'b3\'eakitne oczy Lucindy i powiedzia\'b3:
\par - Wiem, droga pani, \'bfe pani nie ma do\'9cwiadczenia, je\'bfeli chodzi o wielki \'9cwiat. Obawiam si\'ea, \'bfe musz\'ea pani\'b9 ostrzec, \'bfe wielu z d\'bfentelmen\'f3w, kt\'f3rzy tak zabiegaj\'b9 o pani u\'9cmiechy, nale\'bfy traktowa\'e6 z wielk
\'b9 ostro\'bfno\'9cci\'b9.
\par Lucinda zmarszczy\'b3a brwi.
\par - To si\'ea rozumie samo przez si\'ea.
\par Harry popatrzy\'b3 na ni\'b9 z pow\'b9tpiewaniem.
\par - Ja nie mam siedmiu lat. Nie widz\'ea powodu, dla kt\'f3rego nie mia\'b3abym cieszy\'e6 si\'ea ich towarzystwem. Nie jestem tak niedo\'9cwiadczona, by da\'e6 si\'ea zwie\'9c\'e6 ich czarowi.
\par Harry przez ca\'b3\'b9 minut\'ea zastanawia\'b3 si\'ea, czy nie przestraszy\'e6 jej jakim\'9c bardziej jednoznacznym ostrze\'bfeniem, ale rozmy\'9cli\'b3 si\'ea. Wiedzia\'b3, przypominaj\'b9c sobie jej rozmow\'ea z Jakiem Blountem Pod Zielon\'b9 G\'easi
\'b9, \'bfe Lucind\'ea trudno przestraszy\'e6.
\par - Czy co\'9c jest nie w porz\'b9dku? Lucinda spojrza\'b3a na niego poirytowana.
\par - O co chodzi?
\par - Jak pan zapewne wie - odrzek\'b3a - nie mam wielkiego do\'9cwiadczenia, je\'bfeli chodzi o ta\'f1czenie walca. Charles nie ta\'f1czy\'b3. Pobiera\'b3am lekcje, ale w pe\'b3nej ludzi sali balowej to co innego.
\par Harry nie m\'f3g\'b3 si\'ea powstrzyma\'e6, u\'9cmiechn\'b9\'b3 si\'ea szeroko.
\par - Niech si\'ea pani po prostu odpr\'ea\'bfy.
\par Spojrzenie, jakim go obrzuci\'b3a, \'9cwiadczy\'b3o, \'bfe uwa\'bfa jego dobry humor za co\'9c nie na miejscu.
\par Harry, powstrzymuj\'b9c si\'ea od \'9cmiechu, przyci\'b9gn\'b9\'b3 j\'b9 do siebie i zacz\'b9\'b3 prowadzi\'e6 tak, \'bfe ona, czuj\'b9c si\'ea teraz pewnie, wykonywa\'b3a skomplikowane obroty bez najmniejszego b\'b3\'eadu. Odpr\'ea\'bfy\'b3a si\'ea i u
\'9cwiadomi\'b3a sobie, \'bfe poddaje si\'ea ca\'b3a zmys\'b3om. Jego twarde uda styka\'b3y si\'ea z jej udami, gdy wirowali po sali, czu\'b3a ciep\'b3o jego cia\'b3a, bij\'b9c\'b9 od niego si\'b3\'ea. Powsta\'b3o w niej jakie\'9c dziwne napi\'ea
cie. Spojrza\'b3a spod rz\'eas na Harry'ego i zobaczy\'b3a, \'bfe ta\'f1czy bez u\'9cmiechu.
\par Harry usi\'b3owa\'b3 nie my\'9cle\'e6 o tym, \'bfe trzyma w ramionach najwdzi\'eaczniejsz\'b9 istot\'ea, jak\'b9 w \'bfyciu spotka\'b3, nie chcia\'b3 zaprz\'b9ta\'e6 sobie uwagi jej kr\'b9g\'b3ymi kszta\'b3tami, g\'b3adko\'9cci\'b9 jej plec\'f3w, wdzi\'ea
czn\'b9 szyj\'b9, kt\'f3r\'b9 ods\'b3ania\'b3a nowa fryzura, chcia\'b3 natomiast pami\'eata\'e6 o tym, co go przywiod\'b3o do Londynu.
\par - Kiedy planuje pani odwiedzi\'e6 gospody?
\par Lucinda ockn\'ea\'b3a si\'ea i powiedzia\'b3a:
\par - Zamierza\'b3am zacz\'b9\'e6 jutro od gospody Pod Kogutem w Hammersmith.
\par Harry nie zada\'b3 sobie trudu, by zapyta\'e6, czy zapewni\'b3a sobie odpowiedni\'b9 opiek\'ea. Ta przekl\'eata kobieta by\'b3a tak nieracjonalnie pewna siebie, tak nie\'9cwiadoma prawdziwych niebezpiecze\'f1stw, tak uparta...
\par - Przyjad\'ea po pani\'b9 o dziewi\'b9tej. Niech si\'ea pani nie obawia - doda\'b3 - pojedziemy moj\'b9 kariolk\'b9 i b\'eadzie z nami Dawlish. Zostan\'b9 zachowane wszelkie zasady przyzwoito\'9cci.
\par Lucinda, uszcz\'ea\'9cliwiona, omal si\'ea nie roze\'9cmia\'b3a. Przypomnia\'b3y jej si\'ea s\'b3owa Em. Popatrzy\'b3a na Harry'ego uwa\'bfnie, a potem wyrazi\'b3a z wdzi\'eakiem zgod\'ea:
\par - Dzi\'eakuj\'ea panu. Jestem pewna, \'bfe pa\'f1skie towarzystwo uczyni przeja\'bfd\'bfk\'ea bardziej interesuj\'b9c\'b9.
\par Harry nie m\'f3g\'b3 nic wywnioskowa\'e6 z pogodnego wyrazu twarzy Lucindy. Przyci\'b9gn\'b9\'b3 j\'b9 mocniej do siebie i postanowi\'b3 cieszy\'e6 si\'ea ta\'f1cem.
\par Gdy muzyka umilk\'b3a, odprowadzi\'b3 Lucind\'ea na miejsce, gdzie czeka\'b3 na ni\'b9 niecierpliwie ca\'b3y jej dw\'f3r. Napotkawszy wyczekuj\'b9ce spojrzenia d\'bfentelmen\'f3w, zesztywnia\'b3 i zamiast pu\'9cci\'e6 r\'eak\'ea swej \'9c
licznej partnerki i sk\'b3oni\'e6 si\'ea elegancko, jak wymaga\'b3 tego zwyczaj, po\'b3o\'bfy\'b3 d\'b3o\'f1 na jej d\'b3oni, nie uwalniaj\'b9c jej wcale.
\par Lucinda udawa\'b3a, \'bfe nie zauwa\'bfy\'b3a, \'bfe co\'9c jest nie tak. Wsparta na ramieniu Harry'ego gaw\'eadzi\'b3a z r\'f3\'bfnymi osobami. Mia\'b3a ochot\'ea spojrze\'e6 na niego, lecz nie mog\'b3a, stoj\'b9c tak blisko, gdy\'bf
jej zainteresowanie by\'b3oby zbyt oczywiste dla otoczenia. Odpr\'ea\'bfy\'b3a si\'ea troch\'ea, gdy podesz\'b3a do nich pani Burnham wsparta na ramieniu pana Courtneya. Wymieni\'b3y kilka uprzejmych zda\'f1, po czym pani Burnham wzi\'ea\'b3
a na cel pana Amberly'ego.
\par Lucinda nie zauwa\'bfy\'b3a tego, gdy\'bf zaton\'ea\'b3a w spojrzeniu Harry'ego. Patrzy\'b3 na ni\'b9 z nieprzeniknionym, coraz bardziej nieprzyst\'eapnym wyrazem twarzy, zaciskaj\'b9c przy tym usta. Lucinda poczu\'b3a nagle, \'bfe trudno jej oddycha\'e6.
\par D\'9fwi\'eak skrzypiec wybawi\'b3 j\'b9 - nie mia\'b3a poj\'eacia, od czego. Podszed\'b3 pan Amberly i poprosi\'b3 j\'b9 do kadryla. Spojrzawszy na Harry'ego, wysun\'ea\'b3a delikatnie r\'eak\'ea spod jego ramienia. On na chwil\'ea przytrzyma\'b3 j\'b9,
a potem pu\'9cci\'b3.
\par - Nie podzi\'eakowa\'b3am panu jeszcze za walca - powiedzia\'b3a. - Ta\'f1czy\'b3o mi si\'ea z panem doskonale.
\par Harry z kamienn\'b9 twarz\'b9 sk\'b3oni\'b3 si\'ea w milczeniu.
\par Gdy kadryl si\'ea sko\'f1czy\'b3 i Lucinda wr\'f3ci\'b3a na miejsce, ku swemu rozczarowaniu, nie zasta\'b3a tam Harry'ego. Rozejrza\'b3a si\'ea, szukaj\'b9c wzrokiem Heather. Jej pasierbica rozmawia\'b3a w\'b3a\'9cnie z Geraldem, pannami Morley i jakimi
\'9c dwoma m\'b3odzie\'f1cami. Wygl\'b9da\'b3o na to, \'bfe jest bardzo zadowolona. Lucinda wr\'f3ci\'b3a do swoich rycerzy. Rozmawia\'b3a te\'bf z pani\'b9 Burnham, ale nie bawi\'b3a si\'ea ju\'bf tak dobrze jak przedtem.
\par Po jakim\'9c czasie rozleg\'b3y si\'ea ponownie d\'9fwi\'eaki walca. Lucinda drgn\'ea\'b3a. Ta\'f1czy\'b3a ju\'bf ze wszystkimi cz\'b3onkami swojego dworu, z kt\'f3rymi taniec wydawa\'b3 jej si\'ea bezpieczny. Nie spodziewa\'b3a si\'ea kolejnego walca.
\par Podnios\'b3a oczy i napotka\'b3a spojrzenie lorda Ruthvena.
\par - No i co, moja droga - zapyta\'b3 - kt\'f3rego z nas zaszczyci pani drugim ta\'f1cem?
\par Lucinda popatrzy\'b3a na sw\'f3j dw\'f3r. Jej wzrok pad\'b3 na uwodzicielskiego eleganta o kilka lat starszego od niej, lecz z pewno\'9cci\'b9 daleko bardziej do\'9cwiadczonego. By\'e6 mo\'bfe ma on na my\'9cli co\'9c nieprzystojnego, jednak b\'eadzie mo
\'bfna sobie z nim poradzi\'e6. Z pogodnym u\'9cmiechem powiedzia\'b3a:
\par - Mo\'bfe pana Ellerby?
\par Podczas ta\'f1ca pan Ellerby zachowywa\'b3 si\'ea bez zarzutu.
\par Jednak odprowadzaj\'b9c Lucind\'ea, powiedzia\'b3:
\par - Nie s\'b9dzi pani, pani Babbacombe, \'bfe jest tu niezmiernie duszno?
\par Lucinda popatrzy\'b3a na niego z u\'9cmiechem.
\par - Rzeczywi\'9ccie, trudno temu zaprzeczy\'e6.
\par Sala by\'b3a tak pe\'b3na, \'bfe spoza t\'b3umu nie mog\'b3a dojrze\'e6 szezlonga Em, gdy sko\'f1czywszy ta\'f1czy\'e6 walca, znale\'9fli si\'ea w drugim ko\'f1cu sali.
\par - Te drzwi prowadz\'b9 na taras, a ogrody lady Haverbuck s\'b9 bardzo du\'bfe. Mo\'bfe spacer po nich och\'b3odzi\'b3by pani policzki? - zapyta\'b3 pan Ellerby z b\'b3yskiem w oku, a potem doda\'b3, pochylaj\'b9c si\'ea nad Lucind\'b9 i \'9cciskaj\'b9
c znacz\'b9co jej palce: - Przecie\'bf nie mamy ochoty zas\'b3abn\'b9\'e6, prawda?
\par Lucinda zesztywnia\'b3a Odetchn\'ea\'b3a g\'b3\'eaboko i ju\'bf mia\'b3a powiedzie\'e6 swojemu natarczywemu partnerowi, \'bfe zas\'b3abni\'eacia zdarzaj\'b9 si\'ea jej niezmiernie rzadko, gdy kto\'9c wybawi\'b3 j\'b9 z k\'b3opotu.
\par - Nie s\'b9dz\'ea, Ellerby, by pani Babbacombe potrzebny by\'b3 w tej chwili spacer.
\par Te stanowcze s\'b3owa sprawi\'b3y, \'bfe Ellerby zrobi\'b3 kwa\'9cn\'b9 min\'ea.
\par - To by\'b3a tylko lu\'9fna propozycja - powiedzia\'b3, patrz\'b9c gro\'9fnie na Harry'ego i podaj\'b9c Lucindzie rami\'ea. - Czas na kolacj\'ea, prosz\'ea pani.
\par - Rzeczywi\'9ccie - potwierdzi\'b3 Harry.
\par Lucinda zauwa\'bfy\'b3a, \'bfe mierzy Ellerby'ego lodowatym wzrokiem. Jego palce dotkn\'ea\'b3y lekko jej ramienia, a potem obj\'ea\'b3y jej przegub.
\par - Je\'bfeli pani sobie \'bfyczy, odprowadz\'ea pani\'b9 do sto\'b3u - powiedzia\'b3 Harry i wzi\'b9\'b3 j\'b9 pod rami\'ea.
\par Lucinda odprawi\'b3a Ellerby'ego, m\'f3wi\'b9c uprzejmie:
\par - Dzi\'eakuj\'ea panu za uroczego walca.
\par Ellerby zamierza\'b3 dyskutowa\'e6, ale napotkawszy wzrok Harry'ego, sk\'b3oni\'b3 si\'ea tylko z niezadowolon\'b9 min\'b9.
\par - Ca\'b3a przyjemno\'9c\'e6 po mojej stronie - powiedzia\'b3.
\par - Jestem tego pewien - mrukn\'b9\'b3 Harry pod nosem.
\par - S\'b3ucham? - zapyta\'b3a Lucinda.
\par - Nic takiego - odrzek\'b3, zaciskaj\'b9c usta. - Czy nie mog\'b3a pani wybra\'e6 bardziej odpowiedniego partnera ni\'bf Ellerby? Tylu mia\'b3a pani wok\'f3\'b3 siebie d\'bfentelmen\'f3w. Czy nie widzi pani r\'f3\'bfnicy?
\par - Oczywi\'9ccie, \'bfe widz\'ea - odpar\'b3a Lucinda, podnosz\'b9c dumnie g\'b3ow\'ea. - Ta\'f1czy\'b3am ju\'bf ze wszystkimi i nie chcia\'b3am, \'bfeby wygl\'b9da\'b3o, i\'bf kt\'f3rego\'9c zach\'eacam.
\par - Prosz\'ea mi wierzy\'e6, pani Babbacombe, lepiej pani zrobi, zach\'eacaj\'b9c d\'bfentelmen\'f3w, a ca\'b3kiem unikaj\'b9c rozpustnik\'f3w.
\par - Nonsens - powiedzia\'b3a Lucinda, na\'9claduj\'b9c ton Em. -Nie grozi\'b3o mi \'bfadne niebezpiecze\'f1stwo.
\par - Droga pani, ja z wielkim trudem uwierzy\'b3bym, \'bfe pani potrafi dostrzec niebezpiecze\'f1stwo, nawet wtedy, gdy jest ono tu\'bf-tu\'bf - rzek\'b3 Harry z kamienn\'b9 twarz\'b9.
\par Lucinda musia\'b3a zasznurowa\'e6 usta, \'bfeby si\'ea nie u\'9cmiechn\'b9\'e6.
\par - Brednie - odparowa\'b3a.
\par Harry popatrzy\'b3 na ni\'b9 z powa\'bfn\'b9 min\'b9, a potem zaprowadzi\'b3 j\'b9 do sto\'b3u. Nie by\'b3 to jeden z ma\'b3ych dwuosobowych stolik\'f3w stoj\'b9cych pod \'9ccianami, lecz du\'bfy st\'f3\'b3, przy kt\'f3rym pomie\'9cci\'e6 si\'ea mog\'b3
o spore towarzystwo, znajduj\'b9cy si\'ea w pobli\'bfu bufetu na \'9crodku sali. Zajmuj\'b9c miejsce, kt\'f3re Harry dla niej zarezerwowa\'b3, Lucinda spojrza\'b3a na niego zaintrygowana.
\par By\'b3a jeszcze bardziej zaintrygowana, gdy cz\'b3onkowie jej dworu zasiedli przy tym samym stole, a Harry powstrzyma\'b3 si\'ea od wrogich komentarzy. Siedzia\'b3 obok niej, wygodnie oparty, z kieliszkiem szampana w d\'b3oni i w milczeniu czuwa\'b3
nad konwersacj\'b9. Jego obecno\'9c\'e6 sprawia\'b3a, \'bfe panowie pozwalali sobie jedynie na przystojne \'bfarty. Przysiadaj\'b9c si\'ea do nich, Anabelle Burnham popatrzy\'b3a ciekawie na Harry'ego, po czym, podchwyciwszy spojrzenie Lucindy, unios\'b3
a kieliszek w niemym toa\'9ccie. Lucinda u\'9cmiechn\'ea\'b3a si\'ea, a potem przenios\'b3a wzrok na twarz Harry'ego.
\par Patrzy\'b3 na ni\'b9, zaciskaj\'b9c usta w spos\'f3b ju\'bf dobrze jej znany z nieprzeniknion\'b9 min\'b9.
\par Na drugi dzie\'f1 rano, zgodnie z obietnic\'b9, Harry czeka\'b3 na ni\'b9 w holu Hallows House punktualnie o dziewi\'b9tej.
\par Schodz\'b9c po schodach w sukni w kolorze hiacynt\'f3w i zarzuconej na ni\'b9 b\'b3\'eakitnej pelerynie, Lucinda poczu\'b3a, \'bfe ogl\'b9da j\'b9 spojrzeniem znawcy.
\par - W tej pelerynie przynajmniej pani nie zmarznie - powiedzia\'b3, pochylaj\'b9c si\'ea nad jej drobn\'b9 d\'b3oni\'b9. - Prosz\'ea nie zapomnie\'e6 o r\'eakawiczkach.
\par Lucinda wyj\'ea\'b3a r\'eakawiczki z torebki.
\par - Wr\'f3c\'ea na obiad, Fergusie - zapowiedzia\'b3a i, nak\'b3adaj\'b9c starannie r\'eakawiczki, spojrza\'b3a na Harry'ego. - Czy pan zje z nami, panie Lester?
\par - Nie... Prosz\'ea przekaza\'e6 ciotce wyrazy ubolewania -odpar\'b3, prowadz\'b9c j\'b9 do drzwi. - Mam inne zobowi\'b9zania.
\par Lucinda zatrzyma\'b3a si\'ea na najwy\'bfszym stopniu schod\'f3w i spyta\'b3a:
\par - Mam nadziej\'ea, \'bfe nie sprawiam panu k\'b3opotu, oczekuj\'b9c pa\'f1skiej opieki podczas wizyt w gospodach?
\par - \'afadnego, droga pani. Jak pani zapewne pami\'eata, sam to pani zaproponowa\'b3em. - Nie chcia\'b3 zastanawia\'e6 si\'ea dlaczego. - Skoro ju\'bf czas, to jed\'9fmy.
\par Pom\'f3g\'b3 jej wsi\'b9\'9c\'e6 do kariolki, w kt\'f3rej czeka\'b3 Dawlish, i ruszyli.
\par Znalaz\'b3szy si\'ea w Hammersmith, na dziedzi\'f1cu gospody Pod Kogutem, Lucinda zorientowa\'b3a si\'ea, \'bfe gospoda ta bardzo przypomina gospod\'ea Pod Herbem. Wystarczy\'b3o jedno spojrzenie na Harry'ego, by ober\'bf
ysta, pan Honeywell, z szacunkiem oprowadzi\'b3 j\'b9 po du\'bfym budynku sk\'b3adaj\'b9cym si\'ea z trzech po\'b3\'b9czonych ze sob\'b9 skrzyde\'b3. Znajdowali si\'ea w\'b3a\'9cnie na parterze i kierowali w stron\'ea g\'b3\'f3wnego wej\'9c
cia, gdy Lucinda us\'b3ysza\'b3a \'9cmiech dobiegaj\'b9cy zza drzwi, kt\'f3re, jak s\'b9dzi\'b3a, prowadzi\'b3y do jednej z sypialni.
\par Przypomnia\'b3a jej si\'ea gospoda Pod Zielon\'b9 G\'easi\'b9, jednak tutaj \'9cmiech dobiegaj\'b9cy jej uszu by\'b3 \'9cmiechem m\'ea\'bfczyzny. Przystan\'ea\'b3a.
\par - Co jest za tymi drzwiami? - zapyta\'b3a.
\par - Salonik dla sta\'b3ych go\'9cci, prosz\'ea pani - odrzek\'b3 z kamienn\'b9 twarz\'b9 pan Honeywell.
\par - Salonik? - Lucinda popatrzy\'b3a ze zmarszczonymi brwiami na zamkni\'eate drzwi. - Cztery saloniki. Czy to nie za wiele?
\par - Znajdujemy si\'ea tak blisko miasta - wyja\'9cni\'b3 pan Honeywell - wi\'eac bardzo cz\'easto zdarza si\'ea nam wynajmowa\'e6 pokoje na grupowe spotkania.
\par Lucinda zasznurowa\'b3a usta.
\par - Chcia\'b3abym zobaczy\'e6 ten salonik, Honeywell.
\par - Ten jest obecnie zaj\'eaty, ale w innym skrzydle mamy drugi, zupe\'b3nie taki sam. Mo\'bfe zechcia\'b3aby pani obejrze\'e6 tamten?
\par - Owszem. A kto zajmuje obecnie ten?
\par - Yyy... grupa d\'bfentelmen\'f3w, prosz\'ea pani.
\par Lucinda spojrza\'b3a pytaj\'b9co i ju\'bf mia\'b3a co\'9c powiedzie\'e6, kiedy Honeywell zagrodzi\'b3 jej drzwi do saloniku, m\'f3wi\'b9c:
\par - Nie radzi\'b3bym pani im przerywa\'e6.
\par Lucinda, zdziwiona, zmierzy\'b3a wzrokiem pana Honeywella.
\par - Kto tam jest?
\par Na d\'9fwi\'eak tych s\'b3\'f3w Lucinda drgn\'ea\'b3a, bo to Harry Lester je wypowiedzia\'b3, a by\'b3y to pierwsze s\'b3owa, jakie pad\'b3y z jego ust w ci\'b9gu ostatniej godziny.
\par Pan Honeywell spojrza\'b3 na niego b\'b3agalnie.
\par - To grupa m\'b3odych elegant\'f3w, prosz\'ea pana. Wie pan, jakiego pokroju.
\par - W istocie - powiedzia\'b3 Harry i zwr\'f3ci\'b3 si\'ea do Lucindy: - Nie mo\'bfe pani tam wej\'9c\'e6.
\par - Co takiego?
\par Harry wytrzyma\'b3 jej wzrok.
\par - Pozwoli pani, \'bfe powiem to tak - odezwa\'b3 si\'ea g\'b3osem cichym, lecz stanowczym. - Pani tam nie wejdzie.
\par Lucinda mia\'b3a wielk\'b9 ochot\'ea domaga\'e6 si\'ea od niego, by wyja\'9cni\'b3, dlaczego tak m\'f3wi, tylko po to, \'bfeby si\'ea przekona\'e6, jak na to zareaguje. Powstrzyma\'b3a si\'ea jednak i, spiorunowawszy go wzrokiem, zwr\'f3ci\'b3a si\'ea
do pana Honeywella:
\par - Prosz\'ea mi pokaza\'e6 drugi salonik.
\par Ober\'bfysta odetchn\'b9\'b3 z ulg\'b9.
\par Po obejrzeniu saloniku i wys\'b3uchaniu wielokrotnych zapewnie\'f1, \'bfe jest taki sam jak tamten, Lucinda zdj\'ea\'b3a r\'eakawiczki i kiwn\'ea\'b3a na Honeywella.
\par - Teraz obejrz\'ea ksi\'eagi. Prosz\'ea je przynie\'9c\'e6.
\par Po\'b3o\'bfywszy r\'eakawiczki i torebk\'ea na stole, Lucinda podesz\'b3a do okna, odetchn\'ea\'b3a g\'b3\'eaboko i odwr\'f3ci\'b3a si\'ea, staj\'b9c twarz\'b9 w twarz z Harrym. Sta\'b3 przed ni\'b9 i mierzy\'b3 j\'b9 wyzywaj\'b9cym spojrzeniem.
\par - Zechce pan przyj\'b9\'e6 do wiadomo\'9cci, panie Lester, \'bfe nie mia\'b3am zamiaru przerywa\'e6 nikomu prywatnego spotkania.
\par Chcia\'b3am to wyja\'9cni\'e6 panu Honeywellowi, kiedy pan si\'ea wmiesza\'b3.
\par Niepewny wyraz twarzy Harry'ego i zmieszanie widoczne w jego oczach podzia\'b3a\'b3y na Lucind\'ea jak balsam. Bezzw\'b3ocznie wykorzysta\'b3a przewag\'ea.
\par - Chcia\'b3am tylko sprawdzi\'e6, czy go\'9ccie dzia\'b3aj\'b9 w dobrej wierze, korzystaj\'b9c z mojej gospody. Nawet pan musi przyzna\'e6, \'bfe mam do tego prawo. Ani pan, ani pan Honeywell nie powinni\'9ccie traktowa\'e6 mnie jak dziecko, kt\'f3
re nie wie, co jest w\'b3a\'9cciwe, a co nie! A poza tym, drogi panie, nie na le\'bfa\'b3o mi grozi\'e6. - Podnios\'b3a dumnie g\'b3ow\'ea. - Chc\'ea us\'b3ysze\'e6 s\'b3owo \'84przepraszam" za pa\'f1skie zachowanie niegodne d\'bfentelmena.
\par Reakcj\'b9 na jej \'bf\'b9danie by\'b3o milczenie. Harry przygl\'b9da\'b3 si\'ea jej przez d\'b3u\'bfsz\'b9 chwil\'ea.
\par - Proponuj\'ea, droga pani, by opanowa\'b3a pani wzburzenie. Moje zachowanie przez ca\'b3y dzisiejszy ranek by\'b3o jak najbardziej godne d\'bfentelmena.
\par - Tak pan uwa\'bfa?
\par - Przyznaj\'ea, \'bfe zar\'f3wno ja, jak i Honeywell wyci\'b9gn\'eali\'9cmy pochopne wnioski. Za to pani\'b9 przepraszam. Jednak co do reszty... Obawiam si\'ea, \'bfe musi pani zrozumie\'e6, \'bfe by\'b3y nader wa\'bfkie powody...
\par - Powody? Jakie, je\'9cli wolno spyta\'e6?
\par Ano takie, \'bfe on, wiedziony nieodpartym impulsem pragn\'b9\'b3 j\'b9 chroni\'e6, zadba\'e6 o jej bezpiecze\'f1stwo. \'8cwiadomy tej prawdy Harry spojrza\'b3 w b\'b3\'eakitne oczy, a potem na usta -czerwone, pe\'b3ne i z lekka rozchylone. Wiedziony wewn
\'eatrznym przymusem i \'9cwiadomy tego, \'bfe Lucinda oddycha bardzo szybko, a jemu samemu serce wali jak m\'b3otem, Harry wyci\'b9gn\'b9\'b3 r\'eak\'ea i jednym palcem delikatnie przeci\'b9gn\'b9\'b3 po jej dolnej wardze.
\par Dreszcz, kt\'f3ry wstrz\'b9sn\'b9\'b3 Lucind\'b9, poruszy\'b3 go do g\'b3\'eabi.
\par Wezbra\'b3o w nim po\'bf\'b9danie. Usi\'b3owa\'b3 je opanowa\'e6. Pr\'f3bowa\'b3 odetchn\'b9\'e6, pr\'f3bowa\'b3 si\'ea cofn\'b9\'e6, lecz nie by\'b3 w stanie tego uczyni\'e6.
\par Za drzwiami rozleg\'b3y si\'ea kroki, skrzypn\'ea\'b3a deska w pod\'b3odze.
\par Harry b\'b3yskawicznie pochyli\'b3 si\'ea i dotkn\'b9\'b3 ustami jej warg w pieszczocie tak kr\'f3tkiej, \'bfe zaledwie zdo\'b3a\'b3 zarejestrowa\'e6 delikatne poruszenie jej warg pod swoimi.
\par Gdy drzwi si\'ea otworzy\'b3y i do pokoju wszed\'b3 Honeywell, Harry sta\'b3 przy kominku, w odleg\'b3o\'9cci kilku jard\'f3w od Lucindy. Ober\'bfysta nie zauwa\'bfy\'b3 niczego niezwyk\'b3ego. Po\'b3o\'bfy\'b3 ci\'ea\'bfkie ksi\'eagi na stole i spojrza
\'b3 na Lucind\'ea wzrokiem pe\'b3nym nadziei.
\par Waha\'b3a si\'ea przez chwil\'ea, staraj\'b9c si\'ea opanowa\'e6 emocje, a nast\'eapnie ruszy\'b3a w kierunku sto\'b3u z min\'b9 tak wynios\'b3\'b9, \'bfe pan Honeywell zamruga\'b3 oczyma.
\par - Tylko liczby dotycz\'b9ce bie\'bf\'b9cego roku, prosz\'ea.
\par Ober\'bfysta pospieszy\'b3 spe\'b3ni\'e6 jej \'bf\'b9danie.
\par Pochylaj\'b9c si\'ea nad ksi\'eagami, Lucinda stara\'b3a si\'ea uspokoi\'e6 nerwy wzburzone tym zbyt kr\'f3tkotrwa\'b3ym poca\'b3unkiem, a tak\'bfe blisko\'9cci\'b9 Harry'ego. Przez moment wydawa\'b3o jej si\'ea, \'bfe \'9cwiat naoko\'b3
o niej wiruje jak szalony, odsun\'ea\'b3a wi\'eac od siebie wspomnienia i skupi\'b3a si\'ea na liczbach. Po p\'f3\'b3godzinie podnios\'b3a znad nich g\'b3ow\'ea z zadowoleniem. W tej chwili panowa\'b3a ju\'bf nad sob\'b9 ca\'b3kowicie i czu\'b3a si\'ea
na si\'b3ach, by prowadzi\'e6 niezobowi\'b9zuj\'b9c\'b9 rozmow\'ea podczas drogi powrotnej na Audley Street.
\par Harry odpowiada\'b3 na jej pytania, ale poza tym nie anga\'bfowa\'b3 si\'ea w t\'ea rozmow\'ea, pozwalaj\'b9c jej m\'f3wi\'e6. Gdy znale\'9fli si\'ea przed domem Em, Lucinda czu\'b3a, \'bfe posz\'b3o jej bardzo dobrze.
\par Harry pom\'f3g\'b3 jej wysi\'b9\'9c\'e6, a ona, stoj\'b9c ju\'bf obok kariolki, powiedzia\'b3a:
\par - Bardzo jestem panu wdzi\'eaczna za opiek\'ea, panie Lester.
\par I z czym\'9c, co uwa\'bfa\'b3a za chwalebny hart ducha, powstrzyma\'b3a si\'ea od wszelkich dalszych komentarzy.
\par - Naprawd\'ea?
\par Harry popatrzy\'b3 na ni\'b9 pytaj\'b9co.
\par - Naprawd\'ea.
\par - W takim razie prosz\'ea powiedzie\'e6 Fergusowi, \'bfeby mnie poinformowa\'b3, kiedy pani \'bfyczy sobie skontrolowa\'e6 kolejn\'b9 gospod\'ea - rzek\'b3, obejmuj\'b9c jej kibi\'e6.
\par Lucinda czu\'b3a ciep\'b3o jego d\'b3oni i pomy\'9cla\'b3a, \'bfe tamten kr\'f3ciutki poca\'b3unek by\'b3 pierwsz\'b9 oznak\'b9, \'bfe zwyci\'eastwo jest mo\'bfliwe. Postanowi\'b3a wytrwale do niego d\'b9\'bfy\'e6. Je\'bfeli raz prze\'b3ama\'b3a jego op
\'f3r, uda jej si\'ea to ponownie.
\par - Nie mog\'ea zabiera\'e6 panu tyle czasu - powiedzia\'b3a, spuszczaj\'b9c oczy.
\par Harry zmarszczy\'b3 brwi.
\par - Nie mam nic przeciwko temu, \'bfeby mi go pani zabiera\'b3a - odrzek\'b3, a potem doda\'b3, przypomniawszy sobie o ostro\'bfno\'9cci: - M\'f3wi\'b3em ju\'bf przedtem, \'bfe skoro jest pani go\'9c
ciem mojej ciotki, i to wskutek mojej namowy, to jestem pani winien opiek\'ea.
\par Wydawa\'b3o mu si\'ea, \'bfe s\'b3yszy zniecierpliwione \'84hm!". Powstrzymuj\'b9c u\'9cmiech, odwr\'f3ci\'b3 g\'b3ow\'ea i napotka\'b3 wsp\'f3\'b3czuj\'b9ce spojrzenie Dawlisha.
\par Nast\'eapnie z nieprzeniknionym wyrazem twarzy pu\'9cci\'b3 kibi\'e6 Lucindy, cofn\'b9\'b3 si\'ea o krok i poda\'b3 jej rami\'ea, a potem, ignoruj\'b9c przeczucia swego wiernego giermka, poprowadzi\'b3 j\'b9 rycersko po schodach.
\par Czekaj\'b9c, a\'bf Fergus otworzy drzwi, Lucinda unios\'b3a wzrok i dostrzeg\'b3a wymian\'ea spojrze\'f1 mi\'eadzy Harrym a Dawlishem.
\par - Dawlish wydaje si\'ea bardzo przygn\'eabiony. Czy co\'9c si\'ea sta\'b3o?
\par - Nie, nie jest przyzwyczajony do tak wczesnego wstawania.
\par - O! - zdziwi\'b3a si\'ea Lucinda.
\par - Au revoir, droga pani.
\par Przekraczaj\'b9c pr\'f3g, Lucinda obejrza\'b3a si\'ea i pos\'b3a\'b3a Harry'emu u\'9cmiech - \'b3agodny, kusz\'b9cy u\'9cmiech uwodzicielki. A potem powoli ruszy\'b3a w stron\'ea schod\'f3w. Ca\'b3kowicie zahipnotyzowany Harry sta\'b3 i patrzy\'b3 za ni
\'b9, a ona sz\'b3a, ko\'b3ysz\'b9c lekko biodrami.
\par - Prosz\'ea pana?
\par Harry ockn\'b9\'b3 si\'ea. Kiwn\'b9wszy g\'b3ow\'b9 Fergusowi, odwr\'f3ci\'b3 si\'ea i zbieg\'b3 po stopniach. Wsiadaj\'b9c do kariolki, pos\'b3a\'b3 Dawlishowi ostrzegawcze spojrzenie.
\par A potem zaj\'b9\'b3 si\'ea ko\'f1mi.
\par }\pard\plain \s2\qc \li0\ri0\sb100\sa100\sbauto1\saauto1\sl360\slmult1\keepn\pagebb\nowidctlpar\aspalpha\aspnum\faauto\outlinelevel1\adjustright\rin0\lin0\itap0 \b\caps\fs24\lang1033\langfe1045\kerning32\cgrid\langnp1033\langfenp1045 {
\lang1045\langfe1045\langnp1045 ROZDZIA\'a3 SI\'d3DMY
\par }\pard\plain \qj \fi709\li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\aspalpha\aspnum\faauto\adjustright\rin0\lin0\itap0 \fs24\lang1045\langfe1045\cgrid\langnp1045\langfenp1045 {Tydzie\'f1 p\'f3\'9fniej Harry siedzia\'b3 przy biurku w ma\'b3
ej bibliotece w swoim londy\'f1skim mieszkaniu. Okno wychodzi\'b3o na zadrzewione podw\'f3rze. Na zewn\'b9trz maj zmierza\'b3 wielkimi krokami ku ciep\'b3emu czerwcowi, a eleganckie towarzystwo szykowa\'b3o si\'ea na nadchodz\'b9ce szale\'f1stwo \'9club
\'f3w i weselnych przyj\'ea\'e6. Na ustach Harry'ego ukaza\'b3 si\'ea cyniczny u\'9cmieszek -jemu by\'b3o w g\'b3owie zupe\'b3nie co innego.
\par Rozleg\'b3o si\'ea ciche pukanie. Drzwi si\'ea otworzy\'b3y i do biblioteki zajrza\'b3 Dawlish.
\par - A... tutaj pan jest. Pomy\'9cla\'b3em sobie, \'bfe zechce pan wiedzie\'e6, \'bfe panie wybieraj\'b9 si\'ea dzi\'9c wieczorem do lady Hemminghurst.
\par - Do diab\'b3a!
\par Harry skrzywi\'b3 si\'ea. Amelia Hemminghurst mia\'b3a s\'b3abo\'9c\'e6 do rozpustnik\'f3w i uwodzicieli, wi\'eac w\'9cr\'f3d go\'9cci zapewne b\'eadzie ich wielu.
\par - B\'ead\'ea chyba musia\'b3 si\'ea tam pokaza\'e6.
\par - Tak te\'bf my\'9cla\'b3em. P\'f3jdzie pan pieszo czy mamy zaprz\'eaga\'e6 do powozu?
\par Harry zastanawia\'b3 si\'ea przez chwil\'ea, po czym pokr\'eaci\'b3 g\'b3ow\'b9.
\par - P\'f3jd\'ea pieszo.
\par B\'eadzie ju\'bf zapada\'b3 zmierzch; kr\'f3tki spacer na Grosvenor Square ukoi mu nerwy napi\'eate z powodu ogranicze\'f1, jakie sobie ostatnio narzuca\'b3.
\par Dawlish wycofa\'b3 si\'ea, kiwaj\'b9c g\'b3ow\'b9.
\par Bawi\'b9c si\'ea niedbale pi\'f3rem, Harry po raz kolejny przemy\'9cla\'b3 swoj\'b9 strategi\'ea. Opu\'9cciwszy Newmarket, uparcie trzymaj\'b9c si\'ea planu, pojecha\'b3 do Lester Hall. Tam zasta\'b3 swego brata Jacka z maj\'b9c\'b9 wkr\'f3tce zosta\'e6
jego \'bfon\'b9 pann\'b9 Sophi\'b9 Winterton oraz jej opiekunami, wujem i ciotk\'b9, czyli panem i pani\'b9 Webb. Nie mia\'b3 nic przeciwko pannie Winterton, w kt\'f3rej jego brat by\'b3 zadurzony a\'bf do og\'b3upienia, ale nie podoba\'b3o mu si\'ea,
\'bfe w srebrnob\'b3\'eakitnych oczach pani Webb zapala si\'ea niebezpieczny blask i \'bfe ta dama patrzy na niego rozmarzonym wzrokiem. Doszed\'b3 w ko\'f1cu do wniosku, \'bfe Londyn b\'eadzie dla niego miejscem bezpieczniejszym ni\'bf Lester Hall.
\par Przyjecha\'b3 do miasta na dzie\'f1 przed przybyciem ciotki i jej towarzyszek. Wiedz\'b9c, \'bfe Em, wychowana w bardziej niebezpiecznych czasach, nie rusza si\'ea w podr\'f3\'bf bez eskorty, by\'b3 spokojny, \'bf
e pani Babbacombe podczas drogi nic nie zagra\'bfa.
\par Jednak po przyje\'9fdzie do Londynu zagra\'bfa\'b3o jej wiele. Harry przyczai\'b3 si\'ea na tak d\'b3ugo, jak to by\'b3o mo\'bfliwe, maj\'b9c nadziej\'ea, \'bfe dzi\'eaki temu salonowe lwice i swatki nie b\'ead\'b9 mia\'b3y poj\'eacia o tym, \'bf
e znajduje siew mie\'9ccie. Dnie sp\'eadza\'b3 w klubach, gdzie bywali jedynie m\'ea\'bfczy\'9fni, unika\'b3 parku w godzinach spacer\'f3w i je\'9fdzi\'b3 wsz\'eadzie powozem, zamiast chodzi\'e6 pieszo po chodnikach, gdzie sta\'b3by si\'ea ofiar\'b9 r\'f3
\'bfnych wd\'f3w i mamu\'9c. Czyni\'b9c to wszystko, osi\'b9gn\'b9\'b3 w zasadzie sw\'f3j cel.
\par Dzi\'eaki temu, \'bfe Dawlish sp\'eadza\'b3 ca\'b3e dnie w kuchni Hallows House, m\'f3g\'b3 pojawia\'e6 si\'ea w pe\'b3nym \'9cwietle tylko wtedy, kiedy to by\'b3o absolutnie konieczne.
\par Tak jak dzi\'9c wieczorem. Dotychczas udawa\'b3o mu si\'ea ochroni\'e6 t\'ea przekl\'eat\'b9 kobiet\'ea zar\'f3wno przed go\'9c\'e6mi gosp\'f3d, jak i przed salonowymi uwodzicielami, co wzbudzi\'b3o zdziwienie w\'9cr\'f3
d eleganckiego towarzystwa. A co do zakus\'f3w swat\'f3w i mamu\'9c c\'f3rek na wydaniu, to mieli oni niewielkie pole do popisu dzi\'eaki temu, \'bfe ograniczy\'b3 swoje bytno\'9cci w wielkim \'9cwiecie tylko do okazji, przy kt\'f3rych bywa\'b3
a tam Lucinda Babbacombe.
\par Harry u\'9cmiechn\'b9\'b3 si\'ea do siebie i od\'b3o\'bfy\'b3 pi\'f3ro. Wiedzia\'b3, \'bfe jest za wcze\'9cnie na tryumf, bo sezon towarzyski jeszcze nie dobieg\'b3 ko\'f1ca. Wsta\'b3 i zmarszczy\'b3 brwi. Mia\'b3 nadziej\'ea, \'bfe a\'bf do jego zako\'f1
czenia uda mu si\'ea wytrwa\'e6 w tym, by zachowywa\'e6 si\'ea jak d\'bfentelmen.
\par - Prosz\'ea mi powiedzie\'e6, panie Lester, czy dobrze si\'ea pan bawi w tym sezonie?
\par To pytanie zaskoczy\'b3o Harry'ego. Spojrza\'b3 w twarz swojej partnerki, patrz\'b9cej na niego z wyrazem uprzejmego zainteresowania, a potem uni\'f3s\'b3 g\'b3ow\'ea i wykona\'b3 z ni\'b9 kilka obrot\'f3w. Gdy przyby\'b3
do sali balowej u lady Hemminghurst, zasta\'b3 j\'b9 ju\'bf otoczon\'b9 przez grup\'ea najwi\'eakszych uwodzicieli w ca\'b3ym mie\'9ccie. Nie marnuj\'b9c wi\'eac czasu, wyprowadzi\'b3 j\'b9 z ich zasi\'eagu.
\par - Nie - odpowiedzia\'b3 na jej pytanie.
\par - Wi\'eac dlaczego pan tu jest? Lucinda patrzy\'b3a mu w twarz, spodziewaj\'b9c si\'ea szczerej odpowiedzi. Pytanie to sta\'b3o si\'ea dla niej bardzo wa\'bfne, poniewa\'bf dni mija\'b3y, a on nie uczyni\'b3 nic, \'bfeby sprawi\'e6, by ona nim si\'ea
zainteresowa\'b3a. Em mia\'b3a racj\'ea: by\'b3 jak ko\'f1. Przyjecha\'b3 za ni\'b9 do Londynu, ale jej nie \'9cciga\'b3.
\par Wybra\'b3 si\'ea z ni\'b9 do wszystkich czterech gosp\'f3d i nie odst\'eapowa\'b3 jej na krok, podczas gdy dokonywa\'b3a w nich inspekcji, ale ani razu nie zaproponowa\'b3, \'bfe zabierze j\'b9 gdzie indziej. Wszelkie wzmianki o parku, o tym, jak pi\'ea
kne s\'b9 Richmond i Merton, przyj\'b9\'b3 tak, jakby o nich w og\'f3le nie s\'b3ysza\'b3.
\par Postaw\'ea, jak\'b9 przybra\'b3 w salach balowych, Lucinda by\'b3a sk\'b3onna okre\'9cli\'e6 mianem psa ogrodnika. Niekt\'f3rzy, jak na przyk\'b3ad lord Ruthven, byli tym ubawieni. Inni, jak na przyk\'b3ad ona sama, zaczynali traci\'e6 cierpliwo\'9c\'e6.
\par Harry spojrza\'b3 na ni\'b9 i zmarszczy\'b3 brwi, jakby chc\'b9c j\'b9 zniech\'eaci\'e6 do dalszych pyta\'f1.
\par - Czy mam przez to rozumie\'e6, \'bfe wola\'b3by pan by\'e6 ze swoimi ko\'f1mi? - zapyta\'b3a s\'b3odkim g\'b3osem.
\par - Tak - odrzek\'b3 Harry. - Daleko bardziej wola\'b3bym by\'e6 teraz w Lestershall.
\par - W Lestershall? - powt\'f3rzy\'b3a.
\par Harry potwierdzi\'b3 kiwni\'eaciem g\'b3owy.
\par - W Lestershall Manor... w mojej stadninie. Otrzyma\'b3a nazw\'ea od wioski, kt\'f3ra z kolei ma nazw\'ea pochodz\'b9c\'b9 od nazwy g\'b3\'f3wnego maj\'b9tku mojej rodziny.
\par Rezydencja ta wymaga\'b3a generalnego remontu. Teraz, maj\'b9c pieni\'b9dze, doprowadzi j\'b9 do porz\'b9dku. Zbudowany bez jednolitego planu dom z pruskiego muru b\'eadzie wspania\'b3\'b9, wygodn\'b9 rezydencj\'b9. Zamieszka tam, gdy si\'ea o\'bfeni.
\par Gdy si\'ea o\'bfeni? Harry zacisn\'b9\'b3 z\'eaby i zmusi\'b3 si\'ea, by spojrze\'e6 na swoj\'b9 partnerk\'ea.
\par Lucinda odpowiedzia\'b3a mu \'9cmia\'b3ym spojrzeniem.
\par - Wi\'eac dlaczego nie jest pan w Lestershall Manor?
\par Bo dom jest pusty, nie wyko\'f1czony. Te s\'b3owa cisn\'ea\'b3y si\'ea Harry'emu na usta, ale ich nie wypowiedzia\'b3. Rzek\'b3 natomiast:
\par - Poniewa\'bf jestem tutaj i ta\'f1cz\'ea z pani\'b9 walca.
\par W jego tonie nie by\'b3o nic uwodzicielskiego.
\par - Czy mog\'ea mie\'e6 nadziej\'ea, \'bfe sprawia to panu przyjemno\'9c\'e6?
\par Harry zacisn\'b9\'b3 wargi.
\par - Droga pani, zapewniam pani\'b9, \'bfe ta\'f1czenie z pani\'b9 walca jest jedn\'b9 z nielicznych przyjemno\'9cci, jakie oferuje m\'f3j obecny tryb \'bfycia.
\par Lucinda przybra\'b3a sceptyczny wyraz twarzy.
\par - Pa\'f1skie obecne \'bfycie jest do tego stopnia uprzykrzone?
\par - W istocie. Moje obecne \'bfycie jest czym\'9c, czego nie zni\'f3s\'b3by \'bfaden hulaka.
\par - Dlaczego pan je znosi? - zapyta\'b3a \'b3agodnym tonem Lucinda.
\par Harry, s\'b3ysz\'b9c ostatnie takty walca, wykona\'b3 obr\'f3t i znieruchomia\'b3 wraz z zadaj\'b9c\'b9 mu to pytanie Lucind\'b9. Patrzy\'b3a na niego zach\'eacaj\'b9co, uspokajaj\'b9co. Z wielkim wysi\'b3kiem cofn\'b9\'b3 si\'ea jednak, powracaj\'b9
c do cynicznej postawy, dzi\'eaki kt\'f3rej tak d\'b3ugo pozostawa\'b3 bezpieczny. Przybra\'b3 nieprzenikniony wyraz twarzy, wypu\'9cci\'b3 j\'b9 z obj\'ea\'e6 i poda\'b3 jej rami\'ea.
\par - Rzeczywi\'9ccie dlaczego, droga pani? Obawiam si\'ea, \'bfe sam nie b\'ead\'ea nigdy tego wiedzia\'b3.
\par Lucinda poczu\'b3a, \'bfe ogarniaj\'b9 zniecierpliwienie. Wspar\'b3a si\'ea na jego ramieniu, u\'9cwiadamiaj\'b9c sobie, \'bfe walc, a prosi\'b3 j\'b9 zawsze tylko do walca, trwa zbyt kr\'f3tko, by mog\'b3a skruszy\'e6 jego op\'f3
r. Dlaczego tak uparcie zaprzecza\'b3 temu, co -wiedzieli to oboje - by\'b3o faktem? To pytanie nie dawa\'b3o jej spokoju.
\par - Pa\'f1ska ciotka by\'b3a zdziwiona, widz\'b9c pana w mie\'9ccie.
\par M\'f3wi\'b3a, \'bfe... \'bfe b\'ead\'b9 pana \'9cciga\'e6 damy pragn\'b9ce wyda\'e6 za pana swoje c\'f3rki.
\par Czy on uwa\'bfa ma\'b3\'bfe\'f1stwo za pu\'b3apk\'ea? - zastanowi\'b3a si\'ea.
\par - \'8cmiem twierdzi\'e6, \'bfe to prawda - odrzek\'b3 Harry. - Zreszt\'b9 Londyn podczas sezonu nigdy nie by\'b3 miejscem bezpiecznym dla dobrze urodzonych i dobrze sytuowanych d\'bfentelmen\'f3w. Bez wzgl\'eadu na to, jak\'b9 by si\'ea cieszyli reputacj
\'b9 - doda\'b3, patrz\'b9c jej w oczy.
\par - Uwa\'bfa pan te... po\'9ccigi za co\'9c nieuniknionego?
\par - Tak nieuniknionego jak wiosna, cho\'e6 o wiele mniej przyjemnego. A teraz chod\'9fmy, odprowadz\'ea pani\'b9 do Em.
\par - Ach...
\par Lucinda rozejrza\'b3a si\'ea i zauwa\'bfy\'b3a faluj\'b9ce \'b3agodnie firanki u drzwi prowadz\'b9cych na taras. Za tymi drzwiami, pod rozgwie\'bfd\'bfonym niebem, rozci\'b9ga\'b3 si\'ea cienisty ogr\'f3d.
\par - W\'b3a\'9cciwie - powiedzia\'b3a - jest mi troch\'ea gor\'b9co.
\par To k\'b3amstwo sprawi\'b3o, \'bfe jej twarz obla\'b3 rumieniec.
\par Harry przyjrza\'b3 jej si\'ea przymru\'bfonymi oczami. Nie potrafi\'b3a k\'b3ama\'e6, by\'b3o to dla niego oczywiste.
\par - Mo\'bfe - ci\'b9gn\'ea\'b3a Lucinda, staraj\'b9c si\'ea m\'f3wi\'e6 lekkim tonem - pospacerowaliby\'9cmy po tarasie?
\par To w takich chwilach jak ta najbardziej odczuwa\'b3a braki w swoim wychowaniu. Fakt, \'bfe wysz\'b3a za m\'b9\'bf w wieku lat szesnastu, sprawi\'b3, i\'bf nie mia\'b3a poj\'eacia o flircie ani te\'bf o tym, jak zach\'eaca\'e6 m\'ea\'bfczyzn\'ea
. Gdy jej towarzysz nic nie odpowiedzia\'b3, spojrza\'b3a na niego niepewnie.
\par Harry mia\'b3 min\'ea cz\'b3owieka zirytowanego, kt\'f3ry ma \'9cwiadomo\'9c\'e6, \'bfe musi zachowywa\'e6 si\'ea grzecznie.
\par - Droga pani, by\'b3bym niezmiernie zadowolony, gdyby wbi\'b3a pani sobie do swojej \'9clicznej g\'b3\'f3wki, \'bfe jestem tutaj, w Londynie, stawiaj\'b9c czo\'b3o wszelkim niebezpiecze\'f1stwom, z jednego i tylko jednego powodu.
\par - Ach tak.
\par - Tak.
\par Z wymuszonym spokojem Harry ruszy\'b3 z miejsca, trzymaj\'b9c j\'b9 pod rami\'ea.
\par - Jestem tutaj mianowicie po to, by dopilnowa\'e6, \'bfeby pani, wbrew moim w\'b3asnym inklinacjom, a nade wszystko wbrew inklinacjom zadurzonych w pani d\'bfentelmen\'f3w, zako\'f1czy\'b3a ten sezon tak, jak go pani rozpocz\'ea\'b3a - tu zawiesi\'b3
na chwil\'ea g\'b3os, a potem doda\'b3: - jako cnotliwa wdowa.
\par - Naprawd\'ea? - Lucinda by\'b3a lekko wzburzona. - Nie zdawa\'b3am sobie sprawy, panie Lester, \'bfe zatrudni\'b3am pana na stanowisko obro\'f1cy swojej cnoty.
\par - Uczyni\'b3a to pani.
\par Spojrza\'b3a na niego, zamierzaj\'b9c zaprzeczy\'e6... i napotka\'b3a uwa\'bfne spojrzenie zielonych oczu.
\par - W momencie gdy na drodze do Newmarket poda\'b3a mi pani r\'eak\'ea i pozwoli\'b3a si\'ea wyci\'b9gn\'b9\'e6 z karety.
\par Lucindzie przypomnia\'b3a si\'ea chwila, kiedy kl\'eacza\'b3a na boku przewr\'f3conego powozu, otoczona ramionami Harry'ego. Opanowa\'b3a dr\'bfenie i unios\'b3a dumnie g\'b3ow\'ea.
\par - To nonsens.
\par - Przeciwnie. Czyta\'b3em gdzie\'9c, \'bfe je\'bfeli m\'ea\'bfczyzna uratuje drugiego m\'ea\'bfczyzn\'ea, to bierze na siebie odpowiedzialno\'9c\'e6 za jego uratowane \'bfycie. Przypuszczam, \'bfe to samo dotyczy sytuacji, gdy kto\'9c uratuje kobiet\'ea
. Lucinda zmarszczy\'b3a brwi.
\par - Tak m\'f3wi filozofia Wschodu. A pan jest z krwi i ko\'9cci Anglikiem.
\par - Filozofia Wschodu? - Harry uni\'f3s\'b3 brwi. - Pochodz\'b9ca bez w\'b9tpienia z tych kraj\'f3w, w kt\'f3rych kobiety nosz\'b9 na twarzach zas\'b3ony i s\'b9 zamykane w domach. Zawsze przypisywa\'b3em takie m\'b9dre post\'eapowanie temu, \'bf
e owe cywilizacje s\'b9 znacznie starsze od naszej.
\par Lucinda stara\'b3a si\'ea opanowa\'e6. Czu\'b3a, \'bfe gdyby us\'b3ysza\'b3a jeszcze jedno tego rodzaju g\'b3adkie usprawiedliwienie faktu, \'bfe Harry jej towarzyszy, zacz\'ea\'b3aby, ku wstydowi Em i w\'b3asnemu, krzycze\'e6 z w\'9cciek\'b3o\'9c
ci. Przywo\'b3a\'b3a jednak na usta pogodny u\'9cmiech i pozwoli\'b3a, by komplementy i podziw adorator\'f3w ukoi\'b3y jej ura\'bfon\'b9 dum\'ea.
\par Harry znosi\'b3 to przez pi\'ea\'e6 minut, a potem w milczeniu oddali\'b3 si\'ea. Kr\'b9\'bfy\'b3 przez chwil\'ea po sali, rozmawiaj\'b9c z r\'f3\'bfnymi znajomymi, a potem wycofa\'b3 si\'ea do niszy, z kt\'f3rej m\'f3g\'b3 mie\'e6 oko na \'f3w. s\'b3
odki ci\'ea\'bfar, kt\'f3ry dobrowolnie wzi\'b9\'b3 sobie na barki. Jego obecno\'9c\'e6 oraz okazywane zainteresowanie stanowi\'b3y dla Lucindy skuteczn\'b9 ochron\'ea. By\'b3 jednak got\'f3w p\'f3j\'9c\'e6 o zak\'b3ad, \'bfe nie ma nikogo po\'9cr\'f3
d eleganckiego towarzystwa, kto rozumia\'b3by jego rzeczywiste intencje. Lucinda ta\'f1czy\'b3a w\'b3a\'9cnie walca, tym razem z panem Amberlym. Jednak dopiero po kilku figurach przypomnia\'b3a sobie, \'bfe powinna si\'ea u\'9cmiecha\'e6
do swego partnera.
\par By\'b3a bowiem wyra\'9fnie poirytowana.
\par Przecie\'bf uwodziciel powinien uwodzi\'e6 kobiety, a zw\'b3aszcza wdowy. Czy ona sama jest naprawd\'ea tak beznadziejna, \'bfe nie potrafi prze\'b3ama\'e6 oporu Harry'ego? Nie chodzi\'b3o o to, \'bfe chcia\'b3a zosta\'e6 uwiedziona, jednak wzi\'b9
wszy pod uwag\'ea jego sk\'b3onno\'9cci i jej w\'b3asny status, to by\'b3by dla nich najlepszy pierwszy krok. Lucinda by\'b3a dumna z w\'b3asnego pragmatyzmu i uwa\'bfa\'b3a, \'bfe na ca\'b3\'b9 sytuacj\'ea nale\'bfy patrze\'e6 z realizmem.
\par Harry przyjecha\'b3 do Londynu i nadskakiwa\'b3 jej, ale to z pewno\'9cci\'b9 nie wystarcza\'b3o. Potrzeba by\'b3o czego\'9c wi\'eacej. Lucinda popatrzy\'b3a na pana Amberly'ego i pomy\'9cla\'b3a, \'bfe je\'bfeli w swoim tak zaawansowanym wieku chce si
\'ea nauczy\'e6, jak zach\'eaca\'e6 m\'ea\'bfczyzn, to musi zacz\'b9\'e6 \'e6wiczy\'e6 t\'ea umiej\'eatno\'9c\'e6. Gdy umilk\'b3y tony walca, a oni znale\'9fli si\'ea w drugim ko\'f1cu sali, chwyci\'b3a wachlarz wisz\'b9cy na wst\'b9\'bf
ce u jej przegubu, otworzy\'b3a go i zacz\'ea\'b3a si\'ea nim wachlowa\'e6.
\par - Tutaj jest bardzo ciep\'b3o, prawda? - zwr\'f3ci\'b3a si\'ea do pana Amberly'ego.
\par - Rzeczywi\'9ccie, droga pani.
\par Wzrok pana Amberly'ego pobieg\'b3 w stron\'ea tarasu. Lucinda, skrywaj\'b9c u\'9cmiech, zaproponowa\'b3a:
\par - Je\'bfeli usi\'b9d\'ea na tamtym krze\'9cle i zaczekam, to czy przyniesie mi pan szklank\'ea lemoniady?
\par Jej rycerz by\'b3 rozczarowany.
\par - Oczywi\'9ccie - powiedzia\'b3, odprowadzi\'b3 j\'b9 do krzes\'b3a i oddali\'b3 si\'ea.
\par Lucinda opar\'b3a si\'ea wygodnie i czeka\'b3a. Pan Amberly powr\'f3ci\'b3 wkr\'f3tce z dwoma kieliszkami p\'b3ynu w podejrzanym kolorze.
\par - Pomy\'9cla\'b3em, \'bfe b\'eadzie pani wola\'b3a szampana.
\par Lucinda przyj\'ea\'b3a kieliszek i wypi\'b3a pierwszy \'b3yk. Harry zwykle przynosi\'b3 jej szampana podczas kolacji i nigdy nie zdarzy\'b3o si\'ea, \'bfeby wypity trunek zak\'b3\'f3ci\'b3 jej zdolno\'9c\'e6 jasnego my\'9clenia.
\par - Dzi\'eakuj\'ea panu - powiedzia\'b3a z u\'9cmiechem. - By\'b3am bardzo spragniona.
\par - Nic dziwnego, droga pani. Tutaj panuje taki \'9ccisk. -Pan Amberly spojrza\'b3 Lucindzie w twarz. - A\'bf trudno rozmawia\'e6, prawda?
\par Lucinda zauwa\'bfy\'b3a b\'b3ysk w jego oczach i zn\'f3w si\'ea u\'9cmiechn\'ea\'b3a.
\par - Rzeczywi\'9ccie - potwierdzi\'b3a.
\par Pan Amberly zacz\'b9\'b3 jednak m\'f3wi\'e6 - o pogodzie, o wydarzeniach towarzyskiego sezonu - a\'bf w ko\'f1cu zaprosi\'b3 Lucind\'ea na przeja\'bfd\'bfk\'ea do Richmond, kt\'f3rego to zaproszenia Lucinda, odmawiaj\'b9c grzecznie, nie przyj\'ea\'b3
a. Odda\'b3a opr\'f3\'bfniony kieliszek panu Amberly' emu, a on odstawi\'b3 go na tac\'ea niesion\'b9 przez przechodz\'b9cego w\'b3a\'9cnie lokaja.
\par - Jestem niepocieszony, droga pani, \'bfe mi pani odmawia.
\par Mo\'bfe jednak w przysz\'b3o\'9cci jaka\'9c inna propozycja spotka si\'ea z aprobat\'b9?
\par Lucinda omal si\'ea nie roze\'9cmia\'b3a.
\par - By\'e6 mo\'bfe - powiedzia\'b3a i wsta\'b3a, wspieraj\'b9c si\'ea ci\'ea\'bfko na ramieniu pana Amberly'ego.
\par Poczu\'b3a nagle, \'bfe ma wypieki i \'bfe jest jej o wiele bardziej gor\'b9co ni\'bf przed wypiciem napoju. Pan Amberly spojrza\'b3 na ni\'b9 bystro.
\par - Mo\'bfe, droga pani, zrobi\'b3by pani dobrze \'b3yk \'9cwie\'bfego powietrza?
\par Lucinda popatrzy\'b3a w stron\'ea drzwi prowadz\'b9cych na taras i wyprostowa\'b3a si\'ea.
\par - Raczej nie - powiedzia\'b3a.
\par Chcia\'b3a po\'e6wiczy\'e6 wabienie m\'ea\'bfczyzn, ale nie mia\'b3a zamiaru psu\'e6 sobie opinii.
\par - Proponuj\'ea, prosz\'ea pani, \'bfeby wypi\'b3a pani to.
\par Ton, jakim zosta\'b3y wypowiedziane te s\'b3owa, sugerowa\'b3, \'bfe je\'bfeli wie, co jest dla niej dobre, powinna to zrobi\'e6.
\par Wzi\'ea\'b3a szklank\'ea i podnios\'b3a j\'b9 do ust, a jej wzrok pad\'b3 na :warz Harry'ego.
\par - Co to jest?
\par - Zimna woda - odrzek\'b3 Harry, a potem patrz\'b9c na Freiericka Amberly'ego, powiedzia\'b3: - Mo\'bfesz i\'9c\'e6, Amberly. Ja odprowadz\'ea pani\'b9 Babbacombe.
\par - Skoro nalegasz, Lester. - Uj\'b9\'b3 d\'b3o\'f1 Lucindy i sk\'b3oni\'b3 si\'ea nad ni\'b9 elegancko. - Zawsze do us\'b3ug, pani Babbacombe.
\par Lucinda obdarzy\'b3a go szczerym u\'9cmiechem.
\par - Dzi\'eakuj\'ea panu za ten czarowny, niezapomniany taniec.
\par Mina pana Amberly'ego sugerowa\'b3a, \'bfe uczyni\'b3a post\'eapy.
\par Harry zmierzy\'b3 j\'b9 badawczym spojrzeniem.
\par - Droga pani, czy kto\'9c pani kiedykolwiek wyja\'9cni\'b3, \'bfe warunkiem pozostania cnotliw\'b9 wdow\'b9 jest powstrzymanie si\'ea od zach\'eacania uwodzicieli i rozpustnik\'f3w?
\par Lucinda otworzy\'b3a szeroko oczy.
\par - Ale\'bf, drogi panie Lester, co pan ma na my\'9cli? Bo je\'bfeli chodzi o pana Amberly'ego, to my tylko gaw\'eadzili\'9cmy.
\par Harry wzi\'b9\'b3 od niej pust\'b9 szklank\'ea i postawi\'b3 j\'b9 na przesuwaj\'b9cej si\'ea w\'b3a\'9cnie obok tacy, po czym uj\'b9\'b3 Lucind\'ea pod rami\'ea.
\par - A teraz, droga pani, b\'eadziemy bardzo powoli spacerowa\'e6 po sali.
\par - Bardzo powoli? Dlaczego?
\par - \'afeby pani si\'ea nie potkn\'ea\'b3a i ponownie nie wpad\'b3a w ramiona jakiego\'9c uwodziciela.
\par - Ach, tak.
\par Lucinda kiwn\'ea\'b3a g\'b3ow\'b9, po czym z u\'9cmiechem zadowolenia na ustach pozwoli\'b3a mu poprowadzi\'e6 si\'ea - bardzo powoli - przez t\'b3um.
\par Wsiadaj\'b9c wraz z Em do powozu, Lucinda czu\'b3a, \'bfe huczy jej w g\'b3owie. Za nimi wspi\'ea\'b3a si\'ea do pojazdu Heather i natychmiast zwin\'ea\'b3a si\'ea na przeciwleg\'b3ym siedzeniu.
\par - Nie mam poj\'eacia, do czego zmierza Harry - stwierdzi\'b3a Em, gdy Heather zasn\'ea\'b3a. - Zrobi\'b3a\'9c jakie\'9c post\'eapy?
\par Lucinda u\'9cmiechn\'ea\'b3a si\'ea w ciemno\'9cciach.
\par - S\'b9dz\'ea, \'bfe znalaz\'b3am szczelin\'ea w jego zbroi.
\par - Najwy\'bfszy czas - prychn\'ea\'b3a Em. - Ten ch\'b3opak jest okropnie uparty.
\par - Rzeczywi\'9ccie - przyzna\'b3a Lucinda. - Nie jestem pewna, jak d\'b3ugo zajmie mi przekszta\'b3canie tej szczeliny w szpar\'ea ani jak trudne to b\'eadzie zadanie. Zreszt\'b9 nie wiem, czy w og\'f3le mi si\'ea to uda.
\par - Musisz spr\'f3bowa\'e6 wszelkich sposob\'f3w.
\par - Hm. Ja te\'bf tak s\'b9dz\'ea.
\par W poniedzia\'b3ek ta\'f1czy\'b3a dwa razy z lordem Ruthvenem.
\par We wtorek odby\'b3a przeja\'bfd\'bfk\'ea z panem Amberlym.
\par W \'9crod\'ea spacerowa\'b3a po Bond Street wsparta na ramieniu pana Satterly'ego.
\par A w czwartek Harry by\'b3 ju\'bf gotowy ukr\'eaci\'e6 jej \'9cliczn\'b9 g\'b3\'f3wk\'ea.
\par - Przypuszczam, \'bfe ta kampania ma twoje b\'b3ogos\'b3awie\'f1stwo - powiedzia\'b3 do ciotki siedz\'b9cej na kanapce w sali balowej u lady Harcourt, nie staraj\'b9c si\'ea nawet ukry\'e6 w\'9cciek\'b3o\'9cci.
\par - Kampania? - Em otworzy\'b3a szeroko oczy. - Jaka kampania?
\par - Pozw\'f3l si\'ea poinformowa\'e6, droga ciociu, \'bfe twoja protegowana nabra\'b3a niezdrowego zami\'b3owania do niebezpiecznego \'bfycia.
\par Wypowiedziawszy to ostrze\'bfenie, odszed\'b3, ale nie przy\'b3\'b9czy\'b3 si\'ea do grona otaczaj\'b9cego Lucind\'ea Babbacombe. Stan\'b9\'b3 jednak pod \'9ccian\'b9 w pobli\'bfu, nie spuszczaj\'b9c z niej oka i nie b\'ead\'b9c przez ni\'b9 widzianym.
\par Nagle kto\'9c klepn\'b9\'b3 go energicznie po ramieniu.
\par - Tutaj jeste\'9c, m\'f3j bracie. Szuka\'b3em ci\'ea wsz\'eadzie, ale nie spodziewa\'b3em si\'ea znale\'9f\'e6 ci\'ea w\'b3a\'9cnie tutaj.
\par - A co ciebie sprowadza do miasta?
\par - Przygotowania oczywi\'9ccie. Teraz ju\'bf wszystko jest gotowe. W przysz\'b3\'b9 \'9crod\'ea, o jedenastej, w ko\'9cciele \'8cwi\'eatego Jerzego. Licz\'ea na twoje wsparcie.
\par Harry u\'9cmiechn\'b9\'b3 si\'ea.
\par - B\'ead\'ea.
\par - To \'9cwietnie. Nie znalaz\'b3em jeszcze Geralda. Harry rozejrza\'b3 si\'ea po sali.
\par - Jest tam, obok tych blond lok\'f3w.
\par - A, rzeczywi\'9ccie, musz\'ea go z\'b3apa\'e6. Harry zauwa\'bfy\'b3, \'bfe brat nie odrywa oczu od szczup\'b3ej blondynki ta\'f1cz\'b9cej z lordem Harcourtem, kt\'f3ry wygl\'b9da\'b3 na zachwyconego partnerk\'b9.
\par - Jak si\'ea ma Pater?
\par - \'8cwietnie. Do\'bfyje osiemdziesi\'b9tki. Albo przynajmniej chwili, gdy wszyscy b\'eadziemy po\'bfenieni.
\par Harry powstrzyma\'b3 si\'ea od komentarza. Jack s\'b3ysza\'b3 nieraz jego uwagi dyskredytuj\'b9ce ma\'b3\'bfe\'f1stwo. Ale nawet on nie wiedzia\'b3, dlaczego jego niech\'ea\'e6 do tej instytucji jest tak gwa\'b3towna.
\par Kieruj\'b9c wzrok tam, gdzie brat, Harry przyjrza\'b3 si\'ea jego wybrance. Sophia Winterton by\'b3a urocz\'b9, ca\'b3kowicie szczer\'b9 i uczciw\'b9 kobiet\'b9, kt\'f3rej Jack, Harry by\'b3 tego pewien, m\'f3g\'b3 ufa\'e6. Przeni\'f3s\'b3 wzrok na zgrabn
\'b9 g\'b3\'f3wk\'ea Lucindy. Mo\'bfe stosowa\'e6 r\'f3\'bfne sztuczki, tak jak to czyni obecnie, ale jej motywy b\'ead\'b9 zawsze jasne. Jest szczera i bezpo\'9crednia i nigdy nie sk\'b3amie ani nie zdradzi. Nie jest po postu do tego zdolna.
\par Harry poczu\'b3, \'bfe wzbiera w nim nag\'b3a t\'easknota, w \'9clad za kt\'f3r\'b9 natychmiast pojawia si\'ea dawna niepewno\'9c\'e6. Harry spojrza\'b3 na Jacka, kt\'f3ry odnalaz\'b3 w\'b3a\'9cnie swoj\'b9 z\'b3otow\'b3os\'b9. Jack by\'b3
, jak zwykle, pewny siebie, a tak\'bfe pewny swojej decyzji. Patrz\'b9c na jego u\'9cmiech, Harry poczu\'b3 uk\'b3ucie w sercu... i stwierdzi\'b3, \'bfe to zazdro\'9c\'e6.
\par - Widzia\'b3e\'9c si\'ea ju\'bf z Em? - zapyta\'b3 brata.
\par - Nie. Jest tutaj?
\par Harry odprowadzi\'b3 Jacka do ciotki, a potem skierowa\'b3 kroki ku Lucindzie.
\par Spod przeciwleg\'b3ej \'9cciany ogromnej sali balowej obserwowa\'b3 go Earle Joliffe. Patrzy\'b3, jak Harry zajmuje pozycj\'ea w\'9cr\'f3d ma\'b3ego grona otaczaj\'b9cego Lucind\'ea.
\par - Dziwne. Bardzo dziwne - brzmia\'b3 jego os\'b9d.
\par - Co jest dziwne? - zapyta\'b3 stoj\'b9cy obok niego Mortimer Babbacombe, rozlu\'9fniaj\'b9c krawat. - Okropnie tu gor\'b9co - doda\'b3.
\par Joliffe popatrzy\'b3 na niego z pogard\'b9.
\par - M\'f3j drogi Mortimerze, dziwne jest to, \'bfe spo\'9cr\'f3d uwodzicieli najwi\'eaksze szanse na to, by zdoby\'e6 sobie wst\'eap do buduaru wdowy po twoim stryju, ma Harry Lester. Jednak on, jak widz\'ea, trzyma si\'ea z daleka. Oto, co jest dziwne.
\par Joliffe zamilk\'b3, ale po chwili m\'f3wi\'b3 dalej:
\par - To rozczarowuj\'b9ce, Mortimerze. Wygl\'b9da jednak na to, \'bfe on rozczarowuje tak\'bfe i j\'b9. Ona rozgl\'b9da si\'ea za nim, nie ma co do tego w\'b9tpliwo\'9cci. - Joliffe zamy\'9cli\'b3 si\'ea. - Co oznacza, \'bfe musimy tylko poczeka\'e6
na pierwsze plotki. Takie rzeczy zawsze wychodz\'b9 na jaw. B\'eadziemy wi\'eac mieli dowody, to nie powinno okaza\'e6 si\'ea zbyt trudne. Paru \'9cwiadk\'f3w r\'f3\'bfnych spotka\'f1... i dostaniemy w swoje r\'eace twoj\'b9 s\'b3odk\'b9 kuzyneczk\'ea
, a z ni\'b9 jej jeszcze s\'b3odszy spadek.
\par By\'b3a to uspokajaj\'b9ca perspektywa. Joliffe ton\'b9\'b3 po uszy w d\'b3ugach, cho\'e6 starannie ukrywa\'b3 swoj\'b9 desperacj\'ea przed Mortimerem, kt\'f3ry trz\'b9s\'b3 si\'ea jak galareta na sam\'b9 my\'9cl, \'bfe jest Joliffe'owi winien pi\'ea\'e6
tysi\'eacy funt\'f3w. Wiedza o tym, \'bfe Joliffe obieca\'b3 te pieni\'b9dze, z procentem, komu\'9c, kogo lepiej by\'b3o nie zawie\'9c\'e6, przyprawi\'b3aby Mortimera o rozstr\'f3j nerwowy. A Joliffe, dla uratowania w\'b3asnej g\'b3owy, potrzebowa\'b3
go w dobrym stanie zar\'f3wno fizycznym, jak i umys\'b3owym.
\par Je\'bfeli nie uda mu si\'ea pom\'f3c Mortimerowi zdoby\'e6 spadku Heather Babbacombe, to on, Earle Joliffe, hulaka, zako\'f1czy \'bfycie jako \'bfebrak ze slums\'f3w Spitafield, a i to jedynie pod warunkiem, \'bfe b\'eadzie mia\'b3 szcz\'ea\'9ccie.
\par Spojrzenie Joliffe'a spocz\'ea\'b3o na Lucindzie. Od chwili gdy j\'b9 po raz pierwszy zobaczy\'b3, nabra\'b3 pewno\'9cci siebie. By\'b3a ona bowiem typem wdowy przyci\'b9gaj\'b9cym najbardziej niebezpiecznych uwodzicieli. Joliffe wyprostowa\'b3
ramiona i zwr\'f3ci\'b3 si\'ea do Mortimera:
\par - Scrugthorpe b\'eadzie musia\'b3 wyrzec si\'ea zemsty, prawda, Mortimerze?
\par - Yyy... a... tak.
\par Spojrzawszy po raz ostatni na wdow\'ea po swym stryju, Mortimer wmiesza\'b3 si\'ea wraz z Joliffe'em w t\'b3um.
\par W tym momencie rozleg\'b3y si\'ea pierwsze tony walca. Lucinda drgn\'ea\'b3a. By\'b3 to trzeci walc tego wieczoru i prawdopodobnie ostatni. Kilka minut wcze\'9cniej dozna\'b3a ulgi, gdy Harry zmaterializowa\'b3 si\'ea wreszcie u jej boku. Teraz, z \'b3
agodnym u\'9cmiechem na ustach, czeka\'b3a na jego zaproszenie.
\par Daremnie.
\par Po jej lewej stronie panowa\'b3a absolutna cisza.
\par Nast\'b9pi\'b3 okropny moment niezr\'eacznego milczenia. ' Lucinda zesztywnia\'b3a, ale u\'9cmiech nie schodzi\'b3 z jej ust. Czu\'b3a wewn\'eatrzn\'b9 pustk\'ea, lecz mia\'b3a przecie\'bf swoj\'b9 dum\'ea. Popatrzy\'b3a na tych, kt\'f3rzy pragn\'ea
li poprosi\'e6 j\'b9 do ta\'f1ca. Jej wzrok pad\'b3 na lorda Cravena. Wyci\'b9gn\'ea\'b3a r\'eak\'ea i powiedzia\'b3a:
\par - Milordzie?
\par Craven sk\'b3oni\'b3 si\'ea elegancko.
\par - B\'eadzie to dla mnie przyjemno\'9c\'e6, droga pani. - Tu wyprostowa\'b3 si\'ea i spojrza\'b3 jej w oczy. - Dla nas obojga.
\par Z pocz\'b9tku jego lordowska mo\'9c\'e6 pr\'f3bowa\'b3 trzyma\'e6 j\'b9 zbyt ciasno, jednak gdy Lucinda zmarszczy\'b3a brwi, cofn\'b9\'b3 si\'ea. W ta\'f1cu nie bardzo zwraca\'b3a uwag\'ea na jego wytworne dowcipy, nie zauwa\'bfa\'b3a te\'bf
ich podtekstu. Gdy taniec si\'ea sko\'f1czy\'b3, by\'b3a ju\'bf spokojna. Przypomnia\'b3a sobie s\'b3owa Em, \'bfe Harry nie b\'eadzie \'b3atw\'b9 zdobycz\'b9, ale ona musi uparcie realizowa\'e6 plan.
\par Oto ko\'f1czy taniec i kroczy wsparta na ramieniu lorda Cravena.
\par - By\'e6 mo\'bfe, droga pani, powinni\'9cmy wykorzysta\'e6 okazj\'ea i lepiej si\'ea pozna\'e6? - zapyta\'b3 i wskaza\'b3 gestem d\'b3oni pobliskie, z lekka uchylone drzwi. - Tutaj panuje taki ha\'b3as. Mo\'bfe by\'9cmy si\'ea przeszli po korytarzu?
\par Lucinda zawaha\'b3a si\'ea. Na sali by\'b3o gor\'b9co, zaczyna\'b3a j\'b9 bole\'e6 g\'b3owa. A korytarz nie wydawa\'b3 si\'ea miejscem zbyt odosobnionym. Poza tym przystanie na propozycj\'ea lorda Cravena mog\'b3o sta\'e6 si\'ea jeszcze jednym bod\'9f
cem, kt\'f3ry podzia\'b3a na Harry'ego.
\par - Dobrze, milordzie.
\par By\'b3a pewna, \'bfe jej strategia jest dobra.
\par Niestety, tym razem wybra\'b3a niew\'b3a\'9cciwego uwodziciela.
\par W przeciwie\'f1stwie do lorda Ruthvena, pana Amberly'ego i pana Satterly'ego, lord Craven nie by\'b3 bliskim znajomym Harry'ego. I dlatego brakowa\'b3o mu wiedzy o grze, jak\'b9 prowadzi Lucinda. Uwa\'bfa\'b3, \'bfe fakt, i\'bf pozwala si\'ea ona emablowa
\'e6 przez kolejnych uwodzicieli, jest wyrazem jej znudzenia rozrywkami, jakie oferuje towarzyski sezon. I postanowi\'b3 ostro dzia\'b3a\'e6.
\par Z ogromn\'b9 sprawno\'9cci\'b9 uprowadzi\'b3 Lucind\'ea z sali balowej.
\par Stoj\'b9cy w drugim ko\'f1cu sali Harry zakl\'b9\'b3 ku przera\'bfeniu dw\'f3ch wd\'f3w zasiadaj\'b9cych na pobliskiej kanapie. Nie marnuj\'b9c czasu na przeprosiny czy usprawiedliwienia, ruszy\'b3 przez t\'b3um. Zna\'b3 reputacj\'ea Cravena i obserwowa
\'b3 pilnie jego lordowsk\'b9 mo\'9c\'e6 i swoj\'b9 podopieczn\'b9, lecz straci\'b3 ich na moment z oczu pod koniec ta\'f1ca. Dojrza\'b3 ich ponownie, gdy opuszczali sal\'ea, a Lucinda rozgl\'b9da\'b3a si\'ea, jak gdyby oczekuj\'b9c pomocy.
\par Tym razem mo\'bfe jej potrzebowa\'e6 naprawd\'ea, pomy\'9cla\'b3 Harry.
\par Przedosta\'b3 si\'ea przez t\'b3um najszybciej, jak umia\'b3, i znalaz\'b3 si\'ea w korytarzu prowadz\'b9cym do ogrodu. Nie zatrzymuj\'b9c si\'ea, doszed\'b3 prosto do drzwi wychodz\'b9cych na taras. Na tarasie nikogo nie by\'b3o. Harry, t\'b3umi\'b9
c gniew, podpar\'b3 si\'ea pod boki i wysili\'b3 wzrok, chc\'b9c przenikn\'b9\'e6 ciemno\'9cci panuj\'b9ce w ogrodzie.
\par Do jego uszu dobieg\'b3y jakie\'9c st\'b3umione d\'9fwi\'eaki.
\par Pobieg\'b3 za r\'f3g.
\par I zobaczy\'b3, \'bfe Craven, przypar\'b3szy Lucind\'ea do \'9cciany, usi\'b3uje j\'b9 poca\'b3owa\'e6. Lucinda cofa g\'b3ow\'ea i odpycha go obiema r\'eakami.
\par Harry poczu\'b3, \'bfe ogarnia go furia.
\par - Craven?!
\par To jedno s\'b3owo wystarczy\'b3o, by lord uni\'f3s\'b3 g\'b3ow\'ea i rozejrza\'b3 si\'ea przera\'bfony. Harry chwyci\'b3 go za rami\'ea i zada\'b3 mu cios lew\'b9 r\'eak\'b9, odrzucaj\'b9c go na kamienn\'b9 balustrad\'ea.
\par Lucinda, przyciskaj\'b9c jedn\'b9 d\'b3o\'f1 do piersi, rzuci\'b3a si\'ea ze szlochem w ramiona Harry'ego. Przytuli\'b3 j\'b9 mocno do siebie. Poczu\'b3a jego poca\'b3unki we w\'b3osach. Nast\'eapnie Harry przyci\'b9gn\'b9\'b3 j\'b9 do swego boku, obejmuj
\'b9c jedn\'b9 r\'eak\'b9, a ona, z policzkiem przytulonym do jego surduta, spojrza\'b3a na lorda Cravena.
\par Jego lordowska mo\'9c\'e6 stan\'b9\'b3 nieco niepewnie na nogach, obmaca\'b3 sobie szcz\'eak\'ea, a potem spojrza\'b3 z obaw\'b9 na Harry'ego. Gdy ten nie drgn\'b9\'b3, Craven poprawi\'b3 na sobie surdut i krawat i unosz\'b9c w g\'f3r\'ea jedn\'b9
brew, powiedzia\'b3:
\par - Najwyra\'9fniej nie zorientowa\'b3em si\'ea w sytuacji. - Tu sk\'b3oni\'b3 si\'ea przed Lucind\'b9. - Pani, prosz\'ea przyj\'b9\'e6 moje najpokorniejsze przeprosiny.
\par Wzrok lorda Cravena pad\'b3 na twarz Harry'ego.
\par - K\'b3aniam si\'ea, Lester - powiedzia\'b3, skin\'b9wszy g\'b3ow\'b9, i oddali\'b3 si\'ea, znikaj\'b9c za rogiem.
\par Dwie postacie na tarasie ogarn\'ea\'b3a cisza.
\par Harry sta\'b3 sztywno wyprostowany. Czu\'b3, \'bfe Lucinda dr\'bfy, i bardzo pragn\'b9\'b3 j\'b9 pocieszy\'e6; wzi\'b9\'e6 w ramiona, poca\'b3owa\'e6. Ogarn\'ea\'b3o go przemo\'bfne typowo m\'easkie pragnienie ca\'b3kowitego jej posiadania. Jednak r\'f3
wnie silna by\'b3a jego w\'9cciek\'b3o\'9c\'e6, niech\'ea\'e6 do tego, by by\'e6 przedmiotem manipulacji, tak bardzo zdanym na w\'b3asne uczucia i tak s\'b3abym w obliczu uczu\'e6 Lucindy.
\par Przeklinaj\'b9c j\'b9 w duchu za to, \'bfe za jej spraw\'b9 musia\'b3 uczestniczy\'e6 w takiej scenie, Harry walczy\'b3 z d\'b3ugo t\'b3umionymi nami\'eatno\'9cciami.
\par Lucindzie zabrak\'b3o tchu, nie by\'b3a w stanie si\'ea poruszy\'e6. Rami\'ea, kt\'f3re j\'b9 obejmowa\'b3o, by\'b3o twarde jak stal, nieruchome. Harry odetchn\'b9\'b3 g\'b3\'eaboko i zapyta\'b3:
\par - Czy nic si\'ea pani nie sta\'b3o?
\par Lucinda pokr\'eaci\'b3a tylko g\'b3ow\'b9 i cofn\'ea\'b3a si\'ea. Harry poda\'b3 jej rami\'ea.
\par - Chod\'9fmy. Pani musi wr\'f3ci\'e6 na sal\'ea balow\'b9.
\par Lucinda omal nie da\'b3a upustu przepe\'b3niaj\'b9cym j\'b9 uczuciom. Pragn\'ea\'b3a, \'bfeby Harry j\'b9 pocieszy\'b3, \'bfeby j\'b9 jeszcze raz obj\'b9\'b3. Wiedzia\'b3a jednak, \'bfe on ma racj\'ea, uwa\'bfaj\'b9c, i\'bf ona musi jak najszybciej wr\'f3
ci\'e6 na sal\'ea balow\'b9. Podnios\'b3a g\'b3ow\'ea i lekkim skinieniem da\'b3a mu do zrozumienia, \'bfe mo\'bfe j\'b9 tam zaprowadzi\'e6. W chwil\'ea potem znale\'9fli si\'ea w\'9cr\'f3d mn\'f3stwa ludzi, po\'9cr\'f3d rozm\'f3w, ha\'b3asu, w\'9cr\'f3d
\'9cwiate\'b3 i u\'9cmiech\'f3w.
\par Lucinda tak\'bfe si\'ea u\'9cmiecha\'b3a, gdy Harry, z energicznym skinieniem g\'b3owy, zostawi\'b3 j\'b9 przy kanapie, na kt\'f3rej siedzia\'b3a Em. Nast\'eapnie obr\'f3ci\'b3 si\'ea na pi\'eacie i oddali\'b3. Lucinda odprowadzi\'b3a go wzrokiem.
\par }\pard\plain \s2\qc \li0\ri0\sb100\sa100\sbauto1\saauto1\sl360\slmult1\keepn\pagebb\nowidctlpar\aspalpha\aspnum\faauto\outlinelevel1\adjustright\rin0\lin0\itap0 \b\caps\fs24\lang1033\langfe1045\kerning32\cgrid\langnp1033\langfenp1045 {
\lang1045\langfe1045\langnp1045 ROZDZIA\'a3 \'d3SMY
\par }\pard\plain \qj \fi709\li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\aspalpha\aspnum\faauto\adjustright\rin0\lin0\itap0 \fs24\lang1045\langfe1045\cgrid\langnp1045\langfenp1045 {- Dzie\'f1 dobry, Fergusie. Czy pani Babbacombe jest w domu?
\par Harry wr\'eaczy\'b3 r\'eakawiczki i lask\'ea kamerdynerowi ciotki.
\par - Pani Babbacombe znajduje si\'ea w saloniku na g\'f3rze, prosz\'ea pana. Jest to teraz jej gabinet. Ja\'9cnie pani po\'b3o\'bfy\'b3a si\'ea u siebie.
\par - Nie b\'ead\'ea jej przeszkadza\'b3. - Harry zdecydowanym krokiem pod\'b9\'bfy\'b3 w stron\'ea schod\'f3w. - Jestem pewien, \'bfe pani Babbacombe mnie oczekuje.
\par Lucinda, zjawiskowo \'9cliczna w lekkiej sukience z niebieskiego mu\'9clinu, siedzia\'b3a przy sekretarzyku w saloniku na g\'f3rze, gdy Harry otworzy\'b3 drzwi.
\par Obejrza\'b3a si\'ea z u\'9cmiechem na ustach i... zamar\'b3a w bezruchu. U\'9cmiech znikn\'b9\'b3 z jej twarzy, kt\'f3ra zamieni\'b3a si\'ea w mask\'ea uprzejmo\'9cci.
\par Harry z nieprzyst\'eapnym wyrazem twarzy przekroczy\'b3 pr\'f3g i zamkn\'b9\'b3 za sob\'b9 drzwi.
\par Lucinda wsta\'b3a.
\par - Nie s\'b3ysza\'b3am, by pana anonsowano.
\par - Prawdopodobnie dlatego, \'bfe nikt mnie nie anonsowa\'b3. - Harry zatrzyma\'b3 si\'ea z r\'eak\'b9 na klamce. Ta kobieta musi go wys\'b3ucha\'e6, chce tego czy nie. Przekr\'eaci\'b3 klucz, zamek zamkn\'b9\'b3 si\'ea bezszelestnie. - To nie jest wizyta t
owarzyska - powiedzia\'b3.
\par - Naprawd\'ea? Wi\'eac czemu j\'b9 zawdzi\'eaczam? Harry u\'9cmiecha\'b3 si\'ea ostrzegawczo.
\par - Nie czemu, tylko komu. Lordowi Cravenowi. Gdy zbli\'bfy\'b3 si\'ea do niej, Lucinda mia\'b3a ochot\'ea cofn\'b9\'e6 si\'ea za w\'b3asne krzes\'b3o.
\par - Przyszed\'b3em za\'bf\'b9da\'e6, by mnie pani zapewni\'b3a, \'bfe sko\'f1czy pani t\'ea swoj\'b9 gr\'ea.
\par - S\'b3ucham pana?
\par - Powinna mnie pani s\'b3ucha\'e6 - powiedzia\'b3, staj\'b9c tu\'bf przed ni\'b9 i wpatruj\'b9c si\'ea w ni\'b9 b\'b3yszcz\'b9cymi oczami. - T\'ea scen\'ea na tarasie u lady Harcourt zawdzi\'eacza pani samej sobie. Ten pani idiotyczny eksperyment musi si
\'ea sko\'f1czy\'e6. Musi pani zarzuci\'e6 zwyczaj, kt\'f3rego pani nabra\'b3a, zwyczaj polegaj\'b9cy na zach\'eacaniu uwodzicieli.
\par - Nie wiem, o czym pan m\'f3wi. Robi\'ea to, co czyni\'b9 damy b\'ead\'b9ce w mojej sytuacji, szukaj\'b9c odpowiedniego towarzystwa.
\par - Odpowiedniego? Chyba wczoraj wieczorem przekona\'b3a si\'ea pani, jak \'84odpowiednie" towarzystwo stanowi lord Craven?
\par Lucinda poczu\'b3a, \'bfe si\'ea rumieni.
\par - Lord Craven to rzeczywi\'9ccie by\'b3a pomy\'b3ka... I dzi\'eakuj\'ea panu za pomoc... Jednak, panie Lester, musz\'ea stanowczo stwierdzi\'e6, \'bfe moje \'bfycie jest czym\'9c, co nale\'bfy do mnie i \'bfe mog\'ea je prze\'bfy\'e6, jak mi si\'ea
podoba. Nie jest pa\'f1sk\'b9 spraw\'b9, czy ja zechc\'ea wej\'9c\'e6 w... zwi\'b9zek z lordem Cravenem, czy kimkolwiek innym.
\par Stwierdzenie to spotka\'b3o si\'ea z milczeniem. Lucinda sta\'b3a, opieraj\'b9c si\'ea o otoman\'ea ulokowan\'b9 w saloniku przy oknie.
\par Przed ni\'b9 sta\'b3 Harry z zaci\'9cni\'eatymi pi\'ea\'9cciami, walcz\'b9c z w\'b3asn\'b9 reakcj\'b9 na co\'9c, co - wiedzia\'b3 to doskonale - by\'b3o umy\'9cln\'b9 prowokacj\'b9. Oczyma wyobra\'9fni widzia\'b3 Lucind\'ea
w ramionach lorda Cravena. Uspokoiwszy si\'ea nieco, odezwa\'b3 si\'ea w te s\'b3owa:
\par - Najwyra\'9fniej, droga pani, nadszed\'b3 najwy\'bfszy czas, bym pani\'b9 troch\'ea wyedukowa\'b3. Ot\'f3\'bf \'bfadnego uwodziciela przy zdrowych zmys\'b3ach nie interesuje zwi\'b9zek... inny ni\'bf taki, kt\'f3ry trwa bardzo kr\'f3tko.
\par Zbli\'bfy\'b3 si\'ea do niej jeszcze bardziej.
\par - Czy pani wie, co nas interesuje?
\par Lucinda widzia\'b3a dobrze jego u\'9cmiech drapie\'bfnika, b\'b3yszcz\'b9ce oczy i s\'b3ysza\'b3a specjalny ton g\'b3osu. Przechyli\'b3a g\'b3ow\'ea i powiedzia\'b3a:
\par - Nie jestem tak zupe\'b3nie niewinna.
\par Harry zbli\'bfy\'b3 si\'ea tak bardzo, \'bfe musia\'b3a oprze\'e6 si\'ea o \'9ccian\'ea. Jego wargi, tak fascynuj\'b9ce, znajdowa\'b3y si\'ea bardzo blisko. Te wargi wykrzywi\'b3 grymas.
\par - By\'e6 mo\'bfe. Jednak je\'bfeli chodzi o ludzi pokroju Cravena czy innych jemu podobnych, czy te\'bf o mnie samego, nie jest pani bynajmniej osob\'b9 do\'9cwiadczon\'b9.
\par - Potrafi\'ea si\'ea obroni\'e6.
\par -Naprawd\'ea?
\par Harry czu\'b3, \'bfe ogarnia go szale\'f1stwo. Ta kobieta prowokowa\'b3a demona, kt\'f3ry w nim mieszka\'b3.
\par - A mo\'bfe to sprawdzimy? - zapyta\'b3.
\par Uj\'b9\'b3 w d\'b3onie jej twarz i przysun\'b9\'b3 si\'ea jeszcze bli\'bfej. Poczu\'b3, \'bfe Lucinda wstrzymuje oddech i dr\'bfy.
\par - Czy mam ci pokaza\'e6, co nas interesuje, Lucindo? - Przechyli\'b3 jej g\'b3ow\'ea. - Czy mam ci pokaza\'e6, o czym my\'9climy. .. o czym my\'9cl\'ea ja, gdy na ciebie patrz\'ea? Gdy z tob\'b9 ta\'f1cz\'ea walca?
\par Lucinda nie odpowiedzia\'b3a. Wpatrywa\'b3a si\'ea w niego szeroko otwartymi oczami, oddycha\'b3a p\'b3ytko, serce bi\'b3o jej jak oszala\'b3e. Jego spojrzenie skupi\'b3o si\'ea na jej wargach. Nie mog\'b3a si\'ea powstrzyma\'e6 i obliza\'b3
a je koniuszkiem j\'eazyka.
\par Poczu\'b3a, \'bfe Harrym wstrz\'b9sa dreszcz, i us\'b3ysza\'b3a jego st\'b3umiony j\'eak.
\par A potem jego g\'b3owa pochyli\'b3a si\'ea, a jego usta odnalaz\'b3y jej usta.
\par By\'b3a to pieszczota, za kt\'f3r\'b9 t\'easkni\'b3a, dla osi\'b9gni\'eacia kt\'f3rej spiskowa\'b3a, snu\'b3a intryg\'ea - i kt\'f3ra przesz\'b3a jej naj\'9cmielsze marzenia. Jego wargi by\'b3y twarde, stanowcze, w\'b3adcze. Dotkn\'ea\'b3y jej warg i zacz
\'ea\'b3y je dra\'bfni\'e6, czaruj\'b9c jej zmys\'b3y, dop\'f3ki si\'ea nie podda\'b3a. Ten poca\'b3unek j\'b9 zniewoli\'b3 i przeni\'f3s\'b3 w \'9cwiat nierealny, w miejsce, gdzie rz\'b9dzi\'b3a jedynie wola Harry'ego.
\par Gdy prosi\'b3, ona dawa\'b3a, kiedy chcia\'b3 wi\'eacej, ona bez wahania poddawa\'b3a si\'ea. Wyczuwa\'b3a, czego mu potrzeba, i bardzo, bardzo pragn\'ea\'b3a go zadowoli\'e6. Odpowiedzia\'b3a na jego pieszczot\'ea, zachwycona nieokie\'b3znan\'b9 nami\'ea
tno\'9cci\'b9, kt\'f3r\'b9 on na to zareagowa\'b3. Poca\'b3unek pog\'b3\'eabia\'b3 si\'ea raz po raz a\'bf do chwili, gdy ona nie czu\'b3a ju\'bf nic poza nim i poza pragnieniem, kt\'f3re by\'b3o w niej samej.
\par Jednak Harry nagle, sam nie wiedz\'b9c dlaczego, zda\'b3 sobie spraw\'ea z niebezpiecze\'f1stwa. Resztk\'b9 si\'b3 si\'ea wycofa\'b3.
\par Gdy podni\'f3s\'b3 g\'b3ow\'ea, dr\'bfa\'b3 na ca\'b3ym ciele.
\par Kiedy ponownie spojrza\'b3 jej w oczy, gdy ujrza\'b3 jej usta, opuchni\'eate troch\'ea od poca\'b3unk\'f3w, czerwone i pe\'b3ne, poczu\'b3, \'bfe czar znowu dzia\'b3a.
\par Zamkn\'b9\'b3 oczy i powiedzia\'b3 cicho:
\par - Nie.
\par By\'b3o to b\'b3aganie pokonanego cz\'b3owieka.
\par Lucinda zrozumia\'b3a to dobrze. Wiedzia\'b3a, \'bfe musi wykorzysta\'e6 teraz swoj\'b9 przewag\'ea, bo inaczej j\'b9 straci. Los mo\'bfe jej nie da\'e6 ponownej szansy.
\par Powoli cofn\'ea\'b3a r\'eace oparte o pier\'9c Harry'ego i obj\'ea\'b3a go za szyj\'ea. Dostrzeg\'b3a konsternacj\'ea w jego spojrzeniu, poczu\'b3a napi\'eacie jego mi\'ea\'9cni.
\par Harry wiedzia\'b3, \'bfe nie zdo\'b3a jej si\'ea oprze\'e6. Panowanie nad po\'bf\'b9daniem, kt\'f3re go ogarn\'ea\'b3o, wyczerpywa\'b3o wszystkie jego si\'b3y. Nie by\'b3 w stanie si\'ea poruszy\'e6, m\'f3g\'b3 tylko obserwowa\'e6, jak dokonuje si\'ea
jego w\'b3asny los.
\par Jego op\'f3r trwa\'b3 zaledwie tak d\'b3ugo jak dwa uderzenia serca. A potem, z j\'eakiem, kt\'f3rego nie zdo\'b3a\'b3 powstrzyma\'e6, Harry obj\'b9\'b3 Lucind\'ea, zamkn\'b9\'b3 w u\'9ccisku i zacz\'b9\'b3 ca\'b3owa\'e6.
\par Oboje p\'b3on\'eali. Lucinda nami\'eatnie oddawa\'b3a poca\'b3unki, boj\'b9c si\'ea, \'bfe je\'bfeli on wyczuje, i\'bf jest niewinna - to nic z tego nie b\'eadzie.
\par Pieszczoty rozpali\'b3y j\'b9 do tego stopnia, \'bfe - gdyby w tej chwili by\'b3a w stanie my\'9cle\'e6 - jej w\'b3asna reakcja by j\'b9 zdumia\'b3a. Na szcz\'ea\'9ccie nie by\'b3a zdolna do my\'9clenia. Zaw\'b3adn\'ea\'b3y ni\'b9 zmys\'b3y. D\'b3
onie obejmuj\'b9ce jej piersi wywo\'b3ywa\'b3y rosn\'b9ce bezustannie podniecenie, jakiego nie do\'9cwiadczy\'b3a nigdy przedtem.
\par Gdy przyci\'b9gn\'b9\'b3 j\'b9 do siebie, daj\'b9c dow\'f3d swego po\'bf\'b9dania, Lucinda z j\'eakiem przycisn\'ea\'b3a si\'ea najbli\'bfej, jak mog\'b3a.
\par Rosn\'b9ca nami\'eatno\'9c\'e6 doprowadza\'b3a ich do szale\'f1stwa. Pragn\'eali siebie nawzajem bez pami\'eaci. Harry'emu a\'bf kr\'eaci\'b3o si\'ea w g\'b3owie, gdy przypar\'b3 Lucind\'ea do otomany i zacz\'b9\'b3 rozbiera\'e6. Pozostawszy w samej
koszuli, Lucinda odrzuci\'b3a jego krawat, a potem zacz\'ea\'b3a rozpina\'e6 guziki koszuli. Harry posadzi\'b3 j\'b9 na otomanie, a sam zdj\'b9\'b3 buty.
\par Lucinda, zafascynowana, poczu\'b3a si\'ea wolna, nie skr\'eapowana \'bfadnymi zasadami skromno\'9cci czy dobrego wychowania, by\'b3a pewna, \'bfe wszystko to powinno przebiega\'e6 tak w\'b3a\'9cnie, jak przebiega. Harry pozby\'b3 si\'ea koszuli i odwr\'f3
ci\'b3 si\'ea w jej stron\'ea. A ona obj\'ea\'b3a go ramionami, ciesz\'b9c si\'ea pal\'b9cym dotkni\'eaciem jego sk\'f3ry. Harry zdj\'b9\'b3 z niej koszul\'ea i teraz spotka\'b3y si\'ea ich nagie cia\'b3a. Lucinda zadr\'bfa\'b3a i zamkn\'ea\'b3
a oczy. Po d\'b3ugim g\'b3\'eabokim poca\'b3unku Harry po\'b3o\'bfy\'b3 j\'b9 na mi\'eakkich poduszkach, a ona przyci\'b9gn\'ea\'b3a go do siebie.
\par Le\'bf\'b9c, pie\'9cci\'b3 j\'b9, dop\'f3ki po\'bf\'b9danie obojga nie dosz\'b3o do szczytu. Lucinda poczu\'b3a w sobie jak\'b9\'9c pustk\'ea, kt\'f3r\'b9 m\'f3g\'b3 zape\'b3ni\'e6 tylko on. A zaraz potem, z ulg\'b9 i nadziej\'b9, poczu\'b3a na sobie ci
\'ea\'bfar jego cia\'b3a i jego r\'eak\'ea wsuwaj\'b9c\'b9 si\'ea pod biodra. Wstrzyma\'b3a oddech, a Harry, jednym ruchem sprawi\'b3, \'bfe ich cia\'b3a si\'ea z\'b3\'b9czy\'b3y. Oboje zamarli w zachwycie.
\par Powoli, s\'b3ysz\'b9c bicie w\'b3asnego pulsu, Harry podni\'f3s\'b3 g\'b3ow\'ea i spojrza\'b3 w twarz Lucindy. Le\'bfa\'b3a z zamkni\'eatymi oczami, ze zmarszczonymi brwiami, przygryzaj\'b9c doln\'b9 warg\'ea. Gdy tak na ni\'b9 patrzy\'b3, odpr\'ea\'bfy
\'b3a si\'ea i rozpogodzi\'b3a.
\par Harry czeka\'b3 na to, by jego emocje dostosowa\'b3y si\'ea do fakt\'f3w. Spodziewa\'b3 si\'ea, \'bfe b\'eadzie z\'b3y, \'bfe poczuje si\'ea oszukany, zmanipulowany.
\par Tymczasem ogarn\'ea\'b3o go pragnienie posiadania nie ska\'bfone \'bf\'b9dz\'b9, tylko wynikaj\'b9ce z jakiej\'9c o wiele pot\'ea\'bfniejszej emocji wzbieraj\'b9cej gdzie\'9c w g\'b3\'eabi serca i sprawiaj\'b9cej, \'bfe niczego nie \'bfa\'b3owa\'b3. U
czucie to narasta\'b3o, silne i pewne, nape\'b3niaj\'b9c go rado\'9cci\'b9.
\par Harry, opuszczaj\'b9c g\'b3ow\'ea, dotkn\'b9\'b3 ustami warg Lucindy.
\par - Lucindo? - powiedzia\'b3.
\par Odetchn\'ea\'b3a i przywar\'b3a ustami do jego ust. Jej palce b\'b3\'b9dzi\'b3y po jego policzku.
\par Harry delikatnie odsun\'b9\'b3 jej kosmyk w\'b3os\'f3w z czo\'b3a.
\par A potem, z niezwyk\'b3\'b9 czu\'b3o\'9cci\'b9, zacz\'b9\'b3 j\'b9 uczy\'e6 mi\'b3o\'9cci.
\par Jaki\'9c czas potem, powr\'f3ciwszy do rzeczywisto\'9cci, Lucinda przekona\'b3a si\'ea, \'bfe le\'bfy w ramionach Harry'ego. Westchn\'ea\'b3a g\'b3\'eaboko.
\par Harry pochyli\'b3 si\'ea, poczu\'b3a na skroni mu\'9cni\'eacie jego warg.
\par - Opowiedz mi o swoim ma\'b3\'bfe\'f1stwie.
\par Lucinda unios\'b3a brwi, b\'b3\'b9dz\'b9c palcem po jego przedramieniu.
\par - Musisz wiedzie\'e6, \'bfe zosta\'b3am osierocona w wieku lat czternastu. Rodziny obojga moich rodzic\'f3w wypar\'b3y si\'ea ich.
\par W oszcz\'eadnych s\'b3owach opowiedzia\'b3a mu histori\'ea swojego \'bfycia.
\par - Moje ma\'b3\'bfe\'f1stwo nie zosta\'b3o skonsumowane. Charles i ja byli\'9cmy sobie bliscy, ale on nigdy nie kocha\'b3 mnie w ten spos\'f3b.
\par Harry mia\'b3 co do tego w\'b9tpliwo\'9cci, lecz zachowa\'b3 je dla siebie. Dzi\'eakowa\'b3 w my\'9cli Charlesowi Babbacombe'owi za to, \'bfe j\'b9 ochrania\'b3 i \'bfe kocha\'b3 j\'b9 tak bardzo, i\'bf pozostawi\'b3 j\'b9 nietkni\'eat\'b9. Przyrzek\'b3
te\'bf w g\'b3\'eabi duszy cieniom zmar\'b3ego m\'ea\'bfa Lucindy, \'bfe teraz on, jego spadkobierca, b\'eadzie zawsze j\'b9 ochrania\'b3, dba\'b3 o jej bezpiecze\'f1stwo.
\par - Musisz za mnie wyj\'9c\'e6.
\par Wypowiedzia\'b3 te s\'b3owa bez zastanowienia, tak jakby my\'9cla\'b3 na g\'b3os.
\par Lucinda \'bfachn\'ea\'b3a si\'ea. Wype\'b3niaj\'b9ca j\'b9 rado\'9c\'e6 zblad\'b3a. Po chwili milczenia zapyta\'b3a:
\par - Musz\'ea za ciebie wyj\'9c\'e6?
\par Poczu\'b3a, \'bfe Harry prostuje si\'ea i patrzy na ni\'b9 z g\'f3ry.
\par - By\'b3a\'9c dziewic\'b9, a ja jestem d\'bfentelmenem. W\'b3a\'9cciwym skutkiem naszych obecnych czynno\'9cci musi by\'e6 ma\'b3\'bfe\'f1stwo.
\par M\'f3wi\'b3 tonem stanowczym. Lucinda zamkn\'ea\'b3a oczy. Nie chcia\'b3a wierzy\'e6 w\'b3asnym uszom. Znikn\'b9\'b3 ca\'b3y czar, ulotni\'b3a si\'ea obietnica d\'b3ugich, nieopisanie czu\'b3ych chwil.
\par Z trudem powstrzyma\'b3a westchnienie. Obr\'f3ci\'b3a si\'ea w ramionach Harry'ego i spojrza\'b3a mu w twarz.
\par - Chcesz si\'ea ze mn\'b9 o\'bfeni\'e6, bo by\'b3am dziewic\'b9 - czy dobrze zrozumia\'b3am?
\par - Tak nale\'bfy post\'b9pi\'e6.
\par - Ale czy tego pragniesz?
\par - To, czego pragn\'ea, nie ma znaczenia - odpar\'b3 Harry. -Sprawa jest, dzi\'eaki Bogu, bardzo prosta. W spo\'b3ecze\'f1stwie panuj\'b9 pewne regu\'b3y. Zastosujemy si\'ea do nich. Ku zadowoleniu wszystkich zainteresowanych.
\par Lucinda przygl\'b9da\'b3a mu si\'ea przez d\'b3u\'bfsz\'b9 chwil\'ea. W g\'b3owie mia\'b3a zam\'eat. By\'b3y to pewnego rodzaju o\'9cwiadczyny, i to ze strony m\'ea\'bfczyzny, kt\'f3rego pragn\'ea\'b3a.
\par Nie by\'b3y to jednak o\'9cwiadczyny wystarczaj\'b9co dobre. Nie chcia\'b3a, \'bfeby on po prostu si\'ea z ni\'b9 o\'bfeni\'b3.
\par - Nie.
\par Harry, zaskoczony, patrzy\'b3, jak Lucinda wysuwa si\'ea z jego ramion i wstaje. Znalaz\'b3a koszul\'ea i w\'b3o\'bfy\'b3a j\'b9 na siebie.
\par - Co znaczy to \'84nie"?
\par - Nie - nie wyjd\'ea za ciebie.
\par - Dlaczego, na mi\'b3o\'9c\'e6 bosk\'b9? Ruszy\'b3a w stron\'ea swojej sukni i omal nie potkn\'ea\'b3a si\'ea o jego spodnie. Us\'b3ysza\'b3 ciche przekle\'f1stwo, gdy si\'ea schyli\'b3a, by wypl\'b9ta\'e6 nogi. Potem cisn\'ea\'b3
a spodniami w niego i podnios\'b3a sukni\'ea.
\par Harry te\'bf zakl\'b9\'b3 pod nosem, wci\'b9gn\'b9\'b3 spodnie, a potem buty. Lucinda walczy\'b3a ju\'bf z r\'eakawami sukni.
\par Stoj\'b9c nad ni\'b9 i podpieraj\'b9c si\'ea pod boki, Harry powiedzia\'b3:
\par - Do diab\'b3a, przecie\'bf ja ci\'ea uwiod\'b3em! Musisz za mnie wyj\'9c\'e6.
\par Lucinda spiorunowa\'b3a go wzrokiem.
\par - To ja uwiod\'b3am ciebie. Przypomnij sobie. Z ca\'b3\'b9 pewno\'9cci\'b9 nie musz\'ea za ciebie wychodzi\'e6!
\par - A co z twoj\'b9 reputacj\'b9?
\par - Niby co takiego? Przecie\'bf nikt nigdy nie uwierzy, \'bfe pani Lucinda Babbacombe, wdowa, by\'b3a dziewic\'b9, zanim ty si\'ea nie pojawi\'b3e\'9c. Nie masz przeciwko mnie \'bfadnych argument\'f3w.
\par Nagle zmieni\'b3a taktyk\'ea.
\par - A poza tym - powiedzia\'b3a, spuszczaj\'b9c wzrok - jestem pewna, \'bfe w\'9cr\'f3d uwodzicieli nie jest przyj\'eate o\'9cwiadczanie si\'ea ka\'bfdej kobiecie, kt\'f3r\'b9 uwiod\'b9.
\par - Lucindo...
\par - Nie upowa\'bfni\'b3am ci\'ea, \'bfeby\'9c zwraca\'b3 si\'ea do mnie po imieniu!
\par Nie pozwoli mu na to teraz, cho\'e6 wyszepta\'b3 jej imi\'ea z czu\'b3o\'9cci\'b9, gdy si\'ea kochali. Kiedy wyra\'bfa\'b3o jego mi\'b3o\'9c\'e6, uczucie, kt\'f3re - by\'b3a tego pewna - \'bfywi\'b3 do niej, lecz kt\'f3rego si\'ea wypiera\'b3 z tak\'b9
stanowczo\'9cci\'b9.
\par To, co jej zaproponowa\'b3, nie wystarcza jej i nigdy nie wystarczy.
\par Odwr\'f3ci\'b3a si\'ea na pi\'eacie i pomaszerowa\'b3a w stron\'ea drzwi.
\par Harry, zapinaj\'b9c guziki koszuli, ruszy\'b3 za ni\'b9.
\par - To szale\'f1stwo! O\'9cwiadczy\'b3em ci si\'ea, ty ob\'b3\'b9kana kobieto! Przecie\'bf d\'b9\'bfy\'b3a\'9c do tego od chwili, gdy ci\'ea wyci\'b9gn\'b9\'b3em z tego przekl\'eatego powozu!
\par Lucinda by\'b3a ju\'bf przy drzwiach. Odwr\'f3ci\'b3a si\'ea.
\par - Je\'bfeli tak doskonale czytasz w moich my\'9clach, to b\'eadziesz wiedzia\'b3, dlaczego ci odmawiam!
\par Nacisn\'ea\'b3a klamk\'ea. Drzwi ani drgn\'ea\'b3y.
\par - Gdzie jest klucz? - zapyta\'b3a.
\par Rozstrojony Harry automatycznie si\'eagn\'b9\'b3 do kieszeni.
\par - Tutaj.
\par Lucinda chwyci\'b3a klucz i otworzy\'b3a zamek. Harry patrzy\'b3, nie wierz\'b9c w\'b3asnym oczom.
\par - Do diab\'b3a... o\'9cwiadczy\'b3em si\'ea... czego chcesz wi\'eacej?
\par Z r\'eak\'b9 na klamce Lucinda spojrza\'b3a mu prosto w twarz.
\par - Ja nie chc\'ea, \'bfeby\'9c mi si\'ea o\'9cwiadcza\'b3 jedynie dlatego, \'bfe takie s\'b9 spo\'b3eczne regu\'b3y. Nie chc\'ea by\'e6 ratowana, ochraniana czy po\'9clubiona z lito\'9cci! Chc\'ea... Chc\'ea by\'e6 po\'9clubiona z mi\'b3o\'9cci.
\par Harry zesztywnia\'b3, twarz mu st\'ea\'bfa\'b3a.
\par - U ludzi z naszej sfery mi\'b3o\'9c\'e6 nie jest uwa\'bfana za istotny element ma\'b3\'bfe\'f1stwa.
\par Lucinda zacisn\'ea\'b3a usta, a potem powiedzia\'b3a kr\'f3tko:
\par - Brednie.
\par I otworzy\'b3a drzwi.
\par - Ty nie wiesz, o czym m\'f3wisz! - zawo\'b3a\'b3 Harry.
\par - Wiem doskonale - odrzek\'b3a Lucinda.
\par R\'f3wnie doskonale wiedzia\'b3a, \'bfe go kocha - ca\'b3ym sercem i dusz\'b9. Rozejrzawszy si\'ea, zobaczy\'b3a jego p\'b3aszcz. Podesz\'b3a do niego, chwyci\'b3a go i wcisn\'ea\'b3a do r\'b9k Harry'emu.
\par - A teraz wyjd\'9f!
\par - Lucindo...
\par Pchn\'ea\'b3a go mocno. Harry, kt\'f3ry sta\'b3 ju\'bf w drzwiach, zachwia\'b3 si\'ea.
\par - Do widzenia, panie Lester! Mo\'bfe pan by\'e6 pewien, \'bfe b\'ead\'ea pami\'eata\'b3a o pa\'f1skich naukach.
\par To powiedziawszy, zatrzasn\'ea\'b3a drzwi i zamkn\'ea\'b3a je na klucz.
\par W\'9cciek\'b3o\'9c\'e6, kt\'f3ra jej dotychczas dodawa\'b3a energii, ust\'b9pi\'b3a. Lucinda opar\'b3a si\'ea o drzwi i ukry\'b3a twarz w d\'b3oniach.
\par Harry parzy\'b3 bezradnie na drzwi. My\'9cla\'b3 w\'b3a\'9cnie o tym, by wedrze\'e6 si\'ea do pokoju si\'b3\'b9, gdy us\'b3ysza\'b3 st\'b3umiony szloch. Z b\'f3lem serca powstrzyma\'b3 si\'ea, odwr\'f3ci\'b3 na pi\'eacie i pomaszerowa\'b3
korytarzem. Nagle ujrza\'b3 swoj\'b9 posta\'e6 w lustrze. Zatrzyma\'b3 si\'ea i zacz\'b9\'b3 poprawia\'e6 na sobie ubranie.
\par Dopiero po kilku pr\'f3bach doprowadzi\'b3 si\'ea do stanu jako takiej przyzwoito\'9cci. Prychaj\'b9c, ruszy\'b3 w stron\'ea schod\'f3w.
\par O\'9cwiadczy\'b3 si\'ea, a ona go odrzuci\'b3a.
\par Niech idzie do diab\'b3a, przekl\'eata kobieta!
\par Nie b\'eadzie ju\'bf jej chroni\'b3.
\par W og\'f3le nie b\'eadzie si\'ea z ni\'b9 zadawa\'b3. Koniec!
\par Gdy dwie godziny p\'f3\'9fniej Em zasta\'b3a Lucind\'ea z podpuchni\'eatymi czerwonymi oczami, Lucinda nie mog\'b3a si\'ea powstrzyma\'e6 i zwierzy\'b3a jej si\'ea ze wszystkiego.
\par Em by\'b3a wstrz\'b9\'9cni\'eata.
\par - Nie rozumiem tego. Co z nim jest, u diab\'b3a?!
\par Lucinda poci\'b9gn\'ea\'b3a nosem i osuszy\'b3a oczy chusteczk\'b9 o koronkowych brzegach.
\par - Nie wiem, ale nie mog\'ea si\'ea zgodzi\'e6 na co\'9c takiego.
\par - I masz najzupe\'b3niejsz\'b9 racj\'ea. Nie martw si\'ea, on si\'ea zmieni. By\'e6 mo\'bfe by\'b3 zaskoczony.
\par Lucinda zastanowi\'b3a si\'ea, po czym z rezygnacj\'b9 wzruszy\'b3a ramionami.
\par - Wydaje mi si\'ea - my\'9cla\'b3a g\'b3o\'9cno Em - \'bfe jest co\'9c, o czym nie wiemy. Znam go od dziecka. Zawsze by\'b3 przewidywalny. Kierowa\'b3 si\'ea rozumem i logik\'b9. Nie jest impulsywny. Impulsywny jest Jack. Harry jest ostro\'bf
ny. - Em zmarszczy\'b3a brwi. - Przecie\'bf up\'b3yn\'ea\'b3o du\'bfo czasu.
\par Lucinda czeka\'b3a na jak\'b9\'9c pocieszaj\'b9c\'b9 uwag\'ea, ale jej gospodyni pogr\'b9\'bfy\'b3a si\'ea w my\'9clach.
\par Po jakim\'9c czasie otrz\'b9sn\'ea\'b3a si\'ea jednak.
\par - Cokolwiek to jest - powiedzia\'b3a - b\'eadzie musia\'b3 sobie z tym poradzi\'e6 i o\'9cwiadczy\'e6 ci si\'ea tak, jak nale\'bfy.
\par Lucinda kiwn\'ea\'b3a g\'b3ow\'b9.
\par \'84Tak, jak nale\'bfy" - dla niej oznacza\'b3o to, \'bfe b\'eadzie jej musia\'b3 powiedzie\'e6, \'bfe j\'b9 kocha. Po tym, co wydarzy\'b3o si\'ea mi\'eadzy nimi dzisiaj, ona nie zgodzi si\'ea na mniej.
\par Tego wieczoru Em przekona\'b3a Lucind\'ea, \'bfeby zosta\'b3a w domu, odzyska\'b3a spok\'f3j ducha oraz dobry wygl\'b9d, a sama uda\'b3a si\'ea z Heather na bal do lady Caldecott.
\par Przybywszy na miejsce, dojrza\'b3a w t\'b3umie Harry'ego i nie zdziwi\'b3a si\'ea, \'bfe jej bratanek nie kwapi\'b3 si\'ea do tego, by znale\'9f\'e6 si\'ea w zasi\'eagu jej wzroku. Zreszt\'b9 nie przyjecha\'b3a tu po to, \'bfeby rozmawia\'e6
z Harrym. Rozmawia\'b3a natomiast z lordem Ruthvenem, kt\'f3ry na wie\'9c\'e6 o tym, \'bfe Lucinda jest niedysponowana, zatroska\'b3 si\'ea bardzo i powiedzia\'b3:
\par - Mam nadziej\'ea, \'bfe to nic powa\'bfnego?
\par - C\'f3\'bf - odrzek\'b3a na to Em - to jest i zarazem nie jest powa\'bfne. Zauwa\'bfy\'b3 pan zapewne, \'bfe pr\'f3bowa\'b3a ona utrze\'e6 nosa pewnemu krn\'b9brnemu d\'bfentelmenowi. Zadanie to jednak okaza\'b3o si\'ea trudne. I to j\'b9 wyprowadzi\'b3
o z r\'f3wnowagi. - Em przerwa\'b3a na moment, patrz\'b9c na jego lordowsk\'b9 mo\'9c\'e6. -Kiedy pojawi si\'ea jutro, mam nadziej\'ea, \'bfe nie posk\'b9pi jej pan, milordzie, pewnej zach\'eaty i wsparcia?
\par Lord Ruthven, kt\'f3remu Harry nieraz w przesz\'b3o\'9cci wszed\'b3 w parad\'ea, by\'b3 zachwycony.
\par - Prosz\'ea przekaza\'e6 pani Babbacombe moje najszczersze \'bfyczenia szybkiego powrotu do formy i powiedzie\'e6, \'bfe b\'ead\'ea zachwycony, mog\'b9c powita\'e6 j\'b9 ponownie w naszym gronie.
\par Em u\'9cmiechn\'ea\'b3a si\'ea i po\'bfegna\'b3a go kr\'f3lewskim gestem d\'b3oni.
\par Kwadrans p\'f3\'9fniej zatrzyma\'b3 si\'ea przy niej pan Amberly, a p\'f3\'9fniej czynili to kolejni znajomi Harry'ego i wszyscy przekazywali wyrazy wsp\'f3\'b3czucia dla Lucindy oraz zapewnienia, \'bfe czekaj\'b9
niecierpliwie na jej ponowne pojawienie si\'ea w towarzystwie.
\par }\pard\plain \s2\qc \li0\ri0\sb100\sa100\sbauto1\saauto1\sl360\slmult1\keepn\pagebb\nowidctlpar\aspalpha\aspnum\faauto\outlinelevel1\adjustright\rin0\lin0\itap0 \b\caps\fs24\lang1033\langfe1045\kerning32\cgrid\langnp1033\langfenp1045 {
\lang1045\langfe1045\langnp1045 ROZDZIA\'a3 DZIEWI\'a5TY
\par }\pard\plain \qj \fi709\li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\aspalpha\aspnum\faauto\adjustright\rin0\lin0\itap0 \fs24\lang1045\langfe1045\cgrid\langnp1045\langfenp1045 {Wsparta na ramieniu lorda Sommerville'a Lucinda z trudem przedziera\'b3a si\'ea przez zat
\'b3oczone pokoje rezydencji lady Mott. Wygl\'b9da\'b3o na to, \'bfe na bal przyby\'b3y najwi\'eaksze w tym sezonie t\'b3umy go\'9cci. Pozwalaj\'b9c, by jego lordowska mo\'9c\'e6 bawi\'b3 j\'b9 rozmow\'b9, Lucinda z\'b3apa\'b3a si\'ea na tym, \'bfe my\'9c
li o Harrym. Uczyni\'b3a wysi\'b3ek, by tego nie robi\'e6. Przecie\'bf nie by\'b3o sensu pragn\'b9\'e6, by odsta\'b3o si\'ea to, co si\'ea ju\'bf sta\'b3o.
\par Od chwili gdy odrzuci\'b3a jego o\'9cwiadczyny, dr\'eaczy\'b3y j\'b9 w\'b9tpliwo\'9cci - w\'b9tpliwo\'9cci, na kt\'f3re nie chcia\'b3a sobie pozwoli\'e6. Od tamtego czasu nie widzia\'b3a go ani razu, nie wr\'f3ci\'b3 bowiem, by j\'b9 przeb\'b3aga\'e6
. Prawdopodobnie nie zrozumia\'b3 jeszcze swojego b\'b3\'eadu. Albo - wbrew temu, czego by\'b3a pewna - wcale jej nie kocha\'b3.
\par Lucinda pr\'f3bowa\'b3a przekona\'e6 sam\'b9 siebie, \'bfe je\'bfeli rzeczy tak si\'ea maj\'b9, to dobrze, \'bfe sta\'b3o si\'ea tak, jak si\'ea sta\'b3o. Bo ona, wyraziwszy swoje my\'9cli g\'b3o\'9cno, zda\'b3a sobie spraw\'ea, jak wiele z
naczy dla niej ma\'b3\'bfe\'f1stwo z mi\'b3o\'9cci. Posiada\'b3a wszystko, co \'bfycie mog\'b3o jej zaoferowa\'e6, wszystko - z wyj\'b9tkiem kochaj\'b9cego m\'ea\'bfa, z kt\'f3rym mog\'b3aby zbudowa\'e6 wsp\'f3ln\'b9 przysz\'b3o\'9c\'e6. A na co zda si
\'ea ca\'b3a reszta, skoro tego w\'b3a\'9cnie brakuje?
\par By\'b3a przekonana, \'bfe post\'b9pi\'b3a s\'b3usznie, jednak serce j\'b9 bola\'b3o, ci\'b9\'bf\'b9c jej w piersi jak o\'b3\'f3w.
\par W pewnym momencie podnios\'b3a wzrok... i napotka\'b3a spojrzenie oczu zielonych jak miotane sztormem morze. Z sercem podchodz\'b9cym do gard\'b3a usi\'b3owa\'b3a wyczyta\'e6 z niego, co czuje ten, kt\'f3ry na ni\'b9 patrzy. Wyraz jego twarzy by\'b3
nieprzenikniony, a usta zaci\'9cni\'eate.
\par Jednak w jego oczach czai\'b3a si\'ea jaka\'9c niepewno\'9c\'e6.
\par Rozdzieli\'b3 ich t\'b3um, lecz po chwili ich spojrzenia spotka\'b3y si\'ea ponownie. Jego usta wygi\'ea\'b3y si\'ea w ni to grymasie, ni to u\'9cmiechu, po czym uwag\'ea Lucindy zaj\'b9\'b3 lord Sommerville, a Harry uk\'b3oni\'b3 si\'ea jakiej\'9c okaza
\'b3ej matronie holuj\'b9cej za sob\'b9 wdzi\'eacz\'b9c\'b9 si\'ea m\'b3od\'b9 dziewczyn\'ea. Lucinda wraz z lordem oddali\'b3a si\'ea; do Harry'ego podesz\'b3a natomiast lady Argyle, \'bfeby go zaprosi\'e6 na kameralny wiecz\'f3r u siebie.
\par - Obawiam si\'ea, milady, \'bfe nie b\'ead\'ea m\'f3g\'b3 przyj\'9c\'e6. Zosta\'b3em ju\'bf zaproszony gdzie indziej - odrzek\'b3, uk\'b3oni\'b3 si\'ea uprzejmie i odszed\'b3.
\par Zacz\'b9\'b3 szuka\'e6 Lucindy. Postanowienie, \'bfe nie b\'eadzie si\'ea ni\'b9 wi\'eacej interesowa\'b3, obr\'f3ci\'b3o si\'ea w niwecz. Po d\'b3u\'bfszej chwili dostrzeg\'b3 j\'b9 wreszcie, otoczon\'b9
dworem. Obok niej stali lord Ruthven oraz panowie Amberly i Satterly, bawi\'b9c j\'b9 rozmow\'b9. Lucinda \'9cmia\'b3a si\'ea i m\'f3wi\'b3a co\'9c, ale bez tej szczerej weso\'b3o\'9cci, kt\'f3ra j\'b9 zwykle cechowa\'b3a. Harry, widz\'b9c to, poczu\'b3
ulg\'ea. Dobrze tak tej przekl\'eatej kobiecie, pomy\'9cla\'b3. Przecie\'bf si\'ea o\'9cwiadczy\'b3em, a ona mnie odrzuci\'b3a.
\par Unikn\'b9\'b3 w ten spos\'f3b niebezpiecze\'f1stwa. Rozum podpowiada\'b3 mu, \'bfeby si\'ea usun\'b9\'b3. Zawaha\'b3 si\'ea, a tej samej chwili zobaczy\'b3, \'bfe lord Ruthven podaje Lucindzie rami\'ea.
\par - Czy mog\'ea zaproponowa\'e6 kr\'f3tki spacer po tarasie, droga pani? - zapyta\'b3. - \'8cwie\'bfe powietrze dobrze pani zrobi.
\par Lucinda u\'9cmiechn\'ea\'b3a si\'ea.
\par - Rzeczywi\'9ccie - powiedzia\'b3a - jest tutaj bardzo duszno.
\par Ale nie jestem pewna...
\par Nie doko\'f1czy\'b3a, nie potrafi\'b9c ubra\'e6 w s\'b3owa swoich obaw.
\par - Och, prosz\'ea si\'ea o to nie martwi\'e6 - w\'b3\'b9czy\'b3 si\'ea pan Amberly. - P\'f3jdziemy z pani\'b9 wszyscy. Wtedy nikt nie b\'eadzie m\'f3g\'b3 tego nieodpowiednio skomentowa\'e6.
\par - \'8cwietny pomys\'b3, Amberly - pochwali\'b3 jego lordowska mo\'9c\'e6, jeszcze raz szerokim gestem podaj\'b9c Lucindzie rami\'ea.
\par Lucinda, u\'9cwiadomiwszy sobie, \'bfe d\'bfentelmeni czyni\'b9 to z prawdziwej troski o ni\'b9, u\'9cmiechn\'ea\'b3a si\'ea z wdzi\'eaczno\'9cci\'b9.
\par - Dzi\'eakuj\'ea panom, bardzo to uprzejme z pan\'f3w strony.
\par Harry obserwowa\'b3 ich z oddali. Ruthven szed\'b3 przodem, za nim Lucinda, a na ko\'f1cu panowie Amberly i Satterly. Gdy Harry zorientowa\'b3 si\'ea, \'bfe zmierzaj\'b9 w kierunku oszklonych drzwi prowadz\'b9cych na taras, uczyni\'b3
krok do przodu. Zatrzyma\'b3 si\'ea jednak.
\par Los tej kobiety nie powinien ju\'bf go interesowa\'e6.
\par Patrz\'b9c na faluj\'b9ce firanki, za kt\'f3rymi znikn\'ea\'b3a ca\'b3a czw\'f3rka, u\'9cmiechn\'b9\'b3 si\'ea cynicznie. Maj\'b9c przy sobie takich kawaler\'f3w, pani Babbacombe nie potrzebuje jego opieki.
\par Nieco sztywnym krokiem Harry ruszy\'b3 w stron\'ea pokoju, w kt\'f3rym grano w karty.
\par - Aurelia Wilcox zawsze urz\'b9dza\'b3a najlepsze przyj\'eacia. - Jedwabie Em zaszele\'9cci\'b3y w p\'f3\'b3mroku powozu. Po chwili starsza pani doda\'b3a niepewnym tonem: - Nie widzia\'b3am Harry'ego.
\par - Nie by\'b3o go tam - odrzek\'b3a Lucinda zm\'eaczonym g\'b3osem i pomy\'9cla\'b3a, \'bfe gdyby nie to, \'bfe \'9cpi\'b9ca w\'b3a\'9cnie na przeciwleg\'b3ym siedzeniu Heather tak \'9cwietnie si\'ea bawi na wszystkich balach i przyj\'eaciach, my\'9cla\'b3
aby powa\'bfnie o wyje\'9fdzie ze stolicy, bez wzgl\'eadu na to, \'bfe taki wyjazd by\'b3by znakiem, i\'bf czuje si\'ea pokonana.
\par By\'b3 wtorek, a ona nie widzia\'b3a Harry'ego od soboty, od czasu balu u lady Mott. Nie pojawia\'b3 si\'ea na balach i przyj\'eaciach, na kt\'f3rych bywa\'b3y Em, Heather i ona.
\par - Mo\'bfe ju\'bf wyjecha\'b3 z Londynu? - powiedzia\'b3a tonem oboj\'eatnym, skrywaj\'b9c g\'b3\'eaboki l\'eak, \'bfe tak si\'ea w\'b3a\'9cnie sta\'b3o.
\par - Nie. - Em poruszy\'b3a si\'ea na siedzeniu. - Fergus m\'f3wi\'b3 mi, \'bfe Dawlish wci\'b9\'bf przesiaduje w kuchni. B\'f3g jeden wie po co.
\par Po chwili Em kontynuowa\'b3a cichym g\'b3osem:
\par - To nie mog\'b3o by\'e6 \'b3atwe. On jest uparty jak osio\'b3. Wi\'eakszo\'9c\'e6 m\'ea\'bfczyzn jest taka w tych sprawach. Musisz da\'e6 mu czas na przyzwyczajenie si\'ea do tej my\'9cli. On w ko\'f1cu si\'ea zdecyduje. Trzeba tylko poczeka\'e6.
\par Poczeka\'e6, powt\'f3rzy\'b3a Lucinda w my\'9cli i zacz\'ea\'b3a si\'ea zastanawia\'e6. Gdyby znalaz\'b3a si\'ea jeszcze raz w tej samej sytuacji, post\'b9pi\'b3aby tak samo. Jednak teraz zastanawianie si\'ea nad przesz\'b3o\'9cci\'b9 nie posuwa\'b3o spr
awy naprz\'f3d. Nie mog\'b3a uwie\'9c\'e6 ponownie Harry'ego, gdy on trzyma\'b3 si\'ea od niej z daleka.
\par A co gorsza nie troszczy\'b3 si\'ea o jej bezpiecze\'f1stwo, pomimo \'bfe lord Ruthven, pan Amberly i pan Satterly zabiegali ostatnio o jej wzgl\'eady bardzo wytrwale.
\par No c\'f3\'bf, Em ma chyba racj\'ea. Trzeba czeka\'e6. Ona zrobi\'b3a sw\'f3j ruch.
\par Teraz kolej na ruch Harry'ego.
\par Oko\'b3o dwunastu godzin p\'f3\'9fniej Harry, oparty o \'9ccian\'ea d\'b3ugiej sali balowej rezydencji pa\'f1stwa Webb\'f3w, leniwie obserwowa\'b3 t\'b3um zgromadzony dla uczczenia za\'9clubin jego brata. By\'b3 tutaj oczywi\'9c
cie obecny ich ojciec, a tak\'bfe Em, wspania\'b3a w sukni z niebieskiego jedwabiu. Lucindy Babbacombe nie by\'b3o.
\par Harry, zamieniwszy kilka s\'b3\'f3w z lordem Ruthvenem, porozmawia\'b3 te\'bf ze swoim uszcz\'ea\'9cliwionym bratem Jackiem, a potem \'bfyczy\'b3 szcz\'ea\'9ccia jemu i jego \'9cwie\'bfo po\'9clubionej z\'b3otow\'b3osej \'bfonie.
\par Kwadrans p\'f3\'9fniej nowo\'bfe\'f1c\'f3w uwioz\'b3a kareta, a go\'9ccie, kt\'f3rzy \'bfegnali ich, stoj\'b9c na stopniach schod\'f3w, powr\'f3cili do wn\'eatrza domu.
\par Harry ju\'bf mia\'b3 si\'ea wymkn\'b9\'e6, gdy za jego plecami rozleg\'b3 si\'ea spokojny g\'b3os:
\par - Ale\'bf panie Lester, zostanie pan przecie\'bf jeszcze chwilk\'ea? Nie mieli\'9cmy w\'b3a\'9cciwie okazji lepiej si\'ea pozna\'e6.
\par Harry odwr\'f3ci\'b3 si\'ea i zobaczy\'b3 przed sob\'b9 delikatne rysy pani Webb, a tak\'bfe jej srebrzystoniebieskie oczy, kt\'f3re, czu\'b3 to dobrze, widz\'b9 wi\'eacej, ni\'bfby sobie \'bfyczy\'b3.
\par - Dzi\'eakuj\'ea pani, ale musz\'ea ju\'bf i\'9c\'e6 - powiedzia\'b3, k\'b3aniaj\'b9c si\'ea elegancko.
\par Prostuj\'b9c si\'ea, us\'b3ysza\'b3 jej westchnienie.
\par - C\'f3\'bf, mam nadziej\'ea, \'bfe podejmie pan w\'b3a\'9cciw\'b9 decyzj\'ea.
\par To jest bardzo \'b3atwe. To \'bfaden problem, cho\'e6 tak mo\'bfe si\'ea wydawa\'e6. Trzeba tylko zdecydowa\'e6, czego si\'ea w \'bfyciu pragnie najbardziej. Prosz\'ea mi wierzy\'e6.
\par Poklepa\'b3a go po ramieniu macierzy\'f1skim gestem.
\par - To bardzo proste. Trzeba si\'ea tylko przy\'b3o\'bfy\'e6.
\par Harry'emu, po raz pierwszy od bardzo d\'b3ugiego czasu, zabrak\'b3o s\'b3\'f3w.
\par Lucilla Webb u\'9cmiechn\'ea\'b3a si\'ea do niego, a potem doda\'b3a:
\par - Musz\'ea ju\'bf wraca\'e6 do go\'9cci. Prosz\'ea pana, panie Lester, niech pan spr\'f3buje to uczyni\'e6. \'afycz\'ea panu szcz\'ea\'9ccia.
\par Skin\'b9wszy mu r\'eak\'b9, uda\'b3a si\'ea do salonu.
\par Harry uciek\'b3.
\par Znalaz\'b3szy si\'ea na chodniku, zawaha\'b3 si\'ea, a potem ruszy\'b3 przed siebie, pogr\'b9\'bfony w my\'9clach.
\par Gdy si\'ea z nich nagle otrz\'b9sn\'b9\'b3 i podni\'f3s\'b3 wzrok, przekona\'b3 si\'ea, \'bfe tu\'bf przed nim znajduje si\'ea Green Park. Wszed\'b3 mi\'eadzy drzewa, nie daj\'b9c sobie czasu na zastanowienie. O tej wczesnej godzinie nie by\'b3
o tutaj modnego towarzystwa. Zreszt\'b9 i o p\'f3\'9fniejszej modnisie woleli Hyde Park. Na trawnikach bawi\'b3y si\'ea dzieci pilnowane przez nia\'f1ki i opiekunki. Od czasu do czasu przechodzi\'b3a tylko jaka\'9c para.
\par Harry szed\'b3 powoli przed siebie, poddaj\'b9c si\'ea spokojnej atmosferze tego miejsca, staraj\'b9c si\'ea nie my\'9cle\'e6 o niczym.
\par Szed\'b3 tak, dop\'f3ki w kolano nie uderzy\'b3a go pi\'b3ka krykietowa.
\par Ju\'bf mia\'b3 zakl\'b9\'e6, ale si\'ea powstrzyma\'b3. Schyli\'b3 siei podni\'f3s\'b3 pi\'b3k\'ea, a potem rozejrza\'b3 si\'ea za jej w\'b3a\'9ccicielem.
\par Okaza\'b3o si\'ea, \'bfe w\'b3a\'9ccicieli jest trzech. Najstarszy mia\'b3 jakie\'9c siedem lat. Wychyn\'eali zza drzewa i zbli\'bfali si\'ea do Harry'ego ostro\'bfnie.
\par - Bardzo... okropnie pana przepraszam - powiedzia\'b3 cienkim g\'b3osem najstarszy. - Czy strasznie bola\'b3o?
\par Harry z trudem powstrzyma\'b3 si\'ea od \'9cmiechu.
\par - Potwornie - powiedzia\'b3 z powag\'b9 i zobaczy\'b3, \'bfe wszystkim trzem zrzed\'b3y miny. - Ale \'9cmiem twierdzi\'e6, \'bfe prze\'bfyj\'ea - doda\'b3.
\par Ch\'b3opcy odetchn\'eali i patrzyli na niego z nadziej\'b9 ogromnymi oczami, kt\'f3re ocienia\'b3y d\'b3ugie rz\'easy. Ich twarzyczki by\'b3y tak niewinne jak \'9cwit.
\par Harry u\'9cmiechn\'b9\'b3 si\'ea, ukucn\'b9\'b3 i wyci\'b9gn\'b9\'b3 r\'eak\'ea z pi\'b3k\'b9. Pi\'b3ka zawirowa\'b3a w jego palcach jak b\'b9k.
\par - Ooo!
\par - Jak pan to robi? - zabrzmia\'b3y okrzyki zachwytu.
\par Otoczyli go podnieceni, zapominaj\'b9c o grzecznej pow\'9cci\'b9gliwo\'9cci. Harry pokaza\'b3 im sztuczk\'ea, kt\'f3rej nauczy\'b3 si\'ea w dzieci\'f1stwie. A oni, z okrzykami zachwytu, zacz\'eali \'e6wiczy\'e6 zawzi\'eacie, domagaj\'b9c si\'ea
praktycznych wskaz\'f3wek.
\par - James! Adam! Gdzie wy jeste\'9ccie? Mark!
\par Wszyscy trzej obejrzeli si\'ea pe\'b3ni poczucia winy.
\par - Musimy i\'9c\'e6 - powiedzia\'b3 herszt, a potem u\'9cmiechn\'b9\'b3 si\'ea w spos\'f3b, do jakiego zdolny jest tylko ma\'b3y ch\'b3opiec. - Dzi\'eakujemy panu bardzo, prosz\'ea pana.
\par Harry u\'9cmiechn\'b9\'b3 si\'ea szeroko, a potem sta\'b3 i patrzy\'b3, jak biegn\'b9 przez trawnik do miejsca, gdzie czeka na nich niecierpliwie pulchna nia\'f1ka.
\par Wci\'b9\'bf si\'ea u\'9cmiecha\'b3, gdy przypomnia\'b3y mu si\'ea s\'b3owa pani Webb. \'84Trzeba tylko zdecydowa\'e6, czego si\'ea w \'bfyciu pragnie najbardziej".
\par Czego on pragnie najbardziej? Nie my\'9cla\'b3 o tym od lat. Ponad dziesi\'ea\'e6 lat temu dobrze wiedzia\'b3, czego pragnie. By\'b3 tego pewien i d\'b9\'bfy\'b3 do celu z cechuj\'b9c\'b9 go w\'f3wczas \'bfywio\'b3owo\'9cci\'b9. Jednak zako\'f1czy\'b3o si
\'ea to tym, \'bfe zosta\'b3 zdradzony, a marzenia pozosta\'b3y nie zrealizowane.
\par Zapomnia\'b3 wi\'eac o marzeniach, zamkn\'b9\'b3 je w najg\'b3\'eabszych zakamarkach swej duszy po to, by ich stamt\'b9d nigdy nie wypu\'9cci\'e6.
\par Wargi Harry'ego wygi\'ea\'b3y si\'ea w cynicznym u\'9cmiechu. Odwr\'f3ci\'b3 si\'ea i kontynuowa\'b3 spacer.
\par Jednak nie potrafi\'b3 zmieni\'e6 biegu my\'9cli.
\par Wiedzia\'b3 bardzo dobrze, czego w \'bfyciu pragnie najbardziej - tego samego, co kiedy\'9c, bo mimo up\'b3ywu lat wewn\'eatrznie si\'ea nie zmieni\'b3.
\par Zatrzyma\'b3 si\'ea i odetchn\'b9\'b3 g\'b3\'eaboko. Za plecami s\'b3ysza\'b3 cienkie g\'b3osiki swych znajomych, kt\'f3rzy wraz z nia\'f1k\'b9 opuszczali park. Naoko\'b3o widzia\'b3 inne dzieci bawi\'b9ce si\'ea
beztrosko na trawie pod okiem troskliwych opiekun\'f3w. Tu i \'f3wdzie wida\'e6 by\'b3o trzymaj\'b9c\'b9 si\'ea pod r\'eak\'ea ma\'b3\'bfe\'f1sk\'b9 par\'ea z gromadk\'b9 dzieci.
\par Harry westchn\'b9\'b3.
\par \'afycie innych ludzi by\'b3o pe\'b3ne. Jego w\'b3asne - pozostawa\'b3o puste.
\par Mo\'bfe, pomimo wszystko, nadszed\'b3 czas na ponowne rozwa\'bfenie istniej\'b9cych mo\'bfliwo\'9cci. Ostatnim razem sko\'f1czy\'b3o si\'ea to katastrof\'b9, ale czy on, Harry Lester, jest takim tch\'f3rzem, \'bfe nie mo\'bfe jeszcze raz stan\'b9\'e6
twarz\'b9 w twarz z \'bfyciem?
\par Tego wieczoru poszed\'b3 do teatru. Niewiele obchodzi\'b3y go perypetie przedstawiane na scenie, jeszcze mniej rozmowy w foyer czy ma\'b3e dramaty z \'bfycia eleganckiego towarzystwa. Jednak \'9cliczna pani Babbacombe zapragn\'ea\'b3a zobaczy\'e6
Edmunda Keana, a pan Amberly z entuzjazmem postanowi\'b3 jej towarzyszy\'e6.
\par Ukryty w cieniu, pod \'9ccian\'b9 parteru, naprzeciwko lo\'bfy, kt\'f3r\'b9 wynaj\'b9\'b3 Amberly, Harry obserwowa\'b3 niewielkie towarzystwo sadowi\'b9ce si\'ea na swoich miejscach. Amberly, czyni\'b9c szeroki gest r\'eak\'b9, pom\'f3g\'b3 Lucindzie usi
\'b9\'9c\'e6. Lucinda by\'b3a ubrana w sukni\'ea w delikatnym lawendowym odcieniu, wyko\'f1czon\'b9 przy dekolcie srebrzyst\'b9 nici\'b9. W\'b3osy mia\'b3a upi\'eate wysoko, a twarz blad\'b9. Poprawiaj\'b9c sp\'f3dnice, unios\'b3a wzrok na Amberly'ego i u
\'9cmiechn\'ea\'b3a si\'ea.
\par Harry patrzy\'b3, a jego dusz\'ea przenika\'b3 ch\'b3\'f3d.
\par Amberly m\'f3wi\'b3 co\'9c ze \'9cmiechem, pochylaj\'b9c si\'ea nad Lucinda.
\par Harry przeni\'f3s\'b3 wzrok na pozosta\'b3ych cz\'b3onk\'f3w grupy. Satterly gaw\'eadzi\'b3 z Em siedz\'b9c\'b9 obok Lucindy. Po drugiej stronie Em znajdowa\'b3a si\'ea Heather Babbacombe, a za ni\'b9 sta\'b3 Gerald, kt\'f3rego postawa m\'f3wi\'b3
a wszystko o tym, jak odnosi si\'ea do \'9clicznej panny.
\par Przez chwil\'ea Harry my\'9cla\'b3, \'bfe b\'eadzie musia\'b3 ostrzec m\'b3odszego braciszka, ale zaraz doszed\'b3 do wniosku, \'bfe nie ma prawa tego robi\'e6. Heather Babbacombe jest m\'b3oda, ale najzupe\'b3niej uczciwa i szczera. Kim\'bfe wi\'ea
c jest on, by zniech\'eaca\'e6 do niej Geralda? Kim\'bfe jest, by dyskutowa\'e6 z mi\'b3o\'9cci\'b9?
\par Przecie\'bf powodem, dla kt\'f3rego znalaz\'b3 si\'ea tutaj dzi\'9c wieczorem, jest w\'b3a\'9cnie mi\'b3o\'9c\'e6 i g\'b3\'eaboka potrzeba bycia pocieszonym. Nawet Dawlish patrzy na niego ostatnio ze wsp\'f3\'b3czuciem. Przypuszcza\'b3, \'bf
e wyrzucenie Lucindy Babbacombe z w\'b3asnego \'bfycia, w kt\'f3re tak niedawno wkroczy\'b3a, b\'eadzie \'b3atwe. By\'b3 przecie\'bf mistrzem w porzucaniu kobiet, a unikanie zwi\'b9zk\'f3w by\'b3o chlebem powszednim uwodziciela.
\par Jednak okaza\'b3o si\'ea to nie tylko nie\'b3atwe, ale wr\'eacz niemo\'bfliwe.
\par W zwi\'b9zku z czym mia\'b3 tylko jedno wyj\'9ccie.
\par D\'b9\'bfy\'e6 do tego, czego - jak uj\'ea\'b3a to bardzo zwi\'ea\'9fle pani Webb - najbardziej w \'bfyciu pragnie.
\par Czy Lucinda tak\'bfe nadal go pragnie?
\par Przecie\'bf mog\'b3a szuka\'e6 pocieszenia u innego. Nie by\'b3a to dla Harry'ego my\'9cl podtrzymuj\'b9ca na duchu. A jeszcze gorsza by\'b3a my\'9cl, \'bfe je\'bfeli si\'ea tak sta\'b3o, je\'bfeli Lucinda zwr\'f3ci\'b3a si\'ea ku innemu, to on, Harry
, nie ma prawa wchodzi\'e6 temu innemu w drog\'ea.
\par Spojrza\'b3 w stron\'ea lo\'bfy. Amberly gestykulowa\'b3, a Em si\'ea \'9cmia\'b3a. Lucinda popatrzy\'b3a na Amberly'ego i na jej ustach pojawi\'b3 si\'ea u\'9cmiech. Harry rozpaczliwie wysila\'b3 wzrok, pragn\'b9c dostrzec wyraz jej oczu. Jednak na pr
\'f3\'bfno. By\'b3a za daleko.
\par Zabrzmia\'b3y fanfary, rozleg\'b3y si\'ea oklaski, \'9cwiat\'b3a na widowni zgas\'b3y, a zab\'b3ys\'b3y lampy na scenie. Weszli aktorzy graj\'b9cy w farsie i uwaga widz\'f3w na nich si\'ea skupi\'b3a.
\par Gdy wzrok Harry'ego przyzwyczai\'b3 si\'ea nieco do ciemno\'9cci, zauwa\'bfy\'b3, \'bfe Lucinda patrzy nie na scen\'ea, ale gdzie\'9c w d\'f3\'b3, jakby na w\'b3asne d\'b3onie. Trzyma\'b3a przy tym g\'b3ow\'ea uniesion\'b9, tak \'bfeby nikt nie podejrzewa
\'b3, \'bfe jej uwaga skupia si\'ea nie na grze aktor\'f3w, ale na czym innym. Migotliwe \'9cwiat\'b3o o\'9cwietla\'b3o nieznacznie jej twarz, kt\'f3rej wyraz - spokojny, ale smutny - m\'f3wi\'b3 bardzo wiele.
\par Nagle Lucinda podnios\'b3a g\'b3ow\'ea jeszcze wy\'bfej i - nie przejmuj\'b9c si\'ea tym, co kto\'9c m\'f3g\'b3by pomy\'9cle\'e6 - zacz\'ea\'b3a przeszukiwa\'e6 wzrokiem przeciwleg\'b3e lo\'bfe. Pomimo przy\'e6mionego \'9cwiat\'b3a, Harry dostrzeg\'b3
na jej twarzy wyraz nadziei.
\par A potem widzia\'b3, jak ta nadzieja powoli znika.
\par Lucinda poprawi\'b3a si\'ea w fotelu i siedzia\'b3a z twarz\'b9 spokojn\'b9, lecz daleko bardziej smutn\'b9 ni\'bf poprzednio.
\par Harry, wycofuj\'b9c si\'ea do drzwi, poczu\'b3, \'bfe ogarnia go rado\'9c\'e6.
\par U\'9cmiecha\'b3 si\'ea, opuszczaj\'b9c widowni\'ea.
\par Nie u\'9cmiecha\'b3 si\'ea natomiast znajduj\'b9cy si\'ea dwa pi\'eatra wy\'bfej na zat\'b3oczonej galerii Earle Joliffe. Patrzy\'b3 ponuro na Lucind\'ea i ca\'b3e towarzystwo siedz\'b9ce w lo\'bfy Amberly'ego.
\par - Niech to szlag! Co si\'ea, u diab\'b3a, dzieje?! - sykn\'b9\'b3.
\par Siedz\'b9cy obok Mortimer Babbacombe spojrza\'b3 na niego, nic nie rozumiej\'b9c.
\par - Co ona z nimi wyrabia? - m\'f3wi\'b3 dalej Joliffe. - Zd\'b9\'bfy\'b3a ju\'bf zamieni\'e6 stado najgorszych wilk\'f3w w ca\'b3ym Londynie w domowe kotki!
\par - W domowe kotki? - zdziwi\'b3 si\'ea Mortimer.
\par - No to w kanapowe pieski! Scrugthorpe mia\'b3 racj\'ea. To j\'eadza, czarownica!
\par - Cisza!
\par - C\'9c\'9c! - rozleg\'b3o si\'ea naoko\'b3o.
\par Joliffe zamilk\'b3, siedzia\'b3 tylko i wpatrywa\'b3 si\'ea w swoj\'b9 owieczk\'ea ofiarn\'b9, kt\'f3ra przemieni\'b3a si\'ea w pogromczyni\'ea wilk\'f3w.
\par - Mo\'bfe - szepn\'b9\'b3 do niego Mortimer - oni j\'b9 urabiaj\'b9.
\par Dajmy im troch\'ea czasu. Przecie\'bf nasza sytuacja nie jest a\'bf tak rozpaczliwa.
\par Joliffe zakl\'b9\'b3 w my\'9cli. Sytuacja jest rozpaczliwa. Poprzedniego wieczoru da\'b3 mu to jednoznacznie do zrozumienia jego wierzyciel. Joliffe wzdrygn\'b9\'b3 si\'ea, przypominaj\'b9c sobie dziwny, bezcielesny g\'b3os wydobywaj\'b9cy si\'ea
z powozu, przeje\'bfd\'bfaj\'b9cego obok niego we mgle.
\par - Jak najszybciej, Joliffe - powiedzia\'b3. - Jak najszybciej. - A po chwili doda\'b3: - Ja nie jestem cierpliwy.
\par Joliffe zna\'b3 opowie\'9cci na temat braku cierpliwo\'9cci u tego cz\'b3owieka i wiedzia\'b3, czym to grozi.
\par Jednak musia\'b3 zachowa\'e6 t\'ea wiedz\'ea dla siebie. Mortimer mia\'b3 za s\'b3ab\'b9 g\'b3ow\'ea na to, by j\'b9 posi\'b9\'9c\'e6.
\par Joliffe skupi\'b3 uwag\'ea na kobiecie siedz\'b9cej w lo\'bfy po drugiej stronie ciemnej widowni.
\par - B\'eadziemy musieli co\'9c zrobi\'e6... zacz\'b9\'e6 dzia\'b3a\'e6 - powiedzia\'b3 bardziej do siebie ni\'bf do Mortimera.
\par Mortimer go us\'b3ysza\'b3.
\par - Co takiego? - Popatrzy\'b3 na Joliffe'a zaskoczony i og\'b3upia\'b3y. - Ale przecie\'bf... zgodzili\'9cmy si\'ea, \'bfe nie ma potrzeby, by\'9cmy si\'ea otwarcie anga\'bfowali. \'afeby\'9cmy sami co\'9c musieli robi\'e6! - powiedzia\'b3, podnosz\'b9c g
\'b3os.
\par - C\'9c\'9c! - rozleg\'b3o si\'ea obok.
\par Rozw\'9ccieczony Joliffe chwyci\'b3 Mortimera za surdut i postawi\'b3 go na nogi.
\par - Wyno\'9cmy si\'ea st\'b9d. Widzia\'b3em ju\'bf dosy\'e6 - sykn\'b9\'b3 i popchn\'b9\'b3 Mortimera w stron\'ea wyj\'9ccia.
\par Gdy byli ju\'bf na korytarzu, Mortimer odwr\'f3ci\'b3 si\'ea i powiedzia\'b3:
\par - M\'f3wi\'b3e\'9c, \'bfe nie b\'eadziemy musieli jej porywa\'e6.
\par Joliffe spojrza\'b3 na niego z obrzydzeniem.
\par - Nie m\'f3wi\'ea o \'bfadnym porwaniu - warkn\'b9\'b3, wyrywaj\'b9c si\'ea. - Jest lepszy spos\'f3b.
\par Popatrzy\'b3 na Mortimera z pogard\'b9.
\par - Chod\'9fmy, musimy si\'ea z kim\'9c zobaczy\'e6.
\par }\pard\plain \s2\qc \li0\ri0\sb100\sa100\sbauto1\saauto1\sl360\slmult1\keepn\pagebb\nowidctlpar\aspalpha\aspnum\faauto\outlinelevel1\adjustright\rin0\lin0\itap0 \b\caps\fs24\lang1033\langfe1045\kerning32\cgrid\langnp1033\langfenp1045 {
\lang1045\langfe1045\langnp1045 ROZDZIA\'a3 DZIESI\'a5TY
\par }\pard\plain \qj \fi709\li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\aspalpha\aspnum\faauto\adjustright\rin0\lin0\itap0 \fs24\lang1045\langfe1045\cgrid\langnp1045\langfenp1045 {Zasiadaj\'b9c w pi\'b9tek do \'9cniadania, Em my\'9cla\'b3a o tym, \'bfeby odwiedzi\'e6
Harry'ego. Nie dlatego, \'bfe to mia\'b3oby przynie\'9c\'e6 jak\'b9kolwiek korzy\'9c\'e6, ale dlatego, \'bfe czu\'b3a si\'ea bezradna za ka\'bfdym razem, gdy patrzy\'b3a na Lucind\'ea. Spokojna i blada, siedzia\'b3a z nieobecnym wyrazem twarzy, bawi\'b9
c si\'ea zimn\'b9 grzank\'b9.
\par Heather, kt\'f3ra pomimo m\'b3odego wieku i braku do\'9cwiadczenia, zauwa\'bfa\'b3a od paru dni milcz\'b9c\'b9 rozpacz Lucindy, zaproponowa\'b3a, by tego dnia posz\'b3y do muzeum i obejrza\'b3y marmury lorda Elgina. Lucinda jednak nie okaza\'b3
a zainteresowania.
\par Nagle otworzy\'b3y si\'ea drzwi i wszed\'b3 Fergus ze srebrn\'b9 tac\'b9.
\par - Poczta, prosz\'ea pani - oznajmi\'b3. - Jest te\'bf list dostarczony przez pos\'b3a\'f1ca dla pani Babbacombe. Pos\'b3aniec nie czeka\'b3 na odpowied\'9f.
\par Em wzi\'ea\'b3a bia\'b3y zalakowany pakiecik, dostrzegaj\'b9c nag\'b3e napi\'eacie Lucindy. Jedno spojrzenie wystarczy\'b3o, by zorientowa\'e6 si\'ea, \'bfe pakieciku nie przys\'b3a\'b3 Harry. Nie mog\'b9c nic na to poradzi\'e6, starsza pani wr\'eaczy\'b3
a go Lucindzie bez s\'b3owa.
\par Lucinda, przeczytawszy kr\'f3tki li\'9ccik, zmarszczy\'b3a brwi, a potem od\'b3o\'bfy\'b3a arkusik. Z westchnieniem si\'eagn\'ea\'b3a po imbryk z herbat\'b9.
\par - No i? - zapyta\'b3a Em, nie bawi\'b9c si\'ea w ceregiele. .Lucinda wzruszy\'b3a ramionami.
\par - To zaproszenie na jaki\'9c zjazd go\'9cci.
\par - Do kogo?
\par - Nie przypominam sobie tej damy. Lady Martindale z Asterley Place.
\par - Martindale? - Twarz starszej pani wypogodzi\'b3a si\'ea. -To Marguerite. C\'f3rka Elmiry, lady Asterley. Wspaniale! O to nam chodzi\'b3o. \'8cwie\'bfe powietrze i troch\'ea wykwintnej rozrywki jest dok\'b3adnie tym, czego ci potrzeba. Elmira jest jedn
\'b9 z moich najstarszych przyjaci\'f3\'b3ek, cho\'e6 nie widzia\'b3y\'9cmy si\'ea od wiek\'f3w. Kiedy ma si\'ea odby\'e6 ten zjazd?
\par Lucinda zawaha\'b3a si\'ea i skrzywi\'b3a lekko.
\par - Dzi\'9c po po\'b3udniu. Zaproszenie jest tylko dla mnie. Em zamruga\'b3a oczami ze zdziwienia.
\par - Tylko dla...? Ach... rozumiem! Lucinda podnios\'b3a na ni\'b9 wzrok.
\par - Rozumiesz? Co takiego? Em wyprostowa\'b3a si\'ea.
\par - W\'b3a\'9cnie sobie przypomnia\'b3am. Harry przyja\'9fni si\'ea z synem Elmiry, Alfredem lordem Asterleyem. Byli razem w Eton.
\par - O? - powiedzia\'b3a Lucinda, si\'eagaj\'b9c ponownie po arkusik.
\par - Tak. Nieraz razem nabroili - doda\'b3a Em, a potem, po chwili zastanowienia, m\'f3wi\'b3a dalej: - Wiesz, chyba si\'ea domy\'9clam, jak to si\'ea sta\'b3o. Kto\'9c w ostatniej chwili zawiadomi\'b3, \'bfe nie mo\'bfe przyjecha\'e6, i Elmira poprosi\'b3
a Alfreda, by zasugerowa\'b3 kogo\'9c innego na miejsce tej osoby, Alfred i Harry s\'b9 par\'b9 naprawd\'ea dobrych przyjaci\'f3\'b3.
\par Im d\'b3u\'bfej Em si\'ea nad tym zastanawia\'b3a, tym wi\'eaksz\'b9 mia\'b3a pewno\'9c\'e6, \'bfe to Harry stoi za owym niespodziewanym zaproszeniem. Z pewno\'9cci\'b9 chcia\'b3 wyci\'b9gn\'b9\'e6 Lucind\'ea na wie\'9c i tam spotka\'e6 si\'ea z ni\'b9
pod nieobecno\'9c\'e6 adorator\'f3w, mentorki oraz pasierbicy po to, by naprawi\'e6 b\'b3\'b9d, kt\'f3ry pope\'b3ni\'b3. Tak, taki spos\'f3b dzia\'b3ania by\'b3 dok\'b3adnie w jego stylu.
\par Starsza pani odetchn\'ea\'b3a.
\par Atmosfera przy stole zmieni\'b3a si\'ea diametralnie. W miejsce rezygnacji i przygn\'eabienia pojawi\'b3y si\'ea spekulacje co do najbli\'bfszej przysz\'b3o\'9cci oraz ch\'ea\'e6 dzia\'b3ania.
\par Heather, odstawiaj\'b9c talerz, wyrazi\'b3a to, o czym wszystkie trzy my\'9cla\'b3y.
\par - Musisz pojecha\'e6 - powiedzia\'b3a.
\par - Oczywi\'9ccie - popar\'b3a j\'b9 Em. - Heather i ja damy sobie rad\'ea.
\par Lucinda, o\'bfywiona, lecz wci\'b9\'bf niezdecydowana, unios\'b3a wzrok znad arkusika.
\par - Czy jeste\'9c pewna, \'bfe wypada, bym pojecha\'b3a tam sama?
\par }{\lang1033\langfe1045\langnp1033 - Do Asterley Place? }{Ale\'bf oczywi\'9ccie! Przecie\'bf nie jeste\'9c debiutantk\'b9. Spotkasz tam mn\'f3stwo znajomych. Nie ma co do tego w\'b9tpliwo\'9cci. Przyj\'eacia u Elmiry s\'b9 bardzo w modzie.
\par - Jed\'9f, Lucindo - nalega\'b3a Heather, przechylaj\'b9c si\'ea przez st\'f3\'b3. - Opowiesz mi potem, jak by\'b3o.
\par Lucinda wyprostowa\'b3a si\'ea i odetchn\'ea\'b3a. Wst\'b9pi\'b3a w ni\'b9 nadzieja.
\par - Dobrze, skoro jeste\'9ccie pewne, \'bfe poradzicie sobie beze mnie.
\par Obie, Em i Heather, zapewni\'b3y j\'b9 g\'b3o\'9cno, \'bfe nie musi o nic si\'ea martwi\'e6.
\par Po obiedzie Em odpoczywa\'b3a w salonie w przyjemnym i pe\'b3nym nadziei nastroju. Wyci\'b9gn\'ea\'b3a si\'ea na szezlongu, opar\'b3a g\'b3ow\'ea na poduszkach, zamkn\'ea\'b3a oczy i g\'b3\'eaboko westchn\'ea\'b3a.
\par Zastanowi\'b3a si\'ea, czy nie za wcze\'9cnie czuje si\'ea taka pewna swego.
\par By\'b3a pogr\'b9\'bfona w marzeniach o bia\'b3ym tiulu i konfetti, gdy do rzeczywisto\'9cci przywo\'b3a\'b3 j\'b9 szcz\'eak klamki.
\par Co ten Fergus sobie my\'9cli?
\par Odwr\'f3ci\'b3a si\'ea oburzona i... zobaczy\'b3a, \'bfe do pokoju wchodzi Harry.
\par Otworzy\'b3a usta ze zdumienia i w tej samej chwili zauwa\'bfy\'b3a, \'bfe w butonierce Harry'ego tkwi bia\'b3y kwiat.
\par Harry zauwa\'bfy\'b3 wyraz twarzy ciotki i pomy\'9cla\'b3, \'bfe powinien by\'b3 sobie da\'e6 spok\'f3j z kwiatem. Jednak gdy si\'ea ubiera\'b3 z wyj\'b9tkow\'b9 staranno\'9cci\'b9, kwiat wydawa\'b3 mu si\'ea jak najbardziej stosowny. Postanowi\'b3 ca\'b3
\'b9 rzecz przeprowadzi\'e6 jak nale\'bfy. Gdyby trzy damy by\'b3y na tyle rozs\'b9dne, by pozosta\'e6 w domu wczoraj wieczorem, mia\'b3by t\'ea pr\'f3b\'ea ognia ju\'bf za sob\'b9.
\par Zamkn\'b9\'b3 drzwi i stan\'b9\'b3 przed ciotk\'b9 w momencie, gdy odzyskiwa\'b3a kontenans.
\par - Ciociu - zwr\'f3ci\'b3 si\'ea do niej - je\'bfeli nie masz nic przeciwko temu, chcia\'b3bym zobaczy\'e6 si\'ea z pani\'b9 Babbacombe. - Tu jego wzrok napotka\'b3 spojrzenie nieco wy\'b3upiastych oczu Em. - Sam na sam.
\par Starsza pani popatrzy\'b3a na niego zdumiona.
\par - Ona wyjecha\'b3a.
\par - Wyjecha\'b3a? - Harry zamar\'b3 i poczu\'b3, \'bfe brakuje mu tchu. - Dok\'b9d?
\par Starsza pani dotkn\'ea\'b3a d\'b3oni\'b9 czo\'b3a.
\par - Ale\'bf... do Asterley oczywi\'9ccie. - Patrz\'b9c na niego szeroko otwartymi oczami, usiad\'b3a prosto. - Ty si\'ea tam nie wybierasz?
\par Harry'ego to pytanie przyprawi\'b3o niemal o zawr\'f3t g\'b3owy.
\par - Dosta\'b3em zaproszenie - przyzna\'b3 niepewnie.
\par Em opad\'b3a na poduszki, przyciskaj\'b9c d\'b3o\'f1 do piersi.
\par - Dzi\'eaki Bogu. Przecie\'bf ona tylko dlatego tam pojecha\'b3a. - Tu Em spiorunowa\'b3a wzrokiem bratanka. - Jest jasne jak s\'b3o\'f1ce, \'bfe to nie ty zorganizowa\'b3e\'9c zaproszenie.
\par - Zorganizowa\'b3em? - Harry popatrzy\'b3 na ni\'b9 jak na kogo\'9c, kto postrada\'b3 zmys\'b3y. - Oczywi\'9ccie, \'bfe nie! - Zamilk\'b3 na chwil\'ea, a potem spyta\'b3: - Dlaczego tak s\'b9dzi\'b3a\'9c?
\par Em wzruszy\'b3a ramionami z wynios\'b3\'b9 min\'b9.
\par - Nie ma powodu, dla kt\'f3rego... To znaczy... jestem pewna, \'bfe Alfred zaprosi\'b3by na przyj\'eacie Elmiry ka\'bfd\'b9 osob\'ea, kt\'f3r\'b9 ty by\'9c mu zasugerowa\'b3.
\par - Przyj\'eacie Elmiry?
\par Em machn\'ea\'b3a r\'eak\'b9.
\par - Wiem, \'bfe to Marguerite wys\'b3a\'b3a zaproszenia, ale przecie\'bf to jest i tak przyj\'eacie Elmiry.
\par Harry zacisn\'b9\'b3 pi\'ea\'9cci, t\'b3umi\'b9c gniew, kt\'f3ry go ogarn\'b9\'b3. Jego ojciec by\'b3 starszy od Em... i cierpia\'b3 na t\'ea sam\'b9 dolegliwo\'9c\'e6 co ona, dolegliwo\'9c\'e6, kt\'f3r\'b9 mo\'bfna by\'b3o okre\'9cli\'e6 jako selektywno
\'9c\'e6 pami\'eaci. Ciotka dobrze pami\'eata\'b3a o jego przyja\'9fni z Alfredem, ale ca\'b3kiem zapomnia\'b3a, \'bfe matka Alfreda, Elmira, nie \'bfyje od o\'9cmiu lat.
\par Zjazdy towarzyskie organizowane obecnie w Asterley Place r\'f3\'bfni\'b3y si\'ea bardzo od tych, kt\'f3re pami\'eata\'b3a Em.
\par Harry odetchn\'b9\'b3 g\'b3\'eaboko i spyta\'b3:
\par - Kiedy wyjecha\'b3a?
\par Em zmarszczy\'b3a brwi.
\par - Oko\'b3o jedenastej. - Spojrza\'b3a na zegar stoj\'b9cy na kominku. - Jest ju\'bf gdzie\'9c w po\'b3owie drogi.
\par Harry z ponur\'b9 min\'b9 odwr\'f3ci\'b3 si\'ea na pi\'eacie.
\par - Dok\'b9d idziesz? - zapyta\'b3a zdziwiona Em. Harry spojrza\'b3 na ni\'b9 gniewnie.
\par - Ratowa\'e6 pewn\'b9 dam\'ea z r\'b9k lubie\'bfnik\'f3w.
\par Wchodz\'b9c do swego mieszkania, Harry wyszarpn\'b9\'b3 bia\'b3y go\'9fdzik z butonierki i cisn\'b9\'b3 go na stolik w holu.
\par - Dawlish! Gdzie jeste\'9c?
\par - Jestem tutaj.
\par Dawlish ukaza\'b3 si\'ea w korytarzu. Ubrany by\'b3 w fartuch, a w r\'eakach trzyma\'b3 szmatk\'ea do polerowania srebra.
\par - Jaki pan ma k\'b3opot? My\'9cla\'b3em, \'bfe poszed\'b3 go pan za\'bfegna\'e6.
\par - Rzeczywi\'9ccie po to poszed\'b3em. Trzeba by\'b3o si\'ea najpierw um\'f3wi\'e6. Ta przekl\'eata kobieta pojecha\'b3a na spokojn\'b9 wycieczk\'ea... do Asterley Place!
\par Rzadko widywa\'b3 Dawlisha tak os\'b3upia\'b3ego.
\par - Do Asterley?
\par - W\'b3a\'9cnie. - Harry zrzuci\'b3 z ramion p\'b3aszcz. - Ta kobieta nie ma poj\'eacia, w co si\'ea tak rado\'9cnie pakuje.
\par Oczy Dawlisha zrobi\'b3y si\'ea okr\'b9g\'b3e.
\par - Niech j\'b9 B\'f3g ma w swojej opiece - powiedzia\'b3 i wzi\'b9\'b3 od Harry'ego p\'b3aszcz.
\par - Rusz si\'ea, nie st\'f3j jak gamo\'f1. Musimy wzi\'b9\'e6 siwki. Ona ma nad nami ponad dwie godziny przewagi.
\par Harry pobieg\'b3 do sypialni, gdzie wrzuci\'b3 do torby troch\'ea ubra\'f1. Gdy wszed\'b3 tam Dawlish, wk\'b3ada\'b3 w\'b3a\'9cnie na siebie surdut w kolorze butelkowej zieleni, a ju\'bf przedtem zd\'b9\'bfy\'b3 zmieni\'e6 ineksprymable w kolorze ko\'9c
ci s\'b3oniowej na bryczesy z koz\'b3owej sk\'f3ry.
\par - Nie ma potrzeby si\'ea tak spieszy\'e6 - powiedzia\'b3 Dawlish. - Dogonimy j\'b9.
\par - Przyjedziemy tam w godzin\'ea po niej - warkn\'b9\'b3 Harry, marszcz\'b9c brwi.
\par W ci\'b9gu tej godziny ona, kobieta ca\'b3kiem niewinna, b\'eadzie musia\'b3a dawa\'e6 sobie rad\'ea sama w domu pe\'b3nym wilk\'f3w prze\'9cwiadczonych, \'bfe chce by\'e6 ich ofiar\'b9.
\par Lucinda wysiad\'b3a z powozu przed okaza\'b3\'b9 rezydencj\'b9 Asterley Place. Przed sob\'b9 mia\'b3a szerokie kamienne schody prowadz\'b9ce na ganek. Gdy lokaje zabrali jej baga\'bf, wesz\'b3a powoli po stopniach, by w drzwiach wej\'9cciowych spotka\'e6
oczekuj\'b9cych na ni\'b9 gospodarzy oraz ich majordomusa.
\par - Witamy w Asterley Place, droga pani Babbacombe. Jestem zachwycony, \'bfe pani\'b9 tu widz\'ea.
\par Lord Asterley, d\'bfentelmen \'9credniego wzrostu z tendencj\'b9 do oty\'b3o\'9cci i bardzo pow\'9cci\'b9gliwy, sk\'b3oni\'b3 si\'ea i u\'9ccisn\'b9\'b3 d\'b3o\'f1 Lucindy.
\par - Musz\'ea panu podzi\'eakowa\'e6 za zaproszenie. Przysz\'b3o w bardzo dogodnym momencie i niezmiernie je doceniam.
\par Nie by\'b3a w stanie ukry\'e6 nadziei, kt\'f3r\'b9 mia\'b3a w sercu i kt\'f3ra rozja\'9cnia\'b3a jej oczy i u\'9cmiech.
\par Lord Asterley zauwa\'bfy\'b3 to... i zacz\'b9\'b3 sobie wiele po tym obiecywa\'e6.
\par - Naprawd\'ea? - zapyta\'b3. - Jestem bardzo rad, \'bfe to s\'b3ysz\'ea, droga pani.
\par Poklepa\'b3 j\'b9 po r\'eace, a potem odwr\'f3ci\'b3 si\'ea do stoj\'b9cej obok damy.
\par - Prosz\'ea pozwoli\'e6 sobie przedstawi\'e6 - powiedzia\'b3 do Lucindy. - To jest moja siostra, lady Martindale. Podczas naszych ma\'b3ych zebra\'f1 pe\'b3ni rol\'ea gospodyni.
\par Lucinda i lady Martindale z u\'9cmiechem poda\'b3y sobie r\'eace.
\par - Prosz\'ea mi m\'f3wi\'e6 po imieniu - powiedzia\'b3a lady Martindale. - Jestem Marguerite. Wszyscy go\'9ccie tak si\'ea do mnie zwracaj\'b9.
\par Milady, o kilka lat starsza od Lucindy, by\'b3a dorodn\'b9 blondynk\'b9, tak samo \'bfyczliwie nastawion\'b9 jak jej brat.
\par - Mam nadziej\'ea, \'bfe b\'eadziesz si\'ea, moja droga, dobrze tutaj bawi\'b3a. Je\'bfeli co\'9c b\'eadzie nie tak, prosz\'ea, daj mi zna\'e6 bez wahania.
\par Lucinda poczu\'b3a, \'bfe si\'ea odpr\'ea\'bfa.
\par - Dzi\'eakuj\'ea.
\par - Pozostali go\'9ccie zbieraj\'b9 si\'ea w oran\'bferii. Gdy si\'ea od\'9cwie\'bfysz, przy\'b3\'b9cz si\'ea do nich. Na pewno spotkasz wiele os\'f3b, kt\'f3re ju\'bf znasz. Zreszt\'b9 tutaj nie obowi\'b9zuj\'b9 \'bfadne ceremonie. Mo\'bfesz by\'e6 pewna,
\'bfe w\'9cr\'f3d go\'9cci nie ma nikogo, kto by nie wiedzia\'b3 dok\'b3adnie, jak si\'ea nale\'bfy zachowa\'e6. Musisz tylko zdecydowa\'e6, z kim chcesz sp\'eadzi\'e6 czas.
\par Lucinda odpowiedzia\'b3a u\'9cmiechem na jej u\'9cmiech.
\par - A teraz... umie\'9ccili\'9cmy ci\'ea w Pokoju B\'b3\'eakitnym.
\par Melthorpe ci\'ea zaprowadzi i przy\'9cle ci pokoj\'f3wk\'ea i baga\'bfe.
\par Jemy obiad o sz\'f3stej.
\par Lucinda ponownie podzi\'eakowa\'b3a, a potem posz\'b3a za majordomusem. By\'b3 to drobny cz\'b3owieczek, jakby skurczony w sobie, ubrany na ciemno. D\'b3ugi nos i zgarbione ramiona sprawia\'b3y, \'bfe przypomina\'b3 kruka.
\par Gdy znale\'9fli si\'ea ju\'bf na g\'f3rze, Lucinda zauwa\'bfy\'b3a jego spojrzenie. Wskaza\'b3 jej drog\'ea i ruszy\'b3 korytarzem. Posz\'b3a za nim, marszcz\'b9c brwi. Dlaczego, na mi\'b3o\'9c\'e6 bosk\'b9, ten cz\'b3owiek patrzy na ni\'b9
tak srogo? Kiedy doszli do jakich\'9c drzwi w ko\'f1cu korytarza, otworzy\'b3 je i cofn\'b9\'b3 si\'ea, aby Lucinda mog\'b3a wej\'9c\'e6.
\par - Dzi\'eakuj\'ea, Melthorpe. Prosz\'ea mi przys\'b3a\'e6 moj\'b9 pokoj\'f3wk\'ea.
\par - Tak jest, prosz\'ea pani.
\par Melthorpe z lodowatym wyrazem twarzy, prawie nieuprzejmie, sk\'b3oni\'b3 si\'ea i wycofa\'b3. Lucinda, marszcz\'b9c brwi, zamkn\'ea\'b3a za nim drzwi.
\par Zbyt d\'b3ugo mia\'b3a do czynienia ze s\'b3u\'bfb\'b9, by si\'ea myli\'e6. Ten cz\'b3owiek patrzy\'b3 na ni\'b9, odnosi\'b3 si\'ea do niej, jakby... Okre\'9clenie sposobu, w jaki j\'b9 potraktowa\'b3, zaj\'ea\'b3o jej dobr\'b9 chwil\'ea. Gdy ju\'bf
sobie to u\'9cwiadomi\'b3a, odebra\'b3o jej mow\'ea.
\par Drzwi si\'ea otworzy\'b3y i wesz\'b3a Agata z lokajem nios\'b9cym baga\'bf. Zostawiwszy baga\'bf obok toaletki, lokaj wycofa\'b3 si\'ea.
\par Zdejmuj\'b9c r\'eakawiczki i kapelusz, Lucinda - ogarni\'eata nag\'b3\'b9 ciekawo\'9cci\'b9 i pragn\'b9c uzyska\'e6 jakie\'9c bardziej szczeg\'f3\'b3owe informacje o Asterley Place - czeka\'b3a na komentarz Agaty. A ta zacz\'ea\'b3a m\'f3wi\'e6, gdy zabra
\'b3a si\'ea do wypakowywania sukni.
\par - Wygl\'b9da na to, \'bfe towarzystwo jest eleganckie. W kuchni spotka\'b3am sporo przystojnych s\'b3u\'bf\'b9cych, a z tego, co m\'f3wi\'b3y pokoj\'f3wki, mo\'bfna si\'ea by\'b3o zorientowa\'e6, \'bfe przed zmrokiem b\'eadzie sz\'b3
a prawdziwa wojna o szczypce do fryzowania lok\'f3w. Najlepiej b\'eadzie, je\'bfeli upn\'ea pani w\'b3osy.
\par - P\'f3\'9fniej. B\'eadzie na to czas przed obiadem.
\par - Obiad jest o sz\'f3stej. To gdzie\'9c w po\'b3owie drogi mi\'eadzy por\'b9 podawania na wsi i w mie\'9ccie - zauwa\'bfy\'b3a Agata, wyjmuj\'b9c suknie. - S\'b3ysza\'b3am, jak kto\'9c m\'f3wi\'b3, \'bfe po to, \'bfeby by\'b3o wi\'ea
cej czasu wieczorem na \'84ich ma\'b3e gierki", cokolwiek to znaczy.
\par - Gierki? - powt\'f3rzy\'b3a Lucinda, zastanawiaj\'b9c si\'ea, czy w Asterley Place go\'9ccie oddaj\'b9 si\'ea zwyk\'b3ym grom salonowym. Nie wydawa\'b3o jej si\'ea to jednak prawdopodobne. -Chod\'9f, pom\'f3\'bf mi si\'ea przebra\'e6 - powiedzia\'b3
a. - Chc\'ea spotka\'e6 si\'ea z innymi go\'9c\'e6mi przed obiadem.
\par Tak jak jej powiedziano, go\'9ccie przebywali w\'b3a\'9cnie w du\'bfej oran\'bferii, na \'9crodku kt\'f3rej znajdowa\'b3a si\'ea ma\'b3a sadzawka. Zgromadzili si\'ea wok\'f3\'b3 niej. Niekt\'f3rzy siedzieli w wiklinowych fotelach, inni stali w ma\'b3
ych grupkach i gaw\'eadzili.
\par Jedno spojrzenie na nich przekona\'b3o Lucind\'ea, \'bfe s\'b3usznie zrobi\'b3a, przebieraj\'b9c si\'ea. Gdy\'bf towarzystwo by\'b3o rzeczywi\'9ccie eleganckie, przypomina\'b3o weso\'b3o upierzone ptaki gnie\'bfd\'bf\'b9ce si\'ea w\'9cr\'f3
d zieleni. Lucinda skin\'ea\'b3a g\'b3ow\'b9 pani Walker, wykwintnej wdowie, oraz lady Morcombe, dziarskiej matronie, kt\'f3re zna\'b3a z Londynu.
\par - Moja droga Lucindo - odezwa\'b3a si\'ea do niej Marguerite, podchodz\'b9c z szelestem sp\'f3dnic. - Pozw\'f3l sobie przedstawi\'e6 lorda Dewhursta, kt\'f3ry w\'b3a\'9cnie wr\'f3ci\'b3 z Europy i pragnie ci\'ea pozna\'e6.
\par Lucinda spokojnie odwzajemni\'b3a powitalne s\'b3owa lorda, staraj\'b9c si\'ea r\'f3wnocze\'9cnie oceni\'e6 znajduj\'b9ce si\'ea w oran\'bferii damy. Wydawa\'b3o jej si\'ea, \'bfe nie ma w nich nic, co by usprawiedliwia\'b3o jej nerwowo\'9c\'e6.
\par - W istocie - odpowiedzia\'b3a na pytanie jego lordowskiej mo\'9cci. - W Londynie bawi\'b3am si\'ea znakomicie. Jednak bale staj\'b9 si\'ea nieco... Przybywa na nie tyle ludzi, \'bfe z trudem mo\'bfna podczas nich us\'b3ysze\'e6 w\'b3asne my\'9c
li. A co do oddychania. ..
\par Jego lordowska mo\'9c\'e6 roze\'9cmia\'b3 si\'ea.
\par - Rzeczywi\'9ccie, droga pani, takie ma\'b3e zebrania jak to tutaj s\'b9 o wiele bardziej intymne.
\par Subtelny nacisk, jaki po\'b3o\'bfy\'b3 na ostanie s\'b3owo, spowodowa\'b3, \'bfe Lucinda popatrzy\'b3a na niego uwa\'bfnie.
\par - Jestem pewien, moja droga, \'bfe przekona si\'ea pani, i\'bf w Asterley Place jest bardzo \'b3atwo znale\'9f\'e6 czas i miejsce na... my\'9clenie. - Lord Dewhurst uj\'b9\'b3 jej d\'b3o\'f1 i sk\'b3oni\'b3 si\'ea nisko. - Gdyby potrzebne by\'b3
o pani towarzystwo, prosz\'ea bez wahania liczy\'e6 na mnie. Zapewniam pani\'b9, \'bfe potrafi\'ea by\'e6 nader uwa\'bfaj\'b9cy.
\par - Ach... tak. - Lucinda rozpaczliwie pr\'f3bowa\'b3a pozbiera\'e6 my\'9cli. - Wezm\'ea pa\'f1sk\'b9 propozycj\'ea pod uwag\'ea, milordzie - powiedzia\'b3a, nieco sztywno pochylaj\'b9c g\'b3ow\'ea.
\par Lord sk\'b3oni\'b3 si\'ea po raz kolejny, po czym oddali\'b3 si\'ea krokiem pe\'b3nym gracji. Lucinda odetchn\'ea\'b3a g\'b3\'eaboko i rozejrza\'b3a si\'ea jeszcze raz naoko\'b3o, tym razem ju\'bf bardziej krytycznie.
\par Zacz\'ea\'b3a si\'ea dziwi\'e6 sama sobie, \'bfe dotychczas by\'b3a a\'bf tak \'9clepa. Wszystkie obecne panie by\'b3y z ca\'b3\'b9 pewno\'9cci\'b9 damami o niekwestionowanych manierach, jednak w wieku, kt\'f3ry sk\'b3ania\'b3
je do poszukiwania dyskretnych romans\'f3w.
\par A co do d\'bfentelmen\'f3w, to wszyscy co do jednego stanowili typ a\'bf za dobrze Lucindzie znany.
\par Zanim zd\'b9\'bfy\'b3a si\'ea zastanowi\'e6, podszed\'b3 do niej lord Asterley.
\par - Ach, droga pani Babbacombe, a\'bf trudno mi wyrazi\'e6 zachwyt, kt\'f3ry mnie ogarn\'b9\'b3, gdy si\'ea dowiedzia\'b3em, \'bfe nasze ma\'b3e spotkania s\'b9 przedmiotem pani zainteresowania.
\par - Mojego zainteresowania?
\par Lucinda popatrzy\'b3a na niego z wyrazem zdumienia.
\par Lord Asterley u\'9cmiechn\'b9\'b3 si\'ea porozumiewawczo. Lucinda odnios\'b3a wra\'bfenie, \'bfe zaraz do niej mrugnie i tr\'b9ci j\'b9 \'b3okciem.
\par - C\'f3\'bf, by\'e6 mo\'bfe nie dos\'b3ownie nasze spotkania, ale ten typ rozrywek, kt\'f3ry wszyscy uwa\'bfamy za tak... - tu jego lordowska mo\'9c\'e6 uczyni\'b3 szeroki gest - .. .czyni\'b9cy zado\'9c\'e6 naszym pragnieniom. Mam szczer\'b9 nadziej\'ea
, moja droga, \'bfe skoro poczuje pani takie pragnienie, nie zawaha si\'ea pani i zwr\'f3ci si\'ea do mnie jako do kogo\'9c, kto mo\'bfe urozmaici\'e6 pani pobyt tutaj.
\par Pragn\'b9c by\'e6 uprzejma, a r\'f3wnocze\'9cnie nie mog\'b9c znale\'9f\'e6 odpowiednich s\'b3\'f3w odpowiedzi, Lucinda pochyli\'b3a g\'b3ow\'ea, pozwalaj\'b9c jego lordowskiej mo\'9cci my\'9cle\'e6, co chce.
\par A on, rozpromieniony, sk\'b3oni\'b3 si\'ea. Lucinda skin\'ea\'b3a g\'b3ow\'b9 i podesz\'b3a do sadzawki. By\'b3o tam wolne miejsce obok pani Allerdyne, bardzo eleganckiej wdowy, kt\'f3ra, jak u\'9cwiadomi\'b3a sobie teraz Lucinda, nie by\'b3
a tak cnotliwa, na jak\'b9 wygl\'b9da\'b3a.
\par - Dzie\'f1 dobry, pani Babbacombe - powiedzia\'b3a pani Allerdyne, gdy Lucinda usiad\'b3a w wiklinowym fotelu. - Czy mo\'bfe raczej mog\'ea da\'e6 sobie spok\'f3j z ceremoniami i nazywa\'e6 pani\'b9 po prostu Lucinda?
\par - Ale\'bf oczywi\'9ccie.
\par - Jeste\'9c tutaj pierwszy raz, prawda? - Henrietta pochyli\'b3a si\'ea w jej stron\'ea. - Tak mi powiedzia\'b3a Marguerite. Nie ma potrzeby, by\'9c si\'ea czu\'b3a z tego powodu nieswojo. - Henrietta poklepa\'b3a d\'b3o\'f1 Lucindy. - Wszyscy jeste\'9cm
y tu przyjaci\'f3\'b3mi. To oczywiste. Nie musisz obawia\'e6 si\'ea \'bfadnych komentarzy po powrocie do miasta. - Henrietta rozejrza\'b3a si\'ea z min\'b9 osoby czuj\'b9cej si\'ea najzupe\'b3niej swobodnie. - Zawsze tak by\'b3
o, od czasu gdy Harry to wszystko zapocz\'b9tkowa\'b3.
\par - Harry? - Lucindzie zabrak\'b3o tchu. - Harry Lester?
\par - Mhm. - Henrietta wymieni\'b3a znacz\'b9ce spojrzenie z jakim\'9c d\'bfentelmenem znajduj\'b9cym si\'ea w drugim ko\'f1cu pokoju. - O ile sobie przypominam, to Harry wpad\'b3 na ten pomys\'b3. Alfred urz\'b9dzi\'b3 tylko wszystko zgodnie z jego wskaz\'f3
wkami.
\par Harry, kt\'f3ry j\'b9 w to wci\'b9gn\'b9\'b3.
\par Przez chwil\'ea Lucindzie zdawa\'b3o si\'ea, \'bfe zaraz zemdleje. Pok\'f3j pogr\'b9\'bfy\'b3 si\'ea w ciemnej mgle, zrobi\'b3o jej si\'ea zimno. Prze\'b3kn\'ea\'b3a \'9clin\'ea, zacisn\'ea\'b3a d\'b3onie, opanowuj\'b9c zawr\'f3t g\'b3owy. Gdy ju\'bf by
\'b3a w stanie, powiedzia\'b3a:
\par - Rozumiem.
\par Henrietta, zaj\'eata swoim d\'bfentelmenem, nic nie zauwa\'bfy\'b3a. A Lucinda, staraj\'b9c si\'ea m\'f3wi\'e6 tonem jak najbardziej swobodnym, zapyta\'b3a:
\par - Czy on cz\'easto tu bywa?
\par - Harry? - Henrietta z u\'9cmiechem skin\'ea\'b3a g\'b3ow\'b9 d\'bfentelmenowi i popatrzy\'b3a na Lucind\'ea. - Czasami. Jest zawsze zaproszony, ale nikt nigdy nie wie, czy si\'ea pojawi. - Henrietta u\'9cmiechn\'ea\'b3a si\'ea
czule. - Harry to nie jest m\'ea\'bfczyzna, kt\'f3rego mo\'bfna okie\'b3zna\'e6.
\par - Rzeczywi\'9ccie!
\par Lucinda zignorowa\'b3a pytaj\'b9ce spojrzenie, jakie wywo\'b3a\'b3 jej cierpki ton. Poczu\'b3a, \'bfe wzbiera w niej w\'9cciek\'b3o\'9c\'e6, jakiej nie do\'9cwiadcza\'b3a jeszcze nigdy w \'bfyciu.
\par Czy Harry, zapraszaj\'b9c j\'b9 tutaj, chcia\'b3 jej pokaza\'e6, za co j\'b9 teraz uwa\'bfa? Czy chcia\'b3 jej da\'e6 do zrozumienia, \'bfe jest taka jak te damy, kt\'f3re igraj\'b9 z ka\'bfdym d\'bfentelmenem, kt\'f3ry im si\'ea spodoba? Czy wci\'b9gn
\'b9\'b3 j\'b9 tutaj, by znalaz\'b3a si\'ea w \'84odpowiednim towarzystwie", kt\'f3rego wed\'b3ug w\'b3asnych zapewnie\'f1 szuka\'b3a?
\par Czy mo\'bfe zrobi\'b3 to, \'bfeby da\'e6 jej nauczk\'ea - maj\'b9c zamiar pojawi\'e6 si\'ea w odpowiedniej chwili i wybawi\'e6 j\'b9 od konsekwencji przybycia w to miejsce?
\par Zaciskaj\'b9c d\'b3onie, Lucinda nagle wsta\'b3a. Mia\'b3a ochot\'ea krzycze\'e6, chodzi\'e6 w t\'ea i z powrotem, ciska\'e6 przedmiotami. Nie by\'b3a pewna, kt\'f3ry z jego domniemanych motyw\'f3w rozw\'9cciecza\'b3 j\'b9 najbardziej.
\par - Mam nadziej\'ea, \'bfe tym razem on przyjedzie - wycedzi\'b3a przez zaci\'9cni\'eate z\'eaby.
\par - Lucindo? - Henrietta pochyli\'b3a si\'ea w jej stron\'ea i spojrza\'b3a jej w twarz. - Czy dobrze si\'ea czujesz?
\par Lucinda zmusi\'b3a si\'ea do u\'9cmiechu.
\par - Doskonale, dzi\'eakuj\'ea.
\par Henrietta nie wygl\'b9da\'b3a na przekonan\'b9.
\par Na szcz\'ea\'9ccie w tej chwili rozleg\'b3 si\'ea gong oznaczaj\'b9cy, \'bfe go\'9ccie maj\'b9 si\'ea rozej\'9c\'e6 do swoich pokoi, by si\'ea przebra\'e6 przed obiadem.
\par Lucinda odprowadzi\'b3a Henriett\'ea, po czym uda\'b3a si\'ea do Pokoju B\'b3\'eakitnego.
\par - Czego si\'ea dowiedzia\'b3a\'9c? - zapyta\'b3a Agat\'ea, zamkn\'b9 wszy za sob\'b9 drzwi.
\par Pokoj\'f3wka unios\'b3a wzrok znad granatowej jedwabnej sukni roz\'b3o\'bfonej na \'b3\'f3\'bfku. Popatrzy\'b3a w twarz Lucindzie i odrzek\'b3a prosto z mostu:
\par - Nie za wiele i niczego dobrego. Mn\'f3stwo aluzji do tego, co d\'bfentelmeni robi\'b9 w nocy. I uwag na temat drzwi, kt\'f3re bezustannie otwieraj\'b9 si\'ea i zamykaj\'b9. - Agata poci\'b9gn\'ea\'b3a nosem. -1 podobnych rzeczy.
\par Lucinda usiad\'b3a przy toaletce i zacz\'ea\'b3a wyjmowa\'e6 szpilki z w\'b3os\'f3w.
\par - Co jeszcze s\'b3ysza\'b3a\'9c? - zapyta\'b3a, spogl\'b9daj\'b9c na pokoj\'f3wk\'ea.
\par Agata wzruszy\'b3a ramionami.
\par - Wygl\'b9da na to, \'bfe tutaj tego rodzaju rzeczy s\'b9 czym\'9c, co jest przyj\'eate. Co nie zdarza si\'ea jakiej\'9c jednej parze, jak wsz\'eadzie.
\par - Agata skrzywi\'b3a si\'ea. - Jeden z lokaj\'f3w por\'f3wna\'b3 to do zajazdu. Kolejny dyli\'bfans wje\'bfd\'bfa, kiedy poprzedni wyje\'bfd\'bfa.
\par Lucinda opad\'b3a na oparcie i patrzy\'b3a na s\'b3u\'bf\'b9c\'b9 w lustrze.
\par - Wielkie nieba!
\par Jej wzrok pad\'b3 na granatow\'b9 sukni\'ea.
\par - Nie ta - powiedzia\'b3a, mru\'bf\'b9c oczy. - Szyfonowa. Agata wyprostowa\'b3a si\'ea, bior\'b9c si\'ea pod boki.
\par - Szyfonowa? Przecie\'bf ona jest prawie nieprzyzwoita.
\par - Dla moich dzisiejszych cel\'f3w b\'eadzie doskona\'b3a. Lucinda wysycza\'b3a \'84s" w ostatnim wyrazie. To nie ona b\'eadzie t\'b9, kt\'f3ra dostanie dzisiaj lekcj\'ea.
\par Mrucz\'b9c co\'9c pod nosem, Agata roz\'b3o\'bfy\'b3a szyfonow\'b9 sukni\'ea w kolorze srebrzystobi\'eakitnym, po czym podesz\'b3a do Lucindy, by zaj\'b9\'e6 si\'ea jej sznur\'f3wkami.
\par Lucinda zastuka\'b3a grzebieniem w st\'f3\'b3.
\par - Wszystko to jest okropne. Czy dowiedzia\'b3a\'9c si\'ea o gospodyni\'ea tego domu?
\par Agata kiwn\'ea\'b3a g\'b3ow\'b9.
\par - Ten dom nie ma gospodyni. Ostatnia, to znaczy matka lorda Asterleya, zmar\'b3a kilka lat temu.
\par - No c\'f3\'bf, dzisiaj nic nie poradzimy... ale jutro wyje\'bfd\'bfamy.
\par - No tak... tak my\'9cla\'b3am - powiedzia\'b3a Agata z ulg\'b9.
\par - Nie martw si\'ea. Oni, mimo wszystko, s\'b9 w g\'b3\'eabi serca d\'bfentelmenami.
\par - Tak pani m\'f3wi... jednak d\'bfentelmeni potrafi\'b9 czasami bardzo sprawnie przekonywa\'e6.
\par Lucinda wsta\'b3a i pozwoli\'b3a, by Agata pomog\'b3a jej si\'ea ubra\'e6 w szyfonow\'b9 sukni\'ea. Dopiero gdy by\'b3a gotowa do zej\'9ccia na d\'f3\'b3, zwr\'f3ci\'b3a si\'ea do pokoj\'f3wki:
\par - Mam nadziej\'ea, \'bfe wiesz, i\'bf potrafi\'ea sobie poradzi\'e6 z ka\'bfdym d\'bfentelmenem, kt\'f3ry stanie na mojej drodze. Posprz\'b9taj i zapowiedz Joshui, \'bfe jutro rano wyje\'bfd\'bfamy. I nie martw si\'ea, ty zrz\'eadliwa kobieto.
\par Z tymi s\'b3owy odwr\'f3ci\'b3a si\'ea i wyp\'b3yn\'ea\'b3a przez drzwi - migotliwe zjawisko w srebrzystob\'b3\'eakitnym szyfonie.
\par Salon wype\'b3nia\'b3 si\'ea szybko. Nap\'b3ywali go\'9ccie spragnieni wzajemnie swego towarzystwa. Maj\'b9c teraz pewno\'9c\'e6, po jakim gruncie st\'b9pa, Lucinda bez trudu obraca\'b3a si\'ea w\'9cr\'f3d zebranych, przyjmuj\'b9c komplementy i kwituj\'b9
c skinieniami g\'b3owy podziw w oczach d\'bfentelmen\'f3w. A tak\'bfe z prostot\'b9 zbywaj\'b9c ich subtelne sugestie. Kontrolowa\'b3a sytuacj\'ea, ale nerwy mia\'b3a napi\'eate do ostatnich granic.
\par A\'bf w ko\'f1cu nadesz\'b3a chwila, na kt\'f3r\'b9 czeka\'b3a.
\par Do salonu wszed\'b3 Harry, powoduj\'b9c - zauwa\'bfy\'b3a to dobrze - spore poruszenie. Najwyra\'9fniej przyjecha\'b3, gdy go\'9ccie przebierali si\'ea do obiadu. Ubrany by\'b3, jak zwykle, w czer\'f1 z biel\'b9, a jego jasne w\'b3osy b\'b3yszcza\'b3y w
\'9cwietle \'9cwiec. Marguerite przerwa\'b3a konwersacj\'ea, by go powita\'e6, muskaj\'b9c wargami jego policzek. Lord Asterley podszed\'b3 tak\'bfe, by u\'9ccisn\'b9\'e6 mu d\'b3o\'f1. Inni d\'bfentelmeni witali go skinieniem g\'b3\'f3w i wykrzykiwali s
\'b3owa powitania, wiele spo\'9cr\'f3d dam wdzi\'eaczy\'b3o si\'ea i u\'9cmiecha\'b3o.
\par Zorientowawszy si\'ea nagle, \'bfe zwr\'f3cone s\'b9 na ni\'b9 zielone oczy, Lucinda z nieobecnym wyrazem twarzy sk\'b3oni\'b3a leciutko g\'b3ow\'ea, po czym powr\'f3ci\'b3a do rozmowy z panem Ormesbym i lady Morcombe.
\par Czeka\'b3a, a\'bf Harry do niej podejdzie.
\par Ale on nie uczyni\'b3 tego... ani nie zamierza\'b3 tego zrobi\'e6. Sta\'b3o si\'ea to jasne po dziesi\'eaciu minutach. \'8cwiadoma jego spojrzenia obejmuj\'b9cego jej obna\'bfone ramiona i piersi, wy\'b3aniaj\'b9ce si\'ea z g\'b3\'eabokiego wyci\'ea
cia sukni, Lucinda zacisn\'ea\'b3a z\'eaby i zakl\'ea\'b3a w duchu. Co on, u diab\'b3a, teraz knuje?
\par Harry, przeklinaj\'b9c j\'b9 w duchu, z trudem powstrzymywa\'b3 si\'ea od tego, by do niej nie podej\'9c\'e6, nie wzi\'b9\'e6 za r\'eak\'ea i nie wyprowadzi\'e6 z salonu. Co ta kobieta chce udowodni\'e6, pokazuj\'b9c si\'ea
w takiej sukni? Sukni z jedwabnego szyfonu, po\'b3yskliwej i prowokuj\'b9cej? Cienki materia\'b3, uk\'b3adaj\'b9c si\'ea mi\'eakko na jej ciele, zakrywa\'b3, a r\'f3wnocze\'9cnie eksponowa\'b3 wszelkie zag\'b3\'eabienia i kr\'b9g\'b3o\'9c
ci. A co do jej piersi, to w\'b3a\'9cciwie nie by\'b3y wcale zakryte. Ogromny dekolt w karo zosta\'b3 wyci\'eaty przez sk\'b9pca. Zaciskaj\'b9c z\'eaby, Harry z trudem powstrzymywa\'b3 si\'ea od ruszenia w jej stron\'ea.
\par - Harry, staruszku! Nie spodziewa\'b3em si\'ea ciebie tutaj.
\par My\'9cla\'b3em, \'bfe p\'f3jdziesz w \'9clady Jacka.
\par Harry spojrza\'b3 poirytowany na lorda Cranbourne'a.
\par - To nie w moim stylu, Bentley. A na kogo masz dzisiaj oko?
\par Lord Cranbourne u\'9cmiechn\'b9\'b3 si\'ea szeroko.
\par - Na lady Morcombe. Ona jest jak dojrza\'b3a \'9cliwka. Ten stary kutwa, jej m\'b9\'bf, nie docenia jej tak jak powinien.
\par - Hm. - Harry rozejrza\'b3 si\'ea po salonie. - Stara gwardia, co?
\par - Z wyj\'b9tkiem \'9clicznej pani Babbacombe. Ale ty, jak sobie przypominam, wiesz o niej wszystko?
\par - Rzeczywi\'9ccie.
\par Wzrok Harry'ego spocz\'b9\'b3 ponownie na Lucindzie. I ponownie Harry z trudem powstrzyma\'b3 si\'ea od tego, by do niej nie podej\'9c\'e6.
\par - Jeste\'9c ni\'b9 zainteresowany dzi\'9c wieczorem?
\par - Nie w tym sensie, jaki masz na my\'9cli - odrzek\'b3 Harry i, skin\'b9wszy g\'b3ow\'b9, oddali\'b3 si\'ea, zanim zaskoczony lord Cranbourne poprosi\'b3 go o wyja\'9cnienie.
\par Z udawan\'b9 nonszalancj\'b9 kr\'b9\'bfy\'b3 po salonie. Pragn\'b9\'b3 dociec, kto umie\'9cci\'b3 Lucind\'ea na li\'9ccie zaproszonych. Musia\'b3 si\'ea dowiedzie\'e6, kto to zrobi\'b3 i dlaczego.
\par Kr\'b9\'bfy\'b3 wi\'eac dalej, obserwuj\'b9c nie tylko Lucind\'ea, ale tak\'bfe wszystkich, kt\'f3rzy do niej podchodzili, staraj\'b9c si\'ea zorientowa\'e6, kt\'f3ry z jego kompan\'f3w rozpustnik\'f3w uzurpuje sobie do niej najwi\'eaksze prawo.
\par W momencie gdy - grobowym tonem Melthorpe'a - zosta\'b3 zaanonsowany obiad, Lucinda dosz\'b3a do wniosku, \'bfe Harry na co\'9c czeka - prawdopodobnie na jak\'b9\'9c katastrof\'ea, kt\'f3ra jej si\'ea przydarzy, czeka po to, \'bfeby m\'f3c przyj\'9c\'e6
jej z pomoc\'b9 i ponownie obj\'b9\'e6 nad ni\'b9 kontrol\'ea. Przysi\'eagaj\'b9c sobie, \'bfe nigdy do tego nie dojdzie, u\'9cmiechn\'ea\'b3a si\'ea do pana Ormesby'ego i przyj\'ea\'b3a jego rami\'ea.
\par - Czy pan tu bywa cz\'easto? - zapyta\'b3a.
\par - Od czasu do czasu - odrzek\'b3 pan Ormesby z niedba\'b3ym gestem. - Pobyt tutaj to odpoczynek od zgie\'b3ku miasta, prawda?
\par - W istocie. - Lucinda k\'b9tem oka dojrza\'b3a zmarszczone brwi Harry'ego, obok kt\'f3rego pojawi\'b3a si\'ea Marguerite i poprosi\'b3a, by poda\'b3 jej rami\'ea. Lucinda z uroczym u\'9cmiechem zwr\'f3ci\'b3a si\'ea do pana Ormesby'ego. - Je\'bfeli mo
\'bfna, to pragn\'ea\'b3abym, \'bfeby pan wprowadzi\'b3 mnie w zwyczaje panuj\'b9ce w Asterley Place.
\par Pan Ormesby nie posiada\'b3 si\'ea z dumy.
\par - Ale\'bf oczywi\'9ccie, b\'eadzie to dla mnie przyjemno\'9c\'e6, droga pani.
\par Lucinda liczy\'b3a na to, \'bfe nie wzbudzi\'b3a w nim jakich\'9c niepo\'bf\'b9danych nadziei.
\par - Prosz\'ea mi powiedzie\'e6, czy obiady tutaj s\'b9 bardzo wyszukane? - zapyta\'b3a.
\par Lucinda stwierdzi\'b3a z ulg\'b9, \'bfe konwersacja przy stole obraca\'b3a si\'ea wok\'f3\'b3 temat\'f3w og\'f3lnych oraz naj\'9cwie\'bfszych plotek. By\'b3a przy tym weso\'b3a i w najlepszym gu\'9ccie.
\par Gdyby nie pewien podsk\'f3rny nurt, wyra\'bfaj\'b9cy si\'ea w znacz\'b9cych spojrzeniach i okazjonalnych szeptach, Lucinda cieszy\'b3aby si\'ea ni\'b9 bez zastrze\'bfe\'f1.
\par - Droga pani Babbacombe - zagadn\'b9\'b3 j\'b9 lord Dewhurst - czy s\'b3ysza\'b3a pani, \'bfe na jutro Marguerite zapowiedzia\'b3a poszukiwanie skarb\'f3w?
\par - Poszukiwanie skarb\'f3w? - powt\'f3rzy\'b3a Lucinda. Zastanowi\'b3a si\'ea, czy tego rodzaju zabawa, w tym towarzystwie, mo\'bfe mie\'e6 niewinny charakter. Nie wypowiedzia\'b3a jednak \'bfadnego komentarza. Korzystaj\'b9c z tego, \'bfe kto\'9c podsun
\'b9\'b3 jej s\'b3odki sos, si\'eagn\'ea\'b3a po niego z pogodnym u\'9cmiechem na twarzy. Czyni\'b9c to, zauwa\'bfy\'b3a spojrzenie Harry'ego. Pomimo odleg\'b3o\'9cci, jaka ich dzieli\'b3a, wyczuwa\'b3a jego irytacj\'ea i napi\'eacie - poznawa\'b3
a je po sposobie, w jaki trzyma\'b3 kieliszek. Z promiennym u\'9cmiechem odwr\'f3ci\'b3a si\'ea w stron\'ea pana Ormesby'ego.
\par Obiad si\'ea sko\'f1czy\'b3 i damy uda\'b3y si\'ea do salonu. D\'bfentelmeni, kt\'f3rzy nie mieli ochoty pi\'e6 portwajnu we w\'b3asnym gronie, pod\'b9\'bfyli za nimi.
\par - Pierwszy wiecz\'f3r jest zwykle bardzo spokojny - poinformowa\'b3 Lucind\'ea pan Ormesby. - Pozwala to go\'9cciom... pozna\'e6 si\'ea nawzajem, je\'bfeli pani rozumie, co mam na my\'9cli.
\par - Tak w\'b3a\'9cnie jest. - Lord Asterley przy\'b3\'b9czy\'b3 si\'ea do nich. - Jutro oczywi\'9ccie ca\'b3e towarzystwo b\'eadzie bardziej o\'bfywione. Planujemy zacz\'b9\'e6 od wios\'b3owania na jeziorze, a potem przej\'9c\'e6 do poszukiwania skarb\'f3
w. Marguerite wszystko zorganizowa\'b3a. Poszukiwanie odb\'eadzie si\'ea oczywi\'9ccie w ogrodzie. - Tu u\'9cmiechn\'b9\'b3 si\'ea niewinnie do Lucindy. -Jest tam mn\'f3stwo zakamark\'f3w, w kt\'f3rych mo\'bfna znale\'9f\'e6
skarby. Zaczynamy naturalnie dopiero po po\'b3udniu. \'8cniadanie jest o dziesi\'b9tej, dzi\'eaki czemu wszyscy mog\'b9 si\'ea porz\'b9dnie wyspa\'e6.
\par Lucinda zakonotowa\'b3a sobie, \'bfe tu\'bf po dziesi\'b9tej musi ju\'bf by\'e6 w drodze. Nie wiedzia\'b3a jeszcze, jak si\'ea wyt\'b3umaczy, ale postanowi\'b3a, \'bfe co\'9c wymy\'9cli jutro rano.
\par Konwersacja obraca\'b3a si\'ea wok\'f3\'b3 czekaj\'b9cych ca\'b3e towarzystwo rozrywek, naturalnie tych wsp\'f3lnych. A co do innych, to Lucinda coraz wyra\'9fniej u\'9cwiadamia\'b3a sobie, \'bfe w zwi\'b9zku z nimi obecni wymieniaj\'b9 znacz\'b9
ce spojrzenia, spogl\'b9daj\'b9c r\'f3wnocze\'9cnie w jej stron\'ea. Czynili to zw\'b3aszcza pan Ormesby, lord Asterley oraz lord Dewhurst.
\par Po raz pierwszy od przyjazdu poczu\'b3a si\'ea nieswojo. Przy czym nie tyle obawia\'b3a si\'ea o w\'b3asn\'b9 cnot\'ea, ile ba\'b3a si\'ea niewygodnych sytuacji, w kt\'f3rych mo\'bfe si\'ea znale\'9f\'e6. W pewnym momencie, gdy Marguerite odwo\'b3a\'b3a
pana Ormesby'ego i lorda Asterleya, prosz\'b9c, by pomogli jej cz\'eastowa\'e6 go\'9cci herbat\'b9, Lucinda znalaz\'b3a wolne krzes\'b3o w s\'b9siedztwie szezlonga, na kt\'f3rym siedzia\'b3a dama w jej wieku. Lucinda przypomina\'b3a j\'b9 sobie mgli\'9c
cie z jakiego\'9c przyj\'eacia w stolicy.
\par - Jestem lady Coleby... to znaczy Millicent. - Kobieta poda\'b3a Lucindzie fili\'bfank\'ea. - Mi\'b3o mi powita\'e6 now\'b9 cz\'b3onkini\'ea naszego k\'f3\'b3ka.
\par Lucinda w odpowiedzi u\'9cmiechn\'ea\'b3a si\'ea niepewnie, zastanawiaj\'b9c si\'ea r\'f3wnocze\'9cnie, czy przypadkiem nie powinna by\'b3a wyjecha\'e6 st\'b9d ju\'bf trzy godziny temu, nie zwracaj\'b9c uwagi na szum, jaki by powsta\'b3 wok\'f3\'b3
jej wyjazdu.
\par - Czy dokona\'b3a ju\'bf pani wyboru? - zapyta\'b3a lady Coleby, unosz\'b9c pytaj\'b9co brwi.
\par Lucinda zamruga\'b3a, nie rozumiej\'b9c.
\par - Wyboru?
\par - Spo\'9cr\'f3d d\'bfentelmen\'f3w - wyja\'9cni\'b3a lady Coleby z szerokim gestem d\'b3oni.
\par \bullet Lucinda mia\'b3a zak\'b3opotan\'b9 min\'ea.
\par - Ach... zapomnia\'b3am. Pani jest tu nowa. - Lady Coleby pochyli\'b3a si\'ea w jej stron\'ea. - To jest bardzo proste. Dama decyduje, kt\'f3ry z d\'bfentelmen\'f3w podoba jej si\'ea najbardziej.
\par Mo\'bfe to by\'e6 jeden z pan\'f3w albo dw\'f3ch czy trzech, je\'bfeli kto\'9c sobie \'bfyczy. A potem trzeba im da\'e6 zna\'e6... dyskretnie oczywi\'9ccie. Nie trzeba robi\'e6 ni\'bf wi\'eacej... to wszystko jest cudownie zorganizowane.
\par Lucinda upi\'b3a \'b3yk herbaty.
\par - No c\'f3\'bf... nie jestem pewna.
\par - Prosz\'ea si\'ea nie waha\'e6 zbyt d\'b3ugo, bo najlepsi zostan\'b9 zaanga\'bfowani. - Lady Coleby dotkn\'ea\'b3a r\'eakawa Lucindy. Ja mam oko na Harry'ego Lestera - wyzna\'b3a, wskazuj\'b9c Harry'ego dyskretnym ruchem g\'b3
owy. - Bardzo dawno tu nie by\'b3, chyba od roku. Ale ta jego wykwintna elegancja, ten jego zab\'f3jczy czar... - Lady Coleby upi\'b3a \'b3yk herbaty. - Nigdy bym nie pomy\'9cla\'b3a, \'bfe ten zuchwa\'b3y, impulsywny Harry zmieni si\'ea
w tak wykwintnego d\'bfentelmena. Nie przypomina m\'b3odzika, kt\'f3ry mi si\'ea przed laty o\'9cwiadczy\'b3.
\par Lucinda znieruchomia\'b3a.
\par - O\'9cwiadczy\'b3 si\'ea pani?
\par - Tak. Cho\'e6 nigdy nie dosz\'b3o do o\'9cwiadczyn oficjalnych. By\'b3o to ponad dziesi\'ea\'e6 lat temu. - Milady zachichota\'b3a. -By\'b3 potwornie zakochany. Wie pani, jak to bywa z m\'b3odymi m\'ea\'bfczyznami. Po prostu szala\'b3 za mn\'b9.
\par - Odrzuci\'b3a pani jego o\'9cwiadczyny?
\par - Oczywi\'9ccie, \'bfe je odrzuci\'b3am! Lesterowie byli biedni jak mysz ko\'9ccielna. - W oczach lady Coleby pojawi\'b3 si\'ea nag\'b3y| b\'b3ysk. - Jednak teraz, kiedy Coleby nie \'bfyje, a Lesterowie siej tak wzbogacili... - Lady Coleby przerwa\'b3
a, a potem doda\'b3a: Maj\'b9 teraz ogromny maj\'b9tek, moja droga. Tak s\'b3ysza\'b3am. Wi\'eac, c\'f3\'bf, s\'b9dz\'ea, \'bfe powinnam odnowi\'e6 star\'b9 znajomo\'9c\'e6.
\par Lady Coleby wsta\'b3a i odstawi\'b3a fili\'bfank\'ea.
\par - I zdaje si\'ea - powiedzia\'b3a - \'bfe nie b\'eadzie na to stosowniejszej chwili. Prosz\'ea mi wybaczy\'e6, moja droga, \'bfe si\'ea oddal\'ea.
\par Lucinda skin\'ea\'b3a jej g\'b3ow\'b9, wzi\'ea\'b3a obie fili\'bfanki, jej i swoj\'b9, i odnios\'b3a je na stolik.
\par Harry patrzy\'b3 na ni\'b9 ze zmarszczonymi brwiami. Jak dot\'b9d \'bfaden z d\'bfentelmen\'f3w nie zamanifestowa\'b3, \'bfe uzurpuje sobie do niej jakie\'9c prawa.
\par Zagadka pozostawa\'b3a nie rozwi\'b9zana. Harry ju\'bf mia\'b3 opu\'9cci\'e6 salon, gdy poczu\'b3, \'bfe kto\'9c dotyka jego r\'eakawa.
\par _ Harry!
\par Millicent, lady Coleby, wypowiedzia\'b3a to s\'b3owo tonem zalotnym i uwodzicielskim.
\par Harry sk\'b3oni\'b3 si\'ea, a jego wzrok pobieg\'b3 w stron\'ea Lucindy, kt\'f3ra wci\'b9\'bf rozmawia\'b3a z Marguerite. Millicent, nie zauwa\'bfaj\'b9c tego, m\'f3wi\'b3a dalej:
\par - M\'f3j drogi Harry. Wiesz, \'bfe zawsze kocha\'b3am si\'ea w tobie. Musia\'b3am wyj\'9c\'e6 za Coleby'ego. Chyba to rozumiesz. Jeste\'9c teraz o wiele starszy i wiesz, jak toczy si\'ea \'9cwiat. Mo\'bfe... - doda\'b3a z u\'9cmiechem - mogliby\'9cmy dzi
\'9c wieczorem uda\'e6 si\'ea we wsp\'f3ln\'b9 podr\'f3\'bf?
\par Podnios\'b3a na niego wzrok w chwili, gdy Lucinda skierowa\'b3a si\'ea do drzwi. Harry, kt\'f3ry chcia\'b3 wyj\'9c\'e6, by\'b3 zmuszony jej odpowiedzie\'e6.
\par - Wybacz mi, Millie. Mam inne zaj\'eacia.
\par To powiedziawszy, skin\'b9\'b3 g\'b3ow\'b9 i wymin\'b9\'b3 j\'b9. Zauwa\'bfy\'b3, \'bfe trzech d\'bfentelmen\'f3w zast\'b9pi\'b3o Lucindzie drog\'ea. Wysiliwszy si\'ea, m\'f3g\'b3 s\'b3ysze\'e6, co m\'f3wi\'b9.
\par - Moja droga pani Babbacombe - powiedzia\'b3 Alfred -czy mog\'ea mie\'e6 nadziej\'ea, \'bfe dzisiejszy wiecz\'f3r przypad\'b3 pani do gustu?
\par - Okaza\'b3a si\'ea pani wspania\'b3ym uzupe\'b3nieniem naszego dotychczasowego towarzystwa - zapewni\'b3 Ormesby. - Spodziewam si\'ea, \'bfe sk\'b3onimy pani\'b9, by bywa\'b3a pani tutaj cz\'easto. Co do mnie, to nie znam lepszego sposobu sp\'ea
dzania czasu.
\par Zanim Lucinda zd\'b9\'bfy\'b3a co\'9c odpowiedzie\'e6, jej d\'b3o\'f1, z g\'b3\'eabokim uk\'b3onem, uj\'b9\'b3 lord Dewhurst.
\par - Jestem oczarowany, moja droga. Czy mog\'ea mie\'e6 nadziej\'ea, \'bfe pog\'b3\'eabimy nasz\'b9 znajomo\'9c\'e6?
\par Lucinda napotka\'b3a zdecydowanie entuzjastyczne spojrzenie jego lordowskiej mo\'9cci i zapragn\'ea\'b3a jak najszybciej znale\'9f\'e6 si\'ea gdzie indziej. Zarumieni\'b3a siei w nast\'eapnej chwili zauwa\'bfy\'b3a, \'bfe obserwuje ich Harry.
\par Odetchn\'b9wszy, u\'9cmiechn\'ea\'b3a si\'ea do swoich trzech zalotnik\'f3w, maj\'b9c nadziej\'ea, \'bfe zrozumiej\'b9, i\'bf nie interesuje jej to, do czego czyni\'b9 aluzje, i powiedzia\'b3a:
\par - Wybacz\'b9 panowie, ale s\'b9dz\'ea, \'bfe powinnam uda\'e6 si\'ea ju\'bf na spoczynek.
\par Dygn\'ea\'b3a, a oni si\'ea uk\'b3onili. Nast\'eapnie, maj\'b9c pewno\'9c\'e6, \'bfe unikn\'ea\'b3a k\'b3opotliwej sytuacji, opu\'9cci\'b3a salon.
\par Harry popatrzy\'b3 w \'9clad za ni\'b9, a potem odwr\'f3ci\'b3 si\'ea na pi\'eacie i bardzo szybko wyszed\'b3 z salonu przez oszklone drzwi prowadz\'b9ce na taras.
\par Millie, kt\'f3ra patrzy\'b3a na niego przez ca\'b3y czas, wzruszy\'b3a ramionami i przy\'b3\'b9czy\'b3a si\'ea do pana Hardinga.
\par Lucinda sz\'b3a na g\'f3r\'ea, my\'9cl\'b9c o tym, co powiedzia\'b3a jej lady Coleby.
\par Mog\'b3a sobie z \'b3atwo\'9cci\'b9 wyobrazi\'e6, jak to by\'b3o, gdy Harry, z ca\'b3\'b9 impulsywno\'9cci\'b9 m\'b3odo\'9cci, z\'b3o\'bfy\'b3 swoj\'b9 mi\'b3o\'9c\'e6 u st\'f3p wybranki i zosta\'b3 z pogard\'b9 odtr\'b9cony Wyja\'9cnia\'b3
o to wiele rzeczy - cyniczn\'b9 postaw\'ea nie tyle wobec ma\'b3\'bfe\'f1stwa, ile wobec mi\'b3o\'9cci, kt\'f3ra powinna si\'ea z nim wi\'b9za\'e6, niech\'ea\'e6 do poddawania si\'ea g\'b3\'eabokim uczuciom, to co\'9c, co czyni\'b3o go tak podniecaj\'b9
cym, a r\'f3wnocze\'9cnie niebezpiecznym dla kobiet, oraz jego ostro\'bfno\'9c\'e6.
\par Wszed\'b3szy do swojego pokoju, Lucinda zdecydowanym ruchem zamkn\'ea\'b3a drzwi. Chcia\'b3a przekr\'eaci\'e6 klucz w zamku, lecz stwierdzi\'b3a, \'bfe klucza nie ma.
\par Dzi\'eaki lady Coleby rozumia\'b3a teraz, dlaczego Harry jest taki, jaki jest. Jednak to, czego si\'ea dowiedzia\'b3a, nie usprawiedliwia\'b3o faktu, \'bfe zorganizowa\'b3 jej przyjazd tutaj i wpl\'b9ta\'b3 j\'b9 w co najmniej niezr\'eaczn\'b9 sytuacj\'ea
.
\par Rozmy\'9claj\'b9c nad jego perfidi\'b9, podesz\'b3a do \'b3\'f3\'bfka i poci\'b9gn\'ea\'b3a za sznur dzwonka.
\par Otworzy\'b3y si\'ea drzwi. Lucinda, wci\'b9\'bf trzymaj\'b9c sznur, odwr\'f3ci\'b3a si\'ea i zobaczy\'b3a Harry'ego.
\par - Nie ma sensu dzwoni\'e6 na pokoj\'f3wk\'ea. Zasady panuj\'b9ce w tym domu zabraniaj\'b9 s\'b3u\'bfbie przebywa\'e6 na g\'f3rze po dziesi\'b9tej wieczorem - powiedzia\'b3.
\par - Co takiego?! - Lucinda popatrzy\'b3a na niego szeroko otwartymi oczami. - A co pan tutaj robi?
\par Harry zamkn\'b9\'b3 drzwi i rozejrza\'b3 si\'ea po pokoju. Lucinda mia\'b3a tego dosy\'e6.
\par - Zreszt\'b9 skoro pan ju\'bf tutaj jest, mam z panem do pom\'f3wienia!
\par - Naprawd\'ea? - zapyta\'b3.
\par - Jak pan \'9cmia\'b3 zorganizowa\'e6 mi zaproszenie w takie miejsce? Rozumiem, \'bfe m\'f3g\'b3 pan by\'e6 zirytowany tym, \'bfe nie przyj\'ea\'b3am pa\'f1skich o\'9cwiadczyn. Ale przecie\'bf okoliczno\'9cci by\'b3y zupe\'b3nie inne ni\'bf
w wypadku lady Coleby czy kim tam ona wtedy by\'b3a. Bez wzgl\'eadu na to, co pan czuje, musz\'ea panu powiedzie\'e6, \'bfe uwa\'bfam pa\'f1skie zachowanie za karygodne i zas\'b3uguj\'b9ce na pot\'eapienie, grubosk\'f3rne i nie daj\'b9ce si\'ea
usprawiedliwi\'e6! Nie rozumiem dlaczego...
\par - Ja tego nie zrobi\'b3em - powiedzia\'b3 Harry tonem zdecydowanym, przerywaj\'b9c jej tyrad\'ea.
\par Lucinda spojrza\'b3a na niego zdumiona.
\par - Pan tego nie zrobi\'b3? - powt\'f3rzy\'b3a.
\par - Jak na kobiet\'ea tak rozs\'b9dn\'b9, zbyt cz\'easto nabija pani sobie g\'b3ow\'ea niestworzonymi pomys\'b3ami. O\'9cwiadczam, \'bfe nie zorganizowa\'b3em dla pani zaproszenia. Przeciwnie. Je\'bfeli odkryj\'ea, kto to zrobi\'b3, ukr\'eac\'ea mu \'b3eb.
\par - O! - Lucinda cofn\'ea\'b3a si\'ea o krok. - No wi\'eac w porz\'b9dku... ale co w takim razie pan tutaj robi?
\par - Chroni\'ea pani\'b9 przed pani w\'b3asnym szale\'f1stwem.
\par - Szale\'f1stwem? - Lucinda unios\'b3a pytaj\'b9co brwi. - Jakim szale\'f1stwem?
\par - Ano takim, kt\'f3re pope\'b3ni\'b3a pani, wystosowuj\'b9c nie\'9cwiadomie pewne zaproszenie.
\par Harry spojrza\'b3 na \'b3\'f3\'bfko, a potem na kominek. P\'b3on\'b9\'b3 na nim ogie\'f1, a obok le\'bfa\'b3 zapas drewna. Przed kominkiem sta\'b3 fotel.
\par - Jakie zaproszenie? - zapyta\'b3a Lucinda, marszcz\'b9c brwi.
\par Harry popatrzy\'b3 na ni\'b9 bez s\'b3owa.
\par - To nonsens. Pan sobie co\'9c wymy\'9cli\'b3. Nie wystosowa\'b3am \'bfadnego zaproszenia. Nie zrobi\'b3am nic takiego.
\par Harry wskaza\'b3 r\'eak\'b9 fotel.
\par - Poczekajmy wi\'eac i przekonajmy si\'ea - zaproponowa\'b3.
\par - Nie. Chc\'ea, \'bfeby pan opu\'9cci\'b3 m\'f3j pok\'f3j. Pa\'f1ska obecno\'9c\'e6 tutaj jest czym\'9c niestosownym.
\par - Robienie rzeczy niestosownych jest celem zgromadze\'f1 odbywaj\'b9cych si\'ea w tym domu. A poza tym - tu spojrza\'b3 na jej dekolt - kto, u diab\'b3a, powiedzia\'b3 pani, \'bfe ta suknia jest: przyzwoita?
\par - Ca\'b3y t\'b3um pe\'b3nych uznania d\'bfentelmen\'f3w - poinformowa\'b3a go Lucinda, bior\'b9c si\'ea wojowniczo pod boki. - A co do celu tych zgromadze\'f1, to zorientowa\'b3am si\'ea w nim bez pa\'f1skiej pomocy. Informuj\'ea pana, \'bf
e nie mam zamiaru w ta kich rzeczach uczestniczy\'e6.
\par _ No to \'9cwietnie. Zgadzamy si\'ea przynajmniej co do tego. Popatrzyli na siebie, przy czym w oczach obojga widnia\'b3 jednakowy up\'f3r i zdecydowanie.
\par W tej chwili rozleg\'b3o si\'ea pukanie do drzwi.
\par Na ustach Harry'ego pojawi\'b3 si\'ea cyniczny u\'9cmiech.
\par - Prosz\'ea nie rusza\'e6 si\'ea z miejsca - przykaza\'b3 Lucindzie.
\par A sam, nie czekaj\'b9c na jej zgod\'ea, podszed\'b3 do drzwi i je otworzy\'b3.
\par - Tak? - zapyta\'b3.
\par Alfred, kt\'f3ry znajdowa\'b3 si\'ea na progu, a\'bf podskoczy\'b3.
\par - Och, ach... - Zamruga\'b3 gwa\'b3townie. - To ty, Harry. Nie wiedzia\'b3em...
\par - Oczywi\'9ccie.
\par Alfred przest\'b9pi\'b3 z nogi na nog\'ea, a potem z niepewnym gestem d\'b3oni, powiedzia\'b3:
\par - W porz\'b9dku! Yyy... wi\'eac przyjd\'ea p\'f3\'9fniej.
\par - Nie zadawaj sobie trudu, bo przyj\'eaty zostaniesz tak samo jak teraz.
\par Te s\'b3owa by\'b3y stanowczym ostrze\'bfeniem. Harry zamkn\'b9\'b3 drzwi przed nosem swego dawnego szkolnego przyjaciela, zanim ten zd\'b9\'bfy\'b3 zmieni\'e6 bezsensownie dobroduszny wyraz twarzy.
\par Odwr\'f3ci\'b3 si\'ea i zobaczy\'b3, \'bfe Lucinda wpatruje si\'ea drzwi z wyrazem niedowierzania.
\par - Co za bezczelno\'9c\'e6! Harry u\'9cmiechn\'b9\'b3 si\'ea.
\par - Mi\'b3o mi, \'bfe pani ju\'bf rozumie, o co mi chodzi\'b3o.
\par - Ju\'bf poszed\'b3, wi\'eac nie ma powodu, \'bfeby pan pozostawa\'b3 tu d\'b3u\'bfej.
\par - Przeciwnie, istniej\'b9 dwa powa\'bfne powody, dla kt\'f3rych powinienem tu zosta\'e6.
\par Pojawi\'b3y si\'ea, pukaj\'b9c do drzwi, w odst\'eapie oko\'b3o godziny.
\par Po pierwszym pukaniu Lucinda przesta\'b3a si\'ea nawet rumieni\'e6. Przesta\'b3a tak\'bfe nak\'b3ania\'e6 Harry'ego, \'bfeby sobie poszed\'b3.
\par Godzin\'ea po p\'f3\'b3nocy, kiedy nikt wi\'eacej ju\'bf nie zapuka\'b3, odpr\'ea\'bfy\'b3a si\'ea wreszcie. Siedz\'b9c skulona na \'b3\'f3\'bfku, spojrza\'b3a na Harry'ego rozpartego w du\'bfym fotelu przed kominkiem.
\par - Niech pani si\'ea k\'b3adzie do \'b3\'f3\'bfka. Ja zostan\'ea tutaj - powiedzia\'b3 Harry, nie ruszaj\'b9c si\'ea z miejsca ani nie otwieraj\'b9c oczu.
\par - Tam?
\par - Potrafi\'ea przespa\'e6 noc w fotelu, je\'bfeli sprawa jest tego warta. Zreszt\'b9 ten fotel jest do\'9c\'e6 wygodny.
\par Lucinda, po chwili zastanowienia, kiwn\'ea\'b3a g\'b3ow\'b9.
\par - Potrzebna jest pani pomoc w rozsznurowywaniu gorsetu?
\par - Nie.
\par - No to dobrze. - Harry odpr\'ea\'bfy\'b3 si\'ea. - W takim razie dobranoc.
\par - Dobranoc.
\par Lucinda przygl\'b9da\'b3a mu si\'ea przez chwil\'ea, a potem naci\'b9gn\'ea\'b3a na siebie ko\'b3dr\'ea. \'a3\'f3\'bfko nie mia\'b3o kotar, a w pokoju nie by\'b3o parawanu, za kt\'f3rym mog\'b3aby si\'ea przebra\'e6. Po\'b3o\'bfy\'b3a si\'ea
na poduszkach, a potem, gdy Harry nie poruszy\'b3 si\'ea ani nie wyda\'b3 \'bfadnego d\'9fwi\'eaku, obr\'f3ci\'b3a si\'ea na bok.
\par Mi\'eakkie migotliwe \'9cwiat\'b3o kominka o\'9cwietli\'b3o twarz Harry'ego, wydobywaj\'b9c jego zdecydowane rysy, ci\'ea\'bfkie powieki i rze\'9fbi\'b9c kontury jego ust.
\par Lucinda zamkn\'ea\'b3a oczy i zapad\'b3a w sen.
\par }\pard\plain \s2\qc \li0\ri0\sb100\sa100\sbauto1\saauto1\sl360\slmult1\keepn\pagebb\nowidctlpar\aspalpha\aspnum\faauto\outlinelevel1\adjustright\rin0\lin0\itap0 \b\caps\fs24\lang1033\langfe1045\kerning32\cgrid\langnp1033\langfenp1045 {
\lang1045\langfe1045\langnp1045 ROZDZIA\'a3 JEDENASTY
\par }\pard\plain \qj \fi709\li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\aspalpha\aspnum\faauto\adjustright\rin0\lin0\itap0 \fs24\lang1045\langfe1045\cgrid\langnp1045\langfenp1045 {Gdy na drugi dzie\'f1 rano si\'ea obudzi\'b3a, ogie\'f1 na kominku ju\'bf wygas\'b3
. Fotel stoj\'b9cy przed kominkiem by\'b3 pusty.
\par Lucinda zamkn\'ea\'b3a oczy i wtuli\'b3a si\'ea w ko\'b3dr\'ea. U\'9cmiechn\'ea\'b3a si\'ea leniwie, odczuwaj\'b9c g\'b3\'eabokie zadowolenie. Pr\'f3buj\'b9c u\'9cwiadomi\'e6 sobie pow\'f3d tego zadowolenia, przypomnia\'b3a sobie sen, kt\'f3ry mia\'b3
a tej nocy.
\par By\'b3o ju\'bf bardzo p\'f3\'9fno, panowa\'b3a g\'b3\'eaboka noc, gdy si\'ea obudzi\'b3a i zobaczy\'b3a Harry'ego siedz\'b9cego w fotelu przed dogasaj\'b9cym kominkiem. Harry poruszy\'b3 si\'ea niespokojnie, a jej przypomnia\'b3 si\'ea
pled pozostawiony na krze\'9cle przy \'b3\'f3\'bfku. Wysun\'ea\'b3a si\'ea spod ko\'b3dry i, w swojej po\'b3yskuj\'b9cej sukni, podesz\'b3a cicho do krzes\'b3a, wzi\'ea\'b3a pled i zbli\'bfy\'b3a si\'ea do fotela.
\par Stoj\'b9c, przygl\'b9da\'b3a si\'ea Harry'emu - twarzy o\'9cwietlonej \'b3agodnym blaskiem ognia i ca\'b3emu pe\'b3nemu wdzi\'eaku cia\'b3u.
\par Westchn\'ea\'b3a cicho i zobaczy\'b3a, \'bfe Harry patrzy na ni\'b9 z wyrazem \'b3agodniej zadumy. Wyczu\'b3a jego wahanie, a tak\'bfe chwil\'ea, w kt\'f3rej si\'ea go pozby\'b3.
\par Delikatnie, lecz zdecydowanie Harry przyci\'b9gn\'b9\'b3 Lucind\'ea do siebie. Pled wysun\'b9\'b3 jej si\'ea z r\'b9k, a Harry, obejmuj\'b9c j\'b9, posadzi\'b3 j\'b9 sobie na kolanach.
\par Nie stawia\'b3a oporu, ogarn\'ea\'b3a j\'b9 rado\'9c\'e6, gdy poczu\'b3a ciep\'b3o emanuj\'b9ce z jego cia\'b3a. Harry obj\'b9\'b3 j\'b9, a ona unios\'b3a g\'b3ow\'ea, czekaj\'b9c na poca\'b3unek.
\par Sp\'eadzili przed kominkiem kilka godzin, oddaj\'b9c si\'ea nami\'eatno\'9cci w jej najdelikatniejszych, najczulszych przejawach. Lucinda przypomnia\'b3a sobie teraz, jak r\'eace Harry'ego, tak do\'9cwiadczone, tak wprawne i m\'b9dre, otworzy\'b3y p
rzed ni\'b9 cudowny \'9cwiat dozna\'f1 i poprowadzi\'b3y j\'b9 przez ten \'9cwiat, ucz\'b9c j\'b9 przyjemno\'9cci i rozkoszy.
\par Harry zdj\'b9\'b3 z niej powoli sukni\'ea, pieszcz\'b9c j\'b9 r\'f3wnocze\'9cnie wargami. Teraz, w wyobra\'9fni, czu\'b3a znowu dotkni\'eacie jego w\'b3os\'f3w, mi\'eakkich jak jedwab, na swojej rozgrzanej sk\'f3rze.
\par Jak d\'b3ugo le\'bfa\'b3a naga w jego ramionach, poddaj\'b9c si\'ea jego pieszczotom, nie mog\'b3a sobie przypomnie\'e6. Wydawa\'b3o jej si\'ea, \'bfe trwa\'b3o to ca\'b3e wieki, a potem Harry podni\'f3s\'b3 j\'b9 i zani\'f3s\'b3 do \'b3\'f3\'bfka.
\par Odsun\'b9\'b3 ko\'b3dr\'ea i po\'b3o\'bfy\'b3 j\'b9 na prze\'9ccieradle, zapali\'b3 \'9cwiece i umie\'9cci\'b3 \'9cwiecznik na stoliku przy \'b3\'f3\'bfku. Lucinda zarumieni\'b3a si\'ea i chcia\'b3a si\'ea przykry\'e6.
\par - Nie - powiedzia\'b3 - pozw\'f3l mi na siebie patrze\'e6.
\par Jego g\'b3os, niski, \'b3agodny i d\'9fwi\'eaczny, podzia\'b3a\'b3 na ni\'b9 i tak, \'bfe pozby\'b3a si\'ea wszelkich zahamowa\'f1. Le\'bfa\'b3a bez ruchu, pozwalaj\'b9c mu patrze\'e6, a potem sama patrzy\'b3a, jak on si\'ea rozbiera.
\par Gdy po\'b3o\'bfy\'b3 si\'ea ko\'b3o niej, ogarn\'ea\'b3o ich p\'b3omienne po\'bf\'b9danie. Harry okie\'b3zna\'b3 je jednak i pokaza\'b3 jej, jak nim kierowa\'e6. Pozwoli\'b3o jej to w pe\'b3ni doceni\'e6 ka\'bfd\'b9 chwil\'ea ich mi\'b3o\'9cci, ka\'bf
de subtelne poruszenie, ka\'bfd\'b9 niespieszn\'b9 pieszczot\'ea.
\par Gdy sko\'f1czyli, jej oczy by\'b3y pe\'b3ne \'b3ez. Spojrza\'b3a mu w twarz i zobaczy\'b3a w niej co\'9c, czego prawie nie mia\'b3a nadziei ujrze\'e6 - rezygnacj\'ea, by\'e6 mo\'bfe, ale r\'f3wnocze\'9cnie zgod\'ea, przyzwolenie. Widoczne one by\'b3
y w jego b\'b3yszcz\'b9cych oczach, a tak\'bfe w \'b3agodniejszym wyrazie twarzy, a zw\'b3aszcza w wygl\'b9dzie ust, nie tak ju\'bf surowych, lecz bardziej mi\'eakkich, bardziej uleg\'b3ych.
\par Pochyli\'b3 g\'b3ow\'ea i poca\'b3owa\'b3 j\'b9 poca\'b3unkiem d\'b3ugim, g\'b3\'eabokim, niespiesznym, a potem uni\'f3s\'b3 si\'ea nad ni\'b9 i zamkn\'b9\'b3 j\'b9 w swoich ramionach.
\par By\'b3 to sen - nic wi\'eacej, sen uciele\'9cniaj\'b9cy wszystkie jej nadzieje, jej najg\'b3\'eabsze pragnienia i najskrytsze potrzeby.
\par Lucinda zamkn\'ea\'b3a oczy, poddaj\'b9c si\'ea uczuciom spokoju i zadowolenia tak intensywnym, cho\'e6 b\'ead\'b9cym jedynie u\'b3ud\'b9.
\par Lecz by\'b3 ju\'bf dzie\'f1, przez okno wlewa\'b3y si\'ea strumienie \'9cwiat\'b3a. Lucinda, cho\'e6 niech\'eatnie, otworzy\'b3a oczy i zobaczy\'b3a pled porzucony na pod\'b3odze przed kominkiem.
\par Otworzy\'b3a oczy szerzej i dostrzeg\'b3a lichtarz stoj\'b9cy na stoliku przy \'b3\'f3\'bfku. Odwr\'f3ci\'b3a si\'ea powoli i jej oczom ukaza\'b3a si\'ea ko\'b3dra w nie\'b3adzie, a potem le\'bf\'b9ca tu\'bf obok jej g\'b3owy druga poduszka - z g\'b3\'ea
bokim wgnieceniem, \'9cladem po czyjej\'9c g\'b3owie.
\par Lucinda zerwa\'b3a si\'ea i odrzuci\'b3a ko\'b3dr\'ea, odkrywaj\'b9c, \'bfe jest zupe\'b3nie naga. Zmieszana znalaz\'b3a szlafrok, kt\'f3ry Agata po\'b3o\'bfy\'b3a ko\'b3o \'b3\'f3\'bfka, i w\'b3o\'bfy\'b3a go na siebie. Przebieg\'b3a przez pok\'f3
j i poci\'b9gn\'ea\'b3a gwa\'b3townie za sznur dzwonka.
\par Wyje\'bfd\'bfa, i to natychmiast.
\par W znajduj\'b9cej si\'ea na parterze bibliotece Harry, przechadzaj\'b9c si\'ea niecierpliwie, oczekiwa\'b3 na gospodarza, po kt\'f3rego wyprawi\'b3 zaintrygowanego Melthorpe'a. Ubrany by\'b3 w str\'f3j podr\'f3\'bf
ny - w butelkowozielony surdut i spodnie z koz\'b3owej sk\'f3ry.
\par - Tu jeste\'9c! - powita\'b3 go Alfred, wchodz\'b9c do biblioteki. - Melthorpe nie powiedzia\'b3 mi, w czym problem, ale wydajesz mi si\'ea w doskona\'b3ej formie. Przypuszczam, \'bfe mia\'b3e\'9c o wiele bardziej ekscytuj\'b9c\'b9
noc ode mnie. Pani Babbacombe zas\'b3uguje na tytu\'b3 najrozkoszniejszej wd\'f3wki roku.
\par Alfred musia\'b3 przerwa\'e6, gdy\'bf jego twarz znalaz\'b3a si\'ea W bezpo\'9crednim kontakcie z pi\'ea\'9cci\'b9 Harry'ego.
\par Wymierzywszy cios, Harry zmitygowa\'b3 si\'ea natychmiast.
\par - Przepraszam ci\'ea - powiedzia\'b3, podaj\'b9c r\'eak\'ea przyjacielowi rozci\'b9gni\'eatemu na pod\'b3odze. - Nie mia\'b3em zamiaru ci\'ea uderzy\'e6. Jednak radz\'ea ci, powstrzymaj si\'ea od komentarzy na temat pani Babbacombe.
\par Alfred nie przyj\'b9\'b3 r\'eaki przyjaciela ani nie wsta\'b3 z pod\'b3ogi.
\par - O? - powiedzia\'b3 tylko zaintrygowany.
\par - To by\'b3o odruchowe - t\'b3umaczy\'b3 si\'ea Harry. - Nie uderz\'ea ci\'ea ju\'bf wi\'eacej.
\par Alfred usiad\'b3 i potar\'b3 sobie obola\'b3y policzek.
\par - Wiem, \'bfe nie mia\'b3e\'9c zamiaru mnie uderzy\'e6, jednak nie wstan\'ea, dop\'f3ki nie wyt\'b3umaczysz mi, o co chodzi, gdy\'bf w przeciwnym razie m\'f3g\'b3bym niechc\'b9cy powiedzie\'e6 znowu co\'9c, co uruchomi twoje odruchy.
\par Harry skrzywi\'b3 si\'ea i, podpieraj\'b9c si\'ea pod boki, powiedzia\'b3, patrz\'b9c z g\'f3ry na Alfreda:
\par - Wydaje mi si\'ea, \'bfe kto\'9c nas wykorzystuje. M\'f3wi\'b9c \'84nas", mam na my\'9cli te zgromadzenia w Asterley Place.
\par W oczach Alfreda pojawi\'b3 si\'ea b\'b3ysk zainteresowania.
\par - W jaki spos\'f3b? - zapyta\'b3.
\par Harry zacisn\'b9\'b3 usta, a potem odpowiedzia\'b3:
\par - Lucinda Babbacombe nie powinna by\'b3a nigdy zosta\'e6 tutaj zaproszona. Jest kobiet\'b9 absolutnie cnotliw\'b9 - mo\'bfesz wierzy\'e6 mojemu s\'b3owu. }{\lang1033\langfe1045\langnp1033 Alfred uni\'f3s\'b3 brwi.
\par }{- Rozumiem - powiedzia\'b3, po czym zmarszczy\'b3 brwi i doda\'b3: - Nie, w\'b3a\'9cciwie to nie rozumiem.
\par - Chc\'ea wiedzie\'e6, kto zasugerowa\'b3, \'bfeby\'9c j\'b9 zaprosi\'b3?
\par Alfred, siedz\'b9c wci\'b9\'bf na pod\'b3odze, obj\'b9\'b3 kolana ramionami.
\par - Wiesz - zacz\'b9\'b3 - nie lubi\'ea, kiedy si\'ea mnie wykorzystuje, wi\'eac ci powiem. To by\'b3 typ nazwiskiem Joliffe. Natkn\'b9\'b3em si\'ea na niego w paru miejscach. No wiesz, on pokazuje si\'ea w towarzystwie. Ma na imi\'ea Ernest czy Earle. Wpad
\'b3em na niego w \'9crod\'ea, a on powiedzia\'b3 mi, \'bfe pani Babbacombe pragnie rozrywki.
\par Harry zastanawia\'b3 si\'ea ze zmarszczonymi brwiami.
\par - Joliffe? - Pokr\'eaci\'b3 g\'b3ow\'b9. - Nie mog\'ea powiedzie\'e6, \'bfe mia\'b3em przyjemno\'9c\'e6.
\par Alfred prychn\'b9\'b3.
\par - Nie nazwa\'b3bym tego przyjemno\'9cci\'b9. To do\'9c\'e6 podejrzane indywiduum.
\par - Uwierzy\'b3e\'9c podejrzanemu indywiduum, gdy chodzi\'b3o o reputacj\'ea damy?
\par - Oczywi\'9ccie, \'bfe nie. - Alfred pospiesznie usun\'b9\'b3 si\'ea z zasi\'eagu r\'eaki Harry'ego. - Sprawdzi\'b3em to. Zawsze sprawdzam takie rzeczy.
\par - I kto to potwierdzi\'b3? Em?
\par - Em? Twoja ciotka Em? - Alfred zamruga\'b3 zdumiony. -A co ona ma z tym wsp\'f3lnego? To stara wied\'9fma. Zawsze szczypa\'b3a mnie w policzki.
\par Harry prychn\'b9\'b3.
\par - Zrobi ci co\'9c o wiele gorszego, je\'bfeli si\'ea dowie, na jakie rozrywki zaprosi\'b3e\'9c jej protegowan\'b9.
\par - Jej protegowan\'b9?
\par Alfred by\'b3 przera\'bfony.
\par - Najwyra\'9fniej nie postara\'b3e\'9c si\'ea sprawdzi\'e6 dok\'b3adnie. Pytam ci\'ea jeszcze raz: kto to potwierdzi\'b3?
\par - Wiesz, by\'b3o ma\'b3o czasu - wi\'b3 si\'ea Alfred. - M\'b9\'bf lady Callan wr\'f3ci\'b3 wcze\'9cniej z Wiednia i mieli\'9cmy wolne miejsce.
\par - Kto to by\'b3? - nie ust\'eapowa\'b3 Harry.
\par - Kuzyn tej damy, Mortimer Babbacombe.
\par Harry zmarszczy\'b3 brwi. Przypomina\'b3 sobie mgli\'9ccie to nazwisko.
\par - Nieszkodliwy jegomo\'9c\'e6, troch\'ea s\'b3aby charakter, ale nie mam nic przeciwko niemu... poza tym, \'bfe przyja\'9fni si\'ea z Joliffe'em.
\par Harry stan\'b9\'b3 twarz\'b9 w twarz z Alfredem.
\par - Zaraz, niech no si\'ea w tym dobrze zorientuj\'ea: Joliffe zasugerowa\'b3, \'bfe pani Babbacombe pragnie zaproszenia do Asterley Place, a Mortimer Babbacombe potwierdzi\'b3, \'bfe lubi ona pikantne rozrywki?
\par - No... nie powiedzia\'b3 tego dos\'b3ownie, ale wiesz, jak to bywa - ja to zasugerowa\'b3em i da\'b3em mu mn\'f3stwo czasu na to, by zaprzeczy\'b3. Czego on nie zrobi\'b3. Wi\'eac wszystko wydawa\'b3o mi si\'ea jasne.
\par Harry skrzywi\'b3 si\'ea, a potem pokiwa\'b3 g\'b3ow\'b9.
\par - Aha - powiedzia\'b3, patrz\'b9c na Alfreda z g\'f3ry - ona wyje\'bfd\'bfa.
\par - Kiedy?
\par Alfred wsta\'b3.
\par - Natychmiast. Tak szybko jak to tylko mo\'bfliwe. A poza tym: nigdy tutaj nie by\'b3a.
\par - Oczywi\'9ccie. \'afadna z dam tutaj nie by\'b3a.
\par Harry kiwn\'b9\'b3 g\'b3ow\'b9, wdzi\'eaczny losowi za w\'b3asn\'b9 przebieg\'b3o\'9c\'e6. Gdy\'bf to jego p\'b3odny umys\'b3 wymy\'9cli\'b3 te zabawy, podczas kt\'f3rych zam\'ea\'bfne damy oraz wdowy z towarzystwa mog\'b3y oddawa\'e6 si\'ea
rozpustnym igraszkom, nie ryzykuj\'b9c reputacji. Obowi\'b9zywa\'b3a bowiem absolutna dyskrecja. Wszystkie uczestnicz\'b9ce w spotkaniach damy mia\'b3y do ukrycia ten sam sekret, a co do d\'bfentelmen\'f3w, to ich milczenie gwarantowa\'b3 honor oraz ch
\'ea\'e6 bycia zaproszonym ponownie.
\par Wi\'eac ta przekl\'eata kobieta - wbrew wszystkiemu, by\'b3a i tym razem bezpieczna.
\par Doszed\'b3szy do takiego wniosku, Harry uda\'b3 si\'ea z Alfredem na \'9cniadanie.
\par Godzin\'ea p\'f3\'9fniej na d\'f3\'b3 zesz\'b3a Lucinda. Jaki\'9c czas temu do jej drzwi zapuka\'b3 Melthorpe, kt\'f3ry przyni\'f3s\'b3 tac\'ea ze \'9cniadaniem i oznajmi\'b3, \'bfe jego lordowska mo\'9c\'e6 jest do jej dyspozycji; czeka, by si\'ea z ni
\'b9 po\'bfegna\'e6, gdy tylko b\'eadzie gotowa do odjazdu. Przed kilkoma minutami, kiedy Agata otworzy\'b3a drzwi, zasta\'b3a przed nimi lokaja gotowego znie\'9c\'e6 baga\'bf do powozu.
\par Lucinda nie mog\'b3a dociec, sk\'b9d wiedzieli, \'bfe wyje\'bfd\'bfa. Gdy znalaz\'b3a si\'ea na najni\'bfszej kondygnacji schod\'f3w, z jadalni wyszed\'b3 lord Asterley. Za nim pod\'b9\'bfa\'b3 Harry, na kt\'f3rego widok Lucinda omal nie zakl\'ea\'b3
a. Spu\'9cci\'b3a oczy, naci\'b9gaj\'b9c r\'eakawiczki, a gdy podnios\'b3a g\'b3ow\'ea, jej twarz mia\'b3a wyraz zdecydowany.
\par - Dzie\'f1 dobry, milordzie. Obawiam si\'ea, \'bfe musz\'ea natychmiast wyjecha\'e6.
\par - Tak, oczywi\'9ccie... rozumiem.
\par Alfred czeka\'b3 na ni\'b9 na dole z czaruj\'b9cym u\'9cmiechem.
\par - Mi\'b3o mi, \'bfe pan rozumie. Bardzo dobrze si\'ea tu bawi\'b3am, lecz jestem pewna, \'bfe b\'eadzie najlepiej, gdy wyjad\'ea.
\par Stara\'b3a si\'ea nie patrze\'e6 na Harry'ego, kt\'f3ry sta\'b3 za Alfredem. Lord Asterley poda\'b3 jej rami\'ea.
\par - Jeste\'9cmy naturalnie niepocieszeni, \'bfe pani musi wyjecha\'e6, ale sprawi\'b3em, \'bfe pow\'f3z ju\'bf czeka.
\par - To bardzo mi\'b3o z pana strony - odrzek\'b3a Lucinda, przyjmuj\'b9c jego rami\'ea i czuj\'b9c si\'ea nieco oszo\'b3omiona.
\par Spojrza\'b3a spod rz\'eas na Harry'ego, lecz z jego uprzejmego wyrazu twarzy nie wyczyta\'b3a niczego.
\par - Przyjemny dzie\'f1 na przeja\'bfd\'bfk\'ea. Mam nadziej\'ea, \'bfe dojedzie pani na miejsce bez k\'b3opotu.
\par Lucinda pozwoli\'b3a jego lordowskiej mo\'9cci sprowadzi\'e6 si\'ea na d\'f3\'b3 po stopniach.
\par Pow\'f3z ju\'bf czeka\'b3 - z Joshu\'b9 na ko\'9fle.
\par Wymieniwszy ostatnie uprzejmo\'9cci, Lucinda wsiad\'b3a do powozu i zorientowa\'b3a si\'ea, \'bfe Agata siedzi na ko\'9fle obok Joshui, a Harry, skin\'b9wszy g\'b3ow\'b9 milordowi, wsiada do \'9crodka.
\par Lucinda poparzy\'b3a na niego szeroko otwartymi oczami, a on szepn\'b9\'b3:
\par - U\'9cmiechnij si\'ea, \'bfeby Alfred wiedzia\'b3, \'bfe wszystko jest w porz\'b9dku.
\par Lucinda zrobi\'b3a, co jej kaza\'b3, przywo\'b3uj\'b9c na usta u\'9cmiech najzupe\'b3niej bezmy\'9clny. Lord Asterley, stoj\'b9c na stopniach, macha\'b3 im r\'eak\'b9, dop\'f3ki pow\'f3z nie znikn\'b9\'b3 mu z oczu.
\par Gdy to si\'ea sta\'b3o, Lucinda napad\'b3a na Harry'ego.
\par - Co to ma znaczy\'e6? Czy to kolejna przymusowa repatriacja?
\par - Tak. Przecie\'bf mi nie powiesz, \'bfe Asterley Place to miejsce dla ciebie?
\par Lucinda zarumieni\'b3a si\'ea i zmieni\'b3a taktyk\'ea.
\par - Dok\'b9d jedziemy?
\par Z bij\'b9cym sercem patrzy\'b3a, jak Harry rozsiad\'b3 si\'ea wygodniej, opar\'b3 g\'b3ow\'ea i wyci\'b9gn\'b9\'b3 przed siebie d\'b3ugie nogi, krzy\'bfuj\'b9c kostki.
\par - Do Lester Hall - powiedzia\'b3.
\par }{\lang1033\langfe1045\langnp1033 - Do Lester Hall?
\par }{A wi\'eac wi\'f3z\'b3 j\'b9 do rodzinnej siedziby, a nie do swojego w\'b3asnego maj\'b9tku.
\par Harry potwierdzi\'b3 skinieniem g\'b3owy.
\par - Dlaczego tam? - spyta\'b3a Lucinda.
\par - Bo w\'b3a\'9cnie tam, a nie gdzie indziej przebywasz od wczoraj. Wybra\'b3a\'9c si\'ea z miasta powozem, wraz z pokoj\'f3wk\'b9 i stangretem, a ja pojecha\'b3em w \'9clad za tob\'b9 kilka godzin p\'f3\'9fniej, moj\'b9 kariolk\'b9. Em i Heather przyjad
\'b9 powozem ciotki dzisiaj. Wczoraj Em \'9fle si\'ea czu\'b3a. Dlatego obie ci nie towarzyszy\'b3y.
\par - A dlaczego ja pojecha\'b3am bez nich?
\par - Bo m\'f3j ojciec oczekiwa\'b3 ci\'ea wczoraj wieczorem, a ty nie chcia\'b3a\'9c go zawie\'9c\'e6.
\par - O! Czy on rzeczywi\'9ccie mnie si\'ea spodziewa?
\par - B\'eadzie zachwycony, mog\'b9c ci\'ea pozna\'e6. Lucinda zastanawia\'b3a si\'ea przez d\'b3u\'bfsz\'b9 chwil\'ea.
\par - A gdzie jest twoja kariolk\'b9? - zapyta\'b3a wreszcie.
\par - Dawlish pojecha\'b3 ni\'b9 zawiadomi\'e6 Em. Nic si\'ea nie martw, Em b\'eadzie na miejscu przed naszym przyjazdem.
\par Lucinda usiad\'b3a wygodniej i stara\'b3a si\'ea rozezna\'e6 w tym, czego si\'ea dowiedzia\'b3a.
\par Po jakim\'9c czasie Harry przerwa\'b3 milczenie.
\par - Opowiedz mi o Mortimerze Babbacombe - poprosi\'b3.
\par Wyrwana z g\'b3\'eabokiego zamy\'9clenia Lucinda zmarszczy\'b3a brwi.
\par - Dlaczego chcesz si\'ea o nim czego\'9c dowiedzie\'e6?
\par - Czy on jest kuzynem twojego zmar\'b3ego m\'ea\'bfa?
\par - Nie, jest bratankiem Charlesa. Odziedziczy\'b3 po jego \'9cmierci Grange.
\par - Opowiedz mi co\'9c o Grange.
\par Lucinda wzruszy\'b3a ramionami.
\par - To niewielka posiad\'b3o\'9c\'e6. Sk\'b3ada si\'ea tylko z domu i ziemi, kt\'f3ra pozwala dom utrzyma\'e6. Zamo\'bfno\'9c\'e6 Charlesa pochodzi\'b3a z gosp\'f3d, kt\'f3re kupi\'b3, odziedziczywszy maj\'b9tek po dziadku ze strony matki.
\par Ujechali nast\'eapne p\'f3\'b3 mili, gdy Harry zada\'b3 kolejne pytanie:
\par - Czy Mortimer Babbacombe zna\'b3 maj\'b9tek Grange?
\par - Nie. Odwiedzi\'b3 go tylko jeden raz - na rok przed moim \'9clubem z Charlesem. I to wszystko. Po \'9cmierci Charlesa natychmiast chcia\'b3 tam zamieszka\'e6. Dla mnie by\'b3o to bardzo dziwne.
\par - Czy s\'b9dzisz, \'bfe Mortimer wiedzia\'b3, \'bfe Charles jest bogaty?
\par - Tak. Cho\'e6 nas nie odwiedza\'b3, zwraca\'b3 si\'ea nieraz do Charlesa o wsparcie finansowe, i otrzymywa\'b3 je. Charles traktowa\'b3 to jako rent\'ea dla swego spadkobiercy, a sumy by\'b3y cz\'eastokro\'e6 du\'bfe. Ostatnio dwa razy Mortimer otrzyma
\'b3 po trzy tysi\'b9ce funt\'f3w. Jednak... - Lucinda przerwa\'b3a i spojrza\'b3a na Harry'ego, kt\'f3ry wpatrywa\'b3 si\'ea w przeciwleg\'b3e siedzenie, zastanawiaj\'b9c si\'ea nad jej s\'b3owami. - Je\'bfeli chcesz wiedzie\'e6, czy Mortimer zna\'b3
szczeg\'f3\'b3y dotycz\'b9ce maj\'b9tku Charlesa, to musz\'ea ci powiedzie\'e6, \'bfe nie jestem tego pewna. Charles nie by\'b3 skory do wtajemniczania kogokolwiek w te sprawy.
\par - Mortimer m\'f3g\'b3 nie wiedzie\'e6, \'bfe pieni\'b9dze Charlesa nie pochodz\'b9 z samej posiad\'b3o\'9cci?
\par Lucinda wzruszy\'b3a ramionami.
\par - My\'9cl\'ea, \'bfe ka\'bfdy g\'b3upiec zdawa\'b3by sobie spraw\'ea, \'bfe z tej posiad\'b3o\'9cci Charles nie m\'f3g\'b3by mie\'e6 do\'9c\'e6 pieni\'eadzy, by wspomaga\'e6 Mortimera takimi sumami, jakimi go wspomaga\'b3.
\par Nie ma jednak gwarancji, pomy\'9cla\'b3 Harry, \'bfe Mortimer nie jest takim g\'b3upcem. By\'b3 teraz przekonany, \'bfe kto\'9c przejawia niepo\'bf\'b9dane zainteresowanie sprawami Lucindy, nie mia\'b3 jednak poj\'eacia, w jakim ten kto\'9c
czyni to celu. Nie m\'f3g\'b3 wykluczy\'e6, \'bfe motywem jest zwyk\'b3a z\'b3o\'9cliwo\'9c\'e6, jednak instynkt m\'f3wi\'b3 mu, \'bfe nie by\'b3by to dostateczny pow\'f3d. Na pierwszy rzut oka to Mortimer Babbacombe wydawa\'b3 si\'ea
najprawdopodobniejszym podejrzanym, ale nie mo\'bfna by\'b3o ignorowa\'e6 faktu, \'bfe Mortimer nie jest spadkobierc\'b9 Lucindy, gdy\'bf Lucinda mia\'b3a w Yorkshire ciotk\'ea, b\'ead\'b9c\'b9 jej najbli\'bfsz\'b9 krewn\'b9. A poza tym, dlaczego ten kto
\'9c wmanipulowa\'b3 j\'b9 w wizyt\'ea w Asterley?
\par Kto m\'f3g\'b3by odnie\'9c\'e6 korzy\'9cci z tego, \'bfe Lucinda wda\'b3aby si\'ea w sekretny romans?
\par Harry postanowi\'b3 wr\'f3ci\'e6 do tej sprawy po powrocie do Londynu. Lucinda b\'eadzie bezpieczna pod jego okiem. Lester Hall jest najbezpieczniejszym miejscem dla narzeczonej jednego z Lester\'f3w.
\par Pow\'f3z toczy\'b3 si\'ea dalej, a oni siedzieli jaki\'9c czas w milczeniu. W pewnej chwili poczuli szarpni\'eacie - to ko\'b3a wpad\'b3y w wyje\'bfd\'bfone koleiny. Harry przytrzyma\'b3 Lucind\'ea, kt\'f3ra omal nie spad\'b3a z siedzenia Gdy si\'ea
wyprostowa\'b3a, Harry cofn\'b9\'b3 rami\'ea, a ona powiedzia\'b3a:
\par - Rozmawia\'b3am wczoraj z lady Coleby.
\par - Tak?
\par - Powiedzia\'b3a mi, \'bfe kiedy\'9c by\'b3e\'9c w niej zakochany.
\par - Wtedy nie mia\'b3em poj\'eacia, czym jest mi\'b3o\'9c\'e6 - odrzek\'b3, a potem opar\'b3szy si\'ea wygodnie, zamkn\'b9\'b3 oczy.
\par Lucinda patrzy\'b3a na niego przez d\'b3u\'bfszy czas. Nast\'eapnie odetchn\'ea\'b3a g\'b3\'eaboko i na jej twarzy pojawi\'b3 si\'ea u\'9cmiech ulgi. Umo\'9cci\'b3a si\'ea na siedzeniu i posz\'b3a za przyk\'b3adem Harry'ego.
\par }\pard\plain \s2\qc \li0\ri0\sb100\sa100\sbauto1\saauto1\sl360\slmult1\keepn\pagebb\nowidctlpar\aspalpha\aspnum\faauto\outlinelevel1\adjustright\rin0\lin0\itap0 \b\caps\fs24\lang1033\langfe1045\kerning32\cgrid\langnp1033\langfenp1045 {
\lang1045\langfe1045\langnp1045 ROZDZIA\'a3 DWUNASTY
\par }\pard\plain \qj \fi709\li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\aspalpha\aspnum\faauto\adjustright\rin0\lin0\itap0 \fs24\lang1045\langfe1045\cgrid\langnp1045\langfenp1045 {Trzy dni p\'f3\'9fniej Harry siedzia\'b3 w ogrodowym fotelu pod roz\'b3o\'bfystymi ga\'b3
\'eaziami d\'eabu i, mru\'bf\'b9c oczy w popo\'b3udniowym s\'b3o\'f1cu, spogl\'b9da\'b3 na niebiesko ubran\'b9 posta\'e6, kt\'f3ra w\'b3a\'9cnie pojawi\'b3a si\'ea na tarasie.
\par Kobieta dostrzeg\'b3a go, podnios\'b3a r\'eak\'ea, zesz\'b3a po kilku stopniach i skierowa\'b3a si\'ea w jego stron\'ea. Harry u\'9cmiechn\'b9\'b3 si\'ea. Odczuwa\'b3 g\'b3\'eabokie zadowolenie.
\par Odwzajemniaj\'b9c jego u\'9cmiech, Lucinda przytrzyma\'b3a r\'eak\'b9 kapelusz, by nie zwia\'b3 go lekki wiatr, kt\'f3ry trzepota\'b3 jej sukni\'b9.
\par - Taki pi\'eakny dzi\'9c dzie\'f1. Pomy\'9cla\'b3am, \'bfe mo\'bfna by p\'f3j\'9c\'e6 na spacer.
\par - Doskona\'b3y pomys\'b3. - Harry poda\'b3 jej rami\'ea. - Nie by\'b3a\'9c jeszcze w grocie nad jeziorem, prawda?
\par Lucinda potwierdzi\'b3a i pozwoli\'b3a si\'ea poprowadzi\'e6 -na \'9ccie\'bfk\'ea biegn\'b9c\'b9 brzegiem jeziora. Po jeziorze p\'b3ywali \'b3\'f3dk\'b9 Heather z Geraldem. Pozdrowili ich, machaj\'b9c r\'eakami. Lucinda z u\'9cmiechem pomacha\'b3a im tak
\'bfe, a potem pozwoli\'b3a, by mi\'eadzy ni\'b9 a Harrym zapad\'b3o milczenie.
\par Czeka\'b3a.
\par Czeka\'b3a, czyli robi\'b3a to, co czyni\'b3a przez trzy ostatnie dni.
\par Pobyt w Lester Hall okaza\'b3 si\'ea o wiele przyjemniejszy ni\'bf cokolwiek, co mog\'b3o j\'b9 spotka\'e6 w Asterley Place. W chwili gdy Harry wprowadzi\'b3 j\'b9 do salonu i przedstawi\'b3 ojcu, jego zamiary sta\'b3y si\'ea jasne. Wszystko - ka\'bf
de spojrzenie, dotkni\'eacie, ka\'bfdy gest, ka\'bfde s\'b3owo i ka\'bfda my\'9cl, kt\'f3re od tej chwili pojawia\'b3y si\'ea mi\'eadzy nim a Lucind\'b9 - wszystko to podkre\'9cla\'b3
o ten prosty fakt. Jednak ani razu podczas ich przechadzek po tarasie o zmierzchu, w trakcie niespiesznych przeja\'bfd\'bfek po lesie i \'b3\'b9kach, podczas tych wszystkich godzin, kt\'f3re sp\'eadzili razem, Harry nie powiedzia\'b3 na ten temat ani s
\'b3owa.
\par Ani jej nie poca\'b3owa\'b3 - co wprawia\'b3o j\'b9 w stan zniecierpliwienia. Mimo to nie mog\'b3a mu nic zarzuci\'e6 - jego zachowanie by\'b3o zachowaniem d\'bfentelmena. W jej umy\'9cle zakorzeni\'b3o si\'ea mocno podejrzenie, \'bfe zaleca si\'ea
do niej - w spos\'f3b tradycyjny, zgodny z wszelkimi przyj\'eatymi zasadami, z ca\'b3\'b9 subteln\'b9 elegancj\'b9, na jak\'b9 mog\'b3o pozwala\'e6 mu jego do\'9cwiadczenie.
\par Co j\'b9 cieszy\'b3o, ale...
\par - Jest taka pi\'eakna pogoda, \'bfe zapomina si\'ea, i\'bf czas up\'b3ywa. Obawiam si\'ea, \'bfe wkr\'f3tce powinni\'9cmy wr\'f3ci\'e6 do Londynu - powiedzia\'b3a.
\par - Odwioz\'ea was tam jutro po po\'b3udniu.
\par - Jutro po po\'b3udniu? - powt\'f3rzy\'b3a zaskoczona.
\par - O ile sobie przypominam, obiecali\'9cmy wszyscy by\'e6 pojutrze wieczorem u lady Mickleham. My\'9cl\'ea, \'bfe Em b\'eadzie potrzebowa\'b3a odpoczynku po podr\'f3\'bfy.
\par - Rzeczywi\'9ccie - potwierdzi\'b3a Lucinda, kt\'f3ra ca\'b3kiem zapomnia\'b3a o balu u lady Mickleham. - Ch\'eatnie p\'f3jd\'ea na ten bal. Wydaje mi si\'ea, \'bfe od wiek\'f3w nie wirowa\'b3am w ta\'f1cu w ramionach d\'bfentelmena.
\par - Ciesz\'ea si\'ea na tw\'f3j powr\'f3t na sale balowe.
\par - Naprawd\'ea? - Lucinda spojrza\'b3a na niego z u\'9cmiechem. - Nie s\'b9dzi\'b3am, \'bfe tak lubisz bale.
\par - Nie lubi\'ea ich.
\par - Wi\'eac co ci\'ea sk\'b3ania do chodzenia na nie? - zapyta\'b3a, patrz\'b9c na niego szeroko otwartymi oczami.
\par Pewna uwodzicielka, pomy\'9cla\'b3, a g\'b3o\'9cno powiedzia\'b3:
\par - Przypuszczam, \'bfe zrozumiesz to, gdy si\'ea tam znowu znajdziemy - odrzek\'b3.
\par Lucinda u\'9cmiechn\'ea\'b3a si\'ea blado. Zastanawia\'b3a si\'ea, czy on w rzeczywisto\'9cci nie usi\'b3uje sk\'b3oni\'e6 jej do jakiego\'9c nierozwa\'bfnego kroku, na przyk\'b3ad do tego, by odwiedzi\'b3a go p\'f3\'9fnym wieczorem w jego pokoju.
\par Sama zreszt\'b9 my\'9cla\'b3a ju\'bf o tym, jednak - cho\'e6 z \'bfalem -zrezygnowa\'b3a z tego pomys\'b3u. Inicjatywa nie nale\'bfa\'b3a ju\'bf do niej. Przej\'b9\'b3 j\'b9 Harry, przywo\'bf\'b9c j\'b9 tutaj. A ona nie by\'b3a pewna ani jak mu j\'b9 o
debra\'e6, ani czy on pozwoli na odebranie jej sobie.
\par - Jeste\'9cmy na miejscu - odezwa\'b3 si\'ea Harry i wskaza\'b3 \'9ccie\'bfk\'ea gin\'b9c\'b9 w zielonym g\'b9szczu.
\par Podeszli bli\'bfej. Harry odsun\'b9\'b3 zas\'b3on\'ea z r\'f3\'bfnych pn\'b9czy, w\'9cr\'f3d kt\'f3rych by\'b3o kwitn\'b9ce kapryfolium, i ods\'b3oni\'b3 bia\'b3e marmurowe stopnie prowadz\'b9ce do ch\'b3odnej, o\'9cwietlonej przy\'e6mionym \'9cwiat\'b3
em groty.
\par Lucinda, oczarowana, przesz\'b3a pod jego ramieniem i wesz\'b3a po stopniach do ma\'b3ej \'9cwi\'b9tyni utworzonej przez marmurowe kolumny podtrzymuj\'b9ce kopu\'b3\'ea, wy\'b3o\'bfon\'b9 niebieskimi i zielonymi l\'9cni\'b9cymi p\'b3ytkami, na kt\'f3
rych niezliczonymi odcieniami, od turkusu po ciemn\'b9 ziele\'f1, igra\'b3o \'9cwiat\'b3o s\'b3o\'f1ca odbite od tafli jeziora. Winna latoro\'9cl i kwitn\'b9ce kapryfolium poruszane \'b3agodnym powiewem oplata\'b3y \'b3uki, przez kt\'f3re wida\'e6 by\'b3
o jezioro.
\par - Pi\'eaknie tu.
\par Gdy Lucinda opar\'b3a si\'ea o kolumn\'ea z u\'9cmiechem zadowolenia, Harry podszed\'b3 i stan\'b9\'b3 tu\'bf obok. Jej wzrok pobieg\'b3 w kierunku okaza\'b3ego domu znajduj\'b9cego si\'ea na brzegu jeziora i ogarn\'ea\'b3a j\'b9 fala wspomnie\'f1.
\par - Lubi\'ea bale - powiedzia\'b3a, patrz\'b9c na Harry'ego - ale wiem, \'bfe gdybym mia\'b3a uczestniczy\'e6 w nie ko\'f1cz\'b9cych si\'ea rozrywkach eleganckiego towarzystwa w stolicy, musia\'b3abym mie\'e6 mo\'bfno\'9c\'e6 powracania na wie\'9c i sp\'ea
dzania czasu w ciszy i spokoju. Z rodzicami mieszka\'b3am w wiejskim zaciszu, w starym domu w Hampshire, a potem, po ich \'9cmierci, przenios\'b3am si\'ea na wrzosowiska w Yorkshire, kt\'f3re s\'b9 przecie\'bf prawdziwym odludziem.
\par - W g\'b3\'eabi serca jeste\'9c mi\'b3o\'9cniczk\'b9 wiejskiego \'bfycia? -zapyta\'b3 Harry i uni\'f3s\'b3 jej d\'b3o\'f1. - Naiwn\'b9? - Musn\'b9\'b3 wargami koniuszki jej palc\'f3w. - Niewinn\'b9? - Przycisn\'b9\'b3 jej d\'b3o\'f1 do warg.
\par Lucinda zadr\'bfa\'b3a, nie staraj\'b9c si\'ea nawet tego ukry\'e6.
\par - I moj\'b9? - zapyta\'b3 szeptem, po czym z\'b3o\'bfy\'b3 na jej ustach d\'b3ugi i g\'b3\'eaboki poca\'b3unek. Lucinda odpowiedzia\'b3a mu w jedyny spos\'f3b, jaki potrafi\'b3a: obejmuj\'b9c go za szyj\'ea i oddaj\'b9c poca\'b3unek z \'bfarliwo\'9cci\'b9
r\'f3wn\'b9 jego \'bfarliwo\'9cci.
\par Harry poci\'b9gn\'b9\'b3 j\'b9 za kolumn\'ea, gdzie ukryli si\'ea w cieniu. W ma\'b3ym pawilonie zaleg\'b3a cisza...
\par - Och, jaka \'9cliczna grecka \'9cwi\'b9tynia! Mo\'bfemy tam wej\'9c\'e6 i j\'b9 obejrze\'e6?
\par Wysoki g\'b3os Heather ni\'f3s\'b3 si\'ea po wodzie. Harry i Lucinda oprzytomnieli. Harry pochyli\'b3 g\'b3ow\'ea, by po raz ostatni poczu\'e6 smak jej ust, a p\'f3\'9fniej cofn\'b9\'b3 d\'b3o\'f1 z jej piersi i szybko poprawi\'b3 na niej sukni\'ea
, zapinaj\'b9c guziki stanika. Ona natomiast poprawi\'b3a mu ko\'b3nierzyk i przyg\'b3adzi\'b3a wzburzone w\'b3osy. Troch\'ea niezdarnie wyprostowa\'b3a te\'bf jego krawat. Nast\'eapnie, z u\'9cmiechem na ustach, wysz\'b3a na stopnie, do kt\'f3rych przybi
\'b3a w\'b3a\'9cnie \'b3\'f3dka Heather i Geralda.
\par - Witam was. Przyjemn\'b9 mieli\'9ccie przeja\'bfd\'bfk\'ea?
\par Gerald podni\'f3s\'b3 na ni\'b9 wzrok nieco zdziwiony. Gdy z cienia wynurzy\'b3 si\'ea Harry, na jego twarzy pojawi\'b3o si\'ea wahanie.
\par Harry tylko si\'ea u\'9cmiechn\'b9\'b3.
\par - W sam\'b9 por\'ea, Geraldzie - powiedzia\'b3. - Teraz my we\'9fmiemy \'b3\'f3dk\'ea, a ty poka\'bfesz pannie Babbacombe \'9cwi\'b9tyni\'ea. Mo\'bfecie wr\'f3ci\'e6 pieszo.
\par - O tak. Zr\'f3bmy tak.
\par Heather wbieg\'b3a do \'9cwi\'b9tyni.
\par Gerald tymczasem patrzy\'b3 jak zahipnotyzowany na maj\'b9c\'b9 kszta\'b3t \'bfo\'b3\'eadzia z\'b3ot\'b9 szpilk\'ea u krawata Harry'ego. Szpilka wpi\'eata by\'b3a krzywo. Podni\'f3s\'b3 wzrok i napotka\'b3 znudzone spojrzenie, kt\'f3re, jak dobrze wiedzia
\'b3, oznacza\'b3o, \'bfe lepiej b\'eadzie, je\'bfeli usunie si\'ea bratu z drogi.
\par - Ach tak - powiedzia\'b3. - Wr\'f3cimy pieszo.
\par Po tych s\'b3owach sk\'b3oni\'b3 si\'ea Lucindzie i pospieszy\'b3 za Heather.
\par Lucinda wsiad\'b3a do \'b3\'f3dki, w kt\'f3rej czeka\'b3 ju\'bf na ni\'b9 Harry, i pop\'b3yn\'eali. Harry, wios\'b3uj\'b9c, my\'9cla\'b3 o tym, \'bfe pragnie po\'9clubi\'e6 t\'ea kobiet\'ea, a ona da\'b3a mu jasno do zrozumienia, \'bfe musi zna\'e6 prawd
\'ea, wiedzie\'e6, dlaczego on chce to uczyni\'e6. W ci\'b9gu ostatnich dni u\'9cwiadomi\'b3 sobie, \'bfe \'bfyczy sobie, by ona t\'ea prawd\'ea pozna\'b3a. Zanim poprosi j\'b9 ponownie o r\'eak\'ea, wszystko mi\'eadzy nimi zostanie do ko\'f1ca wyja\'9c
nione.
\par Na drugi dzie\'f1 rano Lucinda otworzy\'b3a oczy i znalaz\'b3a na poduszce pasow\'b9 r\'f3\'bf\'ea. Oczarowana, wyci\'b9gn\'ea\'b3a r\'eak\'ea i wzi\'ea\'b3a delikatny kwiat. Gdy trzyma\'b3a go d\'b3oni, w kropelkach rosy dr\'bf\'b9cych na jego p\'b3
atkach za\'b3amywa\'b3o si\'ea \'9cwiat\'b3o s\'b3o\'f1ca.
\par Zachwycona usiad\'b3a i odsun\'ea\'b3a ko\'b3dr\'ea. Tutaj, w Lester Hall, ka\'bfdego ranka znajdowa\'b3a taki wyraz ho\'b3du gdzie\'9c w swoim pokoju.
\par Ale na poduszce...?
\par Wci\'b9\'bf si\'ea u\'9cmiechaj\'b9c, wsta\'b3a.
\par Pi\'eatna\'9ccie minut p\'f3\'9fniej znalaz\'b3a si\'ea w pokoju \'9cniadaniowym, gdzie przy stole czeka\'b3 na ni\'b9 Harry. Jego ojciec, inwalida na w\'f3zku, wstawa\'b3 dopiero oko\'b3o dwunastej, a Em przyzwyczajona do miejskiego trybu \'bf
ycia, o jedenastej. Heather i Gerald natomiast poprzedniego wieczoru oznajmili, \'bfe rano udadz\'b9 si\'ea na konn\'b9 przeja\'bfd\'bfk\'ea. Lucinda i Harry byli wi\'eac sami.
\par - Dzie\'f1 dobry.
\par Lucinda, promiennie u\'9cmiechni\'eata, podesz\'b3a do sto\'b3u i usiad\'b3a na krze\'9cle, kt\'f3re odsun\'b9\'b3 dla niej kamerdyner. Przy dekolcie mia\'b3a pasow\'b9 r\'f3\'bf\'ea, kt\'f3rej p\'b3atki tuli\'b3y si\'ea do jej piersi. Harry nie odrywa
\'b3 wzroku od Lucindy od chwili, gdy zjawi\'b3a si\'ea w pokoju.
\par - Dzie\'f1 dobry - odpowiedzia\'b3 i poruszy\'b3 si\'ea na krze\'9cle.
\par - My\'9cla\'b3em o tym, \'bfeby przed naszym powrotem do miasta i odwiedzi\'e6 stadnin\'ea. Czy zechcesz mi towarzyszy\'e6 i by\'e6 m o -\'bfe odnowi\'e6 znajomo\'9c\'e6 z Thistledown?
\par - To Thistledown jest tutaj? - zapyta\'b3a Lucinda, si\'eagaj\'b9c po imbryk.
\par Harry potwierdzi\'b3 skinieniem g\'b3owy i napi\'b3 si\'ea kawy.
\par - Czy stadnina znajduje si\'ea daleko?
\par - Zaledwie o kilka mil drogi od domu.
\par - Pojedziemy konno?
\par - Nie, we\'9fmiemy dwuk\'f3\'b3k\'ea.
\par Dwadzie\'9ccia minut p\'f3\'9fniej, wci\'b9\'bf ubrana w liliow\'b9 sukni\'ea spacerow\'b9 i z r\'f3\'bf\'b9 przy dekolcie, Lucinda siedzia\'b3a obok Harry'ego w dwuk\'f3\'b3ce.
\par - Nie sp\'eadzasz wiele czasu w Londynie? - zapyta\'b3a.
\par - Tak niewiele, jak to tylko mo\'bfliwe. Jednak - doda\'b3, krzywi\'b9c si\'ea - prowadz\'b9c stadnin\'ea, cz\'b3owiek musi si\'ea pokazywa\'e6 w\'9cr\'f3d d\'bfentelmen\'f3w z towarzystwa.
\par - Ach... rozumiem - kiwn\'ea\'b3a g\'b3ow\'b9 Lucinda. - Wbrew pozorom nie lubisz bal\'f3w, raut\'f3w i przyj\'ea\'e6 i nie dbasz o dobr\'b9 opini\'ea w oczach dam. W\'b3a\'9cciwie... to nie rozumiem, czym zas\'b3u\'bfy\'b3e\'9c sobie na tak\'b9 z\'b3\'b9
reputacj\'ea. A mo\'bfe... to tylko plotki?
\par Harry popatrzy\'b3 na ni\'b9 tak, \'bfe zadr\'bfa\'b3a.
\par - Swoj\'b9 reputacj\'ea, moja droga, zdoby\'b3em sobie nie na salach balowych.
\par To rzek\'b3szy, pop\'eadzi\'b3 konie.
\par Lucinda u\'9cmiechn\'ea\'b3a si\'ea do siebie.
\par Wkr\'f3tce przyjechali na miejsce. Po obejrzeniu stajni i odwiedzeniu Thistledown, kt\'f3ra z rado\'9cci\'b9 powita\'b3a Lucind\'ea, oraz Cribba, kt\'f3ry wygra\'b3 gonitw\'ea w Newmarket, Harry, zamiast z powrotem do dwuk\'f3\'b3ki, poprowadzi\'b3 Lucind
\'ea w stron\'ea ma\'b3ego zagajnika. Przeszli przez niego \'9ccie\'bfk\'b9 wij\'b9c\'b9 si\'ea w\'9cr\'f3d drzew i wyszli na otwart\'b9 przestrze\'f1, gdzie znajdowa\'b3a si\'ea niewielka sadzawka pokryta nenufarami i obro\'9cni\'eata trzcinami.
\par - Nale\'bfa\'b3oby j\'b9 oczy\'9cci\'e6 - zauwa\'bfy\'b3a Lucinda.
\par - Zabierzemy si\'ea w ko\'f1cu i za ni\'b9 - odrzek\'b3 Harry.
\par Wzrok Lucindy pobieg\'b3 za jego wzrokiem - i Lucinda zobaczy\'b3a dom. Du\'bfy, zbudowany bez jednolitego planu, o dachu ze staromodnymi szczytami. Jego \'9cciany by\'b3y z jakiego\'9c miejscowego kamienia, a dach pokryty \'b3
upkiem. Wykuszowe okna na parterze by\'b3y otwarte i wpuszcza\'b3y do wn\'eatrza letnie powietrze. Po jednej ze \'9ccian pi\'ea\'b3a si\'ea r\'f3\'bfa o kremowych kwiatach. Przed domem ros\'b3y dwa ogromne d\'eaby, rzucaj\'b9ce cie\'f1 na podjazd.
\par Lucinda spojrza\'b3a pytaj\'b9co na Harry'ego.
\par }{\lang1033\langfe1045\langnp1033 - Czy to Lestershall?
\par }{- Tak, to m\'f3j dom - odrzek\'b3 Harry i zrobi\'b3 zapraszaj\'b9cy gest r\'eak\'b9. - Wejdziemy?
\par Gdy si\'ea zbli\'bfyli, Lucinda zauwa\'bfy\'b3a, \'bfe drzwi frontowe s\'b9 uchylone.
\par - Tak naprawd\'ea to nigdy tu nie mieszka\'b3em. Dom nieco podupad\'b3. Zatrudni\'b3em wi\'eac ludzi, \'bfeby go doprowadzili do porz\'b9dku.
\par Gdy weszli na stopnie prowadz\'b9ce do frontowych drzwi, pojawi\'b3 si\'ea krzepki cz\'b3owiek w sk\'f3rzanym fartuchu cie\'9cli.
\par - Dzie\'f1 dobry wielmo\'bfnemu panu - powiedzia\'b3, a jego pogodn\'b9 twarz rozja\'9cni\'b3 u\'9cmiech. - Wszystko idzie \'9cwietnie, sam pan zobaczy. Zosta\'b3o niewiele roboty.
\par - Dzie\'f1 dobry, Catchbrick. To jest pani Babbacombe. Je\'bfeli nie b\'eadzie to przeszkadza\'b3o waszym ludziom, to chcia\'b3bym j\'b9 oprowadzi\'e6 po domu.
\par - Nie b\'eadzie to nikomu przeszkadza\'b3o, prosz\'ea pana. -Catchbrick uk\'b3oni\'b3 si\'ea Lucindzie, patrz\'b9c na ni\'b9 ciekawie. -Ju\'bf prawie sko\'f1czyli\'9cmy robot\'ea.
\par To m\'f3wi\'b9c, cofn\'b9\'b3 si\'ea i gestem d\'b3oni zaprosi\'b3 ich do wn\'eatrza.
\par Lucinda, przest\'b9piwszy pr\'f3g, znalaz\'b3a si\'ea w zaskakuj\'b9co przestronnym, prostok\'b9tnym holu. Bia\'b3e, puste obecnie \'9cciany by\'b3y u do\'b3u wy\'b3o\'bfone d\'eabow\'b9 boazeri\'b9. Na \'9crodku, przykryty pokrowcem, sta\'b3 okr\'b9g\'b3
y st\'f3\'b3. \'8cwiat\'b3o wpada\'b3o tutaj przez du\'bfe okr\'b9g\'b3e okno nad drzwiami. Schody, tak\'bfe d\'eabowe, zaopatrzone w misternie rze\'9fbion\'b9 por\'eacz, prowadzi\'b3y na g\'f3r\'ea, na podest z oknem, przez kt\'f3re, jak podejrzewa\'b3
a Lucinda, roztacza\'b3 si\'ea widok na ogr\'f3d za domem. Od schod\'f3w w dwie strony bieg\'b3y korytarze, z kt\'f3rych ten po lewej stronie ko\'f1czy\'b3 si\'ea drzwiami obitymi zielonym rypsem.
\par - Salon jest tutaj.
\par Lucinda odwr\'f3ci\'b3a si\'ea i zobaczy\'b3a, \'bfe Harry stoi w szeroko otwartych drzwiach.
\par Salon okaza\'b3 si\'ea r\'f3wnie\'bf pokojem przestronnym, cho\'e6 by\'b3 mniejszy ni\'bf salon w rodzinnej rezydencji Lester\'f3w. Mia\'b3 du\'bfe okno z wykuszem, w kt\'f3rym znajdowa\'b3a si\'ea \'b3awa do siedzenia oraz d\'b3
ugi niski kominek z szerokim gzymsem. W kolejnym pokoju, w jadalni, podobnie jak w salonie, na samym \'9crodku sta\'b3y zsuni\'eate meble pokryte pokrowcami. Lucinda nie mog\'b3a si\'ea powstrzyma\'e6 i unios\'b3a r\'f3g jednego z pokrowc\'f3w.
\par - Niekt\'f3re meble trzeba b\'eadzie wymieni\'e6, jednak wi\'eakszo\'9c\'e6 jest w do\'9c\'e6 dobrym stanie - odezwa\'b3 si\'ea Harry.
\par - W do\'9c\'e6 dobrym? - Lucinda odwin\'ea\'b3a r\'f3g pokrowca okrywaj\'b9cego stary d\'eabowy kredens. - Przecie\'bf to jest wspania\'b3y mebel. I wida\'e6, \'bfe kto\'9c o niego dba, \'bfe go poleruje.
\par - Robi to pani Simpkins. Jest tutaj gospodyni\'b9. Poznasz j\'b9 zaraz.
\par Lucinda podesz\'b3a do jednego z otwartych okien i wyjrza\'b3a. Okno wychodzi\'b3o na taras, kt\'f3ry ci\'b9gn\'b9\'b3 si\'ea wzd\'b3u\'bf dw\'f3ch \'9ccian domu.
\par Stoj\'b9c w oknie salonu i patrz\'b9c na faliste trawniki i rabaty pe\'b3ne wielobarwnych kwiat\'f3w prze\'b3omu wiosny i lata, Lucinda dozna\'b3a g\'b3\'eabokiego uczucia przynale\'bfno\'9cci, poczu\'b3a si\'ea tak, jakby zapuszcza\'b3
a tutaj korzenie. Pomy\'9cla\'b3a, \'bfe jest to miejsce, w kt\'f3rym mog\'b3aby \'bfy\'e6 i rozkwita\'e6.
\par - Te dwa pokoje oraz drugi salon, po otwarciu drzwi, tworz\'b9 pomieszczenie wystarczaj\'b9co du\'bfe, by urz\'b9dzi\'e6 w nim bal.
\par - Naprawd\'ea?
\par Harry potwierdzi\'b3 skinieniem g\'b3owy i wskaza\'b3 jej gestem drog\'ea.
\par - T\'eady idzie si\'ea do pokoju \'9cniadaniowego.
\par Okaza\'b3o si\'ea, \'bfe dalej znajduje si\'ea jeszcze jeden pok\'f3j. Harry prowadzi\'b3 Lucind\'ea przez jasne, obecnie pozbawione mebli pokoje, w kt\'f3rych ich kroki rozlega\'b3y si\'ea echem i do kt\'f3rych przez du\'bfe okna wlewa\'b3o si\'ea \'9c
wiat\'b3o s\'b3o\'f1ca. Lucinda zauwa\'bfy\'b3a, \'bfe \'9cciany, jedynie otynkowane, potrzebuj\'b9 jeszcze tapet, cho\'e6 boazerie s\'b9 doskonale wypolerowane.
\par - Trzeba tu wszystko jeszcze poustawia\'e6 - powiedzia\'b3 Harry, wprowadzaj\'b9c j\'b9 do swego gabinetu b\'ead\'b9cego r\'f3wnocze\'9cnie bibliotek\'b9.
\par W pokoju tym sta\'b3y puste jeszcze p\'f3\'b3ki na ksi\'b9\'bfki, a same ksi\'b9\'bfki zalega\'b3y w stosach, czekaj\'b9c na umieszczenie na p\'f3\'b3kach.
\par - Firma, kt\'f3ra ma to zrobi\'e6, pojawi si\'ea tutaj dopiero za kilka tygodni, wi\'eac jest jeszcze czas, by podj\'b9\'e6 odpowiednie decyzje.
\par Lucinda przyjrza\'b3a si\'ea Harry'emu uwa\'bfnie, jednak zanim zd\'b9\'bfy\'b3a co\'9c powiedzie\'e6, znale\'9fli si\'ea w pokoju o \'b3adnym kszta\'b3cie, kt\'f3rego szerokie okna wychodzi\'b3y na ogr\'f3d. Do tych okien zagl\'b9da\'b3y r\'f3\'bf
e, tworz\'b9c urocze obramowanie dla pe\'b3nego zieleni widoku.
\par Harry rozejrza\'b3 si\'ea naoko\'b3o i powiedzia\'b3:
\par - Nie zadecydowa\'b3em jeszcze, jakie ma by\'e6 przeznaczenie tego pokoju.
\par Lucinda zobaczy\'b3a na \'9crodku jakie\'9c meble w pokrowcach, a jej uwag\'ea zwr\'f3ci\'b3y nowe p\'f3\'b3ki stoj\'b9ce pod jedn\'b9 ze \'9ccian. Nadawa\'b3y si\'ea one doskonale na ksi\'eagi rachunkowe. \'8cwiat\'b3o w pokoju by\'b3o dobre - doskona
\'b3e dla kogo\'9c, kto zajmowa\'b3by si\'ea ksi\'eagowo\'9cci\'b9 oraz prowadzeniem korespondencji.
\par Lucinda popatrzy\'b3a na Harry'ego z bij\'b9cym sercem i zapyta\'b3a:
\par - Czy rzeczywi\'9ccie?
\par - Tak - potwierdzi\'b3 i doda\'b3: - A teraz chod\'9f, poznam ci\'ea z Simpkinsami.
\par Poprowadzi\'b3 j\'b9 do kuchni, gdzie panowa\'b3a idealna czysto\'9c\'e6 i gdzie na \'9ccianach wisia\'b3y b\'b3yszcz\'b9ce rondle. Na \'9crodku znajdowa\'b3 si\'ea du\'bfy piec kuchenny.
\par Przy stole siedzia\'b3a para w \'9crednim wieku. Na widok wchodz\'b9cych wstali oboje.
\par - Simpkins jest tutaj totumfackim, ma oko na wszystko.
\par Jego wuj jest kamerdynerem mojego ojca. Simpkins, to jest pani Babbacombe.
\par M\'ea\'bfczyzna uk\'b3oni\'b3 si\'ea nisko.
\par - A to jest pani Simpkins, kucharka i gospodyni, bez kt\'f3rej moje meble rozpad\'b3yby si\'ea ju\'bf w proch.
\par Pani Simpkins, ho\'bfa, za\'bfywna, rumiana matrona, dygn\'ea\'b3a przed Lucinda, a potem zwr\'f3ci\'b3a si\'ea do Harry'ego:
\par - Dlaczego mnie pan nie zawiadomi\'b3 wcze\'9cniej, paniczu Harry? Gdybym wiedzia\'b3a, upiek\'b3abym pszenne placuszki.
\par - Jak mo\'bfesz si\'ea domy\'9cli\'e6 - powiedzia\'b3 Harry do Lucindy - pani Simpkins by\'b3a w moim domu rodzinnym niani\'b9.
\par - Tak, tak, i pami\'eatam pana, paniczu Harry, w kr\'f3tkich majteczkach. A teraz prosz\'ea zabra\'e6 pani\'b9 na spacer, a ja tymczasem nastawi\'ea herbat\'ea. Gdy pa\'f1stwo wr\'f3cicie, st\'f3\'b3 w ogrodzie b\'eadzie nakryty.
\par - Nie chcia\'b3abym sprawia\'e6... - zacz\'ea\'b3a Lucinda, ale Harry jej przerwa\'b3:
\par - Boj\'ea si\'ea troch\'ea o tym m\'f3wi\'e6, moja droga, ale Marta Simpkins jest po prostu tyranem. Najlepiej jej si\'ea nie sprzeciwia\'e6. - Wzi\'b9\'b3 Lucind\'ea pod rami\'ea i poprowadzi\'b3 j\'b9 w stron\'ea drzwi. -Marto, poka\'bf\'ea
teraz pani Babbacombe pokoje na g\'f3rze.
\par Schody prowadzi\'b3y na ma\'b3\'b9 galeri\'ea.
\par - Nie ma tu portret\'f3w rodzinnych - obja\'9cni\'b3 Harry. -Wszystkie znajduj\'b9 si\'ea w rodowej rezydencji.
\par - Jest tam tw\'f3j portret?
\par - Tak, zosta\'b3 namalowany, kiedy mia\'b3em osiemna\'9ccie lat.
\par Lucinda unios\'b3a brwi, lecz, przypomniawszy sobie s\'b3owa lady Coleby, nic nie powiedzia\'b3a.
\par - To jest g\'b3\'f3wny apartament.
\par Harry otworzy\'b3 podw\'f3jne drzwi w ko\'f1cu galerii. Pok\'f3j znajduj\'b9cy si\'ea za nimi by\'b3 du\'bfy, wy\'b3o\'bfony do po\'b3owy boazeri\'b9. Okno mia\'b3 wykuszowe z \'b3aw\'b9 do siedzenia oraz bardzo du\'bfy kominek z rze\'9f
bionym gzymsem. Na \'9crodku sta\'b3o co\'9c ogromnego przykrytego pokrowcem. Lucinda spojrza\'b3a na to co\'9c ciekawie, lecz Harry, po\'b3o\'bfywszy jej d\'b3o\'f1 na plecach, poprowadzi\'b3 j\'b9 przez przylegaj\'b9ce garderoby. Gdy wr\'f3cili do g\'b3
\'f3wnej sypialni, powiedzia\'b3:
\par - W Lestershall nie ma oddzielnych sypialni dla m\'ea\'bfa i \'bfony. Cho\'e6 ciebie, oczywi\'9ccie, to nie obchodzi - doda\'b3, gdy Lucinda unios\'b3a wzrok.
\par A potem wskaza\'b3 na tajemniczy obiekt przykryty pokrowcem.
\par - To jest \'b3\'f3\'bfko z baldachimem.
\par Lucinda podesz\'b3a i zajrza\'b3a pod pokrowiec. \'a3\'f3\'bfko rzeczywi\'9ccie mia\'b3o brokatowy baldachim i dobrane do niego zas\'b3ony.
\par - Jest ogromne - zauwa\'bfy\'b3a.
\par - Rzeczywi\'9ccie, i ma swoj\'b9 w\'b3asn\'b9 interesuj\'b9c\'b9 histori\'ea, je\'bfeli wierzy\'e6 opowie\'9cciom.
\par - Jakim opowie\'9cciom? - zapyta\'b3a Lucinda.
\par - Ano takim, kt\'f3re m\'f3wi\'b9, \'bfe pochodzi z czas\'f3w el\'bfbieta\'f1skich, podobnie jak dom. Spa\'b3y w nim wszystkie panny m\'b3ode przywiezione do tego domu.
\par - Nic w tym dziwnego.
\par Otrzepa\'b3a d\'b3onie z kurzu i pozwoli\'b3a si\'ea wyprowadzi\'e6 na korytarz. Obejrzeli tak\'bfe sypialnie go\'9ccinne, do kt\'f3rych wchodzi\'b3o si\'ea z korytarza, a potem Harry pokaza\'b3 jej schody, m\'f3wi\'b9c:
\par - Te schody prowadz\'b9 na poddasze. Znajduj\'b9 si\'ea tam pokoje dziecinne, jak r\'f3wnie\'bf mieszkanie Simpkins\'f3w. Apartament dziecinny sk\'b3ada si\'ea z pi\'eaciu po\'b3\'b9czonych pokoi. Po dw\'f3ch stronach znajduj\'b9 si\'ea
sypialnie dla niani i guwernera, a obok sypialnie ich podopiecznych oraz, oczywi\'9ccie, pok\'f3j szkolny. - Tu Harry rozejrza\'b3 si\'ea naoko\'b3o i doda\'b3: - Zamierzam mie\'e6 du\'bf\'b9 rodzin\'ea.
\par Lucinda spojrza\'b3a mu w oczy, zastanawiaj\'b9c si\'ea, jak mo\'bfe by\'e6 tak bezczelny. Podchodz\'b9c do okna, zapyta\'b3a:
\par - Twoim celem, jak si\'ea domy\'9clam, jest mie\'e6 trzech syn\'f3w?
\par - I trzy c\'f3rki, dla r\'f3wnowagi - odrzek\'b3 Harry.
\par Zdenerwowana w\'b3asn\'b9 reakcj\'b9 - dziwnym \'9cciskaniem w \'bfo\'b3\'b9dku - Lucinda odchrz\'b9kn\'ea\'b3a.
\par - Jest tu a\'bf nadto miejsca nawet dla sze\'9cciorga dzieci.
\par My\'9cla\'b3a, \'bfe na tym zako\'f1czy si\'ea ich rozmowa na ten temat, ale Harry doda\'b3:
\par - Bior\'ea te\'bf pod uwag\'ea mo\'bfliwo\'9c\'e6 posiadania paru dodatkowych potomk\'f3w, gdyby dzieci nie rodzi\'b3y si\'ea w po\'bf\'b9danym . Przecie\'bf pocz\'eacie dziecka okre\'9clonej p\'b3ci zale\'bfy od przypadku.
\par Lucinda mia\'b3a ochot\'ea zapyta\'e6, czy \'bfartuje. Jednak by\'b3o w nim napi\'eacie, kt\'f3re kaza\'b3o jej do\'9c\'e6 do wniosku, \'bfe m\'f3wi powa\'bfnie. A skoro tak, to mo\'bfe mogliby wr\'f3ci\'e6 do poprzedniego tematu...
\par - No tak, a teraz chod\'9fmy, bo pani Simpkins na pewno czeka ju\'bf z herbat\'b9 i placuszkami - powiedzia\'b3 Harry. - Nie mo\'bfemy sprawi\'e6 jej zawodu. - Z niewinnym u\'9cmiechem uj\'b9\'b3 Lucind\'ea pod rami\'ea i poprowadzi\'b3 j\'b9 w kierun
ku drzwi. - Jest ju\'bf prawie po\'b3udnie. Zaraz po posi\'b3ku b\'eadziemy musieli jecha\'e6. Dzisiaj wyruszamy do Londynu.
\par Lucinda patrzy\'b3a na niego z niedowierzaniem.
\par - Wiem, z jak\'b9 niecierpliwo\'9cci\'b9 oczekujesz powrotu do miasta i wszystkich tych walc\'f3w w ramionach d\'bfentelmen\'f3w.
\par Lucinda by\'b3a tak rozczarowana, \'bfe omal nie zakl\'ea\'b3a. Gdyby nie by\'b3a dam\'b9...
\par Jednak by\'b3a ni\'b9. Nie mia\'b3a wyj\'9ccia, wsun\'ea\'b3a r\'eak\'ea pod rami\'ea Harry'ego i zaciskaj\'b9c usta, pozwoli\'b3a mu poprowadzi\'e6 si\'ea na d\'f3\'b3.
\par }\pard\plain \s2\qc \li0\ri0\sb100\sa100\sbauto1\saauto1\sl360\slmult1\keepn\pagebb\nowidctlpar\aspalpha\aspnum\faauto\outlinelevel1\adjustright\rin0\lin0\itap0 \b\caps\fs24\lang1033\langfe1045\kerning32\cgrid\langnp1033\langfenp1045 {
\lang1045\langfe1045\langnp1045 ROZDZIA\'a3 TRZYNASTY
\par }\pard\plain \qj \fi709\li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\aspalpha\aspnum\faauto\adjustright\rin0\lin0\itap0 \fs24\lang1045\langfe1045\cgrid\langnp1045\langfenp1045 {- Zrozumieli\'9ccie wszystko?
\par Siedz\'b9c za biurkiem w bibliotece, Harry bawi\'b3 si\'ea pi\'f3rem i wpatrywa\'b3 w osobnika siedz\'b9cego na krze\'9cle po drugiej stronie biurka. A ten mia\'b3 pospolit\'b9 fizjonomi\'ea, ubrany by\'b3 w niechlujny przyodziewek, po kt\'f3rym pozna\'e6
by\'b3o mo\'bfna jedynie, \'bfe nosz\'b9cy go nie nale\'bfy do dobrego towarzystwa. Czym si\'ea jednak zajmuje, nie spos\'f3b by\'b3o wywnioskowa\'e6. Ten by\'b3y policjant, nazwiskiem Phineas Salter, m\'f3g\'b3 by\'e6 wszystkim, i to w\'b3a\'9c
nie zapewnia\'b3o mu sukcesy w fachu, kt\'f3ry wykonywa\'b3.
\par - Tak, prosz\'ea pana - powiedzia\'b3 - mam sprawdzi\'e6, dlaczego panowie Earle Joliffe i Mortimer Babbacombe \'9fle \'bfycz\'b9 wdowie po stryju pana Babbacombe, pani Lucindzie Babbacombe.
\par - I macie to zrobi\'e6 dyskretnie.
\par Harry spojrza\'b3 ostro na swojego rozm\'f3wc\'ea. Salter pochyli\'b3 g\'b3ow\'ea.
\par - Naturalnie, prosz\'ea pana. Je\'bfeli ci d\'bfentelmeni co\'9c knuj\'b9, to nie mog\'b9 si\'ea zorientowa\'e6, \'bfe ich obserwujemy. Dop\'f3ki nie przyjdzie na to w\'b3a\'9cciwa pora.
\par - W\'b3a\'9cnie - potwierdzi\'b3 Harry. - Chc\'ea te\'bf podkre\'9cli\'e6, \'bfe nie chcemy, by pani Babbacombe zorientowa\'b3a si\'ea, \'bfe mamy jakie\'9c podejrzenia. Ani \'bfe jest jakikolwiek pow\'f3d do prowadzenia takiego dochodzenia.
\par Salter zmarszczy\'b3 brwi.
\par - Z ca\'b3ym szacunkiem, prosz\'ea pana, ale czy uwa\'bfa pan, \'bfe to rozs\'b9dne? Z tego, co pan mi powiedzia\'b3, wnioskuj\'ea, \'bfe ci ludzie zdolni s\'b9 do post\'eapk\'f3w drastycznych. Czy nie lepiej by by\'b3o ostrzec t\'ea dam\'ea?
\par - Gdyby chodzi\'b3o o inn\'b9 dam\'ea, tak\'b9, kt\'f3ra poczu\'b3aby si\'ea zaszokowana i pozostawi\'b3a spraw\'ea w naszych r\'eakach, zgodzi\'b3bym si\'ea z wami. Jednak\'bfe pani Babbacombe nie jest osob\'b9 tego rodzaju. Za\'b3o\'bfy\'b3bym si\'ea,
\'bfe gdyby dowiedzia\'b3a si\'ea o post\'eapkach Mortimera Babbacombe, uda\'b3aby si\'ea do jego mieszkania, by za\'bf\'b9da\'e6 wyja\'9cnie\'f1. I na dodatek uda\'b3aby si\'ea tam sama.
\par Salter zrobi\'b3 zak\'b3opotan\'b9 min\'ea.
\par - Wi\'eac jest nieco naiwna?
\par - Nie - zaprzeczy\'b3 Harry zdecydowanie. - Ona po prostu nie potrafi przyzna\'e6, \'bfe jest s\'b3aba, a przeciwnie, wierzy we w\'b3asn\'b9 zdolno\'9c\'e6 do wzi\'eacia g\'f3ry nad przeciwnikiem. - Wyraz twarzy Harry'ego sta\'b3 si\'ea bardzo powa\'bf
ny. - Nie chcia\'b3bym, \'bfeby ta jej zdolno\'9c\'e6 zosta\'b3a poddana pr\'f3bie.
\par - Oczywi\'9ccie - kiwn\'b9\'b3 g\'b3ow\'b9 Salter. - Z tego co s\'b3ysza\'b3em, ten Joliffe nie jest osobnikiem, z kt\'f3rym dama powinna mie\'e6 do czynienia.
\par - W\'b3a\'9cnie. - Harry wsta\'b3. Salter uczyni\'b3 to samo, prostuj\'b9c kr\'eap\'b9 figur\'ea. - Zameldujcie si\'ea, Salter, kiedy b\'eadziecie mieli jakie\'9c wiadomo\'9cci.
\par - Oczywi\'9ccie, prosz\'ea pana. Mo\'bfe pan na mnie polega\'e6.
\par Harry u\'9ccisn\'b9\'b3 mu d\'b3o\'f1. Dawlish, kt\'f3ry, stoj\'b9c przy drzwiach, przys\'b3uchiwa\'b3 si\'ea rozmowie, wyprowadzi\'b3 go z pokoju. Harry podszed\'b3 do okna i, bawi\'b9c si\'ea pi\'f3rem, zapatrzy\'b3 si\'ea w zamy\'9cleniu na ziele\'f1.
\par Salter by\'b3 jednym z nielicznych ludzi spoza towarzystwa, maj\'b9cych dost\'eap do lokali, w kt\'f3rych bywali d\'bfentelmeni. Jednak Harry zatrudni\'b3 go z innego wzgl\'eadu. Salter by\'b3 mianowicie by\'b3ym policjantem, kt\'f3ry ws\'b3awiwszy si\'ea
tym, \'bfe \'9cciga\'b3 z\'b3odziei, korzystaj\'b9c z us\'b3ug innych z\'b3odziei, musia\'b3 opu\'9cci\'e6 szeregi londy\'f1skiej policji. Nast\'eapnie wyrobi\'b3 sobie w kr\'eagach eleganckich d\'bfentelmen\'f3w opini\'ea cz\'b3owieka, kt\'f3
ry potrafi z absolutn\'b9 dyskrecj\'b9 przeprowadzi\'e6 \'9cledztwo dotycz\'b9ce r\'f3\'bfnych w\'b9tpliwych, nieraz nielegalnych post\'eapk\'f3w.
\par A tego w\'b3a\'9cnie rodzaju spraw\'b9 by\'b3o, zdaniem Harry'ego, zainteresowanie Mortimera Babbacombe'a losem Lucindy.
\par Zaj\'b9\'b3by si\'ea t\'b9 spraw\'b9 samodzielnie, ale nie rozumia\'b3 motyw\'f3w Mortimera. Nie m\'f3g\'b3 jednak pozostawi\'e6 sprawy swemu biegowi, zw\'b3aszcza \'bfe by\'b3 przekonany, i\'bf ma ona zwi\'b9zek z incydentem na drodze prowadz\'b9
cej do Newmarket. Postanowi\'b3 wi\'eac post\'b9pi\'e6 ostro\'bfnie i skorzysta\'e6 z us\'b3ug Saltera, kt\'f3ry by\'b3 znany z dyskrecji i sprawno\'9cci w za\'b3atwianiu podobnych problem\'f3w.
\par - No wi\'eac - odezwa\'b3 si\'ea Dawlish, kt\'f3ry ju\'bf wr\'f3ci\'b3 i zamkn\'b9\'b3 za sob\'b9 drzwi - mamy niez\'b3y bigos, co? - Tu spojrza\'b3 na Harry'ego z ukosa. - Chce pan, \'bfebym mia\'b3 oko na pani\'b9 Babbacombe?
\par - To niez\'b3y pomys\'b3 - odrzek\'b3 Harry. - Jak przyjmie t\'ea wiadomo\'9c\'e6 jej stangret, ten Joshua?
\par - Na pewno b\'eadzie zmartwiony. Harry zmru\'bfy\'b3 oczy.
\par - A jej pokoj\'f3wka, gro\'9fna Agata?
\par - Ona b\'eadzie zmartwiona jeszcze bardziej. Jest taka opieku\'f1cza. .. Od czasu, gdy pan wywi\'f3z\'b3 pani\'b9 z Asterley, zmieni\'b3a o panu zdanie.
\par Harry u\'9cmiechn\'b9\'b3 si\'ea.
\par - Dobrze - powiedzia\'b3 - wi\'eac j\'b9 tak\'bfe wci\'b9gnij. Mam wra\'bfenie, \'bfe pani Babbacombe powinno pilnowa\'e6 jak najwi\'eacej os\'f3b. Na wszelki wypadek.
\par - Tak... nie ma sensu ryzykowa\'e6. - Dawlish ruszy\'b3 w stron\'ea drzwi. - Zw\'b3aszcza po tym, jak pan si\'ea tak napracowa\'b3.
\par }{\lang1033\langfe1045\langnp1033 Harry uni\'f3s\'b3 brwi. }{Chcia\'b3 co\'9c powiedzie\'e6, ale Dawlisha ju\'bf nie by\'b3o.
\par Napracowa\'b3 si\'ea? Harry zacisn\'b9\'b3 usta. Ze zrezygnowanym wyrazem twarzy zacz\'b9\'b3 wpatrywa\'e6 si\'ea w ziele\'f1 za oknem. Najtrudniejsze jest jeszcze przed nim, ale wyznaczy\'b3 ju\'bf sobie marszrut\'ea i postanowi\'b3 nie zbacza\'e6
z drogi.
\par Gdy jeszcze raz si\'ea o\'9cwiadczy, nie mo\'bfe by\'e6 w\'b9tpliwo\'9cci co do tego, czyj\'b9 kocha.
\par - W\'b3a\'9cnie sobie przypomnia\'b3em. - Dawlish zajrza\'b3 do gabinetu. - Dzi\'9c wieczorem jeste\'9cmy u lady Mickleham. Czy mamy z Joshu\'b9 przygotowa\'e6 powozy?
\par Harry kiwn\'b9\'b3 g\'b3ow\'b9. Niebo za oknem by\'b3o cudownie b\'b3\'eakitne.
\par - Zanim to zrobisz, zaprz\'eagnij siwki.
\par - Wybiera si\'ea pan na przeja\'bfd\'bfk\'ea?
\par - Tak. - Harry przybra\'b3 smutn\'b9 min\'ea. - Po parku.
\par Kwadrans p\'f3\'9fniej Fergus otworzy\'b3 przed nim drzwi domu lady Hallows. Harry wr\'eaczy\'b3 mu r\'eakawiczki i zdj\'b9\'b3 p\'b3aszcz.
\par - Spodziewam si\'ea, \'bfe moja ciotka odpoczywa?
\par - Rzeczywi\'9ccie, prosz\'ea pana. Ja\'9cnie pani po\'b3o\'bfy\'b3a si\'ea godzin\'ea temu.
\par - Nie b\'ead\'ea jej przeszkadza\'b3. Chc\'ea si\'ea zobaczy\'e6 z pani\'b9 Babbacombe.
\par - Ach. - Fergus zrobi\'b3 zak\'b3opotan\'b9 min\'ea. - Obawiam si\'ea, prosz\'ea pana, \'bfe pani Babbacombe jest zaj\'eata. Znajduje si\'ea w saloniku, kt\'f3ry jest teraz jej gabinetem... wraz z pewnym panem. To znaczy panem Mabberlym, kt\'f3
ry, o ile wiem, jest jej pracownikiem.
\par - Rozumiem - powiedzia\'b3 Harry i doda\'b3, odprawiaj\'b9c Fergusa gestem d\'b3oni: - Nie ma potrzeby mnie anonsowa\'e6.
\par Z tymi s\'b3owy wszed\'b3 na g\'f3r\'ea po schodach. Gdy znalaz\'b3 si\'ea w korytarzu, przy\'9cpieszy\'b3 kroku. Zatrzyma\'b3 si\'ea z r\'eak\'b9 na klamce. Ze \'9crodka dobiega\'b3y g\'b3osy.
\par Harry, ze srogim wyrazem twarzy, otworzy\'b3 drzwi.
\par Lucinda siedzia\'b3a na szezlongu z otwart\'b9 ksi\'eag\'b9 rachunkow\'b9 na kolanach. A ponad jej ramieniem pochyla\'b3 si\'ea m\'b3ody, spokojnie ubrany d\'bfentelmen, spogl\'b9daj\'b9c na liczby, kt\'f3re mu wskazywa\'b3a.
\par - Nie spodziewa\'b3am si\'ea ciebie - powiedzia\'b3a Lucinda na widok Harry'ego.
\par - Dzie\'f1 dobry - odrzek\'b3 Harry.
\par - Rzeczywi\'9ccie, jest dobry. - Spojrzenie Lucindy by\'b3o ostrzegawcze. - S\'b9dz\'ea, \'bfe m\'f3wi\'b3am ci o panu Mabberlym, kt\'f3ry jest moim agentem. Pomaga mi prowadzi\'e6 gospody. Oto pan Mabberly, a to jest pan Lester.
\par M\'b3ody cz\'b3owiek z lekkim wahaniem wyci\'b9gn\'b9\'b3 r\'eak\'ea. Harry u\'9ccisn\'b9\'b3 j\'b9 i natychmiast zwr\'f3ci\'b3 si\'ea do Lucindy:
\par - Czy d\'b3ugo ci to zajmie?
\par - Jeszcze co najmniej p\'f3\'b3 godziny.
\par Pan Mabberly poruszy\'b3 si\'ea i popatrzy\'b3 nerwowo najpierw na Lucind\'ea, a potem na Harry'ego.
\par - Yyy, mo\'bfe...
\par - Musimy jeszcze sprawdzi\'e6 rachunki gosp\'f3d w Edynburgu - oznajmi\'b3a Lucinda, zamykaj\'b9c ci\'ea\'bfk\'b9 ksi\'eag\'ea le\'bf\'b9c\'b9 na jej kolanach. Pan Mabberly pospieszy\'b3 uwolni\'e6 j\'b9 od niej. - To tamta ksi\'ea
ga, ta trzecia. - Lucinda podnios\'b3a wzrok na Harry'ego. - Mo\'bfe...
\par - Zaczekam.
\par Harry podszed\'b3 do najbli\'bfszego krzes\'b3a i usiad\'b3. Lucinda obserwowa\'b3a go, nie maj\'b9c odwagi si\'ea u\'9cmiechn\'b9\'e6. Kiedy Anthony Mabberly powr\'f3ci\'b3, zaj\'ea\'b3a si\'ea trzema edynburskimi gospodami.
\par Gdy to czyni\'b3a, Harry obserwowa\'b3 Mabberly'ego. W pi\'ea\'e6 minut zorientowa\'b3 si\'ea, \'bfe nie ma si\'ea czym niepokoi\'e6. Pan Mabberly traktowa\'b3 swoj\'b9 pracodawczyni\'ea jak bogini\'ea, ale by\'b3o to spowodowane jej bieg\'b3o\'9cci\'b9
w sprawach zawodowych, a nie jej osobistym urokiem.
\par Harry odpr\'ea\'bfy\'b3 si\'ea wi\'eac, wyci\'b9gn\'b9\'b3 nogi i jego wzrok pobieg\'b3 w stron\'ea tej, kt\'f3ra stanowi\'b3a najwa\'bfniejszy przedmiot jego zainteresowania.
\par Lucinda z ulg\'b9 wyczu\'b3a, \'bfe Harry przesta\'b3 by\'e6 taki spi\'eaty. Gdyby okaza\'b3o si\'ea, \'bfe nie jest w stanie zaakceptowa\'e6 faktu, \'bfe ona musi mie\'e6 do czynienia z lud\'9fmi typu Anthony'ego Mabberly'ego i \'bfe w og\'f3
le musi prowadzi\'e6 swoj\'b9 firm\'ea, to wkr\'f3tce dosz\'b3oby do pojawienia si\'ea powa\'bfnych przeszk\'f3d na ich wsp\'f3lnej drodze. Gdy, czekaj\'b9c, a\'bf pan Mabberly przyniesie jej ostatni\'b9 ksi\'eag\'ea, spojrza\'b3a na Harry'ego, zobaczy
\'b3a, \'bfe patrzy na ni\'b9 spokojnie, wzrokiem nieco znudzonym.
\par Lucinda wr\'f3ci\'b3a do pracy i szybko j\'b9 zako\'f1czy\'b3a. Pan Mabberly wycofa\'b3 si\'ea bez oci\'b9gania, ale i bez zbytniego po\'9cpiechu. Gdy drzwi si\'ea za nim zamkn\'ea\'b3y, Lucinda powiedzia\'b3a:
\par - Mam nadziej\'ea, \'bfe nie chcesz mi oznajmi\'e6, \'bfe w moich posiedzeniach sam na sam z panem Mabberlym jest co\'9c niestosownego? Przecie\'bf nie mo\'bfna go w \'bfadnym wypadku uzna\'e6 za cz\'b3owieka niebezpiecznego.
\par - Przyszed\'b3em, \'bfeby ci\'ea przekona\'e6 do przeja\'bfd\'bfki po parku.
\par - Po parku? - zdziwi\'b3a si\'ea Lucinda, kt\'f3rej Em powiedzia\'b3a, \'bfe Harry bardzo rzadko pojawia si\'ea w parku w godzinach modnych promenad.
\par - Pomy\'9cla\'b3em, \'bfe mo\'bfe si\'ea nudzisz i chcesz poby\'e6 na \'9cwie\'bfym powietrzu. Na balach u lady Mickleham jest zwykle bardzo du\'bfo ludzi.
\par Lucinda przyjrza\'b3a si\'ea uwa\'bfnie jego twarzy, lecz nic z niej nie wyczyta\'b3a.
\par - By\'e6 mo\'bfe jest to dobry pomys\'b3.
\par - Bez w\'b9tpienia. Zaczekam na dole, a ty we\'9f p\'b3aszcz i kapelusz.
\par Dziesi\'ea\'e6 minut p\'f3\'9fniej siedzieli ju\'bf w kariolce. Lucinda, co prawda, wci\'b9\'bf nie bardzo rozumia\'b3a, o co chodzi, ale nie widzia\'b3a powodu, dla kt\'f3rego mia\'b3aby sobie odm\'f3wi\'e6 towarzystwa Harry'ego. Gdy wjechali ju\'bf
do parku, Harry powiedzia\'b3:
\par - \'afa\'b3uj\'ea, moja droga, ale poniewa\'bf moje konie s\'b9 bardzo p\'b3ochliwe, nie b\'eadziemy si\'ea zatrzymywa\'e6 i gaw\'eadzi\'e6 z lud\'9fmi.
\par Lucinda, kt\'f3ra dotychczas rozgl\'b9da\'b3a si\'ea naoko\'b3o, podnios\'b3a na niego pytaj\'b9cy wzrok.
\par - Naprawd\'ea? Skoro nie b\'eadziemy gaw\'eadzi\'e6, to po co tutaj przyjechali\'9cmy?
\par - Po to, \'bfeby widzie\'e6 i by\'e6 widzianymi. To oczywiste.
\par Zreszt\'b9 to, jak s\'b9dz\'ea, by\'b3o jak \'9cwiat \'9cwiatem celem modnych promenad.
\par - Ach - powiedzia\'b3a Lucinda i u\'9cmiechn\'ea\'b3a si\'ea do niego promiennie, gdy\'bf to, \'bfe siedzi obok niego w s\'b3o\'f1cu i patrzy, jak on powozi, wystarcza\'b3o jej zupe\'b3nie.
\par Jechali alej\'b9, wzd\'b3u\'bf kt\'f3rej sta\'b3y powoziki i landa matron z dobrego towarzystwa. Lady Sefton, otoczona swoim dworem, skin\'ea\'b3a na ich widok g\'b3ow\'b9 i pomacha\'b3a d\'b3oni\'b9. Pozdrowi\'b3y ich tak\'bf
e lady Somercote i pani Wyncham, a hrabina Lieven zaszczyci\'b3a ich uwa\'bfnym spojrzeniem i wdzi\'eacznym pochyleniem g\'b3owy.
\par - Ma tak sztywn\'b9 szyj\'ea, \'bfe tylko czekam, a\'bf jej ona p\'eaknie z trzaskiem - zauwa\'bfy\'b3 ironicznie Harry.
\par Lucinda z trudem powstrzyma\'b3a si\'ea od \'9cmiechu. Za kolejnym zakr\'eatem natkn\'eali si\'ea na ksi\'ea\'bfn\'ea Esterhazy, a ta otworzy\'b3a szeroko oczy, po czym u\'9cmiechn\'ea\'b3a siei skin\'ea\'b3a g\'b3ow\'b9.
\par Lucinda odwzajemni\'b3a si\'ea jej u\'9cmiechem, lecz w g\'b3\'eabi ducha zas\'eapi\'b3a si\'ea. Po chwili zapyta\'b3a:
\par - Czy cz\'easto je\'9fdzisz z damami po parku?
\par - Od niedawna nie - odrzek\'b3 Harry, pop\'eadzaj\'b9c konie. Lucinda zmru\'bfy\'b3a oczy.
\par - \'84Od niedawna", to znaczy od kiedy?
\par Harry wzruszy\'b3 tylko ramionami, wpatruj\'b9c si\'ea w ko\'f1skie uszy, i nie odpowiedzia\'b3.
\par - Czy nie od czasu lady Coleby? - zapyta\'b3a, przygl\'b9daj\'b9c mu si\'ea uwa\'bfnie.
\par Harry odezwa\'b3 si\'ea dopiero po chwili.
\par - Ona wtedy nazywa\'b3a si\'ea Millicent Pane.
\par Przypomnia\'b3 sobie tamte czasy. My\'9cla\'b3 o niej wtedy \'84Millicent Lester". Spojrza\'b3 na kobiet\'ea siedz\'b9c\'b9 u jego boku, jak zwykle ubran\'b9 na niebiesko, z mi\'eakkimi lokami okalaj\'b9cymi blad\'b9 twarz. O ile\'bf lepiej brzmi \'84
Lucinda Lester" - te s\'b3owa maj\'b9 w sobie jak\'b9\'9c r\'f3wnowag\'ea, jak\'b9\'9c melodi\'ea.
\par U\'9cmiechn\'b9\'b3 si\'ea nieznacznie, czego Lucinda, patrz\'b9ca w zamy\'9cleniu przed siebie, nie zauwa\'bfy\'b3a.
\par Gdy wyjechali z cz\'ea\'9cci parku najbardziej ucz\'easzczanej przez cz\'b3onk\'f3w eleganckiego towarzystwa, Harry do\'b3\'b9czy\'b3 do szeregu powoz\'f3w, maj\'b9cych zawr\'f3ci\'e6.
\par - Jeszcze raz wystawimy si\'ea na spojrzenia, a potem odwioz\'ea ci\'ea do domu.
\par Lucinda spojrza\'b3a na niego zaskoczona, ale nic nie powiedzia\'b3a. Wyprostowa\'b3a si\'ea tylko i przywo\'b3a\'b3a na usta u\'9cmiech.
\par Tym razem, jad\'b9c w przeciwnym kierunku, napotkali inne twarze, z kt\'f3rych wiele, jak zauwa\'bfy\'b3a Lucinda, przybiera\'b3o wyraz zdumienia. Poniewa\'bf jednak znajdowali si\'ea w ruchu, nie mia\'b3a czasu na analizowanie reakcji, kt\'f3re zdawa\'b3
si\'ea wywo\'b3ywa\'e6 ich widok. Jednak reakcja lady Jersey nie wymaga\'b3a analizy.
\par Dama ta, spoczywaj\'b9ca na poduszkach w swoim powoziku i mierz\'b9ca otoczenie \'9cwidruj\'b9cym spojrzeniem, na widok kariolki Harry'ego wyprostowa\'b3a si\'ea gwa\'b3townie na siedzeniu.
\par - Wielkie nieba! - oznajmi\'b3a dramatycznym tonem. - Nie spodziewa\'b3am si\'ea, \'bfe doczekam tego dnia!
\par Harry popatrzy\'b3 na ni\'b9 wrogo, ale \'b3askawie pochyli\'b3 g\'b3ow\'ea.
\par - S\'b9dz\'ea, \'bfe znasz pani\'b9 Babbacombe? - powiedzia\'b3.
\par - Ale\'bf oczywi\'9ccie! - Lady Jersey pomacha\'b3a Lucindzie d\'b3oni\'b9. - Spotkamy si\'ea w najbli\'bfsz\'b9 \'9crod\'ea, moja droga.
\par Lucinda u\'9cmiechn\'ea\'b3a si\'ea czaruj\'b9co, ale poczu\'b3a ulg\'ea, gdy si\'ea oddalili. Po chwili Harry pop\'eadzi\'b3 konie.
\par - To by\'b3a bardzo kr\'f3tka przeja\'bfd\'bfka - zauwa\'bfy\'b3a Lucinda, gdy pozostawili ju\'bf za sob\'b9 bram\'ea.
\par - By\'e6 mo\'bfe bardzo kr\'f3tka, ale wystarczaj\'b9co d\'b3uga dla naszych cel\'f3w.
\par Harry powiedzia\'b3 to tonem nie zach\'eacaj\'b9cym do dalszych pyta\'f1 czy uwag. Lucinda zas\'eapi\'b3a si\'ea w duchu. Naszych cel\'f3w, pomy\'9cla\'b3a, a jakie one s\'b9?
\par Wci\'b9\'bf si\'ea nad tym zastanawia\'b3a, gdy wieczorem - ubrana w jedwabn\'b9 sukni\'ea, b\'b3\'eakitn\'b9 o hiacyntowym odcieniu -schodzi\'b3a po schodach przed udaniem si\'ea na bal do lady Mickleham. Bezustanne wyczekiwanie na o\'9c
wiadczyny Harry'ego sprawia\'b3o, \'bfe jej cierpliwo\'9c\'e6 by\'b3a ju\'bf na wyczerpaniu. Nie w\'b9tpi\'b3a, \'bfe Harry o\'9cwiadczy jej si\'ea ponownie, jednak coraz bardziej martwi\'b3o j\'b9 to, \'bfe tak z tym zwleka. By\'b3a ju\'bf
prawie na dole, gdy napotka\'b3a spojrzenie zielonych oczu.
\par - Co ty tu robisz? - zapyta\'b3a zdziwiona.
\par Harry, jak zwykle ubrany w eleganck\'b9 czer\'f1 po\'b3\'b9czon\'b9 z nieskaziteln\'b9 biel\'b9, u\'9cmiechn\'b9\'b3 si\'ea nieznacznie.
\par - Jestem tutaj - poinformowa\'b3 j\'b9 pow\'9cci\'b9gliwie - po to, by towarzyszy\'e6 tobie, Em i Heather do lady Mickleham.
\par To powiedziawszy, podszed\'b3 bli\'bfej i poda\'b3 jej d\'b3o\'f1.
\par - Nie wiedzia\'b3am, \'bfe uwa\'bfasz, i\'bf potrzebna nam eskorta, gdy udajemy si\'ea na bal.
\par Twarz Harry'ego mia\'b3a wyraz nieprzenikniony, gdy pomaga\'b3 Lucindzie zej\'9c\'e6 z najni\'bfszych stopni schod\'f3w.
\par W tej chwili otworzy\'b3y si\'ea drzwi w ko\'f1cu holu i ukaza\'b3a si\'ea w nich Agata z wieczorowym p\'b3aszczem Lucindy przewieszonym przez r\'eak\'ea. Zmierzy\'b3a wzrokiem Harry'ego i kiwn\'ea\'b3a mu g\'b3ow\'b9 mniej wrogo, ni\'bf to mia\'b3a kiedy
\'9c w zwyczaju.
\par Lucinda odwr\'f3ci\'b3a si\'ea, a Harry w\'b3o\'bfy\'b3 jej aksamitny p\'b3aszcz na ramiona. Gdzie\'9c na g\'f3rze otworzy\'b3y si\'ea i zamkn\'ea\'b3y jakie\'9c drzwi i rozleg\'b3 si\'ea g\'b3os Heather.
\par Lucinda wiedzia\'b3a, \'bfe gdyby uciek\'b3a si\'ea teraz do uprzejmych frazes\'f3w, Harry wykr\'eaci\'b3by si\'ea od odpowiedzi. Zaczerpn\'ea\'b3a wi\'eac powietrza i zapyta\'b3a prosto z mostu.
\par - Dlaczego?
\par Przez chwil\'ea patrzy\'b3 jej w oczy, a zaraz potem odwr\'f3ci\'b3 wzrok. Na jego twarzy pojawi\'b3 si\'ea wyraz, co do kt\'f3rego nie by\'b3a w stanie zadecydowa\'e6, czy jest u\'9cmiechem, czy grymasem.
\par - Okoliczno\'9cci - zacz\'b9\'b3 cichym g\'b3osem - okoliczno\'9cci si\'ea zmieni\'b3y. - Nieprawda\'bf?
\par Lucinda popatrzy\'b3a mu w oczy, nic nie m\'f3wi\'b9c. Nie chcia\'b3a zaprzecza\'e6, ale czy okoliczno\'9cci zmieni\'b3y si\'ea naprawd\'ea? Nie by\'b3a ju\'bf tego taka pewna.
\par Po schodach zbieg\'b3a Heather, a za ni\'b9 ukaza\'b3a si\'ea Em. Lucinda- nie mog\'b3a ju\'bf o nic wi\'eacej zapyta\'e6. Kr\'f3tka podr\'f3\'bf do rezydencji lady Mickleham up\'b3yn\'ea\'b3a przy akompaniamencie paplaniny Heather i wspomnie\'f1
Em. Lucinda milcza\'b3a. Milcza\'b3 te\'bf Harry siedz\'b9cy w ciemnym k\'b9cie powozu.
\par Na zat\'b3oczonych schodach rezydencji nie by\'b3o okazji do rozmowy. Lucinda wita\'b3a znajomych \'9cwiadoma ciekawskich spojrze\'f1 kierowanych w stron\'ea towarzysz\'b9cego im Harry'ego, kt\'f3ry, jak zwykle, zachowywa\'b3 si\'ea z oboj\'eatn\'b9
grzeczno\'9cci\'b9. Gdy jednak zbli\'bfali si\'ea do gospodarzy, szepn\'b9\'b3 do Lucindy bardzo cicho:
\par _ Zata\'f1cz\'ea z tob\'b9 walca przed kolacj\'b9 i poprowadz\'ea ci\'ea do sto\'b3u.
\par Jak przewidzia\'b3 Harry, w rezydencji panowa\'b3 wielki \'9ccisk. _ Co za t\'b3ok - powiedzia\'b3a Lucinda.
\par - Zawsze tak jest przed ko\'f1cem sezonu - zauwa\'bfy\'b3a Em.
\par - Potem wszyscy wyje\'bfd\'bfaj\'b9 na wie\'9c.
\par Lucinda omal nie westchn\'ea\'b3a na my\'9cl o wsi - o grocie nad jeziorem w Lester Hall i o spokoju panuj\'b9cym w maj\'b9tku Harry'ego.
\par - Zosta\'b3o jeszcze tylko kilka tygodni - wtr\'b9ci\'b3a Heather - Wykorzystajmy je jak najlepiej. - Tu spojrza\'b3a na Lucind\'ea. - Czy ju\'bf zadecydowa\'b3a\'9c, gdzie sp\'eadzimy lato?
\par - Ach...
\par - \'8cmiem twierdzi\'e6, \'bfe twoja macocha uwa\'bfa, \'bfe jeszcze za wcze\'9cnie na takie decyzje - odezwa\'b3 si\'ea Harry.
\par - O! - powiedzia\'b3a Heather, jak si\'ea zdawa\'b3o, ca\'b3kiem zadowolona z tego braku odpowiedzi.
\par Em znalaz\'b3a miejsce na szezlongu obok lady Sherringbourne i zaraz obie pogr\'b9\'bfy\'b3y si\'ea w rozmowie.
\par Lucinda obr\'f3ci\'b3a si\'ea i przekona\'b3a, \'bfe jest otoczona swoim dworem, kt\'f3ry, jak natychmiast j\'b9 poinformowano, czeka\'b3 z zapartym tchem na jej powr\'f3t na sale balowe.
\par - Nie by\'b3o pani przez ca\'b3y tydzie\'f1. Byli\'9cmy z tego powodu niepocieszeni - oznajmi\'b3 pan Amberly z \'bfyczliwym u\'9cmiechem.
\par - Rozumiem pani\'b9 - doda\'b3 pan Satterly. - Podczas bal\'f3w panuje taki \'9ccisk. Naprawd\'ea mo\'bfna mie\'e6 ich dosy\'e6. Prawda, Lester? - zapyta\'b3, patrz\'b9c ironicznie na Harry'ego.
\par - Rzeczywi\'9ccie - odrzek\'b3 Harry.
\par Reszta jej dworu sta\'b3a przed nimi, tworz\'b9c ma\'b3y kr\'b9g.
\par - A dok\'b9d pani wyjecha\'b3a na odpoczynek, droga pani?
\par Na wie\'9c czy nad morze?
\par To nieuniknione pytanie sformu\'b3owa\'b3 oczywi\'9ccie lord Ruthven. U\'9cmiechn\'b9\'b3 si\'ea przy tym do Lucindy zach\'eacaj\'b9co, a ona wyczu\'b3a w tym u\'9cmiechu lekk\'b9 z\'b3o\'9cliwo\'9c\'e6.
\par - Na wie\'9c - odpar\'b3a \'b3askawie, a potem podkuszona przez jakiego\'9c diab\'b3a, dzia\'b3aj\'b9cego, tego by\'b3a pewna, w zwi\'b9zku z czujn\'b9 obecno\'9cci\'b9 Harry'ego, doda\'b3a: - Moja pasierbica i ja towarzyszy\'b3y\'9cmy lady Hallows, kt
\'f3ra z\'b3o\'bfy\'b3a wizyt\'ea w Lester Hall.
\par Ruthven otworzy\'b3 szeroko oczy.
\par - W Lester Hall? - powt\'f3rzy\'b3 i powoli przeni\'f3s\'b3 wzrok na twarz Harry'ego, a potem uni\'f3s\'b3 brwi. - Zauwa\'bfy\'b3em, m\'f3j drogi, \'bfe przez tydzie\'f1 nie by\'b3o ci\'ea w stolicy. Chcia\'b3e\'9c odzyska\'e6 si\'b3y po szale\'f1
stwach miejskiego \'bfycia?
\par - Oczywi\'9ccie - odpar\'b3 Harry ze zwyk\'b3ym u siebie spokojem. - A poza tym towarzyszy\'b3em mojej ciotce i jej go\'9cciom podczas tej wizyty.
\par - Ach tak, oczywi\'9ccie - zgodzi\'b3 si\'ea Ruthven, a potem zwr\'f3ci\'b3 si\'ea do Lucindy: - Czy Harry pokaza\'b3 pani grot\'ea nad jeziorem?
\par - W istocie. A tak\'bfe gloriett\'ea na wzg\'f3rzu. Widoki by\'b3y urocze.
\par - Widoki? - Lord Ruthven wygl\'b9da\'b3 na oszo\'b3omionego. - Ach tak, widoki.
\par Harry zacisn\'b9\'b3 z\'eaby, ale nic nie powiedzia\'b3. Jedynie jego spojrzenie obiecywa\'b3o zemst\'ea, na zignorowanie czego m\'f3g\'b3 sobie pozwoli\'e6 jedynie Ruthven, jeden z jego najstarszych przyjaci\'f3\'b3.
\par Ku uldze Lucindy zagrano walca. Posypa\'b3y si\'ea liczne propozycje od d\'bfentelmen\'f3w, jednak Lucinda nie chcia\'b3a ta\'f1czy\'e6 z nikim pr\'f3cz Harry'ego, kt\'f3ry dojrza\'b3 jej zapraszaj\'b9ce spojrzenie i uj\'b9\'b3 j\'b9 pod rami\'ea.
\par - Ufam, moja droga, \'bfe ten walc b\'eadzie m\'f3j - powiedzia\'b3.
\par Wirowali, patrz\'b9c sobie w oczy, w doskona\'b3ym porozumieniu bez s\'b3\'f3w. Sala balowa by\'b3a zat\'b3oczona, lecz Lucinda czu\'b3a si\'ea ca\'b3kiem bezpieczna w ramionach Harry'ego, wiedzia\'b3a, \'bfe gdyby jej co\'9c zagra\'bfa\'b3o, wystarczy
\'b3oby przysun\'b9\'e6 si\'ea bli\'bfej, a on by j\'b9 ochroni\'b3.
\par Walc zako\'f1czy\'b3 si\'ea zbyt szybko. Lucinda z oci\'b9ganiem odsun\'ea\'b3a si\'ea i wzi\'ea\'b3a Harry'ego pod rami\'ea, a on odprowadzi\'b3 j\'b9 do jej dworu. Zanim jednak j\'b9 zostawi\'b3, szepn\'b9\'b3 jej do ucha:
\par - Je\'bfeli nie chcesz ta\'f1czy\'e6, to po prostu powiedz, \'bfe jeste\'9c zm\'eaczona.
\par Lucinda by\'b3a mu bardzo wdzi\'eaczna za t\'ea rad\'ea. Wym\'f3wka zosta\'b3a przyj\'eata ze zrozumieniem, a w miar\'ea up\'b3ywu czasu zacz\'ea\'b3a podejrzewa\'e6, \'bfe jej wierni dworzanie r\'f3wnie\'bf nie bardzo maj\'b9 ochot\'ea ta\'f1czy\'e6
w tak zat\'b3oczonej sali.
\par Harry przez ca\'b3y wiecz\'f3r nie odst\'eapowa\'b3 Lucindy na krok. Tkwi! u jej boku nieruchomy i milcz\'b9cy. Lucinda powita\'b3a walca przed kolacj\'b9 z pewn\'b9 ulg\'b9. Zata\'f1czy\'b3a go z Harrym, a gdy si\'ea sko\'f1czy\'b3, Harry poprowadzi\'b3
j\'b9 do sali, w kt\'f3rej podawano posi\'b3ek. Zanim si\'ea zd\'b9\'bfy\'b3a zorientowa\'e6, siedzia\'b3a z nim przy dwuosobowym stoliku zas\'b3oni\'eatym dwiema palmami w donicach. Przed sob\'b9 mia\'b3a kieliszek szampana i talerz pe\'b3en przysmak
\'f3w. Harry siedzia\'b3 w swobodnej pozie.
\par - Czy zauwa\'bfy\'b3a\'9c - zapyta\'b3, kosztuj\'b9c homara - peruk\'ea lady Waldron?
\par Lucinda za\'9cmia\'b3a si\'ea cicho.
\par - Omal jej nie spad\'b3a. - Lucinda upi\'b3a \'b3yk szampana, oczy jej b\'b3yszcza\'b3y. - Pan Anstey musia\'b3 j\'b9 z\'b3apa\'e6 i umie\'9cci\'e6 na w\'b3a\'9cciwym miejscu.
\par Ku zachwytowi Lucindy Harry sp\'eadzi\'b3 z ni\'b9 ca\'b3e p\'f3\'b3 godziny, bawi\'b9c j\'b9 rozmow\'b9. Opowiada\'b3 anegdotki, sypa\'b3 powiedzonkami, od czasu do czasu robi\'b3 ironiczne uwagi o innych uczestnikach balu. Po raz pierwszy mia\'b3
a go dla siebie w takim nastroju i cieszy\'b3a si\'ea tym.
\par Dopiero gdy po kolacji odprowadzi\'b3 j\'b9 do sali balowej, zastanowi\'b3a si\'ea, co spowodowa\'b3o ten jego dobry nastr\'f3j. Czy te\'bf, co sprawi\'b3o, \'bfe tak j\'b9 czarowa\'b3.
\par W sali balowej konwersacja toczy\'b3a si\'ea pod dyktando Harry'ego, nie zbaczaj\'b9c ani na jot\'ea z drogi poprawno\'9cci. Po jakim\'9c czasie Lucinda st\'b3umi\'b3a ziewanie i zwr\'f3ci\'b3a si\'ea do Harry'ego:
\par - Robi si\'ea tutaj bardzo gor\'b9co, nieprawda\'bf?
\par - Rzeczywi\'9ccie - powiedzia\'b3 Harry - czas i\'9c\'e6 do domu.
\par Gdy zacz\'b9\'b3 si\'ea rozgl\'b9da\'e6, szukaj\'b9c Em i Heather, Lucinda pozwoli\'b3a sobie na ciche prychni\'eacie. Chcia\'b3a, \'bfeby wyszed\'b3 z ni\'b9 na taras. Zobaczy\'b3a z daleka Em pogr\'b9\'bfon\'b9 w rozmowie z jak\'b9\'9c dostojn\'b9 wdow
\'b9, a tak\'bfe Heather gaw\'eadz\'b9c\'b9 z przyjaci\'f3\'b3mi.
\par - Ach... - powiedzia\'b3a - mo\'bfe wytrzymam jeszcze z p\'f3\'b3 godzinki, je\'bfeli dostan\'ea szklank\'ea wody.
\par Pan Satterly natychmiast ofiarowa\'b3 si\'ea z pomoc\'b9 i znikn\'b9\'b3 w t\'b3umie.
\par Harry popatrzy\'b3 na Lucind\'ea pytaj\'b9co.
\par - Jeste\'9c pewna?
\par - Najzupe\'b3niej - odrzek\'b3a ze s\'b3abym u\'9cmiechem.
\par W dalszym ci\'b9gu jego zachowanie cechowa\'b3a uparta poprawno\'9c\'e6, co - jak u\'9cwiadomi\'b3a sobie Lucinda, gdy t\'b3um zmala\'b3 i zacz\'ea\'b3a zdawa\'e6 sobie spraw\'ea z ciekawskich spojrze\'f1 rzucanych w ich stron\'ea - nie by\'b3o w jego w
ypadku r\'f3wnoznaczne z ostro\'bfno\'9cci\'b9.
\par Ta obserwacja spowodowa\'b3a, \'bfe si\'ea zas\'eapi\'b3a.
\par Jej zas\'eapienie pog\'b3\'eabi\'b3o si\'ea, gdy jechali ju\'bf do domu powozem Em. Ze swego miejsca Lucinda przygl\'b9da\'b3a si\'ea twarzy Harry'ego o\'9cwietlonej \'9cwiat\'b3em ksi\'ea\'bfyca i nag\'b3ymi b\'b3yskami latarni ulicznych.
\par Siedzia\'b3 z zamkni\'eatymi oczami. Rysy jego twarzy cechowa\'b3o nie tyle odpr\'ea\'bfenie, ile brak wyrazu. Usta, zaci\'9cni\'eate, tworzy\'b3y prost\'b9 kresk\'ea. By\'b3a to twarz cz\'b3owieka, kt\'f3ry ze swoimi emocjami zdradza si\'ea
bardzo rzadko.
\par Lucinda poczu\'b3a uk\'b3ucie w sercu.
\par Eleganckie towarzystwo by\'b3o \'9crodowiskiem Harry'ego. Zna\'b3 wszystkie niuanse zachowa\'f1 w tym \'9crodowisku, wiedzia\'b3, jak zinterpretowany zostanie ka\'bfdy gest. W zat\'b3oczonych salach balowych by\'b3
u siebie. Podobnie jak w Lester Hall, tak\'bfe tutaj kontrolowa\'b3 sytuacj\'ea.
\par Lucinda poruszy\'b3a si\'ea na siedzeniu i, podpar\'b3szy g\'b3ow\'ea d\'b3oni\'b9, zacz\'ea\'b3a przygl\'b9da\'e6 si\'ea u\'9cpionym domom za oknem powozu.
\par Nie czuj\'b9c na sobie jej wzroku, Harry otworzy\'b3 oczy. Przyjrza\'b3 si\'ea jej profilowi, dobrze widocznemu w \'9cwietle ksi\'ea\'bfyca. Na jego ustach pojawi\'b3 si\'ea leciutki u\'9cmieszek.
\par W tym samym czasie w mieszkaniu Mortimera Babbacombe'a przy Great Portland Street odbywa\'b3o si\'ea pewne spotkanie.
\par - No jak, dowiedzia\'b3e\'9c si\'ea czego\'9c? - zapyta\'b3 Joliffe wchodz\'b9cego do pokoju Brawna i zmierzy\'b3 go gro\'9fnym spojrzeniem.
\par Brawn by\'b3 zbyt m\'b3ody, by zwr\'f3ci\'e6 na nie uwag\'ea. Zajmuj\'b9c krzes\'b3o przy stole, wok\'f3\'b3 kt\'f3rego siedzieli ju\'bf Joliffe, Mortimer i Scrugthorpe, u\'9cmiechn\'b9\'b3 si\'ea szeroko.
\par - Tak, dowiedzia\'b3em si\'ea co\'9c nieco\'9c. Rozmawia\'b3em z pokoj\'f3wk\'b9. Powiedzia\'b3a mi to i owo, zanim ten stajenny z \'bf\'f3\'b3tymi w\'b3osami kaza\'b3 jej i\'9c\'e6...
\par - Do kro\'e6set, m\'f3w! - rykn\'b9\'b3 na niego Joliffe. - Co, u diab\'b3a, si\'ea wydarzy\'b3o?
\par Brawn spojrza\'b3 na niego nie tyle przestraszony, co zdziwiony.
\par - No, ta dama pojecha\'b3a wtedy na wie\'9c, tak jak pan planowa\'b3. Okazuje si\'ea, \'bfe trafi\'b3a nie do tego domu, co trzeba, to znaczy trafi\'b3a do Ixster Hall. A nast\'eapnego dnia pojechali tam za ni\'b9 wszyscy. Pokoj\'f3wka m\'f3wi, \'bfe my
\'9cla\'b3a, \'bfe to by\'b3o zaplanowane.
\par - Do kro\'e6set diab\'b3\'f3w! - Joliffe poci\'b9gn\'b9\'b3 du\'bfy haust porteru. - Nic dziwnego, \'bfe nikt z tych, co pojechali do Asterley, jej tam nie widzia\'b3. My\'9cla\'b3em, \'bfe s\'b9 tacy dyskretni, a tymczasem jej tam wcale nie by\'b3o!
\par - Na to wygl\'b9da. - Brawn wzruszy\'b3 ramionami. - I co teraz?
\par - Teraz przestaniemy si\'ea patyczkowa\'e6 i j\'b9 porwiemy. -Scrugthorpe podni\'f3s\'b3 g\'b3ow\'ea znad kufla. - M\'f3wi\'b3em od pocz\'b9tku, \'bfe to jedyny spos\'f3b, tylko dzi\'eaki temu mo\'bfemy mie\'e6 pewno\'9c\'e6. Ca\'b3y ten plan, ca\'b3
e to czekanie, \'bfe rozpustnicy zrobi\'b9 za nas robot\'ea, zda\'b3 si\'ea na nic.
\par Joliffe popatrzy\'b3 gro\'9fnie na Scrugthorpe'a. Ten zmiesza\'b3 si\'ea nieco, jednak doda\'b3:
\par - Tak przynajmniej my\'9cl\'ea.
\par - Hm - zastanowi\'b3 si\'ea Joliffe. - Zaczynam si\'ea z tob\'b9 zgadza\'e6. Wygl\'b9da na to, \'bfe b\'eadziemy musieli sami zacz\'b9\'e6 dzia\'b3a\'e6.
\par - Ale... Ja my\'9cla\'b3em... - odezwa\'b3 si\'ea Mortimer i zamilk\'b3, gdy Joliffe i Scrugthorpe skierowali na niego wzrok.
\par - Co takiego? - zapyta\'b3 Joliffe.
\par Mortimer poczerwienia\'b3.
\par - No, chodzi o to, \'bfe... je\'bfeli co\'9c zrobimy sami, to czy ona... no, czy ona si\'ea nie zorientuje?
\par - Oczywi\'9ccie, \'bfe si\'ea zorientuje. To nie znaczy, \'bfe b\'eadzie si\'ea spieszy\'b3a z zadenuncjowaniem nas. Nie b\'eadzie jej do tego spieszno po tym, jak Scrugthorpe si\'ea na niej zem\'9cci.
\par - Tak, tak. - Czarne oczy Scrugthorpe'a zab\'b3ys\'b3y. - Zostawcie to mnie. Ju\'bf moja w tym g\'b3owa, \'bfeby jej nie by\'b3o spieszno m\'f3wi\'e6.
\par To rzek\'b3szy, powr\'f3ci\'b3 do piwa. Mortimer patrzy\'b3 na niego z rosn\'b9cym przera\'bfeniem. Otworzy\'b3 usta, \'bfeby co\'9c powiedzie\'e6, lecz skuli\'b3 si\'ea pod spojrzeniem Joliffe'a. Po chwili jednak wymamrota\'b3:
\par - Musi by\'e6 jaki\'9c inny spos\'f3b.
\par - By\'e6 mo\'bfe. - Joliffe opr\'f3\'bfni\'b3 kufel i si\'eagn\'b9\'b3 po dzban. - Nie mamy jednak czasu na dalsze skomplikowane intrygi.
\par - Czasu? - zdziwi\'b3 si\'ea Mortimer.
\par - Tak, czasu! - warkn\'b9\'b3 Joliffe.
\par Mortimer zblad\'b3, a oczy rozbiega\'b3y mu si\'ea jak przera\'bfonemu kr\'f3likowi. Joliffe pow\'9cci\'b9gn\'b9\'b3 z\'b3o\'9c\'e6. U\'9cmiechn\'b9\'b3 si\'ea od ucha do ucha i powiedzia\'b3:
\par - Nie martw si\'ea, po prostu zostaw wszystko Scrugthorpe'owi i mnie. Kiedy ci powiemy, zrobisz to, co trzeba, i wszystko b\'eadzie dobrze.
\par Nagle do rozmowy w\'b3\'b9czy\'b3 si\'ea Brawn:
\par - Ja te\'bf my\'9cla\'b3em, \'bfe trzeba zmieni\'e6 plan. Pokoj\'f3wka powiedzia\'b3a mi, \'bfe ta dama spodziewa si\'ea o\'9cwiadczyn. Wi\'eac skoro ma wyj\'9c\'e6 za m\'b9\'bf, to nie mo\'bfna chyba robi\'e6 z niej dziwki?
\par - Co? - wrzasn\'b9\'b3 Joliffe. - Ona ma wyj\'9c\'e6 za m\'b9\'bf? Brawn kiwn\'b9\'b3 g\'b3ow\'b9.
\par - Tak m\'f3wi\'b3a pokoj\'f3wka.
\par - Za kogo?
\par - Za jakiego\'9c eleganta nazwiskiem Lester.
\par - Harry Lester? - Joliffe uspokoi\'b3 si\'ea. - Jeste\'9c pewien, \'bfe pokoj\'f3wka si\'ea nie myli? Harry Lester to nie jest cz\'b3owiek sk\'b3onny do \'bfeniaczki.
\par Brawn wzruszy\'b3 ramionami, a po chwili doda\'b3:
\par - Dziewczyna m\'f3wi\'b3a, \'bfe ten Lester przyjecha\'b3 dzisiaj, \'bfeby zabra\'e6 t\'ea dam\'ea na przeja\'bfd\'bfk\'ea po parku.
\par Joliffe wlepi\'b3 w niego wzrok, trac\'b9c pewno\'9c\'e6 co do swojej opinii o Harrym.
\par - Po parku? - powt\'f3rzy\'b3.
\par Brawn kiwn\'b9\'b3 tylko g\'b3ow\'b9 i dalej s\'b9czy\'b3 piwo.
\par Gdy Joliffe odezwa\'b3 si\'ea znowu, jego g\'b3os by\'b3 ochryp\'b3y:
\par - Musimy szybko dzia\'b3a\'e6.
\par - Szybko? - Scragthorpe podni\'f3s\'b3 wzrok. - Jak szybko?
\par - Zanim ona wyjdzie za m\'b9\'bf. Najlepiej zanim przyjmie o\'9cwiadczyny. Niepotrzebne nam komplikacje prawne.
\par Mortimer zmarszczy\'b3 brwi.
\par - Komplikacje?
\par - Tak, do diab\'b3a! - warkn\'b9\'b3 Joliffe. - Je\'bfeli ta przekl\'eata kobieta wyjdzie za m\'b9\'bf, opiek\'ea nad jej pasierbic\'b9 przejmie jej m\'b9\'bf. A je\'bfeli Harry Lester we\'9fmie lejce w swoje r\'ea
ce, nie dostaniemy ani grosza ze spadku twojej kuzynki.
\par Mortimer wytrzeszczy\'b3 oczy.
\par - O! - powiedzia\'b3 tylko.
\par - Tak - o! A skoro ju\'bf o tym mowa, to mam dla ciebie wiadomo\'9c\'e6, kt\'f3ra doda ci odwagi. Jeste\'9c mi winien pi\'ea\'e6 tysi\'eacy, mam tw\'f3j weksel. Po\'bfyczy\'b3em t\'ea sum\'ea, wraz z pewn\'b9 inn\'b9, od cz\'b3owieka, kt\'f3ry bierze okre
\'9clony procent za ka\'bfdy dzie\'f1. Razem jeste\'9cmy mu winni dwadzie\'9ccia tysi\'eacy. Je\'bfeli wkr\'f3tce nie zwr\'f3cimy tego d\'b3ugu, on z nas go wyci\'9cnie. -Joliffe przerwa\'b3, pochylaj\'b9c si\'ea w stron\'ea Mortimera, a potem doda\'b3
: - Czy to jest dla ciebie jasne?
\par Mortimer by\'b3 tak przera\'bfony, \'bfe nie m\'f3g\'b3 nawet kiwn\'b9\'e6 g\'b3ow\'b9.
\par - No to - odezwa\'b3 si\'ea Scrugthorpe, odsuwaj\'b9c pusty kufel - wygl\'b9da na to, \'bfe powinni\'9cmy co\'9c zaplanowa\'e6.
\par Joliffe postuka\'b3 paznokciem w blat sto\'b3u.
\par - Potrzebna nam b\'eadzie informacja.
\par Spojrza\'b3 na Brawna, ale ch\'b3opak pokr\'eaci\'b3 g\'b3ow\'b9.
\par - To na nic. Pokoj\'f3wka nie zechce ze mn\'b9 gada\'e6. Natar\'b3 jej uszu ten stajenny. A nie znam nikogo innego..
\par Joliffe zmru\'bfy\'b3 oczy.
\par - A inne kobiety? Brawn prychn\'b9\'b3.
\par - Jest ich kilka, ale im nawet pan nie rozwi\'b9za\'b3by j\'eazyk\'f3w.
\par - Do diab\'b3a! - Joliffe z roztargnieniem poci\'b9gn\'b9\'b3 \'b3yk porteru. - Dobrze - odstawi\'b3 gwa\'b3townie kufel. - Je\'bfeli taka jest jedyna droga, to ni\'b9 p\'f3jdziemy.
\par - Jaka to droga? - zapyta\'b3 Scrugthorpe.
\par - B\'eadziemy j\'b9 obserwowa\'e6 przez ca\'b3y czas, w dzie\'f1 i w nocy. Przygotujemy si\'ea i b\'eadziemy w pogotowiu. Z\'b3apiemy j\'b9, kiedy tylko los da nam szans\'ea.
\par Scrugthorpe kiwn\'b9\'b3 g\'b3ow\'b9.
\par - Dobra, ale jak si\'ea za to we\'9fmiemy?
\par Mortimer skuli\'b3 si\'ea na krze\'9cle.
\par Joliffe z pogardliwym prychni\'eaciem odwr\'f3ci\'b3 si\'ea do Scrugthorpe'a.
\par - Pos\'b3uchajcie - powiedzia\'b3.
\par }\pard\plain \s2\qc \li0\ri0\sb100\sa100\sbauto1\saauto1\sl360\slmult1\keepn\pagebb\nowidctlpar\aspalpha\aspnum\faauto\outlinelevel1\adjustright\rin0\lin0\itap0 \b\caps\fs24\lang1033\langfe1045\kerning32\cgrid\langnp1033\langfenp1045 {
\lang1045\langfe1045\langnp1045 ROZDZIA\'a3 CZTERNASTY
\par }\pard\plain \qj \fi709\li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\aspalpha\aspnum\faauto\adjustright\rin0\lin0\itap0 \fs24\lang1045\langfe1045\cgrid\langnp1045\langfenp1045 {Pi\'ea\'e6 dni p\'f3\'9fniej, wieczorem, Mortimer Babbacombe sta\'b3 w ci
eniu bramy na King Street i obserwowa\'b3 wej\'9ccie domu po przeciwleg\'b3ej stronie ulicy. Po schodach wchodzi\'b3a w\'b3a\'9cnie wdowa po jego stryju.
\par - No c\'f3\'bf - powiedzia\'b3, sam nie wiedz\'b9c, czy czuje ulg\'ea, czy rozczarowanie - Ju\'bf wesz\'b3a... nie ma co obserwowa\'e6 dalej.
\par - Przeciwnie - sykn\'b9\'b3 Joliffe, kt\'f3ry w ci\'b9gu ostatnich pi\'eaciu dni utraci\'b3 dotychczasow\'b9 og\'b3ad\'ea. - Wejdziesz tam, Mortimerze, i b\'eadziesz j\'b9 dok\'b3adnie obserwowa\'b3. Chc\'ea wiedzie\'e6 wszystko - z kim ta\'f1
czy, kto przynosi jej lemoniad\'ea -wszystko! - Joliffe wlepi\'b3 \'9cwidruj\'b9ce spojrzenie w twarz Mortimera. - Czy to jest dla ciebie jasne?
\par Mortimer potulnie skin\'b9\'b3 g\'b3ow\'b9.
\par - Nie rozumiem, co to mo\'bfe da\'e6 - powiedzia\'b3.
\par - Nie musisz wcale rozumie\'e6. Po prostu r\'f3b, co ci ka\'bf\'ea, i spr\'f3buj odzyska\'e6 troch\'ea swego dawnego entuzjazmu. Pami\'eataj, stryj powierzy\'b3 opiek\'ea nad twoj\'b9 kuzynk\'b9 m\'b3odej kobiecie. Uczyni\'b3 to, pomijaj\'b9
c ciebie, a to jest obraza dla ciebie jako m\'ea\'bfczyzny.
\par - No tak... - zgodzi\'b3 si\'ea Mortimer.
\par - W\'b3a\'9cnie. A kim jest Lucinda Babbacombe? Przecie\'bf to tylko \'b3adna buzia, na tyle sprytna, \'bfe oszuka\'b3a twojego stryja.
\par - To prawda. - Mortimer kiwn\'b9\'b3 g\'b3ow\'b9. - Ja nie mam nic przeciwko niej, ale ka\'bfdy widzi, \'bfe stryj Charles post\'b9pi\'b3 niesprawiedliwie, zostawiaj\'b9c jej ca\'b3\'b9 got\'f3wk\'ea, a mnie bezu\'bfyteczn\'b9 ziemi\'ea.
\par Joliffe u\'9cmiechn\'b9\'b3 si\'ea do siebie.
\par - Masz racj\'ea. Starasz si\'ea tylko wyr\'f3wna\'e6 doznan\'b9 krzywd\'ea. Pami\'eataj o tym. - Klepn\'b9\'b3 Mortimera po ramieniu wskaza\'b3 mu wej\'9ccie po przeciwnej stronie ulicy. - A teraz id\'9f, b\'ead\'ea czeka\'b3 na wiadomo\'9c
ci w twoim mieszkaniu.
\par Mortimer kiwn\'b9\'b3 g\'b3ow\'b9 i prostuj\'b9c ramiona, poszed\'b3 tam, gdzie mu kaza\'b3 i\'9c\'e6 Joliffe.
\par W \'9crodku, w o\'9cwietlonej sali, Lucinda rozdawa\'b3a skinienia g\'b3ow\'b9 i u\'9cmiechy oraz uczestniczy\'b3a w rozmowach, przypominaj\'b9c sobie r\'f3wnocze\'9cnie r\'f3\'bfne fakty i snuj\'b9c domys\'b3y. W ci\'b9gu ostatnich pi\'eaciu dni Harry
zabiera\'b3 j\'b9 na kr\'f3tkie przeja\'bfd\'bfki po parku. A potem, ka\'bfdego wieczoru, zjawia\'b3 si\'ea, \'bfeby towarzyszy\'e6 jej, Em oraz Heather na balu lub przyj\'eaciu, podczas kt\'f3rych nie odst\'eapowa\'b3 jej na krok, nie poruszaj\'b9
c jednak tematu, kt\'f3ry interesowa\'b3 j\'b9 najbardziej.
\par Lucinda straci\'b3a ju\'bf cierpliwo\'9c\'e6, przesta\'b3a si\'ea nawet tym martwi\'e6, ogarn\'ea\'b3o j\'b9 natomiast poczucie, \'bfe zanosi si\'ea na co\'9c nieuniknionego.
\par Teraz przywo\'b3a\'b3a na usta u\'9cmiech i poda\'b3a r\'eak\'ea panu Dramcottowi, d\'bfentelmenowi nie pierwszej m\'b3odo\'9cci, kt\'f3ry niedawno po\'9clubi\'b3 debiutantk\'ea.
\par - Mam nadziej\'ea, \'bfe uczyni mi pani zaszczyt i zata\'f1czy ze mn\'b9 tego kadryla - powiedzia\'b3 pan Drumcott.
\par Lucinda zgodzi\'b3a si\'ea z u\'9cmiechem, lecz zajmuj\'b9c miejsce w\'9cr\'f3d ta\'f1cz\'b9cych z\'b3apa\'b3a si\'ea na tym, \'bfe rozgl\'b9da si\'ea za Harrym.
\par To, \'bfe Harry chce uczyni\'e6 j\'b9 swoj\'b9 \'bfon\'b9, by\'b3o ca\'b3kiem oczywiste. Jednak zasmuca\'b3 j\'b9 prawdopodobny pow\'f3d, dla kt\'f3rego tak bardzo stara\'b3 si\'ea podkre\'9cla\'e6 ten fakt na forum publicznym. Prze\'9cladowa\'b3o j\'b9
wspomnienie pierwszych o\'9cwiadczyn oraz tego, \'bfe ich nie przyj\'ea\'b3a. Nie wiedzia\'b3a wtedy nic o lady Coleby i o tym, \'bfe podepta\'b3a ona mi\'b3o\'9c\'e6 Harry'ego. Sama odrzuci\'b3a jego o\'9cwiadczyny z tej prostej przyczyny, \'bfe by\'b3
a przekonana, i\'bf Harry j\'b9 kocha i przyzna si\'ea do tej mi\'b3o\'9cci, je\'bfeli si\'ea go do tego przymusi. Jej marzeniem by\'b3o us\'b3ysze\'e6 s\'b3owa mi\'b3o\'9cci. Jednak teraz coraz wyra\'9fniej zdawa\'b3a sobie spraw\'ea, \'bfe mo\'bfe si
\'ea ono nigdy nie spe\'b3ni\'e6.
\par Nie mog\'b3a pozby\'e6 si\'ea my\'9cli, \'bfe Harry pr\'f3buje przyprze\'e6 j\'b9 do muru, \'bfe jego obecne zachowanie ma sprawi\'e6, i\'bf ponowne odrzucenie o\'9cwiadczyn stanie si\'ea niemo\'bfliwe. Bo gdyby po tym wszystkim ich nie przyj\'ea\'b3
a, okaza\'b3aby si\'ea osob\'b9 okrutn\'b9 czy te\'bf, jak powiedzia\'b3by Sim, \'84niespe\'b3na rozumu".
\par Lucinda skrzywi\'b3a si\'ea, ale zaraz przywo\'b3a\'b3a na usta u\'9cmiech, gdy\'bf ta\'f1cz\'b9cy z ni\'b9 kadryla pan Drumcott spojrza\'b3 na ni\'b9 z trosk\'b9. U\'9cmiechaj\'b9c si\'ea, pomy\'9cla\'b3a, \'bfe przy nast\'eapnych o\'9c
wiadczynach Harry'ego b\'eadzie musia\'b3a go przyj\'b9\'e6, bez wzgl\'eadu na to, czy wraz z r\'eak\'b9 odda jej swoje serce, czy te\'bf nie.
\par Kadryl si\'ea sko\'f1czy\'b3. Wykonuj\'b9c g\'b3\'eabokie dygni\'eacie, Lucinda postanowi\'b3a nie analizowa\'e6 d\'b3u\'bfej motyw\'f3w post\'eapowania Harry'ego. Jego zachowanie musi by\'e6 spowodowane jeszcze czym\'9c, o czym ona nie ma poj\'eacia.
\par W tej samej chwili Harry siedzia\'b3 przy biurku we w\'b3asnej bibliotece, ubrany w wieczorowy frak i czarne kr\'f3tkie spodnie zapi\'eate pod kolanami. By\'b3 to str\'f3j uwa\'bfany przez niego za ogromnie niemodny.
\par - Czego si\'ea dowiedzieli\'9ccie, Salter? - zapyta\'b3, przeszywaj\'b9c by\'b3ego policjanta przenikliwym wzrokiem. Salter wyci\'b9gn\'b9\'b3 notes.
\par - Po pierwsze, ten Joliffe to bardziej podejrzana figura, ni\'bf my\'9cla\'b3em. Prawdziwy oszust. Specjalista od zaprzyja\'9fniania si\'ea z r\'f3\'bfnymi durniami, naiwnymi i zwykle m\'b3odymi, cho\'e6 obecnie, poniewa\'bf sam nie jest ju\'bf m\'b3
odzieniaszkiem, jego ofiary zaczynaj\'b9 by\'e6 starsze. Ostatnio chodz\'b9 s\'b3uchy, \'bfe znajduje si\'ea w szponach prawdziwego krwiopijcy, winien mu jest ogromn\'b9 fortun\'ea. Wierzyciel nie chce czeka\'e6, wi\'eac jego po\'b3o\'bf
enie jest krytyczne.
\par Harry, patrz\'b9cy na swojego rozm\'f3wc\'ea z ponur\'b9 min\'b9, kiwn\'b9\'b3 g\'b3ow\'b9.
\par - No wi\'eac dobrze - kontynuowa\'b3 Salter. - Teraz co do Mortimera Babbacombe'a. To beznadziejny przypadek. Dure\'f1 nad durniami. Gdyby nie dosta\'b3 go w swoje r\'eace Joliffe, na pewno zrobi\'b3by to jaki\'9c
inny cwany typ. Mortimer jest winien Joliffe'owi spor\'b9 sum\'ea. Kiedy odziedziczy\'b3 spadek, Joliffe siedzia\'b3 mu na karku. A od tego czasu sytuacja si\'ea jeszcze pogorszy\'b3a.
\par Salter zajrza\'b3 do notesu.
\par - Jak powiedzia\'b3a panu pani Babbacombe, Mortimer nie orientowa\'b3 si\'ea, jak\'b9 warto\'9c\'e6 ma jego spadek. Charles Babbacombe sp\'b3aca\'b3 jego d\'b3ugi, a on my\'9cla\'b3, \'bfe pieni\'b9dze pochodz\'b9 z maj\'b9tku stryja i \'bfe ten maj\'b9
tek jest o wiele wi\'eacej wart ni\'bf w rzeczywisto\'9cci. Moi ludzie sprawdzili - zyski z tej posiad\'b3o\'9cci wystarczaj\'b9 zaledwie na pokrycie koszt\'f3w jej utrzymania. Pieni\'b9dze Charlesa Babbacombe'a pochodzi\'b3y z zysk\'f3
w firmy Babbacombe i Sp\'f3\'b3ka.
\par Salter zamkn\'b9\'b3 notes, krzywi\'b9c si\'ea.
\par _ Tak to wygl\'b9da. Musia\'b3a to by\'e6 przykra niespodzianka dla Joliffe'a. Nie rozumiem jednak, dlaczego on nastaje na pani\'b9 Babbacombe. Przecie\'bf nawet gdyby pozbawi\'b3 j\'b9 \'bfycia, to dziedziczy\'e6 po niej b\'ea
dzie jej stara ciotka. Mimo to oni j\'b9 bez przerwy obserwuj\'b9, a ich zamiary nie s\'b9 bynajmniej przyjazne.
\par Harry zesztywnia\'b3.
\par - Obserwuj\'b9 j\'b9? - powt\'f3rzy\'b3.
\par - A moi ludzie obserwuj\'b9 ich, i to bardzo pilnie. S\'b3ysz\'b9c to, Harry odpr\'ea\'bfy\'b3 si\'ea nieco. Zmarszczy\'b3 brwi.
\par - Czego\'9c mi tu brakuje.
\par - Ja te\'bf tak s\'b9dz\'ea. - Salter pokr\'eaci\'b3 g\'b3ow\'b9. - Ludzie pokroju Joliffe'a nie pope\'b3niaj\'b9 wielu pomy\'b3ek. Joliffe nie kr\'b9\'bfy\'b3by wok\'f3\'b3 Mortimera, gdyby nie mia\'b3 widok\'f3w na du\'bfe pieni\'b9dze.
\par - Pieni\'b9dze przynosi firma - powiedzia\'b3 Harry. - Charles Babbacombe zapisa\'b3 j\'b9 swojej \'bfonie i c\'f3rce.
\par Salter zmarszczy\'b3 brwi.
\par - No w\'b3a\'9cnie - c\'f3rce. Siedemnastoletniej dziewczynie. - Zmarszczka mi\'eadzy brwiami Saltera pog\'b3\'eabi\'b3a si\'ea. - Z tego, co wiem, pani Babbacombe nie jest \'b3atwym \'b3upem, wi\'eac dla czego si\'ea nie skupi\'e6 na c\'f3rce?
\par Harry zastanowi\'b3 si\'ea.
\par - Heather - powiedzia\'b3 powoli i wyprostowa\'b3 si\'ea. - Tak, to musi by\'e6 to.
\par - Co takiego?
\par Harry skrzywi\'b3 si\'ea.
\par - Cz\'easto m\'f3wiono mi, \'bfe jestem przebieg\'b3y. Mo\'bfe teraz to si\'ea przyda. - Zamy\'9cli\'b3 si\'ea, si\'eagaj\'b9c po pi\'f3ro. - Heather jest t\'b9 osob\'b9, kt\'f3r\'b9 mogliby si\'ea pos\'b3u\'bfy\'e6, chc\'b9c dobra\'e6 si\'ea do pieni\'ea
dzy, ale opiekunk\'b9 Heather jest Lucinda. Musz\'b9 si\'ea wi\'eac jej pozby\'e6, \'bfeby dosta\'e6 w swoje r\'eace Heather. Salter kiwn\'b9\'b3 g\'b3ow\'b9.
\par - To mo\'bfliwe, ale po co pos\'b3ali pani\'b9 Babbacombe do tego pa\'b3acu orgii?
\par Harry mia\'b3 nadziej\'ea, \'bfe Alfred nigdy nie us\'b3yszy, jak kto\'9c u\'bfywa tego wyra\'bfenia dla okre\'9clenia jego rodowej siedziby. Zastuka\'b3 pi\'f3rem w suszk\'ea.
\par - Wa\'9cnie to powoduje - powiedzia\'b3 - \'bfe uwa\'bfam, i\'bf kluczem do tej zagadki musi by\'e6 sprawa opieki nad Heather. Gdy\'bf wykazanie, \'bfe Lucinda nie nadaje si\'ea na opiekunk\'ea m\'b3odej dziewczyny, wystarczy\'b3oby do tego, by opiek\'ea
przej\'b9\'b3 Mortimer b\'ead\'b9cy najbli\'bfszym krewnym Heather. Jako jej opiekun m\'f3g\'b3by odizolowa\'e6 j\'b9 od Lucindy i wykorzysta\'e6 w celu zdobycia pieni\'eadzy.
\par Salter kiwn\'b9\'b3 g\'b3ow\'b9.
\par - Ma pan racj\'ea. To do\'9c\'e6 skomplikowane, ale prawdopodobne.
\par - A teraz, kiedy nie uda\'b3o im si\'ea skompromitowa\'e6 damy - wtr\'b9ci\'b3 stoj\'b9cy przez ca\'b3y czas u drzwi Dawlish - chc\'b9 j\'b9 porwa\'e6.
\par - To prawda - zgodzi\'b3 si\'ea Salter. - Moi ludzie wiedz\'b9, co robi\'e6.
\par Harry powstrzyma\'b3 si\'ea od zapytania, kim s\'b9 ci \'84ludzie".
\par - Ale - wtr\'b9ci\'b3 Dawlish - oni nie mog\'b9 szpiegowa\'e6 jej w niesko\'f1czono\'9c\'e6. A ten typ Joliffe, moim zdaniem, powinien siedzie\'e6 za kratkami.
\par Salter potwierdzi\'b3 kiwni\'eaciem g\'b3owy.
\par - Racja. W jego \'bfyciorysie by\'b3o kilka nie wyja\'9cnionych \'84gar\'f1ob\'f3jstw", co do kt\'f3rych s\'eadziowie maj\'b9 wci\'b9\'bf w\'b9tpliwo\'9cci.
\par Harry omal si\'ea nie wzdrygn\'b9\'b3. My\'9cl o tym, \'bfe Lucinda jest nara\'bfona na niebezpiecze\'f1stwo ze strony takiego typa, by\'b3a dla niego nie do zniesienia.
\par - W tej chwili pani Babbacombe jest bezpieczna, ale musimy si\'ea upewni\'e6, \'bfe nasze domys\'b3y s\'b9 s\'b3uszne. Bo je\'bfeli nie, to byliby\'9cmy na b\'b3\'eadnym tropie, co mog\'b3oby mie\'e6 powa\'bfne konsekwencje. By\'e6 mo\'bfe jest jaki\'9c
drugi opiekun, a w takim razie nasza hipoteza nie jest s\'b3uszna.
\par - Je\'bfeli pan zna prawnika tej damy - powiedzia\'b3 Salter - to m\'f3g\'b3bym dyskretnie si\'ea dowiedzie\'e6.
\par - Nie znam go. Poza tym on mieszka prawdopodobnie gdzie\'9c w Yorkshire. - Harry zastanowi\'b3 si\'ea, a potem spojrza\'b3 na Dawlisha. - Stangret i pokoj\'f3wka pani Babbacombe s\'b3u\'bf\'b9 w tej rodzinie od lat. Oni mog\'b9 wiedzie\'e6.
\par - Zapytam - powiedzia\'b3 Dawlish.
\par - Czy nie mo\'bfe pan zapyta\'e6 samej damy? - zasugerowa\'b3 Salter.
\par - Nie - odrzek\'b3 stanowczo Harry. - Jej sprawy prawne to ostatnia rzecz, o jak\'b9 m\'f3g\'b3bym j\'b9 teraz zapyta\'e6. Musi by\'e6 inny spos\'f3b.
\par - Oczywi\'9ccie. - Salter wsta\'b3. - Kiedy b\'eadziemy pewni, co zamierzaj\'b9 te szakale, znajdziemy spos\'f3b, \'bfeby im przeszkodzi\'e6.
\par Harry nie odpowiedzia\'b3, u\'9ccisn\'b9\'b3 tylko Salterowi d\'b3o\'f1. Dawlish odprowadzi\'b3 by\'b3ego policjanta, a gdy wr\'f3ci\'b3, jego pan sta\'b3 na \'9crodku pokoju i naci\'b9ga\'b3 r\'eakawiczki.
\par - Zawieziesz mnie teraz na przyj\'eacie - powiedzia\'b3.
\par - Tak, prosz\'ea pana - odrzek\'b3 Dawlish.
\par Wkr\'f3tce Harry znalaz\'b3 si\'ea na miejscu. Jego wej\'9ccie wywo\'b3a\'b3o poruszenie w\'9cr\'f3d pa\'f1. Lucinda patrzy\'b3a zafascynowana, jak zbli\'bfa si\'ea ku niej krokiem pe\'b3nym wdzi\'eaku. Serce zabi\'b3o jej mocniej, ju\'bf mia\'b3a si\'ea
u\'9cmiechn\'b9\'e6, gdy opad\'b3y j\'b9 poprzednie my\'9cli. \'8cwiat\'b3o \'9cwiec odbija\'b3o si\'ea od jego z\'b3otych w\'b3os\'f3w. W swoim staro\'9cwieckim ubraniu wygl\'b9da\'b3 na prawdziwego uwodziciela. Czuj\'b9
c na sobie spojrzenia stu par oczu, Lucinda zacisn\'ea\'b3a usta. Harry wykorzystywa\'b3 ich wszystkich, manipulowa\'b3 eleganckim towarzystwem - i czyni\'b3 to bezwstydnie.
\par Gdy podszed\'b3 bli\'bfej, poda\'b3a mu d\'b3o\'f1, a on uni\'f3s\'b3 j\'b9 do ust i musn\'b9\'b3 koniuszki jej palc\'f3w wargami, a potem poda\'b3 jej rami\'ea.
\par - Chod\'9fmy, moja droga - powiedzia\'b3. - Przejd\'9fmy si\'ea.
\par Ku irytacji Harry'ego, spacer, jak r\'f3wnie\'bf ca\'b3y wiecz\'f3r okaza\'b3 si\'ea bardziej m\'eacz\'b9cy, ni\'bf si\'ea spodziewa\'b3. Fakt, \'bfe by\'b3 zaj\'eaty Lucinda i \'bfe to w spos\'f3b tak oczywisty demonstrowa\'b3, sprawi\'b3, i\'bf
matrony z towarzystwa maj\'b9ce pod opiek\'b9 m\'b3ode dziewcz\'eata zrozumia\'b3y, \'bfe ich podopieczne nie mog\'b9 liczy\'e6 na zainteresowanie z jego strony. A zrozumiawszy to, postanowi\'b3y spieszy\'e6
z mniej lub bardziej zawoalowanymi gratulacjami pod adresem Lucindy.
\par Jedn\'b9 z nich by\'b3a niestrudzona lady Argyle, za kt\'f3r\'b9 jak zwykle pod\'b9\'bfa\'b3a jej blada, nie\'b3adna c\'f3rka.
\par - Wprost nie potrafi\'ea wyrazi\'e6, jak bardzo si\'ea ciesz\'ea, widz\'b9c pana znowu, drogi panie Lester - powiedzia\'b3a ta dama, po czym zwr\'f3ci\'b3a si\'ea do Lucindy: - Musi pani dopilnowa\'e6, \'bfeby tak by\'b3o nadal
, moja droga. To wielka strata, gdy najprzystojniejsi d\'bfentelmeni ucz\'easzczaj\'b9 jedynie do klub\'f3w.
\par Niech mu pani nie pozwoli powr\'f3ci\'e6 do tego zwyczaju.
\par To powiedziawszy i obrzuciwszy ich oboje figlarnym; spojrzeniem, lady Argyle oddali\'b3a si\'ea wraz z uparcie milcz\'b9ca c\'f3rk\'b9. Harry zastanowi\'b3 si\'ea, czy ta dziewczyna w og\'f3le potrafi m\'f3wi\'e6.
\par Po trzech kolejnych rozmowach przypominaj\'b9cych t\'ea z lady Argyle cierpliwo\'9c\'e6 Harry'ego si\'ea wyczerpa\'b3a. Poprowadzi\'b3 Lucind\'ea w stron\'ea bufetu, m\'f3wi\'b9c:
\par - Chod\'9f, przynios\'ea ci szklank\'ea lemoniady.
\par Lucinda nie zaprotestowa\'b3a. Jednak i przy bufecie run\'ea\'b3a na nich lawina gratulacji. Harry doszed\'b3 do wniosku, \'bfe nie ma dla nich ucieczki.
\par Gdy zagrano walca i gdy ta\'f1cz\'b9c trzyma\'b3 Lucind\'ea w ramionach, zapragn\'b9\'b3 j\'b9 przeprosi\'e6.
\par - Obawiam si\'ea, \'bfe si\'ea przeliczy\'b3em - powiedzia\'b3. - Zapomnia\'b3em, jak silny jest zmys\'b3 rywalizacji w\'9cr\'f3d matron.
\par Nie widzia\'b3 innego wyja\'9cnienia ich zachowania jak tylko to, \'bfe matrony, w momencie gdy chodzi\'b3o o zdobycz tak\'b9 jak on, wola\'b3y widzie\'e6 tryumf kogo\'9c takiego jak Lucinda, pochodz\'b9ca spoza ich kr\'eagu, cho\'e6
z tej samej klasy co one, ni\'bf tryumf kt\'f3rej\'9c z arcyrywa\'b3ek swoich podopiecznych.
\par Lucinda u\'9cmiechn\'ea\'b3a si\'ea, lecz w jej oczach by\'b3 jaki\'9c smutek. Harry przyci\'b9gn\'b9\'b3 j\'b9 do siebie, \'bfa\'b3uj\'b9c, \'bfe nie s\'b9 sami.
\par Kiedy taniec si\'ea sko\'f1czy\'b3, powiedzia\'b3:
\par - Je\'bfeli chcesz, to p\'f3jdziemy i poszukamy Em. Przypuszczam, \'bfe i ona ma ju\'bf tego dosy\'e6.
\par Lucinda wyrazi\'b3a zgod\'ea, kiwaj\'b9c g\'b3ow\'b9. Okaza\'b3o si\'ea, \'bfe Harry mia\'b3 racj\'ea - Em tak\'bfe by\'b3a oblegana. I gotowa opu\'9cci\'e6 przyj\'eacie.
\par - Czu\'b3am si\'ea jak pod ostrza\'b3em - poinformowa\'b3a zrz\'eadliwie Lucind\'ea, gdy Harry pom\'f3g\'b3 im wsi\'b9\'9c\'e6 do powozu. - Ju\'bf nie do wytrzymania by\'b3o, kiedy zacz\'eato si\'ea przymawia\'e6 o zaproszenia na \'9club.
\par Harry spojrza\'b3 na Lucind\'ea - \'9cwiat\'b3o ulicznej latarni o\'9cwietla\'b3o jej twarz. Oczy Lucindy by\'b3y ogromne, a jej policzki blade. Wygl\'b9da\'b3a na zm\'eaczon\'b9, wyczerpan\'b9, niemal zgn\'eabion\'b9. Harry'emu \'9ccisn\'ea\'b3o si\'ea
serce.
\par - Tylko nie zapomnij! - Em poklepa\'b3a Harry'ego po r\'eace. - Jutrzejsza kolacja jest o si\'f3dmej, ale chc\'ea, \'bfeby\'9c by\'b3 wcze\'9cniej.
\par - A tak. Oczywi\'9ccie. - Spogl\'b9daj\'b9c po raz ostatni na Lucind\'ea, cofn\'b9\'b3 si\'ea i zamkn\'b9\'b3 drzwiczki powozu. - B\'ead\'ea.
\par Popatrzy\'b3 za odje\'bfd\'bfaj\'b9cym powozem, a potem, marszcz\'b9c brwi, skierowa\'b3 kroki do klubu, kt\'f3ry znajdowa\'b3 si\'ea tu\'bf za rogiem. Kiedy jednak by\'b3 ju\'bf przed wej\'9cciem, zatrzyma\'b3 si\'ea i, nadal marszcz\'b9c brwi, poszed
\'b3 do swojego mieszkania.
\par Godzin\'ea p\'f3\'9fniej, le\'bf\'b9c na puchowym materacu, Lucinda wpatrywa\'b3a si\'ea w baldachim nad \'b3\'f3\'bfkiem. Dzisiejszy wiecz\'f3r wszystko wyja\'9cni\'b3 - jednoznacznie, bezdyskusyjnie. Myli\'b3a si\'ea... dla zachowania
Harry'ego nie istnia\'b3o inne wy ja\'9cnienie poza najoczywistszym. A ona musia\'b3a teraz je dyni zadecydowa\'e6, jak post\'b9pi.
\par Le\'bfa\'b3a, wpatruj\'b9c si\'ea w sufit o\'9cwietlony \'9cwiat\'b3em ksi\'ea\'bfyca. Zasn\'ea\'b3a, dopiero gdy zacz\'ea\'b3o \'9cwita\'e6.
\par Na drugi dzie\'f1 rano Harry nie wyszed\'b3 ze swego mieszkania, zaniepokojony wiadomo\'9cci\'b9 od Saltera oraz rozczarowany informacj\'b9, kt\'f3r\'b9 przyni\'f3s\'b3 Dawlish.
\par Gdy o jedenastej zebrali si\'ea w bibliotece, Dawlish powt\'f3rzy\'b3 to, czego si\'ea dowiedzia\'b3.
\par - Oni nie wiedz\'b9 - oznajmi\'b3. - Oboje s\'b9 pewni, \'bfe pani Babbacombe jest opiekunk\'b9 Heather, ale nie maj\'b9 poj\'eacia, czy jest jaki\'9c inny opiekun.
\par - Hm. - Salter zmarszczy\'b3 brwi i popatrzy\'b3 na Harry'ego. - Moi ludzie przes\'b3ali mi wiadomo\'9c\'e6, \'bfe Joliffe wynaj\'b9\'b3 pow\'f3z z czterema silnymi ko\'f1mi. Nie powiedzia\'b3, dok\'b9d si\'ea ni\'b9 uda, i nie wynaj\'b9\'b3 stangreta. Da
\'b3 natomiast za ni\'b9 poka\'9fny zastaw.
\par Harry \'9ccisn\'b9\'b3 palcami pi\'f3ro.
\par - S\'b9dz\'ea, \'bfe pani Babbacombe jest w niebezpiecze\'f1stwie.
\par Salter skrzywi\'b3 si\'ea.
\par - By\'e6 mo\'bfe. Jednak ja my\'9cl\'ea o tym, co powiedzia\'b3 pa\'f1ski s\'b3uga. Nie mo\'bfna ich \'9cledzi\'e6 bez ko\'f1ca... a oni -je\'bfeli nie uprowadz\'b9 jednej, to mog\'b9 uprowadzi\'e6 drug\'b9. Ich ostatecznym celem jest pasierbica.
\par Tym razem skrzywi\'b3 si\'ea Harry.
\par - To prawda.
\par Troszczy\'b3 si\'ea o bezpiecze\'f1stwo Lucindy, ale prawd\'b9 by\'b3o bez w\'b9tpienia to, \'bfe Heather mo\'bfe sta\'e6 si\'ea ofiar\'b9 knowa\'f1 Joliffe'a.
\par - Ja my\'9cl\'ea tak - powiedzia\'b3 Salter. - Fakt, \'bfe Joliffe wynaj\'b9\'b3 pow\'f3z, oznacza, \'bfe planuje wkr\'f3tce jaki\'9c ruch. My czuwamy - o czym on nie wie. Je\'bfeli dowiemy si\'ea, jak przedstawia si\'ea sprawa opieki, obserwuj\'b9c r\'f3
wnocze\'9cnie Joliffe'a i jego ludzi, to by\'e6 mo\'bfe, zanim on podejmie jakie\'9c kroki, spowodujemy wydanie s\'b9dowego nakazu aresztowania.
\par Harry zastanawia\'b3 si\'ea, bawi\'b9c si\'ea pi\'f3rem.
\par - Je\'bfeli w celu uzyskania nakazu aresztowania potrzebna jest informacja na temat opieki, to musimy j\'b9 uzyska\'e6.
\par Przeni\'f3s\'b3 wzrok na Dawlisha.
\par - Id\'9f do Fergusa. Zapytaj go, jak si\'ea skontaktowa\'e6 z nie jakim panem Mabberlym z firmy Babbacombe i Sp\'f3\'b3ka.
\par - Nie trzeba. - Salter podni\'f3s\'b3 w g\'f3r\'ea palec. - Prosz\'ea to zostawi\'e6 mnie. Ale co mam powiedzie\'e6 panu Mabberly'emu?
\par - Pan Mabberly jest pracownikiem pani Babbacombe -odrzek\'b3 Harry. - Mam wra\'bfenie, \'bfe ona mu ufa. Mo\'bfecie mu powiedzie\'e6 to, co b\'eadziecie musieli. On najprawdopodobniej zna odpowied\'9f albo przynajmniej wie, kto j\'b9 zna.
\par - Wci\'b9\'bf nie chce pan zapyta\'e6 samej pani Babbacombe?
\par Harry pokr\'eaci\'b3 przecz\'b9co g\'b3ow\'b9.
\par - Jednak je\'bfeli do jutra wieczorem nie b\'eadziemy znali odpowiedzi, zapytam.
\par Salter przyj\'b9\'b3 to bez komentarza.
\par - Czy potrzebna panu pomoc w pilnowaniu obu pa\'f1? - zapyta\'b3.
\par Harry znowu pokr\'eaci\'b3 przecz\'b9co g\'b3ow\'b9.
\par - Nie b\'ead\'b9 dzisiaj opuszcza\'b3y Hallows Hall. Moja ciotka wydaje przyj\'eacie.
\par By\'b3o to najwi\'eaksze przyj\'eacie, jakie w ci\'b9gu ostatnich kilku lat wyda\'b3a Em. Stara dama postanowi\'b3a wi\'eac cieszy\'e6 si\'ea nim w pe\'b3ni.
\par Lucinda powiedzia\'b3a o tym Harry'emu, gdy schodzili oboje po schodach, udaj\'b9c si\'ea do sali balowej.
\par - Przez ostanie miesi\'b9ce ciotka, \'9cwietnie si\'ea bawi. To znaczy od czasu, gdy zamieszka\'b3y\'9ccie z ni\'b9 ty i Heather.
\par - Em jest dla nas bardzo dobra.
\par - A wasze towarzystwo bardzo dobrze jej zrobi\'b3o - powiedzia\'b3 Harry, gdy byli ju\'bf na dole.
\par - Nie zapomnij pochwali\'e6 dekoracji - szepn\'ea\'b3a Lucinda. - Em w\'b3o\'bfy\'b3a ogromny wysi\'b3ek w udekorowanie domu.
\par Harry kiwn\'b9\'b3 g\'b3ow\'b9. Gdy Em ruchem r\'eaki przywo\'b3a\'b3a do siebie Lucind\'ea, poszed\'b3 do sali balowej. Sala rzeczywi\'9ccie przedstawia\'b3a si\'ea wspaniale, udekorowana purpurowo-z\'b3otymi girlandami, kt\'f3rych kolorystyk\'ea uzupe
\'b3nia\'b3a gdzieniegdzie odrobina b\'b3\'eakitu. Na sto\'b3ach pod \'9ccianami sta\'b3y wazony pe\'b3ne b\'b3awatk\'f3w, a zas\'b3ony w wysokich oknach ozdabia\'b3y b\'b3\'eakitne kokardy. Harry u\'9cmiechn\'b9\'b3 si\'ea i spojrza\'b3
na trzy kobiety stoj\'b9ce przy drzwiach - Em w ci\'ea\'bfkich purpurowych jedwabiach, Heather w bladoz\'b3otych mu\'9clinach oraz Lucind\'ea w zachwycaj\'b9cej sukni z szafirowego jedwabiu ozdobionej z\'b3otymi wst\'b9\'bfkami.
\par Harry doszed\'b3 do wniosku, \'bfe mo\'bfe zupe\'b3nie szczerze pogratulowa\'e6 Em dekoracji i zacz\'b9\'b3 przechadza\'e6 si\'ea po sali, wdaj\'b9c si\'ea w pogaw\'eadki ze znajomymi, a tak\'bfe starszymi krewnymi, kt\'f3rych zaprosi\'b3
a Em. Nie spuszcza\'b3 jednak oka z trzech dam witaj\'b9cych go\'9cci i gdy wreszcie powitania si\'ea sko\'f1czy\'b3y, znalaz\'b3 si\'ea natychmiast przy Lucindzie.
\par U\'9cmiechn\'ea\'b3a si\'ea do niego, jednak on, patrz\'b9c jej g\'b3\'eaboko w oczy, dostrzeg\'b3 w nich jak\'b9\'9c melancholi\'ea.
\par - Przyby\'b3o tylu go\'9cci, \'bfe wygl\'b9da na to, i\'bf b\'eadzie to najbardziej t\'b3oczne przyj\'eacie sezonu. - Lucinda wzi\'ea\'b3a Harry'ego pod rami\'ea i roze\'9cmia\'b3a si\'ea. - Mam ochot\'ea ju\'bf na samym pocz\'b9tku oznajmi\'e6, \'bf
e jestem zm\'eaczona.
\par Harry zaprowadzi\'b3 j\'b9 do lady Herscult, jednej z najstarszych przyjaci\'f3\'b3ek Em, kt\'f3ra chcia\'b3a koniecznie pozna\'e6 Lucind\'ea. Rozmawiaj\'b9c z ni\'b9, Lucinda zachowa\'b3a pogod\'ea ducha i z pewnym siebie u\'9cmiechem zbywa\'b3
a wszystkie zbyt w\'9ccibskie pytania.
\par Gdy rozleg\'b3y si\'ea pierwsze takty walca, Harry, bez pytania o pozwolenie, wzi\'b9\'b3 nie stawiaj\'b9c\'b9 oporu Lucind\'ea w ramiona.
\par U\'9cmiecha\'b3a si\'ea, wiruj\'b9c w ta\'f1cu z nieopisan\'b9 lekko\'9cci\'b9. Harry r\'f3wnie\'bf si\'ea u\'9cmiechn\'b9\'b3.
\par - My\'9cl\'ea - powiedzia\'b3 - \'bfe uda\'b3o mi si\'ea nauczy\'e6 ci\'ea doskonale ta\'f1czy\'e6 walca.
\par - Naprawd\'ea? - zapyta\'b3a Lucinda. - Uwa\'bfasz, \'bfe to tylko twoja zas\'b3uga? I \'bfe ja samodzielnie nic w tej dziedzinie nie osi\'b9gn\'ea\'b3am?
\par - Ale\'bf tak, osi\'b9gn\'ea\'b3a\'9c mn\'f3stwo, moja droga, zar\'f3wno je\'bfeli chodzi o sal\'ea balow\'b9, jak i o \'9cwiat poza ni\'b9.
\par Gdy walc si\'ea sko\'f1czy\'b3, muzycy zacz\'eali zabawia\'e6 go\'9cci, graj\'b9c melodyjne utwory. Harry, przechadzaj\'b9c si\'ea z Lucind\'b9 i wdaj\'b9c si\'ea wraz z ni\'b9 w towarzyskie rozmowy, u\'9cwiadomi\'b3 sobie, \'bfe jest ona sp
okojniejsza, bardziej odpr\'ea\'bfona ni\'bf podczas balu poprzedniego wieczoru. Przyj\'b9\'b3 to z ulg\'b9, cho\'e6 niepokoi\'b3 go smutek, jaki w niej wyczuwa\'b3. Gdyby m\'f3g\'b3 usun\'b9\'e6 przyczyn\'ea tego smutku, by\'b3by najszcz\'ea\'9c
liwszym cz\'b3owiekiem na \'9cwiecie.
\par Lucinda, istota doskona\'b3a, nale\'bfa\'b3a teraz do niego, Wszystko, czego pragn\'b9\'b3 od \'bfycia, znajdowa\'b3o si\'ea tu\'bf obok, w zasi\'eagu r\'eaki.
\par Wiecz\'f3r up\'b3ywa\'b3 nadzwyczaj przyjemnie, nast\'eapowa\'b3y kolejne ta\'f1ce, zjedzono kolacj\'ea z\'b3o\'bfon\'b9 z samych przysmak\'f3w, kt\'f3re, jak powiedzia\'b3a Harry'emu Lucinda, przygotowywano przez trzy poprzednie wieczory. A\'bf
wreszcie przysz\'b3a pora na ostatniego walca.
\par Harry pogr\'b9\'bfony by\'b3 w\'b3a\'9cnie w rozmowie o koniach z lordem Ruthvenem, a obok nich Lucinda rozmawia\'b3a z panem Amberlym. Gdy rozleg\'b3y si\'ea pierwsze takty, spojrzenia Lucindy i Harry'ego si\'ea spotka\'b3y. Harry poda\'b3 jej nie rami
\'ea, lecz d\'b3o\'f1.
\par _ No wi\'eac, moja droga? - zapyta\'b3.
\par Lucinda odetchn\'ea\'b3a g\'b3\'eaboko i poda\'b3a mu d\'b3o\'f1. A on uj\'b9wszy j\'b9, sk\'b3oni\'b3 si\'ea szarmancko, na co ona odpowiedzia\'b3a g\'b3\'eabokim dygni\'eaciem. Potem Harry zamkn\'b9\'b3 j\'b9 w ramionach i poprowadzi\'b3 do ta\'f1
ca. Z wrodzonym wdzi\'eakiem wirowali po sali, nie widz\'b9c nikogo, nie\'9cwiadomi niczego poza w\'b3asnym wsp\'f3lnym istnieniem i obietnic\'b9 kryj\'b9c\'b9 si\'ea w pe\'b3nych zachwytu spojrzeniach.
\par Z k\'b9ta sali obserwowali ich lord Ruthven i pan Amberly. Na twarzach obu igra\'b3 pe\'b3en zadowolenia u\'9cmieszek.
\par - No c\'f3\'bf, Amberly, s\'b9dz\'ea, \'bfe mo\'bfemy sobie pogratulowa\'e6 - odezwa\'b3 si\'ea lord Ruthven, podaj\'b9c przyjacielowi r\'eak\'ea.
\par - Rzeczywi\'9ccie - zgodzi\'b3 si\'ea pan Amberly, \'9cciskaj\'b9c mu d\'b3o\'f1. - Dobrze wszystko posz\'b3o. Nie ma co do tego \'bfadnej w\'b9tpliwo\'9cci - doda\'b3, przygl\'b9daj\'b9c si\'ea parze wiruj\'b9cej w ta\'f1cu.
\par - Nawet najmniejszej - potwierdzi\'b3 jego lordowska mo\'9c\'e6.
\par Lucinda tak\'bfe by\'b3a tego pewna. Poddaj\'b9c si\'ea czarowi walca, my\'9cla\'b3a o tym, \'bfe cho\'e6 pozosta\'b3a w niej odrobina smutku, to jednak przemo\'bfnym uczuciem, kt\'f3rego teraz doznawa\'b3a, by\'b3o radosne uniesienie. Wkr\'f3
tce Harry ponownie poprosi j\'b9 o r\'eak\'ea, by\'b3a tego pewna. A ona mu nie odm\'f3wi. Za bardzo go kocha, by to uczyni\'e6, nawet gdyby on ze swej strony nie powiedzia\'b3 jej tego, co tak bardzo pragn\'ea\'b3a us\'b3ysze\'e6. W g\'b3\'eabi duszy by
\'b3a przekonana, \'bfe Harry j\'b9 kocha, i przekonanie to nigdy jej nie opu\'9cci\'b3o. Czerpa\'b3a z niego si\'b3\'ea i spok\'f3j.
\par Wraz z ostatnimi taktami walca dobieg\'b3 ko\'f1ca ten czarowny wiecz\'f3r.
\par Harry, jako cz\'b3onek rodziny, \'bfegna\'b3 go\'9cci razem z Em i Lucind\'b9. Sta\'b3 bardzo blisko, odszuka\'b3 d\'b3o\'f1 Lucindy i spl\'f3t\'b3 palce ciasno z jej palcami, a potem, nie zwa\'bfaj\'b9c na stoj\'b9c\'b9 obok ciotk\'ea, uni\'f3s\'b3 jej d
\'b3o\'f1 do ust i poca\'b3owa\'b3.
\par Lucinda, patrz\'b9c mu w oczy, lekko zadr\'bfa\'b3a.
\par Harry u\'9cmiechn\'b9\'b3 si\'ea i pog\'b3adzi\'b3 jej policzek.
\par - Porozmawiamy jutro - rzek\'b3.
\par Te s\'b3owa, wypowiedziane \'b3agodnym, cichym g\'b3osem trafi\'b3y prosto do serca Lucindy. Zareagowa\'b3a na nie u\'9cmiechem. Harry sk\'b3oni\'b3 si\'ea jej i Em i nie m\'f3wi\'b9c ju\'bf nic wi\'eacej, zszed\'b3 po schodach, zachowuj\'b9c do o
statniej chwili wygl\'b9d eleganckiego uwodziciela.
\par Na zewn\'b9trz, po drugiej stronie ulicy, ukryty w grupie ulicznik\'f3w i gapi\'f3w, gromadz\'b9cych si\'ea zawsze przed rezydencj\'b9, w kt\'f3rej odbywa\'b3 si\'ea bal czy przyj\'eacie, sta\'b3 Scrugthorpe. Wpatruj\'b9c si\'ea w o\'9cwietlone wej\'9c
cie, mamrota\'b3 pod nosem:
\par - Poczekaj, dziwko, ju\'bf ja ci\'ea dostan\'ea w swoje r\'eace. Kiedy si\'ea ju\'bf z tob\'b9 za\'b3atwi\'ea, \'bfaden elegancki d\'bfentelmen nie b\'eadzie chcia\'b3 si\'ea skala\'e6 kontaktem z tob\'b9. B\'ea
dziesz wtedy zepsutym towarem, zepsutym i cuchn\'b9cym.
\par Za\'9cmia\'b3 si\'ea cicho, zacieraj\'b9c d\'b3onie. Jego oczy zab\'b3ys\'b3y w ciemno\'9cci.
\par Obok niego przeszed\'b3 ch\'b3opiec z latarni\'b9 czekaj\'b9cy na klienta, posy\'b3aj\'b9c mu oboj\'eatne spojrzenie. Kilka krok\'f3w dalej ch\'b3opiec min\'b9\'b3 zamiatacza ulic opartego na miotle z twarz\'b9 ukryt\'b9 pod rondem kapelusza. U\'9cmiechn
\'b9\'b3 si\'ea do niego, a potem opar\'b3 o poblisk\'b9 latarni\'ea uliczn\'b9.
\par Scrugthorpe nie zauwa\'bfy\'b3 tej wymiany spojrze\'f1, zaj\'eaty obserwowaniem go\'9cci wychodz\'b9cych z Hallows House.
\par - Dostan\'ea ci\'ea w swoje r\'eace - powiedzia\'b3 do siebie - i naucz\'ea ci\'ea, \'bfe cz\'b3owieka nie wolno obra\'bfa\'e6. Bardzo szybko spu\'9ccisz ty z tonu, obiecuj\'ea ci to.
\par Nagle tu\'bf obok rozleg\'b3o si\'ea gwizdanie. Kto\'9c gwizda\'b3 popularn\'b9 melodi\'ea. Scnigthorpe zesztywnia\'b3. Rozejrza\'b3 si\'ea czujnie dooko\'b3a. Jego wzrok pad\'b3 na ch\'b3opca z latarni\'b9. Melodia, znana mu dobrze, p\'b3yn\'ea\'b3
a dalej.
\par Scnigthorpe spojrza\'b3 po raz ostatni na puste teraz wej\'9ccie do Hallows House, po czym, udaj\'b9c oboj\'eatno\'9c\'e6, ruszy\'b3 przed siebie.
\par Zamiatacz ulic i ch\'b3opiec z latarni\'b9 obserwowali go, jak odchodzi\'b3. A potem ch\'b3opiec kiwn\'b9\'b3 g\'b3ow\'b9 zamiataczowi i ruszy\'b3 w \'9clad za Scrugthorpe'em.
\par }\pard\plain \s2\qc \li0\ri0\sb100\sa100\sbauto1\saauto1\sl360\slmult1\keepn\pagebb\nowidctlpar\aspalpha\aspnum\faauto\outlinelevel1\adjustright\rin0\lin0\itap0 \b\caps\fs24\lang1033\langfe1045\kerning32\cgrid\langnp1033\langfenp1045 {
\lang1045\langfe1045\langnp1045 ROZDZIA\'a3 PI\'caTNASTY
\par }\pard\plain \qj \fi709\li0\ri0\sl360\slmult1\nowidctlpar\aspalpha\aspnum\faauto\adjustright\rin0\lin0\itap0 \fs24\lang1045\langfe1045\cgrid\langnp1045\langfenp1045 {Na drugi dzie\'f1 rano Harry le\'bfa\'b3 na brzuchu pogr\'b9\'bfony we \'9c
nie, gdy na jego nagie rami\'ea spad\'b3a jaka\'9c ci\'ea\'bfka d\'b3o\'f1.
\par Zareagowa\'b3 natychmiast - uni\'f3s\'b3 si\'ea na pos\'b3aniu z szeroko otwartymi oczami i zaci\'9cni\'eatymi pi\'ea\'9cciami.
\par - Spokojnie! - Dawlish przezornie cofn\'b9\'b3 si\'ea poza zasi\'eag jego r\'eaki. - Powinien si\'ea pan ju\'bf pozby\'e6 tego nawyku. Nie ma tutaj \'bfadnego rozsierdzonego m\'ea\'bfa.
\par Harry zasapa\'b3 gniewnie, a potem, odgarniaj\'b9c w\'b3osy z czo\'b3a, zapyta\'b3:
\par - Kt\'f3ra, u diab\'b3a, jest godzina?
\par - Dziewi\'b9ta - odrzek\'b3 Dawlish. - Ma pan go\'9cci.
\par - Go\'9cci? O dziewi\'b9tej rano? - zdumia\'b3 si\'ea Harry, siadaj\'b9c.
\par - To Salter... Przyprowadzi\'b3 ze sob\'b9 pana Mabberly'ego.
\par Dziesi\'ea\'e6 minut p\'f3\'9fniej Harry schodzi\'b3 po w\'b9skich schodach. Otworzy\'b3 drzwi do gabinetu i zobaczy\'b3 swoich go\'9cci. Salter sta\'b3 przy biurku, a Mabberly, czuj\'b9cy si\'ea najwyra\'9fniej nieswojo, przysiad\'b3 na brzegu krzes\'b3
a.
\par Widz\'b9c Harry'ego, Mabberly wsta\'b3.
\par - Dzie\'f1 dobry, Mabberly, dzie\'f1 dobry, Salter.
\par Salter zareagowa\'b3 skinieniem g\'b3ow\'b9, lecz nic nie powiedzia\'b3. Natomiast Mabberly, sztywny, jakby kij po\'b3kn\'b9\'b3, pochyli\'b3 tylko lekko g\'b3ow\'ea.
\par - Mam nadziej\'ea, \'bfe wybaczy nam pan to naj\'9ccie - zacz\'b9\'b3 - lecz ten oto d\'bfentelmen - tu spojrza\'b3 na Saltera - nalega\'b3, bym odpowiedzia\'b3 mu na pewne pytania dotycz\'b9ce spraw pani Babbacombe, \'bfebym udzieli\'b3 informacji, kt
\'f3re, moim zdaniem, maj\'b9 charakter \'9cci\'9cle poufny. - Mabberly przeni\'f3s\'b3 wzrok na twarz Harry'ego. - D\'bfentelmen ten twierdzi, \'bfe pracuje dla pana.
\par - Rzeczywi\'9ccie - potwierdzi\'b3 Harry, wskazuj\'b9c Mabberly'emu krzes\'b3o i siadaj\'b9c za biurkiem. - Obawiam si\'ea, \'bfe informacje, o kt\'f3re prosi\'b3 pan Salter, s\'b9 nam bardzo potrzebne ze wzgl\'eadu na bezpiecze\'f1
stwo pani Babbacombe. - Jak spodziewa\'b3 si\'ea Harry, wzmianka o bezpiecze\'f1stwie Lucindy zaniepokoi\'b3a wyra\'9fnie Mabberly'ego. - To znaczy - kontynuowa\'b3 g\'b3adko - zak\'b3adaj\'b9c, \'bfe pan je zna.
\par Mabberly poruszy\'b3 si\'ea na krze\'9cle, patrz\'b9c na Harry'ego z pewn\'b9 obaw\'b9.
\par - Tak si\'ea sk\'b3ada, \'bfe je znam, gdy\'bf jako czyj\'9c po\'9crednik musz\'ea mie\'e6 absolutn\'b9 pewno\'9c\'e6, kogo reprezentuj\'ea. - Tu popatrzy\'b3 na Saltera, a potem przeni\'f3s\'b3 wzrok z powrotem na Harry'ego. - Wspomina\'b3
pan o bezpiecze\'f1stwie pani Babbacombe. W jaki spos\'f3b informacja, o kt\'f3r\'b9 prosi\'b3 pan Salter, jest ze wzgl\'eadu na to istotna?
\par Harry opowiedzia\'b3 mu zwi\'ea\'9fle o spisku, a Mabberly, jako cz\'b3owiek wprowadzony w tajniki wszelkiego rodzaju interes\'f3w, od razu poj\'b9\'b3, \'bfe hipoteza Harry'ego jest bardzo prawdopodobna. W miar\'ea jak s\'b3ucha\'b3
, na jego szczerej twarzy pojawia\'b3y si\'ea kolejno zaskoczenie, oburzenie i w ko\'f1cu niez\'b3omna determinacja.
\par - A to \'b3otry! - powiedzia\'b3, poczerwieniawszy. - Wi\'eac m\'f3wi pan, \'bfe ma pan zamiar uzyska\'e6 nakaz aresztowania?
\par Na to pytanie odpowiedzia\'b3 Salter:
\par - Mamy do\'9c\'e6 materia\'b3u, by to przeprowadzi\'e6, pod warunkiem, \'bfe znajdziemy dowody na to, i\'bf chodzi o spraw\'ea opieki nad pann\'b9 Babbacombe. Bez tego ich motywy s\'b9 niejasne.
\par - Tak wi\'eac - Harry utkwi\'b3 uwa\'bfne spojrzenie w twarzy Mabberly'ego - powstaje pytanie, czy chce pan nam pom\'f3c, czy nie?
\par - Zrobi\'ea wszystko, co w mojej mocy - obieca\'b3 Mabberly tonem pe\'b3nym \'bfarliwo\'9cci, a potem nieco t\'b9 \'bfarliwo\'9cci\'b9 za\'bfenowany, wyja\'9cni\'b3: - Pani Babbacombe by\'b3a dla mnie bardzo dobra. Rozumie pan, niewielu jest pracodawc\'f3
w, kt\'f3rzy zatrudniliby cz\'b3owieka tak m\'b3odego jak ja na tak powa\'bfne stanowisko.
\par - Oczywi\'9ccie - u\'9cmiechn\'b9\'b3 si\'ea Harry. - Jako lojalny pracownik firmy Babbacombe i Sp\'f3\'b3ka, bardzo pan dba o bezpiecze\'f1stwo swojej pracodawczyni.
\par - W istocie. - Mabberly, uspokojony, usiad\'b3 wygodniej. - Pani Babbacombe jest rzeczywi\'9ccie jedyn\'b9 opiekunk\'b9 prawn\'b9 panny Babbacombe. - Tu Mabberly zarumieni\'b3 si\'ea lekko. - Jestem tego pewien, poniewa\'bf
zaraz po tym, jak pani Babbacombe mnie zatrudni\'b3a, zapyta\'b3em o to. A pani Babbacombe, kt\'f3ra wzorowo przestrzega etykiety panuj\'b9cej w\'9cr\'f3d ludzi interesu, nalega\'b3a, bym zobaczy\'b3 dokument potwierdzaj\'b9cy ten fakt.
\par Salter wyprostowa\'b3 si\'ea, jego twarz si\'ea rozja\'9cni\'b3a.
\par - Pan nie tylko wie, \'bfe pani Babbacombe jest jedyn\'b9 opiekunk\'b9, ale mo\'bfe pan przysi\'b9c, \'bfe tak jest?
\par Mabberly potwierdzi\'b3 skinieniem g\'b3owy.
\par - Oczywi\'9ccie. Czu\'b3em si\'ea zobowi\'b9zany przeczyta\'e6 dokument i sprawdzi\'e6 prawdziwo\'9c\'e6 piecz\'eaci. By\'b3 bez w\'b9tpienia autentyczny.
\par - \'8cwietnie! - Harry spojrza\'b3 na Saltera, w kt\'f3rego nagle wst\'b9pi\'b3a szalona energia. - Mo\'bfemy wi\'eac uzyska\'e6 nakaz bez dalszej zw\'b3oki?
\par - Je\'bfeli pan Mabberly uda si\'ea ze mn\'b9 do s\'eadziego i zezna pod przysi\'eag\'b9 to, co wie o statusie pani Babbacombe, to nic nas nie powstrzyma. Mam przyjaci\'f3\'b3, kt\'f3rzy dokonaj\'b9 aresztowania. Jednak sam chc\'ea przy tym by\'e6
i zobaczy\'e6, jak Joliffe'a zabieraj\'b9 do wi\'eazienia.
\par - Jestem got\'f3w i\'9c\'e6 z panem natychmiast. - Mabberly wsta\'b3. - Po tym, co us\'b3ysza\'b3em, uwa\'bfam, \'bfe im wcze\'9cniej ten Joliffe trafi za kratki, tym lepiej.
\par - Zgadzam si\'ea ca\'b3kowicie. - Harry wsta\'b3 i poda\'b3 r\'eak\'ea Mabberly'emu. - Kiedy wy dwaj b\'eadziecie si\'ea zajmowa\'e6 Joliffe'em, ja popilnuj\'ea pani Babbacombe.
\par - M\'b9drze pan post\'b9pi. - Salter u\'9ccisn\'b9\'b3 d\'b3o\'f1 Harry'ego. - Wygl\'b9da na to, \'bfe Joliffe jest zdeterminowany, wi\'eac dobrze b\'eadzie pilnowa\'e6 damy dop\'f3ty, dop\'f3ki go nie zaaresztuj\'b9. Przy\'9cl\'ea panu wiadomo\'9c\'e6
, gdy to si\'ea stanie.
\par - Przy\'9clijcie j\'b9 do Hallows House.
\par Odprowadziwszy go\'9cci do holu, Harry wr\'f3ci\'b3 do gabinetu i zacz\'b9\'b3 przegl\'b9da\'e6 korespondencj\'ea. Podni\'f3s\'b3 znad niej wzrok, gdy pojawi\'b3 si\'ea Dawlish z fili\'bfank\'b9 kawy.
\par - Jak si\'ea przedstawiaj\'b9 sprawy? - zapyta\'b3 wierny s\'b3uga.
\par Harry poinformowa\'b3 go o wszystkim.
\par - Wi\'eac to b\'eadzie ostatni dzie\'f1 naszych zmaga\'f1. Nie mog\'ea powiedzie\'e6, \'bfe mnie to martwi.
\par - Ja te\'bf - odpar\'b3 Harry.
\par - Podam \'9cniadanie. Mamy jeszcze godzin\'ea do chwili, gdy powinni\'9cmy pojawi\'e6 si\'ea w Hallows House.
\par Harry odstawi\'b3 fili\'bfank\'ea.
\par - Powinni\'9cmy tutaj zrobi\'e6 porz\'b9dek. Dzi\'9c wieczorem jad\'ea do Lester Hall.
\par Dawlish obejrza\'b3 si\'ea od drzwi, unosz\'b9c w g\'f3r\'ea brwi.
\par - Ho, ho! Planuje pan skok na g\'b3\'eabok\'b9 wod\'ea. Moim zdaniem, najwy\'bfszy czas. Co prawda, nie przypuszcza\'b3em, \'bfe b\'eadzie pan chcia\'b3 to uczyni\'e6 podczas rodzinnego pikniku.
\par By\'b3o, nie by\'b3o, jest to pa\'f1ski pogrzeb...
\par Harry chcia\'b3 spiorunowa\'e6 Dawlisha wzrokiem, lecz za wiernym s\'b3ug\'b9 zamkn\'ea\'b3y si\'ea ju\'bf drzwi.
\par Tego samego dnia po po\'b3udniu Harry przypomnia\'b3 sobie uwag\'ea Dawlisha z ponur\'b9 rezygnacj\'b9. W naj\'9cmielszych marzeniach nie wyobra\'bfa\'b3 sobie, \'bfe najwa\'bfniejszy akt w historii jego \'bfycia zostanie odegrany w takiej scenerii.
\par Siedzieli na kolorowych pledach roz\'b3o\'bfonych na poro\'9cni\'eatym traw\'b9 zboczu, zbiegaj\'b9cym w d\'f3\'b3 w stron\'ea tocz\'b9cej spokojnie swe wody rzeki Lea. Tutaj, o kilka mil na p\'f3\'b3noc od Islington, niedaleko od S
tamford Hill, nadrzeczne lasy i \'b3\'b9ki tworzy\'b3y przyjemne miejsce, w kt\'f3rym mo\'bfna by\'b3o nacieszy\'e6 si\'ea wiejskim spokojem. Siedzieli w cieniu d\'eab\'f3w i buk\'f3w, s\'b3uchaj\'b9c brz\'eaczenia pszcz\'f3\'b3 unosz\'b9cych si\'ea
nad kwietn\'b9 \'b3\'b9k\'b9 i gruchania synogarlic ukrytych w\'9cr\'f3d ga\'b3\'eazi drzew.
\par Harry odetchn\'b9\'b3 g\'b3\'eaboko i popatrzy\'b3 na Lucind\'ea rozci\'b9gni\'eat\'b9 na pledzie tu\'bf obok niego. Odrobin\'ea dalej spoczywa\'b3a Em z kapeluszem na twarzy. Na s\'b9siednim pledzie siedzieli Heather z Geraldem, pogr\'b9\'bfeni w o\'bf
ywionej rozmowie, A dalej, w odpowiedniej odleg\'b3o\'9cci, na balach usadowi\'b3a si\'ea s\'b3u\'bfba - pokoj\'f3wka Agata, stangret Em, Dawlish, Joshua, Sim oraz m\'b3oda s\'b3u\'bf\'b9ca Amy.
\par Wczoraj Lucinda zaj\'eata by\'b3a przygotowaniami do przyj\'eacia i niemo\'bfliwo\'9cci\'b9 by\'b3o znale\'9f\'e6 spokojn\'b9 chwil\'ea, a tym bardziej spokojne miejsce, by si\'ea o\'9cwiadczy\'e6.
\par Natomiast dzisiejsza wycieczka zaplanowana by\'b3a od tygodnia i mia\'b3a stanowi\'e6 okazj\'ea do odpoczynku po ca\'b3ym podnieceniu i zgie\'b3ku wczorajszego wieczoru. Przyjechali dwoma powozami. Zjedli lunch na s\'b3onecznej \'b3\'b9ce po\'9cr\'f3
d wiejskiej scenerii. Teraz Em zamierza\'b3a uci\'b9\'e6 sobie poobiedni\'b9 drzemk\'ea, a Gerald i Heather pogr\'b9\'bfeni byli we w\'b3asnym \'9cwiecie.
\par Harry wsta\'b3 i gestem przywo\'b3a\'b3 Dawlisha, a potem odszed\'b3 z nim w stron\'ea pobliskiej k\'eapy drzew. Gdy byli ju\'bf tak daleko, \'bfe nikt ich nie m\'f3g\'b3 us\'b3ysze\'e6, Dawlish zapyta\'b3:
\par - Czy co\'9c jest nie w porz\'b9dku?
\par Harry u\'9cmiechn\'b9\'b3 si\'ea.
\par - Nie, chcia\'b3em ci tylko powiedzie\'e6, \'bfe kiedy za chwil\'ea zabior\'ea pani\'b9 Babbacombe na spacer, nie b\'eadzie nam potrzebna eskorta - odpar\'b3, po czym doda\'b3, widz\'b9c, \'bfe Dawlish chce zaprotestowa\'e6: - Pani Babbacombe b\'ea
dzie ze mn\'b9 ca\'b3kiem bezpieczna.
\par - No c\'f3\'bf, nie dziwi\'ea si\'ea panu - odrzek\'b3 Dawlish. - Nikt nie chce publiczno\'9cci, gdy ma zamiar pa\'9c\'e6 przed dam\'b9 na kolana.
\par Harry wzni\'f3s\'b3 oczy do nieba i ju\'bf mia\'b3 co\'9c powiedzie\'e6, gdy jego wierny s\'b3uga oznajmi\'b3:
\par - Powt\'f3rz\'ea to pozosta\'b3ym.
\par I oddali\'b3 si\'ea szybko.
\par Harry wr\'f3ci\'b3 do Lucindy i podaj\'b9c jej r\'eak\'ea, poprosi\'b3:
\par - Chod\'9f, p\'f3jdziemy na spacer.
\par Lucinda wsta\'b3a, a on poda\'b3 jej rami\'ea. Ruszyli w stron\'ea zagajnika. Spacerowali w milczeniu, dop\'f3ki nie doszli do du\'bfego ugoru. Ug\'f3r poro\'9cni\'eaty by\'b3 traw\'b9, w\'9cr\'f3d kt\'f3rej ros\'b3o mn\'f3stwo drobnych polnych kwiat\'f3
w.
\par - Jak tu pi\'eaknie - westchn\'ea\'b3a Lucinda i u\'9cmiechn\'ea\'b3a si\'ea do Harry'ego.
\par Zbli\'bfyli si\'ea do du\'bfego g\'b3adkiego kamienia. Lucinda usiad\'b3a na nim z szelestem swoich b\'b3\'eakitnych mu\'9clinowych sp\'f3dnic. Mia\'b3a na sobie nowy kapelusz, lecz zsun\'ea\'b3a go z g\'b3owy. Zwisa\'b3
jej teraz na plecach podtrzymywany przez wst\'b9\'bfki, odkrywaj\'b9c twarz. Podnios\'b3a g\'b3ow\'ea i spojrza\'b3a Harry'emu w oczy, unosz\'b9c swoje delikatne brwi w niemym pytaniu -zach\'eacaj\'b9co.
\par Harry odetchn\'b9\'b3 g\'b3\'eaboko i ju\'bf mia\'b3 zacz\'b9\'e6 m\'f3wi\'e6, gdy oboje ujrzeli zbli\'bfaj\'b9cego si\'ea pospiesznie Dawlisha. Harry omal nie zakl\'b9\'b3.
\par - O co znowu chodzi? - zapyta\'b3.
\par Dawlish spojrza\'b3 na niego ze wsp\'f3\'b3czuciem.
\par - Przyby\'b3 pos\'b3aniec... w tej sprawie, o kt\'f3rej m\'f3wili\'9cmy rano.
\par - Teraz?
\par - My\'9cla\'b3em, \'bfe lepiej b\'eadzie za\'b3atwi\'e6 t\'ea spraw\'ea od razu, zanim pan...
\par Harry skrzywi\'b3 si\'ea. Dawlish mia\'b3 racj\'ea.
\par - Ten pos\'b3aniec chcia\'b3 m\'f3wi\'e6 z panem osobi\'9ccie, powiedzia\'b3, \'bfe takie ma rozkazy. Czeka tam, przy prze\'b3azie.
\par T\'b3umi\'b9c irytacj\'ea, Harry popatrzy\'b3 na Lucind\'ea, a ona odpowiedzia\'b3a mu czu\'b3ym spojrzeniem. Je\'bfeli po\'9cwi\'eaci pi\'ea\'e6 minut na dowiedzenie si\'ea, \'bfe Joliffe siedzi ju\'bf za kratkami, to b\'eadzie m\'f3g\'b3 p\'f3\'9f
niej skoncentrowa\'e6 si\'ea na niej - ca\'b3kowicie, w pe\'b3ni, bez zastrze\'bfe\'f1. I bez gro\'9fby, \'bfe kto\'9c im przerwie.
\par - Przy jakim prze\'b3azie? - zapyta\'b3 Dawlisha.
\par - Tamtym w p\'b3ocie, niedaleko.
\par - Nie widzieli\'9cmy \'bfadnego p\'b3otu. Dawlish zmarszczy\'b3 brwi i rozejrza\'b3 si\'ea.
\par - To jest gdzie\'9c tam, na lewo. - Podrapa\'b3 si\'ea w g\'b3ow\'ea. -A mo\'bfe na prawo?
\par - Mo\'bfe wi\'eac zaprowadzisz tam pana Lestera? - wtr\'b9ci\'b3a Lucinda, kt\'f3ra zerwawszy troch\'ea kwiat\'f3w, zacz\'ea\'b3a ple\'9c\'e6 wianek. Harry zmarszczy\'b3 brwi.
\par - Znajd\'ea prze\'b3az. Dawlish zostanie z tob\'b9.
\par - Nonsens! - odpar\'b3a Lucinda. - Zajmie ci to dwa razy d\'b3u\'bfej. Im wcze\'9cniej tam si\'ea znajdziesz, tym pr\'eadzej wr\'f3cisz do mnie. Mog\'ea par\'ea minut posiedzie\'e6 sama na s\'b3o\'f1cu. Zreszt\'b9 co mo\'bfe si\'ea sta\'e6
w takim miejscu jak to?
\par Harry rozejrza\'b3 si\'ea. Naoko\'b3o by\'b3a otwarta przestrze\'f1. Nikt nie m\'f3g\'b3 podkra\'9c\'e6 si\'ea do Lucindy, a ona sama by\'b3a kobiet\'b9 dojrza\'b3\'b9 i rozs\'b9dn\'b9 - gdyby co\'9c si\'ea zacz\'ea\'b3o dzia\'e6, na pewno zacz\'ea\'b3
aby krzycze\'e6. B\'ead\'b9 blisko i j\'b9 us\'b3ysz\'b9.
\par - Dobrze - zgodzi\'b3 si\'ea - ale nie ruszaj si\'ea st\'b9d.
\par Harry odwr\'f3ci\'b3 si\'ea i poszed\'b3 szybkim krokiem przez pole - pewno\'9c\'e6 siebie tej kobiety by\'b3a zara\'9fliwa.
\par Podobnie jak wielu mieszka\'f1c\'f3w wsi, Dawlish potrafi\'b3 trafi\'e6 w ka\'bfde miejsce, w kt\'f3rym by\'b3 poprzednio, jednak nie umia\'b3 opisa\'e6 drogi. Ruszy\'b3 przodem i w kilka minut odnalaz\'b3 p\'b3ot. Poszli wzd\'b3u\'bf niego i doszli do ma
\'b3ej polanki, na kt\'f3rej by\'b3 prze\'b3az, za nim... ma\'b3y t\'b3umek.
\par Harry zatrzyma\'b3 si\'ea.
\par - Co, u diab\'b3a?
\par Salter przepchn\'b9\'b3 si\'ea przez t\'b3um, w\'9cr\'f3d kt\'f3rego Harry zauwa\'bfy\'b3 Mabberly'ego, trzech detektyw\'f3w policyjnych oraz ca\'b3e mn\'f3stwo stajennych z zajazd\'f3w, stangret\'f3w, ch\'b3opc\'f3w nosz\'b9cych latarnie, ulicznik\'f3
w, zamiataczy, czyli \'84ludzi" Saltera.
\par Salter stan\'b9\'b3 przed Harrym z ponur\'b9 min\'b9.
\par - Uzyskali\'9cmy nakaz, ale kiedy si\'ea z nim udali\'9cmy na miejsce, okaza\'b3o si\'ea, \'bfe Joliffe i jego ludzie dali nog\'ea.
\par Harry zesztywnia\'b3.
\par - My\'9cla\'b3em, \'bfe ich obserwujecie.
\par - Obserwowali\'9cmy ich, ale kto\'9c musia\'b3 pope\'b3ni\'e6 b\'b3\'b9d. Dzi\'9c rano znale\'9fli\'9cmy dw\'f3ch naszych ludzi og\'b3uszonych i ani \'9cladu naszych wywiadowc\'f3w.
\par Harry poczu\'b3, \'bfe robi mu si\'ea zimno.
\par - Czy wzi\'eali pow\'f3z?
\par - Tak - potwierdzi\'b3 jeden ze stajennych. - Pomy\'9cleli\'9cmy, \'bfe trzeba pana ostrzec, i\'bf nale\'bfy bardzo pilnowa\'e6 pani Babbacombe... a\'bf do czasu gdy ten ptaszek znajdzie si\'ea za kratkami.
\par - O m\'f3j Bo\'bfe! - Harry pobieg\'b3 tam, sk\'b9d przyszed\'b3. Za nim pop\'eadzi\'b3 Dawlish i ca\'b3a reszta.
\par Harry zostawiwszy za sob\'b9 k\'eap\'ea drzew, wybieg\'b3 na pole. Zatrzyma\'b3 si\'ea gwa\'b3townie i rozejrza\'b3 si\'ea naoko\'b3o.
\par Przed nim chwia\'b3o si\'ea w powiewie lekkiego wiatru morze traw. Panowa\'b3 pogodny spok\'f3j, \'b3\'b9ka ton\'ea\'b3a w upale. S\'b3o\'f1ce o\'9cwietla\'b3o znajduj\'b9cy si\'ea na samym jej \'9crodku kamie\'f1. Na tym kamieniu nikt nie siedzia\'b3.
\par Harry podszed\'b3 bli\'bfej i zobaczy\'b3, \'bfe na kamieniu le\'bfy wianek z chabr\'f3w. Nic nie wskazywa\'b3o na to, \'bfe kto\'9c go w pop\'b3ochu porzuci\'b3.
\par Harry, oddychaj\'b9c ci\'ea\'bfko, rozejrza\'b3 si\'ea jeszcze raz.
\par - Lucindo! - zawo\'b3a\'b3.
\par Jego wo\'b3anie zgin\'ea\'b3o w\'9cr\'f3d drzew. Nikt na nie nie odpowiedzia\'b3.
\par Harry zakl\'b9\'b3.
\par - Maj\'b9 j\'b9! -krzykn\'b9\'b3.
\par - Nie mogli uciec daleko. - Salter przywo\'b3a\'b3 swoich ludzi gestem d\'b3oni. - Chodzi o dam\'ea. Wi\'eakszo\'9c\'e6 z was j\'b9 widzia\'b3a. Nazywa si\'ea pani Babbacombe.
\par Zacz\'eali przeczesywa\'e6 \'b3\'b9k\'ea. Robili to szybko, sprawnie, nawo\'b3uj\'b9c. Harry ruszy\'b3 w stron\'ea rzeki, Dawlish nie odst\'eapowa\'b3 go na krok. Harry a\'bf zachryp\'b3 od nawo\'b3ywania. Wyobra\'9fnia podsuwa\'b3
a mu najgorsze obrazy. Musz\'ea j\'b9 znale\'9f\'e6, powtarza\'b3 sobie, po prostu musz\'ea.
\par Pozostawiona samej sobie na tchn\'b9cej spokojem \'b3\'b9ce, Lucinda u\'9cmiechn\'ea\'b3a si\'ea do siebie i zacz\'ea\'b3a splata\'e6 wianek z rosn\'b9cych wok\'f3\'b3 kamienia chabr\'f3w. By\'b3a spokojna i pewna, \'bfe Harry wkr\'f3tce wr\'f3ci.
\par Chc\'b9c o\'bfywi\'e6 sw\'f3j wianek kontrastowym kolorem, si\'eagn\'ea\'b3a po \'bf\'f3\'b3ty kwiat mlecza i w tej\'bfe chwili us\'b3ysza\'b3a g\'b3os wo\'b3aj\'b9cy j\'b9 po imieniu:
\par - Ciociu Lucindo?
\par Odwr\'f3ci\'b3a si\'ea i w cieniu drzew dojrza\'b3a sylwetk\'ea d\'bfentelmena, kt\'f3ry macha\'b3 do niej r\'eak\'b9.
\par Dobry Bo\'bfe! - pomy\'9cla\'b3a, a czeg\'f3\'bf on chce? Od\'b3o\'bfy\'b3a wianek i podesz\'b3a bli\'bfej.
\par - Mortimer? - zapyta\'b3a i wesz\'b3a w cie\'f1 drzew. - Co tutaj robisz?
\par - Czeka na ciebie, ty dziwko - powiedzia\'b3 kto\'9c ochryp\'b3ym g\'b3osem.
\par Lucinda wzdrygn\'ea\'b3a si\'ea. Ogromna \'b3apa chwyci\'b3a j\'b9 za rami\'ea. Lucinda spojrza\'b3a na jej w\'b3a\'9cciciela i otworzy\'b3a szeroko oczy ze zdumienia.
\par - Scrugthorpe! Co wy, u diab\'b3a, robicie?!
\par - Porywam ci\'ea, dziwko. - Scrugthorpe zacz\'b9\'b3 j\'b9 wci\'b9ga\'e6 dalej mi\'eadzy drzewa. - No dalej, pow\'f3z czeka.
\par - Jaki pow\'f3z? Dosy\'e6 tego!
\par Lucinda usi\'b3owa\'b3a si\'ea wyrwa\'e6, ale Mortimer chwyci\'b3 j\'b9 pod drugi \'b3okie\'e6.
\par - Pos\'b3uchaj - m\'f3wi\'b3 - pos\'b3uchaj mnie tylko. W\'b3a\'9cciwie nie chodzi o ciebie... chodzi tylko o to, \'bfeby naprawi\'e6 pewn\'b9 krzywd\'ea... zado\'9c\'e6uczyni\'e6 za afront... o to chodzi.
\par Tak naprawd\'ea to nie pomaga\'b3 Scrugthorpe'owi jej ci\'b9gn\'b9\'e6, tylko czepia\'b3 si\'ea jej r\'eaki. W jego wodnistoniebieskich oczach by\'b3o b\'b3aganie o zrozumienie.
\par Lucinda zmarszczy\'b3a brwi.
\par - O co chodzi? M\'f3w ja\'9cniej!
\par Mortimer wyja\'9cni\'b3 jej, j\'b9kaj\'b9c si\'ea i pl\'b9cz\'b9c. Lucinda usi\'b3uj\'b9c go zrozumie\'e6, zapomnia\'b3a prawie o Scrugthorpe i dawa\'b3a mu si\'ea prowadzi\'e6. Jej sp\'f3dnice zaczepi\'b3y si\'ea o jaki\'9c le\'bf\'b9cy na ich drodze pie
\'f1.
\par - Przekl\'eata zarozumia\'b3a baba! - Scrugthorpe kopn\'b9\'b3 jej sp\'f3dnic\'ea. - Poczekaj tylko, a\'bf b\'eadziemy sami!
\par - No i widzisz, s\'b9 te pieni\'b9dze, kt\'f3re jestem winien Joliffe'owi... musz\'ea mu je zwr\'f3ci\'e6... to kwestia honoru... To du\'bfa suma... My\'9cla\'b3em, \'bfe po \'9cmierci stryja Charlesa... Ale okaza\'b3o si\'ea, \'bfe nie...
\par - Odwdzi\'eacz\'ea ci si\'ea za tw\'f3j ostry j\'eazyk. A kiedy ju\'bf si\'ea z tob\'b9 rozprawi\'ea, to zobaczysz...
\par Lucinda stara\'b3a si\'ea nie s\'b3ucha\'e6 Scrugthorpe'a. Skupi\'b3a si\'ea na tym, co m\'f3wi\'b3 Mortimer. Otworzy\'b3a usta ze zdumienia, gdy Mortimer ujawni\'b3, jaki jest jego ostateczny cel i jak planowali go osi\'b9gn\'b9\'e6.
\par - Wi\'eac widzisz - zako\'f1czy\'b3 Mortimer. - Wszystko jest proste. Je\'bfeli zrzekniesz si\'ea opieki na moj\'b9 rzecz, wszystko b\'eadzie dobrze. Rozumiesz to, prawda?
\par Doszli w\'b3a\'9cnie nad sam brzeg rzeki, przed nimi by\'b3 ma\'b3y mostek dla pieszych. Lucinda szarpn\'ea\'b3a si\'ea, wyrwa\'b3a rami\'ea z uchwytu Scrugthorpe'a i przystan\'ea\'b3a, piorunuj\'b9c Mortimera wzrokiem.
\par - Ty o\'9cle! - powiedzia\'b3a. - Czy naprawd\'ea wierzysz, \'bfe z powodu twojej g\'b3upoty i s\'b3abo\'9cci, dlatego, \'bfe jaki\'9c oszust wystrychn\'b9\'b3 ci\'ea na dudka, ja przeka\'bf\'ea ci fortun\'ea mojej pasierbicy po to, \'bfeby\'9c m\'f3g\'b3
temu oszustowi napcha\'e6 kabz\'ea? Je\'bfeli tak my\'9clisz, to jeste\'9c, m\'f3j panie, sko\'f1czonym idiot\'b9!
\par - Zaraz, zaraz. - Scrugthorpe, nieco oszo\'b3omiony jej gwa\'b3towno\'9cci\'b9, potrz\'b9sn\'b9\'b3 j\'b9 za rami\'ea. - Dosy\'e6 tego.
\par Twarz Mortimera by\'b3a blada jak \'9cciana.
\par - Stryj Charles by\'b3 mi winien...
\par - Nonsens! Charles nie by\'b3 ci nic winien! Dosta\'b3e\'9c od niego wi\'eacej, ni\'bf powiniene\'9c. A teraz, m\'f3j panie - Lucinda stukn\'ea\'b3a go palcem w pier\'9c - musisz wr\'f3ci\'e6 do Yorkshire i uporz\'b9dkowa\'e6
swoje sprawy. Porozmawiaj z panem Wilsonem ze Scarborough. On b\'eadzie wiedzia\'b3, jak ci pom\'f3c. Sta\'f1 na w\'b3asnych nogach, Mortimerze. Uwierz mi, to jedyny spos\'f3b - powiedzia\'b3a Lucinda, po czym zapyta\'b3a: - A jak si\'ea
ma kucharka, pani Finnigan? Kiedy wyje\'bfd\'bfa\'b3y\'9cmy, cierpia\'b3a biedaczka na wrzody \'bfo\'b3\'b9dka.
\par Mortimer nic nie m\'f3wi\'b3, patrzy\'b3 tylko na ni\'b9 szeroko otwartymi oczami.
\par - Dosy\'e6, kobieto! - krzykn\'b9\'b3 Scrugthorpe, na kt\'f3rego twarzy pokaza\'b3y si\'ea czerwone plamy.
\par Chwyci\'b3 Lucind\'ea za ramiona i przyci\'b9gn\'b9\'b3 do siebie. Lucinda z okrzykiem przera\'bfenia schyli\'b3a g\'b3ow\'ea, unikaj\'b9c dotkni\'eacia jego mi\'easistych warg. Scrugthorpe st\'eakn\'b9\'b3 i chwyci\'b3 j\'b9 mocniej za rami\'ea
. Lucinda szarpa\'b3a si\'ea, usi\'b3uj\'b9c doprowadzi\'e6 do tego, \'bfeby straci\'b3 r\'f3wnowag\'ea. Spojrzawszy w d\'f3\'b3, zobaczy\'b3a jego stopy odziane w mi\'eakkie sk\'f3rzane buty. Podnios\'b3a kolano i uderzy\'b3a go nim w pachwin\'ea
. Scrugthorpe'owi zabrak\'b3o tchu, a ona z ca\'b3ej si\'b3y nast\'b9pi\'b3a mu na \'b3uk lewej stopy.
\par - Aaa! Ty dziwko! - rykn\'b9\'b3 z b\'f3lu.
\par Lucinda uderzy\'b3a go g\'b3ow\'b9 w podbr\'f3dek. Scrugthorpe zawy\'b3. Jedn\'b9 r\'eak\'b9 chwyci\'b3 si\'ea za stop\'ea, a drug\'b9 za podbr\'f3dek. Lucinda by\'b3a wolna. Ju\'bf mia\'b3a uciec, gdy chwyci\'b3 j\'b9 Mortimer.
\par Rozw\'9ccieczona zacz\'ea\'b3a bi\'e6 go po r\'eakach i twarzy i wyzwoli\'b3a si\'ea stosunkowo \'b3atwo. Pchn\'ea\'b3a go mocno, tak \'bfe wpad\'b3 w krzaki, po czym, zebrawszy sp\'f3dnice, pobieg\'b3a na most. W pogo\'f1 za ni\'b9, kln\'b9c na czym \'9c
wiat stoi, rzuci\'b3 si\'ea, ku\'9ctykaj\'b9c, Scrugthorpe.
\par Lucinda obejrza\'b3a si\'ea i przyspieszy\'b3a kroku.
\par Spojrza\'b3a przed siebie i zobaczy\'b3a, \'bfe na most z drugiej strony wchodzi jaki\'9c d\'bfentelmen w stroju do konnej jazdy. Dzi\'eakuj\'b9c Bogu za to, \'bfe zsy\'b3a jej pomoc, zawo\'b3a\'b3a:
\par - Prosz\'ea pana!
\par Ku jej zdumieniu d\'bfentelmen zatrzyma\'b3 si\'ea, stan\'b9\'b3 w rozkroku, zagradzaj\'b9c jej wyj\'9ccie z mostu. Lucinda zwolni\'b3a. Zatrzyma\'b3a si\'ea na \'9crodku mostu.
\par M\'ea\'bfczyzna trzyma\'b3 w d\'b3oni pistolet.
\par By\'b3 to jeden z tych pistolet\'f3w, kt\'f3rymi d\'bfentelmeni pos\'b3uguj\'b9 si\'ea podczas pojedynk\'f3w, mia\'b3 d\'b3ug\'b9 luf\'ea, a jego okucia b\'b3yszcza\'b3y w s\'b3o\'f1cu. Pod nogami Lucindy spokojnie szemra\'b3a rzeka, a z oddali s\'b3ycha
\'e6 by\'b3o jakie\'9c nawo\'b3uj\'b9ce j\'b9 g\'b3osy, jednak by\'b3y one zbyt s\'b3abe, by wyrwa\'e6 j\'b9 z sieci, w kt\'f3rej si\'ea znalaz\'b3a.
\par Przeszed\'b3 j\'b9 zimny dreszcz.
\par Pistolet powoli przesun\'b9\'b3 si\'ea do g\'f3ry, jego lufa znalaz\'b3a si\'ea na wysoko\'9cci piersi Lucindy.
\par Z wyschni\'eatymi ze strachu ustami, z bij\'b9cym sercem Lucinda spojrza\'b3a w twarz m\'ea\'bfczy\'9fnie. By\'b3a to twarz nieruchoma, bez wyrazu. Lucinda zauwa\'bfy\'b3a ruch jego palc\'f3w i z\'b3owieszczy szcz\'eak odwodzonego kurka.
\par O sto jard\'f3w stamt\'b9d Harry wybieg\'b3 spo\'9cr\'f3d drzew na nadrzeczn\'b9 \'9ccie\'bfk\'ea. Zdyszany rozejrza\'b3 si\'ea naoko\'b3o. Gdy jego spojrzenie pad\'b3o na most, zamar\'b3 w bezruchu.
\par Serce wali\'b3o mu jak m\'b3otem, gdy zda\'b3 sobie spraw\'ea, \'bfe oto jego przysz\'b3o\'9c\'e6, jego \'bfycie, jego mi\'b3o\'9c\'e6 stoi twarz\'b9 w twarz ze \'9cmierci\'b9. Salter wraz z cz\'ea\'9cci\'b9 swoich ludzi znajdowa\'b3 si\'ea na przeciwleg
\'b3ym brzegu. Zbli\'bfali si\'ea szybko, jednak nie by\'b3o szansy na to, by dopadli Joliffe'a na czas. Harry zobaczy\'b3, jak Joliffe wprawnym ruchem unosi bro\'f1.
\par - Lucindo! - wyrwa\'b3 mu si\'ea z piersi pe\'b3en rozpaczy i w\'9cciek\'b3o\'9cci krzyk.
\par Lucinda, trzymaj\'b9c r\'eak\'ea na por\'eaczy mostu, odwr\'f3ci\'b3a si\'ea 1 zobaczy\'b3a Harry'ego na pobliskim brzegu. Tam, przy Harrym, b\'eadzie bezpieczna. Barierka, o kt\'f3r\'b9 si\'ea opiera\'b3a, by\'b3a zwyk\'b3\'b9 belk\'b9 wspart\'b9
na szczebelkach. Pod ni\'b9 znajdowa\'b3a si\'ea pusta, otwarta przestrze\'f1. Lucinda po\'b3o\'bfy\'b3a obie r\'eace na barierce i przeskoczy\'b3a przez ni\'b9.
\par Wpad\'b3a do wody w momencie, gdy rozleg\'b3 si\'ea strza\'b3.
\par Harry, kln\'b9c, ruszy\'b3 biegiem wzd\'b3u\'bf rzeki. Czy ona umie p\'b3ywa\'e6? - zastanawia\'b3 si\'ea. Dobieg\'b3 do mostu i usiad\'b3 na trawie, \'bfeby zdj\'b9\'e6 d\'b3ugie buty. \'8cci\'b9ga\'b3 w\'b3a\'9cnie jeden z nich, gdy Lucinda wyp\'b3yn
\'ea\'b3a na powierzchni\'ea. Odgarn\'ea\'b3a w\'b3osy z oczu, rozejrza\'b3a si\'ea i zobaczy\'b3a go. Pomacha\'b3a mu r\'eak\'b9, a potem spokojnie, tak jakby robi\'b3a to codziennie, pop\'b3yn\'ea\'b3a w stron\'ea brzegu.
\par Harry patrzy\'b3 na to szeroko otwartymi oczami. Miotany pot\'ea\'bfnymi uczuciami, od w\'9cciek\'b3o\'9cci po wielk\'b9 rado\'9c\'e6, sta\'b3 na brzegu i czeka\'b3, a\'bf Lucinda dop\'b3ynie.
\par Dawlisha zgubi\'b3 gdzie\'9c w zagajniku, a ludzie Saltera, widz\'b9c, \'bfe czeka na Lucind\'ea, nie zbli\'bfyli si\'ea, tylko pozostawili ich samych. Do niego za\'9c dociera\'b3o, \'bfe na obu brzegach rzeki co\'9c si\'ea dzieje, jednak nie zwraca\'b3
na to uwagi. P\'f3\'9fniej dowiedzia\'b3 si\'ea, \'bfe Mabberly wyr\'f3\'bfni\'b3 si\'ea tym, \'bfe powali\'b3 Mortimera Babbacombe'a, a Dawlish z wielk\'b9 przyjemno\'9cci\'b9 i zr\'eaczno\'9cci\'b9 og\'b3uszy\'b3 nikczemnego Scrugthorpe'a.
\par Dobrn\'b9wszy do p\'b3ytkiego miejsca, Lucinda obejrza\'b3a si\'ea na most. Widz\'b9c, ku swemu zadowoleniu, \'bfe z jej napastnikami robiony jest porz\'b9dek, si\'eagn\'ea\'b3a do ty\'b3u po ociekaj\'b9cy wod\'b9 kapelusz. Trzymaj\'b9c go za mokre wst
\'b9\'bfki, j\'eakn\'ea\'b3a:
\par - Kompletnie zniszczony!
\par A potem, spojrzawszy w d\'f3\'b3, doda\'b3a:
\par - Tak jak moja suknia!
\par Harry'emu tego ju\'bf by\'b3o za wiele. Ta przekl\'eata kobieta, z ledwo\'9cci\'b9 uszed\'b3szy z \'bfyciem, biada\'b3a nad losem kapelusza. Podszed\'b3 bli\'bfej i stan\'b9\'b3 nad ni\'b9.
\par Wci\'b9\'bf niepocieszona po stracie nakrycia g\'b3owy, Lucinda wskaza\'b3a je gestem.
\par - Nic si\'ea ju\'bf z nim nie da zrobi\'e6 - powiedzia\'b3a.
\par Harry klepn\'b9\'b3 ja po mokrym po\'9cladku - wystarczaj\'b9co mocno, by poczu\'e6 pieczenie w d\'b3oni. Lucinda a\'bf podskoczy\'b3a i krzykn\'ea\'b3a:
\par - O!
\par - Nast\'eapnym razem, kiedy ci ka\'bf\'ea nie rusza\'e6 si\'ea z miejsca, zastosujesz si\'ea do tego, co m\'f3wi\'ea! Rozumiesz?! Dobry Bo\'bfe! Twoja suknia! - zawo\'b3a\'b3 i natychmiast zdj\'b9\'b3 surdut.
\par Lucinda prychn\'ea\'b3a.
\par - W\'b3a\'9cnie to mia\'b3am na my\'9cli.
\par Z min\'b9 osoby ura\'bfonej przyj\'ea\'b3a surdut, kt\'f3rym on okry\'b3 jej ramiona, pozwoli\'b3a mu nawet zapi\'b9\'e6 guziki.
\par - Chod\'9f, zawioz\'ea ci\'ea natychmiast do domu. - Harry wzi\'b9\'b3 j\'b9 za \'b3okie\'e6 i pom\'f3g\'b3 jej wej\'9c\'e6 na brzeg. - Jeste\'9c przemoczona. Nie wolno ci si\'ea przezi\'eabi\'e6.
\par Lucinda obejrza\'b3a si\'ea.
\par - Tam by\'b3 Mortimer.
\par - Wiem.
\par Harry poci\'b9gn\'b9\'b3 j\'b9 mi\'eadzy drzewa.
\par - Wiesz? - zdziwi\'b3a si\'ea Lucinda. - Nabi\'b3 sobie do g\'b3owy, \'bfe Charles pozbawi\'b3 go nale\'bfnego spadku, \'bfe...
\par Harry pozwoli\'b3 jej m\'f3wi\'e6, prowadz\'b9c j\'b9 przez zagajnik. To, \'bfe s\'b3yszy jej g\'b3os, dodawa\'b3o mu si\'b3. Z pewnym zdziwieniem Harry stwierdzi\'b3, \'bfe wysz\'b3a z ca\'b3ego tego prze\'bfycia bez szwanku. To on by\'b3
nerwowo wyczerpany, Harry otworzy\'b3 drzwi powozu, w ich stron\'ea spieszyli Dawlish i Joshua.
\par - Zostawimy wiadomo\'9c\'e6 dla Em i Heather, Mabberly wszystko wyja\'9cni.
\par - Pan Mabberly? - Lucinda by\'b3a zaskoczona. - Czy on jest tutaj?
\par Harry przekl\'b9\'b3 w duchu sw\'f3j d\'b3ugi j\'eazyk.
\par - Tak - powiedzia\'b3. - A teraz wsiadaj.
\par Nie czekaj\'b9c, a\'bf to zrobi, podni\'f3s\'b3 j\'b9 i posadzi\'b3 na siedzeniu. Joshua siada\'b3 w\'b3a\'9cnie na ko\'9fle. Harry zwr\'f3ci\'b3 si\'ea do Dawlisha:
\par - Wracaj i wyja\'9cnij wszystko mojej ciotce i pannie Babbacombe. Zapewnij je, \'bfe pani Babbacombe jest ca\'b3a i zdrowa, tylko przemoczona. Zawioz\'ea j\'b9 do Hallows House. B\'eadziemy tam na nie czekali.
\par Dawlish kiwn\'b9\'b3 g\'b3ow\'b9.
\par - Pozosta\'b3ymi rzeczami ju\'bf si\'ea zaj\'eato.
\par Tym razem kiwn\'b9\'b3 g\'b3ow\'b9 Harry. Wsiad\'b3 do powozu, a gdy ten, po zamkni\'eaciu drzwiczek przez Dawlisha, ruszy\'b3, opad\'b3 na siedzenie i zamkn\'b9\'b3 oczy. Po minucie otworzy\'b3 je i metodycznie pozamyka\'b3 wszystkie \'bfaluzje. S\'b3o
\'f1ce przenika\'b3o jednak przez cienk\'b9 sk\'f3r\'ea, wype\'b3niaj\'b9c wn\'eatrze z\'b3ocistym blaskiem.
\par - Ach...
\par Zanim Lucinda zd\'b9\'bfy\'b3a co\'9c powiedzie\'e6, Harry usiad\'b3, wy ci\'b9gn\'b9\'b3 r\'eak\'ea i poci\'b9gn\'b9\'b3 j\'b9 na swoje kolana.
\par Lucinda otworzy\'b3a usta, by zaprotestowa\'e6, lecz on zamkn\'b9\'b3 je poca\'b3unkiem - nami\'eatnym, zaborczym. Odda\'b3a mu poca\'b3unek z r\'f3wnym zapa\'b3em, pragn\'b9c wzi\'b9\'e6 wszystko, co jej ofiarowywali.
\par - Je\'bfeli kiedykolwiek w przysz\'b3o\'9cci zrobisz co\'9c podobne go, b\'b9d\'9f pewna, \'bfe przez nast\'eapny tydzie\'f1 b\'eadziesz musia\'b3a je\'9c\'e6 w pozycji stoj\'b9cej.
\par Lucinda wci\'b9\'bf patrz\'b9c na niego, dotkn\'ea\'b3a r\'eak\'b9 swojego po\'9cladka.
\par - To jeszcze boli - poskar\'bfy\'b3a si\'ea. Harry u\'9cmiechn\'b9\'b3 si\'ea.
\par - Mo\'bfe powinienem poca\'b3owa\'e6?
\par Lucinda otworzy\'b3a szeroko oczy, Wygl\'b9da\'b3a na zaintrygowan\'b9.
\par Harry zmiesza\'b3 si\'ea nieco.
\par - No dobrze, zostawmy to lepiej na p\'f3\'9fniej.
\par Lucinda popatrzy\'b3a pytaj\'b9co, a potem wzruszy\'b3a ramionami i przytuli\'b3a si\'ea.
\par - Przecie\'bf to nie moja wina, \'bfe mnie zaatakowali. A poza tym, kim byli wszyscy ci ludzie?
\par - Mniejsza z tym. Jest co\'9c, co chc\'ea powiedzie\'e6. I powiem to tylko raz. - Spojrza\'b3 jej w oczy. - S\'b3uchasz mnie?
\par Lucinda wstrzyma\'b3a oddech. Czuj\'b9c, \'bfe serce jej zamiera, potwierdzi\'b3a kiwni\'eaciem g\'b3owy.
\par - Kocham ci\'ea.
\par Twarz Lucindy rozja\'9cni\'b3a si\'ea. Pochyli\'b3a si\'ea ku niemu z rozchylonymi wargami. Harry powstrzyma\'b3 j\'b9 ruchem r\'eaki.
\par - Nie, poczekaj. Jeszcze nie sko\'f1czy\'b3em. - Skrzywi\'b3 si\'ea lekko. - Takie s\'b3owa w ustach cz\'b3owieka mojego pokroju musz\'b9 by\'e6 ma\'b3o przekonuj\'b9ce. Wiesz, \'bfe wypowiada\'b3em je przedtem... wiele razy, ale wtedy nie m\'f3wi\'b3
em prawdy. Zanim ty si\'ea pojawi\'b3a\'9c, nie mia\'b3em poj\'eacia, co te s\'b3owa znacz\'b9.
\par Ale teraz to wiem. Jednak nie mog\'b3em mie\'e6 nadziei, \'bfe dla ciebie b\'ead\'b9 przekonuj\'b9ce, poniewa\'bf nie by\'b3y takie dla mnie samego. Wi\'eac udowodni\'b3em ci, \'bfe potrafi\'ea kocha\'e6... zawioz\'b3em ci\'ea do swojego ojca, pokaza\'b3
em rodowe gniazdo. -Przerwa\'b3 i patrz\'b9c z u\'9cmiechem w oczy Lucindzie, doda\'b3: -A co do tych sze\'9cciorga dzieci, to \'bfartowa\'b3em. Wystarczy mi czworo.
\par Lucinda, oszo\'b3omiona szcz\'ea\'9cciem, otworzy\'b3a szeroko oczy.
\par - Tylko czworo? Doprawdy, jestem rozczarowana.
\par Harry poruszy\'b3 si\'ea.
\par - Mo\'bfe zaczniemy od czworga, dobrze? Bo nie chc\'ea ci\'ea rozczarowa\'e6.
\par Na policzku Lucindy pojawi\'b3 si\'ea do\'b3eczek. Harry zmarszczy\'b3 brwi.
\par - O czym to ja m\'f3wi\'b3em? Aha, o dowodach mojego oddania. Towarzyszy\'b3em ci do Londynu i zabiera\'b3em na przeja\'bfd\'bfki po parku. Zabiega\'b3em o twoje wzgl\'eady na wszelkie sposoby. Nara\'bfa\'b3em si\'ea
na ataki swatek i matron. Wszystko dla ciebie.
\par - To dlatego to wszystko robi\'b3e\'9c? \'afeby mnie przekona\'e6, i\'bf mnie kochasz?
\par Harry u\'9cmiechn\'b9\'b3 si\'ea.
\par - A dla czeg\'f3\'bf by innego?
\par Pochyli\'b3 si\'ea i zdj\'b9\'b3 jej buty, a potem podni\'f3s\'b3 jej sp\'f3dnice i zacz\'b9\'b3 jej zsuwa\'e6 podwi\'b9zki. Lucinda u\'9cmiechn\'ea\'b3a si\'ea.
\par - I ta\'f1czy\'b3e\'9c ze mn\'b9 te wszystkie walce. Pami\'eatasz?
\par - Jak m\'f3g\'b3bym zapomnie\'e6? - odpar\'b3 Harry, zsuwaj\'b9c jej po\'f1czochy. - Nie mog\'ea sobie wyobrazi\'e6 bardziej oczywistej publicznej deklaracji.
\par Lucinda roze\'9cmia\'b3a si\'ea, poruszaj\'b9c zmarzni\'eatymi palcami st\'f3p.
\par Harry wyprostowa\'b3 si\'ea i spojrza\'b3 jej prosto w oczy.
\par - A wi\'eac, pani Lucindo Babbacombe, czy po wszystkich tych wysi\'b3kach wierzy mi pani, \'bfe pani\'b9 kocham?
\par Lucinda u\'9cmiecha\'b3a si\'ea, b\'b3yszcza\'b3y jej oczy. Podnios\'b3a obie r\'eace i uj\'ea\'b3a w d\'b3onie jego twarz.
\par - G\'b3uptasie, chcia\'b3am tylko, \'bfeby\'9c to powiedzia\'b3.
\par Po tych s\'b3owach dotkn\'ea\'b3a lekko wargami jego ust.
\par Gdy si\'ea cofn\'ea\'b3a, Harry prychn\'b9\'b3 niedowierzaj\'b9co.
\par - I uwierzy\'b3aby\'9c mi? Nawet po tym faux pas, kt\'f3re pope\'b3ni\'b3em tego wieczoru, kiedy mnie uwiod\'b3a\'9c?
\par Lucinda u\'9cmiecha\'b3a si\'ea \'b3agodnie.
\par - O tak. - Na jej policzku ponownie pojawi\'b3 si\'ea do\'b3eczek. - Nawet wtedy.
\par Harry postanowi\'b3, \'bfe tyle wystarczy.
\par - Zgadzasz si\'ea za mnie wyj\'9c\'e6 bez dalszych zachod\'f3w?
\par Lucinda kiwn\'ea\'b3a g\'b3ow\'b9 - raz, zdecydowanie.
\par - Dzi\'eaki Bogu. - Harry obj\'b9\'b3 j\'b9 ramionami. - Bierzemy \'9club za dwa dni w Lester Hall. Wszystko jest ju\'bf przygotowane. Mam w kieszeni zezwolenie na \'9club. - Popatrzy\'b3 na mokre plamy na surducie, w kt\'f3ry by\'b3
a otulona. - Mam nadziej\'ea, \'bfe nie zamok\'b3o.
\par Rozpi\'b9\'b3 guziki i zdj\'b9\'b3 z niej surdut. Lucinda ze \'9cmiechem przyci\'b9gn\'ea\'b3a jego g\'b3ow\'ea i poca\'b3owa\'b3a go prosto w usta. Po chwili Harry cofn\'b9\'b3 si\'ea.
\par - Jeste\'9c bardzo mokra. Musimy zdj\'b9\'e6 z ciebie te rzeczy.
\par Popatrzy\'b3a na niego uwodzicielsko, a potem pos\'b3usznie odwr\'f3ci\'b3a si\'ea, \'bfeby m\'f3g\'b3 j\'b9 rozsznurowa\'e6. Harry zdj\'b9\'b3 z niej sukni\'ea i rzuci\'b3 j\'b9 na pod\'b3og\'ea karety.
\par Zosta\'b3a w koszuli, przemoczonej i prawie przezroczystej.
\par Z rumie\'f1cem na twarzy obserwowa\'b3a spod rz\'eas, jak Harry delikatnie i niespiesznie j\'b9 od niej uwalnia.
\par Harry, rozbieraj\'b9c Lucind\'ea, czu\'b3, \'bfe zalewaj\'b9 fala ciep\'b3a, s\'b3ysza\'b3, \'bfe oddycha p\'b3ytko. Gdy by\'b3a ju\'bf ca\'b3kiem naga, zadr\'bfa\'b3a, lecz on wiedzia\'b3, \'bfe nie dr\'bfy z zimna. Pochyli\'b3 si\'ea i poca\'b3owa\'b3
si\'f1ce, kt\'f3re na jej ramionach pozostawi\'b3y d\'b3onie Scrugthorpe'a. Lucinda przypomnia\'b3a sobie pewn\'b9 rozmow\'ea. Roze\'9cmia\'b3a si\'ea cicho na to wspomnienie.
\par - Wiesz - wyja\'9cni\'b3a, widz\'b9c pytaj\'b9ce spojrzenie - Em powiedzia\'b3a pewnego razu, \'bfe powinnam sprawi\'e6, by\'9c pad\'b3 na kolana.
\par - Ach tak. M\'b9dra kobieta z tej mojej ciotki. - Delikatnie posadzi\'b3 j\'b9 tak, \'bfe siedzia\'b3a teraz okrakiem na jego udach. - Zapomnia\'b3a jednak, \'bfe uwodzicielowi mo\'bfe by\'e6 trudno zmieni\'e6 swoj\'b9 natur\'ea.
\par - Harry? - powiedzia\'b3a pytaj\'b9co.
\par - Mhm?
\par - Harry... jeste\'9cmy w powozie - usi\'b3owa\'b3a protestowa\'e6.
\par Roze\'9cmia\'b3 si\'ea cicho.
\par - To jest najzupe\'b3niej mo\'bfliwe, zapewniam ci\'ea. Ko\'b3ysanie zwi\'eaksza przyjemno\'9c\'e6... zobaczysz.
\par - Tak, ale... - Nagle jej oczy otworzy\'b3y si\'ea szeroko. Po chwili upojenia przymkn\'ea\'b3a powieki. - Harry? - wyszepta\'b3a cicho.
\par Nast\'b9pi\'b3a d\'b3uga cisza, w\'9cr\'f3d kt\'f3rej s\'b3ycha\'e6 by\'b3o tylko oddechy, a potem Lucinda westchn\'ea\'b3a g\'b3\'eaboko.
\par - Och, Harry!
\par Godzin\'ea p\'f3\'9fniej, gdy pow\'f3z wje\'bfd\'bfa\'b3 powoli na ulice Mayfair, Harry spojrza\'b3 na kobiet\'ea siedz\'b9c\'b9 mu na kolanach.
\par Owini\'eata by\'b3a jego p\'b3aszczem, sucha i rozgrzana - jej ubranie le\'bfa\'b3o na pod\'b3odze powozu, tworz\'b9c mokr\'b9 kupk\'ea. A jego surdut i spodnie by\'b3y w okropnym stanie. Dawlish b\'eadzie mia\'b3 z nimi mn\'f3
stwo roboty. Harry jednak nie przejmowa\'b3 si\'ea tym. Mia\'b3 bowiem wszystko, czego najbardziej w \'bfyciu pragn\'b9\'b3.
\par }}
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
Laurens Stephanie Rodzina Lesterow 03 Jak usidlić kawaleraLaurens Stephanie Rodzina Lesterów 00 Jak usidlić kawaleraLaurens Stephanie Rodzina Lesterów 00 Jak usidlić kawaleraLaurens Stephanie Cykl Rodzina Lesterów 03 Jak usidlić kawaleraLaurens Stephanie Jak usidlić kawalera 03Laurens Stephanie Jak usidlic kawalera1996 03 Jak montować układ na płytce uniwersalnej03, Jak rozumiesz termin "przystosowanie"GR702 Moreland Peggy Rodzina Tannerów 03 W pogoni za marzeniem03-Jak długo grać będą, J. Kaczmarski - teksty i akordyLaurens Stephanie Cynsterowie 10 Kochanek doskonałyBlake Jennifer Rodzina BenedictĂłw 03 RoanRoberts Nora Rodzina Stanislawskich 03 Z nakazu sądu0859 Lewis Jennifer Mężczyźni z rodziny Steele 03 Dziedzictwo namiętnościLauren Dane Cascadia Wolves 03 TriMates (EC)Laurens Stephanie Mastered By Love 08 Klub Niezdobytych2013 10 03 Jak zaszczuć niewinnego człowiekawięcej podobnych podstron