Job

5:1 - Wołajże tedy, jeśli jest kto, być odpowiedział, a obróć się do którego z świętych.

5:2 - Zaiste gniew zabija głupiego, a zawiść umarza malutkiego.

5:3 - Jam widział głupiego mocnie wkorzenionego, i wnetem złorzeczył ozdobie jego.

5:4 - Daleko będą synowie jego od zbawienia, i starci będą w bramie, i nie będzie ktoby wyrwał.

5:5 - Którego żniwo głodny zje, a samego porwie zbrojny, a pragnący będą pić bogactwa jego,

5:6 - Nic się na ziemi bez przyczyny nie dzieje, a z ziemie nie wschodzi boleść.

5:7 - Człowiek się rodzi na pracą, a ptak na latanie,

5:8 - Przetoż ja będę prosił Pana, a u Boga przełożę mowę moję:

5:9 - Który czyni wielkie rzeczy i nie wybadane, i dziwne bez liczby:

5:10 - Który dawa deszcz na ziemię, i polewa wodami wszystkie rzeczy:

5:11 - Który pokorne kładzie wysoko, a smętne wywyższa zdrowiem.

5:12 - Który rozprasza myśli złośliwych, aby ręce ich nie mogły dokonać co były poczęły.

5:13 - Który chwyta mądre w ich chytrości, a radę przewrotnych rozsypuje.

5:14 - We dnie wbieżą w ciemności, a jakoby w nocy tak będą macać w południe.

5:15 - Ale zachowa ubogiego od miecza ust ich, a z ręki gwałtownika niedostatecznego.

5:16 - I będzie nadzieja ubogiemu, a nieprawość stuli gębę swoję.

5:17 - Błogosławiony człowiek, którego Bóg karze: karania tedy Pańskiego nie odrzucaj:

5:18 - Bo on zrania i leczy: uderza i ręce jego uzdrowią.

5:19 - W sześciu ucisków wybawi cię, a w siódmym nie tknie cię złe.

5:20 - Wybawi cię od śmierci czasu głodu, a na wojnie z ręki miecza.

5:21 - Od bicza języka zakryt będziesz, i nie ulękniesz się nieszczęścia, gdy przyjdzie.

5:22 - Będziesz się śmiał w spustoszeniu i w głodzie, i nie będziesz się bał zwierząt ziemskich.

5:23 - Ale z kamieńmi pól przymierze twoje, a bestie ziemne spokojneć będą.

5:24 - I poznasz, że ma pokój przybytek twój, a nawiedzając ozdobę twoję nie zgrzeszysz.

5:25 - Doznasz też, iż rozliczne będzie nasienie twoje, i potomstwo twe jako ziele ziemie.

5:26 - Wnidziesz w dostatku do grobu, jako wnoszą kopę pszenice czasu swego.

5:27 - Oto jakośmy tego doszli, takci jest: co usłyszawszy umysłem rozbieraj.