13 Księgi Pierwsze Machabejskie XIII rtf

Księgi Pierwsze Machabejskie

13:1 - I usłyszał Simon, że Tryphon zebrał wojsko wielkie, aby wtargnął do ziemie Judzkiej, i zstarł ją:

13:2 - Widząc, że w strachu lud jest i w bojaźni, jachał do Jeruzalem, i zgromadził lud:

13:3 - I napominając rzekł: Wy wiecie jako wielkie bitwy ja, i bracia moi, i dom ojca mego czyniliśmy, o zakon, i o rzeczy święte, i jakicheśmy trudności użyli.

13:4 - Dla tych rzeczy Bracia moi wszyscy dla Izraela zgi­nęli, i zostałem ja sam.

13:5 - I teraz nie daj Boże, abych miał folgować duszy mo­jej w każdy czas utrapienia: bom nie jest lepszy niż bra­cia moi.

13:6 - Pomszczę się tedy narodu mego, i rzeczy świętych: dziatek też naszych, i żon: bo zgromadzili się wszyscy narodowie zetrzeć nas, dla nieprzyjaźni.

13:7 - I zapalił się duch ludu, skoro usłyszał te mowy.

13:8 - I odpowiedzieli wielkim głosem mówiąc: Tyś jest hetmanem naszym na miejscu Judy, i Jonathy brata twego.

13:9 - Sprawuj walki nasze, a wszystko cokolwiek nam rzeczesz uczynimy.

13:10 - I zebrawszy wszystkie męże waleczne, pospieszył się dokonać wszystkich murów Jeruzalem, i utwierdził ji w około.

13:11 - I wyprawił Jonathę syna Absalomi, i z nim wojsko nowe do Joppen, a wygnawszy te, co w nim byli, sam tam został.

13:12 - A Tryphon ruszył się od Ptolemaidy z wielkiem wojskiem, aby wciągnął do ziemie Judzkiej, a Jonathas z nim pod strażą.

13:13 - A Simon też położył się obozem w Adus przeciw polu.

13:14 - A gdy się Tiyphon dowiedział, iż Simon powstał na miejscu Jonathy brata swego, a iż z nim miał zwieść bitwę: wyprawił posły do niego,

13:15 - Mówiąc: Iż dla srebra, które został winien Jonathas brat twój na liczbie królewskiej, dla spraw, które miał, zatrzymaliśmy go.

13:16 - A teraz pośli sto talentów srebra, i dwu synów jego w zakładzie, aby wypuszczony nie uciekł od nas, i odeślemy go.

13:17 - I poznał Simon, że zdradą z nim mówił, wszakoż kazał dać srebro i dzieci: żeby w nieprzyjaźń wielką nie przyszedł u ludu Izraelskiego, mówiącego:

13:18 - Iż mu nie posłał srebra i dzieci, przeto zginął.

13:19 - I posłał dzieci i sto talentów: i skłamał, a nie pu­ścił Jonathy.

13:20 - A potem Tryphon wciągnął w ziemię, aby ją zbu­rzył, i krążyli drogą, która wiedzie do Ador: a Simon i wojsko jego ciągnęło na każde miejsce, gdzie się kolwiek obrócili.

13:21 - A którzy na zamku byli, wyprawili posły do Tryphona, aby się spieszył przyjachać przez puszczą, a iżby im posłał żywności.

13:22 - I nagotował Tryphon wszystkę jazdę, aby przyjachał onej nocy: a był śnieg barzo wielki, i przyjachał do Galaadyty.

13:23 - A gdy był blizko Baskaman, zabił tam Jonathę i syny jego.

13:24 - I obrócił się Tryphon, i jachał do swej ziemie.

13:25 - A Simon postał, i wziął kości Jonathy brata swego, i pogrzebł je w Modyn w mieście ojców jego.

13:26 - I płakał go wszystek Izrael płaczem wielkim, i uczy­nili po nim żałobę przez wiele dni.

13:27 - I zbudował Simon nad grobem ojca swego, i braciej swej budowanie wysokie ku widzeniu, z kamienia gład­kiego z tyłu i z przodku.

13:28 - I postawił siedm słupów spiczastych jeden przeciw drugiemu, ojcu i matce, i czterzem braciej:

13:29 - A około nich postawił słupy wielkie, a na słupiech zbroje, na pamiątkę wieczną: a podle zbrój wyryte okręty, któreby widzieć mogli wszyscy co morzem jachali.

13:30 - Ten jest grób, który uczynił w Modin, aż do tego dnia.

13:31 - A Tryphon, gdy jachał w drodze z Antiochem kró­lem młodym, zabił go zdradą.

13:32 - I królował miasto niego, i włożył na się koronę Asjej i uczynił wielką porażkę w ziemi.

13:33 - A Symon pobudował obronne miejsca Żydowskiej ziemie, oprawiwszy je wysokimi wieżami i murami wiel­kimi, i bramami i zaworami, i zostawił żywność w zamkach.

13:34 - I obrał Simon męże, i posłał do Demetriusa króla, aby uczynił folgę ziemi: bo wszystkie sprawy Tryphonowe przez łupieztwo czynione były.

13:35 - Na te słowa Demetrius król odpowiedział mu, i ta­ki list napisał.

13:36 - KRÓL Demetrius Simonowi nawyższemu kapłano­wi, i przyjacielowi królów, i starszym, i narodowi Judzkie­mu zdrowia.

13:37 - Koronę złotą, i Bahem, którąście posłali, wzięli­śmy, i gotowiśmy z wami uczynić pokój wielki, i pisać do urzędników królewskich, aby wam odpuścili cośmy wam pozwolili.

13:38 - Bo cokolwiekeśmy postanowili, wcale wam zosta­je. Zaniki, któreście pobudowali, niechaj wam będą.

13:39 - Odpuszczamy też niewiadomości, i występki, aż do dnia dzisiejszego, i koronę, którąście byli winni: i jeśli co inszego było należącego do podatku z Jeruzalem już niech nie będzie należące do podatku.

13:40 - A jeśli są, którzy z was godni na wpisanie między nasze, niech będą wpisani, a niech będzie pokój między nami.

13:41 - Roku setnego siedmdziesiątego zjęte jest jarzmo po­gańskie z Izraela.

13:42 - I począł lud Izraelski zapisować w księgach, i w dziejach pospolitych: Roku pierwszego pod Simonem nawyższym kapłanem, wielkim hetmanem, i książęciem Żydowskim.

13:43 - W onych dniach przyciągnął Simon do Gazy, i ob­toczył ją obozem, i sprawił machiny i przypuścił do miasta, i zbił jedne wieżę, i wziął ją.

13:44 - I wtargnęli, którzy w machinie byli do miasta, i stał się wielki rozruch w mieście.

13:45 - I wbieżeli, którzy byli w mieście, z żonami i z dzieć­mi na mury, rozdarłszy szaty swe, a wołali głosem wiel­kim, prosząc Simona, aby ręce sobie dali:

13:46 - I mówili: Nie oddawaj nam według złości naszych, ale według miłosierdzia twego.

13:47 - A Simon zmiękczony nie zwojował ich, wszakże je wypędził z miasta, i wyczyścił domy, w których były bał­wany, i tam dopiero wjachał z pieśniami do miasta, błogosławiąc Pana:

13:48 - I wyrzuciwszy z niej wszystkie nieczystości, postanowił w niej męże, którzyby zakon czynili, i opatrzył ją, i mieszkanie sobie uczynił.

13:49 - A którzy byli na zamku Jeruzalem, nie dopuszcza­no im wschodzić i wychodzić do ziemie, i kupować i przedawać, i cierpieli głód wielki, i wiele z nich od głodu poginęło.

13:50 - I wołali do Simona, aby im ręce dano: i dał im, i wygnał je z tamtąd, i oczyścił zamek od plugastw.

13:51 - I wjechali do niego dnia dwudziestego i trzeciego, miesiąca wtórego, roku setnego siedmdziesiątego pierwsze­go, z wychwalaniem, i z rózgami palmowemi, i z lutniami, i cymbały, i gęślami, i z hymnami, i z pieśniami, iż wielki nieprzyjaciel starty jest z Izraela.

13:52 - I postanowił, aby po wszystkie lata były obchodzo­ne te dni z weselem.

13:53 - I opatrzył górę kościelną, która była podle zamku, i mieszkał tam sam, i którzy z nim byli.

13:54 - A obaczył Simon, iż Jan syn jego był mocnym do potykania mężem, i postanowił go hetmanem nad wszystkiem wojskiem, i mieszkał w Cazarach.


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
13 Księgi Wtóre Machabejskie XIII rtf
07 Księgi Pierwsze Machabejskie VII rtf
06 Księgi Pierwsze Machabejskie VI rtf
16 Księgi Pierwsze Machabejskie XVI rtf
12 Księgi Pierwsze Machabejskie XII rtf
14 Księgi Pierwsze Machabejskie XIV rtf
08 Księgi Pierwsze Machabejskie VIII rtf
02 Księgi Pierwsze Machabejskie II rtf
03 Księgi Pierwsze Machabejskie III rtf
15 Księgi Pierwsze Machabejskie XV rtf
04 Księgi Pierwsze Machabejskie IV rtf
11 Księgi Pierwsze Machabejskie XI rtf
09 Księgi Pierwsze Machabejskie IX rtf
10 Księgi Pierwsze Machabejskie X rtf
01 Księgi Pierwsze Machabejskie I rtf
05 Księgi Pierwsze Machabejskie V rtf
06 Księgi Wtóre Machabejskie VI rtf
03 Księgi Wtóre Machabejskie III rtf
02 Księgi Wtóre Machabejskie II rtf

więcej podobnych podstron