(Narratorzy mówią, gdy na ekranie wyświetlane są obrazy ukazujące Jana Pawła II).
Narrator I:
Gromadzimy się dziś na apelu poświęconym sylwetce naszego wybitnego rodaka – Papieża Jana Pawła II.
2 kwietnia 2005 roku, o godzinie 21:37, w sobotę, przed Niedzielą Bożego Miłosierdzia, umiłowany Pasterz Kościoła, Jan Paweł II, przeszedł z tego świata do domu Ojca. Jego odejściu towarzyszyła modlitwa całego Kościoła, zwłaszcza młodzieży. Jednak pamięć o Nim pozostaje wciąż żywa w naszych sercach i całej ludzkości.
Narrator II:
Obchodząc pierwszą rocznicę Jego odejścia do domu Ojca pragniemy uczyć się od naszego rodaka świętości życia i przypomnieć sobie niektóre Jego wypowiedzi:
(słuchamy słów Jana Pawła II odtwarzanych z nagrania)
„I dlatego – zanim stąd odejdę, proszę was, abyście całe to duchowe dziedzictwo, które na imię „Polska”, raz jeszcze przyjęli z wiarą, nadzieją i miłością – taką, jaką zaszczepia w nas Chrystus na chrzcie świętym; abyście nigdy nie zwątpili i nie znużyli się, i nie zniechęcili; abyście nie podcinali sami tych korzeni z których wyrastamy” Kraków 10 czerwca 1979r.
„Być człowiekiem sumienia to znaczy wymagać od siebie, podnosić się z własnych upadków, ciągle na nowo się nawracać. Być człowiekiem sumienia, to znaczy angażować się w budowanie Królestwa Bożego: królestwa prawdy i życia, sprawiedliwości, miłości i pokoju, w naszych rodzinach, w społecznościach, w których żyjemy, i w całej Ojczyźnie.” Skoczów 22 maja 1995r.
„Co to znaczy: czuwam? To znaczy, że staram się być człowiekiem sumienia. Że tego sumienia nie zagłuszam i nie zniekształcam. Nazywam po imieniu dobro i zło, a nie zamazuję. Wypracowuję w sobie dobro, a ze zła staram się poprawiać, przezwyciężając je w sobie (...). Moi Drodzy Przyjaciele! Do Was, do Was należy położyć zdecydowaną zaporę demoralizacji. Musicie od siebie wymagać, nawet gdyby inni od was nie wymagali.” Jasna Góra 18 czerwca 1983r.
Narrator III:
Wszyscy mamy w pamięci żywy obraz Jana Pawła II i krajów które odwiedzał a zwłaszcza miast, które były Mu szczególnie bliskie. Pewna grupa uczniów naszej szkoły postanowiła dokładniej zapoznać się z miejscami związanymi z sylwetką Naszego Wybitnego Rodaka i opisać je. Jest to piękny gest uczczenia pamięci Ojca Świętego. Dzieciom tym została przyznana przez Duszpasterstwo Służby Liturgicznej Archidiecezji Krakowskiej „Dziecięca Odznaka Krajoznawcza imienia Jana Pawła II”. Odznaki te pragniemy uroczyście przekazać.
(pani Dyrektor dokonuje wręczenia odznak i dziękuje zaangażowanym w to osobom)
Następuje wspólne odśpiewanie ulubionej pieśni Ojca Świętego – „Barki”.
Narrator I:
Pragniemy uświetnić ten dzisiejszy apel i oddać hołd Janowi Pawłowi II przez odczytanie słów ułożonych przez jedną z uczennic naszej szkoły:
Umiłowany Ojcze Święty
Janie Pawle II
Z pewnością jesteś w otoczeniu
Świętych u boku
Boga Ojca Niebieskiego.
Chcemy Cię zapewnić o naszej wierności i pamięci o Tobie.
Pamiętamy Twoje słowa, Twoje gesty.
Pamiętamy Twoje zachowanie świadczące o bezgranicznej
Miłości do Boga, Jezusa i Jego Matki – Maryi,
do ojczyzny i wszystkich ludzi na świecie.
„Papieżu radosny”
Miliony ludzi z całego świata podążało na sekundę spotkania z Tobą.
Dziś nie musimy nigdzie jechać,
Dzisiaj każdy z nas ma Ciebie w sercu,
I wciąż pragniemy Twojego
Ojcowskiego Błogosławieństwa.
Narrator II:
Tak. Możemy być pewni, że nasz umiłowany Papież stoi obecnie w oknie domu Ojca, spogląda na nas i nam błogosławi. Tak, błogosław nam Ojcze Święty. Powierzamy Cię Matce Bożej, Twojej i naszej Matce, która prowadziła Cię każdego dnia i zaprowadziła do wiecznej chwały swego Syna – Jezusa Chrystusa.
Narrator III:
Kończąc nasze spotkanie wstańmy wszyscy... i prośmy Boga Ojca o szybką beatyfikację sługi Bożego Jana Pawła II.
(wszyscy włączają się w odmawianie modlitwy o beatyfikację Papieża Jana Pawła II, której słowa wyświetlane są na ekranie).