TANIEC BRZUCHA

Taniec brzucha (taniec arabski, taniec orientalny) jest to rodzaj tańca solowego, wykonywanego głównie, ale nie wyłącznie przez kobiety, popularnego na terenach Bliskiego Wschodu i Afryki Północnej. Jego najważniejsze cechy to ruchy bioder, brzucha, biustu i ekspresyjne gesty rąk. Elementem bardzo charakterystycznym jest tzw. shimmy, czyli drżący ruch bioder wprawiającego w drgania również brzuch tancerki. Można wykonywać także shimmy innych części ciała np. biustu. Właściwe ruchy mięśni brzucha występują bardzo rzadko i jest ich tylko kilka. Oprócz typowych elementów dla tego gatunku, można zauważyć elementy zaczerpnięte z orientalnych tańców folklorystycznych, tańca współczesnego, a nawet baletu. Rekwizyty używane często przez tancerki to: zills (saggat), miecze, chusty oraz laska.

To pradawny taniec kobiet starożytnego Egiptu, wywodzący się z kultu bogini Izydy. Taniec ten łączy kuszące ruchy bioder z subtelnym ruchem rąk i od wieków robi niezwykłe wrażenie poprzez wyzwolenie tego, co najbardziej uwodzicielskie, zmysłowe i kobiece.

Egipt to kraj, gdzie sztuka ta rozwinęła się szczególnie i posiada wielowiekowe tradycje. Niektóre źródła podają właśnie ten kraj jako kolebkę tańca brzucha. Stamtąd pochodzi większość znanych i cenionych tancerek. W Egipcie wykształciły się różne style zaliczane do tańca brzucha min.: klasyczny styl kabaretowy, beledi, saidi - ar.: "raqs al assaya" czyli taniec z laską, taniec ze świecznikiem - arab.:"raqs al shamadan", malaya leff, hagalla. Znane egipskie tancerki to: Samia Gamal, Nagua Faud, Suahir Zaki, Dina, Lucy, Raqia Hassan.

Innym krajem arabskim, w którym taniec brzucha jest bardzo popularny to Liban. Cenioną tancerką libańską jest Amani.

PRZYGOTOWAŁA: SANDRA MARIA WIELECHWSKA