ALKOHOL
Po spożyciu napoju zawierającego alkohol, tzn. wódki, wina lub piwa, zostaje on wchłonięty w przewodzie pokarmowym i dość szybko przedostaje się do krwi, z którą dociera do wszystkich tkanek i komórek ustroju. Niszczycielskie swe działanie przejawia alkohol we wszystkich komórkach organizmu, gdyż uszkadza żywe białko, które stanowi nie tylko zręb każdej komórki, ale jest też ośrodkiem jej najważniejszych funkcji życiowych.
Szczególnie łatwo alkohol uszkadza komórki młode, będące w okresie rozwoju. Objawy zatrucia występują już wkrótce po spożyciu alkoholu, przy czym nasilenie objawów zależy przede wszystkim od stężenia alkoholu we krwi. Jednorazowa dawka trująca lub śmiertelna zależna jest od właściwości indywidualnych ustroju, przyzwyczajenia i rodzaju napoju. U człowieka dorosłego śmierć może nastąpić po wypiciu 300-500 ml alkoholu o mocy 80-90% lub napoju, który w rozcieńczeniu tę ilość zawiera.
Przy zawartości 0,1% alkoholu we krwi można już zauważyć pierwsze skutki, przy 0,22% działanie alkoholu jest już wybitne. Większe dawki, dające we krwi stężenie ponad 0,22%, wywołują porażenie i narkozę, a stężenie ponad 0,5% doprowadza do zatrucia śmiertelnego.
Wyjątkowo szkodliwe, bez względu na wiek, jest spożywanie alkoholu w małych, ale często powtarzających się dawkach. Stan taki nazywamy nałogiem. Powoduje on nieodwracalne już uszkodzenia komórek układu nerwowego. Na tle nałogowego nadużywania alkoholu wystąpić mogą poważne zaburzenia psychiczne. Dochodzi do otępienia umysłowego, osłabienia pamięci, zaniku hamulców moralnych. Pod wpływem alkoholu uszkodzeniu ulegają też narządy wewnętrzne, głównie serca i naczynia krwionośne, wątroba i nerki. Picie alkoholu osłabia ogólną odporność organizmu.
Zwalczaniu alkoholizmu oraz niedopuszczanie do niego jest obowiązkiem wszystkich obywateli. Dbając o prawidłowy rozwój umysłowy i fizyczny, szczególnie ludzi młodych, należy im zapewnić wykorzystanie czasu wolnego, najlepiej w formie sportu bądź turystyki.
ALKOHOL W MÓZGU
Płat czołowy (A) utrata zdolności logicznego myślenia, zaburzenia uwagi, utrata zahamowań, gadatliwość, chęć do przebywania w towarzystwie
Płat ciemieniowy (B) utrata zdolności wykonywania precyzyjnych ruchów, zwolnienie czasu reakcji, drżenie rąk
Płat skroniowy (C) bełkotliwa mowa, zaburzenia słuchu
Płat potyliczny (D) zamglone widzenie, nieprawidłowa ocena odległości
Móżdżek (E) brak koordynacji mięśni, zaburzenia równowagi
Pień mózgu (F) zaburzenia podstawowych funkcji życiowych organizmu
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
więcej podobnych podstron