Katecheza 31

BÓG OBDARZA NAS POŻYWIENIEM

Ogólne cele katechetyczne

Wdzięczność Bogu za pożywienie.

Kształtowanie właściwego stosunku do żywności.

Cele szczegółowe

Wiedza

Dziecko:

– rozumie, że Bóg obdarza nas pożywieniem

– rozumie, że należy szanować pożywienie.

Umiejętności

Dziecko:

– potrafi modlić się przed i po posiłku

– potrafi docenić trud potrzebny do uzyskania żywności i sporządzenia posiłków.

Postawy

Dziecko:

– dziękuje Bogu i rodzicom za pożywienie

– chętnie dzieli się pożywieniem z innymi.

Metody i techniki: rozmowa kierowana, opowiadanie, nauka tekstu modlitwy, przygotowanie kanapek.

Środki dydaktyczne: Pismo Święte, pacynka Kasi, tekst opowiadania, tekst modlitwy, chleb, masło,

wędlina, sałata, ogórek, pomidor, żółty ser.

I. WPROWADZENIE

K. wita dzieci i rozpoczyna katechezę modlitwą.

Znów spotykamy się razem. Abyśmy mogli bawić się, rozmawiać, uczyć potrzebujemy jeść śniadania, obiady, kolacje.

K. pyta:

– Z czego dziś się składało wasze śniadanie?

– Kto pomagał mamie w przygotowaniu śniadania?

Mam nadzieję, że nikt z was nie grymasił przy jedzeniu tak jak Kasia. Posłuchajmy.

II. AKTYWIZACJA

1. Opowiadanie

K., posługując się pacynką Kasi, opowiada:

Śniadanie Kasi

Przyszłam rano na śniadanie do kuchni. Tam czekał już na mnie talerz z gorącymi kluskami

na mleku, przygotowany przez mamę.

– Siadaj i jedz – zaprosiła mnie mama.

– Ja nie lubię zup mlecznych. nie będę tego jadła.

– Czy wiesz, Kasiu – powiedziała mama – ile trudu kosztowało przygotowanie tego śniadania? Musiałam wstać bardzo wcześnie, iść do sklepu po mleko, a potem jeszcze to wszystko ugotować.

Tymczasem do kuchni przyszedł Piotrek i na widok talerzy zawołał:

• Moje ulubione śniadanie!

Gdy odmówił modlitwę, z apetytem zabrał się do jedzenia.

Mama przez ten czas zrobiła mi kanapki. Krojenie chleba i smarowanie zajęło mamie sporo

czasu. Później poukładała na kanapkach wędlinę i warzywa. Kończąc swoje śniadanie Piotrek

powiedział:

– Kasiu, zobacz, ile kłopotu sprawiłaś mamie tym swoim wybrzydzaniem. Ja zawsze zjadam

wszystko, co mi mama przygotuje, bo ona lepiej wie, co jest dla mnie najlepsze.

Zrobiło mi się przykro, że grymasiłam przy jedzeniu, sprawiając mamie kłopot.

„Może gdybym znała modlitwę przed jedzeniem, to nauczyłabym się wszystko jeść?” – pomyślałam, postanawiając, że jeszcze dziś poproszę, żeby Piotrek nauczył mnie tej modlitwy

.

2. Rozmowa na temat opowiadania

– Co musiała zrobić mama, żeby przygotować zupę mleczną?

– Dlaczego Kasia nie chciała jeść zupy?

– Jakie czynności musiała wykonać mama przy robieniu kanapek?

• Jak zachowywał się Piotrek podczas śniadania?

3. Czytanie Pisma Świętego

Pewnego dnia, niedaleko jeziora, kiedy ludzie długo słuchali słów Jezusa, poczuli się bardzo głodni.

I apostołowie zaczęli się martwić, w jaki sposób tych ludzi nakarmić.

Posłuchajmy, co wtedy zrobił dobry Jezus.

K. uroczyście czyta fragment Pisma Świętego (Mt 14,16-20):

„Jezus odpowiedział [uczniom]: «Nie potrzebują odchodzić; wy dajcie im jeść!». Odpowiedzieli

Mu: «Nie mamy tu nic prócz pięciu chlebów i dwóch ryb». On rzekł: «Przynieście Mi je tutaj!»

Kazał tłumom usiąść na trawie, następnie wziąwszy pięć chlebów i dwie ryby, spojrzał w niebo,

odmówił błogosławieństwo i połamawszy chleby dał je uczniom, uczniowie zaś tłumom. Jedli

wszyscy do sytości, i zebrano z tego, co pozostało, dwanaście pełnych koszy ułomków”.

4. Rozmowa na temat słowa Bożego

– Co zrobił Jezus, gdy ludzie byli głodni?

– Co Jezus odmówił, zanim zaczął rozdawać chleb?

W prowadzonej rozmowie K. zwraca uwagę na dobroć Jezusa, który głodnym ludziom dał pożywienie, oraz

Jego modlitwę do dobrego Boga – błogosławieństwo wypowiedziane nad chlebem i rybami.

Również my przed posiłkiem prosimy tak jak Jezus dobrego Boga, aby pobłogosławił to, co będziemy jeść, a gdy już jest po jedzeniu, wypada Mu za to podziękować.

5. Nauka modlitwy

K. uczy dzieci modlitwy przed i po posiłku:

Pobłogosław, Boże, z nieba,

by nam dziś nie brakło chleba.

Za jedzenie dziękujemy,

z Tobą, Boże, rosnąć chcemy.

6. Ćwiczenie kulinarne

Dzieci przygotowują razem kanapki z przyniesionych wcześniej produktów. Aby je zachęcić do większego zaangażowania w tę pracę, kanapki powinny mieć kształt uśmiechniętych twarzy, słonka, zwierzątek itp. Można ten efekt uzyskać dzięki odpowiednim produktom (wędlina, ser, warzywa oraz keczup i majonez)

III. ZAKOŃCZENIE

1. Modlitwa

K. modli się wraz z dziećmi przed posiłkiem. Następnie degustują kanapki zrobione przez dzieci. Dzieci mogą nimi poczęstować wychowawczynię i innych opiekunów.

2. Rymowanka

K. uczy dzieci rymowanki:

Za jedzenie dziękujemy, z Tobą, Boże, rosnąć chcemy.

Modlitwa po posiłku.

3. Praca domowa

Dzieci wykonują zadanie z podręcznika dziecka.

KĄCIK KATECHETY

1. Rozważanie

„Jezus im odpowiedział: «Nie potrzebują odchodzić; wy dajcie im jeść!» Odpowiedzieli Mu: «Nie

mamy tu nic prócz pięciu chlebów i dwóch ryb». On rzekł: «Przynieście Mi je tutaj!» Kazał tłumom

usiąść na trawie, następnie wziąwszy pięć chlebów i dwie ryby, spojrzał w niebo, odmówił błogosławieństwo i połamawszy chleby, dał je uczniom, uczniowie zaś tłumom.

Jedli wszyscy do sytości, i zebrano z tego, co pozostało, dwanaście pełnych koszy ułomków”.

(Mt 14,16-20)

2. Okruch mądrości

„Jeśli jesteś głodny i pokarmu szukasz – On chlebem”.

(św. Ambroży)

„Eucharystia – najskuteczniejszy pokarm powołania”.

(św. Jan Bosko)

3. Wiersz

Dni upalne, dni gorące,

Ciepłym deszczem przeplatane.

Grzeje nas czerwcowe słońce,

Łąka pachnie świeżym sianem.

To Ty, Boże, w swej dobroci

Dajesz nam upalne lato,

To Ty słońcem zboża złocisz

Na chleb dla nas. Dzięki za to!

(ks. Stanisław Ziemiański)

4. Warto przeczytać

V-A. d’Avila-Latourrette, Zupy na cały rok , Poznań 2003.

S. Kalwitzki, Na pewno ci się uda! Opowiadania dodające dzieciom odwagi, Kielce 2003.

M. Mai, Moje pierwsze opowiastki. Ponad 50 ilustrowanych opowieści poruszających tematy ważne dla naszych najmłodszych, Kielce 2005.

R. Seitz, Chcę tego dotknąć! Zabawy rozwijające zmysł dotyku, Kielce 2002.