Techniki specjalne w fotografii |
|
|
Dawniej techniki klasyczne, opisane poniżej wymagały wielu lat ćwiczeń, eksperymentów i dużego samozaparcia, dzisiaj dzięki komputerom odbitki w tych technikach można tworzyć szybko i bezproblemowo. Nie wszystkie jednak techniki da się wykonać w ten sposób, najlepszym przykładem jest guma, która wykonana klasycznie jest trójwymiarowa a wydruk z komputera niestety nie.
Raster
Technika polegająca na kopiowaniu razem z obrazem pozytywowym lub negatywowym naniesionej na przezroczyste tło siatki. Wynikiem tego działania jest nadanie zdjęciom specyficznej struktury. Jako prosty raster wykorzystać można kawałek firanki którym przykrywamy papier fotograficzny w trakcie naświetlania.
|
|
|
|
|
|
|
|
efekt uzyskany komputerowo, polegający na naniesieniu na zdjęcie tekstury grubego papieru |
|
efekt uzyskany komputerowo, polegający na naniesieniu na obraz rastra drukarskiego |
|
)
)
Guma
Technika fotograficzna w której warstwą światłoczułą jest mieszanina gumy arabskiej z dwuchromianem potasu lub amonu oraz pigmentem. Odbitki uzyskuje się wyłącznie poprzez kopiowanie stykowe w świetle sztucznym lub słonecznym, stąd wielkość odbitki zależy od wielkości negatywu, najlepiej uzyskanego w kamerze wielkoformatowej. Wywoływanie polega na wypłukaniu za pomocą strumienia wody nie zgarbowanej warstwy gumy z pigmentem. Uzyskany obraz jest jednobarwny, jeśli chcemy uzyskać
|
|
|
|
|
|
Ten obraz przetworzony komputerowo nie zastąpi nawet w minimalnym stopniu obcowania z prawdziwą gumą. |
|
)
Izohelia
Technika polegająca na wykonaniu obrazu ograniczonego do kilku odcieni. Wynaleziona została przez Witolda Romera w 1932 roku. Obraz wykonujemy przez zrobieniu z jednego negatywu kilku kontrastowych pozytywów przy różnych czasach naświetlania, następnie kopiujemy otrzymane pozytywy na bardzo kontrastowym materiale przy jednakowych parametrach naświetlenia. Na koniec kopiujemy je kolejno od najciemniejszego do najjaśniejszego. W zależności od ilości pośrednich negatywów otrzymujemy obraz ograniczony do kilku odcieni.
|
|
|
|
|
|
Ten obraz został wykonany komputerowo. |
|
)
Relief
Technika kopiowania złożonego i wzajemnie przesuniętego względem siebie negatywu i diapozytywu. W uzyskanym obrazie wzmocnione zostają krawędzie a całość obrazu utrzymana jest w tonach szarych.
|
|
|
|
|
|
Ten obraz został wykonany komputerowo. |
|
)
Solaryzacja
A właściwie pseudosolaryzacja zwana też zjawiskiem Sabattiera. Technika wykorzystująca częściowe odwrócenie obrazu negatywowego na pozytywowy w trakcie wywoływania naświetlonego materiału. W trakcie wywoływania negatywu poddajemy go działaniu silnego światła białego, oprócz częściowego odwrócenia obrazu wzmocnieniu ulegają linie konturowe. Efekt zależy od czasu zaświetlenia i drugiego wywoływania.
|
|
|
|
|
|
|
|
Zdjęcie przetworzone komputerowo. |
|
Zdjęcie przetworzone komputerowo. |
|
)
)
Heliografia
Technika otrzymywania obrazu na materiale światłoczułym bez użycia aparatu fotograficznego. Najprostszy sposób to ułożenie bezpośrednio na papierze światłoczułym elementów o rożnej przepuszczalności świetlnej i naświetleniu tej kompozycji. Istnieje współczesna odmian heliografii zwana skanografią a uzyskiwana po ułożenie elementów bezpośrednio na szybie skanera.
|
|
|
|
|
|
)
)
|
|
|
|
|
|
)
)
Sandwicz
Technika wykonania odbitki jednocześnie z dwóch klatek filmu. Występuje odmiana sandwiczy z przezroczy wykonywanych podczas projekcji prac. Podobny efekt daje kilkakrotne naświetlanie tej samej klatki, jest trudniejsze gdyż jeśli przy klasycznym sandwiczu możemy poprawiać i zmieniać efekt końcowy to przy wielokrotnej ekspozycji mamy tylko jedną próbę i koniec. Niezbędne jest duże doświadczenie które możemy pozyskać jedynie drogą eksperymentów. Teoretycy mówią, że suma naświetleń wszystkich ekspozycji powinna być równa lub tylko lekko większa od pojedynczej ekspozycji wykonanej w adekwatnych warunkach. Praktyka wykazuje, że wykonując np. dwa naświetlenia powinno się je osłabić o około 2 EV, przy czym nie muszą być one jednakowo korygowane, tu wkraczamy w sferę zamysłów autora a te jak wiadomo są nieodgadnione.
|
|
|
|
Typowe podwójne naświetlenie jednej klatki, najpierw sama woda później łódka na wodzie, efekt widać, łódka jakby tonęła, rozmywała się. Łódka naświetlona według wskazań światłomierza, woda lekko mniej (1 lub 2 EV). |
To nie jest ani sandwicz ani podwójna ekspozycja, zdjęcie zostało wykonane poprzez znajdującą się blisko obiektywu plastykową butelkę z resztką wody mineralnej. |
)
)
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
więcej podobnych podstron