Katecheza 24
BOŻE NARODZENIE – JEZUS RODZI SIĘ W STAJENCE
Ogólne cele katechetyczne
Poznanie faktów związanych z narodzinami Jezusa.
Wzbudzenie pragnienia dobrego życia, aby je złożyć w darze Dzieciątku.
Cele szczegółowe
Wiedza
Dziecko:
– pamięta, że Jezus narodził się w stajence w Betlejem
– potrafi powiedzieć, że Jezusa, Syna Bożego, urodziła Maryja
– rozumie, że Bóg posłał na ziemię swego Syna z miłości do nas.
Umiejętności
Dziecko:
– potrafi opowiedzieć historię narodzin Jezusa
– potrafi wyjaśnić, dlaczego w kościele ustawia się szopkę.
Postawy
Dziecko:
– przyjmuje postawę wdzięczności Bogu za Jezusa
chętnie składa Dzieciątku w darze dobre uczynki.
Metody i techniki: rozmowa kierowana, opowiadanie, „budujemy szopkę”, dziele
nie się opłatkiem.
Środki dydaktyczne: Pismo Święte, tekst opowiadania, siano, figurka Dzieciątka Jezus, opłatek.
I. WPROWADZENIE
K. wita dzieci serdecznie i rozpoczyna modlitwę. Potem kieruje do nich pytania:
– Kto z was potrafi powiedzieć, kiedy są jego urodziny?
– W jaki sposób obchodzicie ten dzień?
Każdy człowiek ma taki jeden dzień w roku, kiedy świętuje swoje urodziny. Przypomina sobie wtedy wraz z najbliższymi, jak to było, kiedy przyszedł na świat.
Posłuchajmy teraz historii pewnych niezwykłych narodzin.
II. AKTYWIZACJA
1. Opowiadanie biblijne
W Rzymie żył potężny władca, August, który rządził ogromnym państwem. Także Józef
i Maryja żyli w kraju, który do niego należał. Pewnego dnia do Nazaretu, gdzie mieszkali, przybył
posłaniec z wieściami, że władca chce policzyć wszystkich swoich poddanych, dlatego każdy
ma się udać do miejsca swoich narodzin i podpisać się. Z Nazaretu do miasteczka Betlejem,
gdzie urodził się Józef, było daleko, i Maryja chętnie zostałaby w domu, gdzie czuła się dobrze.
To tutaj chciała urodzić w spokoju swoje dziecko, lecz rozkazów władcy należało słuchać.
Józef i Maryja byli biednymi ludźmi, więc w daleką podróż wybrali się tylko z osiołkiem,
na którym Maryja mogła usiąść, gdy za bardzo zmęczyła ją piesza wędrówka. Przez cały dzień
wędrowali po pagórkach i krętych drogach, aż pod wieczór dotarli wreszcie do Betlejem.
Szczególnie zmęczona była Maryja, bo przecież wkrótce miała urodzić dziecko. Józef zaczął
więc szukać jakiegoś pokoju na noc. Ale całe miasto było pełne ludzi, którzy tak samo jak
Józef i Maryja przybyli, aby się dać spisać i wszędzie, gdzie zapukali, słyszeli: „wszystko już
zajęte, nie mamy żadnych wolnych miejsc”. Na szczęście jeden z gospodarzy ulitował się nad
wyczerpaną Maryją i zaprowadził ich do stajenki na polu. Tutaj Maryja i Józef mogli zostać.
Stajenka była przytulna i spokojna, a mieszkające w niej zwierzęta chętnie ogrzały strudzonych
podróżnych.
Jeszcze tej samej nocy na świat przyszło Dzieciątko Jezus. Maryja owinęła Je w pieluszki,
przytulała i kołysała, a kiedy zasnęło, ostrożnie położyła w żłobie. Maryja i Józef z miłością
przyglądali się Dzieciątku, a nad szopką zapłonęła duża, jasna gwiazda.
(w: C. Pertler, E. Reus, Dzieci świętują Adwent i Boże Narodzenie, Kielce 2003, s. 38-39)
2. Rozmowa na temat opowiadania
– Do jakiego miasta wyruszyli Józef i Maryja na spis ludności?
– Gdzie znaleźli nocleg?
– Dlaczego Józef i Maryja musieli nocować w szopie?
– Kto tam się urodził?
Narodziny Jezusa nie były zwyczajne, bo nie urodził się, tak jak my, w szpitalu. Miejsce dla Niego
znalazło się tylko w szopie, gdzie mieszkały zwierzęta. Ale i tak Jego Mama, Maryja, była bardzo
szczęśliwa. Wiedziała, że Jej Syn został wysłany przez Boga, aby być z ludźmi, których bardzo ukochał. Dlatego wszyscy bardzo się cieszymy z Jego narodzin.
Historia narodzin Jezusa została opisana w Piśmie Świętym, aby wszyscy ją mogli przeczytać
i poznać. Odczytamy teraz fragment tej historii.
3. Czytanie Pisma Świętego
K. uroczyście czyta fragment Pisma Świętego (Łk 2,4-7):
„Udał się także Józef z Galilei, z miasta Nazaret, do Judei, do miasta Dawidowego, zwanego
Betlejem, ponieważ pochodził z domu i rodu Dawida, żeby się dać zapisać z poślubioną sobie
Maryją, która była brzemienna. Kiedy tam przebywali, nadszedł dla Maryi czas rozwiązania.
Porodziła swego pierworodnego Syna, owinęła Go w pieluszki i położyła w żłobie, gdyż nie
było dla nich miejsca w gospodzie”.
4. Ćwiczenie w zakresie kształtowania postaw
4.1. Rozmowa z dziećmi
Gdy są wasze urodziny, otrzymujecie prezent albo kilka prezentów.
Co chcielibyście ofiarować Jezusowi na Jego narodziny?
4.2. Wyścielenie żłobka
Po wyliczeniu, co można by ofiarować, każde dziecko dostaje od K. trochę siana, żeby później wspólnie z innymi złożyć je w pustym żłóbku, przygotowanym na tę okazję dla małego Jezusa. Przynosząc do żłóbka swoje źdźbło, dzieci mogą powiedzieć, co chciałyby Mu ofiarować na Jego urodziny. Później wszyscy razem celebrują umieszczenie figurki Dzieciątka Jezus na posłaniu z tego siana.
5. Nowe pojęcie
Podzieliliśmy się teraz z Jezusem różnymi darami. Ale On bardzo chce, żebyśmy również dzielili
się między sobą.
K. pokazuje opłatek.
Opłatek to taki biały chleb, którym dzielą się ludzie w noc narodzin Dzieciątka Jezus, składając
sobie przy tym różne dobre życzenia.
6. Rozmowa z dziećmi na temat składania życzeń
Podczas składania życzeń należy zachować powagę i spokój. Bliskim życzymy tego, co dobre.
7. Składanie życzeń i dzielenie się opłatkiem
– Czego chcielibyście dzisiaj życzyć sobie nawzajem?
K. wręcza każdemu kawałek opłatka, zwracając się do grupy z ogólnymi życzeniami.
Następnie dzieci dołączają się do wzajemnych życzeń, łamiąc się opłatkiem.
III. ZAKOŃCZENIE
1. Rymowanka
Nauczmy się teraz wierszyka, który będzie nam przypominał o Bożym Na
rodzeniu:
Tę wiadomość słyszeć miło: Dziecię nam się narodziło!
2. Praca z podręcznikiem
Dzieci wykonują polecenia w podręczniku dziecka.
3. Modlitwa
Podziękujemy dobremu Bogu za to, że dał nam Jezusa, z którego narodzin wszyscy możemy się
cieszyć.
KĄCIK KATECHETY
1. Rozważanie
„Naród kroczący w ciemnościach
ujrzał światłość wielką;
nad mieszkańcami kraju mroków
światło zabłysło.
Albowiem Dziecię nam się narodziło,
Syn został nam dany,
na Jego barkach spoczęła władza.
Nazwano Go imieniem:
Przedziwny Doradca, Bóg Mocny,
Odwieczny Ojciec, Książę Pokoju”.
(Iz 9,1.5)
2. Okruch mądrości
„Bóg się rodzi, moc truchleje; Pan niebiosów – obnażony;
Ogień – krzepnie; blask – ciemnieje; Ma granice – nieskończony”.
(Franciszek Karpiński)
3. Wiersz
Narodziłeś się
dla ludzi.
A ludzie?
Nie przyjęli Cię
pod swój dach,
nie przyjęli Cię
do swych serc.
Przyszedłeś zbawić świat,
a on Cię przyjął w żłobie,
gdzie wół i osioł
kłaniali się Tobie.
PANIE, opuściłeś niebo
i żłób przyjąłeś,
z człowieka winy jego zdjąłeś...
(Dariusz Kurpiński)
4. Warto przeczytać
W. Hoffsümmer, 3 x 30 pomysłów na nabożeństwa, katechezy w przedszkolu i w szkole
, Kielce 2004, s. 25-28.
W. Hoffsümmer, Cud tej nocy. 60 opowiadań bożonarodzeniowych do wykorzystania w przedszkolu, szkole i parafii, Kielce 2003.
D. Skwark, Jasełka – teatrzyki dla dzieci. Krótkie scenariusze inscenizacji związanych ze świętami Bożego Narodzenia, Kielce 2004.
R. Zanoni, Szopka na Boże Narodzenie, Kielce 2005