Lekcja 1
– Доброго дня!
– Привіт!
– Я – Тарас. Як тебе звати?
– Мене звати Анна.
– Анна – це дуже гарне ім'я.
– Дякую.
Witamy Państwa na pierwszej lekcji języka ukraińskiego. Dziś omówimy proste wyrażenia, często używane w tym języku:
Доброго дня! – czyli Dzień dobry!
Привіт! – czyli Cześć!
Rano możemy również powiedzieć:
Доброго ранку!,
a wieczorem:
Добрий вечір!
Ukraińskie Jak się masz? brzmi prawie jak po polsku:
Як ся маєш?,
a ukraińskie Jak leci? Co słychać? również brzmi znajomo:
Як справи?
Як тебе звати? – czyli Jak ci na imię? (dosłownie: Jak cię zwać?)
W języku ukraińskim zamiast pan, pani zazwyczaj mówimy wy, więc na przykład urzędnik, chcąc poznać czyjeś nazwisko, zapyta:
– Я Тарас Олександрович Гриценко.
Na Ukrainie do najważniejszych danych personalnych należy tak zwane по батькові, czyli imię odojcowskie:
Я Анна Артурівна Ковальска.
– Анна – це дуже гарне ім'я. (czyli bardzo ładne imię)
– Дякую.
– Погано, мені холодно. (Źle, zimno mi.)
Zmieńmy więc temat i zapytajmy o pochodzenie rozmówcy:
– З Любліна, з Польщі, я полька. (czyli Z Lublina, z Polski, jestem Polką.)
– З Луцька, я ураїнець. (Z Łucka, jestem Ukraińcem.)
Polak na to pytanie odpowiedziałby na przykład: З Любліна, я поляк.
– Працюю екскурсоводом. А ти, Анна?
Zapytałam Tarasa, czym się zajmuje. |
Хто ти за фахом? |
Taras pracuje jako przewodnik wycieczek. |
Працюю екскурсоводом. |
Ja jestem dziennikarką. |
Я журналістка. |
Wymieńmy kilka łatwych do zapamiętania zawodów:
Я ремісник. Jestem rzemieślnikiem.
Я водій. Jestem kierowcą.
Я лікар. Jestem lekarzem.
Я куховар. Jestem kucharzem.
Я слюсар. Jestem ślusarzem.
Я охоронник. Jestem ochroniarzem.
Я студент. Jestem studentem.
Я вчитель. Jestem nauczycielem.
Працюю продавцем у магазині. Pracuję jako sprzedawca w sklepie.
Я хлібороб. Jestem rolnikiem.
Я перукар. Jestem fryzjerem.
Я годинникар. Jestem zegarmistrzem.
Працюю городником. Pracuję jako ogrodnik.
Працюю гідом. Pracuję jako przewodnik (гід też znaczy przewodnik).
Я гробокопач. Jestem grabarzem.
Я голова управління. Jestem prezesem zarządu (dosłownie: głową zarządu).
Trzeba zwrócić uwagę na charakterystyczną dla języka ukraińskiego gardłową głoskę „г”, jak w wyrazach: голова, магазин, погано, гробокопач. To dźwięk trudny do wymówienia dla Polaka, czasem jednak zmienia on znaczenie wyrazu. Na przykład słowo голодний z dźwięcznym gardłowym „г” znaczy głodny, a холодний z bezdźwięcznym „х”, jak w języku polskim, znaczy zimny.
Poćwiczmy wymowę gardłowego „г”:
голова управління – гарний – гід – голодний.
Żegnając się po ukraińsku, mówimy zwykle:
До побачення! – czyli Do widzenia!
До зустрічі! – czyli Do zobaczenia! (dosłownie: do spotkania)
Bardzo często używa się też ładnego pożegnania, które jest zarazem życzeniem szczęścia:
Щасливо!
Na koniec zaprezentujmy trochę inną rozmowę, niż ta z początku lekcji:
– Доброго ранку!
– Привіт!
– Як тебе звати?
– Анна. А тебе як звати?
– Погано, у мене голова болить.
To tyle na dziś, a następnym razem pozwiedzamy ukraińskie miasta i dowiemy się, jak pytać po ukraińsku o drogę.
До побачення! Щасливо!