TEORETYCZNE
PODSTAWY WYCHOWANIA
1.wiedza i jej rodzaje
Wiedza
to rezultat poznania, zdobywamy ją dzięki metodzie działalności
poznawczej.
Typy wiedzy:
- potocznego ( wiedza potoczna)
Cechy: subiektywna, niesystematyczna, spontaniczna, przypadkowa, może
zawierać błędy
- naukowego – wiedza przednaukowa = wiedza
potoczna. Wynika z potrzeb życia. Ni jest do końca uświadomiona.
Cechy: metodyczna, obiektywna, sprawdzalna, intersubiektywna,
sysyematyczna
- mądrościowego – ujmowanie sensu całości.
Ma charakter całościowy, bezpośredni.
2.poznanie i jej
typy
Poznanie to aktywność psychiczna polegająca na
wprowadzeniu w polu świadomości pewnych informacji (to uchwycenie
właściwości czegoś. Odpowiada na 3 pytania, Co?, Jak?, dlaczego
jest?
Poznanie podejmujemy ze względu na motyw teoretyczny lub
praktyczny. Teoretyczny chcemy wiedzieć: z ciekawości, z
potrzeby wiedzy, Praktyczny dzielimy go na praktyczny, techniczny
i moralno- etyczny
Każde poznanie ma charakter:
-
świadomościowy – poznanie ma charakter świadomy i myślenie ma
charakter refleksyjny.
- intencyjny
- aspektywny
-
asymilujący ( wiedza na ubogaca)
3.teoria jako narzędzie
poznania rzeczywistości społecznej
Teoria jest narzędziem
poznawania. Rzeczywistością nazywamy to wszystko, co posiada
właściwości przestrzenne, trwa w czasie i czemu przypisuje się
byt niezależny od nas, wreszcie wszystko to, co może być
przedmiotem sądu, czyli to, co jest uchwytne dla rozumu, umysłu
ludzkiego.
4.rodzaje teorii
Należą do nich teorie
ogólne, nazywane teoriami orientacji, a zarazem będące teoriami o
największym zasięgu, które charakteryzują się założeniami
ontologicznymi określającymi badaną rzeczywistość,
epistemologicznymi wyznaczającymi granice i możliwości poznawcze,
metodologicznymi ustalającymi sposoby gromadzenia materiału
faktograficznego oraz budowania twierdzeń. Z kolei teorie średniego
zasięgu to takie, które charakteryzują się aspektami
metodologicznymi. Na ich gruncie nie formułuje się twierdzeń,
które wymagałyby ważnego stawiania założeń teoretycznych,
ontologicznych i wartościujących zarazem. Teorie szczegółowe, o
najwęższym zasięgu, nazywane teoriami empirycznymi. Ich
właściwością jest wykrywanie zależności między zmiennymi,
które przyjmą postać zależności przyczynowych, funkcjonalnych
bądź korelacyjnych. Niekiedy nazywa się je teoriami
prakseologicznymi, bowiem dotyczą one najczęściej badań
praktycznego i celowego działania człowieka.
5.funkcje
teorii
- Funkcja eksplanacyjna. Polega ona na opisie i
wyjaśnieniu rzeczywistości, która jest przedmiotem badań każdej
teorii. Funkcja ta sprowadza się m.in. do koniecznego ze względów
poznawczych porządkowania, systematyzowania i łączenia twierdzeń
w spójną całość logiczną. Dzięki niej badacz gromadzi ważne
informacje o interesującym go przedmiocie w oparcie o język
interdyscypliny. Aparatura pojęciowa, za pomocą której dokonuje
się opisu i wyjaśnienia badanego fragmentu rzeczywistości
(społecznej) musi być jednoznaczna a przynajmniej jasna i
wyraźna.
- Funkcja heurystyczna. Polega ona na tym, że w
obszarze konkretnej teorii zachodzą warunki do formułowania nowych
problemów i hipotez, których źródłem są ustalenia wynikające
ze spełnienia przez nią funkcji eksplanacyjnej, a także
pozateoretyczny konkret wynikający ze społecznej potrzeby
poznawania określonego fragmentu rzeczywistości.
W każdej
teorii, a zwłaszcza w teoriach konstruowanych w ramach nauk
społecznych, dostrzec można elementy niepewności. Element
niepewności jest ujemną stroną każdej teorii, stąd dążenie
nauki, by doskonalić teorię, czyniąc go jak najmniejszym. To zaś
osiągnąć można dwojaką drogą. Po pierwsze, tworząc teorie jak
najprostsze , po drugie, tworząc teorie najogólniejsze.
6.teorie
zaksjomatyzowane i jej typy
Teorie zaksjomatyzowane (określane
też jako formalne, dedukcyjne) cechują się wysoką spójnością
logiczną twierdzeń, w których występują aksjomaty, czyli terminy
pierwotne, naczelne, służące do zdefiniowania wszystkich
pozostałych pojęć danej teorii (np. w matematyce, logice).
Teorie
zaksjomatyzowane dzielimy na:
- metateorie, (teorie formalne)-w
szerokim znaczeniu metateoria zajmuje się interdyscyplinarnym
badaniem teorii w ogóle, zaś metateoria w wąskim znaczeniu zajmuje
się badaniem określonej teorii w ramach jednego tylko paradygmatu
czy podejścia.
- teorie normatywne, tworzymy regułę o
założeniu po empirycznym, skupiają się na określeniu zasad,
norm. Ma charakter normatywny.
7.teorie redukcyjne i ich
typy
Teorie redukcyjne (określane też jako empiryczne,
indukcyjne), charakterystyczne dla nauk pogranicza, obejmujących
przedmiotem refleksji naukowej dwie lub więcej dziedzin, w wyniku
czego twierdzenia jednej nauki są redukowane do twierdzeń drugiej
nauki. Tym samym zdanie wyjaśnianie i wyjaśniające należą do
dwóch różnych dyscyplin, zaś naukowy opis rzeczywistości zawiera
elementy uwiarygodnione do stopnia tzw. Praktycznej (nie absolutnej)
pewności (np. w socjologii, psychologii, pedagogice,
politologii).
Teorie redukcyjne dzielimy na:
-
eksplikacyjne, nastawione są na badania podstawowe; ich istotą jest
poszukiwanie uogólnień pozwalających wyjaśniać coraz szersze
zakresy zdarzeń lub sądów o nich
- optymalizacyjne,
empiryczne badania stosowane są podejmowane z intencją dostarczenia
informacji użytecznych w konkretnej działalności, prowadzą one do
powstania teorii optymalizacyjnych czy prakseologicznych, postulując
jakie są warunki niezbędne do wystąpienia postulowanego stanu
rzeczy
8.istota i przedmiot badan teorii
wychowania
„Teorie biorą zwykle swą nazwę od dziedziny
faktów, które stwierdzają podstawowe zadania empiryczne, a
wyjaśniają prawa i hipotezy wchodzące w skład teorii”. Jak
wskazuje sama nazwa interesującej nas dziedziny, przedmiotem badań
teorii wychowania jest ten fragment rzeczywistości społecznej, ten
rodzaj faktów społecznych, czy wręcz bytów społecznych, który
powszechnie nazywamy wychowaniem. Sośnicki stwierdził, że „przez
wychowanie w szerszym znaczeniu rozumiemy wychowanie, którego
przedmiotem jest całość psychiki człowieka. Przez psychikę za ś
rozumiemy ogół procesów i właściwości psychicznych ludzi;
chodzi więc o kształtowanie zarówno procesów jak i właściwości
intelektualnych, uczuciowych i chcenia wraz z działaniem. Jest to
tez przedmiot wychowania pedagogiki w szerszym znaczeniu”
9.miejsce teorii wychowania wśród innych subdyscyplin
pedagogicznych
Do zespołu subdyscyplin podstawowych
(teoretycznych) pedagogiki, czyli nauk pedagogicznych, najczęściej
zalicza się:
- Pedagogikę ogólną wraz z metodologią;
-
Dydaktykę, czyli teorię nauczania i uczenia się;
- Teorię
wychowania, w ramach której mieszczą się różne szczegółowe, o
ograniczonym zasięgu teorie wyrastające z przyjętych orientacji
metodologicznych oraz filozoficznych;
- Pedagogikę społeczną,
czyli teorię środowiska wychowawczego;
- Pedagogikę
porównawczą, czyli teorię analizy różnych systemów oświaty i
wychowania;
- Historie oświaty i myśli pedagogicznej, zwanej
dość powszechnie historią wychowania
10.zadania i
funkcje ogólnej teorii wychowania
Do zadań teorii wychowania
będzie w szczególności należało:
- Określenie przedmiotu
poznania poprzez ukazywanie jego aspektywnego charakteru;
-
Ustalenie podstawowych założeń ontologicznych, epistologicznych i
metodologicznych, w oparciu o które dokonuje się na jej gruncie
opisów i wyjaśnień przedmiotu poznania;
- Definiowanie,
klasyfikowanie, typologizacja oraz ustalenie poprzez eksplikację
wzajemnych powiązań pomiędzy podstawowymi pojęciami, tak by
tworzyły one określoną strukturę i logiczną całość
-
Formułowanie problemów badawczych w wyznaczonym polu
epistemologicznym.
- Ustalenie i przyjęcie określonej
strategii i instrumentarium badawczego w celu gromadzenia i
opracowania danych empirycznych, konstruowanie sądów i twierdzeń
wchodzących w skład budowanej teorii.
Do funkcji teorii
wychowania zalicza:
- Funkcję generalizującą polegającą na
porządkowaniu, systematyzowaniu, łączeniu wchodzących w jej skład
twierdzeń i sądów w pewną logiczną całość;
- Funkcję
deskryptywną, która wyraża się rzetelnym opisem badanej
rzeczywistości społecznej, która obejmujemy pojęciem wychowania i
jego pochodnymi i jej wyjaśnieniem;
- Funkcję komunikatywną,
dzięki której teoria wychowania dostarcza istotnie ważnych
informacji o badanym fragmencie rzeczywistości wychowawczej za
pomocą języka, aparatury pojęciowej, która jest zrozumiała
przynajmniej tym, którzy uprawiają teorię wychowania lub inne
nauki o wychowaniu;
- Funkcję praktyczną polegającą na tym,
że głoszone twierdzenia charakteryzują się społeczną
użytecznością;
- Funkcję heurystyczną, która pozwala na
formułowanie nowych problemów i hipotez w świecie przyjętych
ustaleń i twierdzeń teoretycznych.
- Funkcję prognostyczną,
która pozwala w obrębie teorii wychowania na różnego rodzaju
przewidywania dotyczące faktów i zjawisk, którymi ona się
zajmuje;
- Funkcję ewaluatywną, wyrażającą się tym, że na
gruncie teorii wychowania dokonuje/poddaje się ocenie zjawiska i
fakty badane przez nią z punktu widzenia określonego systemu
wartości.
11.orientacja socjologiczna w teoriach
wychowania.jej charakterystyka i
Przedstawiciele
Nazwiska:
Florian Zamiecki, Z. Mysłakowski, R. Miller
Zamiecki –
uważany jest za najważniejszego „socjologa wychowania” –
napisał: Teoria wychowania to część socjologii wychowania zawsze
przebiega w jakiejś społeczności.
Przedmiotem orientacji
socjologicznej jest gromadzenie przedmiotów i warunków
zagadnień.
Wychowanie dokonuje się w czynach społecznych,
wychowanie osobnika, który spełniać będzie pewne role
społeczne.
Kategorie pojęciowe: środowisko wychowawcze
-
Wychowanie – działalność społeczna
- Środowisko społeczne
– osoby i grupy społeczne regulujące i wywołujące działalność
wychowawczą.
Stosunek wychowawczy zachodzi między
wychowankiem a wychowawcą.
Cele wychowawcze:
- Altruizm –
bezinteresowna pomoc
Masłakowski
Teoria
wychowania, jako część pedagogiki społecznej, ale wskazuje
odrębności teorii.
Zadanie: wyodrębnienie i analizowanie form
wychowania i funkcji jakie pełni wychowanie w całokształcie życia
społecznego.
Pojęcia:
- wychowanie – wszystkie procesy
i czynności, którym podlegamy
Wychowanie nie opiera się tylko
na nabytych sprawnościach, ale wpływy te poszerzają się na
doświadczenia pozajednostkowe: czynniki dziedziczne (wrodzone),
środowisko materialne, wychowanie epizodyczne, wychowanie
planowe
Funkcje: adaptacyjne – Dziecko w ten sposób zdobywa
wiedzę
R. Miller
Nurt socjologiczny.
Teoria
wychowania jako refleksja pedagogiczna na temat więzi
społecznych.
Pojęcia:
- Socjalizacja – proces
społeczny
- Wychowanie – powiązanie z pedagogiką nie jest
procesem autonomicznym, to procesu wikłany w społeczne warunki.
-
Psychoterapia – specyficzna metoda docierająca do najgłębszych
potrzeb
Czynniki determinujące wychowanie: socjalizacja,
twórczy wychowawca, osobowość, aktywność własna
12.orientacja
psychologiczna w teoriach wychowania. jej charakterystyka
i
Przedstawiciele
Nazwiska: Zaborowski, Łobocki,
Konarzewski
Z. Zaborowski:
Nauka empiryczna, społeczna,
praktyczna zajmuje się zjawiskami, mechanizmami wystawiona w
procesie wychowanie, to teoria wychowania.
Nie ma jednej teorii
wychowania
Zadania:
- Bada fakty i zjawiska wychowawcze i
klasyfikuje je
- Uogólniać, teoretyzować
- Formułuje
dyrektywy praktyczne (wskazówki)
- Próbować stwarzać
modelowe teorie wychowania
Wychowanie to kształtowanie
osobowości dziecka
Najważniejsze pojecie:
- Sytuacja
wychowawcza – interpersonalny układ między ludźmi.
Łobocki:
Wychowanie odnosi się do sfery emocjonalnej, motywacyjnej
dzieci.
Cele wychowanie: złożoność, intencjonalność,
interakcyjność, relatywność, długotrwałość
Konarzewski:
Teoria
wychowanie to teoria oddziaływań wychowawczych, teoria zmian
ludzkich.
Mamy taką teorię jaką przyjmiemy zmianę
psychologiczną.
13.orientacja normatywno-filozoficzna w
teoriach wychowania. jej
charakterystyka i
przedstawiciele
Nazwiska: Kunowski, Cichoń ciągle piszą!!
Kunowski-religijne, Cichoń – ku wartością
Kotłowski
Kunowski
skonstruował schemat osobowości człowieka, koncepcja
człowieka:
BIOS (życie), ETOS (obyczaj, zwyczaj), AGOS
(prowadzić), LOS } To siła napędowa do tworzenia się
osobowości.
BIOS – Procesy biologiczne, dziedziczne ETOS –
pozytywny, negatywny, odbiór etosu środowiskowy wpłw AGOS –
świadoma działalność na wychowanie
Gnitecki rozwinął:
BIOS,
ETOS, AGOS, LOS to podstawa egzystencji AGOS + LOS = egzystencja
BIOS
+ ETOS określają prawdę w człowieku, AGOS i LOS określają dobro
w człowieku
Cichoń: Formułuje normy, uważa, że takie
normy musimy wpajać dzieciom. „Gwarantem skuteczności wychowania
jest wiedza aksjomatyczna”
Kotłowski: nawiązuje do
Okonia, Krajca. Formułuje teorię wychowania moralnego, który nie
może być zbiorem aksjomów.
Akt pedagogiczny – Każda
świadoma czynność człowieka, która zorientowana jest na cel
pedagogiczny jest dynamiczny
Fakt pedagogiczny – efekt aktu
pedagogicznego lub procesów wychowawczych.
Oddziaływanie
pedagogiczne – to ciąg oddziaływujących na siebie aktów
pedagogicznych
Proces wychowawczy – współdziałanie
świadomości przedmiotu i podmiotu do osiągnięcia
14.orientacja
normatywno-ideologiczna w teoriach wychowania. jej
charakterystyka
i przedstawiciele
Nazwiska: Krawczyk, Muszyński
Krawczyk:
Proces wychowawczy opiera się na
Cel:
-
Podejmowanie problemów wychowawczych analiza problemu
wyciąganie wniosków
- Budzenie optymizmu
Najważniejsze
jest zaspokojenie 6 podstawowych potrzeb człowieka.
15.orientacja
elektryczna w teoriach wychowania. jej charakterystyka
i
Przedstawiciele
Nazwiska: Garniewicz, Kukałowicz, Zając
Dariusz
Orientacja eklektyczna: tu znajdziemy poglądy i
stanowiska dotyczące wychowania, które:
a)nie maja jednego,
wspólnego źródła
b)stanowią swoista mieszankę wcześniej
omówionych orientacji
c)stanowią tzw. dyskurs edukacyjny:
rozmowa na określony temat dotyczących wychowania, która odbywa
się nie bezpośrednio lecz poprzez publikacje naukowe np. Zbyszko
Melosik, piotr Pietrykowski, Kwiecinski, Sliwerski,
Nalaskowski
16.wychowanie-socjalizacja-edukacja.wyjaśnienie
pojęć
Socjalizacja :
- przygotowanie człowieka do życia
w społeczeństwie poprzez udział w grupach społecznych i ich
kulturze.
- uczy współżycia ze społeczeństwem, uczy
pełnienia ról społecznych, norm, uczy panowania nad emocjami,
popędami, wpaja człowiekowi aspiracje, daje mu kwalifikacje,
sprawności, umiejętności techniczne. Prowadzi do konformizmu
(życia w zgodzie z przyjętymi zasadami, zachowania zgodnego z
oczekiwaniami społecznymi)
Socjalizacja jest podrzędna w
stosunku do wychowania w ujęciu szerokim
Każde wychowanie w
wąskim znaczeniu jest socjalizacją, ale nie każda socjalizacja
jest wychowaniem w wąskim znaczeniu
Socjalizacja jest nadrzędna
w stosunku do wychowania w wąskim znaczeniu
Edukacja
-
jest podrzędna w stosunku do wychowania w ujęciu szerokim
ogół
wpływów na człowieka. Celem edukacji jest dokonywanie zmian w
sobie, w otoczeniu – z zachowaniem wolności. Dokonuje się
wszędzie przez wszystkich ludzi. Dziesięciościan edukacji według
Kwiecińskiego: globalizacja, etatyzacja, nacjonalizacja,
kolektywizacja, socjalizacja, polityzacja, inkulturacja i
personalizacja, wychowanie i jurydyfikacja, kształcenie i
humanizacja, hominizacja,
Każda edukacja jest wychowaniem, ale
nie każde wychowanie jest edukacją.
Wychowanie w ujęciu
szerokim jest nadrzędne w stosunku do edukacji.
Każda
wychowanie wychowaniem w ujęciu wąskim jest edukacją, ale nie
każde edukacja jest wychowaniem w ujęciu wąskim.
Wychowanie w
ujęciu wąskim jest podrzędne w stosunku do
edukacji.
17.różnorodne ujęcia definicyjne wychowania
Najczęściej stosowaną definicją pojęcia „wychowanie” w
literaturze pedagogicznej jest definicja sprawozdawcza , tzn. taka,
która w miarę wiernie stara się odtworzyć jego sens zawierający
się w języku (również potocznym). Przykładem tego może być
definicja np.: definicja Danysza „wychowanie to wpływ świadomy i
systematyczny , który wywiera człowiek dorosły na niedorosłego,
aby umysłowi jego nadać zamierzony kształt.
Następna
definicja pojęcia wychowanie są definicje projektujące. nadają
pojęciu„wychowanie” nowe znaczenie, tylko w niewielkim stopniu
lub w ogóle, uwzględniają znaczenie tego pojęcia w języku
naukowym i potocznym Np. „wychowanie jest nie tylko rzeczywistością
aktualną, ale racjonalną nadzieją na jej przekształcenie, nie
tylko żywą i konkretną troską o przygotowanie ludzi do życia w
dzisiejszych warunkach czasu i miejsca, poziomu bytowania, form
pracy, ciężaru wszelkich konieczności danego etapu historycznego,
ale również wiarą w możliwości przyspieszenia tempa doskonalenia
warunków, stwarzanie realnych możliwości wszechstronnego rozwoju
ludzi” – Suchodolski
Definicje regulujące mają na celu
częściowe dostosowanie treści definiowanego pojęcia do znaczenia
zastanego, stosowanego w języku nauki bądź potocznym a zarazem je
częściowo je zmniejszają. Przykładem może być np.: Sujak
„wychowanie jest to włączenie człowieka dojrzałego w proces
rozwoju psychicznego, który rozgrywa się na jego oczach w człowieku
mniej dojrzałym. Wychowanie Może być świadome, lub nieświadome.
Może być jednym i drugim jednocześnie i tak jest właśnie
najczęściej”.
Definicje perswazyjne wykorzystanie przy
definiowaniu jakiegoś pojęcia takiego zbioru jego właściwości,
który ma pozytywny lub negatywny ładunek oceny (emocjonalny) np.:
Sujak: „wychowanie jest włączeniem się człowieka dojrzałego w
proces rozwoju psychicznego, który rozgrywa się na jego oczach w
człowieku mniej dojrzałym”
18.pseudowychowanie i jego
typy
Pseudowychowanie: wszystko to co przyjmuje wymiar
przeciwieństwa wynaturzenia czy pozorności wychowania; wychowanie
toksyczne
Cztery rodzaje pseudowychowania:
a) wychowanie
nieadekwatne, czyli takie, które „nie rozpoznaje sytuacji
wewnętrznej wychowanka i działa obok na oślep czy też nawet wbrew
tkwiącym możliwością”; Filek
b) wychowanie fikcyjne, kiedy
nierzekomy wychowawca i nierzekomy wychowanek w swych interakcjach
nie potrafią zharmonizować swego współdziałania – doznawania
współ”
c) wychowanie wyobcowane polega na tym, że to nie
bezpośredni podmiot doznawania jest odbiorcą, to nie dla niego
inicjowany jest proces wychowawczy, to jedynie stwarza się takie
pozory, podczas gdy właściwym odbiorcą wytworów wychowania są
pośrednie podmiotu doznawania, osoby czy instytucje” Tamze
d)
wychowanie zawładające „wychowanie takie rezygnuje najczęściej
ze zdobycia autentycznego wpływu na wychowanka (…) stara się
natomiast wpływać na niego poprzez rozmaite układy zależności.
Dlatego jego środkiem jest głównie, mniej czy bardziej jawny
przymus” Tamze
19.proces wychowania
moralnego
Wychowanie moralne – wychowanie etyczne lub do
wartości
Drugie znaczenie:
1. Opisowe (wersja neutralna)
– przybliżenie jednostce właściwe postępowanie moralne bez
oceny! Kształtowanie właściwości moralnych, jednostka sama
dokonuje wyboru. Nauczyciel nie ujawnia swoich wartości dyskusja –
skierowana na nią. Argumentacja
2. Oceniające (wersja
normatywna) – stawia sobie cel przyswojenia jednostce określonych
zasad moralnych. Nauczyciel ocenia, uczeń ma to przyjąć. Zadanie
dorosłych to utwierdzić, że wartością jest to co się dzieciom
wpaja.
Stosuje się je łącznie!!
20.sposoby
wychowania moralnego
1. Tradycyjne – Dawanie dobrego
przykładu, perswazja, autobiografie ludzi wielkich
2.
Nowoczesne – rozumowanie moralnego, (dyskusja, logiczna dyskusja,
lata 70, konsekwencje, wnioski praktyczne), klasyfikowanie moralności
(uświadamianie własnych uczuć w związku rozpoznawanymi
wartościami)
21.tolerancja jako wartośc moralna
To
skłonność do zgody na myslenie, działanie i uczucia inne niż
nasze
Różne znaczenia (typy) tolerancji:
- negatywna –
tolerancja = znoszenie czegoś, kogoś
- neutralna - tolerancja
=obojętność
- pozytywna – tolerancja = wartość morlana.
Wsparcie dla inności. Wsparcie w wyrażaniu inności
Granice
(nietolerancja, wobec):
- zachowania zagrażające zdrowiu lub
życiu
- zachowania ograniczające
- zaprzeczenia postaw
moralnych
- sprzeczne z ideologią i wartościami (faszyzm,
komunizm)
22.altruizm i jego właściwości
Altruizm
– Łopocki – To najważniejsza cecha, wprowadził w 1830r.
kontynuacje do nauki.
Alter – drugi, inny
To niesienie
pomocu, wsparcia jednej, kilku osobą. Utożsamiany z uświadamianiem
sobie troski o innych i bezinteresowność i dobrowolność pomocy.
To postawa troski, która polega na wyświadczeniu komuś
pomocy w sposób świadomy, bezinteresowny i dobrowolny.
Dwa
typy altruizmu:
- Motywowany egzocentrycznie – skupiony na
osobie wspomaganej. Doskonały.
- Motywowany egocentrycznie –
pomagamy oczekując wewnętrznej nagrody ( dowartościowanie z
zadowolenia z siebie. Niedoskonały
23.odpowiedzialność
i jej istota
R. Ingarden – z odpowiedzialnością mamy do
czynienia w sytuacji:
- gdy ktoś ponosi odpowiedzialność
-
gdy ktoś pociągany do odpowiedzialności
- gdy ktoś działa
odpowiedzialnie
- gdy ktoś podejmuje odpowiedzialność
Pierwszy
podział: Odpowiedzialność
- Bierna – ponoszona - aktywna –
podejmowana
Drugi podział: Odpowiedzialność
- Formalna –
stosunek - subtytuacyjna
Właściwych reguł * odpowiedzialność
za drugiego człowieka
Postępowania * odpowiedzialność za
własną odpowiedzialność
24.wolnośc jako środek i cel
wychowania
Stanowi warunek obowiązkowy, poszczególnych
wartości.
WOLNOŚĆ: Łobocki
1. Od czegoś = wolność
negatywna
2. Od czegoś = ma charakter pozytywny
Wolność
jako cel lub środek wychowawczy.
Wolność jako dar lub
zadanie
25.sprawiedliwość i jej cechy istotne
Z
Ziembiński – sprawiedliwość to zgodność z generalnymi normami
kierującymi postępowaniem ludzi wobez ludzi.
Arystoteles:
Sprawiedliwość
1. wyrównawczą sprowadza się do formuły;
”każdemu odpłacaj wedle dobra lub zła, które zdziałał”
2.
rozdzielczą „wymagaj od każdego wedle jego sił, zdolności lub
powołania”
26.paradygmaty nauk społecznych a budowanie
teorii pedagogicznych
Paradygmat – definicja pojawiła się w
latach 90 dzięki Kuhn.
Kuhn uważał, że nie ma jednego
paradygmaty, ale jest co najmniej 2, które się
zwalczają.
Zaproponował: Nauka rozwija się wedle schematu na
początku:
Problem przednaukowy etap (dawne wierzenia ,
przesądy) etap naukowy (nauki normalnej) etap
heliocentryczny (od XVI w.) nauka rewolucyjna. W każdej nauce
trwa konflikt parody.
Paradygmaty - to powszechnie uznawane
osiągnięcia naukowe, które w pewnym czasie dostarczają
społeczności uczonych modelów, problemów i ich rozwiązań
-
to style myslenia i sposoby stawiania i rozwiązywania problemów
badawczych.
Paradygmat to NIE dogmat.
Paradygmat nie
jest dany raz na zawsze, jest wypracowany, cały czas się zmienia,
nie istnieje powszechnie do jego całkowitej słuszności i
obowiązkości.
Cechy Paradygmatu:
- Logiczny i jasne,
uproszczony
- Prosty
- Musi nam służyć do tworzenia
teorii szczegółowych
Paradygmat – zbiór ogólnych i
ostatecznych przesłanek wyjaśnianiu jakiegoś obszaru,
rzeczywistości, przyjęty
I upowszechniony jako wzór w
nauce.
Paradygmaty nauk społecznych:
A. Humanizm –
cechy: subiektywny, nastawiony na badania struktur społecznych,
radykalny
B. Radykalny
C. Umiarkowane podejście, zmiana
sposobu myślenia relacji międzyludzkich
D. Ważniejsze od
struktur społecznych są funkcje społeczne, prawnicze, homeostaza
społeczna
BIBLIOGRAFIA:
wykłady +
ćwiczenia
Andrzej M. de Tchorzewski "Teoria wychowania. W
poszukiwaniu nowego paradygmatu"
Andrzej M. de Tchorzewski
"Wychowanie na tle różnych koncepcji rzeczywistości
społecznej"