PSYCHOLOGIA I PSYCHIATRIA


      Dewiacyjne tendencje seksualne
          
     
      Dewiacyjne tendencje seksualne polegają na tym, że w treści marzeń 
      sennych, w marzeniach na jawie, w wyobraźni towarzyszącej masturbacji, 
      podczas oglądania wydawnictw pornograficznych występują niekiedy 
      wyobrażenia siebie samego w zachowaniach typu dewiacyjnego, odczuwanie 
      potrzeby takiego zachowania połączone z podnieceniem seksualnym, a nawet z 
      osiągnięciem orgazmu. Inną formą dewiacyjnych tendencji seksualnych są 
      epizodyczne, sporadyczne doświadczenia praktyczne tego typu, najczęściej 
      zaistniałe przypadkowo, z ciekawości.
      Dla oceny, czy mamy do czynienia z dewiacyjnymi tendencjami seksualnymi, 
      konieczne jest zastosowanie zarówno kryterium ilościowego, jak i 
      jakościowego. Na podstawie kryterium ilościowego stwierdzamy, czy 
      potrzeby, fantazje bądź zachowania dewiacyjne są sporadyczne, jednostkowe 
      w heteroseksualnej, normalnej biografii danej osoby, czy też występują 
      częściej. Kryterium jakościowe natomiast służy ustaleniu, czy orientacja 
      seksualna jest wyraźnie i dominujące heteroseksualna (co potwierdza 
      analiza biografii seksualnej"danej osoby oraz wszystkie inne zastosowane 
      metody diagnostyczne, szczególnie projekcyjne), przy czym tendencje 
      dewiacyjne nie są akceptowane, wzbudzają lęk i poczucie zagrożenia.
      Dewiacyjne tendencje seksualne są zjawiskiem powszechnym, wiele osób tłumi 
      je w sobie natychmiast lub odczuwa z tego powodu lęk. Jest to zatem 
      prawidłowość psychoseksualna wynikająca z samej natury seksualności, z 
      uwarunkowań świata psychicznego, wyobrażeń, zakodowanych obrazów. Może się 
      jednak zdarzyć, iż tendencje dewiacyjne są rzeczywistym objawem 
      zwiastunowym rozwijającej się dewiacji bądź zaburzenia psychicznego. W 
      praktyce seksuologicznej najczęściej jednak spotyka się te typowe, 
      prawidłowe tendencje, które skłaniają zaniepokojoną osobę do zgłoszenia 
      się z wizytą u lekarza. Nie wymagają one leczenia.

      Dewiacje seksualne
      automonoseksualizm - oglądanie w lustrze własnej osoby przebranej w strój 
      kobiecy; postać widziana w lustrze jest traktowana jako druga osoba,
      biczowanie - chłostanie ciała,
      ciswestytyzm - ubieranie się w odzież własnej płci, ale typową dla innego 
      wieku biologicznego lub innej warstwy społecznej,
      eksaudyryzm - podsłuchiwanie przebiegu stosunku, współżycia innych,
      ekskrementofilia - kontakt z wydalinami ciała (kałem), 
      fetyszyzm - kontakt z częścią ubioru, rzeczą, przedmiotem należącym do 
      obiektu seksualnego, a także ukierunkowanie na część ciała obiektu,
      flagellantyzm - biczowanie partnera (odmiana sadyzmu), 
      gerontofilia - kontakt z partnerem w wieku starczym, 
      heterochromofilia - fetyszem jest inny kolor skóry partnera (postać 
      fetyszyzmu),
      homeowestytyzm - nakładanie na siebie ubrania należącego do innej osoby 
      tej samej płci,
      kaudalezizm - pokazywanie własnej, darzonej uczuciem, nagiej partnerki 
      innym mężczyznom, klismafilia - przyjemność, orgazm prowokowane wlewami 
      doodbytniczymi, wkładaniem hegarów, masochizm - przyjemność w wyniku 
      odczuwania cierpienia, bólu, upokorzenia,
      nakłuwanie - nakłuwanie kobiet przez mężczyznę różnymi przedmiotami,
      narcyzm - odmiana fetyszyzmu, w której fetyszem jest własne ciało,
      nekrofilia - kontakt z martwym ciałem, 
      nimfofilia - kontakt mężczyzny z niedojrzałą dziewczyną (odmiana 
      pedofilii),
      ocieractwo - dotykanie członkiem kobiet w sytuacji tłoku, ścieśnienia,
      oglądactwo (voyeryzm) - podglądanie budowy i czynności płciowych innej 
      osoby,
      ozolagnia - satysfakcja z kontaktu z zapachem drugiej osoby, 
      partenofilia - satysfakcja jedynie w kontaktach z dziewicą, 
      pedofilia - kontakty z dziećmi,
      pigmalionizm - reakcja seksualna na widok np. rzeźb, obrazów, zdjęć,
      pirolagnia - satysfakcja seksualna na widok ognia, pożaru, 
      piromania - satysfakcja seksualna w trakcie podpalania 
      pluralizm - seks grupowy,
      retifizm - odmiana fetyszyzmu (fetyszem są wyroby ze skóry), 
      sadyzm - satysfakcja seksualna w wyniku zadawania cierpień, bólu,
      saliromania - satysfakcja seksualna w wyniku zabrudzenia innej osoby,
      sodomia (zoofilia, bestiofilia) - kontakty ze zwierzętami, 
      tanatofilia - satysfakcja seksualna w trakcie marzeń o własnej śmierci, 
      przebiegu pogrzebu,
      transwestytyzm - satysfakcja w wyniku przebierania się w odzież drugiej 
      płci,
      triolizm - układ 2 kobiet z l mężczyzną lub 2 mężczyzn z l kobietą,
      urolagnia - kontakt z moczem drugiej osoby, 
      wampiryzm - kontakt z krwią partnera w formie wypijania Jej, 
      zoosadyzm - satysfakcja seksualna z dręczenia zwierząt.

      Apotemnofilia
      Polega ona na pragnieniu dokonania amputacji na własnej osobie lub 
      współżycia seksualnego z osobą, która ma amputowaną kończynę. Bodźcem 
      seksualnym w tej dewiacji może być kikut. Dewiacja ta często współistnieje 
      z fetyszyzmem, transwestytyzmem, transseksualizmem. 

      Masochizm
      Podobnie jak sadyzm, masochizm jest definiowany węziej lub szerzej na 
      zasadzie odwrotności do sadyzmu. Jest on bardziej typowy i częściej 
      spotykany wśród kobiet. Pogląd ten zrodził się w czasach, gdy powstawała 
      psychoanaliza i miał swoje uzasadnienie kulturowe. Ze względu na fakt, iż 
      dewiacja ta stwarza małe zagrożenie społeczne lub nie stwarza go wcale, 
      masochizm nie jest spotykany w seksuologii sądowej. Zdarzają się natomiast 
      przypadki szczególnej postaci masochizmu - osiągania satysfakcji 
      seksualnej poprzez zapętlanie szyi lub podrażnianie siebie prądem 
      elektrycznym. Stają się one przedmiotem zainteresowania medycyny sądowej, 
      gdy w wyniku tych praktyk nastąpi zgon.
      Jedynymi skutecznymi metodami leczenia w przypadku sadyzmu seksualnego 
      okazują się metody farmakologiczne, kastracyjne (antyandrogeny) oraz 
      psychochirurgia. Metody te jednak budzą powszechny sprzeciw zarówno w 
      świecie medycznym, jak i opinii publicznej; stosowanie ich zatem 
      ograniczono, a w wielu krabach zaniechano.

      Nekrofilia
      Nekrofilia należy do najrzadziej spotykanych dewiacji. Jest ona szczególną 
      postacią fetyszyzmu, w której rolę fetysza odgrywa martwe ciało człowieka.

      Sadyzm
      Występują dwie często stosowane definicje pojęcia sadyzmu - węższa i 
      szersza. Węższa określa sadyzm jako osiąganie satysfakcji seksualnej w 
      wyniku zadawania bólu, ran i poniżania innych, a szersza - jako odczuwanie 
      satysfakcji seksualnej w sytuacji związanej z dominacją i bezwzględnym 
      zdominowaniem, podporządkowaniem partnera.
      Sadyzm w tym szerszym znaczeniu jest występującym powszechnie fenomenem 
      egzystencji człowieka. Jest wielorako uwarunkowany, a zapewne i tło 
      biologiczne nie jest tu bez znaczenia. Kultura, cywilizacja, pedagogika, 
      narzucając określone modele i wzorce zachowań, kanalizują tendencje 
      sadystyczne w określone, społecznie aprobowane ramy (np. boks, corrida, 
      wyścigi, literatura i kinematografia o tematyce wojennej, egzekucje 
      publiczne itp.). Mówiąc o sadyzmie w szerokim znaczeniu należy go łączyć z 
      agresywnością, a obie te postawy są znane w zasadzie każdej jednostce 
      ludzkiej.
      Sadyzm w węższym znaczeniu, będący przedmiotem zainteresowania tej pracy, 
      wbrew pozorom spotykany jest dość rzadko. W większości przypadków sadyzm 
      seksualny jest realizowany w związku z partnerem o osobowości 
      masochistycznej, osobowości partnerów zatem dopełniają się, a ich związek 
      może być bardzo trwały i wysoce satysfakcjonujący. W wielu innych 
      wypadkach sadyzm seksualny realizowany bywa w fantazjach i marzeniach 
      seksualnych, hamowany i tłumiony jest natomiast w rzeczywistym współżyciu 
      seksualnym. Wspomniane hamowanie i tłumienie wynikać może z obawy przed 
      odrzuceniem przez partnera, karą itp. Jedynie w części przypadków sadyzm 
      seksualny znajduje wyraz w działalności przestępczej, ale dotyczy to 
      najczęściej osób, u których sadyzm seksualny nakłada się ha 
      psychopatologię (osobowości nieprawidłowe, chorzy psychicznie).