Cherubini i Serafini

Kolejnymi Synami Bożymi, którzy są w bezpośredniej bliskości Boga Jahwe, są serafini. O tych duchowych Synach Bożych wiemy tyle, że stanowią oni orszak Boga, wychwalają Jego potęgę i chwałę, są w bezpośredniej bliskości Najwyższego. Spotkanie każdego Syna Bożego z Jahwe, otoczonego niezliczonymi chórami serafinów wychwalających Jego potęgę i oddających Mu cześć, musi być czym wyjątkowym i niewyobrażalnie pięknym. Jak dowiadujemy się z poniższego wersetu, serafini mają moc oczyszczającą i dbają oto, by każde stworzenie, które stawi się przed Bogiem, było nieskazitelne i czyste pod względem duchowym.  

Iz 6; 1-3,6,7 (1) W roku śmierci króla Uzjasza widziałem Pana siedzącego na tronie wysokim i wyniosłym, a kraj jego szaty wypełniał świątynię. (2) Jego orszak stanowiły serafy, z których każdy miał po sześć skrzydeł, dwoma zakrywał swoją twarz, dwoma zakrywał swoje nogi i na dwóch latał. (3) I wołał jeden do drugiego: Święty, Święty, Święty jest Pan Zastępów! Pełna jest wszystka ziemia chwały jego. (6) Wówczas przyleciał do mnie jeden z serafinów, trzymając w ręce węgiel, który kleszczami wziął z ołtarza. (7) Dotknął nim ust moich i rzekł: Oto dotknęło to twoich warg: twoja wina jest zmazana, zgładzony twój grzech.

Cherubini stanowią grupę potężnych Synów Bożych, którzy mają stać na straży i dbać aby wypowiedziane przez Boga zadania zostały wykonane. W odróżnieniu od serafinów, cherubini mogą się poruszać po niezmierzonych zakątkach dzieła stwórczego Boga, aby pilnować, by żadne słowo wypowiedziane przez Niego, nie wróciło z powrotem niewykonane.

2 Sam 22;10 BT (10) Nagiął niebiosa i zstąpił, a czarna chmura była pod Jego stopami. (11) Lecąc cwałował na cherubie, a skrzydła wiatru Go niosły. (12) Otoczył się mrokiem niby namiotem, ciemną wodą, gęstymi chmurami.

Ps 18;10-12 BT (10) Nagiął On niebiosa i zstąpił, a czarna chmura była pod Jego stopami. (11) Lecąc cwałował na cherubie, a skrzydła wiatru Go niosły. (12) Przywdział mrok niby zasłonę wokół siebie, jako okrycie ciemną wodę, gęste chmury.

Do jakich zadań są jeszcze przeznaczeni cherubini? Na przykład, kiedy pierwsza para ludzka zgrzeszyła, Bóg postanowił ich wygnać z raju i u symbolicznych bram Edenu postawił dwa cheruby, aby pilnowały wstępu do rajskiego ogrodu. Wiemy, że jedynymi ludźmi, którzy kiedykolwiek widzieli Eden, byli Adam i Ewa. Cherubini postawieni na straży, nie dopuścili aby ktokolwiek, będąc obciążony grzechem mógł wstąpić do rajskiego ogrodu.    

1 Moj 3;24 (24) I tak wygnał człowieka, a na wschód od ogrodu Eden umieścił cheruby i płomienisty miecz wirujący, aby strzegły drogi do drzewa życia.

Cherubini, wraz z serafami, stanowią również część orszaku Jahwe w Jego duchowym królestwie. Ezechiel ujrzał w wizji Boga, zasiadającego na cherubach;

Ez 10;1-3, 19 (3) A gdy spojrzałem, oto na sklepieniu, które było nad głowami cherubów było coś jakby kamień szafirowy: coś z wyglądu podobne do tronu. (2) I rzekł do męża, odzianego w lnianą szatę, tak: Wejdź między koła pod cherubami i napełnij swoje garście rozżarzonymi węglami spod cherubów, i rozrzuć po mieście! I wszedł na moich oczach. (3) A cheruby stały z prawej strony przybytku, gdy wszedł ów mąż, a obłok napełnił wewnętrzny dziedziniec. (19) A gdy cheruby podniosły swoje skrzydła i na moich oczach wzbiły się w górę od ziemi, podniosły się wraz z nimi i koła.

2 Król 19; 15 (15) I zanosił modły Ezechiasz przed obliczem Pańskim, mówiąc: Panie, Boże Izraela! Który zasiadasz na cherubach, Ty sam jeden jesteś Bogiem wszystkich królestw świata. Tyś uczynił niebo i ziemię.

Dwa cheruby, które Bóg kazał zrobić według Jego dokładnego opisu, miały strzec czystości Bożej Arki Przymierza , która w pewnym okresie była symbolem bytności Boga między narodem izraelskim. Nikt nie mógł się zbliżać do Arki, oprócz wyznaczonych kapłanów, ponieważ zbagatelizowanie tego zakazu mogło się skończyć natychmiastową śmiercią. Cheruby umieszczone na górnej płycie arki miały o tym ludziom przypominać;

1 Kron 13;6 (6) Zstąpił tedy Dawid i cały Izrael do Baala przy Kiriat-Jearim, które należy do Judy, aby sprowadzić stamtąd Skrzynię Bożą, nazwaną imieniem Pana, siedzącego na cherubach.

1 Kron 13;6  BWP (6) Wyruszył wtedy Dawid z całym ludem do Baali, a potem w stronę Kiriat-Jearim, położonego w ziemi judzkiej, aby sprowadzić stamtąd arkę Bożą, przy której wzywa się imienia Jahwe, zasiadającego na cherubach.

Cherub który zniszczył świat

Wszystkie osoby duchowe, stworzone przez Boga, były dobre i miały tak jak my, ludzie, możliwość wyboru, zwanego wolną wolą. Niestety, z jednym ze Synów Bożych, będącego cherubem, wiążą się pewne wydarzenia, które zmieniły oblicze świata. Tenże Syn Boży należał do grona potężnych stworzeń duchowych, z najbliższego otoczenia Stwórcy. Zaraz po stworzeniu ziemi, Bóg powierzył mu zwierzchnictwo nad nią, aby ten opiekował się nowym dziełem Stwórcy, oraz przyszłym rodzajem ludzkim. Oto jak jest on opisany w biblii;

Ez 28;11-15  Tak mówi Pan Bóg: Byłeś odbiciem doskonałości, pełen mądrości i niezrównanie piękny. (13) Mieszkałeś w Edenie, ogrodzie Bożym; okrywały cię wszelkiego rodzaju szlachetne kamienie: rubin, topaz, diament, tarszisz, onyks, beryl, szafir, karbunkuł, szmaragd, a ze złota wykonano okrętki i oprawy na tobie, przygotowane w dniu twego stworzenia. (14) Jako wielkiego cheruba opiekunem ustanowiłem cię na świętej górze Bożej, chadzałeś pośród błyszczących kamieni. (15) Byłeś doskonały w postępowaniu swoim od dni twego stworzenia, aż znalazła się w tobie nieprawość.

Ale z czasem, ten obdarzony przez Boga zaufaniem cherub, zszedł na złą drogę. Stał się potwarcą i oszczercą, inaczej mówiąc - Szatanem i Diabłem, bo to właśnie oznaczają słowa szatan, diabeł. Stał się chciwy i żądny władzy. Nie wystarczyło mu, że należy do ścisłego grona najbliższych Bogu stworzeń duchowych. Zapałał żądzą władzy i chciał, aby ludzie oddawali cześć jemu, a nie Bogu. Oto, jak do tego doszło. W stworzonym dla człowieka ogrodzie Eden rosło wiele drzew rodzących smakowite owoce. Bóg pozwolił Adamowi i jego żonie, Ewie, jeść z nich bez ograniczeń. Ale z jednego drzewa zabronił im spożywać. Uprzedził, że jeśli zjedzą, na pewno umrą;

1 Moj BT 2:9, 16-17 (9) Na rozkaz Pana Boga wyrosły z gleby wszelkie drzewa miłe z wyglądu i smaczny owoc rodzące oraz drzewo życia w środku tego ogrodu i drzewo poznania dobra i zła. (16) I dał Pan Bóg człowiekowi taki rozkaz: Z każdego drzewa tego ogrodu możesz jeść, (17) ale z drzewa poznania dobra i zła nie wolno ci jeść, bo gdy tylko zjesz z niego, na pewno umrzesz.

Lecz pewnego dnia, kiedy Ewa była sama, odezwał się do niej wąż. W rzeczywistości nie był to jego głos, tylko głos tegoż cheruba, który wywołał wrażenie, jakoby wąż przemówił. Powiedział Ewie, że; gdy zjesz zakazany owoc, staniesz się mądra jak Bóg i zapewnił ją przy tym, iż na pewno nie umrze. Oba wypowiedziane w tym momencie twierdzenia były kłamliwe i w tej samej chwili, ów Syn Boże zrobił z Boga kłamcę. Bóg wyraźnie powiedział że na pewno umrzesz, a zbuntowany cherub powiedział, że na pewno nie umrzesz i na dodatek będziesz mądra jak Bóg i dane Ci będzie rozróżniać dobro od zła. Ewa, na nieszczęście rodzaju ludzkiego, uwierzyła mu i zjadła wspomniany owoc. Następnie dała go Adamowi i on również go zjadł;

1 Moj 3:1-6 (1) A wąż był chytrzejszy niż wszystkie dzikie zwierzęta, które uczynił Pan Bóg. I rzekł do kobiety: Czy rzeczywiście Bóg powiedział: Nie ze wszystkich drzew ogrodu wolno wam jeść? (2) A kobieta odpowiedziała wężowi: Możemy jeść owoce z drzew ogrodu, (3) tylko o owocu drzewa, które jest w środku ogrodu, rzekł Bóg: Nie wolno wam z niego jeść ani się go dotykać, abyście nie umarli. (4) Na to rzekł wąż do kobiety: Na pewno nie umrzecie, (5) lecz Bóg wie, że gdy tylko zjecie z niego, otworzą się wam oczy i będziecie jak Bóg, znający dobro i zło. (6) A gdy kobieta zobaczyła, że drzewo to ma owoce dobre do jedzenia i że były miłe dla oczu, i godne pożądania dla zdobycia mądrości, zerwała z niego owoc i jadła. Dała też mężowi swemu, który był z nią, i on też jadł.

Z tej biblijnej relacji dowiadujemy się, że mający się opiekować ziemią cherub jest buntownikiem, oszczercą i kłamcą. Zaręczył Ewie, że nie umrze, gdy wypowie Bogu posłuszeństwo. Było to kłamstwo. Oboje z Adamem umarli. Odtąd ów Syn Boży nazywany jest Szatanem czyli przeciwnikiem  i Diabłem - oskarżyciel, oszczercą, potwarcą. Bóg wprawdzie nie unicestwił wtedy Szatan, ale ponieważ zgrzeszył, w końcu też będzie musiał zginąć. Bóg ograniczył jednak Szatanowi dostęp do Siebie, do Świętej Góry;

Ez 28;16 (16) Pod wpływem rozkwitu twego handlu wnętrze twoje napełniło się uciskiem i zgrzeszyłeś, wobec czego zrzuciłem cię z góry Bożej i jako cherub opiekun zniknąłeś spośród błyszczących kamieni.

Na razie jednak żyje i wciąż zwodzi ludzkość, lecz nie sam. Temu zdrajcy udało się jeszcze odciągnąć od Boga niezliczoną rzeszę innych Synów Bożych. Bóg często przyrównuje swoich Synów do gwiazd a biblia mówi że zwiódł ich nawet 1/3;

Obj 12;3,4 (3) I ukazał się drugi znak na niebie: Oto ogromny rudy smok, mający siedem głów i dziesięć rogów, a na jego głowach siedem diademów; (4) a ogon jego zmiótł trzecią część gwiazd niebieskich i strącił je na ziemię. I stanął smok przed niewiastą, która miała porodzić, aby, skoro tylko porodzi, pożreć jej dziecię.

Hiob 38;7 (7) Gdy gwiazdy poranne chórem radośnie się odezwały i okrzyk wydali wszyscy synowie Boży?

Ps; 147;4 (4) Wyznacza liczbę gwiazd, Wszystkim nadaje imiona.

Iz 14;12,13 (12) O, jakże spadłeś z nieba, ty, gwiazdo jasna, synu jutrzenki! Powalony jesteś na ziemię, pogromco narodów! (13) A przecież to ty mawiałeś w swoim sercu: Wstąpię na niebiosa, swój tron wyniosę
ponad gwiazdy Boże i zasiądę na górze narad, na najdalszej północy.

Dan 8;10 (10) Wielkością swoją sięgał aż do wojska niebieskiego i strącił na ziemię niektórych z wojska i z gwiazd, i podeptał ich.

Mat 24;29,30 (29) A zaraz po udręce owych dni słońce się zaćmi i księżyc nie zajaśnieje swoim blaskiem, i gwiazdy spadać będą z nieba, i moce niebieskie będą poruszone.

Obj 12;9 (9) I zrzucony został ogromny smok, wąż starodawny, zwany diabłem i szatanem, który zwodzi cały świat; zrzucony został na ziemię, zrzuceni też zostali z nim jego aniołowie.

Obj 1;20 (20) Co do tajemnicy siedmiu gwiazd, które widziałeś w prawej dłoni mojej, i siedmiu złotych świeczników: siedem gwiazd, to aniołowie siedmiu zborów, a siedem świeczników, to siedem zborów.

Jud 12;12 (13) wściekłymi bałwanami morskimi, wyrzucającymi hańbę swoją, błąkającymi się gwiazdami, dla których zachowane są na wieki najgęstsze ciemności.

Szatan, Diabeł w dalszym ciągu jest podstępnym kłamcą i nadal nakłania ludzi do łamania praw Bożych, dlatego trzeba usilnie sprawdzać, czy to co robimy jest zgodne z wolą Bożą czy wolą Szatana, gdyż od tego wkrótce zależeć będzie nasze życie.

Jan 8:44 BW (44) Ojcem waszym jest diabeł i chcecie postępować według pożądliwości ojca waszego. On był mężobójcą od początku i w prawdzie nie wytrwał, bo w nim nie ma prawdy. Gdy mówi kłamstwo, mówi od siebie, bo jest kłamcą i ojce