Związek Harcerstwa Polskiego

Chorągiew Krakowska im. Tadeusza Kościuszki

Hufiec Kęty im. hm. Mieczysława Biesiadeckiego

17 Drużyna Harcerska „Teoria Spokoju”

KONSPEKT NUMER 1

Temat: Pierwsza zbiórka w nowym roku harcerskim – integracja drużyny, ustalenie programy działania na bieżący rok

Cele:

• utworzenie sprawnie działającej sieci alarmowej

• zapoznanie się z Planem Pracy

• integracja drużyny

Formy pracy:

• gawęda

• pląsy

• zwyczaje i obrzędy

Materiały programowe:

• duża kartka na sieć alarmową

• tekst piosenki „Pieśń odchodzących”

• koc

• miejsca siedzące (gazety, materiały....) w ilości 15

• markery

Przebieg zbiórki:

1. Obrzędowe rozpoczęcie zbiórki

2. Gawęda

3. Piosenka „Pieśń odchodzących”

4. Podsumowanie minionego roku harcerskiego, przedstawienie Planu Pracy na rok bieżący

5. Zabawa z kocem (Dzielimy drużynę na dwie grupy. Siadają w dwóch rzędach – frontem do siebie. Dwie osoby trzymają koc za dwa rogi tak, aby dzielił rzędy i był prostopadle do uczestników. Na „trzy cztery” osoby puszczają koc. Zadaniem uczestników jest jak najszybsze powiedzenie imienia osoby, która siedzi na przeciwko. Kto pierwszy wypowie imię zostaje w swojej drużynie, kto drugi – przechodzi do przeciwnej. Uczestnicy mieszają się kolejnością miejsc w swoich grupach. Gra kończy się wtedy, gdy w jednej drużynie nie będzie żadnych zawodników )

6. Sieć alarmowa – jak to działa? po co? dlaczego? - rozmowa

7. Robienie sieci alarmowej

8. Zabawa w pytania (Jest tyle miejsc siedzących, ile uczestników. Każdy siedzi na jednym. Jedna osoba zadaje pytanie, np: zamieniają się miejscem te osoby, które jadły już dziś obiad. Dla kogo zabraknie miejsca – nie zareaguje odpowiednio wcześnie i nie zmieni miejsca – odpada zabierając ze sobą swoje siedzenie.)

9. Zabawa wirujące pomarańcze (Dzielimy drużynę na dwie, trzy grupy, które stoją w rzędzie równolegle do siebie rzędami. Jedna osoba stoi w odległości 4 metrów od rzędów. Na jej sygnał ostatnia osoba w rzędzie puszcza „iskierkę” kolejnej osobie. Gdy „iskierkę” otrzyma pierwsza osoba w rzędzie musi jak najszybciej biec do osoby, stojącej 4 metry przed nimi i dotknąć jej ręki. Można urozmaicić bieganie, np skacząc na jednej nodze, na czworaka...)

10. Przekazanie informacji ogólnych – kiedy następna zbiórka, uzupełnienie brakujących danych w ewidencji.

11. Obrzędowe zakończenie zbiórki.

12. Gdy harcerze się rozejdą, krótka zbiórka Rady Drużyny.

    wykonano dnia:

podpis:

Gawęda do zbiórki:

Pewien uczony miał w swoim studio ogromny zegar, który wybijał uroczyście godziny, bardzo powoli,
ale również bardzo głośno.
- To panu nie przeszkadza? - spytał student.
- Nie - odpowiedział uczony - dlatego że ciągle muszę zadawać sobie pytanie, co zrobiłem przez minioną godzinę.

A ty, co zrobiłeś z godziną, która właśnie upłynęła?

Niedawno pakowaliśmy swoje plecaki na Inaugurację do Krakowa-Podgórze. Niedawno zostałam drużynową. Niedawno byliśmy w Kościele z Ogniem z Betlejem. Niedawno wygraliśmy hufcowy Festiwal. Wydaje się jakby to było wczoraj. Dziś nadszedł czas byśmy podsumowali miniony rok harcerski. Co w nim było takiego szczególnego? Co Wam się w nim podobało? Co byście zmienili? Musimy też pozytywnie rozpocząć nowy rok. Tak, byśmy mieli ogrom zapału do pracy. By nigdy nie brakowało nam chęci i świeżego umysłu. Byśmy pomagali sobie nawzajem. Byśmy spędzili ten rok razem, najowocniej i najlepiej jak potrafimy.

„Pieśń odchodzących”

Wśród tylu naszych szalonych marzeń
Wśród myśli nie poukładanych
Wchodzimy w życie niepewni jak dzieci
Jak małe wątłe bańki mydlane
Kolejne lata odciśnięte na stopach
O przeszłych dniach nie dają zapomnieć
Jak zawsze rano dzień się budzi
Żyjemy tak dla innych ludzi

Pod naszym niebem, na naszej ziemi

W tym domu, który zbudujemy sami
Nigdy nie braknie nam siebie
Nigdy nie braknie nam siebie

Choć niebo czasem chowa swe gwiazdy
A droga wciąż się wije bez celu
Choć czasem sił nam zabraknie by szukać
A ziemia pachnie zmęczoną ziemią
Wtedy ta jedna zostaje nadzieja
Że kiedyś lepiej nam będzie
I z czterolistną koniczyną
Zdążymy złapać nasze szczęście

„Pieśń odchodzących”

Wśród tylu naszych szalonych marzeń
Wśród myśli nie poukładanych
Wchodzimy w życie niepewni jak dzieci
Jak małe wątłe bańki mydlane
Kolejne lata odciśnięte na stopach
O przeszłych dniach nie dają zapomnieć
Jak zawsze rano dzień się budzi
Żyjemy tak dla innych ludzi

Pod naszym niebem, na naszej ziemi

W tym domu, który zbudujemy sami
Nigdy nie braknie nam siebie
Nigdy nie braknie nam siebie

Choć niebo czasem chowa swe gwiazdy
A droga wciąż się wije bez celu
Choć czasem sił nam zabraknie by szukać
A ziemia pachnie zmęczoną ziemią
Wtedy ta jedna zostaje nadzieja
Że kiedyś lepiej nam będzie
I z czterolistną koniczyną
Zdążymy złapać nasze szczęście