I tak doszliśmy do końca naszej podróży po tajemniczym świecie placche na skórze. Naszkicowaliśmy postać Calligarisa, posługując się przy tym głównie opracowaniami będącymi wynikiem jego geniuszu, gdyż uważaliśmy, że ponieważ jest to do dnia dzisiejszego postać kontrowersyjna, mimo że od jego śmierci upłynęło już 30 lat, najlepiej będzie oprzeć się na faktach, gdyż tylko one mogą zdecydowanie przeciąć jakąkolwiek dyskusję.
Niniejsza książka doczekała się już drugiego wydania. Jesteśmy z tego powodu bardzo szczęśliwi, gdyż nader często zdarzało się nam spotykać osoby zainteresowane badaniami Calligarisa i mieliśmy możność osobistego uczestniczenia w naprawdę wielkich sukcesach, odnoszonych przez osoby, które nigdy by nawet nie przypuszczały, że mają choćby najmniejszą predyspozycję do spraw paranormalnych.
Badania psychotroniczne, o których się tyle mówi, mające na celu dokonanie syntezy pomiędzy przyrządami elektronicznymi i badaniami paranormalnymi, dostarczają dalszych odpowiednich bodźców do refleksji. Za pomocą, np. biologicznego sprzężenia zwrotnego (biofeedback) przy minimum staranności każdy może spowodować powstanie takich warunków umysłowych, jakie w przeszłości można było uzyskać tylko po długich i żmudnych latach rozmyślań. Przy redagowaniu niniejszej książki staraliśmy się posługiwać normalnie przez nas stosowaną metodologią badań przewidującą racjonalną i naukową analizę argumentów, które – jak to wynikałoby z samej definicji -swobodnie pływają w bajorze fantazji i wyobraźni... Przypominamy jednak, że bardzo często Natura potrafi znacznie przekroczyć ludzką wyobraźnię. Dla Czytelników, którzy przeczytali przynajmniej kilka stron z Libro dei Dannati (Księga potępionych) i z innych dzieł... (fortiane?), sprawa wyjaśnia się sama przez się.
Zjawiska paranormalne muszą koniecznie wyjść z aseptycznych świątyń wielkich stowarzyszeń para-psychologicznych: są one bez wątpienia bardzo cenne, ponieważ pozwalają na systematyczne i (niestety nie zawsze – a nawet wprost przeciwnie...) adogmatyczne badania w tej fascynującej dziedzinie.
Bardziej bezpośrednio jednak zjawiska paranormalne towarzyszą człowiekowi od urodzenia do śmierci... i prawdopodobnie jeszcze dalej (patrz np. Eksperyment Delapasse'a) [Bedford i Kensington “EKSPERYMENT DELAPASSE'A", Wyd. MEB-Collana Ricerche d' Avanguardia].
Jedną z najbardziej interesujących syntez, wynikających z prac Calligarisa, może być właśnie synteza mówiąca, że każdy człowiek – bardziej lub mniej świadomie – dysponuje potencjalnie zdolnościami paranormalnymi, zazwyczaj uważanymi za wyłączną spuściznę po wielkich “wra-żeniowcach" (grandi sensitivi). Już fakt przyjęcia tego do świadomości może odegrać pożyteczną i cenną rolę. Z jednej strony umożliwia to danej osobie próby harmonijnego rozwijania również tych cech jej osobowości i zdolności, z których nawet nie zdawała sobie ona sprawy. W drugim aspekcie pozwala na określenie w sposób bardziej dojrzały i zrównoważony naszego miejsca we Wszechświecie, w którym – zważywszy wszystko – zajmujemy go tylko tyle, ile potrzebne jest na maleńką błotnistą kulkę umiejscowioną w peryferyjnej strefie jakiejś' przeciętnej galaktyki... a zatem istoty ludzkie są same przez się obiektywnie małe, niewiele znaczące, ale potencjalnie duże, bardzo duże, zwłaszcza ze względu na posiadane możliwości realizacyjne, świadomościowe. W stanie uśpionym drzemią one w każdym z nas, unicestwione od wieków na skutek uwarunkowań i “obietnic" technologicznych w oczekiwaniu na....... (dissacratore?) bodziec, umożliwiający każdemu z nas ponowne wejście na drogę rozwoju – gwałtownie i nienaturalnie przerwaną.
W bardziej konkretnym zasięgu działania, badania Calligarisa dowodzą również, że w zakresie fenomenologii paranormalnych interdyscyplinarność jest koniecznością.
Widzieliśmy na przykład, jak z powyższego wypływa prawie spontanicznie nowe i fascynujące – a jednocześnie zupełnie oryginalne i nieoczekiwane – naukowe wyjaśnienie fenomenologii astrologicznej.
Raz jeszcze zagadnienie pokierowało nami, i książka mająca być tylko wspomnieniem postaci Giuseppe Calligarisa i wylansowaniem jego teorii, stała się pracą dużo bardziej złożoną, mogącą dać każdemu to, co jest on w stanie z niej wziąć.
Chcielibyśmy tylko raz jeszcze przypomnieć, że jeżeli przy omawianiu poszczególnych zagadnień czasami używamy pozornie niezrozumiałych i zawiłych terminów, uczyniliśmy to z potrzeby zachowania oryginalnej pisowni Calligarisa, zarówno w temacie umiejscowienia placche, jak i reakcji charakterystycznych. W każdym razie dobry słowniczek anatomii będzie w zupełności wystarczający dla wyjaśnienia wszelkich wątpliwości. Zresztą użycie prostszych terminów mogłoby w niektórych przypadkach znacznie skomplikować wyszukiwanie określonej placca, gdyż terminy te byłyby siłą rzeczy mniej dokładne.
Załączony słowniczek terminów medycznych będzie -mamy nadzieję – cenną pomocą w trakcie pierwszych eksperymentów.
Na tym się pożegnamy. Postać Calligarisa – co zresztą jest bardziej niż oczywiste – została w tej książce na nowo oceniona. Spodziewamy się, że przyda się to do czegoś -chociaż jest również możliwe, że dojdzie do zderzenia naszej książki ze “zmową milczenia" opisaną we wstępie.
Miejmy wobec tego nadzieję, że w międzyczasie znajdzie się ona w rękach możliwie jak największej ilości osób.
Wiadomo, że droga prowadząca do Prawdy jest uciążliwa i że stale pnie się pod górę, lecz już w pierwszych krokach zawarte są elementy pozwalające ocenić, jak bardzo warto przebyć ją aż do końca...