Szczygieł (Carduelis carduelis)

-długość ciała 12 cm, waga 16 g, rozpiętość skrzydeł 24 cm. Młode poznać po tym , że nie mają czerwonej maseczki

To jeden z najpiekniejszych naszych ziarnojadów. A na dodatek jeszcze pieknie śpiewa, przez co kiedyś miał kłopoty.

Z rozpoznawaniem szczygła nie będziecie mieli kłopotu. Wokół dziobka ma coś w rodzaju czerwonej maseczki, którą widać z daleka. Potem idzie biel, a potem czerń. Na czarnych skrzydłach tego niewielkiego ptaszka można znaleźć pasek biały i żółty. Szczygły możecie spotkać wszędzie – w parkach, w sadach, ale najłatwiej zobaczyć je na łąkach i polach, gdy siedzą sobie na różnych chwastach i zjadają się ich nasionkami. Lubią jeść nasiona ostów, nie gardzą mleczem, a gdy mają młode, dość często pożywiają się mszycami. Teoretycznie człowiek powinien być wdzięczny tym pięknym i pożytecnym ptakom. Ale wcale tak nie było. Przez to, że szczygły ssą takie ładne i pięknie śpiewają ludzie łapali je i trzymali w klatkach jako ozdoby . Szczygły były z tego powodu oczywiście nieszczęśliwe, bo życie w klatce to dla ptaków koszmar. Na szczęście obecnie prawo zabrania i trzymania, i łapania szczygłów i innych chronionych ptaków. Nie oznacza to, że szczygły nie mają nadal kłopotów z ludźmi. Owszem, mają, tylko że inne. Nasze pola i ogrody dzięki różnym chemikaliom zostały niemal zupełnie oczyszczone z wszelkiego rodzaju chwastów, które są przecież podstawowym pokarem szczygła, Nic więc dziwnego że, ten pospolity kiedyś ptak staje się coraz rzadszy . Może dlatego od czasu do czasu warto zostawić w jakimś kącie ogrodu kępę chwastów – najlepiej ostów, z których szczygły korzystać. Odpłacą nam za te chwasty, oczyszczając ogród z owadów.

Ja sam jestem szczęśliwym posiadaczem parki szczygółów, która dwa razy do roku buduje gniazdo w naszym ogrodzie. To prawdziwa przyjemność patrzeć jak szczygły robią swój domek, który przypomina koszyczek wypleciony w gałązki. Szczygły wyplatają gniazdo z włosów, włókien, a w całą konstrukcję utykają mchy, porosty, puch mleczny lub ostów oraz puch ptasi, no i oczywiście pióra. Wszystko, co jest mięciutkie, ale bardzo trwałe. W takim oto gnieździe samica wysiaduje przez mniej więcej dwa tygodnie zwykle od czterech do pięciu jaj. Młode, które są karmione nasionkami i owadami, rosną bardz szybko i po kolejnych dwóch tygodniach opuszcają gniazdo. Wtedy praka szczygłów dość częśto plecie kolejne gniazdo i wychowuje jeszcze raz młode. Jesienią szczygły łączą się w niewilkie stadka i razem ruszają na poszukiwanie jesiennych chwastów na polach. Można je zobaczyć, jak sobie zwisają na łodygach i objadają nasionka. Czasami są widywane zimą, choć większość szczygłów, gdy jest ona ciężka, przemieszcza się wtedy bardziej na południe.