Portret Federica da Montefeltro i jego żony Battisty Sforza, Książęcy dyptyk z Urbino

	Portret Federica da Montefeltro i jego żony Battisty Sforza, Książęcy dyptyk z Urbino
Rozpoznanie dzieła	Portret Federica da Montefeltro i jego żony, Battisty Sforza inaczej Portret Montefeltrów został namalowany przez Piero della Francesca w latach 1465-1470. Olej na drewnie, wymiary: 47 × 33 cm. Obecnie znajduje się w Galerii Uffizi we Florencji.
Kompozycja i ekspresja	Całość obrazu zrealizowana jest w formie dyptyku (zestawione ze sobą dwa prostokąty). Kompozycja wielofiguralna, statyczna. W tle, za postaciami dostrzegamy niezwykle realistyczny i dokładnie oddany pejzaż. Za kobietą widzimy ląd, ziemie – uznany za symbol przemijania. Za mężczyzną woda, symbol życia. Same postacie również są pewnego rodzaju uosobieniem życia i śmierci. Mężczyzna wydaje się pełen życia, kobieta natomiast jest jakby nieobecna, a jej wzrok – pusty. Autor dużo uwagi poświęcił ubiorowi portretowanych oraz biżuterii. Federico da Montefeltro ubrany w czerwony, rzucający się w oczy strój, jego żona ubrana jest w kobiecy bardzo strojny strój, jego kolorystyka jednak wydaje się przygaszona, ziemista.
Światłocień	Źródło światła znajduje się poza obrazem. Naturalne, choć rozproszone i raczej równomiernie rozmieszczone. Najbardziej oświeconą częścią obrazu wydaje się twarz kobiety. Na twarzy mężczyzny zauważamy liczne cienie, przez co uwydatnia zmarszczki, podkreśla formę twarzy. Kierunek padania światła jest niezależny.
Kolorystyka	Wąska gama barwna, przewaga kolorów ciepłych, całość stonowana. Dominującym kolorem jest czerwień z ubrania mężczyzny. Brak wyraźnych kontrastów. Bliżej ciepłe tony, dalej chłodniejsze.
Wnioski końcowe	Autor nie boi pokazać się realizmu. Obie postacie nie są wolne od zmarszczek i niedoskonałości. Poprzez ujęcia postaci z profilu nawiązuje do tradycyjnego włoskiego portretu. Na odwrocie zostały w sposób alegoryczny przedstawione triumfy obojga małżonków.