Katecheza 8

W MOJEJ RODZINIE PRZEBYWAMY I MODLIMY SIĘ RAZEM

Ogólne cele katechetyczne

Wychowanie do uczestnictwa w życiu rodzinnym.

Kształtowanie postawy modlitewnej dziecka.

Cele szczegółowe

Wiedza

Dziecko:

– rozumie, że rodzina powinna razem przebywać, rozmawiać i modlić się.

Umiejętności

Dziecko:

– potrafi szczerze rozmawiać o swoich problemach rodzinnych

– potrafi modlić się z innymi.

Postawy

Dziecko:

– modli się za swoją rodzinę

– chętnie uczestniczy w codziennym życiu rodzinnym.

Metody i techniki

: rozmowa kierowana, modlitwa spontaniczna, praca z ilustracjami, rysunek.

Środki dydaktyczne

: pacynka Kasi, opowiadanie o Kasi i jej rodzinie, ilustracje z tematyką życia

rodzinnego (np. wspólna modlitwa, czytanie książki, rodzina przy stole, rodzina w drodze do kościoła).

I. WPROWADZENIE

Serdecznie was witam na naszym dzisiejszym spotkaniu.

K., otwierając podręcznik dziecka na ostatnio omawianej katechezie, pyta:

– W jaki sposób Kasia dbała o swoją rodzinę?

– W jaki sposób wy pomagaliście swoim rodzicom od naszego ostatniego spotkania?

Dzieci wyliczają, co zrobiły dobrego.

Widzę, że wiele czasu pochłonęło wam pomaganie rodzicom.

– Dlaczego lubicie przebywać z rodzicami?

Posłuchajmy, co dalej działo się z Kasią i jej bliskimi.

II. AKTYWIZACJA

1. Opowiadanie

K., trzymając pacynkę Kasi, opowiada w jej imieniu:

Rodzina jedzie na wycieczkę

W niedzielę przy śniadaniu tata oznajmił:

– Dziś zaraz po Mszy zabieram was na małą wycieczkę.

– Hura, hura! – przekrzykiwaliśmy się z Piotrkiem.

Potem całą rodziną poszliśmy do kościoła i nawet mała Ola słuchała, jak ludzie tam

śpiewają. Gdy wróciliśmy do domu, tata przygotował kanapki i spakował je, ja i Piotrek przygotowaliśmy trochę zabawek, a mama pakowała ubranka, wózek i pieluszki dla małej. Gdy już wszystko było gotowe, wsiedliśmy do samochodu. Mama powiedziała: – Pomódlmy się o szczęśliwą drogę. Odmówił ją tatuś:

– Święty Krzysztofie, wstaw się za nami, abyśmy szczęśliwie dojechali i wrócili.

– Amen – dodała chórem reszta rodziny.

Po półgodzinie wszyscy byliśmy już nad rzeką. Oczywiście nie mogło być kąpieli, ale i tak

dopisywał nam humor. Z tatą i Piotrkiem graliśmy w piłkę, a mama z małą Olą w wózku udała

się na spacer po lesie. Później zjedliśmy kanapki, zbieraliśmy kwiaty, biegaliśmy, a tata pokazał

nam, jak się puszcza „kaczki” na wodzie. Podczas tej zabawy przewróciłam się i otarłam rękę.

Mama musiała opatrzyć skaleczenie.

– Nie boli cię, córeczko? – spytała zaklejając rankę plastrem.

– Nie, bo jesteś przy mnie. Wtedy nawet skaleczenia nie bolą – odpowiedziałam.

Po południu rodzice zarządzili, że czas już wracać. Spakowaliśmy zabawki, wózek i inne

rzeczy, wyrzuciliśmy śmieci do kosza i rozpoczął się powrót do domu.

Cała rodzina tuż przed snem zebrała się przy łóżeczku Oli, aby się pomodlić.

Tata z mamą i Piotrkiem odmówili „Ojcze nasz”, a ja zakończyłam wspólną modlitwę słowami:

• Dziękuję Ci, Boże, za wspaniały dzień.

2. Rozmowa na temat opowiadania

K. zadaje pytania:

– Co zrobiła rodzina Kasi po niedzielnym śniadaniu?

– Dokąd udała się Kasia po Mszy św.?

– Co zrobił tata przed rozpoczęciem podróży?

– W jaki sposób wszyscy spędzali czas nad rzeką?

Pan Bóg dał ludziom radość życia w rodzinie. Czas spędzony z rodzicami na zabawach, modlitwie

i pracy powinien być czasem dobroci i ciesze nia się sobą nawzajem.

3. Ćwiczenie z ilustracjami

K. rozkłada na podłodze ilustracje z tematyką rodzinną (może to być np. wspólna modlitwa, czytanie książki, rodzina przy stole, rodzina w drodze do kościoła).

Każde dziecko ma wybrać sobie jeden obrazek, który przedstawia sytuację z życia rodzinnego, w jakiej najbardziej lubi uczestniczyć, a potem staje przy tym obrazku.

Jedną i tę samą sytuację może wybrać kilkoro dzieci. K. przypina do tablicy wybrane przez grupę ilustracje i rozmawia z dziećmi, pytając, dlaczego wybrały daną ilustrację.

4. Ćwiczenie plastyczne

Bardzo ważne jest, żeby rodzina spędzała czas razem. Wtedy rodzice mogą okazywać miłość dzieciom, a dzieci rodzicom.

Przedstawcie teraz na rysunku wydarzenia w życiu waszej rodziny, w których najbardziej lubicie

uczestniczyć. Dzieci wykonują rysunek w podręczniku.

5. Rozmowa z dziećmi

Rodzina jest mocna, kiedy wspólnie się modli

- Kto z was modli się wspólnie z rodzicami?

– Kiedy modlicie się wszyscy razem?

(przed snem, przed jedzeniem, przed podróżą, w kościele na Mszy św.)

K. zachęca dzieci, aby poprosiły rodziców o wspólną modlitwę.

III. ZAKOŃCZENIE

1. Rymowanka

K. uczy rymowanki:

Mam rodzinę rozśpiewaną, rozmodloną i kochaną.

2. Modlitwa

Podziękujmy dobremu Bogu za naszych rodziców i rodzeństwo.

3. Praca domowa

Dzieci wykonują polecenia w podręczniku dziecka.

KĄCIK KATECHETY

1. Rozważanie

„Rodzice powinni uważać swoje dzieci za dzieci Boże i szanować je jako osoby ludzkie

. Wychowują oni swoje dzieci do wypełniania prawa Bożego, ukazując samych siebie jako posłusznych woli Ojca niebieskiego”.(KKK 2222)

2. Okruch mądrości

„Dzieci bardziej od dorosłych potrzebują pewności, że są kochane przez tych, którzy mówią, że je

kochają”.(Michel Quoist)

3. Wiersz

Święty Józef wypoczywa,

zmęczony robotą.

Jezus krząta się po izbie

i sprząta z ochotą.

Poukładał już narzędzia,

podłogę zamiata.

Jaka miła jest rodzinna,

czysta, ładna chata.

(s. Magdalena Ponichter)

4. Warto przeczytać

H. Baum, Małe dzieci – duże uczucia. Dzieci odkrywają w zabawie swoje emocje, Kielce 2002.

H. Baum, Pokonywać słabości. Zabawy wzmacniające wiarę we własne siły, Kielce 2002.

L. Blanco, S. Carbonell, Wartości w życiu rodziny. Ponad 100 zabaw rozwijających wrażliwość na

wartości ogólnoludzkie, Kielce 2003.

J. Korczak, Jak kochać dziecko, Warszawa 1998.

I. Romberg-Asboth, Kiedy dusza płacze, Kielce 2001.

D. Skwark, Minisalon gier i zabaw. Gry planszowe i zabawy dla całej rodziny, Kielce 2004