[Judhiśthira mówił, wysławiając Suurję:]

„Ty jesteś, o Suurjo, okiem wszechświata. Ty jesteś duchem we wszystkich cielesnych istnieniach. Ty jesteś początkiem wszystkich rzeczy.

Ty jesteś ucieleśnieniem czynów wszystkich religijnych ludzi. Ty jesteś ucieczką tych, co są biegli w filozofii Sankhja i Ty jesteś ostoją Joginów. Ty jesteś drzwiami odryglowanymi przez zasuwy. Ty utrzymujesz i odkrywasz ten świat, i uświęcasz i żywisz, z czystego współczucia. Brahmini biegli w Wedach, pojawiając się przed Tobą, wielbią Cię w stosownym czasie, wypowiadając pieśni pochwalne z odpowiednich gałęzi (Wed), do których się odnoszą. Ty jesteś Tym, którego wielbią Risi. Siddhowie i Ćaranowie, i Gandharwowie, i Jakśowie, i Guhjakowie i Nagowie, pragnąc otrzymać od Ciebie dobrodziejstwa, podążają na niebie za Twoim pojazdem. Trzydziestu trzech Dewów z Upendrą (Wisznu) i Mahendrą, i rodzaj Waimaników odnieśli powodzenie przez oddawanie czci Tobie. Ofiarowując Ci wieńce boskich kwiatów Mandara, najlepsi z Widjadharów uzyskali spełnienie wszystkich swych pragnień. Guhjowie i siedem rodzajów Pitrich - zarówno boscy jak i ludzcy - osiągnęli starszeństwo jedynie poprzez czczenie Ciebie. Wasuowie, Manilowie, Rudrowie, Sandhjowie, Marićipowie i Walikhiljowie oraz Siddhowie osiągnęli wyższość poprzez kłanianie się Tobie. Nie ma nic, o czym wiem w całych siedmiu światach - włączając w to świat Brahmy - co jest ponad Tobą. Są inne istoty, zarówno wielkie, jak obdarzone energią; jednak żadna z nich nie ma Twego blasku i energii. Całe światło jest zaprawdę w Tobie, Ty jesteś panem całego światła. W Tobie są elementy (pięć) i cała inteligencja, i ascetyzm, i ascetyczne właściwości [czyli moce Siddhi]. Dysk, którym władający (łukiem) Sarangą uczy pokory Asurów i który jest zaopatrzony w piękną piastę, został wykuty przez Wiśwakarmana z Twojej energii. Latem wyciągasz Swoimi promieniami wilgoć ze wszystkich istnień cielesnych oraz roślin i płynnych substancji, a zlewasz je w dół w porze deszczowej.

Twoje promienie grzeją i pieką, a stając się chmurami ryczą i błyskają błyskawicami oraz zlewają obfite deszcze, gdy nadchodzi pora. Ani ogień ani schronienie, ani wełniane ubrania nie niosą większego pocieszenia komuś cierpiącemu od zimnych podmuchów, niż Twoje promienie. Ty oświetlasz swoimi promieniami całą ziemię z jej trzynastoma wyspami. Jedynie Ty zajmujesz się pomyślnością tych trzech światów. Jeśli Ty nie wschodzisz, wszechświat staje się ślepy a uczeni nie mogą zajmować się zdobywaniem cnoty, bogactwa i zysku. To dzięki Twojej łasce warstwy Brahminów, Kśatrijów i Wajśów są w stanie wykonywać swe różne obowiązki i ofiary. Biegli w chronologii mówią, że Ty jesteś początkiem i końcem dnia Brahmy, składającego się z tysiąca Jug. Ty jesteś władcą Manu-w i synami tych Manu, władcą wszechświata i człowieka, Manwantar i ich władców. Kiedy nadchodzi czas powszechnego rozpuszczenia, wóczas ogień Samwartaka, zrodzony z Twojego gniewu pochłąnia te trzy światy i istnieje Sam tylko. Zaś chmury różnych odcieni, zrodzone poprzez Twoje promienie, w towarzystwie słonia Airawata oraz pioruna powodują wyznaczone potopy. A podzieliwszy Siebie na 12 części i stawszy się tylomaż słońcami Ty wypijasz ocean ponownie Swoimi promieniami. Ty jesteś zwany Indrą, Ty jesteś Wisznu, Ty jesteś Brahmą, Ty jesteś Pradźapati. Ty jesteś ogniem i Ty jesteś subtelnym umysłem. i Ty jesteś władcą i wiecznym Brahmą. Ty jesteś Hamsa, Ty jesteś Savitri, Ty jesteś Bhanu,

Ansumalin iWriśakapi. Ty jesteś Wiwaswan, Mihira, Puśa, Mitra

i Dharma. Ty jesteś tysiącpromienisty, Ty jesteś Aaditja i Tapana,

i panem promieni. Ty jesteś Martanda i Arka i Rawi, i

Suurja i Saranja i czyńcą dnia, i Diwakara i Suptasaspti i Dhumakeśin i Wiroćana. Mówi się o Tobie jako o szybkim w prędkości i niszczycielu ciemności oraz jako o posiadaczu żółtych rumaków.

Ten, kto z czcią wielbi Cię szóstego lub siódmego dnia księżycowego, z pokorą i spokojem umysłu, otrzymuje łaskę Lakśmii. Ci co z niepodzielną uwagą wielbią Cie i czczą, są ratowani ze wszystkich niebezpieczeństw, udręk i nieszczęść. A ci, którzy twierdzą, że jesteś wszędzie (jako duch we wszystkich istotach), żyją długo, uwolnieni od grzechu i ciesząc się odpornością na wszelkie choroby. W włądco wszelkiego pożywienia, jest rzeczą stosowną dla Ciebie obdarzyć obficie jedzeniem mnie, któy pragnę jedzenia nawet dla podejmowania z czcią moich gości. Połaniam się też wszystkim Twoim zwolennikom, którzy przyjęli schronienie u Twoich stóp - Matharze i Arunie, i Dandzie, i innym, włączając Asaniego i Kśuwę oraz innych. I pokłaniam się również niebiańskim matkom wszystkich istot, mianowicie Kśuwie i Maitri oraz innymi z tego rodzaju. O, niech uratują mnie, który zanosi do nich błaganie."

Waisampajana powiedział: "Tak oto, o wielki królu, był wielbiony Suurja, ten Oczyszczający świat. I zadowolony z tej pieśni pochwalnej ów czyńca dnia, samojaśniejący i płonący jak ogień, pokazał się synowi Pandu. Wiwaswan (Suurja) powiedział: "Zyskasz wszystko czego pragniesz. Zapewnię Ci jedzenie na pięć i siedem lat razem. O królu - przyjmij to oto miedziane naczynie, które Ci daję. O Ty o znakomitych ślubach, jak długo Pańćali będzie trzymać to naczynie bez spożywania jego zawartości - owoców i korzeni, i mięsa i warzyw ugotowanych w Twojej kuchni - te cztery rodzaje jedzenia będą od dnia dzisiejszego niewyczerpane. A w czternastym roku od obecnego, odzyskasz swoje królestwo."

Waisampajana ciągnął dalej, "To powiedziawszy Dewa zniknął. Ten, kto, z pragnieniem otrzymania jakiegoś dobrodziejstwa, wypowiada tę pieśń pochwalną, skupiając umysł z ascetycznym oderwaniem (od wszelkiego innego), dostaje to od Suurji, jakkolwiek trudne do zdobycia może być to, o co prosi. A osoba - mężczyzna czy kobieta - która wypowiada tę pieśń dzień po dniu, jeśli pragnie syna, dostaje go, a jeśli bogactw, dostaje je, a jeśli wiedzy, zdobywa ją również. Zaś osoba - mężczyzna czy kobieta - wypowiadająca tę pieśń pochwalną codziennie o brzasku i zmierzchu, o ile zostanie ogarnięta niebezpieczeństwem, zostaje z niego wyratowana, a jeśli jest zwiazana, zostaje uwolniona z więzów. Sam Brahma podał ową pieśń pochwalną znakomitemu Śakrze, a od Śakry została ona uzyskana przez Naradę, a od Narady przez Dhaumję. Judhiśthira zaś, uzyskawszy ją od Dhaumji, osiągnął spełnienie wszystkich swoich życzeń. I to właśnie na mocy tej pieśni pochwalnej człowiek może zawsze zdobyć zwycięstwo w wojnie i zdobyć również ogromne bogactwo. I wyprowadza ona osobę ją wypowiadającą ze wszystkich grzechów, do Suurja Lokam (świata słonecznego)."

Mahabharata, Księga 3