Katecheza 26
. TRZEJ KRÓLOWIE SKŁADAJĄ DARY JEZUSOWI
Ogólne cele katechetyczne
Poznanie historii o pokłonie trzech Mędrców.
Wychowanie do dobroci i dzielenia się z innymi.
Cele szczegółowe
Wiedza
Dziecko:
– rozumie, w jakim celu Trzej Królowie przybyli do Jezusa
– wymieni dary, jakie Jezus od nich dostał.
Umiejętności
Dziecko:
– potrafi opowiedzieć własnymi słowami historię pokłonu Mędrców
– potrafi obdarowywać innych.
Postawy
Dziecko:
– chętnie poświęca swój trud i czas dla Jezusa i bliskich osób
składa Jezusowi swoje dobre uczynki jako dar.
Metody i techniki: rozmowa kierowana, opowiadanie biblijne, praca z ilustracjami, zabawa „droga
przez labirynt”.
Środki dydaktyczne: kreda, ilustracje (dobre i złe uczynki), szopka.
I. WPROWADZENIE
K. wita dzieci, a potem wprowadza w nowy temat pytaniami:
– Kto z was widział szopkę w kościele?
– Kogo przestawiają ustawione tam figurki?
Dziś porozmawiamy o tym, kto jeszcze odwiedził Jezusa w szopie. Posłuchajmy.
II. AKTYWIZACJA
1. Opowiadanie
K. opowiada, dobierając odpowiednie ilustracje:
Dary Mędrców
Daleko od Betlejem mieszkało trzech bardzo mądrych ludzi, to znaczy mędrców. Mędrcy
ci czerpali wiedzę ze starych ksiąg, bo chcieli odkryć, co jest w życiu najważniejsze. W ten
sposób dotarła do nich wiadomość, że gdy na niebie pojawi się dziwna, wyjątkowa gwiazda,
będzie to znakiem narodzin tak wielkiego Króla, jakiego nigdy jeszcze nie było. Będzie to Król
królów, Król nad królami.
Odtąd co noc pilnie obserwowali niebo. Mijały kolejne noce, a wyjątkowej gwiazdy ani śladu.
Już im się nie chciało czekać.
Aż pewnego razu jeden z Trzech Mędrców ją ujrzał, więc razem postanowili udać się
w drogę do największego Króla na świecie.
– Musimy Mu zanieść najwspanialsze, najdroższe prezenty – stwierdził pierwszy, a dwóch
pozostałych zgodziło się na to z ochotą.
Zapakowali więc swoje dary. Pierwszy uznał, że najlepszym prezentem będzie złoto, ponieważ
oznacza dostatek i władzę. Drugi zabrał kadzidło. Kadzidłem jest mieszanka wspaniałych ziół,
które przy spalaniu wydzielają piękny zapach. Tym zapachem oddaje się w świątyniach cześć
Panu Bogu. Kadzidło jest bardzo cenne, droższe nawet nieraz od złota. Trzeci zabrał mirrę.
Mirra to taka bardzo droga maść, przeznaczona dla kapłanów i królów.
Mędrcy ruszyli w drogę. Już po kilku dniach byli bardzo zmęczeni, lecz ich to wcale nie
zniechęcało. Na przemian padał deszcz albo świeciło słońce, a oni szli, szli, szli. Kierunek
wskazywała im gwiazda.
Po długiej podróży, gdy zaczynało im już brakować sił, dotarli do miasteczka Betlejem. Tam
w ubogiej szopie znaleźli Dzieciątko Jezus i Jego Matkę, Maryję, oraz Józefa, Jego opiekuna.
Pokłonili się przed Jezusem, składając Mu swe dary, bo wiedzieli, że On jest w jednej osobie
ich Królem i Bogiem. Maryja przemówiła do nich: – Dziękuję, że przyszliście do mojego Syna. Dziękuję za dary, a zwłaszcza za trud, jakiego wymagała od was ta długa i niebezpieczna podróż.
Mędrcy wrócili do swoich domów z wielką radością, bo znaleźli Króla, który jest Bogiem.
2. Rozmowa na temat opowiadania
K. zadaje pytania:
– W jaki sposób trzej Mędrcy dowiedzieli się o tym, że ma się narodzić Król?
– Co prowadziło Mędrców do Betlejem?
– Kto okazał się Królem, którego Mędrcy szukali?
Za co podziękowała Mędrcom Maryja?
3. Zabawa – labirynt
K. buduje labirynt. W labiryncie rozmieszczony jest zestaw obrazków przedstawiających dobre i złe uczynki. Dzieci muszą wybrać te dobre, żeby w nagrodę otrzymać serduszko. Kto wybierze zły obrazek, zaczyna od początku. Po przejściu całej trasy dzieci składają swoje serduszka w stajence przy żłóbku.
4. Rozmowa z dziećmi
– Za co Maryja podziękowała Mędrcom?
(za trud, za to, że przebyli tak daleką drogę)
Ludziom często nie chce się chodzić do kościoła. Mówią, że jest za daleko. Mędrcy przeszli drogę
o wiele dłuższą. Nie zapominajcie o tym.
Bądźcie z rodzicami na Mszy św. w dniu, w którym obchodzimy uroczystość Objawienia Pańskiego, nazywaną też uroczystością Trzech Króli. W tym dniu święcona jest kreda, którą wykonujemy na drzwiach naszych domów specjalny pamiątkowy napis: K+M+B.
Ten napis, który wykonujemy na drzwiach naszych domów, oznacza, że mieszkają w nim ludzie,
którzy uwierzyli w Jezusa tak jak Trzej Królowie.
5. Praca z podręcznikiem
Dzieci wykonują polecenia w podręczniku dziecka.
III. ZAKOŃCZENIE
1. Rymowanka
K. uczy dzieci rymowanki:
Trzej Królowie się zbliżają, coś dla Ciebie, Jezu, mają.59
2. Modlitwa
K. modli się wraz z dziećmi.
Drogi Jezu, bardzo się cieszymy, że jesteś z nami.
Składamy Ci w darze nasze serca i nasze dobre uczynki.
Kochamy Cię, drogi Jezu.
3. Praca domowa
K. prosi, żeby dzieci w domu pokolorowały obrazek oraz przyniosły na następny raz zdjęcia przedstawiające ich rodzinę.
KĄCIK KATECHETY
1. Rozważanie
„A oto gwiazda, którą widzieli na Wschodzie, szła przed nimi, aż przyszła i zatrzymała się nad
miejscem, gdzie było Dziecię. Gdy ujrzeli gwiazdę, bardzo się uradowali. Weszli do domu i zobaczyli
Dziecię z Matką Jego, Maryją; upadli na twarz i oddali Mu pokłon. I otworzywszy swe skarby, ofiarowali Mu dary: złoto, kadzidło i mirrę. A otrzymawszy we śnie nakaz, żeby nie wracali do Heroda, inną drogą udali się do swojej ojczyzny”. (Mt 2,9-12)
2. Okruch mądrości
„Ci, co sądzą, że Bóg nie daje niczego za nic, nie znają Go. Ci, którzy mniemają, iż daje On wszystko za nic, wcale nie znają Go lepiej ani też samych siebie. Dary Boga mają swój początek i koniec, a pośrodku są nasze niezwykle skromne dary i w gruncie rzeczy też do Niego należące”.
(bł. Elżbieta)
3. Wiersz
Spóźniłem się
Trzech już było
a moja gwiazda
dawno już zgasła
Spóźniłem się
muzyka ucichła
zamknął w skrzydła
skrzypce ostatni anioł
Spóźniłem się
światła pogasły
pewnie nie czeka
miłość w pieluchach
Przyszedłem
bez słowa bez darów
z sercem ściśniętym
w dłoniach
Czekał
czekał trochę podrośnięty
Mama zrobiła herbatę
Mały uśmiechnięty
nie pytałem
o Tatę...
(Jerzy Snopek)
4. Warto przeczytać
W. Hoffsümmer, 3 x 30 pomysłów na nabożeństwa, katechezy w przedszkolu i w szkole
, Kielce 2004, s. 38-40.
T. Jelonek, Wędrówki biblijne , Kraków 2003.
E. Reuys, H. Viehoff, Jak zorganizować święto? 1000 pomysłów dla grup dziecięcych
, Kielce 2004, s. 261-264